Genkcomponeert

Commerciële bijlage, valt niet onder de verantwoordelijkheid van de redactie.

De tonen van de zomer

Want deze zomer zit er muziek in de stad.

Thor Park geeft meteen het allegro tempo aan

met de indrukwekkende en zinnenprikkelende

installatie Harmonic Fields. Bezoekers kunnen

zich op eigen ritme onderdompelen in deze windsymfonie, en

daarna in één beweging de laatste helden van de arbeid en

andere hedendaagse mijnkunst bewonderen. C-mine ver-

zorgt het tweede deel van de culturele symfonie met gevestig-

de waarden als C-mine expeditie, het kunstenaarsdorp en de

mooiste praalwagens uit de O-parade die voor het eerst samen

tentoongesteld worden. Maar er klinkt ook nieuw talent: kun-

stenaar Ives Maes toont wat er is overgebleven van onze toe-

komstdromen in zijn project over de wereldtentoonstellingen.

Wie zijn energie kwijt wil, kan in Kattevennen terecht voor een

groen scherzo. Dat klinkt deze zomer zeer gevarieerd en re-

serveert glansrollen voor Gino de dino, jonge ontdekkingsreizi-

gers en sterren en kometen. Tot slot zorgen geïnspireerde koks,

theatermakers en andere artiesten voor een coda dat nog lang zal

nazinderen. Nu alleen nog een staande ovatie … •

Colofonspecial stad Genk - juli 2013 • VU: Wim Dries, burgemeester, Stadsplein 1, 3600 Genk • fotografie: Stijn Bollaert, Felix Baumsteiger, Frederik Beyens, stad Genk • redactie: Katrien Steyaert realisatie: stad Genk, stadsmarketing • coverfoto: Stijn Bollaert • meer info: www.genk.be • www.facebook.com/stadgenk

Genk stemt de violen

Pierre Sauvageot

“Ik ben zo aan muziek gehecht dat ik er minder en minder naar luister. Harmonic Fields is een

reactie tegen decibels en voorgekauwde muziek.”

Bamboefluiten, openluchtcello’s, vibrerende trom-

melvellen, windmolentjes, muzikale vogelverschrik-

kers en trillende strijkstokken: je vindt ze allemaal op

Harmonic Fields. In deze grote installatie in Thor

Park worden zo’n 500 originele instrumenten bespeeld door

de wind. Het resultaat? Muziek zoals u ze nog nooit eerder

hoorde.

De bedenker van Harmonic Fields is Pierre Sauvageot,

Fransman en muzikale duizendpoot. De directeur van het

openbare kunstproject Lieux Publics in Marseille heeft

van grootse en atypische muziekproducties zijn handels-

merk gemaakt. In 2009 voegt hij Champ harmonique toe

aan wat hij zelf zijn ‘zigzag-parcours’ noemt. De inspira-

tie voor zijn windsymfonie, die nu voor het eerst te zien is in

België, vond hij naar verluidt in Bali.

“Een artistiek project heeft bij mij altijd meer dan één ver-

trekpunt. Ik stapel ideeën, emoties en losse eindjes op tot ik

die op een dag in elkaar haak in een moment van kristalli-

satie. Voor Champ harmonique was één van de elementen

een soort windorgel dat lokale volkeren in Bali gebruikten als

vogelverschrikkers. Het was een heel mooi dingetje dat een

zacht xylofoongeluid maakte en ik bedacht hoe mooi het zou

zijn, honderd van die vogelverschrikkertjes in een veld te zet-

ten, in het gras te gaan liggen en te luisteren. Dat idee dateert

al van twintig jaar geleden maar het raakte ondergesneeuwd.

Tot ik met Champ harmonique begon. Toen heb ik zulke wind-

orgeltjes laten overkomen uit Bali, waar ze niet meer voor de

boeren, maar enkel nog voor de toeristen gemaakt worden.

We hebben ze verstevigd en gebruiken er een honderdtal

in Genk. Ik vind ze zeer amouvant, mijn hoogstpersoonlijke

samentrekking van amusant en émouvant.”

Waaruit bestaat dit windorkest verder nog? “Het is behoorlijk impressionant, want ik gebruik een vijfhon-

derdtal instrumenten op een parcours van 500 meter lang.

Wie het rustig en aandachtig aflegt, heeft ongeveer een uur

tot anderhalf uur nodig. Ik speel een spel met de context en in

Genk komt daar een extra dimensie bij. Veel van onze instru-

menten zijn mechanisch, bijvoorbeeld met wielen en tandwie-

len. Ze gebruiken geen elektriciteit of elektronica en schrijven

zich dus in in de typologieën van het einde van de negen-

tiende en het begin van de twintigste eeuw, die nog zeer aan-

wezig zijn op de oude mijnsite in Genk. Het is voor ons een

zeer passende, praktische en mooie site, maar tot mijn ver-

rassing wordt ze niet druk bezocht door de Genkenaars zelf.

Misschien is Champ Harmonique wel een manier om ze te

laten ontdekken.”

Is dit te vergelijken met een echte symfonie?“Wel, dit is geen tentoonstelling, geen installatie, maar een

parcours. Het neemt mensen letterlijk van a tot z mee door

een muzikale compositie. Uiteraard is niemand verplicht om

dat parcours te volgen, maar er zit wel een idee achter. Dit

moet meer zijn dan een willekeurige opeenstapeling van rare

geluiden. Ik streef naar een ervaring die zich in verschillende

bewegingen prijsgeeft, eerst een kalme passage, dan een

luide passage, instrumenten met een metalige klank afgewis-

seld met hout- en snaartonen. Ik mag het woord symfonie niet

misbruiken in deze context, maar het heeft toch iets van een

symfonisch orkest, met strijkers, blazers en percussionisten.

Alleen heb ik het voordeel dat ze niet gesyndiceerd zijn.” (lacht)

“Dit project heeft bijna een soort autonomie gekregen. Ik ben misschien daar om het te bege-leiden, als een soort chauffeur, maar het over-stijgt mij. Dat is als artiest het mooiste wat je kan overkomen.”

harmonic fields, wonderlijkewindsymfonie

Op de voormalige site van de steenkoolmijn van Waterschei blijft het hoofdgebouw van de mijn in al zijn monumentaliteit overeind. Het wordt het baken van Thor Park, een technologiepark dat volop in ontwikkeling is en dat net als C-mine een bijzondere site wordt met als codewoorden energie, innovatie en beleving. Op Thor Park bouwt EnergyVille - een samenwerking tussen KULeuven, VITO en IMEC - aan een internationaal gerenommeerd kennisinstituut rond smart energy. Het moet de sporen geven aan nieuwe bedrijvigheid en talentontwikkeling, en moet jongeren goesting geven in technologieën van de toekomst. Daarnaast is Thor ook een prachtige parkomgeving met zijn weidse terril, wandelpaden en picknickplekken, en zal het ingevuld worden met bijzondere architectuur en veel aandacht voor duurzaamheid. Het monumentale hoofdgebouw wordt met tal van faciliteiten de centrale ontmoetingsplaats van de site. Dit bedrijvenpark heeft de ambitie om kennis, onderzoek, bedrijvigheid en artistiek-culturele beleving met elkaar te verbinden in een boeiend samenspel. Of hoe een oude site naar een nieuw tempo overschakelt…

THOR PARK

“Het verbazende is dat de mensen op windstille dagen extra aandachtig

en bedaard zijn. Het scherpt hun

luisterbereidheid.”

THOR PARK

klassiek concert maar niets zouden vinden.”

Blinde wandelingenIn deze jachtige wereld vol computers is Harmonic Fields

een uitnodiging om te luisteren en daar rustig de tijd

voor te nemen, zegt Sauvageot. Tot zijn vreugde ziet hij

dat mensen echt lang in zijn muzikale landschap blijven

hangen.

Verrassen de reacties van bezoekers je? “Enorm. Toen we Champ harmonique uittestten tijdens het

Oerol-festival op het Nederlandse Terschelling was het een

catastrofe. De prototypes van onze instrumenten gingen

één voor één kapot, maar tegelijk kwamen er dagelijks

duizend mensen langs en die vonden het formidabel. En

dus zijn we de instrumenten blijven verfijnen en hebben

we het idee van een parcours ontwikkeld. We zien nu dat

jong en oud het helemaal afleggen, zich neervlijen in de

loungestoelen en zelfs op een andere dag terugkomen,

als er meer of minder wind is.”

De wind is de echte dirigent?“De wind bepaalt alles. Tijdens die 29 dagen in Genk

zullen er dagen zijn met sterke wind en dagen met nau-

Een kleine neiging om het groot te zien Sauvageot en zijn team hebben Harmonic Fields al een

tiental keren opgesteld, maar de uitstippeling van het

parcours kost hun nog altijd maanden omdat ze rekening

moeten houden met het specifieke karakter van elke plek.

Thor Park heeft volgens Sauvageot het voor- en nadeel dat

ze met een weg en bruggetjes al zeer uitgetekend is.

Zijn de instrumenten ook kunstwerken?“Ja en nee. Ze zijn ontworpen door kunstenaar Toni

Casalonga die de ambachtelijke schoonheid van bijvoor-

beeld een viool of harp zeker tot uiting heeft gebracht,

maar die schoonheid is nooit gratuit. Het zijn geen beelden

om de beelden, want elk ontwerp staat in dienst van de

efficiëntie. Vandaar dat dit project er minder één is voor een

kunstenaar dan voor een componist.”

Hoe zou je je metier omschrijven?“Zeker niet klassiek, want ik heb een zigzag-parcours af-

gelegd. In de jaren zeventig zat ik in straatfanfares, daarna

heb ik als trompettist freejazz gespeeld, maar ik werk ook

met symfonische orkesten. Wat ik doe, is altijd zeer uit-

eenlopend, van een opera voor 5000 mensen tot een pu-

bliek concert waarbij de 800 toeschouwers zelf de muziek

maakten – zonder repetitie! – en een versie van Le Sacre du

Printemps met treingeluiden. Ik geef toe: ik heb een kleine

neiging om het groot te zien, maar de belangrijkste rode

draad is dat ik mensen in atypische luistersituaties breng.”

Want alleen dan luisteren ze echt? “Ja, ik geloof dat in een normale context, zoals die van de

concertzaal, de context sterker is dan de muziek waardoor

de mensen niet echt luisteren. Tegenwoordig is er ook

overal muziek, in huis, op straat, in de auto, zelfs in onze

oren, en tegelijk is er nog nooit zo weinig nieuwe muziek

geschreven. Alles lijkt ook steeds meer op elkaar, en daar

word ik wanhopig van. Ik ben zo aan muziek gehecht dat

ik er minder en minder naar luister. Champ harmonique

is een reactie tegen decibels en voorgekauwde klanken,

en wil terug naar het hart van de muziek. Vandaar dat

we zulke eenvoudige geluiden gebruiken, zoals dat van

een klein molentje dat zachtjes tikketikkeding doet telkens

er een zuchtje wind opsteekt. Ik vind het heel ontroerend

om te zien hoeveel aandacht mensen daarvoor hebben

en hoe magnifiek ze het noemen, terwijl ze zoiets in een

STEENRIJKUit het steengruis van de terril van Thor Park zal deze

zomer een vreemd volkje opstaan: steenmannetjes. Ze

zullen her en der langs de weg naar de top de kop op-

steken. “Ze lokken de bezoekers en wijzen hen de weg

op een interactieve manier. Mensen worden ook verleid

om zelf steenmannetjes bij te maken”, zegt Labo, het

artistieke collectief dat achter deze originele bewegwij-

zering zit. “Steenmannetje zijn een universeel fenomeen

uit alle tijden en contreien. In lang vervlogen dagen

bouwden pelgrims ze om hun parcours te markeren en

vandaag kwamen veel mensen ze al eens tegen op va-

kantie. Binnenkort staan ze dus ook in Genk. Ze zijn van

de natuur, staan in de natuur en zijn onderhevig aan de

natuur. Misschien worden ze omver geblazen of vallen

ze om, maar een ongeschreven regel zegt dat steen-

mannetjes altijd herrijzen. Elke toevallige of bewuste

passant kan daaraan meewerken, en kan zijn of haar

steentje bijdragen aan het landschap rond de terril van

Thor Park. We noemen het ‘Steenrijk’ – het eerste in zijn

soort – en kunnen alleen maar hopen dat dit nog maar

het begin is van een veel langer verhaal.” •

De interactieve terrilwandeling is er voor iedereen die

Thor Park en de terril van Waterschei wil ontdekken. Ze is

gratis. www.hetlabo.be

“We zien dat jong en oud het parcours helemaal afleggen, zich neervlijen in de loungestoelen en zelfs op een andere dag terugkomen, als er meer of minder wind is.”

welijks wind, dat is deel van het spel. Het verbazende is dat de

mensen op windstille dagen extra aandachtig en bedaard zijn.

Het scherpt hun luisterbereidheid, een beetje zoals wanneer

een leerkracht in een klas vol joelende kinderen meer succes

heeft als hij zwijgt dan als hij zijn stem verheft. De kinderen

die enthousiast en luid babbelend op Champ harmonique

arriveren, voelen heel snel de sfeer en tonen respect. Ze krij-

gen veel terug, misschien is dat de reden. Het is in elk geval

hoopgevend dat de mens misschien toch intelligenter is dan

gevreesd.” (lacht)

Er spelen ook Éoliens mee? “Dat zijn de afstammelingen van Aeolus, de Griekse god

van de wind, en de personages die bezoekers op sleeptouw

nemen. Ze dwalen over de site, vertellen verhalen en wijzen

muzikale elementen aan. Choreografe Jany Jérémie begeleidt

deze professionele performers, dansers en acteurs, die deels

uit Marseille komen en deels uit Genk zelf. Eén van hun taken is

mensen meenemen op blinde wandelingen. Na één daarvan

kwam er eens een vrouw naar me toe. Ze vroeg of ik Champ

harmonique bedacht had en toen ik ja zei, nam ze me in haar

armen en begon te huilen, zo mooi vond ze het. Dat is me nog

bij geen enkel project overkomen en heeft me enorm geraakt.

Ik kan in alle ernst zeggen dat dit project bijna een soort auto-

nomie heeft gekregen. Ik ben misschien daar om het te bege-

leiden, als een soort chauffeur, maar het overstijgt mij. Dat is

als artiest het mooiste wat je kan overkomen.” •

Nog tot en met 7 augustus,

van vrijdag tot zaterdag van 13 tot 20 u.

Alle andere dagen van 13 tot 18 u.

De toegang is gratis.

Thor Park, André Dumontlaan 67 - Genk

Harmonic Fields wordt gerealiseerd in samenwerking met de Provincie

Limburg, het Provinciaal Domein Dommelhof, Toerisme Vlaanderen en het

Europees netwerk In Situ.

Gleb Kosorukov

Duisternis en hier en daar een streep licht van

een koplamp. Dat is op een bepaald moment

alles wat je ziet in de video van de Oekraïense

mijnwerker die zal getoond worden op de instal-

latie Heroes of Labour in Genk. Ook als de bezoeker daar

tussen de grote portretten staat, zal hij soms nog in het

donker staan, want de verlichting boven de foto’s werkt

alleen als ze dichtbij een beweging detecteert. Sinds het

einde van de Sovjettijd zijn kapotte lampen in de mijngan-

gen van de Stakhanov-mijn in Oekraïne niet vervangen. De

kompels doen er een halfuur over om tot op één kilometer

diepte af te dalen en ploeteren met alleen een koplamp

door het water dat soms in de gangen staat tot ze bij de

werkplaats komen. De dingen zijn enorm bergaf gegaan

sinds het einde van het socialisme, waarin werk nog zeer

veel waarde had. Nu zijn arbeiders vaak de armsten van

het land, terwijl ze ooit helden konden zijn. De man die

van werk iets heroïsch heeft gemaakt was Alexej Stakha-

nov, een Oekraïense mijnwerker die er in de nacht van 31

augustus in slaagde om op minder dan zes uur tijd 102

ton kolen op te graven, veertien keer meer dan het voor-

geschreven dagquotum. Er werd een hele beweging naar

hem genoemd die in de Sovjet-Unie leidde tot een alge-

mene bloei van de persoonlijke productiviteit. De meest

bekwame en productieve arbeiders werden de beroemd-

heden van hun tijd. Stakhanov zelf haalde de cover van

Time Magazine en werd bekend in zeer veel landen. Ik ben

erg geïnspireerd door die periode en heb altijd veel respect

gehad voor bekwame arbeiders.”

Tempel“Het proletariaat, in de Marxistische zin van het woord, ver-

dwijnt tegenwoordig als klasse. De productie wordt over-

geheveld naar andere landen, waar de arbeid goedkoop

is en er meer dan genoeg werkwilligen zijn. Zij worden het

precariaat genoemd, naar precarious, hachelijk, en zijn

ongeorganiseerde tijdelijke werkkrachten met onzekere,

lage lonen en geen sociale zekerheid.

Als deel van een bipolair systeem werd het kapitalisme

in evenwicht gehouden door het bestaan van een so-

cialistisch landenblok, maar sinds de perestrojka en

het einde van het socialistische systeem is het kapita-

lisme globaal en grenzeloos. Het heeft tot de onver-

mijdelijke en ongeneeslijke crisis geleid waarin we nu

zitten. Dat ook in Genk de Fordfabriek sluit is daar een

illustratie van en een pijnlijk teken des tijds. Hier, in de voor-

malige mijn van Waterschei, toon ik de aan de locatie aan-

gepaste installatie Heroes of Labour, als een soort tem-

pel voor de arbeid en het proletariaat. Het is al een oude

tempel en binnenin is hij volledig donker. De portretten van

de mijnwerkers zijn metershoog, larger than life. Ze staan

voor een archetype van arbeiders, van nature wellicht het

meest heroïsche beroep.”

Eerlijk“Al de mijnwerkers zijn gefotografeerd meteen na hun

shift in de grootste mijn van Europa, die Stakhanovs naam

draagt. Het originele aantal portretten – honderd – staat

voor objectiviteit, want de mijnwerkers werden niet gese-

lecteerd. Drie video-installaties en enkele kleinere foto’s

van een andere aard maken de sfeer van het project in

Genk compleet. Al die aspecten zijn bedoeld om onbewust

in te werken op de toeschouwer. Die heeft deze uitleg niet

per se nodig, want het resultaat is indrukwekkend genoeg.

Het is het soort statement dat je als artiest kunt maken,

en toch heb ik deze mannen niet bewust als helden afge-

beeld. Ik toon ze zoals ze zijn. Voor mij was het een soort

toetsen van de realiteit en ik streefde naar een min of meer

eerlijke presentatie van de mijnwerkersgemeenschap. Ik

ben zelf heel nieuwsgierig naar het eindresultaat.” •

helden van de arBeidFoto-installatie Gleb Kosorukov

Nog tot en met 8 september,

elke dag van 10 tot 18 uur.

De toegang is gratis.

Thor Park, André Dumontlaan 67

MINE –ART1In navolging van de hedendaagse kunstbiënnale Manifesta 9, die

vorig jaar in Genk neerstreek, tonen deze zomer bijna 100 ama-

teur- en professionele kunstenaars uit alle windstreken hun werk

in het mijngebouw. Ze doen dat op uitnodiging van het Mijndepot,

een expo in het voormalige magazijn van de koolmijn van Wa-

terschei die door echte mijnwerkers is samengesteld. Originele

mijnmaterialen, historische foto’s, een introductiefilm en een be-

zoek aan de oorspronkelijke luchttunnels houden het patrimonium

levend. •

Nog tot en met 8 september, dagelijks van 10 tot 18 uur.

De toegang is gratis. Thor Park, André Dumontlaan 67,

089 73 18 34, www.mijndepot.be

THOR PARK

In het eerste jaar van zijn bestaan mocht

C-mine expeditie – het ondergrondse

belevingsparcours in de mijnkokers

van Winterslag – 43.000 bezoekers

verwelkomen. Die komen daar niet al-

leen de geuren en geluiden van de mijnen

tegen, maar proeven ook van verhalen en

beelden in de ‘geheugenkokers’, waar-

voor schrijvers, fotografen, filmmakers

en geluidkunstenaars zich lieten inspire-

ren door het mijnverleden. Ook Pascale

Platel schreef een verhaal, Yacine Talabi

animeerde het en Ruben Nachtergaele

zorgde voor geluid en muziek.

Ruim een jaar na de opening ging Pascale

nog eens op expeditie.

Hoe was het om terug te zijn?Zeer schoon. Het uitzicht van op de

schachtbok is fantastisch, terwijl het be-

neden dan weer zalig fris was. Ik zag kin-

deren rondlopen, draaien aan het wiel en

overal aan ruiken. Zelf vond ik de lange

gang met de stemmen van de mijnwerkers

fantastisch. Ik ben in katholieke scholen

opgevoed en ben nog altijd zot van gan-

gen, deuren en openingen. En hier kreeg ik

het gevoel dat ik zelf een mijnwerker was.

Maar niet alleen mijn ogen en oren wer-

den geprikkeld, ook mijn geur- en tastzin.

Het is anders dan toen ik als kind met mijn

vader naar musea ging en passief naar

kunst moest kijken. De kans op verveling

is bij C-mine expeditie onbestaande. Door-

dat het een totale, zintuiglijke ervaring is

krijgt het een extra dimensie en gaat het

voorbij aan de clichés. Ik verschoot er zelf

van, maar de sfeer is echt in mijn lijf blijven

hangen.

Kun je dat gevoel omschrijven?Het is vergelijkbaar met het Volksmuseum

in Gent of het Gravensteen waar ik als kind

van tien jaar zag hoe het vroeger was. Dat

werkte zo enorm op mijn fantasie dat ik er

soms nachten van wakker lag. Ik geloof

heel erg in de ziel van de dingen, en het

respect daarvoor voel je in Genk. Ook daar

heeft iemand gedacht: Potverdikke, we

moeten dat restaureren en nieuw leven in-

blazen. Het is alsof je het fotoalbum van je

bomma vindt en zo door je eigen geschie-

denis kunt bladeren, en dat maakt je een

rijker mens. Je ziet hoe klein wij zijn in het

licht van de geschiedenis en hoe groots

het verleden is.

Ken je het mijnverleden goed?Toen ik het verhaal voor C-mine expeditie

schreef, heb ik veel boekjes en informa-

tie gelezen waardoor ik het gevoel heb

dat ik min of meer weet wat het inhoudt.

Ik ben ook gaan praten met Marcel, een

oude mijnwerker uit Oostakker – hij is on-

dertussen gestorven – die me een ganse

namiddag hallucinante verhalen heeft

verteld. Ik probeerde naar zijn emoties te

vragen, maar het was zo’n harde tijd dat

hij die toen nauwelijks gehad heeft, denk

ik. Het was meer een kwestie van overle-

ven. Al die donkere uren onder de grond,

het zware werk, dat is me erg bijgebleven.

Maar ook de rituelen, de vriendschappen

tussen de mannen en de pesterijen. Soms

goten ze koffie op elkaars kop of pisten in

elkaars drinkbussen.

En dat sloop in je verhaal?Onrechtstreeks. Marcel vertelde over een

collega die niet op tijd opzij kon springen

voor een wagentje met kolen en over-

reden werd. Ik zag zijn dood zo voor mij,

en ik heb dat als uitgangspunt genomen

voor mijn verhaal over een weduwe. Ik

ben een vrouw, dus ik wou over een vrouw

praten, en ik dacht terug aan het schrij-

nende verhaal – echt gebeurd – van een

oude vrouw in New York die zich opsloot

in haar appartement, waar ze een vol-

ledig aquarium had geschilderd op haar

muren en plafonds. Het is een beetje zoals

de mijnen: een afgesloten wereld waarin

je verdwijnt. Uiteindelijk gaat mijn verhaal

over een weduwe die waanzinnig wordt

nadat haar man sterft in de mijnen en die

Ook deze zomer klopt het creatieve hart van Genk op C-mine. De historische site is in al zijn weidsheid, grootsheid en esthetiek op zich al een bezoek waard, maar er staan ook tal van artistieke en creatieve afspraken in de agenda, van tentoonstellingen en een kunstenaarsdorp tot een belevingsparcours en zelfs Vanthilt on tour. Bezoekers kunnen deze boeiende site op eigen houtje ontdekken met de C-mine guide, een iPod-tour die hen in het Nederlands, Frans of Engels door de site gidst. Je kunt de wandeling ook maken met je eigen smartphone. Het C-mine bezoekersonthaal verkoopt ook een ontdekkingskaart, op papier. Die kijkt verder dan de site en neemt je ook mee op verkenning in de nabijgelegen tuinwijk en de Vennestraat, met z’n volkskeukens en kleine winkels. Het bezoekersonthaal biedt overigens ook informatie over wat de stad en de omgeving verder te bieden hebben.

“Als je je eraan overlevert, pakt het je.

Dan ben je eventjes weg van de wereld, in

de donkerte, met de geur van vroeger. “

c-mine-eXPeditie,de witruimte in een zwarte Geschiedenis

Pascale Platel

uit verdriet een denkbeeldige zoon verzint. Dat

ligt ook weer dicht bij mij, want in mijn werk

doe ik niets anders dan personages creëren.

Wat hoop je bij de bezoekers los te maken?Ik hoop dat ze in het verhaal, maar ook in de

hele expeditie stappen, want als je je eraan

overlevert, pakt het je. Dan ben je eventjes weg

van de wereld, in de donkerte, met de geur

van vroeger. Ik heb niets liever. C-mine expe-

ditie is ook niet opdringerig. De verschillende

elementen zijn subtiel geplaatst en krijgen alle

ruimte. Het doet me denken aan één van de

mooiste complimenten die ik ooit kreeg. Een

man zei me dat hij een bepaalde tekst van mij

zo mooi vond om de ruimte tussen mijn zin-

nen. Wel, zo is C-mine expeditie ook: als de

ruimte tussen de zinnen van de geschiedenis.

ExPEDITIE By NIGHT Van juni tot en met september kun je iedere

eerste vrijdag van de maand C-mine expeditie

’s avonds bezoeken. Deze nocturnes krijgen

telkens een andere invulling, met live muziek,

poëzie, een culinaire of een sprookjestocht en

altijd een gratis aperitief en lichtshow van op

de schachtbok.

CyRIEl DE KREKElMet het gezinsspel Waar is Cyriel de Krekel?

duik je met de hele familie onder in de gangen

van C-mine expeditie. Gewapend met een ex-

peditieriem en -boekje vertrek je op zoektocht.

Je ontdekt wie Cyriel is en wat hij uitspookt in

de mijn van Winterslag. Wie het mysterie ont-

rafelt, krijgt een medaille als aandenken aan

de tocht. Het expeditieboekje bevat extra knut-

selpagina’s om thuis mee aan de slag te gaan.

GEGIDSTC-Mine expeditie kun je ook verkennen onder

begeleiding van een professionele gids die je

aan de hand van leuke weetjes en een gron-

dige kennis van het Limburgse mijnverleden

toont hoe het leven van de mijnwerkers er

werkelijk uitzag. •

C-mine expeditie, C-mine 10 bus 2,

3600 Genk, 089 65 44 90,

Open van dinsdag tot en met zondag,

10 tot 17u - 6 euro, 3 euro (6-18 jaar)

www.c-mine-expeditie.be

C-MINE

Pascale Platel

eXP-o, verrassend & aaiBaar

Met 80.000 spanbandjes en ontelbare manuren heeft ontwerper Roel Vandebeek een prikkelend decor ge-creëerd voor Exp-O, de tentoonstelling die deze zomer de meest eigenzinnige praalwagens bijeenbrengt uit de jaar-lijkse O-parade. Die vindt elk jaar op 1 mei plaats en draait rond verwondering. “Ik hou van het theatrale en begeesterende

van de O-parade en vond het dan ook fijn

toen Genk me twee jaar geleden vroeg om

gastontwerper te zijn. Ik heb een eigen-

tijdse bloemenwagen gemaakt die een

vrolijk gegeven in het straatbeeld werd.

Kunst moet niet altijd zwaar zijn, vind ik.

Als mensen een spontane glimlach op het

gezicht krijgen door mijn ontwerpen, dan

ben ik al heel tevreden. Ik heb een breed

actieterrein van industriële vormgeving tot

bezig zijn met kunst, al vind ik dat soms

een zwaar woord. Zo veel verschillende

activiteiten hebben houdt me fris en zo

creëer ik mijn eigen voedingsbodem. Ik

hou ook van uitdagingen. Voor de laatste

O-parade heb ik samen met Stijn Meuris,

toen gastontwerper van dienst, een

gigantische lichtbol gemaakt, want hij

wou de zon in de straten brengen. Het

resultaat was vrij indrukwekkend. En ook

toen de stad Genk me vroeg om curator-

scenograaf te worden van Exp-O heb ik

gevoeld hoe zo’n uitdaging je creativiteit

prikkelt waardoor je tot een vernieuwend

concept kunt komen.”

Nachtwerk“Er zijn zeven praalwagens geselecteerd

voor Exp-O, van de snoepjeswagen van

Wim Delvoye, de creaties van Nicky

Vankets en Koenraad Tinel tot het exem-

plaar van Koen Vanmechelen waarin

levende kippen zitten. Mijn taak was om

die veilig, aantrekkelijk en betaalbaar te

omheinen en presenteren. Uiteindelijk

heb ik 80.000 rode en blauwe spanband-

jes gekocht waarmee ik op de hekken

in hele grote letters de namen van de

kunstenaars heb aangebracht. Die zijn

tegelijk zeer aanwezig en afwezig. Ener-

zijds oogt het kleurrijke 3D-effect van de

bandjes heel aantrekkelijk. Doordat we

ze in een bepaalde richting hebben ge-

knoopt verandert hun uitzicht naarmate je

er voorbijloopt. Het geheel is ook zo tac-

tiel dat iedereen erover zal willen aaien.

Anderzijds zijn de namen half-transpa-

rant en lees je zo van de buitenkant in

spiegelschrift. Van op de schachtbok op

C-mine zul je beide kanten kunnen zien,

dus ik denk dat er voor de bezoeker heel

wat uitdaging in zit. Het werk was wel

zeer intensief. We hebben er met vier

man aan geknoopt, vaak tot twee uur ’s

nachts, maar ik zag er bijna nooit tegen-

op omdat ik graag met mijn handen werk

en omdat ik zelf ook verrast ben door het

resultaat. Die spanning zit in elk ontwerp:

Zal dit uitdraaien zoals gehoopt? Tot nu

toe zijn de reacties gelukkig heel enthou-

siast, en ik hoop dat deze aangeklede

hekkens alleen maar bijdragen tot deze

tentoonstelling. De wagens hebben een

grote originaliteit, maar net daarin zit

hun samenhorigheid. Het zijn in elk geval

unieke stukken en ze zullen wellicht nooit

meer op deze manier worden getoond.” •

Nog tot en met 1 september gratis

te bezichtigen op het C-mine plein.

C-mine, 3600 Genk, 089 65 44 90,

www.c-mine.be

“Kunst moet niet altijd zwaar zijn. Als mensen een spontane glimlach

op het gezicht krijgen door mijn ontwerpen,

dan ben ik al heel tevreden.”

Roel Vandebeek

kunstenaarsdorP, een intense Periode van reflectie

Stefan Peters

C-MINE

“Er zijn niet zo veel wegen om in contact

te komen met collega’s en de juiste men-

sen in de kunstscene te leren kennen. Dit

kunstenaarsdorp is, naast exposities en

wedstrijden, een mooi alternatief om je

werk te tonen, dus ik wist op voorhand

dat het een verrijking zou zijn. De sfeer

was internationaal, het niveau hoog. Ik

was vereerd dat ik erbij mocht zijn. De ap-

preciatie die ik kreeg voor de inhoud en

uitwerking van mijn projecten deed deugd,

maar eigenlijk had ik die bevestiging niet

echt nodig. Als kunstenaar moet je in de

eerste plaats zelf weten wat je wilt. Toch

mis je af en toe feedback en in Genk heb

ik goede suggesties gekregen. Die gingen

zeker verder dan Mooi, doe zo voort, ge-

lukkig maar.

De gesprekken liepen soms vlot, soms

moeizaam, maar ze waren altijd inte-

ressant. Zo was ik verrast door de kijk

van twee psychoanalytici die erg ver-

schilde van die van bijvoorbeeld Flor

Bex, directeur van MuHKa. Grote pro-

fessionals als hij namen de tijd om

naar je verhaal te luisteren. Dat je in dit

geval als kunstenaar geen vragende par-

tij was werkte heel drempelverlagend.

Sommige curatoren hebben me nadien

opgenomen in een belangrijke expo en

galeriehouders toonden interesse om

samen te werken.”

leren praten over je werk“Ik heb me op geen enkel moment

ingehouden om vragen te stellen, want ik

wilde zo veel mogelijk leren. Dat maakte

het zeer intensief, ook omdat er een avond-

programma was waarna ik vaak nog aan

de praat raakte met collega’s uit andere

landen. Ik heb de binnenkant van mijn

caravannetje weinig gezien, maar dat

geeft niet. Ik heb een gezinsleven waar-

door het niet evident is om in residentie

te gaan, dus het kunstenaarsdorp was

voor mij een perfect alternatief. Tijdens

die speciale week ben je niet echt aan het

werk, maar het is een belangrijke peri-

ode van reflectie, al was het maar omdat

je goed leert praten over je eigen werk.

Mijn meest recente reeksen, Google Earth

Series en Diaphanous Series, zijn een soort

persoonlijke interpretatie van landschap-

pen, een schilderkundig onderzoek naar

de romantische opvatting van de wereld

en wat mij allemaal is voorgegaan in de

kunstgeschiedenis. Sinds het kunstenaars-

dorp ben ik alleen maar meer gemotiveerd

om me daarin te verdiepen.” •

Het kunstenaarsdorp is een initiatief van

kunstenplatform WARP, i.s.m. de stad

Genk en kunstenwerkplaats FLACC. Het

loopt van 5 t.e.m. 10 augustus op het

C-mine plein. www.warp-art.be

Bezoekers kunnen na inschrijving deelne-

men aan verschillende randevenementen

zoals meet and greets met kunstenaars,

lezingen en het gezamenlijke avondmaal

in openlucht of in de tent.

Schilder Stefan Peters, van geboorte Hasselaar, nam vorig jaar deel aan het kunstenaarsdorp op C-mine, een vijfdaagse waarbij een twintigtal jonge, internationale artiesten van gedachten mogen wisselen met curatoren, critici, meer ervaren kunstenaars en verzamelaars.

Ives Maes

C-MINE

Van 12 tot 19 september vindt het vierde C-mine Moment plaats. Het thema dit jaar is ‘local’. In local gaat C-mine op zoek naar nieuwe vormen van persoon-lijke beleving en productie, daarin krijgt talent van eigen bodem in ruime plaats toegewezen.C-mine Moment experimenteert met lokaal

creatietalent, of dat nu een artiest, creatieve

ondernemer, burger of nichezoeker is. Het

toont de smaak van lokale productiviteit, in

heel alledaagse dingen maar ook in top-

producties. C-mine cultuurcentrum, dat

een nest aan het worden is waar jonge,

beloftevolle artiesten kunnen verkennen,

groeien en experimenteren, nodigt tijdens

C-mine Moment talent van eigen bodem uit op de podia, met voorstellingen van

onder meer Joke Emmers en Limburgse

rock-‘n-rollers. Minstens even inspirerend

is Food Ways, een huwelijk tussen design

en food met local food banquets – een mix

van lokaal tafeldesign, streekgerechten

en mooie verhalen – met workshops en

een buurtmarkt. C-mine gaat ook op zoek

naar een ‘Genk-gerecht’, een gerecht dat

de stad in al haar gelaagdheden typeert.

C-mine creative business is dit jaar volop

van de partij tijdens het C-mine Moment.

C-mine crib, het nieuwe centrum voor cre-

atieve bedrijfsinnovatie, nam recent zijn

intrek in het voormalige kantoorgebouw

van de site en opent de deuren voor alle

geïnteresseerden. Dit intrigerende gebouw

biedt onderdak aan een rist creatieve be-

drijfjes en en biedt naast inspirerende

ruimtes voor de organisatie van demo’s

en workshops ook een waaier aan acti-

viteiten voor creatieve ondernemers. Ook

decorbouwer Deusjevoo opende op de

site een nieuw bedrijfsgebouw met daarin

niet alleen zijn eigen ateliers, maar ook het

Fablab van de MAD faculty van KHLim/

PXL en enkele bedrijfjes. Genk, de stad

van de industriële maakeconomie, toont

haar nieuwe creatieve maakeconomie.

Hou alvast de website van C-mine in de

gaten. •

C-mine Moment, van 12 tot 19 september

www.c-mine.be

‘PASF’ IN STUDIO PIETER STOCKMANS De thuishaven van de internationaal gerenommeerde kunstenaar Piet Stockmans

bevindt zich op C-mine. Deze zomer kun je daar niet alleen zijn eigen werk bekijken,

maar ook de tentoonstelling PASF, waarin werk te zien is van hedendaagse kunste-

naars Jacques Charlier, Willy De Sauter en Hugo Duchateau.

Elke donderdag tot en met zondag van 14 tot 17 uur. Elke zaterdag is er om 14u15 een

rondleiding die drie euro kost. •

Studio Pieter Stockmans, C-mine 100, 089 38 23 62, www.pietstockmans.com

Scherven van illusies. Verwelkte dromen. Een pracht van een vervallen wereld. Zo wordt het thema omschreven van de fotoreeks waarin de Belgische kunstenaar Ives Maes toont wat er is overgebleven van de wereldtentoonstellingen. Vier jaar lang reisde hij de wereld af op zoek naar sporen van die expo’s, van de eerste in 1851 in londen tot de meest recente in 2010 in Shanghai. In Genk toont hij voor het eerst zijn satellietproject The Hanover Suite.

Waarom intrigeert dit je zo?Ik wilde een soort stand van zaken maken van wat

er vandaag overblijft van onze toekomstvisies. Op

elke wereldtentoonstelling werd een beeld gepre-

senteerd van hoe harmonieus de samenleving er

vijftig of honderd jaar later zou uitzien, maar dat

toekomstdenken blijkt al ouderwets van het mo-

ment dat het is uitgesproken. Mensen groeiden

ook altijd enorm naar die expo’s toe, maar stoot-

ten ze even snel weer af. Vaak balanceerden ze

op de rand van het faillissement en was er geen

geld om de sites te onderhouden. Sevilla is nu bij-

voorbeeld een echte disaster zone. Dat ruïneuze

wilde ik tonen, die wanhoop en die verloedering,

maar ik heb ontdekt dat het niet alleen tristesse is.

Voor de expo’s gaven mensen het beste van zich-

zelf, er zijn fantastische, vooruitstrevende dingen

gebouwd en ontzettend veel parken van overge-

bleven. Bryant Park in Manhattan dateert bijvoor-

beeld van de wereldtentoonstelling daar in 1853.

Je zult wel boeiende verhalen opgepikt hebben?Absoluut. Als ik iets doe, wil ik er altijd op veel

verschillende manieren iets van opsteken. Dit pro-

ject heeft me veel geleerd over hoe de wereld in

elkaar steekt, en over hoe bijvoorbeeld oorlogen

en ideologie als een rode draad door de expo-

geschiedenis lopen. In 1937 stonden het Duitse

nazi-paviljoen en dat van de Russische communis-

ten tegenover elkaar voor de Eiffeltoren. Twee jaar

later stond Hitler op dezelfde plaats toen hij Parijs

binnenviel. Dit is een soort verborgen geschiede-

nis, waar tot enkele jaren geleden nauwelijks aan-

dacht voor was. Tot de expo in Shanghai. Die was

zo exuberant dat er vragen werden gesteld bij de

relevantie van wereldtentoonstellingen.

Heb jij een antwoord gevonden?Nee, en ik wil ook geen antwoorden geven. Ik vind

het belangrijk dat je je werk zodanig openhoudt

dat de toeschouwer zelf kan beslissen wat hij erin

kan zien. Ook zonder voorkennis moeten mensen

dit interessante beelden kunnen vinden. Daarom

heb ik ook geprobeerd de documentaire aanpak

te overstijgen. Dit is een conceptueel kunstproject

en het zijn beelden waarin een beleving zit. Je ziet

dat ik van opleiding beeldhouwer ben, want ik heb

de foto’s soms uit het 2D-vlak gehaald en er grote,

gebogen frames voor gemaakt.

Die lijken soms van dure makelij, dan weer samengesteld uit afval.Voor de tentoonstelling in Genk heb ik inderdaad

materiaal gerecycleerd van op de site in Hannover.

Daar was in 2000 het Nederlandse paviljoen echt

een highlight, maar omdat het weer sindsdien vrij

spel heeft gehad in een gebouw dat eigenlijk ont-

worpen is om tijdelijk te zijn zie je al heel sterke

sporen van verval. Het gebouw heeft me dermate

gefascineerd en ik heb er zo veel foto’s van ge-

nomen dat ik er de aparte satelliettentoonstelling,

The Hanover Suite, van gemaakt heb. In Genk toon

ik tien zichten van op de verschillende verdiepin-

gen, waar zelfs echt water stroomde en bomen

groeiden. Er heeft een tijdje een zwerver gewoond,

met kippenhok en toilet en al. Uit die rijkdom van

vervallen materialen heb ik enkele werken opge-

bouwd.

Waarom is C-mine een interessante plek om dit werk te tonen?Eerst en vooral is het een hele mooie ruimte, een

soort grote doos waar The Hanover Suite precies

in past. Maar het is ook een uitgelezen plek om

de teloorgang van het paviljoen te tonen, omdat

C-mine zelf de uitstraling heeft van een tijdperk dat

voorbij is, van het industriële nalatenschap van de

mijnen. Het is eveneens een soort opgesmukt ge-

schiedkundig litteken.

De reacties zijn alvast enthousiast, zelfs tot in de States?Ja, vorig jaar heb ik een overzicht van alle de foto’s

getoond in het Nelson-Atkins Museum of Art in

Kansas City en daar is enorme respons op geko-

men. Dat is natuurlijk fantastisch, en na de over-

zichtstentoonstelling in het STAM in Gent eerder dit

jaar is het werk gebundeld in het boek The Future

of Yesterday. Het motiveert me alleen maar meer. •

Nog tot 1 september in de galerie van C-mine,

elke dag open van 10 tot 17 uur.

De toegang is gratis.

www.c-mine.be

inzicht in een verBorGen Geschiedenis

the make wayGenk is een stad van maakeconomie, een

stad waar dagelijks een brede waaier

goederen van diverse productiebanden

rolt. De maakeconomie staat onder druk.

Is de maakeconomie gedoemd om te ver-

dwijnen uit onze contreien? Of openen er

zich nieuwe perspectieven? Komt er reactie

op massaproductie? Zoeken mensen naar

andere waarden in de aankopen die ze

doen? Ontstaat er een andere relatie tus-

sen klanten en producten? C-mine biedt

ruimte aan bedrijven en creatieven die in-

spelen op deze uitdagingen en ze vertalen

in nieuwe vormen van maakeconomie voor

de toekomst.

Mookum, een jong bedrijfje dat zich op

C-mine vestigde, vertaalt deze nieuwe

ontwikkelingen in de maakeconomie met

succes in een nieuwe ‘productieketen’ op

gebied van design en lifestyle producten.

In deze productieketen staat niet meer de

productieband centraal maar wel de cocre-

atie tussen mensen met behoeften, ideeën,

oplossingen,... Mookum werkt via een on-

line platform waarop consumenten hun be-

hoeften of ideeën kunnen lanceren en de-

signers of creatieven uitgedaagd worden

om een product te ontwikkelen dat hier-

aan tegemoet komt. Vervolgens kunnen

de consumenten hun oordeel vellen over

hun favoriete producten die Mookum dan

lokaal laat produceren en online verkoopt.

The Make way toont in het C-mine desig-

ncentrum in vier kamers dit hele proces,

gaande van het formuleren van een uitda-

gingen, het selecteren van uitdagingen , tot

het mee creëren van het nieuwe product en

de stemming over het product dat voor de

consumenten de meeste betekenis heeft

en uiteindelijk ook gerealiseerd zal wor-

den. Doe mee en bedenk, ontdek, creëer

en stem. •

The Make Way - C-mine designcentrum

Nog tot en met 15 september

woensdag t.e.m. zondag van 13 tot 18u

De toegang is gratis

www.c-mine.be

c-mine moment

C-mine crib

Ponyrijden

Maak een ritje op een pony in de manege van Kattevennen. Elke zondag

van de vakantie (uitgezonderd 21 juli) om 10 of 11 uur.

KidsateliersZit er een ontdekkingsreiziger in jou? Tijdens de zomervakantie is er elke

woensdagnamiddag een kidsatelier. Telkens van 13 tot 16 uur, voor alle

kinderen tussen zeven en twaalf. Vijf euro inclusief hapje en drankje.

Inschrijven via cosmodrome@genk.be of 089 65 55 55

• Tijdreis naar de oertijd: Reis samen met een archeologe naar de

oertijd en maak leuke afgietsels van fossielen. Woensdag 31 juli en

28 augustus.

• Tijdreis door de ruimte: Knutsel je eigen waterraket in elkaar en

daarna ... lanceren maar! Woensdag 14 augustus.

• Tijdreisdoordenatuur: Reis door de vallei van Kattevennen en neem

insecten en planten onder de loep. Woensdag 17 juli en 7 augustus.

• Tijdreis naar de ijzertijd: Trek de natuur in en zoek materialen om

muziekinstrumenten mee te maken. Woensdag 24 juli.

• Volgende halte, weerstation: Meet het weer met een zelfgemaakt

weerstation en maak je eigen weerbericht. Woensdag 21 augustus.

Theater onder de vallende sterren Beleef een magische avond onder de vallende sterren tijdens dit evene-

ment vol theater en animatie voor de hele familie. Zaterdag 10 augustus

vanaf 21 uur.

MinigolfSla een balletje met Gino de dino op de blauwe minigolfbanen van

Kattevennen. Wie wint: jij of de dino?

Planetariumweg 19, 3600 Genk, 089 65 55 55, kattevennen@genk.be

www.toegangspoortkattevennen.be

oneindiG Groen

“Eén van de populairste activiteiten is het knutselen van een

waterraket op basis van twee plastic flessen. Sommigen leggen

afstanden tot 75 meter af.”

Je kan in het park wandelen, fietsen,

op stap gaan met een ranger of er een

beestige boel van maken.

Kattevennen is één van de vijf toegangspoorten tot het Nationaal Park Hoge Kempen, het grootste in zijn soort in België. Dit gezinsvrien-delijke domein nodigt uit om te wandelen en te fietsen, en daarna lekker te relaxen op het terras van brasserie De Krater met zicht op speeltuin de Speelplaneet. Kattevennen heeft als natuurthema de macrokosmos. Naast een bezoek aan de bossen kun je ook naar de Cosmodrome, het science center van Genk. De full dome daar is een hoogtechnologische 360°-sterrenbol, waarin je avonturen beleeft van de diepe oceaan tot in het oneindige heelal. Tijdens een 360°-reis leer je over de bijzondere evolutie van onze planeet en waan je je tussen de sterren en kometen. In het observa-torium kom je alles te weten over die sterren en kometen, maar ook over planeten, meteoren en andere hemellichamen. Je ontdekt alles over grote en kleine kraterinslagen en speurt de hemel af door een superlange telescoop. Maar er is meer…

KATTEVENNEN

“Vroeger dacht ik: Dino’s? Dat is iets voor

kleine kinderen, maar ik had al snel de smaak

te pakken.”

Aart Walen

500 miljoen jaar, zo ver word je terug-

geflitst in de tijd als je Dino’s in Katteven-

nen betreedt. De drijvende kracht achter

de expo is de Nederlander Aart Walen,

professioneel dinomaker en schattenja-

ger.

Je bent preparateur van skeletten en modellen?Ja, dat zit bij ons in de familie. Mijn vader

werkte bij Artis om diermodellen te ma-

ken, ik heb dat ook een tijd gedaan en

mijn broer werkt er nog altijd. Mijn liefde

voor dino’s begon pas toen ik als mede-

werker van de universiteit van Amster-

dam de vraag kreeg om een stegosau-

rus te reconstrueren. Vroeger dacht ik:

Dino’s? Dat is iets voor kleine kinderen,

maar ik had al snel de smaak te pakken.

Soms duurt het een jaar voor zo’n skelet

in elkaar zit, dus het is zeer intensief en

tijdrovend werk, maar de anatomie en

geschiedenis van dinosauriërs zijn heel

interessant. Ik ontmoet ook overal ter

wereld wetenschappers en leuke col-

lega’s en de zoektocht naar botten en

fossielen is heel spannend.

Hoe gaat dat schattenjagen eraan toe?

Samen met bevriende collega-gravers

reis ik de hele wereld af, maar ook als

ik met mijn familie op vakantie ben, ga

ik fossielen zoeken. In Portugal aan de

kust bijvoorbeeld weet ik precies waar

ik zoeken moet en is het meestal ge-

lijk raak. Mijn eerste ontdekking was in

2003: samen met mijn zoon vond ik een

tand van wel vijftien centimeter lang en

een bot van een schedel van de torvo-

saurus, een roofdinosaurus zo groot als

de T-rex. Dat was een jongensdroom

die uitkwam. Twee jaar later ben ik in

dezelfde buurt op een nest met eieren

gestoten, waarin specialisten nog een

embryo vonden. Als bij toeval bleek het

van diezelfde torvosaurus te zijn. Ik had

dus niet alleen de grootste tand van

Europa van de grootste roofdino van

Europa gevonden, maar ook de zeld-

zaamste eieren. Wat een geluk! Er

is pas een artikel over verschenen in

Nature. Het gaat om een dino van 155

miljoen jaar oud, nog eens 70 miljoen

jaar meer dan de T-rex.

Dat is onvoorstelbaar …Ja, het is best moeilijk om je dat voor

te stellen en er komt veel kritiek op, bij-

voorbeeld op gelovige gronden. Maar

er valt niet te twijfelen aan het weten-

schappelijke bewijs en de dateringsme-

thodes. Gedurende 200 miljoen jaar zijn

dino’s vreselijk algemeen geweest, en

ze waren er in alle soorten en maten.

Is dat wat we in Genk te zien krijgen?Ja, de tentoonstelling is een soort tijdreis

door de bloeiperiode van de dino’s en

toont authentieke skeletten en levens-

echte modellen. Er is een diplodocus,

een langhalsdinosaurus uit het jura-

tijdperk met stifttandjes en een totale

lengte van zeventien meter. Er zijn een

triceratops en een mooie pteranodon,

een schedel van de brachiosaurus,

zoals Platvoet, en verschillende eieren.

Zo kan iedereen van dichtbij zien hoe

scherp en groot verschillende botten

en fossielen waren. In combinatie met

de mooie omgeving buiten en de ster-

renwacht vlakbij is het een boeiende

uitstap voor jong en oud, denk ik.

Heb je nog een grote dino-droom?Er zijn zo veel plekken ter wereld waar

je bijna over de dinobotten struikelt en

we kennen nog maar het topje van de

ijsberg. Zelf zou ik willen gaan graven

tussen de olifanten en de leeuwen,

echt midden in het wild, bijvoorbeeld in

donker Afrika. Dat is niet zonder gevaar

– het zou niet de eerste keer zijn dat

iemand van ons wordt gevangengeno-

men of in een lastige, politieke situatie

terechtkomt – maar zo’n expeditie is te

leuk om te laten schieten. Ik ben nu 55,

maar ik kan me niet voorstellen dat ik

ooit zal ophouden met graven.

dino’s in kattevennen

Met Gino de dino als gids Wie alles over dino’s, stenen en sterren

te weten wil komen, kan zich op sleep-

touw laten nemen door Gino, een pien-

tere Europasaurus die na een tijdreis

in Kattevennen is terechtgekomen. Hij

gidst je langs een speciaal uitgestippeld

traject waarin alle hoogtepunten op de

toegangspoort Kattevennen aan bod

komen, van de geologische tuin en de

dino-expo tot de 360°-full dome in het

observatorium.

TijdreisgidsVoor kinderen tussen zeven en twaalf is

er de tijdreisgids, vol weetjes, opdrach-

ten en uitdagingen. Wie uiteindelijk de

tijdreismachine vindt, kan Gino helpen

terugreizen naar huis. De tijdreisgids

kost 5 euro.

De tentoonstelling is gratis toegankelijk

tijdens de openingstijden van Cosmo-

drome. Bezoeken aan het observatori-

um en de 360°-full dome zijn betalend.

Een combiticket voor de tentoonstelling,

het observatorium en de 360°-show

kost 7,5 euro voor volwassenen, 20

euro voor het hele gezin en 6 euro voor

wie jonger is dan zestien. Kinderen tot

vijf jaar mogen gratis binnen.

In juli en augustus is Cosmodrome elke

weekdag open tussen 9 en 17 uur, elke

feestdag, zaterdag en zondag van 13 tot

17 uur. In september kun je er terecht op

woensdag, zaterdag en zondag tussen

13 en 17 uur. Groepsbezoeken kunnen

op aanvraag elke dag tussen 9 en 20

uur.

360˚-dinoshowTijdens Dinosaurs at Dusk maak je

samen met Lucy en haar papa een

reis door de tijd en ontmoet je de voor-

ouders van de vogels: de gevederde

dino’s. Deze familiefilm wordt getoond

in het meest indrukwekkende filmfor-

maat ter wereld. In juli en augustus elke

dag om 14 en om 16 uur, in september

elke zaterdag en zondag om 14 en

16 uur.

Enchanted ReefOntdek samen met de visjes Jake en

Shorty de geheimen van de diepe

oceaan en help mee hun magische rif

te redden. In juli en augustus elke week-

dag om 11 uur. •

Planetariumweg 19, 3600 Genk,

089 65 55 55, kattevennen@genk.be

www.cosmodrome.be

KATTEVENNEN

“De tentoonstelling is een soort tijdreis door de bloeiperiode van de dino’s en toont authentiekeskeletten en levensechte modellen.”

De Polen, Italianen, Turken en Marokkanen: al-

lemaal kwamen ze in de mijnen werken en

allemaal brachten ze hun familie, talen en

gewoontes mee. Ook moeders en keukens

verhuisden mee. Gevolg: vandaag kun je nog altijd veel

verschillende culturen proeven in Genk, bijvoorbeeld in

de Vennestraat, de Stalenstraat en de Hoevenzavellaan.

In en rond de stad wordt er op hoog, gastronomisch ni-

veau gekookt.

Ingrediëntentocht VennestraatIn de multiculturele Vennestraat in de tuinwijk van Win-

terslag vind je de beste ingrediënten van de zuiderse

keuken. Deze culinaire route neemt je mee naar win-

keltjes, cafés en restaurants uit alle windstreken. In de

zomermaanden kun je de wandeling met een gids

doen. Hij neemt je mee naar een Turkse supermarkt en

laat je olijven, Italiaanse kazen en parmaham proeven.

Achteraf krijg je een receptenboekje mee naar huis. De

tocht duurt twee uur en kost 6,5 euro per persoon, inclu-

sief proevertjes en receptenboekje. Er worden niet meer

dan 15 personen toegelaten per keer. De eerstvolgende

data zijn 3 augustus en 7 september, telkens om 14 uur,

en het vertrekpunt is C-mine bezoekersonthaal. Op tijd

reserveren is aangeraden.

Meesterkok bij StockmansOp zaterdag 24 augustus kun je in Studio Pieter Stock-

mans terecht voor culinaire verwennerijen. Sterrenchef

Koen Verjans van restaurant Innesto in Houthalen ser-

veert verfijnde hapjes op Stockmans-porselein. Er zijn

proefmomenten om 14, 15 en 16 uur, telkens voor maxi-

mum 30 personen. De prijs is 25 euro per persoon. In-

schrijven kan via admin@pietstockmans.com

Iedereen donderdagtDe eerste donderdag van de maand zetten de horeca-

zaken in het centrum en op de Vennestraat hun beste

beentje voor om je een sfeervolle avond te bezorgen

met een markt, culinaire standjes, live acts, kampvuren

en loungehoekjes. Ook op 1 augustus kun je zo donder-

dags genieten, van 18 tot 22 uur. De toegang is gratis.

Genker kookboekGedurende een jaar keken we mee in de kookpotten van

honderd Genkse keukens. Het resultaat heet Genker kook-

boek en verzamelt meer dan honderd smakelijke recep-

ten uit alle windstreken, interessante weetjes en verhalen

over de eetcultuur in het hart van de mijnstreek. Voor al

wie de beste boekweitkoek wil maken, de lekkerste pas-

tasaus, een smakelijke Poolse oliebol of een overheerlijke

nocino. Gerenommeerd culinair journalist Marc Declercq

verzorgde de redactie.

Inge Roest, restaurant Mélange

“Door het authentieke karakter van de

verschillende keukens in Genk zijn we

vertrouwd met zo veel mooie smaken. Dat

uit zich in een mélange van gerechten en

wijnen.”

Terry Eleftheriadis, restaurant El Greco

“Genk proeft (h)eerlijk! Je vindt hier tal van

wereldspecialiteiten op topniveau, maar

je moet ervan komen proeven om het te

kunnen doorvertellen.”

Mariane Tzamouranis, restaurant O Geros

“Toen mijn ouders veertig jaar geleden hun

frituurbarakje openden in Genk waren ze

de eersten in Limburg. De volgende gene-

raties hebben voor hedendaagse, gastro-

nomische restaurants gezorgd, maar nog

altijd met een knipoog naar het verleden.

Gasten moeten zich bij ons thuis voelen. En

Genk proeft altijd naar meer…”

“Culinair Genk”aan het woord

Iedereen donderdagt

Efgenia Karampatakis, restaurant Orestis

“Geuren en kleuren zoals in het zuiden,

een kruidenmengeling zoals in het oosten,

smaken van gastvrijheid. In één woord:

Genk proeft als vakantie, het hele jaar

door!”

Peppe Giacomazza, restaurant la Botte

“Misschien is het omdat ik er ben opge-

groeid, maar ik ben verliefd op Genk en

zijn keukens. Ik vloek soms dat ik zo weinig

tijd heb om de nieuwe restaurants in Genk

uit te proberen, maar als het toch lukt, heb

ik dikwijls een waw-gevoel.”

Jennifer Silvius, restaurant De Kristalijn

“Al vanaf mijn negentiende wilde ik graag

verder kijken dan Nederland en vooral de

cultuurverschillen tussen Nederland en

België spraken mij aan. Dat die wens nu

vervuld is in De Kristalijn, waar ik sommelier

ben, en dat GaultMillau mij vorig jaar de titel

van beste sommelier van België toekende, is

iets wat ik voor altijd in mijn hart zal dragen.”

Massimo Zamponi, restaurant Il Proverbio

“Ik hou van de mediterraanse keuken, niet

alleen omdat ze lekker en licht is, maar ook

omdat ze niet liegt. Veel recepten zijn zo

simpel en eerlijk dat ze je verplichten om

producten van de beste kwaliteit te gebrui-

ken. Er is weinig ruimte voor camouflage,

en daar kan de klant alleen maar wel bij

varen.”

PROEVEN VAN GENK

DUIKVlUCHT - STUDIO ORKAStudio ORKA is een naam die klinkt als een klok in

jeugdtheaterland. Het succesvolle Gentse locatiege-

zelschap slaagt er keer op keer in om jong en oud te

begeesteren dankzij een mix van ontroering, fijnzinnige

humor, een mooi verhaal, ronduit ingenieuze decors en

zeer bedreven acteurs. Dat is niet anders in Duikvlucht,

een voorstelling over Daniel die een indrukwekkend

pompsysteem gebouwd heeft waarmee hij braakbal-

len uit de nabijgelegen rivier opzuigt. Hij breekt ze open

en sorteert en catalogiseert ze zorgvuldig. Zijn geor-

dende leventje wordt overhoop gehaald als bij toeval

het veermeisje uit Rupelmonde, Nico de pakjesbezor-

ger en reus Mandus komen aanwaaien.

leugens, lachsalvo’s en ontelbare dromenDuikvlucht is een familievoorstelling in het wild, lees:

in de vrije natuur. Op een ongewone plek, op een

eilandje van niets, waar uilen ’s nachts de wacht hou-

den, ver weg van drukte en gewoel. In Genk is dat een

verlaten plek langs het kanaal, waar iedereen van acht

tot honderd jaar welkom is om binnen te kijken in het

leven van deze vier wonderlijke zielen. Het belooft een

inspirerende avond te worden, over tweede kansen,

leugens, eenzaamheid en troosten – Studio ORKA is

nooit bang van moeilijke thema’s – maar ook eentje vol

grappige misverstanden, zotte verrassingen en ontel-

bare dromen. De reacties tijdens de vorige Zomer van

Antwerpen logen er niet om: “Een opgebaggerd parel-

tje”. “Van zo’n voorstelling krijgen wij vleugels”. “Lach-

salvo’s rolden van de tribunes”. “Hoe komt het toch

dat Studio ORKA er steeds weer in slaagt om ook ons,

volwassenen, als kleine kinderen voor de poppenkast

te sleuren?” Aan jou om het uit te zoeken…

De makers vragen met aandrang de leeftijdsgrens van

acht jaar te respecteren. •

Op locatie van 22 tot 30 augustus, niet op maandag 25

augustus. Tickets (10 euro) te bestellen via

www.c-minecultuurcentrum.be

www.studio-orka.be

Orka

ONDER DE lOEPDit jaar staat het Emile Van Dorenmuseum in het

teken van de wetenschappelijke expedities naar

het negentiende-eeuwse Genk, toen een dankbare

onderzoeksplek voor zij die bijvoorbeeld geïn-

teresseerd waren in botanische parels als het

priemkruid of speurden naar de uiterst zeldzame

lentevuurspin of de mythische duivelsstenen.

De tentoonstelling Onder de loep zoomt in op

kunstenaars die een duidelijke band hadden

met dit natuurwetenschappelijke verhaal. Drie

hedendaagse artiesten, Stijn Cole, Bert Jacobs en

Stefan Peters, gaan de confrontatie aan met de

geschiedenis. •

Nog tot en met 17 november

Emile Van Dorenmuseum,

Henri Decleenestraat 21, 089 65 38 10

www.emilevandorenmuseum.be

THEATER IN HET ZADEl EN OP HET PlEIN Theater in het Zadel nodigt je uit om op 25 augustus

met het gezin of met vrienden op de fiets te kruipen

voor een verrassende theaterfietsroute door Genk.

Onderweg stop je voor een hapje en een drankje, maar

vooral voor circus- en straat-theatervoorstellingen. Wie

het een beetje rustiger aan wilt doen, kan die dag vanaf

15 uur genieten van Theater op het Plein, met even veel

cultureel amusement voor het hele gezin. Er is een bin-

nenprogramma voorzien als het zou regenen. •

Theater in het Zadel vertrekt tussen 11 en 13 uur op

C-mine en kost 8 euro of 4 euro voor min-twaalfjarigen.

Theater op het Plein is gratis.

Info en reservatie: C-minebezoekersonthaal@genk.be,

089 654490, www.theaterinhetzadel.be

ZONDAGSMARKTEN In de zomermaanden turnt het centrum van Genk zich-

zelf om tot de grootste rommelmarkt van Vlaanderen.

Straatanimatie, liveoptredens, kunst en randactiviteiten

maken je schattenjacht extra gezellig. •

Elke zondag in juli en augustus van 9 tot 13 uur.

www.genkwenkt.be

ABSOlUTEly FREE FESTIVAl Op vrijdag 2 en zaterdag 3 augustus vindt op

C-mine het gratis openluchtfestival Absolutely

Free Festival plaats. Op de drie podia klinken

verfrissende genres als postrock, indiepop en

altcountry en er is aandacht voor ecologie, gezonde

voeding en kruisbestuivingen met video, fotografie en

multimedia. Er spelen Belgische namen als Reiziger,

Manngold, Pierre en Hindu Radio DJ’s. Uit het Verenigd

Koninkrijk zakken TOY en Vondelpark af en uit Frankrijk

Concrete Knives. Een echt historische naam komt uit de

VS: techno-godfather Derrick May, en ook zijn landge-

noten Girls Against Boys hebben bevestigd. Nieuw: op

vrijdagavond volgt na de set van Derrick May een after-

party tot in de vroege uurtjes. •

www.kissmyaff.be

ZIN IN ZOMERLiteraire ontmoetingen op mooie locaties, dat is

Zin in Zomer. In Genk vertrekt de avond met Pe-

ter Buwalda aan het stationnetje van As, waar de

oude mijntrein je naar Waterschei brengt. Onder-

weg leest de jonge Genkse theatermaker Gökhan

Girginol voor uit de verzamelde gedichten van Rumi,

samen met Hikmet de grootste Turkse dichter ooit.

In het M-Hotel is Murat Isik te gast, de jonge advo-

caat-schrijver met Turkse roots die met zijn debuut

Verloren grond volgens de Nederlanders één van de

vijf beste romans van het voorbije jaar schreef. Ook

in Hasselt en Sint-Truiden zijn er gesprekken, een

columnistenavond en een rondleiding gepland. •

www.zininzomer.be

Zondagsmarkten

IN DE RAND

Genkwenkt

Harmonic Fields is een productie van Lieux publics (Nationaal centrum voor creatie in de publieke ruimte, FR) met de steun van het Terschellings Oerol Festival (NL), SACEM en IN SITU, Europees netwerk voor creatie in de publieke ruimte.

HARMONIC FIElDS

Buitententoonstelling op een unieke locatie tot 7 augustus - Thor Park Waterschei

GRATIS