FFlluuiisstteerriinnggeenn uit Zwedena

Petra Dumoulinwhisperings.org

FEBRUARI 2014UITGAVE 7, JAARGANG 2Sportlov

In februari/maartgenieten de Zweedseschoolkinderen van eenweek 'sportvakantie'.

Deze vakantie komtvoort uit het vroegere'kokslov' (cokesvakantie).In 1940 besloot decommissie voor brandstofom in februari de scholente sluiten, zodat er opbrandstof kon bezuinigdworden. In die tijd werd ermeestal gestookt op kolenen cokes ('koks') in desteden. Ondanks datZweden de neutraliteitbehield tijdens de tweedewereldoorlog, leidde hetland aan een tekort aangoederen en middelen. Ditbetekende dat er drastischmoest gerantsoeneerdworden.

Artikels

Voor de studerende jeugdwerden er tijdens de sluitings-periode van de scholenbuitenactiviteiten aangeboden,hoofdzakelijk wintersporten.Het was ook gebruikelijk omuitstappen te organiseren naarde Zweedse bergstreek,Dalarna, zodat de stadskin-deren de kans kregen om eenkeer in de bergen te vertoe-ven.

Vanaf 1950 werd er eenextra argument toegevoegdom de sportvakantie infebruari te behouden. Op heteinde van de winter zijnmensen makkelijker verkoudenof grieperig. Schoolkindereninfecteren elkaar dan vaak.Daarom was het interessantom ook na de oorlog descholen tijdens die periodeverder gesloten te houden.

Doordat Zweden zulk eenuitgestrekt land is, wordt devakantieperiode opgesplitst.Week 9 was het de beurt aande kinderen in Stockholm enGästrikland. Er was heel watmeer verkeer op de weg vanStockholm naar de bergstreek,Dalarna, bij de start van devakantieperiode. Meer dan 60jaar trekken de stedelingennog steeds de bergen intijdens 'sportlov'.

Over ...

BLZ.1 SPORTLOV

2 HET LOT

2 SNEEUWPOPPENTIJD

3 4-WHEEL DRIVE

3 ALLE ZWEDEN KIJKEN WEER . . .4 DE COMPLEXHEID VAN . . .4 VITALSKI'S COLUMN

5 OLYMPISCHE WINTERSPELEN

5 OMGAAN MET WILDE DIEREN

6 BESTEMMING X

7 SFEERBEELDEN

VVaakkaannttii ee,,

wwiinntteerrssppoorrtteenn ,,

eenn hheeeell wwaatt mmeeeerr

ll eeuukkee zzaakkeenn

Sportlov (vervolg)

Page 2 Newsletter Header

Nadat ik mijn gebruikelijkeleventje in België losl ietongeveer twee jaar geleden enmijn hart volgde op avontuurrichting noorden, kwam ikterecht in een stroom vansynchroniciteit. Het l ijkt bijnaalsof ik automatischterechtgekomen ben, waar ikthuishoor. Gewoon door telkensactie te ondernemen als hetleven me iets voorschoteldewaar mijn hart blij van werd.Hoe bang ik soms ook was,omdat ik niet altijd zag waar deweg me naartoe leidde, ikvoelde telkens dat het goedwas. Dat het iets te betekenenhad. Daarom schrijf ik graag eenstukje over het lot ditmaal.

Ik begin er soms sterk aan tetwijfelen of ik wel zoveelzeggingskracht heb in hetverloop van mijn leven. Ditnoemen we vaag 'lotsbe-schikking'. Was het het lot datme naar Zweden deedverhuizen? Waarom besliste ikals 12-jarige om later in Zwedente komen wonen? Waarom lijkthet soms dat je ergens naartoegezogen wordt? Waarom kochtik geen huis in Härnösand enwel in Åmotsbruk? Waarom doe

je soms bepaalde (gekke)dingen en belanden er daardoornieuwe mensen en mogelijk-heden op je pad?

Ik ben ervan overtuigd dat dekeuzes, die we op bepaaldemomenten maken, onvoorzieneen verstrekkende gevolgenkunnen hebben voor gebeur-tenissen die zich later voordoen.Oorzaak en gevolg spelen eenveel grotere rol in lotsbe-schikking dan we beseffen. Maarde vraag blijft: waarom maak jenet die keuze? Wat drijft je opzulk een moment?

Ik ben er verder ook vanovertuigd dat geen enkeleervaring verstoken is vanbetekenis of losstaat van per-soonlijke of psychologischekwesties. Ik volg daarbij dezienswijze van de Duitse dichterNovalis, die schreef ooit: "Lot enziel zijn twee woorden voorhetzelfde principe." Dit diepebesef van de eenheid van deinnerl ijke wereld en debuitenwereld is voor ons somsmoeil ijk te bevatten.

SneeuwpoppentijdEindelijk was het weer zo ver.De juiste sneeuw entemperaturen om eensneeuwpop te maken.

Mijn 'kunstwerk' heeft het maarenkele dagen overleefd. De dooimaakte er daarna iedere dageen ander kunststukje van.De natuur is creatief!

4-wheel driveHet is heel grappig om zien,

dat het hoofdzakelijk de mensenuit Stockholm zijn, die rond-rijden in 4x4's.

De bewoners van landelijkegebieden trotseren de moeil ijkeomstandigheden op de lokale(grind)wegen met gewoneauto's.

Een hele ervaring om eenkeer met een doorwinterdeZweed met een eenvoudige VWGolf de binnenwegen teverkennen, terwijl er 20 cmsneeuw op de baan ligt en hetgevaarl ijk glad is hier en daar!

Alle Zweden kijken weer uit naar …

Het lot

Page 3Issue 1

Nadat ik mijn gebruikelijkeleventje in België losl ietongeveer twee jaar geleden enmijn hart volgde op avontuurrichting noorden, kwam ikterecht in een stroom vansynchroniciteit. Het l ijkt bijnaalsof ik automatischterechtgekomen ben, waar ikthuishoor. Gewoon door telkensactie te ondernemen als hetleven me iets voorschoteldewaar mijn hart blij van werd.Hoe bang ik soms ook was,omdat ik niet altijd zag waar deweg me naartoe leidde, ikvoelde telkens dat het goedwas. Dat het iets te betekenenhad. Daarom schrijf ik graag eenstukje over het lot ditmaal.

Ik begin er soms sterk aan tetwijfelen of ik wel zoveelzeggingskracht heb in hetverloop van mijn leven. Ditnoemen we vaag 'lotsbe-schikking'. Was het het lot datme naar Zweden deedverhuizen? Waarom besliste ikals 12-jarige om later in Zwedente komen wonen? Waarom lijkthet soms dat je ergens naartoegezogen wordt? Waarom kochtik geen huis in Härnösand enwel in Åmotsbruk? Waarom doe

je soms bepaalde (gekke)dingen en belanden er daardoornieuwe mensen en mogelijk-heden op je pad?

Ik ben ervan overtuigd dat dekeuzes, die we op bepaaldemomenten maken, onvoorzieneen verstrekkende gevolgenkunnen hebben voor gebeur-tenissen die zich later voordoen.Oorzaak en gevolg spelen eenveel grotere rol in lotsbe-schikking dan we beseffen. Maarde vraag blijft: waarom maak jenet die keuze? Wat drijft je opzulk een moment?

Ik ben er verder ook vanovertuigd dat geen enkeleervaring verstoken is vanbetekenis of losstaat van per-soonlijke of psychologischekwesties. Ik volg daarbij dezienswijze van de Duitse dichterNovalis, die schreef ooit: "Lot enziel zijn twee woorden voorhetzelfde principe." Dit diepebesef van de eenheid van deinnerl ijke wereld en debuitenwereld is voor ons somsmoeil ijk te bevatten.

Eindelijk was het weer zo ver.De juiste sneeuw entemperaturen om eensneeuwpop te maken.

Mijn 'kunstwerk' heeft het maarenkele dagen overleefd. De dooimaakte er daarna iedere dageen ander kunststukje van.De natuur is creatief!

4-wheel driveHet is heel grappig om zien,

dat het hoofdzakelijk de mensenuit Stockholm zijn, die rond-rijden in 4x4's.

De bewoners van landelijkegebieden trotseren de moeil ijkeomstandigheden op de lokale(grind)wegen met gewoneauto's.

Een hele ervaring om eenkeer met een doorwinterdeZweed met een eenvoudige VWGolf de binnenwegen teverkennen, terwijl er 20 cmsneeuw op de baan ligt en hetgevaarl ijk glad is hier en daar!

Alle Zweden kijken weer uit naar …

… de Vasaloppet, hetgrootste langlaufevenement terwereld. Deelnemen dit jaar kanniet meer. Het maximum aantaldeelnemers is bereikt.

Meer dan 15 000 skiërs vanoveral ter wereld zul len beginmaart opnieuw de 90 kilometerafleggen. Laten we hopen dathet voldoende blijft sneeuwen.

Veel mensen doen mee voorhet plezier, maar er heerst ookeen ware competitiestrijd. Dehuidige recordtijd bedraagt 3u38' 41'' en staat op naam vanJörgen Brink (2012).

De hele wedstrijd kangevolgd worden op tv. Bijna al leZweden zitten die dag aan hettv-scherm vastgekluisterd.

Dit jaar viert het spoor zijn20-jarig bestaan als natuur-reservaat.

Werelds grootste wedstrijd-evenement, wil tevens wereldsproperste zijn.

Hallo al lemaal!

Februari was een heel fijnemaand. Weten jul l ie waarom?

Ik ben op vakantie geweest. Ikrij graag mee in de auto. Ik zitdan in de koffer en kijk, via deachterruit, buiten. Je weet maarnooit of ik onderweg een ree ofeen eland kan ontdekken.

Eens ter plekke valt er veel tesnuffelen. Ik vind het ook heelbelangrijk om mijn visitekaartje

overal achter te laten onder devorm van een grote pipi.

Ik maakte ook een nieuwe dikkevriend. Hij gaf me worst! Njam!

Daaaag lieve roedeldieren vanme! Vergeet niet te snuffelen ente snoezelen.

Vitalski.

Ik hou van het leven wanneerhet als een goed geoliedemachine loopt. Wie niet? Entoch, loopt het te gesmeerd, danvind ik het al gauw saai.

Een mens is complex . . .

We zijn complexe wezens dieuit vele facetten bestaan, en elkverschil lend facet van demenselijke psyche zal vroeg oflaat het daglicht vinden en totexpressie komen in de buiten-wereld. Sommige aspecten vande persoonlijkheid zijn vannature in confl ict met andere.Met sommige identificeren weons liever niet. Dieeigenschappen duwen we aande kant. Toch komen ze weerbovendrijven als de tijd er rijpvoor is. Om ze tot expressie telaten komen, creëren weonbewust bepaalde omstandig-heden of raken we betrokken inbepaalde situaties. Zo kunnenwe ons bewust worden vandingen, die we daarvoor nietbeseften.

Ik heb veel geleerd de laatstetwee jaar. Het was eenfantastische periode. Enondanks de vele kleine obstakels

blijf ik gaan voor mijnhartenwens:

Vooreen stil leven

middenin de natuur

datde natuurlijke

ritmes volgt.

En voorhetdelen van

deze levenskwaliteiten

metanderen.

Het is immers subliem!

Vitalski's column

Olympische winterspelenFebruari was een ware tv-

maand in Zweden, want danhebben de olympischewinterspelen plaats. Demeesten wil len geen enkelewedstrijd missen zeker als erlandgenoten deelnemen.

Dit jaar, in Rusland,behaalden de Zweden 15medail leplaatsen. Tweemaalgoud, zevenmaal zilver enzesmaal brons. De beidegouden medail les werdenbehaald in het langlaufen. Erwerden ook medail les behaaldin de discipl ines: curl ing envrije stij l skiën.

Een van de spannendstemomenten kon je beleventijdens de halve finaleijshockey, waar Zweden enFinland een Scandinavisch

duel uitvochten om eenfinaleplaats. Zweden speeldeeen sterke match en kwamdaardoor uit tegen Canada inde finale ronde. Spijtiggenoeg waren de Canadezente sterk en moest de Zweedseploeg genoegen nemen metzilver.

PPaaggee 44

De complexheid van het bestaan

Page 5Issue 1

Hallo al lemaal!

Februari was een heel fijnemaand. Weten jul l ie waarom?

Ik ben op vakantie geweest. Ikrij graag mee in de auto. Ik zitdan in de koffer en kijk, via deachterruit, buiten. Je weet maarnooit of ik onderweg een ree ofeen eland kan ontdekken.

Eens ter plekke valt er veel tesnuffelen. Ik vind het ook heelbelangrijk om mijn visitekaartje

overal achter te laten onder devorm van een grote pipi.

Ik maakte ook een nieuwe dikkevriend. Hij gaf me worst! Njam!

Daaaag lieve roedeldieren vanme! Vergeet niet te snuffelen ente snoezelen.

Vitalski.

Ik hou van het leven wanneerhet als een goed geoliedemachine loopt. Wie niet? Entoch, loopt het te gesmeerd, danvind ik het al gauw saai.

Een mens is complex . . .

We zijn complexe wezens dieuit vele facetten bestaan, en elkverschil lend facet van demenselijke psyche zal vroeg oflaat het daglicht vinden en totexpressie komen in de buiten-wereld. Sommige aspecten vande persoonlijkheid zijn vannature in confl ict met andere.Met sommige identificeren weons liever niet. Dieeigenschappen duwen we aande kant. Toch komen ze weerbovendrijven als de tijd er rijpvoor is. Om ze tot expressie telaten komen, creëren weonbewust bepaalde omstandig-heden of raken we betrokken inbepaalde situaties. Zo kunnenwe ons bewust worden vandingen, die we daarvoor nietbeseften.

Ik heb veel geleerd de laatstetwee jaar. Het was eenfantastische periode. Enondanks de vele kleine obstakels

blijf ik gaan voor mijnhartenwens:

Vooreen stil leven

middenin de natuur

datde natuurlijke

ritmes volgt.

En voorhetdelen van

deze levenskwaliteiten

metanderen.

Het is immers subliem!

Olympische winterspelen

Omgaan met wilde dieren

Als je opgroeit in de LageLanden, dan krijg je niet de kansom veel grotere, wildediersoorten om je heen teervaren.

Wanneer je die beesten dantegenkomt in andere oorden,zoals Zweden, dan klinkt datexotisch en spannend.

Mensen reageren vaak inuitersten op 'het wilde' ofwel zijnze er bang voor, ofwelidealiseren ze het. Ik vermoeddat de beste reactie zich ergensin het midden bevindt.

Je hoeft niet bang te zijn voorwilde dieren, al lereerst zijn zerelatief beperkt in aantal, hoorje zelden over ongevallen (inverhouding tot auto-ongevallenbijv.) en houden gezonde dierenmeestal bewust afstand van de

mens. Toch is voorzichtig zijn enafstand houden zeer belangrijk.

Je idealiseert best detoestand niet teveel. Beren,elanden, wolven en herten zijnwilde dieren. Hun gedrag kanniet altijd worden voorspeld. Demeeste mensen zijn hettrouwens verleerd om delichaamstaal en bewegingen vanwilde dieren te interpreteren.Daar komt nog bij dat dezewezens beresterk zijn! Je maaktvaak weinig kans, als je hettegen hen moet opnemen.

Wil len we wilde dieren eeneerl ijke kans geven in onzemoderne maatschappij. Ietswaar ik zeker voorstander vanben. Dan is het heel belangrijkdat wij en onze kinderenopnieuw de taal van de natuurleren begrijpen, net als de oude

volkeren dat konden.

Februari was een ware tv-maand in Zweden, want danhebben de olympischewinterspelen plaats. Demeesten wil len geen enkelewedstrijd missen zeker als erlandgenoten deelnemen.

Dit jaar, in Rusland,behaalden de Zweden 15medail leplaatsen. Tweemaalgoud, zevenmaal zilver enzesmaal brons. De beidegouden medail les werdenbehaald in het langlaufen. Erwerden ook medail les behaaldin de discipl ines: curl ing envrije stij l skiën.

Een van de spannendstemomenten kon je beleventijdens de halve finaleijshockey, waar Zweden enFinland een Scandinavisch

duel uitvochten om eenfinaleplaats. Zweden speeldeeen sterke match en kwamdaardoor uit tegen Canada inde finale ronde. Spijtiggenoeg waren de Canadezente sterk en moest de Zweedseploeg genoegen nemen metzilver.

De complexheid van het bestaan

SfeerbeeldenBestemming xZit ik op de weg die voor mij

bestemd is? Bestaat er eigenlijkwel zulk een weg? Als iktegenwind ervaar, dan begin ikdaarover na te denken.Tegenwind is geen flow; geenflow bestempel ik als fout bezig.Maar is dat wel zo? Of kan hetzijn dat er toch rotsblokken opje weg liggen, zelfs als je je hartvolgt?

In het woord 'bestemming'schuilt 'stem' of 'roeping'. Hetgaat over vormgeven aan wat jebezielt. Vormgeven aan wat jediep van binnen als je opdrachtervaart. Een roeping lijkt ietshoogstaands of diepzinnigs, eeninnerl ijke ziel die weet waaromwij hier werkelijk zijn. Tochhoren we allemaal een stemdiep van binnen weergalmen.

Waarom luisteren velen erniet naar?

Enerzijds boezemen deuitdagingen en problemen vande veranderl ijke wereld, met zijnsnelle technologischevooruitgang en verschuivendepolitieke en economischetendensen, de mens angst in.Anderzijds houden de meestemensen niet van nieuwe

uitdagingen – van wat onbekendis.

Maar wat volgens mij nog eengroter impact heeft, is wat weallemaal via de media te sl ikkenkrijgen. Telkens weer galmt hetvan: gevaar! , onveil ig! ,bedreiging! , we gaan ten onder! ,de slechteriken! geld! macht! enzo voort. Al deze dingen leidenons af van ons innerl ijke belang,van datgene wat ons eigenlijk tedoen staat in het leven. Mensenvoelen zich daarom somsstuurloos of ongelukkig in hunleven en hun werk, zelfs als zefinancieel niets tekort hebben.

Slechts weinigen verkeren inde luxe omstandigheden vanrijkdom door erfenis. Demeesten zoeken eenbroodwinning. Werk, net alsrelaties, houdt de meestemensen het grootste deel van dedag bezig. Spijtig genoeg zijnwe, bij het kiezen van onsberoep, niet altijd in staat vanuitonze kern te denken. Weconcentreren ons niet eerst opwie we zijn en wat ons inspireerten zoeken daar dan expressievoor in de buitenwereld. Inplaats daarvan denken we van

buiten naar binnen. We zijngeconcentreerd op wat anderenen onze oordelen en onze-kerheden (ontstaan door deopinies van anderen), voormogelijk houden. We zijn nietopgevoed met de idee onszelfen onze mogelijkheden te lerenkennen en op het belang en deuniekheid van onze talenten tevertrouwen. We vertrouwenmeer op de externe realiteit. Weschaven onszelf bij en passenons aan. Weg is onze aard, dieunieke mens waaraan de wereldzoveel nood heeft. Weg zijn demogelijkheden om bezighedenuit te oefenen, die bij jeaansluiten – die je hartenwensvormgeven. Weg is het gevoelvan waardevol zijn en de wil omhet beste van jezelf te bieden.

Geen enkele baan is perfecten de zienswijze van anderenbegrijpen is goed, als we metelkaar wil len samenwerken.Maar compromissen sluiten, dietegen je aard ingaan … of datooit iemand echt blij gemaaktheeft op lange termijn? Ik geloofhet niet. Zelfs je baas niet ophet einde van de rit.

Page 6

Page 7 Newsletter Header

Whisperings

Rönnholmsvägen 181695 ÅmotsbrukZweden

phone: 00 46 722 231 711Skype: petra.dumoulinemail: info@whisperings.orgweb: http: //whisperings.orgFacebook: Whisperings

BEN JE EVEN TOE AAN ALLEEN-ZIJN IN STILTE?VOEL JE DAN WELKOM BIJ WHISPERINGS IN ÅMOTSBRUK

(MIDDEN-ZWEDEN).

OP TWEE UUR VLIEGEN VAN JE THUIS, LOGEER JE ER AAN

DE RAND VAN EEN GROOT WOUD IN EEN TYPISCHE

ZWEEDSE STUGBY. JE BENT ALLEEN EN TOCH OOK WEER

NIET HELEMAAL.

WIL JE ER MEER OVER TE WETEN KOMEN? KLIK DAN HIER.

Sfeerbeelden

groetjes van Petra!

Zit ik op de weg die voor mijbestemd is? Bestaat er eigenlijkwel zulk een weg? Als iktegenwind ervaar, dan begin ikdaarover na te denken.Tegenwind is geen flow; geenflow bestempel ik als fout bezig.Maar is dat wel zo? Of kan hetzijn dat er toch rotsblokken opje weg liggen, zelfs als je je hartvolgt?

In het woord 'bestemming'schuilt 'stem' of 'roeping'. Hetgaat over vormgeven aan wat jebezielt. Vormgeven aan wat jediep van binnen als je opdrachtervaart. Een roeping lijkt ietshoogstaands of diepzinnigs, eeninnerl ijke ziel die weet waaromwij hier werkelijk zijn. Tochhoren we allemaal een stemdiep van binnen weergalmen.

Waarom luisteren velen erniet naar?

Enerzijds boezemen deuitdagingen en problemen vande veranderl ijke wereld, met zijnsnelle technologischevooruitgang en verschuivendepolitieke en economischetendensen, de mens angst in.Anderzijds houden de meestemensen niet van nieuwe

uitdagingen – van wat onbekendis.

Maar wat volgens mij nog eengroter impact heeft, is wat weallemaal via de media te sl ikkenkrijgen. Telkens weer galmt hetvan: gevaar! , onveil ig! ,bedreiging! , we gaan ten onder! ,de slechteriken! geld! macht! enzo voort. Al deze dingen leidenons af van ons innerl ijke belang,van datgene wat ons eigenlijk tedoen staat in het leven. Mensenvoelen zich daarom somsstuurloos of ongelukkig in hunleven en hun werk, zelfs als zefinancieel niets tekort hebben.

Slechts weinigen verkeren inde luxe omstandigheden vanrijkdom door erfenis. Demeesten zoeken eenbroodwinning. Werk, net alsrelaties, houdt de meestemensen het grootste deel van dedag bezig. Spijtig genoeg zijnwe, bij het kiezen van onsberoep, niet altijd in staat vanuitonze kern te denken. Weconcentreren ons niet eerst opwie we zijn en wat ons inspireerten zoeken daar dan expressievoor in de buitenwereld. Inplaats daarvan denken we van

buiten naar binnen. We zijngeconcentreerd op wat anderenen onze oordelen en onze-kerheden (ontstaan door deopinies van anderen), voormogelijk houden. We zijn nietopgevoed met de idee onszelfen onze mogelijkheden te lerenkennen en op het belang en deuniekheid van onze talenten tevertrouwen. We vertrouwenmeer op de externe realiteit. Weschaven onszelf bij en passenons aan. Weg is onze aard, dieunieke mens waaraan de wereldzoveel nood heeft. Weg zijn demogelijkheden om bezighedenuit te oefenen, die bij jeaansluiten – die je hartenwensvormgeven. Weg is het gevoelvan waardevol zijn en de wil omhet beste van jezelf te bieden.

Geen enkele baan is perfecten de zienswijze van anderenbegrijpen is goed, als we metelkaar wil len samenwerken.Maar compromissen sluiten, dietegen je aard ingaan … of datooit iemand echt blij gemaaktheeft op lange termijn? Ik geloofhet niet. Zelfs je baas niet ophet einde van de rit.