GRAM_okt 2011
Embed Size (px)
description
Transcript of GRAM_okt 2011

JAARGANG 101 | NUMMER 10 | OKTOBER 2011
Nederland kansrijk als grondstoff enrotonde | Materiaalketenprojecten werpen hun vruchten af |
Milieubonus voor kleine PET-fl essen en blikjes groot succes | Hoe doen zij dat met textielinzameling?

Oude banden.Rijp om in te zamelen.
RecyBEM B.V. is als uitvoeringsorganisatie van het Besluit Beheer Autobanden verantwoordelijk voor het inzamelen
en verwerken van gebruikte autobanden. Het systeem werkt simpel. Voor elke nieuwe band die wordt verkocht, wordt een oude
band gratis ingezameld. Op die manier werden in 2010 maar liefst 8,4 miljoen gebruikte banden ingezameld. Bijna 60% van alle
ingenomen banden wordt hoogwaardig herverwerkt. Een prima resultaat. Daar plukken wij met z’n allen de vruchten van!
Ook deze herfst blijven we scherp en gaan we voor een prikkelend resultaat.
www.recybem.nl
Inzamelen oude banden. Voor een schoner milieu.
Alle gebruikte banden worden in Nederland door RecyBEM ingezameld. RecyBEM is een initiatief van uw bandenleverancier.
GEM. REIN.-AFVALMAN. NAJAAR 2011 210x297.indd 1 16-09-2011 12:17:01

GRAM | oktober 2011 3
Officieel vakbladvan de NVRD inhoudsopgave
6
10
12
Hoe doen zij dat? Deze maand: textielinzameling In dit benchmarkartikel leggen vijf personen van verschillende organisaties uit hoe zij
invulling geven aan textielinzameling. Ze lichten hun keuzes toe en benoemen de voor-
en nadelen.
Nederland kansrijk als grondstoff enrotondeDe gedachte van ‘afvalstof is grondstof’ bestaat al langer. Nieuw is het concept van ons
land als grondstoff enrotonde. Maar wat behelst deze internationaal klinkende ambitie
en wat zijn de gevolgen voor het milieu?
Materiaalketenprojecten werpen hun vruchten afHet Nederlandse afvalbeleid richt zich al een aantal jaren niet meer louter en alleen op
de afdankfase, maar op de hele keten van materialen, als speelveld om extra milieu-
winst te behalen.
Milieubonus voor kleine PET-fl essen en blikjes groot succesEén van de voorbeelden van hoe de actie van de Jumbo supermarkt in Eerbeek door de
dorpsgemeenschap wordt opgepikt. De actie ontstond vanuit de ergernis van winkel-
eigenaar Casper Heine over het alom aanwezige zwerfvuil.
Foto voorplaat, lees verder op pagina 6.
(Foto: Janet Dijkstra, Nationale Beeldbank)
5 Bezem
themabijeenkomst Plaagdierbestrijding
Oproep; stem mee
9 Garen spinnen uit oude spijkerbroek
15 Wecycle wil ‘lek’ in e-waste
aanpakken
16 Gemengde berichten Afval & Milieu
18 Afval-CO2MPAS maakt duurzaamheid
meetbaar
22 NVRD reactie op Afvalbrief
24 Avalex en Ryck ‘Nederlandse Recycle
Bank’ zetten uniek brengsysteem in
de markt
27 Europese week van de
afvalvermindering
29 NVRD Nieuws
30 Henk Klösters neemt afscheid
van GRAM
32 Hoe rekbaar is de afvalstoff enheffi ng?
36 Terugblik NVRD themadag IBOR
38 Alle kinderboerderijen duurzaam
40 Nieuws op de markt
• Afvalbrengstation RMN
• Startrash
• Naamswijziging Vista Online
• Nieuw complex Spaarnelanden
42 Agenda
14

Be there fi rst
T 0548 370000, www.aebi-schmidt.nl
De wereld ontwaakt, natuurlijk zijn de straten sneeuw- en ijsvrij. We moeten kunnen vertrouwen op de begaanbaarheid van ons wegennet. Zeker in de wintermaanden wanneer de wegen geteisterd worden door sneeuw en gladheid. Nido, dé specialist op het gebied van gladheid bestrijding: Innovatief, betrouw-baar en effi ciënt. Uiteraard worden de Nido strooimachines met alle zorg voor het milieu ontwikkeld en is ook het gebruik ervan afgestemd op een minimale belasting van het milieu. Natuurlijk Nido!
Roteb Lease is gespecialiseerd in reparatie, onderhoud en beheer van bijzondere voertuigen.Het accent ligt op afvalinzamel-voertuigen, veegmachines, riool-reinigingsvoertuigen, hoogwer-kers, containerauto's, ambulances en brandweervoertuigen. Roteb Lease staat voor klantgerichte mobiliteitsservice.
S p e c i a l i s t i n r e p a r a t i e , o n d e r h o u d e n b e h e e r v a n b i j z o n d e r e v o e r t u i g e n
Verkoop & Beheer:Advisering bij aanschaf AanschafcoördinatieVoertuiginstructie Assurantie en schadeafwikkeling LeasingWagenparkbeheer ManagementinformatieVerhuur
Werkplaatsen:Onderhoud, reparatie en keuringenSchadeherstelConstructiewerkBedrijfswageninrichtingServicesteunpunt voor RAVO, HIAB, Geesink, Haller,BekkerLaGram en KOKSAdrem veiligheidskeuringen
Voor een advies op maat kunt u contact opnemen met:Roteb LeaseKleinpolderplein 5Postbus 110113004 EA RotterdamTel. 010 - 267 86 00Fax. 010 - 267 85 52www.roteblease.nl [email protected]

BEZEMDe affaire VernooijDe overheid mag geen geld meer vragen voor de identiteitskaart. De Raad van State heeft beslist dat bij de verplichting om je te kunnen legitimeren de burger niet onnodig op kosten mag worden gejaagd. Het doet me denken aan de affaire Vernooij in de jaren tachtig van de vorige eeuw. De heer Vernooij, woonachtig in een buitengebied, weigerde voor zijn afval te betalen. De laatste adressen, ver weg in het buitengebied, moesten voortaan ook hun huishoudelijk afval aan de ‘gemeentelijke’ afvalinzamelaar aanbieden. Van Gansewinkel en de zijnen waren toen nog niet zichtbaar vandaar de term ‘gemeen-telijke’.
De heer Vernooij woonde in het buitengebied en bleef zich verzet-ten, hij kon aantonen dat hij geen afval had en daarom ook niets kon aanbieden. Alle hierop volgende processen verloor hij, hij moest blij-ven betalen. De heer Vernooij was zijn tijd ver vooruit. Er wordt nu al door diverse gemeenten voorgesorteerd op het feit dat er binnenkort geen restafval meer wordt aangeboden. We spreken alleen nog maar over herbruikbare spullen die als grondstof kunnen dienen. Geluk-kig voor deze gemeenten kan men voor de eventuele aanbiedingen geld blijven vragen. De minister van Binnenlandse Zaken heeft im-mers met een wetswijziging het besluit van de Raad van State over de ID kaart, weer om zeep geholpen.
In wat voor land leven we toch? Als er geld aan te pas komt, is alles geoorloofd. De kranten staan er dagelijks vol mee. De kredietcrisis zorgt ervoor dat we alleen nog fi nancieel denken en handelen. De angst overheerst. Het voorsorteren begon overigens met het afzon-derlijk aanbieden van glas en papier. Maar de echte doorbraak kwam met de gft-afvalinzameling in de jaren negentig. Met de wethouder ging ik op bezoek bij een bewoner in mijn werkgemeente. De bewo-ner beweerde dat ze geen gft-afval produceerde. Op de lokale radio had ze al eerder verteld dat ze niet mee wilde doen met de verplichte aanbieding van dit composteerbare afval. Bij huisbezoek bleek dat ze haar groente- en fruitafval elke dag meegaf aan het bezoekende kleinkind die het vervolgens in de openbare afvalbak voor haar wo-ning deponeerde. Zo kan het ook, zou mijn kleinkind zeggen. Ik ben benieuwd wat er na de huidige afzonderlijke kunststoffenaanbieding nog meer staat te gebeuren. Jammer dat de heer Vernooij dit niet meer mag meemaken.
GRAM | oktober 2011 5
Bijeenkomst PlaagdiermanagementMet de opkomst van nieuwe dierplagen wordt het be-
lang van goed plaagdiermanagement steeds duidelijker.
De afgelopen jaren is er veel veranderd op dit gebied.
De branche innoveert, maar ook de wetgeving veran-
dert. Kennis blijft bij doelgroepen zoals burgers en ge-
meenten nog achter. Vandaar dat drie partijen – CPMV,
NVPB en NVRD – op 9 november 2011 in congrescen-
trum Edda Huzid te Voorthuizen de thema bijeenkomst
Plaagdierbestrijding organiseren.
Er is nog veel te winnen op het gebied van plaagdier-
management volgens Erik Bodar (NVRD) en Dio Naakt-
geboren (CPMV). Veel gemeenten en bedrijven weten
niet wat er allemaal bij komt kijken. In plaats van dat
we preventief aan de slag gaan om het probleem om
te lossen, kiezen gemeenten en organisaties vaak voor
de tijdelijke en snelle oplossing in de hoop dat het pro-
bleem zich niet meer voordoet. Men kijkt niet naar wat
de oorzaak is van de plaag met als gevolg dat enkele
maanden later hetzelfde probleem weer speelt. Met de
themabijeenkomst hopen de drie organisaties geïnte-
resseerden meer inzicht te geven in de veranderde wet-
geving, handhaving, technieken en ervaringen.
De bijeenkomst wordt van harte aanbevolen. Voor
meer informatie en het programma kunt u terecht op:
www.nvrd.nl
Stem meeStatiegeld is ten dode opgeschreven
Eens
Oneens
Reageren? Ga naar www.nvrd.nl
Uitslag van de poll september
53% van de GRAM lezers vindt dat er voldoende
werk is voor mensen uit de sociale werkvoorziening
binnen de afval- en reinigingsbranche. 47% is het
daar niet mee eens.
Verder discussiëren over dit onderwerp?
Sluit u aan bij de GRAM lezersgroep op LinkedIn.

6 GRAM | oktober 2011
HOE DOEN ZIJ DAT ?
GADHoe wordt het textiel in uw
gemeente(n) ingezameld?
Wij hebben zo’n zestig verzamelcon-
tainers staan in ons hele verzorgings-
gebied. Vijf keer per jaar is er bovendien
een huis-aan-huisinzameling door SVKI,
dat is een samenwerkingsverband van
elf charitatieve instellingen. Zij zorgen
er voor dat de zakken uitgedeeld worden
en opgehaald.
Om welke hoeveelheid gaat het?
Ruim 1300 ton textiel per jaar, dat is 5
kilo per aansluiting.
Wie zamelt het textiel in?
Leger des Heils ReShare, Humana, Men-
sen in Nood en Kici verzorgen de inzame-
ling via de verzamelcontainers. SVKI doet
de huis-aan-huisinzameling. Wij hebben
dus alles uitbesteed aan charitatieve in-
stellingen. GAD zamelt zelf geen textiel
in. Dat is al meer dan dertig jaar zo gere-
geld, tot ieders tevredenheid.
textielinzamelingDEZE MAAND:
Hoe is de inzameling georganiseerd?
De instellingen krijgen een vergunning,
want het gaat om huishoudelijk afval. In-
cidenteel zijn er weleens kerken die een
inzamelronde houden, dat gaat gewoon
op afspraak.
Wordt er gesproken over textiel of
gebruikte kleding?
Wij spreken over textielinzameling, zodat
ook schoenen, dekens en dergelijke in-
geleverd kunnen worden. Laatst zijn we
op bezoek geweest bij twee charitatieve
instellingen, dat was een open baring. Ze
kunnen echt alles gebruiken en afzetten.
Ook tassen, knuff els, zelfs één schoen is
vermarktbaar. Daar stonden we echt van
te kijken.
Wat gebeurt er met het ingezamelde
textiel en wie krijgt de opbrengst?
De charitatieve instellingen regelen dat
allemaal zelf. De opbrengst is voor hen.
Indirect hebben wij er ook inkomsten
van, want we hoeven 1300 ton minder
restafval te verbranden. Bovendien tellen
de inzamelcijfers mee in de hergebruik-
percentages van de afvalstoff enbalans.
Kan het inzamelresultaat beter of
anders?
We gaan kijken of er een verbeterslag te
maken valt, want de charitatieve instel-
lingen denken dat een inzameling van 7
tot 7,5 kilo per aansluiting haalbaar is. De
frequentie van vijf keer halen schijnt het
maximum te zijn, vaker huis-aan-huis in-
zamelen heeft geen zin. Maar misschien
kun je met betere voorlichting en meer
of anders geplaatste verzamelcontainers
iets bereiken.
gemeente HeerlenHoe wordt het textiel in uw
gemeente(n) ingezameld?
Wij hebben een haal- en brengsysteem.
Dat laatste gebeurt via 32 ondergrondse
containers, verspreid door onze gemeen-
te. Die containers zijn onder beheer van
RD4. Het halen gebeurt door charitatieve
instellingen.
Om welke hoeveelheid gaat het?
Vorig jaar hebben we 471 ton ingeza-
meld. Het grootste deel, 440 ton, kwam
binnen via het brengsysteem. Dat de
charitatieve instellingen veel minder op-
halen, 31 ton, komt waarschijnlijk door-
dat ze niet de hele gemeente dekken.
Ze hebben offi cieel zes rondes per jaar,
maar wij hebben niet de indruk dat ze de
hele gemeente pakken bij elke ronde.
Wie zamelt het textiel in?
RD4 via de ondergrondse brengcontai-
ners; zes charitatieve instellingen doen
de huis-aan-huisinzameling.
Ed Duijn,
adjunct-directeur GAD, regio Gooi-
en Vechtstreek, verzorgingsgebied
250.000 inwoners.
Contact [email protected]
Maurice Wolters,
beleidsmedewerker afval gemeente
Heerlen, 89.000 inwoners,
contact: [email protected]

GRAM | oktober 2011 7
In dit benchmarkartikel leggen vijf personen van verschillende organisaties uit hoe zij invulling geven aan textielinzameling. Ze lichten hun keuzes toe en benoemen de voor- en nadelen.
tekst: Hetty Dekkers
Hoe is de inzameling georganiseerd?
De politiek heeft afgesproken zes lan-
delijke charitatieve instellingen en twee
lokale organisaties, zoals scholen en ver-
enigingen, een vergunning te verlenen.
In de praktijk zijn de lokale organisaties
afgehaakt. Elk jaar worden nieuwe ver-
gunningen aangevraagd en verleend.
Wordt er gesproken over textiel of
gebruikte kleding?
Wij gebruiken de brede term textiel.
Wat gebeurt er met het ingezamelde
textiel en wie krijgt de opbrengst?
Wat de charitatieve organisaties doen met
hun kleding, daar hebben wij geen kijk
op. Van de opbrengst zien wij ook niets
terug, die is geheel voor de instellingen
zelf. RD4 zet het textiel af bij goede tex-
tielverwerkingsbedrijven, neem ik aan.
De opbrengst van onze eigen inzameling
is voor de gemeenten.
Kan het inzamelresultaat beter of
anders?
We houden het systeem momenteel te-
gen het licht. De vraag is of de inzamel-
structuur anders kan in de toekomst.
Vooral het feit dat de charitatieve in-
stellingen alle opbrengsten zelf mogen
houden, daar willen we vanaf. Het liefst
zouden we de instellingen een vergoe-
ding willen geven voor het inzamelen,
en dat daarnaast de opbrengsten naar de
gemeente gaan. Dat vinden wij een eerlij-
ker systeem. De politiek wilde met name
lokale verenigingen sponsoren met de
mogelijkheid textiel in te zamelen, maar
die maken er geen gebruik van.
RD4Hoe wordt het textiel in uw
gemeente(n) ingezameld?
Via verzamelcontainers, meestal onder-
gronds. Een brengsysteem dus. In veel
gemeenten zijn ook charitatieve instel-
lingen actief die huis-aan-huis inzamelen,
daar hebben wij geen invloed op.
Om welke hoeveelheid gaat het?
via het brengsysteem zamelen we 1100
ton textiel per jaar in.
Wie zamelt het textiel in?
Wij, RD4, voornamelijk. De inzameling
door charitatieve instellingen is een poli-
tieke keuze.
Hoe is de inzameling georganiseerd?
RD4 heeft een permanente vergunning
voor het inzamelen van alle soorten afval,
daar hoort textiel bij.
Wordt er gesproken over textiel of
gebruikte kleding?
Textiel. Dat betekent dat er ook wel eens
gordijnen of tapijt bij de kleding zit. Met
afnemer ReShare hebben we afgesproken
dat de partij vijf procent vervuiling mag
bevatten. Is het meer, dan betalen we een
boete. Tapijt of vloerbedekking is eigen-
lijk restafval en dus vervuiling.
Wat gebeurt er met het ingezamelde
textiel en wie krijgt de opbrengst?
Het grootste deel gaat naar ReShare; de
opbrengst is voor ons. Maar we houden
ook een kleine 100 ton per jaar apart
voor twee kringloopwinkels in ons ver-
zorgingsgebied.
Kan het inzamelresultaat beter of
anders?
Ik denk het wel. De mooiste kwaliteit kle-
ding zit bij de huis-aan-huis-inzameling;
die opbrengst gaat nu naar charitatieve
instellingen. We hebben zelf ook wel eens
huis-aan-huis ingezameld, maar dat bleek
niet kostendekkend. Dat kwam vooral
omdat andere groepen voor de routes uit
reden om de zakken met kleding (illegaal)
op te pikken. Moeilijk te voorkomen, want
die routes zijn bekendgemaakt. Het liefst
zagen wij dat textiel hetzelfde behandeld
wordt als papier: je geeft lokale verenigin-
gen een onkostenvergoeding voor het in-
zamelen, maar de opbrengst is voor RD4.
Het afval is tenslotte van ons.
AVRIHoe wordt het textiel in uw
gemeente(n) ingezameld?
Zowel met een haal- als brengsysteem. In-
woners mogen hun textiel in de minicon-
tainer voor papier doen. Wel in gesloten
plastic zakken. Het brengsysteem bestaat
uit verzamelcontainers.
Lenard van Kan,
hoofd beleid & communicatie RD4,
samenwerkingsverband van negen
Limburgse gemeenten, samen 260.000
inwoners.
Contact: [email protected]
Pascalle Thomassen, projectleider operationele dienst AVRI, verzorgingsgebied 215.000 inwoners, negen gemeenten waaronder Tiel.
Contact: [email protected]

8 GRAM | oktober 2011
HOE DOEN ZIJ DAT ?
Wordt er gesproken over textiel of
gebruikte kleding?
Huishoudelijk textiel. Het dient schoon
en droog in een gesloten afvalzak te wor-
den aangeboden.
Wat gebeurt er met het ingezamelde
textiel en wie krijgt de opbrengst?
De opbrengst is voor WML. Deze organi-
satie fi nanciert daarmee de inzameling
en sortering, die uitgevoerd wordt door
langdurig werklozen. Het is dus een soci-
aal arbeidsproject. De geschikte kleding-
stukken worden voor een klein bedrag in
de eigen kringloopwinkel te koop aan-
geboden. Een deel gaat ook naar Polen,
waar WML banden mee heeft. Onbruik-
bare restanten worden aangeboden aan
een verwerker, die de textiel versnippert
en verwerkt tot poetsdoeken en derge-
lijke. De gemeente heeft geen kosten
maar ook geen opbrengsten uit de textiel-
inzameling.
Kan het inzamelresultaat beter of
anders?
Voor een hoger serviceniveau is het mis-
schien verstandig om de huis-aan-huisin-
zameling opnieuw te overwegen. ■
Om welke hoeveelheid gaat het?
Een kleine 5 kilo per jaar per inwoner. Via
de papiercontainers wordt 1,5 kilo inge-
zameld, via het brengsysteem 3,5 kilo.
Waar dat verschil hem in zit, is niet be-
kend. Mensen willen misschien toch per
direct van hun textiel af als ze thuis op-
geruimd hebben?.
Wie zamelt het textiel in?
AVRI doet de papiercontainers zelf. De in-
houd van de verzamelcontainers is voor
ReShare, een charitatieve instelling.
Hoe is de inzameling georganiseerd?
Wij geven geen vergunningen af. ReShare
werkt in opdracht van AVRI. Het inzame-
len via papiercontainers is lang geleden
ingesteld, met het idee om het de inwo-
ners zo makkelijk mogelijk te maken om
hun textiel in te leveren.
Wordt er gesproken over textiel of
gebruikte kleding?
Textiel. Schoenen en bijvoorbeeld gordij-
nen horen daar ook bij.
Wat gebeurt er met het ingezamelde
textiel en wie krijgt de opbrengst?
De opbrengst van het textiel in de papier-
containers gaat naar AVRI. Lokale ver-
enigingen krijgen wel een deel van de
opbrengst van het papier, niet van het
textiel. De opbrengst van het breng-
systeem, de verzamelcontainers, is voor
ReShare.
Kan het inzamelresultaat beter of
anders?
Het kan in principe beter, want uit sor-
teerproeven blijkt dat er zich nog aardig
wat textiel in het restafval bevindt. Maar
hoe je dat kunt realiseren, moeten we on-
derzoeken.
gemeente WaalwijkHoe wordt het textiel in uw
gemeente(n) ingezameld?
Uitsluitend via bovengrondse verza-
melcontainers, op zo’n acht locaties. In
het verleden hebben we ook één keer
per jaar huis-aan-huis ingezameld; dat
leverde geen toename van de aanbied-
hoeveelheden op.
Om welke hoeveelheid gaat het?
Uit de inzamelresultaten van het afgelo-
pen jaar blijkt dat er ongeveer 165 ton
textiel gescheiden wordt ingezameld,
dat is zo’n 3,5 kilo per inwoner. Een rede-
lijke score voor een matig stedelijke ge-
meente als Waalwijk, vinden wij.
Wie zamelt het textiel in?
Het Werkbedrijf voor gesubsidieerde ar-
beid Midden-Langstraat (WML). WML is
als intergemeentelijke organisatie in fei-
te een dochterbedrijf van de gemeenten
Heusden, Loon op Zand en Waalwijk.
Hoe is de inzameling georganiseerd?
De inzameldienst leegt de containers mi-
nimaal één keer per week, als ze overvol
zitten soms twee keer per week. Voor het
inzamelen van textiel is een vergunning
vereist.
Rens Hoff mann,beleidsmedewerker Beheer Openbare Ruimte gemeente Waalwijk, ruim 46.000 inwoners. Contact: Rhoff [email protected]

GRAM | oktober 2011 9
Door Hetty Dekkers
Leger des Heils ReShare gaat spijkerbroeken en andere denim kledingstukken duurzaam verwerken. “Tot nu toe wer-
den van afgedankte jeans hooguit poetsdoeken of autobekleding gemaakt”, licht directeur Robert Paul Fennema toe.
“Wij gaan er nieuwe garens van maken.”
Denim wordt tot nu toe nauwelijks duurzaam verwerkt.
Fennema: “De gangbare techniek is dat de stof vervilt
wordt tot nieuwe producten. Denk vooral aan non-
woven producten als autobekleding en poetsdoeken.
De hoedenplank in een auto is een typisch product van
gerecyclede kleding.” Omdat Leger des Heils ReShare
een betere toepassing zocht, is de instelling in zee ge-
gaan met Frankenhuis in Haaksbergen. Dat bedrijf werkt
in samenwerking met ReShare al enige tijd aan een in-
novatief proces, het vervezelen van denim. Fennema:
“Het vervezelen betekent dat we de denim fi jnmalen tot
bolletjes. Uit dat vervezelde materiaal worden garens
gesponnen, waarmee we allerlei geweven producten,
zoals jeans, maar ook bloesjes of truien kunnen maken.
Er zijn met dat vervezelingsproces al wel meer pilots
gedaan, maar ons project is vergevorderd en levens-
vatbaar. Ik heb de eerste truien en broeken al in mijn
handen gehad. Die kledingstukken worden nu getest,
op onder meer sterkte en vormvastheid. Eind dit jaar of
uiterlijk begin 2012 verwachten we de kledingstukken
daadwerkelijk in de markt te kunnen gaan zetten. We
mikken op een grootschalige productie.”
Gerecycled deminHoewel het project een belangrijke innovatie is, waar-
mee het gebruik van nieuwe katoen kan worden terug-
gedrongen, is enige relativering op zijn plaats, waar-
schuwt Fennema. “We zijn nog niet zover dat we met
uitsluitend oude jeans nieuwe kunnen maken. Het garen
bestaat op dit moment uit ongeveer 25 procent gerecy-
cled materiaal, versterkt met 75 procent nieuw katoen
of linnen. Maar de ontwikkelingen gaan razendsnel. In
de nabije toekomst verwachten we dat percentage ge-
recycled denim in het garen fl ink omhoog te kunnen
brengen. Zodat je op 50-50 uitkomt, of nog hoger.”
ReShare kwam op het idee omdat spijkerstof het meest
vervuilende product is van de hele kledingbranche.
“Voor het telen van katoen is veel land nodig en voor
denim héél veel water. Men heeft berekend dat je voor
één kilogram katoen maar liefst 20.000 liter water no-
dig hebt. In een jeans zit drie kilo katoen, dus reken
maar uit. Als het gaat om andere milieuvervuilende as-
pecten: het gebruik van pesticiden en verfstof in de katoenindustrie
wordt al wel teruggebracht, maar is nog steeds hoog.”
ArbeidsplaatsenBehalve milieuvervuilend is denim echter ook razend populair. “Het is
het meest gedragen kledingstuk ter wereld”, aldus Fennema. Het Leger
des Heils zamelt jaarlijks 28 kiloton kleding in. De directeur weet niet
precies hoeveel denim daarbij zit, maar dat het om duizenden tonnen
gaat, is zeker. “Goed draagbare denim kleding gaan we niet vervezelen
of vervilten. Die kleding blijft gewoon bestemd voor mensen die het
goed kunnen gebruiken. Maar de ingezamelde denim die te ver ver-
sleten of beschadigd is, wordt ingezet voor recycling. Dat zal gaan om
een 5000 tot 7000 ton per jaar”, verwacht hij. De denim wordt voor-
lopig uitgesorteerd in een centrum in Almere. In deze stad komt ook
een naaiatelier, waar de nieuwe kledingstukken gemaakt gaan worden.
“Het is voor ons een milieu- maar ook werkgelegenheidsproject”, aldus
Fennema. “Op korte termijn creëren we er vijftig arbeidsplaatsen mee,
allemaal bestemd voor mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.
Dat is onze doelgroep. Op langere termijn wordt het project uitgerold
over het hele land en zullen er 500 arbeidsplaatsen door ontstaan.” ■
Garen spinnen uit oude spijkerbroek
Directeur Robert Paul Fennema van Leger des Heils ReShare: ‘De jeans is het
meest gedragen kledingstuk ter wereld, maar ook het meest vervuilende.”
(Foto Leger des Heils ReShare)

10 GRAM | oktober 2011
Kringloop nieuwe stijl
De gedachte van ‘afvalstof is grondstof’ bestaat al langer. Nog
nieuw is het concept van ons land als grondstoff enrotonde.
Maar wat behelst deze internationaal klinkende ambitie en wat
zijn de gevolgen voor het milieu? Hoe voorkom je dat de grond-
stoff enrotonde een rondweg wordt met foute afslagen die geen
grondstoff en opleveren? Een nadere rondgang.
NEDERLAND KANSRIJK ALS GRONDSTOFFENROTONDE
D66-kamerlid Stientje van Veldhoven heeft de Neder-
landse taal verrijkt. Zij introduceerde de term grond-
stoff enrotonde. “Wat mij voor ogen staat is wat ze in
het Engels de circulaire economie noemen. We moeten
producten langer in gebruik houden. Grondstoff en wor-
den steeds schaarser in een wereld waar over niet al te
lange tijd tien miljard mensen rondlopen. Natuurlijk, we
recyclen al heel lang. Vooral met als doel het milieu te
sparen. Recycling is nu een economische realiteit gewor-
den.” De link met de economie is nieuw, benadrukt Van
Veldhoven, en daarin schuilt de actualiteit van het be-
grip grondstoff enrotonde. Ons land kan een sleutelposi-
tie innemen in het recyclen van waardevolle en schaarse
grondstoff en. “We hebben een uitstekende positie met
onze havens en logistieke sector die het Duitse achter-
land bedienen. Waarom zouden we alleen maar kolen en
ijzererts doorvoeren? Het grootschalig aanvoeren en op-
werken van afvalstromen behoort tot de mogelijk heden.
Laten we gebruik maken van onze sterkte.” Think big,
start small is het advies dat Van Veldhoven mee wil
geven. Nederland hoeft niet voor alle grondstoff en de
recycling-hub te zijn. “Neem fosfaten. Het einde van de
voorraad van dit natuurlijk materiaal is in zicht. Terwijl
ons land juist een teveel aan fosfaten heeft in onder
meer ons rioolwater en de mest uit de landbouw.”
Napels Het invoeren van afval uit Napels, wil Van Veldhoven
kwijt, hoort daar nadrukkelijk niet in thuis. Een consor-
tium van Nederlandse afvalbedrijven, waaronder Twen-
ce, wil zo’n 240 duizend ton afval uit de Italiaanse stad
naar afvalovens in ons land brengen. “Dat is een betere
oplossing dan het storten in Italië”, zegt Van Veldhoven,
“maar het heeft met een grondstoff enrotonde helemaal
niets van doen. Dit afval is bestemd voor de verbran-
dingsinstallaties. Het verbranden van grondstoff en is
niet mijn bedoeling. Er zit van nog alles tussen, ook bat-
terijen en textiel. Het is zonde dat er niet uit te halen.
Jammer dat verbranden nog steeds zo goedkoop is.”
Meerdere rotondesHet kabinet blijkt goed naar Van Veldhoven te heb-
ben geluisterd. In de Grondstoff ennotitie van juli ziet
het kabinet afval nadrukkelijk als grondstof: ‘Door in
te zetten op een hoogwaardige verwerking kan meer
waarde uit afval worden gehaald en kan winst voor
het milieu gecombineerd worden met winst voor de
economie’. In zijn onlangs verschenen Afvalbrief be-
schrijft staatssecretaris Joop Atsma hoe hij de grond-
stoff enrotondes wil bevorderen. Begin oktober verwijst
hij er in zijn Duurzaamheidsagenda opnieuw naar. “Er
is sprake van meerdere rotondes”, licht hoofd afval en
ketens Hester Klein Lankhorst van het ministerie
van Infrastructuur en Milieu toe. “Aangezien we al
tachtig procent van ons afval recyclen, zijn er al veel
grondstoff enrotondes. Maar we willen er nog meer.”
Het kabinet zet volgens Klein Lankhorst in op de stro-
men textiel, kunststoff en, elektronica en fosfaat, om-
dat Nederland daarover de kennis en ervaring in huis
heeft en het bedrijfsleven kansen ziet voor deze afval-
stromen activiteiten te ontplooien. “Nederland heeft al
veel kennis op dit gebied, maar we willen dat dit nog
meer wordt, een begrip in het buitenland. Hierdoor
hopen we ook economische kansen voor het bedrijfs-
Stientje van Veldhoven, D66 Kamerlid en bedenker van de
grondstoff enrotonde
Door Pieter van den Brand

GRAM | oktober 2011 11
leven te krijgen. Samen met het bedrijfsleven bekijken
we per stroom hoe we ervoor kunnen zorgen dat er
meer gerecycled wordt en zo een grondstoff enrotonde
kan ontstaan.” Een actueel voorbeeld. Voor fosfaat is
begin oktober een ketenakkoord gesloten met zo’n
twintig partijen, waarmee een grondstoff enrotonde
in de praktijk wordt gebracht. “Hierdoor gaat fosfaat
daadwerkelijk gerecycled worden. Door het opnieuw
inzetten van fosfaat creëer je een duurzame markt”,
zegt Klein Lankhorst.
Om te voorkomen dat er grondstoff enrotondes met fou-
te afslagen ontstaan die geen hoogwaardige grondstof-
fen opleveren, zou ons land moeten inzetten op vooruit-
strevende recyclingtechnologie. Zo vindt projectleider
Jan-Henk Welink van het Kennisplatform Duur-
zaam Grondstoff enbeheer van de Technische
Universiteit Delft. “We hebben de kennis hierover
op dit moment kant-en-klaar op de plank liggen, van
scheidingstechnieken en industriële ecologie tot design
for next use. Bedrijven hebben vaak de tijd niet om iets
nieuws te ontdekken. Ons doel is de kennis toegankelijk
te maken. De grondstoff enrotondes zullen er dan snel-
ler komen. We willen ons bovendien op concrete vragen
richten die binnen deze grondstoff enketens afspelen.
De vorming van consortia ligt dan voor de hand.”
Milieu-impactAan de ambitie van ons land als grondstoff enrotonde
kleven overigens wel wat haken en ogen, weet onder-
zoeker Geert Bergsma van CE Delft. “Nederland
importeert al heel veel en dat heeft een grote milieu-
impact. Neem de in- en doorvoer van soja, palmolie,
vlees en chocola. Zeetransport scoort slecht op mi-
lieueff ecten als NOx en SO2, al is met schonere brand-
stoff en, in plaats van zware stookolie, wel verbetering
mogelijk. Ook kun je de milieubalans gunstig beïnvloe-
den als je afvalstoff en gaat recyclen.” Niet voor elke
afvalstroom acht Bergsma de komst van een grond-
stoff enrotonde realistisch. “Een fosfaatkringloop is be-
slist interessant. Thermphos in Vlissingen is een grote
fosforproducent, die te kennen heeft gegeven de inzet
van fosfaaterts uit te willen bannen door haar grond-
stoff en alleen nog uit afvalstromen te halen. Maar de
recycling van kunststoff en zit grotendeels in Duitsland.
De nieuwe sorteerlijn voor kunststof verpakkingsafval
van SITA in Rotterdam is mooi en aardig, maar in Duits-
land staan er daar tientallen van. Je kunt wel meer van
zulke installaties neerzetten, maar de recyclingrotonde
voor Europa zal je niet worden. Daarvoor hebben de
Duitsers toch een te grote voorsprong, met name om-
dat het inzamelbeleid daar al lang strenger is.” Denk in
Noord-Europees perspectief, adviseert hij. “Je moet de
grondstoff enrotonde op een bredere schaal zien dan
alleen Nederland, anders ben je weinig effi ciënt bezig.
Recyclingactiviteiten zijn alleen op Europese schaal
economisch rendabel.”
Welink van de TU Delft beaamt dit. “De grondstoff en-
rotonde is een mooi beeld van waar we naartoe willen:
veel kringlopen. Deze kringlopen hoeven echter niet al-
lemaal op één plek geconcentreerd te zijn. Het gaat om
een virtuele rotonde.” Volgens D66-kamerlid Van Veld-
hoven moet elk land voor zichzelf bepalen op welke
grondstoff en het wil inzetten, waar het gaat om econo-
mische kansen van recycling. “Daar zal in Europa zeker
een concurrentieslag overheen gaan. Voor bedrijven
zal daarnaast het effi ciënter omgaan met grondstoff en
steeds hoger op de agenda staan. Afval produceren be-
tekent alleen nog maar kosten maken. Daarmee ga je
het niet redden. Duurzaam produceren wordt steeds
meer een kwestie van kosten besparen.”
Bergsma ziet veel in een grondstoff ennetwerk, waarbij
marktprijzen recycling stimuleren. “Wat meespeelt is dat
grondstoff en hier, juist door de aanwezigheid van
de havens, relatief goedkoop zijn. In Zwitser-
land en Oostenrijk, die geen havens hebben,
zijn grondstoff en duurder, waardoor er meer
initiatieven voor recycling van de grond ko-
men.” De overheid kan zelf een extra inspan-
ning verrichten, merkt Bergsma op. “Op het
verbranden van hout met energiewinst zit sub-
sidie, niet op het recyclen ervan. Dat is scheef.”
Om marktgericht recycling te stimuleren zou
de overheid volgens Bergsma met heffi ngen virgin-
grondstoff en duurder moeten maken. “Dat past
ook in het streven om arbeid minder te belas-
ten en milieuonvriendelijke activitei-
ten meer.” Welink van de TU Delft
constateert dat er al voldoende
marktprikkels zijn als het gaat
om virgin kunststoff en. “De
prijs hiervan stijgt, omdat de
olieprijs stijgt. Dat maakt
de recyclingroute van
kunststof alleen maar
interessanter.” ■
Voor fosfaat is begin oktober
een keten akkoord gesloten
met zo’n twintig partijen, waar-
mee een grondstoffenrotonde
in de praktijk wordt gebracht.
Uitgesorteerd PVC, foto Tauw

12 GRAM | oktober 2011
Door Pieter van den Brand
Schakelen naar duurzaamheidHet Nederlandse afvalbeleid richt zich al een aantal jaren niet meer louter en alleen op de
afdank fase maar op de hele keten van materialen, als speelveld om extra milieuwinst te beha-
len. De in 2009 gestarte Materiaalketenprojecten hebben al veel bereikt. Twee aanjagers vertel-
len over de successen.
MATERIAALKETENPROJECTEN WERPEN HUN VRUCHTEN AF
Duurzaamheidsgoeroe Michael Braungart mocht tij-
dens het ministerschap van Jacqueline Cramer regel-
matig zijn Cradle to Cradle-visie uitdragen op het de-
partement in Den Haag. De toenmalig milieuminister
zag het concept van ‘van wieg tot wieg’ als belangrijke
inspiratiebron voor haar beleid. Het leidde tot de rich-
tinggevende doelstelling om de milieudruk voor elk
van zeven zogeheten prioritaire stromen met twintig
procent terug te brengen in 2015. De zeven stromen
zijn: textiel, papier en karton, voedsel, bouw- en sloop-
afval, grof huishoudelijk afval, aluminium en PVC. De
ambitie staat in het Landelijk Afvalbeheerplan, dat be-
gin 2009 uitkwam. In een aantal proefprojecten werd
eerder de kiem gelegd voor de ketenaanpak. Niet alleen
werd de eerste milieuwinst behaald, ook economische
voordelen lagen in het verschiet. Het lukte om partijen
in de keten tot elkaar te brengen. In 2009 werd met de
Materiaalketenprojecten gestart.
“De materiaalstromen worden nog breder opgepakt”,
zegt coördinator Henk Hortensius, bij Agent-
schap NL, dat de projecten in opdracht van het mi-
nisterie van Infrastructuur en Milieu regisseert. “Bij
textiel is bijvoorbeeld de katoenteelt erbij gehaald.
Een belangrijke schakel in de keten. Voor alle stromen
zijn er nu levenscyclusanalyses uitgevoerd.” Daarnaast
heeft Hortensius het project voedselverspilling onder
zijn hoede. In plaats van de brede categorie metalen en
kunststoff en, wordt er op de deelstromen aluminium
respectievelijk PVC ingezoomd. “We hebben deze twee
materiaalstromen gekozen, omdat we wisten dat we
daar we veel van kunnen leren. Ook zijn het aanspre-
kende voorbeelden binnen hun categorie”, verklaart
Hortensius’ collega Marco Kraakman, trekker van
het ketenproject PVC.
MobiliserenVraag beiden naar de successen tot nu toe en ze zijn
uiterst tevreden. “Het gaat stapsgewijs, maar het levert
veel inzichten op”, zegt Kraakman. Hortensius legt uit:
“Onze rol is die van schakelaar en makelaar. We weten
partijen in de keten te mobiliseren. De koplopers bij-
ten het spits af, om anderen weer te triggeren. Dat is
nodig voor de opschaling.” Michael Braungarts Cradle-
to-Cradle-gedachte is overigens een goede inspiratie-
bron, maar wel als vergezicht, nuanceren Hortensius
en Kraakman. “Voor een aantal materiaalstromen, zoals
PVC en textiel, is het verbeteren van de inzameling en
daarmee het realiseren van meer recycling al een mooi
resultaat”, zegt Kraakman. “Voor het realiseren van up-
cycling is het nog te vroeg.” De focus bij de verschil-
lende projecten wisselt. Hortensius: “Bij textiel kijken Gemiddeld gooien we in Nederland per persoon jaarlijks zo’n veertig kilo aan
vast nog vermijdbaar voedsel weg.

GRAM | oktober 2011 13
we bijvoorbeeld sterk naar het stimuleren van de ge-
scheiden inzameling. Bij aluminium ligt de focus op het
afscheiden van dit metaal uit de bodemassen van de
afvalverbrandingsovens, gevolgd door recycling”, legt
hij uit.
VoedselverspillingHet ketenproject voedselverspilling legt juist weer het
accent op preventie. “Doel is het voorkomen van ver-
spilling van voedsel door huishoudens en cateraars.
Dit project heeft onder meer de instrumenten in kaart
gebracht waarmee we het gedrag van deze twee doel-
groepen kunnen beïnvloeden”, beschrijft Hortensius
een van de uitkomsten van zijn eigen ketenproject.
Vanaf november wordt een van die instrumenten be-
proefd, namelijk een ‘food battle’ in drie wijken in de
regio Apeldoorn-Zutphen-Deventer, het verzorgings-
gebied van gemeentelijk inzamelaar Circulus dat zich
intensief voor dit ketenproject inzet. Inwoners wedijve-
ren dan met elkaar wie het minste voedsel weggooit.
Begin volgend jaar wordt er gemeten.
AfvalbriefDe successen van de Materiaalketenprojecten staan
dankbaar opgesomd in de Afvalbrief die staatssecreta-
ris Atsma eind augustus naar de Tweede Kamer stuurde.
Ook hebben de projecten raakvlakken met het concept
grondstoff enrotonde, dat een steeds prominenter plek
krijgt in het afvalbeleid. “Bij de grondstoff enrotonde
draait alles om het terugwinnen van materialen. Het
begrip sluit naadloos aan bij de ketenaanpak”, zegt
Hortensius.
Het overzicht in de Afvalbrief laat volgens Hortensius
en Kraakman vooral zien dat er nog veel mogelijkheden
zijn. Illustratief voor het recyclen van textiel is het uitge-
voerde demonstratieproject met KLM-uniformen, waar
partijen uit de hele keten bij betrokken waren, inclusief
het luchtvaartbedrijf zelf. “Omwille van veiligheidsrede-
nen is hergebruik van deze uniformen niet aan de orde”,
vertelt Hortensius. “Standaard komt deze kleding in de
verbrandingsoven terecht.” Onder de juiste voorwaarden
kan er echter een volledig nieuwe markt voor bedrijfs-
kleding ontstaan. ‘Nieuwe’ producten waren onder meer
pantoff els, koff erriemen en tassen. Hortensius: “Een
succesvol voorbeeld als dit verdient opschaling”. Textiel
heeft ook vijf factsheets opgeleverd voor de modeketen
om de eigen collectie te verduurzamen. “De reacties zijn
positief”, zegt Hortensius. “Een aantal modehuizen heeft
gezegd: daar willen we mee aan de slag.”
MatrassenEen zelfde eyeopener was er bij de recycling van ma-
trassen in het ketenproject grof huishoudelijk afval.
“De verschillende materialen van matrassen zijn geld
waard. Je ziet verschillende bedrijven opstaan om ma-
trassen te gaan recyclen. Ook gaan bedrijven nadenken
over design for recycling, zodat producten later weer
eenvoudiger uit elkaar te halen zijn”, zegt Hortensius.
Voor een andere categorie grof huishoudelijk afval, na-
melijk bankstellen, bleek dat nog lastig. “Daar zitten
verschillende materialen in die goed aan elkaar verbon-
den zijn, onder andere door lijmen. Ook blijkt het leer
van bankstellen, het materiaal waarmee de meeste mi-
lieuwinst te behalen is, moeilijk af te zetten.”
Leer van bankstellen,
het materiaal waarmee
de meeste milieuwinst
te behalen is, valt
moeilijk af te zetten.
(foto: Tauw)

14 GRAM | oktober 2011
BetonBetongranulaat is een prima vervanger van primair
grind in nieuw beton, bleek uit het ketenproject bouw-
en sloopafval. “Vooral als je het lokaal kunt afzetten
en transport zoveel mogelijk vermijdt, een belangrijke
milieufactor”, zegt Hortensius. Betongranulaat vindt
echter nu nog vooral zijn weg naar funderingen on-
der wegen. In zijn Afvalbrief schrijft Atsma dat er geen
wetenschappelijke basis is om vervanging van grind in
nieuw beton door betongranulaat op te leggen. Deze
route kan echter interessant zijn, betoogt Kraakman,
“omdat ze ook op de langere termijn afzet garandeert
wanneer we mogelijk minder granulaat kwijt kunnen in
grote infrastructurele projecten.”
De materiaalketen van papier en karton kent helemaal
een spannende ambitie: in het najaar wil men een proef
gaan doen met een printerloos kantoor. Hortensius be-
schrijft verder het nut van de milieucirkels. Lokale gra-
fi sche bedrijven wisselen informatie uit over niet alleen
het effi ciënt gebruik van papier, maar bijvoorbeeld ook
de toepassing van milieuvriendelijke drukinkten en
energiebesparing binnen de drukkerij. Ook is een web-
site ontwikkeld waarop de tal van milieukeurmerken
voor papier op een rij staan.
EnergieOver de factoren voor succes zijn Hortensius en Kraak-
man het snel eens. “Er is energie nodig in de keten om
er echt iets van te maken. Vaak is dan een zetje van
onze kant voldoende om de zaak in beweging te krij-
gen. Natuurlijk moeten bedrijven er iets voor terugkrij-
gen. Ze kijken naar het milieu, maar ook of iets econo-
misch rendabel is. Er moet een gezond verdienmodel
zijn. Dat hoeft niet meteen morgen het geval te zijn,
maar wel op niet al te lange termijn. Je zou denken dat
voedselverspilling in de supermarktbranche geen issue
is. Hoe meer voedsel er wordt verkocht, hoe beter. Toch
staat het onderwerp er wel degelijk op de agenda. Ge-
middeld gooit in Nederland één persoon jaarlijks zo’n
veertig kilo aan vast nog vermijdbaar voedsel weg. De
supermarkten hebben daarbij een voorlichtende func-
tie richting consument. Daar is men zich terdege van
bewust”, zegt Hortensius.
PVCOver het materiaalketenproject PVC is Kraakman niet
ontevreden, maar in zijn ogen lees je dat er meer mo-
gelijk is. Wezenlijk nadeel van deze materiaalstroom
was tot voor kort dat onbekend was hoeveel PVC er in
de afdankfase vrijkomt, “maar daar hebben we nu meer
zicht op gekregen, namelijk zo’n 125 tot 150 duizend
ton op jaarbasis.” Exacte cijfers zijn van belang om te
bepalen of het gestelde doel voor 2015 van twintig
procent minder milieudruk gehaald wordt. “De busines-
scase is lastig want het gaat om verschillende produc-
ten”, zegt Kraakman. PVC wordt namelijk niet alleen
aangetroff en in onder meer de trays voor de plantjes in
het tuincentrum, maar ook in speelgoed, regenkleding,
kabelmantels, sportschoenen en nog veel meer pro-
ducten. De bulk bevindt zich in de bouw, denk aan de
bekende grijze buizen en leidingen maar ook aan kozij-
nen, kabelgoten en kunststofwandbekleding (schroot-
jes). Kraakman: “We weten dat er veel PVC als residu
tussen bouw- en sloopafval terechtkomt. Daarin is het
afval moeilijk herkenbaar, omdat het vaak verkleind is.
We zien nu wel dat er meer PVC wordt ge recycled. De
inzameling is erop vooruitgegaan. Al willen we meer
gemeentewerven prikkelen aparte afvalcontainers voor
hard kunststof te plaatsen. Dat betekent dat PVC niet
langer uit de hele stroom gemengd bedrijfsafval gesor-
teerd hoeft te worden, en ook dat het minder vervuild
is.” De afzet is geen probleem. Logisch, weet Kraak-
man, “want PVC-recyclaat is gewild, met name het
schone materiaal van afgedankte kozijnen. Wanneer
het eenmaal is omgezet tot recyclaat, brengt het aardig
wat geld op. Er zijn al bedrijven die kwaliteit-recyclaat
op specifi catie maken.” ■

GRAM | oktober 2011 15
Wecycle wil ‘lek’ in e-waste aanpakken
Het meeste elektronisch afval dat via
milieu straten wordt ingezameld, komt
bij Wecycle terecht. Zestien procent van
de milieustraten houdt zich echter niet
aan het contract voor de verwerking van
e-waste. Dat blijkt uit een onderzoek van
Witteveen + Bos. Zo’n 5000 ton e-waste
gaat via dit lek verloren, schat Wecycle.
“We zijn heel blij dat 84 procent van de
gemeenten het goed doet”, benadrukt
Jan Vlak, directeur van Wecycle. “Dat is
een prachtig resultaat. Maar dat lek van
zestien procent willen en moeten we wel
verkleinen. Daarom gaan VNG en NVRD
actie ondernemen om de gemeenten die
hun e-waste geheel of gedeeltelijk zelf
verhandelen te benaderen.”
Witteveen + Bos bezocht voor het onder-
zoek 102 milieustraten. Daarvan bleek 84
procent zich keurig aan het contract met
Wecycle te houden. Dat wil zeggen dat ze
al hun ingezameld elektronisch afval bij
Wecycle aanleverden voor verwerking. De
zestien procent die niet conform het con-
tract werkte, hield met name witgoed, ict
en kleine apparaten buiten de toelevering
aan Wecycle. “Onze inschatting is dat het
hier gaat om een 5000 ton e-waste”, al-
dus Vlak. “Die hoeveelheid wordt door ge-
meenten waarschijnlijk zelf verhandeld.
Dat is geen goede zaak, omdat het con-
tract ontdoken wordt en omdat je via par-
ticuliere handelaren nooit weet waar het
e-waste terecht komt. Het kan gedumpt
worden in ontwikkelingslanden, het kan
zijn dat alleen het ijzer wordt benut; er is
geen enkele garantie dat dat afval veilig
en verantwoord gerecycled wordt.”
VerdwenenWecycle heeft via strenge KPMG-contro-
les en verifi caties zicht op de hele ver-
werkingsketen. Maar er is nog een reden
waarom Wecycle maatregelen wil. Vlak:
“Uit onderzoeken blijkt ook dat zo’n 20 à
25.000 ton e-waste nooit op de milieus-
traat terecht komt. Dat afval verdwijnt al
als het aan de straat wordt gezet. Lokale
schroothandelaren, buitenlandse busjes
en ‘morgensterren’ halen het als oud-
ijzer op, door bewoners te benaderen
met briefjes en dergelijke. Hiervoor geldt
hetzelfde als voor het verdwenen e-waste
van de milieustraten: je weet niet waar
het terecht komt en de kans dat het ver-
antwoord gercycled wordt is erg klein.”
Wecycle wil ook voor deze ‘lekstroom’
Door Hetty Dekkers
maatregelen. “Dat is een taak voor de
VNG en NVRD. Als handelaren zonder
vergunning inzamelen, zou je daar hand-
having op toe kunnen passen. Ook kun je
denken aan meer en betere voorlichting.
Gemeenten moeten gaan bekijken hoe ze
die stroom in kunnen dammen, zodat ook
die verantwoord verwerkt kan worden.”
Vlak is erg verheugd dat het inzamel-
contract tussen gemeenten en Wecycle
hoogstwaarschijnlijk met minstens een
jaar verlengd wordt. “We hebben met VNG
en NVRD lang om de tafel gezeten, maar
we zijn nu heel ver”, aldus Vlak. “Het 3-ja-
rig contract, waar vrijwel alle Nederland-
se gemeenten aan meedoen, loopt eind
dit jaar af. Nu komt er dus een jaar bij.
Met de mogelijkheid tot extra verlenging,
totdat de Europese richtlijn geïmplemen-
teerd is in de Nederlandse wet. Dat zal op
zijn vroegst medio 2013 het geval zijn,
schatten wij.” De zaak is nog niet hele-
maal rond, aldus de Wecycle-directeur.
“We wachten nog op bestuurlijke goed-
keuring, maar de partijen zijn het erover
eens.” De tarieven blijven in het nieuwe
contract gelijk aan de huidige, met ruim-
te voor een indexering. ■
Feiten• Uit onderzoek van Witteveen + Bos blijkt ook dat cv-ketels
en armaturen nauwelijks afgegeven worden op de milieu-straat. Medewerkers van de milieustraten weten vaak niet dat deze materialen tot e-waste behoren. Een betere voor-lichting voor milieu straatmedewerkers is daarom een van de aanbevelingen.
• Wecycle zamelt nu gemiddeld 5 kilo e-waste per inwoner in. Dat zou 7 kilo moeten kunnen zijn, aldus Wecycle. De schatting is dat 1,6 kilo de milieustraten niet bereikt (morgen-sterren, schroothandelaren) en dat 0,4 kilo door de milieustra-ten wordt verhandeld.

16 GRAM | oktober 2011
AFVAL & MILIEUGEMENGDE BERICHTEN
Een echte held kiest statiegeld
Onder deze slogan gaat de organisatie
‘Stichting Ons Statiegeld (SOS)’ campag-
ne voeren om afschaffi ng van statiegeld
te voorkomen. De campagne is een reac-
tie op plannen om het statiegeldsysteem
voor grote plastic fl essen af te schaff en.
Deze maand werd bij de opening van
een sorteerfabriek voor plastic verpak-
kingsafval een nieuwe stap gezet op de
weg naar afschaffi ng van statiegeld. De
staatssecretaris van milieu omschreef af-
schaffi ng van statiegeld als een ‘beloning
voor het verpakkende bedrijfsleven’ wan-
neer de kunststofi nzameling door Plastic
Hero voor voldoende recycling zorgt. Het
SOS-initiatief vanuit milieubeweging, af-
valbedrijven en gemeenten wil het statie-
geld op fl essen behouden en uitbreiden
met statiegeld op kleine plastic fl essen,
omdat dát zorgt voor de hoogste inza-
melresultaten, de beste recycling en de
laagste opruimkosten.
Verpakkingsafval is nog beter te
scheiden
Volgens onderzoekers van Wageningen
UR Food & Biobased Research is verpak-
kingsafval nog beter te scheiden dan
nu gebeurt. Dat blijkt uit het rapport
‘Milieueff ecten van hernieuwbare, biolo-
gisch afbreekbare verpakkingen’. Volgens
de onderzoekers wordt nu nog slechts
een derde van het Nederlandse verpak-
kingsafval gescheiden. De rest gaat naar
verbrandingsovens. Vooral voor diverse
hernieuwbare, biologisch afbreekbare
verpakkingen noemen zij dit zonde. Voor
deze verpakkingen geldt immers dat ze
leiden tot een groter milieuvoordeel als
ze beter worden hergebruikt. Om dit te
realiseren, zouden verpakkingen via de
huidige inzamelstructuur kunnen wor-
den ingezameld, gescheiden en verwerkt.
Daarvoor zijn wel wat aanpassingen bij de
sorteerbedrijven nodig, aldus de onder-
zoekers. Technisch is het al mogelijk om
de verpakkingen anders te verwerken. De
hogere kosten daarvan vormen vaak een
drempel.
HVC wil windmolenpark in
Noordzee bouwen
Afval en energiebedrijf HVC in Alkmaar
wil een windmolenpark in de Noordzee
bouwen. Het bedrijf profi leert zich de af-
gelopen jaren als aanjager van duurzame
energie. HVC helpt zijn aandeelhouders
met het realiseren van klimaatdoelstel-
lingen. Daartoe wordt geïnvesteerd in
wind, zon en biogas. De investering voor
het windmolenpark bedraagt 2,5 miljard
euro. Aanvankelijk was de Duitse ont-
wikkelaar Bard bij de plannen betrokken.
HVC praat nu met gemeenten en provin-
cies over de realisatie van dit project.
HVC hoopt dat de provincies (een deel
van) het geld dat zij ontvingen bij de
verkoop van Nuon en Essent in dit wind-
molenpark willen investeren.
Regering stimuleert groen gas
Minister Maxime Verhagen (Economie)
mikt er op dat groen gas net zo normaal
wordt als regulier gas. De minister heeft
daartoe de Stichting Groen Gas Neder-
land (SGGN) opgericht, waarin gasver-
voerders, energiebedrijven, boeren en
de overheid samenwerken. De minister
heeft hiervoor 400.000 euro beschik-
baar gesteld. Volgens Ulco Vermeulen,
voorzitter van SGGN en directeur busi-
ness development bij de Gasunie, is het
uniek dat concurrenten nu via de SGGN
samen om tafel zitten om duurzaamheid
te bevorderen. Het streven is om in 2025
zo’n 300 miljoen m3 duurzaam groen gas
te produceren. Dit is voldoende voor de
gasvoorziening aan anderhalf miljoen
huishoudens.
10.000 ton lampen in 5 jaar
Sinds de start in 2005 van Stichting
LightRec (in Nederland opdrachtgever
voor de inzameling en recycling van
energiezuinige lampen en armaturen) is
ruim 10.000 ton ingezameld. In 2010 za-
melde de uitvoeringsorganisatie Wecycle
voor LightRec bijna 1,7 miljoen kilo aan
lampen en bijna 1 miljoen kilo armaturen
in. Dat komt overeen met ongeveer 6 mil-
joen ingezamelde tl-buizen, meer dan 6
miljoen andere lampen en bijna 400.000
armaturen. Dat blijkt uit het jaarverslag
dat LightRec onlangs publiceerde. Light-
Rec is trots op het behaalde resultaat en
streeft er naar om uiteindelijk iedere af-
gedankte lamp in te zamelen.
Uitspraken Atsma over statiegeld
voorbarig
De VNG heeft haar verbazing uitgespro-
ken over de uitspraken van staatssecre-
taris Atsma dat statiegeld op grote PET-
fl essen mogelijk kan worden afgeschaft
omdat de doelstellingen worden gehaald.
De discussie over statiegeld is onderdeel
van de komende onderhandelingen tus-
sen gemeenten en bedrijfsleven over de
gescheiden inzameling van plastic na
2012. De VNG vindt het daarom niet juist
dat Atsma nu al publiekelijk zijn mening
verkondigt. In een brief aan de staats-
secretaris verwijt de VNG hem voor zijn
beurt te hebben gesproken. De redene-
ring dat het huidige statiegeldsysteem
kan worden afgeschaft wanneer de doel-
stellingen worden gehaald, noemt de
VNG erg kort door de bocht. “Kunststof
verpakkingsafval vormt een groot deel
van het zwerfafval. Dit tot grote ergernis
van de burger. Grote zorg voor gemeen-
ten is de steeds groter wordende kosten-
post voor het opruimen van zwerfafval.

De voordelen voor u:
*Let wel, besparing afhankelijk van de inzamellogistiek.
GEESINKNORBA
HYBRID PLUG IN De schoonste vuilniswagen
Geesinknorba is toonaangevend in innovatieve oplossingen, zo ook voor het milieu. Wij kunnen voor u de schoonste vuilniswagen samenstellen. Dankzij het innovatieve Hybrid Plug In systeem kan de opbouw en belading van de vuilniswagen zelfstandig werken op een sterke battery pack met behoud van functionaliteit en capaciteit. Het systeem is toepasbaar op alle chassis' en op al onze verschillende typen opbouw. Ons Hybrid Plug In systeem is al 8 jaar op de markt verkrijgbaar. Inmiddels leveren wij de vijfde versie hiervan, met de laatste aanpassingen.
AFVAL & MILIEUGEMENGDE BERICHTEN
Alleen nu al bedragen de kosten van
het opruimen van zwerfafval zo’n 200
miljoen euro per jaar. Dit moet voor het
overgrote deel worden opgebracht door
gemeenten. Statiegeld op plastic drank-
fl essen blijkt echter een zeer succesvol
middel dat er voor zorgt dat bijna alle
fl essen weer worden ingeleverd, en dus
niet op straat of in de natuur belanden.
Voorop staat dat statiegeld een instru-
ment is dat werkt en een groot draagvlak
geniet bij de Nederlandse burger. Mede
om die reden heeft een grote meerder-
heid van de ledenvergadering van de
VNG een motie aanvaard waarin wordt
gesteld dat het statiegeldsysteem moet
worden uitgebreid en het committent van
het bedrijfsleven bij het inzamelen van
het resterende verpakkingsafval moet
worden versterkt. Bij dit laatste gaat het
om een volledige vergoeding voor de
inzameling van verpakkingsafval afkom-
stig uit huishoudens en een substantiële,
reële bijdrage voor verpakkingsafval uit
de openbare ruimte.”
Bic en TerraCycle starten inzamel-
programma schrijfwaren
Bic en TerraCycle starten een inzameling-
en recycleprogramma voor gebruikte
schrijfwaren. Organisaties die aan het
programma meewerken, kunnen daar-
mee geld inzamelen voor educatieve
projecten of een ander goed doel naar
keuze. De initiatiefnemers mikken op
locaties waar veel schrijfwaren worden
gebruikt, zoals scholen, universiteiten
en kantoren. Alle schrijfwaren kunnen
worden ingeleverd, ongeacht het merk.
Deze worden vervolgens gerecycled tot
nieuwe producten als penhouders, gie-
ters en prullenbakken. In ruil voor elke
ingeleverde pen of ander schrijfgerei
wordt 2 eurocent overgemaakt aan een
goed doel naar keuze.

18 GRAM | oktober 2011
door Karin Giesen
Afval-CO2MPAS maakt duurzaamheid meetbaar
Gemeenten hebben ambitieuze doelstellingen in het bevorderen van duurzaamheid en CO2-reductie.
Slim afvalbeleid maakt deze doelstellingen concreet en meetbaar. Met Afval-CO2MPAS hebben zij een in-
strument in handen om aan te tonen dat afvalbeheer een meer dan CO2-neutrale gemeentelijke activiteit
is. Sterker nog, ze kunnen concreet CO2-uitstoot besparen door betere afvalscheiding en -recycling.
“Met de tool kunnen we een concrete koppeling maken
tussen afvalbeheer en duurzaamheid en het beleid dat
we daar op voeren. Je kunt hard maken dat je door af-
val beter te scheiden echt CO2 kunt besparen”, aldus
beleidsadviseur Theo Matton van de gemeente
Enschede. Hij is dan ook heel benieuwd hoe dat gaat
vallen binnen de gemeentelijke politiek. In het nieuwe
afvalbeleid van Enschede zal met de CO2-tool een ver-
binding worden gemaakt met het huidige klimaatbeleid.
Het afvalbeleid moet daar echt de basis voor vormen.
De gemeente bekijkt nu hoe zij, ook met burgerpartici-
patie, straks de scheidingsresultaten omhoog kan krij-
gen. “Als je laat zien hoeveel CO2-reductie je behaalt
met meer en betere (bron)scheiding, dan geeft dat een
extra prikkel om deze afvalscheiding nog beter te or-
ganiseren.” Het werken met Afval-CO2MPAS heeft de
gemeente Enschede neergelegd bij Twente Milieu. Daar
beschikken ze immers over de benodigde invoergege-
vens zoals vervoerbewegingen en brandstofgebruik.
Het wachten is nu nog even op de resultaten uit het re-
kengereedschap. Projectleider Sabine Kossink van
Twente Milieu levert met haar project belangrijke in-
put voor de afvalbeleidsvisie van de gemeente Ensche-
de. In Enschede wordt nu zo’n 40% van het huishoude-
lijk afval gescheiden ingezameld. De CO2-percentages
die daarbij horen, gelden als nulmeting. Twente Milieu
rekent nu door wat de CO2-winst is bij respectievelijk
50 en 60% gescheiden inzameling. Kossink: “Hiervoor
kijken we onder andere naar sorteeranalyses. Wat zit
nog in het fi jn restafval aan verschillende afvalstromen
en wat gebeurt er met de CO2-footprint als deze beter
worden gescheiden? Er zit bijvoorbeeld nog veel kunst-
stofverpakkingsmateriaal, GFT en oud papier in het fi jn
restafval. Ook door de betere scheiding van grof huis-
houdelijk afval in nuttige deelstromen kan het schei-
dingspercentage worden verhoogd.”
RekenexercitieMatton zou graag zien dat Afval-CO2MPAS niet alleen
voor de gemeente Enschede, maar voor alle Twentse
gemeenten gebruikt gaat worden, als verrijking op de
samenwerking die er nu al is. Hij wenst dan wel ver-
dere ontwikkeling van de rekentool. “Als je voor een
gewenst scheidingspercentage wilt berekenen wat de
eff ecten op de CO2-reductie zijn, dan moet je voor dat
scenario alle gegevens (her)berekenen om ze vervol-
gens in te voeren. Gewoon invoeren van een variant
van een bepaalde afvalhoeveelheid zou voldoende
moeten zijn.” Een voorbeeld: als Enschede naar 50 of
60 procent overall afvalscheiding wil en dus een hoge-
re CO2-reductie, dan moet je bij het huidige model nog
zelf uitrekenen wat dit betekent voor de bronscheiding
en sorteeranalyses. Wat betekent dit voor de GFT-afval-
scheiding? Hoeveel extra oud papier moet er vanuit het
restafval naar de gescheiden stroom? Hoe hoog moet
de scheiding van kunststof verpakkingen zijn? Mat-
ton: “We willen aan de knoppen draaien om accenten
te kunnen leggen op bepaalde reststromen. Hiervoor
moeten we nu nog veel rekenwerk verzetten.” En in
Enschede blijft men voorlopig rekenen; Sabine Kossink
geeft aan dat Twente Milieu nu weliswaar de rekenexer-
citie voor de eerste keer heeft gedaan, maar dat dit een
continu proces moet worden: “We kunnen de prestaties
van gemeenten heel mooi laten zien. Daarom willen we
ook voor de andere gemeenten waarvoor we inzame-
len Afval-CO2MPAS gaan gebruiken.”
Echt duurzamer Door het huishoudelijk afval beter te scheiden, wor-
den de mogelijkheden voor recycling vergroot. Hier-
door kun je als gemeente echt duurzamer worden. Dat
is een ambitie van veel gemeentebesturen, zoals van
de gemeente Tilburg. Tilburg gebruikt Afval-CO2MPAS
sinds begin van dit jaar, op basis van de cijfers van
2009. En wil dat binnenkort nog een keer doen, met de
cijfers uit 2011 als basis. Tilburg was een van de eerste
gemeenten die met de tool van de NVRD aan de slag is
gegaan. “Samen met de NVRD en DHV hebben we daar
een beetje mee gestoeid. Inmiddels is de tool verder
verbeterd en werkt ie goed voor ons”, licht beleids-
medewerker Piet van Oirschot toe.
De belangrijkste uitkomst is geweest, volgens Van Oir-
schot, dat Tilburg meer reduceert dan produceert aan
CO2-uitstoot. “Wij blijken met onze afvalinzameling een

van de meest duurzame activiteiten van de gemeente
te zijn. We reduceren ongeveer 30.000 ton CO2 per
jaar.” Dat is mooie en zeer bruikbare input voor het
afvalbeleid voor de komende tien jaar. ‘We bekijken nu
wat het eff ect is op de CO2-emissie als we andere keu-
zes maken in inzamelingswijze. Of als we beter gaan
nascheiden. En wat de milieuwinsten kunnen zijn als
we het GFT niet langer composteren, maar vergisten
en nacomposteren.”
AfvaldriehoekTilburg heeft voornemens op twee sporen: op korte ter-
mijn wil de gemeente haar inzamelwijze optimaliseren,
bijvoorbeeld door voorzieningen bij supermarkten on-
dergronds te brengen. Daar kan dan een groter volume
opgeslagen worden, waardoor containers minder vaak
geleegd hoeven worden. Dat scheelt weer brandstof
en dus CO2-uitstoot. Op de langere termijn moet het
scheidingspercentage verder omhoog. Dat vraagt om
meer vergaande maatregelen. “Daar hebben we nu als
extra argument het CO2-eff ect bij”, aldus Van Oirschot.
Hij geeft tegelijkertijd aan dat bij alles wat de gemeen-
te beslist over het afvalbeheer, het spanningsveld de
afvaldriehoek van kosten, milieu en service blijft. De
milieu eff ecten moeten beter, maar de kosten mogen
niet stijgen en de service moet gelijk blijven.
Focus op textielAfval-CO2MPAS heeft in de gemeente Tilburg inzichte-
lijk gemaakt dat de scheiding van textiel veel kan ople-
veren voor het milieu. Tilburg gaat dan ook extra aan-
dacht besteden aan de inzameling van textiel. Daar kan
men in Tilburg zelf goed de regie op houden, omdat de
gemeente dit al enkele jaren zelf organiseert. Hiertoe
is destijds besloten om wildgroei in de textielinzame-
ling tegen te gaan. De inzamelingsacties op scholen
en bij verenigingen leveren niet alleen extra veel, maar
vooral ook hoogwaardig textiel op. De vergoeding per
kilo die deze organisaties daarvoor krijgen, is voor hen
een welkome inkomstenbron. Van Oirschot: “We maken
op scholen ook een combinatie met educatie. Zo krijgen de kinderen
ook het belang van recycling voor het milieu mee.” De kostenbesparing
die de eigen textielinzameling de gemeente oplevert, vloeit op twee
manieren terug naar de burgers: via vergoedingen aan verenigingen
en scholen en via de afvalstoff enheffi ng, die zo niet omhoog hoeft. Zo
worden de Tilburgers beloond voor hun inzamelinspanningen.
Ieder kwartaalReinigingsbedrijf Bedrijf Midden Nederland (RMN) in Soest heeft
Afval CO2MPAS dit jaar voor het eerst gebruikt en weet dat het bedrijf
met haar activiteiten in 2011 nu al 52.000 ton aan CO2 bespaart. De
tool maakt niet alleen inzichtelijk welke productie van nieuwe grond-
stoff en uitgespaard wordt; ook de kosten en opbrengsten van inza-
melen en verder verwerken komen in beeld. En dat vindt directeur
Rob Schram een groot voordeel van Afval-CO2MPAS. Het is dan ook
zijn bedoeling de tool vaker te gebruiken, bijvoorbeeld eenmaal per
kwartaal.“Zo kunnen we meteen zien welke afvalstroom extra aandacht
nodig heeft”, geeft Schram aan. “Per afvalstroom kunnen we zo bepalen
wat het apart houden van dat afval betekent voor de CO2-reductie. En
daar kunnen we dan op bijsturen.” Bij voorkeur doet RMN dat op textiel
en kunststof, want daar is de meeste milieuwinst te behalen. Schram:
“Als je moet kiezen tussen inzamelen van 1 kilo textiel of 1 kilo GFT,
dan geeft textiel de meeste CO2-besparing.” Hier ligt nog een fl inke
uitdaging in de voorlichting aan burgers. Velen denken dat alleen heel
en schoon textiel bruikbaar is. De rest gooit men bij het restafval. Dat
blijkt ook uit sorteerproeven door RMN. In het stimuleren van het re-
cyclen van textiel start RMN dan ook met de communicatie. Daarop is
snel te schakelen, geeft Schram aan. Het aanpassen van de inzamel-
structuur, bijvoorbeeld huis-aan-huis inzamelen, vraagt om een langere
aanloop.
Afwachten Het plastic wordt in Soest en Nieuwegein eens in de twee weken opge-
haald en in Zeist eenmaal per maand. Voordat RMN besluit om vaker in
te zamelen, wacht het bedrijf eerst de landelijke ontwikkelingen in de
inzamelingsfi nanciering van kunststof verpakkingen af.
Via de benchmark inzameling vergelijkt RMN zijn prestaties op het
gebied van textielinzameling met andere inzameldiensten. De deelne-
mende partijen hebben afgesproken dat ze inzicht geven in elkaars
resultaten. Zo kan men van elkaars werkwijze leren; een van de belang-
rijke pluspunten van zo’n benchmark, vindt Schram.
Goed voor de branche RMN heeft de uitkomsten van Afval-CO2MPAS
onlangs gepresenteerd in het jaarverslag van 2010. Schram vindt dat
meer NVRD-leden het CO2MPAS zouden moeten gebruiken. “Als de bran-
cheorganisatie een tool op de markt brengt, zou ieder lid dit moeten
steunen. Zo kun je gezamenlijk laten zien dat je een bijdrage levert aan
de CO2-reductie. Een betere PR voor de branche bestaat toch niet...?” ■
GRAM | oktober 2011 19

20 GRAM | oktober 2011
Door Ronald Schalekamp
Milieubonus voor kleine PET-fl essen en blikjes groot succes
Mevrouw A.J. Tolsma (82) uit Eerbeek plaatst geduldig één voor één de 40 blikjes – die ze in een vuilniszak
bij zich draagt – in de retourautomaat van de Jumbo in haar woonplaats. Het levert haar 2 euro milieubonus
op, die in de supermarkt te besteden is. “Het mooiste is dat de omgeving er schoon van wordt”‚ zegt ze.
Winkeleigenaar Casper Heine glundert. “Kijk, zo werkt het écht. Mensen gaan actief bezig met het opruimen
van zwerfvuil. Dat is toch fantastisch!”
Tolsma vertelt: “Ik laat elke dag het hondje van mijn
buurvrouw uit in het bos. Daar liggen veel blikjes en
fl esjes. Die verzamel ik dan in een zak.” Bij de Jumbo
krijgt ze 5 eurocent milieubonus op elk ingeleverd blik-
je of PET-fl esje zonder statiegeld. De 2 euro opbrengst
is het resultaat van 3 keer wandelen. “Er zijn veel meer
mensen die zo blikjes en fl esjes oprapen”‚ zegt Tolsma.
“Mijn zwager bijvoorbeeld. Je kunt ook echt merken dat
het netter is op straat.” Heine hoort het verhaal lachend
aan. Hij verdwijnt zonder iets te zeggen en komt even
later terug met een fraaie bos bloemen voor mevrouw
Tolsma. “Geweldig dat u dit doet”‚ zegt hij. Tolsma is
duidelijk verrast en glundert.
Uit ergernis ontstaanHet is één van de leuke voorbeelden van hoe de actie
van de Jumbo supermarkt in Eerbeek door de dorpsge-
meenschap wordt opgepikt. De actie ontstond vanuit
de ergernis van Heine over het alom aanwezige zwerf-
vuil. “Ik woon buiten Eerbeek en onderweg naar de
winkel stoorde ik me altijd enorm aan achteloos weg-
gegooide lege blikjes en fl esjes. Toen ik in gesprek was
met operationeel directeur René Hissink van Tomra
Systems – de producent van de automaten voor re-
touremballage – over een nieuwe verdeler voor onze
statiegeldfl essen, kwam het gesprek hierop. Het blijkt
dat de standaard automaten van Tomra eenvoudig aan
te passen zijn voor de inname van ook blikjes en klei-
nere PET-fl essen. Zo is het idee ontstaan. Wij hebben
uiteindelijk gekozen voor een extra automaat, om zo
de logistiek beter op orde te hebben.”
1.500 per dag Voor elke ingeleverde halve liter PET-fl es of blikje krijgt
men sinds 1 juni bij de Jumbo in Eerbeek een milieu-
bonus van 5 eurocent, die in de winkel te besteden is.
Heine: “We dachten in eerste instantie dat we een paar
honderd per week fl esjes en blikjes zouden inzamelen
maar de realiteit oversteeg alle verwachtingen. Na vier
weken zaten we al op 500 per dag. En na 10 weken
hadden we 50.000 items ingezameld. Nu zitten we
in de achttiende week op 160.000 items en dagelijks
staat de teller op ruim 1.500 stuk. Het is echt geweldig
hoe de actie aanslaat.” De actie die aanvankelijk een
tijdelijk karakter zou hebben, is voor onbepaalde tijd
door Heine verlengd. “Het doel is een schonere omge-
ving. Zo lang we daaraan bijdragen, is de milieubonus
een succes.” Wel hoopt hij dat de actie niet aanzet tot
een negatieve gedragsverandering onder bepaalde
mensen. “Dat men denkt: ik gooi het lekker van me af,
want iemand anders pakt het wel weer op.”
Schone omgeving is winstOver de te maken kosten en inspanningen zegt Heine:
“Het enige dat deze actie op moet leveren is een scho-
ne omgeving. Dat heeft niets met geld te maken. We

GRAM | oktober 2011 21
zijn met onze winkel in Eerbeek domi-
nant marktleider. Ik vind dat je dan ook
je verantwoordelijkheid moet kennen én
nemen.” Voorlopig worden blik en plas-
tic afgevoerd naar het DC in Beilen en
ontvangt de supermarkt hiervoor geen
vergoeding. “Het kan interessant wor-
den als een aantal winkels gezamenlijk
retourmaterialen aanbiedt”‚ denkt Heine.
Hij is bijvoorbeeld al gebeld door een
metaalhandel die interesse had in grote
hoeveelheden blik. Natuurlijk trekt de
milieubonus wel een stroom klanten
naar de winkel van Heine toe, zegt hij.
“We kweken veel goodwill.” Het logistie-
ke proces is prima te behappen, vindt de
winkeleigenaar. “Blik en plastic worden
door de innamenautomaat gesepareerd en gecompac-
teerd. We hebben voor de tijdelijke opslag van het ma-
teriaal niet meer ruimte nodig dan een halve kubieke
meter. Dagelijks wordt het afgevoerd.”
StraatbeeldMichel Beijer – procesbeheerder afvalbeheer en open-
bare reiniging van de gemeente Brummen – reageert
enthousiast op het duurzame succesverhaal van de
Jumbo in Eerbeek. “We weten als gemeente al lang dat
Casper Heine met zijn winkel goed bezig is met de in-
zameling van verschillende fracties.”
Sinds 1995 is de winkel van Heine op deze locatie ge-
vestigd (voorheen als Super de Boer supermarkt – red.)
en het was destijds de tweede winkel in Nederland die
een retourette startte. Nu worden naast statiegeldfl es-
sen, blikken en halve liter PET-fl essen ook elektrische ap-
paraten, batterijen en gebruikt frituurvet door de Jumbo
ingezameld. De drijfveer van Van Heine is dat hij heel
gebrand is op een schone omgeving. Tegelijkertijd merk
je dat de bevolking best gescheiden wil aanleveren. Dat
zie je ook terug in het succes van de gemeentelijke mi-
lieustraten. De nieuwe milieubonus voor blikjes en fl es-
jes draagt bij aan een fraaier straatbeeld. De gemeente
Brummen is hier natuurlijk heel enthousiast over. Beijer:
“We staan volledig achter het doel van dit initiatief.”
Tomra Systems laat weten dat de COOP supermarkt in
Vledder in week 45 met eenzelfde aanpak van start gaat
met de milieubonus op blikjes en fl esjes. Daarnaast zijn
er aanvragen van een C1000, een PLUS en een Albert
Heijn supermarkt, verspreid over het land. ■
Casper Heine:
“Het kan interessant
worden als een aantal
winkels gezamenlijk
retourmaterialen aanbiedt”
Casper Heine (links), Michel Beijer (rechts) en mevrouw Tolsma.

22 GRAM | oktober 2011
punten: gemeenten hebben en houden
de zorgplicht voor het beheer van de
openbare ruimte en het afvalbeheer voor
het huishoudelijk afval. Producenten-
verantwoordelijkheid ‘tilt’ bepaalde ma-
teriaalstromen uit het huishoudelijk afval
en de daaraan gerelateerde zorgplicht.
Producenten zijn verantwoordelijk voor
de inzameling, sortering en noodzakelij-
ke bewerking van hun producten/mate-
rialen tot het daadwerkelijke hergebruik
en voor de volledige fi nanciering van
deze keten. De gemeente blijft vanuit
haar rol als beheerder van de openbare
ruimte altijd betrokken bij de wijze waar-
op de producentenverantwoordelijkheid
wordt ingevuld. Aangezien producenten
gebruik maken van de gemeentelijke in-
frastructuur zullen gemeenten hiervoor
de volledige kostprijs vergoed moeten
krijgen.
Een Recycling Innovatie Agenda
Voor de stevige ambities is een heuse
Recycling Innovatie Agenda noodzake-
lijk. Met deze Agenda kan een ingreep in
huidige productieketens worden gedaan
en kan een goede infrastructuur voor de
grondstoff enrotonde worden opgetuigd.
Het is belangrijk dat waar mogelijk se-
cundaire grondstoff en worden ingezet in
plaats van primaire grondstoff en. Gezien
de unieke positie van Nederland als door-
voer- en distributieland is het belangrijk
dat bepaald wordt waar de prioriteiten
liggen. De staatssecretaris wordt dan
ook opgeroepen om als voortrekker in
Europa op te treden.
Doelstelling preventie
Voor afvalpreventie is geen kwantitatieve
doelstelling vastgelegd. Dit is wel een
gemiste kans. Er wordt gesproken over
de ontwikkelingen van afvalpreventie-
plannen die iedere Europese lidstaat in
2013 moet hebben, maar onduidelijk is
wat er in deze plannen komt te staan en
welke materiaalketens het betreft. Ook
blijft onduidelijk wie verantwoordelijk is
voor het realiseren van afvalpreventie.
Behoefte aan duidelijkheid over
fi nanciering kunststofverpakkingen
De staatssecretaris is vol lof over de in-
zameling van kunststof verpakkingen,
maar tegelijkertijd is een enorme stij-
ging noodzakelijk om de ambitie uit de
Afvalbrief waar te maken. Deze stijging
is alleen te realiseren als de inzameling
voor de toekomst zeker wordt gesteld
met goede meerjarige afspraken over
de fi nanciering, voor zowel bron- als na-
scheiding. Of de doelstellingen via bron-
en/of nascheiding worden gehaald, moet
een vrije keuze zijn van gemeenten.
Over de vergoeding voor nascheiding
kan en moet zo snel mogelijk duidelijk-
heid komen. Vooral grote steden zijn
sterk de dupe van de huidige onzeker-
heid. Bovendien is het ook voor kunst-
stof onvermijdelijk dat het huidige sta-
tiegeldsysteem overeind blijft of wordt
uitgebreid. Afschaff en van statiegeld,
zoals de staatssecretaris onlangs sugge-
reerde, zal juist leiden tot een daling van
het inzamelresultaat.
Goede invulling producentenverant-
woordelijkheid
De Afvalbrief snijdt wel de verantwoor-
delijkheidsverdeling aan maar geeft,
ondanks de bruikbare adviezen in de
evaluatierapporten, onvoldoende duide-
lijkheid over de invulling van producen-
tenverantwoordelijkheid. Bij de invulling
hiervan moet volgens de NVRD worden
uitgegaan van de volgende uitgangs-
NVRD komt met concrete voorstellen voor ambities uit Afvalbrief Eind augustus verscheen de Afvalbrief. Onder de titel ‘Meer waarde uit Afval’
geeft staatssecretaris Atsma aan werk te willen maken van afvalpreventie en
recycling. Vooral dat laatste staat centraal in de Afvalbrief; we moeten de ko-
mende jaren naar 83% hergebruik waarbij een belangrijke rol is weggelegd
voor huishoudelijk afval. De NVRD heeft een reactie opgesteld op de meest
relevante onderdelen uit de Afvalbrief. In GRAM een samenvatting van deze
reactie. De integrale tekst kunt u nalezen op www.nvrd.nl
Gemeenten hebben en houden de zorgplicht voor het beheer van de openbare ruimte.

GRAM | oktober 2011 23
milieuoogpunt veel winst behaald kan
worden door het gescheiden inzamelen
en bewerken van deze afvalstroom.
Volgens het verpakkingenbesluit zijn
producenten verantwoordelijk voor alle
verpakkingen die ze op de markt bren-
gen. De taakstellingen voor recycling en
nuttige toepassing gelden echter voor
een beperkt aantal deelstromen. Dit leidt
ertoe dat producenten hun verantwoor-
delijkheid niet nemen voor verpakkingen
waarvoor geen specifi eke recyclingtaak-
stelling geldt. Dit is principieel onjuist. ■
Het is noodzakelijk dat aan het begin
van de productie- en consumptieketens
de juiste impuls wordt gelegd. Een CO2-
heffi ng, bij voorkeur op Europees niveau,
kan de juiste prikkel geven om serieus
werk te maken van afvalvermindering.
Daarnaast zal vanuit het Ministerie meer
ingezet moeten worden op ecodesign en
cradle to cradle door het bedrijfsleven.
Op succes statiegeld voortbouwen
Het huidige statiegeldsysteem draagt bij
aan het behalen van de doelstelling voor
hergebruik van kunststof verpakkingen.
95% van de grote PET-fl essen wordt met
statiegeld ingezameld. Niet alleen zijn
de inzamelresultaten bij de brede inza-
meling van kunststof verpakkingen veel
lager, maar ook wordt de kwaliteit van
de PET-stroom een stuk minder door ver-
menging van de kunststof afvalstromen.
Statiegeld op plastic drankfl essen blijkt
succesvol en internationaal beproefd.
Daarom moet niet overwogen worden
om het huidige statiegeldsysteem af te
schaff en, maar om het uit te breiden naar
onder andere kleine fl esjes.
Zwerfafvalproblematiek serieus
nemen
De zwerfafvalproblematiek is één van de
grootste ergernissen van Nederlanders.
De problematiek is onlosmakelijk ver-
bonden met het verpakkingendossier en
met producentenverantwoordelijkheid.
De staatssecretaris geeft niet aan hoe de
producentenverantwoordelijkheid voor
zwerf afval vorm te geven. Dit kan bete-
kenen dat de rekening voor de opruim-
kosten van e 200 miljoen per jaar bij de
gemeenten komt te liggen. Dan draait
de Nederlandse burger er voor op en dat
kan niet zijn bedoeling zijn. Noodzake-
lijk is dat de staatssecretaris blijk geeft
van een samenhangende visie op de
relatie tussen verpakkingen, statiegeld,
zwerfafval en de openbare ruimte.
Suggesties voor verbetering ver-
pakkingenbeleid
Voor de voortzetting van het verpakkin-
genbeleid is, naast het regelen van de fi -
nanciering en de verantwoordelijkheids-
verdeling nog een aantal verbeteringen
noodzakelijk: momenteel is er voor alle
verpakkingen één integrale doelstelling.
Beter zou zijn om een aparte doelstel-
ling voor huishoudelijk en bedrijfsafval
te formuleren. Niet alleen stimuleert dat
gemeenten om die doelstelling te ha-
len, ook het bedrijfsleven zal het belang
van de verpakkingen in het huishoude-
lijke afval groter achten om op te sturen.
Voor drankenkartons, aluminium en blik
moeten de producenten de recycling or-
ganiseren om de doelstellingen van de
staatssecretaris te halen. Het is milieu-
hygiënisch belangrijk dat deze stromen
ook zoveel mogelijk wordt teruggewon-
nen. Inmiddels is onderzoek uitgevoerd
naar de inzameling en recycling van
drankenkartons. Hieruit blijkt dat vanuit
De NVRD wil met onderstaande suggesties graag een bijdrage leveren aan de reali-
satie van de ambities die de staatssecretaris in zijn Afvalbrief heeft neergelegd:
• Invulling Recycling Innovatie Agenda en vormgeven grondstoff enrotonde: Naast
de 4 stromen textiel, kunststof, fosfaat en elektrische apparaten, kunnen ge-
meenten en hun publieke afvalbedrijven meewerken bij de keuze welke stromen
relevant en haalbaar zijn en voor Nederland kansen bieden voor een grondstof-
fenrotonde.
• Opschaling materiaalketenprojecten: De afgelopen jaren zijn meerdere materi-
aalketens doorgelicht. Bij bijna alle ketenprojecten zijn NVRD-leden betrokken.
De NVRD kan de staatssecretaris ondersteunen in de opschaling van succesvolle
pilots door het inrichten van een Recycling Platform onder het motto: bewezen
innovaties breed toepassen. Verder liggen er kansen om succesvolle pilots op te
schalen via Green Deals. De NVRD zal zich hier voor inzetten.
• Optimalisatie inzameling: De NVRD en haar leden beschikken over veel infor-
matie over de inzamelstructuren voor verschillende afvalstromen in Nederlandse
gemeenten. Deze kennis kan zij inzetten bij het ontwikkelen, implementeren en
evalueren van beleid. Op basis van deze ervaringen en inzichten is de NVRD
graag bereid de staatssecretaris verder te informeren en adviseren.
• Nadere invulling verpakkingenbeleid: De NVRD kan een bijdrage leveren aan het
onderzoeken, stimuleren, begeleiden en opschalen van nieuwe initiatieven. Te
denken valt bijvoorbeeld aan de inzameling van drankenkartons, de introductie
van de wertstoftonne, etc.
• Stimuleren afvalpreventie: De NVRD ziet, naast of in plaats van specifi eke schei-
dingsvoorschriften, kansen in het formuleren van een doelstelling voor een maxi-
male hoeveelheid restafval van bijvoorbeeld 150 kilogram per inwoner. Hierbij
dient uiteraard ook rekening te worden gehouden met de stedelijkheidsklassen.
De NVRD wisselt graag met de sector en de staatssecretaris de kennis uit over de
best practices en wat onder welke omstandigheden haalbaar is.
• Opstellen afvalpreventieplannen: Het opstellen van afvalpreventieplannen is een
verplichting vanuit Europa. De NVRD wil hieraan een bijdrage leveren door zowel
nationale als internationale ervaringen in te brengen. In ieder geval alle afval-
stromen die in de brief zijn genoemd zullen hierin opgenomen moeten worden,
aangevuld met een aantal schaarse grondstoff en.
• Invulling minimum standaarden, zoals grof huishoudelijk afval: de minimum stan-
daard voor grof huishoudelijk afval is sorteren. Voor een realistische invulling kan
de NVRD aan de hand van de ervaringen bij haar leden, het ministerie helpen bij
de vertaling van de minimum standaard naar de dagelijkse praktijk bij de inzame-
ling van grof huishoudelijk afval. Vanuit de praktijk kan over meerdere minimum-
standaarden worden geadviseerd.

24 GRAM | oktober 2011
door Laurent Chevalier
Avalex en Ryck ‘Nederlandse Recycle Bank’ zetten uniek brengsysteem in de markt
Onder het motto ‘Afval Loont’ is in de gemeente
Pijnacker-Nootdorp vorige maand een uniek initi-
atief van start gegaan. Inwoners van de gemeen-
te kunnen diverse herbruikbare afvalstromen
bij een zestal fi lialen in de gemeente inleveren,
waarna ze per kilogram afval een fi nanciële ver-
goeding krijgen. Dit project is een initiatief van
Ryck (Nederlandse Recycle Bank), de gemeente
Pijnacker-Nootdorp en reinigingsbedrijf Avalex.
BURGER KRIJGT CONTANTEN VOOR HERBRUIKBAAR AFVAL
Regionaal reinigingsbedrijf Avalex is een gemeenschap-
pelijke regeling, waarin de gemeenten Delft, Leidschen-
dam-Voorburg, Midden-Delfl and, Pijnacker-Nootdorp,
Rijswijk en Wassenaar samenwerken bij het inzamelen
en verwerken van afval. Het samenwerkingsverband
telt circa 300.000 inwoners ofwel 140.000 aanslui-
tingen, waar jaarlijks 165.000 ton afval wordt ingeza-
meld. Ryck (Nederlandse Recycle Bank) is een nieuwe
speler in afvalland. De organisatie heeft de ambitie om
samen met de gemeenten mee te helpen om burgers,
nog meer dan nu al het geval is, er van te door dringen
dat afval ‘waardevol’ is, mits het goed wordt ingeza-
meld. Mede-initiatiefnemer en groene ondernemer
Jørgen van Rijn van Ryck zegt daarover: “Door beter te
recyclen, verminderen we het gebruik van natuurlijke
grondstoff en en sparen we de natuur. Door mensen
geld te geven voor hun herbruikbaar afval willen we
ze op een tastbare manier duidelijk maken dat afval
niet waardeloos is, maar dat het een waarde vertegen-
woordigt.”
Ander gevoel gevenVan Rijn (42) is van huis uit bedrijfskundige met, zoals
hij zegt: “Een grote passie voor het milieu, hoewel ik
geen enkele ervaring heb in de afvalsector. Dat betekent
meteen ook dat ik in die sector geen vrienden en geen
vijanden heb en dat ik er met frisse ogen naar kijk.”
Via, via kwam hij in contact met Peter Floor, directeur
van Avalex. “En zo is het balletje gaan rollen. Avalex
liep al te broeden op plannen om het hergebruik van af-
val extra te stimuleren door mensen een ander gevoel
te geven over afval. Het bedrijf had daarover ook al
goede uitgewerkte basisideeën. Daarmee ben ik verder
aan de slag gegaan.” Zo ontstond het plan om mensen
geld te geven voor herbruikbaar afval. Geld is nu een-
maal een concrete prikkel om mensen er van te door-
dringen dat iets waarde heeft. “Zo zijn we ook geko-
Jørgen van Rijn:
“Doordat mensen geld krijgen voor
hun herbruikbaar afval realiseren ze zich
op een tastbare manier dat afval
niet waardeloos is”

GRAM | oktober 2011 25
men op de naam Ryck, de ‘Nederlandse Recycle Bank’.
Daar zit iets achter in de geest van: als mensen her-
bruikbaar afval zelf komen brengen, kunnen ze zowel
geld sparen als het milieu sparen.” Bij dat laatste denkt
Van Rijn niet alleen aan de hergebruiksfactor, maar ook
aan het feit dat er zo fl ink kan worden bespaard op het
groot schalige heen en weer gesleep van afval bij het
huis-aan-huis inzamelen van afvalstromen.
UitrollenAls het project levensvatbaar blijkt te zijn, hoopt Van
Rijn de aanpak in samenwerking met gemeenten en
gemeentelijke reinigingsdiensten - en bijvoorbeeld ook
met een organisatie als Midwaste waar al contacten
mee zijn - verder over Nederland uit te kunnen rol-
len. Of dit toekomstmuziek is of dat het project in al
haar schoonheid sterft, hoopt Van Rijn de komende zes
maanden tot een jaar te ontdekken. Als het goed is, be-
gint de victorie wat hem betreft in Pijnacker-Nootdorp.
Daar heeft Ryck inmiddels maar liefst zes fi lialen ge-
opend waar inwoners en verenigingen (bedrijven zijn
vooralsnog uitgesloten van deelname) hun gescheiden
afval kunnen inleveren. Het gaat daarbij om herbruik-
bare en goed afzetbare afvalstromen als kunststof (ver-
pakkingen), papier, karton, textiel en kleine elektrische
apparaten. Van Rijn: “Uit onderzoek is gebleken dat
we ondanks alle scheidingsacties toch nog 51% goed
recyclebaar afval vernietigen. Dat is dus hartstikke
zonde. Vooral ook als je bedenkt dat we ons met z’n
allen steeds meer zorgen maken over de uitputting
van grondstoff en. Door mensen te belonen voor het
gescheiden aanleveren van afval hopen we dat we die
51% sterk kunnen reduceren. Daarmee besparen we
dan mooi op het gebruik van natuurlijke grondstoff en
én sparen we bovendien de natuur.” Gevraagd naar de
rol van Ryck in dit project zegt Van Rijn: “Ryck fungeert
thans vooral als klein facilitair bedrijf en administratie-
kantoor ten behoeve van Avalex.”
Landelijk netwerkDe zes fi lialen waar de herbruikbare materialen kunnen
worden aangeleverd, zijn dubbele portocabins van zes
bij zes meter. De portocabins zijn geleverd door Avalex.
Dit bedrijf zorgt ook voor de personele bemanning. De
portocabins zijn voorzien van een rollerbank, weegap-
paratuur en aansluitingen op ondergrondse containers.
Voor papier, karton en kleine elektrische apparaten be-
taalt Ryck 5 cent per kilogram, voor textiel en kunst-
stof (verpakkingen) bedraagt de vergoeding 25 cent
per kilogram. De fi lialen hebben ruime openingstijden
en zijn zelfs ook ’s avonds en op zaterdag geopend.
Inwoners, maar ook verenigingen, die er herbruikbaar
afval inleveren, krijgen het gewicht van het afval via
hun persoonsgebonden Ryckaart in geld bijgeschreven
op hun digitale spaarrekening. Ze kunnen er ook voor
kiezen om het geld over te laten maken naar een ver-
eniging of goed doel. In het startconcept is gerekend
met een gemiddelde opbrengst per huishouden van 75
tot 100 euro per jaar.
VeelbelovendDe bij de fi lialen aangeleverde materialen worden door
Avalex opgehaald, waarna het wordt afgezet als grond-
stof voor recycling. Over het vervolg van dit initiatief
zegt Van Rijn: “Na een half jaar met een mogelijke uit-
loop tot een jaar zetten we de ervaringen op een rijtje
en wordt de verdere route bepaald. Ik ga er voorals-
nog van uit dat dit initiatief na de evaluatie zal worden
voortgezet en zelfs wordt uitgebreid naar alle in Ava-
lex deelnemende gemeenten. De eerste ervaringen na
de opening van de fi lialen zijn uitstekend. In de eerste
twee weken werd 46.000 kilo herbruikbaar materiaal
aangeleverd. Dat is dus een veelbelovend resultaat. We
mikken in eerste instantie op termijn op 6000 gere-
gistreerde deelnemers-leden.” Over de plannen voor
de lange termijn zegt Van Rijn: “We streven naar een
geleidelijke uitbouw van een landelijk netwerk van
‘bankfi lialen’. We moeten meters maken, maar tegelijk
moet het zorgvuldig gebeuren. Dit is immers een uniek
concept dat zich nog moet bewijzen. Je moet niet uit-
sluiten dat we al doende onderdelen van het concept
Duurzaam Pijnacker-NootdorpWethouder Nico Oudhof van de gemeente Pijnacker-Nootdorp zei bij de start van de proef: “Wij zijn hier erg enthousiast over. Duurzaamheid staat bij ons hoog op de agenda. Met dit project bieden we onze inwoners de mogelijkheid om daar zelf een concrete bijdrage aan te leveren en er tegelijk geld mee te verdienen. Het aardse voordeel van dit project is, dat de gemeente hiermee een drastische besparing kan realiseren op de kosten van het scheiden van afval en op de kosten van eindverwerking. Gelet op de huidige respons, ook vanuit de verenigingen, ben ik wel op-timistisch dat dit project blijvend aanslaat.”

OPTIMAALZICHT VOLGENSDE REGELS.
Een veilig en effectief wagenpark wat voldoet aan de laatste normerin-gen en regelgeving is uw doel en Orlaco helpt u daarbij met onze zicht-systemen. U kunt bij ons terecht voor al uw vragen op het gebied van camera’s en displays die voldoen aan bijvoorbeeld de NEN ISO 1501 norm voor vuilnisauto’s. Daarnaast hebben wij voor u TNO-rapporten beschikbaar over optimale veiligheid en werkwijze rondom zijladers.
Ook geven wij u handleidingen voor optimale ergonomische posities van monitoren in cabines, uw mensen werken hier tenslotte de hele dag mee. Ook worden de eisen rondom elektromagnetische straling voortdurend aangepast aan de snel veranderende omgeving met meer en meer elektronica, ook op dit gebied kunt u bij ons de laatste info verkrijgen. Ook de recent gewijzigde wetgeving rondom front camera’s kan interessant voor u zijn.
Reden genoeg om eens een kijkje te nemen op onze website:www.orlaco.nl, bellen of mailen kan ook altijd:0342 - 404 555, [email protected]
See more. Work more.
ORLACO_ADV_V4.indd 1 10/22/09 9:58 AM
het land actief zijn. Dat is belangrijk, want hoe meer
deelnemers, hoe meer volume we op de markt kun-
nen afzetten en hoe betere prijzen we ook kunnen be-
dingen bij producenten en leveranciers. Met de winst
die daaruit voortvloeit, kunnen we het sparen voor de
deelnemers vervolgens nog aantrekkelijker maken. Zo
moet het balletje in hoog tempo verder rollen.” Angst
dat de grote verwerkers het project zullen tegenwer-
ken, heeft Van Rijn niet. “Uit die hoek hebben we al
van diverse kanten complimenten gekregen voor dit
initiatief. Uit gemeentelijke hoek bestaat ook al de no-
dige belangstelling. Niet zo vreemd natuurlijk. Vooral
gemeenten kunnen direct voordeel hebben van deze
nieuwe brengmethode. Je mag er immers van uit gaan
dat de bewoners als ze direct geld krijgen voor hun
herbruikbaar afval bewuster met afval omgaan. Voorts
zorgt het brengen van afval naar de fi lialen er voor dat
gemeenten minder geld kwijt zijn aan het inzamelen
van restafval. Tenslotte gaan we er van uit dat de hoe-
veelheid zwerfafval op deze manier ook sterk wordt te-
ruggedrongen. Kortom, iedereen wordt ‘ryck’ van deze
zinnige manier van afvalinzameling. Niet in de laatste
plaats de natuur.” ■
hier en daar wat moeten aanpassen. Voor dit moment
hoop ik dat we nog dit jaar in een tweede gemeente
van start kunnen gaan. Als alles vervolgens is ingesle-
pen, kunnen we dit project snel verder uitrollen. Bin-
nen vijf jaar willen we toch wel in een groot deel van

door Maarten Goorhuis
Van 19 tot 27 oktober vindt de Europese Week van de Afvalverminde-
ring plaats. Voor Nederland is dat een nieuw fenomeen. Vanwaar dit
initiatief, wie zitten erachter en wat gaat er eigenlijk gebeuren?
De Europese Week van de Afvalverminde-
ring (EWA) is een meerjarig Europa-breed
project dat wordt ondersteund door het
Life+ programma van de Europese Com-
missie. Het doel van de week is om meer
aandacht te genereren voor afvalpreven-
tie en de mogelijkheden voor burgers,
bedrijven en overheden om hier concreet
invulling aan te geven. Het afgelopen
jaar zijn er in Europa maar liefst 4.300
verschillende activiteiten ontplooid in
het kader van deze week. Dit jaar vindt
de week plaats in 20 verschillende Eu-
ropese landen. Nederland doet dit jaar
voor het eerst mee. Hoewel de naamge-
ving van de week spreekt over afvalver-
mindering gaat de Europese week van de
Afvalvermindering nadrukkelijk over het
onderwerp Afvalpreventie.
De initiatiefnemers voor deze week zijn
vijf Europese organisaties: Ademe (het
Franse Agentschap NL), Agència de Resi-
dus de Catalunya (het Catalaanse Agent-
schap NL), Lipor (het afvalbedrijf van 8
gemeenten uit de regio rondom Porto in
Portugal), IBGE (het milieuministerie van
het Brussels gewest) en ACR+ (de ver-
eniging van steden en regio’s voor duur-
zaam afval- en grondstoff enbeheer).
Het concept van de weekIn elk deelnemend land is een project-
organisator, voor Nederland is dat het
Ministerie van Infrastructuur en Milieu.
Deze heeft de NVRD gemachtigd als uit-
voeringsorganisatie voor de week. De rol
van de NVRD is vooral om te faciliteren en
te coördineren en om de deelname van al
actieve partijen op dit terrein te bevorde-
ren en over het voetlicht te brengen. Het
succes van de Europese actie moet komen
van diegenen die een activiteit organise-
ren die past in het kader van de week.
Daarbij gaat het dan om overheden (ge-
meente, provincie, rijk), (afval)bedrijven,
onderwijsinstellingen, verenigingen etc.
Eigenlijk kan iedereen een activiteit ont-
wikkelen in het kader van de EWA.
Meerwaarde van deelname Door mee te doen aan de Europese week
van de afvalvermindering, krijgt een
initiatief of actie een landelijke en een
Europese uitstraling. Zowel in Neder-
land als Europa worden de activiteiten
die in het kader van de Week plaatsvin-
den, samenhangend gepresenteerd op
de website. Deelnemers mogen bij de
uitvoering van de activiteit het logo van
de Europese Week van de Afvalvermin-
dering gebruiken en ze ontvangen een
inlogcode waarmee toegang wordt ver-
kregen tot de communicatiemiddelen die
in het kader van de week zijn gemaakt.
Tot slot dingen deelnemers automatisch
mee naar de Europese Trofee van de Af-
valvermindering die begin 2012 in Brus-
sel wordt uitgereikt.
De Europese Trofee van de Afvalvermin-
dering wordt uitgereikt in 5 categorieën.
De prijswinnaars van 2010 in de verschil-
lende categorieën zijn:
• Categorie overheid:
Spanje. Beter dan nieuw: de campagne
100% tweedehands – Een groots opge-
zette campagne rond afvalpreventie in
het volledige grootstedelijke gebied van
Barcelona, die diverse strategieën pro-
moot waaronder reparatie en hergebruik,
verantwoorde consumptie, gebruik van
leidingwater in plaats van fl essenwater,
en compostering.
• Categorie vereniging:
Frankrijk. Verantwoord aankopen – Een
campagne die in samenwerking met su-
permarkten werd opgezet om consumen-
ten te bewegen producten met minder
verpakkingsmateriaal te kopen.
• Categorie onderwijs:
Engeland. Uitdaging: vermindering van
voedselafval – Een project dat tot doel
had de hoeveelheid voedsel- en verpak-
kingsafval van lunches in de schoolkan-
tine te verminderen door het afval in te
zamelen en te wegen aan het eind van
elke lunchpauze.
• Categorie overig
Malta. Hergebruiksplan van Malta – Een
project dat tot doel had een duurzame
markt voor tweedehands bouwmateria-
len in Malta te creëren en een instrument
ter beschikking te stellen dat de creativi-
teit van de mensen kan stimuleren door
het gebruik van afgedankte materialen.
Het Ministerie van I&M en de NVRD heb-
ben alle betrokken stakeholders in Ne-
derland opgeroepen om mee te doen aan
deze week. Die oproep bleek niet aan
dovemansoren gericht te zijn. De eerste
voorstellen voor activiteiten in het kader
van de week kwamen al snel binnen bij
de NVRD. Op basis van de activiteiten en
ideeën die in het kader van de week wor-
den ingediend zal het programma van de
week zelf worden gebouwd. De staatsse-
cretaris heeft zich alvast bereid getoond
om op 19 november de aftrap te geven.
Via de website van de NVRD en die van
de Europese organisatie zal de commu-
nicatie hierover verder gestalte krijgen.
Er kunnen nog steeds activiteiten in het
kader van de week aangemeld worden.
Voor meer informatie: www.nvrd.nl
GRAM | oktober 2011 27

De oerdegelijke strooimachines van Epoke uit Scandinavië. Maar ook sneeuwploegen, zoutoplossers en sproeimachines: Voor de winterdienst in de volle breedte, leidt de weg naar Schuitemaker. Bovendien is Schuitemaker voor u continu op zoek naar innovatieve oplossingen, zoals onze nieuwe houten opslagsilo’s. Want alleen Schuitemaker biedt kwaliteitsmerken, een gevarieerd en compleet programma, doortimmerd advies en uitstekende service. Zegt u winterdienst, denk dan aan Schuitemaker!
Schuitemaker B.V. | Morsweg 18 - 7461 AG Rijssen - Holland Tel.: +31 (0)548 - 51 41 25 | www.sr-schuitemaker.nl
Schuitemaker. Winterdienst in de volle breedte
EEN GOED VERZORGD WEGDEK, DAG EN NACHTOnze dienstverlening omvat een volledig pakket, waarmee aan al uw eisen en wensen kan worden
voldaan. Daarin is het reinigen van bedrijfsterreinen en het schoonmaken van freesvakken van
oudsher onze specialiteit. Het grondig reinigen van asfalt gebeurd voor zowel overheid en gemeenten
als voor bedrijven. Grondigheid is niet het enige kenmerk van ons werk. Ook fl exibiliteit is voor ons
een sleutelbegrip.

GRAM | oktober 2011 29
nieuwsTekst: Bas Peeters
Nieuwe namen sectoren
De vereniging kent 3 sectoren; R&B (Re-
gie en Beleid, dit zijn de uitbestedende
gemeenten) ASB (Afvalstoff enbedrijven)
en A&RM (Afval- en Reinigingsmanage-
ment). Deze naamgeving is voor velen
buiten en binnen de vereniging niet altijd
even duidelijk. Het bestuur heeft in haar
vergadering van 3 november besloten
de leden voor te stellen om de sectoren
voortaan als volgt te noemen:
• Regievoerende Gemeenten
• Publieke Bedrijven
• Dienstverleners en Leveranciers
De manier waarop de vereniging is ge-
organiseerd in sectoren commissies,
werkgroepen, platforms, bedrijvengroe-
pen, kennisgroepen en sectoren binnen
de NVRD, is niet altijd even helder voor
iedereen. Onduidelijk is soms wat er in
de diverse onderdelen gebeurt en welke
onderwerpen waar aan de orde komen.
Het bestuur heeft besloten de inhoudelij-
ke activiteiten van de vereniging onder te
verdelen in drie clusters: Afval- en Grond-
stoff enbeheer, Beheer Openbare ruimte,
Bedrijf en Organisatie.
Nieuwe commissievoorzitters
De commissies reiniging, GRAM en com-
municatie krijgen een nieuwe voorzitter.
De huidige voorzitter van de commissie
GRAM, Henk Klosters gaat met pensi-
oen en draagt het stokje over aan Rob
Schram. Schram is directeur van RMN
en al jaren lid van de redactiecommissie
GRAM.
De voorzitter van de commissie reiniging
Johan Veenstra heeft de afval- en reini-
gingsbranche verlaten en wordt vervan-
gen door Martin Nooijens. Nooijens is
sectordirecteur Stadsbedrijven in ’s-Her-
togenbosch. Onder zijn voorzitterschap
gaat de commissie reiniging zich verbre-
den naar een commissie die zich met het
brede beheer van de openbare ruimte
bezighoudt.
Tenslotte neemt Andrea de Graaf af-
scheid als voorzitter van de commissie
communicatie. Het voorzitterschap van
deze commissie wordt overgenomen
door Albert van der Winden, directeur
van Twente Milieu. Van der Winden heeft
veel affi niteit met communicatie en is in
het verleden onder andere directeur ge-
weest van een communicatiebureau.
NVRD Agenda
1 nov Commissie Reiniging
2 nov Bedrijvengroep Gevaarlijk
Afval
10 nov Commissie Internationaal
15 nov Redactiecommissie GRAM
16 nov Commissie KAM
17 nov Commissie Afvalpreventie
23 nov Algemene
Ledenvergadering
23 nov Commissie
Markt & Overheid
23 nov Commissie
Inzameling & Transport
24 nov Bestuursvergadering
regio Zuid
Clusters
Afval- en Grondstoff en-beheer
Beheer openbare ruimte Bedrijf & Organisatie
Commissies
Afvalpreventie BOR (v/h Reiniging) Markt & Overheid
Inzameling & Recycling Gladheidbestrijding Opleiden & Professionaliseren
Groene Energie (publieke verwerkers)
Plaagdierbestrijding KAM
Groenbeheer Communicatie
Kolken-/rioolreiniging GRAM redactie
Projectgroepen
Statiegeld Projecten Gemeente Schoon
Aanbestedingsmodellen
Inzamelvarianten Handreiking Plaagdier-bestrijding
Schone technieken
Juridisch kader Soc. Werkvoorziening CO2 tool
Regiobijeenkomst Zuid-Nederland
Het bestuur van de regio Zuid kijkt met
tevredenheid terug op de regiobijeen-
komst van 7 oktober in Heerlen over
duurzaamheid. De regioleden werden
ontvangen op Avantis European Business
en Science park. Op dit bedrijvenpark
wordt de Wijk van Morgen gerealiseerd.
Dit is een innovatief programma waarin
onderwijs, onderzoek, ondernemers en
overheid samen de transitie naar een
duurzaam gebouwde omgeving in de
praktijk brengen. Heel interessant was
de presentatie van Lector Ronald Rovers
van Ribuilt, die ‘the concept of Zero’ zeer
sprekend uit de doeken deed. Zijn ver-
haal was een wervend pleidooi voor een
circulaire samenleving.
Uiteraard was er op de bijeenkomst ook
aandacht voor regionale en landelijke
ontwikkelingen in de afval- en reinigings-
sector. Tim van Deelen van RWM gaf met
zijn presentatie een goede inkijk in de
oprichting van een Regionaal Werk Be-
drijf, dat als inspirerend voorbeeld kan
dienen voor andere gemeenten en/of be-
drijven.

30 GRAM | oktober 2011
door Karin Hegeman
Ruim 30 jaar is Henk Klösters lid van de NVRD en sinds 1981
vervult hij regelmatig de rol van dagvoorzitter of gastspreker
op themadagen en congressen. Ook neemt hij actief deel aan
de commissie Markt & Overheid, het Platform ASB en de com-
missie Internationaal. De laatste drie jaar was Henk Klösters
hoofdredacteur van GRAM, een functie die hij nu overdraagt
aan Rob Schram, directeur RMN. Een korte terugblik op zijn tijd
bij GRAM.
Wanneer en hoe kwam jij in de afvalbranche terecht?
Ruim dertig jaar geleden startte ik als hoofd Plant-
soenen & Onderhoud, (nu beheer openbare ruimte)
in de groeikern Houten. Een lokale aannemer zorgde
voor de afvalinzameling. De gemeente Houten moest
in korte tijd 9.000 woningen bouwen. Een zeer betrok-
ken wethouder gaf me alle ruimte om ter compensatie
van al die milieuaanslagen met investeringen in nieu-
we zaken te komen. Naast nestkasten, biezenvelden
en wintervleermuizenverblijven bedachten we ook een
brengsysteem voor afval naar de gemeentewerf. De
milieustraat was nog niet uitgevonden. Met de bakfi ets
langs de deur chemisch afval ophalen totdat de pro-
vincie Utrecht het verbood. Bouwafval scheiden bij de
vele bouwbedrijven en afvallesbrieven uitgeven met
klassenbezoek aan de gemeentewerf. Om ergens bij te
horen werd ik naast lid van de vereniging van hoofden
van beplantingen tevens lid van de toen nog Neder-
landse Vereniging van Reiniging Directeuren. Mijn eer-
ste congres was in Helmond waar de heer Pingen zijn
auto in de prak reed. De congressen werden toen nog
heel decadent begeleid door de gemeentelijke politie.
Bij verplaatsingen mochten wij in colonne door rood
rijden. Bij het erelid Pingen ging het mis.
Binnen de afvalbranche heb je heel wat ontwikkelingen
meegemaakt. Welke ontwikkeling vind je tot op de dag
van vandaag opmerkelijk?
We wisselden in de jaren tachtig geen bedrijfsgegevens
uit. Laat staan dat we zorgen deelden. Met de komst
van de particuliere inzamelaars begonnen de NVRD le-
den markt te verliezen. Grensoverschrijdende of zelfs
regionale inzamelingen kenden we niet. Naar aanlei-
ding van mijn verzoek, tijdens een algemene leden-
vergadering, om meer samen te werken, zijn enkele
gemeentelijke inzamelaars gestart met de ‘samenwer-
kende overheids bedrijven afvalinzameling’ (SOBA).
Dit was de voorloper van de vorming van de NVRD
branche. Voor de Afvalstoff endienst ’s-Hertogenbosch
mondde dit later uit in de deelname aan Midwaste.
Sinds wanneer lees je GRAM ?
Sinds het blad bestaat, lees ik GRAM. De voorloper van
GRAM het Technisch maandblad heb ik ook gedeelte-
lijk gelezen. Mijn manco was dat het wel erg technisch
was. Vandaar dat ik om me extra te bekwamen en bij te
scholen al vrij snel voorzitter van de chef werkplaatsen
van de NVRD werd. De laatste jaren heb ik als hoofdre-
dacteur van GRAM vanzelfsprekend alle artikelen zorg-
vuldig gelezen.
Hoe beviel het om 3 jaar hoofdredacteur
van GRAM te zijn?
Nadat ik eerst enkele maanden had proefgedraaid,
mocht ik het stokje van Jan van Delft overnemen. Het
was vanaf mijn eerste dag als voorzitter van de Redac-
tiecommissie zeer boeiend. Dynamische bijeenkom-
sten zijn het geworden waarbij twee uur door elkaar
gepraat werd met als resultaat: input voor alweer een
nieuw nummer. Om meer te leren over de productie van
een vakblad, ben ik meteen op zoek gegaan naar een
vereniging van hoofdredacteuren. Die is er niet en om
deze dan maar zelf op te richten, gaat wel heel erg ver.
Henk Klösters kijkt met plezier terug op zijn tijd als hoofdre-
dacteur van GRAM
Henk Klösters neemt afscheid

Hoe kunt u net als Gemeente Gennepervoor zorgen dat de resultaten van de textielinzameling sterk verbeteren?
Met Stichting KICI. Specialist in inzameling en hergebruik van textiel.De gehele opbrengst doneert KICI aan goede doelen in binnen- en buitenland.
www.kici.nl
Vervolgens heb ik heel veel krantenknipsels gespaard
om ervoor te zorgen dat we niets over het hoofd zou-
den zien. Trots ben ik dat diverse redactieleden zich
hebben ontwikkeld tot echte schrijvers. Het blijft jam-
mer en een gemis dat reacties van de lezers op onze
maandelijkse inspanningen nagenoeg uitblijven.
Welke rol zie je weggelegd voor GRAM
in de komende 5 jaar?
Voor de komende jaren zal de introductie van een digi-
tale versie van GRAM niet mogen ontbreken. GRAM zal
nog meer dan tot dusver een breder scala aan inhou-
delijke artikelen gaan publiceren. Het werkterrein bin-
nen de afvalwereld wordt steeds breder, van openbare
ruimte naar bijvoorbeeld de behoefte van burgers. Ik
wens mijn opvolger Rob Schram veel inspiratie en suc-
ces met deze actieve en fi jne redactie.
Wat ga je zelf doen de komende tijd?
In mijn gemeente hadden ze al eerder ontdekt dat ik
me sociaal maatschappelijk wil inzetten. Ik sta aan de
vooravond om na jaren van voorzitterschap van de
volleybalclub over te stappen naar weer een andere
bestuursfunctie. Ook ben ik nog politiek actief. Verder
is Afrika mijn tweede liefde. Mijn expertise mocht ik
al meerdere malen inzetten via de PUM. Ik blijf nog
even actief in de commissie Internationaal van de
NVRD en heb daarvoor mijn lidmaatschap van ISWA
weer opnieuw aangevraagd. Op dit moment adviseer
ik een aantal Midden Limburgse gemeenten over een
optimale inzet van zowel de reinigingsdienst als de
sociale werkvoorziening. Inbesteding is hierbij het to-
verwoord, mijn deelname aan de commissie Markt &
Overheid komt hierbij goed van pas. Feit is, dat ik de
redactiecommissie GRAM nu al heel erg mis. Met de
komst van de Young Professionals binnen onze vereni-
ging is het echter wel noodzakelijk dat je plaats maakt,
zeker als er kinderen zijn die me opa noemen. ■
De nieuwe hoofdredacteur van GRAM: Rob Schram, directeur
RMN en sinds 2007 lid van de redactiecommissie GRAM
van GRAM

32 GRAM | oktober 2011
In Enschede geldt een kostendekkende afvalstof-
fenheffi ng van 301 euro per huishouden. “Wij gaan
er als gemeente vanuit dat er een directe koppe-
ling moet zijn tussen kosten en opbrengsten”, aldus
beleids adviseur Theo Matton. “Maar soms is het
een ingewikkelde materie. Men kan vooral discussi-
eren over wat wel en niet tot huishoudelijk afval ge-
rekend mag worden. Wij gaan daar binnenkort meer
onderzoek naar doen.” Momenteel heeft Enschede drie
milieu stations waar tevens veeg- en groenafval van de
gemeentelijke diensten wordt aangenomen. “De over-
slag- en verwerkingskosten van dat afval rekenen we
toe aan de afvalstoff enheffi ng, de inzamelkosten val-
len nu nog onder andere middelen. We zijn daar al wel
mee aan het schuiven. Sinds dit jaar rekenen we, naar
Gronings model, 25 procent van de inzamelkosten van
handpickers en veegwagens toe aan de afvalstoff en-
heffi ng.” Volgens Matton gaat elke gemeente anders
om met de kostensamenstelling. “Wie ik ook spreek,
iedereen doet het weer anders. Maar die discussie over
wat is huishoudelijk afval precies, is een lastige. Het
op straat weggegooide doosje van een hamburger van
McDonald’s kun je feitelijk bestempelen als bedrijfs-
afval. Maar is het door een inwoner van Enschede mee-
genomen naar huis, en daar in de buurt weggegooid,
dan kun je weer zien als huishoudelijk. Afval in parken
rekenen wij daarom tot huishoudelijk afval. Omdat het
hoogstwaarschijnlijk afkomstig is van eigen inwoners.
Zwerfafval en prullenbakken met hun inhoud in het
centrum kun je volgens ons niet als huishoudelijk afval
aanrekenen, omdat het vaak afkomstig is van mensen
buiten Enschede.” Zoals gezegd gaat Enschede de zaak
nader onderzoeken, onder meer met sorteeranalyses,
om tot verantwoorde keuzes te kunnen komen. Mat-
ton denkt niet dat de overheid meer (bindende) regels
op moet stellen maar: “Een richtlijn zou misschien wel
handig zijn. De landelijke overheid heeft het twintig
jaar lang aan gemeenten zelf overgelaten. Dat pakte
best goed uit. Maar nu de gemeenten onder druk staan
vanwege bezuinigingen, worden de regels misschien
wat verder opgerekt. Van uitwassen heb ik nog nooit
gehoord. Enschede probeert in elk geval een eerlijke
en directe koppeling te hanteren. Het fi nanciële belang
mag geen sturingselement zijn.”
Duurste gemeente De gemeente Diemen heeft met 384 euro per huishou-
den de hoogste afvalstoff enheffi ng van Nederland. Vol-
gens een onderzoek van de gemeentelijke Rekenkamer
komt dat vooral door een hoog serviceniveau, dat door
de inwoners op prijs zou worden gesteld. In Diemen
worden bijvoorbeeld de grijze containers elf keer per
jaar gratis gewassen en mogen burgers onbeperkt hun
afval naar de milieustraat brengen. Ook wordt elke
week huis-aan-huis grof vuil opgehaald. Toch maakte
de gemeente het te bont, aldus het rapport. ‘In 2007
en 2009 was de afvalstoff enheffi ng meer dan kosten-
dekkend. Dit is in strijd met de Gemeentewet’, conclu-
deert de Rekenkamer. Ook was de post ‘overig’, be-
staande uit ambtelijke uren en kapitaalslasten, relatief
groot. In 2007 was de opbrengst van de afvalstoff en-
heffi ng zeven procent hoger dan de lasten. Het college
Het lage afvalstoffenheffi ngtarief
van Eemsmond is ook bedoeld
om nieuwe bewoners naar deze
plaats te trekken
Hoe rekbaar is de afvalstoffenheffi ng?
Elke gemeente hanteert zijn eigen rekenmethoden als het gaat om de afvalstoffenheffi ng. Wat
hoort er wel bij, wat niet? En wat versta je onder huishoudelijk afval? Een aantal gemeenten en
de VNG aan het woord over het gebruik van de afvalstoffenheffi ng.
Door Hetty Dekkers

verklaarde dit overschot doordat er minder leegstand
van woningen was dan verwacht. De Rekenkamer ad-
viseert de gemeente minstens diftar in te voeren om
burgers te prikkelen meer afval te scheiden. Het zal een
heikel punt zijn, want in 2008 zei de gemeenteraad van
Diemen nog uitdrukkelijk nee tegen de invoering van
diftar.
KwijtscheldingIn Arnhem is de afvalstoff enheffi ng (173 euro) slechts
65 procent kostendekkend. “Dat is al heel lang zo”,
weet Erik Posthumus van de gemeente Arnhem.
“Dat is historisch zo gegroeid, de oorzaak is bij mij niet
bekend. Wel zijn we nu bezig met een nieuw afvalplan,
waarin van alles kan gaan verschuiven. De politiek
buigt zich dan bijvoorbeeld over de kwijtscheldings-
kosten, toch fl inke bedragen. Die post is bij ons nu nog
gerelateerd aan de afvalstoff enheffi ng; je kunt ook stel-
len dat kwijtschelding ten laste van de sociale dienst
moet komen. Persoonlijk vind ik het vergelijken van
de hoogte van afvalstoff enheffi ngen een lastige zaak.
Je kunt die bedragen bijna niet vergelijken, omdat elke
gemeente andere kosten aan de heffi ng toerekent. Een
deel van de zwerfvuilkosten vallen bij ons bijvoorbeeld
ook onder de heffi ng. Andere gemeenten doen dat niet,
of juist veel sterker dan wij.”
Lage woonlastenHuishoudens van Eemsmond zijn spotgoedkoop uit met
een afvalstoff enheffi ng van 20 euro per jaar. Dit tarief is
slechts 6 procent kostendekkend en verreweg het laag-
ste van Nederland. “Dat is een bewuste keuze van de
politiek”, verklaart een woordvoerder van de gemeente.
“De gemiddelde draagkracht van onze inwoners is niet
hoog, het is van oudsher een landelijk gebied. Daarom
willen we de woonlasten voor iedereen zo laag moge-
lijk houden. Wij verkeren in de gunstige positie dat we
dit kunnen doen. Wij hebben een grote zeehaven in ont-
wikkeling, die onder meer veel onroerend zaak belas-
ting oplevert. Onder de streep hebben we als gemeente
daardoor inkomsten genoeg.” Het lage afvalstoff enhef-
fi ngtarief is tevens bedoeld om nieuwe bewoners naar
Eemsmond te trekken, beaamt de woordvoerder. “De
gemeente wordt daardoor aantrekkelijk.”
Geringe daling afvalstoffenheffi ngDe gemiddelde afvalstoffenheffi ng in Nederland is al twee jaar aan het dalen. In 2011 betalen huishoudens gemiddeld 249 euro per jaar, 1 procent minder dan vorig jaar. De gemeente met de hoogste heffi ng is Diemen (384 euro per huishou-den per jaar), de goedkoopste Eemsmond met 20 euro.De daling is vooral te verklaren door de gescheiden kunststof-inzameling, aldus het rapport Afvalstoffenheffi ng 2011 van Agentschap NL. Slechts dertien procent van alle gemeenten rekent zijn kosten niet ten volle door in de heffi ng. De verschillen in tarieven zijn groot. In de vijf duurste gemeenten zijn de kosten meer dan 335 euro per huishou-den. In de vijf goedkoopste gemeenten is dit minder dan 130 euro. De goedkopere gemeenten hebben vaak diftar. In 2011 bedragen de kosten in gemeenten met diftar gemiddeld 224 euro per huishouden. In gemeenten zonder diftar betalen huishoudens gemiddeld vier tien-tjes meer. Door diftar wordt minder restafval aangeboden, wat gunstig werkt op de kosten. Niet elke gemeente rekent alle kosten die zij maakt voor het inzamelen en verwijderen van huishoudelijk afval door aan de particuliere huishoudens. Gemiddeld wordt 97,3 procent van de kosten gedekt door de opbrengst van de afvalstoffenheffi ng. De overige kos-ten betaalt de gemeente uit andere inkomstenbronnen. Meestal wordt hierbij gebruik gemaakt van inkomsten uit de onroerende zaakbelas-ting (OZB). Er zijn dit jaar geen gemeenten die geen afvalstoffenheffi ng hebben. De gemeenten met een kostendekking lager dan 80 procent zijn Eemsmond, Nijmegen, Leiden en Arnhem. (bron: rapport Afvalstoffenheffi ng 2011 van Agentschap NL) .
GRAM | oktober 2011 33
Een zakje van de McDonald’s; huishoudelijk, bedrijfs- of zwerfafval?

VERHUUR AFVALEILANDENVOOR EVENEMENTEN:
BEURZEN, BRADERIEËN, FESTIVALS, CONCERTEN, TOERNOOIEN, DEMONSTRATIES, TENTOONSTELLINGEN, SPORTEVENEMENTEN, KERMISSEN
Uitzetten en ledigen van afvalbakken,efficiënte evenementenreiniging, duurzaam inzamelen van afval,
totaalreiniging met eigen materieel en personeel.
Hoge Rijndijk 93A, 2382 AC ZoeterwoudeT 071 521 31 33 F 071 523 37 77E [email protected]
Die firma DHM uit Wolvega legt zich toe op de import van kraakperswagens van het Belgische merk VDK voorgemeenten en particuliere bedrijven. Het merk zoektsteeds verder naar technische oplossingen om afvalefficiënter te kunnen inzamelen.Met de PUSHER 2000, MAX 3000, PUSHER IIK, ECOMAXen ECO 22 series biedt VDK en haar importeur een aantalsterke ecologische en economische oplossingen voorafvallogistiek.Met een doordracht perssysteem en een scala van eigenontwikkelde beladingen voor de (kleine) rolcontainer tot5m3 Eurocontainer levert DHM de VDK kraakperswagensin een zeer goede prijs/kwaliteit-verhouding. Ook kunnende VDK opbouwen met DIN kader worden geleverd voorniet eigen beladingen.
Houtstraat 2a
8471 ZX Wolvega
Telefoon : 0561-611611
Telefax : 0561-617502
Technische steunpunten
Aratech - DuivenAratech - UtrechtAratech - AmsterdamLoven Trucks - HeerlenTilburg-Bastiaanse - BredaAllers Bedrijfswagens - Venlo
DE ECOLOGISCHE OPLOSSINGVOOR AFVALINZAMELING

GRAM | oktober 2011 35
BezuinigingsdrukGroningen is een van de vele gemeenten in Nederland
die een honderd procent kostendekkende afvalstoff en-
heffi ng voert (328 euro per huishouden). Thewis Wits,
projectmanager van Milieudienst Groningen, vindt
het een prima zaak dat sommige kosten van beheer en
onderhoud ondergebracht worden bij de afvalstoff en-
heffi ng. Zelf rekent Groningen 25 procent van die kos-
ten toe aan de afvalstoff enheffi ng. “Denk aan zwerf-
afval, prullenbakken in de wijk, handhavings- en
veegkosten. Ik ben daar sterk voorstander van, omdat
je die kosten dan afschermt van bezuinigingen. In veel
gemeenten kan de afvalstoff enheffi ng omlaag, doordat
burgers minder restafval aanbieden, lagere verwer-
kingskosten en andere redenen. Het gat dat daardoor
ontstaat, kun je benutten door meer (gerelateerde) kos-
ten aan de heffi ng toe te rekenen. De burger merkt er
niets van, omdat de heffi ng gelijk blijft.” Wits heeft de
indruk dat steeds meer gemeenten deze ruimere toere-
keningmethode toepassen. “Ze moeten haast wel, van-
wege de bezuinigingsdruk”, denkt Wits. Wettelijk is er
volgens hem ook genoeg speelruimte.
Advies VNGVolgens de VNG mogen gemeenten in voorkomende
gevallen inderdaad veegkosten gedeeltelijk onderbren-
gen bij de afvalstoff enheffi ng. “Een grote gemeente van
Nederland heeft eens voor de rechter gestaan vanwege
die kwestie”, weet belastingspecialist Jacco Slomp
van de VNG. “De gemeente kon door sorteeranalyses
aantonen dat een deel van het veegvuil inderdaad uit
huishoudelijk afval bestond. Dat vond de rechter een
plausibele verklaring. Het maakt echter wel een ver-
schil of je een landelijke of stedelijke gemeente bent.
In een plattelandsdorp zal het veegvuil hoofdzakelijk
uit blad bestaan, dat past beter bij de rioolheffi ng om-
dat kolken daarvan verstopt kunnen raken. Ik zou ge-
meenten willen adviseren om niet blindelings op die
ene rechterlijke uitspraak van destijds te vertrouwen.
Kijk naar je eigen situatie en kijk welk afval je daad-
werkelijk opveegt. Ga dat onderzoeken en onderbouw
dat met degelijke rapportages.”
Voor het overige adviseert de VNG nauw samen te wer-
ken met de belastingafdeling van de eigen gemeente.
“Een reinigingsdienst is met inzameling bezig en weet
daar alles van; overleg goed met je belastingdienst hoe
je de kosten op bepaalde activiteiten plakt.”
Slomp heeft nog nooit signalen opgevangen van ge-
meenten die ernstig ‘sjoemelen’ met de afvalstoff en-
heffi ng. “Het gaat relatief om kleine bedragen, alleen
voor huishoudens. Rek je de grenzen te ver op, dan
loop je achteraf risico op enorme aanslagen en boetes.
Dan ben je veel duurder uit, dus ik denk niet dat ge-
meenten zich daar aan wagen.”
VNG en Agentschap NL hebben samen een ‘Model
kostenonderbouwing afvalstoff enheffi ng’ opgesteld,
waarin punten als veegvuil en overheadkosten aan de
orde komen. Het model is te raadplegen via www.vng.
nl (doorlinken naar Beleidsvelden, Belastingen, Model-
len kostenonderbouwing). Ook de Handreiking kosten-
toerekening leges en tarieven 2010 van het ministerie
van binnenlandse zaken is een bruikbaar naslagwerk
voor gemeenten die meer willen weten over een juiste
kostentoerekening. ■
Thewis Wits:
“Door een deel van de zwerfafval-
kosten onder te brengen in de
afvalstoffenheffi ng, kun je deze
afschermen van bezuinigingen”
Steden als Groningen en Enschede rekenen een kwart van de inzamelkosten van
handpickers aan de afvalstoff enheffi ng toe. (foto’s H. Dekkers)

De eerste spreker, Petra Delsing, directeur stads-
beheer van de gemeente Den Haag, wist de aanwe-
zigen bijzonder te boeien met haar onderwerp ‘goed
beheer in tijden van bezuiniging’. Met de rode draad
– zo verstandig mogelijk met de beschikbare middelen
omgaan – haalde ze een aantal herkenbare onderwer-
pen aan. Delsings advies: laat alle managementniveaus
mee denken over effi ciency verbeteringen. Beoordeel
alle processen en snijd de onnodige schakels er uit.
Laat, onder het motto ‘Meten is weten en gissen is mis-
sen’, alle activiteiten vervolgens herberekenen en je
zult zien wat er te verbeteren valt. Ook de ontwerpers
in den Haag hebben kennis gemaakt met de pragmati-
sche aanpak van de directeur stadsbeheer. Bij nieuwe
plannen en herinrichting werden ze namelijk aange-
sproken op de bijbehorende beheerskosten. Degelijk
hoeft niet lelijk te zijn. Een aspect waar ontwerpers
volgens Delsing vaak veel te weinig rekening mee hou-
den. Wees bij ontwerp kritisch over de beheerskosten.
Jullie opvolgers zullen je bij het beheren van de open-
bare ruimte nog 40 jaar dankbaar zijn, hield ze de aan-
wezigen voor.
BetekenismaximalisatieAlbert van Winden, directeur van Twente Milieu,
vertelde hoe Twente Milieu zich van een inzamelbedrijf
aan het ontwikkelen is naar een publieke onderneming.
Twente Milieu heeft nu een etalage met diensten waar
de gemeenten uit kunnen kiezen. Het streven daarbij
is betekenismaximalisatie in plaats van winstmaxi-
Door Herman Beerding
Op weg naar maatschappelijk verantwoord ondernemen
Met veel enthousiasme leidde dagvoorzitter Henk
Klösters op dinsdag 21 september de thema-
dag over het integrale beheer van de openbare
ruimte. Het was de organisatie gelukt een aantal
interessante sprekers voor deze themadag uit
te nodigen. De rode draad uit hun verhalen: ge-
meenten en bedrijven in de branche realiseren
zich terdege dat zij onderdeel uitmaken van de
samenleving. En dus zullen zij ook een bijdrage
moeten leveren aan deze samenleving. Hetzij als
regisseur, hetzij als integraal beheerder van de
buitenruimte.
TERUGBLIK NVRD THEMADAG IBOR
36 GRAM | oktober 2011
(Foto: Joke Jansen, Nationale Beeldbank

malisatie, wat kort gezegd neerkomt op een streven
naar welzijn en niet naar welvaart. Van Winden gaf ook
voorbeelden uit de Twentse praktijk van uitstekende
samenwerking tussen de in de openbare ruimte werk-
zame bedrijven waarbij het werk wekelijks wordt afge-
stemd en wordt uitgevoerd in een logische volgorde.
Verder wees Van Winden op de belangrijke eff ecten van
de nieuwe Wet Werken Naar Vermogen (WWNV) welke
in 2013 in werking gaat treden. De wet moet stimu-
leren dat zo veel mogelijk mensen door werk in hun
eigen onderhoud kunnen voorzien. Deze wet vervangt
onder meer de Wet Sociale Werkvoorziening (WSWW) en
de wet Werk en arbeidsondersteuning jonggehandicap-
ten ( Wajong). Hierdoor zullen veel mensen die – met
ondersteuning – ook in een gewone baan aan de slag
kunnen, niet meer via de sociale werkvoorziening in-
gezet kunnen worden. Van Winden pleitte er voor deze
mensen met de nodige en beschikbare ondersteuning
in te zetten bij de 100% overheidsgedomineerde bedrij-
ven in onze branche, zoals Twente Milieu.
Regisseren moetDerde spreker Piet van Mourik, directeur van de
Stichting De Regisserende Gemeente, riep in zijn
gelijknamig boek (de regisserende gemeente) op tot
omvorming naar kleine, hoogwaardige, snelle en goed-
kopere gemeenten die midden tussen de burgers staan.
Deze gemeenten hebben een politiek bestuur met ge-
zag, dat zonder blikken of blozen verantwoording kan
afl eggen. Dat kan alleen maar, volgens Van Mourik, als
gemeenten niet meer alles zelf willen doen, maar uit-
sluitend de regie nemen. Hij illustreerde dit met een
opmerkelijk voorbeeld: het samen met een marktpartij
ontwikkelen van plannen voor bijvoorbeeld integraal
beheer, waarbij deze marktpartij ook risicodrager is.
Met deze wijze van partnership zijn geen uitgebreide
en kostbare bestekken meer nodig en kan zelfs een
openbare (Europese) aanbesteding achterwege blijven.
Maar, je moet je toch houden aan de Europese aanbe-
stedingsregels, vroeg een deel van het publiek zich
af. Van Mourik verwees daarbij, als bewijs voor zijn
stelling dat deze vorm van partnership goed mogelijk
is, naar het contract dat de gemeente Amersfoort re-
centelijk sloot met een particulier bedrijf.
Uit de kaartenbakDe laatste sprekers in het ochtendprogramma wa-
ren Jenny den Hertog van Cedris, de branche-
organisatie voor sociale werkgelegenheid & ar-
beidsintegratie en mevrouw W. van Balen van
ROVA met het onderwerp Social Return. ROVA heeft
zich als onderdeel van maatschappelijk verantwoord
ondernemen ten doel gesteld meer langdurig werke-
lozen en mensen met een achterstand tot de arbeids-
markt uit de kaartenbakken van de gemeenten (in dit
geval Zwolle) te halen. Als voorbeeld werd aangegeven
dat er op dit moment veel te veel bureaucratie rond
de inzet van deze mensen bestaat. ROVA is als proef
gestart met een groep van 5 mensen, waar zich maar
liefst 11 ambtenaren mee bezig hielden! Ook in deze le-
zing werd gewezen op de veranderende rol van de SW
bedrijven door de komende Wet Werken Naar Vermo-
gen. Mevrouw Hertog gaf aan dat de SW bedrijven de
geïnteresseerde bedrijven kunnen ondersteunen door
middel van detacheringconstructies. Meer informatie
hierover staat op www.locuswerkplaats.nl.
Na de lunch kon tijdens het middagprogramma geko-
zen worden uit twee series met elk 4 deelsessies.
De presentaties van deze themadag zijn na te lezen op
de website van de NVRD www.nvrd.nl ■

38 GRAM | oktober 2011
door Connie Taheij
Kinderboerderijen prachtige locatie voor boodschap over afvalpreventie en hergebruik
“Het is heel belangrijk om de generatie van de toekomst snel mee te nemen in de verduurzaming van
energie, maar ook van grondstoff en. Waar kun je dat verhaal beter kwijt dan op een kinderboerderij.
Het moet voor kinderen vanzelfsprekend worden.’’
ALLE KINDERBOERDERIJEN DUURZAAM DEEL 2
Monic van Eerden van de HVC Groep in Alkmaar
reageert enthousiast op de landelijke campagne Alle
kinderboerderijen Duurzaam! “Als HVC kijken we zeker
hoe we hieraan kunnen bijdragen.’’
De HVC Group is partner van de vereniging van Ge-
meenten voor Duurzame Ontwikkeling (GDO). GDO
heeft het initiatief genomen voor de landelijke cam-
pagne Alle kinderboerderijen Duurzaam! Het idee daar-
achter is dat kinderboerderijen laagdrempelige, veelal
gemeentelijke voorzieningen zijn, waar de boodschap
over duurzaamheid en de groene, schone stad bij veel
bezoekers terecht komt, jong en oud. Zo zouden kinder-
boerderijen ook een rol kunnen spelen in de Europese
Week van de Afvalvermindering.
Met de overkoepelende organisaties voor de kinder-
boerderijen SKBN en Stadswerk VMK, IVN en Urgenda
(Samen sneller duurzaam) wordt gewerkt aan een gro-
te actie die van start gaat op 11-11-11, de Dag van
de Duurzaamheid. Scholieren in het hele land gaan
komende weken onderzoeken hoe duurzaam hun
kinderboerderij is. Tijdens de Dag van de Duurzaam-
heid worden de eerste resultaten gepresenteerd aan
de wethouders. “Kinderboerderijen staan dicht bij de
vraagstukken rond duurzaamheid,’’ zegt ook NVRD-
voorzitter Govert Veldhuijzen. “Wij houden ons
bezig met hergebruik en afvalpreventie en we werken
aan bewustwording. Kinderboerderijen, centra voor
natuur- en milieueducatie (NME) en een vereniging als
GDO hebben daar ervaring mee. Je kunt elkaar daarin
versterken. Afvalbedrijven kunnen allemaal zelf scho-
len benaderen om de bewustwording rond afval en pre-
ventie te bevorderen, maar ook de krachten bundelen
met NME-centra en de kinderboerderijen.’’
NetwerkCirculus en Berkel Milieu hebben bewust gekozen voor
de samenwerking met NME-centra en kinderboerde-
rijen in Apeldoorn, Deventer en Zutphen. “Zij hebben
toegang tot scholen, een goed netwerk en kennis van
lesmateriaal voor lagere schoolleeftijden. Wij hebben
daar belang bij en maken daar graag gebruik van,’’
zegt communicatieadviseur Rob Zegers. “Samen
kun je meer bereiken.’’
Met de NME-medewerkers is onder meer Kikkie’s Game
ontwikkeld, een digitaal lesproject rond afvalscheiding
voor het voortgezet onderwijs. Zegers vertelt dat er
veel vraag is naar de dvd van het afvalspel. Op de web-
site afvalvrij.nl voor volwassenen komt ook nog een
kinderhoek. “Kinderen zijn heel belangrijk. Zij zijn de
toekomstige beslissers. Je kunt niet vroeg genoeg be-
In een vuilniswagen van Afvalservice Breda zijn gaten gemaakt, zodat de scholie-
ren erin kunnen kijken. De wagen is voorzien van een sticker met de resultaten
van een kleurwedstrijd
Foto: Wolfslaar

GRAM | oktober 2011 39
ginnen. Met excursies richten we ons ook op wat de
jeugd van tegenwoordig aanspreekt. Je hoeft een scho-
lier echt niet te vertellen over een koelkast, maar wel
over e-waste: wat gebeurt er met een oud mobieltje of
een kapotte I-Pod?’’
De HVC Groep ontvangt met dergelijke excursies tus-
sen de 10.000 en 15.000 bezoekers per jaar, onder wie
zo’n 7000 kinderen. “Die kinderen en scholen betrek-
ken we ook bij het maken van ons informatiemateriaal
en lespakketten en de website Watt ‘n Zooi. Daarop
vinden scholieren zowel informatie over recycling als
informatieve afvalgames. Daarnaast gaat onze bood-
schap over duurzame energie en besparing. Wij willen
als afval- en energiebedrijf een bijdrage leveren aan de
bewustwording van mensen, maar kunnen dat niet zelf
grootscheeps. Daarom zijn we partner geworden van
GDO, die via NME-centra een veel groter bereik heeft.
Duurzame ontwikkeling kan volgens ons alleen slagen
door participatie van burgers, jong en oud.’’
AantrekkelijkKICI is een andere partner van GDO. De Kleding In-
zameling Charitatieve Instellingen fi nanciert met de
opbrengsten van ingeleverd textiel onder meer NME-
lessen voor gemeenten. Het grootste deel van de op-
brengst gaat echter naar goede doelen, waarvan het
Rode Kruis de hoofdbegunstiger is. Begin oktober hield
KICI een landelijke scholen actie om zoveel mogelijk
textiel in te zamelen voor het Rode Kruis. “Om deze
actie aantrekkelijk te maken voor scholen hebben we
een lespakket gemaakt dat aansluit bij de kerndoelen
van het ministerie van onderwijs: taal, wereld- en soci-
ale oriëntatie. De opbrengst gaat namelijk naar school-
materiaal en -kleding voor Aids-wezen in Afrika,’’ ver-
telt Marlous Pelser van KICI. De kinderen kregen
een brief mee voor hun ouders over het belang van
textielinzameling. “Jaarlijks wordt in Nederland circa
140 miljoen kilo textiel weggedaan, waarvan 70 mil-
joen kilo door diverse partijen wordt ingezameld. Er is
dus nog veel te doen aan bewustwording.’’
KICI ondersteunt de campagne Alle kinderboerderijen
Duurzaam! “Duurzaamheid kun je overal toepassen en
op hoe meer plaatsen mensen er op geattendeerd wor-
den, des te sneller zal men geneigd zijn zich actiever
op te stellen richting duurzaamheid,’’ meent Pelser.
“Als kinderboerderijen duurzame locaties worden, kan
textielinzameling hier niet bij achter blijven. Het weg-
gooien van textiel gebeurt binnen een huishouden
sneller dan gedacht. Vaak ook vanuit onwetendheid.
Wanneer mensen zich herinneren dat bij de kinderboer-
derij, de basisschool of om de hoek in de buurt een
container staat waar textiel gedoneerd kan worden aan
het goede doel zal er langzaam aan steeds meer textiel
in de textielcontainer belanden.’’
DichtbijAfvalscheiding en -preventie is ook wat Afvalservice
Breda voorstaat met het breed opgezette lesmateriaal.
De afvalservice is een gemeentelijk onderdeel en heeft
voor het ontwikkelen van lesmateriaal het plaatselijke
bezoekerscentrum Wolfslaar (NME-centrum en kinder-
boerderij) ingeschakeld. Zo zijn er lespakketten met de
naam Troep, voor leerlingen van diverse leeftijden. Het
concept komt van Weizigt NMC in Dordrecht en is aan-
gepast aan de situatie in Breda. Zo leren de kinderen
dat het afval uit hun gemeente wordt verwerkt in het
nabijgelegen Moerdijk, zodat ze zich er een beeld bij
kunnen vormen. Dit is ook een mooi voorbeeld van ef-
fi ciency door samenwerking in de NME-sector.
De medewerkers van het NME-centrum ontvangen ook
groepen op het milieustation. “We willen kinderen uit
de scholen halen en hen die gigantische hoeveelheden
afval laten zien, zodat ze leren dat ze afval moeten
scheiden,’’ vertelt een medewerkster van zowel het be-
zoekerscentrum als van Afvalservice. Dat lijkt eff ect te
sorteren. “De medewerkers op het milieustation geven
aan dat kinderen beter weten hoe en wat ze moeten
scheiden en dat ze het fanatieker doen dan hun ouders
met wie ze meekomen.’’ Scholen kunnen een vuilnis-
man in de klas laten vertellen of een speciale vuilnis-
wagen De Sam met ‘ramen’ laten komen. “Wij hebben
ook zogenaamde duowagens met een schot. Kinderen
zien dan dat het afval werkelijk wordt gescheiden. Het
werkblad gaat mee naar huis, zodat ouders dat ook
zien. Die zijn nogal eens verrast dat afval werkelijk ge-
scheiden wordt verwerkt en niet op een hoop gaat.’’
www.allekinderboerderijenduurzaam.nl ■
Begin oktober hield KICI een landelijke scholen actie om zoveel mogelijk textiel in
te zamelen voor het Rode Kruis. Foto KICI

Koopvaardijweg 15 | 4906 CV Oosterhout | [email protected] | www.reshare.nl
Als grootste textiel inzamelaar in Nederland zorgt Leger des Heils ReShare op vele manieren voor een duurzaam hergebruik van ingezamelde kleding en textiel. We willen uit respect voor mens enmilieu de textielketen sluitend krijgen en dat inspireert ons voortdurend.
Leger des Heils ReShare draagt structureel bij aan de zoektocht naar innovatieve manieren om van textiele reststoffen weer hoogwaardige producten te maken en biedt tal van professionele en succesvolle inzamelconcepten. Maak een afspraak met één van onze adviseurs, zodat we samen met u het bewustzijn rond de inzameling van textiel kunnen vergroten. Met als doel een nóg beter resultaat!
Meer weten? Bel 0900 - 9322 (10ct per min)
Voor iedereeneen goed ingestelde stoel!- elektrisch instellen - met geheugen
SAVAS Seating BV – Zaltbommel0418 - 51 53 22 – www.savas.com
met geheugen
SAVAS // Livingstonede stoel die meegroeit met ieder postuur, met een oneindig aantal geheugens. Instellen met GPRS, I phone of tag. Optie: armleuningen en vering of onderstel naar keuze.
Nieuw afvalbrengstation RMN
NIEUWTJES VAN DE ZAKELIJKE MARKT NIEUWSRMN realiseert een nieuw afvalbrengsta-
tion in Huis ter Heide voor inwoners van
Soesterberg en de gemeente Zeist, Gront-
mij heeft in 2008 opdracht gekregen voor
de bouw van deze nieuwe locatie. Na
een uitgebreid vergunningentraject is de
bouw in het voorjaar 2011 gestart. Vanaf
1 november wordt het afvalbrengstation
in gebruik genomen en kunnen inwoners
hun afval daar kwijt. Het afvalbreng-
station is dan ook virtueel te bezoeken
op de website van RMN zodat inwoners
vooraf kunnen zien welke afvalstroom
in welke container dient te worden aan-
geboden. De veegdienst en de gladheid-
bestrijding van RMN, worden op dezelfde
locatie gevestigd.
Inlichtingen: www.rmn.nl.

GRAM | oktober 2011 41
NIEUWTJES VAN DE ZAKELIJKE MARKT NIEUWSNaamswijziging Vista Online
Data Mining Innovators,DMI, is de
nieuwe naam van Vista Online. De
naam DMI sluit beter aan bij wat de
programma’s doen: snel en nauw-
keurig data analyseren en daaruit
rapporten produceren. Vista was als
naam minder gelukkig, nadat Micro-
soft het als naam van een van haar
besturingsprogramma’s had geko-
zen. De producten van DMI zijn niet
alleen voor reinigingsdiensten. Er
zijn ook applicaties voor vlieg velden
en bijvoorbeeld golfbanen. Bij der-
gelijke klanten valt een naam als
DMI ook beter dan Vista.
Inlichtingen: www.dmi-report.nl
In ontwikkelingslanden is afval een groot
probleem. De inzameling is ontoereikend
en zwerfafval ontsiert het straatbeeld.
Daarnaast zorgen illegale stortplaatsen
voor gezondheidsproblemen.
Startrash biedt een oplossing. Door afval
te verwerken tot mooie, hippe producten
en die te verkopen in Nederland, wordt
het afvalprobleem aangepakt en werk-
gelegenheid gecreëerd. Een gedeelte van
de winst wordt gebruikt om de produ-
centen te trainen, zodat de producten
voldoen aan de kwaliteitseisen van de
westerse markt. Om mee te gaan met
de laatste trends, werkt Startrash samen
met Nederlandse designers. Ook de con-
sument wordt betrokken bij het ontwik-
kelproces. Met Social Media worden con-
sumentenpanels ingezet, die producten
evalueren en testen.
Door de innovatieve aanpak van het ver-
werken van afval tot designerproducten,
heeft Startrash de prestigieuze ‘Wilde
Ganzen Innovatie in Ontwikkeling Award
2011’ gewonnen.
Momenteel werkt Startrash samen met:
• Recycling van glas en hergebruik van
plastic waterzakjes in Ghana
• Recycling/hergebruik van bliklipjes en
restjes textiel in Costa Rica
• Recycling/hergebruik van banners en
rubber van autobanden in Ecuador
• Hergebruik van plastic frisdrankverpak-
kingen in de Philipijnen
“Door onze formule zijn we in principe
onafhankelijk van subsidies, maar alle
extra steun is natuurlijk welkom. Zo kun-
nen we nog meer mensen bewust maken
van de waarde van afval en een nog gro-
ter eff ect bereiken,” aldus Sophie van den
Berg, een van de oprichters van Startrash.
Steun van afvalbedrijven is daarom ook
welkom. Zo is er bijvoorbeeld behoefte
om specifi eke producentengroepen te
ondersteunen met advies, apparatuur of
training. Een andere mogelijkheid om te
ondersteunen is natuurlijk het afnemen
van producten, om bijvoorbeeld in het
kerstpakket te stoppen.
Inlichtingen:
www.Startrash.nl,
E-mail [email protected].
Trendy recycleproducten uit ontwikkelingslanden
Nieuw complex Spaarnelanden
Op 27 september werd offi cieel ge-
start met de bouw van het nieuwe
complex van Spaarnelanden. Twee
Haarlemse wethouders heiden sa-
men met directeur Rinus Haas en
enkele medewerkers van Spaarne-
landen de eerste paal de grond in.
Het nieuwe complex komt te liggen
aan de Industriehaven in de Haar-
lemse Waarderpolder. De verwach-
ting is dat het complex in de eerste
helft van 2013 opgeleverd wordt.
STARTRASH importeert trendy recycleproduc-
ten uit ontwikkelingslanden
Trash laptop sleeve: gemaakt
in Ghana van gebruikte waterzakjes

ColofonUitgeverNVRD, Kroonpark 2, 6831 GV ArnhemTelefoon (026) 377 13 33, fax (026) 445 01 55E-mail [email protected] www.nvrd.nl
RedactiecommissieRob Schram, RMN (hoofdredacteur), gemeente OosterhoutMarc Maassen, GADDrs. Bas Peeters, NVRDHerman Beerding, BMSDrs. Andrea van de Graaf, De MeerlandenIng. Marc Veenhuizen, gemeente ApeldoornWilly Brinkbäumer, Twente MilieuMartin van Nieuwenhoven, Agentschap NL
EindredactieDrs. Karin Hegeman en Karin Giesen Postbus 1218, 6801 BE Arnhemtel. (026) 377 13 33fax (026) 445 01 55e-mail: [email protected]
BladmanagementSander Retra, Retra PubliciteitsService bv
Advertentie-exploitatieRetra PubliciteitsService bvPostbus 333, 2040 AH Zandvoorttel. (023) 571 84 80, fax (023) 571 60 02e-mail: [email protected]
OpmaakBetuwe Promedia bv, Buren
DrukSpijker Drukkerij bv, Buren
Offi cieel vakblad van de NVRD
AbonnementenadministratiePostbus 333, 2040 AH Zandvoorttel. (023) 571 84 80, fax (023) 571 60 02Jaarabonnement ad € 92,50 incl. BTW. België € 120,– (Europa en buiten Europa op aanvraag). Los: € 9,50.
Beëindiging abonnementHet opzeggen van een abonnement dient schriftelijk te geschieden uiterlijk op 15 november bij Retra PubliciteitsService. Bij niet tijdige opzegging wordt het abon-nement automatisch verlengd.
ISSN 1569-0458
© NVRD
GRAM wordt gedrukt op papier met het FSC-keurmerk en verschijnt 11x per jaar.
Hoewel door de uitgever de uiterste zorgvuldigheid is betracht, wordt voor de inhoud geen aansprakelijkheid aanvaard.
Agenda– 2 november 2011
Gemeentelijk Afvalcongres ‘Gemeenten op de afvalstoff enrotonde’,
Reehorst, Ede. Inl. Congres- en Studiecentrum VNG, tel. 070-3738063
– 9 november 2011
Kennisbijeenkomst plaagdiermanagement, congrescentrum Edda Huzid in
Voorthuizen. Organisatie is in handen van: CPMV, NVPB en NVRD
– 12 november 2011
Jaarcongres ‘Raadslid.Nu’, Papendal Arnhem Inl. www.raadslid.nu
– 20 t/m 28 november 2011
Europese week van de afvalvermindering
Promoten van afvalvermindering in heel Europa door het dagelijks afvalgedrag
van Europeanen te veranderen. Inl. www.ewwr.eu
– 23 november 2011
NVRD themadag ‘Afvalpreventie’, Reehorst Ede Inl. www.nvrd.nl
– 29 november t/m 2 december 2011
Pollutec Horizons 2012, Parijs. Internationale trefpunt voor
eco-technologieën, energietoepassingen en oplossingen voor de behandeling
van afval en vervuiling. Inl. www.pollutec.com
– 30 november 2011
Nationaal Sustainability Congres, Congrescentrum 1931, Den Bosch
Inl. www.sustainability-congres.nl
– 7 december 2011
Nationaal Openbare Ruimte Congres, congrescentrum Reehorst in Ede.
Inl. www.crow.nl

Een uitgebreid gamma van kunststof recipiënten en afvalmiddelen. Plus alle gewenste diensten
voor de optimalisering van afvalinzameling, containermanagement en afvalmanagement.
Plastic Omnium reikt integraal afval beheer op een presenteerblaadje aan.
Integraal afvalbeheer?
Geen wonder dat tal van gemeenten en openbare besturen in de Benelux al jarenlang gebruikmaken
van deze unieke totaalservice. Ook steeds meer bedrijven ontdekken dat integraal afvalbeheer van Plastic Omnium hun budget én het milieu
spaart. Wilt u ook het gemak en de effectiviteit van onze totaalservice ervaren?
Kijk op www.plasticomnium.nl of neem contact op met de afdeling Verkoop,
telefoon +31 (0)800 542 50 55.
Plastic Omnium N.V., Ring Oost 14, B-9400 Ninovetel: +32 (0)54 31 31 31, fax: +32 (0)54 31 31 30Plastic Omnium B.V., Postbus 3988, 4800 DZ Breda, tel: (0800) 542 50 55, fax: (0800) 542 50 33, E-mail: [email protected]: www.plasticomnium.be (BE), www.plasticomnium.nl (NL)
Van Plastic Omnium krijgt u het op een
presenteerblaadje!

Milieuwinst meten per m2
Voor vragen: [email protected] informatie: www.wegenzout.nl
Het is tijd voor meer met minder!
Als het glad dreigt te worden behandelen we onze wegen met wegenzout. Zo kunnen we veilig blijven rijden. Verkeersveiligheid gaat voor alles. En tegelijkertijd moeten we het milieu niet onnodig belasten. Het risico van overmatig gebruik van wegenzout is verzilting van het milieu. Daarom moeten we zorgen dat we zo effi ciënt mogelijk strooien. En dat is het grote voordeel van AkzoNobel vacuümzout. Het is vochtig en dankzij de fi jne korrelgrootte plakt het beter aan de weg. Daardoor is voor hetzelfde veilige resultaat per m² wegdek minder AkzoNobel vacuümzout nodig dan grof wegenzout. Dat is pure milieuwinst per m².