Fred Brommet

18
Fred Brommet

description

Fred brommet

Transcript of Fred Brommet

Page 1: Fred Brommet

Fred Brommet

Page 2: Fred Brommet

Fred Brommet,epigoon in zijn Parijse tijd.

Een terugblik, verschijnt in De FOTOgraaf nr. 6.

Hans Arend de Wit Ken je Fred Brommet? vroeg Peter Marcuse. Mais oui, van die mooie winkel in de Jacob Obrecht. Ik was daar een geregelde klant. Nadat hij de winkel had overgedaan kwam ik hem geregeld in die buurt tegen, met zijn vrouw de française Micheline. Die naam onthield ik als van de dochter van Michelin, de vorige eigenaar van Citroën. Al die onderlinge banden! Maar zo kan ik alles memoreren. Als we elkaar tegenkwamen praatten we vroeger over de mooie dingen die Fred uit Frankrijk importeerde en later steeds meer over zijn gezondheid. Toen wist ik niet dat hij fotograaf was geweest, wel dat hij in Parijs had gewoond, met zijn vijfsterren-vrouw. "Fred is een heel sympathieke man die prachtig werk heeft gemaakt, en beslist interessant voor een interview," zei Peter. Tableaux Parisiens In ons eerste gesprek met Fred, waarin wij praatten over zijn carrière, gaf hij als voorproefje op de foto's die hij zou laten printen een prachtig vierkant boekje met een tekst van Philip Freriks, Tableaux Parisiens, en een dikke paperback Rue d'Amsterdam, met Parijse toppers in kunst, cultuur en wetenschap, waarin André Citroën, A. Alberts en Eddy du Perron besproken worden, maar Rudy Kousbroek niet, maar wel Paul de Lussanet en als één van de eersten van de rij

Page 3: Fred Brommet

Fred Brommet. (Uitgeverij Bas Lubberhuizen) Niet lang daarna kreeg ik dat zelfde boek in een gesprek over Automobiles Voisin met de directeur public relations van Citroën Nederland, die een bewonderaar bleek te zijn van Henri Cartier-Bresson. En vandaar clickte ik verder door naar het Nederlandse bestuurslid van de Voisin Club, Jacques Antvelink, waar thuis een grote poster hing van Tableaux Parisiens, van een tentoonstelling die een jaar of tien geleden was gehouden in het Maison Descartes in Amsterdam, een tentoonstelling die ik gemist had. De foto op de poster was van een stapel autowrakken, van Brommet uiteraard. Zo kwam ik in de sfeer van Parijs in die tijd terecht. De Voisin-man kende ook de foto die mij had gefrappeerd, van het uitgebrande wrak van een DS in een Parijse straat. Hij vertelde dat de grote ontwerper bij Voisin, André Lefebvre, later de ontwerper was geworden van de Traction, van de Eend en de DS. Toen werd me duidelijk dat het zinvol zou zijn om eerst wat te lezen, om te zien welke plaats de Nederlander Brommet had ingenomen in het klimaat van het voor ons toen toch wel verre Parijs. Een lange omweg om in Parijs de carrière van Brommet te volgen. Wie kent Parijs uit die tijd? In het boekje Tableaux Parisiens zien we het Parijs van die tijd in de foto's die hij maakte met de Rollei die hij op weg naar klanten altijd bij zich droeg. Parijs gefotografeerd met een Rollei Bij het zien van deze Parijse straatbeelden komen mijn eigen beelden weer terug uit m'n fotografisch geheugen en krijg ik een grote behoefte om alles weer te beleven zoals het was, of eigenlijk zoals Fred het leven daar heeft beleefd. Hoe was het daar in een positie waar je in Amsterdam niet eens van droomde? Hoe kwam hij daar?Brommet is van '24, reken maar uit. Nadat hij door de oorlog zijn studie binnenhuisarchitectuur niet kon afmaken kreeg hij het plan om voor een opleiding fotografie naar New York te gaan. Dat bleek heel ingewikkeld en dat lukte niet, maar na een korte inwijding bij Studio Hamelberg lukte het wel om in Parijs te komen en een plaats te krijgen op de Fondation Juliana."Nu is dat een goede opleiding, maar toen was het saai, en er was ook nauwelijks materiaal zo vlak na de oorlog."

Page 4: Fred Brommet

Brommet had een goeie klant aan de Hearst-kranten Al snel werd hij een drop out en verkocht foto's als een reporter-photographe aan Hearst-kranten in Amerika. Dat trok hem uiteindelijk toch niet, want zijn hart ging uit naar een mooie plaat met een lichte toets. Hij wilde "blonde" foto's maken. Hij wilde het elegante Parijs in beeld brengen, het Parijs zoals dat toen graag gezien werd. Brommet kreeg contacten in de ballet-, reclame- en modewereld en kreeg ook steeds meer opdrachten."Het vak was toen overzichtelijk, met twintig modefotografen en negentien modellen." Brommet werkte met succes voor de Nederlandse Charles Montaigne, en de top-modehuizen Dior, Cardin, Ricci, Chanel, Laroche, Courrèges, Rabanne. Zijn praktijk groeide en Brommet opende een studio en kreeg assistentie van Micheline waar hij mee trouwde. Er kwamen steeds meer opdrachten van de reclamebureaus, en de studio verhuisde naar een groter pand. De studenten luidden zijn vertrek in De studentenrellen in Mei 1968, en de veldslagen die hij onder andere fotografeerde in de Rue Gay-Lussac, waren een aanzet tot de totale ineenstorting van de Franse commerciële wereld, en daardoor ook Brommet's vakgebied en business. In Augustus hield hij voor gezien voor hem en zijn gezin, Micheline en hun dochter en zoon was het in Parijs definitief afgelopen en vertrokken zij naar Amsterdam. In het Amsterdamse reclamemilieu kon hij niet aarden. Nadat hij een tijdje in een filmbedrijf had gewerkt begon hij een handel in meubelen, een sector waarvoor hij aanvankelijk een opleiding had gehad."Nadien heb ik niet meer gefotografeerd. Ik heb het even geprobeerd, maar ik zag het niet meer zitten."Na verloop van tijd verminderde zijn gezichtsvermogen, waardoor Brommet nu nauwelijks zijn eigen foto's kan zien. Zijn archief wordt beheerd door het Maria Austria Instituut. De laatste tijd is het werk van Brommet op diverse tentoonstellingen te zien geweest.

Page 5: Fred Brommet
Page 6: Fred Brommet

Ligne Trompette, Jacques Heim 1954

Page 7: Fred Brommet
Page 8: Fred Brommet

Christian Dior et son équippe 1949

Page 9: Fred Brommet
Page 10: Fred Brommet

Jardin du Luxembourg 1956

Page 11: Fred Brommet
Page 12: Fred Brommet

Club des Mannequins 1952

Page 13: Fred Brommet
Page 14: Fred Brommet

Ville de Colombes 1953

Page 15: Fred Brommet
Page 16: Fred Brommet

Rue Gay-Lussac Mei 1968

Page 17: Fred Brommet
Page 18: Fred Brommet

Rue Gay-Lussac Mei 1968

Fred Brommet September 2005