Echo, Pasen 2013

Echo 2012-2013, paasnummer Pagina 1

Geloven….

Geloven

is dat ook niet dicht bij anderen kunnen zijn,

samen kunnen praten of samen ravotten in de natuur?

Geloven

is dat ook niet blij zijn dat de andere er is?

Geloven

is dat niet op het schip van de Heer

samen zingen, samen denken,

samen lachen, samen verdrietig zijn?

Geloven,

is dat niet genieten van de kleine

dingen die niets kosten?

De zon die als een vuurbal aan de

horizon ondergaat

of ’s morgens glijbanen tovert in de

nevel,

een dauwdruppel op een grashalm,

door het bos lopen met alleen het

geluid van je stappen….

en toch weten dat je niet alleen gaat!

Geloven

is dat ook niet genieten

van de prachtige wereld om ons heen?


Zalig Pasen

Als straks de paasvakantie van start gaat zullen

wellicht velen onder jullie reeds concrete plannen klaar

hebben om al die vrije tijd in te vullen met plezierige

aangename dingen. Dat mag natuurlijk ook, vakantie is

immers de tijd bij uitstek om te ontspannen, om de

batterijen weer op te laden na een periode van intens

werken.

Zoals de naam al zegt, is de paasvakantie echter meer

dan zomaar een rustperiode ergens in het jaar. Ze biedt

namelijk de tijd om Pasen te vieren, het hoogfeest voor

al wie gedoopt is, voor al wie zichzelf Christen noemt.

Waarschijnlijk – we zijn

kinderen van onze tijd – staan heel veel van ons daar

nauwelijks bij stil, hoewel Pasen al ruimschoots is

aangekondigd. Het zal wel niemand ontgaan zijn dat er

aan de paasvakantie een periode van 40 dagen vasten

is voorafgegaan. Of toch? Heeft de tijdsgeest ons reeds

zo ver afgedreven van onze wortels?

Dat is niet overal in de

wereld zo. Er zijn vele

plaatsen waar Christenen

ook vandaag fysiek

vervolgd worden om hun

geloof. In landen als

Syrië, Irak, Pakistan,

Nigeria, Egypte en vele

andere Oosterse landen

worden regelmatig

mensen vermoord omdat

ze volgeling zijn van

Jezus.

Eigenlijk worden Christenen ook bij ons vervolgd. Niet fysiek natuurlijk, maar

heel subtiel, mediatiek goed onderbouwd wordt aan de Christenen hier en nu

duidelijk gemaakt – zeg maar aangeraden – dat ze niet meer welkom zijn in het

openbaar leven. Omdat ze schijnbaar ook nu teken zijn van tegenspraak in onze

leefwereld.


Zalig Pasen

Dat was al altijd zo, al van bij het prille begin. Jezus’

leven was nu niet bepaald wat je noemt een

succesverhaal. Hij werd niet meteen gevierd om zijn

boodschap van verlossing. Hij is zelfs als een

misdadiger aan het kruis gestorven.

En toch…. tot op vandaag blijft Hij de

wereldgeschiedenis heel krachtig beïnvloeden. Voor

wie zich voor Hem openstelt, blijft Hij een Goddelijke

metgezel als we door de woestijn van onze

oppervlakkige, niet-begrijpende samenleving trekken.

Zo’n woestijntocht voert ons weg uit onszelf

naar een leven van solidariteit en verbondenheid.

Hij bevrijdt ons uit de slavernij van eigenbelang.

Hij wijst ons de weg naar inzet en dienstbaarheid.

Laat die droom én dat verlangen

ons de weg wijzen, een hele paasvakantie lang.

(Walter Clippeleyr)

Zalig Pasen, E.H. P. D’Haenens, pastoor


Het woord van de directeur

Talentenjacht.

Ken je de parabel van de talenten? Neen? Niet erg. Ik vertel hem even in een

notendop.

Het verhaal gaat over een werkgever die naar

het buitenland trekt. Hij vraagt aan drie van

zijn knechten om zijn zaak waar te nemen en

zijn geld zolang te beheren. Aan de eerste

knecht geeft hij vijf talenten, aan de tweede

geeft hij er twee en aan de derde één. Na zijn

vertrek gaan ze aan de slag.

Na een lange afwezigheid komt de

werkgever terug. Hij roept zijn knechten bij

elkaar om te horen wat ze met de talenten hebben gedaan. De eerste vertelt dat hij

het geld heeft geïnvesteerd en zo van zijn vijf talenten er tien heeft gemaakt. De

werkgever prijst en beloont de knecht. De tweede heeft eveneens het geld

geïnvesteerd en van zijn twee talenten er vier gemaakt. De werkgever prijst en

beloont hem eveneens. De derde vertelt dat hij het geld heeft begraven, omdat hij

bang was dat hij het anders kwijt zou raken en hiervoor gestraft zou worden. Hij

graaft dat ene talent op en geeft het terug

aan zijn werkgever. De werkgever zegt hem

dat hij een slechte, luie knecht is.

De werkgever is tevreden wanneer zijn

knechten hun talenten gebruiken. Hij is

boos op de knecht die zijn talent niet

gebruikt.

Deze parabel roept op om onze talenten ten volle te benutten. Ik deel deze

oproep. Toch vind ik het niet vanzelfsprekend dat de werkgever hier zo maar

vrijuit zou gaan. Heeft de werkgever die derde knecht voldoende kansen gegeven

om zijn talenten te ontdekken? Heeft de werkgever zijn laatste knecht voldoende

gemotiveerd om zijn talenten te gebruiken? Heeft de werkgever zijn

verantwoordelijkheid genomen?



Deze vragen stellen we ons als school ook. Besteden we voldoende aandacht aan

de talenten van onze leerlingen? Geven we onze leerlingen voldoende kansen op

school om hun talenten te ontdekken? Stimuleren we onze leerlingen om die

talenten te gebruiken?

We willen een school zijn waar niet enkel

aandacht wordt besteed aan rekenen, lezen

en studeren. Die zaken vinden we

belangrijk maar… het moet meer zijn. We

proberen een omgeving te creëren waarbij

alle talenten een kans krijgen tot

ontplooiing.

Nu zou ik een prachtige theoretische uitleg

kunnen geven over meervoudige intelligentie (talenten) maar ik verkies om een

aantal activiteiten die bij ons op school gebeuren in de kijker te zetten om zo aan

te tonen dat we oog proberen te hebben voor ieders talenten en dat we een

omgeving scheppen waar onze leerlingen hun talenten kunnen ontdekken.

Clara uit het zesde leerjaar speelde tijdens de

kerstevocatie op piano ‘3-stemmige inventie in C’ van

J.S. Bach. Elisabeth, Delphine en Cemal zijn de

laureaten van een stelwedstrijd. Ares, Miguel en Xavier

hebben duidelijk de talenten om prachtige 'filmmakers'

te worden. Ze hebben op de tekenschool een leuk

filmpje met bijhorende muziek gemaakt. We konden dit

een tijdje geleden bewonderen op onze website.

Onlangs mocht Elias aan zijn klasgenoten tonen hoe katrollen werken. Omdat

techniek hem enorm boeit, toont hij regelmatig een proefje aan zijn klasgenoten.

28 leerlingen zetelen in het leerlingenparlement om hun

klas te vertegenwoordigen. Leerlingen uit het zesde

leerjaar organiseren een talentenshow voor klein en

groot. Nick en Sam organiseren dan weer een

voetbaltornooi. De sportievelingen brachten

verschillende bekers en trofeeën mee naar school en

iedereen kon zijn of haar danstalent tonen tijdens het

dansje op ‘dikketruiendag’.



De gangen zijn opgevrolijkt met knappe

knutselwerkjes en hartverwarmende gedichten. De

komst van een anderstalige leerling in het vierde

leerjaar heeft bij sommige leerlingen een sociale

snaar geraakt. Zij proberen met hand en tand

Mahmoud wat Nederlands te leren. Spreekbeurten

geven aan onze leerlingen de kans om over hun

passies te vertellen en zo hun klasgenoten beter te

leren kennen. Een filosofeerdoos in een vijfde leerjaar nodigt uit tot denken en

met een hele waaier aan uitstappen willen we de honger naar nieuwe dingen

stillen maar ook versterken.

We willen elke dag opnieuw ons best doen om onze leerlingen te laten aanvoelen

dat zij over talenten beschikken en dat die talenten mogen gezien worden.

Luc Braem

Met Pasen gezamenlijk zoeken naar een gekleurd ei,

kinderen snuffelen, spelen, lachen genieten en zijn vrij.

Dit maakt van Pasen zo'n bijzondere dag,

met Pasen wordt de wereld verwarmd door gulle lach.

Met Pasen is er verbroedering, dat is toch fijn.

Je vraagt je af waarom kan het niet altijd zo zijn:

alle kleuren in een mandje, samen zoeken naar een doel,

dan zouden we winnen in humaniteit echt een heleboel.

Oorlog, jaloezie, haat, afgunst, egoïsme, de parasiet,

dat doen we met de Pasen even niet.

Met Pasen zijn we één in elk land, streek of gebied.

Dat maakt mij blij, zowaar heet ik Piet

Aan allen een zalig paasfeest en een deugddoende

paasvakantie,

directie en leerkrachten


Namens het oudercomité

Beste Ouders,

Het is midden maart en jammer genoeg is de

lente nog steeds niet in zicht. Enkel al het feit

dat de renners Milaan-San Remo, ofwel

La Primavera (letterlijk vertaald “de lente”),

vandaag hebben moeten rijden met thermisch

ondergoed en een “marcelleke” aan wil al

genoeg zeggen.

Maar niet getreurd, ooit zullen de zonnestralen

ons wederom verwarmen en de terrasjes laten

volstromen.

Ook het oudercomité heeft de afgelopen koude

maanden weer niet stil gezeten. Zo was er in januari

onze nu reeds legendarische kwis, waarop we alweer

een 25- tal enthousiaste ploegen mochten ontvangen.

En begin maart was er nog de limoparty voor de jeugd

en de collegeparty voor de iets minder jeugdigen. Qua

opkomst was de limoparty wederom een succes, de

sfeer zat er duidelijk goed in dankzij de plaatjes van

DJ Meester Matthias. Hoe massaal dat de

opkomst was tijdens de limoparty, des te

magerder was diezelfde opkomst tijdens de

collegeparty. Het oudercomité moet hierover in

conclaaf gaan om alles even duidelijk te gaan

evalueren en kijken of er nog gesleuteld kan

worden aan dit concept.

Op de laatste plenaire vergaderingen en ook op de schoolraad komt regelmatig

ook de problematiek rond de onveilige verkeerssituatie rond de school op de

agenda. Weet dat we ook hier heel kort op de bal spelen en heel gericht de vinger

aan de pols houden.


Namens het oudercomité

Zo is er een actieve communicatie opgestart met het

stadsbestuur, de lokale politie en andere scholen en

oudercomités uit de stad Sint-Niklaas. Naar volgend

jaar toe zal er een actieve werkgroep opstarten rond

verkeersveiligheid in de nabijheid van de school.

Deze zal tot doel hebben om er samen met de school

en de lokale besturen er voor te zorgen dat onze

kinderen elke dag veilig van en naar de school

kunnen raken. Wordt dus nog

zeker en vast vervolgd. En zo zullen we elk jaar een

onderwerp in samenspraak met de school van dichterbij

gaan opvolgen.

Ten slotte wil ik nog meegeven dat we op het einde van dit schooljaar alweer

voor een keerpunt komen. Er wordt namelijk een nieuw bestuur ge- of herkozen

voor een mandaat van opnieuw twee jaren. Dus als u hiervan deel wenst uit te

maken of als u graag actief wil deelnemen samen met andere geëngageerde

ouders aan alles wat het oudercomité onderneemt, laat het ons dan maar weten. U

vindt onze gegevens op de website van de school of u stuurt gewoon een mailtje

naar oudercomité[email protected] .

Met vriendelijke groeten,

Jeroen De Cleen, voorzitter Oudercomité, basisschool


Uit onze kleuterhoek

WINTE(b)Rrrrrr... wat hou ik toch van jou!!!:

Maar Joop Microob kwam gelukkig niet alleen. Ook Vlokje Wit en zijn duizenden

vriendjes brachten een bezoek aan onze kleuterspeelplaats en bedekten deze met

een mooi, wit sneeuwtapijt. Wat een sneeuwpret!!!



WINTE(b)Rrrrrr... lekker in de kou:

De winter was overal in het land. Ook op onze kleuterschool kwam mannetje

winter op bezoek. En hij bracht heel wat vriendjes mee...

...ja, daar heb je Joop

Microob die stilletjes de school naar binnen

sloop.

Ook bij onze kleine kapoenen vielen er

spijtig genoeg wel eens winterzieken.

Gelukkig was er steeds een dokter in de

buurt. Onze jongste kleuters leerden alles

over ziek zijn, dokters en verpleegsters.

Heb je pijn of ben je wat ziek... Rustig maar, geen paniek!!! De dokters van onze SJKS

wachtdienst komen

eraan!



Bij de oudste kleuters kwam het thema tandarts eerder dit

jaar aan bod.

Tandarts, tandarts, ik heb pijn. Kijk eens even naar mijn tand. Ik heb geen honger of geen dorst... wat is er

met mij aan de hand???



CARNAVAL OVERAL...

Hou jullie klaar voor een schitterende stoet door onze kleutergangen.

Op carnaval werden de

muisjes deze lieve

BUMBA's.

De beren van juf

Yolande werden

omgetoverd tot aapjes

en olifanten.

De kikkers van juf

Veronique werden

verkleed in echte

leeuwen en apen.



Vlinders in de klas van juf

Katelijne... Hebben deze

diertjes zich niet van klasje

vergist? Neen hoor, we

zitten zeker juist!!!

Tromgeroffel overal...

HOERA 't is carnaval!!!

Hier komen de muzikanten van juf Niki.

De poezenklas leek wel een echte dierentuin.

Olifanten, kikkers en beren speelden samen in de

klas.



Na al het dierenplezier gingen we

nog even op reis naar Venetië. De

vissen en de dino's knutselden deze

prachtige maskers.

En het was nog lang niet gedaan,

want na de stoet volgde er nog heel

wat carnavalplezier...

Met confetti spelen in de gang... of

gewoon lekker in de klas.



En als leuke afsluiter was er nog het grote carnavalsbal

dat van start ging met een optreden van K3...



en eindigde met lekkere pannenkoeken...

Na de krokusvakantie zette juf Stéphanie de deuren van

de eendjesklas opnieuw open. De zomerklas ging van

start met zes nieuwe instappertjes.

Welkom Assia, Rania, One, Emélie, Pim en Jill!!!



Op 8 maart bezochten de dino's, vissen en

poezenklas het dinomuseum (museum

voor natuurwetenschappen) in Brussel. We

laten jullie mee genieten van een

spannende ontdekkingstocht doorheen de

wondere wereld van de dinosaurussen.


Late kerst.

Nog even terugkomen op het kerstgebeuren.

Traditiegetrouw hielden wij de vrijdag vóór

de kerstvakantie een kerstevocatie in onze

collegekerk. Deze stroomde goed vol met

ouders, grootouders en sympathisanten van

onze school. Reden genoeg voor onze

leerlingen en leerkrachten om hun beste

beentje voor te zetten.

Door het te druk programma van de

koorleden van In Dulci Jubilo

dienden de stemmen en de tijd

gespaard te worden. Dit ontbreken

werd prachtig opgevangen door het

inschakelen van een heuse kerstband.

Zij brachten mooie kerstmuziek en

lieten sfeervolle kerstliederen

weerklinken.

Ook onze leerlingen van L1 tot L6 gaven een gesmaakt

optreden. Tussendoor klonk een bezinningstekst, een

kerstverhaal en een optreden van Clara Strobel, leerlinge uit

L6 die op de piano op haar eentje de kerk stil kreeg met “3-

stemmige inventie in C” (J.S. Bach) en “Sonate in G Hob

XVI/34 1e deel moderato” (J.Haydn).


Late kerst.

Toen de kerstband de “Jingle bells”

bracht, was er geen houden meer aan;

groot en klein zongen uit volle borst

mee, kerstmutsen vlogen in de lucht en

meteen was de toon gezet voor het

starten van de kerstmarkt. De vele

reacties nadien, mondeling en ook via

mail, logen er niet om: deze

kerstevocatie was meer dan geslaagd.

Proficiat aan allen die hier een steentje

toe bijgedragen hebben en dank aan het

massaal opgekomen publiek.

Na de kerstevocatie stroomde de

speelplaats vol met kooplustigen voor onze

kerstmarkt. Kleuters en leerlingen van de lagere school hadden hun kraampjes

mooi ingericht en heel wat knappe dingen in de klas gemaakt. Deze prachtstukjes

werden te koop aangeboden ten voordele van het goede doel: vzw. ‘Kind en

Kankeranimatie’.


Late kerst.

Al heel vlug zagen wij dat de kraampjes snel uitverkocht raakten. Massaal werd

er gekocht en dit hielp ons aan het grandioze bedrag van € 2154 Dit werd dan ook

overgemaakt aan de vzw., die heel wat zieke kindjes een leuk moment kan

bezorgen.

En toen werd het tijd voor het “serieuze” werk. De eettentjes en drankfonteintjes

deden gouden zaken. Het oudercomité genoot dan ook van deze massale respons.

Deze fondsen gaan in de kas om later de school te ondersteunen in enkele

projecten.


Late kerst.

De verkoop aan de kerstkraampjes kwam dit jaar ten goede aan

vzw. Kind en kankeranimatie

In 1988 begon het allemaal: hij kreeg te horen dat hij kanker had. Tijdens zijn

behandeling in het ziekenhuis, trachtte hij ondanks zijn eigen leed en pijn

anderen te helpen. Wat hij aan ellende vaststelde in het ziekenhuis trof hem diep

want door het gebrek aan sponsoring, steun van derden, kon niets ondernomen

worden om voor deze mensen hun ziekte zo dragelijk mogelijk te maken. Let

wel, met mensen bedoelde hij "kleine mensen" oftewel kinderen... de nieuwe

generatie. Zichzelf wegcijferend nam hij met de volle steun van zijn echtgenote

het initiatief om pluchen beertjes te verkopen op beurzen en in filiaalwinkels. Het

succes bleef niet uit en het ingezamelde geld werd gebruikt om louter één doel te

realiseren: animatie voor jonge kankerpatiënten, zowel in het ziekenhuis als

erbuiten. Op 22 oktober 1986 overleed hij aan zijn ziekte. Vandaag is de

dagelijkse leiding in handen van mevrouw Verleysen-Devits, omringd door een

vaste kern vrijwilligers en ondersteund door een coördinator en de raad van

bestuur. Een afgevaardigde nam de cheque van € 2154,74 ontroerd en met grote

dankbaarheid in ontvangst.


Late kerst.

Wat doet de vzw. Kankeranimatie:

• Budgetten ter beschikking stellen.

Vanaf het najaar 2011 wordt er door ons, in functie van de beschikbare

budgetten, fondsen ter beschikking gesteld aan de pediatrische afdelingen

van de ziekenhuizen waarmee we samenwerken. Dit a rato van 1 cheque per

maand.

• Uitstappen maken

Dit zijn heel dikwijls jaarlijks terugkerende evenementen zoals een bezoek

aan een evenement of een pretpark. De uitstappen worden georganiseerd

door de ziekenhuisdirecties zelf. Wij stellen de toegangskaarten ter

beschikking.

• Prikmanden

Dit zijn manden vol speelgoed en gadgets

waaruit patiëntjes mogen kiezen als ze een

prikje (bloedafname, inspuiting,...) dienen te

krijgen.

Hierbij financieren wij niet alleen de manden

en hun inhoud. Wij geven ook logistieke

steun: wat moet erin, waar kunnen wij het

aankopen, wanneer is de mand leeg en

wanneer moet er terug gevuld worden. De

implementatie en efficiënt gebruik in de

kinderafdeling, laten we aan het

ziekenhuispersoneel over. Er worden

minimum 4 prikmanden per ziekenhuis per jaar voorzien.

• Verlenen van financiële steun voor wetenschappelijk onderzoek

Zoals u kunt zien zijn er nogal regelmatig terugkerende evenementen

waarvoor een budget gepland moet kunnen worden. De patiëntjes zien

ernaar uit. Dat is onze grootste motivatie om door te gaan.


Berekoud???


In de tempel van de Maya’s

Naar de chocoladefabriek.

Het eerste tot het derde leerjaar hadden een activiteit met stip in de agenda

aangeduid: het bezoek aan de chocoladefabriek van Côte d’Or in Halle.

Vooraleer het zover was leerden wij in de klas heel wat over chocolade, over de

fabriek en de producten. Zo weten wij nu dat chocolade van cacaobonen gemaakt

wordt. Deze komen uit Zuid-Amerika en Afrika. De Maya’s brouwden er eerst

chocoatl van. Deze drank viel niet in de smaak van de ontdekkingsreizigers, maar

uit noodzaak, omdat de drank aan boord op was, gebruikten ze deze toch. Met het

toedienen van suiker werd de smaak heel wat aanvaardbaar en ontstonden o.a. in

Engeland de eerste koffiehuizen met deze drank. Nadien ging men over tot het

maken van chocolade.

Fabrieken ontstonden en zo geraakte het merk Côte d’Or wereldwijd bekend.

Hun teken : de olifant, haalden ze van een postzegel uit Ghana waar cacaobonen

werden aangekocht.



Dit hele gebeuren werd ons in de chocoladetempel nog eens heel duidelijk

gemaakt. Wij stapten de tijdmachine in die ons achtereenvolgens in een tempel

van de Tolteken, in het ruim van een schip van de ontdekkingsreiziger Cortez en

in een oude fabriek bracht.

Het tweede deel van ons bezoek was een rondleiding door de fabriek. Allerlei

veiligheidsregels en afspraken rond hygiëne dienden wij strikt na te leven. Alles

was ook topsecret en foto’s mochten niet genomen worden. Van de warme lijn

waar de chocolade gemengd en verwarmd werd, ging het naar de koude lijn. Om

de luchtbellen te verwijderen trilden de machines de chocolade, die ging daarna

in reuzengrote koelkasten om nadien via de lopende band verdeeld, gecontroleerd

en ingepakt te worden.

Het laatste deel van onze leeruitstap zette ons zelf aan het werk in het labo. Wij

kregen een mall van reepjes chocolade, daarin goot de gids lopende chocolade.

Wij moesten deze trillen om alle luchtbellen te laten ontsnappen. Luchtbellen

zouden gaten in de chocolade maken.



Na dit werkje gingen wij aan het ontwerpen: een wikkel tekenen om rond onze

chocolade te doen. Ondertussen zat onze reep in de ijskast en mochten we een

chocolaatje proeven. Na een halfuurtje was de chocolade voldoende opgesteven

en begonnen wij de zaak in te pakken: eerst het foliopapiertje errond en tenslotte

onze zelfontworpen wikkel.

Bij het afscheid kregen wij nog een chocoladezakje mee waarin allerlei producten

van Côte d’Or zaten. Wij kregen de raad deze te delen met het gezin, niet alles op

één dag op te eten en het poetsen van onze tanden niet te vergeten.

Maar wat we zeker niet vergeten, is ons bezoek aan de chocoladetempel en de

fabriek. Het was geweldig.

Onderdompeling in de chocolade …… fabriek met L3!

Joepie!! Eindelijk was het

zover. Ons derde leerjaar

bracht als laatste groep

een bezoek aan de

chocoladetempel.

Onze nieuwsgierigheid

werd werkelijkheid toen

we langs een kleine deur

de fabriek binnenstapten.

Onmiddellijk werd

iedereen bedwelmd door

de heerlijke geur van

chocolade.



We stonden perplex te kijken en te luisteren naar onze gids. Wat een machines

allemaal!

Onvergetelijk toen we uitgenodigd werden om onze eigen chocoladereep te

maken. Deze heeft ons zeker gesmaakt. Mmm….


“Van heren en heren”….

“Meneer & meneer” is geen beleefdheidsformule maar

is de titel van een stuk, gebracht in de stadsschouwburg

en bijgewoond door onze kinderen van het eerste

leerjaar.

Het werd een mooi muzikaal spektakel, afgewisseld met

grappen en muzische elementen.

De kinderen werden regelmatig betrokken in het stuk,

wat het des te aangenamer maakte. Het stond dan ook

buiten kijf: iedereen vond het de moeite waard om dit

stuk te hebben mogen beleven.

Het theatergezelschap had ook

verwerkingslessen aangeboden. Dit gaf leuke

lesjes in de klas: met gekke geluiden toch mooie

muziek maken, O lief klein olifantje kreeg

allerlei liefkozingen en de schilders gingen aan

het werk om een olifant te tekenen.

Ook konden we kennismaken met verschillende

instrumenten, zoals ukelele, trompet,… en

verschillende muziekgenres zoals marsmuziek,

rustige en rockmuziek,… Dat dan ook helemaal

beleven met handen en voeten, dat was de top.


“Zoektocht naar een goed boek”.

In januari mochten wij ons letterdiploma halen. Fier als een

gieter gingen wij naar de directeur die er zijn handtekening

onder plaatste, maar vooral ons proficiat wenste voor het

behaalde resultaat.

Dit was voor het eerste leerjaar het uitgelezen moment om

ook op verkenning te gaan naar de bib. Daar werden wij

onthaald door een lieve juf. Zij vertelde alles over de bib,

maakte ons wegwijs doorheen alle soorten boeken, vertelde

een verhaal en speelde met ons een memoryspel waarin wij de regels en

afspraken al spelend verkenden.

Wij onthielden dat wij in de

bib heel veel mooie en

spannende avonturen

kunnen beleven en dat wij

er steeds welkom zijn om

heel wat boeken te komen

ontlenen om deze thuis te

verslinden en nadien proper

en keurig terug naar de bib

te brengen. Want wij weten

nu immers zeer goed het

verschil tussen een bib en

een boekenwinkel!


In de voetsporen van een jeugdschrijfster.

In januari presenteerde in de bib

jeugdschrijfster Moniek Vermeulen

haar realisaties voor onze kinderen van

het eerste.

Zij kon onze kinderen een uur lang

boeien. Het werkte aanstekelijk en al

gauw gingen de meesten in de bib op

zoek naar boeken van haar.

Iets meer van haar nu:

Op 10 juli 1959 werd ik geboren te Sint-Niklaas.

Ik ben getrouwd met Frank Pollet.

We wonen in: Palingsgat (een heel mooie straat met een

lelijke naam) 54, 9111 Puivelde.

Ook mijn man, Frank, is auteur van kinderen

jeugdboeken. Er wordt dus heel wat afgeschreven in ’t

Gat (zo wordt onze straat ook wel genoemd)!

Terwijl we samen zitten te werken in onze

schrijfkamer, genieten we van het landelijke

uitzicht en ook van Victor en Henri, de twee

ezels die in onze tuin rondlopen én van Alice en

Elisabeth, onze kippen.

Mijn hobby’s zijn lezen en

koken (lekker!) en Frank

en de ezels verzorgen.


In de voetsporen van een jeugdschrijfster.

Vroeger was ik ook sportief (ik liep

zelfs enkele marathons!) maar wegens

een knieoperatie en een beetje te

weinig doorzettingsvermogen staat dat

nu op een laag pitje.


Neem je tijd!

Tijdens de jeugdboekenweek gingen de kinderen

van het eerste en tweede leerjaar naar de bib. Bij

het thema ‘Tijd’ stond er een workshop met

jeugdschrijfster Hilde Schuurmans op het

programma.

Op de website van de auteur leren wij haar beter

kennen:

“Tekenen, schilderen, schrijven en vertellen. Dit

doe ik al van toen ik kind was. Beschreven

papiertjes met tekeningen werden dubbelgevouwen, geniet of genaaid. En zo

ontstonden boekjes, verjaardagskaarten, posters of gewoon de krant. Het was

bijna vanzelfsprekend dat ik later beeldende kunsten en toegepaste beeldende

kunsten zou gaan studeren.

Meteen na mijn studies (1996) werd een

eerste prentenboek ‘Plotter wil niet

zwemmen’ uitgegeven. Een boek dat werd

vertaald in minstens tien verschillende

talen. Sindsdien ben ik blijven tekenen en

schrijven : prentenboeken, leesboeken en

ander creatief werk.

Mijn specialiteit in vrijwel al mijn creaties

is het tekenen en beschrijven van

personages. Meestal in de vorm van dieren

met menselijke trekjes. Ik vind vooral mijn passie in het weergeven van

gezichtsuitdrukkingen, lichaamstaal, humor en details in het decor …. Het maakt

van de kleurrijke tekeningen en verhalen steeds opnieuw een boeiend geheel om

naar te kijken of te luisteren.

Naar aanleiding van mijn boekencreaties geef ik gedurende het hele schooljaar

lezingen en workshops op scholen en bibliotheken. Ik merk regelmatig dat mijn

tekeningen, teksten en vertellingen zowel groot als klein blijven raken of

ontroeren. Dat doet me plezier. En vele van mijn boeken kunnen een

inspiratiebron zijn voor het omgaan met herkenbare situaties.

Door de laatste jaren heel wat workshops en cursussen te volgen omtrent

hoogsensitiviteit, communicatie, wie ben ik?, coaching, … is authenticiteit en

eenvoud in mijn creatieve werk nog belangrijker geworden.”


Neem je tijd!

Enkele werken van Hilde Schuurmans:

Het begin …

Plotter is het eerste figuurtje dat ik voor

een prentenboek creëerde. Het hondje

Plotter verbeeldt een kleuter die

uitgedaagd wordt door hindernissen,

bijvoorbeeld de eerste keer zwemmen,

verhuizen, … .

Plotter zoekt altijd naar een eigen manier

om met een uitdaging om te gaan en ze te overwinnen. Het samengaan van

humor, herkenbaarheid en verbeelding maken deze Plotterboeken tot een mooi

geheel.

Plotterboeken:

Plotter wil niet zwemmen

Plotter viert feest op school

Plotter gaat verhuizen

Plotter wil een kerstcadeautje

Plotter is jarig

Plotter gaat logeren

Plotter en het cadeautje voor de Sint

De workshop met haar werd een boeiend uurtje. Zij

dompelde ons in een sfeer van het gemis om een

overleden vriendje. Via de dierenwereld en

ondersteunend met aangepaste muziek werden de

gevoelens opgewekt en kregen wij een mooi stukje

roman in levende lijve.

Nadien was het de beurt aan de heksen, een tijdsmonster,

een wens-ster,… om ons mee te tronen in boeken van

haar. Via zang, beweging en meevoelen werden deze

dingen bijna levensecht.

Op het einde kreeg elk nog een kaartje met een gedicht.


Neem je tijd!

L2 luistert ontroert naar het verhaal van konijntje Pipa, gebracht door Hilde

Schuurmans in de bib.


Aan het werk!

De vogeltjes varen er wel bij: dank je wel voor die lekkere voedselkransen.

Zelf een zandloper maken; gemakkelijk gezegd dan gedaan. Toch lukte het met

technisch vernuft om deze klus te klaren in L1.


Daar zijn geen woorden voor!

Hier de vragen van een examen en de

antwoorden van de student.

Hij was gebuisd, maar ik zou hem 100 %

geven.

V: In welke oorlog stierf Napoleon? In zijn laatste V: Waar is het verdrag van Versailles getekend ? Onderaan de laatste bladzijde V: In welke staat vloeit de Missisipi ? In vloeibare staat V: Wat is de voornaamste oorzaak van echtscheiding? Het huwelijk

V: Wat is de grootste oorzaak van buizen ? De examens V: Wat kun je nooit eten als ontbijt ? Middagmaal en avondmaal V: Wat lijkt op deze halve appel ? De andere helft V: Als je een rode steen in de zwarte zee gooit, wat

gebeurt er dan? De steen wordt nat

V: Hoe kan een man acht dagen zonder slapen? Geen probleem : hij slaapt ’s nachts V: Hoe kan je een olifant met één hand optillen? Je zult nergens een olifant met één hand vinden V: Als je in één hand 2 appels en 3 peren hebt en in de andere hand 2 peren en 3 appels,

wat heb je dan ? Zeer grote handen

V: Als acht man 10 uur nodig hebben

om een muur te metsen,

hoelang zou het duren met zes man ?

Niets, de muur is al gemetst door die 8

V: Hoe kan je een rauw ei op een betonnen

vloer laten vallen zonder die te breken Heel gemakkelijk:

een betonnen vloer breekt niet zo

gemakkelijk.


Laat je zien!!!

Het begin van elk jaar maakt agent

Rob zijn opwachting in onze klassen.

Tijdens onze verkeersweek gaat hij

met L1 en L2 de straat op en wijst

de kinderen op de gevaren van

het verkeer. Hij probeert hen

dan ook kundig en veilig

door het verkeer te loodsen.

Na de praktijk kon men in de klas bewijzen dat er reeds

heel wat parate kennis aanwezig was. Ook in de andere

klassen maakt hij de kinderen diets hoe ze veilig de

straat op kunnen.

Onze verkeersweek valt midden in de actie van de

fluohesjes. Gezien worden redt heel wat levens,

daarom hebben wij elk jaar aandacht voor het

aantrekken van de fluohesjes. Ook al kan het niet zo

cool zijn, het belang ervan krijgt steeds de bovenhand.

Wij feliciteren allen die elke dag moedig en overtuigd

naar school komen, getooid in een fluohesje.


Help! Onze meester speelt nog met poppen! Onze meester was de voorbije maanden niet op school… Een ziekte? Een

operatie? Een onrustwekkende verdwijning? Nee hoor, hij ging twee maanden

op tournee met het theaterstuk “Dwarf” van Theater Tieret.

Maar wat is dat eigenlijk “op tournee gaan”? En zou dat leuk zijn of speciaal?

Wij, de leerlingen van 6B, vroegen het hem!

Hoe ziet een doorsnee dag eruit op zo’n tournee?

Wel, de dag begint heel vroeg! Zo rond 5uur30 vertrokken we meestal met onze

grote camionette. Daarin zit alles wat we nodig hebben om de voorstelling te

spelen: decor, poppen, technisch materiaal,…

Omdat ons decor opbouwen zo’n 3 uur duurt, moesten we telkens beginnen

opbouwen om 7 uur. Omdat wij een gezelschap zijn met weinig centjes, moeten

alle acteurs en muzikanten ook mee helpen opbouwen en afbreken. Zo’n opbouw

begint met het uitladen van de camionette (mijn rug doet er nog zeer van) om

vervolgens te beginnen aan de opbouw van het decor. Een hele constructie werd

telkens rechtgezet, gordijnen bevestigd, kabels en lampen vastgemaakt,…Dit

alles duurt een dik uur. Nadien komt de lichttechnieker aan de beurt.


Help! Onze meester speelt nog met poppen! Die hangt de juiste lampen op de juiste plaats, richt ze naar de juiste plek en

programmeert alles op de lichttafel. Ook een uurtje werk. Dan wordt alles

afgewerkt en wordt het geluid geregeld: instrumenten versterken, micro’s juist

afstellen en dan soundchecken! Nog een tiental minuutjes kostuum aantrekken

en poppen goedleggen en dan kan de voorstelling beginnen! Deze duurt 55

minuten. Meestal speelden we twee voorstellingen op een dag, soms zelfs drie!

Na de laatste voorstelling moet alles uiteraard afgebroken worden en opnieuw in

de camionette geladen. Terwijl de opbouw 3 uur duurt, duurt de afbraak slechts

45 minuten! En gelukkig maar, want meestal moesten we nog een tijdje de baan

op daarna…

Dus zo’n dagje spelen begint om 5uur30 en om 17 uur ben je thuis.

Wat vond je het tofste?

De reacties van het publiek,

het spelen, zingen en plezier

maken. En soms mochten we

’s middags ergens in een

restaurantje lekker gaan eten

of moesten we wel eens

blijven slapen (in een

viersterrenhotel) omdat de

verplaatsingen te ver waren.

Wat zijn de minder leuke kanten?

Het vroege opstaan, het sleuren van zware decorstukken in en uit de camionette.

En vooral de verkeersdrukte op de autostrade.


Help! Onze meester speelt nog met poppen!

Waar hebben jullie zoal gespeeld en hoeveel keer?

Wij hebben dit stuk drie seizoenen gespeeld, in totaal 128 keer voor zo ongeveer

20 000 toeschouwers. In januari en februari speelden we 63 keer.

En waar we zoal gespeeld hebben?

Eigenlijk overal, van Limburg tot West-Vlaanderen over de Kempen tot in

Nederland. We speelden wel enkel in culturele centra, dat zijn grote theaterzalen

waar veel technische ondersteuning is, want we hebben nogal veel belichting en

ruimte nodig.

Ben je blij dat je terug op school bent?

Natuurlijk, want nu heb ik weer elke dag een publiek waar ik huiswerk en straf

aan kan geven


Dwarfffff….

Zoals de meesten wel weten, is meester Vik sinds kort terug.

Hij is een maandenlang een theatervoorstelling gaan spelen met Theater Tieret.

“Dwarf” heet het stuk.

Op 1 maart was hij terug en mochten we samen met het vierde leerjaar eens gaan

kijken naar de theatervoorstelling.

Dwarf gaat over Jeffrey, Jeffrey Hudson. Toen Jeffreys moeder zwanger was

vervloekte ze het onding in haar buik. Ze wou het kind kapot, maar wat ze ook

deed, Jeffrey vocht en leefde en overleefde!

Hij werd meteen naar het weeshuis gebracht en na het weeshuis kwam hij terecht

in een theatergezelschap met allemaal leuke figuren.

Op 6 jarige leeftijd beslist Jeffrey nooit meer te groeien.

De meester deed veel verschillende dingen: gitaar en ukelele spelen, met

verschillende soorten poppen spelen en zelf acteren en zingen.

Er waren veel verschillende soorten poppen te zien: bekpoppen, tafelpoppen,

humanettes en stangpoppen!

De muziek was ook knap: de muzikant speelde op een banjo, gitaar, voetbas,

balalaika en zelfs een zingende zaag!

We vonden het heel

grappig toen de 3

zingende mannetjes

opkwamen! Die deden

dan een dansje en

zeiden grappige dingen.

Er zaten wel een paar

sloebers in het publiek.

Maar we hebben ervan

genoten, welkom terug

meester!

Steffi Van Goethem 6B


Zet de zotskap maar op!


Zet de zotskap maar op!

Carnaval blijft de kinderen aanspreken.

Reden genoeg om toch even tijd te maken

voor deze muzo-activiteiten. Het begon met

duiding in de klas, gevolgd door het grote

werk. Vooreerst werden velen omgetoverd

in prinsessen, dieren, filmhelden,… De

schminkstands hadden veel belangstelling.

Ondertussen maakte meester Matthias zijn

discotafel klaar. De massa werd in beweging

gezet onder de grote carnavalkrakers. Na een

eerste zachte aanzet, begon er meer en meer leven in de brouwerij te komen.

Sfeerbeelden zeggen iets, maar om er helemaal van onder de indruk te zijn,

diende je er echt bij te zijn. De krokusvakantie kon niet beter ingezet worden.


Aan het werk!


Modebewust!.

De hippe trollen

In de 25e eeuw dragen de trollen nog altijd de kledij van Tommy trol. Maar op

een dag kwam aan de poort van het dorp een trol aankloppen. Hij zei : ”Ik ben

Hollister!” De poortwachter vraagt : “Wat kom jij hier in godsnaam doen?” “Ik

zou in het dorp graag een winkel openen, ”antwoordt Hollister. De wachter zegt:

“Ik ga het dorpshoofd halen.” “Oké,” antwoordt Hollister. “Wat is er?” vraagt het

dorpshoofd. “Ik zou graag een winkel openen in dit

dorp,” antwoordt Hollister. Het dorpshoofd zegt:

”Er zal een stemming gebeuren, kom morgen terug

voor de uitslag.” “Zal ik doen,” antwoordt Hollister.

Na een kwartier kondigt het dorpshoofd een

stemming aan in het dorp. De volgende dag staat

Hollister weer aan de poort van het dorp en vraagt:

“Is de uitslag bekend?” “Ja,” antwoordt het

dorpshoofd. “Er zijn 50 trollen die ‘voor’ stemmen

en 45 die ‘tegen’ stemmen,” zegt het dorpshoofd.

“Dus ik mag hier een winkel openen!” roept

Hollister.

De volgende dag komen er veel trollen op straat met als aanvoerder Tommy trol.

Ze protesteren tegen Hollister. Tommy trol roept : ”Weg met Hollister! Weg met

Hollister!” Tommy trol werd onmiddellijk door de trollenpolitie opgepakt. Na

een maand bouwen in het dorp, gaat ‘Den Hollister’ open. Een beetje later loopt

iedereen rond met Hollisterkledij.

Na een maand in de gevangenis komt Tommy

trol vrij en dacht in zijn hoofd: “Hier komt

verandering in, niemand mag nog Hollister

dragen.” Tommy trol ging in een

vermomming naar de Hollisterwinkel en liet

er een stinkbom ontploffen. Iedereen rende

naar het dorpsplein. Tommy trol was

ondertussen al terug in zijn eigen winkel en

deed hem na een maand weer open. Opeens stond Tommy trol zijn winkel vol

met mensen. Vooral zijn trui van de nieuwe collectie viel in de smaak. Die dag

verkocht hij er al 80. En zo moest Hollister zijn boeltje pakken en weggaan

wegens slechte verkoop. In het dorp leefde men nog lang en gelukkig.

Steyn (6C)


Modebewust!

Modezotte Lies!

Er was eens een koning en een koningin die regeerden over hun land genaamd:

Swentibolt. Ze hadden een dochter Liesje. Ze was verwend opgegroeid en had

van haar 2 jaar al en hele dressing vol kleren met de bekendste en duurste

merken. Als haar ouders vroegen of ze misschien iets wou hebben zoals: een

nieuw stuk speelgoed of een huisdier dan riep

ze : “Nee, ik moet niks hebben. Het enige dat

mij interesseert zijn kleren, schoenen en

handtassen! Ik wil meer modespullen!” De

koning en koningin maakten zich zorgen.

Liesje zei steeds: “Ik moet toch mee met de

mode zijn. De kleren die ik vorige week heb

gekregen zijn allemaal niet meer in de mode.”

Haar ouders snapten het totaal niet. Hoe kon

hun dochter toch zo onbeleefd zijn!?! Dit was

echt niet mogelijk.

Op een dag gingen haar ouders maatregelen nemen. Ze

riepen hun dochter, die natuurlijk weer volop kleren aan

het passen was, naar beneden. “Wat is er nu weer?”

vroeg Liesje. “We willen je spreken over het feit dat je

veel te verwend bent. We vinden dat je veel te veel gaat

winkelen. We nemen je creditkaart af en je mag maar

één keer in de maand gaan shoppen.” Er viel een

ongemakkelijke stilte. Opeens begon Lies te praten:

“Waarom doen jullie me dit aan?!! Zo is er echt niks aan

mijn leven!”

Lies was echt woedend. Hoe konden haar

ouders dit maken, zoveel kleren had ze nu

ook weer niet hoor! Ze was dan maar van

plan om gewoon te luisteren maar ze hield

het nog geen week vol.

Op een nacht kon ze er echt niet meer tegen

dus sloop ze stiekem weg. Weet je waar

naartoe? Naar Milaan! Om daar natuurlijk

zoveel mogelijk inkopen te doen. De

volgende dag was ze nog steeds niet thuis.


Modebewust!

Dus belden haar ouders de politie maar die konden niks

vinden , geen enkele aanwijzing. Dagen gingen

voorbij en nog steeds was Lies niet te vinden. Liesje

was natuurlijk volop aan het winkelen. Ze kocht

tassen van: Hermes, Prada, Louis Vuiton,… Ze

had zoveel gekocht dat haar geld allemaal op was.

Ze was blut, het was gedaan!

Ondertussen in het grote villahuis van haar ouders,

zat de koningin te snotteren. Een week later had de

politie ontdekt waar Liesje was. Haar ouders

vlogen onmiddellijk naar Milaan om haar te gaan halen.

Liesje bood uiteindelijk dan maar haar excuses aan. De koning en de koningin

waren echt dolgelukkig. Ze bleven nog een weekje in Italië en gaven haar nog

wat geld maar dat was eigenlijk niet nodig. Liesje had een beroemde

modeontwerper, die héél rijk was, ontmoet en was smoorverliefd geworden. Hij

maakte ook heel vaak leuke kleedjes voor haar zoals: een muziekoutfit,

carnavalspakjes,…

Liesje is met hem

getrouwd en gaan

samenwonen. Oooh ja,

bijna vergeten, ze hebben

3 modieuze kindjes

gekregen. Ze is koningin

geworden van Italië.

(Samen met haar

modekoning natuurlijk!)

Voor de rest leefden ze

nog lang en gelukkig.

Zoa (6c)


It’s party-time

Op zaterdag 09 maart was er aan ons jong

volkje geen houden aan. De dag kon niet rap

genoeg voortgaan tot 17.30 uur, het begin

van de limofuif.

De deuren van de calfac vlogen open, discoman Snor Matthias stond weer eens

paraat en de massa kinderen brachten er onmiddellijk de sfeer in. Voorzichtige

danspasjes, uitbundige bewegingen en cola met chips…. Moet dat nog meer zijn?

Ook de veiligheid kreeg volle aandacht. Enkele bodyguards waren bij de pinken

en op de achtergrond werd her en der een oogje in het zeil gehouden.

Een dikke pluim voor het oudercomité met deze organisatie, ook een proficiat

aan Snor Matthias voor keitoffe muziek en een duim omhoog voor al onze

fuifgangers, voor wie 19 uur een veel te vroeg uur was om af te ronden.

In de late avond en nacht kregen de volwassenen te kans om zich ook eens te

laten gaan tijdens de Collegeparty. Ook hier onthouden wij de goede sfeer,

enthousiaste aanwezigen en een geslaagde organisatie.


Over mijn lijf!

Zoals elk jaar is het weer tijd in het vijfde leerjaar om over ons lichaam te leren.

We beginnen bij gezonde voeding. Wat is jouw voedingspatroon? Wat eet jij bij

het ontbijt? Zitten er in die zoute koekjes dingen die je lichaam nodig heeft of is

het gewoon vulling? Een hele studie werd gemaakt van dingen over goede

gewoonten en slechte gewoonten.

Meester Koen had het fantastische idee om

proefjes uit te voeren i.v.m. voeding. Heel wat

verbazing bij de kinderen en de leerkrachten.

Er zit géén suiker in bloemsuiker! Je hebt

zuurstof nodig om je maag de kans te geven om

je voedsel te verbranden! En er zit (bijna)

evenveel suiker in cola dan in de fruitsapjes!

Misschien toch overstappen op water dan?

Misschien kunnen we water met bloemsuiker

mengen, want daar zit toch geen suiker in…

In een les muzische brachten de kinderen ook

fruit en groenten mee, om net zoals de

kunstenaar Acrimboldo een beeldend werk te

maken met groenten en fruit! Wat een succes.

In kleine groepjes bedachten de leerlingen een onderwerp en maakten er een foto

van. Sommigen maakten een woord, anderen een echte compositie (zoals op de

foto).

Jammer maar helaas, na al deze leuke dingen,

volgde een toets van het geleerde. Gelukkig

konden we ook nog ontspannen in de bibliotheek.

Daar brachten we “Een zee van tijd” door n.a.v. de

jeugdboekenweek. Heerlijk rustig moment waar

zelfs de mensen die niet graag lezen, enorm van

genoten hebben. En rust, dat heeft je lichaam ook

nodig!


Van kleuter tot “zesling”!

Er is mama-turnen, papa-turnen,… maar onze derde kleuterklasjes konden samen

met leerlingen van het zesde leerjaar samen een turnles meemaken. Supertof, riep

men achteraf. De gezichten spreken voor zich.


“Geswimd…” in het water!

Verslag zwemmeeting Lokeren woensdag 30 januari 2013.

Op 30 januari 2013 namen we deel aan het zwemkampioenschap te Lokeren.

Met zo’n 20 leerlingen waren we present.

Het was weerom een heel sportieve zwemnamiddag, waar alle leerlingen hun

uiterste best hebben gedaan. Proficiat aan alle deelnemers en dank aan alle

mama’s voor de hulp tijdens de zwemwedstrijd.

Hier volgt de uitslag:

SCHOOLSLAG:

3e leerjaar

- meisjes,

zilver: Morgane Wante (28.79)

brons: Violette Vandervelden (36.33)

- jongens, zilver: Thomas Van Cotthem (24.64)


“Geswimd…” in het water!

4e leerjaar

- meisjes, goud: Esther Rossou (14.09)

zilver: Flore Ruige (21.66)

- jongens,

goud: Xavier Pendar (22.34)

5e leerjaar

- meisjes,

brons: Camille Vandervelden (28.68)

4e plaats: Severine Daelman (29.97)

- jongens, :

goud: Robbe Hollevoet (22.06)

zilver: Arend Maximus (22.31)

6e leerjaar

- meisjes, zilver: Jill Van Bauwel (23.44)

4e plaats: Lena Segers (26.19)

5e plaats: Melissa Cammaert (31.56)

- jongens,

goud: Alexandros Defterigos (23.69)

zilver: Joachim Van Caekenberghe (25.38)

brons: Eemran El Boujdaini (25.75)

4e plaats: Branko Matthijs (26.63)

5e plaats: Mitch Meersman (29.12)

CRAWL

3e leerjaar

- meisjes,

goud: Morgane Wante (37.87)

zilver: Violette Vandervelden (53.00)

- jongens,

brons: Thomas Van Cotthem (50.00)


“Geswimd…” in het water! 4

e leerjaar

- meisjes,

goud: Flore Ruige (17.97)

brons: Esther Rossou (21.92)

- jongens,

goud: Xavier Pendar (20.72)

5e leerjaar

- meisjes,

brons: Camille Vandervelden (24.28)

5e plaats: Severine Daelman (28.53)

- jongens,

goud: Robbe Hollevoet (16.00)

brons: Arend Maximus (16.56)

6e leerjaar

- meisjes,

zilver: Jill Van Bauwel (19.06)

brons: Lena Segers (21.56)

5e plaats: Melissa Cammaert (36.76)

- jongens,

goud: Joachim Van Caekenberghe (18.56)

zilver: Alexandros Defterigos (19.80)

brons: Branko Matthijs (22.69)

4e plaats: Eemran El Boujdaini(23.97)

5e plaats: Mitch Meersman (30.57)

Aflossing 500 m goud: College A, brons: College B

Swimmathon goud: College A, 4

e plaats: College B

In totaal hebben we 27 individuele

medailles gewonnen en 2 medailles voor

de aflossing en 1 medaille voor de

swimmathon. Totaal : 30 medailles!!!!

Een dikke proficiat aan alle deelnemers.

Sportieve groeten, Juf Kristel


Tussen vier vuren!

Tussen vier vuren bracht heel wat emoties mee. Iedereen spande zich geweldig

in, het ploegspel kreeg de bovenhand en de mooie resultaten bleven niet uit.

Proficiat aan alle deelnemers.


Familienieuws

“Heel bijzonder, heel gewoon,

gewoon een heel bijzondere man, vrouw…”

Zijn overleden:

- Lisa-Maria (°19/12/2012+), zusje van

Sophie en Noah Seghers (K3a); het engeltje

van Sally en Kristof

- Petrus Ivens (1925-2013), grootvader van

An verstraeten (tit. L2b)

- Rita Smet (1948-2013), oma van Zoe (L6c)

en Ara (L3b) Rooms

- Jos Andries (1941-2013), schoonbroer van

Marcel Watté (lid schoolbestuur)

- Andrea Maes (1926-2013), meter van Luc Braem (directeur).

Onze christelijke deelneming

“Nu ligt de wereld voor je open

de geur en klank van duizend nieuwe dagen

Wanneer je moe bent of alleen

zal ik jou op mijn handen dragen”

Zijn geboren:

- Emily Samson, zusje van Eliza.

- OmarAboubaker, broertje van Aboubaker ((L1b)),

Hudaifa (KP) en Shaheed (K2a) El Asjadi

- Younes, broertje van Narjis El Azzouzi (K3A)

- Olivia, zusje van Kobe (K2-3) en Birger (KP) D'heer

- Mila, zusje van Mads (K2-3) Vereecke

Onze hartelijke gelukwensen


Inhoud Geloven……………………………... 01

Zalig Pasen………………………... 02

Woord van de directeur…………… 04

Namens het oudercomité………….. 07

Uit onze kleuterhoek………………. 09

Late kerst…………………………… 18

Berekoud…………………………… 23

In de tempel van de Maya’s………. 24

‘Van heren en heren’……………… 28

Zoektocht naar een goed boek……. 29

In het spoor van een jeugdschrijfster30

Neem je tijd…………………………. 32

Aan het werk……………………….. 35

Daar zijn geen woorden voor……… 36

Laat je zien…………………………. 37

Help, onze meester speelt

nog met poppen!................................. 38

Dwarfffff……………………………. 41

Zet de zotskap maar op……………. 42

Aan het werk……………………….. 44

Modebewust………………………… 45

It’s partytime……………………….. 48

Over mijn lijf…………..…………… 49

Van kleuter tot “zesling”………….. 50

“Geswimd” in het water…………… 51

Tussen vier vuren…………………... 54

Familienieuws……………………… 55

Inhoud………………………………. 56

Schoolkalender 3e trim.………in bijlage

Echo, Pasen 2013

Documents

Transcript of Echo, Pasen 2013