Reportage

Meisjes niet welkom Campage Let Girls Be Born

Moeder in…

Devkumari viert wél de verjaardagen van haar dochters

Onderzoek

Leren zonder angst

Sponsors

Van schuur naar schoolDe klik tussen China en Ad van den Berg

mei 2012

2 Inhoud

Girls first Magazine is een uitgave van Plan Nederland, mei 2012Meningen en standpunten in dit tijdschrift naar voren

gebracht, hoeven niet overeen te stemmen met de

visie van Plan.

CoördinatieNicole Baltussen

Redactie en eindredactieUlrike Schmidt (Meander Media), Saskia Reitsma

VormgevingRuth Catsburg

DrukwerkbegeleidingMichael Zandwijken

Aan dit nummer werkten meeAd van den Berg, Frerieke van Bree, Melle Brinkman,

Floor Catshoek, Daphne Bunskoek, Annemarieke

Heijsman, Valerie Jongeneel, Debjani Kahn, Ismée

Kok, Lisa Kos, Davinder Kumar, Oriane Pam, Patricia

Steur en Abigail, Gifty en Mary

Grafische productieHuig Haverlag

Girls first magazine is CO2-neutraal geproduceerd,

met 100% plantaardige inkten op FSC-gecertificeerd,

100% chloorvrij papier, gemaakt van duurzaam hout

dat afkomstig is van duurzame plantages.

Plan NederlandPostbus 75454,

1070 AL Amsterdam

Van Boshuizenstraat 12,

1083 BA Amsterdam

020 549 55 20 (particuliere sponsors)

020 549 53 04 (bedrijven)

info@plannederland.nl

bedrijven@plannederland.nl

www.plannederland.nl

@plannederland

www.becauseiamagirl.hyves.nl/

www.facebook.com/plannederland

Rabobank: 39.35.86.766

ING: 3452100

colofon

Inhoud

Inhoud

Kids first

Dilemma Meisjes niet welkom

Wereldnieuws

Van schuur naar schoolDe inspirerende reis van Ad van den Berg

Standplaats: India

Meisjes niet welkom

Moeder in…. India Waarom Devkumari de verjaardagen van haar dochters viert

Mijn actie voor Plan

Een dorp waar meisjes willen wonen

Leren zonder angst Campagne voor veilig onderwijs

Buddha Air en kinderen in nood

Column van Daphne Bunskoek

NL nieuws

ag

end

a

3

In India voltrekt zich een stille demografische

ramp. Er dreigt een ernstig meisjestekort, omdat

er steeds minder meisjes worden geboren. De

oorzaak ligt in de Indiase cultuur en traditie, die

nog steeds bepalen dat meisjes minder waard zijn

dan jongens. Ouders willen dus liever een zoon.

En waar ouders in Nederland een echo laten ma-

ken om te kijken of hun baby gezond is, wordt

de echo in India vooral gebruikt om te zien of de

vrouw zwanger is van een meisje of een jongen.

Ongeboren dochters worden dan vaak geabor-

teerd. Ieder jaar worden meer dan 500.000 meis-

jes door deze female foeticide niet geboren.

Anurag Trivedi arriveert in een wolk van stof in het afge-legen Bakshi ka Talaab, een klein dorp in de Indiase staat Uttar Pradesh. In de drukkende middaghitte zijn de dorpe-lingen uitgelopen om hem te verwelkomen, blij met een onderbreking in het tijdloze ritme van het leven op het

platteland. En Anurag stelt hen niet teleur. Rommelend in de tas achterop zijn roestige motor diept hij het ene na het andere intrigerende object op: een pak felgekleurde kaarten, gekleurde knikkers, een grote tekening van een man en een vrouw en zelfs een wat versleten pop. Anurag werkt als voorlichter voor de Plan-campagne Let Girls Be Born. Op zijn motor reist hij naar de verre uithoeken van de Uttar Pradesh om mensen met beelden, spelletjes en liedjes te vertellen dat ook meisjes het recht hebben geboren te worden.

LastDe campagne Let Girls Be Born, die Plan in zes Indiase staten voert, heeft nog meer momentum gekregen sinds de laatste Indiase volkstelling in 2010. Daaruit blijkt dat er in India op iedere duizend jongens van 0 tot 6 jaar gemiddeld maar 914 meisjes van dezelfde leeftijd zijn. In de Uttar Pra-desh is de verhouding nog ongunstiger: op iedere duizend jongens zijn er maar 899 meisjes. In andere Indiase staten, zoals Haryana, Punjab en Rajastan, is de situatie zelfs erger.

Meisjes welkom

niet

Reportage

“De druk op vrouwen om een zoon te krijgen is immens in de Indiase samenleving”, legt Sachin Gowalkar van Plan India uit. “Want jongens geven aanzien en economische zekerheid; meisjes worden gezien als last, mede door het traditionele systeem van de bruidsschat. Het gevolg is dat meisjes niet welkom zijn en door illegale sekseselectieve echo’s en abortus niet de kans krijgen geboren te wor-den.”

Lange-afstandsbruidenHet meisjestekort werpt een steeds grotere schaduw over het leven op het Indiase platteland. Dablu, een man van 36, behoorde bijvoorbeeld tot de snel groeiende groep wan-hopige vrijgezellen die in hun eigen omgeving geen vrouw meer kan vinden. Nu dorp na dorp te maken krijgt met een tekort aan huwbare meisjes, zijn mannen gedwongen hun vrouwen steeds verder weg te zoeken.

Lange-afstandshuwelijken worden steeds gewoner, net als het opgeven van de bruidsschat, die vrouwen traditioneel meebrengen. Alles om maar een vrouw te vinden. Dablu nam ten einde raad een huwelijksmakelaar in de arm en vond een bruid in een klein dorp meer dan 500 kilometer van zijn woonplaats. Hij verkocht zijn land en al zijn andere bezittingen om zijn huwelijk met Sandhya te kunnen be-talen. Dat is nu vijf jaar geleden, maar het echtpaar is de financiële klap nog lang niet te boven. En zo zijn er steeds meer jonge mannen die hun hele have en goed verkopen of zich levenslang in de schulden steken om te kunnen trouwen.

Voor de lange-afstandsbruiden betekent hun huwelijk vaak een definitief afscheid van hun familie en alles wat bekend en vertrouwd voor ze is. Want de reis naar huis is lang en duur en de meeste van hen kunnen dat niet betalen.

4 Kort

Doneer nu!

stop meisjes-

abortussen

5Alleen mentaliteitsverandering kan een einde maken aan het systematisch aborteren van meisjes

Loflied voor dochtersIn de strijd tegen female foeticide is voorlichting en bewust-wording het belangrijkste instrument. Want alleen mentali-teitsverandering kan een einde maken aan het systematisch aborteren van meisjes.

Voorlichting, bijvoorbeeld over basale erfelijkheidsleer en het feit dat het de mannelijke chromosomen zijn die de sekse van kinderen bepalen. In Bakshi ka Talaab legt Anurag Trivedi zijn ongeletterde publiek met veelkleurige knikkers uit dat vrou-wen dus niets kunnen doen aan de sekse van hun kinderen. Daarna haalt hij alles uit de kast om het tragische verhaal te vertellen van de vrouw die door haar man en schoonfamilie werd verstoten omdat ze een dochter kreeg en geen zoon. In het publiek wordt veel geknikt en hier en daar rollen stille tranen over de wangen van een vrouw. Anurags verhaal raakt een gevoelige snaar. Toch heeft Anurag niet de illusie dat zijn publiek het meteen

met hem eens is. Daarvoor is de discriminatie van meisjes te diep geworteld in het sociale weefsel van India. Maar beetje bij beetje dringt zijn boodschap door: “Ik merk dat mensen beginnen te luisteren en vragen gaan stellen. Dat is het begin.”

Als uitsmijter van zijn eenmans-roadshow heft Anurag een bekend feestlied aan dat bij de geboorte van een zoon wordt gezongen. Alleen is de tekst veranderd: het is een ode ge-worden aan dochters. De vrouwen giechelen verlegen. Maar als Anurag hen uitnodigt mee te zingen, valt de een na de ander hem bij. Tot hun stemmen trots over de heuvels schal-len. Een loflied voor dochters. Dat is in Bakshi ka Talaab nog nooit eerder gehoord.

Bekijk het CNN-interview met Bhagyashri Dengle,

directeur van Plan India

6

schaal voor omdat in de cultuur en traditie diep verankerd ligt dat onbesneden meisjes onrein zijn. Een onbesneden meisje zal

daarom nooit trouwen en is veroordeeld te eindigen als paria in de samenleving. Maar de complicaties en trauma’s van besnijdenis zijn enorm

en kosten meisjes soms zelfs het leven. Plan vecht dan ook tegen meisjesbe-snijdenis. Met voorlichting over de gevaren, met lobby bij de overheid en lokale

gemeenten voor wetswijziging, met bewustwording bij ouders, dorpsleiders en religieuze leiders, met een andere bron van inkomsten voor de traditionele vroed-

vrouwen die de besnijdenis uitvoeren en door de stem van meisjes als Keriya te laten horen. Ook al vertelt die stem ons iets wat we misschien liever niet hadden willen weten.

De redactie van het Girls first magazine

*Om privacy-redenen is de naam Keriya niet de echte naam.

Een van de pijlers van Plan is om de stem van kinderen te laten horen, want we geloven in hun kracht en hun inbreng. Juist daarom vragen we kinderen om zelf, op hun eigen manier, aan jullie sponsors te vertellen over hun leven en het werk van Plan. Maar een enkele keer plaatst ons dat voor een dilemma.

Zo kregen we laatst uit Ethiopië het verslag van de kinderen, met daarin de tekening van Keriya* over haar besnijdenis. Het is een schokkende tekening van een huilend meisje, vastgehouden en vastgebonden aan haar voeten en armen terwijl zij met een scheermes wordt verminkt. De tekening laat besnijdenis in alle gruwelijkheid zien, juist omdat het een kindertekening is, zonder censuur.

Hier bij Plan waren we er allemaal stil en ontdaan van. En er ontstond meteen een discussie. Mogen we dit laten zien? Moeten we Keriya niet in bescherming nemen? Is dit niet te gruwelijk om te laten zien? Is dit niet te gruwelijk om NIET te laten zien? Want dit is de realiteit voor miljoenen meisjes als Keriya: verminkt worden voor het leven. En wie zijn wij om de werkelijkheid te willen verhullen?

Meisjesbesnijde-nis komt nog steeds op grote

Te gruwelijk om te laten zien, te gruwelijk om NIET te laten zien?

Het dilemma

Wat vind jij? Was onze keuze de juiste? Reageer ook!

7NL nieuws

Levende Nachtwacht symboliseert waarde Goede Doelen Loterijen

Levende Nachtwacht met Plan-ambassadeur Giovanca op de tweede rij van achteren, tweede van links

In de aanloop naar het jaarlijkse Goed Geld Gala van de Postcode Loterij, kwam afgelopen februari in het Rijks-museum in Amsterdam het wereld-beroemde schilderij De Nachtwacht van Rembrandt van Rijn letterlijk tot leven toen 28 bekende ambassadeurs van goede doelen figureerden in een tableau vivant. De herschepping van het meesterwerk van onschatbare waarde symboliseert de grote bete-kenis van Goede Doelen Loterijen

(Nationale Postcode Loterij, Vrien-denLoterij en BankGiro Loterij) voor vele organisaties, waaronder Plan Nederland.

Plan-directeur Monique van ‘t Hek ontving tijdens het Goed Geld Gala een cheque van € 2.700.000 van de Postcode Loterij, die Plan Nederland sinds 1998 steunt. Plan Nederland ont-ving in deze periode in totaal al bijna 40 miljoen euro voor projecten die

ten goede komen aan betere levens-omstandigheden en toekomstkansen voor kinderen in ontwikkelingslan-den.

Naar de website

8 NL nieuws

Jubileumactie AkzoNobel brengt ruim € 140.000 op Meer dan 15 jaar werken Plan Nederland en AkzoNobel in het Education Fund samen voor meer en beter onderwijs voor kinderen en jongeren in ontwikkelingslanden. In het kader van dit jubileum riep AkzoNobel alle medewerkers op om fondsenwervende acties te organiseren. En aan deze oproep is wereldwijd gehoor gegeven. Alle acties bij elkaar hebben ruim € 140.000 opgeleverd. Via interne nieuwsbrieven, de Education Fund web-site en internationale magazines maakten de 55.000 medewerkers van Akzo wereldwijd bovendien kennis met de jongeren, die met behulp van de ju-bileumcampagne de gelegenheid krijgen een beroepsopleiding te volgen, onder andere in Brazilië, India en Vietnam.

Op 14 maart organiseerde IT-bedrijf Cisco ´Global Giving back´-dag (teruggeefdag) om hun beleid voor maatschap-pelijk verantwoord ondernemen kracht bij te zetten. 24 Uur lang belden wereldwijd zo’n 1.000 medewerkers klanten en partners voor donaties. Het Inside sales team van Cisco Nederland voerde actie voor het Plan-project ‘Girls in IT’. Met de belactie en een benefietlunch brachten zij ruim € 3.900,- bij elkaar. ‘Girls in IT’ zorgt ervoor dat Indiase meisjes een IT-opleiding krijgen. Behalve vakinhoudelijke

kennis op IT-gebied krijgen de deelnemers ook trainingen in presentatietechnieken, sociale vaardigheden en weerbaar-heid en worden zij tijdens de eerste maanden in hun baan intensief gecoacht. Het slagingspercentage is 85 procent. Cisco en Plan werken samen aan een betere wereld voor kinderen. Daarbij stelt Cisco de meest innovatieve techno-logieën ter beschikking om bij te dragen aan de efficiëntie en professionaliteit van Plan.

Giving Back bij Cisco

9NL nieuws

Plan Texel: meiden in actie voor veilig onderwijsVeel mensen denken dat jongeren alleen maar bezig zijn met de nieuwste gadgets. Oriane Pam (16) en Ismée Kok (16) van Openbare Scholengemeenschap De Hogeberg op Texel wilden daarom laten zien dat de jeugd zich wel degelijk bekommert om de rest van de wereld. Voor hun profielwerkstuk organiseerden zij afgelopen februari een benefietdiner voor Plan. Met muziek, goed eten, hun web-site www.plantexel.nl en de belangeloze ondersteuning van evenementenbureau Puur Zsazsazsu trokken ze 140 gas-ten naar hun evenement. De opbrengst van zo’n € 3.500 is bestemd voor het Plan-project Learn without Fear (leren zonder angst) voor veilig onderwijs in Ethiopië. “Het is niet vanzelfsprekend dat iedereen veilig naar school kan”, leg-gen Ismée en Oriane uit. “Dat is voor veel mensen van onze leeftijd moeilijk om te beseffen. Natuurlijk hebben wij ook niet altijd zin in school, maar we weten wel dat school erg belangrijk is en dat het voor iedereen vanzelfsprekend moet zijn om de kans te krijgen te leren.”

De 11e editie van Schaatsen en Zwem-men voor Water heeft maar liefst € 568.132 opgebracht. Ruim 30.000 leerlingen in heel Nederland trokken baantjes en schaatsten rondjes voor hun leeftijdsgenoten in Mali, West-Afrika. De opbrengst komt ten goede aan een groot project van Plan voor veilig drinkwater, sanitaire voorzie-ningen zoals wc’s en betere hygiëne in de Malinese provincie Kati. Het pro-ject loopt van april 2012 tot december 2015. In totaal profiteren ruim 142.000 mensen van het project.

Eindstand Schaatsen en Zwemmen voor Water: € 568.132

Kijk op de website van Plan Texel

10 NL nieuws

Skypen voor 75 jaar PlanGroep 7 en 8 van basisschool De Hoeksteen in Roden (Drenthe) deden in maart mee aan een wereldrecordpoging skypen ter ere van de 75e verjaardag van Plan. Wereldwijd voerden vijfenzeventig schoolklassen skypegesprek-ken met elkaar.

Youth in Action voor meisjesrechten

Met het project Youth in Action brengt Plan Nederland de rechten van meisjes onder de aandacht van jongeren we-reldwijd. Achttien jongeren uit Ghana, Kameroen, Litouwen, Noorwegen, Sierra Leone en Nederland komen bij elkaar om een beter begrip te krijgen van werkloosheid onder jongeren, en vooral de gevolgen hiervan voor meis-jes. Om hun kennis te delen en aan-

dacht te vragen voor dit thema maken de jongeren gezamenlijk twee films en een stripverhaal. De kickoff was in fe-bruari in Ghana. Op 11 oktober komen ze samen voor een conferentie in het kader van Wereldmeisjesdag over de gevolgen van werkloosheid voor meis-jes in ontwikkelingslanden. Hiervoor worden ook Europarlementariërs uit-genodigd. Voor het project Youth in Action kreeg Plan Nederland financie-ring van de EU.

In basisschool De Hoeksteen, die al sinds 1978 sponsor is van Plan, skypten de kinderen van groep 7 en 8 met de klas van het huidige sponsorkind van De Hoeksteen. Kalu Ram is een jongen van 12 uit het dorpje Nokhra in India. Groep 7 en 8 schrijven hem regelmatig en krijgen ook brieven van hem terug. De schoolkinderen vonden het spannend om live met hem te kunnen praten. Ze wilden van Kalu en zijn klasgenoten weten wat hun hobby's zijn, welke dromen ze

hebben en hoe het is om in India te leven. Ook de kinderen in de klas van Kalu hadden veel vragen voor de kinderen in Roden. De leerkrachten vonden de skypesessie mooi om mee te maken. “Het is een hele opgave om de kinderen te motiveren om elke maand geld in te zamelen”, vertelt een van hen. “We sponsoren Kalu al jaren, en nu zat hij daar dan en konden de kinderen met hem praten. Ik werd er helemaal emotioneel van.”

Meiden met een missieAbigail (18), Gifty (18) en Mary (16), zijn meiden met een missie. Ze ko-men uit Ghana en waren in maart in Nederland in het kader van de vierja-rige crossmediale jongerencampagne ‘iCreate for Development’ van Plan Nederland in samenwerking met de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU) en MTV. Abigail, Gifty en Mary vechten in hun land voor de rechten van meisjes en werken mee aan Plan-programma’s tegen puberzwanger-schappen, vroegtijdig schoolverlaten en de miskenning van meisjes in het algemeen. In het weekend en tijdens hun vakan-ties doen zij mee in meisjesvoetbal-teams en geven voorlichting aan jon-geren en ouders. Ze doen er alles aan om hen te overtuigen van de rechten van meisjes en het nut van een goede schoolopleiding.

De Ghanese meiden waren in Ne-derland om samen met Nederlandse jongeren te werken aan het cam-pagneplan voor dit eerste jaar, ge-naamd ‘What the f*ck happens in Ghana’.

Abigail, Gifty en Mary gaven ook workshops over genderongelijkheid, waaronder een workshop op Interna-tionale Vrouwendag op 8 maart. In het kader van hun programma in Neder-land discussieerden ze onder andere op een school over de achtergestelde positie van meisjes en de verschillen en overeenkomsten tussen jonge-ren in Ghana en in Nederland. “Wat zijn de klassen hier klein”, reageerde Abigail verbaasd. “Wij zitten wel met 100 leerlingen in een klas.” Gifty ver-baasde zich over verschillen in salaris bij mannen en vrouwen: ‘Bij ons is het

als vrouw super moeilijk om een goede baan te krijgen, maar als dat eenmaal lukt, krijg je wel hetzelfde betaald als een man.”

De campagne ‘iCreate for Develop-ment’, is bedacht en wordt uitgevoerd door jongeren. Het doel van de cam-pagne is jongeren te vertellen over de achtergestelde positie van meisjes in ontwikkelingslanden en hen op te roepen in actie te komen voor gelijke rechten en kansen voor meisjes. De campagne loopt van 2011 tot 2015 en wordt mede mogelijk gemaakt door het Ministerie van Buitenlandse Za-ken en de Nationale Postcode Loterij. MTV faciliteert de website.

Lees meer op facebook

of op de site van MTV

12 Kort

"Als meisje droomde ik van een aardige echtgenoot en

een gezin. Die droom is uit-gekomen"

Lees de blogs van Floor Catshoek vanuit het dorp van Devkumari

13Moeder in...

Devkumari (21) is het gezicht van de campagne van Plan Nederland tegen de systematische abortus van meisjes in India omdat ouders liever een zoon willen. Zij en haar man Mahesh (25) zijn trotse ouders van twee dochters en Devkumari is hoogzwanger van hun derde kind. Of het weer een dochtertje wordt of deze keer een zoon weten ze niet, maar het maakt hen niets uit. Want meisjes zijn bij Devkumari en Mahesh wél welkom.

Devkumari en haar man Mahesh wonen sinds vier jaar in een dorp in Uttar Pradesh, de Indiase deelstaat met het grootste aantal 'missende meisjes'. Op iedere 1.000 jongens worden

hier maar 899 meisjes geboren, waardoor de bevolkingsop-bouw steeds meer uit balans raakt.

Devkumari trouwde rond haar dertiende met Mahesh en trok, naar Indiaas gebruik, in bij zijn ouders. Devkumari werkte hard in het huishouden van haar schoonfamilie, maar dat was niet de reden om te willen verhuizen. Maheshs werk, maar vooral de conservatieve mentaliteit in het dorp gaven uiteindelijk de doorslag om te vertrekken. Nu wonen ze zo’n acht uur reizen verderop in een eenvoudig huurappartement. Devkumari en Mahesh hebben zich losgemaakt uit de vaak bedrukkende tradities, waarvan India er veel kent. Mahesh is aannemer en heeft een eigen winkeltje. Hij is veel aan het

Moeder in… IndiaWaarom Devkumari en Mahesh de verjaardagen van hun dochters vieren

14 Moeder in...

werk, het gezin kan er net van rondkomen. Breed hebben ze ‘t niet, maar ze zijn gelukkig samen en staan op eigen benen, in alle opzichten.

Voor iedere dag een dochter

“Als meisje droomde ik van een aardige echtgenoot, die me niet slaat en niet dronken thuiskomt”, vertelt Devku-mari. “En ik droomde van een gezin. Al die dromen zijn uitgekomen.”

Devkumari en Mahesh zijn blij met hun twee dochtertjes van vijf en twee en verheugen zich op de komst van de nieuwe baby. In tegenstelling tot heel veel andere ouders in India heeft het hen nooit iets uitgemaakt of ze meisjes of jongens

zouden krijgen. In tegendeel. “Al had ik zes dochters, dan zou ik dat nog prachtig vinden”, zegt Mahesh lachend. “Dan had ik later voor iedere dag een dochter die me kwam op-zoeken en ik hield nog een dag over voor mezelf.”

In hun vreugde over hun dochters zijn Devkumari en Mahesh geen doorsnee-ouders in de Indiase samenleving. Een gebeurtenis uit Devkumari’s kindertijd heeft daar mis-schien wel iets mee te maken. Ze was nog klein en hoorde dat een zwangere vrouw door haar schoonmoeder en man was verbrand, omdat ze in verwachting was van een meis-je; een meisje dat een jongen had moeten zijn. Dit drama maakte een onuitwisbare indruk op de kleine Devkumari. Ze is het nooit vergeten.

Let Girls Be Born in India

• MetdecampagneLetGirlsBeBornkomtPlanopvoorde rechten van meisjes. In de strijd tegen het systema-tisch aborteren van meisjes werkt Plan met voorlichting en campagnes aan een fundamentele verandering van het denken en handelen in de samenleving over de vermeende minderwaardigheid van meisjes.

• Planvoertdecampagneinzesdeelstateninhetnoor-den van India, waar het probleem van sekseselectieve abortus het grootste is.

• Planlobbietvoorderechtenvanmeisjes,zetgroepenop voor belangenbehartiging van meisjes, organiseert voorlichtings- en bewustwordingscampagnes voor onder meer ouders, ambtenaren en artsen en gaat coalities aan met andere maatschappelijke organisaties en met lokale overheden.

• Planlobbiet,samenmetdeoverheid,voorbeterenale-ving van de wet, die sekseselectieve echo's en abortus verbiedt.

• Plan ondersteunt de overheid om klinieken aan te pak-ken die illegale echo's maken.

15

Pleitbezorger

Devkumari is alleen naar de basisschool geweest, maar ze is open en leergierig. Ze helpt haar dochtertje met haar huiswerk en gaat regelmatig naar de voorlichtings-bijeenkomsten van Plan in het kader van de Let Girls Be Born-campagne. Daar kwam ze bijvoorbeeld te weten dat sekseselectieve echo en abortus al sinds 1994 verboden is in India en ze hoorde hoe onterecht het is dat vrouwen worden beschuldigd als ze een meisje krijgen, omdat het de mannelijke zaadcel is die de sekse van een kind bepaalt.

Devkumari deelt deze kennis als ze op bezoek is in het dorp van haar schoonfamilie en vertelt de vrouwen daar ook hoe gevaarlijk een onveilige abortus kan zijn. Zo is Devkumari een pleitbezorger voor de rechten van meisjes. “Mahesh en ik vieren elk jaar de verjaardagen van onze dochters. Heel veel mensen zijn daar verbaasd over, want meestal worden alleen de verjaardagen van jongens ge-vierd. Maar meisjes zijn toch net zo waardevol als jon-gens? Ze brengen leven en dat is de beste reden voor een feest.”

Op www.facebook.com/plannederland vind je nog veel meer informatie over Devkumari en haar gezin.

Moeder in...

Doneer nu!

stop meisjes-

abortussen

16 Wereldnieuws

Poppententoonstelling tegen geweldHonderden lappenpoppen maken deel uit van een campagne van Plan om geweld tegen vrouwen en meisjes in Colombia te stoppen. Schokkende poppen, met een blauw oog, vastgebonden of zonder gezicht. Ze zijn gemaakt door mishandelde vrouwen en meis-jes en tonen de verschrikkingen van het geweld dat ze dagelijks meemaken.

De vrouwen maakten de poppen in groepjes. Daar-door konden ze hun ervaringen delen en troost vinden bij elkaar. Maar de poppen worden ook gebruikt voor bewustwording. In de Colombiaanse hoofdstad Bogotá is een poppententoonstelling in-gericht in het kader van de campagne tegen huiselijk geweld. In Colombia sterven elke dag 82 vrouwen door geweld; elke drie minuten wordt een meisje misbruikt.

Eindelijk veilig drinkwater dichtbijHet is nog niet eens heel lang geleden dat de vrouwen en meisjes van veel afgele-gen dorpen in Alta Verapaz in Guatemala elke dag uren moesten lopen om water te halen. Maar tegenwoordig hebben ze water dicht bij huis. Plan heeft in de dorpen in totaal 2.400 tanks aangelegd waarin regenwater wordt opgevangen en gefilterd. Het project is zo succesvol dat de Guatemalteekse regering heeft besloten om 8 miljoen dollar te investeren en de watertanks in de hele regio aan te leggen.

Sms tegen kindermishandelingIn Benin vecht Plan tegen kindermishandeling via sms. In de regio’s Couffo en Atakora kregen jongeren een training in het herkennen en melden van geweld tegen kinderen via een sms-bericht met de naam en het adres van het kind. Hierdoor kan Plan gericht actie ondernemen. Deze nieuwe manier blijkt goed te werken. Akoua van 9 had er veel baat bij. Haar moeder, die net wedu-we was geworden en maar moeilijk de eindjes aan elkaar kon knopen, liet zich door Akouas leerkracht overhalen Akoua aan haar mee te geven omdat zij beter voor haar kon zorgen. Maar binnen de kortste tijd mocht het kleine meisje niet meer naar school. Ze moest bij haar leerkracht het huishouden doen en voor haar pasgeboren kind zorgen. Akoua’s situatie werd via een smsje aan Plan gemeld. In samenwerking met de lokale autoriteiten zorgde Plan ervoor dat Akoua weer thuis woont en weer naar school gaat.

17Wereldnieuws

Opnieuw beginnen in N’ZerekorePlan heeft in de Guinese stad N’Zerekore een centrum ingericht waar verhan-delde kinderen kunnen bijkomen en opnieuw kunnen beginnen. Het West-Afrikaanse Guinée is een knooppunt van de internationale kinderhan-del. Duizenden kinderen vallen daardoor in handen van gewetenloze ronselaars en worden te werk gesteld in mijnen, in de prostitutie of als huisslaaf of bedelaar. Plan bevrijdt deze kinderen uit de klauwen van hun wrede bazen en helpt de kinderen een nieuw leven op te bouwen. Het centrum in N’Zerekore is een van de centra waar de verhandelde kinderen medische en psychosociale hulp krijgen, een opleiding kunnen volgen en een veilige plek vinden om te herstellen. Als het mogelijk is, worden zij daarna herenigd met hun familie. Tot nu toe zijn bijna 8.000 kinderen gered en op weg geholpen naar een nieuwe toekomst.

Nargis uit Bangladesh was net 16 toen ze werd uitgehuwe-lijkt en al haar dromen in duigen vielen. Nargis wilde leer-kracht worden, maar na haar huwelijk met een veel oudere man moest ze met haar opleiding stoppen. Ze trok in bij haar schoonouders en moest het huishouden doen.

In Bangladesh is het verboden voor je 18e te trouwen, maar tweederde van de meisjes is veel jonger als ze worden uit-gehuwelijkt. Ze missen jaren school en te vroege zwan-gerschappen doen een aanslag op hun gezondheid en de gezondheid van hun kinderen. Een probleem bij het handhaven van de wet is dat veel meisjes bij hun geboorte niet zijn geregistreerd. Hun leeftijd

is dus in geen enkel officieel document vastgelegd en dat maakt het moeilijk te bewijzen dat ze te jong zijn om te trouwen. In de strijd tegen kindhuwelijken promoot Plan daarom geboorteregistratie. In de Bengalese districten Nilphamari, Lalmonirhat, Dinajpur en Gazipur hebben in-middels 6 miljoen pasgeboren meisjes een geboortebewijs. Bovendien werkt Plan aan bewustwording over de schade-lijke effecten van te jong trouwen, met workshops, publieks-evenementen en theater.

Geboorteregistratie tegen kindhuwelijk

Kijk naar een filmpje over geboorteregistratie

in Bangladesh

18

Een dorp waar meisjes willen wonen“Echt, je voelt de verandering, je zult het merken. Mensen beginnen echt over meisjesbesnijdenis te praten!” Madina komt me stralend tegemoet op het Plan-kantoor in de Malinese hoofdstad Bamako. Haar jarenlange strijd tegen meisjesbesnijdenis begint nu echt vruchten af te werpen en ze wil het zo ontzettend graag met me delen.

Jarenlang bleef het aantal meisjesbesnijdenissen in Mali hoog, maar nu is een verandering gaande die voelbaar is. “Je gaat het zien”, verzekert Madina me. Nana, haar pro-gramma-assistent, komt met een lap stof die ze om me heen drapeert. Op de rode print staan slogans als ‘Zero Tole-rance’ en ‘6 februari internationale dag tegen FGM’(Female Genital Mutilation). Ik moet morgen een jurk aan van deze stof, voor een groot feest in het dorp Kela.

Als we de volgende dag in Kela aankomen, is alles al klaar voor het feest. Kinderen staan op blote voeten te swingen op het getrommel van kleine jongens met zelfgemaakte trommeltjes en het hele dorp is uitgelopen. Voor ons zijn stoelen neergezet. We begroeten de chief van het dorp, een oude man in een diepblauwe boubou, het traditionele gewaad van Malinese mannen. De burgemeester, de pre-fect en een overheidsfunctionaris van het Nationale Comité tegen Female Genital Mutilation zitten naast hem. Naast

mij zit een beroemde Malinese griot – een van de West-Afrikaanse dichters en muzikanten die de geschiedenis en tradities van hun land met verhalen en muziek levend houden. Een kolossale man die in zijn dure, fantastisch ge-kleurde boubou aanzien uitstraalt. Tot mijn verbazing dragen de vrouwen die betrokken zijn bij

het project tegen meisjesbesnijdenis jurken van dezelfde rode stof als die van mij. En opeens voel ik me opge-nomen door al die uitgelaten vrouwen en word ik door hen meegesleurd in de opzwepende dans als opening van het officiële deel van het feest: de toe-spraken van de notabelen, de getui-

genissen van vrouwen, een toneelstukje over de noodzaak FGM af te schaffen en veel muziek en zang. In de stroom Bambara vang ik af en toe een bekend woord op: ‘Pays-Bas’, ‘Plan Mali’…De grote finale is de officiële, door de burgemeester on-dertekende verklaring ten overstaan van de buitenwereld, de pers en televisie: dit dorp heeft meisjesbesnijdenis voor altijd afgeschaft. Madina en ik feliciteren elkaar. Weer een dorp waar meisjes willen wonen!Een klein meisje pakt mijn hand. Ik til haar op en zet haar op mijn schouders, zodat ze de dansende vrouwen kan zien. En ineens dringt de enorme betekenis van deze ceremonie tot me door: dit kleine meisje is veilig, dit kleine meisje zal niet worden besneden!

Jet BastianiGenderspecialist Plan Nederland

Wereldnieuws

'En opeens voel ik me opgenomen door al die uitgelaten vrouwen en word ik door hen meegesleurd in de opzwepende dans als opening van het officiële deel van het feest '

19Wereldnieuws

Ook in Guinēe vecht Plan

tegen meisjesbesnijdenis.

Kijk naar het filmpje

'Breaking the Silence'.

20 Onderzoek

Kijk naar het filmpje

Learn without Fear

21Onderzoek

Lees het volledige rapport 'Learn without Fear-the campaign to stop violence in schools, third progress report'.

Resultaten in Ethiopië tot nu toe• 400Leerkrachtenwordenbewustgemaaktvanhet

probleem en leren met kindvriendelijke methodes de orde in de klas te handhaven.

• Gedragscodeswordenverbeterd,metextraaandachtvoor de kwetsbare situatie van meisjes.

• Alle30deelnemendescholenrichtenschoolclubsop.Daar leren de kinderen dat geweld op school niet vanzelfsprekend is. Bovendien kunnen de kinderen hun zorgen bespreken en meedenken over hoe hun school veiliger kan worden.

• Viademedia,campagnesendeGreatEthiopianRunvoor kinderen wordt geweld op school onder de aandacht gebracht en bespreekbaar gemaakt bij een breder publiek.

Resultaten wereldwijd tot nu toe• Sindshetbeginvandecampagneisnieuwewetgeving

geïntroduceerd, die meer dan 485 miljoen kinderen helpt beschermen tegen geweld op school.

• Bijna53.000onderwijzerszijngetraindingeweldlozepedagogische methoden.

• Meerdan30.000scholenzijnbetrokkenbijdecampagne.

• Planwerktinhetkadervandecampagneinmiddelssa-men met lerarenvakbonden in 20 landen, die optreden als ambassadeur en meewerken aan de campagnedoelen.

• 311.501Mensenkregenalvoorlichtingoverde campagnedoelen waardoor denkbeelden en gedrag met betrekking tot geweld tegen schoolkinderen veranderen.

Ethiopië is een van de landen waar Plan de campagne Learn without Fear voert, een land waar lijfstraffen en seksueel misbruik op school aan de orde van de dag zijn. Nog geen 50 procent van de jongens en iets minder dan 40 procent van de meisjes maakt de basisschool af. De situatie in het voortgezet onderwijs is nog slechter: maar 15 procent van de jongens en 10 procent van de meisjes rondt de middelbare school af. Het African Child Policy Forum kwam in 2010 met onthutsende cijfers: 68 procent van de jonge vrouwen geeft aan op school te zijn misbruikt, van hen is 30 procent verkracht.

Met de campagne Learn without Fear bereikt Plan in Ethiopië 30 scholen, met in totaal zo’n 22.500 leerlingen, van wie 10.800 meisjes. Plan betrekt bovendien leraren, ouders en overheidsinstanties bij het project en leert hun dat er alternatieven zijn voor lijfstraffen en dat misbruik wettelijk verboden is.

Wereldwijd krijgen 350 miljoen kinderen iedere dag te maken met geweld op school. Ze worden gesla-gen, seksueel misbruikt en vernederd door de vol-wassenen die de plicht hebben hen te beschermen. Geweld op school wordt in heel veel landen nog steeds geaccepteerd of zelfs noodzakelijk geacht om leerlingen in het gareel te houden. In werkelijkheid laat geweld op school vaak levenslange littekens achter. Plan startte daarom in 2008 de wereldwijde campagne Learn without Fear (leren zonder angst) om geweld op scholen uit te bannen. Onlangs ver-scheen het derde voortgangsrapport.

Leren zonder angst

22 Mijn actie voor Plan

Wil je ook een keer meedoen aan deze rubriek? Stuur ons een mailtje: gfmagazine@plannederland.nl

Vijf meiden die hartje winter met de trein vijf Euro-

pese steden in zes dagen bereizen, voor het goede

doel. Het bestaat! Road Mission-Because We Share

was een initiatief van Annemarieke, Caya, Julia,

Priscilla en Suzanne, studenten Media- & Entertain-

ment Management aan de Hogeschool Inholland

in Haarlem. Het organiseren van een evenement

maakt deel uit van hun studie. De keuze er een goed

doel bij te betrekken en het evenement in de vorm

van een reis te gieten, was helemaal van hen. “We

moesten ons plan wel eerst op school presenteren”,

vertelt Annemarieke, de initiatiefnemer van de vijf

studenten. “Superblij waren we toen onze studiebe-

geleiders onze Road Mission goedkeurden. Al begon

het echte werk toen pas.”

“We begonnen onze reis in Amsterdam, om via

Antwerpen, Parijs en een besneeuwd Lyon te ein-

digen in Barcelona. Om op straat en via de actie-

website geld in te zamelen, hebben we in alle steden

de gekste dingen gedaan: ‘Wedden dat ik het kan’

gespeeld op de Ramblas in Barcelona, knuffels uit-

gedeeld en een duik genomen in zee, bij 5 graden

Celsius. Koud! Maar de moeite waard, want als ‘be-

loning’ gingen onze fans thuis extra geld storten via

de actiewebsite.”

Via Facebook en Twitter hielden Annemarieke, Caya,

Julia, Priscilla en Suzanne de achterban op de hoog-

te en moedigden iedereen natuurlijk aan te geven.

Alle denkbare kanalen hebben de studenten benut

om eten, gratis slaapplekken en zoveel mogelijk geld

voor Plan te ritselen. Op de lange terugreis wisten ze

zelfs de conducteurs ervan te overtuigen hun gratis

een slaapcoupé te geven…

Dankzij hun inventiviteit en oneindige doorzettings-

vermogen konden de vijf meiden Plan een cheque

overhandigen van € 1.825, bestemd voor de meis-

jesprojecten van Plan. Bovendien sleepten zij de pu-

blieksprijs van de Rookie Awards voor het beste eve-

nement van hun opleiding binnen. Voldaan kijken de

meiden terug op hun eerste, grensoverschrijdende,

evenement. Road Mission geslaagd!

Roadmissiongeslaagd

23In actie voor Plan

Buddha Air en kinderen in noodMijn koffer staat nog half uitgepakt in de kamer. Een paar te

duur betaalde souvenirtjes liggen op tafel en buiten hoor ik het

vertrouwde geluid van tramlijn 5. Ik ben net terug uit Nepal,

waar Plan met behulp van de Postcode Loterij een belangrijk

project verwezenlijkt. Het Missing Child Alert. In India, Bang-

ladesh en Nepal worden alle betrokken organisaties en over-

heden verbonden op het moment dat een kind vermist wordt.

Een project dat er hopelijk voor zorgt dat de kinderhandel in

deze regio een gevoelige slag wordt toegebracht.

Mijn hoofd zit boordevol indrukken. Vol met de verhalen van

de meiden die het slachtoffer werden van deze handel. Die

eindigden in circussen, bordelen of als huisslaaf. En vol met de

gesprekken met de wanhopige ouders van vermiste kinderen,

die soms een extra hypotheek namen om hun dochter te kun-

nen zoeken, zonder enig idee waar en hoe. Ik denk ook aan het

heerlijke eten, de harde matrassen, vliegen met Buddha Air en

vieze toiletten. Een verwarrende mix aan impressies.

Maar vooral denk ik terug aan Sumnima. De mooie, spranke-

lende en energieke Sumnima. Ze richtte 25 jaar geleden de

Child HelpLine op in Nepal, een gratis telefoonnummer voor

kinderen in nood, mede gefinancierd door Plan Nepal. Bevlo-

gen vertelde ze met welke problemen de kinderen bellen en

hoe zij helpen. Ze vertelt hoe ontzettend waardevol haar werk

is, maar ook hoe frustrerend soms, vanwege de gebrekkige

communicatie, de achtergebleven technologie. Terwijl ze over

haar woorden buitelt, rollen er enkele tranen over haar wangen.

Ze is vol hoop over wat het Missing Child Alert gaat beteke-

nen voor de kinderen in deze regio. En ik ben blij dat ik haar

ontmoet heb, omdat je ieder kind een Sumnina gunt. Terwijl

lijn 5 zich buiten nog eens laat horen pak ik de rest van mijn

koffer uit.

Daphne Bunskoek

Het Missing Child Alert is een alarmeringssy-

steem in Bangladesh, India en Nepal waarmee

vermiste kinderen opgespoord kunnen worden.

Kinderen zelf kunnen via een mobiele telefoon

of andere communicatiemiddelen gratis hulp

inroepen. Het project wordt mogelijk gemaakt

door de Postcode Loterij.

Kijk naar de uitzending 'Kanjers van Goud' over

Daphnes reis naar Nepal

24 Sponsor op reis

Ad van den Berg is een entrepreneur in hart en nieren. Maar hij vindt het ook belangrijk om een

maatschappelijke bijdrage te leveren. Zeven jaar geleden ging hij daarom op zoek naar een goed doel

waar hij persoonlijk en inhoudelijk iets kon inbrengen. Zo kwam hij bij Plan terecht en bij het project

van Plan in China, waarvan hij sponsor werd. “Ik wil weten wat er met mijn investering gebeurt; ik wil

graag zelf de situatie zien.” Afgelopen winter reisde Ad voor de derde keer naar zijn project in China.

“Voordat ik met Plan Nederland in zee ging, was ik ver-bonden aan een project voor een Chinese ontwikkelingsor-ganisatie. Toen dat afliep dacht ik: wat nu? Ik was al jaren kindsponsor via Plan, maar ik heb ook gesprekken gevoerd met andere organisaties, want ik wilde mijn keuze ook zakelijk benaderen: wat gebeurt er met de beschikbare sponsorgelden? Uiteindelijk koos ik voor Plan. De gedre-venheid waarmee ik mensen hier bezig zag, sprak mij aan. Bovendien heb ik bewust gekozen voor een Nederlandse organisatie. Dat maakt de communicatie onderling toch

een stuk gemakkelijker, ook al spreek ik na al die jaren wel wat Chinees.”

PlasveldjeEen belangrijk doel van Plan in China is het opzetten van kindvriendelijk basisonderwijs. Want dat is hard nodig. “In China gaan de mensen zó anders om met kleuters dan wij hier”, vertelt Ad van den Berg nog steeds bijna verbaasd. “Op school worden ze heel gebrekkig beziggehouden met taal en rekenen. Meer is het niet. Het lijkt wel alsof er niet wordt

Van schuur naar school

25Sponsor op reis

nagedacht over wat pedagogisch verantwoord spelen of leren is voor kinderen van die leeftijd. Gelukkig zie ik een duidelijk verschil sinds mijn vorige bezoek. De kleuterschooltjes die ik sponsorde, hebben zich ontwikkeld van schuur naar school. Ja, echt! De kinderen hoeven niet meer te plassen op een plasveldje, want er is een wc. En er is inmiddels een goede watervoorziening. Hygiëne – gewoon je handen wassen - is een belangrijk onderdeel van het kleuteronderwijs. Nu er fat-soenlijke spullen zijn kunnen de kinderen ook kleien en schil-deren. En de ouders worden betrokken bij de begeleiding van hun kinderen. Ze moeten echt worden overtuigd van deze andere manier van kleuteronderwijs. Maar dat lukt.”

Chinese energieHet volgende project van Ad van den Berg is een scholen-project in Hongsibu in de Centraal-Chinese regio Ningxia.

“Een relatief droog gebied, met een heel arme, veelal isla-mitische bevolking. Sommige kinderen groeien op zonder hun ouders, omdat die in de stad werken. Deze kinderen worden opgevangen door de scholen of door hun oma’s. In Ningxia bezocht ik een paar ‘kleuterscholen’ van elk zo’n 200 kinderen, die worden gerund door ondernemende vrouwen. Het idee is dat Plan van een groep van twaalf er een aantal gaat steunen, mits deze ondernemers zich voldoende kwalificeren. De beoordeling is aan Plan China en aan de lokale overheidsvertegenwoordiger voor on-derwijs. Ik kan het niet verklaren, maar het klikt tussen China en mij. Ik denk dat het komt omdat de Chinezen de wil heb-ben er veel aan te doen om een beter, menswaardig be-staan op te bouwen. De energie die de mensen uitstralen, dat vind ik indrukwekkend.”

Ze moest een broertje krijgen “Als projectmanager ben ik nu ruim een jaar betrokken bij Let Girls Be Born, onze campagne tegen het systematisch aborteren van meisjes om-dat ouders liever een zoon willen. Een ongelooflijk ingewikkeld probleem, dat diep wortelt in cultuur, tradities, patriarchale vooroordelen en socio-economische druk. Waar ik ook kom om selectieve abortus te bespreken, mensen voeren allemaal hun eigen redenen aan om te zeggen: ‘Wij willen een mannelijke erfgenaam.’ “

“Op werkbezoek bij dokter Neelam Singh, een gynaecologe waarmee we samenwerken, realiseerde ik me weer ten volle hoe groot en schrijnend het probleem is waartegen wij strijden. Ik ontmoette Kajri, een zwangere vrouw uit een afgelegen dorp, die ver had gereisd met één vurige wens: van de dokter horen dat ze een zoon zal krijgen. Ze heeft al een dochter en haar volgende kind moet en zal een jongen worden. Haar dochtertje van een jaar of vijf onderbrak het gesprek: ‘Dokter,’ zei ze, ‘ik móet een broertje krijgen.’ Toen ik haar vroeg waarom, antwoordde ze zonder aar-zelen: ‘Mijn vader slaat mijn moeder elke dag omdat ik er ben. En hij zegt dat ze het niet verdiend om een jongen te krijgen.’ Natuurlijk probeerde ik het meisje te vertellen dat zij niets minder waard is dan een jongen, maar ik voelde de nutteloosheid van mijn woorden. Dit meisje hoort al vanaf haar geboorte dat ze niet gewenst is. Zij groeit op met het idee dat meisjes minderwaardig zijn en geen kans verdienen. Hoe zouden mijn woorden haar dan kunnen overtuigen? Ik voelde me mach-teloos en tegelijkertijd strijdvaardiger dan ooit. Dit kleine meisje verdient het om net zo welkom te zijn als het broertje dat ze misschien ooit krijgt.

Debjani KhanWerkt als: projectmanager campagne Let Girls Be BornWerkplek: New DelhiWens: Dat alle meisjes in de wereld welkom zijn

IndiaLigt in: Zuid-AziëHoofdstad: New Delhi Aantal inwoners: ± 1,19 miljard Oppervlakte: 3,2 miljoen km² (ongeveer 80x Nederland)Talen: onder andere Hindi en EngelsGodsdiensten: onder andere hindoeïsme, islam, boeddhisme en christendomKlimaat: India is zo groot dat er verschillende klimaten zijn, van tropisch tot bergklimaat

Standplaats: India

Kids first27Kids first

Bijzonder bezoekIn India scheren mensen de zachte hoofdhaartjes van

de pasgeboren baby. Ze wegen het haar en geven

het gewicht ervan in zilver aan arme mensen. Ook

wordt een Indiase baby gezegend door een als vrouw

verklede man (dat heet een hijra). Door te zingen

en te dansen wenst de hijra het kindje geluk voor

de toekomst.

Bij de geboorte van een baby’tje eten we in Nederland beschuit met muisjes. En mensen komen op ‘kraambezoek’ om de ouders en zusjes en broertjes te feliciteren. Ze brengen dan ook cadeautjes mee voor de baby. In andere landen doen ze weer heel andere dingen om de geboorte van een kindje te vieren.

BloemenslingersOp Bali, in Indonesië, versieren ou-ders de voordeur van het huis waar een kindje is geboren met bloemen-slingers. Rond het huis staan versierde schalen met rijstkorrels, wierook en vruchten. Iedereen die dat ziet, is welkom op het geboortefeest.

Dubbel gelukIn China worden baby’s in versierde doeken gedra-gen. Een plaatje van een granaatappel betekent overvloed en rijkdom omdat er zoveel zaadjes in die vrucht zitten. Een spiegeltje en rinkelende bel-letjes aan de draagdoek houden boze geesten op een afstand. Twee geborduurde vogels tegenover elkaar betekenen ‘dubbel geluk’. En de kraamvisite krijgt rode eieren te eten. Dat is een symbool voor geluk en kracht.

Een naam als een verhaal

In het Afrikaanse land Ghana krijgen kinderen de naam van de dag waarop ze zijn geboren. Op maandag bijvoor-beeld, heet je als meisje Adjoa en als jongen Kojo. Maar omdat het niet handig is dat dan veel kinderen hetzelfde heten, krijgt ieder kind er nog een paar namen bij, soms wel tien. Sommige namen zijn afgeleid van dingen die gebeurt zijn rond de bevalling, andere namen hebben te maken met de geschiedenis van de familie. In Ghana kan je naam zo een heel verhaal vertellen.

Bronnen: Kennisnet/CMO, www.hetnieuwnederlandseelftal.nl

28 Agenda

Kom ook,doe mee!Teken voor bestaansrecht van 51 miljoen kinderen!Elk jaar worden ruim 51 miljoen baby’tjes bij hun geboorte niet geregistreerd. Zij bestaan daardoor officieel niet, hebben geen nationaliteit en geen rechten. Miljoenen kinderen zijn dus onzichtbaar, vogelvrij en slachtoffer van misbruik en uitbuiting. Kom daarom nu in actie en teken online de petitie want elk kind heeft recht op een verjaardag. Ga naar www.plannederland.nl/petitie

20 mei: kom naar de Marikenloop In Nijmegen vindt voor de 10e keer de Marikenloop plaats. 15.000 Vrouwen rennen de 5 of 10 kilometer en kunnen van hun loop een sponsorloop maken en zo meisjes in Ethiopië steunen. Kom de loopsters aanmoedigen en bezoek de befaamde sportmarkt, de kraampjes en geniet van de muziek en gezellig-heid.

Sponsorreis Indonesië12 t/m 26 juni: sponsorreis naar Java en Bali in Indonesië. Meer informatie? Bel Chris Soebroto op 020 - 549 53 62.

Juni en juliBijzondere dagen om te vierenWereldwijd zijn er een heleboel bijzondere dagen die internationaal worden gevierd of herdacht. We hebben een paar van deze dagen op een rijtje gezet, dagen die aandacht vragen voor een groep, een thema of een gebeurtenis voor wie of waarvoor het belangrijk is er even bij stil te staan.

3 juni: Wereld Milieudag16 juni: Dag van het Afrikaanse Kind17 juni: Vaderdag20 juni: Dag van de Vluchteling11 juli: Wereld Bevolkingsdag