Februari 2012 - Stichting ALS Nederland · 2015-05-31 · 2 3 Bij mijn aantreden als directeur van...
Transcript of Februari 2012 - Stichting ALS Nederland · 2015-05-31 · 2 3 Bij mijn aantreden als directeur van...
1
dankMagazine
nummer 19
Februari 2012
Topsport for Life - Terugblik campagne - Tour du ALS
‘In het begin denk je dat je nooit meer lacht’
Martin Veerman
2 3
Bij mijn aantreden als directeur van
Stichting ALS Nederland een half jaar
geleden, wist ik nog niet zo veel over
ALS. Wel dat het een dodelijke ziekte
was, maar ik kende nog geen mensen
met ALS. Net zoals waarschijnlijk het
gros van Nederland.
Nu weet ik wel beter. Als ik dan ook
terugblik op het afgelopen half jaar kan ik
stellen dat ik een hele ervaring rijker ben.
Wat is er zoal gebeurd? Om te beginnen
natuurlijk de weergaloze actie van Lisa
Kroesen. Dit 12-jarige meisje uit Ulft liep
de Nijmeegse 4-daagse voor haar opa
Frans die aan ALS lijdt. SBS pakte het op
en zond iedere avond beelden hiervan uit.
Er werd massaal gedoneerd. Maar liefst
€ 15.000,- wist deze kanjer op te halen.
Vervolgens natuurlijk onze informatie
campagne ‘Ik ben inmiddels overleden’.
Waar het aanvankelijk bijzonder moeilijk
leek om de media geïnteresseerd te
krijgen, keerde het tij ineens en waren
wij op 13 september op maar liefst drie
televisiestations te zien. De campagne
barstte in alle hevigheid los. Vanuit heel
Nederland kregen wij het bericht dat de
billboards van Conny en Theo te zien
waren. De media stortten zich massaal
op ons. ALS komt hiermee goed op de
kaart.
Wat ook goed geholpen heeft was de
actie van de Hellespont Swim. Een groep
van dertien, niet de jongste, mannen
besloot de Bosporus over te zwemmen.
Het bleef niet alleen bij zwemmen, wat
op zich al een hele prestatie is. Nee, zij
wisten ook nog eens met elkaar bijna
€ 90.000,- aan sponsorgeld op te halen.
En zij hebben de smaak te pakken
gekregen: dit jaar gaan ze weer ‘iets
groots’ ondernemen. Ook de Grote Gift
van het 3M fonds heeft bijgedragen aan
de bekendheid van ALS. Weliswaar is
de hoofdprijs onze neus voorbijgegaan,
maar we delen toch nog mee met de
opbrengst van hun sponsortocht dit jaar.
Al met al kunnen we stellen dat het een
bijzonder jaar is geweest. ALS is echter
nog niet van de kaart. Daar is nog veel
wetenschappelijk onderzoek voor nodig.
En zoals u weet, onderzoek kost veel
geld. Daarom zijn we ongelooflijk blij
met alle acties die al voor 2012 gepland
staan, zoals de Tour du ALS. Enorm
dankbaar zijn wij voor alle steun die wij
krijgen van alle vrijwilligers en donateurs.
Zo kunnen wij met elkaar proberen ons
motto waar te maken: ALS op de kaart,
ALS van de kaart.
Eric E.M. Nolet
Algemeen Directeur Stichting ALS Nederland
ALS op de kaart, ALS van de kaart
VOOrWOOrD
Voorwoord 2
Nabestaande aan het woord 3
Kort Nieuws 4
Even voorstellen:
Topsport for Life Miel in ‘t Zand 6
Column 7
Evenementen en acties
in het land 8
Interview:
Martin Veerman 12
Uit het ALS Centrum 16
In the Picture 19
Terugblik campagne 20
Boeken 22
Colofon // Steun ALS 23
Tour du ALS 24
Inhoud
2
Amyotrofische Lateraal Sclerose (ALS) is
een ziekte van de zenuwcellen die de spieren
aansturen. De exacte oorzaak van ALS is nog
niet bekend. Evenmin bestaan er medicijnen
die de ziekte kunnen stoppen of genezen. De
gemiddelde levensverwachting van een ALS-
patiënt is slechts drie jaar. Stichting ALS
Nederland stelt zich de volgende doelen: het
bevorderen van wetenschappelijk onderzoek
naar de oorzaak en behandeling van ALS,
het verbeteren van kwaliteit van zorg en het
verbeteren van de kwaliteit van leven van
ALS-patiënten en tot slot het creëren van
meer bekendheid en begrip van ALS. ALS
moet de wereld uit! Vecht mee tegen een
genadeloze ziekte. Stort op giro 100.000
t.n.v. Stichting ALS Nederland.
Wat is ALS
Cover: Martin Veerman (zie artikel op pag 12 e.v.)Foto: Rens Groenendijk
Nabestaande aan het woord
‘Arie is er altijd en overal’Marjanne rijkhoek heeft een drukke baan bij de Arbodienst
en twee opgroeiende pubers wanneer haar man Arie in 2003
ziek wordt. Dochter renée is dan 14 en zoon Erik 12 jaar. Ze
besluiten niet bij de pakken neer te zitten, maar hun passie te
volgen. Het gezin maakt ondanks de beperkingen van Arie vele
reizen over de hele wereld. Kort na zijn 50e verjaardag wordt
longontsteking Arie fataal. Hij overlijdt in april 2006.
Hoe kijk je terug?“Het duurde een tijdje voordat we wisten wat er met Arie aan de
hand was. Vanwege mijn achtergrond ben ik zelf op zoek gegaan
in vakliteratuur en ontdekte dat het ALS moest zijn. Toen de
diagnose was gesteld, hebben we ons verdriet geparkeerd en
zijn gaan doen wat we wilden doen, als de kinderen groot zouden
zijn. We zijn met elkaar naar China, Israel, IJsland en Noorwegen
geweest. We hebben geprobeerd om met elkaar goede jaren te
hebben. Arie was altijd positief. Onze opdracht was te leven. Arie
vond, dat de kinderen normaal moesten kunnen puberen. ‘Ik eis
al zoveel aandacht op’, zei hij dan. Ook tijdens zijn ziekte is hij een
echte vader voor hen gebleven.”
Hoe blijf je achter?“Het is vijf jaar geleden dat Arie overleed, maar hij is er nog altijd
en overal. Na drie jaar voor hem te hebben gezorgd , hield ik na
zijn overlijden enorm veel adrenaline over, had paniekaanvallen
en sliep weinig. Mijn hele systeem lag overhoop. Daarbij kwam
ook het ontslag van mijn werk, hoewel ik daar geen grote zorgen
om heb gehad. Het gaf me de mogelijkheid om te scholen naar
het onderwijs. Ik heb in 2008 de docentenopleiding afgerond. Nu
geef ik met veel plezier lessen Gezondheidskunde aan een ROC.
Mijn angst is wel toegenomen. Ik wil mijn kinderen veel meer
beschermen dan voorheen en ik wil niet denken aan het moment
dat ze gaan uitvliegen.”
Hoe ziet de toekomst er voor jou uit?“Ik heb fantastische kinderen en ik zie het als mijn plicht om er
voor hen iets moois van te maken. Arie had graag de Route 66
door Amerika willen volgen. Na zijn overlijden heb ik samen met
de kinderen die reis gemaakt. Op elke plek die voor Arie bijzonder
was, hebben we een steen gelegd met zijn naam. Ik zie het zo: het
leven heeft me flink te pakken gehad, maar toch kijk ik terug op
een goede en intense tijd.”
//
Marjanne, Arie, Reneé en Erik Rijkhoek.
Tekst: Yvonne Haaxman / Foto’s: Marjanne Rijkhoek
Marjanne is één van de initiatiefnemers van de jaarlijkse klassieke concerten in het kerkje van Dalem. De opbrengst komt ten goede aan Stichting ALS Nederland. “Ik wilde iets blijvends doen. En er is nog veel onderzoek nodig om meer grip te krijgen op deze ziekte. Bovendien is het een hommage aan Arie en alle ALS-patiënten.” www.fight-4-life.nl
4 5
KORTNIEUWS
Verhuisd Sinds 21 december heeft Stichting ALS Nederland haar kantoor
aan de Koninginnegracht 7 in Den Haag. Het telefoonnummer is
ongewijzigd (088 6660333). Onze nieuwe locatie is goed met het
openbaar vervoer te bereiken; op 10 minuten lopen van station
Den Haag CS.
//
Woont u in Den Haag of directe omgeving en vindt u het leuk om
administratief en ondersteunend bezig te zijn? Stichting ALS
Nederland zoekt een enthousiaste vrijwilliger die vaardig is met
de computer, nauwkeurig werkt, goede kennis van de Nederlandse
taal heeft en minimaal vier dagdelen per week beschikbaar is.
Wij bieden een leuke werkomgeving en ervaring met werken bij
een goededoelenorganisatie. Deze vacature kan ook ingevuld
worden als eindstage bij de opleiding directiesecretaresse
of managementassistent. Bel voor meer informatie met Anja
Bramsen, office manager, bereikbaar op 088 – 6660333 of
stuur uw sollicitatie naar [email protected] o.v.v. Vrijwilliger
Secretariaat.
//
Ouders willen hun kinderen vaak beschermen tegen pijn en verlies. Als één van
de ouders een terminale ziekte zoals ALS heeft, speelt dat een grote rol. Het
liefst hou je je kinderen buiten alle pijn en verdriet. Begrijpelijk maar de meeste
kinderen hebben voldoende veerkracht in zich om met deze situaties om te
gaan, als er maar tijdig, aangepaste begeleiding is voor de verwerking van hun
verlies en voor een gezonde emotionele ontwikkeling. De Federatie Palliatieve
Zorg Vlaanderen heeft haar expertise op dit gebied beschikbaar gesteld op haar
website www.palliatieve-zorg-en-kinderen.be/template.asp?f=start.htmkind
//
Vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) kunnen
mensen met een fysieke beperking in aanmerking komen voor
een woningaanpassing. Deze aanpassing kan ook bestaan uit
een tijdelijke woonunit aan of naast de bestaande woning. Deze
Wmo woonunit biedt vele voordelen aan patiënten; zij kunnen
blijven wonen in hun eigen woning, alles is gelijkvloers en de unit
wordt afgestemd op de wensen en behoeften van de patiënt. Een
ingrijpende verbouwing of blijvende aanpassing aan de woning
is daarmee niet meer nodig. Nu de vraag naar mantelzorg steeds
groter wordt, zijn er ook zogenoemde mantelzorgunits; een aan-
of uitbouw of een bijgebouw bij de woning van de zorgvrager
waar de mantelzorgers tijdelijk kunnen verblijven. Een en ander
wordt geregeld in de Wet ruimtelijke ordening (Wro). Kijk voor
meer informatie op www.rechtopwmo.nl/inhoud?pid=1339 of
bezoek de Supportbeurs.
//
Van 5 tot en met 12 mei vindt in de Jaarbeurs te Utrecht de
Supportbeurs plaats. Met 18.500 bezoekers (2010) is Support
het grootste evenement in de Benelux voor iedereen met een
fysieke beperking en uw directe omgeving. De Supportbeurs
biedt zicht op de nieuwste trends en technieken op het gebied
van hulpmiddelen en aanpassingen. Maar er is ook een
vakantiepaviljoen, een visagie studio en een juridisch steunpunt.
Kijk op www.supportexpo.nl voor gratis toegangskaarten. //
Een platform voor en door lotgenoten om ervaringen uit te
wisselen over ALS, dat biedt www.stopals.nu/forum. Het is
ingedeeld op onderwerpen waar mensen met ALS en hun naasten
mee te maken krijgen, zoals mobiliteit, hulpmiddelen, Wmo,
thuiszorg en werk. De site is opgezet door Philippe de Lange, zelf
ALS-patiënt. //
De nieuwe editie van De Blauwe Gids is weer verkrijgbaar. Deze jaarlijkse uitgave helpt mensen met een
beperking de juiste keuze te maken uit het aanbod van aangepaste vakanties. Reisorganisaties in binnen-
en buitenland presenteren hun aangepaste accommodaties en hun bijzondere dienstverlening. Naast het
vakantieaanbod zijn ook reistips en reisverhalen opgenomen met veel extra informatie over de financiën
(inclusief het persoonsgebonden budget), verzekeringen en de toegankelijkheid van accommodaties maar ook
over het vrijwilligerswerk dat de reizen mogelijk maakt. Bestel via www.deblauwegids.nl. De gids wordt tegen
een kleine vergoeding thuisbezorgd.
//
Stichting ALS Nederland is op diverse sociale media te volgen. Volg ons op Twitter en ontvang tweets over
nieuws en acties. Like ons op Facebook en kom in contact met anderen die letterlijk of figuurlijk iets hebben
met ALS of laat uw inspireren door verrassende activiteiten die mensen organiseren. Op LinkedIn blijft u op de
hoogte van het actuele nieuws en andere zakelijke informatie over Stichting ALS Nederland. Kortom: volg ons,
like ons of link ons want hoe groter ons netwerk, hoe beter ALS op de kaart komt en hoe eerder ALS van de
kaart is.
//
Per gemeente verschilt het parkeerbeleid
ten aanzien van bezitters van een
gehandicaptenparkeerkaart. De site
www.gehandicaptenparkeerkaart.nl geeft
duidelijkheid over het parkeren met een
gehandicaptenparkeerkaart in de diverse
gemeentes in Nederland. //
Documentairemaakster Julia Strijland filmde ALS-patiënt Eelco van Koningsveld,
van oktober 2010 tot zijn sterfdag 22 oktober 2011. Als eerbetoon maakte ze de One
Minute Film ‘Eelco’ die te zien is tijdens de tentoonstelling ‘De Dood Leeft’ in het
Tropenmuseum. De tentoonstelling laat zien hoe mensen wereldwijd verschillend met
de dood omgaan, afscheid nemen, rouwen en herdenken. De tentoonstelling loopt nog
tot en met 29 juli 2012.
//
Gezocht: enthousiaste vrijwilliger
Als één van de ouders…
Aangepast wonen voor zorgvrager en mantelzorger
Interessante beurs
Ontmoet lotgenoten virtueel
Onbezorgd vakantieplezier
Volg ons op Social Media
Hoe parkeer je met een kaart?
One minute of fame
6 7
Pijn...!Er zijn van die momenten dat je denkt: ‘Murphy’s law!’
Het begon op dinsdag. Zo lang het enigszins mogelijk is
probeer ik vanuit ons appartement met mijn rollator naar
mijn scootmobiel te lopen. Die staat beneden in de berging.
Hiervoor moet ik boven vier meter overbruggen naar de lift
en beneden zes meter van de lift, naar de berging. Waar ik
probeer stijf tussen de wieltjes van de rollator te lopen, stoot
ik met mijn voet tegen het wiel en pats daar lig ik volledig
gestrekt op het beton van de parkeergarage. Opnieuw voel
ik aan al mijn botten hoe hard beton eigenlijk is. Dankzij de
mobiele mogelijkheden zijn de hulptroepen snel beneden en ik
op de been. Niets gebroken, zo blijkt.
De vrijdag erna rijd ik vrolijk met mijn elektrische rolstoel door
ons appartement. De ver vooruitstekende voetsteunen heb ik
er vanaf gehaald, omdat die in huis zoveel sporen achter lieten
dat je aan de beschadigingen in huis precies kunt zien wat
mijn favoriete route is.
Ik stop om een boek uit de kast te pakken en zet mijn voeten
op de grond. Met het boek op schoot geef ik gas. Omdat de
stoel niet vooruit wil geef ik maximaal gas en ontdek op een
pijnlijke manier dat mijn linkervoet geheel dubbel gevouwen
onder het wiel zit. Even ben ik verbaasd over de kracht van de
motor in dit voertuig, waarna de pijn alle aandacht overneemt.
Vier dagen later stop ik bij een terras om koffie te nemen. De
zon schijnt en ik probeer van mijn scootmobiel over te stappen
in de terrasstoel. Terwijl ik dicht bij het tafeltje ben, steun
ik met één hand op de tafel, zodat ik met een eenvoudige
draai in de stoel kan ploffen. Het mislukt volledig. Het tafeltje
begint te wankelen en ik ook, waarna naast de asbak, het
peper- en zoutstel, de plant en de standaard met aangeprezen
etenswaren door de lucht vliegen. Met veel kabaal landen de
spullen op straat, waarna het tafeltje er tot slot achteraan
komt. Het is een puinhoop. Van alle kanten komen hulptroepen
aanrennen, waarbij een paar mensen gelijktijdig aan mijn
armen en benen beginnen te trekken. Ik laat het, waar
mogelijk, over me heen komen en blijf vriendelijk van links
naar rechts knikken.
Wat later is alles weer normaal. Mijn lichaam doet nog pijn en
er zijn nog meer schaafwonden, maar mijn geest maakt het
goed: ‘Ik leef immers (nog)!’
JR (64)
‘Diagnose ALS sinds 1997’
//
COLUMN
7
evenementen die zij kosteloos organiseert (Funevents), zoals
racen op Zandvoort en skydiven. Op 20 mei is er weer een
Skydive event. Patiënten met ALS kunnen zich nog opgeven (zie
kader).
Miel is blij met de samenwerking met Stichting ALS Nederland.
“Zowel Topsport for Life als Stichting ALS Nederland zetten zich
in voor de verbetering van de kwaliteit van leven van patiënten.
Onze doelstellingen sluiten dus naadloos aan.”
//
Topsport for Life
Meer informatie over Topsport for Life en het Skydive
evenement op 20 mei as. vind je op www.topsportforlife.nl
Opgeven kan door een mail te sturen aan
Enkele maanden geleden werd Stichting ALS Nederland geattendeerd op het bestaan van Topsport for Life. Inmiddels werken beide partijen op diverse terreinen samen. Tijd voor een gesprek met de voorzitter.
Topsport for Life startte in maart 2010. Het is een organisatie, die
als doel heeft mensen die zeer ernstig ziek zijn in alle opzichten
een ‘beter’ leven te geven. Dit doen zij op drie manieren, waarbij
de letters FUN de verbinding vormen: Fundraising, Funevents
en Fundamentals. Hoe het begon? “Ik werd benaderd door
voormalig wielrenkampioene Petra de Bruin”, vertelt Miel in
’t Zand, voorzitter van de stichting. “Zij vroeg mij of ik, vanuit
mijn bedrijf N-ex-t (bureau dat ex-topsporters begeleidt in hun
leven na hun sportieve carrière, red.) een team kon formeren,
dat samen met haar de Alpe d’HuZes zou kunnen rijden. Al gauw
ontstond het idee om het concept; met een team (ex) sporters
deelnemen aan activiteiten die geld genereren voor het goede
doel (Fundraising), onder te brengen in een stichting. In eerste
instantie deed ik de organisatie samen met mijn partner Nita van
Vliet en haar broer Teun (de ex-wielrenner die een hersentumor
had, red.). Inmiddels telt de stichting Topsport for Life 75 (ex-)
topsporters en een grote groep vrijwilligers.”
Miel’s passie voor Topsport for Life verwoordt hij als volgt: “Ik
heb van dichtbij meegemaakt wat een impact een genadeloze
ziekte heeft. Ik kom weliswaar niet uit de zorg, maar ik merk wel
dat ik goed om kan gaan met deze zieke mensen. Het doet mij
ontzettend veel om mensen gelukkiger te maken. En gelukkig ben
ik ook in die positie om dat te kunnen doen.”
Buddies for LifeMiel: “Ervaring heeft ons geleerd dat terminaal zieke mensen het
enorm op prijs stellen wanneer een topsporter zich niet alleen
inzet voor zijn of haar ziekte maar zich ook daadwerkelijk voor
hen interesseert. Zo ontstond in november 2010 Buddies for Life
(hoort bij de Fundamentals van de Stichting). Dit concept
houdt in dat een sporter wordt gekoppeld aan een (terminaal
zieke) patiënt. De sporter gaat op huisbezoek, soms mee naar het
ziekenhuis, maar onderneemt ook, voor zover dit nog mogelijk
is, leuke, sportieve activiteiten. Paul Loete uit Limburg was
de eerste ALS-patiënt die een buddie kreeg in de persoon van
Maarten Ducrot. Paul was ook degene die vanuit het TRAP-team
Maastricht een team van Topsport for Life uitnodigde om mee
te fietsen. “Wij hebben ongelooflijk veel respect voor de wijze
waarop Paul met zijn ziekte omgaat”, aldus Miel. “Door hem zijn
wij ons enorm bewust geworden van de onverbiddelijkheid van
deze ziekte, die zo keihard is. Wij wilden daarom graag iets terug
doen voor Paul en zijn lotgenoten.”
Tijdens ‘Trap ALS de wereld uit’ in Maastricht afgelopen zomer
ontstond het eerste contact tussen Topsport for Life en Stichting
ALS Nederland.
SkydivenNaast de genoemde activiteiten nodigt Topsport for Life ook
mensen met een levensbedreigende ziekte uit voor allerlei
‘De onverbiddelijkheid van deze ziekte maakt dat je iets terug wilt doen’
V.l.n.r. Miel in ’t Zand (vz Topsport for Life), Marian Bebelaar (ALS-patiënte) en Manon Bollegraf (voormalig prof tennisster). Marian Bebelaar kreeg in oktober 2011 via Topsport for Life Manon Bollegraf aan zich gekoppeld als buddie. Helaas heeft Marian hier maar kort van mogen genieten. Op 21 december is zij overleden.
Ook Philippe de Lange en Jan van Hemert (niet op de foto) hebben inmiddels de weg naar Topsport for Life gevonden. Philippe en Jan hadden op 28 oktober 2011 hun primeur door hun deelname aan het skydiven.
Even voorstellen Miel in ’t Zand en Topsport for Life Tekst: Ineke Zaal / Foto’s: Rens Groenendijk - Topsport for Life
8 98
Vrijdag 25 november organiseerde omroep Waterland de
live-benefietuitzending ‘Mensen Voor Mensen’. Hiermee
werd geld opgehaald voor onderzoek naar ALS. Tijdens
de live uitzending, vanuit Café 1614, kwamen verschillende
gasten aan het woord. Ook de directeur van de Stichting ALS,
Eric Nolet, was aanwezig om meer te vertellen over de ziekte.
Tegelijkertijd vond er een benefietconcert plaats in de katholieke
kerk van Monnickendam. Aan het eind van de avond werd een
cheque met een (voorlopig) bedrag van € 12.075,- overhandigd
aan Johanna Mensen (de vrouw van ALS-patiënt Pim Mensen) en
Eric Nolet (het bedrag staat inmiddels op € 12.900,-).
//
“Een van ons had een artikel over de Hellespont zwemrace van
Azië naar Europa bewaard en nadat we ons erin verdiept hadden
leek het de groep avontuurlijk, uitdagend en waanzinnig genoeg
om eraan te beginnen. Daarbij kwam dat Weert-Jan Weerts, een
studievriend van een aantal teamgenoten sinds vijf jaar aan ALS
lijdt en we besloten rap om niet alleen de overkant te halen, maar
om ook serieus geld in te gaan zamelen voor ALS.
Eindeloze zwemkilometersWe zijn al snel begonnen met trainen want acht van ons
hadden nauwelijks zwemervaring. Serieus zwemmen was voor
de meesten met het B-diploma gestopt. Gelukkig verklaarde
Olympische zwemlegende Pieter van den Hoogenband zich bereid
ons te coachen. Na bijna een jaar van eindeloze zwemkilometers
in zwembaden, meren, rivieren en de Noordzee was op 30
augustus de grote dag daar. Bij aankomst in Eceabat (start) twee
dagen voor de race leek Canakkale (finish) idioot ver weg en zonk
ons de moed bijna in de schoenen. Maar na twee dagen trainen
begonnen de honger naar glorie, de zucht naar avontuur en de
interne competitie te overheersen. Te water!
Weer aanspoelenNa het startschot zwommen we te midden van zo’n 200
buitenlandse – vooral Britten en Australiërs – en 250 Turkse
deelnemers richting de Aziatische kust. Het eerste stuk was
ongeveer een kilometer tegen de stroom en golven in, dan schuin
door naar de tweede boei. Te vroeg naar rechts afslaan was geen
optie want dat betekende gegarandeerd weer aanspoelen aan
de Europese kant en einde race, zo was ons de avond daarvoor
door de organisatie verteld. Iets later maar nog steeds te vroeg,
betekende het midden van de stroom en doorspoelen richting
de Egeïsche zee. Ook hoon en eeuwige schande dus. Optie drie
was op tijd indraaien bij boei twee, maar de organisatie had
maar één ballon gekocht, dus deze boei ontbrak! Op het gevoel
maar indraaien en na een tijd doorploegen zagen wij opeens de
boulevard van Canakkele en in de verte de finish. Nu moest alles
uit de kast. Na 1 uur en 14 minuten waren alle teamleden veilig
binnen!
Wij kijken terug op een unieke ervaring, zowel op een geweldige
sportieve prestatie als op de mogelijkheid om op een positieve
manier aandacht te vragen voor ALS en flink fondsen te werven.
We hopen dat deze donatie alle ALS-patiënten zal steunen!”
René Geskes
//
‘Op de fiets werkt beter’ is een jaarlijkse actie om het fietsen
naar het werk te promoten. Stadsgewest Haaglanden is de
initiatiefnemer en bedrijven in de regio kunnen hier gratis aan
meedoen. Om deelnemers extra te motiveren doneert het
Stadsgewest Haaglanden ieder jaar 500 euro voor 100.000
gefietste kilometers aan twee goede doelen. Een van de doelen
was dit jaar Stichting ALS Nederland. 2.504 deelnemers aan
de fietsactie reden 2.260.612 fietskilometers. Een record! Het
leverde € 6.803,- op voor ALS.
//
Monnickendam in actie
Het concert van het Westlands Mannenkoor, 29 oktober 2011, ter
gelegenheid van zijn 55-jarig bestaan was grote klasse! Voorzitter
Leen van Antwerpen opende de avond met een hartelijk welkom
aan de ruim 1.800 aanwezigen, maar in het bijzonder aan alle
ALS-patiënten die op uitnodiging van het koor aanwezig waren.
Koordirigent Hans de Wit kreeg het publiek goed mee, er werd
enthousiast meegeklapt en gezongen.
Aan het eind van het programma kreeg het koor met alle gasten
een welverdiende staande ovatie die minutenlang duurde. Het
koor had besloten de opbrengst van het concert te schenken aan
Stichting ALS Nederland, want als je jarig bent, trakteer je. De
traktatie is een bedrag van € 13.500,-.
//
Jarig Westlands Mannenkoor trakteert
Fietsen naar het werk voor goede doel
Evenementen en acties uit het land
9
Te water!Op 30 augustus zwommen in Turkije
dertien Nederlandse vaders in
de leeftijd van 38 tot 58 jaar de
Dardanellen zeestraat (in de Griekse
oudheid ‘Hellespont’ genaamd) over. In
hun kielzog haalden ze bijna e 80.000,-
op voor ALS. Waarom deze uitdaging en
waarom ALS?
De zoon van ALS-patiënte Janneke de Vries, benaderde Erwin Nyhoff, kandidaat
van The Voice of Holland, na zijn blind audition. Hij maakte veel indruk op Janneke
met zijn vertolking van het nummer The River van Bruce Springsteen. “Erwin’s
vertolking van The River is veel beter dan het origineel”, aldus Janneke. Voor de
opnames van The Voice of Holland Real Life ging Erwin Nyhoff eind november
2011 op bezoek bij Janneke voor een privéconcert. De dag na de opnames
overleed zij.
//
The Voice of Holland voor Janneke
10 11
Evenementen en acties uit het land
KLEINEACTIES
Arie van der Berg (61) liep van zijn woonplaats Utrecht naar rome en haalde daarmee bijna
€ 4.000,- euro op voor Stichting ALS Nederland. Daarnaast was hij een levenservaring en een
getuigschrift van de paus rijker. Zijn oud-collega Conny van der Meijden, die al dertien jaar ALS
heeft, en haar man waren in rome om hem ‘binnen te halen’.
//
Kathalijne Combee deed, na maanden intensief getraind te hebben, op 25 september 2011 mee
aan de marathon van Berlijn: 42 kilometer en 195 meter. Zij haalde daarmee € 650,- op voor
onderzoek naar ALS.
//
De vereniging voor gereformeerd primair onderwijs “de Oosthoek” besloot een grote
inzamelingsactie te organiseren toen bleek dat één van hun collega’s, Marlinda Tamminga (34 en
moeder van drie kinderen) ALS heeft. resultaat van de acties tot nu toe: bijna € 9.500,- dankzij
activiteiten als een sponsorloop, verkoop kerstkaarten en verkoop van koek en soep. In januari
volgde nog een 24-uurs squashtoernooi. Op 1 juni zal de wielerploeg van de vereniging meedoen
aan de beklimming van de Mont Ventoux.
//
Miranda de Groote zou in december 2011, veertig jaar zijn geworden, maar het mocht niet zo
zijn. In oktober 2011 overleed zij na zes jaar ALS. Haar laatste wens was een feest waarvan de
opbrengst naar ALS zou gaan. En dat is precies wat haar moeder Ineke Polderman samen met
Miranda’s drie kinderen en heel veel hulp organiseerde.
€ 3.305,- is de laatste tussenstand.
//
Op zaterdagavond 1 oktober organiseerde Ladies’ Circle Westland
een ‘Golden Oldies’ feest. De avond was niet alleen bestemd om
in sixties sfeer te netwerken, maar ook om geld in te zamelen.
Een veiling leverde een recordbedrag op en door extra biedingen,
fooien en entreegelden was de opbrengst maar liefst € 22.357,25!
Ladies’ Circle Westland is een serviceclub van vrouwen tot 45 jaar.
De leden wonen of werken in het Westland en zijn nauw betrokken
met de streek en lokale activiteiten.
//
Een feestje van Ladies Circle Westland
Vrijwilligersteam ALS Zeeland draagt zijn steentje bij aan het
motto: ‘ALS de wereld uit’. De totale opbrengst van 2011 is
ruim € 30.000,- Het streefbedrag is gehaald! Een overzicht
van de belangrijkste activiteiten van het afgelopen jaar:
Spinningestafette bij Club Vief - Vlissingen - 19 januari
Doel: de pedalen van alle aanwezigen vijf uur in beweging houden
en het ophalen van zoveel mogelijk sponsorgeld.
1e ALS Stap voor Stap de wereld uit - Goes - 5 februari
Met een onverwacht grote hoeveelheid (217!) deelnemers was dit
wandelevenement een enorm succes.
Trap ALS de wereld uit - 18 juni
Deze sponsorfietstocht is een Zeeuwse traditie geworden.
Ongeveer 120 moedige deelnemers verschenen aan de start om
storm en regen te trotseren.
Solo sponsorloop ‘ALS Stap voor stap de wereld uit’
Mariëtte, medisch secretaresse van revalidatiecentrum Lindenhof
in Goes, wandelde afgelopen zomer 100 km in het mooie Zeeuwse
landschap en zamelde geld in.
Zeezwemtochten
In augustus zijn er vier wedstrijden (drie tochten van 4 km) langs
de Walcherse kust gezwommen.
Oprichting ALS-nabestaandengroep
Sinds oktober is er ongeveer een keer per zes weken een
bijeenkomst voor nabestaanden van mensen die aan ALS
overleden zijn. Maatschappelijk werkster Mirjam Warta begeleidt
deze groep. De deelname is gratis want de onkosten zijn tot op
heden gesponsord!
//
Zeeuwse activiteiten
In augustus 2009 werd Clazien van Kan opgeschrikt door het
bericht dat bij haar werknemer, Johan Diepenbach, de ziekte ALS
is geconstateerd. Gegrepen door de genadeloosheid van deze
ziekte, zamelde Clazien geld in voor Stichting ALS. Johan heeft
van kinds af aan saxofoon en trompet gespeeld, bij K&G Leiden
en bij de Koninklijke Militaire Muziekkapel. Ondanks dat hij door
spieruitval zijn saxofoon niet meer kan bespelen, blijft muziek zijn
passie. Daarom vroeg Clazien Stichting ALS Nederland of Candy
Dulfer iets zou kunnen betekenen. De saxofoniste bleek bereid tot
een privéconcert. Candy en toetsenist Roger Happel traden op 3
november 2011 op bij Johan thuis. Voor Johan en zijn gezin werd
het een fantastische middag om nooit te vergeten.
//
Johan geniet van privéconcert
Candy geeft Johan en zijn kinderen na haar optreden uitgebreid uitleg over haar saxofoon. Rechts naast Johan; Clazien.
CANDY
12 13
Interview Martin VeermanTekst en foto’s: Rens Groenendijk
Bij Martin Veerman (58) uit Volendam is
begin 2010 ALS vastgesteld. Voor de
oud-beroepsdrummer en hartstochtelijke
fan van FC Volendam heeft dat vergaande
consequenties. Hij moet afscheid nemen
van allerlei dingen die hem lief zijn. Martin
probeert desondanks niet bij de pakken
neer te zitten en doet het uiterste om alles
uit het leven te halen wat er nog in zit. In
het besef dat wat hij nu nog kan, morgen
niet meer zo is. Spreken gaat hem steeds
moeilijker af en zijn armen weigeren
dienst.
StuiverWe zijn in het stadion van FC Volendam,
dat op loopafstand van zijn huis ligt.
Iedereen kent Martin daar omdat hij er een
belangrijk deel van zijn leven heeft
doorgebracht. Hij is de jongste van een
Volendams gezin met tien kinderen. “Als
klein jongetje liep ik met mijn vader hand in
hand naar het stadion. Vlak bij het stadion
moest ik zijn hand loslaten, want dat was
niet stoer voor zijn vrienden. Ik kreeg dan
een stuiver om zelf een kaartje te kopen. Ik
weet niet anders dan dat ik naar voetbal
ben geweest. Alle ups en downs van de
club heb ik meegemaakt. Als ze verloren,
was ik dagenlang van streek. Ook als ze
onderaan in de eerste divisie stonden, ging
ik er trouw heen. Tegenwoordig ben ik wat
gematigder en accepteer dat ze wisselende
resultaten boeken.”
Martin heeft met zijn vrouw Diana overal
vrij toegang in het stadion. In de business
club van FC Volendam zijn voorafgaande
aan de wedstrijd weinig zakenmensen strak
in het pak te zien. Veel Volendamse
bedrijven trakteren hun personeel op deze
vrijdagavond op een buffet en een kaartje
voor de wedstrijd. Diana schept bordjes op
voor hun beiden en geeft Martin zonder
gêne hapjes. Wat geeft het, hier is hun
tweede thuis.
Filmcoach Het regent pijpenstelen en op de tribune is
het waterkoud, maar dat deert Martin niet.
Zijn vrouw Diana heeft hem warm
aangekleed. Het publiek wordt opgewarmd
met onvervalste ‘palingsound’ muziek. In
de pauze is Diana in de weer om met een
videocamera feestelijkheden vast te
leggen omdat de jeugdopleiding van de
KNVB de hoogste status heeft gekregen.
“Ik heb vier jaar geleden een filmcursus
gedaan toen FC Volendam weer in de
eredivisie ging spelen. Van de vier
cursisten ben ik de enige die is
overgebleven”, vertelt Martin. Nu zijn
armen niet meer willen, is hij de filmcoach
van Diana, die het camerawerk heeft
overgenomen. Hij wijkt tijdens het filmen
niet van haar zijde. Ze zegt zachtjes:
“Vroeger mocht ik nooit mee naar voetbal
en ik geef er eigenlijk nog steeds niet heel
veel om. Maar ik vind het wel leuk om
dingen samen met Martin te doen.”
Martin heeft al meer moeten inleveren bij
zijn club. Zijn ziekte dwingt hem te stoppen
met het coachen van de mini’s; jongetjes
van een jaar of zes die hij de beginselen
van het voetbal aanleerde.
Toilet met föhnWe zetten het gesprek een paar dagen
later voort in zijn huis, onderaan de dijk, in
hartje Volendam. Martin laat de aanbouw
zien die is gebouwd op de begane grond,
grotendeels betaald door de gemeente.
Nadat de diagnose ALS is gesteld, zoekt
Diana contact met een ALS-patiënt in hun
kennissenkring. De boodschap is duidelijk:
om het verloop van de ziekte bij te benen is
vooruitzien belangrijk. In de aanbouw, die
in een jaar tijd is gerealiseerd, staat het
ouderlijk bed en aangrenzend is een
badkamer met een toilet voorzien van
ingebouwde spoelinrichting en föhn. “Dat
is ideaal. Je hebt geen toiletpapier nodig.
Eigenlijk zou iedereen zoiets moeten
hebben, want het is veel schoner.”
De Poes Martin zit op zijn praatstoel en vertelt over
zijn muzikale passie. Op jonge leeftijd gaat
12
‘Ik liet steeds vaker mijn stokken
vallen’
‘Als FC Volendam verloor,
was ik dagenlang van streek’
Goal! Martin Veerman veert op in het
stadion van FC Volendam en slaakt een
vreugdekreet. Zijn club heeft gescoord!
Hij staat te juichen van blijdschap, maar
zijn armen blijven slap langs zijn lichaam
hangen.
14 15
hij bij de tamboers van de lokale
muziekvereniging. Amper 17 jaar oud
drumt hij de sterren al van de hemel in een
bandje. Drie jaar later is hij drummer van
beroep bij Jen Rog, een band die hij meer
dan twintig jaar trouw blijft. Gitarist Jaap
de Witte (Schilder), tegenwoordig
succesvol bij de 3J’s, maakt daar ook deel
van uit, en later ook nog de andere
3J-gitarist Jaap Kwakman.
Martin komt uit een muzikale familie. Zijn
oudere broer Cees maakte bijvoorbeeld
deel uit van The Cats, als zanger, gitarist
en percussionist. “Niet iedereen weet dat
de naam van The Cats is afgeleid van de
bijnaam van onze familie: De Poes.
Iedereen in Volendam heeft een bijnaam.
De broer van mijn vader was gek op
poezen, en zo is die naam in de familie
gekomen. Ik heet dus Poesie of ook wel
Poes.”
Na zijn carrière als profdrummer werkt
Martin in de bouw. “Op Volendam was het
in die tijd nogal gemakkelijk om in die
sector werk te vinden, maar het bleek voor
mij niet helemaal de juiste plek. Op mijn
48ste ben ik gestopt wegens ernstige
psychische klachten, waardoor ik
uiteindelijk geheel arbeidsongeschikt ben
geraakt.”
Stokken vallen vakerMartin doet acht jaar niets meer aan
muziek, maar pakt uiteindelijk toch de
draad weer op. “De laatste jaren voordat ik
ALS kreeg, was ik zelfs weer keihard aan
het studeren, wel vier uur per dag, ze
werden er thuis bijna gek van.” In de
plaatselijke band Swing Fellas maakt
Martin kennis met andere muzikale genres.
“Dat was interessant om te doen, een
uitdaging. Maar onder het spelen liet ik
steeds vaker mijn stokken vallen. Ik wist
eigenlijk direct dat er iets mis was. ‘s
Nachts werd ik zomaar wakker en voelde
me vreselijk moe. Het voelde een beetje
hetzelfde als toen ik uit mijn werk raakte.”
Martin krijgt kramp als hij gaapt en
spiertrillingen in zijn schouders. “Een van
mijn zoons zei tijdens een barbecue in mei
2009: ‘pa, er beweegt wat in je schouders’.
In het begin was het nog grappig ook, maar
ik kreeg het ook in mijn benen en kuiten. In
oktober ben ik eerst naar mijn huisarts
gegaan, die me doorverwees naar een
neuroloog, die stelde direct vast dat ik ALS
had.”
Een moeilijk moment, want het is ook de
dag dat Diana een ingrijpende operatie
ondergaat. Nadat ze vijf jaar eerder
borstkanker had overwonnen, waarvoor
een borst werd verwijderd, wordt er een
reconstructie gemaakt, een bijzonder
zware operatie. Een bewijs van liefde:
Martin verzwijgt zijn ziekte de eerste
veertien dagen om het herstel van zijn
vrouw niet in de weg te staan. Ondertussen
gaat Martin voor een second opinion naar
een andere neuroloog, die het houdt op
het benigne fasciculatiesyndroom (BFS);
een neurologische stoornis met als
belangrijkste kenmerk spiertrekkingen.
Een niet levensbedreigende aandoening,
tot zijn opluchting. Diana komt door een
arts die naar huis belt voor Martin toevallig
aan de weet wat er aan de hand is met haar
man: “Door de diagnose BFS hebben we
nog drie maanden ontspannen geleefd. De
bovenarmen van Martin werden steeds
dunner en begin februari 2010 werd de
diagnose ALS alsnog gesteld.”
GalgenhumorMartin: “Als allereerste heb ik mijn
verontschuldigingen aangeboden aan mijn
vrouw. Op voorhand, voor het geval ik een
moeilijke patiënt ga worden. In het begin
denk je dat je nooit meer lacht. De eerste
keer dat je dat weer zorgeloos doet, duurt
maar een paar seconden, dan denk je, hé
dat kan dus toch. Het breidt zich
langzamerhand uit en ik heb zelfs dagen
dat ik er niet eens aan denk, ongelooflijk.
Ondanks de ellende heb ik de afgelopen
anderhalf jaar veel plezier gehad. Ik kan
ook om mezelf lachen, met de nodige
galgenhumor.” ‘Ik ben nog wel te genieten,
toch?’ vraagt hij zijn vrouw. Over de
toekomst zegt Martin: “Ik zie wel waar het
schip strandt. Langzamerhand begin ik een
gevangene te worden van de situatie. Ik
kan niet meer alleen de deur uit. Ik moet
geholpen worden met kleren aantrekken
en wassen. Het begint voor mezelf en
gezinsgenoten steeds lastiger te worden.”
Nu Martin weet dat de tijd die nog rest
beperkt is, reist hij nog zo veel mogelijk. Zo
is hij met twee vrienden in Noord-Engeland
gaan wandelen. Diana en zijn zoons van 18
en 19 vergezellen hem in oktober 2010 bij
een bezoek aan zijn broer die al 25 jaar in
Thailand woont. Een actie van de spelers
en het kantoor van FC Volendam maakt dat
financieel mogelijk. Italië, Griekenland en
Frankrijk, ze zijn sinds de diagnose van
Martin allemaal bezocht door de familie
Veerman.
Martin zoekt waar mogelijk de publiciteit
om ALS voor het voetlicht te brengen. Zo
werkt hij samen met Diana mee aan het
tv-programma 5op2 en wordt geïnterviewd
voor TV Noord-Holland. In de Telegraaf
verschijnt een groot interview, terwijl in de
bijlage Vrouw van het ochtendblad Diana
haar verhaal kan doen.
Julian (12) meldt zich voor drumles. We
klauteren twee trappen op naar de zolder.
Ook al kan Martin geen stok meer
vasthouden, met zijn stem en gestamp met
zijn voeten leert hij Julian ingewikkelde
ritmes te slaan. “Ik heb nog twee leerlingen
en kan ze nog steeds goed vertellen wat ze
moeten doen. Mijn leerlingen kunnen noten
lezen. Ik heb gezegd: als ik de trap naar
zolder niet meer op kan komen, dan stop ik.”
//
Ook al kan Martin geen stok meer vasthouden, met zijn stem en gestamp met zijn voeten leert hij Julian ingewikkelde ritmes te slaan.
De Volendamse gemeenschap is met het lot van Martin begaan en steunt Stichting ALS Nederland met tal van inzamelingsacties tijdens concerten en sportevenementen. ALS-ambassadeur Candy Dulfer steelt in november 2011 met een privéconcert voor Martin in het stadion de harten van de spelers en bestuursleden van FC Volendam, die aangekondigd hebben dit jaar tal van benefietacties te zullen organiseren.
“Ik heb vier jaar geleden een filmcursus gedaan toen FC Volendam weer in de eredivisie ging spelen. Van de vier cursisten ben ik de enige die is overgebleven”, vertelt Martin. Nu zijn armen niet meer willen, is hij de filmcoach van Diana, die het camerawerk heeft overgenomen. Hij wijkt tijdens het filmen niet van haar zijde.
‘Ik kan ook om mezelf lachen,
met de nodige galgenhumor’
foto
: FC
Vole
ndam
16 17
Uit het ALS Centrum
Al sinds het overlijden van Lou Gehrig aan ALS wordt een relatie tussen fysieke inspanning en het ontstaan van ALS vermoedt. Lou Gehrig was in de jaren ’30 van de vorige eeuw één van de beste honkbalspelers in de Verenigde Staten. Het idee dat sporten het risico op ALS vergroot, werd verder versterkt door de observatie dat in Italië meer profvoetballers aan ALS zijn overleden dan men zou verwachten. Bij andere topsporters, zoals basketbal spelers en wielrenners, werd echter geen verhoogd risico gevonden.
Van 30 november tot 2 december 2011 vond het jaarlijkse internationale ALS symposium plaats in Sydney (Australië). Dit is de ontmoeting waar onderzoekers bijeenkomen en de laatste onderzoeksresultaten met elkaar delen op het gebied van ALS. De belangrijkste bevindingen bespreken we onderstaand.
Vergroot sporten het risico op ALS? De meest recente onderzoeksresultaten
In de Prospectieve ALS studie Nederland
(PAN) hebben wij de relatie tussen fysieke
inspanning en ALS onderzocht. De PAN
studie startte in 2006 en sindsdien hebben
meer dan 600 mensen met de niet-
erfelijke variant van ALS aan deze studie
deelgenomen.
EnergieverbruikAan alle deelnemers werd in een
vragenlijst gevraagd al hun beroepen,
sporten en hobby’s die zij gedurende hun
leven hebben uitgeoefend in te vullen.
Daarnaast werd van iedere activiteit het
aantal jaar en het aantal uren per week
gevraagd dat zij de activiteit uitvoerde.
Er bestaat een internationale database
waarin voor iedere activiteit wordt
aangegeven hoeveel energie verbruikt
wordt. Deze is gebruikt om voor iedere
deelnemer met ALS uit te rekenen hoeveel
energie deze heeft verbruikt tijdens zijn of
haar leven gedurende de verschillende
activiteiten.
Deze gegevens zijn vergeleken met meer
dan 2.000 mensen zonder ALS die ook aan
de PAN studie hebben deelgenomen.
Klein verschilHet blijkt dat de energie verbruikt tijdens
werk (de beroepen) bij mensen met ALS
niet hoger is dan bij mensen zonder ALS.
Wel bleek dat de energie verbruikt tijdens
hobby’s en sporten hoger is bij mensen
met ALS. Dit lijkt er op te wijzen dat
fysieke inspanning in de vorm van hobby’s
en sporten inderdaad het risico op ALS
vergroot. Het verschil was echter klein, wat
betekent dat het effect van fysieke
inspanning gering is. Met andere woorden:
meer sporten leidt slechts tot een
minimaal verhoogd risico op het
ontwikkelen van ALS. Overigens bleken
mensen met ALS niet vaker een zware
fysieke inspanning, zoals een
Elfstedentocht of een marathon, te hebben
gedaan dan mensen zonder ALS.
Bovendien moet vermeld worden dat het
verschil tussen mensen met en zonder ALS
ook kan zijn veroorzaakt doordat mensen
met ALS de vragenlijsten completer
invullen. Het is een bekend fenomeen dat
mensen met een ernstige ziekte
vragenlijsten zoals in onze studie beter
invullen. Dit komt doordat mensen met een
ernstige ziekte nadenken over de oorzaak
van hun ziekte en daardoor een beter
‘geheugen’ hebben. Hierdoor kan het dus
zijn dat mensen met ALS beter hun
hobby’s en sporten hebben ingevuld dan
mensen zonder ALS, waardoor het betere
‘geheugen’ de oorzaak is van de bevinding
dat mensen met ALS meer gesport lijken
te hebben gedurende hun leven.
Combinatie van factorenWij denken dat een bepaalde combinatie
van factoren meer bepalend is voor het
risico op ALS dan een afzonderlijke factor,
zoals fysieke inspanning. Hier kan men
bijvoorbeeld denken aan de combinatie
van fysieke inspanning, voeding,
genetische factoren en blootstelling aan
bepaalde stoffen etc. In ons
vervolgonderzoek zullen wij kijken welke
combinaties van factoren een verhoogd
risico geven, zodat meer inzicht wordt
verkregen over het onderliggende
mechanisme dat ALS veroorzaakt. Indien
dit onderliggende mechanisme bekend is,
kan gerichter naar een behandeling voor
ALS gezocht worden.
//
EpidemiologieMark Huisman van het ALS Centrum
Nederland opende de sessie over
epidemiologie. Hij vertelde dat gebleken
is dat roken een risicofactor is voor het
krijgen van ALS en dat patiënten die
blijven roken een snellere ziekteprogressie
doormaken. Alcohol lijkt juist een
omgekeerd effect te hebben op het
krijgen van ALS, maar heeft geen effect
op het beloop van de ziekte. Een andere
opvallende uitkomst is dat hart- en
vaatziekten minder vaak voorkomen in
families van patiënten met ALS.
Dr. Turner van de Oxford universiteit
(Engeland) meldde dat bij een onderzoek
van twee grote databases van ziekenhuis-
opnames bleek dat van de mensen die het
ziekenhuis bezochten met vaatproblemen
van het hart een kleinere groep ALS had,
vergeleken met de groep mensen zonder
vaatproblemen van het hart. Dit versterkt
de vraag of ALS in een cardiovasculaire
gezondere populatie optreedt.
Vanuit Ierland was dr. Byrne gekomen om
de resultaten van het bevolkingsonderzoek
in Noord-Ierland en Ierland te bespreken.
De laatste tien jaar blijkt het vóórkomen
van ALS onder de bevolking gelijk te
blijven, met 2,6 patiënten per 100.000
inwoners. Interessant was ook dat
de patiënten met bulbaire klachten
nu langer overleven dan enkele jaren
geleden. Dit zou kunnen komen door
de betere samenwerking met centra
voor thuisbeademing en eerdere PEG
plaatsingen, maar of dit zo is moet nog
blijken uit vervolgonderzoek. Wel bleek
dat een gespecialiseerd ALS-team ter
begeleiding van patiënten een betere
overleving van de ziekte geeft.
GeneticaDe genetica sessie werd geopend door
dr. Siddique die vertelde over de vondst
van mutaties in het ubiquiline 2 gen als
oorzaak van de ziekte in een kleine groep
familiaire ALS-patiënten. In vijf families
uit een groep van 189 families werd dit
gen als oorzaak gevonden. Belangrijk was
ook dat het eiwit dat door dit gen gemaakt
wordt zich ophoopt in de zenuwcellen van
patiënten, ook bij hen die geen mutatie
in het gen hebben. Dit laat zien dat er
problemen kunnen zijn met de opruiming
en recycling van eiwitten in de ziekte.
Dr. Jan Veldink van het ALS Centrum
Nederland vertelde over de combinatie
van genoomwijde analyse (het genoom
is het totale menselijke DNA-red.) van
4.400 ALS en frontotemporale dementie
(FTD) patiënten en 13.000 controles
van over de hele wereld. Deze studie
wees uit dat er bij deze gecombineerde
groep van ALS en FTD twee variaties in
het DNA geassocieerd lijken te zijn met
ziekte: de eerste is de plek waar we nu
van weten dat dit een herhaling van DNA
in het zogenaamde C9ORF72 gen zijn,
en de tweede op een plaats in het gen
van UNC13A. Dit laatste gen zal verder
bekeken worden om te kijken of hier
afwijkingen in zitten die ALS veroorzaken.
Wouter van Rheenen, ook onderzoeker
in het ALS Centrum Nederland, vertelde
over de vondst van herhalingen in het
NIPA1 gen als risicofactor voor het krijgen
van ALS. Ook blijkt dat meer herhalingen
van dit gen een verkorte gemiddelde
overleving geven.
Tekst: Mark Huisman, neuroloog i.o. / Foto: Marcel Rozenberg Tekst: Jan Veldink, neuroloog / Foto’s: Rens Groenendijk
Meer informatie over recent onderzoek vindt je op
www.als-centrum.nl en www.als-onderzoek.nl
Mark Huisman vertelde dat gebleken is dat roken een risicofactor is voor het krijgen van ALS
Dr. Jan Veldink van het ALS Centrum Nederland vertelde over de combinatie van genoomwijde analyse (het genoom is het totale menselijke DNA-red.) van 4.400 ALS- en dementie patiënten en 13.000 controles.
18 19
In deze rubriek zetten we een persoon die zich bijzonder inzet in de strijd tegen ALS ‘in the picture’.
In the Picture
Hoe ben jij in contact gekomen met ALS?“Ik ben 29 jaar en ben vader van een
zoon van vijf en een dochter van twee.
Wij wonen in het Friese dorp Reduzum.
Naast mijn taken als huisvader werk ik
zelfstandig als grafisch vormgever. In
het voorjaar van 2011 plaatste Stichting
ALS Nederland een oproep. De stichting
was op zoek naar grafische vormgevers
die vrijwillig wilden meewerken aan het
ontwerpen van allerlei promotiemateriaal.
Dit bericht maakte voldoende indruk op
mij om daarop te reageren. Sindsdien
ontwerp ik regelmatig posters voor
bijvoorbeeld Spinning®marathon of
andere sportevenementen. Maar ik verzorg
ook folders, mailings en banners voor de
website van Stichting ALS Nederland.“
Waarom vind je het belangrijk om iets te doen voor ALS?“Ik had via de media van ALS gehoord,
maar ik heb geen persoonlijke ervaringen
met de ziekte. Wel ken ik de gevolgen van
spieraandoeningen. Mijn moeder heeft
vanaf haar achttiende al problemen met
haar aders, waardoor haar spieren te
weinig zuurstof krijgen. Hierdoor heeft
ze weinig spierkracht en veel spierpijn.
Ondanks grote operaties kan ze nu nog
steeds maar kleine stukjes lopen en komt
het soms voor, dat ze plotseling valt.
Hierdoor ben ik van jongs af aan al bewust
geweest van de enorme beperkingen, die
slechte aders of een spierziekte met zich
meebrengen. Omdat haar problemen klein
lijken in vergelijking met ALS, vind ik het
belangrijk mij juist hiervoor in te zetten.”
Wat is je advies aan anderen?“Het is heerlijk iets te kunnen doen voor
een goed doel. Actief bezig zijn voor
ALS is anders dan standaard geld geven.
Zeker als je vanuit je eigen vakgebied
iets kunt betekenen, voelt dat nog beter.
Zelf aan de slag gaan is veel leuker en de
waardering voor wat je doet, is geweldig.
Je bent op die manier heel betrokken bij je
medemens. Iedereen heeft mogelijkheden
om anderen te helpen. Wees creatief en
gebruik je eigen talenten. Ik hoop dat ALS
zo bij iedereen nog beter bekend wordt.”
//
Remco M. Out: “Ik heb geen persoonlijke ervaringen, wel ken ik de gevolgen van spieraandoeningen.”
Professor doctor Leonard van den
Berg, voorzitter van het ALS Centrum
Nederland, heeft de prestigieuze VICI
subsidie ontvangen. Deze subsidie van
de Nederlandse Organisatie voor
Wetenschappelijk Onderzoek (NWO) is
bestemd voor zeer ervaren
onderzoekers die hebben aangetoond
met succes een eigen vernieuwende
onderzoekslijn tot ontwikkeling te
kunnen brengen en die als coach voor
jonge onderzoekers kunnen fungeren.
De subsidie van in totaal ruim een
miljoen euro te besteden in de
komende vijf jaar zal een enorme
impuls geven aan het ALS onderzoek.
De titel van het onderzoek luidt
“ALS, ziekte of syndroom?”. De
komende jaren zal door de combinatie
van beeldvorming (MRI scans),
DNA-onderzoek, eiwit-onderzoek
en vragenlijsten over allerlei
blootstellingen die patiënten en
gezonde mensen hebben gehad in
hun leven (beroep, sporten, voeding),
gezocht worden naar de oorzaak van
ALS.
De titel van het onderzoek stelt de
vraag of ALS één ziekte is, of eigenlijk
een verzameling van veel verschillende
ziekten die op elkaar lijken. Vooral het
laatste lijkt het meest waarschijnlijk.
Dit is vermoedelijk ook de reden
waarom dè oorzaak van ALS nog niet
gevonden is. Professor Van den Berg
hoopt met dit onderzoek de komende
jaren belangrijke nieuwe oorzaken
te vinden voor ALS, wat vervolgens
aanknopingspunten biedt voor nieuwe
behandelingen.
Uit het ALS Centrum
‘Het geeft een fijn gevoel iets te doen vanuit je vakgebied’
Dr Collins uit Pitsburg (Verenigde Staten),
vertelde over de ontdekking van een RNA
bindend eiwit. RNA is de boodschapper
van het DNA en heeft effect op eiwitten
en hun productie. Het eiwit RBM45
werd gevonden in zenuwcellen uit het
ruggenmerg van patiënten. Wat dit eiwit
precies voor functie heeft in de ziekte
wordt verder onderzocht.
MRI en EMGEr werd een overzicht gegeven over de
beeldvorming in ALS door dr. Turner uit
Oxford, (Engeland). Hierin vertelde hij over
de PET scans uit het verleden waarbij ALS
een multi-systeem ziekte bleek die meer
dan enkel de motorneuronen aantast en
waarbij ook ontsteking een rol speelt. MRI
kan worden gebruikt voor het bekijken
van de hersenen en het dunner worden
van de buitenste schil van de hersenen
bij patiënten, wat geassocieerd is met
een slechtere prognose. Ook wordt met
MRI onderzoek gedaan naar netwerken
van signalen in de hersenen en hoe die
aangetast worden door ALS.
Moniek Munneke uit Nijmegen vertelde de
bevindingen van de vergelijkende studie
tussen twee EMG (Elektromyografie:
onderzoekstechniek waarbij de elektrische
activiteit van spieren wordt gemeten –red)
methodes om de zenuw-spiereenheden
(motor units) en ziekteprogressie te meten.
De ene methode, motor unit number index
(MUNIX) is een EMG methode die een
indexmaat geeft voor aantal en grootte
van de motor units. De high density
surface EMG motor unit estimation (HD-
MUNE) geeft het aantal motor neuronen
maar is moeilijker te verrichten en duurt
langer dan MUNIX. De beide methodes
geven vergelijkbare uitkomsten. MUNIX zal
verder ontwikkeld worden om een betere
maat voor motor unit overleving te geven.
Klinische trialsProfessor van den Berg besprak de
uitkomsten van de Lithium trial van het
ALS Centrum Nederland. In deze studie
kregen patiënten lithium of een placebo
(pil zonder medicijn, ter vergelijking van
het effect van het medicijn). Lithium liet
helaas geen effect zien op de overleving
van ALS patiënten.
Vanuit de universiteit van Alberta vertelde
dokter Chan over de trial met memantine
bij 24 patiënten. Dierenonderzoek liet een
verlenging van het leven zien, maar dit
blijkt niet bij mensen met ALS te zijn. De
overleving en de functie tijdens het leven
verbeteren niet, enkel op de achteruitgang
van de handspieren had het een licht
vertragend effect.
Dr. Pradat uit Frankrijk vertelde over de
studie met anti-NOGO-A monoclonaal
antilichaam. Deze trial is primair bedoeld
om de veiligheid en verdraagzaamheid
van het middel te testen. Het medicijn lijkt
veilig toe te passen bij mensen. Hoewel
het onderzoek hier niet voor is opgezet
lijkt ook een hogere dosis zelfs bij kleine
aantallen mensen al een verbetering van
de functionele ALS schaal (ALS-FRS) op
te treden, alhoewel dit niet significant
is. Er komt een vervolgstudie om de
bijwerkingen, optimale dosis en het effect
te bekijken.
In Amerika loopt een studie naar het
effect van het medicijn NP001. Dr. Miller
van de universiteit van San Francisco
meldde dat de eerste studie in een kleine
groep patiënten aan heeft getoond dat
het medicijn goed wordt verdragen en een
vermindering gaf van een marker voor
snellere ziekteprogressie, HLADR. Nu loopt
een studie in de Verenigde Staten naar de
optimale dosis en bijwerkingen.
Overige besprekingenDr. Gitler van de universiteit van
Pennsylvania, Verenigde Staten, ontving
de Young Investigator Award wegens zijn
onderzoek naar nieuwe genen in ALS.
Hij vertelde over het vinden van een
middellange verlenging van een deel van
het ataxin-2 gen die geassocieerd is met
ALS. Ataxin-2 heeft effect op TDP-43, wat
een schadelijk effect op zenuwcellen tot
gevolg heeft. Ook vertelde hij hoe hij met
gistcellen nieuwe genen aan het zoeken is,
die verband hebben met ALS.
Dr. Traynor uit Amerika vertelde hoe hij
eerder dit jaar samen met dr. Rademakers
de vele herhalingen in het gen C9ORF72
ontdekte, die de oorzaak zijn bij een groot
deel van de familiaire ALS-patiënten. //
Een miljoen om onderzoek te doen
Tekst: Yvonne Haaxman / Foto: Remco M. Out
20 21
De Campagne: een reconstructie Tekst: Ineke Zaal / Foto’s: Rens Groenendijk
21
Het is eind augustus. We houden ons hart vast. Medio september willen we live gaan met de nieuwe informatie-campagne. De nieuwe confronterende campagne, die ontwikkeld is door reclamebureau Publicis. De campagne, waar alle mensen met ALS en al onze vrijwilligers al zo lang op wachten. De campagne die naamsbekendheid moet genereren, die geld in het laatje gaat brengen. Geld dat zo hard nodig is voor wetenschappelijk onderzoek om een halt toe te roepen aan deze genadeloze ziekte. Maar het blijft angstaanjagend stil…
Een heel team vrijwilligers, onder leiding van projectleider
Corinne Engelen, geassisteerd door Jan de Koning, is dan al
maanden met de voorbereiding bezig. De PR specialistes, Ingrid
Wallisch en Anne-Marie Brouwer, hebben alle mogelijke media
benaderd. Dan ineens keert het tij.
De NCRV besteedt in het programma ‘Altijd Wat’ aandacht aan
het leven van een ALS-patiënt. Gekozen wordt voor Weert-Jan
Weerts, ons bestuurslid en deelnemer aan de campagne. Hij
wordt samen met zijn vrouw Xandra in beeld gebracht. Datum van
uitzending 13 september. Mooi na de spin-off van het Socutera
filmpje op 3 en 4 september. Dan komt De Wereld Draait Door
en RTL4 nieuws. Zij willen ook op 13 september aandacht aan
de campagne besteden. RTL verslaggever Pim Sedee reist met
cameraman af naar Roermond, alwaar Joep Cobben, gesteund
door vrouw Anneke en dochter Robbin, voor camera uitlegt
waarom hij meedoet aan deze campagne. Ronald de Haan,
Philippe de Lange en Lot Doyer (dochter van Theo Doyer-red.)
zitten die avond bij Mathijs van Nieuwkerk aan tafel. Op één
avond, op drie televisiestations zijn wij te zien. Wat een mooie
aftrap van de campagne.
Trending topicHet blijft niet bij deze avond. De media storten zich massaal op
ALS. De Telegraaf, het AD, Metro, Red, en nog veel meer kranten
en tijdschriften schrijven over de ‘Ik ben inmiddels overleden’-
campagne. De spotjes van Conny Deenik en Theo Doyer zijn te
zien op tv en in bioscopen. De bijbehorende postercampagne is te
zien op billboards op diverse stations in het land en in bushokjes.
Je ontkomt er bijna niet aan. Ook op social media wordt volop
ingezet. Het webcare team, bestaande uit Hans Prummel,
Annemieke Bol, Anna Pastors en Liesbeth de Groot, zorgen
er zelfs voor dat de campagne een trending topic (het meest
besproken onderwerp, red.) is op Twitter.
Kritische geluidenVeel positieve reacties ontvangen wij vanuit diverse hoeken. Van
mensen met ALS, van hun familieleden, nabestaanden, collega’s
of vrienden. Een saamhorigheidsgevoel ontstaat. Samen vechten
tegen deze genadeloze ziekte. Maar er zijn ook kritische geluiden.
Mensen die onze campagne te hard vinden, te confronterend.
Confronterend, prima; maar integer en heel duidelijk in overleg
met de familie en hun nabestaanden.
Burgemeesters kokenIn het kader van de campagne organiseren wij ook twee
campagnediners. Het eerste op 3 november in Kasteel Oud
Poelgeest in Oegstgeest. Het wordt een bijzonder geslaagde
avond, gepresenteerd door Karen Verstraete. De deelnemers
genieten van optredens van Candy Dulfer, Roger Happel, de
Fellows Big Band en van het heerlijke eten. Maar er is ook ruimte
voor een serieus tintje door interviews met Philippe de Lange
en prof. dr. Leonard van den Berg. Op 3 december komt men in
Oosterbeek massaal af op het thema ‘ALS burgemeesters koken’.
Zes burgemeesters, voornamelijk uit de regio, bereiden een
recept voor uit de keuken van Jonnie Boer. De gerechten worden
uitgeserveerd door (para-)medici onder aanvoering van Jurgen
Schelhaas, neuroloog uit het Radboud ziekenhuis.
Op de kaartWe zijn inmiddels een paar maanden verder. Van de negen
gefilmde mensen voor de ALS-campagne zijn er inmiddels drie
overleden. Joep Cobben overleed op 14 november. Zijn wens, en
die van de familie, was om zo snel mogelijk na zijn overlijden te
beginnen met het uitzenden van zijn beelden. Hart van Nederland
(SBS6) had de primeur.
Concluderend kunnen wij stellen dat met onze campagne de
naamsbekendheid van ALS behoorlijk is vergroot. We hebben er
1.400 donateurs bij en er is ruimschoots gedoneerd. Dit geld komt
ten goede aan wetenschappelijk onderzoek. Hopelijk kunnen wij
eens ons motto waarmaken: ALS op de kaart, ALS van de kaart.
//
De campagne werd mogelijk gemaakt door: Michiel van der Linden - account
director (Publicis), Marcel Hartog - creatief team / ontwikkelaar campagne (Publicis), Marcella van
Holten-Beekman -accountmanager (Publicis), Corinne Engelen - projectleider campagne (Engelen
Communicatie), Ingrid Wallisch - projectmanager – PR (SyrinX pr & communicatie), Anne-Marie
Brouwer - projectmanager PR (P&B communicatie), Anna Pastor - social media (Agentschap
Nederland), Annemieke Bol - zorgverlenersmarkt / social media (Annemieke Bol Communicatie
| Social Media), Liesbeth de Groot - zorgverlenersmarkt / social media, Hans Prummel - social
media (De Naamafdeling), Nathalie de Haas - webbouwer campagnesite (M Factory), David Blom
- webbouwer campagnesite (M Factory), Jorien Schoenmaekers - brochures (Babbels), Elif Dia-
brochures (Babbels), Annemarie Calon - bestuurslid en secretaris (Stichting ALS Nederland),
Arnout Bloys van Treslong - bestuurslid (Stichting ALS Nederland), Ineke Zaal - patiëntencontact/
evenementen (Stichting ALS Nederland), Emilie van Rappard - campagne aansturing en brieven
(Stichting ALS Nederland), Eric Nolet - opdrachtgever campagne (Stichting ALS Nederland), Jan de
Koning - projectcoördinator campagne (Stichting ALS Nederland), Anja Bramsen - officemanager
(Stichting ALS Nederland), Jessica Teijl - assistent projectmanager campagne (Ministerie BZK),
Jacqueline Meij - projectmanager/ PR officemanager (P&B communicatie), Jacqueline Morel - diners
/ evenementen (ondersteunend) (Stichting ALS Nederland), Victor Butzelaar - CRM en TOTO-concert
(Stichting ALS Nederland), Mayke van Keep - PR strategie/ adviseur campagne (Issuemakers),
George Goudsblom - media-expert (Starcom), Jonnie Franssen - webbouwer stichting-als.nl (Rev
4.11), Sharon van de Biggelaar - prezi-bouwer (ShareAll), Linda Lammers - prezi-bouwer (ShareAll),
Ingrid van Vliet – webdesigner (Publicis), Jeroen van Zwam - accountteam (Publicis), Remco Roohe
- media buying (MBS), Madelon Hoekstra - media (Game House / Zylon), Robert Jan Pabon - PR
(P&B communicatie), Kathelijn van den Eerenbeemt - productie (Crossmark Pictures), Ellen Staarink-
Hessels - diners (ondersteunend) (Stichting ALS Nederland).
In Oosterbeek (foto links) komt men massaal af op het campagnediner met als thema ‘ALS burgemeesters koken’. Candy Dulfer is een van de optredende artiesten tijdens het eerste campagnediner in Oegstgeest (foto rechts). Op beide diners zorgt ook de Fellows Big Band voor een spetterend optreden.
Joep Cobben is de derde patient die centraal staat in de ‘Ik ben inmiddels overleden’-campagne.
22 23
ColofonALS Dank is een uitgave van Stichting ALS Nederland.Stichting ALS Nederland werft fondsen voor onderzoek naar deoorzaak en behandeling van ALS. Bovendien zetten wij ons in vooreen grotere bekendheid van de ziekte en voor een betere kwaliteitvan zorg voor de 1500 patiënten die Nederland gemiddeld telt.
Redactierens GroenendijkYvonne HaaxmanConny van der MeijdenIneke Zaal
EindredactieStella de regt Met medewerking vanMedewerkers ALS CentrumLeonard van den BergJan r. van DijkEric Noletremco M. Out Marjanne rijkhoek Martin VeermanMiel in ‘t Zand Vormgeving Marcel rozenberg Design & Photography DrukAlles in druk B.V. Oplage9.000
De redactie houdt zich het recht voor aangeleverde stukken in te korten c.q. niet te plaatsen.
Meer informatiewww.stichting-als.nlwww.als-centrum.nl
Volg ons op sociale media
@ALSNederland
Stichting ALS Nederland
Stichting ALS Nederland
Of neem contact met ons opStichting ALS NederlandKoninginnegracht 72514 AA Den HaagT 088 - 66 60 333E [email protected] Giro 100.000SMS: ALS naar 4333 en help ons mee!Steun Stichting ALS-Nederland eenvoudig door een smsje te sturen! U doneert dan E 2,00. Dit bedrag wordt eenmalig van uwbeltegoed afgeschreven.
Henk Claasen:
ALS-trilogie
Vlijmscherp, Anagram en Afrekening; een spannende ALS-
trilogie met drie misdaadverhalen die als verpakking dienen
voor informatie over ALS. De lezer komt tussen alle spanning
door te weten wat een ALS-patiënt meemaakt.
Henk Claasen studeerde Nederlands en Literatuurwetenschap. Als leraar Nederlands en
conrector was hij verbonden aan verschillende scholen in de regio Amersfoort. In 2006
werd hij getroffen door ALS. Sindsdien houdt hij zich bezig met schrijven.
//
Har Meijer:
Spierpijn
Har Meijer, voormalig huisarts, schreef de roman ‘Spierpijn’.
Een verhaal over een huisarts die machteloos moet toezien
hoe zijn collega en beste vriend langzaam wordt gesloopt door
ALS. Naast het aftakelingsproces is ook een rode draad hoe je
als arts moet handelen als je familie of je vriend ernstig ziek is.
Andere ingredienten die aan bod komen zijn religie, relaties en
sex. Volgens Meijer raken huisartsen dikwijls te zeer betrokken
bij een ziek familielid of kennis. “De onttakeling is dermate erg
dat je dat vaak emotioneel niet kan bevatten. Dat is moeilijk want in hun wanhoopsfase
doen mensen toch een beroep op je.”
//
Ron Arnold :
De ontdekking van de tajine
Ron Arnold had een mooie carrière als chefkok bij diverse
bekende restaurants door heel Nederland en startte zijn eigen
cateringbedrijf De Kookvogels. Als culinair journalist werkte
Ron onder andere voor ELLE eten, Goodies, en het bookazine
Dif.
Ron heeft nu echter ALS, waardoor hij zijn handen niet meer kan gebruiken. Dat belette
hem niet om een kookboek van zijn hand voor hem te laten schrijven. ‘De ontdekking
van de tajine’ bevat maar tien gerechten, maar staat boordevol ideeën die het koken
belichten vanuit een andere filosofie. De recepten zijn op een eenvoudige manier
beschreven zodat iedereen ze zonder al te veel moeite kan bereiden. Behalve over koken,
gaat dit boek vooral over vriendschap, doorzettingsvermogen, inventiviteit en lol in het
leven.
BOEKEN
Afgeschreven computers zijn geld waard
ITdonations is een onafhankelijke
stichting met als doel het duurzaam
en verantwoord afvoeren van
afgeschreven IT apparatuur (o.a.
computers), GSM’s, PDA’s en
Smartphones. De restwaarde komt
ten gunste van een goed doel.
Stichting ALS Nederland in dit geval.
Doet u ook met ons mee? Heeft uw
bedrijf oude IT-apparatuur? Doneer
het aan onderzoek naar ALS! Kijk voor
meer informatie op
www.stichting-als.nl
//
naam
adres
postcode / woonplaats
telefoon
e-mailadres
geboortedaum
giro- / bankrekeningnr.
datum
handtekening
JA, ik steun Stichting ALS Nederland!
per maand per jaar
e 5,- e 10,- e 20,-
e 50,- e 100,- e 150,-
Eenmalig een bedrag van e...
Anders e...
voorletters m/v
Met het verzenden van dit formulier machtig ik Stichting ALS Nederland om het aangegeven bedrag in
de aangegeven frequentie van mijn bank of gironummer af te schrijven.
Stuur dit formulier naar Stichting ALS Nederland, Antwoordnummer 16090, 2501 VE Den Haag.
U kunt ook een e-mail sturen naar [email protected]
Ja, ik wil per e-mail op de hoogte gehouden worden van de activiteiten van
Stichting ALS Nederland
24
De ‘Tour du ALS’ staat op de agenda;
de eerste editie vindt plaats op 1 juni
2012. Een actie waarbij fietsers geld
bijeen fietsen voor ALS.
Samen trappenHet lijdzaam moeten toezien hoe het
leven van mensen met ALS wordt
verkort is geen optie, daarom is het
motto van de Tour du ALS: ‘Samen
trappen we ALS de wereld uit!’ Er is nog
plaats voor diegenen die niet
terugdeinzen voor een beetje uitdaging
en zelfs een extra tandje bijzetten niet
schuwen, daar waar anderen zouden
afhaken. Ben jij diegene die een
sportieve prestatie wil koppelen aan een
goed doel, schrijf je dan ook in via www.
TourduALS.nl. Dit kan tot 1 april.
Het inschrijfgeld bedraagt € 100,- per
deelnemer. Als deelnemer dien je actief
sponsorgeld te werven, en een
sponsorbedrag* van € 1000,- (of meer of
een veelvoud hiervan zonder limiet), af
te dragen.
Vanaf 2012 gaat ieder jaar een grote
groep fietsers een ongekende uitdaging
aan die bijna onmogelijk lijkt. Bijna. Want
toch lukt het velen hun grenzen te
verleggen en te volharden in hun
sportieve strijd. Een strijd om
uiteindelijk ALS de wereld uit te helpen.
U fietst toch ook mee?
Fietst u ook mee met de ‘Tour du ALS’?
* = Dit geldt alleen voor het eerste jaar, vanwege de korte voorbereidingstijd voor het werven van sponsorgeld, het tweede jaar zal dit bedrag verdubbelen naar € 2000,-.