Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

26
januari / februari 2003 jaargang 9 nr. 1 Nederland 3,95 België 4,50 Heilige Graal Vrije energie Buitenaardsen Atlantis Graancirkels UFO’s Wat vertelt de tiende planeet en Maya kalender ons over op til zijnde veranderingen? Toetankhamon: moord of ongeval? De maanlandingen: welles, of nietes? Wat vertelt de tiende planeet en Maya kalender ons over op til zijnde veranderingen? Toetankhamon: moord of ongeval? Identificatieplicht: wordt Big Brother werkelijkheid? De maanlandingen: welles, of nietes? Identificatieplicht: wordt Big Brother werkelijkheid?

description

Grensverleggend magazine over wetenschap, spiritualiteit, geschiedenis, mysterie, gezondheid, achtergrond, nieuwe boeken en DVD's. Inhoud: - Controverse omtrent maanlanding versterkt - Frontier Symposium 2002, balsem voor de rechter hersenhelft - Passeert de tiende planeet de aarde in 2003? - Het beste uit het graancirkeljaar 2002 - Toetankhamon: moord of ongeval? - 2012, het einde der lineaire tijd - Identificatieplicht, het paard van Troje

Transcript of Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Page 1: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

januari / februari 2003jaargang 9 nr. 1

Nederland € 3,95België € 4,50

He

ilig

e G

raa

lV

rije

en

erg

ieB

uit

en

aa

rdse

nA

tla

nti

sG

raa

nc

irk

els

UF

O’s

Wat vertelt de tiende planeet enMaya kalender ons over op tilzijnde veranderingen?

Toetankhamon:moord of ongeval?

De maanlandingen: welles, of nietes?

Wat vertelt de tiende planeet enMaya kalender ons over op tilzijnde veranderingen?

Toetankhamon:moord of ongeval?

Identificatieplicht:wordt Big Brother werkelijkheid?

De maanlandingen: welles, of nietes?

Identificatieplicht:wordt Big Brother werkelijkheid?

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:19 Pagina cov1

Page 2: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Nieuwe uitgaven van Frontier Publishing

(bedragen zijn excl. verzendkosten)

Te bestellen bij: Frontier Sciences Foundation, Postbus 48, 1600 AA EnkhuizenTel: 0228-324076, fax: 0228-312081, website: www.fsf.nl E-mail: [email protected] België: Langesteenweg 6 b7, 1785 MerchtemTel: 052-37.63.43, E-mail: [email protected]

Onbekende Aspecten van NostradamusWim Zitman160 pagina’s. 148x210 mm. Paperback.Prijs: Euro 14,95. code: OAVNUitgeverij: Frontier Publishing

Nostradamus en de verloren erfenis van de TempeliersRudy Cambier

176 pagina’s. 170x240 mm. Paperback.Prijs: Euro 22,90. code: NET

Uitgeverij: Frontier Publishing

Numerologie & Handlijnkunde hand in handAns I. de Groot120 pagina’s. 148x210 mm. Paperback.Prijs: Euro 14,95. code: OAVNUitgeverij: Frontier Publishing

Graancirkels, Goden en hun GeheimenDe geschiedenis van de Mensheid beschreven in het Graan

Robert Boerman205 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 15,95. code: GGG

Crop Circles, Gods and their SecretsHistory of Mankind Written in the Grain

Robert J. Boerman159 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 15,90. code: CCGS

Saunière’s model and the Secret of Rennes-le-ChâteauThe priest’s final legacy that unveils the location of his terrifying discovery André Douzet116 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 14,90. code: SMOD

Darwin’s MistakeAntediluvian discoveries prove: dinosaurs and humans co-existedDr. Hans J. Zillmer292 pagina’s. 170x240 mm. Paperback. Prijs: Euro 25,90. code: DMIS

The Stone Puzzle of Rosslyn ChapelPhilip Coppens

120 pagina’s. Paperback. Prijs: Euro 14,90. code: ROSC

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:20 Pagina cov2

Page 3: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Vooreerst willen wij onze lezers een voorspoedig 2003 wensen. Terwijl 2002 vol-gens velen werd beleefd als een overgangsjaar, lijkt 2003 het jaar dat er "iets" zalgebeuren: oorlog in Irak, of elders, verkiezingen in vele Europese landen, enz. Indit nummer van Frontier Magazine besteden wij de nodige aandacht aan moge-lijke op til staande veranderingen met onze planeet, met name de mogelijke ont-hulling van een tiende planeet in ons zonnestelsel, een planeet die mogelijk temaken heeft met op til staande veranderingen. Misschien zelfs met het beruchtejaar 2012.

Maar vooraleer te ver in de toekomst te kijken, moeten we eerst even terugkijkenop november en december 2002, twee drukke maanden in het leven van Frontier. Ten eerste was er het tweede Frontier Symposium, dit keer in het indrukwekken-de Krasnapolsky hotel in het hart van Amsterdam. Indien u het gemist heeft, dankan u in dit nummer de daar aangeboden informatie alsnog verkrijgen.

Het centrum van Amsterdam is waar nauwelijks een maand later een winkel, Fron-tier Bookshop, geopend werd. In dit nummer vindt u meer informatie hoe u dewinkel, met daarin dit tijdschrift alsook ons aanbod aan boeken en videos, kuntbereiken. Tenslotte kijken wij nogmaals naar Amsterdam, nogmaals naar het Kra-snapolsky hotel en naar de nabije toekomst, met name het laatste weekend inmaart, voor de Nexus conferentie aldaar. Hopelijk zien we u dus persoonlijk weld-ra in het hartje van Amsterdam, of in onze winkel (met officiële opening op 25januari), of op de conferentie. Tot dan…

Filip Coppens, hoofdredacteur

1

Hoofdredactie:Filip CoppensHerman Hegge

Eindredacteur:Niels Brummelman

Redactie-medewerkers:Robert BoermanDavid Hatcher ChildressJeanella FeliusSylvia FranyikMarjorie HugensMarinus JansenFrans KampBettina KotterinkSimon LangbroekIdde LijnseHans OverbeekEvert PoortermanGer RomboutsKaren ThissenMarc VredeveldtHylke WellingJacqueline Westerman

Lay-out: D-Sine & PDB

Druk: Van den hende en Bredero

Distributeur: Betapress (Nederland)Imapress (België)

Advertenties: 0575-564240

Abonnementen:Nederland:Postbus 481600 AA EnkhuizenTel: 0228-324076e-mail: [email protected]ëLangestaanweg 6 bus 71785 MerchtemTel: [email protected] abonnement wordt stil-zwijgend verlengd, tenzij hetschriftelijk wordt opgezegduiterlijk één maand voor hetaflopen van het abonnement.

Redactie Frontier Magazine:Frontier Sciences FoundationPostbus 372, 8250 AJ Dronten,Nederland, Tel. 0321-380558Fax 0228-312081E-mail: [email protected]

Verantwoordelijke uitgever:Frontier Sciences FoundationPostbus 48, NL-1600 AA Enkhuizen,Tel. 0228-324076Fax 0228-312081E-mail: [email protected]: 7231599ABN-AMRO: 40.78.98.417http://www.fsf.nlISSN 1569 - 7983

Redactioneel

3 Controverse omtrent maan-landing versterkt

7 Alexandria8 Globescoop13 Frontier Symposium 2002:

balsem voor de rechter her-senhelft

17 Passeert de tiende planeet de aarde in 2003?20 In Focus24 Het beste uit het graancirkeljaar 200228 Toetankhamon: moord of ongeval?32 2012, het einde der lineaire tijd37 Identificatieplicht, het paard van Troje

Inhoud

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:20 Pagina 1

Page 4: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Al sinds de maanlan-dingen, zo'n dertig

jaar geleden, zijn er mensen die ervan overtuigd zijn dat we hele-maal niet op de maan zijn geweest (in dit artikel worden zij als‘ongelovigen’ aangeduid). Zij hangen de theorie aan dat de NASAalles in scène heeft gezet om de superioriteit van de Verenigde Sta-ten ten opzichte van de toenmalige Sovjet Unie (die ook bezig wasmet vluchten naar de maan) te bewijzen. Men twijfelt niet aan debedoeling om mensen naar de maan te brengen en men twijfeltook niet aan de echtheid van de Apollo programma's. De Apollo-vluchten gingen de ruimte in, maar hebben simpelweg de maannooit bereikt. Indien deze theorie bewezen wordt, dan zou datnatuurlijk een enorme blamage voor de Amerikaanse ruimtevaart-organisatie NASA betekenen. Vandaar dat deze organisatie heelgoed zijn best heeft gedaan om de waarheid te verbergen en eengrootschalig bedrog in het leven heeft geroepen, compleet metfoto's en tv beelden.

Tot nu toe was het de politiek van de NASA om niet te reagerenop de beschuldigingen van bedrog. Bij wijze van uitzonderingkwam er in 2001 wel een hele korte officiële verklaring dat NASAwel degelijk mensen naar de maan had gebracht. De controverseduurt echter voort en de theorie dat we niet op de maan zijn

geweest, wint langzaam terrein. Waarschijnlijk heeft dat NASAaangezet tot actie. Begin november 2002 kwam er een verklaringdat James Oberg (een vooraanstaand schrijver over ruimtevaart)was gevraagd om een boek te schrijven waarin alle argumentenvan de ‘ongelovigen’ zouden worden weersproken, ondersteundmet harde bewijzen. Dit boek zou voornamelijk worden geschre-ven voor gebruik in het onderwijs, waar leraren worden gecon-fronteerd met vragen over de echtheid van de maanlandingen.Nog geen week later kwam de NASA met het bericht dat zij deopdracht voor dit boek hadden teruggetrokken. De verklaring lagin de negatieve publiciteit. Door serieus in te gaan op de beschul-digingen meenden velen namelijk dat de organisatie blijkbaar tochiets te bewijzen had. Maar het intrekken van de opdracht boodook geen soelaas, aangezien de ‘ongelovigen’ nu stelden dat deNASA helemaal geen boek over de maanlandingen zou kunnenschrijven, om de eenvoudige reden dat die landingen niet hebbenplaatsgevonden!

Getrukeerde foto’sDe theorie dat de maanlandingen niet zouden hebben plaatsge-vonden ontstond nadat enkele mensen de maanfoto's aan eengrondig onderzoek hadden onderworpen. Hierbij werden eenaantal vreemde zaken opgemerkt:

3

Controverseomtrentmaanlandingenversterkt

Jeannella Felius

Recent is de controverse omtrentde mogelijkheid of de mens aldan niet voet op de maan zetteversterkt. Een astronautverkocht een journalist een klapin het gezicht daar die laatstezijn twijfels had. Dan steldeNASA een boek uit te geven met“bewijs” omtrent het bestaanvan de vluchten. Dat boek werduiteindelijk stopgezet. Nu zouNASA een telescoop op de maanrichten, waarbij men hoopt deAmerikaanse vlag op de maante zullen zien.

Op de linker, originele NASA, foto is de schaduw zijde van de astronaut verlicht. Op de maan, waar geen kunstlicht ofdampkring aanwezig was tijdens de Apollo vluchten, zou de schaduwzijde zwart moeten zijn, zoals op de rechter, gemo-dificeerde, foto zichtbaar is.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:20 Pagina 3

Page 5: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

4

• op diverse foto's die op verschillende landingsplaatsen zijngenomen wordt eenzelfde achtergrond gezien;

• op diverse foto's kloppen de schaduwen niet;• op diverse foto's ontbreken voetstappen (bijvoorbeeld tussen

maanvoertuig en astronaut) of er staan afdrukken op die nietvan maanlaarzen afkomstig zijn;

• onder de maanlander is in het geheel geen landingskrater tezien;

• er zijn nooit sterren te zien op de foto's.

Voor de personen die de foto's hadden onderzocht stond hiernavast dat een aantal foto's bewerkt was. Een mogelijke verklaringvoor het vervalsen van de foto's kon zijn dat de originele foto's teslecht waren geweest om gebruikt te kunnen worden en dat ach-teraf betere foto's in een studio waren gemaakt.De vermeende vervalsingen van de foto's bracht enkele anderenop de vraag of de maanlandingen zelf dan ook vervalst waren.Men ging na of het mogelijk zou zijn om de maanlandingen tesimuleren:• maanstenen komen ook op aarde voor, meteorieten die op de

Zuidpool zijn gevonden zijn identiek;• aardse maanstenen kunnen gemakkelijk radioactief gemaakt

worden in een laboratorium;• men kan radiosignalen vanaf de aarde laten weerkaatsen tegen

het maanoppervlak (dit is een regelmatig gebruikte techniek),zodat het lijkt alsof men berichten vanaf de maan ontvangt;

• foto's zijn uiteraard ook in een studio te maken.

Het bleek in theorie dus mogelijk om de maanlandingen te simu-leren!

Meer verdachte omstandighedenDe volgende stap bestond uit het zoeken naar verdachte omstan-digheden die er op zouden kunnen duiden dat er sprake was vanbedrog. Er werden allerlei zaken aangehaald waar vraagtekens bijgezet konden worden:• de NASA stuurde de beelden van de maanlandingen niet

rechtstreeks door naar de televisiestations, maar liet de mediaopnames maken van hun groot beeldscherm in Houston. Dezebeelden waren van slechte kwaliteit en daarmee onbruikbaarvoor grondige analyses;

• in Houston was in een studio een maanlandschap nagebouwd,

zodat de astronauten konden oefenen in de juiste omgeving.De achtergronden in deze studio zijn dezelfde als op enkelemaanfoto's. Recent hebben andere onderzoekers gesteld datsatellietfoto’s van Area 51, een vroegere supergeheime basisvan de luchtmacht, kraters vertoont die kunstmatig zijn en diegeen duidelijk doel kunnen hebben, behalve indien zegebruikt werden voor opnamen omtrent een maanlanding;

• volgens Kodak was het gebruikte filmmateriaal niet bestandtegen hoge temperaturen, de filmpjes zouden smelten bovende 65 graden Celsius. Veel foto's zijn genomen midden op dedag, bij temperaturen van 120 graden Celsius;

• de dikke handschoenen van de astronauten lieten nauwelijksenige beweging toe, waardoor het nagenoeg onmogelijk wasom een camera in te stellen;

• alle technische tekeningen en rapporten met betrekking tothet bouwen van de Lunar Module (door de firma GrummanAircraft) waren vernietigd. Niemand kon vertellen waarom ditgebeurd was;

• er zijn talloze technische details die niet kunnen kloppen of dieniet verklaard worden, zoals de vraag hoe de Moon Rover ismeegenomen en rijklaar is gemaakt, of hoe je pakken metwater kunt koelen bij temperaturen boven honderd gradenCelsius;

• NASA geeft niet aan hoe zij het probleem van de dodelijke str-aling in de Van Allen gordels heeft aangepakt en recentelijkwerd nog verklaard dat het probleem nog niet is opgelost;

• de astronauten werden direct na terugkeer op de aarde enke-le weken in quarantaine gehouden (letterlijk opgesloten in eentank), zonder dat daarvoor een medische reden was. Contactmet de buitenwereld was gedurende die tijd verboden;

• Neil Armstrong weigert al sinds het begin te spreken over zijnmaanlanding en er zijn ook geen foto's van hem op de maan;

• er zijn geen sporen van achtergebleven zaken op de maanaangetoond, terwijl dit met een krachtige telescoop goed tezien moet zijn.

De theorie dat de maanlandingen nooit hadden plaatsgevondenwerd steeds steviger onderbouwd. NASA was technisch niet instaat geweest om mensen op de maan te zetten, maar kon hetzich niet permitteren om dat openlijk toe te geven. Het grootstebedrog van de eeuw werd zorgvuldig opgebouwd, bewijzen van

Op verschillende filmopnamen van de Apollovluchten blijktde Amerikaanse vlag op de maan te wapperen, ook al is ergeen astronaut in de buurt.

Op elke foto zijn op vaste plekken "kruistekens" te zien.Deze zijn in de camera vastgelegd om de positie van deobjecten beter te kunnen opmeten. Op een aantal foto’sontbreken hier en daar deze kruistekens, zoals op dezefoto er een ontbreekt op de plek van het moederschip.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:20 Pagina 4

Page 6: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 6

Page 7: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:20 Pagina 2

Page 8: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

8

Bevroren wereld ontdekt voorbijPluto

8 oktober 2002

Wetenschappers hebben ver voorbij Plutoeen bevroren hemellichaam ontdekt meteen doorsnee van 1.287 kilometer. Het isvoor het eerst sinds de ontdekking van deplaneet Pluto dat er zo'n groot object isontdekt in ons zonnestelsel. De ijsmassa,met een omtrek die tien keer zo klein is alsdie van de Aarde, draait net als de planetenin een baan om de zon, maar is volgensastronomen geen planeet. De bevrorenwereld heeft de naam Quaoar gekregen. De Amerikaanse onderzoekers MichaelBrown en Chadwick Trujillo ontdektenQuaoar op telescoopafbeeldingen die op 4juni zijn gemaakt. "Het heeft ongeveer deomvang van alle asteroïden samen, dus hetis echt behoorlijk groot", zei Brown maan-dag. Quaoar is ongeveer half zo groot alsPluto, de kleinste en ten opzichte van dezon meestentijds verste planeet van onszonnestelsel. Quaoar cirkelt op een afstandvan zes miljard kilometer rond de zon. Eenrondje, waar de Aarde ruim 365 dagenover doet, duurt op Quaoar 288 jaar. Archiefonderzoek heeft inmiddels uitgewe-zen dat Quaoar al op foto's stond die in1982 zijn genomen, maar dat de massavreemd genoeg nooit eerder werd opge-merkt. Opnames van de ruimtetelescoopHubble hebben de omvang van de pla-neetachtige inmiddels bevestigd. Quaoar maakt deel uit van de Kuiper-gor-del, die wordt gevormd door ontelbarebrokken ijs en steen en die voorbij de pla-neet Neptunus rond de zon draait. Volgenswetenschappers hebben mogelijk tien mil-jard objecten in de gordel een diametervan minstens anderhalve kilometer enmaken naar schatting vijf tot tien mega-objecten van de gordel deel uit. Volgensastronomen is er naarmate er meer grotehemellichamen worden gevonden in deKuiper-gordel, steeds meer voor te zeggenom Pluto niet langer als een aparte planeette beschouwen, maar als slechts een van devele objecten binnen de Kuiper-gordel. De Amerikaanse ruimtevaartdienst NASAwil op onderzoek uitgaan en heeft plannenklaarliggen om een ruimtevaartuig op wegte sturen naar Pluto, Pluto's maan Charonen minstens een van de (andere) objectenbinnen de Kuiper-gordel. De missie zou in

2006 van start kunnen gaan, als er geldvoor beschikbaar komt. Na de lanceringdoet het ruimtevaartuig er vermoedelijktien jaar over Pluto te bereiken.

'Vader' van 'Dolly het schaap' wilook mensen klonen

14 oktober 2002

Professor Ian Wilmut, de Schotse weten-schapper die wereldberoemd werd door-dat hij als eerste een schaap klooonde, wilvolgens de Sunday Times nu een licentieaanvragen om menselijke embryo's te gaanklonen. De "vader" van het schaap Dolly had zichtot dusver ver van alle speculaties over hetklonen van mensen gehouden. Nu heeft hijeen licentie aangevraagd voor het Roslin-instituut nabij Edinburgh, waaraan hij ver-bonden is, en hij liet al weten binnen zesmaanden een groen licht te verwachten. De wetenschapper wil, wanneer hij die toe-stemming heeft, stamcellen gaan creëren.Volgens professor Wilmut zal hij zich volle-dig richten op onderzoek dat kan helpenbij de bestrijding van ziektes als Alzheimeren Parkinson en is er geen sprake van dathet Roslin-instituut baby's gaat klonen doorembryo's in een surrogaat-moeder te trans-planteren. Dat is trouwens momenteel ver-boden in Groot-Brittannië. De aankondiging van de onderzoeker zalhet debat dat aan de overzijde van hetKanaal woedt over het klonen van mensen,verder doen oplaaien. Verschillende organi-saties die zich tegen deze technieken ver-zetten, hebben zich al tot het Hogerhuisgewend om een totaal verbod af te dwin-gen.

Peru vindt Incagraf bij MacchuPicchu

15 oktober 2002

Peruviaanse archeologen hebben het eer-ste complete Incagraf gevonden bij MachuPicchu, sinds de beroemde hooggelegenIncastad 90 jaar geleden werd ontdekt. "Devondst is belangrijk vanwege de voorwer-pen die naast de beenderen, die vermoe-delijk van een vrouw zijn, werden aange-troffen", aldus de beheerder van MachuPicchu, Fernando Astete. Het gaat om pot-ten van klei en aardewerk, bronzen spel-den, een spiegel en een gesp. Volgens Ast-ete hebben eerdere opgravingen op hetspectaculair gelegen archeologische com-plex alleen maar wat beenderen opgele-

verd maar geen Incagraven.Machu Picchu, dat meer dan 500 jaar gele-den werd gebouwd, is de grootste toeristi-sche trekpleister van Peru en staat op deWereldlijst van Erfgoed van de UNESCO.De Incastad wordt jaarlijks door een halfmiljoen buitenlandse toeristen bezocht.Toen het complex van Machu Pichhu in1911 werd ontdekt, werden 172 graftom-bes met menselijke resten gevonden, maarsindsdien waren er geen complete gravenmeer aangetroffen, aldus Astete. De Span-jaarden die Peru veroverden, hebbenMachu Pichhu, gelegen bij de zuidelijkeAndesstad Cusco, nooit gevonden. Datgebeurde pas toen de Amerikaanse archeo-loog Hiram Bingham na aanwijzingen vande lokale bevolking op de door vegetatieoverwoekerde stad stuitte. Cusco was vande 13e tot de 16e eeuw de hoofdstad vanhet Incarijk, dat zich uitstrekte van Colom-bia tot Chili.

Het heelal is 'vlak' en blijft uitdijen

16 oktober 2002

Het heelal zal altijd blijven uitdijen, zo blijktuit het internationale Archeops-experi-ment. Dit heeft het Franse Centrum voorWetenschappelijk Onderzoek CNRSbekendgemaakt. Via een stratosferischeballon, die op 7 februari in het ZweedseKiruna werd opgelaten, werden de totnog-toe omvangrijkste metingen verricht vande kosmische achtergrondstraling, metandere woorden de echo van de Big Bang. Die kosmische straling leert meer over deOerknal waarmee de kosmos zowat veer-tien miljard jaar geleden zou zijn ontstaan,de dichtheid van het heelal, de leeftijdervan en de verdere evolutie van het uni-versum. De ballon leerde dat de kosmoswel degelijk 'vlak' is. Wat volgens SimonWhite van het Max-Planck-Instituut voorAstrofysica in Garching erop wijst dat dekosmos in tijd en ruimte zal blijven uitdijen.Overigens is ook de theorie van de Oerkn-al zelf weer geldig bevonden. Archeops vormt een aanloop tot de Planck-satelliet van het Europese ruimtevaartbu-reau ESA. Die moet de kosmische achter-grondstraling nauwkeurig in kaart bren-gen, en aldus meer leren over de geschie-denis en toekomst van het universum.

Bottenkist met tekst over Jezus

23 oktober 2002

Een kist met in het Armeens de tekst:

Krantenkiosk

Globescoop

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 8

Page 9: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

9

"Jacob, zoon van Jozef, broer van Jezus" ismogelijk het oudste archeologische bewijsvan het bestaan van Jezus Christus.De kalkstenen beenderendoos of ossuari-um stamt volgens het Israëlische geologi-sche instituut uit het jaar 63 en hetopschrift is authentiek. De Franse epigraafAndré Lemaire schat dat in die tijd rondJeruzalem de combinatie van de namenJozef, Jacob en Jezus hooguit twintig keerkan zijn voorgekomen. Hij is ervan over-tuigd dat hier Jezus van Nazareth wordtbedoeld. Hij wijst er ook op dat de broervan Jezus in 62 door steniging ter doodwerd gebracht. Zijn beenderen zoudendan een jaar later in de kist zijn gelegd. Dis-covery Channel zendt komend voorjaareen documentaire hierover uit.

Beenderenkist broer Jezus ver-valsing

26 oktober 2002

De in Israël gevonden beenderkist die eenbewijs zou zijn voor het bestaan van Jezus,is "met aan zekerheid grenzende waar-schijnlijkheid" een vervalsing. Dat zei deLeidse nieuwtestamenticus prof.dr. H.J. deJonge vrijdag. Bovendien is het volgenshem zeker niet de eerste buitenbijbelseaanwijzing voor het bestaan van Jezus. Het kalkstenen ossuarium uit 63 na Chris-tus draagt in het Aramees de inscriptie'Jacobus, zoon van Jozef, broer van Jezus'.Jacobus, een broer van Jezus, komt in hetNieuwe Testament voor als leider van deeerste christelijke gemeente in Jeruzalem.De Franse paleograaf André Lemaire van deSorbonne in Parijs, die het object voor heteerst heeft bestudeerd, gelooft dat deinscriptie verwijst naar de bijbelse Jezus. De Jonge vindt vooral de verwijzing naarJozef verdacht. Jozef komt als Jezus' vaderpas voor in de evangeliën van Lucas enMattheüs. Het oudste evangelie, dat vanMarcus, vermeldt Jozef nog niet. Het is vol-gens De Jonge niet erg waarschijnlijk dathet Marcusevangelie, dat dateert van 70 na

Christus, Jozef niet kent en het ossuariumuit 63 wel. Het kistje is dan ook vermoede-lijk "christelijk maakwerk" uit de tijd nadatLucas en Mattheüs hun evangeliën haddengeschreven, stelt hij. Zelfs als het ossuarium inderdaad uit deeerste eeuw stamt, dan is er nog geenonomstotelijk bewijs dat het naar de bijbel-se Jezus verwijst. De onderzoekers stellendat de combinatie van de drie namen sta-tistisch gezien opvallend is. "Maar ook alkomt die combinatie nog maar een enkeleandere keer voor, dan is het kistje al geenbewijs meer", aldus de hoogleraar. Boven-dien zijn vinder en vindplaats nog nietbekendgemaakt. "Zonder een duidelijkbekende vindplaats is de vondst waarde-loos, want dan kan er gemakkelijkgeknoeid zijn", aldus De Jonge. De hoogle-raar begrijpt alle opwinding rond het ossu-arium niet. Onomstotelijke bewijzen datJezus een historische figuur is, waren er allang. De brieven van Paulus, die uit dejaren 50 tot 57 stammen, en Marcus leg-gen daar onafhankelijk van elkaar getuige-nis van af. Ook maken de niet-bijbelsegeschiedschrijvers Flavius Josephus, Tacitusen Suetonius melding van Jezus.

Beenderenkist met inscriptieJezus zwaar beschadigd

5 november 2002

De beenderenkist met de inscriptie diemogelijk naar Jezus van Nazareth verwijst,is tijdens transport van Israël naar Canadazwaar beschadigd. Het Royal OntarioMuseum heeft dat vrijdag bekendgemaakt.De eeuwenoude kist is gebarsten, maarniet gebroken. Museumdirecteur Dan Rahi-mi noemde de schade ernstig maar nietongewoon voor een kalkstenen kist uit deeerste eeuw. Mogelijk zijn oude barsten tij-dens de reis groter geworden en nieuweontstaan. Sommige barsten zijn een milli-meter wijd.In de kist staat een inscriptie in het Ara-mees met de woorden 'Jakob, zoon van

Jozef, broer van Jezus'. Als de kist en deinscriptie authentiek zijn, bewijst het voor-werp mogelijk het bestaan van Jezus. Denamen kunnen echter ook naar anderemensen uit Jezus' tijd hebben verwezen. Debeenderenkist, waarvan het bestaan inoktober wereldkundig werd gemaakt, zouop 16 november tentoongesteld worden inOntario. Het museum heeft de Israëlischeeigenaar van de kist aangeboden debeschadigingen te behandelen met specia-le lijm, maar hij heeft daar nog niet opgereageerd.

Totnogtoe kleinste planeet ge-vonden dankzij nieuwe techniek

24 oktober 2002

Dankzij een nieuwe opsporingstechniekhebben onderzoekers naar eigen zeggende totnogtoe kleinste planeet buiten onszonnestelsel gevonden, zo staat in hetjongste nummer van de AstrophysicalJournal Letters. Totnogtoe zijn iets meerdan honderd planeten buiten ons zonne-stelsel ("exoplaneten") gevonden. Ze zijnniet "gewoon" te zien, maar verraaddenzich door de invloed die zij uitoefenen ophun moederster. Alice Quillen en collega's van de Universi-teit van Rochester gooiden het over eenandere boeg. Zij zochten naar patronen dieeen planeet in het stof rond een ster creë-ren, met name het samenklonteren vanstof door de passage van de planeet. Dezetechniek leidde tot de vondst van een pla-neet rond de jonge ster Epsilon Eridani opongeveer tien lichtjaren van ons, dus dicht-bij.De nieuweling heeft hoogstens een tiendevan de massa van Jupiter en is zowat dekleinste exoplaneet die totnogtoe is opge-spoord. Het hemellichaam heeft 280 jaarnodig om één keer rond Epsilon Eridani tewentelen. Astronomen beschouwen Epsilon Eridanials een soort venster op ons verleden, metname op de manier waarop ons zonnestel-sel is ontstaan. Er is zelfs naar radiosignalenuit de buurt geluisterd om eventuele teke-nen van leven op te vangen.

Europese geleerden producerenantimaterie

30 oktober 2002

Europese natuurkundigen zeggen atomenvan antimaterie te hebben geproduceerden voor het eerst metingen te hebben ver-richt die een beter inzicht kunnen geven inhet ontstaan van het heelal. De onderzoe-

De beenderenkist van de broer vanJezus

Opschrift van de beenderenkist:"Jacob, zoon van Jozef, broer vanJezus"

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 9

Page 10: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

13

Omdat er vorig jaarbelangstellendenteleurgesteld moestenworden was dit jaargekozen voor een

locatie met niet alleen meer allure, maar ook met meer ruimte.Vijfhonderd zitplaatsen waren beschikbaar en een zeer groot deelervan bleek uiteindelijk bezet. Ook in de pauzes hoefde het nietgedaan te zijn met de pret, want er was gezorgd voor een uitge-breid buffet en talloze interessante organisaties toonden in ver-schillende stands hun waar. Maar natuurlijk stonden de lezingencentraal. Niet voor niets!

Het fenomeenHerman Hegge, mede-oprichter van de Frontier Sciences Founda-tion, viel de eer te beurt om het toegestroomde publiek als eerstetoe te spreken. Hij somde in het kort de nieuwe activiteiten van destichting op. Natuurlijk springt daarbij de oprichting van FrontierPublishing het meest in het oog. Inmiddels zijn al zeven boekenonder deze vlag verschenen en het eerste exemplaar van het aller-nieuwste boek werd door Herman Hegge op het symposium uit-gereikt aan de auteur Rudy Cambier. Voordat de eerste spreker het woord werd gegeven toonde Her-man nog een video van de enige persconferentie die de astronau-ten van de eerste Apollo vlucht na hun terugkeer op Aarde gaven.Een somber en doods tafereel en Herman beloofde ons dat we eenmeer geanimeerde dag tegemoet konden zien. Met het oog op desprekerslijst geen al te riskante belofte. Dat bleek ook al tijdens deeerste lezing van de dag.

Bert Janssen is graancirkelonderzoeker. De laatste jaren brengt hijde zomermaanden door in het zuidwesten van Engeland om zelfde ontwikkelingen in het veld te kunnen volgen. Samen met JanetOssebaard heeft hij in de afgelopen jaren vier waardevolle video-banden geproduceerd die het graancirkelfenomeen in alle facet-ten weergeven. Daarnaast is Janssen een begenadigd spreker enook tijdens dit congres bespeelde hij het publiek zeer vakkundig.Waarom komt hij 's zomers in de graanvelden zo weinig Neder-landse mensen tegen, terwijl het graancirkelfenomeen toch éénvan de grootste wonderen van deze tijd is, zo vroeg hij zich af. Zijnwe wel echt geïnteresseerd? Janssen deed in ieder geval prima zijnbest om onze interesse te wekken door te bewijzen dat het feno-meen werkelijk bestaat en zelfs verdomd goed nadenkt. Nadruklegde hij daarbij op de vaak zeer ingewikkelde geometrische ver-schijningsvormen van de cirkels. Alleen dat aspect van de cirkelswijst er al op dat niet alles door plaatselijke grappenmakers op eenzaterdagnacht na een bezoek aan de kroeg in het veld wordtgelegd. Het bewijst dat 'er meer aan de hand is'. Zijn gepassio-

neerde betoog maakte grote indruk op de zaal en nadat RobertBoerman op een ongedwongen en nuchtere manier een overzichthad gegeven van de dit jaar in Nederland verschenen graancirkelsbleek zelfs één van de andere sprekers, Willem Oltmans, danig vande kaart. Zozeer zelfs dat hij toezegde zich in te zetten voor eenbetere verslaggeving van het graancirkelfenomeen in de diversemedia. Een nobel streven waar wij natuurlijk het nodige van ver-wachten! Oltmans zelf sprak op de voor hem karakteristieke wijzeover het gevaar van de huidige Amerikaanse politiek. Gezien dereacties uit de zaal een onderwerp dat bij veel mensen snarenraakt. Zijn voorspelling dat Irak in geval van oorlog met de Ver-

FrontierSymposium 2002Balsem voor derechter hersenhelft

Niels Brummelman

In navolging van de succesvolleeditie van vorig jaar hieldFrontier Sciences Foundation opzondag 3 november weer eenlandelijk congres. Niet alleen desprekers spraken tot deverbeelding, ook de locatiemocht er zijn. Want het geheelvond in hartje Amsterdam, inhet Grand Hotel Krasnapolskyop de Dam, plaats. Een beteraffiche was welhaast nietmogelijk en de dag was er danook naar. Van Bert Janssen totWillem Oltmans, van RobertBoerman naar Bram Vermeulen.En niets bleef onbesproken.

Bert Janssen en Janet Ossebaard (niet aanwezig) ontvan-gen de Frontier Award 2002 voor hun werk in het veld vangraancirkels.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 13

Page 11: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

14

enigde Staten alle Iraakse oliebronnen in brand zal zetten deed bijmenigeen koude rillingen over de rug lopen. Tijd voor pauze!

Het probleemNa de pauze was het de beurt aan de welbekende Bram Vermeu-len. Vorig jaar nog reikte hij de Frontier Award aan Eltjo Haselhoffuit. Zijn boeiende en enthousiaste manier van presenteren deedFrontier besluiten hem ook voor dit jaar te charteren. Vermeulenmaakte zijn faam meer dan waar. Op komische, intelligente envooral indringende wijze besprak hij 'Het Probleem'. Dat probleembestaat uit onze weerstand tegen het aannemen van 'niet geac-cepteerde kennis'. Die weerstand wordt veroorzaakt door angstom het veilige wereldbeeld los te laten. Ieder mens wil houvast,streeft naar zekerheid. En daarom creëren we, op basis van erva-ringen uit het verleden, onze eigen wekelijkheid die we vervolgensin ons betonnen brein inmetselen. Daar ligt het goed en stevigverankert! Om toch door die muur heen te breken is geen zwareklinkhamer nodig, maar slechts het besef dat men nu, op ditmoment, leeft. Negatieve energie moet losgelaten of juist op een

positieve manier verwerkt worden. Natuurlijk betekent dat niet datje alles maar klakkeloos moet aannemen, maar dat je juist met een'open mind' bepaalde claims zelf dient te onderzoeken. En daar isVermeulen de laatste jaren mee bezig. Hij heeft aan den lijveondervonden welke reacties dan uit grote delen van de samenle-ving te verwachten zijn. Hij 'zag ze vliegen' en werd steeds vakerals een 'zwever' omschreven. Vermeulen reageerde op dat laatstemet de opmerking van de dag: "Dat zag ik zelf juist heel anders, alwas het alleen maar vanwege mijn gewicht".

Hoewel Rudy Cambier, mede vanwege een aantal fysieke gebre-ken, een minder begenadigd spreker dan Bram Vermeulen bleek,had de inhoud van zijn lezing een hoog amusementsgehalte. Prof.Cambier (België) heeft zich jarenlang beziggehouden met onder-zoek en analyse van de teksten van Nostradamus. Tijdens zijnonderzoek kwam hij tot de conclusie dat de 'Voorspellingen vanNostradamus' niet in de jaren 1550 geschreven werden door deProvençaal Michel Nostredame, maar wel in de periode van 1323tot 1328 door een cisterciënzer monnik, wiens moedertaal het

Bram Vermeulen (linksboven), Robert Boerman (rechtsboven), Bert Janssen (linksonder) en Willem Oltmans (rechtsonder)waren slechts vier van een reeks sprekers die van het symposium dit jaar opnieuw een onvergetelijk evenement maakten.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 14

Page 12: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

De hoeveelheid lekken van ingewijden, sterrenwachten en hetVaticaan kan mogelijk een beslissende breuk veroorzaken in dedam die de onthulling omtrent de zogenaamde tiende planeetvan ons zonnestelsel moest tegenhouden. Het belangrijkste ver-haal op aarde in meer dan drieduizend jaar ontrukt zich snel aande greep van de mensen die de financiële markten en de voor-naamste media beheersen en die het achterhielden uit angst voorpaniek en financiële chaos. Deze machthebbers hebben meerrespect voor geld dan voor mensen. Het publiek kan een kans krij-gen om zich erop voor te bereiden als het wordt ingelicht. Onzeplaneet staat mogelijk op het punt in het voorjaar van 2003opnieuw regelmatig geweldige aardbevingen te ondergaan doorde doortocht van de tiende planeet door dit deel van ons zonne-stelsel. Door de elektromagnetische plasmaverbinding tussen deplaneten ondervinden veel gebieden op aarde nu een klein voor-proefje van deze veronderstelde komst van Planeet X (PX). Ze heb-ben te kampen met vreemd weer, stormen, vulkanische uitbars-tingen en seismische activiteit. Planeet X draait tussen onze zon en zijn donkere dubbelster. Opeen tekening in de New Science & Invention Encyclopedia van 1987zijn onze dode dubbelzon en de tiende planeet te zien. ZechariaSitchin, bekend als de auteur van The 12th Planet, zinspeelt inprivé-sfeer er op dat PX of Nibiru in deze tijd zal terugkeren. Eengroep Russische wetenschappers kwam in het jaar 2000 diversekeren bijeen om te praten over de naderende planeet die door eenvan hun grootste sterrenwachten was ontdekt. Een professor in defysica maakte bekend dat hij deze bijeenkomst had bijgewoond.Dat leidde op 13 september 2000 tot het beruchte persbericht'Probleem 2003' van het meest gerenomeerde persbureau terwereld, Reuters. Hoge Russische ambtenaren vroegen om de vor-ming van een commissie om het probleem te bestuderen dat naarverwachting tot 'een reeks rampen en een enorme bevolkingsaf-name' zou leiden. Ze vroegen zich openlijk af of Rusland daarnanog wel als land zou bestaan. Andrej Sjoeksjin, die dit verhaalschreef, heeft privé toegegeven dat hij niet wist waarom de Russi-sche leiders dit zeiden en heeft er zijn eigen speculatie aan toege-voegd die niet bij het verhaal paste. Alle volgende verhalen die zijngeschreven om de onthulling in de doofpot te stoppen, weiddenalleen uit over Andrejs speculatie en negeerden de voornaamstepunten uit het oorspronkelijke verhaal zoals 'een enorme bevol-kingsafname'.Toen een rijke Duitse zakenman zelf contact opnam met een grotesterrenwacht in St. Petersburg leverde dat belangrijke informatieop. De man die daar de leiding had bij het zoeken naar nieuweplaneten gaf toe dat ze Planeet X al drie jaar in de gaten hieldenen dat ze zich zorgen maakten om de aanzienlijke schade die hijtijdens zijn passage op aarde zou aanrichten. Ze hadden Planeet Xde naam 'Raja Sun' of 'Grote Ster' gegeven.Ik (Mark Hazlewood) werd onlangs gebeld door iemand uit Cana-da. Roy, een verontruste lezer, bedankte me omdat hij mijn boekhad ontvangen. Zijn eerste telefoontje met een plaatselijke ster-renwacht leverde de volgende resultaten op. Een assistente van de

astronomen nam op. Roy vroeg of ze van Planeet X had gehoord.Ze zei 'ja', maar voegde er aan toe 'dat ze er niet over mocht pra-ten en dat de wetenschappers het er niet over eens waren of diegrote schade zou veroorzaken tijdens zijn passage.' Roy vroeg hetvervolgens aan een van de astronomen die daar werkzaam was.De astronoom zei dat ze niet naar zulke dingen keken. Ingewijdenbij NASA en het militaire apparaat bevestigen op persoonlijke titeldat velen van hen stilletjes de bouw van koepelhuizen – de sterk-ste structuur die de mens kent – uitbesteden in het noorden vande Verenigde Staten – één van de veiligste plekken. Die koepelszouden de winden met orkaankracht en de wereldwijde aardbe-vingen moeten doorstaan die worden verwacht. Als die koepelsworden gebouwd in de golvende heuvels of aan de voet van ber-gen, ver uit de buurt van de kusten, grote bevolkingscentra envlakke prairies – die naar verwachting onder zullen lopen door devoortdurende regenstormen en de stijgende zeespiegel als gevolgvan het afsmelten van poolijs op Antarctica en Groenland – heeftmen de meeste kans om te overleven.Het is de vraag of het Pentagon en de overheid zichzelf zalbeschermen en tevens de nodige informatie wil doorgeven om debevolking te beschermen. Planeet X is Nibiru, Alsem of het meestvereerde hemellichaam uit de hele oudheid. Na 3660 jaar zal onzetiende planeet vermoedelijk in het voorjaar van 2003 weer vol-gens zijn vaste baan langskomen. De gevolgen die Planeet X voorde aarde zal hebben zijn duidelijk aangetoond in verslagen uitantieke teksten over mogelijke eerdere passages en middels geo-logische en archeologische bevindingen die verwijzen naar plotse-linge en chaotische veranderingen in het verleden. Ik heb in sterkuiteenlopende bronnen vijftig namen voor Planeet X ontdekt enheb er 34 in mijn boek vermeld.

Wat komt er op ons af?Pater Malachi Martin heeft in de hoogste kringen van de katholie-ke kerk gewerkt. Hij heeft drie doctorstitels en was iemand naarwie de paus luisterde. Hij heeft in 1997 uitgelegd dat het hemelli-chaam dat op ons af komt miljoenen zal laten sterven gedurende

17

Passeert de tiendeplaneet de aarde in2003?

Mark Hazlewood

De tiende planeet, in de jarenzeventig populair gemaakt doorde Amerikaanse auteur ZechariaSitchin, zou volgens bepaaldevoornamelijk Russischewetenschappers niet alleenbestaan, maar vanaf 2003 zijndoorloop langsheen de aardeaanvatten.

Mark Hazlewood

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 17

Page 13: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

18

de vijf à tien jaar waarin het ons passeert. Hij zei dat we de hemelmoesten afzoeken naar een teken van naderend onheil. Het tekenzal de vorm van een kruis hebben en iedereen zal het zien. (Erwordt gezegd dat Planeet X op een rood kruis aan de hemel zal lij-ken wanneer hij voor het eerst zichtbaar wordt.) Malachi Martinheeft ook 'Het derde geheim van Fatima' gelezen. Malachi wilde erop de radio niet met Art Bell over praten. Art vroeg hem: 'Zoudener miljoenen mensen omkomen?' Malachi antwoordde: 'Het is nogerger, erger dan je je kunt voorstellen.'Het Vaticaan heeft zijn eigen telescoop: de VATT (Vatican Advan-ced Technology Telescope) wordt bediend vanuit het Mt. Graham-observatorium in zuidoost Arizona. Ik heb begrepen dat de katho-lieke kerk wetenschappelijke studies steunt en uitvoert en nietalleen om de bijbelse geschiedenis te bewijzen. De laatste tijdheeft een hele reeks sterrenwachten om uiteenlopende redenenhun deuren gesloten. Vele sterrenwachten die wel open blijvenwillen hun apparatuur domweg niet voor iemand op het sterren-beeld Orion richten. Sommigen geven als excuus dat er iets wordtgeblokkeerd of dat de apparatuur niet werkt. Renovaties zijnineens hun favoriete excuus. Zo zijn het Griffith Observatory, hetAdler Planetarium & Astronomy Museum in Chicago en het Hay-den Planetarium in het Rose Center for Earth and Space in NewYork de laatste tijd gerenoveerd. Toeval of niet, maar er zijn ster-renwachten in diverse andere landen die in deze tijd hetzelfde lotondergaan.Om diverse redenen is Planeet X bewust in een belachelijk of ver-warrend daglicht gesteld. Een mogelijke reden is het voorkomenvan paniek bij de wereldbevolking. Veel websites en artikelen ver-

spreiden nog altijd leugens en desinformatie over Planeet X: 1. Ze zeggen dat Planeet X wellicht kán bestaan of dat er geenbewijs voor het bestaan ervan is of dat hij maar eens in de paarmiljoen jaar langskomt als hij bestaat. Dit eerste niveau van desin-formatie is wijd verspreid. 2. De tweede laag desinformatie is bestemd voor mensen die hunhuiswerk hebben gedaan en absoluut weten dat Planeet X weldegelijk bestaat. Tegen hen zeggen de desinformatiekunstenaarsdat hij niet tijdens ons leven zal langskomen.3. Ten slotte zeggen ze tegen de sterrenwachten die zich volko-men bewust zijn van Planeet X en zijn aankomsttijd: 'Hou je monden maak je geen zorgen; er zal niets gebeuren tijdens de passage.'

GevolgenDe massa, het magnetisme van hoog aangeslagen plasma en dedichtheid van planeet X ontwrichten het oppervlak van elke pla-neet die hij passeert. De geschiedenis toont zelfs aan dat zijn ver-reikende elektromagnetische invloed de stromen in de kern van deaarde al ongeveer zeven jaar voor de passage verandert, wat leidttot grote weersveranderingen. De vulkanische en seismische acti-viteit komt zo'n 30-40 jaar voor elke passage op gang. Sinds begin1996 is het traditionele weer dramatisch veranderd en wordenoude records regelmatig gebroken. De stijging van aardbevingen,vulkaanuitbarstingen en veranderingen in het elektromagnetismeworden zoveel mogelijk uit het nieuws gehouden. Het weer alleenkan ten onrechte worden geweten aan het broeikaseffect en cyclivan de zon, maar dat geldt niet voor het gerommel in de aarde engelijktijdige veranderingen in het hele zonnestelsel. Het heelalbestaat volgens de astronoom James McCanney voor 99 percentuit plasma, elektrisch geladen deeltjes in verschillende aggregatietoestanden. Planeten zijn dichte bollen aangeslagen plasma. Denadering van Planeet X in onze omgeving van het zonnestelselzendt een geweldige hoeveelheid elektrisch geladen energiedeel-tjes van plasma in golven naar alle planeten in ons zonnestelsel viade draadvormige magnetische krachtlijnen die kriskras door hetuniversum lopen. Het hele universum is een verbonden web vanelektriciteit en plasma is de geleider. De media willen de bevolkingwijs maken dat de vervuiling van onze industriële beschaving deoorzaak is van de weersveranderingen en de afgelopen paar jaartot het broeikaseffect heeft geleid. Waarom zwijgen ze over deseismische en vulkanische veranderingen die tegelijkertijd plaats-vinden? Waarom zouden ijskernen aantonen dat het klimaat vande aarde in het verleden regelmatig dramatisch is veranderd?Wanneer je begrijpt dat onze zon en alle planeten van ons zonne-stelsel eveneens worden beïnvloed door de nadering van PlaneetX, zul je zien hoe belachelijk de doofpotactie van de media is.Vulkanische en seismische activiteiten zijn sinds 1975 met 400-500percent toegenomen. Alle planeten veranderen. In principe vindenop alle planeten en de zon ongewone verschijnselen plaats, toe-genomen activiteiten en vreemd weer. Dat is het Russische stand-punt ten aanzien van aardse veranderingen. Harde feiten die inAmerika niet worden gemeld. De dampkring van de planeten isaan het veranderen. Dr. Dmitrijews werk toont aan dat de plane-ten zelf aan het veranderen zijn. Ze ondergaan veranderingen inhun atmosfeer. De atmosfeer van Mars is bijvoorbeeld aanzienlijkdikker geworden. De maan van de aarde begint ook een atmosfeerte krijgen die bestaat uit een verbinding die dr. Dmitrijew 'natrium'noemt. Dmitrijew zegt dat er om de maan een 6000 kilometerdikke laag natrium zit die er vroeger niet was. Daar komt nog bijdat een soortgelijke verandering in de atmosfeer van de aardeoptreedt, waarbij in de hoogste lagen HO-gas wordt gevormd dater vroeger niet was; het bestond domweg niet in de hoeveelheidwaarin het nu voorkomt. Dat heeft niets te maken met het broei-

Het onlangs door Mark Hazlewood uitgegeven boekwerkover de komst van Planeet X, is tot nu toe alleen in deEngelse taal verschenen.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 18

Page 14: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Voormalig "Chief of Staff" John Podestaspreekt over UFO's

Jimmy Carter zag ooit een UFO en iedereen meende dat tijdenszijn presidentschap daarom een onderzoek zou worden uitge-voerd omtrent de aard van UFO's. Maar er was louter stilte. Bijieder nieuw presidentschap bestaat de hoop op meer duidelijk-heid, ondanks het feit dat de gemiddelde Amerikaanse presidentgeen interesse lijkt te tonen in een fenomeen dat de bevolking afen toe in rep en roer brengt. Al die presidenten hebben steeds eenorder getekend waarbij Area 51, volgens sommigen een geheimebasis waar het Amerikaanse leger buitenaardse technologie her-bergt, boven de wet verheven blijft. Burgerrechten zijn in en omde basis niet van toepassing en het doden van indringers zal nietleiden tot vervolging. Maar af en toe is er een beetje hoop. Enmomenteel is die hoop gericht op John Podesta, voormalig "Chiefof Staff" van president Clinton. Hij zal zijn steun geven aan eenpoging om geheime overheidsdocumenten omtrent UFO's vrij tekrijgen. Hij stelt dat dit in het publieke belang moet gebeuren.Podesta was een sleutelfiguur in de regering van Bill Clinton. Dieregering deed meer dan andere regeringen om het UFO-mysteriete ontsluieren. Clintons' wetenschappelijke adviseur Dr. John Gib-bons organiseerde een onderzoek bij de Amerikaanse luchtmachtomtrent de crash van een onbekend object in Roswell, New Mexi-co, in 1947. Clintons' eerste CIA directeur James Woosley gaf hetgroene licht voor een onderzoek geleid door de CIA naar de aardvan het UFO-fenomeen. Clinton zelf vroeg zijn goede vriend Web-ster Hubbell om de waarheid te achterhalen. De interesse in hetfenomeen werd gedeeld door zijn vrouw Hilary. Zij hielp LaurenceRockefeller met het schrijven van een brief naar de president, metals onderwerp het UFO-fenomeen. Dit leidde tot een briefing vande president door Rockefeller op de Rockefeller ranch, tijdens eenpresidentiële vakantie aldaar in 1995. Het was op diezelfde ranchdat personen als Budd Hopkins en Harvard professor John Mackverbleven; beiden waren auteurs van boeken die stelden dat tallo-ze Amerikaanse burgers door vreemde, waarschijnlijk buitenaard-se, wezens ontvoerd werden. De nieuwste poging om de waar-heid te achterhalen is het initiatief van een Amerikaans televisie-netwerk, met name het SCI FI Channel, een kanaal gewijd aanscience fiction. Het initiatief werd gelanceerd op de National PressClub in Washington, op 22 oktober 2002. Onder de noemer"Coalition for Freedom of Information" (CFI) werd gevraagd ommeer openheid te geven omtrent geheime documenten. Of heteen positief resultaat zal opleveren valt, zoals steeds tijdens devoorbije dertig jaren, af te wachten.

Boeing openbaart nieuwe technologie

Op 18 oktober besloot Boeing dat de geheimzinnigheid omtrenteen geheim toestel, door de luchtvaartmaatschappij gebouwd,mar eens afgelopen moest zijn. De zogenaamde "Bird of Prey" waseen doorbraak in technologie en vliegtuigontwerp. Het geheimeproject liep tussen 1992 en 1999. De onthulling gebeurde omdatde gebruikte technologie nu standaard geworden is binnen deindustrie, waardoor de geheimzinnigheid niet langer noodzakelijkis. Behalve nieuwe "stealth" technologie, dat een vliegtuig voor deradar onzichtbaar maakt, was het programma ook belangrijk van-wege nieuwe, snelle technieken om prototypes te leveren. Hettoestel werd ontwikkeld door Phantom Works, een geavanceerdonderzoeks- en ontwikkelingsonderdeel van Boeing. De Bird ofPrey was een van de eerste toestellen die grote stukken composietstructuren gebruikte, alsook van een driedimensionaal, virtueelontwerp en assemblage processen uitging die ervoor zorgden datde bouw van het toestel niet tot astronomische kosten leidde. Hetproject werd volledig gesponsord door Boeing, alle 67 miljoendollar. Het resultaat was een subsonisch, eenzitter toestel dat 38testvluchten uitvoerde. De eerste vlucht vond in de herfst van1996 plaats. De vleugelgrootte is iets meer dan zeven meter, meteen lengte van ongeveer vijftien meter. Volgens Jim Albaugh, voor-zitter en directeur van Boeings Integrated Defense Systems, washet toestel verantwoordelijk voor de transformatie van de techno-logie die Boeing gebruikt. "Dit toestel veranderde de regelsomtrent ontwerp en bouw van vliegtuigen." Dat zou een impactgemaakt hebben op zowel militaire als commerciële toestellen.Grote Piramide wordt verder onderzochtOp 24 oktober 2002 werd bekend dat de Egyptische archeologi-sche dienst verder zou werken om het mysterie van de schachten

20

In Focus

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 20

Page 15: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

21

van de koninginnekamer op te lossen. Men zal hiervoor de bui-tenkant van de piramide onderzoeken, waar zich mogelijk een uit-gang bevindt van de schacht. In september 2002 werd onderzoekverricht in een kleine schacht waar in 1993 een deur werd gevon-den die verder onderzoek belemmerde. Een boring wees uit dat nadie deur zich er een andere deur bevond. Zahi Hawass, hoofd vande Antiquiteiten-afdelingen en verantwoordelijk voor het onder-zoek, bevestigde dat hij nog geen plan heeft om door de tweededeur te dringen, maar benadrukte een oplossing te hebben binnenhet jaar. Dergelijke schachten zijn uniek voor de Grote Piramide endaarom is het voor archeologen moeilijk om een oplossing te bie-den omtrent hun functie. Misschien was hun functie symbolisch,of voor ventilatie, of misschien verbond het nog te ontdekkenkamers met andere kamers in de piramide. Hawass zal de noorde-lijke en zuidelijke kant van de piramide schoonmaken om zo teachterhalen of er sporen zijn van een uitgang van de schachten.Waar die zich ongeveer moeten bevinden kan dan wellicht ach-terhaald worden. Die techniek is niet nieuw. Reeds op 12 februari1837 ontdekte John Perring de opening van de noordelijkeschacht vanuit de Koningskamer. Perring probeerde de opening tevergroten en de schacht vrij te maken. Uiteindelijk bleek het eenpassage te zijn die geforceerd was. Ze liep ongeveer twaalf meterdiep, waar de opening overging in de originele schacht. Dat wasduidelijk zichtbaar, daar de geforceerde opening een meter bijzestig centimeter mat, terwijl de originele passage louter twintigbij twintig centimeter was. Wie die opening maakte is onbekend.Meteen is dus ook niet duidelijk of er zich aldaar iets bevond. Hetlijkt er louter op te wijzen dat de schacht wel degelijk uitmonddeaan de buitenkant van de piramide en nieuwsgierige geesten deopening vergrootten, op zoek naar schatten. Op 21 mei 1837vond Perring de opening van de zuidelijke schacht aan de buiten-kant van de piramide. Circa twee meter onder het oppervak vondPerring een grote steen die de schacht afsloot. Toen die steen ver-wijderd werd, zo stelt men, kwam er plots frisse lucht in deKoningskamer terecht. De vraag is dan meteen of een soortgelijkesteen gebruikt werd voor de afsluiting van de koningskamer en ofhet die stenen zijn welke teruggevonden werden in september2002. Verder onderzoek moet alle mogelijkheden zorgvuldigafwegen.

De CIA en de Ark van Noach

In november openbaarde de CIA twee nieuwe documenten dietonen dat de zoektocht naar de Ark van Noach in de jaren negen-tig zelfs in het Witte Huis besproken werd. Een Amerikaans tijd-schrift, Insight Magazine, deed in 2000 een onderzoek naar demogelijkheid dat de Ark zich op de berg Ararat bevond. In samen-werking met de firma Space Imaging, werden van de IKONOSsatellietbeelden verkregen van de berg. Het resultaat was dat voorhet eerst beelden bestonden die het publiek kon bekijken. En diefoto's vertoonden inderdaad een eigenaardigheid. De volgendestap was dat Insight een team van wetenschappers en ingenieurssamenstelde om de foto's te bestuderen; was het voorwerp kunst-matig of natuurlijk? Vier wetenschappers stelden dat het kunstma-tig was, twee meenden dat het een rotsformatie was, een weten-schapper meende dat het bewijsmateriaal geen uitsluitsel gaf. Derecente CIA-documenten geven geen uitsluitsel omtrent het mys-terie, maar ze tonen wel aan dat de Amerikaanse regering geïnte-resseerd was in de zoektocht. Een van de documenten dateert uit1995 en is van de hand van een CIA-agent die gesproken had metJohn Hanford, een medewerker van Richard Lugar, de Republik-einse senator van Indiana. Hanford sprak over een ontmoeting inhet Witte Huis met Robert Gates, de toenmalige directeur van de

nationale veiligheid, waarbij een satellietfoto van de Ararat berggetoond werd. "Hanford zei dat het beeld iets toonde dat uit hetijs en de sneeuw stak – maar het kon zowat van alles zijn." Deagent schreef de memo nadat een krant een artikel had geschre-ven waarin gesteld werd dat beeldmateriaal van Ararat openbaargemaakt zou worden, dit vanwege de enorme vraag bij presidentClinton omtrent het openbaar maken van historische documen-ten. De memo was, in pure bureaucratische stijl, echter onduide-lijk met betrekking tot de vraag of dergelijke satellietbeeldenonderdeel moesten uitmaken van dat gedeclassificeerde materiaal.Het tweede document is een overzicht van materiaal over de Ara-rat dat stamt uit de periode 1990-1992. CIA-directeur James Wool-sey vroeg zich af wat een meer diepgaand onderzoek naar Araratzou kosten. Het document stelt dat het te duur zou zijn, waarbijaan Woolsey medegedeeld werd dat het onderzoek zes maandenlang zou duren. Dat was blijkbaar het eind van het idee. Insight isnog steeds op zoek naar andere documenten, maar blijkbaar zijnalle documenten omtrent Ararat nog steeds geheim. De CIA isbezig met het publiek maken van duizenden satellietfoto's, maarof die reeks beeldmateriaal van Ararat zal bevatten is nog ondui-delijk. Het is in elk geval duidelijk dat de CIA beelden nam van deberg, in 1973 met zijn KH-9 satelliet en in 1976, 1990 en 1992met de KH-11 satelliet.

Hacker was UFO-onderzoeker

In november 2002 haalde computer "hacking" opnieuw hetnieuws. Hacking is het inbreken in computers en hoewel hetonderwerp van aanbidding en mysterie vanuit vele hoeken, is heteveneens illegaal. Een Britse hacker, Gary McKinnon, zou volgenseen Amerikaanse aanklager voor het Eastern District of Virginia in105 netwerken van het Amerikaanse leger, regering en firma's bin-nengedrongen zijn. Aanklager Paul McNulty hoopte dat McKin-non door Groot-Brittannië uitgeleverd zou worden. Gary McKinnon is een 36-jarige, werkloze computer administratoruit Londen. McKinnon werd door de Britse politie niet gearres-teerd; die wacht op bewijsmateriaal vooraleer te handelen. McKin-non gebruikte de naam "Solo" en wordt beschuldigd van zevenaanklachten van computerfraude. McKinnon zou een jaar langcomputers zijn binnengedrongen. Over zijn motief werd in dekranten niets vermeld, behalve in een plaatselijke krant die deburen en vriendin van McKinnon interviewden. Die stelden dat

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 21

Page 16: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Het beloofde dit jaar een goed Brits graancirkeljaar te worden, nahet jaar 2001 met zijn mond- en klauwzeer, voortdurende verval-singsparanoïde en gelukkig toch nog twee verbluffend mooie cir-kelvormige manifestaties bij Milk Hill en Chilbolton.

Mysterieus poederHet leek even alsof er niets zou gebeuren. Het kwam langzaam opgang op 12 april met een bescheiden koolzaad-cirkeltje (met eenring) bij Soberton in Hampshire. Het duurde lang eer de meester-werken in Engeland terugkeerden. In mei werden maar drie kleineformaties waargenomen. Het begon pas echt op 2 juni met eenaantrekkelijk Keltisch patroon, lijkend op een zesvoudig gevloch-ten koord in een ring van kralen, bij Avebury Trusloe in Wiltshire. Ook juni kende een langzame ontwikkeling, maar her en der ver-

schenen andere opmerkelijke formaties; zoals de prachtige dubbe-le spiraal bij West Overton in Wiltshire op 23 juni en een paarmooie patronen in het graafschap West Sussex. Eén van de tweeformaties bij Sompting was een patroon van een convexe (bol-ronde) driehoek, waarin ik samen met Allan Brown een dik maarfijn wit poeder ontdekte. Na onderzoek door Rodney Ashby (onsaanbevolen door Nancy Talbott van BLT Research), bleek het omeen bijzonder pure vorm van silica te gaan. Dat wordt bijna nooitaangetroffen op een akker. We hadden hier geen verklaring voor,Nancy vertelde later dat dit poeder onlangs ook elders op dewereld was gevonden. In juli kwam Engeland pas echt tot bloei met de verwachte, nor-male aantallen en de vernuftige verscheidenheid aan graancirkels.Maar wat kunnen we anders verwachten van graancirkels dan

Het beste uit hetgraancirkeljaar2002

Andy Thomas

De langzame start van hetBritse graancirkeljaar van 2002leverde toch nog de traditioneleverrassingen op, met inbegripvan een mysterieuze afbeeldingvan een ET die een gegraveerdedisk presenteert.

Windmill Hill, bij Avebury, Wiltshire. Waargenomen op 2augustus.

Nursteed, bij Devizes, Wiltshire. Waargenomen op 11augustus.

Beckhampton, bij Avebury, Wiltshire. Waargenomen op 26augustus.

Crooked Solely, bij Hungerford, Berkshire. Waargenomenop 28 augustus.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 24

Page 17: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

tegenspel bieden aan voorspelbaarheid en zelfgenoegzaamheid? Tegenwoordig verwelkomen wij op het eind van het seizoen degrootste formatie als een soort 'grand finale', zoals bijvoorbeeld deenorme (243 meter grote) spiraal bij Milk Hill van 2001. Maartegen de tijd dat dit stuk geschreven werd (eind augustus) was degrootste formatie nog steeds een prachtig patroon dat op 4 juli2002 bij Stonehenge in Wiltshire ontstond. Een patroon (225meter groot) van zes driedimensionale linten wapperend in dewind. Niet alleen de vorm (heel eenvoudige rondingen) wasindrukwekkend, maar ook de positionering in het veld: perfectbalancerend tussen drie ronde tumuli en de omtrek van het akker-veld. Michael Glickman vergeleek het karwei met het 'neerlatenvan een olietanker op Trafalgar Square'.Het was de eerste formatie van dit jaar die de aandacht trok vande Britse media en via kranten en tv-reportages het tamelijk onver-schillige publiek bereikte; in Engeland zijn we al gewend aan hetbestaan van graancirkels. Het Amerikaanse publiek – en dat kun-nen wij Engelsen ons amper voorstellen – maakte pas kennis metdit fenomeen dankzij een bepaalde film…

SignsIn augustus 2002 werd daar de film Signs met Mel Gibson in dehoofdrol uitgebracht. Een griezelige UFO-thriller waarin grotegroene buitenaardse formaties in maïsvelden maken die als lan-dingsbakens dienen voor hun toestellen. Ondanks de weinig ori-ginele verhaallijn en de teleurstellend vormgegeven graancirkels,bracht de film het fenomeen wel onder de aandacht van de Ame-

rikanen. Tijdschriften en kranten stonden bol van de artikelen enveel radio- en televisie- programma's kwamen met speciale repor-tages en opbelprogramma's, alsof graancirkels nooit eerder had-den bestaan.

Opmerkelijk is dat de meeste Amerikaanse 'croppies' diep teleur-gesteld waren over de film. Ze vonden het een angstaanjagende,verkeerde voorstelling van het echte fenomeen. Maar degenen diehet fenomeen niet kenden, werden door de film, hoe dan ook,met de neus op de feiten gedrukt. Ineens was men in de Verenig-de Staten intens geïnteresseerd in graancirkels (ook merkbaar opde websites). Als positieve tegenhanger van de Hollywoodfilm geldt de docu-mentaire Crop Circles: Quest For Truth, van de Amerikaanse regis-seur en award-winnaar William Gazecki. Deze film zou ook in denazomer uitgebracht worden. Een 45 minuten durend fragmentwas dit jaar voor het eerst te zien op het Glastonbury Symposiumgraancirkelcongres. De film werd goed ontvangen.Door al deze kersverse belangstelling steeg het aantal Amerikaan-se formaties verdacht snel, maar dat werd door degenen die gelo-ven in een paranormale interactie onvermijdelijk en positief

25

Windmill Hill, bij Avebury, Wiltshire. Waargenomen op 18juli.

East Field, bij Alton Barnes, Wiltshire. Waargenomen op14 augustus.

Pewsey White Horse, bij Pewsey, Wiltshire. Waargenomenop 17 juli.

Crabwood Farmhouse, bij Winchester, Hampshire. Waar-genomen op 15 augustus.De ASCII code is als volgt vertaald: ‘Hoedt u voor de bood-schappers van Valse giften & hun VERBROKEN BELOFTEN.Veel PIJN maar er is nog tijd. GELOVEN. ER IS GOEDHEIDDAARBUITEN. Wij Opponeren misleiding. Kanaal GESLO-TEN’.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 25

Page 18: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

Brier kwam tot de con-clusie dat de troonop-volger, Aye, zijn voor-ganger Toetanchamon

vermoord had. Brier onderzocht gegevens van pathologischonderzoek op de stoffelijke resten van Toetanchamon dat was uit-gevoerd door Prof. Ronald G. Harrison van de Universiteit vanLiverpool. Na lang aandringen uit wetenschappelijke kring om hetgemummificeerde lichaam te mogen onderzoeken, werd het Har-rison eindelijk in 1968 door de Egyptische autoriteiten toegestaanom röntgenonderzoek op de kind-koning uit te voeren. Na eeneerder onderzoek in 1925 door Dr Douglas E. Derry, professor inde anatomie aan de Egyptische Universiteit van Cairo, was het ske-let weer bijgezet in één van de vergulde lijkkisten binnenin degrote kwartsiet sarcofaag die in de tombe was achtergebleven.Harrison werkte met een gespecialiseerd team, bestaande uit erva-ren radiologen, dokters, tandartsen en Egyptologen. Zij mochtende schamele resten van de koning niet langer dan twee dagen aanhet onderzoek blootstellen.Wat zij ontdekten was schokkend, namelijk dat het skelet behoor-lijk zwaar beschadigd was, iets dat nooit officieel door Carter enDerry geregistreerd was. Harrison stelde zelfs vast dat het lichaamin tweeën gezaagd was om het uit de binnenste kist te kunnenbevrijden. Niettemin gaf dit Harrison de mogelijkheid om hethoofd en andere lichaamsdelen stuk voor stuk naar het röntgen-apparaat te brengen en te fotograferen. Het team mocht zijn werkalleen bij daglicht uitvoeren. De röntgenfoto's werden (met groteomzichtigheid) naar Luxor gebracht, waar ze in een kamer in het'Winter palace' die speciaal voor dit doel gehuurd was, werdenontwikkeld. Toen de röntgenfoto's voor het eerst gepubliceerd werden, ver-oorzaakten ze opschudding. Ze lieten zien dat een klein stukje botbinnenin de schedel terecht was gekomen. Dit gaf voedsel aan detheorie dat Toetanchamon misschien om het leven was gekomendoor een slag op het hoofd, hetzij door een ongeluk, hetzij alsgevolg van opzet. Harrison probeerde het belang van het kleinestukje bot te bagatelliseren door er op te wijzen dat het waar-schijnlijk tijdens het balsemproces was losgeraakt van de neuswor-tel. Toch trok Bob Brier deze conclusie in twijfel door er op te wij-zen dat een dergelijk stukje neusbot poreus was en zou versplinte-ren als het brak, terwijl het botje in Toetanchamon's schedel gro-ter en steviger was. Brier kwam vervolgens tot de conclusie dat hetvan de binnenkant van de schedel was afgebroken, door de ruwewijze waarop Carter en Derry in 1925 de mummie van zijn wind-sels hadden ontdaan. Dit was belangrijk want verscheidene Egyp-tologen hadden er voortdurend op gewezen dat de manier waar-op sommige speculerende auteurs de aanwezigheid van het botjeals bewijs voor Toetanchamon's doodsoorzaak aandroegen, eenvergissing was. Niettemin was volgens Brier het stukje bot eendwaalspoor dat de aandacht afleidde van het onontkoombare feitdat de kind-koning ernstige inwendige verwondingen had opge-lopen als gevolg van een zware klap op het hoofd.

Was het moord?De eerste keer dat Bob Brier op de gedachte kwam dat misdaad

misschien een rol had gespeeld bij de dood van de farao, was toenhij naar een BBC-documentaire zat te kijken. Daarin werd profes-sor Harrison gevraagd uit te weiden over zijn ontdekkingen metbetrekking tot de röntgenfoto's van Toetanchamon's schedel. Tij-dens dit interview wees hij een onverklaarbare 'verdichting' in devorm van een donkere plek aan, die zich in de schedelbasis, dichtbij de nek bevond. Hij voegde hier aan toe dat dit naar zijn meningbinnen de normale grenzen (van schedelgroei) viel, maar even-goed veroorzaakt kon zijn door een bloedstolsel onder de vliezendie in dit gebied over de hersenen liggen. En dit zou weer hetgevolg kunnen zijn van een slag op het hoofd, die op zijn beurtweer de dood tot gevolg had gehad. Wat was deze donkere plek of verdichting in de schedelbasis pre-cies en hoe zou hij het gevolg kunnen zijn van een slag op het ach-terhoofd? Onder degenen die door Brier werden geconsulteerd ineen poging een antwoord te vinden, was Dr Gerald Irwin, medischdirecteur van het Radiologisch Technologie Programma aan deCW Post Campus van de Universiteit van Long Island, een expertop het gebied van röntgenopnamen van patiënten met schedel-trauma. Nadat hij de Harrison video bekeken had, onderzocht DrIrwin een röntgenfoto van Toetanchamon's schedel die Brier wastoegezonden door een van Harrisons inmiddels overleden colle-ga's van de Universiteit van Liverpool. Irwin kwam tot de conclu-sie dat de donkere plek (en de verdunning van de schedel die in

Toetanchamon:moord of ongeval?

Andrew Collins

In zijn internationale bestseller'De Moord op Toetanchamon',die voor het eerst in 1998 werduitgegeven, beschuldigt paleo-patholoog Bob Brier de vizier enadministrateur vanToetanchamon, Aye, ervan dekind-koning te hebbenvermoord. Maar is deze visiewel geloofwaardig?

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 28

Page 19: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

29

hetzelfde gebied zichtbaar was) mogelijk het resultaat van een slagop het achterhoofd zou kunnen zijn. Verder meende hij dat ditsoort trauma (zoals Harrison had gesuggereerd) een sterke aan-wijzing vormde voor een onderhuidse bloeduitstorting. De donke-re plek kon zodoende worden verklaard als een verkalkt vlies datover een bloedklont heen was gegroeid, iets wat medici een chro-nisch subduraal hematoom noemen, een door bloed veroorzaaktezwelling. Irwin gaf ook commentaar op de vreemde plaats van defractuur in de schedelbasis vlak bij de nek. Indien Toetanchamonmet opzet geslagen was, dan moest dit gebeurd zijn terwijl hij opzijn buik of op zijn rug lag. Brier was van mening dat, hoewel defeiten die van de röntgenfoto afgeleid konden worden geen bewijsvormden voor misdaad, ze toch op zijn minst in politietermen een"aanwijzing voor verdachte omstandigheden" waren.

Is dit wat er met Toetanchamon is gebeurd? Werd hij in zijn slaapop zijn hoofd geknuppeld waarna hij een langzame, pijnlijke doodtegemoet ging en in ijlende toestand op het einde wachtte? Dit isinderdaad wat Bob Brier gelooft en hij zou wel eens gelijk kunnenhebben, want de aanwijzingen dat de kind-koning als gevolg vaneen klap op het hoofd om het leven kwam zijn zeer sterk. Maarwas het boos opzet? Was iemand verantwoordelijk voor zijn dood?

Het antwoord is dat niemand het weet. De enige aanwijzingenvoor boos opzet die we hebben in verband met de dood van dekind-koning, stammen van persoonlijke interpretaties van de doorHarrison in 1968 gemaakte röntgenopnamen en van het weinigedat we over het leven van Toetanchamon weten. Het is even waar-schijnlijk dat hij zijn wond door een ongeluk heeft opgelopen.Wanneer iemand achterover valt en ongelukkig terechtkomt, kandat heel goed een klap tegen de schedelbasis veroorzaken. Hij zouachterwaarts uit zijn strijdwagen gevallen kunnen zijn en met zijnhoofd op een rotspunt of een ander uitsteeksel terecht hebbenkunnen komen. De merkwaardige plaats van de geconstateerdeafwijking is op zichzelf geen reden om aan te nemen dat er moordin het spel was. Dan is er de vraag waarom de vermeende moor-denaar zijn werk niet heeft afgemaakt. Als hij of zij de koning inzijn slaap een klap had toegebracht, waarom hem dan nietgedood door hem meerdere slagen toe te brengen of hem te wur-gen terwijl hij bewusteloos was? Degene die voor de daad verant-woordelijk was, zal toch zeker niet zomaar aangenomen hebbendat de koning na één slag op het hoofd dood was? Dit lijkt volko-men onlogisch. Zelfs als er moord in het spel was, lijkt Bob Briers keus van Aye alsde moordenaar volstrekt onlogisch. Volgens hem was de enigeandere kandidaat Horemheb, de plaatsvervanger en regent van dekoning die vanuit het Egyptische regeringscentrum Memphis ver-antwoordelijk was voor militaire en politieke zaken. Indien hij dezekwalijke daad verricht had, zou niets hem ervan weerhouden heb-ben, zich van de Egyptische troon meester te maken. Maar hij ver-overde de troon niet en dus blijft er geen andere mogelijkheidover dan Aye die, zoals bekend, Toetanchamon opvolgde alskoning van Egypte. Naar de mening van de auteurs is dit een verbijsterende theoriewant zij wordt door de feiten weersproken. Na Toetanchamonsplotse en naar we aannemen onverwachte dood, was het Aye, deoude familiedienaar, die de voorbereidingen voor de begrafenismoest regelen. Dit weten we daar Aye op de muur van de tombeafgebeeld is, gekleed in de luipaardhuid van een priester. Hij staatvoor het gemummificeerde lichaam van Toetanchamon in degedaante van Osiris, god van de onderwereld, terwijl hij een dis-sel in zijn hand houdt en de ceremonie van het Openen van deMond uitvoert. In deze hoedanigheid neemt Aye de rol van Horus

over, de 'zoon' van Osiris, die zijn spirituele 'vader' tot leven roept,een handeling die alleen door de wettige erfgenaam wordt ver-richt. Deze muurschildering laat ook zien dat Aye tot ere-troonop-volger van Egypte uitgeroepen werd en zodoende verantwoorde-lijk was voor het uitvoeren van de verschillende overgangsriten diehet de kind-koning mogelijk moesten maken de volgende wereldbinnen te gaan.

De verering van AtonVervolgens beschouwen we de aanwezigheid van een aantal per-soonlijke voorwerpen in de tombe die ofwel de zonneschijf vanAton voorstellen, ofwel inscripties met de naam Aton dragen, endit negen jaar nadat Toetanchamon geacht werd alle interesse inEchnatons gehate religie verloren te hebben. Veruit het bestevoorbeeld is de beroemde vergulde troon-zetel die in de Anti-chambre gevonden is. Aan de binnenkant van de rugleuning zienwe de koning, gezeten, terwijl zijn jonge koningin voor hem staaten tot dezelfde hoogte komt. In haar linkerhand houdt ze eenofferschaal met balsom of olie en met haar rechterhand raakt zeop bijzonder tedere wijze zijn schouder aan. De koning en dekoningin worden beiden in typische Amarna-stijl uitgebeeld, maarvan groter belang is de Aton zonneschijf juist boven het jongepaar, waarvan de stralen eindigen in handen die leven in de vormvan Egyptische kruisen schenken. Bovendien is de naam van dekoning in zowel de latere vorm "Toetanchamon" als de Amarnavorm "Toetanchaton" te zien.Aangezien dit fraaie kunstwerk geschikt werd bevonden om defarao op zijn reis naar het hiernamaals te vergezellen, lijkt het dui-delijk dat zowel Toetanchamon als zijn echtgenote Anchesenamontot op het laatst sympathiek zijn blijven staan tegenover de afge-zworen religie. Daar we bovendien vrijwel zeker weten dat Ayeverantwoordelijk was voor het organiseren van de begrafenis-

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 29

Page 20: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

De sjamanen van deMaya´s uit MiddenAmerika noemen zichde tijdsbewaardersvan onze planeet. Zijmaakten de meest ver-fijnde kalenders die wijkennen op Aarde.

Even wat ongelofelijke cijfers: ze berekenden de omloop van deaarde rond de zon tot op vier cijfers achter de komma. Pas dertigjaar geleden hebben onze computers deze precisie geëvenaard. Enwat bleek: die Maya´s zaten er slechts 0,002 dagen naast. Ze voor-spelden tot over periodes van meer dan duizend jaar venusover-gangen en zon- en maanverduisteringen. De Maya´s hebben maarliefst zeventien soorten kalenders, waarvan sommigen tot zelfs mil-jarden jaren teruglopen. In tegenstelling tot de meeste andere vol-keren gebruikten ze dus niet alleen kalenders voor het vaststellenvan feest-, zaai- en oogstdagen. Hun kalenders waren klaarblijke-lijk ook voor andere zaken bedoeld, zo zul je in dit artikel kunnenlezen. Wanneer je kalenders hanteert die miljarden jaren kunnenduren, wordt het des te opvallender dat al deze kalenders eensoort einddatum kennen, en nog wel een datum in de zeer nabijetoekomst: 21 december 2012. Dan begint het Jaar Nul.Al jaren geef ik lezingen en workshops over de kalenders van deMaya's, de kalenders van de Natuurlijke Tijd. Ik kom dan na watinleidende woorden en cijfers uiteindelijk altijd ook tot eenmoment waarop ik melding maak van deze einddatum. Tot voorkort ging er dan een soort huivering door het publiek: help, is heteinde der tijden nabij? Sinds kort merk ik dat de meeste menseninmiddels bekend zijn met deze datum, ze schrikken er mindervan, maar de vragen hierover blijven. Sterker: het worden er alleenmaar meer. En dat is oké, want dat betekent volgens mij dat men-sen meer gaan nadenken over de huidige toestand van de werelden daarmee samenhangend de kwaliteit van hun eigen leven. Inmijn lezingen probeer ik onder meer aandacht te vragen voor hetfeit dat we het contact met de natuurlijke tijd zijn kwijt geraaktomdat we de tijd meten met een door een mannelijke priesterkas-te bedachte, kunstmatige kalender, die niets te maken heeft metnatuurlijke cycli, namelijk de Gregoriaanse kalender. Hoewel hetbespreken van deze einddatum voor mij slechts een zeer kleinonderdeel vormt van wat interessant is aan de Maya-kalenders, wilik er graag in dit artikel wat dieper op ingaan.

KalendersEén van de Maya kalenders is de Lange Telling. Dat is de kalenderdie -gerekend in termen van onze Gregoriaanse kalender- begintop 11 augustus 3114 v.C. en eindigt op de ´beroemde´ datum 21december 2012. Dat wil zeggen déze Lange Telling, want de vori-ge eindigde uiteraard in 3114 v.C. Je kunt de verschillende Maya-kalenders niet helemaal loskoppelen van elkaar, ze vormen alle-maal raderen in raderen waarbij het getal dertien het sleutelgetalis (naast vier, zeven, negen en twintig). Dertien is het belangrijkstegetal, omdat dit het getal is waarin de Schepping zich ontvouwt.De Lange Telling is wellicht het meest op zichzelf te aanschouwenomdat deze in wezen simpelweg bestaat uit het tellen van alle

dagen tot aan 21 december 2012. Vervolgens worden deze dagengegroepeerd met behulp van achtereenvolgens de getallennegen, twintig en dertien. De kleinste kalendereenheid is de dag,die Kin genoemd wordt. Zoals wij een decimaal stelsel kennen, een ´maal tien´ systeem, zokennen de Maya´s evenals andere oorspronkelijke volkeren vanMidden- en Noord Amerika, het vigesemaal systeem, een tellingmaal twintig. We hebben immers twintig vingers en tenen. Bij eendecimaal stelsel krijg je 10, 100, 1000 enzovoort. In het vigesem-aal systeem krijg je 20, 400, 8000 enzovoort. Het worden al heelsnel veel grotere getallen. Er bestaan meerdere Maya-jaarkalenders. De belangrijkste is deTun Uc, de Telling van de Manen, of ook: de Telling van de Zevens.Dit is een jaarkalender van dertien maal 28 dagen, samen 364dagen, plus een Dag Buiten de Tijd. Het is deze jaarkalender diesynchroniseert met de Tzolkin, de Heilige Kalender, de galactischekalender van dertien maal twintig Zonnezegels, samen 260 dagen. Een andere jaarkalender is de Haab, die bestaat uit achttien Vinalsvan elk twintig dagen (samen 360 dagen), plus een Vayeb van vijfdagen, samen de 365 dagen van het solaire jaar. De cyclus van 360 dagen is weer een kalender op zich, het vagezonnejaar dat de Tun genoemd wordt (spreek uit: tóén). TwintigTuns zijn vervolgens een Katun; twintig Katuns zijn een Baktun(bijna 400 jaar), enzovoort. Er wordt telkens maal twintig verme-nigvuldigd en zo krijg je uiteindelijk een Alautun van maar liefst63.040.000 jaar, de grootste teleenheid van alle kalenders. Eenkalendereenheid van ruim 63 miljoen jaar dus! Interessant is datruim 63 miljoen jaar geleden plotseling alle dinosaurussen opAarde uitstierven, naar men vermoedt door een meteoorinslagnabij het huidige Yucatán-schiereiland, het leefgebied van deMaya´s. Maar goed, we dwalen af…De Lange Telling bestaat uit dertien Baktuns. Dat betekent dat deLange Telling in totaal bestaat uit dertien maal precies 144.000

2012, het einde derlineaire tijd

Peter Toonen

Vaste lezers van FrontierMagazine zijn al geruime tijdbekend met het feit dat allekalenders van de Maya’s eeneinddatum kennen: 21december 2012. Waarom dezedatum en wat gebeurt er dan?Om met de deur in huis tevallen: de wereld houdt niet opte bestaan na 2012!Waarschijnlijk gebeurt hettegendeel: volgens de Maya´sworden we weer echte mensen,we worden aardetovenaars.

Symbool van Hunab K’u, letterlijk: "De Ene Schenker vanMaat en Beweging", maar ook: het hart van de melkwegwaaruit alle maat en beweging voortkomt.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 32

Page 21: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

33

dagen. Dit getal 144.000 kennen sommigen als het aantal Uitver-korenen uit het laatste boek van de Bijbel, de Openbaringen vanJohannes van Patmos. Maar je kunt ze ook herkennen uit de Vedi-sche geschriften als het aantal bladen van de lotus als symbool vanhet zevende chakra, ons kruinchakra waarmee we contact hebbenmet de kosmische energie en ons Hogere Zelf.

Transformatie der materieZonder verder in te gaan op hoe de Lange Telling wordt samen-gesteld, moeten we vaststellen dat de begindatum ervan in feitewerd bepaald door de einddatum. Er werd teruggeteld vanaf 21december 2012. Er is een Quiché Maya-volk in het westen vanGuatemala waar al vanaf ongeveer 1500 v.C. alle dagen wordengeteld tot nu toe. Er is geen volk op Aarde dat al zo lang onafge-broken op die manier een kalender bijhoudt. Deze unieke presta-tie wordt uitgevoerd met behulp van de Lange Telling, die danvervolgens wordt gecombineerd met andere kalenders om zo nietalleen te komen tot een telling, maar ook tot een duiding van deenergie van de tijd. Daarmee konden de Maya-priesters dus ookvoorspellingen doen. Wat is dan op deze manier de energie vanonze huidige tijd?Antwoord: we leven nu in de laatste jaren van de laatste, dertien-de Baktun. En deze wordt genoemd: de Baktun van de Transfor-matie der Materie. Dit is de tijd dat het licht zo ver in de duister-nis is afgedaald, dat het als vanzelf zal gaan terugkeren naar hetlicht. En wat zien we: nog nooit is de mensheid zo diep afgedaaldin de materie, verder kan niet. Atoomsplitsing, genenmanipulatieen uitputting van de hulpbronnen van Moeder Aarde: verder afda-len in het stoffelijke kan niet meer. In feite gaan we al bijna verderdan wat het leven op Aarde kan dragen.

Dr. José Argüelles wist in zijn aan te bevelen boek ´The Mayan Fac-tor´uit 1987 uitvoerig aan te tonen dat de huidige Lange Telling infeite dat is wat wij nu kennen als ´de geschiedenis´. Je zou het ookzo kunnen uitleggen: wanneer je een geschiedenisdocent zou vra-gen om een jaartal te noemen voor het begin van onze bescha-ving, dan heb je een vette kans dat hij of zij het jaar 3114 v.C. zal

noemen. Want in dat jaar smeedde koning Narmer (ook genoemdKoning Menes) Beneden- en Boven Egypte tot één groot Egypte.En dat moment blijkt dus tevens het begin van de Lange Tellingvan de Maya´s.De geschiedenis is in feite de geschiedenis van de technologie,ingeluid door de komst van het schrift, dat ons volgens de Soe-meriërs, Egyptenaren en Maya´s is geschonken door de goden.Precies in het midden van de Lange Telling wordt in Noord-Indiaeen prins geboren die ons de Weg van het Midden laat zien: Boed-dha (wiens moeder en verzorgster de naam Maya had). Opvallendis dat binnen de twintig jaren vóór en na de geboorte van Boed-dha zowat alle belangrijkste wijsgeren van onze geschiedenisgeboren worden, zoals Plato, Aristoteles, Pythagoras, Confucius,Lao Tse en Zarathustra. Dit alles dus in het midden van de mid-delste Batktun, de zevende Baktun, de Baktun van Resonantie enAfstemming. Deze planeet is door de geschiedenis heen velemalen bezocht door avatars, door verlichte zielen. Je zou kunnenzeggen dat Boeddha ons leerde over het pad van de innerlijketechnologie. De huidige en laatste Baktun, de dertiende, begon in 1618. InEuropa was net de Vrede van Münster getekend, het einde van deonderlinge godsdienstoorlogen. Nu deze onderlinge geschillenwaren beslecht, kreeg Europa de handen vrij om zijn macht engedachtegoed te expanderen over de gehele planeet. En zo kreegNederland zijn Gouden Eeuw en aan het begin van deze Baktunde eerste (en inmiddels oudste) effectenbeurs ter wereld, die vanAmsterdam. Vanaf het begin van deze laatste Baktun kwam er eenbeschaving die voor het eerst in de geschiedenis de gehele planeetbegon te overheersen: de westerse beschaving waarin definitiefgeest en lichaam waren gescheiden. Een materialistische bescha-ving met angst voor de dood, waarin God mannelijk gewordenwas en vanuit hoog in de Hemel over ons waakte; Moeder Aardetelde niet meer mee, die kon worden veroverd en verkracht. Uit-eindelijk bereikten we zo de twintigste eeuw waarin voor het eerstin de vijfduizend jaar van onze historie niet meer de tempels, ker-ken, piramides en moskeeën (de geestelijke gebouwen) de hoog-ste gebouwen zijn op Aarde. Het hoogst zijn nu de bouwwerkenvan de banken, multinationals en verzekeringsmaatschappijen, degebouwen van het geld. Heel symbolisch allemaal, maar ook datdit moest instorten. In diverse artikelen schreef ik vlak na de ineen-storting van de Twin Towers dat dit het begin zou blijken van dedefinitieve en onvermijdelijke ineenstorting van de 'heilige' Beurs-cultuur. Met die beurs zou het nooit meer goed komen, en dat ishelemaal niet verkeerd.Even wat cijfers: toen de torens instortten, stierven daarbij ruim2.800 mensen. Maar op diezelfde dag stierven er 15.000 kinderende hongerdood! Zelfde planeet, zelfde tijd. Tien jaar na de Val vande Muur bereikten we een punt waarop de vijfentwintig rijkstenop Aarde meer geld bezaten dan de tweeëneenhalf miljard arm-sten (!). De natie Amerika (4% van de wereldbevolking) verbruikt40% van alle brandstof van de wereld. Op dit moment wordt erop deze planeet meer geld uitgegeven aan bewapening dan aanonderwijs; wapens lijken belangrijker dan kleurpotloden en school-schriften. We zijn diep in de problemen geraakt hier op Aarde. En

Afbeelding in steen uit Palenque.In het midden de Kosmische levensboom (=Kruispunt eclip-tica Melkweg en Zonnestelsel), daaronder de Onderwereld,er omheen weergaven van de Lange Telling Kalender(Tekening: Linda Schele)

De Melkweg ("van bezijden gezien") met haar ecliptica.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 33

Page 22: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

37

In een brief van 16oktober 2001 aanvoorzitter Prodi van deEuropese Commissiestelde de Amerikaansepresident George W.Bush al dat hij verre-gaande samenwerkingwil op het gebied vanpaspoortcontrole envisa-verstrekking.Bovendien moest alle

informatie over verdwenen identiteitspapieren met de VS wordengedeeld. In mei van dit jaar ging Bush weer een stap verder entekende hij een wet die bepaalt dat voor alle landen die niet voor2004 een biometrisch paspoort hebben, weer een visumplichtgaat gelden. Aan alle "bevriende" landen (waaronder ook Neder-land) stelt Bush de voorwaarde om paspoorten te voorzien vaneen digitale vingerafdruk, iris- of gezichtsscan. Op zich is dat geenverrassende ontwikkeling, wereldwijd was er al een tendens omhet gebruik van identiteitskaarten en biometrie te bevorderen ente combineren. Nieuw is alleen de snelheid van allerlei privacy-aantastende maatregelen. In alle EU lidstaten bestonden al ruimvoor de elfde september plannen voor een biometrisch paspoort.Daarnaast probeert men in elk Europees land een aparte elektro-nische identiteitskaart in te voeren die recht geeft op werk, verze-kering enz. In sommige landen is die ontwikkeling nieuw zoals inGroot-Brittannië, in andere landen is de kaart, die men verplichtwil stellen, de opvolger van een reeds bestaand document zoals desociale verzekeringskaart in België en de gule kort (gele kaart) inDenemarken. Een biometriekaart wordt in vrijwel elk land gezienals het middel tegen illegale immigratie.

In NederlandOok in Nederland staan de ontwikkelingen niet stil. Eén van delaatste besluiten die het paarse kabinet heeft genomen, betreft deopname van een chip in het paspoort. Tijdens de coalitiebespre-kingen van het kabinet Balkenende waren de drie coalitiepartijenen De Wijckerslooth het al heel gauw eens dat er een algemeneidentificatieplicht gaat komen. Als het aan de Christen Democra-ten ligt, wordt dat niet alleen een toonplicht maar zelfs een draag-plicht voor iedereen en het voorstel moet zo snel mogelijk door dekamer. Als het CDA met de VVD doorregeert zal dat alsnog gere-aliseerd worden. Het niet kunnen tonen van een ID bewijs bete-kent een boete of anderszins een strafverzwarende omstandig-heid, op deze wijze wil men zelfs jeugdcriminaliteit aanpakken.Voordat de nieuwe coalitie aan de macht kwam, had de VVD inhet parlement bij monde van Atzo Nicolai al een paar proefbal-lonnetjes opgelaten. Op 6 mei, de dag dat Fortuyn werd ver-moord, pleitte Nicolai voor een identificatieplicht door middel vaneen speciale kaart in de vorm van een bankpas. Daarop komt eenfoto, naam, geboortedatum, adres en sofi-nummer. De pas bevat

verder een chip voor een irisscan en de opslag van andere gege-vens zoals strafrechtelijke gegevens. Op die manier wil Nicolai eenopgelegd stadionverbod of uitgaansverbod handhaven en ook hetverkoopverbod op alcohol aan jongeren onder de zestien handha-ven. Een ander gedeelte op de pas wordt gereserveerd voor gege-vens van de gemeente en de sociale dienst en in de toekomst kun-nen nog meer functies worden toegevoegd. Voor de nieuwe pasheeft Nicolai al een naam: 'Service Pas', geen erg originele naamzoals we straks zullen zien.

Het eerste kabinet Balkenende mag dan wel zijn gevallen maarondertussen gebeurt er wel het een en ander. Zo schreef ministerRemkes (VVD) een brief aan de Tweede Kamer met de mededelingdat iedereen een 'burger service nummer' krijgt. Met dit nummerkan iemand sneller worden geholpen bij allerlei overheidsinstan-ties die op hun beurt weer sneller gegevens kunnen uitwisselen.Het nummer is gewoon het SOFI nummer en iedereen die dat nogniet had, maar wel staat ingeschreven, krijgt een apart 'burger ser-vice nummer'. Hierdoor zou de privacy beter beschermd kunnenworden. Wat die naamsverandering aan privacybescherming bij-draagt is niet echt duidelijk, het is weer de zoveelste poging te ver-hullen dat we allang met een universeel persoonsnummer temaken hebben. 'Burger service, waar hebben we dat meergehoord? Alleen critici die dit soort ontwikkelingen al langer vol-gen weten het antwoord. De vaderlandse pers tast dus nog in het

Identificatieplicht,het paard vanTroje

Marcel Heijman

De aanslagen van 11 september2001 gaven hetveiligheidsdenken eenongekende impuls. Om denationale veiligheid op tevoeren en het risico vanterreurdaden te verminderen,nemen regeringen over de helewereld hun toevlucht tottechnologieën als biometrie,videobewaking, onderscheppenvan e-mail en telefoonverkeer,koppelen en raadplegen vanbestanden en nieuwe wettelijkebevoegdheden om de controleop individuele burgers tevergroten. De veiligheidswaanheeft grote gevolgen voor depersoonlijke levenssfeer van onsallen.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 37

Page 23: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

38

duister. De Burger Service Kaart, dat idee werd in 1997 in Neder-land gelanceerd. Een kaart met een aantal opties, zoals het pro-jectbureau Burger Service Kaart meedeelde. Een chipkaart metbiometrie waarop paspoort, ziekenfonds en nog andere zaken, bij-voorbeeld gegevens van de sociale dienst, gezet konden worden.In Haarlem en Delft werd er mee geëxperimenteerd en de naam?Wel die werd gewoon uit het Engels overgenomen en wat wordtverhuld is dat we niet met service maar met een controle instru-ment te maken hebben. Hoe we die kaart ook noemen het is geensimpel stukje plastic, niet slechts een ID bewijs maar een compo-nent van een interactief systeem waaraan de sociaal maatschap-pelijke structuur van de samenleving kan worden opgehangen. Ditis geen proces waar door vrije democratische burgers om werdgevraagd, maar een proces waar door beleidsmakers bewust opaangestuurd wordt. Het doel is controle en beheersing. Rechtenzoals het recht op werk, zorg, onderwijs enz. zijn niet meer van-zelfsprekend, maar worden slechts door een identiteitskaart gega-randeerd, die een belangrijke schakel is in het proces van politiekeen technologische controle.

AsielzoekersHoever controle door middel van een chipkaart kan gaan, wordtvooral duidelijk in zuidoost Aziatische landen als Thailand enMaleisië. In Maleisië is men op dit ogenblik het verst. Iedere bur-ger heeft een zogenaamde 'Government Multi Purpose Card', eenchipkaart met een opslagruimte van 32 Kb. In feite is het een klei-ne microprocessor voor het uitwisselen en bewerken van informa-tie. De kaart met vingerbiometrie die dienst doet als paspoort enrijbewijs, bevat behalve de naam, geboortedatum, nummer, pas-foto en nationaliteit ook het adres en gegevens over ras, religie,medische en justitiële gegevens. Tevens doet de kaart, die de bij-naam MyKad heeft gekregen, dienst als chipknip. Met een kleinekaartlezer, vergelijkbaar met een saldolezer voor een telefoonkaartof chipknip, kunnen burgers zelf enige basisinformatie uitlezen. Depolitie heeft natuurlijk met een uitgebreidere terminal meer moge-lijkheden, maar de controle gaat nog verder. Het systeem is gecen-traliseerd en loopt op enkele bij de overheid gestationeerde Unisysservers. Gezochte en ongewenste personen kunnen op een zwar-te lijst worden gezet die op elke aangesloten terminal kan wordengedownload. Daarnaast kan die lijst met actuele informatie ookdraadloos naar mobiele terminals (portofoon en kaartlezer ineen)worden verzonden. Overal waar de regering dat nodig acht wor-den door de regering detectiepoortjes geïnstalleerd. Loopt eengezocht persoon door een poortje dan gaat er een alarmsignaal af.Natuurlijk zijn die poortjes ook op vliegvelden geïnstalleerd zodatmen weet wie het land verlaat en wie er terugkomt. Volgens DatukAzizan Ayob, directeur generaal van het National RegistrationDepartement, is Maleisië bezig zich te ontwikkelen tot een kennisen informatiemaatschappij waarin de MyKad een noodzakelijk

onderdeel is. De kaart geeft in de toekomst ook toegang tot deelektronische snelweg en openbare telefoons, anders gezegd: ergaat ook voor internet en andere elektronische communicatiemid-delen een identificatieplicht gelden. Natuurlijk krijgt de kaart ookeen belangrijke rol als betaalmiddel in de E-commerce, handel viainternet. 32 Kb wordt inmiddels niet meer voldoende geachtzodat de Maleisische regering is begonnen met de uitgifte van eenkaart van 64 Kb.

Het zijn niet alleen de zuidoost Aziatische landen waar grote groe-pen mensen verregaand gecontroleerd worden, als het om asiel-zoekers gaat kan het "vrije westen" er ook wat van. In Nederlandkrijgen asielzoekers een chipkaart voor registratie en een dossier.De kaart is voorzien van een afdruk van de rechterduim. Regelma-tig moeten asielzoekers zich met de kaart melden aan een termi-nal en moeten ze hun duim op een sensor leggen voor identifica-tie, soms wel vier keer per dag. Blijft de melding twee keer ach-terwege, dan wordt de asielprocedure beëindigd.De angst voor illegale immigratie en de wens grote groepen vluch-telingen te controleren is al jarenlang een belangrijke impuls omte registreren en te controleren. In december 2001 kwam PascalSmet, hoofd van de Belgische immigratie en asiel dienst op eenVerenigde Naties vergadering in Genève, waar ook ministers aan-wezig waren, met het idee om van iedere persoon waar ook terwereld vingerafdrukken te nemen en die in een universeel systeemte registreren. In de EU wordt al een Europees systeem overwogenop basis van vingerafdrukken of een oogscan. Volgens Smet zoueen dergelijk systeem over de hele wereld ingezet kunnen wordenom immigratiestromen te beheersen. Minister Phillip Ruddock vanAustralië was echter niet overtuigd en liet later via een woord-voerster weten dat hij een systeem om meervoudige asielaanvra-gen te elimineren zou steunen, maar dat hij een universeel identi-ficatiesysteem te ver vond gaan.

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina 38

Page 24: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:21 Pagina 12

Page 25: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:22 Pagina cov3

Page 26: Frontier Magazine 9.1 januari / februari 2003

fr0901_2009.qxd 10-06-2009 07:23 Pagina cov4