Inhoud:

2 Inhoud / Voorwoord 4 | 6 Botlahus, Noorwegen 8 | 10 Emigreren is leuk 12 | 13 Een huis kopen in het buitenland 14 | 15 Column: Marisa Garau 16 | 21 Verzorgd Kamperen op het Franse platteland 23| 24 De belevenissen van een Nederlander in België 26 | 27 Wonen in Belgie, werken in Nederland 28 | 29 Nederlandse les in het buitenland 30 | 31 Frankrijk Hypotheek 32 Nieuwe major CAH Dronten

Adverteerders index 3 Zoologistics 7 Rabobank Grensbanken 10 Internationale verhuisbedrijven 11 Wereldschool 22 don Quijote 25 Worldwide Baggage Services BV 27 Joho Insurances

Voorwoord

Bij het verzamelen van onze verhalen valt vooral op hoe veel plezier en belevenis er heerst onder de reeds vertrokken ex-Nederlanders. Ook valt te bespeuren dat ‘men’ graag van zich af schrijft. Niet zo verwonderlijk, want het is ook nog al een omslag om je vertrouwde omgeving ongeveer voorgoed achter je te laten. Wat ik zelf het meest waardeer in de emigranten is de lef waarmee ze gingen. Zo ook die van boer Herman van ik meen 62 jaar die afgelopen maandagavond op de EO maarliefst 659.000 kijkers trok op een laat tijdstip. Meer kijkers dan het jarenlange zeer populaire programma van Pauw en Witteman bleek achteraf. Ik vind dat het wat zegt over de wens van de gemiddelde Nederlander. Men is kennelijk niet tevreden genoeg met de omstandigheden hier en nu. De stiekeme gedachte om ooit ook eens te gaan- net als boer Brouwer met zijn circa twintig jaar jongere liefje uit Lutjewinkel- is groot. De hamvraag is natuurlijk: Durf je het ook? Hoe dan ook je kunt je nu nog even rustig inlezen in alweer het februarinummer. Voor je het weet is het 1 maart en dan verschijnt er weer een nieuwe editie van Emigreer magazine. Veel leesplezier.

Groetjes,

Sandy

Colofon:

Emigreermagazine is een maandelijks verschijnende online uitgave van MediaMix Publishing. De inhoud wordt samengesteld met behulp van diverse redactie, fotografie en Dtp medewerkers. Niets uit deze uitgave mag zonder schriftelijke toestemming van de uitgever worden overgenomen en of vermenigvuldigd. Redactieadres: redactie@emigreermagazine.nl Algemene informatie: info@emigreermagazine.nl

Bot la hus Eindelijk was het zover: We maken de stap om te emigreren naar Noorwegen. Alleen met een baan maar nog zonder huis. In eerste instantie ben ik alleen gegaan terwijl mijn vrouw en kinderen de zaken zouden afwikkelen in Nederland. Mijn gezin zou dan 4 maanden later volgen. Mijn opdracht was een geschikt huis vinden. Een geschikt huis vinden is niet zo eenvoudig. Te meer omdat wij in Nederland een prachtig huis hadden in de Achterhoek.

Wij zouden verhuizen naar de gemeente Bremanger aan de westkust. Aangezien mijn arbeidsplek vlakbij Svelgen ligt, ben ik in eerste instantie daar gaan zoeken naar geschikte huisvesting. Maar na enige tijd bleek dat daar weinig mogelijkheid waren voor huur of eventuele koop. Het leven hangt samen van ‘toevalligheden’. Ik kwam in contact met een Nederlander die een huis te koop had in Ålfoten, ongeveer 30 km van Svelgen.

Het was geen probleem om eens te gaan kijken, het huis was toch open. Ik ben naar Ålfoten gereden om naar het huis te gaan kijken. Meteen maakte Ålfoten een goede indruk, prachtig gelegen aan een zijarm van de Nordfjord. Toen ik het huis zag zonk mij de moed in de schoenen, met andere woorden ik zag een bouwval. In het huis was het niet veel beter, geen water (behalve lekkage), geen stroom, geen toilet, geen keuken, het merendeel van de ramen en deuren kapot en het was steenkoud. Het huis had al ruim 20 jaar leeggestaan en dat was te zien. Het enige positieve was een nieuw dak. De huidige eigenaar had dit al vervangen.

Echter bij nadere inspectie bleek de constructie van het huis uitstekend. Oude tømmermuren in het hele huis en heel, heel mooi uitzicht!

De eigenaar had eigenlijk alle verbouwingsplannen al klaar maar kon die niet uitvoeren aangezien hij met zijn gezin zou verhuizen naar Lillehammer. Dus na enige tijd begon ik de mogelijkheden van het huis te zien en begon ik enthousiast te worden, nu moest ik nog mijn vrouw en kinderen overtuigen. Kerst 2003 hebben wij met zijn allen in Svelgen gevierd, en we hebben meteen van de gelegenheid gebruik gemaakt om het huis (Botlahuset) verder te bekijken, te praten met de verkopers en kennis te maken met verschillende inwoners van Ålfoten. Wij gingen met een zeer positief gevoel weg. Ondanks dat wij wisten dat het een heel Project zou worden hebben wij besloten om het te doen. Het huis, het dorp en de inwoners pasten in ons beeld van Noorwegen. De koop was snel gesloten, eigenlijk hebben wij alleen een nieuw dak gekocht! Gelukkig hebben wij huurruimte in Ålfoten gevonden op 500 meter loopafstand van het project, dus alles begon op zijn plaats te komen. En in februari 2004 zijn wij verhuisd naar Ålfoten en kon het grote avontuur beginnen.

Het project Wie A heeft gezegd moet ook B zeggen en dat hebben wij geweten. Als eerste zouden wij de buitenmuren en ramen aanpakken. Aangezien wij de oude stijl van het huis wilden bewaren, zouden wij het huis aan de buitenkant isoleren zodat de oude houten muren bewaard zouden blijven, en dat betekent de oude houten bekleding eraf, alle ramen eruit. Vervolgens kan het opbouwen beginnen, elektrische leidingen leggen, de isolatie erop zetten en tot slot nieuwe houten bekleding erop. Al met al veel werk. Een lokale timmerman was bereid deze klus te doen en heeft ons geholpen geschikte materialen te vinden in de oude stijl. Bereid zijn en beginnen zijn echter twee verschillende zaken. Hij had weinig tijd en het zag er naar uit dat we pas na de zomer konden beginnen. Maar plotseling meldde hij wij beginnen in maart en wij zijn met 6 weken klaar. Zo gezegd zo gedaan. Toen hij eenmaal begon ging het ook snel en vakkundig en met 6 weken was de buitenkant klaar. Nu de binnenkant nog. Na veel gepraat bleek de lokale timmerman geen tijd te hebben om de binnenkant aan te pakken. Goede raad was duur en een andere timmerman ook. Alras bleken andere timmerbedrijven geen tijd te hebben, geen ervaring met restaureren of waren veel te duur.

Mensen in het dorp hebben ook nog geholpen om timmerlieden te vinden maar echter zonder resultaat. Het begon er naar uit te zien dat het een lang project zou worden. Intussen moest het huis ook nog geschilderd worden. Een lokale schilder stelde voor om te helpen en dat aanbod hebben wij aangenomen.

Met een 2 weken zat de eerste laag erop. De lokale schilder wilde onder geen beding geld hebben voor zijn hulp. Hij vond het ontzettend leuk om te doen en inmiddels zijn wij goede vrienden geworden.

Op mijn werk heb ik verschillende Poolse medewerkers en ik heb de voorman het project voorgelegd. Hij wist wel aan een aantal vakbekwame timmerlieden te komen. Na enige aarzeling van mijn kant heb ik de knoop doorgehakt en een week later kwamen 2 Poolse timmerlieden de gelederen versterken. Wij zijn zeer geïmponeerd geraakt over de werklust en vakbekwaamheid van deze mensen. Ze werkten 6 dagen per week en 12 uur per dag. Op deze manier kwam vaart in het project. Als eerste hebben wij de 2. etage (ongeveer 130 m2) aangepakt. Alles geïsoleerd, uit en opzetten van de muren. Aangezien alles scheef is kostte dat veel tijd. Terwijl de polen aan het werk waren, ben ik zeer druk geweest met het regelen van geschikt materiaal. Aangezien de bouwmarkten vaak standaard materiaal verkochten kon ik daar niet zoveel terecht. Via, via ben ik in contact gekomen met gespecialiseerde zagerij en kon ik aan materiaal komen. Terwijl de polen boven bezig waren zijn wij op de 1. etage begonnen. Isoleren van de plafonds, oude panelen op de plafonds en schilderen. De leukste klus kon ik zelf doen en dat was het schuren van de muren. De grondoppervlakte op de 1. etage is ongeveer 130 m2 en dat betekent veel schuurwerk. Avond na avond kwam ik

oranje thuis van het schuurstof. Werken met een bandschuur machine ging te langzaam, dus uiteindelijk heb ik alles geschuurd met een vinkelsliper, met een goed resultaat. Inmiddels was de elektricien begonnen en na enige tijd hadden wij stroom en licht in het huis! Na ongeveer 4 weken zijn de polen voor een weekje terug naar Polen gegaan. Na een week kwamen zij met een extra man terug. Deze zou alle vloeren leggen en alle kozijnen maken van vloerdelen. Aangezien wij 23 ramen in het huis hebben was dit geen makkelijke klus. De andere 2 zouden de andere klussen doen: tegelen, deuren afpassen enz enz. De grootste irritatie was de loodgieter. Ook een lokale man maar van het nakomen van afspraken had hij nooit gehoord. Hij zou de vloerverwarming leggen en de toiletten installeren. Vlak voor dat wij zouden verhuizen (oktober 2004) was hij klaar. Nooit meer doe ik zaken met hem!

In september werd de keuken geleverd. En daar was alles mee gezegd. Het monteren moesten wij zelf doen. Als er iets goed is voor je relatie is het wel het installeren van een keuken. Als je relatie dit doorstaat dan doorstaat je relatie alles! Maar met een 3 weken zat de keuken erin! Het keukenblad was een grote uitdaging. Deze werd geleverd zonder uitsparing voor de wasbak en het fornuis. Na enige aarzeling ging het zaagblad er in en kon het keukenblad gemonteerd worden. Eindelijk begin oktober werkte ook de vloerverwarming en waren wij klaar om te verhuizen. Inmiddels wonen nu met veel plezier een jaar in ons nieuwe huis.

Emigreren is leuk! Tegenwoordig horen we het veel vaker. Het lijkt zelfs een beetje in de mode om je spullen te pakken, je huis te verkopen, Nederland te verlaten en te verhuizen naar een warm land. Er worden hele tv-programma´s gewijd aan stelletjes die een eigen bed & breakfast, kaartenwinkel of restaurant in populaire plaatsen aan de Mediterraanse kust willen beginnen.

Voor don Quijote, een taalreisbureau gespecialiseerd in Spaanse taalreizen, ben ik vaak aanwezig op Emigratiebeurzen. Tijdens gesprekken met deze toekomstige emigranten, die (soms al vergevorderde) plannen hebben om naar Spanje te emigreren, valt het mij steeds weer op dat het leren van de taal, Spaans in dit geval, helemaal geen prioriteit heeft.

Jammer genoeg komt er vaak van alles tussen. Eerst moet namelijk het nieuwe onderkomen klaar zijn, de school van de kinderen geregeld, een nieuwe baan gezocht, bedrijfje opgestart, verzekeringen, inschrijvingen, opzeggingen enz. Allemaal heel belangrijke zaken natuurlijk. En als er geëmigreerd gaat worden naar oorden als Denia, Calpe of Alicante lukt dat allemaal ook heel aardig zonder kennis van de Spaanse taal. Deze populaire plaatsen, onder naar Spanje emigrerend Nederland, bieden makelaars kantoren, banken, hypotheekadviseurs, supermarkten en zelfs scholen, waar de voertaal Nederlands is. Een makkie dus.

Maar wat nou als je het nét iets spannender maakt en je je gaat mengen onder de lokale Spaanse bevolking en je naar een Spaanse supermarkt moet, of naar een bank waar medewerkers alleen Spaans spreken? Of wat als je ergens gaat wonen waar in de verre omtrek geen andere Nederlanders wonen? Hoe ga je je dan redden?

Ongeveer vijfentwintig jaar geleden woonde ik aan de Costa Brava. Dat is best een tijd geleden en toen was het ook aan deze Costa nog niet vanzelfsprekend dat bijvoorbeeld winkelpersoneel Engels danwel Nederlands sprak. En ik sprak geen Spaans. Bij de slager keek ik wat de mensen voor mij bestelden en als dat was wat ik ongeveer ook wilde vroeg ik hetzelfde. Toen heb ik me voorgenomen dat ik dat gewoon zelf moest kunnen. Ik besloot me in te schrijven op een talenschool voor een cursus Spaans. En vanaf dat moment ging ik echt met sprongen vooruit. Een goede basis van de grammatica en heel veel praten, heeft er bij mij voor gezorgd dat mijn Spaans nu zo goed als vloeiend is. Ik ben dus een goed voorbeeld dat je een taal het beste leert in het land waar het gesproken wordt!

Na mijn avontuur van 5 jaar aan de Costa Brava heb ik weer een hele tijd in Nederland gewoond. Maar Spanje bleef kriebelen en 5 maanden geleden zijn we, na een hele lange periode van voorbereiding, naar Galicia vertrokken. Nu woon ik in een prachtig dorpje op het platteland in de provincie Pontevedra.

Gelukkig! Want het zou hier een stuk minder `Spaans´ zijn als dat er allemaal wel was. Inschrijven bij het gemeentehuis, bankrekening openen, verzekeringen afsluiten, voorstellen op de nieuwe school, kennismaken met buren…. dat kan ik gelukkig allemaal zelf doen, in het Spaans.

Het is mij dan ook een raadsel hoe mensen dat regelen als ze weinig of helemaal geen Spaans spreken.

Als je gaat emigreren, kun je in Nederland een hoop voorbereidend werk doen, of laten doen. Je zal veel kunnen regelen zonder ook maar één woord Spaans te spreken. Maar op een gegeven moment is het toch heel goed en fijn om zelf dingen te kunnen regelen, in het Spaans welteverstaan. En daar helpt een intensieve cursus Spaans in Spanje of Latijns-Amerika erg bij.

Zo zie je maar, een goed begin is het halve werk. Nu kan ik bij de slager tenminste zeggen dat ik 1 ons jamon heb gevraagd en niet 1,5 ons.

Of tegen de medewerkster in het gemeentehuis zeggen dat ik even naar buiten moet om geld in de parkeermeter te doen. En op de school van mijn zoontje vertellen dat hij de kleuren in het Spaans écht weet, maar kleurenblind is. De eindeloze nieuwsuitzendingen omtrent de crisis en werkeloosheid kan ik feilloos volgen. Doordat ik de taal nu beheers, ben ik me hier veel sneller thuis gaan voelen en hebben de mensen me hier ook een stuk sneller geaccepteerd.

Het zou natuurlijk heel goed kunnen dat ik later een Spaanse schoondochter krijg en het is een fijn vooruitzicht dat we dan met elkaar kunnen praten. Dat wil zeggen, als ze dan ook Spaans en niet alleen ´´Gallego´´, de nu officiële voertaal in Galicia, spreekt. Want met alleen Spaans kun je niet meer overal in Spanje terecht.

´´Catalá´´ in Catalunya, ´´Euskadi´´ in Baskenland, ´´Valenciano´´ in Valencia en ´´Gallego´´ in Galicia. Geen dialecten, maar officiële voertalen. En daar kun je je lelijk in vergissen.

In Catalunya werd ik indertijd afgewezen voor een baantje als verkoopster omdat ik geen Catalaans kon schrijven. Dat ik het wel sprak, was van ondergeschikt belang. Gelukkig zijn de Catalanen wat minder fanatiek geworden in de afgelopen jaren.

En waar de Catalanen minder fanatiek worden, beginnen de Gallegos juist wat fanatieker te worden. En elke keer valt het me weer vies tegen dat ik soms mensen moet vragen dingen in het Gallego voor me te vertalen. Aan de andere kant laat het me wel weer inzien hoe belangrijk het is om de taal van je omgeving te kunnen spreken.

Je de taal eigen maken, de plaatselijke gebruiken en de geschiedenis van de streek waar je woont leren kennen, dat zijn toch allemaal dingen die ook bij emigreren horen. Communicatie in de brede zin van het woord is toch het belangrijkst, waar je ook woont. Dat vinden wij Nederlanders zeker, wij verplichten sommige groepen niet-Nederlanders om eerst de Nederlandse taal te leren voordat ze in Nederland komen (mogen) wonen.

Wij hebben zelfs het taalexamen, waarin je verplicht bent een goede basis van het Nederlands te hebben voor je je in Nederland komt vestigen. Misschien een ideetje voor de Spaanse staat?!

In een ander land een nieuw leven opbouwen is natuurlijk leuk, spannend en avontuurlijk. Maar het moet zeker niet geromantiseerd worden, want de emigratieweg kent vele hobbels en kuilen. Een goede voorbereiding scheelt het halve werk. En die andere helft? Dat gaat allemaal een stuk makkelijker als je de taal van het land spreekt!

En ik? Ik ga me maar weer aanmelden bij een plaatselijke leraar voor weer een cursus. Een cursus Gallego deze keer. Zodat ik over een paar maanden mijn zoontje nog steeds kan verstaan en over een paar jaar gezellig kan kletsen met mijn schoondochter!

Ben je van plan om in de toekomst naar Spanje of naar een Spaanstalig land in Latijns-Amerika te emigreren, vraag dan naar de mogelijkheden om de taal in het land zelf te leren.

Bianca van Kralingen don Quijote 010-476 35 33 www.donquijote.nl dqnl@donquijote.org

Verhuis bedrijven International Adios Hollanda wereldverhuizers De Haan Removals Derksen Verhuizingen Dijkshoorn Euromovers Hazeleger verhuisservice Jos Steeman Alkmaar Stoof TopMovers Tipker World Wide Movers

Doorklikken naar deze Internationale verhuis bedrijven kan via de hompage van Emigreermagazine.nl

Een huis kopen in het buitenland? Let altijd goed op en lees deze tips!

Hoewel buitenland hypotheek producten

veelal sterk lijken op Nederlandse

hypotheken zijn er veel factoren waar u

goed bij stil moet staan. Voorop staat de

lokale wetgeving, het andere

belastingsstelsel en regels die bestaan

wanneer iemand uit het buitenland een

huis koopt.

1. Onderteken nooit een overeenkomst

of contract dat u niet begrijpt

(Bijvoorbeeld doordat het in een

andere taal is).

2. Altijd zorgen dat u advies hebt van

onafhankelijke experts zoals

advocaten, architecten of

toezichthouders voordat u overgaat

tot aankoop.

3. Voordat u doorgaat met de aankoop

zorg dan altijd voor een

onafhankelijke Taxatie van het

onroerend goed wordt uitgevoerd,

waarbij rekening moet worden

gehouden met eventuele problemen

met de woning.

4. Zorg ervoor dat u geen schuld

overneemt op de woning voordat u de

woning in het buitenland koopt en laat

dit controleren door een advocaat.

5. Geef uzelf altijd even een “afkoel

periode” als u uw droomhuis heeft

gevonden en de neiging hebt meteen

beslissingen te nemen

6. Als u een hypotheek neemt voor de

woning in het buitenland zorg er dan

altijd voor dat dit is opgenomen in alle

contracten en dat u een

ontbindingsclausule opneemt als

deze nog niet is toegezegd (zodat u

de aanbetaling kunt terugvorderen)

7. Tracht uw hypotheek te regelen

voordat uw akkoord gaat met de

aankoop van de Buitenlandse woning

of voordat u contracten tot aankoop

ondertekend.

8. Sluit uw Buitenland Hypotheek af in

de valuta waarin u uw inkomen

ontvangt, tenzij u huurinkomsten in

de lokale valuta gaat ontvangen uit

de verhuur van uw buitenlands

onroerend goed. Let hierbij altijd goed

op de voorwaarden van de

hypotheekverstrekker.

9. Denk na over het combineren van

financiële middelen met familie of

vrienden: het kan een villa met

zwembad binnen handbereik maken

in plaats van een eenvoudig

appartement.

10. Stel samen met de makelaar of

verkopende partij vast dat u bewust

bent van de kosten die in rekening

worden gebracht door de lokale

overheid wanneer u een huis koopt in

het door u gekozen land.

11. Open een bankrekening in het door u

gekozen land zorg ervoor dat u

zonder belemmeringen geld kan

inbrengen vanuit uw moederland.

12. Stel automatische

betalingsopdrachten in bij uw bank op

locatie om zo te voorkomen dat u de

belangrijke rekeningen en

belastingen niet (op tijd) betaald. In

sommige landen, waaronder

Frankrijk, Portugal en Spanje kan dit

als snel leiden tot juridische

consequenties en mogelijke opeising

van uw onroerend goed.

13. Onthoud goed dat de rekeningen niet

ophouden bij de vraagprijs van het

huis. Kosten voor o.a. de advocaat,

belastingen en verzekeringen moeten

allemaal worden voldaan en vallen

vaak hoger uit dan u

verwacht.

De belevenissen van een Nederlander in België. Na er lang over te hebben nagedacht heb ik dus besloten de stap te wagen. Emigreren dus… weg uit Nederland na 35 jaar. Best een raar iets eigenlijk… je gaat toch weg uit je vertrouwde omgeving en je merkt pas wat je mist als je weg bent uit Nederland… Dan heb ik het niet over dingen zoals satésaus, worstenbrood of drop en dergelijke maar de veel belangrijkere zaken zoals mijn familie, in het bijzonder mijn zusje en haar gezin en mijn ouders. Gelukkig is het dan ook weer niet het andere eind van de wereld dus regelmatig in de auto en in anderhalf uur ben je er. Maar het meest bizarre is toch dat niemand je hier kent en dat je steevast wordt gezien als: “die Hollander” terwijl ik never en nooit een Hollander ben geweest; ik kom uit Brabant en heb het zelf altijd over ‘’Hollanders” als het gaat om Nederlanders van boven de rivieren. Ik reageer er dus ook zelden op als ze ‘’He, Hollander’’ tegen me roepen. Maar goed, eer dat je dan hebt uitgelegd dat een Hollander en Brabander net zo verschillen dan een Vlaming en een Waal dan ben je weer een paar uur verder. Dus vanaf het moment dat ik hier ben komen wonen, let ik daar maar niet meer op. Iets waar ik ook minder op let is mijn eigen taalgebruik. Klinkt misschien gek maar je kunt wel wat woorden over nemen maar pas op met het dialect aannemen! Ik heb gemerkt dat je beter kunt vasthouden aan je eigen dialect en dan alleen wat woorden overnemen omdat het anders kan lijken dat je de draak met iemand steekt vanwege zijn of haar dialect. En trust me: er zijn er nogal wat in België! Niet alleen in Vlaanderen maar ook in Wallonië. Ik ben nog niet in het Duits talig gedeelte geweest dus kan ik niet over oordelen.

Maar goed, wat te doen als je eenmaal het besluit genomen hebt? Ik kwam erachter dat je nogal eens gefopt wordt door het feit dat men hier dezelfde taal spreekt. Daardoor krijg je nogal eens de indruk dat veel dingen hetzelfde zijn maar dat is beslist niet zo. Je merkt pas als je weg gaat uit Nederland dat je enorm veel zaken moet regelen. En Europa één? Vergeet het maar! Je wordt hier in België als Nederlander net zo behandeld als elke willekeurige wereldburger uit welk continent dan ook! Ten eerste kun je nergens informatie krijgen van wat te doen bij emigratie. Natuurlijk wel naar Amerika en Canada en Australië, maar op het moment dat je naar België verhuist. Bel je naar de Belgische ambassade in Den Haag dan krijg je de een of andere chagrijn aan de lijn die je gewoon botweg verwijst naar je eigen(!) ambassade in Brussel. Daar zitten gelukkig wat mensen die je echt willen helpen en die vooral uit eigen ervaring je een eindje op weg kunnen helpen.

Geloof mij maar, er zijn mooie regels verzonnen door de ministers uit Europa, niemand heeft ooit de moeite genomen die afspraken ook door te geven aan de gewone ambtenaren die in de gemeente kantoren werken in Europa! Zo moest ik uitleggen dat ik toch echt het (Europese) recht heb om me te vestigen binnen de

Europese Unie. Vergeet het maar, ik ben een kastje-muurtje verhaal tegen gekomen; dat mag enige naam hebben. Voordat ik alle documenten in orde had, stond er op mijn kilometerteller een kilometer of 1000 meer. Dan dit, dan dat. Dan die verklaring zus en zo. Nee, ik ben blij dat ik daar vanaf ben.

Zorg dat je een adres hebt waar je wil gaan wonen. Klinkt logisch maar als je dat(nog) niet hebt dan wordt je meteen zo ongeveer voor crimineel uitgemaakt. Want wat kom jij dan wel niet als werkeloze buitenlander in het mooie België doen? Pas nadat je een werkgevers verklaring hebt kunnen laten zien waarop duidelijk wordt vermeld dat je toch echt niet werkeloos bent en dat je toch echt wel geld ontvangt voor hetgeen je de hele dag doet dan zijn ze bereid om naar de balie te komen van het loket bij de gemeente. Dan komt de vraag of je een attest (dat is dus ambtenaren taal voor verklaring) hebt van je ziektekosten verzekering. Moet je dus eens proberen bij je ziektekostenverzekering in Nederland. Kost een hoop moeite om zo’n verklaring op te stellen daar er in Nederland nooit om zo’n ding gevraagd wordt. Maar goed zorg dus dat je zo’n verklaring voor elkaar krijgt. Zorg er dan ook meteen voor dat er een stel stempels op staan want als er iets is waar ambtenaren op kicken is het handtekeningen en stempels. Dan ga je naar je eigen Nederlandse gemeente en je koopt een stuk of 5 uitreksels van het geboorte- register. Die heb je hier te pas en te onpas nodig dus dat geld is niet weg gegooid. Dan vraag je voor een bewijs van uitschrijving en dat bewijs moet je verdomd goed bewaren. Nadat je dus die zaken voor elkaar hebt kun je je laten inschrijven in het Belgische koninkrijk. Daar krijg je na overhandiging van

enkele foto’s en een luttel bedrag (ongeveer 12 euro) een bewijs van inschrijving en daarmee ook een Rijks- Registratie nummer (het equivalent van ons Sofi-nummer). Daarmee kun je bij een Belgische ziektekosten verzekeraar(en die heten hier: mutualiteiten) een CIS- kaart gaan aanvragen. Dat duurt ongeveer een maand of twee voordat je die kaart krijgt. Die is heel belangrijk wil je hier in België ooit naar de dokter of apotheek gaan dus je hebt hem echt nodig! Ook wordt je CIS- nummer altijd gevraagd als je je inschrijft voor werk. Let wel op: in België ben je dan alleen gedekt tegen de eerste primaire dokterskosten. Als je ook nog wil dat je niet je eigen ziekenhuiskosten moet betalen dien je hier ook een aparte hospitalisatie verzekering te hebben! Gelukkig wordt die in veel gevallen hier in België door de Belgische werkgever betaald. Maar check wel ff of je die hebt voordat je hier definitief gaat wonen! Als je dat hebt geregeld, dan komt een politie agent bij je thuis kijken of je ook echt wel woont op het Belgische adres dat je opgegeven hebt. Zodat ze zeker weten dat je niet een economische of politieke vluchteling bent die zomaar een adres heeft opgegeven. Volgens mij is die regel alleen nodig voor mensen van buiten de EU. Als je daar dus ook weer een verklaring van goedkeuring hebt ontvangen kun je terug naar het Belgische gemeentehuis en dan krijg je een rijksregistratie kaart die geldig is voor een jaartje of 5. Ik heb gemerkt dat het uitvoeren van je Nederlandse auto meer na- dan voordelen heeft dus ik heb mijn auto verkocht in Nederland. Ik rij nu een firmawagen via mijn Belgische werkgever dus de rompslomp van een eigen nummerbord (persoonsgebonden i.p.v. auto- gebonden in tegenstelling met Nederland) heb ik gelukkig niet gehad. Vergeet niet als je gaat emigreren dat er een lading afrekeningen uit Nederland op je afkomt! Zo moet je dus gewoon een jaar waterschaps belasting betalen, ook al emigreer je in januari! De eerste die je weet te vinden op je nieuwe Belgische adres is zo wie zo de Nederlandse belastingdienst! Die willen eerst van je weten of je nog steeds belastingplichtig blijft in Nederland!

Wonen in België, werken in Nederland Door Sandra Graumans, voorlichter Bureau voor Belgische zaken.

U woont in België, maar werkt in Nederland. Dat maakt van u een grensarbeider. Op grond van het werken bent u sociaal verzekerd in Nederland. Maar wat gebeurt er wanneer u volledig werkloos wordt? Als hoofdregel geldt dat uw werkloosheidsuitkering uit het woonland komt. In uw situatie zal dit dus België zijn.

Om in aanmerking te komen voor een Belgische werkloosheidsuitkering moet u voldoen aan een aantal voorwaarden:

- zonder arbeid zijn, - zonder loon zijn, - beschikbaar zijn voor de

arbeidsmarkt - arbeidsgeschikt zijn.

De hoogte van de uitkering is afhankelijk van uw persoonlijke situatie en varieert van 60% tot 40% van het (gemaximeerde) dagloon. In principe wordt een uitkering betaald tot de pensioengerechtigde leeftijd. De uitkering kunt u aanvragen bij het bureau van de Hulpkas voor werkloosheidsuitkeringen in uw woonplaats.

Wanneer u de Belgische werkloosheidsuitkering ontvangt, wordt u ook Belgisch sociaal verzekerd. Dit heeft gevolgen voor bijvoorbeeld uw pensioen en uw ziektekostenverzekering. Voor meer informatie, neem contact op met BBZ.

Fonds Voortzetting pensioenvoorziening

Als u ouder bent dan 40 heeft u mogelijk recht op de voortzetting van de opbouw van uw bedrijfspensioen. Neem hiervoor contact op met BBZ.

Wonen in België maar toch een Nederlandse werkloosheidsuitkering ?

U kunt een Nederlandse werkloosheidsuitkering ontvangen wanneer u een beroep doet op het arrest-Miethe of wanneer u gedeeltelijk werkloos bent.

Arrest-Miethe

Wanneer u volledig werkloos wordt, kan u op grond van het arrest-Miethe een Nederlandse werkloosheidsuitkering aanvragen. Op grond van de privé en beroepsmatige banden die u met Nederland heeft wordt dan gekeken of u een Nederlandse werkloosheidsuitkering kan ontvangen. Let wel op, dit arrest komt naar alle waarschijnlijkheid te vervallen wanneer de nieuwe verordening in werking treedt.

Gedeeltelijke werkloosheid

Hierbij kunt u denken aan bijvoorbeeld vorstwerkloosheid of werktijdverkorting. U heeft dan, mits u voldoet aan de voorwaarden, recht op een Nederlandse uitkering. Uw dienstverband moet dan wel gehandhaafd blijven.

U kunt in beide gevallen de aanvraag indienen bij het UWV WERKbedrijf (voormalig CWI) van de plaats waar u werkzaam bent geweest. Wanneer u een Nederlandse werkloosheidsuitkering krijgt uitgekeerd, blijft u ook Nederlands sociaal verzekerd.

Dat betekent bijvoorbeeld dat uw opbouw voor uw AOW door blijft lopen en u verzekerd blijft voor de zorgverzekeringswet.

De Nederlandse werkloosheidsuitkering is een loongerelateerde uitkering met een duur van minimaal 3 maanden en maximaal 38 maanden. Dit hangt af van uw arbeidsverleden. De hoogte van de uitkering is de eerste twee maanden 75% van het gemaximeerde dagloon, daarna 70%.

Let wel op, u hebt weliswaar een hogere werkloosheidsuitkering uit Nederland maar hierover betaalt u in België belasting. Neem voor meer informatie contact op met Team GWO in Maastricht. U kunt hen bereiken onder het volgende telefoonnummer:

0800 – 90 220 (zonder 0031 ervoor)

Elke maand verschijnt er een stuk van BBZ over sociale verzekeringen in Emigreer Magazine.

Dit is een kleine greep uit de vragen die Bureau voor Belgische Zaken (BBZ) van de Sociale Verzekeringsbank in Breda dagelijks krijgt voorgeschoteld. Bij iedere bemiddeling of voorlichting is de persoonlijke situatie bepalend. De voorlichting en bemiddeling van BBZ zijn gratis. BBZ houdt maandelijkse spreekuren in de grensstreek. Meer informatie? Kijk op www.svb.nl/bbz. Bellen kan ook: 076-5485840.

Verzekerd naar het buitenland

Door je werkgever uitgezonden worden, emigreren, een ontwikkelingsproject opzetten of een eigen bedrijf beginnen?

Emigreermagazine raadt JoHo Insurances aan voor iedereen die op zoek is naar praktische verzekeringstips, achtergronden en een goed overzicht van emigratie- en expatverzekeringen.

Regel je (expat)verzekering voordelig, deskundig en efficiënt via

www.wereldwijdverzekerd.nl

Kijk op wereldwijdverzekerd.nl voor

Ziektekostenverzekering en reisverzekering Financiële planning: pensioen en sparen Arbeidsongeschiktheid Lokaal verzekeren?

JoHo Insurances biedt:

Internationale ziektekostenverzekeringen en aanvullende pakketten

Collectieve verzekeringen voor bedrijven en organisaties

Aanvullende verzekeringen Doorlopende reisverzekering in het

buitenland www.wereldwijdverzekerd.nl www.verzekeringeninhetbuitenland.nl www.emigrerennaarhetbuitenland.nl

Buenos dias = goede morgen Nederlandse les in het buitenland, de Wereldschool helpt! Als de deur van het Spaanse schooltje openzwaait, blikken twintig paar donkerbruine ogen en een paar blauwe ogen naar de man op. Vriendelijk vraagt de vreemdeling het Nederlandse meisje of ze de sommen al af heeft. “Buenos dias, senor”, antwoordt Julia, terwijl zij hem niet begrijpend aankijkt. Helaas geen ongebruikelijke situatie. Voor kinderen betekent emigratie vaak het einde van hun ontwikkeling in de eigen taal. Ze moeten zich een nieuwe taal eigen maken en in veel gevallen verleren ze daardoor het Nederlands. Contacten met achtergebleven familie, maar ook het volgen van een eventuele studie wordt dan lastig. Ook toont recent onderzoek van de Wereldomroep helaas aan dat veel emigranten na een korte periode in het buitenland onverhoopt toch weer terugkomen naar Nederland. Als er dan

geen aandacht is besteed aan het Nederlandse taalonderwijs van de kinderen, kan dit bij terugkomst in Nederland vervelende gevolgen hebben. Kinderen komen niets tekort aan kennis en ontwikkeling als zij in hun nieuwe thuisland naar school gaan. Wat zij echter missen is oefening in, omgang met en (vooral) kennis van hun moedertaal. Dingen die het 'kind in den vreemde' slechts gedeeltelijk kan putten uit de dagelijkse tafelgesprekken thuis, waarin over het algemeen een beperkt deel van de uitgebreide woordenschat aan bod komt. Wel voldoende voor het ongecompliceerde huiselijke onderonsje, maar toch te weinig om bij eventuele terugkeer in te kunnen stromen in het Nederlandse onderwijs. Bram van Wageningen (18 jaar) ondervond dit ook. Bram woonde tien jaar in Kenia en drie jaar in Ethiopië. 'Van die dertien jaar heb ik vier jaar geen Nederlands gehad. En ik merk nu dat ik het gevoel helemaal kwijt ben. Een d of een t, ik weet het meestal echt niet. En dat terwijl ik al weer twee jaar in Nederland woon.’

De verhalen van Julia en Bram staan niet op zich, maar er zijn gelukkig ook veel ouders die er voor kiezen om tijdens hun verblijf in het buitenland zelf het Nederlands aan hun kinderen te onderwijzen. De Wereldschool biedt deze mogelijkheid al sinds 1948. Toen was het nog Stichting IVIO die cursussen 'Moedertaal' aanbod. Inmiddels is deze naam veranderd in het vak Nederlands. Doel is nog steeds hetzelfde. Ervoor zorgen dat Nederlandse kinderen bij terugkeer naar hun vaderland 'buenos dias' inruilen voor goedemorgen en d's en t's op de juiste plaats zetten.

Emigrantenpakket

Voor kinderen die al langere tijd in het buitenland wonen en niet van plan zijn naar Nederland terug te keren, voorziet de Wereldschool in een aangepast programma. Voor hen is het vooral van belang dat zij kunnen blijven communiceren met opa's, oma's en andere achtergebleven familie. Het pakket is echt gericht op permanente emigranten. Bijna veertig kinderen zijn op dit moment met het huidige emigranten-pakket aan het werk. En met veel plezier, zoals Kelly die met haar ouders naar Canada is geëmigreerd. Haar moeder schrijft: “Kelly is deze week volop bezig geweest met de lessen en haar eerste indruk is 'hartstikke leuk'. Kelly is haast 11 jaar oud en vooral met de klinkers heeft ze wat moeite. Ze was 3 jaar toen wij uit Nederland vertrokken. Het programma is volgens haar makkelijk te volgen. Het enige commentaar dat ze had was dat het bevestigende "goed zo" nogal hard (loud) is in vergelijking met de "voorlees juf".Ik ben er erg over te spreken, omdat ze tot nu toe graag met het programma aan de slag gaat, ze weet wat ze moet doen in een week en houdt zich daaraan of doet zelfs meer zonder enige dwang. Geweldig! Bedankt en we houden jullie op de hoogte.” Een enthousiaste leerling met een gelukkige moeder. En 'goed zo' laten we zo hard mogelijk klinken: hoe vaker hoe leuker.

Ook voor ouders die een emigratieavontuur aangaan waarvan de afloop nog onduidelijk is, heeft de Wereldschool goede oplossingen. Men kan er bijvoorbeeld voor kiezen om de eerste periode, als alles nog onduidelijk is, in ieder geval het volledige vak Nederlands via de Wereldschool te volgen. Als later duidelijk wordt dat het verblijf permanent zal zijn, kan moeiteloos overgestapt worden op het aangepaste programma van de Emigranten pakketten.

Zoals u ziet helpt de Wereldschool u graag met het verwezenlijken van uw emigratieplannen. Wij ondersteunen u, zodat de ontwikkeling van uw kind ook in het onbekende buitenland een zekerheid blijft. Mocht onverhoopt alles toch niet zo uitpakken als u op voorhand gedacht had, dan kunnen wij u door middel van onze pakketten verzekeren dat een probleemloze aansluiting bij het Nederlandse onderwijs gewaarborgd blijft.

Frankrijk Hypotheek

Een hypotheek in Frankrijk aanvragen is

niet al te moeilijk, zolang men zich maar

houdt aan een aantal eenvoudige

adviezen en men het nodige papierwerk

goed voorbereid. Hypotheken of woning

kredieten zijn verkrijgbaar bij alle grote

Franse banken. Credit Agricole is de

grootste kredietverstrekker. Een beetje de

Rabobank van Frankrijk. De Credit

Agricole is van oorsprong ook een boeren

leen bank. Hypotheken in Frankrijk en geld

lenen in het algemeen is streng geregeld

en de financiële instellingen hebben zich

te houden aan bepaalde strak

geformuleerde afspraken en richtlijnen. Zo

mogen de maandelijkse hypotheek lasten

niet meer bedragen dan een derde van uw

gemiddelde maandelijkse inkomen. Dit

kan in sommige gevallen een beetje

variëren en sommige banken zijn iets

flexibeler dan anderen.

Er zijn wat verschillen tussen de

Nederlandse en Franse hypotheken. Wij

willen u graag een wat beter inzicht in de

Franse hypotheken geven. Er zijn in

Frankrijk eigenlijk twee soorten

hypothecaire leningen: de hypotheek

waarbij men de hoofdsom gedurende een

vastgestelde periode terug betaald en de

hypotheek waarbij men enkel de Franse

rente op het geleende bedrag betaald. De

hypotheek producten en nuances

verschillen natuurlijk een beetje van bank

tot bank. Sommige banken bieden

bijvoorbeeld hypotheken met variabele

tarieven op basis van verschillende

variabele terugbetaling termijnen. Andere

hypotheek aanbieders terwijl anderen

bieden met de maandelijkse tranche

veranderen regelmatig en een vaste

looptijd. Vaste hypotheek tarieven in

Frankrijk zijn vastgesteld voor de gehele

duur en hebben meestal vervroegde

aflossing sancties, tenzij de hypotheek

nemer anders heeft weten te

onderhandelen of indien ze onder een

specifieke situatie onder de Franse wet

vallen.

De meeste Fransen en ook buitenlanders

die in Frankrijk iets willen kopen gaan

eerst met een bank praten om te kijken

hoeveel zij kunnen hypothecair kunnen

lenen voordat ze op zoek gaan naar huis.

Het heeft zin om er zeker van te zijn wat

men kan financieren en zodoende goed

op de hoogte te zijn wanneer zij een huis

in Frankrijk kopen.

Toch blijft het raadzaam om een

opschortende clausule in uw Compromis

de Vente op te nemen m.b.t. het verkrijgen

van financiering. Mocht het zo zijn dat de

bank de hypotheek toch niet verstrekt, dan

kunt u in ieder geval nog onder het

koopcontract uit.

Het aanvragen van een hypotheek in

Frankrijk, brengt een grote hoeveelheid

papierwerk met zich mee. Hier onder vind

u een checklist van de documenten die u

zal moeten aanleveren om een hypotheek

te verkrijgen:

1. Een kopie van uw paspoort.

2. Een kopie van uw geboortebewijs.

3. Een kopie van uw huwelijksakte of

echtscheiding papers, indien van

toepassing.

4. Een kopie van uw laatste drie

maanden persoonlijke

bankafschriften waaruit blijkt dat u

over een regelmatig inkomen

beschikt en dat u de dagelijkse

uitgaven en hypotheek kunt

bekostigen.

5. Een verwijzing brief van uw

buitenlandse bank (als u niet in

Frankrijk woont).

6. Een afschrift van een lening.

7. Een afschrift van een jaarlijkse

hypotheek verklaringen.

8. Een kopie van uw meest recente

creditcardafschrift.

9. Een kopie van uw laatste drie

maanden loonstroken en P60.

10. Een brief van uw werkgever

bevestigt professionele status, de

duur van de dienst, de jaarlijkse

bruto salaris en de bonussen.

11. De afgelopen twee jaar de

boekhouding, winst- en

verliesrekening en de balans als u

zelfstandigen.

12. Uw laatste twee meest recente

persoonlijke fiscale aangifte als u

zelfstandigen.

13. Een brief van uw accountant

bevestiging van uw inkomen

gedurende de laatste drie jaar en

de bron van deze inkomsten.

14. Bevestiging van de

huurovereenkomst inkomen dat u

ontvangt (huurovereenkomst, huur

ontvangst brief van het agentschap

voor het beheer).

15. Bevestiging van de toekomstige

huur inkomen dat u ontvangt

(huurovereenkomst, brief van het

verhuurbedrijf).

16. Een kopie van het Compromis de

vente (zodra deze is ondertekend).

Nieuwe major CAH Dronten Studenten die kiezen voor de major International Food Business gaan een avontuur aan. Zij studeren aan twee hogescholen op twee continenten. De major is namelijk een unieke samenwerking tussen de CAH Dronten en het Nova Scotia Agricultural College uit Canada. Beide instellingen zijn sterk op het gebied van de voedingsmiddelenindustrie en internationalisering. Een perfecte combinatie die tot de opzet van deze nieuwe studierichting heeft geleid. Studenten die deze major afronden krijgen twee diploma’s, een Canadees en een Nederlands HBO diploma.

De major International Food Business draait om de internationale voedingsindustrie. Noord-Amerikaanse en Europese bedrijven zijn belangrijke spelers op de wereldmarkt. Afgestudeerden van deze major zijn voor deze bedrijven interessante werknemers. Omdat zij tijdens hun opleiding op beide continenten hebben gestudeerd kennen zij niet alleen de vraagstukken rond marketing, innovatie, kwaliteitszorg en logistiek, maar zijn ze ook hoogte van de culturele verschillen tussen de landen en continenten. Want hoewel beide continenten van oudsher nauw verbonden zijn, zijn de (cultuur)verschillen tegelijkertijd groot. Tijdens de studie leren studenten hoe ze hier op in kunnen spelen.

Studenten uit Noord-Amerika en Nederland volgen de studie gezamenlijk. Het eerste jaar studeert ieder in zijn of haar eigen land, het tweede jaar zijn alle studenten in Nederland en het derde jaar allemaal in Canada. Het vierde, afstudeerjaar is naar keuze in Nederland of Canada. Stages zijn zowel in Nederland/Europa als in Canada/USA.

Kijk voor meer informatie op www.cahdronten.nl of neem contact op met Natasja Spaargaren (san@cah.nl).