FEBRUARI 2006 Jaargang 10 nr. 2 RandKrant

M A A N D B L A D V O O R D E B E W O N E R S V A N D E V L A A M S E R A N D

RandKrantFEBRUARI 2006 Jaargang 10 nr. 2

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

EA

FG

IFT

EK

AN

TO

OR

:9

24

0Z

EL

E-

P2

A9

27

1•

VE

RSC

HIJ

NT

NIE

TIN

AU

GU

STU

S

Hoe leer je anderstalige kleuters Nederlands?

FiguranDtenBeverly Jo Scott: ‘Ik kan me geen leven zonder muziek voorstellen’

Komen en gaan in de rand (5)Frans is geen bedreiging meer

Torenhoge stookkosten prijzen Belgische druif uit de markt

Hoe leer je anderstalige kleuters Nederlands?

FiguranDtenBeverly Jo Scott: ‘Ik kan me geen leven zonder muziek voorstellen’

Komen en gaan in de rand (5)Frans is geen bedreiging meer


2

Voor vzw ‘de Rand’ wordt 2006 een speciaaljaar. Niet alleen viert RandKrant zijn tiendeverjaardag, de structuren van de vzw zijn ookaangepast en het komt erop aan de werkingte stroomlijnen in functie van de vzw dievoortaan een Extern Verzelfstandigd Agent-schap (of EVA) is. Komt daar natuurlijk nogbij dat vzw ‘de Rand’ uitvoering moet gevenaan de extra taken die ze medio vorig jaarvan de Vlaamse regering kreeg en waarvoorextra middelen ter beschikking werden gesteld.

De (niet meteen) ‘nieuwe’ taken zijn een uitvloeisel vande ‘vertrouwenwekkende maatregelen’ die de regering uit-vaardigde om de niet-splitsing van het kiesarrondissementBrussel-Halle-Vilvoorde door te spoelen, plus (wat welnieuw is) de extra 500.000 euro dieenkele maanden later in het vooruit-zicht werd gesteld voor taalpromotie inde rand. In haar ‘Actieplan 2006’ heeftde vzw ‘de Rand’ de belangrijkste kracht-lijnen gebundeld, zij het dat voor deconcrete uitwerking nog bijkomendoverleg met de Vlaamse regering en deprovincie Vlaams-Brabant nodig zal zijn.

Optimale taalpromotieHoewel een verfijning en een vervollediging te verwachtenzijn, tekent zich toch al een tendens af voor de komendemaanden en zelfs de komende jaren want de beleidsnotastrekt zich uit tot 2009. Niet toevallig samenvallend met heteinde van de legislatuur van de huidige Vlaamse regering.De positieve beeldvorming over de Vlaamse rand en hetversterken van de positie van het Nederlands behoren totde kernopdrachten van vzw ‘de Rand’. De voorbije jarenheeft de vzw al tal van initiatieven genomen of ondersteunden met het extra half miljoen euro die de bevoegde Vlaamseminister voor de rand Frank Vandenbroucke heeft uitge-trokken, zal de promotie van de Nederlandse taal nog wor-den opgevoerd. In haar Actieplan wijst de vzw erop dat denieuwe middelen ‘niet in de plaats komen van bestaandeacties maar complementair worden ingezet’.Het begrip ‘taalpromotie’ zal ruim worden geïnterpre-teerd. Aspecten die zeker aan bod zullen komen, zijn:n De promotie van het NT2-aanbod (Nederlands Tweede

Taal). Zo wil men de promotie-initiatieven stroomlijnenen coördineren ten behoeve van een optimaal resultaat;

n Taalstimulering en -activering. Daarbij wordt gedachtaan het aanreiken van methodes en het ontwikkelen vaneen aanbod op maat. Prioritaire doelgroepen zijn speel-pleinen, handelaars en (sport-)verenigingen;

n Sensibiliseringsacties gericht op winkeliers, openbarebesturen en het verenigingsleven;

n Met partners een op maat geknipt aanbod uitwerken voorvakantiestages en -kampen die anderstalige jongeren incontact brengen met het Nederlands. Zo wil de vzw alvasttijdens de grote vakantie taalstages voor kinderen orga-niseren in Wemmel, Sint-Genesius-Rode en Linkebeek.

ConversatiegroepenDe meeste initiatieven kwamen de voorbije jaren al aan bod,maar met de nieuwe middelen hoopt vzw ‘de Rand’ haaropdracht nog beter en succesvoller te kunnen uitvoeren.Andere doelstellingen uit het Actieplan bouwen voort op hetverleden, maar ook daar plant de vzw de komende jarenhaar inspanningen door te trekken en op te voeren. Zo wor-

den volledig in eigen beheer con-versatiegroepen georganiseerdvoor wie al een behoorlijke ken-nis van het Nederlands heeft.Kraainem, Wemmel en Wezem-beek-Oppem hebben al zo’nconversatiegroep en de vzwonderzoekt of het initiatief ooknaar andere gemeenten kanworden uitgebreid.

Het Actieplan leest als een ‘meerjaren-‘nieuwsbrief vol plan-nen en goede voornemens. Rode draad in heel de aanpakis het gestroomlijnde overleg dat vzw ‘de Rand’ als actievepartner wil (blijven) voeren met de ambtelijke werkgroepvan de Vlaamse Gemeenschap (interdepartementaal overlegen afstemming van randbeleid) en binnen het ‘platform vangemeenten Vlaamse rand’ van de provincie Vlaams-Brabant.

Johan Cuppens

Voor meer info over de conversatiegroepen: tel. 02-456 97 85

‘de Rand’ has its work cut out for it

2006 marks a milestone year for ‘de Rand’ because from nowon it is set to operate as an Externally Autonomous Agency (orEAA).As part of the Flemish administration reform process,EAAs have been created to give tangible shape to the Flemishgovernment's policy-making in specific areas. ‘de Rand’ ‘2006Action plan’ gathers together the non-profit-making body'smain themes for the future.The various items scheduled to gaina greater share of the spotlight include the promotion of theDutch language, especially as the Minister in charge of Brusselsperiphery issues, Frank Vandenbroucke, has made a furtherEuro 500,000 available to the non-profit-making body for thisvery purpose.The money will be used to develop complemen-tary schemes, such as awareness-raising campaigns, organisingDutch holiday courses and camps for young people whose firstlanguage is not Dutch and setting up conversation groups.

Werk aan de winkel voorvzw ‘de Rand’

FOTO: RITA DANEELS

De positieve beeldvorming over deVlaamse rand en het versterkenvan de positie van het Nederlandsbehoren tot de kernopdrachten van vzw ‘de Rand’

RandKrant verschijnt maandelijks op 152.000 exemplaren ten behoeve van de bewoners van de Vlaamse rand rond Brussel en is een uitgave van de Vlaamse Gemeenschap en de provincie Vlaams-Brabant. REALISATIE vzw ‘de Rand’ HOOFDREDACTIE Henry Coenjaarts EINDREDACTIE EN COÖRDINATIE Petra Goovaerts VORMGEVING Megaluna, Brussel DRUK A. De Cuyper-Robberecht, Zele REDACTIEADRES Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse, tel 02-767 57 89, fax 02-767 57 86, e-mail [email protected], website www.derand.be VERANTWOORDELI JKE UITGEVER Jan De Bock, Ministerie van de Vlaamse Gemeenschap, Boudewijnlaan 30, 1000 Brussel

Hoe leer je anderstalige kleuters Nederlands? 4Hoe geef je in een Vlaamse school les aan kinderen die thuis nooit Nederlands spreken of horen? Voor veelonderwijsmensen in de rand is dat geen theoretische vraag maar dagelijkse realiteit. Hoe ze daarmee omsprin-gen, vroegen we aan enkele leerkrachten van de Nederlandstalige gemeentelijke basisschool in Kraainem.

Werklozen dichten lacunes in bejaardenzorg 8

Gemeenten varen wel bij nieuw afvalcontract 9

FiguranDten 10Hoe komt een geboren southern girl uit Alabama in Wezembeek-Oppem terecht? Puur toeval, als je het muzikanteBeverly Jo Scott vraagt. Na de scheiding van haar ouders week ze uit naar België en trouwde hier met een rasech-te Belg die vloeiend Nederlands en Frans spreekt. ‘De Belgen hebben me in hun armen gesloten en een thuisgegeven’, zegt ze.

Komen en gaan in de rand (5, slot) 22Frans is geen bedreiging meer

Druiventelers uit Overijse en omstreken vechten om te overleven 26

Alireza Farzanehkish wint De Pluim 2005 29

en ook nog Van Asse tot Zaventem 6 Zonder omwegen 24Van huizen en tuinen 26 RestauranDt 28 Gemengde gevoelens 32

colofon

RandKrant

februari 2006 nr. 2

F l o r i s ’ k i j k o p d e l e u k e k a n t v a n d e r a n dF

OT

O:

PAT

RIC

KD

ESP

IEG

EL

AE

REinhoud

FO

TO

:F

ILIP

CL

AE

SSE

NS

4

De gemeentelijke basisschool vanKraainem telt bijna 300 leerlingen.Een kleine minderheid daarvan komtuit gezinnen waar zowel de moederals de vader Nederlands spreken. Demeeste leerlingen komen uit taalge-mengde gezinnen (voornamelijkFrans-Nederlands), maar sommigekinderen horen thuis Nederlands nochFrans. Er zijn immers verschillendeinternationale gemeenschappen actiefin en rond Kraainem. Ook die ouderskiezen er regelmatig voor om hunkinderen naar een Nederlandse schoolte sturen.In september van vorig jaar kreeg deschool van de Vlaamse overheid eenextra taaljuf, Elke Waeyenbergh, voor18 uur taalactivering per week. Direc-trice Annick Tordeur besloot die bij-komende taallessen volledig aan dekleuterschool te besteden. ‘Vooral inde kleuterklassen ligt het percentageanderstalige kinderen bijzonder hoog.In de onthaalklas komen veel kindjesbinnen die nog nooit Nederlands heb-ben gehoord. Het zijn ook de grootsteklassen, want we hebben meer kleu-ters dan lagere schoolkinderen. En hoegroter de klasgroep, hoe minder tijdje kunt besteden aan elk kind afzon-derlijk.Tijdens die extra taaluren werktde nieuwe taaljuf met kleinere groep-jes kinderen. Op die manier kan nie-mand zich verschuilen achter de grotegroep en wordt elke kleuter aange-moedigd om te praten.’Annick Tordeur besliste bovendien omook de Nederlandstalige kinderen inhaar school mee te laten profiteren van

het aangeboden taalbad. ‘We laten deNederlandstalige kinderen niet in dekou staan, want ook zij hebben baatbij taalactivering in kleinere groepjes.Elke Waeyenbergh komt twee keer perweek in elke kleuterklas. De eerste keerneemt ze de anderstalige kindjes apart,de tweede keer krikt ze het taalniveauvan de Nederlandstalige kleuters op.Want ook zij hebben het soms moei-lijk met de taal die op school gespro-ken wordt. Dat is eigenlijk een soortjargon, en daar staan we te weinig bijstil. Opdrachten als ‘onderlijnen metje lineaal’ gebruik je doorgaans nietin een thuissituatie en toch verwach-ten we allemaal dat kinderen snappenwat we daarmee bedoelen.’

TaalbotsingIn de onthaalklas van juffrouw Kris-tien Moeyersons zitten 19 kindjes. Zeservan zijn volledig Nederlandstalig,de anderen spreken en horen thuisvoornamelijk of alleen een andere taaldan het Nederlands. De eerste school-dagen zijn voor die kinderen een echtebeproeving. ‘Het begin van het school-jaar is altijd heel moeilijk. De anders-talige kinderen hebben tijdens de eer-ste dagen of weken geen oren naar eenandere taal. Ze zijn heel jong, tussende 2,5 en de 3 jaar, en moeten vaakgetroost worden omdat ze nog moe-ten wennen aan het schoolleven. Hetis voor hen een echte schok als dat ineen vreemde taal gebeurt. Je zou hetbijna een taalbotsing kunnen noemen.’Juf Kristien heeft zo haar eigen metho-de om de kindjes van haar klas op hun

gemak te stellen. ‘Ik zorg voor een heelgoede structuur in mijn schooldagen.Als de kinderen één dag op school zijngeweest, weten ze eigenlijk al hoe deandere dagen van het jaar er zullenuitzien. Zeker in het begin probeer ikeen soort routine op te bouwen. Ikwerk ook met veel pictogrammen, datis leuk en begrijpbaar voor iedereen.In mijn klasje hangt steevast een dag-lijn met pictogrammen voor elke acti-viteit van die dag. Herhaling is ookongelooflijk belangrijk. Ik herhaal alleversjes en liedjes die ik hen aanleer welhonderd keer. En telkens als ik mijnleerlingen een opdracht geef zoals‘ruim het speelgoed op’ of ‘doe jejasje aan’, zing ik die opdracht. Opdie manier blijven de woorden langerin hun hoofdje zitten en herkennenze de opdracht sneller.’Sinds september krijgt juf Kristien tweekeer per week hulp van taaljuf Elke.Op maandag gaat Elke aan de slag metde anderstalige kindjes, ’s woensdagskrijgen de Nederlandstaligen een extrataalbad. ‘Ik gebruik daarvoor de NT2-methode voor volwassenen (n.v.d.r.Nederlands als tweede taal), maar dan aan-gepast aan het niveau van kinderen.

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

E

Hoe geef je in een Vlaamse school les aan kinderen die thuisnooit Nederlands spreken of horen? Voor veel onderwijzersen onderwijzeressen in de rand is dat geen theoretischevraag, maar pure realiteit. De Vlaamse regering heeft voorhet schooljaar 2005-2006 voor het eerst specifieke middelenaangeboden om de taalachterstand bij anderstalige leerlin-gen van scholen in de 6 faciliteitengemeenten weg te wer-ken. Dat klinkt heel mooi, maar hoe gebeurt dat in de prak-tijk en zijn de aangeboden middelen toereikend? Wij vroegenhet aan enkele leerkrachten van de Nederlandstaligegemeentelijke basisschool in Kraainem.

Hoe leer je anderstalige kleuters Neder lands?

Woorden als ‘koek’ en ‘drankje’kennen ze meteen

‘Ook de Nederlandstalige kinderen hebben baat bij taal-activering in kleinere groepjes’, aldus Annick Tordeur

5

’t Is voor mij ook het eerste jaar datik deze lessen geef, dus het is nog eenbeetje zoeken naar de ideale werkwij-ze. Ik werk nu vooral met poppen enik leer de kinderen veel liedjes enversjes aan. Ik probeer hen zoveelmogelijk aan het woord te laten.Soms kom ik ook helpen als ze hunkoekje eten en hun drankje krijgen.’‘Woorden als ‘koek’, ‘drankje’, ‘boe-kentas’ en ‘naar buiten gaan’ leren zeanders wel heel snel hoor’, merkt jufKristien lachend op.Toch is ze bijzon-der in haar nopjes met de speciale taal-lessen die overduidelijk hun vruchtenafwerpen. Wat haar betreft mag Elketrouwens best wat vaker over de vloerkomen. ‘Twee uur taalbad per week isnatuurlijk nog weinig, dat zou minstensverdubbeld moeten worden.’ Elke kniktinstemmend, maar ze is wel al heel blijmet de forse vooruitgang van haarjongste leerlingen. ‘Na amper enkelemaanden is de vooruitgang bij allekleuters enorm. Het is echt wonder-baarlijk om te zien wat ze nu al kun-nen! In het begin merkte ik bij som-mige anderstalige kindjes een soortverzet: ze wilden geen Nederlandspraten, terwijl nu iedereen minstensenkele woorden Nederlands spreekt.’Vooral dat laatste bewijst volgensKristien de noodzaak van extra taal-lessen in kleine groepen. ‘In een grotegroep kun je nooit hetzelfde resultaathalen, omdat je gewoon de tijd niethebt om met elk kind afzonderlijk be-zig te zijn. Je probeert je aandachtaltijd zoveel mogelijk te spreiden. Inhet verleden is het al meermaals ge-beurd dat anderstalige kinderen ophet einde van het schooljaar nog al-tijd geen woord Nederlands praatten.Sommige kinderen zijn nu eenmaalniet taalgevoelig en pikken heel moei-lijk een vreemde taal op. Zulke kinde-ren zouden volgens mij beter schoollopen in de taal die ze thuis spreken.Want als het kind de Nederlandse taalniet kan of wil begrijpen, blijft het stil-staan en bouwt het een achterstandop in het denkvermogen. Dat zei ikdan ook tegen de ouders, maar diehadden daar meestal geen oren naar.’

Sleutelrol voor oudersToch zijn het de ouders zelf die desleutel tot succes in handen hebben.Dat vindt althans Annick Tordeur. ‘Taal-activering moet eigenlijk een voort-zetting zijn van wat er thuis gebeurt.

Het is noodzakelijk dat de kinderenook thuis al Nederlandse taalprikkelskrijgen. We kunnen uiteraard niemandweigeren, maar ik benadruk bij de in-schrijvingen toch altijd dat minstenséén gezinslid Nederlands zou moetenbegrijpen en spreken. Dat is trouwensvolledig in het belang van het kind.Want als er thuis niemand Nederlandsverstaat, kan niemand de schoolpres-taties van het kind volgen. Bovendiengaat de communicatie tussen de oudersen de school dan helemaal de mist in.’De goodwill van de ouders is dus enormbelangrijk voor een goede werking vande school. ‘Als ouders open staan voor

de eigenheid van de school, profiterenhun kinderen daar sowieso van.’ Dedirectrice probeert trouwens zelf ookhaar steentje bij te dragen tot eenvlotte communicatie. ‘Ik let erop datik elke brief in een eenvoudig en ver-staanbaar Nederlands schrijf en ik ver-mijd moeilijke woorden of zinscon-structies. Dat zou de communicatiealleen maar onnodig bemoeilijken.’

Lesniveau handhaven In de onthaalklas lijkt het nog verretoekomstmuziek, maar toch stromenalle kleuters uiteindelijk door naar delagere school. Ook daar moeten de leer-krachten soms opboksen tegen taal-barrières.Tamara Vandermeiren staatin het tweede leerjaar en geeft al negenjaar les in de gemeentelijke basisschoolvan Kraainem. Dit schooljaar heeft ze13 leerlingen in haar klas en daarvankomt er slechts eentje uit een volledig

Nederlandstalig gezin. Al de anderenkomen uit taalgemengde gezinnen.Ondanks het grote aantal anderstaligeleerlingen, weigert Tamara om het lesni-veau zomaar te verlagen. ‘Ik ga er iederschooljaar opnieuw van uit dat ik hetgewone leerplan kan volgen. Met dezeklas lukt dat bijzonder goed, ook alomdat het zo’n kleine groep is. Ik merkwel dat het Nederlands bij de meestenniet hun moedertaal is, maar ze trek-ken zich stuk voor stuk goed uit deslag. In de taallessen ben ik natuurlijklanger met moeilijke teksten bezig,want ik moet voortdurend de beteke-nis van woorden uitleggen. Deze groeppikt dat gelukkig snel op, bij sommigeandere groepen gaat dat veel moeilij-ker. Dan kan het wel zijn dat ik hetniveau moet aanpassen.’

Alle hulp is welkomDe extra taallessen worden hier warmonthaald, dat is wel duidelijk.Tegelij-kertijd weerklinkt de roep om meer.Maar het ziet ernaar uit dat het bij de18 uur zal blijven. ‘Wij komen zelfsniet in aanmerking voor het extra gelddat minister Vandenbroucke vanafjanuari heeft vrijgemaakt voor het taal-onderwijs in de rand. Blijkbaar vindthij dat we met 18 uur wel moetentoekomen. Hij vergeet wel dat we voordie extra taallessen ook nieuw lesma-teriaal moeten kopen. Dat is bijzonderduur en daar krijgen we geen budgetvoor.’ De school in Kraainem komtbovendien niet in aanmerking voorextra middelen vanuit het projectGelijke OnderwijsKansen. ‘We hebbenhier veel anderstaligen en veel Frans-taligen, maar weinig tot geen kansar-men, dus we vallen buiten alle mid-delen die er nu bestaan voor het GOK.’

Klaartje Van Rompaey

‘Het is noodzakelijk dat kinderen ook thuis al Neder-landse taalprikkels krijgen’

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

E

Het Lokaal Overleg Platformvoor het Brussels Basison-derwijs is gestart met zijncampagne ten behoeve vande inschrijvingen in deNederlandstalige Brusselsebasisscholen - waar ookveel jonge ouders uit derand hun kinderen naartoesturen - voor het school-jaar 2006-2007. Belangrijkom te weten is dat alle kin-deren die in 2004 werdengeboren tijdens de campag-ne kunnen inschrijven, ookkleuters die pas op 1 sep-

kringwinkel’, licht gedepu-teerde Jean-Pol Olbrechtstoe. Het Centrum Informa-tieve Spelen dokterde sa-men met de Vlaams-Bra-bantse Kringwinkels eenspel uit voor leerlingen van10 tot 12 jaar dat is opge-vat als een actieve speur-tocht. ‘Speurneuzen’ leertde leerlingen alle hoeken

De elf kringloopcentra in deprovincie Vlaams-Brabantbeschikken sinds kort over‘Speurneuzen’, een infor-matief spel dat kinderenwegwijs moet maken in deKringwinkel. ‘De Vlaams-Brabantse kringloopcentraof Kringwinkels krijgenregelmatig scholen op be-zoek. Er was een grote be-

hoefte aan professioneleomkadering om die school-bezoeken ook echt aan-trekkelijk te maken voorleerlingen en leerkrachten.Daarom zorgde de provin-cie voor de nodige subsi-dies om een informatiefspel te ontwikkelen datkinderen vertrouwd maaktmet de werking van een

VAN ASSE TOT ZAVENTEM

van een Kringwinkel kennenen toont hen spelenderwijswat de verschillende doel-stellingen van de centra zijn.Meer info over de Kringwin-

kels vindt u op

www.dekringwinkel.be

TD

V L A A M S - B R A B A N T

Speurneuzen in kringloopcentra

NI

EU

WS

UI

TD

EG

EM

EE

NT

EN tember 2007 naar school

moeten. In januari l.l. kon-den broers en zussen vankinderen die al les volgenaan een Nederlandstaligebasisschool zich inschrijven.In februari is het de beurtaan de zogenaamde voor-rangsgroepen. Het gaatenerzijds om kinderen uitgezinnen met het Neder-lands als thuistaal en ander-zijds om kinderen uit ge-zinnen die beantwoordenaan de zogenaamde GOK-indicatoren. Een ‘GOK-

De koeltoren van energie-leverancier Electrabel inDrogenbos baadt voortaan

’s avonds en ’s nachtsin het licht. Electrabelzorgt daarmee vooreen primeur in Euro-pa, want voor heteerst wordt een koel-toren van 103 meterhoog opgesmukt metbijna 100.000 LEDs.Light Emitting Diodes(LEDs) zijn kleine,heldere lichtjes meteen lange levensduuren een zuinig ener-gieverbruik. De volle-dige installatie en de

lichtanimatie zijn compu-tergestuurd.

TD

leerling’ is een kind datopgroeit buiten het gezinof komt uit een gezinwaarvan de moeder geendiploma van het secundaironderwijs heeft behaald,of hoort tot een gezin datvolledig van een vervan-gingsinkomen leeft, of ten-slotte een kind dat afkom-stig is uit een gezin datdeel uitmaakt van een trek-kende bevolking. Pas inmaart e.k. beginnen de ge-wone inschrijvingen.Meer informatie over de in-

schrijvingen in de Brusselse

basisscholen vindt u op

http://lopbrussel.vgc.be of

via het telefoonnummer

0473-93 89 34. TD

Vormingplus Halle-Vilvoor-de, de volkshogeschool diede opdracht heeft ervoor tezorgen dat alle bewonersvan de regio toegang krij-gen tot een ruim vormings-aanbod, heet voortaanArch’educ. ‘De naam Vor-mingplus maakte niet met-een duidelijk waar onzeorganisatie voor staat’, zegtstafmedewerkster DeniseDe Pauw. ‘In deze regio ishet heel belangrijk dat webruggen kunnen bouwen

met iedereen die opleidin-gen geeft en daarom hebbenwe gekozen voor de naam‘Arch’educ’, die je kunt uit-spreken als ‘archeeduk’ of‘arsjeeduk’.’ Arch’educ be-schikt nu ook over een eigenwebsite: www.archeduc.be.De site bevat informatie overde activiteiten van de orga-nisatie en geeft een overzichtvan alles wat er op het vlakvan buitenschoolse opleidin-gen in de regio Halle-Vilvoor-de geboden wordt. TD

D E R A N D

Inschrijvingen Brusselse basisscholen

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

E

arch educ ‘‘‘‘Vormingplus Halle - Vilvoorde

H A L L E - V I LV O O R D E

Vormingplus wordt Arch’educ

FO

TO

:A

LA

INP

IER

RO

T

D R O G E N B O S

100.000 LEDs

ASSE WEMMEL

DROGENBOS

DILBEEK

De vzw Dilbeeks Erfgoedheeft bijkomende subsidiesgekregen en wil daarmeezes nieuwe reproducties vanwerken van Pieter Bruegelde Oude laten maken omhet openluchtmuseum‘Bruegel in het Pajotten-land’ uit te breiden. ‘Dank-zij de subsidies van ToerismeVlaanderen, het Ministerievan de Vlaamse Gemeen-schap en de Cera Holding

GEEN ADELLIJKE TITEL VOOR DAVID TENIERS In Perk, in de wijk Huinhoven, staat een merkwaardig kasteeldat ‘Drie Torens’ heet. Oorspronkelijk werd dit complex ‘Hoe-nenhove’ genoemd, maar al in 1592 is er sprake van ‘De Dryetorrens’. Het verhaal dat David Teniers, die hofschilder was vanaartshertog Leopold van Oostenrijk, de gouverneur-generaal vande Zuidelijke Nederlanden, in 1663 een boerderij liet ombou-wen tot een slot met drie torens, is dus niet juist.De familie Teniers stamde uit Ath.Van daaruit vestigde een ze-kere Julien Thesnier zich in 1558 als ‘cremer’ (marktkramer) inAntwerpen. Diens zoon David Teniers staat in Antwerpen al be-kend als schilder en kunsthandelaar. Hij was de vader van DavidTeniers de jonge, een van de toonaangevende schilders uit deVlaamse Gouden Eeuw. Door zijn huwelijk met Anna Breugel,dochter van Jan, bijgenaamd de ‘fluwelen’ Breugel, verwierf hijgroot aanzien.Teniers’gemoedelijke schilderij-en van het landelijkeleven rond Brussel wa-ren al tijdens zijn levenveel gevraagd en maak-ten hem tot een van demeest invloedrijke gen-reschilders van de 17de eeuw.Aangelokt door het bui-tenleven wilde David Teniers, net als Rubens in Elewijt, een bui-tengoed en vlaste hij ook op een adellijke titel. Zijn eerste wenswerd vervult, want in 1663 kocht hij van Helène Fourment, deweduwe van Rubens, de Drie Torens.Ondanks zijn omgang met hovelingen van allerlei slag bleef zijndroom van een adellijke titel onvervuld. Aartshertog Leopoldbenoemde hem wel tot kamerheer. Koning Filips IV liet danweer een galerij bouwen waar alleen werken van Teniers zou-den worden geëxposeerd en koningin Christina van Zwedenschonk hem een gouden halsketting.

Jaak Ockeley

In De Staatliche Kunsthalle in het Duitse Karlsruhe (Hans Thomas

Strasse 2-6) loopt nog tot 19 februari een grote overzichtstentoon-

stelling met 90 topstukken uit het werk van Teniers.

Dagelijks toegankelijk van 10.00 tot 18.00 u, behalve op maandag.

Info: 0049-721-926 33 68

kunnen we ons deze be-langrijke uitbreiding ver-oorloven’, zegt voorzitterJan Margot van de vzwDilbeeks Erfgoed. Momen-teel staan in het openlucht-museum al twaalf repro-ducties van de bekendstewerken van Bruegel langs-heen een bewegwijzerdewandelroute. ‘Naast hetplaatsen van de zes bijko-mende reproducties willen

D I L B E E K

Nog meer Bruegel

NI

EU

WS

UI

TD

EG

EM

EE

NT

EN

gen een plekje langs deBruegelfietsroute van deprovincie Vlaams-Brabant.De vzw Dilbeeks Erfgoedlaat zelf ook nog een re-productie maken die aanhet gemeentehuis van Dil-beek zal worden geplaatst.

TD

we ook een drietalige bro-chure met Duitse, Franseen Engelse teksten samen-stellen, want de buiten-landse belangstelling voorhet openluchtmuseumwordt steeds groter’, stiptvoorzitter Margot aan. Denieuwe reproducties krij-

Eind december 2005 heeftvoorzitter Gilbert Hertecantvan het redactiecomité vanRandKrant om leeftijdsre-denen zijn functie neerge-legd. Gilbert Hertecantwerkte in 1996 mee aande oprichting van de vzwInformatie Vlaamse Randdie door de toenmaligeVlaamse regering onderminister-president Luc Vanden Brande werd belast metde maandelijkse uitgave vanRandKrant, waarmee inmaart 1997 werd gestart.Gilbert Hertecant werd vanbij de start tot voorzitter ge-kozen van de raad van be-stuur van de vzw Informa-tie Vlaamse Rand en gaf indie hoedanigheid ook lei-ding aan het redactiecomi-té van RandKrant dat issamengesteld uit vertegen-woordigers van de subsi-diërende overheid en desocio-culturele verenigingenuit de rand. Die functiebleef hij ook waarnementoen de vzw InformatieVlaamse Rand in 2002 doortoenmalig Vlaams minister

van Cultuur Bert Anciauxom duistere redenen werdontbonden en RandKrantkwam te ressorteren onderde vzw ‘de Rand’.In de overeenkomst met deVlaamse Gemeenschap en deprovincie Vlaams-Brabant,die RandKrant subsidiëren,werd onder meer nadruk-kelijk gesteld dat het bladniet mag worden gebruiktals instrument voor partij-politieke propaganda endito stellingnames. De be-langrijkste opdracht vanRandKrant was en is, in demeest ruime zin en op eenkritische manier informa-tie verstrekken over alleswat in sociaal, economischen cultureel opzicht rele-vant is voor de rand om zohet Vlaams karakter van dezeregio te ondersteunen ente beklemtonen. GilbertHertecant heeft hier steedsconsciëntieus over gewaakten de redactie tegelijk eengrote vrijheid gelaten bijde maandelijkse invullingvan het blad. We zijn hemerg erkentelijk voor alleswat hij heeft gedaan.

HC

R A N D K R A N T

Afscheid

‘Vlaamse kermis’, David Teniers

FO

TO

:A

LB

RE

CH

TD

ESC

HR

IJVE

R

8

Welke oudere droomt er niet van zo langmogelijk in z’n eigen huis te kunnen blijvenwonen? Het Vilvoords Zilverpunt wil ouderemensen helpen die droom zoveel mogelijkwaar te maken. In Vlaanderen is het eenuniek experiment.

Terwijl veel werklozen langdurig op zoek zijn naar eenbaan, hebben veel hoogbejaarde ouderen of hun familiele-den de grootste moeite om het dagelijks leven in de eigenvertrouwde woning te blijven beredderen. Nu kunnenbeide problemen elkaar gedeeltelijk oplossen.‘Er zitten grote gaten in het aan-bod van de thuiszorgdiensten’,zegt de bezieler van Het Zilver-punt, de Vilvoordse schepen voorSociale Zaken Hans Bonte. ‘Doorde oprukkende vergrijzing wordthet almaar moeilijker om voldoen-de thuiszorgpersoneel te vindenterwijl er anderzijds grote groepen mensen op zoek zijnnaar een baan. Door senioren diensten op maat aan te bie-den, kunnen we laaggeschoolde langdurig werklozen aan deslag krijgen. We willen daar vooral risicogroepen zoals leef-loontrekkers en allochtone werkzoekenden bij betrekken. Delaatste groep telt overigens heel wat minder mensen dandoorgaans wordt gedacht; slechts 380 van de 1.500 lang-durig werklozen in Vilvoorde zijn van allochtone afkomst.’Senioren hebben vaak ook behoefte aan hulp als de thuis-zorgdiensten niet zo gemakkelijk kunnen uitrukken, zoals’s avonds tijdens het weekend of op feestdagen. Een aantalwerkzoekenden zoals alleenstaande vrouwen, willen graageen job waarin ze hun werkschema met de zorg voor huneigen huishouden kunnen combineren. Het Zilverpunt -een samenwerkingsverband tussen het OCMW, het PWA(Plaatselijk Werkgelegenheidsagentschap), de stad Vilvoorde,

de mutualiteiten en thuiszorgorganisaties - probeert diebestaande noden op elkaar af te stemmen en een goededienstverlening voor senioren te organiseren via hetscheppen van jobs op maat.

Veilig wonen Vorig jaar heeft Het Zilverpunt alvast de woningen gescreendvan alle 70-plussers die dat wilden.Vertrekpunt voor dieeerste actie waren de alarmerende berichten van de Vil-voordse huisartsen en ziekenhuizen over het stijgend aan-tal ongevallen van senioren in huis. ‘Via de mutualiteitenhebben we alle 70-plussers voorgesteld de eigen woningdoor de ergotherapeuten van de ziekenfondsen op veilig-heid te laten checken’, zegt Hans Bonte. ‘Vervolgens kregende ouderen die dat wensten voor een lage prijs de klusjes-man van Het Zilverpunt in huis om bijvoorbeeld handgre-pen in hun badkamer of toilet aan te brengen, of hun trap-pen veiliger te maken. Dit project rond veilig wonen looptverder en wordt nu uitgebreid naar de 60-plussers. Het isonze bedoeling om via de bestaande tewerkstellingsmaat-regelen hiervoor volwaardige banen te creëren.’

Dienstencheques bieden oplossingSinds 1 januari biedt Het Vilvoords Zilverpunt ook poets-,was- en strijkdiensten aan. Hans Bonte: ‘De bestaande thuis-zorgdiensten zitten met wachtlijsten en bieden ’s avonds ofin de weekends geen hulp. Hier kunnen de dienstenchequesvoor een oplossing zorgen. Omdat senioren niet altijd deweg naar de dienstencheques kennen, willen we de oude-

ren die dat wensen, helpen bij deadministratie die erbij te pas komt.Met hetzelfde systeem kunnen we ookandere lacunes in de thuiszorg opvul-len. Zo is de permanente verzorgingvan behoeftige mensen voor de man-telzorger een loodzware klus. Met ditsysteem wordt het mogelijk de man-

telzorger af en toe te vervangen zodat die wat ademruimtekrijgt om zich te ontspannen. De medewerkers die wevoor de was- en plasdiensten rekruteren, springen daneven in, en dat kan omdat ze hiervoor de nodige vormingen begeleiding hebben gekregen. Aan ons zorgaanbodvoor senioren willen we ook nog een mobiliteitscentralekoppelen, want veel ouderen beschikken niet meer overeen auto om zich te verplaatsen’, besluit Hans Bonte.Het ziet ernaar uit dat het initiatief van Het Vilvoords Zil-verpunt ook navolging krijgt elders in de rand, waar hetzorgaanbod over heel de lijn veel beperkter is dan in derest van Vlaanderen.

Marleen Teugels

U vindt de vzw Het Vilvoords Zilverpunt op de Grote Markt 8,1800 Vilvoorde, tel. 02-255 46 56

We r k l o z e n d i c h t e n l a c u n e s i n b e j a a r d e n z o r g

Thuiszorg op maat van ouderen in Vilvoorde

FOTO: PASCAL VIGNERON

‘Door senioren diensten opmaat aan te bieden, kunnenwe langdurig laaggeschooldewerklozen aan de slag krijgen’

Het heeft meer dan 10 jaarlang bloed, zweet en tranengekost, maar nu is er tocheindelijk een gezamenlijk af-valverwerkingsproject voorde Vlaams-Brabantse gemeen-ten.Tot voor kort sloot iede-re intercommunale eigenkortlopende contracten meteen afvalverwerker. De prij-zen liepen sterk uiteen, maarwaren steevast aan de hogekant. Eind 2004 bereikten devijf intercommunales onderimpuls van het provinciebe-stuur een akkoord met Inda-ver met een looptijd van 18jaar voor de verwerking opjaarbasis van zo'n 120.000ton huishoudelijk restafval inhaar verbrandingsoven inDoel (Beveren). Het akkoordwerd eind 2005 helemaaloperationeel. De 60 deelne-mende gemeenten besparendaardoor 10 tot 15 euro per ton afval.

In het midden van de jaren ’90 gaf deVlaamse regering de provincie de op-dracht een verbrandingsoven in Drogen-bos te bouwen.Veel protest en vooralde tegenspraak tussen de Vlaamse enEuropese wetgeving over milieueffec-tenrapportering deden het project dedas om. Eenmaal bekomen van dezekater, bracht de provinciale deputatiede intercommunales EcoWerf, Haviland,Incovo, Interrand en Interza drie jaargeleden samen. In 2003 werd een Euro-pese aanbesteding uitgeschreven voorde verwerking van circa 120.000 tonhuishoudelijk restafval (huisvuil engrof vuil). Aanvankelijk werd voorBiffa gekozen dat gebruik wilde gaanmaken van een nieuwe milieuvrien-delijk stomings- en scheidingstech-niek, maar een jaar lang onderhande-len met Biffa leverde niets op. MetIndaver werd eind 2004 wel eenakkoord bereikt.

Vaste prijs voor 18 jaarDe intercommunales Ecowerf (arron-dissement Leuven) en Haviland staptenop 1 juli van vorig jaar als eersten inhet project. Op 1 november ging hetook van start in de regio's van Incovoen Interza, en op 1 december tradInterrand toe, waardoor op dit ogen-

blik 60 Vlaams-Brabantse gemeentenmeedoen. Alleen Wemmel en Wezem-beek-Oppem wachten nog af omdatze nog eigen contracten hebben lopenmet verwerkingsinstallaties. Aarschot,Tienen en Diest hebben hun afvalbe-heer toevertrouwd aan privé-firma's.De intercommunales moeten het op-gehaalde afval naar overslagstations inWilsele, Kampenhout, Huizingen,Willebroek en Grimbergen brengen,waar het overgeladen wordt op vracht-wagens van Indaver.De gigantische besparing werd moge-lijk omdat een langdurig contract inde plaats kwam van de kortlopende

overeenkomsten en dit voor een veelgrotere hoeveelheid afval dan voor-heen. De intercommunales besparenook aanzienlijk omdat het afval nualleen naar overslagstations wordt ge-voerd. De overeengekomen prijs ligtvast voor 18 jaar behoudens index-aanpassingen voor de transport- enconsumptieprijzen. Het contract kanook om de drie jaar worden aange-past aan de op dat ogenblik eventueelgedaalde afvalhoeveelheden. De pro-vincie zet haar afvalpreventiecampag-ne immers onverminderd voort. Aande prijzen zal dit volgens provinciaalafvalbeleidscoördinator Pierre Fachéechter niets veranderen.

Vervoer over waterVolgens Faché doen de gemeenten eenzeer goede zaak met het afvalcontract.‘Er is een vast tarief voorzien voor dekomende 18 jaar terwijl algemeenwordt verwacht dat de prijzen in dezemarkt de komende jaren sterk zullenstijgen, onder meer wegens het ver-bod op storten dat steeds vaker wordtuitgevaardigd.’ Dat Vlaams Milieumi-nister Kris Peeters plannen koestert omeen deel van het Vlaamse meerderheids-aandeel in Indaver te verkopen, doetniets terzake. ‘Contracten moeten na-gekomen worden’, aldus Faché.Vlaan-deren bezit 54 procent in Indaver. Deoverige aandelen zijn in handen van24 industriële bedrijven.Een werkgroep bestudeert nu de moge-lijkheden om het afval via het water tevervoeren, wat ecologische voordelenheeft en ook de verkeersproblematiekrond de hoofdstad ten goede zou ko-men. Binnen 3 jaar moet deze werk-groep een rapport voorleggen. ‘Als wehet afval nu al via het water laten ver-voeren dan zou de verwerkingskost perton een tiental euro hoger komen teliggen, wat erg veel is. Het zijn vooralde bijkomende kosten van de overslagvan het afval van de vrachtwagen opde boot en later nog eens op de vracht-wagen die hiervoor verantwoordelijkzijn. Het is duidelijk dat dit alleen zalkunnen mits subsidies van het VlaamseGewest of de Europese Unie’, aldusFaché. Luc Vanheerentals

De 60 deelnemendegemeenten besparen 10tot 15 euro per ton afval

VLAAMS-BRABANTSE INTERCOMMUNALES STAPPEN IN AFVALVERWERKINGSPROJECT

Gemeenten varen wel bij nieuw afvaldecreet

9

FOTO: PATRICK DE SPIEGELAERE

10

Hoe komt een geboren southern girl uit Alabama inWezembeek-Oppem te-recht? Puur toeval, als je hetBeverly Jo Scott vraagt. ‘Hethad Zwitserland kunnen zijnof Afrika of waar dan ook,maar het werd België en hetis België gebleven. De Belgenhebben me in hun armengesloten en me een thuisgegeven. Cultureel gezienhoort België tot de top. Ergebeuren hier verrassendprogressieve dingen op vlakvan film, dans en muziek.Jammer dat de Belgen datzelf niet altijd inzien.’ Hetverhaal van een wel erg bij-zondere muzikante.

Als kind rende Beverly Jo Scott bloots-voets door de bossen in Alabama.Natuur en muziek voerden de boven-toon in haar jeugd. ‘Ik kom uit eenklein, arm dorpje. En wat doen armemensen in hun vrije tijd? Ze zingen enmaken muziek. Mijn oom gebruiktealleen de zwarte toetsen van de pianowaarmee hij alle mogelijke liedjesspeelde; ze klonken gewoon een tikjeanders.’ Toen haar ouders besloten tescheiden, brak voor BJ Scott een min-der zorgeloze periode aan. ‘Het klikteniet tussen mijn stiefvader en mij.Toenik zeventien was, liep het zo de spui-gaten uit dat ik mijn gitaar heb gepakten ben opgestapt. Ik zong en speeldeom te overleven. De ene dag had ikonderdak, de volgende niet. Het waszwaar, maar de muziek heeft me ge-red. Omdat ik kon spelen heb ik nooitmijn lichaam moeten verkopen, zoalszoveel anderen.’ Ze kreeg een dochter,maar verloor het hoederecht over haarkind en kon dat moeilijk verkroppen.‘Samen met een vriendin vatte ik hetwilde plan op om mijn kind te kid-nappen en met haar naar België tevluchten, waar mijn vriendin vrien-den had. Net op tijd heb ik ingezien

dat een ontvoering niet zo’n goed ideewas. Maar naar België ben ik wel ge-komen.’ Achteraf is Beverly blij dat hetzo gelopen is. ‘Ik heb mijn dochter16 jaar niet gezien, maar dankzij mijnnicht, die al die tijd voor haar heeftgezorgd, heb ik nu wel weer contactmet haar én met mijn achtjarige klein-dochter. Wie weet wat er was gebeurdals ik haar had meegenomen.’

Magie met RolandDe tijdelijke vlucht naar België duurdelanger dan voorzien. ‘Ik leidde hier het-zelfde leven als in de VS’, legt BeverlyJo Scott uit. ‘Ik speelde op straat voorgeld en ik bleef eigenlijk alleen maarhier omdat ik me geen ticket voor deterugreis kon veroorloven.’ Maar stil-aan begon haar carrière van de grondte komen en uiteindelijk heeft de lief-de de doorslag gegeven. ‘Mijn man iseen rasechte Belg. Hij spreekt vloeiendFrans en Nederlands.’ Beverly Jo Scottvoelt zich in België als een vis in hetwater. ‘Ik werk graag met Belgischemuzikanten’, zegt ze. Het voorbeeldbij uitstek is Roland Van Campenhout.‘Ik kan de vriendschap tussen mij enRoland moeilijk omschrijven. Hij isals een broer die ik zelf heb kunnenkiezen. Ik bewonder hem mateloos.We hebben vroeger met z’n beidjes

cafés afgeschuimd met onze gitaren ennu staan we nog geregeld samen opde planken. Het is fantastisch als wesamen spelen. Soms zitten we elkaaral eens in de weg op het podium,hoor. Maar er komt altijd een momentdat alles in elkaar schuift en dan ont-staat er pure magie. Roland is mijnmentor. Elke keer als we elkaar ontmoe-ten, leer ik weer iets nieuws van hem.’

Planet JanisBeverly Jo Scott is op het moment vanons gesprek net terug van een tour-nee in Frankrijk. ‘Let dus niet op derommel’, zegt ze. ‘Ik heb mijn huis-houdelijke plichten de afgelopen we-ken zwaar verwaarloosd.’ Ze looptzingend naar de keuken om thee tezetten. De zangeres is tevreden. Ze iserg trots op haar laatste nieuwe dub-bel-cd en dvd Cut and Run. De cd bevatlive-opnames en de dvd is groten-deels samengesteld uit beeldmateriaalvan Michel Gudanski, met wie ze sindsjaar en dag samenwerkt en die ooithaar levensgezel was. ‘Ik dacht in hetbegin dat die jongen een videocamerahad in plaats van een gezicht’, lachtze. ‘Maar het resultaat is een prachtigverhaal over mijn werk en leven. Netreality tv!’ Ook voor haar recentste pro-ject loopt ze over van enthousiasme.‘Ik noem het Planet Janis’, legt ze uit.‘Het is een eerbetoon aan Janis Joplin,waarin ik niet de nadruk wil leggenop het meisje dat door zwaar drinkenen druggebruik aan haar eind is ge-komen, maar op de kunstenares dieze was en de invloeden die ze heeftondergaan. Want iedereen kent haarnaam, maar bijna niemand weet wieze echt was. Ik droom al jaren van ditproject. Het barst van de energie, maartegelijk bevat het ook erg ingetogen,emotionele momenten. De show is heelvisueel opgevat. We werken met een VJdie live-beelden van de show mixt metarchiefbeelden van Janis. Ik ben erontzettend trots op en we hebben erook vreselijk hard aan gewerkt.’ Het

Muzikante Beverly Jo Scott

‘Ik kan me geenleven zonder muziek

voorstellen’

FIGURANDTEN

Franse publiek bleek alvast dol op Pla-net Janis. ‘We hebben verscheidenekeren voor uitverkochte zalen gespeelden hebben erg positieve reacties ge-kregen. Ik heb zowel mensen ontmoetdie fan waren van mijn eigen werk enbenieuwd waren naar dit project alsanderen die kwamen voor Janis en nustaan te popelen om me als Beverly JoScott te zien optreden. Ik ben met eengoed gevoel weer naar huis gekomen.’Op 9 maart a.s. brengt BJ Scott PlanetJanis in GC de Zandloper in Wemmel.‘Zeg dus maar dat iedereen uit zijnluie stoel moet komen en zich naar datconcert moet reppen’, lacht ze.

Professor ZonnebloemNu ze weer even thuis is, maakt BeverlyJo Scott tijd om nieuwe nummers teschrijven. ‘Als er zo’n creatieve periodeaanbreekt, weet mijn man nauwelijkswat hij met me moet aanvangen. Mijnhoofd zit zo vol met beelden, woor-den en muziek, dat ik soms letterlijktegen muren oploop. Ik hoor ook nau-welijks wat mensen zeggen en zit somsuren voor me uit te staren. Op zulkemomenten laat mijn man me er lieverniet in mijn eentje met de auto op uittrekken - ik lijk wel professor Zonne-bloem! Ik haal inspiratie uit alles water om me heen gebeurt en me raakt.Elk nummer moet een emotionele er-varing voor me zijn. Ik heb het vaakover sociale onderwerpen en mense-lijke relaties - heel erg Zuiders alle-maal.’ Stilaan waagt BJ Scott zich ookaan Franse teksten. ‘In een andere taalschrijven is voor mij helemaal nieuwen ik beleef er veel plezier aan. Ik hebeen paar goede Franstalige vriendendie me helpen om de oneffenheidjesin de taal te polijsten.Volgend jaar zouik graag een tour doen met een gemixtrepertoire, zowel Frans als Engels.’Wieteksten schrijft in een andere dan zijnmoedertaal, boort een nieuw soortcreativiteit aan die tot interessante re-sultaten kan leiden, vindt ze. ‘Je moeter uiteraard voor zorgen dat je dewoordenschat en de grammatica cor-rect gebruikt, maar als je beelden be-denkt, vertaal je die automatisch van-uit je eigen taal en dan wordt hetboeiend.’ Beverly herinnert zich nogdat ze ooit de teksten van Tom VanLaere, alias Admiral Freebee, kreegvoorgeschoteld. ‘Hij kwam bij me aan-kloppen met de teksten voor zijn eer-ste cd en vroeg of ik de fouten eruit

wou halen. Nu, hij maakte geen enkelefout tegen de Engelse grammatica, maarde beelden die hij gebruikte waren ergbizar! Een Engelsman of Amerikaan zounooit op een zin komen als ‘you can’t

milk a cow with your hands in yourpants’. Zulke schitterende vondstenmocht hij volgens mij absoluut nietschrappen, alleen kon ik natuurlijk nietinschatten hoe het publiek erop zoureageren. Een tijdje later hoorde ik hetnummer in kwestie op de radio. Het iseen enorm succes geworden.’ BJ Scottvindt het dus positief dat Vlaamse ar-tiesten ook in het Engels zingen. ‘Zekervoor mezelf. Zulke teksten geven me

een goed inzicht in de humor van deVlamingen die erg grappige mensenzijn! In dat opzicht vind ik het spijtigdat ik niet beter Nederlands ken. Ikversta het redelijk, maar spreken is eenramp, waardoor ik dus veel mis. Ik hebin de loop van mijn verblijf in Belgiëde Vlaamse pop- en rockmuziek furorezien maken.Toen ik hier pas was, hadje De Kreuners, maar dat was het dan.Later is Clouseau er bijgekomen enjongens - dat gaf knallen! Vlaanderenwas zó klaar voor hun soort muziek;ze hebben het juiste moment gekozenen voor een enorme stimulans gezorgd.Er beweegt veel in de Nederlandstaligemuziek; op korte tijd is West-Vlaanderenbijvoorbeeld het centrum van de Bel-gische rap geworden. Overal borrelter wel iets. Het is een fascinerendeevolutie.’ Ines Minten

www.bjscott.comPlanet Janis is op 9 maart te zien in GC deZandloper in Wemmel (info: 02-460 73 24en www.dezandloper.be)

Comment une southern girl pure souche, née en Alabama, peut-elle finalementatterrir à Wezembeek-Oppem? Le hasard, rien que le hasard, nous affirme la musi-cienne Beverly Jo Scott. ‘Ca aurait pu être la Suisse ou l’Afrique ou un autre coindu monde, mais c’est devenu la Belgique et je suis restée ici. Les Belges m’ontaccueillie à bras ouverts et je me sens ici chez moi.Au plan culturel, la Belgiquefait partie du top absolu. On réalise ici des choses très progressistes dans ledomaine du cinéma, de la danse et la musique.’ BJ Scott adore travailler avec desmusiciens belges. Le courant passe, surtout avec Roland Van Campenhout qu’elleconsidère presque comme son frère. Elle nous parle avec grand enthousiasme deson projet le plus récent, Planet Janis. ‘C’est un hommage à Janis Joplin. Je ne veuxpas me focaliser sur la fille morte des conséquences d’un abus d’alcool et de dro-gue, mais bien sur l’artiste qu’elle était et toutes les influences qu’elle a subies.’

‘Cultureel gezien hoortBelgië tot de top. Er ge-beuren hier verrassendprogressieve dingen opvlak van film, dans enmuziek’

11

Beverly Jo Scott ‘Je ne saurais m’imaginer une vie sans musique’

Als alles volgens plan ver-loopt, wordt nog dit jaar ge-start met de bouw van eennieuw Vorst Nationaal. Langsde Britse Tweedelegerlaan inde Brusselse gemeente Vorst,vlakbij de grens met Drogen-bos en Sint-Pieters-Leeuw,zal een imposante cultuur-tempel verrijzen met maarliefst 12.000 zitjes. De nabu-rige gemeenten vragen eenaangepast mobiliteitsplanvoor het nieuwe Vorst Natio-naal, zodat de verkeersover-last beperkt blijft.

Projectontwikkelaar BPI-Blaton en deMusic Hall Group, hoofdaandeelhou-der en exploitant van Vorst Nationaal,plannen een nieuw concertgebouw opeen 5 hectare groot braakliggend ter-rein langs de Britse Tweedelegerlaanin de Brusselse gemeente Vorst.Vorststemde eind vorig jaar in met de ver-koop van de gemeentegronden voorbijna 4 miljoen euro. ‘We willen in deloop van dit jaar nog starten met debouw van het nieuwe Vorst Nationaal,zodat we in september 2008 het eer-ste concert in de nieuwe zaal kunnenorganiseren’, laat Geert Allaert, gede-legeerd bestuurder van de Music HallGroup, weten. Het huidige Vorst Nati-onaal is intussen verkocht; het beken-de concertgebouw in het centrum vanVorst moet plaats maken voor nieuweappartementen en winkels.

Goede bereikbaarheidVolgens exploitant Music Hall is eennieuw Vorst Nationaal een noodzaak.‘Het huidige Vorst Nationaal is gewoonte klein geworden. De laatste jarenverliezen we steeds meer grote con-certen aan het Antwerpse Sportpaleisen dat zien we natuurlijk niet graaggebeuren.Vandaar een nieuw con-certgebouw met 12.000 zitplaatsen.Bij gemengde concerten met staan-plaatsen kunnen we de capaciteit zelfsoptrekken tot 15.000 bezoekers’, al-dus Geert Allaert. ‘In het nieuwe Vorst

Nationaal zullen hoofdzakelijk concer-ten worden georganiseerd, maar er zalook plaats zijn voor andere cultureleevenementen of sportactiviteiten. Hetnieuwe gebouw komt vlakbij twee af-ritten van de Brusselse Ring te liggen,wat de verkeersoverlast aanzienlijk zoumoeten beperken. We voorzien zo’n3.000 parkeerplaatsen in en rond hetnieuwe gebouw. In samenspraak metVorst, de naburige gemeenten en devervoermaatschappijen willen we zor-gen voor een goede bereikbaarheidmet het openbaar vervoer. Op diemanier wordt het nieuwe Vorst Natio-naal voor alle betrokken partijen eengoede zaak’, meent Allaert.

Openbaar vervoer cruciaalDe gemeente Sint-Pieters-Leeuw is welte vinden voor een grote cultuurtem-pel zo dichtbij haar grondgebied. ‘Ikdenk dat onze regio er zeker voordelenuit kan halen en ook voor Brussel ishet erg belangrijk. Als Brussel z’n roe-ping als Europese hoofdstad wil waar-maken, moet het over een moderne engrote concertzaal beschikken’, meentde Leeuwse schepen van MobiliteitMartin Schoukens. ‘Het verheugt onsook dat de initiatiefnemers van ditproject ons als naburige gemeentenbetrekken bij de uitwerking ervan.Wehebben intussen al een aantal con-structieve gesprekken achter de rug

met de projectontwikkelaar en MusicHall. Samen met de vervoermaat-schappijen moet er werk wordengemaakt van een goed mobiliteitsplanvoor het nieuwe Vorst Nationaal. Denadruk op het openbaar vervoer is vancruciaal belang in het hele verhaal.Als het gros van de bezoekers met detrein, tram of bus komt, zal de over-last voor de naburige gemeenten be-perkt blijven.We moeten zoveel moge-lijk mensen ontraden om met dewagen te komen. Dat gebeurt ook inde omliggende landen waar aan heelwat grote stadions helemaal geen par-kings zijn aangelegd, zodat de men-sen bijna verplicht worden om hetopenbaar vervoer te gebruiken. Er stoptdaar wel een trein vlak naast de ingangvan de stadions en precies daaromvind ik dat ook bij het project rondhet nieuwe Vorst Nationaal in de eer-ste plaats moet worden geïnvesteerdin goede verbindingen met het open-baar vervoer en een speciaal treinsta-tion. Als dat gebeurt, blijft de overlastbeperkt en zal de relatie tussen VorstNationaal en de naburige gemeentenniet worden verstoord’, besluit MartinSchoukens. Tina Deneyer

12

OV E R L A S T VO O R R A N D G E M E E N T E N WO R D T B E P E R K T

Nieuw Vorst Nationaal nog dit jaar in de steigers

FO

TO

:F

ILIP

CL

AE

SSEN

S

Neuer Kulturkomplex VorstNationaal geht noch diesesJahr in BauWenn alles planmäßig verläuft, wird nochdieses Jahr mit dem Bau eines neuen Kultur-komplexes Vorst Nationaal angefangen. Ent-lang dem Britse Tweedelegerlaan – Boulevardde la Deuxième Armée Britannique in derBrüsseler Gemeinde Vorst, nahe der Grenzemit den Gemeinden Drogenbos und Sint-Pieters-Leeuw, wird ein imposanter Kultur-tempel errichtet. Nach Meinung des Betrei-bers, Music Hall, ist ein neues Gebäude fürVorst Nationaal unbedingt notwendig. ‘Derheutige Komplex ist einfach zu klein gewor-den. In den letzten Jahren verlieren wir immermehr große Konzerte an den Sportpalast inAntwerpen, und das möchten wir in Zukunftnatürlich vermeiden. Daher wird ein neuesKonzertgebäude mit 12.000 Sitzen gebaut.’Die Nachbargemeinden fordern die Erstel-lung eines angemessenen Mobilitätsplans fürdiesen neuen Komplex Vorst Nationaal, sodass die Verkehrsbelästigung beschränkt bleibt.

Pianovirtuozen zijn in ons land dun ge-zaaid, maar Philippe Raskin is er onge-twijfeld één van. Raskin speelt al sinds zijnprille jeugd klavier. Hij studeerde ondermeer aan het Brusselse Conservatorium waarJean-Claude Vanden Eynden zijn leermees-ter was. Nadien mocht hij zich verderbekwamen in de Muziekkapel KoninginElisabeth, waar hij tijdens een masterclassDimitri Bashkirov leerde kennen. Die aan-vaardde hem als student aan de KoninginSofia Hogeschool voor Muziek in Madrid,waar hij de moeilijke partituren van Russischecomponisten als Prokofiev en Rachmaninoffonder de knie probeert te krijgen. Op dit

aperitiefconcert van hetDavidsfonds vertolkt hijwerk van Johann Sebas-tian Bach, JohannesBrahms en Samuel Bar-ber. Philippe Raskindroomt nu al van de volgende KoninginElisabethwedstrijd voor piano!

Aperitiefconcert met Philippe RaskinKraainem, GC de Lijsterbes,Lijsterbessenbomenlaan 6Zondag 12 februari om 11.00

02-721 28 06 en www.delijsterbes.be

AUGUSTUS 1999 RANDUIT13VAN 4/2 TOT 4/3

Als ‘rapdichter’ van ’t Hof van Commercepraatte Flip Kowlier met zijn West-Vlaam-se tongval al van bij zijn eerste concertenzijn publiek met ongekunstelde zinnen

onder tafel. Zijn woordenvloed had eenhypnotiserend effect op gelijkgestemdezielen, vooral omdat hij een en al warm-hartigheid uitstraalt. De melancholischelangspeler ‘Ocharme ik’ werd daaromterecht bekroond met twee Zamu MusicAwards. Dat hij ook van zich kan afbijten,bewijst hij met ‘Ezoa en Niet Anders’. FlipKowlier beperkt zich niet tot snedige pol-derrock, opzwepende hiphop en intimisti-sche ballades. ‘In de fik’ bevat ook reggaeen country. Maar hij wil niet worden afge-schilderd als een vuurvreter of een pyro-maan, daarom luidt het nieuwe codewoord‘Geblust’. Kowlier blijft wie hij is: eenvuurvaste kerel die ook teder uit de hoekkan komen.

‘Geblust’ door Flip KowlierVilvoorde, CC Het Bolwerk, hoekOlmstraat / BolwerkstraatDonderdag 9 februari om 20.30

02-255 46 90 en www.applaus.be

Als kinderen achter de horizon kijken

Omdat kinderen hun blikveld niet vroeg genoegkunnen verruimen, schuifelen, rennen en sprin-gen kussenpoppetjes in ‘De rode draak’ naar on-bekend gebied.Willen ze uit hun bekrompenbestaan ontsnappen, dan moeten ze over eenheuvel de bergen in.Achter de horizon wachthen natuurlijk een verrassing. Harpiste KarenPeeters, altviolist Stefan Wellens en zangeresInes Carsauw van Theater De Spiegel helpen defiguurtjes op weg. Dit ludieke podiumexperimentvoor de allerkleinsten is geïnspireerd op hetprentenboek ‘La légende d’horizon’ van PascalePetit en Christophe Hamer. Na afloop van devoorstelling is de speelruimte voor iedereentoegankelijk en komen de rekwisieten en hetdecor tot leven. De kasten en de wanden blijkenogen en oren te hebben, en de kussens makenzelfs muziek.

‘De rode draak’ door Theater De Spiegel -van 18 maanden tot 3 jaarWemmel, GC de Zandloper, Kaasmarkt 75Woendag 1 maart om 14.00, 15.00 en 16.00

Tel. 02-460 73 24 en www.dezandloper.be

RANDUITDILBEEK

SINT-PIETERS-LEEUW

BEERSEL

GRIMBERGEN

WEMMEL

MEISE

ASSE

DROGENBOS

LINKEBEEK

SINT-GENESIUS- RODE

HOEILAART

OVERIJSE

TERVUREN

WEZEMBEEK-OPPEM

KRAAINEM

ZAVEMTEM

MACHELEN

VILVOORDE

A G E N D A

De rode draak

Jonge pianovirtuoos de Russische toer op

Flip Kowlier blijft wie hij is

Flip Kowlier

Philippe Raskin

RANDUIT 14

THEATER

VRIJDAG 3 FEBTERVUREN

Zaal Papeblok 02-769 20 92

Pastoor Vandersandestraat 15

Federico Garcia Lorca(muziektheater)

20.30

WOENSDAG 8 FEBDILBEEK

CC Westrand 02-466 20 30

Kamerijklaan

Midzomerzotheiddoor Het Gevolg

20.30




Rick De Leeuw & Jan Hautekiet

20.30

VRIJDAG 10 FEBWEMMEL

GC de Zandloper 02-460 73 24

Kaasmarkt 75

Romeo en Juliadoor Fast Forward - theater voor anders-taligen die Nederlands leren

15.00

MAANDAG 13 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75


15.00 en 20.00

DINSDAG 14 FEBKRAAINEM

GC de Lijsterbes 02-721 28 06

Lijsterbessenbomenlaan 6


20.00

VRIJDAG 17 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

Who’s Afraid of VirginiaWoolf? door De Koe

20.30

VRIJDAG 24 FEBGRIMBERGEN

CC Strombeek 02-263 03 43

Gemeenteplein

Alcestis - Goat Songdoor De Roovers

20.15

VRIJDAG 24 FEBOVERIJSE

CC Den Blank 02-687 59 59

Begijnhofplein 11

Vincent.Arthur.Marceldoor Theater Malpertuis

20.30

FAMILIEVOORSTELLINGEN

ZONDAG 5 FEBASSE

Den Horinck 02-466 78 21

Noorderlaan 20

Rocking David Copperfielddoor Kollektief D&A - vanaf 8 jaar

15.00

ZONDAG 5 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

Notenjagerdoor Laika - vanaf 8 jaar

15.00

ZATERDAG 18 FEBOVERIJSE


Begijnhofplein 11

Alicekedoor Theater Froe Froe en HetPaleis -vanaf 6 jaar

20.00

ZONDAG 19 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Prima La Musica verteltSjostakovitsj

15.00

ZONDAG 19 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

Het Slotdoor Theater Wederzijds - vanaf 4 jaar

15.00

ZONDAG 19 FEBMEISE

De Muze van Meise 02-268 61 74

Brusselsesteenweg 69

De gruwelijke rijmenvan Roald Dahl door Marc Reynaerts -van 7 tot 12 jaar

15.00

ZONDAG 19 FEBVILVOORDE

CC Het Bolwerk 02-255 46 90

Hoek Olmstraat / Bolwerkstraat

Bub de Badeenddoor Maandacht - vanaf 4 jaar

15.00




7 (Vlaamse sprookjes)door Marc Reynaerts

20.00

DANS



Gemeenteplein

Morgen Gestorbendoor Hans Hof Ensemble

20.15

HUMOR

WOENSDAG 8 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75

War door Wouter Deprez (uitverkocht)20.00

PODIUMKUNSTEN

VAN 4/2 TOT 4/3

Rocking David Copperfield (5/2 in Asse)

Alcestis - Goat Song (24/2 in Grimbergen)

FO

TO

:A

BB

AS

DONDERDAG 9 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

Après-Ski door Gino Sancti20.30

ZATERDAG 11 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Terug normaal!door Els De Schepper

20.00

ZATERDAG 11 FEBSINT-GENESIUS-RODE

GC de Boesdaalhoeve 02-381 14 51

Hoevestraat 67

Terrorist! door Nigel Williams (support act: Dzienau)

20.00

17, 18 EN 19 FEBKRAAINEM

GC de Lijsterbes 02-721 28 06

Lijsterbessenbomenlaan 6

M’n madam is ne kloondoor Echt Antwaarps Teater

17 en 18/2 om 20.15, 19/2om 16.15

DONDERDAG 23 FEBLINKEBEEK

GC de Moelie 02-380 77 51

Sint-Sebastiaanstraat 14

Bij mij zijt ge veiligdoor Wim Helsen

20.00

VRIJDAG 24 FEBMEISE



Trouble in minddoor Piv Huvluv & Rohal De Ridder

20.30

LITERAIR

DONDERDAG 9 FEBMEISE



Donderkuren: Jos Pauwels -Zijn pelgrimstocht naar het vernieti-gingskamp van Auschwitz

20.30

DINSDAG 14 FEBBRUSSEL

Vlaams-Nederlands Huis deBuren

Leopoldstraat 6 02-212 19 30

Liefde voor stedenmet o.a. Stefan Hertmans20.00

WOENSDAG 22 FEBGRIMBERGEN

Fenikshof 02-263 03 43

Abdijstraat (CC Strombeek)

Stijn & de Sterren doorStijn Meuris (Stand-up non-fictie)

Rondleiding SterrenwachtMira (19.30) - Lezing (20.30)

DONDERDAG 23 FEBVILVOORDE

Openbare bibliotheek 02-255 46 90

Grote Markt 9 (CC Het Bolwerk)

Schrijversparcours 2006:Stan Lauryssens

20.00

SENIOREN

DINSDAG 21 FEBVILVOORDE



Vous permettez, monsieur?door Trio Comiso

14.30



Kamerijklaan

Verbroederingsfeest met Paul Severs14.00

ZATERDAG 4 FEBASSE


Noorderlaan 20

Andrés Pena (flamenco)20.30

ZATERDAG 4 FEBOVERIJSE


Begijnhofplein 11

Willem Vermandere20.00

ZATERDAG 4 FEBWEMMEL

GC De Zandloper 02-460 73 24

Kaasmarkt 75

Hartklop door Johan Verminnen(uitverkocht)

20.00

DONDERDAG 9 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

…soms even onbereikbaarals de planeet Pluto door NeleBauwens & Toon Offeciers

20.15

VRIJDAG 10 FEBASSE


Noorderlaan 20

Tijdloos - Bram Vermeulen hommagetournee

20.30



Kamerijklaan

Viva Perezdoor Belle Perez

20.30


Ontmoetingscentrum Eigen Thuis

Schildpadstraat 30 02-269 60 06

Balladeus (folk)20.00

VRIJDAG 10 FEBVILVOORDE



De Andere Kust door Kadril20.30

WOENSDAG 15 FEBVILVOORDE



Arabanda20.30



Kamerijklaan

TroubAmour door Ishtar20.30

DONDERDAG 16 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75

50 ways to rock your iconsdoor Guy Swinnen

20.00

VRIJDAG 17 FEBASSE


Noorderlaan 20

Musical Stringsdoor Maxemillecorde

20.30

VRIJDAG 17 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Ambrozijn (cd-voorstelling)20.30




Todo Tanguedia door OrquestaTanguedia, aansluitend tangosalon

20.30

VRIJDAG 17 FEBASSE


Noorderlaan 20

Musical Stringsdoor Maxemillecorde

20.30

RANDUIT15VAN 4/2 TOT 4/3

MUZIEK

Het Slot (19/2 in Dilbeek)

FOTO: SANNE PEPER

RANDUIT 16 VAN 4/2 TOT 4/3

ZATERDAG 18 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

Granddoor Monza

20.30

ZATERDAG 18 FEBHOEILAART

Felix Sohiecentrum 02-657 99 04

Gemeenteplein

5 voor 12: muzikaal literaire avondmet Jessa Wildemeersch en Tricycle

20.30

ZATERDAG 18 FEBMEISE



Café Weemoeddoor Raymond van het Groenewoud

20.00

ZATERDAG 18 FEBVILVOORDE



Histrilogy: History of Singer-Songwritersdoor Axl Peleman

20.30

ZONDAG 19 FEBASSE

Oud Gasthuis 02-466 78 21

Gemeenteplein 26 (Den Horinck)

Bella Terradoor Arianna Savall (harp) (uitverkocht)

11.00

DONDERDAG 23 FEBASSE


Noorderlaan 20

Cultureel door De Kreuners20.30

VRIJDAG 24 FEBJEZUS-EIK/OVERIJSE

GC de Bosuil 02-657 31 79

Witherendreef 1

Ronny Mosuse20.00




Licht door Stef Bos20.30

ZATERDAG 25 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Szapora20.15

JAZZ

VRIJDAG 10 FEBMEISE



Chris Joris Quartet20.30

KLASSIEK

10 EN 11 FEBSINT-AGATHA-BERCHEM

CC De Oude Kerk 0478-54 96 94

Kerkplein (Leen Nijs)

Orfeo ed Euridicedoor gemengd koor Canta Libra

20.00

ZATERDAG 11 FEBMEISE



Els Biesemans (pianorecital)20.00

11 EN 12 FEBMOORSEL (TERVUREN)

Zaal De Steenberg 02-767 59 30

Spechtenlaan 8

Winterconcertdoor de Koninklijke Harmonie Sint-JozefMoorsel o.l.v. Frans Buelens

19.30


Abdijkerk 02-263 03 43

(CC Strombeek)

Oxalys Ensemble20.15

VRIJDAG 17 FEBSINT-PIETERS-LEEUW

Ontmoetingscentrum De Merselborre

02-371 22 62 (GCC Coloma)

Schaliestraat 2

Valentijnsconcertmet Vitaly Samoshko (piano) en strijker-sensemble Camerata con Cor(d)e o.l.v.Alain Roelant

20.30



Kamerijklaan

Trio Simoens20.30

ZONDAG 5 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Sergeant Pepper(Nederlandstalige versie) - vanaf 6 jaar

15.00

ZONDAG 5 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Le temps qui reste20.00

ZONDAG 5 FEBOVERIJSE


Begijnhofplein 11

Harry Potter en de Vuur-beker (Nederlandstalige versie)

15.00

FILM

Tricycle (18/2 in Hoeilaart)

Arianna Savall (19/2 in Asse) Ronny Mosuse (24/2 in Jezus-Eik)

Trio Simoens (24/2 in Dilbeek)

Oxalys Ensemble (17/2 in Grimbergen)


Fred Delfgaauw kruipt inandermans huid

In de bescheiden theaterkist van de Neder-landse acteur Fred Delfgaauw zitten lapjes stof,rubberen maskers, een hemdskraag, een kaart-spel en nog een hele resem alledaagse spulle-tjes.Veel personages die hij tevoorschijn to-vert, zijn chagrijnig of jaloers. Zo kan de com-ponist Salieri het succes van zijn tijdgenootMozart niet verkroppen en heeft King Learnog een eitje te pellen met zijn dochters.Omdat hij een kwarteeuw op de planken staat,brengt Delfgaauw al die personages in de

compilatievoorstelling‘Minder = Meer’ weer totleven. Ook enkele columnsdie hij voor het Neder-landse dagblad de Volks-krant schreef, passeren derevue. Een poppenspelerwil deze vingervluggeillusionist zeker niet wor-den genoemd. Hij be-

schouwt zich veeleer als een onderhoudendemaar kritische verhalenverteller die metbeperkte middelen en stemvervormingenongewone theaterervaringen wil opwekken.Als zijn hoofdpersonages het al te bontmaken, grijpt hij in. Wie in zijn rekwisie-tenkoffer verdwijnt, bestaat niet meer.

‘Minder = Meer’ door Fred DelfgaauwMeise, De Muze van Meise,Brusselsesteenweg 69Zaterdag 4 februari om 20.00

02-268 61 74 en www.applaus.beOverijse, CC Den Blank, Begijnhof 11Zaterdag 11 februari om 20.30

02-687 59 59 en www.denblank.beWezembeek-Oppem, GC de Kam,Beekstraat 172Zaterdag 31 maart om 20.00

02-731 43 31 en www.dekam.beTernat, CC De Ploter, Kerkstraat 4Zondag 14 mei om 20.30

02-582 44 33 en www.ccdeploter.be

Coco Jr. brengt hommageaan Bob Marley

Hoewel Coco Jr. zijn wilde haren heeftverloren en dus dreadlocks mist, voelt hijzich een echte rastaman. Hij trok zelfs naarJamaica om er de onvervalste reggaesfeer opte snuiven.Vijfentwintig jaar na de dood van

Bob Marley brengt hij een hommage aan demeester, die in Afrika ook een politieke helden een goeroe was. Naast uitgesponnen mee-dein-versies van ‘No woman no cry’, ‘Stir itup’ en ‘I shot the sheriff’, bestaat het reper-toire van de begeleidende The All Stars ookuit skabewerkingen van klassieke popsongs.Zelfs ‘The house of the rising sun’ van TheAnimals werd met een reggaesausje overgoten.Coco Jr. was in het begin van de jaren negen-tig het gezicht van The Dinky Toys.Vroegernoemde hij zich Kid Coco, wat uiteraard een verwijzing was naar Kid Creole and theCoconuts, die net als hij niet genoeg kondenkrijgen van reggae en soul.Vooraleer hij metGeena Lisa optrok, kruiste de zangeres KadjaNin zijn pad. Met haar nam hij het duet‘Love’s embrace’ op. Sinds kort runt hij‘Satisfactory’, een label dat alleen muziek uit-brengt die zowel de uitvoerder en als deluisteraar niet onverschillig laat.

‘A Tribute to Bob Marley’ door Coco Jr.& The All StarsWezembeek-Oppem, GC de Kam,Beekstraat 172Vrijdag 17 februari om 20.00

02-731 43 31 en www.dekam.be

Aanraders uit Kwartslag-aanbod voor deze maand

De Habsburgers en Europa

De Brusselse theatergroep De Parade paktuit met een historisch epos over de dy-

nastie van de Habsburgers. Auteur en regis-seur Rudi Meulemans onderzoekt in hoever-re de ondergang van dit machtsimperiumhet ontstaan van het moderne Europa heeftbeïnvloed. In het eerste luik is de aandachttoegespitst op koning Ludwig II van Beierenen keizerin Sisi die zijn vertouwelinge was.Het hele verhaal wordt in een artistiek-cultu-rele context geplaatst. Zo wordt onder meerverwezen naar de aanleg van de Ringstrassein Wenen die de keizerlijke hoofdstad nogmeer aanzien moest geven, en zijn er toespe-lingen op de wetenschappelijke bevindingenvan Richard Krafft-Ebing, die geestelijke enseksuele afwijkingen bestudeerde. De com-ponist Richard Wagner, die door koning Lud-

wig II mateloos werd bewonderd, duikteveneens op in het stuk. Filmster RomySchneider die met haar rol in de Sisi-films enhaar bewogen leven geschiedenis schreef,ontbreekt evenmin in dit docudrama.

‘Starnberg. Sisi, wanneer een sprookjewerkelijkheid wordt’ door Rudi Meulemans - De ParadeBrussel, Kaaitheaterstudio’s,Onze-Lieve-Vrouw van Vaakstraat 8110,11, 14 en 15 februari om 20.30

02-201 59 59, www.kaaitheater.been www.kwartslag.be

De living als podium

‘Vous permettez?’ wordt uitsluitend ge-speeld in huiskamers. Anabel Schellekens enThomas Devens maken met hun hele lichaamhun bedoelingen kenbaar en vertellen zo eenverhaal. Omdat ze gevaarlijk dicht bij de toe-schouwers komen, voelen die zich somsbedreigd. In hun voorstelling wordt ons ter-ritoriumgedrag op de korrel genomen, waar-bij iedereen spontaan zijn grenzen afbakent.Niemand wordt graag opzij geduwd, enknuffels van een vreemde krijgen we ook lie-ver niet. Maar misschien gelden hier welandere normen omdat de aanwezigen dedansers hebben uitgenodigd.Anabel Schellekens volgde een dansopleidingbij P.A.R.T.S. en werkte daarna samen metRobert Wilson en Pierre Droulers. Drie jaargeleden startte ze met Inti. De intimistischevoorstellingen van dit gezelschap vereiseneen groot aanpassingsvermogen, al was hetalleen maar omdat de huiskamers waarinwordt opgetreden allemaal verschillend zijn.

‘Vous Permettez?’ door Annabel Schellekens en Thomas DevensIn Grimbergse huiskamers3, 4, 10 en 11 maart om 20.15Adressen en andere info: 02-263 03 46,www.ccstrombeek.be en www.kwartslag.be

U vindt het volledige Kwartslag-pro-gramma op www.kwartslag.beWie zich een Kwartslag-pas aanschaft(28 euro) kan uit het ruime aanbod vanhet Kaaitheater, de KVS, CC Strombeeken CC Westrand vier voorstellingen kie-zen, waarvan één in elk theater.

Ludo Dosogne

TH

EA

TE

R

TH

EA

TE

R

RE

GG

AE

DA

NS

Fred Delfgaauw

N I E T T E M I S S E N N I E T T E M I S S E N N I E T T E M I S S E N

ZONDAG 5 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75

Erik of het kleine insectenboekontbijtfilm (inschrijven voor het ontbijttot 2/2)

10.30 - 9.30 ontbijt

MAANDAG 6 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Oliver Twist15.00

DINSDAG 7 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Dennis van Rita20.30

WOENSDAG 8 FEBOVERIJSE


Begijnhofplein 11

The Constant Gardener20.30

DONDERDAG 9 FEBWEZEMBEEK-OPPEM

GC de Kam 02-731 43 31

Beekstraat 172

Flightplan20.00

ZONDAG 12 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

The three burials of Melquiades Estrada

20.00

WOENSDAG 15 FEBLINKEBEEK

GC de Moelie 02-380 77 51

Sint-Sebastiaanstraat 14

Pluk van de Petteflet14.00



Begijnhofplein 11

Buitenspel20.30

VRIJDAG 17 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75

Mar Adentro20.00


CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Matchpoint20.00



Gemeenteplein

Crossing the Bridge20.30



Gemeenteplein

Match Point20.30


‘Hier is’m terug’ zingt Wannes Van de Veldenadat hij wegens leukemie drie jaar nietmeer kon optreden. Zijn huidige tourneebeschouwt hij echter niet als een ‘comeback’, maar als een hernieuwde kennisma-king met het publiek.

‘Mijn lichamelijke conditie was bedroevend’, vertelthij na afloop van een repetitie. ‘Toen ik ziek werd,sloot ik niet uit dat ik spoedig zou sterven. Ik hebhet onmiddellijk aanvaard, want ik besefte al heellang dat de mens toch eenmaal afscheid moet ne-men.Waarom zou ik dan klagen? Opstandig, boosof angstig werd ik evenmin. De ziekte kwam immersuit mijn merg! Ze was een wezenlijk onderdeel vanmezelf, waaraan ik me overgaf. Het medisch perso-neel van het Antwerpse Stuivenbergziekenhuisheeft echter voor mij gevochten en mij weggeruktvan de dood.Tijdens mijn ziekte heb ik verschillen-de boeken geschreven en nieuwe liedjes gecompo-neerd. De creativiteit is alleen maar toegenomenen ik ben ook rustiger geworden. Ik wandel tegen-woordig weer geregeld naar de haven en kan uren-lang naar de stadslichten kijken als hun schijnsel ver-andert in een gloed! Doordat ik zoveel tijd had, zijnmijn intuïtie en observeervermogen aangescherpt.’

Verbonden met de anderenWannes Van de Velde heeft geen heimwee naar hetverleden. Het verglijden van de tijd vergelijkt hij methet stromende water van een rivier waardoor hijzich laat meedrijven.Toch herinnert hij zich nog goedde ‘zeemannen van de lange vaart’, die van BuenosAires naar Nova Zembla reisden en even neerstre-ken in de Scheldestad. Hij mijmert over de verdwe-nen buitenlandse kroegen van het Schipperskwar-tier. De nazaten van Ulysses brengt hij een homma-ge in stijlvol Grieks. Hij fantaseert over het ‘cafémet de rooi gordijnen’ en over café Breughel, datvoor hem een toevluchtsoord blijft.In Ierse stijl zingt hij over een wandeling langsDublin Bay. Hij vertelt over zijn Waalse collegaAndré Bialek, die speciaal naar Antwerpen spoordeom het station te bewonderen. De ontmoetingresulteerde in het luisterlied ‘La dernière gare du

monde’. In ‘Mijn grootmoeder was van den Doel’beschrijft hij de verloedering van het ten dode op-geschreven polderdorp, waar hij vroeger ‘de stadmet haar stenen gezicht kon vergeten’. Grimmig iszijn persiflage op ‘Klokke Roeland’ en zijn herwerk-te versie van Bob Dylans ‘Masters of War’, die inde Nederlandse vertaling ‘Oorlogsgeleerden’ wor-den genoemd.‘Ik beschouw mij niet als een militante protestzan-ger, maar ik trek mij wel de sociale problemen aan’,nuanceert Wannes Van de Velde. ‘De mens heeftonnoemelijk veel kansen. Hij kan teder, creatief enontroerend zijn. Het leven is een ondoorgrondelijkmysterie. Misschien heeft het zin, misschien ook niet.Maar het is alleszins de moeite waard als we onsverbonden voelen met de natuur en met de anderen.Als liedjeszanger ben ik niemand zonder al degenendie mij omringen of vroeger hebben beïnvloed.’De begeleidende groep bestaat deze keer uit gita-rist Jan Wellens, contrabassist Ben Faes en de vio-listen Stefaan Wellens en Gilberte Vandenplas.

Ludo Dosogne

‘In de maat van de seizoenen’ door Wannes Vande VeldeConcerttournee door Vlaanderen en in Meise,De Muze van Meise, Brusselsesteenweg 69Zaterdag 25 februari om 20.00

02-268 61 74 en www.applaus.be

Wannes Van de Velde en zijn hernieuwdekennismaking met het publiek

Wannes Van de Velde

FO

TO

:ST

EP

HA

N V

AN

FL

ET

ER

EN



Begijnhofplein 11

King Kong20.30


CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

King Kong20.00

ZONDAG 26 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Tim Burton’s Corpse Bride(familiefilm)

15.00



Gemeenteplein

March of the Penguins15.00



Gemeenteplein

Le temps qui reste20.30

WOENSDAG 1 MAARTGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Kirikou en de wilde beesten(familiefilm)

15.00

VAN 1 TOT 28 FEBWEZEMBEEK-OPPEM

GC De Kam 02-731 43 31

Beekstraat 172

Kam Kiest voor Kunst:Anita Hayen (acryl)

doorlopend

VAN 2 FEB TOT 2 MEIDWORP

Vormingscentrum Destelheide

Destelheidestraat 66 02-380 39 15

HE:‘To be shaped or crea-ted’ door Chris Beirens (fotografie)

doorlopend tijdens dekantooruren

VAN 4 TOT 19 FEBMEISE

’t Moment van Meise 02-268 61 74

(De Muze van Meise)


Black and White (and be-tween) door J(e)an Blommaert - retro-spective tekeningen, schilderijen en objecten

woe van 14.00 tot 18.00,za en zo van 10.30 tot 18.00

TOT 9 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Meisjes en Filosofendoor Koen Theys

doorlopend

VAN 25 FEB TOT 5 APRILGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Vaast Colson, Ivo Provoost &Simona Denicolai

doorlopend

DINSDAG 7 FEBASSE


Noorderlaan 20

Diavoordracht ‘Tsjechië enPraag’ door Jean-Pierre en Mieke Demarsin

20.00

DINSDAG 7 FEBHEVERLEE

MPC Ter Bank 03-216 29 90

(Gezin en Handicap)

Tervuursesteenweg 295

Start voordrachtcyclus ‘Mijnkind verlaat de BuSO-school.Wat nu?’, overige voordrachten op 21/2,7/3 en 21/3 (inschrijven verplicht)

19.30


HUGO SEGERS REGISSEERT SPECTACULAIRE ‘OLIVER’ IN ZAVENTEM

‘Deze winterse musicaldoet het altijd bij kinderenen volwassenen!’Nadat in Gent en Antwerpen tijdens de kerstvakantie een thea-terversie van ‘Oliver’ te zien was, organiseert de gemeentelijkecultuurdienst en de Academie voor Muziek,Woord en Dans vanZaventem deze maand in de sporthal een spectaculaire musical-versie van de beroemde roman Oliver Twist van Charles Dickens.Er wordt al sinds oktober tweemaal per week gerepeteerd.Aanhet project nemen 235 muzikanten, zangers, dansers, turners ensolisten uit de streek deel.

Het stuk speelt zich af in de 19deeeuw, toen kinderarbeid nogschering en inslag was. Na dedood van zijn moeder belandtOliver in een streng weeshuis. Hijhaalt er veel kattenkwaad uit enwordt regelmatig gestraft. Eenbegrafenisondernemer koopt hemweg en dwingt hem te werken inzijn zaak. Maar de knaap ziet datniet lang zitten en neemt de be-nen. Hij ontmoet de zakkenrollerArtful Dodger, die hem in deonderwereld introduceert. Debende waarin hij terecht komt,wordt geleid door de beruchteFagin. Gelukkig leert hij de volks-vrouw Nancy kennen, die het in hachelijke omstandigheden altijd voor hemopneemt. Haar vriend Bill Sikes is echter een doortrapte schurk…‘Het is een verhaal dat iedereen aanspreekt’, zegt regisseur Hugo Segers.‘Zowel kinderen als volwassenen gaan er helemaal in op; ik heb tijdens derepetities soms moeite om hun enthousiasme in te tomen! Joop Van denEnde heeft deze musical al met veel succes in Nederland opgevoerd. Devertaling van Daniel Cohen die onze Noorderburen gebruikten, hebbenwe lichtjes vervlaamst.’

Veel volk op de plankenBelangrijke rollen zijn toevertrouwd aan leden van de Zaventemse acade-mie. De professionele bariton Henk Lauwers belichaamt de boef Fagin.Valeer de Vlam leidt de koren, waaronder Omnia Cantica dat hijzelf in dejaren tachtig oprichtte. Het kinderkoor Koratio krijgt aanwijzingen vanDavid Rutsaert. Peter Miseur heeft de algemene muzikale leiding en RobVan Der Vorst ontwierp een decor dat de hele breedte van de zaal in-neemt. Ook de turnvereniging De Jeugdige Baanbrekers, die tot een Gymen Dance club is geëvolueerd, doet mee. Jan de Wieuw tekent voor dechoreografie.‘Al dat volk samenbrengen is niet altijd gemakkelijk geweest’, bevestigt re-gisseur Hugo Segers. ‘Omdat er per scène werd geoefend vorderden wein het begin maar heel langzaam. Met afwezigen konden we geen rekeninghouden, die moesten tijdens de daaropvolgende repetitie maar bijbenen!Deze winterse musical is alleszins veel grootser opgevat dan onze eerste-ling ‘Het meisje van Zaventem’ en ‘Fiddler on the Roof’ waarmee we tweejaar geleden ons publiek verbaasden’, besluit regisseur Hugo Segers.

Ludo Dosogne

‘Oliver’Zaventem, Gemeentelijke sporthal, Steenokkerzeelstraat 58-60Vrijdag 10 en zaterdag 11 februari om 20.00, zondag 12 februari om 18.30

02-758 87 92 en [email protected]

TENTOONSTELLINGEN

VOORDRACHTEN

&CURSUSSEN

WOENSDAG 8 FEBDILBEEK


Kamerijklaan (A. Janssens)

‘Notariaat als hulpbronvoor de familiekunde’ doorNotaris Diegenantorganisator:Vlaamse Vereniging voorFamiliekunde afdeling Dilbeek

20.00


Abdij (Ostzaal) 02-272 40 62

Abdijstraat 8

‘Werken in de gezond-heidszorg vanuit een lief-devolle grondhouding’ doorR. Stockman, Broeder Generaal van deBroeders van Liefdeorganisator:Abdijforum voor geestelijkecultuur

DINSDAG 14 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

‘Waarden/Normen’door Rik Torfs, professor Kerkelijk Recht

14.00

WOENSDAG 15 FEBZAVENTEM

Cultuurhoeve Mariadal 02-720 23 92

Kouterweg 2

‘Israël’, documentaire filmvoorstellingdoor Paul De Schutterorganisator:VTB-VAB Zaventem-Nossegem

20.00

DONDERDAG 16 FEBBRUSSEL

Vlaams-Nederlands Huis deBuren

Leopoldstraat 6 02-212 19 30

Debat ‘Homo Universalis.De kunst van het weten’,met wetenschappers uit Vlaanderen enNederland

20.00

DONDERDAG 16 FEBHOEILAART

Felix Sohiecentrum 02-657 23 09

Gemeenteplein

‘De Romantische Rijn’,diareportage door Hugo Van Ginnekenorganisator:VTB-VAB Hoeilaart

20.00


Het Paleis voor Schone Kunsten verwent dekunstliefhebber met twee indrukwekkendevoorjaarstentoonstellingen.Van Théo VanRysselberghe (1862-1926), die een sleutelfi-guur was van het stippelimpressionisme,worden 180 schilderijen en werken oppapier geëxposeerd. Daarworden enkele doeken vangelijkgestemde artiesten alsSeurat, Signac, Morren enKhnopff aan toegevoegd. DeOostenrijkse kunstenaarHeimo Zobernig ontwierp eenindustrieel decor voor de ove-rige ruimtes waarin meer danduizend ambachtelijk vervaar-digde gebruiksvoorwerpen ensierstukken van de WienerWerkstätte zijn samengebracht.

Aanvankelijk schilderde Théo VanRysselberghe, die zowel in zijn ge-boortestad Gent als in Brussel les-sen had gevolgd, eerder grof enwas zijn kleurenpalet aan de don-kere kant. Na zijn reizen naar Ma-rokko veranderde hij van stijl entechniek.Waarschijnlijk hebbende zonnige tinten van het Afrikaanse landschap ende zuiverheid van de lucht hem ertoe aangezet teexperimenteren met heldere kleurstippen. In deportretten die hij aan zijn avant-gardistische vrien-den van ‘les XX’ voorstelde, speelde ook het lichteen belangrijke rol. Hij trad in het voetspoor vanGeorges Seurat, die voor zijn op het mondainevrijetijdsgebruik geïnspireerde ‘Dimanche après-midi à la Grande Jatte’ eveneens zijn fijnste pense-len en rijkst geschakeerde schilderspalet had opge-diept.Toch is er een opmerkelijk verschil. Bij ThéoVan Rysselberghe ogen de personages veel serener.Ze lijken in diepe gedachten verzonken en hijbeeldt ze meestal ook imposanter uit.Rond de eeuwwisseling ontstonden zijn bekendstegroepsportretten. Op een doek uit 1904 zitten drierijkelijk geklede dames voor hun thee-uurtje gezel-lig bij elkaar in de tuin. Uit dezelfde periode dateertook het schilderij waarop Emile Verhaeren met op-geheven hand een tekst voorleest in een huiskamer.Onder de aanwezigen herkennen we de Franseschrijver André Gide en de Belgische Nobelprijs-winnaar literatuur Maurice Maeterlinck. De vrien-denkring van Théo Van Rysselberghe telde vele in-tellectuelen, waarmee zoals ook uit de geëxposeer-de documenten blijkt, druk werd gecorrespondeerd.‘Hij hing een afstandelijk en waarderend beeld opvan de maatschappelijke toplaag waarin hij zelf

bewoog’, licht tentoonstellingscommissaris OlivierBertrand toe. ‘Sociale kritiek of iets marginaals zulje in zijn oeuvre nergens bespeuren. Het aristocra-tisch milieu en de klassieke etiquette weet hij daar-entegen beheerst uit te beelden.’

Mooi door eenvoudOok de gebruiksvoorwerpen van de Wiener Werk-stätte circuleerden meestal alleen in de gefortu-neerde milieus, hoewel ze voor alle bevolkingslagenwaren bestemd. Josef Hoffmann, Kolomon Moseren Fritz Waerndorfer wilden schone en toegepastekunst met elkaar verzoenen. Zij bestudeerden destoffelijke eigenschappen van hout, metaal, textiel,glas en leder. In grote, heldere werkruimten ver-vaardigden gespecialiseerde ambachtslui smaakvolleobjecten voor het dagelijks gebruik en de inrichtingvan particuliere woningen. Ze waren mooi doorhun eenvoud en hun elementaire vormen.Veel aan-dacht gaat uit naar het Brusselse Paleis Stoclet, dattussen 1905 en 1911 onder leiding van Hoffmannaan de Tervurenlaan werd opgetrokken.

Ludo Dosogne

Brussel, Paleis voor Schone Kunsten,Ravensteinstraat 23Théo Van Rysselberghe Van 10 februari tot 21 mei Het verlangen naar schoonheid: De WienerWerkstätte en het Stoclet huisVan 17 februari tot 28 meiVan dinsdag tot zondag van 10.00 tot 18.00,donderdag tot 21.00

02-507 84 44 en www.bozar.be

THÉO VAN RYSSELBERGHE EN WIENER WERKSTÄTTE IN PSK

Gefascineerd door schoonheid en vorm

Théo Van Rysselberghe, Portrait d’Octave Maus en dandy, 1885, collecion privée

Carl Otto Czeschka ‘Diana’Houtmodel voor het marmerre-lief in het Paleis Stoclet, 1911

VRIJDAG 17 FEBSINT-PIETERS-LEEUW

GCC Coloma 02-377 23 91

J. Depauwstraat 25 (B.Vandamme)

‘Het ontwerp van een tuin’door tuinarchitect Marc Vermeulen(‘Nigella’ tuinstyling)organisator:VVPV

20.00

MAANDAG 20 FEBDILBEEK


Kamerijklaan

‘Laat ze niet los!’, over opvoe-dingsproblemen met tienersorganisator:Vlaamse confederatie vanouders en ouderverenigingen

20.00

DONDERDAG 23 FEBZaal Papeblok 02-767 87 78


‘Ecologisch tuinieren’organisator: KWB Tervuren

20.00


Volkssterrenwacht MIRA 02-269 12 80

Abdijstraat 22

Astroclub met FrankDeboosere: Straffe verhalen uit de ruimte

19.30 stipt

WOENSDAG 1 MAARTDILBEEK


Kamerijklaan

Ecuador adorable, Ecuado-rable & Islas Galápagos doorSandra Van Heyste en Gert Van Lancker

20.00

VRIJDAG 3 MAARTZAVENTEM

Cultuurhoeve Mariadal 02-720 20 67

Kouterweg 2

‘Van kip tot ei’ door Frans Smetsorganisator:VELT-Zaventem

20.00

CURSUSSEN

DINSDAG 7 FEBWEMMEL


Kaasmarkt 75

‘Over kinderen van 6 tot

12 jaar’7/2 ‘Creatief met wegwerpmateriaal’21/2 ‘Koken met kinderen’7/3 ‘Filosoferen met kinderen’21/3 ‘Speeltijd! Creatieve groepsspelenvoor kinderen van 6 tot 12 jaar’

20.00

DONDERDAG 9 FEBBEERSEL

CC de Meent 016-31 06 70

Gemeenveldstraat 34

Start reeks ‘Van hofkunsttot tempelritueel. 3500 jaarIndiase cultuur in Azië’organisator: Universiteit Vrije Tijd

10, 11 EN 12 FEBGRIMBERGEN

Abdij 03-220 46 94

Kerkplein 1

‘Mijn eigen weg’, vormingsweek-end voor alleenstaanden ouder dan 30 jaarorganisatie: Encounter

20.00

WOENSDAG 15 FEBGRIMBERGEN


Gemeenteplein

Start cursus ‘Beelden vande sjamaan. Magiër, gene-zer, charlatan’organisator: Universiteit Vrije Tijd

14.00

17, 18 EN 19 FEBDWORP



Vormingsweekend ‘Steenbewerking’organisator:Wisper

20.00




Vormingsweekend ‘Website Basics’organisator:Wisper

20.00




Vormingsweekend ‘Elektronischemuziek: soundscapes’organisator:Wisper

20.00

18, 20 EN 21 FEBGRIMBERGEN

Athena Brabant - Centrum voor

Creatieve Kunstambachten

02-460 44 92

Humbeeksesteenweg 184

‘Kransen maken’18/2 en 20/2 van 14.00 tot

16.30, 21/2 van 19.30 tot 22.00

MAANDAG 20 FEBWEMMEL

Rode Kruis lokaal 015-44 33 22

Vander Zijpenstraat 48

Start cursus ‘EHBO-opleidingniet-levensbedreigendesituaties’organisator: Rode Kruis Vlaanderen

19.30

21 EN 28 FEB,7 EN 14 MAARTSINT-PIETERS-LEEUW

GCC Coloma 02-371 22 62

J. Depauwstraat 25

Lessenreeks ‘Klim in je stam-boom’, genealogie voor beginnersorganisator:Vlaamse Vereniging voorFamiliekunde

20.00-22.00

VAN 27 FEB TOT 2 MAARTDILBEEK


Kamerijklaan

‘Circuskriebels’(1ste t.e.m. 6de leerjaar)

9.00

VAN 27 FEB TOT 3 MAARTDILBEEK


Kamerijklaan

‘Kleuter! ’t Groot kasteel’(2de en 3de kleuterklas), actieve vertel-en spelreeks

9.00

VRIJDAG 3 MAARTWEMMEL

Zaal Huybrechts

03-309 17 02 en www.issshiatsu.be

Basiel De Craenelaan 18

Info- en demonstratieavondShiatsu massage, start cursus op 7/3

20.00

DONDERDAG 9 FEBGROOT-BIJGAARDEN

Muziekacademie 02-466 44 05

Gemeenteplein (A. Janssens)

Opening documentatie-centrum Vlaamse Vereniging voorFamiliekunde afdeling Dilbeek

20.00-22.00

ZATERDAG 18 FEBBEERSEL

CC de Meent 02-359 16 00

Gemeenveldstraat 34

Preselectie Groot Neder-lands Dictee (inschrijven tot 4/2)

9.00 voor volwassenen10.00 voor jongeren


C O L O F O N

Organisaties en verenigingen die hun activiteiten opgenomen willen zien in de volgende agendadie de periode van 4 maart tot 4 april 2006 bestrijkt, moeten ons de nodige informatiebezorgen voor 1 februari a.s.U kunt uw gegevens faxen naar 02-767 57 86 of e-mailen naar [email protected] kunt uw informatie ook per brief sturen naar ons redactieadres: Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse, met de vermelding RandUit Agenda. Gezien het beperkte aantal beschikbare pagina’swordt bij de aankondigingen prioriteit verleend aan de activiteiten in de gemeenschapscentra en de cul-turele centra in de rand. Om voor plaatsing in aanmerking te komen worden de andere activiteitenvooral beoordeeld op hun uitstraling naar alle inwoners van de rand. Het cursusaanbod wordt meegeselecteerd door Arch’educ, het vroegere Vormingplus Halle-Vilvoorde. Info: www.archeduc.be

REDACTIE Petra Goovaerts.De pictogrammen die de verschillende rubrieken aanduiden zijn van de hand van Floris De Smedt.VORMGEVING Mega.L.Una, Brussel DRUK A. De Cuyper-Robberecht, Zele.VERANTWOORDELIJKE UITGEVER

Henry Coenjaarts, Witherendreef 1, 3090 Jezus-Eik/Overijse.

RandUit Agenda wordt gerealiseerd met de financiële steun van de provincie Vlaams-Brabant en de Vlaamse Gemeenschap.

VARIA

22

‘Tussen 1840 en 1850 stierf de bevolking van Vlaanderenin stilte van honger’ (Eliane Gubin).‘De hongersnood in Vlaanderen zal aan de industrie eenonuitputtelijke voorraad aan mankracht bieden’ (uit eenbrochure van de gemeente Molenbeek).Deze twee citaten komen uit de reeks ‘Komen en gaan inde rand’, die sinds vorig jaar oktober maandelijks in Rand-Krant verscheen. Ze geven een goed beeld van het ontstaanin de negentiende eeuw van wat eerst als ‘la question fla-mande’ werd omschreven, en waarmee men geen talen-kwestie bedoelde maar een sociale kwestie. Om den brodekwam toen vanuit het doodarme Vlaanderen een exodusop gang naar de Nieuwe Wereld, naar de grote boerenho-ven in Frankrijk, naar de delfstoffenindustrie in Wallonië.De Vlaamse migranten behielden daar lang eigen kenmer-ken, gebruikten onderling ook lang hun taal, maar na eenproces van enkele generaties - en o.a. in Wallonië na veelconflicten en miserie - verdween elke verwijzing naar hunregio van herkomst, op hun familienaam na.Veel later zieje dan iemand die een overduidelijke Vlaamse naam draagt- Van Cauwenberghe - minister-president van Walloniëworden, of, elders op onze aardbol, iemand met een Japansenaam president van Chili.De migranten uit het doodarme Vlaanderen trokken ooknaar Brussel, en dat zou aanleiding geven tot wat later in

Vlaamse publicaties omschreven werd als ‘het probleemBrussel’, want in tegenstelling tot Wallonië, laat staan Frank-rijk en de Nieuwe Wereld, is Brussel meer dan een beetjevan ons, ook in die negentiende eeuw. In die Vlaamsepublicaties wordt ‘het probleem Brussel’ veeleer als eentalenkwestie, en dus een cultureel probleem, dan als eensociaal probleem voorgesteld.

Timmermans en LecocqEr bestaat geen enkele becijferde studie over de omvangvan de aderlating die Vlaanderen onderging en dus is hetook raden naar het aantal Vlamingen dat naar Brussel trok.Professor Poulain (Louvain-la-Neuve) deed een proeve tottelling op basis van de telefoonboeken van Luik, Charleroien La Louvière, wat de migratie naar Wallonië betreft.Waarom zouden wij dan geen steekproef ondernemen, opbasis van dezelfde bron, inzake Brussel!Ik sla het telefoonboek van Brussel open bij de T., de T. vanTimmerman(s), overduidelijk een Vlaamse naam. Er staan250 Timmermansen in, van A.Timmerman uit een CarréPauwels tot Timmermans-Zoll uit een Avenue Château. Op250 namen vind ik een paar twijfelgevallen, 1 overduide-lijk tweetalige notaris, en 55 Vlaamse adressen. Al de restis Frans. Brussel kennende, vallen mij die 55 op 250 (ofbijna een vierde) nog mee. In elk geval wijzen de Fransta-lige adressen op een belangrijke verfransing in het verleden.Maar nemen wij de tegenproef: Lecocq bijvoorbeeld, eenoverduidelijk Franstalige naam. Ik vind 92 keer de naamLecocq, van de Avenue Dailly tot de Av Mar. Joffre, en slechtséén keer (proficiat, het Sint-Denijsplein) een Nederlands-talig adres.Daaruit kunnen we afleiden dat de Timmermansen aan eenverfransingsproces werden blootgesteld, terwijl de Lecocqsvan een vernederlandsing gespaard bleven. De verklaringhiervoor vinden we in een paar andere citaten uit de reeksvan de hand van wetenschappers die het verfransingsprocesbestudeerden.‘Als de Vlaming in Brussel zijn moedertaal prijsgeeft vooreen vreemde taal gebeurt dat niet louter uit liefde voor deFranse taal, maar omdat hij er voordeel bij heeft’ (H. Aelvoet).En bij De Metsenaere leerden we dat de Vlaamse migrantenin Brussel zolang zij Vlaams bleven, arm bleven, en dat deverfransing een collectief proces is geweest, een vorm vancollectieve promotie, waarin het onderwijs een belangrijkerol heeft gespeeld. Aelvoet voegt daar met nadruk de aan-

Komen en gaan in de randMigratie is van alle tijden en van alle plaatsen en heeft bijna altijd een oorzaak. Sinds 1840 tot anderhalve eeuw later trokkenruim een miljoen Vlamingen van Noord naar Zuid en naar Brussel om te ontsnappen aan de wurgende hongersnood in huneigen regio. In de rand rond Brussel zorgt migratie de laatste decennia voor een toenemende Europeanisering en verfransing.De druk van al die nieuwkomers op de autochtone bevolking leidt vaak tot wrevel en, specifiek voor de rand, tot communau-taire spanningen, die in essentie te maken hebben met welvaart en sociale status, want wie welvarend is, overheerst.Onze medewerker Guido Fonteyn gaat in de vijfdelige reeks ‘Komen en gaan in de rand’ na wat de weerslag van die migratieis op de samenleving in de rand.

5

Frans is geen bedreiging meer

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

E

SLOT

wezigheid van een Franstaligbestuursapparaat aan toe.Wat de Vlaamse rand rondBrussel betreft, concludeertvoormalig VUB-rector ElsWitte dat de invloed vanBrussel op de rand ‘reëel is,dat daarbij de taalproblema-tiek zeker niet afwezig is,maar dat deze volledig ligtingebed in de sociaal-econo-mische, sociaal-demografischeen sociaal-politieke evolutie’.En we onthouden bij DeCorte en De Lannoy dat deveranderingen in het Brus-selse randgebied ‘meer temaken hebben met de alge-mene ontwikkelingstenden-sen van West-Europese stede-

lijke gebieden dan met een specifiek Brusselse situatie’.Over de internationalisering leerde Rik Coolsaet ons dat deklok niet kan worden teruggedraaid en dat het succes vanBrussel als internationaal centrum niet alleen aan een guns-tige ligging is te wijten, maar ook aan een goed imago,dat al werd opgebouwd in de beginjaren van België. Entenslotte oordeelt Johan Leman dat tegenover het begrip‘thuisland’ - i.v.m. migratie - ‘iets globaals, iets internatio-naals staat’.

Uitgaan van onze sterkteHet wordt tijd om ons woordgebruik inzake Brussel en deVlaamse rand aan te passen. Met verfransing wordt niemandmeer bedreigd, aangezien Vlaanderen op zijn beurt aan een‘collectieve promotie’ is begonnen en uitgroeide tot eenvan de sterkste - volgens sommige parameters dé sterkste -regio in Europa. Ook wordt België al lang niet meer in hetFrans bestuurd. In het gebruik van een andere taal dan hetNederlands mag men geen bedreiging meer zien. Het voor-nemen van de gemeenteraad van Merchtem om het gebruikvan het Frans op de wekelijkse markt te verbieden, getuigtdan ook van een mentaliteit die thuishoort in de negen-tiende eeuw, toen de zwakke Vlamingen in alles wat anderswas of klonk, alleen maar een bedreiging zagen.Wij kunnennu uitgaan van onze sterkte en onze zelfzekerheid. Dat luktde nieuwe Vlaamse generatie in Brussel best aardig. En alssommige Franstaligen nog eens hoog van de toren blazenof eisen van vroeger herhalen, zeggen wij gewoon neen.Zo zijn ook al die buitenlanders, van de EU-ambtenarentot de expats, hier niet gekomen om ons te verfransen ofte verengelsen. De internationale functie van de hoofdstadheeft Brussel en de Vlaamse rand welvaart gebracht (en,graag toegegeven, enige hinder). De Vlaamse rand rondBrussel is, met de regio Antwerpen, drager van de welvaartin Vlaanderen geworden. Eerder dan er ons door bedreigdte voelen, kunnen wij het internationale domein, Fransta-ligen inbegrepen, interpreteren als een mogelijk veld voorde expansie van onze taal en cultuur. De internationalise-ring van het Nederlandstalige onderwijs wijst in dezerichting.

Guido Fonteyn

FOTO: PATRICK DE SPIEGELAERE

Le français ne constitue plus une menaceDans la presse internationale, on lit parfois des com-mentaires tous azimuts sur les tensions communautai-res en Belgique. Les correspondants des médias étran-gers, établis à Bruxelles, se donnent rarement la peine debien informer leurs lecteurs, spectateurs ou auditeurssur la complexité de notre situation linguistique ou surson imbrication dans l’histoire socio-économique denotre pays. Les journalistes étrangers ne sont d’ailleurspas les seuls à voir les choses sous un angle aussi réduc-teur; même nos propres journalistes, politiciens et mili-tants se laissent plus souvent conduire par leurs senti-ments que par des sources scientifiques dès qu’il y a lamoindre bisbrouille entre les deux communautés.Pour bien cadrer la situation en Belgique, notre colla-borateur Guido Fonteyn, qui s’est spécialisé dans lesrelations entre Flamands et Wallons, y a consacré unesérie d’articles sous le nom ‘Komen en gaan in de rand’(cinq contributions à la Randkrant entre octobre 2005et février 2006). Dans ces articles, il remonte jusqu’à1840, époque à laquelle la Belgique assista à un vasteflux migratoire - qui durerait d’ailleurs plus d’un siècleet demi - incitant plus de 1 million de Flamands à quit-ter le nord du pays pour aller s’établir dans le sud et àBruxelles afin d’échapper à la pauvreté lancinante dansleur propre région. Durant ce morose 19ème siècle, laFlandre a en effet tourné la page la plus noire de sonhistoire. Lorsque le Parlement de l’époque discutait de‘la question des Flandres’, il ne s’agissait nullement dela question linguistique mais bien du drame social quiavait frappé la Flandre.Mais les Wallons et Bruxellois regardaient avec méprisces immigrés flamands. Selon Guido Fonteyn, une partimportante de la rancune sous-jacente qui refait sur-face dès la moindre friction communautaire, s’expliquepar le choc culturel qui s’est produit jadis entre d’unepart,Wallons et Bruxellois, à l’époque très aisés, etd’autre part, des Flamands pauvres comme Job et cul-turellement sous-développés. La francisation de bonnombre de Flamands en est la conséquence directe,comme le souligne un ouvrage de référence sur laproblématique de la francisation cité par Fonteyne:‘Lorsque le Flamand à Bruxelles renonce à sa languematernelle en faveur d’une langue étrangère, cela nes’est fait pas par simple amour pour la langue françaisemais parce qu’il peut en tirer profit’.L’un des objectifs de la série ‘Komen en gaan in de rand’était de vérifier si la périphérie bruxelloise risque dese franciser suite à l’europanéisation et l’internationali-sation de la capitale. La réponse est clairement non,pour la bonne et simple raison que le pouvoir est tou-jours entre les mains des plus prospères! Ces derniè-res décennies, la Flandre est devenue l’une des régionséconomiques les plus dynamiques de toute l’Europe.Tous ces étrangers, allant des fonctionnaires européensjusqu’aux expatriés, ne sont pas ici pour nous franciser,voire angliciser. La vocation internationale de Bruxellesa généré la prospérité, tant dans la ville même que dansla vaste région autour. ‘Plutôt que de nous sentir mena-cés, nous pouvons voir l’environnement international,francophones inclus, comme un terrain d’expansion pournos propres langue et culture’, telle est la conclusionde Guido Fonteyn à la fin de sa série d’articles.

23

24

De stilte hing in dat Diesterse begijn-hof als een wintermantel voelbaarom ons heen, en één schelle kin-derkreet - ergens ver weg - maaktedie stilte nog nadrukkelijker. Nu isdat begijnhof van Diest een van demooiste van ons land, en u weetdat onze Vlaamse begijnhoven op-genomen werden op de bekendeUNESCO-lijst van het werelderfgoed.Ze hebben alle hun kenmerken.Leuven is mij wat te gerestaureerd.De huizen in het begijnhof van Liergetuigen van grote praal, veel mees-teressen geweest en weinig begijnen,Antwerpen ligt niet zo ver hiervandaan! Dendermonde is klein enauthentiek, maar net zoals de restvan deze - op Gent na - bescheidenprovincie, weinig bekend. Hoog-straten werd privé-bezit, het begijn-hof van de vrije beroepen.Diest is perfect.De stilte was perfect.Midden in dit begijnhof staat, zoalshet hoort, de begijnhofkerk, meteen ranke, schaliegedekte toren bo-ven het bescheiden volume vankoor en voorkerk. De kerkdeurstond aan. In deze tijd waarin hetfait-divers de media en de geestenbeheerst, is dit geen vanzelfsprekendgegeven, want ook pastoors en kos-ters zien in elke potentiële bezoekereerder een dief dan een parochiaan.We gingen binnen met de bedoelingwat rond te wandelen en een kaars teofferen, zoiets kan nooit kwaad!En we werden diep teleurgesteld, wantbinnen dit sobere, voor zijn doel enzijn omgeving perfect geslaagde ge-bouw, dat zijn functie al eeuwenlangmet vrucht vervult, binnen dit gebouwheerste Koning Lawaai. Men kan geenkerk meer binnenlopen, zelfs dus geenbegijnhofkerk, zonder meteen verwel-komd te worden door altijd net ietste luide muziek. In Diest deden ze ernog een schepje bovenop, want daarwerd Bach gespeeld in een versie diemij aan de grote Duitse dansorkesten

van vroeger deed denken, het genre BertKaempfert, met een nadrukkelijke,elektrische basgitaar die boven allesuit klonk en de sfeer volkomen ver-brodde. We hebben het pand zo snelmogelijk verlaten. De koster heeft diedag een kaars minder verkocht!Van zo’n ontgoocheling krijgt een mensdorst, maar zie, amper een paar van diesmalle straten verder scheen uitnodigendhet licht van wat een zeer aanvaardbaretaverne leek te zijn, met robuuste hou-ten tafels en stoelen, een leuke collec-tie spreuken over begijnen - aangebrandeinbegrepen - aan de muur, beschaafdgeroezemoes van de niet te talrijke gas-ten, een vlotte bediening, uitstekendetrappist en goed bruin brood, met bijde geperste kop de juiste mosterd.Over dit alles heen verzorgde Klarahet geluidsdecor.Nu is Klara over het algemeen een

zegen, maar radio werkt volgens eenstrikt tijdschema, en omdat hetmiddag was hadden we recht ophet nieuws. Daar had de uitbaterook oren naar, want de volume-knop werd in een hogere stand ge-zet. En zo hoorden wij dat sneeuw-stormen in Japan het leven haddengekost aan minstens vijf mensen.Een bejaarde Japanner was om hetleven gekomen toen hij het dak vanzijn woning sneeuwvrij probeerdete maken. Ik vroeg mij vertwijfeldaf of hij van zijn ladder was geval-len of een afgewaaide tak van eenJapanse kerselaar tegen zijn hoofdhad gekregen. Ik had vooral mede-lijden met mijn collega van de VRT-nieuwsdienst, die ongetwijfeld aleen hele ochtend naar zijn legescherm had zitten staren en zijnnieuws moest vullen met die Ja-panner met sneeuw op zijn dak. Ikhad ook medelijden met de gastenin de taverne, waar het beschaafdegeroezemoes ineens was vervangendoor een gespannen stilte en hetbeeld van die Japanner op zijn lad-der zichtbaar door de hoofden

spookte. De mosterd smaakte plotsflauw, de kop naar karton, het biernergens naar, en de aangebrandewoordspelingen leken gezocht.We reden in stilte terug naar huis.Ik doe hierbij een plechtige oproepaan alle bezitters van openbare ge-bouwen, aan alle uitbaters van taveer-nen, aan alle verenigingen van hande-laars in winkelstraten, aan alle pas-toors en kosters, en - moesten er dieook nog zijn - aan alle begijnen, aande voorzitters van culturele verenigin-gen, aan alle mensen van goede wil,om de stilte opnieuw te ontdekken.En ik doe een oproep aan de nieuws-dienst van de VRT om op van die stil-le zondagen de luisteraars te durvenzeggen dat er geen nieuws is en armesukkelaars in Japan in alle stilte vanhun ladder te laten vallen.

Guido Fonteyn

Diest was op zijn mooist die winterse zondag, zo tegen de middag, in dat bijnavolkomen verlaten begijnhof. Diest is nogBrabant, zodat ik mij hier altijd wat bij mij

voel, en bij mij, dat is Brussel, Affligem,Asse, Leuven, allemaal Brabant, Vlaams-

Brabant (met Brussel en de Vlaamse randdaar midden in). Landen is ook nog

Brabant, maar daar is Haspengouw en het nabije zuiden van Limburg toch al

nadrukkelijk aanwezig. Landen is het nie-mandsland tussen Brabant en Limburg.

FO

TO

:PA

TR

ICK

DE

SPIE

GE

LA

ER

E

Mosterd inDiest

Z O N D E R O M W E G E N

25

Tot 20 maart kunt u in de NationalePlantentuin van Meise genieten vaneen winterse wandeling langs de velewinterbloeiende struiken en bomenen de vroege voorjaarsbloeiers.Van21 maart tot 30 april is er een specia-le Magnolia-wandeling uitgestippeldlangs de vele bloeiende magnolia’s inhet park. Bij de ingang liggen kaartjeswaarop de interessantste planten zijnaangeduid en waarmee je op eigentempo kunt rondwandelen.

De koude trotserenWinterkamperfoelie (Lonicera standishii enL. x purpusii), toverhazelaar (Hamamelis),wintersneeuwbal (Viburnum x bodnantense),winterzoet (Chimonanthus praecox), ... zijnstuk voor stuk struiken met een bloe-menpracht en een heerlijke geur die jein de winter niet gauw verwacht. Dewinterbloeiende Prunus x subhirtella ‘autum-nalis’ lijkt wel een aberratie, een kerselaardie midden in de winter met honderdenminuscule witte bloempjes de koudetrotseert. Ook winterjasmijn, Jasminumnudiflorum, lijkt zich met zijn frisgroenblad en zijn fijne gele bloempjes welvan seizoen te hebben vergist.Een andere spectaculaire winterbloei-er is de schijnhazelaar (Corylopsis).Vanaf begin februari is hij helemaaloverdekt met kleine, zachtgele bloem-pjes die in trosjes bij elkaar staan, alsminiatuur hopbellen. De bloei is min-der spectaculair dan die van sommigeandere voorjaarsbloeiers, zoals bijvoor-beeld een Forsythia, maar het geel isveel minder schreeuwerig. Een prach-tig en vrijwel onbekend struikje dateen beetje lijkt op een Forsythia, maar

dan met rozig witte bloemen, is deAbeliophyllum distichum. Het is een laag-blijvende struik van ongeveer 1 meterhoog en breed. De ivoorkleurige bloem-pjes verschijnen vanaf februari. Takjesdie u in huis brengt, zullen net als deForsythia in bloem komen. Maar dekleur is minder schreeuwend en boven-

dien verspreiden ze een delicate,kruidige geur.Veel winterbloeiers hebben eerder be-scheiden maar zeer geurende bloemen.Sarcococca bijvoorbeeld is een onopvallendstruikje met wintergroen blad en klei-ne, crèmewitte bloempjes. Maar hungeur kan wedijveren met het beste par-fum dat de voorbije weken in grotehoeveelheden over de toonbank ging.Het bloeit vanaf begin januari tot eind

februari.Ook dichter bij de grond zijn er tal vanwinterbloeiende juweeltjes. Wat zekervanaf februari bloeit, vorst of geenvorst, is de winterakoniet (Eranthis hye-malis). Met zijn kleine, helgele bloe-men is het een van de mooiste voor-bodes van de komende lente. Net alsde magentakleurige Cyclamen coum is heteen plant die zich vrij gemakkelijk uit-zaait en op enkele jaren tijd een flinkterrein onder bomen en struiken kanimpalmen en inkleuren. Heel bijzonderis de winterbloeiende Iris unguicularisdie - afhankelijk van de temperatuur -bloeit van december tot maart. Als hetvriest zie je ze nauwelijks, maar zodrahet dooit verschijnen de kortgesteeldeblauwpaarse bloempjes, een paar perplantje. En dan zijn er natuurlijk dehelleborussen en de sneeuwklokjes,waarvan je in Meise meerdere soor-ten en variëteiten kunt ontdekken.

Dromen van de zomerMocht het weer toch niet meezittenvoor een buitenwandeling dan kun jeuiteraard altijd terecht in het Planten-paleis om in een van de recent ver-nieuwde kassen van de zomer te dro-men onder tropische gewassen zoalsde kokospalm, de cacaoboom ofbananenplant. Je kunt ook de woes-tijn in of in de Lentekas de camellia’s,die hun buitenbroertjes enkele wekenvoor zijn, in vol ornaat zien staan.

Paul Geerts

Nationale Plantentuin van Meise, Domeinvan Bouchout, 1860 Meise, tel. 02-260 09 70,www.br.fgov.be

vanhuizen

entuinen

Na de eindejaarsfeestenkrijgen nogal wat mensenlast van winter- of voor-

jaarsmoeheid. Psychiatersspreken soms zelfs van

echte winterdepressies dieeen gevolg zouden zijn van

het tekort aan zonlicht.Aan de zon kunnen weniets veranderen, maar

misschien kunnen winter-bloeiende planten wel

helpen om de wintermoe-heid te verdrijven.

Op winterwandeling in de Plantentuin van Meise

FOTO’S: NATIONALE PLANTENTUIN VAN MEISE

Misschien kunnen winterbloeiende planten wel

helpen om de winterver-moeidheid te verdrijven

26

Op dit eigenste moment infebruari zijn de druiventelersuit Overijse, Huldenberg enomstreken alweer druk bezigmet de voorbereiding van hetnieuwe seizoen.Vanaf junimoeten de trossen weer lig-gen pronken in de rekken vande handelaars en dat kan alleenals de planten er het helevoorjaar warmpjes bij heb-ben gestaan. Dus draaien detelers al in januari de ver-warming hoog, hopend opeen beter jaar dan het vori-ge. ‘Belgische druiven zijntien keer beter dan de bui-tenlandse’, zegt Hans Meyhiuit Huldenberg, de jongstedruiventeler van de streek.‘Maar vorig seizoen heeft deverkoop een dieptepunt be-reikt.Als het zo doorgaat, zieik niet veel toekomst meervoor de Belgische druiven-teelt.’

Afgelopen najaar waren de meeste te-lers somber gestemd. De druiven dreig-den te blijven hangen, want de ver-koop liep terug. Dat, gecombineerdmet torenhoge energiefacturen heeftin de druivenstreek voor heel watpaniek gezorgd. ‘Verschillende facto-ren samen hebben van 2005 eenslecht seizoen gemaakt’, vertelt Hans

Meyhi. ‘Onze druiven waren pas eindnovember allemaal de deur uit, ter-wijl we andere jaren minstens eenmaand vroeger zijn uitverkocht. Daar-door hebben we natuurlijk ook eenmaand langer moeten verwarmen énhebben we uiteindelijk de prijzen moe-ten verlagen. Bovendien rezen de ener-gieprijzen de pan uit. Zeven jaar gele-den, toen we de zaak pas hadden over-genomen, betaalden we ongeveer6.500 euro aan stookkosten per jaar,in 2005 zijn die opgelopen tot22.500 euro. Het was dus verlies opverschillende terreinen. Iedereen heeftop zijn budget moeten letten, ook deklanten. Sommige komen van heindeen verre om onze producten te kopenen hebben het vorig jaar laten afwetenomwille van de hoge benzineprijzen.Druivenkweker Flup Luppens uit Over-ijse beaamt dat de sector last heeft ge-had van de gespannen situatie op deenergiemarkt. ‘Belgische druiven zijnluxeproducten. Daarvoor betaal je eenprijs en bij de minste crisis zijn hetdat soort dingen die de mensen heteerst laten schieten. Druiven heb jeimmers niet nodig om te overleven,je koopt ze zoals je al eens een doospralines koopt.We moeten nu afwach-ten wat 2006 brengt. De sector moetzijn evenwicht hervinden. Het zoukunnen dat we er deze zomer weerhelemaal bovenop zijn, maar het kanevengoed weer hetzelfde liedje zijn.

Zoiets kun je onmogelijk voorspellen.Je mag alleen na één slecht jaar hethoofd niet laten hangen.’

Het hoofd boven water houdenDe druiventelers zijn inventief. Om tevoorkomen dat ze de boeken moetensluiten, bedenken ze steeds nieuwemanieren om het hoofd boven waterte houden. De ene boort nieuwe mark-ten aan, een andere investeert in betereisolatie of neemt er een aantal pro-ducten bij. Hans Meyhi: ‘Ik heb eenwinkeltje met fruit, groenten en streek-producten opgezet. De spinazie, veld-sla, komkommer, courgettes, paprika’sen peterselie komen uit mijn eigenserres. De aardappelen, appelen enperen haal ik bij plaatselijke telers, hetwitlof in Korbeek-Dijle of Bertem, dekervel in Overijse.We hebben aandachtvoor lokale en ‘propere’ producten.Ze zijn misschien niet allemaal puurbio, maar toch altijd gezonder danwat je in de rekken van een grootwa-renhuis vindt.’Streekproducten zijn in. Dat heeft nietalleen Hans Meyhi opgemerkt. PipsLuppens uit Overijse heeft de trendde afgelopen jaren zien toenemen. ‘Inonze familie zijn we al aan de vierdegeneratie druiventelers toe’, vertelt hij.Het familiebedrijf van vandaag is op-gesplitst in twee delen. Flup Luppensbekommert zich om de serres, terwijlzijn broer Pips (schuim)wijn, sappenen allerhande streekgebonden aperi-tieven maakt en verkoopt. ‘We produ-ceren alles op artisanale wijze. Het isallemaal heel klein begonnen en lang-zaam gegroeid, maar de laatste jarendoen we goede zaken. We leggen onsvooral toe op het onthaal van groepenen proberen het de bezoekers zo aan-genaam mogelijk te maken. Ze wor-den ontvangen in een gezellige, hui-selijke sfeer, we leggen hen uit hoealles hier werkt en ze kunnen rustigeen glaasje van een en ander proeven.De meeste mensen zijn erg enthousiastover zo’n rondleiding. Bedrijven alshet onze zijn zeldzaam geworden endus wordt de sfeer hier extra op prijs

D r u i ve n t e l e r s u i t O ve r i j s e e n o m s t re ke n ve c h t e n o m t e ove r l eve n


FO

TO

:F

ILIP

CL

AE

SSEN

S

Hans Meyhi:‘Als druiventeler heb je veel afwisseling in je werk’

27

gesteld.’Van de crisis in de druiven-sector heeft Pips Luppens dan ook alles-behalve last gehad. Integendeel. ‘Door-dat de verkoop zo slabakte, heb ik hierin 2005 dubbel zoveel druiven bin-nengekregen als anders.Vaak ging hetom trossen van de hoogste kwaliteitdie eigenlijk in hun geheel op tafelhadden moeten belanden, maar dieniet verkocht raakten op de particu-liere markt. Ze zijn nu allemaal ver-werkt tot sappen en wijnen.’ De be-langstelling voor streekproducten isvolgens Pips Luppens een modever-schijnsel. ‘Een aantal jaar geleden wa-ren de wereldwijnen enorm in trek,maar ik heb de indruk dat veel men-sen die mondiale hype nu ook weerbeu zijn en op zoek gaan naar alter-natieven dichter bij huis - de streek-producten dus. Daarin zoeken ze ietsvan de authenticiteit die de grote pro-ducenten niet meer kunnen bieden.’

Uit liefde voor de druifHans Meyhi vreest dat de Belgischedruiventeelt definitief over zijn hoog-tepunt heen is. Hij nam de zaak zevenjaar geleden over van zijn grootouders.‘Ik ben boekhouder-fiscalist van op-leiding, maar ik kon het niet verkrop-pen dat het bedrijf bij gebrek aan op-volgers verloren zou gaan. Mijn ge-zond verstand heb ik bij die beslissingniet gevolgd, mijn passie voor de stieldes te meer!’ Ondanks de onzekerheiden moeilijkheden vindt hij het nogaltijd een prachtig beroep. ‘Ik doe hetheel graag. Als druiventeler heb je veelafwisseling in je werk. Je bent wel al-tijd met hetzelfde product bezig, maarde ene dag moet je mesten, de vol-gende snoeien, dan weer plukken ofde boekhouding verzorgen. Het is ookpuur natuur: je bent hele dagen tussenje wijnstokken bezig.’ Hans Meyhi isbegaan met de toekomst van de Bel-

gische druiventeelt. ‘Ik ben na zevenjaar nog altijd de jongste teler in destreek. Dat is onrustwekkend, want zoblijft er op de duur niemand meer over.Ik begrijp wel waarom jonge mensenliever een vaste job kiezen, hoor. Jemoet al echt verliefd zijn op de drui-venteelt om zo hard te willen werkenvoor zo’n onzeker inkomen. In de zo-mer zitten we wekenlang aan één stukin onze serres, ook op zaterdag enzondag. Niet iedereen brengt dat en-gagement nog op.’

Subsidies om af te brekenDe druiventelers vinden het dood-jammer dat hun sector niet meer naarzijn waarde wordt geschat. ‘We krijgenhier subsidies om serres af te breken,maar om er een op te zetten of terenoveren krijg je niets’, vertelt Hans

Meyhi. ‘Dat is toch de omgekeerdewereld? Zou het geen verlies zijn voorBelgië als heel deze sector zomaar zouverdwijnen?’ Meyhi pleit ervoor datde druivenstreek zijn eigen productenwat meer in de schijnwerpers zet.‘Waarom worden er bij feestelijkhedenin de druivenstreek bloemen uitge-deeld? Geef de mensen toch een mooietros druiven! Hetzelfde voor trouwen-de koppels of jubilarissen. Wat is indeze streek een passender geschenk?’Meyhi wil met iedereen gaan pratendie een oplossing denkt te kennenvoor de sector. ‘Ik ben nu in een proef-project gestapt om een nieuw soortisolatie uit te proberen. Wat de resul-taten daarvan zullen zijn, valt nog afte wachten. Alle telers proberen hieren daar iets, we doen ons best, maarwe hebben geen toverstokje. De drui-ven hebben vooral meer bekendheiden meer appreciatie nodig. De eersteaardbeien, de eerste mosselen, diekomen allemaal in het nieuws. Waar-om eens niet de eerste druiventros?We hebben vorig najaar met onzeproblemen de media gehaald en diealarmerende berichten hebben eenpositieve weerslag op de verkoop ge-had. Het is grotendeels daaraan toe teschrijven dat we onze druiven op hetnippertje toch nog verkocht hebbengekregen. De Belgen zijn gewoon nietchauvinistisch genoeg’, zucht HansMeyhi. ‘Soms zie je mensen in desupermarkt aarzelen tussen buiten-landse appelen en Belgische die dehelft minder kosten. Kun je je voor-stellen dat sommigen voor de duur-dere buitenlandse gaan?’Voor Belgi-sche druiven betaal je inderdaad meerdan voor die uit bijvoorbeeld Zuid-Afrika of Chili. ‘Maar je hebt er geenidee van hoe oud die geïmporteerdesoorten wel zijn en met wat voorproducten die allemaal zijn bespoten.’Hans Meyhi en Flup Luppens hebbenenkele jaren geleden de handen in el-kaar geslagen om een Europees labelte halen voor hun teelt. ‘Een hele pa-pierrommel’, vindt Luppens. ‘Maar wezijn ervan overtuigd dat we baat zullenhebben bij zo’n label. Je krijgt er meerpromotie door en wie zulke druivenkoopt, weet heel precies wat hij in huishaalt.’ Ook Hans Meyhi is overtuigdvan het nut van het kwaliteitslabel.

Ines Minten

FO

TO

:F

ILIP

CL

AE

SSEN

S

Hard times hit the ‘grape country’Most grape-growers from Overijse, Huldenberg and the surrounding districts werein a gloomy mood last autumn, when the harvest looked set to wither unpicked onthe vine owing to plummeting sales.This dire situation, together with soaring energyprices, succeeding in creating a sense of panic in the grape farming community.However, as grape-farming is an innovative industry, growers always manage to devisenew ways of scraping a living and heading off the threat off bankruptcy. Some tapinto new markets, while others invest in better insulation systems or branch outinto other products. For example, Hans Meyhi from Huldenberg has set up a storeselling fruit and vegetables and local produce and Pips Luppens from Overijse hasfocused on regional produce such as (sparkling) wine, juices and all kinds of localdrinks.

‘De eerste aardbeien,de eerste mosselen, diekomen allemaal in het

nieuws.Waarom eens nietde eerste druiventros?’

Flup en Pips Luppens

‘Sébastien wilde voor een jonger pu-bliek koken’, legt vader Eeckhaut uit.‘Ik ging akkoord omdat het klassiekerestaurant niet meer van deze tijd is.We besloten daarom het beste van detwee werelden samen te voegen enopenden naast het restaurant ‘Van Gogh’de brasserie ‘Vincent’.’ Brasserie enrestaurant bevinden zich in hetzelfdehuis. Er is plaats voor maar liefst 130man.Toch heb je er geen reftergevoel.‘We vonden dat heel belangrijk. Hout-werk deelt het hele restaurant op inkleinere ruimtes; zo blijft het intiemmaar maak je toch deel uit van hetgroter geheel.’ Ook de keuken is openzodat je de kok aan het werk kunt zien.

Ruime keuzeBij het binnengaan van ‘Vincent - VanGogh’ lacht een afbeelding van deschilder ons toe. Eerst kom je in debrasserie terecht, maar als je doorloopt,beland je in het restaurant.Vanzelf-sprekend is de keuze in het restaurantuitgebreider dan in de brasserie en kunje er kiezen uit verschillende menu’s.Omdat de eindejaarsfeesten nog niethelemaal verteerd zijn, kiezen we vooreen tafeltje in de brasserie. De kaartbiedt een gevarieerde keuze met enkeletypische klassiekers zoals Paling in ’t Groen (22 euro),Vol-au-vent (9,90 euro) of Américain van de Chef(13 euro).Wij kiezen voor de kippen-filet met een Vincentsausje, een toma-ten/peperroomsaus met stukjes speken champignons. Daarbij krijgen weook een aardappelgratin. In plaats vande verwachte kippenfilet verschijnt er

maar liefst een halve kip op ons bord,maar dat vinden we helemaal niet erg.Bovendien is er een ruime portie sla.Het sausje smaakt er pittig bij. Ook degratin mag er zijn en is niet te zwaar.Voor de kip betaal je 12 euro, wil je ereen sausje bij dan betaal je nog eens3 euro extra. Aan de overkant verschij-nen garnaalkroketten (12,5 euro). Hetgerecht staat weliswaar bij de voorge-rechten, maar ook hier is de portie ge-nereus. De twee grote kroketten zijnomhuld door een stevig korstje ensmaken lekker. We vragen ook eenhalve liter witte huiswijn en krijgeneen gekoeld, fris wijntje in het glas.Voldaan slaan we het dessert over.

Vincent in zwart-witTerwijl we wachten op de rekening

kijken we nog eens goed om ons heenen constateren dat er geen explicieteverwijzingen zijn naar Vincent VanGogh. ‘Dat heb je toch mis’, zegt LeoEeckhaut. ‘Er hangen wel degelijkveertien schilderijen van de artiest,maar het gaat om gemoderniseerdezwart-wit versies van de kunstwerken.Je moet dus wel goed kijken.’ToenLeo Eeckhaut het restaurant in 1990opende, was Vincent Van Gogh net100 jaar dood. ‘Ik ben een grote be-wonderaar van zijn werk. De naam vanhet restaurant was dus vlug gevonden.’Hij heeft alvast geen spijt van de keu-zes die hij met zijn zoon twee jaar ge-leden heeft gemaakt. ‘We zijn nu éénjaar open. Hoewel we een jonger pu-bliek wilden bereiken, zijn ook onzeoude klanten blijven komen. Boven-dien is er voor elk wat wils. Heb je zinin een goed biertje, een pannenkoek,een snelle hap of een uitgebreid menu,het kan nu allemaal bij ons.’ De zaakorganiseert ook regelmatig specialeevenementen die veel mensen aantrek-ken. ‘Luc Steeno en Willy Sommerskomen hier optreden, of we houdeneen groot zeevruchtenfestijn.We staanhier ook bekend om onze mosselen.En we doen altijd iets extra’s ter gele-genheid van de feestdagen. Zo biedenwe met Valentijn een aangepast menuaan en zorgen we voor een geschenk-je voor de vrouwen.’

Veronique Verlinden

Brasserie Vincent, Restaurant Van Gogh,Dorp 21, 1602 Vlezenbeek, tel. 02-532 2209, www.van-gogh.be

RESTAURANDT

FOTO’S: FILIP CLAESSENS

28

Veertien jaar geledenhing Leo Eeckhaut zijnhakbijl definitief aan de

muur. Hij hield zijnberoep als beenhouwer

voor bekeken en opendein Vlezenbeek het restau-rant ‘Van Gogh’. Ook zijn

zoon Sébastien raaktegepassioneerd door het

beroep en schreef zich inaan de kokschool van

Koksijde.Twee jaar gele-den behaalde hij zijn

diploma en zwaait sinds-dien de scepter in de keu-ken van Van Gogh. Maar

dat was niet het enige datveranderde …

Snelle hap of uitgebreid menu onder één dak

De laureaten van De Pluim2005 zijn bekend. De Pluimis een initiatief van de KoningBoudewijnstichting en de tienregionale televisiezenders inVlaanderen. Met die specialeonderscheiding willen zijmensen bekronen die zichbelangeloos inzetten voor desamenleving. De kijkers vanRing-TV, de regionale zendervoor de Vlaamse rand, stem-den massaal op Alireza Farzanehkish. Hij verdientvolgens hen een pluim voorzijn tomeloze inzet als vrij-williger in uiterst moeilijkeomstandigheden.

Alireza Farzanehkish, of kortweg Ali,is een Iraniër die vier jaar geleden ompolitieke redenen vluchtte uit zijngeboorteland. ‘Onder het heersenderegime in Iran worden de mensen-rechten vaak geschonden en er is geenvrijheid van meningsuiting. Daardoorben ik in de problemen geraakt. Ikheb niet gewacht op mijn veroorde-ling en ben gevlucht voor mijn pro-

ces voorkwam.’ Ali vluchtte naar Bel-gië en vroeg hier politiek asiel aan.Het was een hartverscheurende keuze,want hij moest halsoverkop afscheidnemen van zijn vrouw en zijn tweekinderen.

Nieuwe familieIn augustus 2001 werd Ali toegewe-zen aan het OCMW van Zemst en konhij even in het Lokaal Opvang Initia-tief verblijven. ‘Maar na 40 dagen kwamik zonder steun te zitten en ook zonderonderdak. Ik zwierf een beetje van deene vriend naar de andere, ook vluch-telingen. Ik was altijd onderweg tot ikeen heel hartelijke Vlaamse familie leer-de kennen in Zemst. Hun oudste doch-ter was net naar een kot verhuisd enze hebben me tijdelijk haar kamer aan-geboden. Dat ‘tijdelijk’ is nu al meerdan vier jaar geworden ...’Ali beschouwt zijn gastgezin onder-tussen als zijn nieuwe familie en datgevoel is duidelijk wederzijds, wanthij is een graag geziene gast op elkfamiliefeest. Maar toch knaagt het ge-mis van zijn eigen gezin elke dag meeren meer. ‘Ik bel iedere week naar Iranom te horen hoe het met mijn vrouwen kinderen is. Ik heb hen nu al meerdan vier jaar niet meer kunnen zienen dat wachten begint echt ondraag-lijk te worden. Maar ik kan niet terug,want dat is veel te gevaarlijk.’ Er lijktmaar geen einde te komen aan hetwachten.Vier jaar na zijn asielaan-vraag is er nog altijd niets beslist.Daarom heeft Ali een aantal maandengeleden een regularisatieaanvraagingediend.

VrijwilligerswerkTerwijl zijn dossier maar blijft aansle-pen, deed Ali zijn uiterste best om hiereen nieuw leven op te bouwen. Hij be-gon met de taal te leren, zodat hij algauw een aardig mondje Nederlandskon praten. Dankzij de goede band metzijn gastgezin bouwde hij bovendieneen druk sociaal leven op. Hij sloot zichaan bij twee volleybalclubs, werd lidvan de werkgroep internationale samen-

leving en zette zich in als vrijwilligerin de wereldwinkel van Kapelle-op-den-Bos. Ali begon ook percussielessente geven in de gemeentelijke basis-school van Eppegem. Maar het grosvan zijn tijd bracht en brengt hij doorin Akapella, een rusthuis in Kapelle-op-den-Bos. ‘Ik ga bijna dagelijks naarAkapella om daar een handje toe testeken. Ik help waar ik kan: in de keu-ken, bij de activiteiten en tijdens heteten. Soms ga ik ook met enkele be-woners naar de markt of maken wegewoon een wandelingetje in het park.’Het is voor heel die belangeloze inzetdat Ali op 17 december l.l., uitgerekendop de verjaardag van zijn dochter, de

Pluim 2005 en de bijhorende geld-prijs van 2.000 euro in ontvangstmocht nemen. Hij was enorm ver-rast, maar tegelijk heel blij met dieerkenning. ‘Dit is het beste geschenkdat de Belgische mensen ons kondengeven. Ik heb iets kleins gedaan voorBelgië en ik krijg een groot gebaarterug.’ Ali droeg de prijs meteen opaan alle vrijwilligers in Vlaams-Bra-bant en aan de vrijwilligers van Aka-pella in het bijzonder. ‘Zij hebben megeleerd hoe ik moet omgaan met kin-deren en met oudere mensen. Ze heb-ben me ontzettend veel bijgebrachtover het leven hier, over het contactmet deze mensen en over de Belgischecultuur. Ik was een ‘student’ toen ikhier aankwam en zij hebben me op-geleid.Vandaag krijg ik van de KoningBoudewijnstichting en Ring-TV eendiploma en De Pluim, dat betekentdat ik met glans ben geslaagd. Ik benecht trots dat ik vrijwilliger mag zijnin Akapella!’

Klaartje Van Rompaey

A L I R E Z A F A R Z A N E H K I S H W I N T D E P L U I M 2 0 0 5

Iranese vluchteling bekroond voorzijn belangeloze inzet

‘Ik heb mijn vrouw en kinderen nu al meer danvier jaar niet meer kunnenzien en dat begint echtondraaglijk te worden’

FO

TO

:K

RIS M

OU

CH

AE

RS

Alireza Farzanehkish

29

In januari deden Naoko Senooen Nico Vancouver in hunwoonplaats Overijse meeaan het muzikale onderdeelvan het dorpsfeest ‘FataMoendial’, dat buitenlandersdie zich in de gemeente heb-ben gevestigd sterker bij hetverenigingsleven wil betrek-ken. Het muzikantenkoppelbracht een bewerking voorpiano en dwarsfluit van eentraditioneel Japans liedje.

Hoe verder van België het oorspron-kelijke land van de artiesten lag, hoemeer punten ze scoorden. Wat dat be-treft zaten Nico en Naoko alvast goed.‘Ik woon vier jaar in Overijse’, verteltNaoko Senoo. ‘Ik heb een opleidingdwarsfluit gevolgd aan de universiteitvan Tokyo en heb Nico ontmoet toenwe samen een aantal concerten speeldenin Japan. Ik had me vast voorgenomennooit te trouwen, maar zijn fascine-rende persoonlijkheid liet me niet los.Ik was nog nooit iemand tegengeko-men met wie ik zulke diepgaande ge-sprekken over muziek en kunst konvoeren. In juli 2004 zijn we getrouwd.’

Muziek is een universele taalOok Nico heeft buitenlandse roots. ‘Ikben in Griekenland geboren en toen ikdrie was, ben ik naar België verhuisd.Eerst heeft ons gezin een tijdje in Lim-burg gewoond, daarna in Brussel.Negen jaar geleden heb ik een huisgekocht in Overijse. Een ideale woon-plaats: ik kan piano spelen zoveel ikwil, ik stoor niemand, en niemand

stoort mij.’ Nico heeft van muziek zijnberoep gemaakt. Misschien geen evi-dente keuze, want de pianist-compo-nist is blind. ‘Toen ik 13 was, moest ikgeopereerd worden aan mijn ogen endie ingreep is mislukt. Sindsdien benik blind. Gelukkig studeerde ik al mu-ziek voor ik mijn zicht verloor.’ Behal-ve klassieke muziek speelt Nico ookjazz. ‘Muziek is een vibratie die degeest en het hart van de mensen raakt;klassiek, pop, rock, jazz, zelfs technozijn verschillende uitdrukkingsvormenvan eenzelfde universele taal. Je kuntde ene soort dus niet beter of slechternoemen dan de andere - ze zijn alle-maal gelijk. In die zin is het zelfs foutom muziek onder te verdelen in cate-gorieën: geluid en ritme vormen sa-men een melodie. In verschillendetijden of culturen wordt daar lichtjesanders mee omgesprongen, maar het

blijft in de grond hetzelfde.’

Overijse op de Japanse radioNaoko Senoo voelt zich opperbest inBelgië. ‘Aanvankelijk was ik een beetjebang: de cultuur, de gewoonten, detaal - in Europa is niets hetzelfde alsin Japan. Maar als artiest voel ik mehier als een vis in het water. In Euro-pa beoordelen ze je puur op je artis-tieke kwaliteiten; ze vinden mijn mu-ziek goed of niet, maar het draait weldegelijk om wat ik speel. In Japan is datanders. Als jonge vrouwelijke muzikantheb je het er niet onder de markt.Mannen en leeftijd dwingen er nogsteeds respect af. Aan die hiërarchie valtniet te tornen. Hier kan ik volledigmezelf zijn.’ Naoko werpt zich graagop als de Japanse ambassadrice vanOverijse. ‘Vorig jaar heb ik een inter-view gegeven op de nationale Japanseradio. Ik heb verteld over de druiven,de bossen en de kriek. Al die Japansetoeristen die Brussel bezoeken, mo-gen gerust eens naar Overijse komenafzakken. Het is de moeite waard.’

Japanese ImpressionsNaoko en Nico spelen veel samen. Zeintegreren hun drie culturen in hunmuziek; dat samenspel noemen ze debasis van hun sound. ‘Er staan nog in-teressante projecten op stapel’, verteltNico. ‘Onlangs hebben we ook een cduitgebracht. Het is een live-opnamevan Japanese Impressions, een project datwe samen met Rik Ghesquière, dedirigent van het Eroica Ensemble, en jazz-legende Freddy Sunder hebben opge-zet.’ Ook daar vormen Japanse enEuropese invloeden samen één ge-heel. ‘Dankzij de goede samenwer-king was het voor het klassieke orkestgeen probleem dat de pianist blindwas.’ Het project beviel zo goed dat erin mei een nieuw optreden is samenmet het kamerkoor Helicante uit Meise,in de Nationale Plantentuin.

Ines Minten

Samenspel van drie culturen

Zusammenspiel von drei KulturenIm Januar haben die Japanerin Naoko Senoo und Nico Vancouver in ihrem Wohn-ort Overijse teilgenommen am musikalischen Teil des Dorffestes ‘Fata Moendial’,das Ausländer, die sich in der Gemeinde niedergelassen haben, stärker in das Ver-einsleben einbinden möchte. Das Musikerpaar brachte ein traditionelles japanischesLied in einer Bearbeitung für Klavier und Querflöte.Naoko Senoo fühlt sich hier so wohl wie ein Fisch im Wasser. ‘In Europa wird manrein aufgrund der künstlerischen Qualitäten beurteilt; entweder man mag meineMusik, oder man mag sie nicht, aber es geht tatsächlich um das, was ich spiele.In Japan ist das anders.Als junge weibliche Musikerin hat man es dort alles andereals leicht. Männern und älteren Leuten wird in diesem Land noch immer großerRespekt gezollt.An dieser Hierarchie lässt sich nichts ändern.’

32

FO

TO

:F

ILIP

CL

AE

SSEN

S

G E M E N G D E G E V O E L E N S

Naoko Senoo en Nico Vancouver

FEBRUARI 2006 Jaargang 10 nr. 2 RandKrant

Documents

Transcript of FEBRUARI 2006 Jaargang 10 nr. 2 RandKrant