Grootouderpaspoort oma miekepieke

Grootouderpaspoort

Oma Miekepieke

Grootouderpaspoort – Oma Miekepieke

Naam: Monique van der Zanden

Mijn kleinkind noemt me: oma Miekepieke

Woonplaats: Overloon

Beroep: kinderboekenschrijfster. Vanuit dat beroep heb ik De Wereldboom opgericht, een organisatie die door middel van kinderboeken en workshops wil bevorderen dat er meer (broodnodige!) ruimte komt voor avontuurlijk kinderspel, creativiteit, natuur en fantasie.

Hobby’s: lezen, theater maken met kinderen, poppen maken, wandelen en… mijn werk!

Burgerlijke staat: getrouwd met opa Frankepanke

Kinderen: drie zoons van 20+, een schoondochter en een

pleegdochter

Grootouder sinds: 26 mei 2009

Grootouder van: Lotta, 4 jaar

We zien elkaar (frequentie): eens in de 1 à 2 weken

Meer Grootouderpaspoorten inzien? Ga naar www.KleinKids.nl

http://www.KleinKids.nl/


1e reactie toen ik hoorde dat ik grootouder werd

Fantastisch! Ik was 47 jaar en vond het heel leuk om jong oma te worden. Ik besefte al een tijdje, door het sterven van mijn eigen grootouders, vader en schoonvader, dat ik bezig was op te schuiven in de lijn van generaties. Ik sta bijna ‘aan top’! Het bericht een kleinkind te gaan krijgen, klopte met mijn gevoel en gaf opeens een gouden randje aan die positie. Dat ik oma zou worden, dat het leven aan de andere kant van de keten zich vernieuwen zou, vervulde me met blijdschap en een gevoel van dankbaarheid: het leven is goed, ook als ik straks uit de tijd verdwijn.

1e reactie na de bevalling

Wat een geweldig leuke naam! Ik proefde hem op mijn tong, want voortaan zou hij belangrijk zijn in mijn leven.

1e keer vasthouden

We waren al twee uur na de bevalling in het ziekenhuis. Het was een donkere, heerlijke mei-avond en er zong een merel in een boom. Mijn zoon stond met zijn pasgeboren dochtertje in zijn armen in de kamer. Wat een prachtig gezicht! Ik nam haar van hem over en zei: ‘Hallo, kleine Lotta,’ tegen haar. Meteen draaide ze haar gezichtje naar me toe en probeerde haar oogjes open te doen om me aan te kijken. Ze herkende mijn stem!

We kunnen uren spelen met…

niets! Een paraplu wordt ons huisje, onze wijsvingers twee mannetjes, we praten met onze sokken en spelen kiekeboe achter het gordijn. Verder lezen we alle boeken die me maar kunnen vinden zonder altijd de letterlijke tekst te volgen, zingen we een miljoen liedjes, blazen we bellen en paardenbloempluizen en houden we elkaar voor de gek.




Het leukste voorleesboek(en)…

Later word ik een hele Piet, geschreven door… oma Miekepieke. Maar ook alle andere boeken zijn een feest, want Lotta is dol op boeken. Ze heeft ze in het Duits en in het Nederlands, want ze wordt tweetalig opgevoed. De Nederlandse oma leest de Nederlandse boekjes voor.

We genieten samen het meest…

van ons samenzijn, maakt niet uit wat we doen. Alles is heerlijk, vooral de aandacht voor elkaar en de verwondering die we delen.

Wat wil je graag met je kleinkind ondernemen?

Ik heb geen dromen met betrekking tot haar, ik geniet van het nu, van elk moment met haar, van de manier waarop ze groeit en zich ontwikkelt en zich stapje voor stapje de wereld eigen maakt. Wat een adembenemend proces! Ik vind het leuk om samen met haar die wereld te ontdekken, hem door haar ogen te zien en hem door mijn ogen aan haar te laten zien.

Wat wil jij je kleinkinderen meegeven?

Word wie je bent, volg je ziel!

Wat krijg je terug van je kleinkinderen?

Ik geniet van Lotta’s levenslust en fantasie, van haar kinderlijke vanzelfsprekendheid om in het moment te leven.




Over opvoedideeën

Ik vind het erg leuk dat Lotta’s ouders haar heel bewust opvoeden: veel aandacht en liefde, veel boekjes, liedjes, knutselen en muziek, heel weinig tv en computer zolang ze zo klein is. Ze krijgt niet teveel speelgoed, maar wordt aangemoedigd haar fantasie en creativiteit te gebruiken. Ook gaat ze veel naar buiten, de natuur in. Tegelijk zit daar geen kramp of dogmatisch denken bij, het gaat als vanzelfsprekend en Lotta vaart er wel bij.

Verschil moederschap – grootmoederschap

Ik ben veel geduldiger als grootmoeder dan dat ik ooit als moeder ben geweest! Als ik bij Lotta ben, bén ik er ook echt. Dat is logisch, want Lotta is bij ons op bezoek of wij zijn bij haar op bezoek, die momenten zijn duidelijk begrensd. Als moeder had ik 24 uur de zorg voor onze kinderen en had ik altijd 1001 dingen in mijn achterhoofd die allemaal nog geregeld moesten worden.

Ook profiteer ik als oma van zo’n 25 jaar opvoed-ervaring. Ik vind het heerlijk om al die ontwikkelingsfases van een kind opnieuw te beleven, maar nu vanuit een doorleefd inzicht en overzicht.

Lijn kleinkind-kind-jijzelf?

Ik zie veel dingen van mijn zoon en mijzelf terug in Lotta. Ze heeft humor, is vrolijk, origineel en levenslustig. Zo was Bart als kind ook. Bart is heel talig en ontzettend muzikaal. Ik zie hetzelfde in Lotta: ze heeft een enorme woordenschat, zowel in het Duits als in het Nederlands. Ook pakt ze liedjes razendsnel op en heeft een goed gevoel voor toonhoogte en ritme. Die muzikaliteit is niet via mij in Barts genen terechtgekomen en dus in die van Lotta, maar de taligheid absoluut. We zijn drie handen op één buik. Ook qua eigenwijsheid… dat koppige willetje zit er bij alle drie stevig in.




Anekdote:

Meer en meer gaat Lotta haar eigen grapjes bedenken. Prachtig, uit de mond van zo’n klein meisje! Laatst had ik haar aan de telefoon, ze was net terug uit Duitsland, waar ze tijdens de kerst bij de Duitse opa en oma gelogeerd hadden. Een tocht van 600 kilometer. Ik vroeg haar: ‘Zo, jij hebt gisteren zeker heel ver gereden met de auto?’ ‘Nee, hoor,’ zei ze droogjes. Ik, oprecht verbaasd: ‘Nee?’ Gniffelend zei ze: ‘We zijn helemaal komen lopen.’ Om daarna hard te lachen!



Grootouderpaspoort oma miekepieke

Documents

Transcript of Grootouderpaspoort oma miekepieke