Schoolkrant SG St Ursula

DE DOBBELSTEEN

Juni 2012 - Editie 3

Hier is hij dan: de vernieuwde Dobbelsteen!

Zoals je ziet, heeft onze schoolkrant de Dobbelsteen een kleine make-over gehad.

Deze Dobbelsteen ziet er niet alleen anders uit, maar is ook inhoudelijk

veranderd. Zo hebben we bijvoorbeeld kortere artikelen geplaatst en enkele

puzzels toegevoegd. Hopelijk bevalt deze ommezwaai, want dit is de eerste stap

naar onze nieuwe schoolkrant!

Nog meer verbeteringen & een nieuwe naam

Na de zomervakantie zal de schoolkrant nog meer veranderingen ondergaan. Zo

zal er op veler verzoek een papieren versie voor de liefhebbers verschijnen. Bij

een nieuwe versie van de schoolkrant hoort natuurlijk ook een nieuwe naam. We

zijn echter nog in beraad, dus vandaar dat deze editie nu nog de Dobbelsteen

heet. Mocht je ideeën hebben voor een nieuwe naam, mail ze dan naar

dobbelsteen@ursula.nl !

Meeschrijven?

Heb je behalve een nieuwe naam misschien ook leuke ideeën voor een vernieuwde

schoolkrant? Je bent van harte welkom om mee te schrijven. Je mag eenmalig

een artikeltje insturen, maar je mag ook redactielid worden. Vooral leerlingen

van de onderbouw zijn van harte welkom! Heb je interesse, mail dan even naar

de redactie (dobbelsteen@ursula.nl).

Veel lees- en puzzelplezier!

De schoolkrantredactie

Inhoud

Achter de schermen bij… Broodje Toneel

Hoe is de toneelvoorstelling ‘Prooi’ tot stand gekomen?

Wonderlijk Wenen

Een verslag van een geweldige stedentrip.

EK-poule met docenten

Ben je goed in voorspellen? Of weet je gewoon veel van voetbal?

Ga dan de slag met deze poule en versla je docenten!

Meneer Ebbekink is onze buurman geworden

Mevrouw Theunissen woonde sinds jaar en dag naast St Ursula. Zij is nu

met pensioen en meneer Ebbekink neemt het stokje over.

Column Technoseksueel

Hoe kijkt NRC-columnist en medeleerling Funs Elbersen

aan tegen deze nieuwe geaardheid?

Woordzoeker

Vind alle docenten in de woordzoeker en raad het spreekwoord!

Anekdotes

Tja, de docenten zeggen nou eenmaal geregeld rare dingen…

Lees welke onhandige opmerkingen er nu weer gemaakt zijn.

Column

Onze huiscolumnist Kim Schreurs over opvallende bevindingen

bij Broodje Toneel.

Succesvolle Kenialoop

Als het goed is, heb je ook meegelopen met de Kenialoop.

In dit artikel lees je meer over het goede doel dat hiermee flink gesponsord is.

Achter de schermen bij… Broodje Toneel

Vrijdagmiddag, 16.45 uur. Terwijl alle andere leerlingen thuis al van hun weekend

genieten, zitten ongeveer twintig jongeren aan de tafels en op de trappen. Voor en naast hen liggen gele

boekjes waar in grote letters ‘Prooi’ op staat. Sommigen leren hun tekst, anderen zijn – tot ergernis van

mevrouw Maas, de regisseuse van Broodje Toneel – zachtjes met elkaar aan het praten en enkelen

concentreren zich op de scène die door de mensen op het podium gespeeld wordt. Deze doen hun best zo

goed mogelijk te spelen. Af en toe geeft mevrouw Maas aanwijzingen om hun spel nog beter te maken: “Je

moet harder praten”, “Niet de zaal in kijken”, “Nooit met je rug naar het publiek staan, tenzij dat echt

noodzakelijk is”.

Het levensverhaal van Broodje Toneel

Broodje Toneel is de toneelvereniging van onze school. Dat kan niemand ontgaan zijn, want de gangen op

school hangen al weken vol aankondigingsposters van het toneelstuk dat dit jaar opgevoerd wordt: ‘Prooi’.

Dit is het zeventiende toneelstuk van Broodje Toneel. De club werd in 1995 opgericht door een drietal

leerlingen dat een toneelvereniging miste op onze school. Ze strikten mevrouw

Maas als regisseuse.

Sinds 1995 voert Broodje Toneel jaarlijks een toneelstuk op. In de afgelopen

zeventien jaar zijn er veel verschillende stukken gespeeld. Zowel komedies als

tragedies. De afgelopen jaren zijn ‘Bang, bang, you’re dead’, ‘Min in het

Lazarushuis’, ‘John Lennon & ik’ en ‘In gesprek’ opgevoerd.

Broodje Toneel bestaat uit een twintigtal enthousiaste jongeren. Allemaal zijn ze

dol op toneel en toneel spelen. Dat moet ook wel, want we repeteren elke

vrijdagmiddag vanaf 15.00 uur. Deze repetities duren gemiddeld twee uur. Vaak

moeten (delen van) scènes opnieuw gespeeld worden, omdat het niet goed ging.

Best vermoeiend. Als je dan niet met plezier toneel speelt, breekt dat je uiteindelijk op.

De weg naar de ‘Prooi’

Het toneelstuk van dit jaar heet ‘Prooi’. Het is een komedie, al heeft het een serieuze ondertoon. Dit

toneelstuk is mede door de spelers zelf uitgekozen. Eigenlijk had mevrouw Maas al een stuk liggen over een

terminaal ziek meisje. Wij vonden dat echter te veel lijken op het stuk uit 2010, ‘John Lennon & ik’. Ook

wilden we graag eens een komedie spelen.

In september was de eerste bijeenkomst. We deden alvast een paar oefeningen zodat mevrouw Maas kon

beoordelen wie er geschikt waren om toneel te spelen. De week daarna was het boekje binnen en hebben

we dat samen doorgelezen. Hierbij werd willekeurig iemand uitgekozen om een rol te lezen.

Daarna kregen we een week de tijd om drie rollen te kiezen waar we auditie voor wilden doen. Ook

mochten we zelf bepalen welke scène we wilden spelen.

De audities duurden bijna een maand. Elke vrijdag werden een aantal rollen ingevuld, tot uiteindelijk de

rollen op waren. Er waren echter nog mensen over. Mevrouw Maas wilde een zestal mensen nog graag een

rol geven. Omdat de klas in het toneelstuk ook ongeloofwaardig klein was, hebben de spelers samen met

mevrouw Maas nog zes bijrollen erbij geschreven. Er zijn stukken tekst bij andere personages weggehaald en

enkele stukken tekst zijn zelf bedacht.

Per jaar hebben de spelers ongeveer acht maanden de

tijd om een stuk op de planken te zetten. Dat is altijd

stressvol, want er is nooit genoeg tijd. De laatste weken

vragen de spelers zich dan ook wanhopig af of het nog

wel goed komt. Gelukkig gebeurt elk jaar een klein

wonder en blijken de teksten ineens geleerd, zodat we

tijdens de eerste voorstelling kunnen schitteren op het

podium. Hopelijk geldt dat ook voor ‘Prooi’!

Kim Schreurs

Wist je dat…

Broodje Toneel in 1995 werd opgericht door leerlingen van onze school?

de naam Broodje Toneel is gebaseerd op het Broodje Gezond? Dit in die tijd nieuwe broodje

werd snel erg populair. De leden die de naam kozen, vonden dat toneel voor ontspanning zorgde en

dat is ook gezond!

de meeste bloopers tijdens de voorstellingen gebeuren door fouten met attributen en het decor?

de spelers huiswerkvrij krijgen voor de dag na de generale en een voorstelling?

de onderbouw de toneelvoorstelling op de leeslijst van Nederlands mag zetten?

mevrouw Maas dit jaar zelf een rol speelt?

mevrouw Colbers, mevrouw Gerrits, meneer Van Pruissen, meneer Janssen en meneer Weerts al

eens meegespeeld hebben en meneer Beurskens dit jaar meespeelt?

leerlingen vanaf de tweede klas mee mogen doen?

het eten gratis is op de dag van de generale en de voorstelling in het CK?

Broodje Toneel binnenkort weer op zoek gaat naar nieuwe leden? Vooral jongens zijn

altijd welkom. Houd dus de informatieborden en de mededelingen in de gaten als jij volgend jaar

mee wil doen!

Wonderlijk Wenen

Ieder jaar hebben bovenbouwers de keuze om op stedenreis te gaan. Londen en Parijs behoren tot de

mogelijkheden, maar ook Berlijn en het minder bekende Wenen. Samen met 17 andere vwo-leerlingen en

twee begeleiders koos ikzelf een tijdje geleden voor die laatste stad. Het bleek geen verkeerde keuze…

Veel bekenden in Wenen

Wenen staat bekend om een ongekende verscheidenheid aan culturele en filosofische rijkdom. Zo heeft de

belangrijke, vernieuwende psycholoog Sigmund Freud lange tijd in de Oostenrijkse hoofdstad gewoond, net

als filosoof Ludwig Wittgenstein. Het huis van beiden kon op een bezoekje van onze groep rekenen.

Niet alleen de filosoof kan zijn hart ophalen in Wenen; de muziekliefhebber kijkt er net zo goed zijn ogen

uit. Mozart, Beethoven, Schubert en Mahler zijn slechts enkelen van de enorme hoeveelheid befaamde

musici die in Wenen een optrekje hebben gehad. Dat blijkt ook uit de talrijke theater- en operagebouwen:

de stad herbergt onder meer het belangrijkste en grootste operahuis van Oostenrijk en tevens een van de

beroemdste ter wereld. Qua theaters is het Burgtheater zeer de moeite waard.

Indrukwekkende paleizen

Een van de vele hoogtepunten van de driedaagse reis was

het bezoek aan Slot Belvedère, letterlijk ‘mooi uitzicht’. Al

toen we een slechts een glimp van het omvangrijke

gebouw opvingen, wisten we dat de naam niet gelogen

was: het barokke bouwsel in combinatie met het

schitterende tuinencomplex dat ervoor en erachter lag,

maakt het tot een van de meest imposante gebouwen

van Wenen – misschien zelfs van Europa.

Maar toen zagen we Schloss Schönbrunn oftewel het Sisi-paleis. Het overtrof werkelijk al onze

verwachtingen van het begrip ‘paleis’. Om een indruk te geven: het gigantische gebouw telt 1441 kamers

en het omringende complex een oppervlakte van ruim één vierkante kilometer! Het zal je niet verbazen dat

het een van de belangrijkste culturele erfgoederen van Oostenrijk is.

En natuurlijk heeeeeeeeeerlijk eten!

Naast musici en filosofen is dan ook eigenlijk iedereen wel

aan te raden Wenen ooit te bezoeken. Wat te denken van

de schitterende Wiener Ringstraße waar talloze prachtige

bouwwerken te vinden zijn, of de aaneenschakeling van ’s

werelds meest luxueuze hotels in een van Wenens

hoofdstraten? Of, voor de etensliefhebber, de ambachtelijke

Apfelstrudels en stukken Wiener Sacher-Torte? De echte

autofanaat kijkt daarnaast zijn ogen uit vanwege de

Ferrari’s en Lamborghini’s die je om de oren vliegen.

Kortom, Wenen biedt voor ieder wat wils.

Jerôme Crijns

Poule A Polen - Griekenland Rusland - Tsjechië Griekenland - Tsjechië Polen - Rusland Griekenland - Rusland Tsjechië - Polen

Poule C Spanje - Italië Ierland - Kroatië Italië - Kroatië Spanje - Ierland Kroatië - Spanje Italië - Ierland

Poule B Nederland – Denemarken Duitsland – Portugal Denemarken – Portugal Nederland – Duitsland Portugal – Nederland Denemarken – Duitsland

Poule D Frankrijk - Engeland Oekraïne - Zweden Zweden - Engeland Oekraïne – Frankrijk Zweden - Frankrijk Engeland – Oekraïne

EK-poule Wed met je leraar of je klasgenoten wie welke wedstrijd wint, wat de

eindstand van elke wedstrijd is en welke landen doorgaan naar de

volgende ronde.

Tip: weet je heel zeker dat jullie klas de leraar

gaat verslaan? Vraag dan je leraar de hele klas

op ijs te trakteren als jullie de poule winnen.

Als je een leuke leraar hebt, is hij/zij vast ook

zo sportief om als troost ijsjes te halen wanneer

jullie tóch verliezen…

Meneer Ebbekink naast de school!

Mevrouw Theunissen is de dag voor de meivakantie

met pensioen gegaan. Hier hoorde ook bij dat ze

ging verhuizen, want het huis waarin ze woonde, is

van onze school (voor degenen die het niet wisten:

het huis waar je langs bent gerend tijdens de

Kenialoop, vlakbij de scooterstalling). In de maand

mei stond dit huis leeg en werd er flink aan

verbouwd. De nieuwe bewoner van het huis is per 1

juni meneer Ebbekink van de mediatheek! Om deze

reden heb ik meneer Ebbekink geïnterviewd.

Mediatheek saai?

Behalve dat iedereen natuurlijk erg nieuwsgierig is

naar zijn nieuwe woning, hebben we ook nog wat

vragen over zijn werkzaamheden bij ons op school.

Allereerst vroeg ik me af hoe hij in deze functie

terecht is gekomen. ‘Ik was toe aan iets nieuws en

de school zocht iemand die de taak van

mediathecaris op zich wilde nemen,’ was meneer

Ebbekinks duidelijke antwoord. Op de vraag of hij

zijn werk niet wat saai vond, zei hij: ‘het is niet saai,

omdat er veel leerlingen de hele dag door komen.

Bovendien is het hier heel gezellig met de ouders

van wie ik hulp krijg’.

Wonen naast de school?

Wonen naast de school was voor meneer Ebbekink

niet zo’n probleem. De beslissing om hier te komen

wonen, was dan ook snel genomen: ‘De school

zocht iemand die in dat huis wilde wonen en ik

vond het een erg mooi huis’. Ook heeft meneer

Ebbekink geen problemen met het tegen zijn werk

aan kijken. ‘Dat zie ik niet zo, ’s avonds ben ik niet

meer met school bezig. Voor overlast ben ik niet zo

bang. Als er nog negatieve dingen zijn, dan kom ik

die nog wel tegen. Bovendien hoef ik niet meer zo

vroeg op te staan. Hiervoor heb ik namelijk in

Roermond gewoond en kwam ik bijna altijd met de

fiets naar school’.

Eigen wensen

Voor het nieuwe huis had meneer Ebbekink wel

enkele wensen. Aangezien hij er alleen gaat

wonen, kan hij het natuurlijk helemaal naar eigen

smaak inrichten en verbouwen. Hij noemt het zelf

echter geen verbouwing, maar ‘er wordt onder-

houd gepleegd en ik wil nog wat extra’s. Ik heb dit

deels zelf gedaan, maar de overige dingen heb ik

door een bedrijf laten uitvoeren’.

Zin in!

Meneer Ebbekink geeft aan dat hij in het nieuwe

huis genoeg ruimte heeft en dat hij vooral dat later

opstaan erg prettig vindt. Hij is ervan overtuigd dat

hij zich er snel op zijn gemak gaat voelen. Tot slot

gaf hij zelf een mooie conclusie: ‘ik heb d’r zin in’!

Kevin Schuurbiers

Technoseksueel

Wikipedia is niet alleen een bron van kennis, maar

ook een ongelooflijk leuk tijdverdrijf voor verloren

uurtjes. Ik kan het iedereen aanraden om op een

lome zondagmiddag een willekeurige Wikipedia-

pagina te bezoeken. Eenmaal aangekomen op een

pagina over de scheepsarts van de Titanic, de

Rode Zee of een bepaald soort vleermuis is het de

kunst door te gaan klikken op de verwijzingen die

in zo’n artikel staan. Dit levert een soort knap-

zakachtige speurtocht door de krochten van een

digitale encyclopedie op, waarvan het einde net zo

onduidelijk is als de reden om de tocht te be-

ginnen. Het brengt je kennis die niet alleen

ongevraagd maar ook nog eens heel raar is. Zo

toetste ik afgelopen vrijdag het woord ‘metro’ in.

Behalve de krant en het vervoersmiddel doemde

ook het woord ‘metroseksualiteit’ op. Het eerste

wat ik dacht was: Matthijs van Nieuwkerk. Zowel

een vreemde - misschien wel verontrustende - als

juiste associatie. Ik bleek namelijk gelijk te hebben:

Matthijs van Nieuwkerk wordt door vrouwen

getypeerd als een man die emotie toont, zich goed

verzorgt en van mooie kleren houdt. Dat is precies

de definitie van metroseksualiteit. Tot zover dus

niks aan de hand. Gefascineerd door alle varian-

ten op ‘normale’ seksualiteiten als hetero – en

homoseksualiteit kwam ik terecht op een pagina

over ‘technoseksualiteit’. Ook hier was mijn eerste

gedachte vrij zorgwekkend: ik dacht aan een

duidelijke seksuele voorkeur voor Bill Gates of

Aziatische ICT-nerds met brilletjes. Gelukkig bleek

ik dit keer wel ongelijk te hebben. Technoseksu-

aliteit is namelijk hip en benijdenswaardig! Een

technoseksueel is een nader gespecificeerde me-

troseksueel, die ook nog eens aandacht aan zijn

gadgets besteedt. Dus niet alleen dure schoenen en

mooie kleren, maar ook een mooie telefoon en een

dure iPod. Tip voor alle nerds: noem jezelf voor-

taan technoseksueel. Die mooie kleren, die komen

later wel.

Funs Elbersen

Woordzoeker!

T I M S D E D B E S

S T N E L E I R A A

R S I G S H J I J D

I E N H E E K T S M

E E E E S N F N T V

A N B Z P L A I J J

N N B L E M E E A C

R E E C L L I N O I

N G K L E N S L S O

P E I R V S I S I K

N T N J E E T E R A

K T K N R K R T R A

H C A M B R E B O S

S E Z B R V I D G E

O T C G U S N M O N

Q R S L G Z T O I B

Z U M R G I J R E R

E W I K E J E T T O

V C E C N T N E M O

A E I S K V S L O D

B O M L N E S I E R

D W I N A L N D P Y

I E M H U D H O I I

M Y D D S O J I N A

U E R G E N E C E E

Zoek de volgende docenten:

beek, colier, dijk, ebbekink, flecken, gorris, dhaese, ingen, janssen, kaasenbrood, limpens, mortel, naus, odekerken, pisters, quicken, reintjens, smit, tillmans,

verbruggen, win, zijtveld

De eerste 54 overgebleven letters vormen samen een spreekwoord. Mail het

spreekwoord naar dobbelsteen@ursula.nl en maak kans op een eervolle vermelding

in de volgende schoolkrant.

COLUMN

Bij sommige leraren bestaat enige twijfel over de

plek waar ze zich bevinden en waar voorwerpen

voor dienen (en nee, de docent waar ik het nu over

heb geeft geen filosofie). Zo komen ze tot

uitspraken als: “Dit is een school.” Eventueel

aangevuld met: “Dit is een middelbare school en

geen instituut voor weet ik veel wat.”

Ontzettend bedankt voor deze nieuwe kennis. Dat

wisten we écht nog niet.

Een enthousiaste gymleraar vertelde

laatst zijn leerlingen wat ze in de weken

erna gingen doen: “De komende lessen

gaan we aan de slag met slagbal.”

Leerlingen zorgen soms voor nogal wat kwaaltjes

bij docenten. Sommige zijn wel heel apart: “Zet

die tafel neer. Ik word al zeeziek als ik naar je

kijk.”

Eén leraar op onze school beweert een internetcursus kannibalisme voor beginners te volgen. Nu maar

hopen dat hij goed gegeten heeft voordat hij naar school komt.

Een bepaalde Engels

leraar heeft een wel

heel rare manier om

leerlingen te vertellen

dat ze – helaas

pindakaas – iets niet

helemaal goed hebben:

“Unfortunately peanut

butter!”

Tijdens de geschiedenislessen wordt er door een

bepaalde leraar af en toe aan godslastering gedaan

tijdens het vertellen van het scheppingsverhaal:

“Nou, en toen beet Eva dus in die appel terwijl dat

niet mocht en toen werd God héééééél kwaad en

zei hij ‘GODVERDOMME!’”.

Leerling: “Meneer, denk u dat [naam

andere leerling] homo is?”

Leraar: “Dat interesseert me geen

flikker!”

Kim Schreurs zit in 5VWO, recenseert voor uitgeverij The House of Books en is

amateurschrijfster. Elke editie schrijft ze over wat haar opvalt aan middelbare

scholen in het algemeen en aan onze school in het bijzonder.

Dit keer staat Broodje Toneel centraal.

“Oeps, Jolanda heeft een bril!”

Iedereen op school kent Broodje Toneel wel. Sommige leerlingen kennen het omdat ze zelf meegespeeld

hebben of meespelen, anderen omdat ze een voorstelling bezocht hebben, en weer anderen kennen het

door het praatje dat elk jaar in de klassen door spelers gehouden wordt.

Zelf behoor ik tot de eerste groep: ik speel inmiddels al drie jaar bij Broodje Toneel. Dit jaar speel ik

Jolanda ’t Lam in het toneelstuk ‘Prooi’. Inderdaad, een lam: een natuurlijke prooi, en dus het

slachtoffer. Gelukkig bestaat mijn rol niet alleen uit lijdzaam pesterijen ondergaan, en mag ik ook wraak

nemen. Ik heb nog nooit zo veel lol gehad met een zakje poedersuiker, een komkommer, kauwgom en

een schaar.

Film handiger dan toneel…?

Omdat ik ook dit jaar weer monologen had en omdat we het lastig vonden op

het toneel binnen enkele minuten een schoolfeest te bouwen, besloten we een

aantal scènes op film te zetten. Daarvoor kwam ik tijdens een vrije dag speciaal

naar school. Binnen enkele minuten hadden we twee keer de eerste monologen

op film staan. We begonnen met de volgende en ik vertelde: “Verander de

wereld, begin bij jezelf. Nou, heb je een momentje? Ik heb geen mooie kleur

haar, en het valt ook niet goed. Volgens mij loens ik, maar dat zie je gelukkig

niet door die bril.” Wacht even, die bril… Jolanda heeft een bril! Oeps. Je zult

begrijpen dat we toen alles opnieuw konden filmen. Bij de volgende poging

hadden we drie brillen om uit te kiezen.

Het vetste feest op film!

We hadden een hele zaterdag de tijd voor een extra repetitie en

besloten deze dag te gebruiken om te filmen. We besloten het feest

op het podium te houden. De gordijnen werden gesloten, het licht

gedimd en uit de kelder haalden we allerlei kussens en dekens.

Mevrouw Maas had cola en bekertjes meegenomen die we op de

blokken neerzetten, en van de prullenbakken uit de aula maakten

we geïmproviseerde chipsbakken. Het zag er uit als het sneuste feest

ooit.

Dinsdag 17 april

Op onze school heerst sinds maandag een

opgewonden sfeer. De meeste leerlingen hebben al

een ijsje gehaald ondanks de uitblijvende warmte.

Tijdens de pauzes staat er een lange rij bij de

ijscokar. Overal lopen leerlingen met ijsjes. De

meesten hebben een trainingspak aan. De broeken

hebben lange pijpen; dit jaar is het niet zo zonnig

als op de Vastenactiedag in 2011. Het is zelfs koud,

en het lijkt ieder moment te kunnen gaan regenen.

Een fijn vooruitzicht als je de dag ervoor gehoord

hebt dat de Kenialoop hoe dan ook doorgaat, zelfs

als het onweert.

In de school heerst een feeststemming. Overal

hangen vlaggetjes, buiten staan diverse kraampjes,

en er is allerlei lekkers te koop. Leerlingen laten zich

de hamburgers, cakejes en ijsjes goed smaken.

Wat deze dag naast het lekkers dat overal te koop

is extra bijzonder maakt, is de aanwezigheid van

Anthony Mulongode, de directeur van het weeshuis

dat we steunen. In de ochtendpauze mogen we hem

kort interviewen.

Anthony vindt dat de dag goed georganiseerd is. Hij

heeft net gehoord dat slechts vijf mensen alles

geregeld hebben. Hij noemt het nobel dat leerlingen

en docenten van onze school voor één dag hun

normale bezigheden opgeven om mensen die ze niet

kennen te helpen. Over het project zegt hij: “It is

high thinking behind the limits” (verder denken dan

de ‘grenzen’, red.).

In tegenstelling tot sommige leerlingen heeft hij

geen moeite met de manier waarop wij geld

inzamelen (het zogenaamde ‘vreten voor eten’ en

het rennen). Het gaat volgens hem om het gebaar,

of dat nu groot of klein is, en niet om wat er gedaan

wordt. Het gaat, kortom, om het doel en niet om het

middel.

Over het vreten voor eten zegt hij verder: “Het

belangrijkste in het leven is je bewust zijn van wat

er in de wereld gebeurt. Soms doen mensen

vreemde dingen om dit bewustzijn te creëren, zoals

vreten voor eten.”

We vragen hem of de meisjes in het weeshuis

weten wat wij vandaag (17 april 2012, red.) voor hen

doen.

In het weeshuis wonen kinderen van verschillende

leeftijden. Anthony verwacht dat de oudere

meisjes wel zullen begrijpen dat er iets aan de hand

is. Sommigen weten echt wat er gebeurt. Anthony

vindt het belangrijk dat er foto’s gemaakt worden

van de activiteiten, zodat iedereen straks weet wat

wij gedaan hebben.

Verrassend genoeg vindt hij dat dit niet alleen een

les is voor ons rijke, verwende westerlingen, maar

noemt hij het ook een “lesson in life” voor de

Kenianen omdat wij iets opgeven om hen te helpen.

“Het is belangrijk dat zij weten waar het geld

vandaan kwam.”

Anthony besluit met een bedankje aan de

organisatoren van deze dag, de leraren en de

leerlingen. Hij is heel dankbaar voor elke bijdrage.

“Soms denken mensen: ‘Ik ben niet rijk genoeg om

te sponsoren’, maar ook € 1,00 zorgt ervoor dat

mensen in Afrika

dagen geen

honger hebben.”

Om 11.00 uur ’s ochtends hebben de T2-klassen al

gerend. De tweede groep die gaat rennen bestaat

uit de H5-klassen en de 5e en 6e klas van het VWO.

De enthousiaste, meest gedreven renners staan

vooraan. Verder naar achteren staan de minder

snelle lopers en een aantal leerlingen dat zich

zichtbaar met tegenzin voorbereidt op de

Kenialoop. In die groep staat een wel heel opvallende

verschijning.

Aanvankelijk vragen we ons af of we het wel goed

zien, maar na nog een keer kijken weten we het

zeker: er staat écht een jongen in een bananenpak.

We vragen hem waarom hij verkleedkleren

draagt.

Het blijkt dat de jongen de sponsorloop

“onzin” vindt. Hij heeft ook geen geld

opgehaald. Hij wilde de Kenialoop tenminste

een beetje leuk maken, en heeft zich daarom

verkleed.

Een andere deelnemer zegt zenuwachtig te

zijn. Het is de eerste keer dat hij de

Kenialoop doet. Eigenlijk rent hij alleen voor

punt.

Vooraan in het startvak staat meneer Colier

met een lint. Natuurlijk is hij niet te beroerd

even voor ons te poseren. “Ik vind het

geweldig dat ik het lint mag bedienen. Het is

alleen jammer dat het geen mooi weer is.

Het initiatief vind ik goed, al is het

waarschijnlijk slechts de zoveelste druppel op

een gloeiende plaat.”

10 minuten en 49 seconden na

vertrek komt de eerste renner al

binnen. Jur Geusen pakt de eerste

prijs bij de jongens uit de 5e en 6e

klas. “Moe,” is zijn eerste reactie,

“maar wel leuk. Super. Het ging nu

beter dan vorig jaar. Toen haalde

ik niet eens de top 3. Het is extra

leuk dat ik eerste ben omdat ik

zelf in Kenia geweest ben. Ja, dat

was wel een extra motivatie.”

Jur weet op het moment dat we hem

spreken nog niet dat hij de snelste

loper van alle klassen is. Met deze

prestatie wint hij een oranje-shirt

van Rob Grabert. Op de foto

linksonder poseert hij met zijn prijs

en Robs Olympische medaille.

Lees ook Jurs verslag van de

Keniareis 2011 in de eerste editie van

onze schoolkrant.

Rhodney Wolters gaat er met de

tweede prijs vandoor. Nadat hij op

adem gekomen is, neemt hij even de

tijd om een reactie te geven.

“Ik dacht dat ik kapot ging. We

gingen de stenen op en ik dacht echt

dat ik het niet zou halen, maar ik

zette een sprint in en ben toch nog

tweede. Nee, Jur was echt niet bij te

houden; die ging als een speer.”

Sabine Koedam is het eerste meisje

dat finisht. Ze is blij met haar eerste

plaats. “Ik ging niet voor minder.

Vorig jaar was ik ook al eerste, en ik wilde per se

weer winnen. Ik wilde bewijzen dat meisjes ook

hard kunnen rennen.”

Na afloop vragen we aan enkele andere deelnemers

hoe zij de Kenialoop hebben ervaren. “Je valt er van

af, dat is het enige wat er goed aan is. Als je bezig

bent, lijkt het uren te duren, maar achteraf valt dat

mee,” vertelt een meisje uit de bovenbouw ons.

Er zijn dus veel verschillende meningen over het nut

van de sponsorloop. In ieder geval is het fantastisch

voor Anthony en het weeshuis dat er maar liefst

€ 15.833,02 (tussenstand 24 mei, red) opgehaald is.

5 Tips van meneer Weerts om een lange loop te overleven

1 Ontbijt ’s ochtends.

2 Drink vooraf geen prik; water drinken mag wel.

3 Eet op de dag van de loop niet te veel vet.

Hoe verleidelijk die hamburgers op school ook zijn,

laat ze staan.

4 Eet anderhalf uur van tevoren niets meer; water

drinken mag nog wel.

5 Voel je je na het rennen slap? Eet dan iets waar

suiker in zit. Stop dit ’s ochtends al in je tas.