Met mooie passen loopt Annabel het schoolplein op, zoals elke dag wordt ze nagefloten en gebombardeerd met knipogen. Zonder aandacht te schenken en al die jongens, loopt ze verder. Ze ziet haar vriendinnen in een kringetje bij elkaar staan. ‘Hé, meiden!’ roept ze al van een afstandje. Haar vriendinnen houden in één keer op met praten. ‘Hai.’ zeggen ze koeltjes. ‘Waar hadden jullie het over?’ vraagt Annabel nieuwsgierig. ‘O, niks hoor.’

De schoolbel gaat. Met een vreemd gevoel loopt Annabel naar binnen. In het lokaal, gaat ze naast haar beste vriendin Ashley zitten. Ashley stond net niet buiten bij hun vriendinnengroepje. Ze blaast een kauwgombel en laat hem dan weer knappen. ‘Hey!’ roept Ashley als ze Annabel ziet aankomen. Ze geeft haar vriendin drie luchtkussen.

‘Oké, iedereen rustig gaan zitten.’ zegt hun mentor, mevrouw van Dijk. ‘Ik heb een mededeling, er komt vandaag een nieuw meisje bij jullie in de klas, ze heet Layla en ik hoop dat jullie een beetje aardig tegen haar zullen doen.’ ‘Als het maar een lekker ding is, dan is het goed!’ roept Alex. Alex is een beetje een macho. Hij draagt dure merkkleding en is erg populair bij de meiden.

‘Zal wel weer zo’n nerdje zijn, net zoals de helft van onze klas.’ Ashley knikt en gaat verder met kauwgombellen blazen. De mentor roept om stilte en begint met de les.

Als iedereen na een halfuurtje rustig bezig is, wordt er op de deur geklopt. Er komt een meisje binnen, die op de eerste oogopslag erg verlegen lijkt. ‘Jij bent vast Layla.’ zegt de mentor en ze loopt naar haar toe. Ze geeft Layla een hand en kijkt de klas rond. ‘Zie je nou wel!’ sist Annabel. Van Dijk kijkt haar waarschuwend aan en gaat dan verder:

‘Daar naast Anne is nog een plaatsje vrij.’ Anne glimlacht en schuift de stoel naast haar een stukje naar achteren. Layla gaat zitten en pakt haar spullen uit. De meeste kinderen kijken naar wat ze doet. ‘Oké, iedereen weer verder waarmee hij bezig was!’ horen ze de mentor roepen.

Mevrouw van Dijk knielt neer bij Layla en vraagt of ze alle boeken al heeft binnengekregen en bij heeft. Layla knikt. ‘Nou, dat is fijn. Begin maar met het maken van bladzijde 29 in je werkboek. Als je het niet snapt, vraag je het maar aan Anne of aan mij.’ Layla knikt weer en slaat haar boek open.

Ze kijkt rustig de klas rond. Annabel kijkt haar aan en maakt een gebaar van: ‘Wat kijk jij nou?’ Vlug kijkt Layla weer naar haar boek, ze zucht en begint met de opgaven. Na ongeveer twintig minuten is iedereen klaar en bergt zijn of haar boek op.

De mentor geeft aan dat ze nog even mogen kletsen voordat de bel gaat. Anne kijkt Layla aan en voorzichtig begint ze een gesprek. Layla is in het begin wat verlegen, maar later wordt het erg gezellig. ‘Kom je straks in de pauze bij mij zitten?’ vraagt Anne. ‘Dan kan ik je de school ook een beetje laten zien.’ ‘Ja, is goed.’ antwoordt Layla.

De bel gaat en langzaam pakken de leerlingen hun tas en lopen het lokaal uit. Layla en Ingrid lopen naar de grote aula, waar ze eerst wat gaan eten. Layla gaat aan een tafel zitten, maar Anne loopt verder. ‘Anne, hier!’ zegt Layla. Anne kijkt om en loopt naar Layla toe. Ze pakt Layla bij haar arm en probeert haar mee te trekken.

‘Iel, nerdalarm aan onze tafel!’ roept Annabel. ‘Je weet toch dat dit onze tafel is, Anne?’ ‘Ja maar, Layla ging…’ Annabel kapt haar zin af: ‘Moet jij dit uilskuikentje dan niet nog wat leren?’ Anne knikt. ‘Nou, wegwezen dan!’ Anne trekt Layla mee. ‘Losers!’ roept Annabel met haar aanhang.

Layla en Anne gaan in een hoekje staan. ‘Waarom doen die meiden zo?’ vraagt Layla. Anne kijkt om zich heen. ‘Annabel en haar vriendinnen zijn de populairste meiden van school. Ze doen nooit iets tijdens de les, ze hebben een grote mond, niets is belangrijker dan dat hun haar goed zit. Annabel is een grote trut, ze kan je hele schoolleven verzieken, zelfs de leraren zijn bang voor haar.’

Layla kijkt geschrokken. ‘Op mijn vorige school, had ik nooit zulke kinderen op school, het was een kleine school, waar iedereen elkaar kende.’ ‘Waarom zit je nu op deze school dan?’ vraagt Anne. ‘We moesten verhuizen vanwege mijn broertje en zusje, het huis was te klein. En zo kwamen we hier terecht.’

Hoe oud zijn je broertje en zusje?’ ‘Drie.’ antwoordt Layla. ‘Heb jij ook broer of zussen?’ ‘Ik heb één oudere zus, volgend jaar gaat ze het huis uit. En eerlijk gezegd vind ik dat helemaal niet zo erg.’ Anne zucht.

‘Hoe komt dat?’ vraagt Layla. ‘Mijn zus Esmée lijkt totaal niet op mij. Ik doe erg mijn best voor school, zij doet niks. Ik haal hoge cijfers, zij alleen maar onvoldoendes. Vroeger waren Esmée en ik de beste vrienden, maar toen kreeg ze een vriendje, Justin, de broer van Annabel, en ging het helemaal mis met haar.’ Layla knikt.

‘Zal ik je de school laten zien?’ vraagt Anne om op een ander onderwerp te komen. ‘Ja, graag!’ Anne laat de hele school zien, van de wc’s tot aan de gymzaal. Net nadat ze alles heeft laten zien, gaat de bel. Het volgende uur: wiskunde.