Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie...

5
Door: Marjon Duits - www.marjonduits.com Moderne Kunstmuseums in Hamburg: Hambug 22 aug.’06 : Het fijne in Hamburg is, is dat de museums dicht bij elkaar zitten. Dat Scheelt weer met lopen dus. De moderne museums die in humburg zitten zijn: Deichtorhallen Deichtorstraße 1-2 http://www.deichtorhallen.de/ Kunsthalle hamburg Glockengießerwall http://www.hamburger-kunsthalle.de/ Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg Steintorplatz http://www.mkg-hamburg.de/ In de Deichtorhallen kwam ik het werk van Jonathan Meese tegen:

Transcript of Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie...

Page 1: Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, ... en dat je nieusgierig

Door: Marjon Duits - www.marjonduits.com

Moderne Kunstmuseums in Hamburg:

Hambug 22 aug.’06: Het fijne in Hamburg is, is dat de museums dicht bij elkaar zitten. Dat Scheelt weer met lopen dus.De moderne museums die in humburg zitten zijn:

DeichtorhallenDeichtorstraße 1-2http://www.deichtorhallen.de/

Kunsthalle hamburgGlockengießerwallhttp://www.hamburger-kunsthalle.de/

Museum für Kunst und Gewerbe HamburgSteintorplatzhttp://www.mkg-hamburg.de/

In de Deichtorhallen kwam ik het werk van Jonathan Meese tegen:

Page 2: Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, ... en dat je nieusgierig

Jonathan Meese (Tokio 1970) maakt sinds 1997 ruimtevullende installaties met een overvloed aan schilderijen, wandschilderingen, tekeningen, assemblages, objecten, collages, foto’s, afbeeldingen uit tijdschriften, affiches en op de wanden geschilderde teksten. Met deze zondvloedachtige stroom aan informatie, die zowel historisch en actueel alsook maatschappelijk en privé is, schept Meese een volstrekt eigen wereld. Hij bedenkt zijn eigen mythologie waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, Stroheim en Stalin, Satan en Caligula op associatieve wijze met elkaar verbonden worden. En dat alles doordrenkt met literaire verwijzingen naar de Nibelungen, Beowulf, Marquis de Sade, Maldoror en Edgar Wallace. Het is een Hieronymus Bosch-achtig universum vol demonen, monsters, vampiers en ‘aliens’; een wereld waarin de donkere schaduwen van Nero, Heidegger, Napoleon, Nietzsche, Ezra Pound, Raspoetin, Rainer Werner Fassbinder, Charles Bronson en Klaus Kinski weer tot leven worden gewekt. De installatie in De Hallen zal het karakter krijgen van een ‘historisch doolhof’ vol herinneringen, mythes, angsten en fantasieën. Meese zal hierbij steeds nieuwe rollen en identiteiten aannemen: van zachtaardige imhotep en kwade Meesewolf tot de ultieme gedaante van de almachtige GottMeese.

http://www.volkskrant.nl/kunst/article151236.ece/Jonathan_Meese_en_Jorg_Immendorff

Mijn mening:

Mijn eerste gedachte toen ik dit museum binnen kwam en ik op een afstandje het werk van Jonathan Meese zag was, `wow dit is volgens mij een gaaf museum met een hoop werk van net afgestudeerde mensen, die hier de kans krijgen om te exposeren.` Leek me erg gaaf om eens te zien hoe de mensen van kunstacedemies in duitsland het doen. Ik weet niet waarom ik dit dacht, maar ik denk dat dat kwam doordat het er zo rommelig uitzag, en dat zie je niet in gewone museums met werk van bekende mensen. Nadat we een kaartje hadden gekocht, en ik mijn boekje had gepakt om al die verschillende kunstenaars op te kunnen schrijven ( mijn hooft is een vergiet, zo onthoud ik tenminste wat ik gezien heb ) gingen we het gebouw in om het werk beter te kunnen bekijken. Naarmate we verder liepen en ik meer werk zag, werd ik een beetje naar vanbinnen van alles wat ik zag. Mijn gedachte was toen´hup naar de volgende kunstenaar, dit is niks´. ( ja ik ben zo´n kunst barbaar, die dan meteen doorloopt als die het niks vind ). Alleen waren er geen andere kunstenaars in het museum, dus we moesten het met hem doen. En ik blijf natuurlijk een hollander, dus ik ga ook niet zomaar weg, want daar was het kaartje te duur voor. Dus nog maar weer een keer een route langs het werk, en proberen erachter te komen wat die man nou hiermee eigenlijk wil. Na een half uur was ik blij dat ik eruit kon, al die gaos, die heftige schilderingen met veel rood en zwart geschildert, angstaanjagende weerwolfen, en veel stukgeslagen skaletten. Wat ik misschien nog wel het ergst vond was, dat ik die dag zo´n mooi skalet had gezien, en ik die wou kopen, maar aangezien hij 200 euros was ik hem heb laten liggen. En nu zag ik er daar een heleboel liggen maar dan allemaal stuk geslagen. Men sympathy voor deze man werd er niet beter op. Omdat ik er ook niet achter kon komen wat deze man nou duidelijk probeert te maken, heb ik wat informatie op internet gezocht van hem, waarin ik deze zin tegen kwam.

Meese: 'Ik geloof zelf niet dat kunst een sociale boodschap heeft. Ik vind wel dat de kunst in gevaar is, voorspelbaar en oppervlakkig is geworden. Kunst moet weer over grote emoties gaan, nieuwe ideeën en visioenen opwerpen, mysterieus zijn. Kunstenaars moeten er weer voor 100 procent tegenaan`.

Mysterieus is hij zeker, en ik moet zeggen dat dat ook niet verkeerd is, mysterieus maakt ook vaak dat het vragen opwekt, en dat je nieusgierig word naar de gedachte erachter, waardoor je

Page 3: Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, ... en dat je nieusgierig

fantasie vaak gaat werken. `Kunst moet weer over grote emoties gaan` uhm nou volgens mij gaat toch wel veel werk over emoties, voor mijn idee. Ik ben benieuwd wat hij dan bedoelt met grote emoties. Misschien zoiets als; boos, heel erg boos of bedroeft heel erg bedroeft!!! De emotie die bij mij los kwam was een soort van afschuw, en dan in grote mate. Dus misschien is het dat wat hij bedoelt!! Nieuwe iedeeen en visioenen riep het niet op, tenminste niet bij mij, en als die wel kwamen heb ik ze vast onder drukt, omdat het me tegen stond. Maar al met al, is het hem dus aardig gelukt te maken hoe hij ziet hoe kunst moet zijn. Alleen snap ik nog niet wat de meerwaarde ervan is, om met een gevoel van afschuw uit een museum te gaan.

In het Museum für Kunst und Gewerbe Hamburg kwam ik het werk van Jörg Immendorff tegen.

Erg interresant informatie over Jorg:http://www.kunstbus.nl/agenda/2005/1258920.html

Page 4: Door: Marjon Duits - www - schoutee.home.xs4all.nl  · Web viewHij bedenkt zijn eigen mythologie waarin bijvoorbeeld Richard Wagner en Ennio Morricone, ... en dat je nieusgierig

Mijn mening:

Het bovenste schilderij heb ik gezien in het museum. Wat ik op het eerste gezicht al zo interresant vond aan dit schilderij, was dat er veel te zien is op het schilderij. Mijn ogen werden naar het midden getrokken, zoekend naar waar dat licht nou vandaan komt. Maar aangezien het allemaal wat vager is achter in krijg ik geen antwoord op de vraag meteen. De eerste indruk leek het of ik naar een groot feest in een kraakpand aan het kijken was. Al die rare objecten aan de muur, mensen die in het licht staan te dansen. Maar als ik dan beter kijk, zie ik die een persoon met een univorm aan, met daarop een haken kruis, aan het schilderen. En eigenlijk zien die mensen er helemaal niet uit dat ze lekker aan het dansen zijn en het naar hun zin hebben. En die raven lijken ook een beetje leguber. En zou die man misschien Hitler zijn, tenslote had Hitler zich ook aangemeld op de kunstacedemie. Iniedergeval de grote vraag, wat wil deze kunstenaar met dit schilderij ons laten zien, kan ik niet een twee drie beantwoorden, maar het blijft interresant om er naar te blijven kijken. Maar het grappige is is dat de kunstenaar waar ik het net over had Jonathan Meese, dat Jorg Immendorff zijn grote voorbeeld is. Hij heeft hem als leraar gehad, en uiteindelijk zouden ze samen exposeren in de hallen Haarlem.Maar wat ik dus zo apart vind is dat ik Jorg erg kan waarderen om wat hij maakt, en Meese niet. Wat ze allbij tot uitdrukking willen brengen in hun werk, zijn thema`s, misbruik van machtspolitiek, oorlog, armoede en ongelijkheid. Deze tema´s spreken mij zelf ook erg aan. Waarom spreekt Jorg me dan heel erg aan, en Meese absoluut niet ?Zou het dan toch komen omdat Jorg een stuk meer aandacht heeft geschonken aan het schilderen? Dat ik daardoor langer, met meer plezier naar schilderijen van Jorg kan kijken, en kan proberen erachter te komen wat hij bedoelt, dan bij Meese? Omdat ik bij Meese naar word van de manier waarop hij schildert en dat het me daardoor niet lukt om lang naar het schilderij te kijken, dus dat ik daarom ook zo´n gevoel heb `ik snap echt niet wat hij nou wil vertellen`?