Eindversie magazine Sanglot

20
SANGLOT

description

Eindversie school magazine. Gemaakt door Sanglot, Jeroen Snik

Transcript of Eindversie magazine Sanglot

Page 1: Eindversie magazine Sanglot

SANGLOT

Page 2: Eindversie magazine Sanglot

NATUUR WANDELEN

FAMILIE SAMENZIJN

MUZIEK SHOWBAND

04081216

gegevenscolofonNaam: Jeroen SnikStudentnummer: 511724Klas: ICA C1DDocent: Patrick Kreling

Teksten: Jeroen SnikFotobewerking: Jeroen SnikOpmaak Design Jeroen SnikCover fotografie: Pirosca Marcel

SPORT VECHTKUNST

02

Page 3: Eindversie magazine Sanglot

“Je kan het nietalleen”

03

Page 4: Eindversie magazine Sanglot

echtkunst en vechtsport zijn twee verschillende dingen. Hit is erg

van belang om dit onderscheid goed door te hebben. Kessoku, Kishin-Ryu Karate en Kishin-Ryu Karaten-Do zijn dan ook geen vechtsport maar een vechtkunst. Twee van deze vechtkunsten beoefen ik zelf . Dit zijn Kessoku en Kishin-Ryu Karaten-Do. Mijn voorkeur en grootste passie ligt bij Kessoku. De vecht-kunst Kessoku beoefen ik zelf nu al zes jaar.

KESSOKUKessoku is een vechtkunst die bestaat uit prachtige natuurlijke en vloeiende bewegingen, die zowel met als zonder wapens uitgevoerd kunnen worden. Door het natuurlijke karakter kan het beoefend worden door jong en oud.

De vrije oefening is een onderdeel van de les waarin alle geleerde technieken met een partner

worden uitgeprobeerd. Uniek aan de vrije oefening is dat men hier met elkaar samenwerkt in plaats van tegen elkaar vecht. Het is niet alleen een fantastisch geheel om te zien maar ook heerlijk om dit zelf te doen.

Kessoku beschikt over een grote hoeveelheid schitterende wapens uit diversen landen waarmee de vloeiende bewegingen van de vormen uitgevoerd kunnen worden. Het lopen van de vor-men, hetzij met of zonder wapens is een weldaad voor uw lichaam. Deze vormen noemen we ook wel kata’s.

KISHIN-RYUDe technieken die men leert bij het Kishin-Ryu karate hebben Erik Veldwijk en zijn leerlingen in zeer korte tijd 27 Nationale en Internationale titels in Karate, Taekwondo, Kick-Boxing en het All Style Semi Contact bezorgd (waaronder 9 Nederlandse, 3 Europese en 2 Wereldtitels).

De training bestaat uit de oude voorbereiding die Erik Veldwijk en zijn leerlingen gaf als voor-bereiding op hun toernooien. Uitzondering is dat er op deze lessen niet gespard wordt, wat de sfeer ten goede komt. Hierdoor worden de wat minder sociale mensen buiten de deuren ge-houden.

Alle stoot, trap, elleboog en kni-etechnieken worden in verschil-lende combinaties in tweetallen beoefend, zowel aanvallend als verdedigend. Om blessures te voorkomen en om voluit te kun-nen gaan draagt men bokshand-schoenen en scheenbeschermers.

KISHIN-RYU KARATEN-DOBij het Kishin-Ryu Karate-Do (het traditionele karate). Leert men diverse weringen, stoten, slagen, trappen, klemmen, verwurgin-gen, werpen en bevrijdingen. Centraal in het karate-do staat de kata (denkbeeldig gevecht tegen meerdere tegenstanders).

portVechtkunstV

04

Page 5: Eindversie magazine Sanglot

“Wedstrijd vechten is een passie”

05

Page 6: Eindversie magazine Sanglot

De techniek van de kata worden zowel solo als met partner in de toepassing uitgevoerd. Naast de kata en de toepassing zijn er nog de kumite’s (korte gevechtshandeling). De kumite’s worden net als de toepassing zowel solo als met partner uitgevoerd. Alle technieken worden voluit getraind bij elkaar op de bokshandschoenen.

WEDSTRIJDTRAININGDe wedstrijdtraining is een besloten les die alleen voor de gevorderde leerlingen van het kessoku geldt. Er wordt bij deze training gevochten met elkaar. Hiervoor heb je eerst de techniek en kennis nodig van de vechtkunst kessoku om jezelf en de mede training ’s partners niet te verwonden. Er wordt tijdens deze les wel bescherming gedragen. Dit is dan ook alleen maar geldig voor de meest kwetsbare delen van het lichaam en doen we om ernstige lichamelijke blessures te voorkomen. Er wordt voor-namelijk gevochten volgens het punt-stop systeem.

Dit houdt in dat je met elkaar aan het vechten bent. Als er één persoon een treffer/punt maakt begin je opnieuw . Het is dus niet de bedoeling dat je punten achter elkaar door scoort zonder tussentijds te stoppen.

BANDEN SYSTEEM KESSOKUZoals u net heeft gelezen bestaat kessoku uit prachtige natuurlijke en vloeiende bewegingen, die zowel met als zonder wapens uitgevoerd kunnen worden. Dit is in één ding samen te voegen (kata’s). Elk wapen heeft zijn eigen kenmerken en eigen kata’s. Er is voor één wapen niet één kata maar veel meer. Als we gaan kijken naar het standaard wapen katana, deze heeft minimaal al zeven verschillende kata’s.

Om verschillende kleuren banden te halen moet je verschillende kata’s leren. Hieronder een overzicht tot en met de eerste bruine band zoals ik deze heb

06

Page 7: Eindversie magazine Sanglot

“Pijn is eenillusie”

afgelegd. Om je gele band te halen moet je verplichte kata’s lopen, daarna heb je tot en met de bruine band de keuze uit 40 verschillende kata’s. Hierna komen er nog eens 40 bij.

GeelHykaries katana, bo, stick, Katana één.

OrangeEnkel sai, Dubbel tonfa, Enkel-breed zwaard.

GroenHand één, Enkel tonfa, Dubbel-breed zwaard, Dubbel vlinder

BlauwHand twee, Katana twee, Enkel stick één, Enkel vlinder.BruinHand drie, Bo, Dubbel sai, Enkel kortzwaard, Dubbel stick

Zoals je kunt zien komen er bij de groene band, hand kata’s bij. Deze zijn verplicht net zoals katana één, katana twee, ka-tana drie, bo, stick één en stick twee kata’s. Dit zijn namelijk de standaard wapens. Deze zijn verplicht om verder te ontwik-kelen als je een hogere band wil hebben.

Voor meer informatie kunt u kijken op www.vechtkunstschoolveldwijk.nl«

07

Page 8: Eindversie magazine Sanglot

03

atuurWandelenN

e natuur is voor mij erg belangrijk. Als kleine jongen heb ik

altijd bij de scouting gezeten. Bij de scouting heb ik heel erg veel geleerd over hoe je van natuur kan genieten. Straks meer over wat scouting is en wat ik daar heb geleerd en gedaan. Nu gaan we eerst kijken naar mijn afgelo-pen zomervakantie. Tijdens deze vakantie heb ik het Pieterpad gelopen.

WAT IS HET PIETERPADHet Pieterpad is een Lange- Afstands-Wandelroute. Een Lange-Afstands-Wandelroute (kortweg LAW) is een wandeling die zich uitstrekt over een langere afstand (vanaf ca. 100 km) en die niet rond gaat. Het begin en eind-punt van een LAW liggen dus niet bij elkaar.

Het Pieterpad voert van Pieter-buren in Noord-Groningen naar de Sint-Pietersberg in Zuid-Lim-burg, en is daarmee de langste

aaneengesloten wandelroute van Nederland.

Wie niet alleen met de voeten wandelt, maar ook met hart en ziel, zal merken hoeveel er onder-weg valt te zien en te beleven. Diverse soorten landschappen worden doorlopen: de rijke Groninger klei, de Drentse zand-gronden, de Sallandse Heuvel-rug, de lommerrijke Achterhoek, het Montferland en tenslotte het langgerekte, gevarieerde Lim-burg. Ieder gebied heeft daarbij zo zijn eigen karakteristiek, zijn samenspel van boerderijtypen, dorpsuitleg, cultuurlandschap, industrie e.d..

VoorbereidingenVoor de lange afstand wandeling heb ik mijzelf goed voorbereid. De bedoeling was om het tweede deel van het Pieterpad, van Vorden naar Maastricht, te gaan lopen. De officiële afstand van deze route is ruim 260 kilometer. Als voorbereiding ben ik begon-

nen met een uurtje lopen zonder bepakking bij mij in de omge-ving, binnen het natuurgebied de Posbank. Dit heb ik al snel opgebouwd naar een paar uur achter elkaar. Na vier keer zonder bepakking te hebben gelopen ben ik gaan opbouwen met een lichte bepakking van 10 kilo. Na twee keer met dit gewicht te hebben gelopen ben ik dit gaan verhogen naar 20 kilo. Al snel ben ik van Rheden naar Otterlo gelopen. De eerste keer was dit ongeveer 30 kilometer met een bepakking van ongeveer 20 kilo. De twee de keer ben ik anders gelopen en was het ongeveer het zelfde aantal kilo-meters. Wel heb ik er de twee de keer er minder lang over gedaan. De derde en ook laatste keer dat ik naar Otterlo ben gelopen, ben ik beetje om gelopen, hierdoor zat ik ruim aan de 40 kilometer. Dit was erg pittig.

Tijdens mijn training heb ik niet getraind op meerder dagen achter elkaar te lopen, «

D08

Page 9: Eindversie magazine Sanglot

Gemaakt door: Andreas Krappweis

“De schoonheid van de natuur”

09

Page 10: Eindversie magazine Sanglot

dit zou ik de volgende keer wel doen.Mijn benen waren nu wel gewend om de dubbele afstand te lopen die ik straks zou gaan lopen, maar waren niet gewend om meerdere dagen achter elkaar te lopen. Ook zou de bepakking bij de wandeltocht een kleine 27 kilo wegen.

DE WANDELTOCHTOp maandag 02 juli 2012 ben ik met mijn wandel-tocht van 30 kilometer begonnen. Mijn tocht begon in Vorden. De eerste dag zou ik zo ongeveer 20 kilom-eter gaan lopen. De eerste dag was heel erg wennen aan de tas, en de gedachten dat ik nu dan Toch echt was begonnen. Ook zat de rugzak niet lekker. Het was gewoon afzien. Eindelijk op de camping was voor het eerst de tent opzetten en primitief eten koken. De camping was erg rustig en ik ben dan ook vroeg mijn tent ingedoken om heerlijk te slapen. De tweede dag ben ik vroeg opgestaan om 7 uur en heb ik alles afgebroken. Deze dag zou ik weer 20 kilo-

meter gaan lopen, ook kwam ik erachter dat ik de oplader voor mijn mobiele telefoon was vergeten. Deze hebben mijn ouders later een keer langs ge-bracht. De eerste week, tot en met zondag, was het weer heel erg mooi.

De tweede week begon minder, ik zat ongeveer in Groesbeek en ging weer verder. Mijn voeten deden pijn van de blaren. Maar pijn is maar een illusie, dus de schoenen weer aan en verder lopen. Op maan-dagochtend is het begonnen met regenen en dit heeft het de hele dag gedaan. Als je aan het lopen bent is dat geen probleem, alleen als je op een nieuwe camping bent aangekomen is het wel prettig als het droog is om je tent op te zetten. Gelukkig heb ik bijna altijd de tent droog op kunnen zetten, maar helaas wel paar keer in de regen in moeten pakken. Hier-door werd de bepakking ook weer wat zwaarder.

10

Page 11: Eindversie magazine Sanglot

Het was voor mij zelf ook een uitdaging om te kijken hoe het is om bijna drie weken alleen te zijn zonder vrienden en familie en hierbij jezelf tegen te komen. Mensen zeggen dit namelijk altijd wel, maar had niet verwacht dit zelf ook echt mee te maken. Maar het klopt lopen maakt je hoofd helemaal leeg en je komt jezelf echt tegen, bij mij was dit op een prettige en goede manier. Uiteindelijk is mijn uitdaging geslaagd ik heb Maastricht bereikt en heb er erg van genoten. Ik kan iedereen dus ook echt aanbevelen om dit een keer te gaan doen.

SCOUTINGDe liefde om te lopen heb ik gekregen toen ik bij de padvinderij zat. Ik heb als jonge jongen altijd bij de Rhedense Pioniers gezeten en ging altijd mee met de kampen. Ook waren er elk jaar verschillende “hikes” te lopen. Hier is mijn interesse ontstaan om lange afstanden te lopen, met of zonder bepakking.

Bij scouting was het altijd zo dat je met verschillende scouting groepen op één kamp zat. Dit waren de Arnhemse winter-hike, RSW en REW. De Arnhemse winterhike was alleen maar ingesteld op wandelen. Je begon op vrijdagavond en zondag einde van de dag kwam je weer thuis. De RSW (Regionale Scou-ting Wedstrijden) en REW (Regionale Explo Wed-strijden) waren er vooral ook andere dingen zoals spellen aan de orden. Ik zelf ben altijd naar deze kampen toe geweest en heb één keer aan de Arnhemse winter-hike en de REW gewonnen.

In verband met een gebrek aan tijd ben ik enkele jaren geleden bij de RP (Rhedense Pioniers) gestopt. Maar als ik de tijd er voor zou hebben zou ik met alle liefde weer lid worden. Het is een goede hechte band die nog steeds leeft.

“Wandeltocht 300km”

«

11

Page 12: Eindversie magazine Sanglot

amilieSamenzijnF

e familie Snik bestaat aan de kant van Toon Snik (mijn opa) uit vijf

kinderen. Jan Snik, Cor Snik, Gerard Snik, Marieke Snik en Frits Snik. Deze kinderen hebben zelf ook weer kinderen gekregen, Jan Snik heeft één zoon en één dochter, Edwin en Monique Snik. Cor Snik heeft twee dochters Angela en Andera Snik. Marieke Snik heeft twee dochters Ilona en Ludwina Snik en Gerard Snik heeft geen kinderen. Frits Snik heeft vier kinderen hiervan ben ikzelf de enige jongen. Ik heb dus drie zussen Daphne, Manon en Laura Snik. Ook ben ik samen met Laura een tweeling, wij zijn hierdoor de enige tweeling in deze tak van de familie.

Mijn ouders en zussen Mijn familie bestaat dus, zoals u net heeft gelezen, uit zes person-en. Hiervan woon alleen ik nog bij mij ouders thuis, mijn ouders komen uit 1957 Frits & 1960 Josephine. Daphne is geboren in

het jaar 1986 en Manon in 1988.

DAPHNE SNIKWoont al een aantal jaren samen met haar verloofde, dit is ook weer een mooie familie gebeuren dat er volgend jaar aan zit te komen. Daphne woont al vanaf haar 18 niet meer thuis. Ze is toen die tijd gaan studeren in Nijmegen aan de Radboud Uni-versiteit Nijmegen.

MANON SNIKWoont momenteel op kamers in Nijmegen. Ze studeert hier aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen (HAN). Dit jaar zal ze, als alles goed gaat, afstuderen en is ze klaar met haar opleiding tot Biologie lerares. Vervolgens zal ze op zoel gaan naar een baan.

JEROEN & LAURA SNIKZoals u net heeft kunnen lezen weet u dat ik samen met Laura een tweeling ben. Ik ben van kleins af aan dus ook gewend om nooit alleen te zijn.Ik was name-

lijk altijd al met zijn tweeën. Laura woont momenteel in Velp samen met haar vriend, ze studeert nog aan het Rijnijssel collage in Arnhem. Dit jaar zal ze net als Manon gaan afstuderen.

Wat betekend mijn familie voor mij. Mijn familie betekend veel voor mij. Als je thuissituatie niet prettig is gaat het met jezelf ook een stuk minder goed. Dit kan gevolgen hebben voor je studie of andere dingen in e leven. Hier heb ik tot mijn weten nooit last van gehad.

Het is altijd gezellig als mijn zussen met hun partners over de vloer komen. Dan hoor je weer de leuke verhalen over vakan-ties en over vroeger. Als je deze gezelligheid niet in je familie hebt zitten zou ik proberen om deze in te brengen. Je haalt hier namelijk heel veel energie uit.

Ook betekend familie er voor elkaar zijn, dit is dus weer een «

D12

Page 13: Eindversie magazine Sanglot

“Samen genieten”

13

Page 14: Eindversie magazine Sanglot

terugblik op je kan het nooit alleen. Als jij ergens mee zit moet je dit bij je familie kwijt kunnen. Ik heb zelf de luxe, zo noem ik het maar, dat ik uit een groot ge-zin kom en dat ik dus best bij mijn zussen of ouders mijn verhaal kwijt kan.

SAMEN DINGEN DOENBij bijna elke familie heb je vroeger en nu wel din-gen samen gedaan. Wij gingen vroeger altijd samen op vakantie. Meestal naar het buitenland. Nadat Daphne de leeftijd had bereikt dat ze met vrienden op vakantie ging bleven we nog met zijn drieën over. Dit is een voordeel als je een groot gezin hebt. Op een gegeven moment gaan die vakanties over. Ik ben zelf ook ouder geworden en ga niet meer met mijn oud-ers op vakantie.

Wat we nu samen doen is vooral af en toe bij elkaar komen. Dit is bijvoorbeeld deze zomer nog erg leuk geweest tijdens een wijnproef avond. Hieraan

voorafgaand hebben we met het hele gezin buiten in de tuin gegeten. Deze dingen zijn altijd erg gezellig.

PARACHUTESPRINGENVorig jaar tijden de zomervakantie hebben Bram Be-rendse (vriend van Laura) samen met mij parachute gesprongen. Laura had dit als cadeau aan Bram gegeven, alleen vond Laura het niet heel leuk als hij dit alleen zou gaan doen. Dus kwam de vraag of ik dit ook leuk vond om te gaan doen. Mijn reactie was gelijk ja, dit was een van de dingen die ik altijd al had willeen mee maken.

Voor mij was er nog iets extras speciaals aan, ik had nog nooit gevlogen. Mijn eerste keer vliegen zou dus alleen bestaan uit opstijgen maar niet uit dalen en landen in het vliegtuig. Deze dag zal ik nooit meer vergeten, de ervaring en de gezelligheid samen met Bram en Laura. Toen wij met zijn drieën aankwa-men in Teuge hebben we door het slechte weer best

14

Page 15: Eindversie magazine Sanglot

“Zonderfamilie ben je

nergens”

lang in de ontvangst zaal moeten wachten. Dit kwam doordat het weer niet echt mee werkten. Gelukkig konden we deze dag nog wel springen en werden onze twee namen omgeroepen op het moment dat wij mochten komen voor de uitleg, en om de kleren aan te trekken. Na een uitleg over de manier van springen, en een kennismaking met de man waar wij aanvast zouden zitten tijdens de sprong, waren we klaar om te gaan. Ik sprong met een hele aardige oude man. Zijn kleindochter van ongeveer mijn leeftijd sprong ook mee. Dit was in de lucht een erg mooie belevenis. Toen we eenmaal op drie kilometer hoogte waren ging de deur open en was het eindelijk zover. Het was wel jammer van het weer want we sprongen het vliegtuig uit in een wolk. Tijdens mijn sprong, sprong de kleindochter van de man waar ik aan vast zat mee. In de lucht kun je echt gestuurd dicht bij elkaar komen in de vrijen val. «

15

Page 16: Eindversie magazine Sanglot

uziekShowbandM

ls kleine jongen heb ik altijd willen drummen. in het beging deed ik

dit op pannen en deksels. Toen ik 8 jaar was ben ik bij de fanfare gegaan om te leren trommelen. Ik heb hier de basis geleerd voor wat een slagwerker moet kun-nen, leren slagwerk, muziek te lezen en hoe je bijvoorbeeld een roffel moet opbouwen. Ik heb bij de fanfare in Rheden gezeten tot mijn elfde. Hierna ben ik bij de March and Showband Rheden muziek gaan maken. Ik heb deze overstap gemaakt omdat het bij de fanfare niet lekker liep. Ook wou ik graag op de straat lopen, dit gebeurde niet bij de fanfare maar natuurlijk wel bij de March and Showband Rheden.

Tussen deze overstap heb ik ook nog 2 jaar in een bandje gespeeld. Samen met Laura Snik en nog een paar klasgenoten van de basisschool. In deze tijd heb ik leren drummen op een drumstel. Als bandje kregen wij

op woensdagmiddag les in een clubhuis in Rheden, dit was toen de tijd nog helemaal vanuit de gemeenten geregeld. In deze tijd hebben we zelfs een nummer op mogen nemen voor een cd die gemaakt werd door het clubhuis. Dit herinner ik me nog als de dag van gister terwijl dit echt al ruim 12 jaar geleden is.

MARCH AND SHOWBANDVanaf mijn elfde ben ik hier muziek gaan maken bij de jeugdafdeling. Ik heb mij in deze periode verder kunnen ontwik-kelen op mijn slagvaardigheid en heb ook, omdat het een verplicht-ing was, mij slagwerk A diploma gehaald. De muziekleraar wilde dat ik verder ging alleen moesten wij dit dan zelf betalen. Ik had toen zoiets van, ik kan trommelen dan interesseert mijn zo’n papiertje niks. ik heb er nu wel spijt van dat ik dat niet heb gedaan. Dit ook omdat het gewoon leuks is om dat later weer terug te zien en hier herin-

neringen aan op te halen.

DE JEUGDde jeugd van March and Show-band bestond uit kinderen tot 14 jaar. Na je 14de mocht je, als je het goed deed meedraaien bij de senioren. Toen ik veertien jaar oud was mocht ik langzaam mee gaan draaien bij de ouderen. Ook werd ik al ingedeeld in de show die de ouderen liepen als ze naar taptoes toe gingen.Ik heb een jaar bij alle twee de gelegenheden mee moeten spe-len, wij noemden het ook wel de dubbele pet. Als de jeugd samen met de senioren meegingen moesten ik en een vriend, Hanjo Fazen, meespelen met de jeugd. Als de senioren diezelfde avond ook een taptoe moesten lopen hadden wij twee pakken bij ons en deden wij aan alle twee de optredens mee, zowel de jeugd moesten we dan helpen als de senioren. Dit was altijd veel werk maar ook heel erg leuk om te doen. Vooral de waardering die je «

A16

Page 17: Eindversie magazine Sanglot

Gemaakt door: Jorge Barco

“Geef je altijd 100%”

17

Page 18: Eindversie magazine Sanglot

kreeg van de ouders van de andere jeugdspelers dat wij die opsleeptouw namen en bij de slagwerkgroep ook hielpen om beter te worden.

BUITENLAND MET DE JEUGDToen ik in de overgang zat naar de senioren ben ik nog wel mee geweest met de jeugd naar Tsjechië. Hier hebben we vijf dagen muziek gemaakt tijdens een heel groot evenement. Veel op straat gelopen en shows gegeven. De jeugd speelde in deze periode een show met de muziek van de Efteling. Dit was één van de laatste dingen die ik nog met de jeugd heb gedaan voordat ik helemaal bij de senioren zat.

SENIORENHierbij heb ik heel veel taptoets bij gelopen en ben ik één keer op concour geweest.Het was altijd heel gezellig en ik gaf mijzelf er ook altijd 100% voor.

Ik was er altijd en ging altijd met plezier naar de muziek. Op maandag avond hadden we gezamen-lijke repetitie en op woensdag avond kwamen alleen de slagwerkers bij elkaar om de stukken aparte in te studeren. Hier werd altijd veel gelachen en hard gewerkt. Want de slagwerkers mogen niet zoals de blazers een boekje hebben met daarop de muziek. Wij kenden alle muziek helemaal uit ons hoofd. Dit was toen echt een makkie voor mij, ik hoorde de muziek en las de slagwerk muziek door en dat ging bijna altijd zonder moeite. Ik heb ook wel stukken gehad waar ik niet meteen uit kwam, maar hiervoor kwamen wij dus elke woensdag avond bij elkaar en hadden wij een aparte slagwerkinstructeur.

DWEILORKEST 94 ½ Toen ik bij de senioren aan het spelen was ben ik op een gegeven moment ook bij het dweilorkest gaan spelen. Dit kwam doordat ik op een avond als enige slagwerker bij een repetitie aanwezig was en dat ze

18

Page 19: Eindversie magazine Sanglot

“March & ShowbandRheden”

toen pas doorhadden dat ik wel kon trommelen. Het dweilorkest had eigenlijk geen slagwerker meer en zo werd ik daar voor gevraagd. Bij het dweilorkest hoorde ook een pepernoten band. Dit was in de Sinterklaas tijden altijd erg leuk om te doen. Als zwarte piet muziek maken ik heb bijvoorbeeld één keer meegelopen in de Sinterklaasoptocht in Amsterdam.

100% INZETTENToen ik mij op een gegeven moment door mijn sporten en school niet meer 100% kon inzetten voor de muziek ben ik hiermee gestopt. Dit kwam ook deels door het vervelende gezeur binnen de verenig-ing als ik er een keer niet was. Sommige mensen waren er nooit en hadden geen problemen, alleen bij mij lag dat anders want ik was er altijd. Hier ging ik me aanergeren waardoor voor mij ook de gezellig-heid minder werd. Daarom ben ik na zes jaar muziek te hebben gemaakt gestopt. «

19

Page 20: Eindversie magazine Sanglot

Jeroen Snik | Sanglot | Editie nr 1 2012