Eigen Wijs

80
Eigen wijs 1 IN SPIR EREND O PVO EDEN WIJS opvoeden in kleur waarom PAPA’S belangrijk zijn ONTDEK DE TALENTEN BIJ JE KINDEREN waarom PAPA’S belangrijk zijn Nulnummer Juni 2011 €6

description

Tijdschrift over positief opvoeden vol leuke verhalen en tips en tricks voor mama's en papa's

Transcript of Eigen Wijs

Page 1: Eigen Wijs

Eigen wijs  1

INSPIREREND OPVOEDEN

WIJS

opvoeden in kleurwaarom PAPA’S

belangrijk zijn

ONTDEK DE TALENTEN BIJ JE KINDEREN

waarom PAPA’S belangrijk zijn

Nu

lnu

mm

er

Jun

i 201

1 €

6

Page 2: Eigen Wijs

2  Eigen wijs

PLAATS TEWERKSTELLING

Altijd en overal. BESCHIKBAARHEID

Gedurende de eerste jaren verwachten wij 24u op 24 gedurende 7 dagen op 7 beschikbaarheid. Doorheen de jaren neemt deze beschikbaarheid af. Na ongeveer 13 jaar zal uw beschikbaarheid eerder als storend ervaren worden.

UW PROFIEL

U bent flexibel, stressbestendig en creatief. U kunt zich naadloos aanpassen aan verschillende situaties en aan verschillende stemmingen. U bent in staat uw eigen gevoel te onderdrukken ten goede van uw klant. U kunt rustig blijven ook als u zeer weinig geslapen heeft. U bent een kei in het verzinnen van spelletjes en afleidingsmanoeuvres als dat nodig is. U werkt in een duo, een nauwe samenwerking en regelmatig overleg worden verwacht.

ONS AANBOD

Wij bieden u een zeer gevarieerde en aantrekkelijke functie. U start met één klant. Als dit goed loopt, kan er eventueel een tweede en een derde klant bijkomen maar hier heeft u zelf ook inspraak in.

DIPLOMA’S

U heeft geen diploma nodig. Wij voorzien ook niet in een opleiding. U kunt bij ons terecht met vragen maar de meeste antwoorden moet u zelf vinden.

ERVARING

Ervaring is niet belangrijk. U zal al doende en met vallen en opstaan leren. Eventueel kunt u enige inspiratie putten uit uw eigen kindertijd. Let wel: de tijden zijn veranderd.

TALENKENNIS

U begrijpt meerdere talen. U begrijpt de taal van het huilen. Na een jaar verwachten wij dat ook het gebrabbel geen geheimen meer heeft voor u. U leert gaandeweg ook perfect omgaan met ‘nee’ als antwoord op bijna al uw vragen. Na nog een aantal maanden creatieve antwoorden verzinnen op waaromvragen, kunt u gewone gesprekken voeren.

RIJBEWIJS

U heeft een rijbewijs en u bent in staat om met extreem veel lawaai te rijden. U verdraagt Plop en K3 muziek die al dan niet toonvast wordt meegezongen op de achterbank. U weet tijdens het rijden perfect in te spelen op vragen als: ‘zijn we er bijna?’ of ‘ik moet pipi doen’.

LOON

U wordt ruimschoots beloond voor uw werk. Wij verzekeren u dagelijks plezier, heel veel liefde en een overschot aan geluk.

WIJ VOORZIEN GEEN PROEFPERIODE. EENS U BEGONNEN BENT, VERWACHTEN WIJ DAT U BLIJFT!

GEZOCHT MAMA/PAPA

Page 3: Eigen Wijs

Eigen wijs  3

Moest er een groot opvoedingsboek bestaan, het stond on-getwijfeld in veel gezinnen op de boekenplank. Elke moei-lijke vraag zou meteen een standaardantwoord krijgen. Ouders zouden zich nooit meer moeten afvragen of ze niet een beetje meer zus of zo hadden moeten reageren. Helaas en gelukkig bestaat dat boek niet. Het zou behoorlijk wat creativiteit uit de wereld helpen. Want dat zijn ze, de ouders van vandaag zijn de meest creatieve wezens die er bestaan. Dag in dag uit slagen ze er in om hun kinderen te begelei-den in hun leukste, hun grappigste maar ook in hun moei-lijkste momenten.

Positief opvoeden heet dat met een modern woord, het wordt van de daken geschreeuwd tegenwoordig. Wij gelo-ven er in. We geloven er zo rotsvast in dat we er een heel tijdschrift aan gewijd hebben, niet om jullie te vertellen hoe het moet, wel omdat we geloven dat ouders nog het meest van elkaar leren. Met dit tijdschrift willen wij van aan de zijlijn roepen om te blijven doen wat jullie ongetwijfeld al jaren doen, bewust opvoeden.

Veel leesplezier!

Elise, Ellen, Iris

Voorwoord

Page 4: Eigen Wijs

4  Eigen wijs4  Eigen wijs

In dit nummerUniekMijn kind is autistisch

Mijn kind is hoogbegaafd

Mijn kind is hoogsensitief

tennistalent

ontdek de talenten van je kinderen

twee tweelingen, vier unieke kinderen

OpvoedenMondige, assertieve of brutale kinderen?opvoeden in kleur

trekken jullie aan hetzelfde touw?triple p: hype of hulp?zonnetjes en dikke duiMen

bang

Creatief’t is feest

hippe kids

creativiteit geeft zelfvertrouwen

 8 10 12 14 16 18

22 24 30 32 34 36

40 45 51

Page 5: Eigen Wijs

Eigen wijs  5

Over papa’swaaroM papa’s belangrijk zijn in de opvoeding

berlijnse papa’s in de kijker

van coMplete vrijheid naar grote verantwoordelijkheid

vaders en dochters

dagboek van een papa

VoorlezenpluiMpje

boekentips

anneMie berebrouckx, de vrouw achter jules

Eropuitplezier op de zorg- en speelboerderij

leuke uitstapjes

54 56 58 60 62

64 68 70

74 76

Page 6: Eigen Wijs
Page 7: Eigen Wijs

Eigen wijs  7

Uniek

Page 8: Eigen Wijs

Opvo

eden

8  Eigen wijs

Kobe (5) heeft heel veel nood aan structuur. Ruim een jaar geleden werd autisme bij hem vastgesteld. Patricia Van Gehuchten (37) is de mama van Kobe (5) en Marie (3,5). ‘Ik weet als geen ander hoe belangrijk structuur is’, zegt Patricia.

‘Mama, ik ben aan de verkeerde kant van de wagen ingestapt’

Mijn kind isautistisch

Page 9: Eigen Wijs

Eigen wijs  9

‘Thuis en op school heeft Kobe een dagschema’, zegt Patricia. ‘Elke dag heeft een bepaalde kleur en op het magnetenbord duiden we de kleur van die dag dan aan. Kobe weet perfect welke activiteiten bij welke kleur horen. Hij neemt dingen vaak heel letterlijk. Als ik hem bijvoorbeeld zeg dat hij niet met schoenen in de zetel bij ons thuis mag zitten, doet hij dat ook niet bij ons thuis. Maar hij zal dat wel bij zijn groot-ouders doen, want ik heb hem er niet bij verteld dat dat daar ook niet mag.’

Nog voor de diagnose was gesteld moest Patricia meer structuur in Kobe’s leven brengen. ‘Soms was hij echt zo onhandelbaar dat alleen structuur hem een houvast bood. ‘Op een morgen kwamen we op school aan en werd hij ineens hysterisch. Hij vertelde me dat hij thuis aan de verkeerde kant van de wagen was gestapt en dat dat niet kon. Meestal liet ik hem gewoon uitrazen en reed ik door naar het werk. Op school was hij die dagen altijd onhandelbaar. Op een dag ben ik toch terug naar huis gereden, heb ik hem laten uitstappen en aan de ‘ juiste’ kant terug laten instappen. Opeens was alles terug in orde.’

Thuis ‘Ik vroeg me vaak af of ik niet slecht bezig was als moeder. Andere ouders keken vaak raar als Kobe ineens iets raar deed.’ Toen de diagnose werd gesteld dacht Patricia ook dat zij en haar man hem zo had-den gemaakt, wat natuurlijk niet het geval is.

‘Mijn man Bart, werkt voltijds. Ik heb nu pas een nieuwe job’, zegt Patricia. Ik weet dat ik bepaalde keuzes heb moeten laten liggen. Maar ik doe dit al-lemaal in het belang van Kobe. Volgend jaar zal Kobe naar het 1ste leerjaar gaan en ik wil hem dan volle-dig kunnen steunen en er kunnen zijn voor hem. Het is ook in het belang van zijn ontwikkeling. Moesten we hem niet zoveel begeleiden, zou hij niet naar een gewone school kunnen gaan.’

Spelen‘Kobe gaat zeer graag naar school en hij heeft veel vrienden. Op school krijgt hij ook een zeer goede begeleiding. Ze stellen echt alles in het werk om het hem zo aangenaam mogelijk te maken. Vaak vragen wij vriendjes van school om te komen spelen maar

veel ouders vragen Kobe niet of geen tweede keer. Het is voor Kobe vaak ook moeilijk om daarmee om te gaan.’

Niet alle ouders weten dat Kobe autisme heeft. ‘Ik steek het niet weg, maar hang het zeker niet aan de grote klok.’ Kobe komt in de ogen van andere men-sen vaak onhandelbaar en moeilijk over. Maar er zijn ook zeker ouders van vriendjes die er wel goed mee kunnen omgaan. ‘Mensen zeggen me vaak wel hoe erg ze het wel niet vinden dat Kobe autisme heeft. Maar met autisme kunnen omgaan is vaak nog iets heel anders.’

tekst en foto: elise wouters • ib

1 ’s Ochtends moet het vaak vooruitgaan. Kobe had veel problemen met de volgorde van zijn kleren. Nu legt ze al zijn kleren op volgorde achter elkaar op tafel. Eerst de onderbroek

dan het T-shirt, ... en op het einde eventueel een klei-ne beloning zoals een dikke knuffel of een koekje.

2 Kobe is een moeilijke eter. Patricia heeft met hem altijd een afspraak dat hij de helft van zijn bord moet leeg eten, ze schept dus al bij voor-

baat te veel in zodat hij toch genoeg vitami-nen binnenkrijgt.

3 Als je op reis gaat ben je vaak volledig uit je ritme. Voor autistische kinderen is dit vaak moeilijk. Patricia neemt altijd ver-trouwde dingen van thuis mee zoals een

kussensloop. Ook zijn eigen bestek neemt Patricia mee op reis en als ze op restaurant gaan. Zo eten zo-wel Kobe als zijn zusje Marie beter.

4 Als je het leven van je kinderen structureert dan is het leven voor jezelf ook veel overzichtelijker. Structuur kan iedereen helpen.

5 Als je beide voor een carrière wil gaan is het moeilijk, je kan best goed overleggen met je partner.

Tips van Patricia

Page 10: Eigen Wijs

Opvo

eden

10  Eigen wijs

Julie is zes en hoogbegaafd. Hierdoor is ze snel met alles mee. Ann Steegmans (32) is mama van Julie. ‘Julie moest door haar hoogbegaafdheid het laatste kleuterklasje overslaan’, zegt Ann.

‘Ik was bang dat ze haar vriendjes moest achterlaten’

Mijn kind ishoogbegaafd

Page 11: Eigen Wijs

Eigen wijs  11

‘Mama, mag ik leren lezen en schrijven’, deze vraag kreeg Ann van haar dochter Julie toen ze nog maar in de eerste kleuterklas zat. ‘Ik had veel moeite om met die vraag om te gaan’, zegt Ann. ‘Als een kind in het eerste kleuterklasje zit, verwacht je je niet aan zulke dingen.’

Zoektocht ‘Julie was heel snel mee met alle dingen’, zegt Ann. Ann begon een zoektocht op het internet. Toen ze zag dat na openklasdag Julie toch duidelijk anders omging met bepaalde opdrachten, heeft ze de juf aangesproken. ‘We hebben haar gevraagd of het mogelijk was dat ze een voorsprong had. Volgens de juf was het nog te vroeg om dit te zien. Toch vertelde mijn gevoel dat ik verder moest zoeken.’

Ann kwam terecht bij het Centrum voor Begaafd-heidsonderzoek (CBO). Tessa Kieboom is de directeur van het centrum. Ze is een autoriteit op het vlak van onderzoek naar hoogbegaafdheid. Ann en haar man Eric gingen bij Tessa Kieboom op gesprek. ‘Kieboom was er eigenlijk onmiddellijk van overtuigd dat Julie hoogbegaafd was. Door de situaties die we vertelden maar ook door het feit dat mijn man ook hoogbe-gaafd is. Hoogbegaafdheid kan erfelijk zijn.’

Op aanraden van het CBO heeft Julie de laatste kleu-terklas overgeslagen. ‘Ik had het hier toch wel moei-lijk mee. Ik was bang dat ze haar vriendjes moest achterlaten. Maar uiteindelijk hebben we toch in het belang van haar ontwikkeling beslist, dat een jaartje overslaan de beste keuze was.’

ImpulsenOp advies van het CBO heeft Julie een aantal kinderencyclopedieën en boeken op haar kamer. Hoogbegaafde kinderen hebben veel meer input nodig dan gemiddelde kinderen. Daardoor bestaat het gevaar dat ze gefrustreerd raken. Hoogbegaafde kinderen hebben ook vaak een soort obsessie rond een bepaald onderwerp. ‘Zo was het ook bij Julie’, vertelt Ann. ‘In de kerstvakantie was ze heel erg geïnteresseerd in F.C. de Kampioenen. Ze gaat er dan echt extreem in op. Ze zoekt veel op op het internet en bekijkt voortdurend dvd’s. Maar na een tijdje gaat dat ook weer over.’

Voor veel mensen lijkt hoogbegaafdheid een luxe-probleem. ‘Het is zeker niet altijd gemakkelijk. Er

heerst nog een taboe rond. Vaak zitten wij met de vraag ‘vertellen we het de mensen of niet?’. Julie is zeker niet beter dan een ander kind. Maar door haar manier van denken en redeneren moet er wel anders met haar worden omgegaan.’

Gevaar‘Julie wil heel veel dingen leren. Ze zit nu in het tweede leerjaar en de maaltafels zijn voor haar ei-genlijk kinderspel. Daar schuilt voor mij toch wel het gevaar. Julie moet niet hard studeren maar ik wil dat ze een leerattitude aankweekt. Ik vind het belang-rijk dat ze leert werken om dingen te bereiken. Julie moet leren beseffen dat het niet altijd even gemakke-lijk blijft. Ze is dan wel perfectionistisch toch weet ze van zichzelf dat ze goede punten kan halen zonder al te veel te doen. Dan is de keuze bij haar vaak snel ge-maakt. ‘Waarom iets doen als het zonder ook gaat?’

Tips van Ann

1 Als er nog maar een vermoeden van hoogbe-gaafdheid is, moet je als ouder niet hopen dat de school het altijd opmerkt. Je moet als ouder een oogje in het zeil houden. Thuis zijn je kinderen

vaak ook anders dan op school.

2 Handige website: www.hoogbegaafd-vlaanderen.be. Deze website voor en door ouders hielp Ann in haar zoek-tocht. Er staan handige tips en zeer veel

informatie op.

3 Het gaat ook niet enkel om I.Q, An vindt de at-titude nog veel belangrijker. Probeer ervoor te zorgen dat je hoogbegaafde kind de juiste werkhouding aankweekt.

4 1 kind op 30 is hoogbegaafd. Er heerst dus nog zeer veel onwetendheid zowel bij opvoeders als bij de ouders. Ann weet als geen ander dat een goede be-

geleiding bij hoogbegaafde kinderen noodzakelijk is.

5 Boekentip: Hoogbegaafd, als je kind (g)een ein-stein is – Tessa Kieboom (uitgeverij Lannoo)

tekst en foto: elise wouters • eb

Page 12: Eigen Wijs

Opvo

eden

12  Eigen wijs

Silas Greeve is een rustige jongen van negen. Hij speelt graag alleen, weg van de drukte van andere kinderen. Silas is hoogsensitief. Meer dan andere kinderen heeft hij tijd nodig om zijn batterijen op te laden. ‘Een feestje in de na-middag betekent rust in de voormiddag’, vertelt Helga Greeve, Silas’ mama.

‘Silas zal eerder artiest dan manager worden’

hoogsensitiefMijn kind is

Page 13: Eigen Wijs

Eigen wijs  13

tekst en foto: iris bellens • ew

In zijn handen houdt Silas een plastic doosje gevuld met groene blaadjes. ‘Het is voor mijn rups’, vertelt hij aan zijn mama, ‘die mag in het doosje blijven tot hij een vlinder wordt.’ Trots houdt hij het doosje voor zich uit terwijl zijn mama het rupsje bekijkt. ‘Silas kan zich heel erg verdiepen in dingen die hem interesseren, dat kunnen auto’s zijn maar dat kunnen ook filosofische vragen zijn’, vertelt Helga. ‘Ik rem Silas hier niet in af maar ik zal er zeker geen schepje bovenop doen.’

FreinetschooltjeHoogsensitiviteit is geen etiket, het is een karakter-trek of een eigenschap die, als je er goed mee leert omgaan, als positief kan ervaren worden. Elaine Aron is psychotherapeute, klinisch psychologe en zelf hoogsensitief. Ze schreef al verschillende boeken over dit thema. In een van haar boeken zegt ze dat het zenuwstelsel van hoogsensitieve mensen anders in elkaar steekt. ‘Toen ik zag dat Silas soms anders reageerde dan andere kinderen ben ik Aron’s boeken beginnen lezen’, vertelt Helga. ‘Ik kon Silas in bijna alle kenmerken van hoogsensitiviteit herkennen. Een opvallend kenmerk is bijvoorbeeld dat prikkels veel dieper binnenkomen. Dat is ook een van de redenen waarom Silas op school eerder op de achtergrond blijft. Ik heb er dan ook bewust voor gekozen om hem naar een Freinetschooltje te laten gaan. In klei-ne groepen functioneert Silas veel beter. Bovendien wordt hier erg het accent gelegd op het tonen van je gevoelens wat voor hem heel belangrijk is.’

PaardenHoogsensitieve kinderen zijn sneller overprikkeld waardoor ze soms heel druk worden of zich net gaan terugtrekken. Hierdoor wordt hoogsensitiviteit vaak verward met extreme vormen van verlegenheid of autisme wat onterecht is. ‘Reacties als ‘ je moet wat harder zijn’ of ‘doe niet zo flauw’ zijn dan ook niet helpend’, zegt Helga. ‘Ik ben zelf heel bewust bezig met hoe ik met Silas omga. Ik zal hem nooit het ge-voel geven dat hij anders is ook al voelt hij zelf wel dat hij anders reageert dan de jongens van zijn klas. ‘Zij durven meer’, zegt Silas dan. Ik geef Silas altijd de tijd die hij nodig heeft om iets te doen. Ik zeg hem dat hij voorzichtiger is dan zijn vrienden zonder hem hiervoor af te keuren.’

Hoogsensitiviteit hoeft zeker niet negatief te zijn. Hoogsensitieve kinderen hebben vaak een heel groot inlevingsvermogen waardoor ze erg gevoelig zijn voor wat bij anderen leeft. ‘Silas kan bijvoorbeeld heel erg bezig zijn met de gevoelens van paarden. Ik probeer hem hier niet in af te remmen, ik begeleid hem wel om hier niet te ver in te gaan. Ik zie zijn inlevingsvermogen en zijn gevoeligheid zelfs als een voordeel. Silas zal waarschijnlijk nooit een manager worden maar artiesten, leerkrachten of begeleiders zijn in onze maatschappij ook meer dan nodig.’

Tips van Helga

1 Hoogsensitieve kinderen hebben een grote behoefte aan aandacht die vanuit het hart gegeven wordt. Ze hebben het direct door als je niet oprecht bent en raken hierdoor in ver-

warring. Ze hebben extra behoefte aan een veilige en geborgen thuisbasis van waaruit ze de voor hen overweldigende wereld ingaan.

2 Om overprikkeling te verminderen doseer je best de hoeveelheid acti-viteiten. Bouw voldoende tijd in om thuis te zijn en te rusten. Zorg voor

voldoende slaap en leg aan je kind uit waarom genoeg slapen belangrijk is.

3 Straffen helpt vaak niet in moeilijke situa-ties. Ze maken de stress alleen maar erger. Een time-out helpt meer. Je kan later terug-komen op de situatie.

4 Voldoende maar niet te intensief bewegen is belangrijk: naar school fietsen, een tijdje joggen,... Er ko-men endorfines vrij die je kind een

blij gevoel geven.

5 Handige website: www.hoogsensitiefvlaan-deren.be. Boekentip: Het hoogsensitieve kind (Elaine Aron)

Page 14: Eigen Wijs

14  Eigen wijs

Unie

k

Chloë’s sterke motorische ontwikkeling viel op toen haar stiefpapa tijdens het spelen een ballon naar haar sloeg. ‘Ondanks haar jonge leeftijd van drie jaar, raakte ze de ballon iedere keer’, zegt Philippe. Vervolgens schotelde hij haar een strandracket met een sponsen balletje voor. Zelfs nu sloeg ze het bal-letje moeiteloos terug. Philippe wist op dat moment nog steeds niet of ze ook goed kon tennissen. ‘Ik ver-geleek Chloë met de kinderen van mijn zus. Zij wa-ren op dat moment zes jaar oud en volgden één uur training per week. Tijdens hun training konden ze slechts enkele keren de bal raken. Ik dacht toen wel tiens, dat is wel een groot verschil’, zegt Philippe.

Talent of nietChloë startte met een uurtje les per week. ‘Ik kon niet plaatsen of ze nu echt een talent was of gewoon beter kon tennissen’, zegt Philippe. In de zomerva-kantie nam Chloë deel aan het tenniskamp. Hier deed ze twee uurtjes mee met de kleintjes op het mi-niveld. Vanaf september begon ze twee uur per week te trainen. Toen is het allemaal heel snel gegaan. ‘Hoofdtrainer Danny zei dat hij zoiets in geen 25 jaar had meegemaakt. Hij trainde eerder al Kim Clijsters

talentDe Lanakense Chloë Ruette begon op vierjarige leeftijd al te tennissen. Dat is heel vroeg, de meeste kinde-ren spelen pas op hun zesde. Tijdens haar eerste tennisles trok ze alle aandacht van de hoofdtrainer. Phi-lippe Hendriks (40) is de stiefpapa van Chloë: ’Ze kon meteen een rally spelen, zonder een bal te missen.’

TENNIS

Page 15: Eigen Wijs

Eigen wijs  15

en Ruben Bemelmans. Ruben staat momenteel in de top 200 van de wereldranglijst. Hij vond het extreem voor een kind van vier jaar’, zegt Philippe.

Olympische spelenMomenteel behoort Chloë tot het ‘Be Gold’ project van de Vlaamse Tennis Vereniging (VTV). Het is een sportoverkoepelend project dat zich richt op mogelij-ke deelnames aan de Olympische spelen. Chloë is nu dertien uur per week met tennis bezig. Ze speelt acht uur op het tennisveld, de andere uren traint ze onder begeleiding van een kinesist. De bedoeling hiervan is om haar volledige lichaam te laten ontwikkelen. Het project voorziet een aantal weken rust. Tijdens deze periode mag Chloë niet tennissen. ‘Volgens VTV moeten we haar stimuleren om te spelen met vriend-jes om haar af te leiden maar daar heeft ze weinig moeite mee’, zegt Philippe. Chloë volgt ook trainin-gen tijdens de schooluren. Het is voor haar niet altijd even gemakkelijk om met vriendjes te spelen. Toch wordt ze goed opgevangen door haar klasgenootjes. ‘Uitgesloten zal ze zich zeker niet voelen. Wanneer ze zegt dat ze een vrij moment heeft, staan haar vrien-dinnen altijd klaar om haar mee te vragen om te spe-len. Ik denk wel dat ze een aangenaam kind is in de klas’, zegt Philippe. ‘Doorgaans behaalt Chloë goede resultaten op school. Dat is een vereiste van VTV.

Vorig jaar mocht ze zelfs van het derde leerjaar naar het vijfde gaan.’

De nieuwe KimTennis is een dure hobby. De sport wordt doorgaans individueel gegeven en trainers zijn duur. ‘Tot nu toe kunnen

we het allemaal betalen, maar het is niet evident. Af en toe moeten we er wat voor laten, dat geef ik wel toe. Het is altijd wikken en wegen’, zegt Philippe.’Het project waar Chloë deel van uitmaakt wordt finan-

cieel ondersteund door de ten-nisbond. Een aantal uren worden door trainers van het project gegeven, de rest moeten de ouders zelf zien te financieren. Soms vraag ik mij af waar ik mee bezig ben. Maar anderzijds wil ik haar wel die kans geven. Ik hoor ouders wel eens zeggen: Ik zou het nooit gedaan hebben, maar daar twijfel ik sterk aan. Ik denk dat elke ouder die in mijn plaats staat, hetzelfde zou doen.’

Op dit moment staat Chloë op nummer één in België in haar reeks. Ze nam al met succes deel aan de jongensreeksen. Door leeftijdsgenootjes en trainers wordt ze wel eens de nieuwe Kim Clijsters genoemd. ‘Ze heeft talent, maar het is moeilijk in te schatten of ze hetzelfde talent heeft als Kim. Er zijn nog zoveel dingen die op haar weg naar de top kunnen komen. Het is allemaal nog zo onzeker’, zegt Philippe. ‘We moeten rekening blijven houden met het buitenland. Ieder land heeft zijn eigen aanpak om met talent om te gaan. Engelse kinderen zouden er op wereldniveau met kop en schouders bovenuit steken’, meent Philippe.

Alleen hopenAlle toptennissers behaalden al enkele grote titels op hun zeventiende. Op achttienjarige leeftijd waren ze klaar om met de groten der aarde te concurreren. Tegen die leeftijd moesten ze klaargestoomd zijn om hun carrière waar te maken. ‘Ik ga niet onnozel doen, ik hoop dat ze aan de top komt’, zegt Philippe.’Maar ik ben me er van bewust dat de kans klein is. We geven haar de kans en hopen dat ze er kan geraken. Het is niet zo dat we verkondigen dat ze aan de top zal geraken. We kunnen het alleen hopen.’

tekst en foto’s: ellen brock • ib

Philippe: ‘Chloë traint dertien uur per week.’

’Tijdens de rustperiodes mag Chloë niet tennissen’

Page 16: Eigen Wijs

16  Eigen wijs

Unie

k

16  Eigen wijs

‘Er is een revolutie aan de gang’, zo opende Van Esbroeck de avond, ‘en die revolutie komt van onderuit, vanuit een drang naar authentici-teit en zelfontwikkeling. Met slim zijn alleen ga je er niet meer ko-men. Te lang al wordt de intelligen-tie van kinderen afgemeten aan hoe taalvaardig en rekenkundig ze zijn. Er wordt daarin te weinig rekening gehouden met andere kwaliteiten van kinderen zoals goed kunnen schilderen of goed kunnen dan-sen. Er was de laatste jaren al wat

aandacht voor talentenontwikke-ling. Waar bedrijven vroeger hun vormingen richtten op wat mensen niet kunnen, zijn ze nu veel meer bezig met het uitspelen van de ta-lenten van hun werknemers. Zo ver had Van Esbroeck ook al gedacht. Een aantal jaren geleden richtte hij een school op die zich volledig richt op talenten. Leerkrachten worden er geselecteerd op, hoe kan het ook anders, hun talenten want het

gaat Van Esbroeck niet alleen om talenten bij kinderen. Voor ouders en leerkrachten zijn ze minstens even belangrijk. Zaak is om je eigen talenten te ontdekken.

‘Met een talent word je geboren’, zegt Van Esbroeck, ‘ je hebt het gekregen en je hebt er niets voor moeten leren. Bijvoorbeeld: een kind kan heel goed zijn in verha-len vertellen. Dat kind kan mis-schien niets terecht brengen van het opschrijven van die verhalen

maar in ze vertellen is hij een kei. Het is aan ouders en leerkrachten om dat talent te ontdekken, niet om het kind te duwen in een carrière in die richting want’, zo zegt Van Esbroeck: ‘een talent kan je niet di-

rigeren of sturen. Je kan er als ouder vanuit gaan dat je kind zelf het signaal geeft om er iets meer mee te doen. Als je goed luistert naar je kind, vertellen ze zelf wat hun droom is. Neem die droom niet weg, ook al weet je dat hij misschien nooit uitkomt. Als je de talenten van je kind stimuleert, komt er misschien wel een andere versie van die droom’, zegt Van Esbroeck.

Voor je iets met die talenten kan, is het in eerste instantie belangrijk om die talenten te zien bij je kinde-ren. Dit was het opzet van de lezing en daar zaten de vijftig ouders in de zaal op te wachten. Vanuit talenten naar kinderen kijken, vraagt een andere houding van ouders, van leerkrachten, van alle opvoedings-partners. Het is een houding die niet voor de hand ligt. ‘We komen uit een cultuur die zich richt op wat fout loopt’, zegt Van Esbroeck. ‘Door de talentenbril naar je kin-deren kijken, geeft mogelijkheden en haalt de bestaande orde soms ‘overHOOP’, want zeg nu zelf, een kind dat opeens zegt dat hij zich liever bezighoudt met planten dan met spelen, vraagt ook weer van ouders een creatief antwoord.’ Een manier om de talenten van je kinderen te ontdekken is de meer-voudige intelligentie die talenten onderbrengt in acht ‘knappe’ cate-gorieën. Door naar je kind te kijken kan je het misschien wel in één categorie onderbrengen wat niet wil zeggen dat je kind geen andere talenten meer kan hebben in an-dere categorieën. Een talent wordt vaak ondersteund door andere talenten op andere vlakken.

tekst: iris bellens • ew

VAN JE KINDERENNaar jaarlijkse gewoonte werd in mei de week van de opvoeding georganiseerd. Centraal thema dit jaar was talenten bij kinderen. Herman van Esbroeck is on-derwijspedagoog aan de Katholieke Hogeschool Limburg. Hij geeft regelmatig lezingen rond kwaliteiten en talenten bij kinderen. Wij pikten volgende interes-sante informatie op uit zijn lezing ‘OverHOOP door talent’.

TALENTEN

‘Talenten kan je niet dirigeren’

ONTDEK DE

Page 17: Eigen Wijs

Eigen wijs  17Eigen wijs  17

BEELDKNAPEen beeldknap kind houdt van denken in beelden en prentjes, van tekenen en ontwerpen, van beeldend bezig zijn, van visuele patronen, van visuele input: foto’s, video, computera-nimaties en pictogrammen. Een beeldknap kind heeft een beeldgeheugen. Hij zet gemak-kelijk dingen in elkaar en heeft veel gevoel voor kleuren.

NATUURKNAPEen natuurknap kind houdt van planten, bloemen en bo-men, van ontdekken van patro-nen in de natuur. Hij herkent en benoemt vogels en planten. Hij vindt natuurbescherming belangrijk en werkt uit eigen beweging mee aan sorteren en recycling. Hij observeert de-tails in het weer, hij zorgt voor de tuin en de huisdieren.

LICHAAMKNAPEen lichaamknap kind houdt van bewegen en bewegings-spelletjes, van sporten, dansen en zwemmen, van knutselen en expressie, van lichamelijk contact, van leren door prakti-sche activiteiten. Hij is handig en knutselt zelf alles in elkaar. Een lichaamknap kind houdt van grote motoriek en speelt graag buiten.

MUZIEKKNAPEen muziekknap kind houdt van zingen, neuriën, van ritme en melodieën, van fluiten en klappen, van zelf liedjes en versjes maken, van muziek in het algemeen. Een muziekknap kind wil vaak muziek op de achtergrond, bespeelt meestal een muziekinstrument en is zich bewust van geluid in de omgeving.

ZELFKNAPEen zelfknap kind houdt van innerlijke ervaringen, van filosoferen, van intuïtie, van aandacht voor herinneringen, fantasie en dromen. Een zelf-knap kind kan goed alleen zijn, denkt na over zichzelf, geniet van eigen tijd en stille momen-ten, heeft een eigen mening en kent zijn goede en minder goede eigenschappen.

WOORDKNAPEen woordknap kind houdt van lezen, schrijven, praten, vertel-len, luisteren, grapjes, woord-spelletjes, gedichtjes schrijven, verhalen bedenken, voorlezen, discussiëren, dagboeken, vreemde talen, woordspelin-gen, spreekwoorden, elkaar brieven schrijven en rijmen.

MENSKNAPEen mensknap kind houdt van andere mensen, is steeds te vinden voor een gezelschaps-spel, heeft verschillende hechte vrienden, kan gevoelens van anderen goed inschatten, gaat liever naar een feestje dan al-leen televisie te kijken, zorgt voor anderen en leert ook veel van anderen.

DENKKNAPEen denkknap kind houdt van problemen oplossen, patronen ontdekken, vragen stellen, ex-perimenteren, verbanden zien, rekenen, schatten en voorspel-len, meten, logische volgorde (vb. geschiedenisfeiten), inde-len, redeneren, abstracte sym-bolen, puzzelen. Een denkknap kind wil weten hoe iets werkt.

BOEK

ENTI

P: O

NTV

LAM

BARE

VIN

GER

S (C

ARO

LIN

E BO

UD

RY E

N H

ERW

IG D

E W

EERD

)

Page 18: Eigen Wijs

4218  Eigen wijs

Unie

k

tweelingen, unieke kinderen

Page 19: Eigen Wijs

Eigen wijs  19

Het is zondagmiddag. De geur van pannenkoeken hangt nog in de keuken wanneer Leen in alle rust de voordeur opent. Ze hebben net vrienden op bezoek gehad en ze heeft nog niet de kans gehad om alles op te ruimen. ‘Vroeger zou ik me druk gemaakt hebben in een rommelig huis maar ik trek me nu nog weinig aan van wat anderen denken’, vertelt Leen. ‘Ons huis mag er al eens rommelig bijliggen, we ruimen dat wel eens op, denk ik dan.’

Ondertussen zwaait Leen naar buiten naar haar twee oudste kinderen. ‘Ze helpen papa met het uitmesten van het konijnenhok’, zegt Leen. ‘We laten onze kin-deren zoveel mogelijk bij alles helpen. We kunnen onmogelijk tegelijkertijd aandacht geven aan onze kinderen apart en ondertussen het huishouden doen. Dus doen we beide samen. Rosalie kookt bijvoor-beeld graag. Als ik een cake bak op woensdagnamid-dag, mag Rosalie het deeg maken. Ze krijgt ondertus-sen alle aandacht van mij. Als één van de kinderen ziek is, wordt het iets moeilijker.’

Spelen in skipakjesEen kwartiertje later brengt papa de oudste kinderen mee naar binnen en trekken ze hun skipakjes uit. ‘We vinden het belangrijk dat onze kinderen elke dag buiten geweest zijn’, vertelt Ivan. ‘Als het een beetje kouder is, dragen ze skipakjes en die mogen ze zo vuil maken als ze willen. Kinderen moeten kunnen spelen en zich kunnen uitleven. Wij zeggen zelden ‘nee’ tegen onze kinderen, alleen als ze elkaar pijn doen. Met ‘oei, ze zitten met hun handen op de ra-men’ of ‘oei, hun kleren worden vuil’, houden we ons eigenlijk niet bezig.’

‘We hebben wel een aantal duidelijke afspraken met de kinderen waaraan ze zich moeten houden’, zegt Leen. ‘Tv kijken mag bij ons alleen op woensdagna-middag en in het weekend. De kinderen mogen op die dagen elk twee filmpjes kiezen. We proberen

‘Met een grote kartonnen doos komen we de regenachtige dagen door’

verder ook moeilijke situaties al op voorhand voor te bereiden. Bijvoorbeeld als we naar de bakker gaan vertel ik de kinderen voor we vertrekken dat de bak-ker misschien een snoepje geeft maar misschien ook niet. Zo voorkom ik scènes bij de bakker. Ze krijgen van mij nadien dan thuis een snoepje. Op die manier lukt het mij om met de vier kinderen zonder proble-men naar de winkel te gaan. En als er al eens een conflict komt, heb ik ondertussen geleerd dat andere mensen dat gerust mogen zien, ik geef niet af’, lacht Leen.

Door de parlofoon klinkt ondertussen het gebrabbel van Kamil en Josefien. Terwijl Leen ze uit hun bed haalt, vertellen de kinderen honderduit vanachter hun beker appelsap. ‘Onze kinderen zijn al heel zelf-standig’, vertelt Ivan. ‘Je moet er natuurlijk wel tegen kunnen dat er al eens iets misloopt, wij boeien ons daar zelden in op’.

Geen telefoon tussen 5 en 7‘Met vier kinderen moet je wel een aantal dingen inbouwen, vooral praktisch dan’, vertelt Ivan . Net zoals in andere gezinnen is het ook bij ons tussen 5 en 7 een piekmoment. Onze vrienden weten on-dertussen al dat ze ons op dat moment niet moeten bellen, we kunnen dan niet opnemen. Afspreken met vrienden is voor het weekend maar dat gebeurt veel minder dan vroeger. Wij genieten vooral heel erg van dingen die we met de kinderen samen kunnen doen, samen in de tuin spelen of naar de eendjes fietsen. Dat is voor iedereen leuk. Tijl kan zelf fietsen en Ro-salie, Kamil en Josefien zitten in de bakfiets. Dat zijn namiddagen uit de duizend. Uiteraard moet het weer dan een beetje meezitten. Als het regent, blijven we binnen en hebben we onze grote kartonnen dozen. Die zetten we in de living en daar kunnen de kin-deren zich dagen zoet mee houden: erop schilderen of er een kamp van maken. Het zijn de momenten waarop wij even tot rust kunnen komen.’

tekst en foto: iris bellens • ew

BOEK

ENTI

P: H

ET T

WEE

LIN

GEN

BOEK

(LEN

NY

DU

IJVEL

AAR

& AN

JO G

ELU

K)

Leen en Ivan zijn de trotse ouders van vier jonge kinderen. Tijl en Rosalie worden vijf jaar in de zomer, Kamil en Josefien worden twee jaar in septem-ber. ‘Het is altijd druk bij ons maar wel altijd gezellig druk, daar zorgen we elke dag opnieuw voor’, zegt Ivan.

Page 20: Eigen Wijs

20  Eigen wijs

Unie

k

Als je ’s morgens vroeg je kindje wekt het ’s middags of ’s avonds in zijn bedje legt

neem de tijd

Als je ’t kind in een geurig badje wast en het versgewassen kleertjes past

neem de tijd

Als je kleintjes en jezelf te eten geeft proeven laat van ’t lekkers dat de wereld geeft

neem de tijd

Als zo’n uk je streelt en aait en kust of stil en zachtjes in je armen rust

neem de tijd

Als je een kind achter in de auto zet of in een stoeltje op je fiets vastgespt

neem de tijd

Als een kind een verse luier moet of lastig, hangerig, huilerig doet

neem de tijd

Als je kind zijn eerste tandjes krijgt en kruipt en loopt of op een fietsje rijdt

neem de tijd

Als je kind krijst en praat en lacht of het heeft een keer een mindere dag

neem de tijd

En als ’t kindje dan plots groter is, een echte meid of vent

waar je amper de baby van toen nog in herkent

Neem de tijd bij ochtendzon, de tijd bij volle maan want voor je ’t weet is verdomd alles hier gedaan.

(Maaike Cafmeyer)

Een klein liedje

Page 21: Eigen Wijs

Eigen wijs  21

Opvoeden

Page 22: Eigen Wijs

Opvo

eden

22  Eigen wijs22  Eigen wijs

Opvo

eden

Dat kinderen vandaag mondiger zijn dan pakweg tien jaar gele-den, is overduidelijk. Als ouder, leerkracht of begeleider kan je maar beter zien dat je een antwoord klaar hebt voor moeilijke vragen of gevatte opmerkingen. Kunnen we die mondigheid zien als assertief of is het soms gewoon brutaal? Marita Verlinden, Jef Thijs en Grethel Vandenbroecke werken elk op hun eigen manier met kinderen. Zij vertelden ons hun ervaringen.

‘Eikes toch niet weer lezen’, het is een vaak gehoord zinnetje in het tweede leerjaar in de Vrije Lagere School van Wiekevorst’, zegt Marita Verlinden. Ze geeft al dertig jaar les en heeft in al die tijd veel zien ver-anderen. ‘Kinderen nemen geen blad meer voor de mond. Als ze ergens geen zin in hebben dan zeggen of roepen ze dat gewoon’, zegt Marita. Ook Jef Thys (23) zag zijn KLJ-leden evolueren. Hij is zeven jaar leiding bij KLJ Wiekevorst en sinds twee jaar ook hoofdleiding. ‘Leden durven zowel ons als hun ouders tegenspreken. Ze zeggen soms dingen tegen hun ouders die absoluut niet door de beugel kunnen.’

Klinisch kinderpsychologe Vandenbroecke beaamt het feit dat kinderen veranderd zijn. Dat merkt ze oa. in de assertiviteitscursussen die ze geeft aan kinderen van het vierde tot het zesde leerjaar. Ze benadrukt wel dat kinderen vooral mondiger zijn geworden en niet zozeer asser-tief.

‘Op kamp is er een taakverdeling’, zegt hoofdleider Jef. ‘Je ziet soms dat er kinderen zijn die bepaalde taken niet willen doen omdat ze zeggen dat ze dat thuis ook niet moeten doen. Als leider sta je dan met je mond vol tanden.’ Vandenbroecke zegt dat er zowel op school als thuis veel rekening wordt gehouden met de mening van kinderen. ‘Dat is goed, maar niet altijd even gemakkelijk. Voor ouders is het een uitdaging om boven hun kinderen te blijven staan. Dat is belangrijk en ook nodig voor kinderen.’

Het veranderde gedrag van kinderen heeft volgens Vandenbroecke een stuk met de tijdsgeest te maken. ‘Er wordt meer en meer verwacht van

‘Jij moet mij straks niet komen halen, ik blijf hier!’

MONDIGE, ASSERTIEVE OF BRUTALE KINDEREN?

Page 23: Eigen Wijs

Eigen wijs  23Eigen wijs  23

kinderen en van ouders.’ Marita merkt die druk ook bij haar leerlingen. ‘Kin-deren doen gewoon zoveel en hebben voortdurend iets aan de hand. Voor hen is het ook moeilijk om bepaalde regels te volgen. De ene avond moeten ze naar de opvang, de andere avond naar oma en opa. Er is geen vast stramien meer en overal gelden andere regels. Dat maakt het voor leerlingen ook vaak moeilijk. Er zit geen regelmaat meer in hun leven’, zegt Marita.

‘Kinderen zijn vaak hard tegenover elkaar tegen. Een vriendje dat niet zo goed kan voetballen, wordt gewoon aan de kant gezet’, zegt Marita. Kinderen spreken ook vaak mensen tegen die ze niet kennen. Dit wordt volgens Vandenbroecke vaak verkeerdelijk gezien als assertiviteit. ‘Kin-deren zijn vaak agressiever dan vroeger.’ Ook Jef herkent dit in de jeugdbewe-ging. ’Vroeger, toen ik zelf lid was van de jeugdbeweging, keek ik op naar mijn leiders. Nu spreken leden leiders vaak tegen’, zegt hij.

Ondanks de evolutie werkt Jef nog steeds graag met kinderen in de KLJ. ‘Ik ben als leider vrij los, het is tenslotte een hobby en geen tuchtkamp. Ik ben zondagavond telkens blij als enkele leden komen zeg-gen dat ze het keicool vonden.’ Toch heeft Jef graag dat ze luisteren wanneer het moet. ‘Ik vind het vooral belangrijk dat ze respect tonen voor ons en andere mensen.’

Vandenbroecke zegt dat ouders een zeer belangrijke rol spelen. ‘Zowel het bieden van voldoende structuur, consequent zijn en voldoende ‘quality’ time doorbrengen met je kinderen zijn zeer belangrijk’, zegt ze. ‘Kwaliteit is hierin nog altijd belang-rijker dan kwantiteit.’ Juf Marita kan dit alleen maar beamen. ‘Beter vijf minuten hun volledige aandacht dan een uur maar halve aandacht.’

 tekst: elise wouters • illustratie: stijn vandeurzen • ib

Page 24: Eigen Wijs

24  Eigen wijs

Opvo

eden

Page 25: Eigen Wijs

Eigen wijs  25

Elke ouder wil dat zijn kind gelukkig is. Maar wat betekent dat geluk? Een goed huwelijk, een uitgebouwde carrière of een eigen gezin stichten? Vier ouders van verschillende ori-gine vertellen over de waarden en normen die zij hun kind willen meegeven.

KLEUROPVOEDEN IN

tekst en foto’s: iris bellens • ew

Page 26: Eigen Wijs

j

26  Eigen wijs

Opvo

eden

Afrika en België in één huis en in één opvoeding. An-ne-Sophie en Kalico brengen hun kinderen groot in onze Belgische cultuur goed gekruid met Afrikaanse waarden. ‘Wij hebben ondertussen al veel van de wereld gezien en we willen graag dat onze kinderen zich ook bewust worden van die wereld’, vertellen Anne-Sophie en Kalico. ‘Dat proberen we te bereiken door heel veel te praten, over alles wat rondom ons gebeurt.’

‘Het leven is niet evident, hier niet maar zeker niet in Togo. Onze kinderen kunnen niet alles hebben wat hun hartje verlangt. Alles wat ze hier hebben, komt er niet vanzelf. We hopen dat onze kinderen ooit naar het buitenland trekken. Zelf hebben we veel gereisd binnen en buiten Europa en stages gelopen in het buitenland. Hierdoor hebben we onze horizon kunnen verruimen. Het zou mooi zijn als onze kinde-ren dit ook mogen ervaren.’ Met openheid komen ze veel verder dan met een

hoog diploma. Wat heb je aan veel technische vaar-digheden als je niet met mensen kan samenwerken? Het zou leuk zijn als de kinderen een diploma halen maar naast een diploma hebben ze nog tal van an-dere mogelijkheden. Opvoeding zien we als sturen en niet duwen in een bepaalde richting.’

‘De kinderen mogen nu al heel veel kiezen. Ze zijn alle drie gedoopt maar we hebben de oudste kinde-ren nu al laten kiezen of ze godsdienst willen volgen of iets anders. In ‘ je moet dit of dat’ geloven we niet echt. Wij bieden onze kinderen zoveel mogelijk din-gen aan en ze nemen er zelf uit wat zij belangrijk vinden in het leven.’

‘We geloven in onze kinderen en willen er steeds voor hen zijn. Maar ze moeten hun eigen leven uit-bouwen. Het zal met vallen en opstaan zijn maar we hopen dat ze kunnen uitgroeien tot een zelfzeker en uniek persoon.’

‘Kleine en grote dingen, we praten over alles’

Vijftien jaar geleden trouwde Anne-Sophie met de Togolese Kalico. Samen kregen ze drie kinderen: Eliot (10), Thiel (7) en Elma (5).

Page 27: Eigen Wijs

Eigen wijs  27

j

j Eigen wijs  27

‘Het beste van twee werelden, dat willen Mustapha en Naïmi meegeven met hun kinderen. Hun opvoeding is doorweven met Bel-gische en Marokkaanse waarden overgoten met heel veel respect. ‘Daar staan we voor’, zeggen Mus-tapha en Naïmi. ‘Wij verwachten van onze zonen dat ze mensen, jong en oud met respect behande-len, ook dieren.’

‘In ons gezin respecteren wij de kinderen en zij ons, al is er hier een verschil tussen mama en papa. Ook al maak ik alle afspra-ken met de kinderen over wat wel en niet mag, mama krijgt het eeuwige respect’, vertelt Mus-tapha. ‘Er is in onze cultuur een

groot verschil tussen jongens en meisjes. Moesten wij een dochter hebben, ze zou ongetwijfeld altijd bij mama zijn. Het grote geheim van mama en dochter, zeggen we wel eens.’

‘Meer dan jongens nog, willen we meisjes beschermen. In een wereld waarin er gemoord wordt voor een mp3-speler moet je je kinderen wel beschermen. Voor ons is de Koran hierin een lei-draad en een steun. Hij schrijft ons voor om niet te drinken, niet te roken en geen drugs te gebrui-ken.’ ‘Ik probeer, als vader, deze waarden nu al mee te geven’, zegt Mustapha. ‘Iedere dag bid en lees ik samen met mijn kinderen uit de

‘Respect staat bij ons bovenaan de lijst’

Mustapha en Naïmi groeiden op in Ma-

rokko. Als getrouwd koppel kwamen ze

naar België. Ondertus-sen voeden ze hier al

twaalf jaar hun drie zo-nen: Reda (12), Moncef

(10) en Samir (8) op.

Koran.’ ‘We praten veel met onze kinde-ren, over wat nu en later belang-rijk is. Net zoals andere ouders willen wij ook dat onze kinderen gelukkig worden. Goed onderwijs is een basis. Die kans krijgen ze hier in België. Met een goede schoolloopbaan hopen we dat ze later een job vinden die ze graag doen. Wat ze ook worden, metser of dokter, dat maakt niet uit, als ze maar niet onmiddellijk aan ‘den dop’ belanden. Als ze met dit beroep nog eens voldoende geld verdienen om voor hun vrouw te zorgen, zijn wij al helemaal tevre-den.’ ‘Die vrouw moeten ze wel zelf zoeken, daar ga ik niet voor zorgen’, besluit Mustapha.

Page 28: Eigen Wijs

Opvo

eden

28  Eigen wijs28  Eigen wijs

Opvo

eden

Werken, vrienden, hobby’s en sporten,...kortom met je twee voe-ten in het midden van de wereld staan. Dat doen Katrien en Chris-tophe en dat willen ze heel graag hun kinderen meegeven. ‘Het leven aankunnen, met zijn mooie en harde momenten, daar willen we naartoe. Net zoals voor ons niet alles op een blaadje werd ge-bracht, doen we dit ook niet voor onze kinderen. Ze krijgen wat ze nodig hebben en nog meer maar we willen ze niet verwennen. Dat doen de oma’s en opa’s al.’

‘We leren ze eigenlijk nu al om keuzes te maken, vaak nog in klei-ne dingen zoals naar het bos gaan of gaan zwemmen. De grote keu-

zes zijn voor later. We proberen de kinderen hier zo veel mogelijk vrijheid in te geven. Wij willen vooral dat ze voor de volle 100% achter een keuze kunnen gaan staan, hoe ze ook uitdraait. Als Sem zestien is en hij wil stoppen met school om te gaan werken, mag hij dat doen maar dan moet hij er helemaal voor gaan. Wij zul-len hem steunen.’

Natuurlijk vinden we ook niet alle keuzes even leuk. Als Nore ons komt vertellen dat ze rookt, zal hier waarschijnlijk een goed gesprek op volgen. Ook al zijn we zelf niet heilig geweest als tieners, sommige dingen zie je je kind toch niet graag doen. Wij zijn

‘Positief opvoeden, dat proberen we elke dag’

Katrien en Chris-tophe zijn echte

dorpsmensen. In een rijkelijk gevuld soci-aal leven voeden zij

hun kinderen Sem (5) en Nore (4) op.

ook gezond en wel groot geraakt en het voordeel is nu dat we onze kinderen veel kunnen vertellen over wat leuk is maar ook over wat fout kan lopen. De beste bos-wachters waren ook ooit stroper.’

‘Als we genoeg tijd blijven maken om met onze kinderen te praten, zullen we hopelijk te weten komen waar ze mee bezig zijn. Het posi-tieve zetten we in de verf door ze vaak complimentjes te geven of hen te belonen met een sticker. Belonen vinden wij belangrijker dan straffen. Op het einde van de rit hopen we dat onze kinderen hiermee even gelukkig zijn als wij nu.’

j

Page 29: Eigen Wijs

Eigen wijs  29

Een klein donkergekleurd meisje zit bij haar mama op schoot. Sharandeep groeit sinds kort op in een warm nest omringd door haar familie en veel liefde. ‘Familie is voor ons heel belangrijk en dat willen we ook onze dochter meegeven, vertellen Rakesh en Chanchel. In India is familie een soort sociaal sys-teem. Kinderen zorgen voor hun ouders wanneer ze niet meer voor zichzelf kunnen zorgen. Hier in België is dat minder nodig. Toch hopen we dat Sharandeep later dicht in onze buurt blijft wonen en heel vaak bij ons binnenspringt.’

‘Maar zo ver zijn we nog niet. Trouwen doe je pas als je minstens 25 bent en voor jezelf kan uitmaken wat goed en slecht is. Het is nu aan ons als ouders om Sharandeep te leren een goed mens te worden. Blank, zwart, moslim of zoals wij, hindoe, vóór dat alles ben je eerst gewoon mens en liefst iemand die open staat voor andere mensen.’‘In India is het heel normaal dat je de mensen om je heen kent en regelmatig een praatje maakt. Dat

missen we hier soms wel. België biedt ons en onze dochter wel een betere toekomst. Sharandeep kan hier studeren, werk vinden en op eigen benen staan. Ondertussen hopen we dat ze met respect omgaat met andere mensen en dat ze zelf ook gerespecteerd wordt.’

‘We kunnen onze dochter niet tegen alles bescher-men. Net zoals andere jongeren zal ook zij in contact komen met jongens en het uitgangsleven in België, liefst pas al ze 18 is. Voor die leeftijd leven kinderen in onze cultuur meer in hun familie. Feestjes kunnen wel maar niet ’s avonds. Sigaretten en alcohol kun-nen voor ons niet maar we zijn realistisch. We zullen haar niet kunnen tegenhouden als ze het toch doet net zo min als we haar kunnen beletten dat ze seks heeft voor het huwelijk. We kunnen Sharandeep niet opsluiten. We kunnen haar alleen maar veel uitleg-gen, haar vooral niet bang maken en hopen dat ze onze waarden meeneemt.’

Rakesh en Chanchel groeiden op in India. Acht maanden geleden verwelkomden ze hier in België hun eerste dochter: Sharandeep.

‘Seks voor het huwelijk kunnen we niet beletten’

j

Page 30: Eigen Wijs

30  Eigen wijs30  Eigen wijs

Beleefd zijn

Goede contacten tussen

broers en zussen

Volhardend zijn

Hulpvaardig zijn

Zich goed in hun vel voelen

Grappig zijn

Eigen mening hebben

Respectvol zijn naar ou-

ders

Emoties kunnen tonen

Zich kunnen verdedigen

Liefde krijgen

Fantasie hebben

Alleen kunnen spelen

Niet faalangstig zijn

Kunnen luisteren

Stil zijn

Mooi zijn

Zich kunnen beheersen

Samen kunnen spelen

Goed zelfwaardegevoel

hebben

Voor zichzelf kunnen

zorgen

Vriendjes hebben

Respectvol zijn naar an-

deren

Zelfstandig zijn

Verdraagzaam zijn

Hun best doen op school

Kunnen delen

Blij zijn

Slim zijn

Sportief zijn

Eerlijk zijn

Uitbundig zijn

Een warme thuis hebben

Sociaal zijn, goede punten halen, zelfstandig zijn,... Voor de ene ouder is naar de Chiro gaan de manier om vriendjes te maken. De andere ouder ziet zoon- of dochterlief dan weer liever uitblinken in voetbal of ballet. Waar leggen jullie het accent? Maak je eigen top vijf en vergelijk.

VO

OR

PA

PA

Trekken jullie aan hetzelfde touw?

Page 31: Eigen Wijs

Eigen wijs  31Eigen wijs  31

Beleefd zijn

Volhardend zijn

Hulpvaardig zijn

Zich goed in hun vel voelen

Grappig zijn

Eigen mening hebben

Respectvol zijn naar ou-

ders

Emoties kunnen tonen

Zich kunnen verdedigen

Liefde krijgen

Fantasie hebben

Kunnen luisteren

Stil zijn

Mooi zijn

Zich kunnen beheersen

Samen kunnen spelen

Goed zelfwaardegevoel

hebben

Goede contacten tussen

broers en zussen

Voor zichzelf kunnen

zorgen

Vriendjes hebben

Respectvol zijn naar an-

deren

Zelfstandig zijn

Verdraagzaam zijn

Hun best doen op school

Kunnen delen

Slim zijn

Sportief zijn

Eerlijk zijn

Uitbundig zijn

Een warme thuis hebben Alleen kunnen spelen

Niet faalangstig zijn

Blij zijn

tekst: iris bellens • foto: elise wouters • ew

VO

OR

MA

MA

Trekken jullie aan hetzelfde touw?

Page 32: Eigen Wijs

32  Eigen wijs

Opvo

eden

Dagelijks bieden tal van opvoeders het Triple P programma aan als antwoord op de vele op-voedingsvragen van ouders. Flor Op de Beeck en Dorien Kempeneers zijn hulpverleners in een Centrum voor kinderzorg en gezinsonder-steuning. Ze geven samen met hun collega’s 9 cursussen Triple P per jaar telkens aan groe-pen van 12 ouders.

Er werd nooit zo veel over opvoeding gepraat als nu. Op tv zien we de Nanny aan het werk, in de dage-lijkse praktijk worden her en der Triple P cursussen gegeven en gevolgd. Triple P of ‘Positive Parenting Program’ is een preventieprogramma dat ouders ondersteunt in de opvoeding van hun kinderen. Het werd ontwikkeld aan de universiteit van Australië en waaide over naar België en meer dan 20 andere

landen. ‘Triple P werkt met verschillende levels’, zegt Dorien, ‘van brede informatieve opvoedingsonder-steuning tot de aanpak van heel specifieke proble-men. Wij geven vooral cursussen aan ouders met kinderen tussen 0 en 12 jaar. Ondertussen bestaat er ook een Triple P cursus voor ouders van tieners.’

Concreet bestaat het groepsprogramma uit zes ses-sies van telkens twee uur en twee telefonische ge-sprekken met een Triple P medewerker. ‘Per sessie bespreken we één thema’, vertelt Flor. ‘In onze derde sessie hebben we het bijvoorbeeld over ‘ongewenst gedrag aanpakken’. Meestal is dat een thema waar veel vragen rond zijn. Aan de hand van een dvd zoe-ken we naar antwoorden op deze en andere vragen. ‘Doe ik het wel goed als ouder?’ is een vaak gestelde vraag. Thuis gaan de ouders huiswerkgewijs zelf aan de slag met opdrachten.’

Leren relativerenTriple P biedt eenvoudige tips en oplossingen. ‘Het is een soort gereedschapskoffer die we aan ouders geven’, vertelt Dorien. ‘In die koffer zitten verschil-lende strategieën die ouders er kunnen uithalen in specifieke situaties zoals: ‘mijn kind wil niet gaan slapen’ of ‘mijn kind luistert niet als ik hem iets ver-bied’. De grootste meerwaarde van de groepssessies is dat ouders met elkaar praten over de opvoeding van hun kinderen. Ze zien dat ze niet alleen zijn met hun moeilijkheden en hierdoor leren ze ze ook beter relativeren. Opvoeding is lange tijd iets intiem ge-weest waar niet zo vaak over gesproken werd. Triple P maakt opvoeden bespreekbaar.’

Triple P hype of hulp?

FLOR EN DORIEN GEVEN OPVOEDINGSTIPS AAN GROEPEN OUDERS

Flor en Dorien: ‘Doe ik het wel goed? is een vaak gestelde vraag bij ouders.

Page 33: Eigen Wijs

Eigen wijs  33

Het accent ligt in een Triple P cursus op positief op-voeden. Ouders leren in de sessies een opvoedings-klimaat te creëren waarin ouders en kinderen zich goed voelen. ‘We besteden heel veel aandacht aan het positieve, vaak gaat er al te veel aandacht naar wat moeilijk loopt. Hiernaast is ook het zelfregule-rende een belangrijke aanpak binnen Triple P. We zien ouders als de experts in de opvoeding van hun kind, zij kennen hun kind het best.’

Gebakken luchtOuders die de Triple P cursus volgden, zijn door-gaans erg tevreden over de cursus. Het programma is strikt maar dat is ook net de kracht ervan. Noch-tans is niet iedereen even enthousiast over de Triple P cursussen. In Humo verscheen onlangs een artikel waarin Triple P beschreven werd als gebakken lucht. Oud minister van welzijn, Mieke Vogels noemde de

tips allerminst baanbrekend. ‘Het meeste ervan wist ons moe met haar gezond boerenverstaand ook al’, zegt Vogels. ‘De kritiek is er gekomen omdat het programma de Vlaamse overheid veel geld kost’, zegt Flor. ‘Die kostprijs heeft vooral te maken met het feit dat het programma wetenschappelijk onderbouwd is vanuit een Angelsaksische zorgvisie en -aanbod. Ou-ders die een cursus volgen, vullen allemaal een vragenlijst in om dit onderzoek verder uit te werken. Hiernaast is het niet voor alle ouders zo dat ze de op-voedingstips van hun eigen ouders meekregen. Een ouder vatte onlangs Triple P goed samen: het zijn opvoedingstips die ik ken, ze liggen allemaal ergens in mijn kelder onder een dikke laag stof. De cursus heeft ervoor gezorgd dat ik ze terug heb bovenge-haald.’

MEE

R IN

FO: W

WW

.TRI

PLEP

.NET

‘Ouders zijn de experts, zij kennen hun kind het best’

tekst en foto links: iris bellens • ew

Page 34: Eigen Wijs

34  Eigen wijs

Opvo

eden

Soms hebben kinderen een tikkeltje extra motivatie nodig om iets nieuw onder de knie te krijgen. Een beloning in het vooruitzicht kan helpen. Om je kind te stimuleren kunnen jullie samen een gedragskaart opstellen. Een gedragskaart kan allerlei vormen aannemen: stickers of stempels op een blad, knikkers in een pot of nog iets anders, als het maar iets is waar je kind kan voor gaan.

www.oililyworld.comwww.oililyshop.com

Zonnetjes en dikke duimen

1 Beschrijf het gewenste gedrag op een korte, duidelijke en positieve manier. Bij-voorbeeld: In je bed blijven in plaats van niet uit je bed komen.

2 Laat je kind stickers, stempels of iets anders verdienen. Kies stickers die je kind leuk vindt: prinsessenstickers, stickers met

auto’s,... Als het nieuwe gedrag niet gelukt is, plak je niets.

3 Voorzie een kleine beloning als je kind een bepaald aantal stempels verdiend heeft: samen koekjes bakken of samen gaan zwemmen of naar de speeltuin.

4 Bepaal op voorhand hoeveel stickers je kind moet verdienen om een beloning te krijgen. Maak het niet te moeilijk, stel een mak-

kelijk te halen aantal stickers voorop zodat je kind snel succes ervaart.

5 Plak samen een sticker en geef je kind een complimentje ‘goed gedaan’, ‘ik ben fier op jou’, een schouderklop of een dikke zoen.

6 Geef de afgesproken beloning als je kind het doel bereikt heeft. Neem geen stickers weg die je kind al verdiend heeft.

7 Verminder het aantal beloningen naar-mate je kind het nieuwe gedrag onder de knie heeft. Maak het te behalen doel of de periodes langer.

8 Stop na verloop van tijd met de gedragskaart. De complimentjes mogen te allen tijden blijven.

Acht nuttige tips op een rij

tekst iris bellens • ew illustratie: ludo kockelbergh

Page 35: Eigen Wijs

Eigen wijs  35

www.oililyworld.comwww.oililyshop.com

Page 36: Eigen Wijs

36  Eigen wijs

Opvo

eden

Alle kinderen zijn wel eens bang. Maar wan-neer moet je je als ouder echt zorgen beginnen maken? Kindertherapeute Lies Ledegen komt in haar praktijk veel kinderen met angst tegen.

tekst: elise wouters• ib illustratie: stijn vandeurzen

Bang

Page 37: Eigen Wijs

Eigen wijs  37Eigen wijs  37

Hoe ontstaat angst?Lies: ‘Angst is een natuurlijk mechanisme. Als baby word je met twee soorten angst geboren: angst om van een hoogte te val-len en angst voor plotselinge harde geluiden. Het zijn dingen die je ook beschermen in je leven. Angst stelt een mechanisme in gang waardoor je kan vechten of vluchten.’

Is elke angst aangeboren?Lies Ledegen: ‘Neen, naast de aan-geboren angst is er ook angst die zich ontwikkeld in de loop van het leven. Verlatingsangst is hierbij de eerste angst die zich ontwikkeld. Dit gaat samen met het moment dat kinderen hun eerste stapjes zetten en ze ook letterlijk van hun mama en papa kunnen wegkrui-pen of lopen.’

Welk effect hebben tekenfilms op kinderen?Lies: ‘Figuren die in een tekenfilm meespelen kunnen voor kleuters vaak tot leven komen. In ‘Sneeuw-witje’ kan de prins haar wakker kussen. Kinderen nemen dat als waarheid aan en denken dat dit ook in het echte leven kan.’

Moeten we griezelige tekenfilms verbieden?Lies: ‘Het is belangrijk dat je als ouder in het oog houdt waar je kinderen naar kijken. Op dit moment laten we jonge kinderen naar dingen kijken waar zeer veel prikkels inzitten zoals harde geluiden en flitsende beelden. Dit soort films zijn vaak nefast voor hun angsten. Maar of kinderen nu wel of niet naar tekenfilms kijken, de wolf onder hun bed zal er altijd zijn. Je kind moet met die angst leren omgaan.’

Wat met fantasie?Lies: ‘Bij kleuters zie je dat fanta-sie begint mee te spelen. Dit heeft te maken met de magische fase waarin ze terechtkomen. Alles wat kleuters denken kan volgens hen ook echt gebeuren. Je merkt dat ze bang zijn van het monster onder hun bed. Als ouder kan je dan meegaan in die fantasie en kijken of er een monster onder het bed zit. Anderzijds kan je ook onmiddellijk zeggen dat monsters niet bestaan en helemaal niet kij-ken onder het bed. Eigenlijk moet je als ouder een middenmoot proberen zoeken. Je kan je kind duidelijk maken dat je zelf snapt waarom je kind bang is, alles wat een kleuter in zijn hoofd haalt, kan volgens hem ook echt gebeu-ren. Maar langs de andere kant moet je je kind ook de realiteit leren zien en hem duidelijk maken dat monsters niet bestaan.’

Wat doe je als je als ouder zelf ergens bang voor bent?Lies: ‘Ik ben zelf heel bang van ratten. Er zijn verschillende ma-nieren om met die angst om te gaan. Als ik aan mijn kinderen kan tonen dat ik op een bepaalde manier met angst omga dan kun-nen ze van mij leren. Ik vertel mijn kinderen dat wanneer ik gil als ik bang ben ik nog banger word van mijn eigen gegil. Als ik mij probeer in te houden dan voel ik me ook veel rustiger. Je kan je kinderen door over je eigen ang-sten te praten al een stuk helpen.’

Wanneer moeten we ons zorgen maken?Lies: ‘Je hoeft je niet onmiddellijk zorgen te maken wanneer je kind voor verschillende dingen bang is. Alle kinderen zijn wel eens bang.

Angst is ook normaal. Je kan je wel zorgen beginnen maken als de angst zich uitbreidt. Angst is als een olievlek die groter en gro-ter kan worden. Als je kind bang is om alleen te gaan slapen en je blijft altijd bij hem aan zijn bed, dan is je kind na verloop van tijd niet sterk genoeg meer om alleen te gaan slapen. De angst kan dan uitbreiden waardoor een verjaar-dagsfeestje moeilijk wordt of nog later kan je kind bang worden voor de jeugdbeweging en de bos-klassen.’

Hoe kunnen we reageren?Lies: ‘In het opvoeden van kin-deren kom je vele angsten tegen maar evengoed andere emoties zoals boosheid en verdriet. Kin-deren moeten met deze emoties genoeg geoefend hebben. Daarom is het belangrijk dat emoties er-kend worden maar tegelijkertijd ook begrensd worden. Kinderen moeten weten dat wanneer er iets is, mama en papa er altijd voor hen zullen zijn.’

Page 38: Eigen Wijs
Page 39: Eigen Wijs

Creatief

Page 40: Eigen Wijs

340  Eigen wijs

Crea

tief

’t Is feestDe lekkerste desserts om samen met je kinde-ren te maken. Janne (9) en Floor (7) testten de volgende recepten uit en keurden ze goed. Hier volgt hun top drie, van drie naar één.

AppelbeignetsVoor 4 personen:1 ei4 eetlepels bloem4 eetlepels suiker4 à 6 eetlepels bier (Primus, Jupiler,...)2 appelen ( jonagold)bloemsuiker

Hoe maak je dit?Warm de frietketel voor op 180°C. De frituurolie

moet goed op temperatuur zijn, zodat het deeg van de appelbeignets direct dichtschroeit.

Splits het ei. Meng de eidooier met de bloem, 2 eet-lepels suiker en het bier tot een homogene massa.

Klop het eiwit superstijf met 2 eetlepels suiker. Het is belangrijk dat het eiwit superstijf opgeklopt wordt, anders gaat het water zich van het eiwit scheiden. Het schuim zal dan verdwijnen en je krijgt een waterachtig beslag.

Spatel het eiwit voorzichtig door het beslag.Haal het klokhuis uit de appelen en snijd ze in

schijfjes.Wentel de schijfjes eerst door de bloem en daarna

door het beslag. Leg ze direct in de friteuse. Leg niet teveel beignets in de frietketel, anders

koelt de olie te snel af, krijg je geen krokant korstje en kan het beslag van de appel glijden.

Bak ze goudbruin, gedurende 3 minuten aan elke zijde.

Bestrooi met wat bloemsuiker.

TipHet geheel mengen kan je perfect aan je kinderen laten. Als je de beignets in de frietketel gaat bakken, leid je je kinderen best af door ze een stukje appel te geven of ze al wat te laten opruimen.

Page 41: Eigen Wijs

32

Eigen wijs  41

Brusselse wafelsVoor 20 wafels:250 gr bloem4 eieren1 eetlepel suiker20 gr gist2 dl water100 gr gesmolten boter3 dl lauwe melk

Hoe maak je dit?Meng de bloem met de eierdooiers en de suiker. Meng de gist met het lauw water en meng onder

het deeg. Meng daarna de lauwe melk met de gesmolten

vetstof onder het deeg. Klop de eiwitten stijf en meng voorzichtig onder

het deeg. Bak de wafels in een wafelijzer met grote ruiten Serveer met bloemsuiker en slagroom.

TipOok lekker met vers fruit of een bolletje ijs.

Page 42: Eigen Wijs

42  Eigen wijs

Crea

tief

Variant:Kies het fruit in functie van het seizoen: vb. meloen, nectarine,...Je kan tussen de poffertjes ook confituur, zelfge-maakte chocoladesaus,... smeren.

Poffertjesbrochette

1Voor 4 brochettes24 poffertjes (vb. zakje Aveve poffertjes)4 witte druiven4 aardbeien4 stukjes ananas2 eetlepels chocopasta (vb. Nutella)

Hoe maak je dit?Volg de instructies van het zakje van de poffertjes

en meng alles goed.Bak de poffertjes in een poffertjespan. Je kan zo’n

pan in een Aveve-zaak in je buurt kopen. Je doet dit zelf, want de pan wordt zéér heet.

De kinderen kunnen ondertussen het fruit was-sen.

Als de poffertjes klaar zijn, bestrijk je ze met cho-copasta en plaats je er een ander poffertje op.

Plaats 3 dubbele poffertjes op elke spies, afgewis-seld met een druif, een aardbei en een ananas-stukje.

Schuif de brochettes ongeveer 5 min onder de gril van de oven of verwarm ze op de barbecue.

tekst en foto’s: elise wouters • eb

Page 43: Eigen Wijs

Eigen wijs  43

Zeg

het e

ens

met

een

kaa

rtje

Page 44: Eigen Wijs
Page 45: Eigen Wijs

Eigen wijs  45

HIPPE KIDS @ De Kleine Zebra

fotoModel: lie Milis foto’s: iris bellens

regenjas: € 35,00 laarsjes: € 23,95

Page 46: Eigen Wijs

46  Eigen wijs

Crea

tief

Page 47: Eigen Wijs

Eigen wijs  47

badjas: € 39,95 Mand: € 33,50 eendje: € 2,90

Page 48: Eigen Wijs

48  Eigen wijs

Crea

tief

badpak: € 38,50 Mand: € 33,50 eendje: € 2,90

Page 49: Eigen Wijs

Eigen wijs  49

Page 50: Eigen Wijs

50  Eigen wijs

Crea

tief

paraplu: € 9,95

Page 51: Eigen Wijs

Eigen wijs  51

Het lijkt logisch: kinderen met veel zelfvertrou-wen zijn doorgaans minder conformistisch en creatiever. Het gevoel van eigenwaarde zou bij creatieve kinderen meestal ook groot zijn. Willen ouders niet allemaal dat hun kind zich goed in zijn vel voelt? Als dat dan begint bij een grote portie creativiteit kunnen we jullie deze creatieve ideetjes niet ontzeggen.

DANSENHet uurtje voor het slapengaan. Het is nog te vroeg voor het bad en je kind is nog te rusteloos voor een verhaal. Dat is de ideale tijd voor wat muziek en een dansje voor het slapengaan. Als je kind niet wil dansen, laat je het rondrennen of dans je samen door zijn voeten op de jouwe te zetten.

OPRUIMMUZIEKOpruimen op muziek. Het is een nuttige truc die op een Japanse kleuterschool wordt gebruikt. Als het tijd is om op te ruimen, draait de juf spe-ciale opruimmuziek. Alle kinderen gaan als een haas opruimen en alles in de kast leggen voor de muziek stopt. In plaats van ‘nog vijf minuten...’ kan je zeggen ‘hier is de vijf-minuten-muziek’.

BINNEN KAMPERENDe meeste jonge kinderen vinden tenten leuk. Om binnen te kamperen, kan je gewoon een laken over een tafel gooien. Met een kussen om op te zitten en wat speelgoed kan je kind een tijd lang genieten van deze speciale plek.

Creativiteit geeft zelfvertrouwen

b

f

a

l

Page 52: Eigen Wijs

52  Eigen wijs

Crea

tief

FANTASIEJe kan de fantasie van je kind prikkelen door hem aan te moedigen te verzinnen hoe dingen anders zouden kunnen zijn. Je kan beginnen met: ‘Als ik zo klein was als een speld, dan zou ik in een luciferdoosje wonen en blaadjes ge-bruiken als deken. Ik zou gaan zwemmen in een soepkom en elke morgen zou ik vijf broodkrui-mels als ontbijt nemen.’ Dan is het de beurt aan je kind om te vertellen wat hij zou doen.

BOEK

ENTI

P: H

ET C

REAT

IEVE

KIN

D (D

ORO

THY

EIN

ON

)

VERKLEDENEen verkleedkoffer werkt altijd bij kinderen. Oude kleding van jezelf of van familieleden is ideaal voor de verkleedkoffer. Ook grotere kinderen kunnen er uren mee spelen. Sieraden, make-up of schmink maken het nog mooier. Om het geheel helemaal af te maken kunnen kleine dingen een kostuum veranderen in het ‘echte werk’: de politiepet, de brieven van de postbode, de vleugels van de fee, de sluier van de bruid of de slurf van de olifant. Soms is alleen dat ele-ment nodig om een leuk spel te spelen.

z

p

TUINTJESWat is er leuker dan een eigen tuintje hebben waar je zaadjes in kan planten. Kinderen willen natuurlijk snel resultaat zien, radijsjes en tuin-kers zijn dus ideaal. Zaai niet alles tegelijk zodat er altijd iets gebeurt. Als het nog te traag gaat, kan je zaailingen of potplantjes kopen of pollen uit je eigen tuin afsteken.

t

STAMPEN IN PLASSENBuiten spelen kan eigenlijk bij elk weer. Stam-pen in de plassen bijvoorbeeld is altijd een suc-cesnummer bij kinderen. Regenjas en laarzen aan en op naar de grootste plas die je kan vin-den om erin te stampen en te spetteren.

g

tekst: iris bellens • ew

Page 53: Eigen Wijs

Eigen wijs  53

Over papa’s

Page 54: Eigen Wijs

54  Eigen wijs

Over

pap

a’s

‘Dat papa’s meer dan ooit aanwezig zijn, merk je overal. Ze halen hun kinderen op aan de school, ze duwen ze verder in de winkelkar en helpen hen de eerste keer zonder wieltjes fietsen. Dat laatste was misschien vroeger ook al het geval. Nochtans herinner ik mij van mijn grootvader dat hij vooral

kostwinner was. Hij ging werken, kwam laat thuis en las de krant terwijl mijn grootmoeder voor de acht kinderen zorgde, eten maakte en de was deed.

Wanneer één van onze kinderen nu ziek is, blijf ook ik thuis en ga ik er mee naar de dokter. Papa’s kunnen nu, net zoals mama’s, ouderschapsverlof opnemen. Hiermee zorgt onze maatschappij er voor dat de rol van papa’s in de opvoeding steeds meer

op de voorgrond komt. In hoe papa’s die rol invullen is er natuurlijk een verschil met mama’s. Ik vroeg het aan twee kenners ter zake, mijn eigen kinderen. Bij de vraag wat het verschil is tussen mama’s en papa’s kreeg ik als enige antwoord dat papa’s een piemel hebben en mama’s een muisje. Papa’s dragen nooit een rokje en ze zijn meestal groter dan mama’s. Daarmee had ik dus vooral een biologisch verschil.

Wilde spelletjesIk vroeg hen dan toch maar verder: ‘Wat loopt er anders wanneer je met papa thuis bent?’ Ik kreeg een hele reeks antwoorden als: dan mogen we langer tv kijken en langer opblijven, dan springen we op de trampoline, mama durft dat niet zo goed, dan gooit papa de bal op het dak en wij moeten hem vangen als hij terugrolt, dan mogen we meer spelen in bad. In de speeltuin mogen we op hoge speeltuigen en als we op reis gaan naar de bergen, dan wil papa bergen beklimmen terwijl mama hoogtevrees heeft. Als ik al die antwoorden hoor, lijkt het er op dat papa vooral wildere spelletjes speelt dan mama en daarin ook wat meer uitdaging opzoekt. En daarmee val ik misschien meteen in wat gekend is over papa’s maar spelletjes waarin kracht en snelheid centraal staan dagen kinderen nu eenmaal uit om zich te tonen in wat ze kunnen en durven, hoe sterk ze wel zijn.

Waarom papa’s zo belangrijk zijn in de opvoedingSpeelvogels, grapjassen of pestkoppen. Zo worden de papa’s van vandaag wel eens genoemd, door hun kinderen dan. Bert Van Puyenbroeck is zo’n speelvogel, hij is papa van Safo (7) en Leander (4). Daarnaast is hij gezins-therapeut en werkt hij als stafmedewerker bij Kind en Gezin. Bert is de geknipte persoon om die vaderrol eens onder de loep te nemen.

‘Sport, spel en humor zijn basisingrediënten

voor een gezonde opvoeding.’

Page 55: Eigen Wijs

Eigen wijs  55

Papa’s maken doorgaans ook heel veel plezier met hun kinderen doorheen alle taken als ouder. Opvoe-den is voor mij in eerste instantie ook dat: samen leuke dingen doen. Sport, spel en humor zijn basis-ingrediënten voor een gezonde opvoeding. Papa’s spelen daar met hun mannelijke eigenschappen van kracht, snelheid, stoer doen en grenzen verkennen een belangrijke rol in. Dat het allemaal wat heftiger verloopt daar rekenen de kinderen op. Maar die hef-tigheid gaat gepaard met een grote fijngevoeligheid: goed mikken om op die bal te stampen en niet op maar naast je zus springen.

Vieze woordenPapa’s doen uiteraard veel meer dan alleen maar fysieke spelletjes. Vanaf de kleuterleeftijd vinden kinderen het geweldig om met zelf bedachte grapjes te komen. Vaak houdt de inhoud van het grapje geen steek, het zijn absolute nonsens. Het zijn de grapjes waar ‘vieze woorden’ in komen die voor de meeste hilariteit zorgen en een papa doet daar met plezier nog een schepje bovenop. Ze leren daarmee op een speelse manier waar de grenzen van beleefdheid lig-gen. Ze komen daarmee te weten wat ‘eigenlijk niet mag’ en hoe plezierig het is om die grens af te tasten. Papa gaat met hen mee over die grens en brengt hen dan ook weer terug met: ‘nu is het wel genoeg geweest met die grapjes, ga je mee naar de winkel?’ Dat ze die boodschap begrijpen merk ik aan de ma-nier waarop ze zelf hun spelmomenten organiseren.

Lagere schoolkinderen brengen die grenzen dan ook weer terug naar papa wanneer de huiskamer wordt afgebakend met bordjes ‘verboden voor papa’s’. Papa krijgt een koekje van eigen deeg terwijl dochterlief met mama koekjes eet.

Zonder papaEn die mama’s zijn natuurlijk even belangrijk. Opvoe-den is nu meer dan ooit ‘samenwerkend ouderschap’, waar het vroeger veel uitdrukkelijker gebaseerd was op traditionele taakverdeling. De fysieke verschil-len tussen mama en papa als ook de verschillen in kracht en stemgeluid blijven hierin een rol spelen.

Maar ook wanneer er geen papa thuis woont, leren kinderen deze verschillen kennen. Een kind wordt niet alleen opgevoed door mama en papa. Oma’s en opa’s, tantes en nonkels, broers en zussen, school-vriendjes, de juf op school, de dansleraar,.... allemaal spelen ze een belangrijke rol in het opgroeien van een kind. Het gaat er vooral om dat mama’s en papa’s zichzelf kunnen blijven. Dat er verschil is tussen bei-den, dat vinden kinderen helemaal OK.’

tekst: iris bellens • ew  foto’s: iris bellens en bert van puyenbroeck

Bert Van Puyenbroeck: ‘Opvoeden is voor mij samen leuke dingen doen.’

Bert Van Puyenbroeck, Safo en Leander

Page 56: Eigen Wijs

56  Eigen wijs

Over

pap

a’s

Leren en ontdekken in PrenzLauer Berg

BERLIJNSE PAPA’S IN DE KIJKER

Page 57: Eigen Wijs

Eigen wijs  57

Prenzlauer Berg behoort nog steeds tot een van de hipste wijken in Berlijn. De ooit zo beruchte wijk voor hippies is volwassen geworden en inwoners stichten volop gezinnen. Het geboor-tecijfer ligt hier hoger dan waar ook in Duits-land. Een nieuwe trend is geboren. Op straat, in het Mauerpark of in de winkels, overal zie je jonge gezinnen, waarvan de papa’s heel bewust bezig zijn met opvoeding.

Een warme zondagnamiddag in maart. Prenzlauer Berg zit vol met jonge papa’s en hun kinderen. Het Mauerpark is de ideale plek voor jong en oud om samen te komen. Papa’s zijn druk in de weer met hun kinderen, samen ravotten en genieten van de eerste zonnestralen. De grote ‘Flohmarkt’ naast het park is aan de gang. Een paradijs voor iedereen die houdt van vintagespulletjes, zelfgemaakte juwelen of hand-tassen. Het is er over de koppen lopen. Dat de wijk nog steeds hip en levendig is, is overduidelijk.

Berlijnse gezinnen zijn enorm bezig met de opvoe-ding van hun kinderen. Na lange werkdagen pro-beren ze zoveel mogelijk tijd te spenderen met hun gezin. Zo ook Yonas Brackmann (36), inwoner van

Prenzlauer Berg. Samen met zijn zoon Sasha (1,5) wandelt hij door de menigte terwijl zijn vrouw wat keuvelt met vriendinnen. ‘Ik vind het heel belangrijk dat ik samen met mijn zoon nieuwe dingen kan leren en ontdekken. Ik wil zoveel mogelijk betrokken zijn bij de opvoeding van Sasha. Op die manier kan ik de houvast geven die hij nodig heeft.’

Brackmann is niet de enige papa die bewust met opvoeden wil bezig zijn. In zijn vriendenkring zijn er nog heel wat mannen die hun vaderrol volledig opne-men en er ook zoveel mogelijk tijd in willen steken. ‘Creativiteit dragen we allemaal hoog in het vaandel’, vertelt Brackmann.

Als inwoner van Berlijn voelt Brackmann wel dat het thema racisme nog steeds leeft. Jonge gezinnen zijn, met de Tweede Wereldoorlog nog in het achterhoofd, extra gevoelig voor waarden als respect. Zij willen dit kost wat kost ook aan hun kinderen doorgeven. Brackmann wil zijn zoon op een educatieve manier opvoeden maar wil hem zeker geen dingen voorlie-gen. ‘Sasha is nu natuurlijk nog te klein om de oorlog te begrijpen. Eens hij groot genoeg is vertel ik hem alles. Dat is ook mijn taak als papa, hem behoeden voor een wereld die soms hard is.’

tekst en foto’s: ellen brock • ew

Yonas Brackmann: ‘Bij goed weer kan je mij en Sasha hier altijd vinden.’

Page 58: Eigen Wijs

58  Eigen wijs

Over

pap

a’s

ROBIN FRANSSEN WERD PAPA TOEN HIJ 19 WAS

‘Van complete vrijheid naar grote verantwoordelijkheid’

Page 59: Eigen Wijs

Eigen wijs  59

Robin (24) leerde Sophie (21) kennen via een sociale netwerksite. Sophie had een oogje op Robin en zocht zo contact met hem. Toen ze elkaar tegenkwamen in een discotheek sloeg de vonk pas echt over. Amper een jaar later werden ze gezegend met een dochter. Amber is nu vijf jaar.

Robin was amper negentien toen zijn leven plots een heel andere wending kreeg. ‘Ik studeerde nog. Ik moest mijn laatste jaar op de middelbare school nog afmaken. Dit was het eerste waar ik kon aan denken toen ik hoorde dat Sophie zwanger was: ik kan dit kind geen fatsoenlijke toekomst geven. Ik had zelf nog niets: ik woonde nog thuis, ik had geen auto en nog zeker geen zicht op werk. In mijn vrije tijd ging ik sporten of op stap met vrienden, zoals alle ne-gentienjarigen doen waarschijnlijk. Ik ben toen heel bang geworden.’

Abortus‘De zwangerschap op zich was de eerste schok. Nadien kwamen we nog voor een veel moeilijkere keuze: gingen we dit kind houden? Een abortus leek mij de beste oplossing. Nu heb ik heel veel spijt van die gedachte. Voor Sophie bestond er geen twijfel, ze dacht er geen seconde aan om haar kind af te geven. Sophie’s ouders boden meteen aan om te helpen en mijn vader volgde ook. Ze wisten dat we nog allebei

wilden verder studeren dus alle hulp was welkom. Die hulp gaf ons hoop. Ik kon stilaan beginnen den-ken aan een toekomst voor de baby. Ik schakelde de knop om, ik besefte dat ik papa ging worden.’

Vrije tijdTijdens de zwangerschap was het koppel onaf-scheidbaar. Tegen alle verwachtingen in, verliep de zwangerschap heel goed. ‘Ik heb Sophie doorheen de hele zwangerschap gesteund. Ik wilde overal bij zijn, al was het maar voor een simpele echografie. Na 9 maanden kwam Amber. Het was pas na de beval-ling dat het even mis ging, niet met Amber maar met ons als koppel. We misten ons leventje van vroeger, complete vrijheid was een grote verantwoordelijk-heid geworden en dat heeft gebotst. Maar we hebben doorgebeten en zijn gekomen tot waar we nu zijn.’

‘Ik focus mij nu volledig op mijn gezin. Ik heb vast werk als informaticus en ik probeer zoveel mogelijk tijd met Amber door te brengen. Mijn jeugdige tijd-perk heb ik achter mij gelaten. Ik blijf ervan houden om een avondje te gaan stappen of samen naar de cinema te gaan maar de focus blijft op mijn gezin liggen. Misschien is dat wel hetgeen ik aan andere jonge papa’s kan meegeven: blijven doorbijten. Soms is het niet fijn om op jonge leeftijd de constante ver-plichtingen te voelen, ze zijn moeilijk maar ze doen ook groeien. In mijn geval, van bon vivant naar geën-gageerde papa.’

tekst en foto’s: ellen brock • ib

Robin Franssen: ‘Ik had zelf niets en ik werd papa’

Page 60: Eigen Wijs

60  Eigen wijs

Over

pap

a’s

Vaders dochtersTot ze drie zijn hebben dochters vooral hun mama nodig. Vanaf dan kan papa niet dicht genoeg in de buurt zijn. Wanneer ze dan weer zelf op zoek gaan naar een man, mag papa zich toch niet te veel moeien. Vader en dochter, twee handen op één buik. Bart en Kurt, twee jonge papa’ s vertellen over de leukste en grappigste momenten met hun kleine meiden.

‘Als ze maar niet thuis-komt met een lief dat

eruit ziet zoals ik vroe-ger, een piercing, lange

haren en een baard.’

Bart is papa van Marie (3) en Aline (1).

&

Favoriete vader-dochtermoment:Mijn favoriete momenten zijn de avonden. Als ik Aline pap geef en Marie kruipt tegen mij, dat vind ik fantastisch.

Vlechtjes maken of ravotten? Geef mij maar ravotten: op de trampoline springen of mijn dochters omhoog gooien. Mijn vrouw doet meer de meisjes dingen al sla ik een koken etentje ook niet af als Marie voor mij kookt dan toch.

Lastigste vraag: ‘Papa, waarom heb jij een piemel? Waarom wil jij een jongen zijn?, vroeg Marie mij eens.

Ik heb haar geantwoord: ‘Omdat ik dan jouw papa kan zijn.’

Zo vader, zo dochter?Mijn dochters lijken meer op mama maar hun kop-pigheid hebben ze toch net iets meer van mij.

Ik kijk het meest uit naar,...supporteren voor mijn dochters als ze zelf aan het sporten zijn, als ze dat willen tenminste.

Drie vrouwen in huis, dat is,... heel normaal voor mij. Ik heb vijf zussen dus ik ben het gewoon om tussen de meisjes te zitten.

Page 61: Eigen Wijs

Vaders dochters

‘Ons avondritueel ein-digt telkens opnieuw

met een kus, een knuf-fel en een…papa, ik ben verliefd op jou.’

Kurt is papa van Amélie (3) en Lena (1).

tekst en foto’s: iris bellens • ew

Eigen wijs  61

Favoriete vader-dochtermoment: Het verhaaltje voorlezen ’s avonds vind ik heerlijk. Dan kruip ik met Amélie in een tent die we van een fleecedekentje maken, gezellig.

Vlechtjes maken of ravotten? De onthaalmoeder zei altijd dat Amélie er goed uit-zag dus ik kan zeker wel vlechtjes maken. Maar als ik mag kiezen, loop ik liever als een gek achter mijn dochters rond de tafel. Dan lachen ze zich te pletter.

Lastigste vraag: ‘Is het gras nat?’ ‘Ja, Amélie het gras is nat.’‘Zijn de bomen nat?’ ‘Ja, de bomen zijn nat.’ ‘

En is de bank nat?’ ‘Ja, de bank is nat.’ ‘Is de maan dan ook nat?’

Zo vader, zo dochter?Mijn dochters hebben allebei een hevig karakter, dat is toch eerder zoals mama.

Ik kijk het meest uit naar,...de dag dat ze alleen kunnen fietsen en dat ik kan zeggen ‘ ja, ze zijn vertrokken’.

Drie vrouwen in huis, dat is,...vermoeiend en duur (lacht) maar ik zou ze voor geen geld van de wereld willen missen.

Page 62: Eigen Wijs

62  Eigen wijs

Over

pap

a’s

Ik heb kaka gedaan! 7u00 in de ochtend. Ons zoontje Seppe, die al een tijdje wakker is en rustig op zijn kamer aan het spelen is, heeft beslist dat het ook voor ons stil-aan tijd wordt om op te staan. Mama strompelt naar het toilet en zorgt ervoor dat zoonlief terug de nodige bewegingsvrijheid krijgt. Hij loopt dan ook direct naar de kamer van zijn zusje, Flore, om haar op de hoogte te brengen dat mama en papa wakker zijn. Nu begint voor mij de dag pas echt. Onze twee kindjes komen de ka-mer binnengelopen, springen op het bed en gaan er dan plots vanuit dat mijn buik als trampoline kan dienen. Na een aantal minuten word ik dit wel beu en besluit ik toch maar om het bed uit vrije wil te verlaten.

Tijdens de werkweek vertrek ik ten laatste om zeven uur richting Antwer-pen, mama zet Flore af bij de crèche en Seppe op school zodat ze net op tijd terug op haar werk arriveert, wat eigenlijk maar 200 m van huis verwij-derd is. Als mama langer moet werken is het aan mij om Flore te gaan halen.

We rijden verder naar oma want daar wacht Seppe op ons. Flore stapt bin-nen en vraagt onmiddellijk naar een boterham met paté. ‘Jamaar wij gaan direct eten’, mompel ik, maar de ge-woonte is nu eenmaal dat zowel Seppe als Flore snel nog een boke met paté eten.

Aan het einde van de week denk ik, oef, het weekend komt eraan. Ik probeer op tijd thuis te zijn, wat me meestal ook wel lukt. Bij het binnen-komen is het eerste wat ik hoor ‘naar de frituur’. Super, want ik heb wel zit in een frietje en een bicky-burger. Eens we aan de tafel zitten, wordt het witte doosje dat bij mij staat zorgvul-dig in de gaten gehouden. Iedereen geniet van zijn frietjes en zijn vleesje, maar vanaf het moment dat het witte doosje opengaat, valt de mond van Seppe onmiddellijk open en staat Flore plots naast mij. Tja, een halve bicky-burger is nog altijd beter dan geen bicky-burger denk ik dan. En ei-genlijk mogen er toch enkele kilo’s af.

Dagboek van een papa

sven voet • ew

Zaterdagvoormiddag is het papatijd. Mama moet dan gaan werken en na de lange en vermoeiende week is het voor iedereen een halve dag volledige vrijheid. Iedereen mag doen wat hij/zij wil, natuurlijk met een aantal beperk-te regels. Zo kan ik niet tolereren dat er van de zetel naar de luster wordt gesprongen, dat de speelkamer een plaatselijk zwembad wordt of dat onze keuken gebruikt wordt als schilders-doek. In de namiddag komt mijn we-kelijkse ontspanning eraan in de vorm van voetbal. Na twee keer 45 minuten en nog een derde helft die iets langer duurt, kom ik uitgeput thuis.

Elke zondag is het feest. Koffiekoek-jes, eitjes, spek,... de kindjes mogen kiezen. ’s Middags naar oma en opa en in de namiddag een tekenfilm kijken (terwijl mama en/of papa de film bekijken via de binnenkant van hun oogleden) of samen spelen en ’s avonds pizza eten. Daarna op tijd in ons bedje, want de zware week begint. Voor de helft van de familieleden betekent dit spelen, zeuren, eten, behoeftes doen, ruzie maken, slapen, voor de andere helft werken, gezeur aanhoren, eten maken, poepekes schoon maken, bemiddelen en straf-fen, kindjes te slapen leggen,...

Eén ding is zeker, als ouder leef je in een wereld van gewoontes, maar de kleine verrassingen die je van je kin-deren terugkrijgt, zijn onbetaalbaar, ook al is het maar een glimlach, een knuffel, een vriendelijk woordje of de vraag naar hulp zoals: ‘Ik heb kaka gedaan!’

Sven Voet (32) is de trotse vader van Seppe (4) en Flore (3).

Sven

Page 63: Eigen Wijs

Eigen wijs  63

Voorlezen

Page 64: Eigen Wijs

64  Eigen wijs

Voor

leze

n

Ergens in een groot bos, woonden er heel veel kraaien. De kraaien woonden elk in hun eigen nestje dat ze ge-maakt hadden van takjes en bladeren. Het was vaak ge-zellig in het kraaienbos maar lang niet altijd. De kraaien zeurden vaak over elkaar. De ene kraai had zijn pootjes niet afgeveegd als hij op bezoek kwam bij de andere. Er had een kraai een andere kraai van een tak geduwd, en nog twee kraaien waren aan het vechten om een lekker, sappig wormpje. Op een dag was kleine kraai de ruzies tussen de andere kraaien beu en ging hij een wandeling maken. Hij hup-pelde door de smalle paadjes op zoek naar een verdwaald wormpje. Plots zag hij in de verte iets glinsteren in het zonlicht. Het was een prachtige blauwe pluim met zwarte stippen. Kleine kraai voelde een lach om zijn snavel toen hij naar de pluim liep. Met zijn beide vleugeltjes nam hij de

blauwe pluim vast. Net toen hij wilde terugkeren naar het kraaiendorp zag kleine kraai nog meer prachtige pluimen, ze lagen allemaal verspreid op het zachte mos. Kleine kraai huppelde van pluim tot pluim en verzamelde de groe-ne, oranje en gele pluimen tot hij niets meer kon dragen.Heel blij met zijn nieuwe vondst, huppelde kleine kraai terug naar het kraaiendorp om zijn schat aan de anderen te laten zien. De ogen van de andere kraaien fon-kelden toen ze de felgekleurde pluimen van kleine kraai zagen. Snel vlogen alle kraaien naar het bos en begonnen ze ook prachtige gekleurde pluimen te verzamelen.

Pluimpje

Page 65: Eigen Wijs

Eigen wijs  65

De kraaien moesten snel zijn want voor ze het wisten had een andere kraai een pluim voor hun snavel van het zachte mos geraapt. Toen er geen enkele pluim meer over bleef, vlogen alle kraaien met hun vleugels volgeladen terug naar het kraaiendorp. Ze gingen elk met hun pluimen in hun eigen nest zitten, allemaal een beetje vrolijker door wat ze gevonden hadden. De volgende dag vloog er een hele grote kleurrijke vogel over het kraaiendorp. Hij landde op het

dorpsplein bij de waterput en zag alle kraaien in hun nest zitten, elk met hun verzamelde pluimen. De grote vogel riep alle kraaien op het dorpsplein en zei: ‘Beste kraaien, ik vind het leuk jullie zo te zien zitten in jullie nest met al die mooie pluimen die ik heb verloren’. Jullie mogen ze allemaal houden want ik krijg toch snel nieuwe pluimen. Maar wat ik wel zie is dat alle kraaien alleen zitten in hun nest en toch soms nog zeuren over andere kraaien. Zou het niet leuker zijn om eens met enkele kraaien sa-men te komen en jullie verzameling pluimen bij elkaar

te leggen. Zo kan je misschien wat pluimen ruilen. De ene kraai heeft misschien twee blauwe pluimen terwijl een andere kraai die mis-schien graag zou hebben in ruil voor een rode pluim. De kraaien luisterden aandachtig en vonden het een goed idee van de grote vo-gel. Ze hadden al stiekem gekeken naar al die mooie pluimen die de andere kraaien hadden. ‘Maar...’, zei de grote vogel, ‘het is ook leuk als je een pluim ruilt met een an-dere kraai omdat je vindt dat die kraai die pluim verdient. Zo kan je een pluim geven aan een kraai om-dat je vindt dat die lekkere wormentaart kan maken of omdat die heel goed kan vliegen. Kleine kraai stapte als eerste naar voren en gaf een mooie, gouden pluim aan grote vogel: ‘Ik geef aan jou je prachtige gouden pluim terug omdat je alle kraaien in het dorp hebt geleerd om complimentjes te geven aan elkaar.’ Er volgde een luid applaus van alle kraaien op het dorpsplein. Nadien vlo-gen de kraaien naar hun nestje om hun pluimen te halen en bij elkaar op bezoek te gaan.

tekst: dorien keMpeneers • illustraties: anoek vanderoost • ib

Page 66: Eigen Wijs

66  Eigen wijs

Voor

leze

n

Als ik kon toveren...

Page 67: Eigen Wijs

Eigen wijs  67

De meeste onder jullie zullen het zich nog wel herinneren dat jullie op moeders schoot zaten te luisteren naar de boeiende verhalen van jullie ouders. Voorlezen is niet alleen ontzettend gezellig, kinderen leren ook zeer veel van voorlezen. Hier volgen enkele redenen waarom voorlezen zo leuk is.

Samen een avondritueeltje creëren dat je afsluit met een verhaaltje is gewoon-weg heel gezellig. Voorlezen ontwikkelt het gevoel voor taal van je kind spelen-derwijs. Het opent vaak de ogen van kinderen en je prikkelt er hun fantasie en nieuwsgierigheid mee. Het stimuleert hen aandachtig te zijn als iemand anders aan het woord is. En het geeft je de kans om moeilijkere thema’s zoals verdriet en scheiding aan te kaarten. In de boekenrubriek kan je alvast kennis maken met enkele toffe themaboeken rond gevoelens.

Page 68: Eigen Wijs

68  Eigen wijs

Voor

leze

n

Alle emoties op een rijtje

Wat schilt er met je? – Joost ElffersWat schilt er met je? geeft een bonte verzameling aan emo-ties voor kinderen. Lachende kwiwi’s, boze appeltjes, een ver-legen meloen. Groenten en fruit die volop hun emoties tonen. Je kan samen met je kind al deze emoties bekijken. Een prachtig

boek dat verkozen is tot het origineelste prenten-boek van het jaar.Uitgeverij: CEGO Publishers NV Prijs: € 4,00

Ik + jij = wij – Marja Baseler‘Ik + jij = wij’ is een grappig en kleurrijk doe-boek met meer dan honderderd opdrachten. Het boek staat boordevol tips, recep-ten en erg mooie illustraties van Dagmar Stan. Door de opdrach-ten die je doet leer je jezelf beter kennen en daarna kan je ook an-deren mensen leren begrijpen. Marja Baseler legt uit waarom sommige kinderen twee vaders hebben en wat adoptie juist betekent. Maar ze vertelt ook over vriendschap en ruzie. En ze legt uit wat die vlinder-tjes in je buik betekenen. Kortom een vrolijk ontdek-boek om jezelf en je omgeving beter te leren kennen.Uitgeverij: The House of Books B.V. Prijs: €12, 95

+10 +4

Page 69: Eigen Wijs

Eigen wijs  69

Als vlinders spreken konden – Yvonne van Em-merik

Kinderen komen vaker in contact met de dood dan je denkt. Wat vertel je een kind en hoe leg je de dood aan een kind uit? Het boek bevat teksten die geschikt zijn voor heel verschillende leeftijden. Voor kleuters worden

er tips gegeven over hoe op een creatieve manier de geliefde te herdenken. De auteur zegt zelf dat je verdriet om een dode niet kan wegnemen maar dat praten altijd helpt.Uitgeverij: VKB Media Prijs: €15,90

Mijn herinneringsboek – Claire vanden Ab-beele

Speels werkboek voor kinderen die omgaan met verlies. Het is een boek vol troost. Er is veel ruimte voor foto’s, tekeningen en gedichten. Mijn herinnerings-boek is een boek om te koesteren en te bewaren. In het boek vind

je verschillende oefeningen die een hulp kunnen zijn tijdens de verwerking. De opdrachten nodigen je kind uit om te tekenen, te schilderen,... kortom om op een creatieve manier met hun verdriet om te gaan.Uitgeverij: Lannoo Prijs: €15,95

Wie is er hier het dapperst? – Lorenz PauliEen groepje dieren zit aan de rand van de vijver. Ze besluiten samen een wedstrijdje ‘wie is het dapperst te doen’. De dieren laten zich elk van hun moedigste kant zien. Als de muis na heel lang denken besluit niet mee te doen,

begrijpen zijn vrienden dat eerst niet. Maar ‘nee’ dur-ven zeggen kan ook heel dapper zijn. Een boek over onzekerheid en bang zijn. Uitgeverij: Gottmer Kinderboeken Prijs: €12,95

Hartenboeken – Ann De Bode en Rien BroereDe Hartenboeken is een interna-tionale reeks lees-en prentenboe-ken over gevoelige onderwerpen voor jonge kinderen. De boeken gaan over gebeurtenissen die belangrijk zijn in het leven van kinderen. De thema’s variëren

van de dood van je oma tot verdwaald zijn. Het is de meest verspreide internationale serie van de afgelo-pen tien jaar. Uitgeverij: Van In Uitgeverij Prijs: €4,00 per boek

Boos – Verroken SarahEend loopt samen met Knuffel rond maar veel plezier heeft ze niet. Eend is boos en ook een beetje verdrietig. Ontdek waarom eend boos is. Een bijzonder ver-haal met zeer mooie prenten.Uitgeverij: Clavis Prijs: 13,95

Boos boos boos – Linda UrbanBoos boos boos gaat over een muis die wel heel erg boos is. Hij is zo boos dat hij roept en tiert en zelfs stampt op de grond. Zijn vrienden reageren op een grappi-ge manier maar daardoor wordt muis nog bozer. Een boek met de

volgende boodschap: je zou beter eens goed lachen als je boos bent. Uitgeverij: Ploegsma Prijs: €13,95

+10

+3

+10

+3

+10

+4

tekst: elise wouters • ib

Page 70: Eigen Wijs

70  Eigen wijs

Voor

leze

n

‘In mijn eerste boeken hadden

alle mannen een snor’

ANNEMIE BEREBROUCKX, DE VROUW ACHTER JULES

Hij heeft een grote neus en zeven haren, een-tje voor elke dag. Jules is niet perfect maar hij veroverde zowel in de klas als thuis vele kinderharten. In 1999 tekende Annemie Be-rebrouckx (41) haar eerste Jules en schreef ze zijn eerste verhaal. Ondertussen groeide Jules, niet in de lengte, wel in het leven van peuters en kleuters.

De klaspop Jules.

Annemie Berebrouckx: ‘De ouders van Jules gaan niet scheiden en er komt geen broertje of zusje bij.’

tekst: iris bellens • ew foto’s: ellen brock

Page 71: Eigen Wijs

Jules heeft geen perfect uiterlijk. Hoe zit het met zijn karakter?Annemie: ‘Dat is ook niet perfect. Het was vooral mijn bedoeling om van Jules een tof gastje te maken, een vrolijke jongen van 2,5 die net doordat hij niet héél mooi is, toch opvalt. Hij denkt veel na en stelt veel vragen. Ik heb bewust veel emoties in het leven van Jules gebracht: Jules is soms verdrietig, om zijn overleden oma bijvoor-beeld, hij kan ook stout of boos zijn. In mijn laatste boek maakt Jules zich dan weer zorgen. De emoties maken hem heel herken-baar voor peuters en kleuters.’

Herkenbaar voor kleuters, her-ken je ook jezelf in Jules?Annemie: ‘Ik denk dat elke schrij-ver dingen van zichzelf in zijn personages steekt. Ik ben zelf ook een rustige denker. Ik kan enorm genieten van een wandeling met mijn man, Gert. Hij is mijn steun in al mijn werk rond Jules. Mijn ideeën ontstaan meestal op die rustige momenten of soms ook op absurde momenten als ik on-der de douche sta bijvoorbeeld. Ik probeer me voor mijn boeken vaak in te leven in hoe ik als kleu-ter was, wat zou ik toen gedaan hebben. Ik heb zelf ook twee kin-deren, het zijn pubers ondertus-sen. Toen ze klein waren, haalde ik mijn inspiratie uit hun leven. Mijn zoon deed ooit eens zijn T-shirt achterstevoren aan. Mijn eerste boek: ‘De eend van Jules’ gaat daar over.’

Je schreef en tekende ondertus-sen al tientallen boeken. Is Jules veranderd doorheen de jaren?Annemie: ‘Jules is niet echt veran-derd. Zijn karakter is wel verder uitgewerkt. Voor mij is het heel

Naast de boeken over Jules, schrijft en illustreert Annemie nog vele andere prentenboe-ken, boeken voor eerste lezer-tjes en educatieve uitgaven:Berre en Fleur (2011, De Een-hoorn)Ze werd met verschillende titels genomineerd voor de kinder- en jeugdjury.

Eigen wijs  71

duidelijk wie Jules is en wat hij wel of niet zou doen. Als mijn uit-geverij ‘Zwijsen’ voorstellen doet rond mogelijke scenario’s, denk ik altijd even na en kom ik soms tot ‘dat zou mijn Jules nooit doen’. Jules heeft er doorheen de jaren ook veel vrienden bijgekregen: de zwarte buurvrouw Zuri, de hond Theo en de vis Elvis. Jules heeft ook een zusje, Marie. De mannen: papa, opa en de buurman, heb ik wel een beetje aangepast. Ik had ze in de eerste boeken allemaal met een snor getekend gewoon omdat ik dat fijn vond, de snor van papa is er nadien toch afge-gaan.’

Jules heeft een zwarte buur-vrouw, een bewuste keuze?Annemie: ‘Ik probeer verschil-lende thema’s te verwerken in mijn boeken. Er zit in elk verhaal een zekere boodschap.

Natuurlijk kan je ook niet alles met Jules. Zijn ouders gaan niet scheiden en er komt geen broertje of zusje bij. Een scheiding zou het voor kleuters moeilijker ma-ken om de vorige boeken nog te begrijpen. Het kan bijvoorbeeld wel gebeuren in het leven van de vriendjes van Jules. Zo raak ik die thema’s toch aan.’

Ondertussen leeft Jules niet al-leen in je boeken maar ook in verschillende kleuterklassen. Was dat jouw idee?Annemie: ‘Neen, een aantal jaren geleden koos een team, dat edu-catief materiaal ontwikkelt, Jules uit als favoriet. Ik kreeg toen de vraag om mee te werken aan een

scholenproject. Ik kreeg lijsten met woorden zoals hygiëne waar-bij ik een verhaal moest schrijven. Daaruit zijn de prentenboeken ontstaan die nu in de kleuterklas-sen gebruikt worden. Ze zijn be-doeld om kinderen vaardigheden op een speelse manier aan te leren.

Maar het gaat verder, Jules is ook een klaspop. Hij heeft kleertjes aan en een rugzakje met zijn pyjama in. Hij is in vele klassen aanwezig als vriend, helper of vertrouwenspersoon. In sommige klassen is hij zelfs een leerling met een eigen kapstokje en mag hij met jarige kindjes voor een nachtje mee naar huis. Het is fijn om te zien hoe Jules leeft tussen de kinderen.’

Hoe ziet de toekomst van Jules eruit?Annemie: ‘Ik heb nog geen ideeën in mijn hoofd. Ideeën komen meestal als ik niet met schrijven bezig ben. Jules zit ondertussen goed in mijn hand. Ik denk ook voortdurend in beelden dus een nieuw boek van Jules zal niet lang op zich laten wachten.’

MEE

R IN

FO: W

WW

.AN

NEM

IEBE

REBR

OU

CKX.

BE

Page 72: Eigen Wijs

72  Eigen wijs

Voor

leze

n

AW11_BTS_A1_V.indd 1 5/18/11 3:38 PM

Page 73: Eigen Wijs

Eigen wijs  73

Eropuit

AW11_BTS_A1_V.indd 1 5/18/11 3:38 PM

Page 74: Eigen Wijs

74  Eigen wijs

Erop

uit

Foto

4: R

uth

Belle

ns m

et p

aard

Ber

tje •

an

der

e fo

to’s:

kin

der

en o

p e

en v

olt

ige

for f

un k

aM

p

Page 75: Eigen Wijs

Eigen wijs  75

'Bertje is getraind in het omgaan met toeters en bellen'

Ruth Bellens en Roel Milis openden begin dit jaar hun zorg- en speelboerderij ‘Stal Bruelen-hof’ in het landelijke Zonderschot. Kinderen kunnen er terecht voor allerlei spelletjes en kunstjes met paarden in de voltige for fun kampjes. ‘Hoewel de kinderen tijdens de kamp-jes veel leren over de verzorging van paarden, ligt het accent niet op paardrijden’, zegt Ruth.

’t Bruelenhof lijkt op het eerste gezicht een gewone boerderij met varkens, kippen en koeien. Als je even wat verder kijkt, zie je meteen dat er veel meer te be-leven valt. Achter de stallen ligt een piste waar paar-den en kinderen af en aan lopen. ‘Er is een verjaar-dagsfeestje bezig’, vertelt Ruth. ‘Jonas is vandaag de jarige en hij heeft zijn vriendjes hier op de boerderij uitgenodigd. Het programma van het feestje mag de jarige of zijn ouders zelf samenstellen uit een aan-tal mogelijkheden: een speurtocht op de boerderij, cupcakes maken, de paarden verzorgen en voederen of een voltige for fun namiddag. Zo’n namiddag is gevuld met activiteiten op en rond het paard en kan alleen als het een klein groepje van hooguit acht kin-deren is, anders wordt het te druk voor Bertje.’

Bertje is een 15-jarige ruin en de perfecte assistent tijdens verjaardagsfeestjes. Hij is rustig, hij kan veel lawaai verdragen en hij schrikt bijna nooit. ‘Bertje werd in eerste instantie getraind voor therapieses-sies’, vertelt Ruth. ‘In deze sessies deed ik al voltige oefeningen met kinderen: op het paard liggen, erop staan, ermee rondwandelen. De kinderen vonden dit eigenlijk het leukste van de hele sessie. Hun ouders kwamen dan ook al snel met de vraag of de voltige

oefeningen niet méér konden georganiseerd worden. Zo zijn de voltigekampen ontstaan. Kinderen kun-nen tijdens zo’n kamp een hele week op en rond het paard spelen. De week wordt afgesloten met een toonmoment voor de ouders. De kinderen genieten hier enorm van.’

Grote aantrekkingskrachtNa een kamp of een feestje blijkt Bertje voor de meeste kinderen ook echt een vriend te zijn die ze nadien nog willen terug zien. ‘Een paard heeft een grote aantrekkingskracht op mensen’, zegt Ruth. ‘Het is open en trouw en veroordeelt nooit, ook niet wanneer kinderen moeilijk gedrag stellen. Mensen verleggen bijna altijd hun grenzen voor een paard. Een paard is bovendien een kuddedier, het voelt vaak haarfijn aan wat er leeft bij mensen. Het heeft verder ook verschillende manieren van lopen, een paard kan stappen, draven en galopperen: stappen zorgt voor een wiegend effect, draven of galopperen zorgt dan weer voor een opgewekt effect.’

Ruth werkte verschillende jaren in de hulpverlening en volgde nadien een opleiding equitherapie en een voltige instructeuropleiding. ‘Ik heb altijd in leef-groepen voor kinderen of volwassenen gewerkt. Ik had daar al gezien dat er een grote interesse was voor het boerderijleven, het straalt een zekere rust uit. Ik ben zelf opgegroeid op een boerderij, ik rijd al jaren paard en ik werk nog altijd heel graag met kinderen. De keuze om die passies te combineren was voor mij snel gemaakt. Toen mijn vader zijn werk als boer opgaf, zag ik mijn kans. De varkens die we vroeger hadden zijn grotendeels verdwenen. In de plaats daarvan zijn er nu paarden, veel kinderen en vooral veel plezier’, besluit Ruth.

KINDEREN MAKEN PLEZIER OP SPEEL- EN ZORGBOERDERIJ

MEE

R IN

FO: W

WW

.STA

LBRU

ELEN

HO

F.BE

tekst en foto’s: iris bellens • ew

Page 76: Eigen Wijs

76  Eigen wijs

Erop

uit

Kinderkapsalon Bles en TresBij Bles en Tres in Leuven krijgen kinderen een knipbeurt op maat. Eigenares Angelien is al twintig jaar gespecialiseerd in het knippen van kinderen. Ze stelde vast dat een doorsnee kapper kinderhaar knippen niet als zijn favoriete bezigheid zag. De kapster experimenteerde eerst thuis met de kinde-ren van haar vrienden. Zo kreeg ze het idee om een kinderkapsalon te openen. In 1989 opende Bles en Tres de deuren. Sinds het bestaan krijgt het kap-salon al goede recensies. Na tien jaar kon Angelien zelfs uitbreiden. Tegenwoordig worden kinderen hier ontvangen in een kleurrijke en warme omge-ving met een mini DVD speler vol tekenfilms. Je kind krijgt de volle aandacht van één kapper. Terwijl zij de haren knipt, kan uw kind naar een cartoon kijken. Zeg alvast vaarwel tegen de krokodillentra-nen, want die komen hier niet van pas.

Meer info: www.blesentres.be

In de ogen van een fotograafHet fotomuseum in Antwerpen (FoMu) biedt veel meer dan alleen fototentoonstellingen. Ook kinderen kunnen hier terecht voor een verjaardagsfeestje in een creatieve omgeving. Afhankelijk van de leeftijd leren kinderen kennismaken met de wereld van de fotografie. Zo mogen kinderen van 8 tot 12 jaar al eens experimenteren in de donkere kamer. Na afloop krijgt iedereen pannenkoeken en een drankje.

Tijdens de zomer organiseert het FoMu ook ateliers voor jong en oud. Kinderen van 4 tot 6 jaar kunnen deelnemen aan ‘dier-avonturier’. Samen met mama, papa, oma of opa gaan ze op ontdekking en verzin-nen ze het gekste dier ter wereld. Met FoM-u-niek gaan kinderen van 10 tot 12 zich focussen op unieke persoonlijkheden in de wereld.

Reserveren is nodig.

Meer info: www.fotomuseum.be

Hé, ga je mee?De leukste

uitstapjes

tekst: ellen brock • ib

Page 77: Eigen Wijs

Eigen wijs  77

Picknicken in KalmthoutGezellig samen buiten zijn,...De hele zomer kan je een authentieke picknickfiets, gevuld met streekgebon-den lekkernijen, huren en een gezellig plekje zoeken. Van maandag tot zondag van 11 tot 15u in het Arbo-retum in Kalmthout. Prijs: 17,5 euro, jonger dan 12 jaar: 12,50 euro

Drie dagen op voorhand reserveren is nodig.

Meer info: [email protected]

Stripdag: De Titelparade 2Speel zelf eens de hoofdrol in een van de Suske en Wiske-strips. Op 19 juni komen een paar spannende albums tot leven in het Suske en Wiske kindermu-seum in Kalmthout. Kinderen tot 6 jaar doen gratis mee. Vanaf 6 jaar betaal je 1,5 euro zonder en 2,5 euro met museumparcours.

Meer info: [email protected]

Vakantie tussen schaapjes in het groenOpen Huis Vakantiehoeve is een actieve schapen-boerderij. Ruim 120 moederdieren met hun lam-meren grazen er op de weiden rondom de heuvelrug van Stadenberg. De hoeve zelf is de realisatie van een totaal ecologisch project.

Je kan hier genieten van een saunaruimte met brub-belbad of een deugddoende energetische massage.De kinderen halen hier hun hartje op in de grote zandbak, ze kunnen volop ravotten op het 5 ha grote domein. Er is de speelberg met glijbanen, de vis- en zwemvijver, de grote trampoline, de reuze zandbak, het voetbalveld.

Meer info: www.openhuis.be

Voor de mama’s en papa’s: Bijtanken over op-voedingIn navolging van de Tupperware avonden, hier de bijtankavonden. Het concept blijft hetzelfde, het onderwerp is anders. Hoe werkt het? Een gastouder engageert zich om een tiental vrienden en kennissen uit te nodigen die willen praten over de opvoeding van hun kinderen. De Gezinsbond stelt gratis een deskundige voor het gekozen thema ter beschikking. De gastouder ontvangt een waardebon voor drank en versnaperingen.

Meer info: [email protected]

Page 78: Eigen Wijs

78  Eigen wijs

interviews

Helga Greeve en Silas GreeveLeen Boiy, Ivan Straetmans, Tijl, Rosalie, Kamil en JosefienAnne-Sophie, Kalico, Eliot, Thiel en Elma Mustapha, Naïmi, Reda, Moncef en Samir Christophe, Katrien, Sem en Nore Rakesh, Chanchel en SharandeepDorien Kempeneers en Flor Op de BeeckAnnemie BerebrouckxBert Van Puyenbroeck, Safo en Leander Bart Van Dessel, Marie en AlineKurt Neuskens, Amélie en Lena Ruth Bellens en Roel MilisAn Steegmans en JuliePatricia Van Gehuchten en Kobe Marita Verlinden en Jef Thys Grethel VandenbroeckeLies LedegenEls Wouters, Janne en FloorSven VoetRobin en Amber FranssenPhilippe Hendriks en Chloë Ruette.

Cover

Sven Voet, Elke Laureys, Seppe en Flore

Sprookje

Dorien Kempeneers

Fotomodellen

Jasper Bellens (foto voorwoord)Lie MilisEmma Claes (foto boekentips)Marc Wouters en Katia HeylenLennert en Senne

IlluStratIeS

Ludo KockelberghStijn VandeurzenAnoek VanderoostPascal JanssenNicole Brock

vakkundIge begeleIdIng

Erik RoossensAnnick De PauwSandra BusselotPieter Van HerreweghenRenaat Bogaert

mentale Steun

Onze familie en vrienden

redaCtIe

Elise Wouters Ellen Brock Iris Bellens

Papa’s in spé

Picknickreceptjes geproefd en goedgekeurd

WIJS

De leukste weekendjes voor het hele gezin

Hé, ga je mee?

Buiten eten

Drukkerij Michiels

Page 79: Eigen Wijs

Eigen wijs  79

Volgende maandPicknickreceptjes geproefd en goedgekeurd

GRIET BERTELS, DE VROUW ACHTER

RUBE EN RUTJE

Sprookje: Kaat en haar kasteel

Mijn kindstottert

Opvoeden in

VEELVOUD‘Wij hebben acht kinderen’

BoosTips en tricks

‘We willen geen kinderen’

‘We willen een jongen en een meisje’

‘Eén kind is genoeg’

Page 80: Eigen Wijs

80  Eigen wijs

voor prima ballerina’sen kleine boe� es!