Haagse Bluf 2016-3

36
HAAGSE BLUF / / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 IN DIT NUMMER / EK atletiek 2016 / Ongekende groei pupillen / Coopertest / Goedlopende hersenen/

Transcript of Haagse Bluf 2016-3

HAAGSE BLUF /

/NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

IN DIT NUMMER

/ EK atletiek 2016 / Ongekende groei pupillen / Coopertest /

Goedlopende hersenen/

www.korffdegidts.nl

SPECIALE AANBIEDING VOOR HAAG-LEDEN!

Van Boetzelaerlaan 1 | 2581 AA Den Haag | T 070 - 355 84 00 | [email protected]

DE SNELLE MAKELAARS!

9,0Funda klant-tevredenheid:

Funda-review: “Zeer deskundige en correcte begeleiding. Afspraken worden altijd nagekomen. Dit kantoor

zorgt ervoor dat zowel aan- als verkoop een zeer plezierige ervaring wordt met een uitstekend eindresultaat.”

Adv Korff de Gidts tbv HAAG Atletiek 2016.qxp_Opmaak 1 08-02-16 11:21 Pagina 1

3NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

www.korffdegidts.nl

SPECIALE AANBIEDING VOOR HAAG-LEDEN!

Van Boetzelaerlaan 1 | 2581 AA Den Haag | T 070 - 355 84 00 | [email protected]

DE SNELLE MAKELAARS!

9,0Funda klant-tevredenheid:

Funda-review: “Zeer deskundige en correcte begeleiding. Afspraken worden altijd nagekomen. Dit kantoor

zorgt ervoor dat zowel aan- als verkoop een zeer plezierige ervaring wordt met een uitstekend eindresultaat.”

Adv Korff de Gidts tbv HAAG Atletiek 2016.qxp_Opmaak 1 08-02-16 11:21 Pagina 1

Jan: Een goede trainer . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

De Haagse Hêgàh . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4

Van het bestuur . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 5

Wytse: Antilope(n) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 6

Dokter Rolink . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 19

De sponsor spreekt . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 20

De ‘Mi’ van midden . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22

De hardloopmeester . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 23

Op de man af . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 26

Runningtherapie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27

Simone: Beginnersfouten . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 28

Fitwalkers bij estafette . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 29

Evenementenagenda . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 33

7AFSCHEID ROSINA HODDE

8EK ATLETIEK 2016

12ONGEKENDE GROEI

PUPILLEN

16COOPERTEST

24GOEDLOPENDE HERSENEN

VERDER O.A. IN DIT NUMMER

INHOUD

Van de redactie(Top)sportzomerAUTEUR / ELLEN OOSTVOGEL

De sportvoorspelling van onze secretaris Wim van Es (HB2)

is uitgekomen: wat was het een mooie sportzomer! Een

zomer waarin niet alleen sporten als tennis en wielrennen te

zien waren, maar ook atletiek een belangrijke plaats innam .

Op de EK atletiek van 6 tot 10 juli in Amsterdam was Haag

Atletiek sterk vertegenwoordigd . Allereerst met onze atleten

Fabian Florant en Khalid Choukoud, voor wie de EK helaas

niet verliepen zoals ze hadden gehoopt . Daarnaast was

HAAG aanwezig met diverse vrijwilligers en natuurlijk met

een supporterslegioen . In dit nummer besteden we hier

ruim aandacht aan .

De zomer van 2016 stond ook in het teken van de

Olympische Spelen in Rio, waarvoor Fabian Florant zich

had gekwalificeerd . Hij heeft zijn afstand bij het hink-

stap-springen helaas niet kunnen verbeteren . Aan zijn

voorbereiding heeft het in elk geval niet gelegen . HAAG is

trots op hem .

De roemloze aftocht van Yuri van Gelder heeft tot hevige

discussies geleid . Was hij terecht naar huis gestuurd? Heeft

een topsporter een voorbeeldfunctie? Bij de pupillen van

HAAG is er in elk geval sprake van het ‘Dafne Schippers’-

effect . Zij zien Dafne als voorbeeld en het aantal pupillen

groeit flink .

Ook onze jeugd ontwikkelt zich sterk en levert prachtige

prestaties . In september werken zij een vol programma af

met belangrijke wedstrijden . Een greep hieruit: nationale

C- en D-spelen, competitiefinale B-junioren, competitiefinale

CD-junioren, nationale CD-meerkampen en NK estafette .

Dit nummer ligt dan bij de drukker, maar in het volgende

nummer brengen we hen in beeld .

Mooie sportherfst!

redactie@haagatletiek .nl

Deadline kopij HB4: 1 november

4 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

JAN VAN DEN BOS

Een goede trainerAfgelopen maanden heb ik een groep jeugdtrainers begeleid, in

ieder geval was dat de bedoeling . Ze bleken eigenlijk niet echt

veel begeleiding nodig te hebben . Hoewel ze zelf nog wel jong

zijn (tja, in mijn ogen), gaven ze training met veel verantwoordelijk-

heidsgevoel en enthousiasme . Alle probleempjes werden onderling

opgelost . Ik was niet zo nodig, dus . Toch kon het geen kwaad dat

ik hen allen een keer observeerde bij hun training . Telkens spraken

we de training naderhand kort door . Heel leuk om te merken dat zij

bij alles hadden nagedacht en bewuste keuzes hadden gemaakt . En

allen hun eigen stijl van training geven hadden ontwikkeld .

Voor mij was het bijzonder om erachter te komen dat ik niet weet

wat ik nou eigenlijk een goede trainer vind, laat staan wat een goede

trainer ís . Of wat een echt goede training is . Een paar basiseisen zijn

er natuurlijk wel: een training moet leuk zijn, veilig, er moet wat

geleerd worden en er moet gewerkt worden, en het moet wel om

atletiek gaan . (Deze vijf eisen heb ik niet zelf bedacht hoor, die leer

je op een cursus .)

Dan blijft er nog zoveel te kiezen, zoals een strakke of juist een

losse leiding . Prestaties uit gedrevenheid of uit lol in het sporten?

Aanpassen aan de zwakste atleet of juist aan de beste? Een van de

trainingen verliep als in een flow . Het begon met een spelletje, maar

zonder dat de atleten het merkten waren ze allang met ‘gewone’

atletiekoefeningen bezig . Zo ging dat als vanzelf door en het

eindigde weer in een spelvorm . Het maakte me zelfs jaloers; heb ik

ook wel zulke leuke atletiektrainingen gegeven? Zou deze trainster

altijd zulke leuke trainingen geven of was het toeval? Is zoiets een

gevolg van goede voorbereiding of is het op gevoel werken en een

kwestie van soepel reageren wat in de training gebeurt?

Toch heb ik wel eens (lang geleden) het tegenovergestelde gezien:

een trainer die heel saaie trainingen gaf, heel serieus, geen grapje

kon eraf . En de atleten waren heel tevreden . Geen junioren, dat is

waar, maar bij volwassenen kan het heel goed werken . Hier doet

zich een wetmatigheid voor: een trainer krijgt de atleten die hij

verdient . Wie het niet bevalt, zoekt een andere trainer, club of sport .

Nee, ik ben er nog niet helemaal uit wat een goede trainer of een

goede training is . Maar ik blijf zoeken!

/ Een trainer krijgt de atleten die hij verdient /

De Haagse HègâhDe Haagse Hègâh is een knuffel namens HAAG, een wisseltrofee voor iemand die veel voor de vereniging betekent . Bij elk nummer van Haagse Bluf wordt hij doorgegeven aan iemand anders die een complimentje verdient .

Wie krijgt ’m deze keer?Eric Stijnman, die de Hègâh de vorige keer kreeg, geeft ’m

door aan trainer Lodewijk van Dongen: ‘Lodewijk verdient voor

mij de Hègâh, omdat hij er - al heel lang - altijd is voor zijn

loopgroep . En dan bedoel ik ook echt áltijd . Dus als jij in stilte

dacht een klein loopje te doen ergens in het oosten van het

land op zondagochtend om 9 .00 uur, Lodewijk is erbij om je te

begeleiden! En Lodewijk is een van de weinige mensen die veel

binding heeft met zowel de baanatletiek als de loopgroepen .

Dat is een niet te onderschatten kwaliteit! Het is heel belangrijk

dat er geregeld onderling contact en overleg is . Baanatletiek

en loopgroepen hebben hun eigen kenmerken, en begrip voor

elkaar is heel belangrijk . Lodewijk heeft de bagage om voor

beide disciplines dingen goed en vakkundig toe te lichten .

Dat is heel waardevol voor onze vereniging!’

COLUMN

5NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

VAN HET BESTUUR

Saamhorigheid bij Haag Atletiek

BESTUURSLID PR, SPONSORING

EN COMMUNICATIE / LOUIS HUEBER

FOTO / STUDIOPROFIELFOTO.NL

Wie de prestaties van Haag Atletiek wilde volgen, kwam de afgelopen maanden ogen en oren tekort . De EK atletiek in Lissabon, het NK teams in Sittard, de NK junioren in Breda, de EK atletiek in het Olympisch Stadion in Amsterdam en de Olympische Spelen in Rio, Haag Atletiek was er prominent bij . We staan op de kaart . Lokaal, nationaal en internationaal .

Prestaties komen nooit uit de lucht vallen .

Het is een combinatie van talent en door-

zettingsvermogen die je verder brengt .

Maar een garantie op succes is er nooit .

En juist dat maakt sport zo fascinerend .

De EK in Amsterdam bracht niet de

prestaties waar Fabian Florant en Khalid

Choukoud op hoopten . Bij Khalid was er

een fysieke oorzaak . Al weken kampte

onze beste wegatleet met keelklachten .

Bij Fabian Florant speelde iets anders .

Zijn coach is er een van wereldformaat .

Rana Reider leidde vele Britse sprinters

naar olympisch succes . Nu heeft hij

wereldwijd veel verschillende sporters

onder zijn hoede . En een aantal van hen

was tege lijkertijd actief op de EK . Reiner

moest zijn aandacht verdelen . Tijdens het

inspringen van Fabian was Reiner actief

met andere atleten op de baan . Florant

miste in de aanloop naar zijn eerste

sprong het oog van de meester . Het gaf

hem een verkeerde spanning .

Op de tribune zaten tientallen HAAG-

supporters . Op uitnodiging van het

bestuur . We koesteren onze vrijwilligers

en de EK was een mooi moment om dat

duidelijk te maken . Sommigen waren

in geel en groen, anderen in het oranje,

maar hoe dan ook: Haag Atletiek was

prominent aanwezig . Zelfs de vlag van

Haag Atletiek was duidelijk zichtbaar .

Ook voor Fabian .

Nog voor de eerste sprong was duidelijk

dat er iets niet goed zat . Het enorme

beeldscherm toonde Fabians gezicht . Hij

oogde gespannen . Maar niet zoals tijdens

de EK en het NK teams . Daar zagen we

een atleet die zeker was van zijn zaak en

korte metten met de concurrentie ging

maken . In Amsterdam was er opeens de

twijfel . In een finale moet alles kloppen

en dat deed het ditmaal niet . Ook een top-

atleet is een mens en geen machine .

Wat Fabian op het hoogste niveau mee-

maakte, beleeft iedereen bij Haag Atletiek

op gezette tijden . Alles geven om op de

toppen van je kunnen te presteren . In

Amsterdam zaten we er vanaf de tribune

met de neus bovenop . Soms lukt het en

soms ook niet . Het is belangrijk om dat

met elkaar mee te maken . Toppers en

recreanten . Ervaringen met elkaar te

delen . Het maakt ons sterker, ieder

individueel en de vereniging als geheel .

Saamhorigheid . De samenleving zoekt

het . Bij Haag Atletiek vind je het .

5NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Opzeggingen van het lidmaatschap van Haag Atletiek moeten schriftelijk worden gedaan en vóór 1 november 2016 ontvangen zijn .

Opzeggingen kun je sturen aan: Allen Newlin, Sportlaan 916, 2566 NC Den Haag .

Je kunt je opzegging ook deponeren in het postvak in het clubhuis of mailen naar aanmelding@haagatletiek .nl .

Opzeggingen

6 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

Antilope(n)Ze zijn weer in het nieuws . Op radio en tv en in de schrijvende pers .

In dit olympisch jaar . De gazellen . Neerlands helden . Neerlands

snelst vooruitsnellende atleten . De Dafne Schippers en de Churandy

Martina’s van onze planeet . Mooi, maar toch … Wat is het dat mij

doet kiezen voor hun dissonant en tegenvoeter: de antilope .

De eeuwig sloffende, amechtig hijgende, kreunende zwoegers . Te

midden van al die glanzende en van zweet glimmende, glimlachend

naar PR’s glijdende gladjanussen en gladjanines .

/ De dood of de gladiolen /

Die ouwe gemelijke man, die daadwerkelijk twijfelt tussen de

dood en de gladiolen . Omdat hij van beide opties slechts een stap

verwijderd is . Maar die, uiteindelijk, en alleen omwille van thuis,

nog net niet afhaakt . En na de finish, vermoeid en besmuikt de

rode lantaarn in ontvangst neemt . Het gelach en de felicitaties

ondergaat . Met gebogen hoofd en vermoeide glimlach, kijkend

naar de loopneuzen van zijn schoenen .

De overduidelijke obees, de loopster, die zwalkend op verzwikte

enkels, met versleten keramische heupen en met knieschijven

gefragmenteerd als de granaatscherven van een zojuist ontplofte

bermbom, maar uitgerust met onvoorstelbare persoonlijke moed,

dodelijk vermoeid naar de finish hupst . Om daar midscheeps te

worden getroffen door het confettikanon en de vale grijns van de

fotograaf van de lokale pers . Die elke keer opnieuw een mislukte

poging waagt om de United Press ‘Illustrated Sportspicture of the

Year’ te winnen .

Met een foto van een gefnuikt lichaam, struikelend op de meet,

bedolven onder felgekleurd neerdwarrelende papierstroken,

een bos bloemen en de blauwe ledflitslampen van journaille en

toegestroomde ramptoeristen .

De slampamper, de puistige puber . Die op het verkeerde moment,

na een iets te grote slok bier, tussen zijn nog niet beschonken

voetbalvrienden, in de kantine ‘ja-ik-doe-mee’ riep . En het nu moet

bezuren . Letterlijk . In zijn hele lichaam, dat hij probeert voort te

slepen tot aan de meet . Waar zijn team al brullend van de lach op

hem staat te wachten .

Enfin, de eeuwige antiheld tussen, of veelal verdwaald ver na, de

bruisende atleten . De man of vrouw voor wie vier kilometer wel

veertig lijkt . En vijf op een verlengde martelmarathon .

Karakter . Dat moet het zijn .

Wat voor machtHet is de dag genaamd als zwarte zaterdagIk heb mijn hardloopkleren en -schoenen aanOm een stuk te gaan trainenTerwijl ik dat doe schiet het door mijn hoofdOver wat er allemaal vandaag de dag speeltWat hebben we genoten van de TourJammer van Mollema zijn terugvalWaar ik mee zit is het IOCWat een klungelige beslissing onder het juk van Russische delegatieOm toch naar Rio te mogenDaar kun je met boerenverstand niet bijEn kan je niet maken naar andere deelnemenden toeWat voor waarde hebben de Spelen dan nog?Natuurlijk speelt geld een rolWat een macht!Heeft het misschien te maken met het naderende WK over twee jaar ook in Rusland?Het blijft een ongeloofwaardige beslissingDat op weinig respect duidt naar de ‘schone’ atletenDit kan toch niet en mag toch niet?Kan maar één ding bedenken: Rusland bepaalt zelfEn het IOC zwicht hierbijWie naar Rio gaanOndertussen zit het trainingsrondje er voor mij opIk doe nog een paar oefeningetjes en dan mijn schoenen uitBen klaar om heerlijk te gaan douchen

AUTEUR / GERARD BOON

COLUMN

WYTSE BOUMA

7NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Op 18 september nam Rosina Hodde afscheid van haar activiteiten op (top)sportgebied . Daarmee is een einde gekomen aan een prachtige carrière, waarin zij maar liefst vijf keer Nederlands kampioen werd op de 100 m horden . Haagse Bluf sprak met haar over dit besluit .

AUTEUR / FvdGN

Rosina Hodde neemt afscheid van de topsport

Waarom nam je juist op 18 septem-ber afscheid?‘Op die dag waren de promotie/degradatie-

wedstrijden voor senioren 3e divisie heren

en 2e divisie dames van Haag Atletiek . Er

loopt veel talent rond binnen onze vereni-

ging, en hun trainers zijn stuk voor stuk heel

goed bezig . Ik verwacht voor de club veel

moois in de toekomst . Ik ben er trots op dat

ik voor HAAG mocht uitkomen .’

Je hebt in de voorbereiding op Rio nogal wat tegenslag te verwerken gehad. Besloot je daarom te stoppen?‘Ik wilde graag de Olympische Spelen van

Rio halen, dat was mijn ultieme droom .

Daarna wilde ik sowieso afbouwen . In de

nasleep van twee armbreuken voelde ik mij

echter niet honderd procent fit . Ik kon niet

meer zoals vroeger over de horden . Het was

ook een mentale kwestie, ik miste de nodige

agressiviteit .

Kortom: door matige wintertrainingen

vanwege mijn eerste armbreuk, miste ik

een optimale basis . En als je vervolgens,

midden in het outdoorseizoen, ook nog eens

een tweede armbreuk oploopt, wordt alles

in één keer minder realistisch . We kwamen

domweg tijd tekort, waardoor ik helaas de

limiet voor Rio niet haalde .’

Heb je nog wel overwogen om indoor actief te blijven?“Zonder dat blessureleed had ik indoor mis-

schien nog gedaan, maar daarna zou ik toch

hebben afgebouwd . Nu merk ik vanwege de

blessures dat ik de horden anders benader,

dat ik er geen voldoening meer kan uithalen .

Daarom ben ik ermee gestopt .’

INTERVIEW

Blijf je wel actief in de sport?‘Ik zal actief blijven met krachttrainingen,

lopen en wie weet nog een teamsport . Maar

ik zie mezelf niet zo snel als master aan de

slag, omdat ik toe ben aan iets nieuws . Ik ken

mezelf, ik wil me namelijk altijd verbeteren

en dat zal binnen de atletiek niet gaan, dus

daar zal ik mijn voldoening niet uit kunnen

halen .’

Wat zijn jouw plannen voor de toekomst?‘Ik zal meer uren gaan werken als fysiothera-

peut (in loondienst en als zzp’er) . Daarnaast

geef ik horden- en sprinttraining aan atleten

in Dordrecht . Ik heb het dus druk genoeg . Nu

krijg ik ook meer tijd om studies binnen mijn

vakgebied te gaan volgen . Verder kan ik lek-

ker meer afspreken met familie en vrienden .

Nils (Rosina’s partner, polstokhoogspringer

Nils Mulder - red .) blijft nog in de topsport

binnen de atletiek . Ik zal ongetwijfeld de

wedstrijden waaraan hij deelneemt, bijwonen

en hem aanmoedigen . En verder: wie weet

krijgen Nils en ik ooit kinderen …

Tot slot wil ik nog iets zeggen. Ik wilde graag

nog wat voor de club betekenen dit seizoen.

Veel mensen binnen Haag Atletiek hebben mij

in allerlei opzichten gesteund en daarvoor ben

ik hen erg dankbaar! Ooit willen Nils en ik

naar Den Haag verhuizen en dan wil ik zeker

betrokken zijn bij de club!’

7NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

8 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

EK ATLETIEKAMSTERDAM

8 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

9NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

/ Een deel van vak H wordt twee dagen lang bezet door HAAG /

De Europese kampioenschappen in Amsterdam (6-10 juli)

De EK atletiek in eigen land, niet verder dan 50 km van Den Haag . Een unieke gelegenheid om deze van dichtbij mee te maken . En dat deed HAAG, met vele supporters, diverse vrijwilligers en natuurlijk onze twee atleten .

AUTEUR / KEES VAN SCHIE / FOTOGRAAF / STEPHAN JUTTE EN SJOERD WITMONT

De supporter‘Grandioos, in één woord’, klinkt het na afloop van de zaterdag-

avondsessie . ‘Supergaaf om dit mee te maken .’ Een deel van vak H

wordt twee dagen lang bezet door HAAG . De stoeltjes zijn kort, de

beenruimte is krap . Maar de bijna zestig HAAG-supporters hebben

daar geen moeite mee . Gekleed in oranje en geel gaan we uitbun-

dig mee in de enthousiaste sfeer . Samen met de andere 20 .000

toeschouwers klapperen we met ons programma, dat daar speciaal

voor gemaakt is, en doen we mee als de wave door het stadion

gaat . We juichen hard als de Nederlandse ploegen de voorronde van

de 4x100m lopen . We juichen nog harder als ‘onze’ Anouk Vetter

Europees kampioen van de zevenkamp wordt en in haar ereronde

bij ons langsloopt . Maar we juichen het hardst als onze HAAG-atleet

Fabian Florant het stadion binnenkomt voor het hink-stap-springen .

Hij zwaait ons kort toe wanneer hij onze aanmoedigingen hoort

en de HAAG-vlag ziet . Zijn drie sprongen zijn vanaf onze plek in

het stadion moeilijk te zien, maar we worden goed op de hoogte

gehouden door de speaker en de twee grote schermen . Die laten

de wedstrijden zien alsof je ernaast zit . Als om 22 .00 uur de laatste

loper is gefinisht, zit onze avond er nog niet op . Buiten het stadion,

in de schaduw van de Olympia-toren, wacht het Medal Plaza . Alle

medaillewinnaars maken daar hun opwachting . Wij klappen en

juichen het hardst wanneer Dafne Schippers en Anouk Vetter hun

gouden medaille omgehangen krijgen en we luisteren geroerd naar

het Wilhelmus . ‘Athletics like never before’ is de slogan van de

EK atletiek . De HAAG-supporters zijn het daar roerend mee eens .

De vrijwilliger bij de materiaalploegStephan Jutte had zich vorig jaar oktober al

aangemeld om vrijwilliger te zijn bij de EK atle-

tiek . ‘Als sportliefhebber leek het mij geweldig

om dicht bij de sport te zijn, wilde ik me graag

nuttig maken bij dit grote evenement en was

ik erg nieuwsgierig naar het reilen en zeilen

achter de schermen . Ik werd ingedeeld bij de materiaalploeg die in

het stadion actief was . Mijn positie gaf een mooi beeld van de goed

georganiseerde chaos en van het groot aantal mensen dat daarvoor

nodig was . Wij hielpen mee om alle benodigde materialen op de

goede plek te krijgen en om het weer op te ruimen . Alles werd ge-

daan om het de sporters zo makkelijk mogelijk te maken en om de

jury en de tv-makers tevreden te stellen . Hun soms tegengestelde

belangen gaven ons nog wel eens lastminutewerk . Zonder moppe-

ren voerden we dit uit, ook als we drie keer moesten sjouwen voor-

dat de mat voor het hoogspringen op de ideale plaats lag . Ik heb

in die vijf dagen veel mooie momenten meegemaakt . Het was gaaf

om in een volgepakt stadion tussen de topatleten rond te lopen,

het was gaaf om met een saamhorige materiaalploeg aan het werk

te zijn en het was heel gaaf om de gouden Nederlandse prestaties

van heel dichtbij mee te maken . Ook voor mij was het ‘Athletics like

never before’ . Bij een volgende gelegenheid meld ik me weer aan als

vrijwilliger en ik raad iedereen aan dat ook te doen .’

10 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

De vrijwilliger bij de dopingcontroleFennie van Osch was gevraagd een rol te

vervullen in het dopingcontrolestation . ‘Ruim

een jaar geleden had ik me beschikbaar gesteld

als vrijwilliger . De kans om mee te werken aan

dit unieke evenement in Nederland wilde ik

me niet laten ontgaan . Ik ken veel mensen in

de atletiekwereld en iemand uit de organisatie benaderde mij voor

deze klus . Ik was verantwoordelijk voor een soepel verloop van de

honderden dopingcontroles die de officiële controleurs moesten

uitvoeren . Mijn standplaats was de sporthal naast het Olympisch

Stadion . Ik kwam de atleten tegen wanneer ze bij ons in de wacht-

ruimte zaten nadat ze hun prestatie hadden geleverd en naar de

dopingcontrole moesten . De meesten zaten daar wel een tijdje om

het verplichte plasje te produceren . Eén atlete heeft er zelfs acht uur

voor nodig gehad om zover te komen, ik had met haar te doen . Voor

mij was het bijzonder dat de klus in het controle station de gelegen-

heid gaf om een praatje te maken met de atleten, ook met Neder-

landse medaillewinnaars . Ik houd er mooie herinneringen aan over .

Ik ben niet veel in het stadion geweest, maar ik kon de wedstrijden

wel volgen op de grote schermen . Dus ik heb het feestgevoel zeker

meegekregen . ‘Athletics like never before . . and it was great to be

part of it .’ En een volgende klus komt eraan . In 2018 is de EK indoor

voor masters in Apeldoorn en ik zit in de organisatie . Deze zomer

worden de eerste stappen al gezet .’

De vrijwilliger bij de jury van het startteamDirk Versluis is al een paar jaar starter bij

nationale wedstrijden . De baan van startcom-

missaris is hem op het lijf geschreven . ‘Toch had

ik me anderhalf jaar vóór de EK al aangemeld .

Ik wilde dit evenement van dichtbij meemaken

en een bijdrage leveren aan de kwaliteit van

de wedstrijd . Na een intakegesprek met de organisatie werd ik als

jurylid ingedeeld bij het startteam . Mijn taak was ervoor te zorgen

dat de voorbereiding voor start van de loopnummers vlekkeloos

verliep . In de gaten houden dat elke loper in de juiste baan zit, dat

alle voeten achter de startlijn staan en dat alle kleding en flesjes

op tijd uit het startgebied zijn verdwenen . Als het misgaat en er is

geen sprake van een valse start, dan krijgen de atleten een groene

kaart . Een paar keer vergat ik dat te doen . Gelukkig was er altijd een

collega die net op tijd riep: “Dirk, groene kaart” . De oefensessie op

de laatste dag voordat de wedstrijden begonnen, is me het meest

bijgebleven . Het regende, maar toch waren bijna alle atleten in het

stadion om rond te kijken en een beetje te trainen . Ik mocht toen

een paar proefstartjes wegschieten met de hypermoderne Omega-

apparatuur, een prachtige ervaring . Ik vond de sfeer geweldig . De

organisatie heeft veel gedaan om de vrijwilligers in de watten te

leggen . Dat zorgde bij de hele ploeg voor een groot enthousiasme,

die een week lang uitgedragen werd . En het volle stadion was mooi

om mee te maken . Het heeft me een boel vrije dagen gekost, maar

bij een volgende gelegenheid meld ik me weer aan .’

De vrijwilliger bij de jury in de callroomAndré van den Berg (zie ook HB1, red .)reageerde

op een nieuwsbrief van de Atletiek unie . ‘Mijn

jury-cv en een goed gesprek bij de speedmee-

ting waren voldoende om tot de 150 uitverkoren

juryleden te horen . Mijn werkplek werd de

callroom, de ruimte waar de atleten wachten

op hun wedstrijd . Twee dagen mocht ik de intake van de sporters

doen . Zenuwachtig, vrolijk, héél nerveus of ontspannen zag ik ze

voorbijkomen . De andere drie dagen zat ik dicht op de tien- en

zevenkampers . Daar deed ik controlerend werk op startnummers,

kleding en reclame-uitingen . Streng, rechtvaardig en vooral duidelijk

reageren op atleten én hun begeleiders die nadrukkelijk de grenzen

van de regels opzochten . Ik moest heel stevig in mijn schoenen

staan, daar moest ik aan wennen, maar het ging me elke dag beter

af . Een persoonlijk bedankje van een ‘technical delegate’ was voor

mij een mooi compliment . Bij de voorbereidende dagen kwam ik

erachter hoe mega dit evenement was . De omvang van bijvoorbeeld

/ ... and it was great to be part of it /

11NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

de tv-ploeg en de aanwezigheid van duizenden vrijwilligers heb ik

met verbazing op me laten inwerken . Tijdens de wedstrijden heb ik

af en toe in het stadion kunnen kijken . Dicht langs de baan stond

ik dan enorm te genieten van het enthousiasme in het stadion . Met

mijn juryteam heb ik anderhalf jaar toegewerkt naar de EK . We zijn

een hecht en goed functionerend team geworden, daar ben ik trots

op . Samen met veel anderen kwam ik tot de conclusie dat we het

vermogen hebben om meer van deze grote toernooien te organise-

ren, wij zijn in staat om de WK atletiek of de Olympische Spelen tot

een goed einde te brengen . En als het zover komt, dan geef ik me

zonder twijfel weer op als vrijwilliger .’

De deelnemersVoor Fabian Florant waren de EK een opmaat naar de Olympische

Spelen . Hij wilde laten zien dat de kwalificatie voor het hink-

stap-springen geen uitschieter was . Een sprong in de buurt van

17 meter was zijn doel, maar zo ver kwam hij niet . De voorronde

op donderdag verliep nog naar wens, met 16m45 schaarde hij zich

bij de beste twaalf springers . De omstandigheden zaten echter

niet mee . De positieve sfeer die hem bij het NK en EK voor teams

stimuleerde, miste hij in Amsterdam en de aanloopbaan in het sta-

dion lag hem niet . Omdat zijn coach tijdens de finale op zaterdag-

avond ook andere atleten moest bijstaan, sloop de onzekerheid bij

Fabian binnen . Hij kwam tot 16m23 en werd daarmee tiende .

Dat was niet de topprestatie die hij wenste .

Khalid Ckoukoud begon op zondagmorgen niet fit aan de halve

marathon, dat brak hem op . In mei had hij bij het NK voor teams

al last van keelpijn, dat weerhield hem er toen van om een super-

snelle 5 km te lopen . Toch kwalificeerde hij zich een week later

overtuigend voor de EK door de halve marathon van Leiden te

winnen in een goede tijd . In de aanloop naar zijn start kwam

Khalid niet tot voldoende rust en herstelde zijn lichaam onvol-

doende . Halverwege de race kwam hij nog als 20e door, wat voor

het Nederlands halvemarathonteam een bronzen medaille bete-

kend zou hebben . Een paar kilometer verder lukte het niet meer

en stapte hij uit .

11NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

12 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

REPORTAGE

12 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

13NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Levert HAAG over 20 jaar de nieuwe Dafne Schippers?Bij de pupillen van HAAG is sprake van het ‘Dafne Schippers’-effect . In tien jaar tijd is deze afdeling van de club uitgegroeid van 70 naar ruim 200 leden . Betekent deze verdrievoudi-ging dat er bij HAAG een nieuwe ‘Dafne Schippers’ rondloopt?

AUTEUR / KEES VAN SCHIE / FOTOGRAAF / KEES VAN SCHIE EN JEROEN TIBBE

Ongekende groei bij de afdeling pupillen

Voor het antwoord bezoek ik de laatste regionale competitie-

wedstrijd van de pupillen op zaterdag 2 juli . Het is een zonnige en

bijna droge dag en met 18 °C zijn de omstandigheden prima voor

een lekkere atletiekdag aan de Laan van Poot . Daar tref ik de familie

Van Wouwen . Vader Frans is een van de twee coördinatoren bij de

pupillen, oudste dochter Carly is trainster en jongste dochter Rosalie

doet mee, als laatstejaarspupil .

Frans: ‘Ik zeg JA, tussen de pupillen loopt een nieuwe Dafne

Schippers . Er zijn kinderen die op dit moment het prestatieniveau

hebben dat zij op die leeftijd ook had . En van Dafne is bekend dat

ze elk moment benutte om extra te oefenen . Dat zie ik een aantal

HAAG-pupillen ook doen . Bij onze junioren brengt deze instelling

nu al succes, zij zetten ongekende prestaties neer .’

Carly: ‘Ik zeg niet keihard JA, maar ik deel de mening van mijn vader .

Er zijn meisjes en jongens die nu al heel hard lopen, heel hoog en

ver springen of heel ver werpen . Sommigen kunnen het spelen op

het juiste moment afwisselen met serieus presteren en een paar

kinderen tonen dan ook nog de motivatie om elke keer beter te

worden . Mijn zusje doet het goed, ze draait in de top van deze

regiocompetitie mee, een podiumplaats gaat ze vast en zeker halen .’

Rosalie: ‘Ik kan op die vraag moeilijk met JA antwoorden . Dafne

Schippers is wel mijn voorbeeld, maar of ik ooit zo goed zal worden?

Bij het laatste Nederlands kampioenschap in Apeldoorn werd ik

maar 29e van de 93 deelnemers . Voorlopig vind ik atletiek wel

hartstikke leuk en train ik met plezier twee keer per week .’

Frans: ‘We hebben met ruim 200 pupillen in ieder geval een groot

potentieel en de toeloop is enorm . Vanaf maart hebben er 135

kinderen meegedaan aan een serie proeftrainingen, de helft van hen

zal lid worden . Atletiek is cool onder de basisschooljeugd . En als je

jong begint, kun je ver komen .’

Rosalie: ‘Ik ben pas elf jaar en doe al vijf jaar aan atletiek . Tot nu

toe vind ik alle onderdelen leuk, maar verspringen is mijn favoriet .

En ik ben fanatiek, want bij elke wedstrijd probeer ik mijn PR’s te

verbeteren . Vandaag is dat ook twee keer gelukt, ik scoorde 8m14 bij

het kogelstoten en 4m38 bij het verspringen .’

Frans: ‘Ik denk dat we over twee jaar 300 leden bij de pupillen

hebben . Met de jeugdcommissie zijn we nu al bezig om die toeloop

van kersverse atleetjes op te vangen . De trainingsuren worden flink

uitgebreid, we zoeken naar mogelijkheden om de ruimte op het

complex zo goed mogelijk te benutten . En we vergroten de groep

trainers met vooral geïnteresseerde junioren die een voorbeeld voor

de kleintjes willen zijn .’

14 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

Carly: ‘Zo ben ik ook trainster geworden, op mijn 14e al . Ik doe

het nu drie jaar, het bevalt me goed en het is dankbaar werk . De

afgelopen weken heb ik met de mini’s van zes en zeven jaar hard

getraind op de wissels voor de estafette . En vandaag valt er geen

enkel stokje op de grond . Dan heb ik eer van mijn werk en voel ik

me trots .’

Frans: ‘We geven de nieuwe trainers cursussen en laten ze werken

met onze uitgebreide trainingsschema’s . Die zijn erop gericht dat

elke pupil alles meekrijgt wat nodig is om goed te presteren . Voor

het verspringen krijgen zo de aanloop, de afzet en de landing

apart aandacht voordat het één vloeiende beweging wordt . En

door spelend bezig te zijn, met vooral springen en werpen, slijpen

deze motorische bewegingen er zo in dat kinderen ze niet meer

vergeten .’

Rosalie: ‘Alle spelletjes maken de training leuk . En zonder dat ik het

in de gaten heb, spring ik hoger, werp ik verder en loop ik harder .’

Frans: ‘De Atletiekunie ziet die ‘spelende’ lijn ook en wil die

doorzetten in de wedstrijden . Verspringen wordt dan ongeveer

3m50, in plaats van precies 3m61 . Daar ga ik niet in mee, want

alleen exacte metingen houden de prestatiemotivatie hoog .

De pupillen houden me een aardig deel van de week bezig . Ik

ben vier keer actief als trainer en coördineer, na het vertrek van

Hans Verroen, samen met Rob den Does het reilen en zeilen van

de afdeling . We hebben afgesproken dat ik de technische kant

voor mijn rekening neem en dat Rob zich bezighoudt met de

organisatorische zaken . Samenwerken met ouders is hierin heel

belangrijk en dat varieert van de administratie rondom toernooien

en wedstrijden tot het klaarzetten van een beker limonade na elke

training . En op zo’n competitiedag als vandaag zijn alle vaders en

moeders een belangrijke factor in de prestaties van hun pupillen .’

Carly: ‘Maar samenwerken met ouders is niet altijd makkelijk,

want de scheidslijn tussen simpel aanmoedigen en technische

aanwijzingen geven is soms klein . De rolverdeling moet duidelijk

zijn, in goed overleg lossen we het op . En zo blijft het een leuke klus,

die ik de komende jaren zeker nog wil blijven doen .’

Frans: ‘Ik ga ook door als trainer en misschien stap ik dan wel over

naar de junioren . Ik wil de nieuwe ‘Dafne Schippers’ van dichtbij

meemaken .’

Rosalie: ‘Maar of ik dat ga worden …?’

Een ouder in beeldEva Oosterhout is moeder van Felix (8 jr) en Boris (6 jr) .

Met een zware tas op haar rug loopt ze van het ene naar

het andere onderdeel om haar beide zoons bij te staan . Een

aanmoediging als Felix zijn aanloop neemt en even later als

Boris met de werpbal klaarstaat . Een high five als de jongens

een goede prestatie leveren, een knuffel als dat niet lukt .

‘Laatst heb ik meegedaan met de ouder-kindcompetitie .

Ik weet nu hoe moeilijk het is om een goede sprong of worp

te leveren en hoe zwaar het is om 600 meter hard te lopen .

En ik weet ook hoe belangrijk het is om de kinderen positief te

steunen . Mopperen heeft geen zin, daar worden de prestaties

niet beter van .’ Eva loopt nu twee jaar mee bij de pupillen .

‘Het is een heerlijke buitensport voor mijn kinderen, we laten

een training of wedstrijd niet lopen voor slecht weer . De

begeleiding is professioneel, de onderlinge sfeer is goed, mijn

jongens gaan met plezier naar HAAG .’ Dan gaan Eva’s armen

in de lucht, Boris heeft met zijn ploegje de estafette gewonnen

en dat is voor het eerst . Om half twee zit de competitie er voor

Felix en Boris op . Eva wacht ze op met een ijsje .

‘Dik verdiend’, zegt ze trots . Een prijs halen de jongens niet,

daarvoor is de concurrentie te groot . Maar moeder Eva heeft

aan alles gedacht . Ze duikt in haar rugtas en even later staan

Felix en Boris te stralen met een eigen medaille .

/ De ouders zijn een belangrijke factor in de prestaties van hun pupillen /

15NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 / 15

Dank je wel, YuriIk vond het te laat worden en wilde naar bed . Op de avond dat Yuri

nog even ging stappen . Na een bezoekje aan het HHHH: het Heerlijk

Helder Heineken Huis . Yuri, de atleet die zich op fantastische wijze

had weten te plaatsen voor de olympische finale van zijn specialiteit:

de ringen . Het liep anders . Voor hem geldt vanaf nu het ultieme

losersadagium: Heerlijk Helder Hopeloos .

Heel Nederland viel erover . Niet over Yuri, maar over het vroegtijdig

terugsturen van deze gevallen sportheld . Had die refo-Maurits van het

NOC*NSF dat wel mogen doen? Youp van het Hek vond van niet . De

rechter vond van wel . Het volk bleef debatteren . Acht jaar had deze

man ervoor getraind . Om deel te kunnen nemen aan ‘zijn’ olympische

finale . Acht jaar! En in amper acht uur wist hij die kans te verkloten .

Met de excuses voor het onwelvoeglijke woordgebruik .

De man die tweemaal eerder koos voor cocaïne en voor drank . En

daarmee zijn plaats in het nationale turnteam verloor, zijn baan bij

het ministerie van Defensie, zijn vriendin, zijn inkomen en zijn status

als sportheld . Een supertalent dat verkeerde keuzes maakte . Maar die,

juist vanwege dat talent en de ogenschijnlijk oprecht gemompelde

excuses, tweemaal een herkansing kreeg . En die zich terugknokte in

de top van de internationale turnsport . Met hulp van een trainer, een

coach en een aantal andere mensen die in hem geloofden .

Als Rambo klom hij uit de put en ontworstelde hij zich aan alle fysieke

en mentale misère . Sterker, gelouterd door fouten in het verleden,

stond hij er weer . Een geduchte tegenstander, een topturner met

33 jaar volwassen en in de bloei van zijn leven . Opnieuw creëerde hij

voor zichzelf een kans op eeuwige roem, een olympische prijs, een

epische prestatie . Nederland sloot zijn gevallen sportheld weer in zijn

armen . Wat kon er fout gaan? Alles .

Op het moment dat het erop aan kwam . ’s Avonds in het HHHH . Yuri

kreeg twee e-mails van zijn trainer: ‘Niet drinken, rond 00 .00 uur

thuis’ en ‘Morgen trainen om 09 .30 uur’ . Maar Yuri had er schijt aan

en begon aan een nacht lang ‘gesponsorde Desperados’ drinken en

een aantal uren suffigheid . In de rechtszaal riep Yuri’s advocaat:

’Yuri heeft discipline genoeg . Hoe kan je anders een finale halen?’

Tja, ‘The devil is in the detail,’ Mr . Hellingman .

Maar wat klagen we? Heel Nederland moet Yuri dankbaar zijn . Eeuwig

dankbaar . Nooit eerder werd zo duidelijk het belang geïllustreerd van

discipline . Van het vermogen om op het beslissende moment, in het

zicht van gemakkelijke verleidingen, consequent en consistent de

juiste keuze te maken . Elke sportbond, elke coach, elke trainer, elke

ouder, kan tot in de eeuwigheid verwijzen naar het voorbeeld van Yuri

de Verschrikkelijke . Dank je wel, Yuri .

Een schip op het strand is een baken in zee .

Fabian Florant op Olympische SpelenHet was voor het eerst sinds 1938 (!) dat een Nederlandse hink-stap-springer mee-deed aan de Olympische Spelen: Fabian Florant . Onze 33-jarige clubgenoot slaag-de er helaas niet in de finale te halen . Hij kwam bij de kwalificaties tot een afstand van 16,51 m, waarmee hij als 22e eindigde . Hij had 16,95 m moeten springen om zich als een van de twaalf finalisten te plaat-sen . Het - oftewel zijn - Nederlands record staat op 16,92 m . Olympische medaille of niet, HAAG is trots op Fabian!

COLUMN

WYTSE BOUMA

16 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

INTERVIEW

16 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

17NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Jan Passchier over de coopertest: / Ik hou ervan om dingen te regelen /Wat is er zo leuk aan de coopertest? Eigenlijk is het niet veel meer dan 12 minuten lang de benen uit je lijf lopen, waarna het aantal gelopen meters wordt vastgesteld . We spraken Jan Passchier, die sinds vier jaar met zijn team de coopertesten bij onze vereniging organiseert .

AUTEUR / FVDGN FOTOGRAAF / JAN GROENESTEIN EN SJOERD WITMONT

‘Het is een goede manier om je conditie te testen’, zegt Jan . ‘De

test is ooit ontworpen door Kenneth Cooper, een Amerikaanse arts

die in de jaren zestig ruimtevaarders begeleidde . In zijn jeugd was

hij een verdienstelijk hardloper . Na zijn afstuderen bleek dat het

studentenleven zijn tol had geëist: zijn bloeddruk was te hoog en hij

was vele kilo’s aangekomen . Hij zette zichzelf op een oefenschema

dat uitstekend bleek te werken, waarna hij besloot de test naar

buiten te brengen . Ook wist hij de Amerikaanse legerleiding ervan

te overtuigen de test te gebruiken om het uithoudingsvermogen van

de soldaten te bepalen .’

HAAG heeft toch eerder coopertesten georganiseerd?‘Dat klopt . In de jaren zeventig en tachtig werden bij onze club -

toen nog V&LTC - coopertesten georganiseerd door de veelgeprezen

Joop Teljeur en zijn team . Dat hield op een gegeven moment op .

Maar een paar jaar geleden - ook met het oog op het 100-jarig

jubileum van de vereniging - gingen geluiden op om de coopertest

in ere te herstellen .’

Toen heb jij de draad weer opgepakt‘Ja, ik was altijd al een fan van de coopertest . Ik heb er vroeger,

toen Joop Teljeur deze nog organiseerde, veel aan meegedaan .

Je had toen ook van die stempelboekjes, vergelijkbaar met de

trimloopboekjes, waarop de gelopen afstanden genoteerd werden .

Mijn hoofdsport destijds was ijshockey . Ik heb vijftien jaar actief

op hoog niveau gespeeld, daarna werd ik scheidsrechter, ook bij

internationale wedstrijden . Aan het begin van elk seizoen is er een

scheidsrechtersweekend, waarbij scheidsrechters ook conditioneel

worden getest . Tegenwoordig heb je daarvoor de shuttle-run-

test, maar ik heb ook weer de coopertest van stal gehaald .

Voetbalscheidsrechters moeten ook die test lopen en voor hen

tellen de behaalde resultaten zwaar! Als je slecht op de coopertest

presteert, ben je niet geslaagd . Zo streng was het bij ijshockey niet .

Nu ben ik iemand die het leuk vindt om dingen te regelen en het

leek mij leuk om die test ook voor de club te organiseren .’

Wanneer was je eerste coopertest als organisator?‘Dat was op 25 maart 2012 . Dat was een mooi moment, waarbij

van het bestuur Carel Knoester, Ruud Fabrie en Jans Haandrikman

meededen . Toch liep het de eerste keren niet echt soepel, de

belangstelling bleek niet groot te zijn . Achteraf bezien had dat ook

te maken met de dagen waarop wij het organiseerden: eerst op

zondag, daarna op zaterdag, maar tegenwoordig hebben mensen

juist in het weekend allerlei andere verplichtingen .’

Dus daarom naar de woensdag‘Ja . In het begin was dat lastig, omdat de jeugd dan op de baan

traint . Maar in goed overleg is overeengekomen om zes keer per

jaar, op een woensdagavond, een coopertest te houden en daarvoor

baan 1, 2 en 3 vrij te houden .’

/ Het is een goede manier om je conditie te testen /

18 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

Zelfs mensen buiten HAAG doen nu mee!‘We hebben de coopertest nu opgenomen in het trainingsschema .

Ook hebben we de trainers verzocht om binnen hun groep deelname

aan de test te stimuleren . Verder zijn wij de enige club in de regio

die nog coopertesten organiseert . We hebben alle regionale dag-

bladen aangeschreven en de coopertest op de Hardloopkalender

laten plaatsen . Nu zie je inderdaad ook leden van andere regionale

sportclubs meedoen .’

Organiseer je het allemaal in je eentje?‘Nee, dat kan niet . Vanaf het begin is de organisatie in handen

van Henk Kop, Boudewijn de Ridder en mijzelf . Henk doet de

startprocedure en noteert de gelopen afstanden met zo’n wiel,

Boudewijn regelt de inschrijvingen en int het geld van de niet-leden,

en ik praat de boel een beetje bij elkaar . Ik heb ook een speciale

coopertest-website gemaakt . De organisatie staat als een huis, maar

op de dag zelf zijn wij wel afhankelijk van vrijwilligers . Dan staan er

een aantal mensen klaar om de rondjes te turven, onder anderen

Michel Out, Hizkia Taal, Pierre Tissot en Marjo Merkel .’

Is de coopertest een blijvertje?‘Ik denk het wel, het is ook gezellig . Tegenwoordig is er ook muziek

bij . Sommigen horen het niet eens, gefocust als ze zijn om een

goede afstand te lopen, anderen stimuleert het juist . Ik verzorg die

‘running’ muziek zelf via Spotify . Dat verhoogt de sfeer wel!

Overigens heb ik nog een nieuwtje: in 2017 komen we - met een ander team - met een geheel nieuw hardloopevenement dat uniek is voor de regio . Wat dat precies gaat worden, houden we nog even onder de pet .’

19NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Als jongen had ik eind jaren zestig dokter Rolink als huisarts . Hij was ook clubarts van Ajax . We woonden in Velsen Noord, tussen een wirwar van rails en de pijpen van een elektriciteitscentrale . Als dertienjarige had ik al een grote belangstelling voor seksuologie, want ik herinner me dat deze arts seks voor een belangrijke wedstrijd afraadde .

Dokter Rolink

AUTEUR / RENÉ KROPMAN

/ Het advies om geen seks tehebben voor een wedstrijd,was niet op feiten gestoeld /

Hij meende dat de mannen dan agressiever

en feller waren bij de wedstrijd . Of Ajax

nu hierdoor of door de ‘witte pilletjes’ die

deze medicus uitdeelde in 1971 winnaar

van de Europacup werd, is niet duidelijk . Ik

vermoed dat het vooral kwam omdat Cruijff

meespeelde . Het advies om geen seks te

hebben voor een wedstrijd, was niet op

feiten gestoeld .

De vraagstelling is niet nieuw . Terwijl Plato

er in 44 v .C bij atleten op aandrong om geen

seks te hebben voor de wedstrijd, beweerde

Plinius de Oudere in 77 v .C dat trage atleten

er juist baat bij hadden . Mohammed Ali

hield de lijn van Plato aan . Joe Namath, een

‘quarterback’ uit de ‘Hall of Fame’ van de VS,

was een voorstander van veel seks voor een

American football game .

‘Lots of it’, zei Joe Namath . Maar wat stelt

seks fysiek eigenlijk voor? Een coïtus staat

ongeveer gelijk aan 3 tot 6 metabole equiva-

lenten (MET) . Uit een onderzoek in het

internationale wetenschappelijk tijdschrift

PLOS One bleek dat de gemiddelde man tijdens het vrijen zo’n 101 kilocalorieën (kcal)

verbrandde . Oftewel, 4,2 kcal per minuut . De vrouwen verbrandden 69 kcal tijdens het

vrijen, oftewel 3,1 kcal/min . De MET-waarde van mannen was gemiddeld 6 .0 . Die van

vrouwen 5 .6 . Dat is vergelijkbaar met matige inspanning, zoals wandelen of het lopen van

twee trappen . Met dit gegeven in het achterhoofd is het moeilijk voor te stellen dat hiermee

een wedstrijd de volgende dag beïnvloed kan worden .

Het lijkt niet zo’n moeilijke opgave om met Haag Atletiek een fraai onderzoek te publiceren .

En daarmee niet alleen op sportief, maar ook op wetenschappelijk gebied roem te behalen .

We vragen een aantal stellen om deel te nemen aan een trial . We gebruiken de reeds

bestaande avonden waarop een coopertest wordt georganiseerd . De opzet is eenvoudig .

De helft van het aantal stellen heeft seks binnen zes uur voor de wedstrijd en de andere

helft heeft een standaardvoorbereiding (zonder seks) . Bij de daaropvolgende coopertest

precies andersom (cross-overmodel) . Wanneer er voldoende stellen meedoen, kunnen we

aan de hand van de gelopen afstanden meten of er significante verschillen in prestatie zijn .

De MET-waarde ofwel het metabool equivalent

is een meeteenheid binnen de fysiologie voor

de hoeveelheid energie die een bepaalde fysieke

inspanning kost ten opzichte van de hoeveelheid

benodigde energie in rust . Eén MET komt overeen met

de ruststofwisseling ofwel de hoeveelheid energie die

verbruikt wordt tijdens stilzitten . Eén MET is gelijk aan

3,5 ml zuurstof per kg lichaamsgewicht per minuut . De

MET-waarde van lichamelijke activiteiten varieert van

0,9 MET bij slaap tot 18 MET bij zware inspanning .

19NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

ARTIKEL

20 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

/ Wij houden onzekwaliteit hoog doorniet te verslappen /

INTERVIEW

20 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

21NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

COLUMN

Een sportvereniging zonder sponsor, dat bestaat niet meer. Elke club maakt er dankbaar gebruik van. Haag Atletiek heeft er zo’n 25. Maar wie zijn de sponsors, wat drijft ze om HAAG te ondersteunen? In deze rubriek komen zij aan het woord.

De sponsor spreektAllie Simonis: ‘Ik ben niet zo bekend met de atletiekwereld, vis is mijn specialiteit .’

AUTEUR / KEES VAN SCHIE

Het familiebedrijf‘Simonis bestaat 136 jaar . Mijn opa is met een palingrokerij

begonnen aan het Westeinde . Nu hebben we meerdere vestigingen

in Den Haag en minstens 250 mensen in dienst . Samen met mijn

oudste zoon, mijn neef en zijn zoon heb ik de dagelijkse leiding .

In 1980 ben ik er vrijwillig ingestapt . Ik studeerde geneeskunde,

maar zag een baan als arts toch niet zitten . Ik doe het met hart

en ziel, ik besteed twaalf uur per dag, vijf tot zes dagen per week,

aan de zaak . Ook mijn vier kinderen heb ik niets opgelegd . Ze

hebben gestudeerd, maar kiezen er toch voor om carrière te maken

in het bedrijf . De vis trekt blijkbaar het hardst . Ik ben trots op de

mooie boterham die ik verdien . De zaken gaan goed, maar groeien

doen we mondjesmaat . Ons nieuwe restaurant Catch breiden we

langzaam uit en de vestiging aan de Visafslag verhuist binnenkort .

We mogen een nieuw pand bouwen, op een locatie die meer in

het zicht ligt voor de mensen die een uitje naar de haven maken .

Dat is een uitdaging . Samenwerken met de jongere garde vind ik

mooi . Voorlopig ga ik nog vol enthousiasme door . Maar als ik hoor

fluisteren ‘daar heb je hem weer’, dan stop ik direct en ben ik weg .

Over opvolging maak ik me geen zorgen .’

Mijn sportcarrière‘Ik heb in mijn jeugdjaren gevoetbald, bij verschillende

amateurclubs in Den Haag . Om conditie op te doen liep ik in de

zomermaanden hard . Van het eindpunt van lijn 12 bij Duindorp tot

het Zeehospitium in Kijkduin . Heen en terug haalde ik een kilometer

of tien en dat deed ik zeker drie keer in de week . Ik was daardoor

een van de fitste spelers van mijn elftal als het seizoen begon . Ik

voelde me toen wel een soort pionier in het hardlopen, want ik

kwam bijna niemand tegen die ook dat rondje in de duinen liep . Tot

het einde van mijn studietijd heb ik dit gedaan . Toen ik in de zaak

aan het werk ging, ben ik met voetballen gestopt . Sindsdien doe ik

niets meer aan sport, ik heb er geen tijd voor .’

HAAG kampioen, Simonis ook‘Ja, we hebben iets gemeen . Jullie zijn voor de tweede keer

kampioen geworden . Wij hebben in juni voor de derde keer de

AD Haringtest gewonnen . HAAG en Simonis maken allebei mee wat

het is om aan de top te komen én te blijven . Zeven jaar geleden

kregen we het cijfer 0 voor onze haring . Dat was een vervelende

ervaring, maar wel het sein dat het roer om moest . We hebben veel

geïnvesteerd om tot een topproduct te komen . Dat telt voor HAAG

ook, prestaties komen niet vanzelf, dat vraagt veel en hard trainen .

De beste blijven is dan een volgende stap . Wij houden onze kwaliteit

hoog door niet te verslappen . We praten veel en reageren direct als

het niet goed gaat . Zo blijft iedereen scherp .’

De binding met HAAG‘Sinds een jaar of twee zijn we sponsor van de club . Toen het

bestuur ons vroeg, waren we het snel eens . Voor een klein bedrag

kwam er een bord langs de baan . Ik heb dat bord nog nooit gezien,

want ik ben al in geen jaren op het sportpark aan de Laan van Poot

geweest . Ik ben niet zo bekend met de atletiekwereld . Maar een

bezoek aan de marathon van New York vorig jaar, om mijn zoon

aan te moedigen, heeft indruk gemaakt . Als HAAG een evenement

organiseert met uitstraling voor de hele stad, dan mag het bestuur

bij mij aankloppen voor het nodige geld . Vooralsnog ben ik een

kleine, niet actieve sponsor . En ik blijf de club steunen, dat is geen

probleem . Dat bord langs de baan hangt er voorlopig nog wel . Ik mik

op naamsbekendheid en hoop dat iedereen die erlangs loopt, bij

zichzelf denkt: Hé, Simonis, daar kan je een lekker visje eten .’

PERSONALIA

/ Allie Simonis /GEBOREN: 8 augustus 1956 .

OPLEIDING: mavo, direct door naar het vwo en

daarna doctoraal geneeskunde behaald .

LOOPBAAN: mijn hele werkzame leven in de

vishandel .

HOBBY’S: mijn werk .

WOONPLAATS: Scheveningen, dicht bij mijn werk .

PRIVÉ: 36 jaar getrouwd met Joyce . Vier kinderen:

Alain, Joëlle, Naomi en Giovanni .

En drie kleinkinderen .

21NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

22 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

INTERVIEWMILA

De ‘Mi’ van MiddenMiLa staat voor midden- en lange afstand . De middenafstand omvat de 800 m, 1000 m, 1500 m en de mijl . In Nederland staat bij de vrouwen als specialist op deze afstanden Sifan Hassan . Bij HAAG staan de sterke clubrecords al een tijd onaangetast in de boeken .

AUTEUR / IRENE ALDERSMA

Op de EK Atletiek in Amsterdam behaalde

Sifan Hassan zilver op de 1500 m . Helaas

was ze door trainingsachterstand in haar

aanloop naar de Olympische Spelen niet fit

genoeg voor een medaille . Ze is Nederlands

recordhoudster op de 1500 m met een tijd

van 3 .56,05 . De 800 m-tijd van Ellen van

Langen (1 .55,54) is sinds 1992 niet verbeterd .

Bij de heren staat Bram Som op de lijst

(800 m, 1 .43,45), en Gert-Jan Liefers met

3 .32,89 op de 1500 m (2001) . Bij HAAG staat

het clubrecord op de 800 m sinds 1997 op

naam van Stella Jongmans in 1 .59,32 . De

1500 m staat nog langer . Elly van Hulst liep

in 1982 in Zurich een tijd van 4 .03,78 . Robin

van Helden is de te kloppen man op alle

‘Mi’-afstanden (800 m, 1 .48,84, 1500 m,

3 .40,44) . In de MiLa groep verbeterde Paul

van der Sluijs dit seizoen zijn PR op de

800 m naar 1 .50,92 . Elsbeth Ciesluk liep in

juli op deze afstand een razendsnelle 2 .14,18 .

Wie van HAAG gaat de komende jaren deze records verbreken? Misschien denk je: ik loop wegwedstrijden

van 5 en 10 km (of langer), wat is er nou

interessant aan een baanwedstrijd? Het

interessante is de tactiek en het uithou-

dings vermogen op een hoog tempo in

een relatief korte tijd . De 800 m staat boven

aan de lijst voor tactische wedstrijden, waar

je moet kunnen omgaan met de combinatie

snelheid en verzuring . Je start in je eigen

baan en na 100 m schuift iedereen naar

baan 1 . Je kunt het zien als een heel lange

sprint waarbij op de laatste 500 m de

meeste atleten snelheid verliezen door het

aangemaakte melkzuur . Je kunt er nooit van

uitgaan dat je je PR gaat verbreken, tenzij

je direct op kop gaat en dat snelle tempo

door weet te trekken tot de finish . Wie goed

heeft opgelet bij de EK Atletiek, zag dat

Thijmen Kupers dit deed in zijn series . Hij

wilde namelijk de olympische limiet halen

/ Je moet goed kunnen omgaanmet tempowisseling /

(1 .45,20) en wist dat hij daarvoor direct de

wedstrijd hard moest maken . Hij haalde het

helaas niet .

Bij de 1500 m werken vasthoudendheid en

een goed ontwikkeld strategisch vermogen

in je voordeel, naast snelheid en uithou-

dingsvermogen . De atleten lopen niet in

een eigen baan, dus de uitgangspositie in

de eindfase van de wedstrijd is van groot

belang voor de overwinning . Je moet goed

kunnen omgaan met tempowisseling . Er

kan direct hard gestart worden, maar ook

ontzettend langzaam . Een mooi voorbeeld

was de 1500 m-finale EK Atletiek in Amster-

dam . Sifan Hassan heeft altijd de tactiek

helemaal achter aan de groep te starten .

Uit het gedrang en rustig kijkend naar wat

de atleten vóór haar van plan zijn . Op de

laatste 600 tot 400 m zet ze de versnelling

in en probeert ze binnen enkele seconden

vooraan te lopen . Dit seizoen mist ze echter

de hardheid voor een snelle eindsprint . Dat

wisten haar tegenstanders ook . Dus zorgden

de koplopers dat er heel traag werd gestart .

Ze waren bijna aan het joggen . Je moet

hiervoor je paslengte aanpassen . De laatste

400 m ging echter zo hard dat Sifan het nog

wel voor elkaar kreeg om zilver te pakken,

maar de inhoud miste voor het goud . Bij

de Olympische Spelen zagen we eenzelfde

soort tactiek . Zo zie je dat ‘reputaties en

overwinningen behaald in het verleden

nooit een garantie zijn voor de toekomst’ .

Zeker niet bij deze tactische afstanden .

HAAG wil voor een verbreding zorgen van

het aantal atleten op deze afstanden . Senior

en master atleten die deze tactische afstand

willen gaan lopen en hiervoor getraind

willen worden, kunnen dit aangeven bij de

MiLa trainer Pim Quist .

Elsbeth Ciesluk Paul van der Sluijs

23NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Nederland behoort tot de drie landen met het hoogste percentage inwoners dat het afgelopen jaar alcohol dronk (Nationaal Kompas, RIVM) . Ook bij Haag Atletiek houden wij van tijd tot tijd van een glaasje . Maar hoe combineer je dat met sport?

De hardloopmeester: Op je gezondheid!

Vooral de woensdagavond laat zien dat veel van onze sporters ook

de sociale contacten hoog in het vaandel hebben staan en daarbij

dan ook graag een glas drinken . Hieronder volgen enkele tips om de

schade van alcoholinname te beperken .

1 . Een vette maaltijd zorgt ervoor dat de alcohol in je maag lang-

zamer in je bloedbaan wordt opgenomen . Niet handig voor je

training natuurlijk, maar een beker melk of chocomel geeft een

aardige bodem en beschermt daarbij ook nog eens je maag .

2 . De lever kan ongeveer één drankje per uur verwerken . Je lever en

nieren verbruiken daarbij veel vocht om de alcohol af te breken .

Wissel dus een glas alcohol af met (plat) water . Koolzuurhouden-

de dranken versnellen het opnameproces van alcohol, dus neem

geen bubbeltjeswater .

3 . Drink voor je naar bed gaat minstens een halve liter water voor de

vochthuishouding in je lichaam en eventueel een flesje sportdrank

voor de essentiële vitaminen en mineralen . In sportdrank zit wel

veel suiker, dus een vitaminepil is misschien een beter idee .

4 . Drink ’s ochtends fruitsappen om het vocht- en suikergehalte

weer op peil te krijgen . Teister je maag niet met zure jus d’orange,

maar gebruik appel- of mangosap of, nog beter, een smoothie van

verschillende soorten fruit zoals kiwi, bessen en banaan .

5 . Een gebakken eitje op volkorenbrood vult je voorraad B-vitaminen

en mineralen verder aan . Eieren bevatten aminozuur en cysteïne,

een stofje dat helpt alcohol in je lichaam af te breken (niet te veel

eieren natuurlijk vanwege het vetpercentage) .

6 . Gebruik melkdistel . Deze netelige plant (poedervorm te verkrijgen

in de reformwinkel) zorgt ervoor dat alcohol minder gemakkelijk

in de lever wordt opgenomen en zo celbeschadiging voorkomt .

En nog een tip: Neem de volgende ochtend ook de tijd voor dat ge-

zonde ontbijt met vruchtensap, volkorenbrood met ei en melkdistel .

Overigens kun je er natuurlijk ook voor kiezen om thee te blijven

drinken . Het heeft de kleur van goedkope whisky, maar bevat niet

de chemische toevoegingen zoals methanol . Rode wijn daarentegen

bevat resveratrol, een antioxidant die de weerstand van hart- en

bloedvaten helpt te bevorderen . Dus als je dan toch iets wilt drinken,

drink dan rode wijn . Maar uiteraard wel met mate .

(Bron: Runner’s world, De complete voedingsgids voor sporters)

AUTEUR /

RUUD FABRIE

Ruud Fabrie, onze oud-voorzitter, richt zich

tegenwoordig op het trainerschap en geeft tips

over hardlopen . Daarnaast is hij een echte

meester; hij is directeur van een basisschool

en staat ook voor de klas .

RUBRIEK

24 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

ARTIKEL

Goedlopende hersenen: waarom je samen harder loopt dan alleenIs het je weleens opgevallen dat het makkelijker is om intervallen te doen met een groep dan alleen? Om dit te begrijpen ga ik je voorstellen aan twee ‘helden’ in je hoofd: de cortex cingularis anterior (CCA) en de prefrontale cortex (PFC) . Maar wees gewaarschuwd: na het lezen hiervan wil je nooit meer alleen lopen . Tenminste, als je snel wilt zijn .

Onze eerste held, de CCA, staat bekend als

de bron van wilskracht . De CCA merkt het

op als je acties niet overeenkomen met je

intenties . Als je een veeleisend tempo wilt

lopen en je lichaam vertraagt, merkt je CCA

dit en dwingt hij je terug naar het goede

tempo . De CCA beschikt elke dag over een

beperkte hoeveelheid wilskracht . Net zoals

een spier moet ook de CCA herstellen .

Als je hard traint of een wedstrijd loopt,

word je ook emotioneel . Psychologisch

gezien is dit logisch . Je lichaam zoekt zijn

grenzen op . Cortisol en noradrenaline

spuiten door je aderen . Je ‘vecht of vlucht’-

zenuwstelsel is volledig geactiveerd .

Tijd dus om onze tweede held te ontmoeten:

de PFC . Deze ligt achter en boven de ogen,

waar hij helpt onze emoties in bedwang te

houden . Zonder een PFC zouden wij geneigd

zijn om te huilen of te schreeuwen tijdens

moeilijke intervallen of een race . Net zoals

kinderen dit doen, omdat hun PFC’s nog

AUTEUR / DOUGLAS OTA

FOTOGRAAF / LODEWIJK VAN DONGEN

25NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

COLUMN

niet goed ontwikkeld zijn . Op het moment dat je in een hoog tempo

loopt en een beetje wanhopig wordt, is het de bedoeling dat je PFC

fluistert: ‘Alles is oké, ontspan je, je kunt het .’ Dit voelt goed .

Maar niks in het leven is gratis . Brandstof leveren aan de CCA

en PFC is duur . Hoewel de hersenen maar 2% uitmaken van het

lichaamsgewicht, consumeren deze toch 20% van de glucose in het

bloed . Een aanzienlijk deel van deze glucose stroomt naar de CCA

en PFC . Maar glucose, net als geld, kan slechts eenmaal uitgegeven

worden . Glucose die wordt gebruikt in de CCA en PFC, kan niet nog

ergens anders besteed worden, zoals in onze spieren .

Logisch, als je kijkt naar een individu . Maar wat gebeurt er als we

ook kijken naar relaties met andere individuen? Gezonde relaties

veranderen de manier waarop we tegen uitdagingen aankijken,

waardoor de CCA en PFC anders werken en de hersenen beter

functioneren .

In een experiment moesten deelnemers eens een heuvel beklimmen

met een zware rugzak . Voordat ze begonnen, werd hen gevraagd

een inschatting te maken van hoe steil de heuvel was, en hoe zwaar

de rugzak . Sommige deelnemers waren alleen, anderen hadden

een vriend bij zich . De resultaten waren verrassend: deelnemers

met een vriend schatten de rugzak lichter in en de heuvel minder

steil . Sterker nog, hoe beter de vriendschap, hoe lichter de rugzak

aanvoelde en hoe minder hellend de heuvel leek .

Als we dit naar het hardlopen vertalen, suggereren deze bevindingen

dat lopen in een groep makkelijker aanvoelt dan alleen . Hoe beter

de vriendschappen, hoe minder veeleisend het tempo aanvoelt .

Waarom? Omdat er minder CCA-wilskracht vereist is . Energie wordt

bespaard . Sterker nog, je beperkte hoeveelheid CCA-wilskracht kan

gespaard worden voor later in de race .

Maar, het wordt nog beter .

Een andere studie onderzocht hoe relaties invloed hebben op de

manier waarop de hersenen dingen verwerken . Terwijl ze in een

MRI-scanner lagen, werd de deelnemers verteld dat ze bij het zien

van een rode ‘X’ een elektrische schok zouden krijgen . Op het

moment dat de ‘X’ verscheen, vond er een piek in activiteit plaats in

de PFC, omdat de deelnemers hun angst aan het verwerken waren .

Maar als zij de hand vasthielden van hun partner, en als de relatie

met die partner goed was, zakte de activiteit in de PFC . Met andere

woorden:

/ In de nabijheid van een vertrouwd persoon kunnen de hersenen zich ontspannen /

Tijdens het lopen van zware intervallen of een wedstrijd betekent

dit waarschijnlijk dat onze hersenen minder stress voelen in het

bijzijn van vertrouwde groepsgenoten . Vergelijk het lopen van een

wedstrijd in je eentje in een vreemde stad met het lopen van de

CPC met je vrienden van HAAG . Je voelt het verschil . Sociaal contact

zorgt ervoor dat de PFC minder hoeft te verwerken . Energie wordt

bespaard .

Waarom kalmeert sociaal contact onze hersenen? Evolutionair

gezien vermindert alleen zijn onze kans op overleven . Of je nu vogel

bent of vis, bij elkaar blijven vergroot de kans dat een ander met

vleugels of vinnen het gevaar opmerkt dat jij niet zag aankomen –

en je waarschuwt . Door de gemakken van de moderne tijd lijkt het

denken aan overleving misschien wat abstract, maar vergis je niet .

Onze zenuwstelsels herinneren zich deze evolutionaire regels .

Talloze studies bevestigen dat mensen met gezonde relaties met

andere mensen langer leven dan degenen zonder . Waarom? Omdat

er meer energie overblijft voor leven, in plaats van overleven .

Kijk maar naar onze loopgroepen zodra we de Laan van Poot

opkomen . We praten, lachen en zijn niet bezig met het verkeer

om ons heen . We zijn net een kudde fietsende tieners onderweg

naar school! Binnen de veiligheid van de groep vertrouwen wij op

onze lopersvrienden . Onze CCA’s en PFC’s kunnen ontspannen . Wij

hoeven alleen maar te lopen . Lekker!

En sneller .

26 / NUMMER 3 SEPTEMBER 201626

OP DE MAN AF

Olga Maas: / Toen bij de CPC het Wilhelmus voor mij werd gespeeld, was ik vol trots / AUTEUR / KEES VAN SCHIE

Naam: Olga Maas-Dudko,

van Russische afkomst .

Geboren: 23 augustus 1975 . Ik ben

opgegroeid op een militaire basis in de

voormalige Sovjet-Unie . Mijn vader was

officier, werkte met raketbrandstof . Mijn

moeder was dierenarts, maar kon dat op de

basis niet doen . Ze deed vooral werk in de

officierskantine .

Broers en zussen: Een oudere zus en een

tweelingzus, Zhanna . We zijn twee-eiig, maar

ze is mijn tweede helft . Samen zijn we de

perfecte vrouw .

Opleiding: Op de basis was de wereld klein .

Boeken waren mijn grootste vrienden, de

bibliotheek was mijn favoriete plek . Na de

middelbare school ben ik naar de Grodno

State University gegaan, heb geschiedenis en

Engels gestudeerd . In een moeilijke tijd,

want de Sovjet-Unie viel uit elkaar .

Werk: Omdat ik cum laude ben afgestudeerd,

kreeg ik werk bij een Nederlands bedrijf, dat

meubels produceerde in Wit-Rusland . Daar

ontmoette ik Jan, die de meubels vervoerde

voor het bedrijf . Door hem ben ik in de

wereld van het transport terechtgekomen .

Samen zijn we verdergegaan . Ons bedrijf

East West Forwarding heeft vier kantoren . Jan

regelt de zaken in Rotterdam en Frankfurt,

ik doe dat voor Moskou en Sint-Petersburg .

Ik ga daar regelmatig naartoe en ben dus

vaak van huis . De zaken gaan goed, maar de

huidige sancties zitten ons wel in de weg .

Getrouwd: Met Jan; mijn zakenpartner is

uiteindelijk mijn echtgenoot geworden .

Kinderen: Twee zoons . Alexander is zeven

en Maxime is vier . We hebben bewust voor

namen gekozen die in het Nederlands en het

Russisch makkelijk uit te spreken zijn .

Woonplaats: Zes jaar geleden hebben we

ons in Den Haag gevestigd . Jan is er geboren,

de zee en het strand trekken en we vinden

het de beste plek om de kinderen te laten

opgroeien .

Lopen bij HAAG: Sinds 2013 . Ik heb nooit

aan duursport gedaan . Na drie maanden

trainen wist ik dat hardlopen een mooie sport

is en dat ik een marathon wilde lopen .

Hoogtepunt: Bij de laatste CPC liep ik 1 .30,

met Koen van Hees als superhaas . Toen ik

met deze prestatie op het podium stond en

het Wilhelmus hoorde, was ik vol trots .

Mooiste wedstrijd: Mijn eerste marathon in

Rotterdam, twee jaar geleden .

42 km lang was het één groot feest .

Beste trainer: Het duo Theo van der

Linden en Jan Slootweg . Theo heeft

mijn looptechniek verbeterd en van Jan

waardeerde ik de ‘militaire’ aanpak .

Zij hebben mij naar groep 2 geloodst .

Verder zijn, vooral bij wedstrijden, de

aanmoedigingen van ploeggenoten en

supporters een stimulans voor mij .

Hardloopambitie: Mijn PR’s staan scherp .

Maar samen met mijn loopmaatjes Vincent

en Cor wil ik nog een marathon onder

de 3 .23 lopen .

Andere werkzaamheden bij HAAG: Daar

heb ik weinig tijd voor . Eén keer heb ik

een Russische avond georganiseerd . Die

woensdagavond bleef het druk .

Boek: ‘Oorlog en vrede’ van Tolstoj . Dit boek

geeft een menselijker beeld van Rusland dan

de antipropagandasfeer die er nu is .

Film: Ik ken veel Russische klassiekers,

maar ik kies voor ‘Brave Heart’ . De Schotse

sfeer spreekt me aan en Schotland is mooi .

Favoriete auto: Onbetwist de Audi R8 . Het

gaat me niet om de PK’s, ik hou van mooie

auto’s .

Zomervakantie: Noorwegen . We gaan

wandelen, vissen en varen . En ik kan er lekker

trainen voor mijn volgende marathon …

in Moskou .

27NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Wat is runningtherapie? Voor wie is die bedoeld? En kunnen mensen die runningtherapie volgen, niet gewoon bij HAAG komen trainen? Nee, zo makkelijk ligt het niet .

Oude schoenen? Geef ze voor runningtherapie!

Als runningtherapeut geef ik runningthera-

pie aan patiënten die last hebben van stress-

gerelateerde klachten . Vaak zijn dit mensen

die geen ervaring hebben met hardlopen,

wel even genoeg aan hun hoofd hebben,

hard willen werken aan hun eigen herstel,

al hoge zorgkosten hebben en meestal

niet zitten te wachten op de aanschaf van

nieuwe hardloopschoenen . Ik heb al via een

aantal HAAG’ers oude schoenen gekregen

die gebruikt worden door deelnemers van

een 12 weekstraject runningtherapie .

Wat houdt runningtherapie in?Runningtherapie is een aanvulling op een

behandeling voor mensen die stressgerela-

teerde klachten hebben zoals een depressie,

burn-out of een angststoornis . Het is dus

een aanvulling op een bestaande psycho-

sociale behandeling bij de psycholoog of

een andere hulpverlener . Bij runningthera-

pie gaat het erom dat de deelnemers zich

bewust worden van wat ze eigenlijk aan

het doen zijn . Ze leren om hun persoonlijke

grenzen te verleggen, door af te zien tijdens

trainingen en na afloop last te hebben van

spierpijn . Bij iedere trainingssessie worden

positieve en motiverende doelen geformu-

leerd . Als runningtherapeut zorg je ervoor

dat het gekozen doel van de sessie haalbaar

is, zodat de deelnemer een succeservaring

kan opdoen en zich minder hulpeloos voelt .

Daarmee wordt ook de kans vergroot dat de

bereikte effecten van de runningtherapie

ook op de lange termijn behouden blijven .

Rondje hardlopen?Runningtherapie is niet slechts een rondje

hardlopen . Runningtherapie wordt uitge-

voerd op een specifieke intensiteit waarbij

er op 50-70% van de hartfrequentie (HF)

-reserve wordt gelopen . Bij hardlopen dien

je bewust fysiologische trainingsprikkels

toe, dat is niet het doel van runningtherapie .

Voor effect op psychische klachten heb je

voldoende aan 50%-70% van je HF-reserve

en loop je zo min mogelijk risico op blessu-

res . Runningtherapie houdt rekening met de

energie van patiënten en maakt aanspraak

op vetten in plaats van suikers . Bij grote

stress heeft de patiënt namelijk geen grote

voorraad suikers die snelle verbranding

geeft . Het brein is overactief en maakt al

aanspraak op alle suikers in het lijf . Met

behulp van runningtherapie kan gewerkt

/ Eerst bewegen voordat er medicatie wordt voorgeschreven /

27NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

ARTIKEL

AUTEUR /

PASCALE REINERIE

worden aan een balans tussen gas geven en

remmen .

Er is veel onderzoek gedaan naar run-

ningtherapie op het gebied van depressie .

De resultaten zijn positief en inmiddels

is een vorm van bewegen als norm aan-

genomen in de richtlijnen van huisartsen

en psychiaters . Eerst bewegen voordat er

medicatie wordt voorgeschreven, is het

motto . Op dit moment loopt er een meer-

jarig onderzoek naar burn-out en de inzet

van runningtherapie bij de universiteit van

Nijmegen . Tot nu toe zijn daar positieve

resultaten uitgekomen, vooral op het gebied

van slapen en zelfvertrouwen . Voor mensen

die last hebben van een angststoornis, is het

van belang dat ze de lichamelijke verschijn-

selen die bij angstklachten voorkomen, zoals

een versnelde ademhaling en transpireren,

leren herkennen en het verschil kunnen

maken tussen een versnelde hartslag door

angst of door hardlopen . Op deze manier

kunnen zij beter hun eigen triggers voor

angsten reguleren .

Meer weten?Wil je meer weten over runningtherapie, ik

train ma-wo-za bij de loopgroep van Marcel

Zandvliet . Heb je schoenen en/of bruikbare

kleding voor mijn patiënten, dan neem ik

die graag in ontvangst!

28 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

SIMONE KAPPEYNE/ FITWALKER /

Beginnersfouten van een herintrederToen ons derde kind net geboren was, waren we voorbereid op

onrustige nachten . En inderdaad, in nacht drie was het raak: ze bleef

maar huilen . Ze had gedronken, boertjes gelaten, speentje gekregen,

maar dat was niet genoeg . Zou ze last hebben van krampjes? Mijn

man en ik wisselden af met buikje wrijven, ruggetje kloppen,

wiegen, liedjes zingen, tot we na ruim een uur op het lumineuze

idee kwamen dat ze misschien last had van natte billetjes . Een droge

luier bleek inderdaad het wondermiddel . Hoe was het mogelijk dat

wij, ervaren ouders, zo lang nodig hadden om dit te bedenken?

Hieraan moest ik denken toen ik deze week weer begon met

fitwalken na een onderbreking van een jaar in verband met een

achillespeesblessure . We liepen net op de Laan van Poot, toen het

begon te druppelen . Zou het gaan regenen? Volgens de trainer

waren er inderdaad buien op komst en daar was ik niet op gekleed .

Zou ik het risico nemen om me nat laten regenen? Ik ben niet

zo’n bikkel die daar goed tegen kan . Ik besloot verstandig te zijn

en liep ‘even snel’ naar huis om een regenjack te halen . Maar het

was verder dan ik dacht . Toen ik eindelijk bij de zevensprong was

gekomen, waar de groep de warming-up zou doen, was er niemand

meer te zien .

/ Ik realiseer me dat ik alles opnieuw moet leren /

Wat een reeks beginnersfouten! Als herintreder realiseer ik me

dat ik alles opnieuw moet leren . Dus zal ik voortaan de buienradar

raadplegen, bij twijfel een regenjack meenemen, bij het verlaten van

de groep de route vragen en zorgen dat ik telefoonnummers heb . En

bij huilende baby’s de luier verschonen .

COLUMN

Wedstrijdlopers van HAAG zullen haar vast

kennen: Mirjam Graat (36) van The Hague

Road Runners . Een paar jaar geleden werd

bij haar borstkanker geconstateerd . Ze gaat

een lang traject van behandeling in, maar

laat zich niet uit het veld slaan en blijft

‘tussen de bedrijven door’ lopen .

Over haar ziekte en haar passie voor hard-

lopen heeft ze een boek geschreven: Mijn

kankermarathon . Met veel vaart, humor en

zelfspot schrijft Mirjam over haar kanker-

marathon (‘Kanker is een marathon, geen

sprint’) . Zij ontdekt een heel andere kant

aan de behandeling en rekent af met oud

zeer en gedrag dat haar geluk in de weg

stond .

Met haar boek wil Mirjam anderen inspire-

ren en laten zien hoe je, ook als je ernstig

ziek bent of tegenslag hebt, toch kunt

blijven sporten en wat sport dan voor je kan

betekenen . Een deel van de opbrengst van

het boek gaat naar de Roparun .

Mijnkankermarathon

Voor meer informatie:www .mijnkankermarathon .nl

29NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Op 18 juni werd bij HAAG de jaarlijkse 6 uursestafette gehouden . Er deden veel hardlopers mee, maar er waren ook 21 fitwalkers, verdeeld over vier teams . Het was voor het eerst dat de fitwalkers zo goed vertegenwoordigd waren .

AUTEUR / JO ANN LONT

Fitwalkers nemen deel aan estafette

In het middengedeelte van de baan hadden alle teams een soort

‘thuisbasis’ . De fitwalkers zaten onder drie partytenten . Iedereen

kreeg een chip, zodat de tijd en snelheid geregistreerd konden wor-

den . Wij waren herkenbaar aan onze gekleurde shirts van sponsor

Excelsior . Het team met de naam ‘Lekkah bezag’ droeg een rood

shirt, ‘Zie je straks’ droeg geel, ‘Schiet ns op’ was in het groen en

‘Effe doorlopen’ in het blauw .

Om 12 .00 uur ging de 6 uursestafette van start . Het parcours was

afgezet met lint, vlaggen en groene en gele ballonnen . Bij het

verlaten van het terrein werd je aangemoedigd door mensen van de

organisatie . Overal zag je trouwens belangstellenden langs de kant

staan . De route ging gedeeltelijk over de baan, het terrein af, het bos

in, achter de baan langs, weer de Laan van Poot op en terug op het

terrein over de baan naar de plek waar je begonnen was . Daar stond

al een teamgenoot met uitgestoken hand op je te wachten . Samen

liep je een stukje over de blauwe mat en dan ging de volgende ver-

der met de ronde . Dan had je zelf even de tijd om te pauzeren met

andere fitwalkers samen en kon je iets eten en drinken of je laten

masseren . Wel moest je goed in de gaten houden wanneer je weer

aan de beurt was, want iedere seconde telde!

Om exact 18 .00 uur klonk het schot ten teken dat de estafette ten

einde was . De deelnemers die op dat moment aan het lopen waren,

moesten blijven staan op de plek waar ze waren . Daar mat de orga-

nisatie hoeveel meters ze hadden afgelegd en werden ze opgehaald

door hun teamgenoten . Er waren veel goede prestaties geleverd

door de hardlopers . En van de fitwalkers gingen de eerste drie teams

met een medaille naar huis!

Ik kijk terug op een zeer leuke dag! Iedereen had het naar zijn zin

en de sfeer was super . En wat was het goed georganiseerd! Een

estafette is een sportieve activiteit . Je doet uiteraard je best om

zo veel mogelijk meters te maken, dat is een serieus doel, maar je

hebt samen ook een gezellige dag . Tussen de ronden door zaten wij

fitwalkers met elkaar op onze stek, ongeacht in welk team je zat .

We hadden het leuk samen . Daar doe je het ook voor . Wat mij vooral

raakte, was het samenwerkingselement dat zo kenmerkend is voor

een estafette . Je doet iets met en voor je team .

Toen we elkaar daarna weer zagen bij de reguliere trainingen,

hebben we met veel plezier op deze dag teruggekeken . Volgend jaar

zullen de fitwalkers weer goed vertegenwoordigd zijn!

Gehurkt in blauw shirt: Jo Ann Lont

30 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

6 en 9 uursestafette (18 juni 2016)

FOTOGRAAF / LODEWIJK VAN DONGEN

31NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 / 31NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

32 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

Op 2 juli liep ik in Zwitserland de Zermatt Ultra-Marathon . De ‘Ultra-versie’ is 45,6 km lang en kent 2500 hoogtemeters en een finish op skistation ‘Gornergrat’ op 3100 m . Die hoogte garandeerde een paar ongemakkelijke laatste uren .

AUTEUR / CHRIS DE VOR

Mijn zomervakantie: Zermatt Ultra-Marathon

De eerste halve marathon (doorkomst

Zermatt) gaat vrij makkelijk in 2 uur en 17

minuten . Ik heb dan 520 meter geklommen .

Verzorgingsposten zijn er genoeg en ik heb

de vier gelletjes waarmee ik gestart ben, al

op . Straks boven de 2000 meter krijg ik ze

niet meer naar binnen (weet ik uit ervaring)

en ik probeer in de eerste uren mijn ‘eigen’

koolhydraten zoveel mogelijk te sparen voor

later . Last van de hoogte heb ik nog niet .

We zitten pas op 1600 meter en het rustige

tempo is nog goed te doen .

Na Zermatt volgen een paar makkelijke kilo-

meters, maar daarna gaat het hard omhoog

en wordt het veel wandelen . Bij percentages

tegen de 20% moet ik hard werken om

6 km/h te halen . Mijn wandeltraining in de

bergen van Albanië (4-10 juni) heeft echt

enorm geholpen . 30 km-tijd is 3:36:05 .

Tussen de 32 en 38 km zitten nog een paar

stukken licht dalend of redelijk vlak, maar

veel tempo kan ik niet maken . Het berg-

pad ligt vol keien en bovendien zitten we

inmiddels boven de 2000 m . Vanaf 39 km is

het nog maar een klein stukje (op papier),

dat vooral bestaat uit de weg die je 2 km

lang en langs de Bergbahn kunt zien liggen .

Stijgingspercentage 20% . Ik ben dan 5 uur

onderweg en ga naar de 2400 meter . Het is

een verschrikkelijk pad om op te lopen en

ik sta om de paar honderd meter stil om bij

te komen . Drinken moet ik me toe dwingen,

eten krijg ik niet meer naar binnen .

Bij de 41 km besluit ik bijna om het vandaag

maar te houden bij de ‘gewone Marathon’,

maar bij het bordje ‘Links-af Finisch Mara-

thon, Rechtsaf Ultra’, ga ik gewoon rechtsaf

en maak ik me op voor de laatste 4 km en

500 hoogtemeters . Ik klok mijn marathon-

tijd op 5:41 .45 .

Het is inmiddels echt koud en het waait

hard . Ik heb het gevoel dat ik voortdurend

stilsta, maar verbaas me er steeds weer over

dat de kilometers nog binnen het kwartier

gaan . Er wacht nog één echte beklimming .

We zitten op ruim 2800 meter en het kost

me moeite om helder te denken . Vlak voor

de laatste steile klim is het 45 km-punt en

dan is het nog maar 600 meter . Maar ik zit

BUITENLAND

er volledig doorheen en kom bijna niet meer

vooruit . Ik heb nog 11 minuten nodig om die

laatste 600 meters naar de Gornergrat af te

leggen en finish in 6:37 .36 .

Voor de Ultra stonden 780 deelnemers aan

de start en ruim 600 in de uitslag . Voor een

plek op het podium in mijn leeftijdscate-

gorie kom ik anderhalf uur te laat . Overall

eindig ik op plaats 303 en in mijn categorie

op plaats 27 . Doel gehaald, op naar de mara-

thon in Frankfurt op 30 oktober!

33NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

COLOFON - HAAGSE BLUF 2016

Het clubblad van Haag Atletiek (sinds 1913) verschijnt viermaal per jaar . 31e jaargang

De redactie stelt uw bijdrage zeer op prijs . U kunt uw foto’s, verslagen of artikelen aanleveren vóór de redactiedeadline (1 november) .

REDACTIE Fred van der Gon Netscher, Jan Groenestein,Ellen Oostvogel (eindredactie), Janet Pronk, Kees van SchieE-MAILADRES redactie@haagatletiek .nlONTWERP Kade 05PRODUCTIE EN VERZENDING PuntscherpFOTOGRAFIE OMSLAG Jeroen TibbeADVERTEERDERS EP’92 Uitzendbureau, Jos Ghijsels Fysiotherapie, Korff de Gidts Makelaardij en Assurantiën, Personality Computerborduren, Run2Day, Tammerijn, Zier Running

BESTUUR HAAG ATLETIEK Voorzitter vacant / Secretaris Wim van Es / Penningmeester Bert Lammerts / Wedstrijdatletiek vacant / Jeugdatletiek Gerdien Meijerink / Loopgroepen Carel Knoester / Communicatie, PR en Sponsoring Louis Hueber / Interne Organisatie Theo van der Linden / Beheer en Accommodatie Peter JutteHet bestuur van Haag Atletiek is te bereiken via Secretariaat Haag Atletiek, Postbus 13053, 2501 EB Den HaagE secHaag@gmail .com / T 06 - 42 09 55 11

WEBSITE www .haagatletiek .nlCLUBHUIS Laan van Poot 353A, 2566 DA Den Haag T 070 - 368 19 19VERTROUWENSPERSOON Conny de Jong T 06 - 50 76 86 45CONTRIBUTIES NL34INGB0000509337t .n .v . penningmeester Haag AtletiekE conhaag@gmail .com / T 070 - 368 38 42

SPREEKUUR CONTRIBUTIE- EN LEDENADMINISTRATIE Elke tweede woensdag van de maand in het clubgebouw van Haag Atletiek van 20 .45 tot 21 .15 uur door Allen Newlin . Wijzigingen kunnen ook per e-mail worden doorgegeven via aanmelding@haagatletiek .nl .

ADVERTEREN BIJ HAAG ATLETIEKCLUBBLAD Haagse Bluf wordt bij alle leden thuisbezorgd in een oplage van bijna 1 .500 stuks . Tarief per advertentie (kleur of z-w) per jaar:Formaat:¼ pagina € 185 1 pagina, binnenzijde € 1 .000½ pagina € 325 1 pagina, buitenzijde € 1 .1001 pagina € 600

BANNER U kunt uw bedrijfslogo of banner plaatsen op onze goed bezochte website . Afmetingen banner maximaal 100 pixels breed en hoog . Tarief per banner, per jaar: € 180 (exclusief het maken van de banner) . Voor meer technische informatie zie website .

RECLAMEBORD Ook bieden wij de mogelijkheid om een reclamebord te plaatsen langs de atletiekbaan . Formaat: lengte 323 cm x hoogte 80 cm . Tarief per jaar € 300 (exclusief het maken en onderhoud van het bord) .Adverteren bij Haag Atletiek of meer informatie? Stuur dan een e-mail naar sponsoring@haagatletiek .nl .

© Haag Atletiek

AGENDA

EvenementenHaag Atletiek 2016ZA 1 EN ZO 2 OKTOBER Onderlinge clubkampioenschappen

ZA 8 OKTOBER 1 van de 4 wegwedstrijd

ZO 6 NOVEMBER Laan van Meerdervoortloop

ZO 27 NOVEMBER Duinstrandloop

ZA 10 DECEMBER Scheveningen Light Walk (12,5 en 18,5 km)

MA 26 DECEMBER Kerstcross

33NUMMER 3 SEPTEMBER 2016 /

Dé fysio voor HAAG-leden

Onderzoek, advies en behandeling meestal binnen 48 uur

door een ervaren hardloper

E: [email protected]

T: 06-45616786

Blessure of lichamelijke klachten?

Neem contact op met

34 / NUMMER 3 SEPTEMBER 2016

Al ruim 20 jaar hét onafhankelijke uitzendbureau in de regio Haaglanden/Rijnmond voor management, secretarieel, � nancieel, juridisch en administratief personeel op MBO/HBO/WO-niveau.

HOOFDKANTOORVrij Harnasch 114E

2635 BZ Den Hoornt: 015 - 256 13 08

DEN HAAGReinkenstraat 5 - 72517 CN Den Haag

e: [email protected]: 070 - 360 99 22

ZOETERMEERPromenadeplein 1152711 AB Zoetermeer

e: [email protected]: 079 - 343 44 33

Uitzenden - Detacheren - Payrollen - W&S - Recruitment

Celsiusstraat 186(hoek Weimarstraat)2562 TK Den Haag

070-3656543

[email protected]

SANITAIR

WATERLEIDINGEN

GASINSTALLATIES

CENTRALE VERWARMING

DAKBEDEKKINGEN

RIOLERINGEN

ONDERHOUD

Berberisstraat 14, 2565 XA Den HaagTel. 070 - 363 44 55

[email protected]

Installatie bedrijf

TAMMERIJN

HAAG ATLETIEK l e d e n o n t v a n g e n

1 0 % k o r t i n g o p k l e d i n g

en schoenen

Run2Day Den Haag Fluwelen Burgwal 9 2511 CH Den Haag

T 070 3240880 E [email protected] W denhaag.run2day.nl

IN ACTIE TEGENSPIERZIEKTEN

IN ACTIE KOMEN IS MAKKELIJKER DAN JE DENKT Ruim 200.000 Nederlanders hebben een spierziekte. Wetenschappelijk onderzoek is hun kans op een betere toekomst. Jij kunt daarbij helpen. Start een actie en haal geld op voor het Prinses Beatrix Spierfonds.

Doe mee met je sportvereniging of alleen, verkoop zelfgebakken koekjes of organiseer een loop-, fiets-, spring- of dansactie. Verzin een actie samen met je sportvereniging of met je straat. Bijna alles is mogelijk en we helpen je graag om van jouw actie een succes te maken. Wil je liever geen eigen actie starten? Steun dan een lopende actie of doneer direct. Samen maken we verder onderzoek mogelijk en helpen we spierziekten de wereld uit!

prinsesbeatrixspierfonds.nl/helpmee

Haag leden 10% korting!

Laan van Meerdervoort 6322564 AK Den HaagTel. 070-368 30 74

Rembrandtstraat 262671 GE NaaldwijkTel. 0174-62 27 44

[email protected]

Gratis voetscan en loopanalyse

Ook voor al uw teamkleding!

Aerobics en wandel assortiment

Alle Haag clubkleding

Altijd de laatste aanbiedingen in onze webshop

Volg ons ook op facebook, voor nieuws en aanbiedingen

www.zierrunning.nl

Runs this town!

http://www.facebook.com/Zierrunning