E l it e? Dat hebben ze hier liever niet

9
14 september 2016 IT nrccarriere.nl Elite? Dat hebben ze hier liever niet Internetmiljardair Xavier Niel begon een gratis programmeerschool in Parijs, waar je zonder vooropleiding terecht kunt. Pagina6-7 Prijswinnaars Vincent in Victor zijn in hun vrije tijd ethisch hacker Pagina 13 Verdienen en Uitgeven Vrouw met IT-opleiding? Je hebt de banen voor het uitzoeken Pagina 9 woensdag 14 september 2016 special FOTO HOLLANDSE HOOGTE

Transcript of E l it e? Dat hebben ze hier liever niet

14 september 2016 ITn rc c a r r i e re . n l

E l it e?Dat hebben zehier liever nietInternetmiljardair Xavier Niel begon eengratis programmeerschool in Parijs, waarje zonder vooropleiding terecht kunt.Pagina�6-7

Pr�i�j�sw�i�n�n�a�a�r�sVincent in Victorzijn in hun vrije tijdethisch hackerPagina�13

Verdienen�en�UitgevenVrouw met IT-opleiding?Je hebt de banen voorhet uitzoekenPagina�9

woensdag 14 september 2016

special

FOTO�HOLLANDSE�HOOGTE

samen ambities waarmaken nrccarriere.nl3.c a r r i è re nrc.n ex t

WOENSDAG�14�SEPTEMBER�2�0�16

c a r r i è re.ko r t

Durf te dromen op je werk, Durf te dro·men op je werk (m/v)

Mee

r�#ka

ntoorcliché

s�op�Twitter�via�@

Japke

d

Baas, doe wat je zegt dat je zult doenLEIDERSCHAP

Een consistente baas, daargaan we harder van werken.

Door�onze�medewerkerAnne�Corré

H et klinkt misschien als een lo-gisch advies voor leiderschap:doe wat je zegt dat je zultdoen, houd je aan de dingenwaar je (zegt dat je) voor staat.We vinden het nu eenmaal

prettig wanneer mensen integer handelen – ofdat nu om je ouders, je baas of de minister-pre-sident gaat. Waarom? Simpel: het schept hel-

derheid, en daar kunnen we wat mee.Uit recent onderzoek van de Rotterdam

School of Management blijkt zelfs dat werkne-mers productiever zijn wanneer leiders zich in-teger gedragen. Maar hoe doe je dat, een integerebaas zijn? Je kunt een moeder Theresa zijn, maardat betekent niet dat je een bedrijf kunt leiden.

„In het bedrijfsleven blijft winst maken eenbelangrijk doel”, zegt Hannes Leroy, professoraan de Rotterdam School of Management eneen van de onderzoekers. Leroy: „In ons onder-zoek gaat integriteit dus niet zozeer om moreel‘go e d’ handelen, maar vooral om consistentzijn: doen wat je zegt dat je zult doen.” Me d e -werkers weten op die manier niet alleen precieswat er van ze verwacht wordt, maar ook waarze het allemaal voor doen. En een heldere

boodschap (‘Hier gaan we met dit bedrijf naar-to e’) zorgt voor betrokken werknemers. En datzorgt op zijn beurt weer een hogere productivi-teit. Kortom: schep vertrouwen als baas. Is dithoe we het gaan doen? Dan is dit ook echt hoewe het gaan doen.

Drie stappenMaar: de koers kan wijzigen, en beloftes kunnen– wegens omstandigheden – soms niet nageko-men worden. Hoe zorg je er dan toch voor dat jehet vertrouwen van werknemers niet schaadt?Hannes Leroy geeft drie stappen voor integer lei-d e r s c h a p.1. Weet waar je voor staat, daar begint het alle-maal mee. Leroy: „Wanneer je regelmatig roept:‘Ik vind duurzaamheid belangrijk binnen dit be-

drijf ’, maar als het puntje bij paaltje komt tochliever de kwartaalcijfers op pijl houdt, dan zendtje een verkeerd signaal uit.” Kiezen voor de enewaarde, betekent soms dat je de andere waardeuitsluit. Denk daar over na, en houd vervolgensook koers.2. Leroy: „De volgende stap is dat je zo’n ver-haal helder weet uit te leggen. Op een dusda-nige manier dat het voor alle medewerkers dui-delijk is.”3. En de derde stap? Dit alles waarmaken. Wa lkthe talk. Lukt dat een keer niet? „Leg ook dat dangewoon uit”, aldus Leroy. „Zorg er in ieder gevalvoor dat niemand kan denken: hij is het verge-ten, of zij komt haar beloftes niet na. Dat schaadthet vertrouwen. Leg altijd uit waarom iets niet isgelukt, of anders is gelopen.”

Ja p ke - d . ‘Durf te dromen’ is het slechtste carrièreadvies ooit

We wordenoverspoeld met

kantoorclichés opons werk. Worden wedaar beter van, vraagtJapke-d. Bouma zich

wekelijks af.

Vroeger in de klas stond er zo’nbeetje de doodstraf op, als je zat tedromen. Maar tegenwoordig hoorik het geregeld loopbaanadviseurszeggen. Beroemdheden roepenhet ook vaak bij College Tour, of

topsporters in ‘c arrièreclinics’ – volg je dromen,voel je dromen, maar vooral: dúrf te dromen!Voor al deze mensen is dromen blijkbaar één vande meest hachelijke dingen die ze ooit hebbenmoeten doorstaan – je moet het maar durven.Maar toen ze eenmaal hun angst om te dromenopzij hadden gezet, bleek dromen de poort naarhun succes.Ik wist het allemaal niet, maar je blijkt dus vanalles te kunnen met je dromen op kantoor. Moetje maar eens kijken op die sites voor ‘v italiteits-c o a c h i ng ’. Die hebben vaak een zonsondergangop de achtergrond en zwepen je op dat je „won -deren kan laten gebeuren door af en toe te dro-m e n”, dat je met „dromen een visie kan creë-re n”, en dat het heel „nuttig is om een droomfac-tor toe te voegen aan je ambities”. Alles voor je„d ro o m b a a n”. Je kan zelfs met het hele bedrijfeen „d ro o m s e s s i e” volgen. Dat is „ideaal bij dekick off van projecten”, zo staat er, omdat dro-men zorgen voor „verbinding, humor, focus,energie en motivatie”. Schitterend.

En dan maar snurken in zo’n zaaltje.Jongens, hou eens op met die onzin. Iedereendurft te dromen, iedereen doet het en iedereenkan het. Ik ken niemand die NIET durft te dro-men. Ja, mensen met grote psychiatrische pro-blemen, die durven niet te dromen. Maar voorde rest van de natie is ‘durf te dromen’ z o’nbeetje het equivalent van ‘durf te ademen’, ‘durfte kijken’ of ‘durf een broodje te eten’ – het is hetslechtste carrièreadvies ooit.

Want durf te dromen, dat zijn de kaboutertjes.Als kind dacht je dat ze ’s nachts je kamer zoudenopruimen en je huiswerk zouden maken. Zo ishet ook met ‘durf te dromen’. Het is bedrog.Sterker nog. Ik ben blij dat ik niet hóef te dro-men op kantoor. Want dan zou ik geregeld inmijn blootje een presentatie staan te geven op deafdeling sales of hevig tongend met mijn baasnaast de kroketten staan. Want dat soort dingengebeuren er in dromen. Ik heb nog nooit iemandgehoord die had gedroomd dat hij de roostershad rondgemaakt, een nieuw logo had verzon-nen en die belangrijke offerte had binnenge-haald. Áls je al aan het dromen raakt op kantoor.Want dan moet je eerst inslapen en in die diepeREM-fase komen. Ik vind dat nog best lastig alser iemand naast je kattenfilmpjes aan het kijkenis.

Ik snap die coaches wel, het is natuurlijk mak-kelijker om ‘durf te dromen’ tegen iemand tezeggen dan dat ze hun administratie op ordemoeten maken, hun moeder eens moeten bel-len, moeten gaan sporten of hun huis opr uimen.Maar durfde Neil Armstrong te dromen voordathij naar de maan ging? Ik dacht het niet. Die ateen ei voor zijn ontbijt, sunny side up, en hij ginggewoon. Zo is het natuurlijk ook op kantoor.

Daar zeg je ‘durf te dromen’ alleen tegen de men-sen voor wie het never nooit gaat gebeuren. Dedyslectische stagiair informeert naar vacaturesen je roept: ‘durf te dromen’. Je vraagt je baas omopslag en ze zegt ‘durf te dromen’. Je vraagt dieleuke jongen mee naar de vrijmibo en hij zegt‘durf te dromen’.

Mensen die ‘durf te dromen’ zeggen, zeggeneigenlijk ‘welter usten’.

ILLU

STRAT

IE�TOMAS�SCHAT

S

6.c a r r i è re

Geen collegegeld,geen lesboeken,geen leraren

REPORTAGE�I�T-�O�P�L�E�I�D�I�N�G

École 42 in Parijs werd opgericht uit onvrede met het Franseschoolsysteem. Studenten uit alle sociale milieus leren erprogrammeren. Oud-leerlingen werken nu bij Google.

Door�onze�correspondentPeter�Vermaas

‘R ed Bull, ik heb RedBull nodig”, zucht de20-jarige Kevin Lorcyvoor de deur vanÉcole 42, een gratiso n c o nve nt i o n e l e

programmeursopleiding in Parijs. „Het iszo ontzettend zwaar”, puft de jongen uitde Parijse banlieue terwijl hij de straatoversteekt richting de snackbar die hemaan wat extra energie kan helpen. „Maarwil ik een goede baan, dan moet en zal ikbij deze school binnenkomen”, zegt hijvastberaden.

École 42 is drie jaar geleden opgerichtdoor de Franse telecommiljardair XavierNiel en vernoemd naar het ‘to e v a l sge t a l’uit sciencefictionboek The Hitchhiker’sGuide to the Galaxy (‘Het antwoord op deultieme vraag over het Leven, het Univer-sum, en Alles’ is 42). Niel maakte zich zor-gen over het nijpende tekort aan pro-grammeurs en vermoedde dat veel talentverloren ging door het hiërarchische enelitaire Franse onderwijssysteem.

De school die hij bedacht (motto: ‘Bor nto code’) heeft geen leraren, geen lesboe-ken, geen vaste werktijden en geen er-kende diploma’s. Deadlines zijn er wel,maar studenten mogen zelf weten wan-neer ze de opdrachten afronden: deschool is dag en nacht open, ’s ochtends ishet er dus een stuk rustiger dan ’s avondsvlak voor de deadlines (meestal om 23.42uur). Men werkt in projectgroepjes, me-destudenten controleren de opdrachtenmet instructies van de schoolleiding.

Om toegelaten te worden is geen enkelevooropleiding verplicht: online intelli-gentie- en logicatestjes („spelletjes”, zegtLorcy) bepalen wie van de 70.000 kandi-daten door mogen naar de volgenderonde. De 3.000 die overblijven, wordenin de zomer uitgenodigd om deel te ne-men aan de pisc ine, letterlijk ‘z we m b a d’.Gedurende een maand worden ze in hetdiepe gegooid, waarna een op de drie nanieuwe opdrachten overblijft om de daad-werkelijke opleiding te volgen.

Kevin Lorcy zit nu in die zwemfase. Hijheeft, vertelt hij nippend aan zijn RedBull, het co ll è ge (de eerste vier jaar van hetvoortgezet onderwijs) afgerond, maar eenvervolgopleiding heeft hij nooit gevolgd.Hij werkte in de horeca, maar wilde ver-der en las ergens over 42. „H i e r,” zegt hij„word je niet op je voorgeschiedenis be-oordeeld. Dat is een verademing. Je vindtmensen uit alle sociale milieus en met allemogelijke achtergronden.”

Ervaring met programmeren was nieteens nodig, vertelt hij. „Dat viel in het be-gin tegen, maar het gaat erom samen metanderen oplossingen voor ingewikkeldeproblemen te vinden. Il faut se débrouilleris het motto, je moet je zien te redden. Datis zoveel leerzamer dan klassikaal onder-w ijs.”

Bonjour KevinIn niets lijkt de entree van École 42 aanboulevard Bessières in Noordwest-Parijsop die van een gewone school. Wie zijnpasje scant om de toegangspoortjes teopenen, wordt door een stem verwel-komd: ‘Bonjour Kevin’. De receptionisten,die verstopt zitten achter een enorme

Om�toegelaten�te�worden�tot�École�42�in�Parijs is�geen�enkele�vooropleiding�verplicht:�online�intelligentie-�en�logicatestjes�bepalen�wie�van�de�70.000�kandidaten�door�mogen�naar�de�volgende�ronde.

FOTO

�’S�HOLL

ANDSE�HOOGTE

7nrc.n ex tWOENSDAG�14�SEPTEMBER�2�0�16

condoomautomaat, testen deze middaggierend van de pret een nieuwe virtual re-a l it y-bril. Studenten, de een nog excen-trieker dan de ander, lopen in en uit, han-gen hun skateboard aan een daarvoor be-stemd rek en geven voor alles de indrukhier te wonen.

Dat is ook bijna zo. Tijdens de ‘pisc ine’mogen mogelijk toekomstige leerlingenals ze geen onderdak in Parijs hebben hunslaapzak in een van de zalen uitrollen. Erzijn douches, aan trapleuningen hangenhanddoeken. Zoals iedere moderne tech-campus heeft de school dakterrassen encafeetjes voor de ontspanning. In drieenorme zalen zitten honderden mensenachter grote Apple-schermen aan hun op-drachten te werken.

Behoefte aan ander soort student„Het Franse schoolsysteem”, zegt alge-meen directeur Nicolas Sadirac van 42,„kweekt arbeiders en soldaten met disci-pline en chefs die zeggen hoe er gewerktmoet worden. Dat soort orde en confor-misme werkte goed toen Frankrijk eenmilitaire en industriële grootmacht was.Maar Frankrijk is een conservatief landwaar scholen nog steeds studenten pro-duceren die allemaal zoveel mogelijk opelkaar lijken.”

In de digitale wereld is daar steeds min-der behoefte aan. „Creativiteit, samen-werking en ondernemerschap: daar draaithet om. In de negentiende eeuw kon je inje eentje iets uitvinden, met de huidigecommunicatiesnelheid zul je in een crea-tief proces moeten samenwerken. Ik zoekdus juist mensen die nog niet geformat-teerd zijn, zich niets aantrekken van re-

Ik zoekmensen diezich nietsa a nt re k ke nvan regels end o g m a’s

Nicolas�Sadirac,directeur�École�42

Oprichter�Xavier�NielDe�Franse�Steve�Jobs

Xavier�Niel�(1967),�oprichter�en�fi-nancier�van�École�42,�is�de�meestsuccesvolle�Franse�selfmade�in-t�e�r�n�e�t�m�i�l�j�a�r�d�a�i�r.�Hij�begon�zijn�im-perium�op�zeventienjarige�leeftijdvia�het�Franse�protoweb�Minitel,waar�hij�zich�specialiseerde�in�deerotische�diensten�van�‘Minitel�Ro-s�e’:�peepshows�en�seksshops.�In1993�was�hij�medeoprichter�van�deeerste�Franse�internetproviderWo�r�l�d�n�e�t�.

Met�zijn�bedrijf�Iliad�bracht�hij�on-der�de�merknaam�Free�als�eerstein�de�wereld�een�kastje�op�demarkt�voor�snel�internet,�telefoonen�televisie.�Free�heeft�met�extreemgoedkope�mobiele�abonnementen(2�euro�per�maand�inclusief�bellenen�internet)�de�laatste�jaren�een�prij-zenslag�op�de�telecommarkt�veroor-z�a�a�kt�.

De�‘Franse�Steve�Jobs’,�zoals�hijsoms�genoemd�wordt,�zet�zich�ininterviews�geregeld�af�tegen�deheersende�politieke�en�economi-sche�elite.�Doordat�hij�niet�een�vande�‘Grandes�Écoles’ heeft�gevolgden�niet�uit�een�rijke�familie�komtwordt�hij�gezien�als�buitenstaander.Toen�hij�in�2010�mede-eigenaarwerd�van�dagblad�Le�Monde,�spraktoenmalig�president�Nicolas�Sarkozyschande�van�de�overname�van�deelitekrant�door�„een�peepshow-m�a�n”.

Het�persoonlijk�vermogen�vanNiel�ligt�volgens�zakentijdschriftFo�r�b�e�s�op�ongeveer�9�miljard�eu-ro.�Na�de�École�42,�opent�hij�volgendjaar�in�een�oude�stationshal�bij�hetGare�d’Austerlitz�een�incubator�voorstart-ups�die�de�grootste�in�de�we-reld�moet�worden.

gels en dogma’s en liefst niet uit de be-staande elite komen.”

Sadirac (48) studeerde zelf aan de pres-tigieuze École des Hautes Études Com-merciales (HEC), een zogenoemde‘Grande École’, maar ging na zijn oplei-ding niet werken voor een van de groteFranse bedrijven. Hij begon verschillendestart-ups en in 2000 haalde hij hetnieuws toen hij de website van de Fransepremier had gehackt om de kwetsbaar-heid daarvan aan te tonen. Tegenwoordigkomen de grote multinationals waar zijnHEC-klasgenootjes werken bij hem langsvoor talent.

École 42, zegt Sadirac, is daardoor nu aleen succes. Maar hoe meet je dat? Onge-veer 75 procent van de leerlingen is voor-tijdig afgehaakt, slechts 88 leerlingenhebben in drie jaar het hoogste niveau ‘2 1’gehaald. „Directeuren van gewone scho-len zouden dat vreselijk vinden, maarvoor mij is het geweldig: die mensen zijnnamelijk vrijwel allemaal van school ge-plukt door een groot bedrijf en hebben nueen vaste aanstelling.”

Oud-leerlingen zijn aan het werk bijGoogle, bij de Franse unicor n BlaBlaC aren bij vele andere meer conventionele be-drijven. Zelfs Nasa probeerde 42-studen-ten binnen te halen, pochte 42-oprichterNiel. „Onze leerlingen zijn extreem ge-w ild”, zegt Sadirac. Niel, die onlangs eenvergelijkbare gratis school in Silicon Val-ley opende, heeft beloofd de eerste tienjaar van de school uit eigen zak te betalen,als gift aan Frankrijk. Sadirac: „Hij heeftgezegd dat het de eerste zeven jaar verbo-den is om over de toekomst na te denken.”

Dat oud-studenten makkelijk aan het

werk komen, merkte ook de NederlanderWouter Beets (27). Hij begon de opleidingnadat hij dankzij een Frans vriendinnetjein Parijs was beland en met zijn beschei-den Frans alleen werk vond „als broodbe-zorger om 5 uur ’s ochtends”.

Opdrachten door Google TranslateBij 42, in het begin alle opdrachten uit hetFrans vertalend met Google Translate,legde hij zich toe op genetic programmingen neural networks („de werking van hetmenselijk brein namaken in de compu-ter ”). Doordat hij zijn verrichtingen via desite GitHub vrij toegankelijk maakte,raakten bedrijven in hem geïnteresseerd.Een eerste aanbod van een Amerikaansbedrijf sloeg hij af, maar inmiddels heefthij een vaste aanstelling bij de Fransestart-up Artefact, die zich met digitaledata-analyse voor marketingcampagnesbezighoudt. Dat bedrijf heeft inmiddelsnog twee andere oud-studenten van 42 indienst genomen.

„Wat ik bij 42 geleerd heb,” zegt Beetsop een terras naast de klassieke Parijsepassage waar hij na twee jaar school isgaan werken, „is niet bang te zijn voor hetonbekende. Het is niet erg als je dingenniet weet in de wereld van het program-meren, je kunt onmogelijk alles uit jehoofd leren, maar je moet in staat zijndingen uit te vogelen.” In Nederland hadhij na de havo creatieve opleidingen ge-probeerd, maar geprogrammeerd had hijnog nooit. „Ik was handig met computers,maar ik dacht dat je echt goed in wis-kunde moest zijn om te kunnen program-m e re n .” Maar wat blijkt: „Creativiteit isveel belangrijker.”

samen ambities waarmaken nrccarriere.nl

lear

n!pl

ay!

play

!co

nnec

t!co

nnec

t!

cginederland.nl/helloworld

9.c a r r i è re nrc.n ex tWOENSDAG�14�SEPTEMBER�2�0�16

FOTO

�BOB�VAN�DER�VLIST

VERDIENEN�EN�UITGEVEN

‘Ik heb nognooit zoveelgeld op m’nrekening gehad’

Anita Tran (25) is business-analist bij de Rabobank. In deze functie is ze de schakel tussen het bedrijf en de IT-afdeling. Samen met haar zusje is ze net verhuisd naar een eengezinswoning in Nieuwegein.Door�Marloe van der Schrier� Foto�Bob�van�der�Vlist

IN

‘T egenwoordig zijn er veel banenin de IT. Dat is best wel gunstig,

en ook een van de redenen waarom ikvoor de opleiding Lifestyle Informa-tics koos – een opleiding gericht optechnologie voor kunstmatige intelli-gentie – en niet voor toegepaste psy-chologie. Dan zou ik vast niet zo mak-kelijk aan een baan gekomen zijn.

„Tijdens mijn studie werkte ik bijMcDonalds, daar moest ik nieuwemensen inwerken. Dat was een fijnebaan om naast mijn studie te doen.Verstand op nul en gaan. Maar een cvmet alleen McDonalds erop leek meniet echt aantrekkelijk en ik wildeweleens iets anders, dus ik heb laternog een baantje gehad bij een bedrijfin loopbaancoaching en een tijdje bij-les gegeven. Er moest toch ook geldb i n n e n ko m e n .

„Dat ik vrouw ben, hielp bij het sol-liciteren. Ze zeiden overal dat ze opzoek waren naar diversiteit. Ik ben inmijn team van vijftien mensen deenige vrouw. Ik solliciteerde op vijfplekken, en kreeg vier keer een baan-aanbod. Dat had ik helemaal niet ver-wacht, ik was erg onzeker toen ik gingsolliciteren. Op het eerste aanbod hebik ‘n e e’ gezegd, maar ik was wel bangdat ik spijt zou krijgen. Uiteindelijk ishet goed dat ik dat gedaan heb. Daar-door ben ik nu bij Rabobank terechtgekomen. Ik doe een traineeship enwerk als business-analist: ik ben deschakel tussen vragen vanuit het be-drijf en de IT-afdeling. Ik werk nu vijfmaanden. De eerste keer dat ik salariskreeg was heel gek. Ik heb nog nooitzoveel geld op m’n rekening gehad.”

UIT

‘V orige maand kreeg ik onver-wachts een huurwoning in

Nieuwegein. Ik woonde daar eerder ineen studentenhuis, maar door ge-luidsoverlast was ik eigenlijk altijd bijmijn vriend, zijn moeder en zusje. Ikvond het hartstikke gezellig om daarte wonen, maar had nergens een plekwaar ik me helemaal terug kon trek-ken. Nu krijg ik een eengezinswoningmet tuin. Mijn zusje komt er ook wo-nen.

„Het afgelopen half jaar heb ik ei-genlijk elke dag bij mijn schoonmoe-der gegeten en gaf dus weinig geld uitaan mijn boodschappen. Dat zal weleven wennen zijn als ik straks weervaker zelf zal koken. Ik geef veel gelduit aan eten buiten de deur, wel vijf-honderd euro per maand. Daar gaathet grootste gedeelte van mijn salarisaan op. Ik hecht veel waarde aan leukedingen doen en nu ik zoveel verdien,denk ik ook niet na over de kosten. Ikdoe het gewoon.

„Ik heb eigenlijk een heel groot gatin mijn hand en voel me daar bestslecht over. Ik ga rommelig om metmijn uitgaven, heb nauwelijks over-zicht en koop wat ik wil. Voordat ikging werken, had ik een begroting ge-maakt en bedacht dat ik 800 euro permaand kon sparen. Mijn zusje zei: ‘Jegaat toch wel uitgeven wat je ver-d i e nt .’ En ik: ‘Nee joh, het komt welgo e d’. Maar de praktijk heeft uitgewe-zen dat ze gelijk heeft. Nu ik mijnhuisje heb en straks alle grote uitga-ven gedaan zijn – ik wil nog een bank,bed en nieuwe kledingkast – ga ik échtsparen. Ik zou namelijk graag willenreizen en een motor kopen.”

Vaste�lasten: h�u�u�r/g�a�s�/�wa�-ter/licht/tv/internet�(600�euro),telefoon�(20�euro),�sportschool(20�euro),�verzekeringen�(125�eu-ro),�kleding�en�schoenen�(150euro),�eten�en�drinken�(500�eu-ro),�reiskosten�(90�euro)Laatste�grote�aankoop: nieuwevloer�(600�euro)S�p�a�re�n�:�nauwelijks

Inkomen:�2.230�euro�netto

samen ambities waarmaken nrccarriere.nl samen ambities waarmaken nrccarriere.nl

ZOEKT

De Jong DUKE te Sliedrecht is een innovatief familiebedrijf. Al sinds1957 is het bedrijf succesvol in het ontwerpen, ontwikkelen,produceren en verkopen van coffee-espressomachines voor de OCS-& vending markt. Met vestigingen in Nederland en de VerenigdeStaten en klanten in diverse werelddelen heeft de Jong DUKE eenreputatie opgebouwd als loyale, betrouwbare fabrikant vanhoogwaardige designproducten met een goede performance. Deorganisatie kenmerkt zich door kwaliteit, innovatie, gedrevenheid enservicegerichtheid. De Jong DUKE: ‘because quality is the decidingfactor’. Zie ook: www.dejongduke.nl

projectmanager r&d

U geeft leiding aan een projectteam van professionals gespecia-liseerd in het ontwerpen en ontwikkelen van innovatieve koffie- enespressoapparatuur en rapporteert rechtstreeks aan het hoofdR&D. U overziet meerdere projecten tegelijkertijd en werkt nauwsamen met Sales, Technical Support, Productie en Inkoop. U heefteen hbo-/wo-opleiding Industrieel Ontwerpen of een anderetechnische richting en inmiddels enige leidinggevende ervaring in deonderzoekswereld of in een ontwikkel- en productieomgeving. Ubent een resultaatgerichte organisator die anderen inspireert,motiveert en laat groeien.

Om te solliciteren reageert u via onze website met behulp vanreferentienummer R1826. Voor meer informatie neemt u contact opmet kantoor Amsterdam, mevr. J.F. Vriesema MSc., 06 - 30 25 74 38.Het functieprofiel en de tijdsplanning vindt u op onze website.

samen ambities waarmaken nrccarriere.nl13.c a r r i è re nrc.n ex t

WOENSDAG�14�SEPTEMBER�2�0�16

Het Rode Kruis van het internetINTERVIEW�VINCENT�TOMS,�ETHISCH�HACKER

Vincent Toms en VictorGevers besteden bijna alhun vrije tijd aan ethischhacken. Ze wonnen erdonderdag een prijs mee.

Door�onze�medewerkerMarloe�van�der�Schrier

J e hoort het vaak pas als hetmisgaat: als Dropbox, KPN,Gmail, of noem maar eenander bedrijf gehacktwordt en er gegevens vanhonderden, duizenden,

miljoenen mensen op straat liggen.Maar wanneer wordt voorkómen

dat gevoelige informatie uitlekt of ereen inbraak op de server van een be-drijf plaatsvindt, hoor je er meestalweinig over. En dat is nu precies wat‘ethische hackers’ Vincent Toms (46)en Victor Gevers (40) wel proberen tedoen. In hun vrije tijd.

De twee zijn collega’s, beiden hou-den zich bij de overheid bezig met in-formatiebeveiliging en IT. Geversvertelde Toms dat hij zich bezig hieldmet ethisch hacken. Beiden makenzich druk over veiligheid van bedrij-ven, instellingen en particulieren ophet internet. En Toms, die al vijfen-twintig jaar bezig is met informatie-beveiliging, dacht opeens: „We kun-nen het ook eens een keer echt gaana a n p a k ke n .”

Ze richtten een stichting op, GDIFoundation, en lanceerden Project366. Het doel: een jaar lang kwets-baarheden opsporen, rapporterenaan de bedrijven en vervolgens eenadvies geven over hoe dat lek kanworden gedicht. Project 366 vondsinds januari al vijfhonderd van dieveiligheidslekken in meer dan 55 lan-den. Volgens Toms slechts het topjevan de ijsberg.

Inmiddels stoppen Toms en Geversbeiden bijna al hun vrije uren in ve i -ligheid op i nte r n e t . De taakverdelingtussen de twee is heel duidelijk. G e-vers, ook wel bekend onder hackers-naam ‘0xDUDE’, speurt het web af endoet het technische gedeelte. Tomshackt niet zelf, maar doet van allesdaaromheen: van presentaties ma-ken en teksten schrijven tot het bou-wen van de website en meedenkenover zwakke beveiligingssystemen.

Afgelopen donderdag werd hunwerk beloond met de Digital ImpactAward, een prijs uitgereikt door Ne-derland ICT en het ECP Platform voorde InformatieSamenleving. Ze ver-sloegen de andere kanshebbers: ma-kers van bank-app BunQ en XtraEye,digitale veiligheidsmaatregelen voorouderen in huis.

Is het confronterend, om zoveel bezigte zijn met het voorkomen van hacks?Vincent Toms: „Ja, eigenlijk wel. Alsje ergens leest dat de digitale veilig-heid niet zo goed is, dan denk je: hetzal wel. Maar toen ik voor het eerstzag dat Victor binnen een minuut bijeen bedrijf binnen was, schrok ikwel. Hoe langer ik ermee bezig ben,hoe verbaasder ik word. We investe-ren miljoenen in digitale veiligheid,

maar we zijn niet veel opgeschotenmet z’n allen. De kwetsbaarheid ise n o r m .”

Waardoor komt dat, denk je?„Vaak is het niet de techniek die hetprobleem is, de mens moet het uit-eindelijk doen. Ik zal een simpelvoorbeeld geven: kijk maar naar je-zelf en naar alle wachtwoorden die jemoet onthouden. Waar bewaar je hetallemaal? Het risico zit dan misschienin de portemonnee of agenda. En hoevaak maak je een back-up van be-standen en foto’s? We weten allemaaldat we het zouden moeten doen, demogelijkheden zijn er, maar dat wilniet zeggen dat we het daadwerkelijkdoen. Bedrijven willen zo snel moge-lijk nieuwe producten op de marktbrengen, maar vergeten soms te den-ken aan de veiligheid. Ook al wetenze dat ze dat eigenlijk wel zoudenmoeten doen.”

Jullie doen dit beiden naast je regu-liere baan.„Ja, en het kost onwijs veel tijd, maarje krijgt er veel waardering voor te-rug. In de speech bij de uitreiking hebik wel mijn vrouw bedankt, wantzonder haar steun gaat het niet. Ei-genlijk is het ook beetje gekkenwerk,we steken er dertig tot veertig uur perweek in, staan er mee op en gaan er-mee naar bed. We willen er graag nog

meer tijd aan besteden, maar dat gaatnu gewoon niet omdat we er nietsmee verdienen.”

Er zijn ook partijen die geld verdie-nen met ‘ethisch hacken’.„Wij hebben ons heel bewust georga-niseerd als een stichting, en doen dituit maatschappelijke overwegingen.Moet je je voorstellen dat er iemandverdrinkt. Dan kun je weglopen, ofdiegene redden. Maar als je iemandredt, ga je daarna toch ook niet omhonderd euro vragen? Dat is raar. Wezien het als onze maatschappelijkeverantwoordelijkheid. Stel je voordat er een dossier van een mishan-deld kind op straat komt te liggen,dan wordt zo’n kind dus twee keers l a c hto f fe r.”

Hoe gaan jullie dan doorgroeienzonder geld te vragen?„Er zijn meerdere wegen naar Rome.We zijn op zoek naar een samenwer-king met organisaties als ICT Neder-land en bekijken wat er mogelijk ismhoe we gezamenlijk dit probleemkunnen beetpakken. Eigenlijk zijnwe een beetje het Rode Kruis van hetinternet. We willen dat gevoel in ie-der geval wel uitdragen als stichting.Het idee is om ons uiteindelijk als eengoed doel te organiseren.”

Ethisch�hackenWat�zijn�de�spelregels?

Je�hebt�hackers�met�criminele�in-tenties,�die�data�misbruiken�of�ver-kopen,�maar�er�bestaan�ook�ethi-sche�hackers.�Zij�willen�het�inter-net�veiliger�maken�door�de�be-veiliging�van�internetsystemente�testen.

Ethisch�hacken�is�toegestaan,mits�aan�bepaalde�voorwaardenwordt�voldaan.Die�zijn�opgestelddoor�het�Nationaal�Cyber�SecurityCentrum,�onderdeel�van�het�minis-

terie�van�Veiligheid�en�Justitie.�Ookde�GDI�Foundation�houdt�zich�hier-aan.

Een�lek�moet�bijvoorbeeld�zosnel�mogelijk�worden�gemeld�bijhet�desbetreffende�bedrijf.Envertrouwelijkheid�is�een�vereiste�bijgevonden�gevoelige�informatie.

Wat�absoluut�niet�mag:�data�aan-passen,�verwijderen,�delen�of�degegevens�zelf�bewaren.

‘Eigenlijk is hetgekkenwerk, we steken erdertig tot veertig uur perweek in’

ILLU

STRAT

IE�ISTO

CK

samen ambities waarmaken nrccarriere.nl samen ambities waarmaken nrccarriere.nl

What about you?

Ben jij net als Daniel gespecialiseerd in een bepaalde sector en werkzaam in de arbeidsbemiddeling, of wil je met jouw

specialisatie graag de arbeidsbemiddeling in? Denk jij met jouw expertise relevant te zijn voor YER? Wij zijn aan het

groeien en bieden jou graag een uitdagende vervolgstap in jouw carrière aan. Neem voor meer informatie geheel

vrijblijvend en vertrouwelijk contact op met Menno van der Lely via 06 - 11 11 97 85 of [email protected].

Daniel GabayKey account ManaGer bij yer technoloGy, GespecialiseerD in MachinebouW en procestechnieK “Door mijn gerichte aanpak en intensieve begeleiding ben ik van grote toegevoegde waarde voor mijn kandidaten en opdrachtgevers.”

are you relevant?

Een jaar geleden heb ik gekozen voor een nieuwe uitdaging als Key Account Manager Technology bij YER. Een wezenlijk onder deel van deze stap was het opzetten van een nieuwe vestiging in Enschede. Om dit tot een succes te maken, is kennis van de markt en techniek essen tieel. Door intensief samen te werken en de juiste vragen te stellen ben ik voor mijn opdrachtgevers een volwaardig sparringpartner, in plaats van alleen een ‘wervingskanaal’. Mijn kandidaten geven aan dat ik door mijn persoonlijke benadering goed weet in te spelen op hun doelen en ambities en zo bijdraag aan een uitdagende vervolgstap in hun carrière.

Mijn opdrachtgevers variëren van startups tot grote multinationals. Zij ondervinden momenteel dat er een schaarste is in goede technische professionals. Hierdoor kunnen afdelingsdoelstellingen onder druk komen te staan of worden projecten niet opgeleverd. Naast de bemiddeling van vaste vacatures zijn we daarom vanuit YER Enschede een unieke pilot aan het ontwikkelen, waarbij we met acht technische organisaties in de regio Oost-Nederland een samenwerking aangaan. YER neemt technische professionals in vaste dienst, die voor tijdelijke projecten binnen de deelnemende organisaties worden ingezet. Door de professionals te rouleren is de kans groot dat een opdrachtgever bij een volgend piekmoment een project engineer kan inschakelen die al ervaring heeft met de organisatie. Voor de professional is het een mooie gelegenheid om bij diverse organisaties een kijkje in de keuken te nemen. Een win-win situatie voor mijn netwerk!

Door mijn proactieve manier van werken, spreek ik niet alleen beschik- bare kandidaten, maar ook latent geïnteresseerden. Hierdoor heb ik een goed beeld van de beste kandidaten in de markt en kan ik snel en kwalitatief inspelen op de vraagstukken van mijn opdrachtgevers. Zo heb ik bijvoorbeeld een opdrachtgever die SAP aan het imple-men teren is. Dit moet gestroomlijnd worden met lopende projecten. Doordat ik precies weet welke kennis hiervoor gevraagd wordt en wie toe is aan een volgende stap, heb ik op korte termijn twee engineers in weten te zetten die zich nu richten op de deelprojecten. Hierdoor worden deadlines nog steeds behaald en de activering van boete-clausules voorkomen.