ELLE ARTICLE | VERDOMD ALLEEN

3
048 ELLE JULI 2013 HIJ Joost van Kleef Meisjes, ik ben er op mijn zestiende voor gezwicht. En soms denk ik weleens – was ik er in godsnaam maar nooit aan begonnen. Er is zo’n liedje, van een Lange Zanger: ‘Arme arme hetero, je vrouw begrijpt je niet / arme arme hetero / was je maar een miet!’ . Dat zing ik altijd graag mee. Héél hard. ééN (& TWEE) Het begon met Bep. Van vier vwo tot en met de sleur. Dat laatste ging heel snel; amper twintig waren wij al rijp voor een Vinexwijk. Saai als wij waren, en ruzie dat we maakten. Tussen de ruzies door droomde ik van D. D was achttien, had eindeloos lange benen en studeerde rechten. Bij tijd en wijle probeerde ik haar te tekst JOOST VAN KLEEF en BRITTE KRAMER versieren. Maar D had een gespierde roeier aan de haak geslagen die ze met twee vingers alle kanten op wist te manipuleren. Dus D bleef lekker bij R, zo’n jongen vond ze nooit meer. Eén keertje kwam ik dichterbij. We hadden gegeten op D’s studenten- kamertje. ‘Joost?’ ‘Ja?’ ‘Jij hebt met Bep hè?’ ‘Al jaren getrouwd.’ ‘En ik met R.’ ‘Ja, nog wel D. nog wel!’ ‘Hou even je bek Joost. Ondanks Bep en R mag jij hier vanavond slapen. Dan houwen we morgen allebei onze bek.’ Maar ik kreeg ’t niet over mijn hart. Bep alleen in bed, ze zou niet weten waar de ruzie bleef. Uiteindelijk vertrok Bep, geheel in stijl, met slaande deuren. Ik bleef achter in Amsterdam en was op mijn 24ste voor het eerst echt single. Ik trok in bij mijn beste vriend Martin, in zijn loft aan de Bloemgracht. Martin is knap en homoseksueel. Een betere vriend kun je je als single hetero niet wensen. In de kroeg trok en trekt hij alle meisjes van de barkruk zodra hij over de drempel stapt. Meisjes die hij dan vriendelijk doorverwijst naar mij: ‘Daar zit een Grote Schrijver, wist je dat? Als je zegt dat ik betaal, krijg je vast wel wat van ’m te drinken.’ Maar dat kregen ze niet. Ik bleek een kritische consument. De ene was te dik, de andere te lelijk, de volgende te dom. Ik bleef achttien maanden single. Achttien maanden zonder avontuur en avontuurtjes, achttien maanden geen seks-met-andere-mensen. Behalve een uitstapje naar de homo- seksuele kant. Ik zag Martin in de weer met zijn vriendjes; zo makkelijk als dat ging, zo makkelijk als dat gaat. Geen gezeur, geen gezeik, geen gedoe. Terwijl ik avonden lang meisjes in de week moest leggen, waar ik dan uiteindelijk toch niet mee naar bed ging omdat ik ruim voor sluitingstijd van de plaatselijke horeca al met ze in slaap gevallen was, vroeg hij gewoon aan een jongen: ‘Ga je mee?’ En dan was het ja of nee. Zo makkelijk. Maar dat ene uitstapje, met een Lange Zanger die inmiddels omkomt in de kinderen (ja, raden maar!) maakte duidelijk wat ik al wist; ik ben niet homoseksueel. En de Zanger kennelijk ook niet. DRIE En toen kwam Engeltje. Just in time. Ik ben er overigens van overtuigd dat de liefde vanzelf naar jou toekomt, als het juiste moment daar is. Zoals in dat liedje van die andere Lange Zanger, Robert Long: ‘Soms kwam ik je gewoon bij vrienden tegen / Of ’s morgens vroeg in een bedompte kroeg / Waar ik vergeefs m’n eenzaamheid verjoeg / Mismoedig omdat zoeken niet mocht baten / Maar altijd als ik niks meer had verwacht / Dan kreeg ik je goddank weer in de gaten / En dan raakten we opnieuw in alle staten / Een maand, een jaar, in elk geval een nacht.’ Engeltje heette Engeltje omdat Engeltje godsgruwelijk verwend was door een loeder van een moeder. Verse croissants moesten van die en die bakker komen, en niet van Albert Heijn – die flikkerde ze met een boogje van vier hoog de gracht in. Engeltje moest gebracht en gehaald naar Schiphol – ze reisde nogal veel – en daarna eindeloos nagezwaaid door de ramen van de vertrekhal. Engeltje bliefde geen diepvriespizza maar stampvoette biologisch-dynami- Elke verkering brengt je een stapje dichter bij DE WARE. En wat doe je in de TUSSEN- TIJD? Dan ben je happy single. Twee schrijvers blikken terug op verloren liefdes en SOLO-EPISODES.

description

ELLE 07/2013

Transcript of ELLE ARTICLE | VERDOMD ALLEEN

048 ELLE JULI 2013

Hij Joost van KleefMeisjes, ik ben er op mijn zestiende voor gezwicht. En soms denk ik weleens – was ik er in godsnaam maar nooit aan begonnen. Er is zo’n liedje, van een Lange Zanger: ♫ ‘Arme arme hetero, je vrouw begrijpt je niet / arme arme hetero / was je maar een miet!’ ♪. Dat zing ik altijd graag mee. Héél hard.

één (& twEE) Het begon met Bep. Van vier vwo tot en met de sleur. Dat laatste ging heel snel; amper twintig waren wij al rijp voor een Vinexwijk. Saai als wij waren, en ruzie dat we maakten. tussen de ruzies door droomde ik van D. D was achttien, had eindeloos lange benen en studeerde rechten. Bij tijd en wijle probeerde ik haar te

tekst JooSt Van KLEEf en BrittE KraMEr

versieren. Maar D had een gespierde roeier aan de haak geslagen die ze met twee vingers alle kanten op wist te manipuleren. Dus D bleef lekker bij r, zo’n jongen vond ze nooit meer.Eén keertje kwam ik dichterbij. we hadden gegeten op D’s studenten­kamertje. ‘Joost?’ ‘Ja?’ ‘Jij hebt met Bep hè?’ ‘al jaren getrouwd.’ ‘En ik met r.’ ‘Ja, nog wel D. nog wel!’ ‘Hou even je bek Joost. ondanks Bep en r mag jij hier vanavond slapen. Dan houwen we morgen allebei onze bek.’ Maar ik kreeg ’t niet over mijn hart. Bep alleen in bed, ze zou niet weten waar de ruzie bleef.Uiteindelijk vertrok Bep, geheel in stijl, met slaande deuren. ik bleef achter in amsterdam en was op mijn 24ste voor het eerst echt single. ik trok in bij mijn beste vriend Martin, in zijn loft aan de Bloemgracht. Martin is knap en homoseksueel. Een betere vriend kun je je als single hetero niet wensen. in de kroeg trok en trekt hij alle meisjes van de barkruk zodra hij over de drempel stapt. Meisjes die hij dan vriendelijk doorverwijst naar mij: ‘Daar zit een Grote Schrijver, wist je dat? als je zegt dat ik betaal, krijg je vast wel wat van ’m te drinken.’

Maar dat kregen ze niet. ik bleek een kritische consument. De ene was te dik, de andere te lelijk, de volgende te dom. ik bleef achttien maanden single. achttien maanden zonder avontuur en avontuurtjes, achttien maanden geen seks­met­andere­mensen. Behalve een uitstapje naar de homo­seksuele kant.ik zag Martin in de weer met zijn vriendjes; zo makkelijk als dat ging, zo makkelijk als dat gaat. Geen gezeur, geen gezeik, geen gedoe. terwijl ik avonden lang meisjes in de week moest leggen, waar ik dan uiteindelijk toch niet mee naar bed ging omdat ik ruim voor sluitingstijd van de plaatselijke horeca al met ze in slaap gevallen was, vroeg hij gewoon aan een jongen: ‘Ga je mee?’ En dan was het ja of nee. Zo makkelijk. Maar dat ene uitstapje, met een Lange Zanger die inmiddels omkomt in de kinderen (ja, raden maar!) maakte duidelijk wat ik al wist; ik ben niet homoseksueel. En de Zanger kennelijk ook niet.

DriEEn toen kwam Engeltje. Just in time. ik ben er overigens van overtuigd dat de liefde vanzelf naar jou toekomt, als het juiste moment daar is. Zoals in dat liedje van die andere Lange Zanger, robert Long:‘Soms kwam ik je gewoon bij vrienden tegen / Of ’s morgens vroeg in een bedompte kroeg / Waar ik vergeefs m’n eenzaamheid verjoeg / Mismoedig omdat zoeken niet mocht baten / Maar altijd als ik niks meer had verwacht / Dan kreeg ik je goddank weer in de gaten / En dan raakten we opnieuw in alle staten / Een maand, een jaar, in elk geval een nacht.’Engeltje heette Engeltje omdat Engeltje godsgruwelijk verwend was door een loeder van een moeder. Verse croissants moesten van die en die bakker komen, en niet van albert Heijn – die flikkerde ze met een boogje van vier hoog de gracht in. Engeltje moest gebracht en gehaald naar Schiphol – ze reisde nogal veel – en daarna eindeloos nagezwaaid door de ramen van de vertrekhal. Engeltje bliefde geen diepvriespizza maar stampvoette biologisch­dynami­

Elke verkering brengt je een stapje dichter bij DE warE. En wat doe je in de tUSSEn­tiJD? Dan ben je happy single. Twee schrijvers blikken terug op verloren liefdes en SoLo­EpiSoDES.

049 ELLE JULI 2013

ELLElife

sche driegangendiners bij elkaar. niet zelden was ik gesloopt, na een dag Engeltje. Dan zei ze: ‘Je moet het me niet kwalijk nemen Joost. Kijk, wij meisjes, wij wínnen niet. wij moeten mooi zijn maar we worden elke dag ouder. terwijl er aan de andere kant elke dag nieuwe zeventienjarige meisjes bijkomen. Daarom nemen we het ervan, zo lang als het kan.’Engeltje nam het er vierenhalf jaar van. toen ging ze weg vanwege een opgevatte liefde voor een getrouwde italiaanse diplomaat. ik maakte me op voor achttien maanden niets. En dat was exact wat er gebeurde, niets. Single, solo, alleen en ik vond het prima. ik was moe van Engeltje en dankzij Engeltje ook moe van alle meisjes ter wereld. En anders dan veel andere singles, die soms complete nummers van Volkskrant Magazine nodig hebben om uit te huilen (nietwaar wim de Jong?) maak ik me niet zo druk. ’t Gaat zoals het gaat. En alles komt altijd weer goed.

ViEr En ViJfZo ook na die achttien maanden. toen was daar ineens poes. Voor poes hoefde ik niets te doen. niets. Ze kwam en ze bleef. totdat D (weer) verscheen. D wilde afspreken. we spraken af. En die avond werd ik weer zo godsgruwelijk verliefd op D, er was geen houden meer aan. poes – ze kon er niets aan doen – gooide ik eruit en D pakte me helemaal in, in de maanden die volgden.Ze had tig verschillende ziektes.Ze had geen werk maar wilde wel aan de slag als journalist.Ze moest haar huis uit.Dus togen mijn beste vriend Martin, altijd klaar om te helpen, en ik aan de slag. artsen werden gebeld, voedings­deskundigen geraadpleegd, een columnserie voor D Het Parool in gehosseld en huisbazen met goede flessen wijn gepaaid. En wij maar denken dat Engeltje veel werk was. Maar D maakte het goed in natura. En hoe. Vuurwerk tussen de dekens.

Het was leuk. Zolang als ’t duurde. want D bleek nogal in de war. Het begon met heel veel huilen, het ging verder met steeds meer lichamelijke en psychische klachten en het ging door tot het moment dat ze zich alleen nog in het donker wilde uitkleden ‘omdat mijn vader vroeger altijd keek.’ op een zekere avond was ik in elk geval ’t laatste zat. ik had een bad voor D gemaakt met schuim en eendjes, riep D de badkamer in en trok in één keer haar broek naar beneden.‘Jezus Christus D…’Ze zei niets.‘Jezus Christus…’Haar kont en bovenbenen zaten ónder de striemen. D stapte in bad, bleef staan, maakte van sop een kroontje op haar hoofd en zei: ‘Landgeneuten!’‘wat is dit, D?’‘De troonrede!’niet lang daarna zette Martin twee dikke flessen wijn op tafel. D was er niet. ‘Ga zitten Kleef, nieuws van het front. twee dingen. Eén: Engeltjes diplomatieke seksuele route is mislukt. Ze ligt in bed met de Stem van Lingo.’ ‘Hè?’‘De. Stem. Van. Lingo. “nee Lucille,

‘neuke’ is met een ‘n’ erachter.” Die. Maar, hou je vast, het wordt nog erger. Die D van jou…’‘Ja?’‘ik heb even wat navraag gedaan, want het zat me niet lekker. Ze heeft twee mobiele telefoons…’‘Check.’‘Ze zit bij tijd en wijle onder de striemen. En jij…’‘Uitsluitend met mijn blote hand.’‘Hoe vaak zien we D in het weekend?’‘Zelden tot nooit.’‘D zegt dat ze geen geld heeft, maar ze

loopt in de duurste merken. Ze wil de journalistiek in, zegt ze, maar van alle door ons aangedragen leads heeft ze niemand benaderd. ik heb ’t gecheckt.’‘Check.’‘Kleef, gefeliciteerd, je hebt een sm­hoertje aan de haak geslagen. Heb jij de kurkentrekker gezien?’ik ben nu weer een half jaar single. Meisjes; wéét waar je aan begint!ik? ik hou me een tijdje koest.Een maandje of achttien, denk ik.

Zij Britte KramerMijn vader vroeg laatst of ik niet te kieskeurig ben, op liefdesgebied. als ik struikel over, zeg, de verkeerde schoenen, dan gaat het niks worden met degene die ze draagt, nee. Maar dat heeft dan niet te maken met die schoenen, maar met het feit dat er niet genoeg verliefdheid is om zo’n kleinigheid te compenseren. Misschien ben ik gewoon verwend. ik heb namelijk het geluk dat ik twee keer patsboemliefde heb gekend. in zo’n geval maakt het geen zak uit wat iemand draagt. Door mijn roze bril waren de vormloze spijkerbroeken en fluorescerende aldi­boxers van ex nummer één best te doen. Sterker nog, ik vond het alleen maar heel mannelijk dat hij zo weinig om kleren gaf.patsboemliefde is sprookjesliefde. op het eerste gezicht, van twee kanten, en

zo heftig dat je er niet omheen kunt. Dat het geen energie kost, maar energie geeft. Dat het nooit voelt

alsof je offers moet leveren. weet je wat ik niet begrijp? als ik iemand hoor zeggen: ‘nee, ik ben nog niet verliefd op hem, maar ik zou het best kunnen worden.’ Jaren geleden las ik de uitspraak: ‘Don’t marry someone you can live with, marry someone you can’t live without.’ Dat is precies hoe ik het zie. ik wil alles of niets. Hoewel, niets? ik heb mijn droombaan, veel feestjes, lieve familie en de allerleukste vrienden. Kortom: een bomvolle agenda. Een man moet van heel goeden huize komen wil ik J

iK waS MoE van Engeltje en daarom ook moe van aLLE MEiSJES ter wereld

050 ELLE JULI 2013

daarin voor hem schrappen. Daarmee zeg ik niet dat ik liever vrijgezel blijf. Het is nu negen maanden na de break­up met liefde nummer twee, en eerlijk gezegd hoop ik juist ontzettend dat ik ergens boven aan Cupido’s lijstje sta. in ieder geval is die verdomd lange winter voorbij. Dan wil je toch zomaar een beetje in bed, met een film en een arm om je heen, verliefd zitten wezen? Maar nee hoor, ik lag in mijn kapotte bed – veroorzaakt door een iets te temperamentvolle Braziliaan – met als enige warmtebron een kruik. Dieptepunt: die ochtend waarop ik steenkoud en zeiknat wakker werd omdat m’n kruik was geknapt…

wEiniG poEHanatuurlijk kan ‘single’ oprecht heel leuk zijn, ondanks dit soort eenzame momenten. toen relatie één uitging, woonde ik al anderhalf jaar in amsterdam. ik vond het er fantastisch. Maar pas toen ik single was begreep ik de charme van de hoofdstad echt. Deze stad is een speeltuin. Elke avond kon De avond zijn waarop De Liefde voor m’n neus zou staan. Vooral toen er een grote break­up­boom plaatsvond in mijn vriendenkring ging het los. Daarvoor leek het even alsof mijn hele omgeving in setjes gebundeld was en geloof me: in je uppie in je uppie zijn, daar raak je maar down van. Partners in crime zijn hard nodig om van het vrijgezellenbestaan iets feestelijks te maken. Van die eerste twee jaar single zijn heb ik flink geprofiteerd, op alle vlakken. Daarom is het nu, na relatie twee, denk ik zo anders: er valt niet zo veel meer te ontdekken. Het voelt een beetje alsof deze break­up me alleen dingen heeft afgenomen en er niets voor terug heeft gegeven. Dat ligt misschien ook aan het type relatie dat ik had. Deze verkering bracht de veiligheid terug, maar liet het avontuur intact. Sterker nog, het werd er alleen maar spannender op: nog meer feestjes, nog meer interessante mensen, hand in hand zwerven door de stad. Bovendien werd het een stuk romanti­scher: nachtenlang in het raam zitten, met blote benen bungelend in de regen praten, zoenen, lachen, drinken

en sigaretjes roken. Het zijn dingen die je ook met vrienden kunt doen, maar die dan net iets minder spannend zijn door de ontbrekende liefdesadrenaline. ik moet zeggen dat mijn vrienden de ultieme vriendjesvervangers zijn. we praten, feesten, lachen en huilen soms, we knuffelen veel en slapen bij elkaar. Mijn beste vriend zegt zelfs dat hij niet zo nodig een relatie hoeft, omdat we zo close zijn. Het enige wat mist is een beetje geseks, maar, vindt hij, dan pluk je toch gewoon iemand uit de kroeg? Deels ben ik het met hem eens. Het is mooi dat ik het op deze manier allebei kan hebben, liefde en seks. Maar het is bijzonder en makkelijk als je die twee onder één dak vindt.Zolang die dingen gescheiden zijn, mogen ze van mij ook duidelijk gescheiden zijn. om liefdeloze lust maak je niet te veel poeha. Een ‘few nights stand’ snapte dat niet helemaal. we hadden elkaar dan wel ontmoet op

een trouwfeest, maar van een bruiloft hoeft heus niet altijd een bruiloft te komen. ik freakte behoorlijk toen ik wakker werd en meteen in zijn vertederde, starende ogen keek. De fantastische eieren die hij me serveer­de vond ik veel te lief. En al dat gepraat tijdens een als booty call bedoelde situatie veel te correct.

pUntEn SCorEntoch vind ik het netjes om gedag te zeggen na een rendez­vous. De Braziliaanse bedsloper bijvoorbeeld, deed dat niet. Die is zelfs zo haastig gevlucht, dat ik een paar dagen later zijn onderbroek vond. wel een goeie: een met robots, van topman. Zo’n treasure ben ik wel vaker tegengekomen. nemen mannen uit voorzorg een schone onderbroek mee als ze gaan

stappen, of slaap ik zo oncharmant dat ze in paniek wegrennen? ik weet niet wat zorgwekkender is.En: het kan ook nooit eens normaal gaan. Mijn laatste verovering was een veel te jonge (zoals te laat bleek), nieuw­Zeelandse schrijver/acteur, die al liftend de wereld rondreist. ik ontmoette hem op straat, na het uitgaan. Hij had nog geen slaapplek en een beetje vanuit de hoop op karma­punten, maar vooral uit zucht naar avontuur, bood ik hem onderdak. toen hij na zijn hippieverhalen vroeg of hij op de grond kon slapen, zei ik zo nonchalant mogelijk dat m’n bed wel groot genoeg was. Mijn bed bleek uiteindelijk het enige wat groot genoeg was. Godsamme wat een teleurstelling. toen ik ’m de volgende dag pas om acht uur ’s avonds de deur uit had gewerkt vond ik dat ik heel veel karmapunten had verdiend. in ieder geval heb ik een lesje geleerd: niet meer van de straat plukken, die mannen. waar dan wel vandaan? toevallig ben ik per ongeluk op een

datingsite beland. ik zou er nooit aan beginnen, maar vriendin M dacht daar anders over. Ze

nodigde me uit voor een ‘netwerksite’, die een verkapte datingsite bleek. Met een flinke dosis nieuwsgierigheid en een evenzo grote dosis cynisme gaf ik het een kans. Er bleek keuze uit drie categorieën mannen: in pak, op een boot of met blote bast op een ‘exotisch’ strand. Verleidelijk natuurlijk, maar de berichtjes met koosnamen als ‘vrolijke dartel!’ en ‘gezellige dame’ deden mijn hart niet smelten. toen, zomaar ineens, was daar die ene. Met een precies goed berichtje en een precies goeie foto. Het kostte slechts een dag excessief berichtenverkeer via die website en een dag whatsappgekte, en floeps, er was een date. Helaas laat ik je achter met een cliffhanger: pas volgende week ga ik ontdekken of hij verkeerde schoenen draagt, en in hoeverre ik daar dan over struikel.

Partners in CriME zijn nodig om het vrijgezellenbestaan fEEStELiJK te maken

ELLElife

K