WERELD- EN EUROPEES KAMPIOENSCHAP

Zaterdag Het is raterdagochtend 21 februari; het ijs is waarschijnlijk 40 cm dik en het dooit een paar graden. We zijn op de plek waar het Wereld -en Zuropees Karnpioenschap verzeild gaan worden in Finland. Om precies te zijn SO km ten noorden van Turku op het meer Puhajaarvi bij de carnpinglrestaurant Lornasakyla, vernoemt naar het iets noordel ij ker gelegen dorpj e Sakyla. Het geheel ligt enige tientallen kilometers ten oosten van de Botnische Golf en geografisch gezien een paar honderd kilometer ten noorden van Stockholm. Zo'n aankomst op de plek van bestemming bestaat bijna altijjd uit een vast patroon. Uit de camper spdngen, m snel mogelijk handen schudden en uitwisselen hoe goedlslecht de reis is verlopen, camper am de "pri2r"' (220V), caravan naar het ij s en zo snel als rnogelij k uitladen en optuigen. We boften uiteindelijk we1

dat we hiex konden zeilen, want op de oorspronkelijke lokatie bij Pietarsarie (Jacobstad) was zo veel sneeuw gevaIlen dat zeilen daar onmogelijk bleek. Er was een behoorlijke gxoep Nedeslanders naar Finland afgereisd. Jan Eindhoven en Hennie van den Brink, Jan en Truke Jdlerna, Jan Zantingh, Harry Maronier, Sil Sleeuwits, Hans Bodegraven, Drk Veelenturf, Rob Meeuwissen met vriendin Anita. Laatstgenoemden, Rob en Anita, waren evenals Bart Reedijk woensdag al in Finland gearriveerd, maar hadden door de hevige sneeuwval nog niet gezeild. Ze hadden we1 veel van de omgeving gezien. Jan Zantingh vertelde ons zeer enthousiast dat hij vrijdag nog we1 gezeild had en dacht dat hij harder dan de Polen ging. Zowel vrijdag als zaterdag is het boven nul, dus kan er gezeild worden. Daan begint goed, pakt zijn giek uit, Mauw kapot, gelukkig zijn er in

Foro Petrr van R d i . V 1.n.r Anlra Jonan Jan Harry, Rcb en Henk

28

verband met de sneeuwhoogte. Het begint beker gevuld met Coca Cola. Dat dit sterk spul echter zo hard te dmien dat bijna idereen start is moge duidelij k sijn, we kregen hem amper met slotlopers en g d door de tot pap keg. orngetoverde sneeuw kornt. In de eerste manche ligt Daan le! , valt stil en geeft dan de leidende Vrijdag positie uit handen en wordt 8e. Wij is zeer Het is rond nu1 graden, op het meer heeft het gedesiIlusioneerd en dit duurt enige uren. Zo iets gevroren x d a t het dooiwater van de vorige kennen we Daan (volgens Harry, Daantje dag iets bevroren is. Er staat weer veel wind en PoIEewop) niet. samen met het "dubbel-ijs" ontstaat hier een Johan finisht d s 22e en is ook teleurgesteld. gevaarlijke situatie. Als je schaats nameIijk door

F&: Patar van R m j Johan ?&ma aindi als 180 h)dsm ha4 E.K

Inmiddels raakt het Nederlandse deelnernersveEd aardig uitgedund. Hennie kan vanwege zijn ribben niet zeilen en s1aapt ook nauwelij ks. Vmr Jan Eindhoven waait het Ee hard. Rob Meeuwissen is naar Nederland afgereisd met griep. Jan Jellema voelt zich niet goed in vorm en kijkt toe bij de start. Wegens te harde wind wodt er deze dag niet meer gezeild. 's Avonds is de prijsuitseiking van het Wereld Kampioenschap, gevolgd door een overheerl ij k en &r god verzorgd koud buffet, bestaande uit diverse gemarineerde vissoorten . Vooral de "vetemen" waaronder Jan Eindhoven en Dough Harvey wozden in verband met hun aanwezigheid in het zonnetje gezet en getrakteerd op een fles drank. Omdat Daan geen alcohoE gebruikt , wordt zijn reusachtige

het bovenste laagje heen schiet en dat gebeurt steeds, is je boot haast niet meer bestuurbaar, hetgeen in een wedstrijdsituatie gevaarlijke situaties kan opIeveren . Oa Sjijberg, de wedstrijdleiider, blies, na het raadplegen van enkele wedstrij dzeilers, de wedstrijden voor deze dag af. Er gebeurde deze dag niet zo veel, iedereen hing wat rond. Piotr Burczynski komt a m D m vragen of hjj zijn schaatsen mag nameten, omdat hij zo ontzettend snel gaat! Daan zeilt bij nameting op dunne 5 rnm sloltlopers 90" en gerneten met stelplaatjes van 0,2 mrn 49 cm afstand. Piotr zijn schaatsen zijn 53 cm, 100 ". Hij dijpt 's avonds zijn schaatsen. Dmn doet dit met zijn pfaatlopers. 's Middags maak ik mmen met Ernest en Harry nog een toertocht op de zuidelijke kant van het

meer. Het woei seer hard en het lukte Harry besloten om twh te starten, echter veeE nog om over de kop te slam bij een fets te wedstrijdzeilers vonden het nog te gevaarlij k. In sneEIe stuuractie. Gelukkig was hij niet de eerste manche deden onder andere Daan, geblesseerd. Bogdan Krarner, Johan en Piotr niet mee. Bernd

Foto Petervan Rooij

A m de westoever van het meer kwamen we in de snijdende kou nog een broodvisser tegen. We hebben hem ongevees e n kwartier gadegeslagen en ons verbaasd omdat hij a1 die tijd alles zonder handschwnen deed! Via twee met een kettingzaag gemaakte gaten gaat e n lange Iijn met haken en aas onder het ijs door. De buit van die dag bestond uit &n snoek en verder veel vooms, ruisvoorns en andere witvis,

Zaterdag Het is -4 "C. Om vier uur ' s nachts was het nog boven nul, zda t het vele water op het ijs weer niet volledig bevroren was en er dus weer twee lagen ijs ontstonden. De geplande start om 10 uur werd ui tgesteld. Oa ging het ij s verkennen en bij de bovenboei en midden op het meer de windsnelheid meten. Na rijp beraad werd

Zeiger finishte a ls le. Er deden die race maar 37 boten me. Veel deelnemers waren op vrijdag a1 weer naar huis gegaan in verband met het slechte weer. Jan SeITema werd door pech achtewolgd. Tijdens de training brak zijn zij-schaarshouder 10s en kon dus niet meer zeilen. Ook Jan Zantingh kwam aanIopen met kapotte spullen, schaats kapot en bril verIoren na een spin. Omdat bij nadere inspectie bleek dat ook sijn romp zowd a m bakboord als aan stuur-boord over & 75 cm gescheurd was, vroeg iernmd van ons of hij ergens tegenop geknald was, een brug of zo. "Nee", antwoordde Jan, "ik ben 'intensief gesponnen '". Na de prijsuitreiking ging iedereen zo snel mogelijk naar huis, behalve Ernest met aanhang. 's Avonds hebben we diverse bars in Turku bezocht. Omdat Johan hier jaren geleden d eens was geweest, Imdste hij ons met een taxi naar

e n disco, althans die was er jaren geleden nog wel. We gingen nu maar lopend naar het centrum en na enige disco's aten we ' s nachts om half vier in een McDonalds een hamburger. Gauw dapen want om half acht moesrten we met de veerboot naar Zweden. Het was een rnooie overtocht, onderweg deden we nog de land- eilanden aan en wisselden we met de rest van de NderIanders onze esvaringen uit over Fins bier en Finse schonen. Vierentwintig uur later ging om h a r t over zes de wekker en een half uur later bevond ik mij op de A1 in.. . . de file.

Peter van Rooij H I99

Futo He?Y Slcruw~tr In hrt 'f.l5[ja1~1..' Y-411 Harry Mnrrjrl~er 71ftondlhangend v I n r Truke, Jan, Heor##? Erneqt, Pp'er, Jan Z en .lrn E

GEKKENWERK?

VersAag van het Open Zweeds Kampioenschap 1998

We hadden de moed om dit jaar nog een keer op het ijs te staan a1 een beetje opgegeven, na Wee fantastische winters in Nederland. Zouden we in de winter van 97- 98 nog een keer kunnen rondscheuren in onze ijsreilers? Met hele jaar waren we druk geweest met de voorbereiding op een nieuw ijszei lseizoen. Er was een tsai ler gebouwd voor het transport van vier complete ijszeilers met nieuwe helmstokken en laperplanken. Er lagen al weer drie niewwe rompen in een vergevorderd stadium ap de diverse plaktafels in het rennerskwart ier gevestigd in de schuur van de boerderij van de familie Hopma Zijlema te Lalystad. Op

moesten staan. In het kader van zijn diepte investeringen in slotrunners en een houten mast (koopje!) zou hij als toekomstig Nederlands, Europees en Wereldkarnpioen toch minder tijd hebben voor het bewerken van het land en door verkoop van dubbele exemplaren meer fondsen beschi kbaar krijgen om echt diep te investeren (fiber mast b.v.1. Maar zijn antwoord was steevast 'koppen dicht en doorrooien'. De huur van het rennerskwartier wordt namelijk door de desbetteffende leden betaald via het verrichten van m a r e lichamelijke arbeid op 70 bunder land.

Begin maart kregen we te horen dat in het weekend van 14 en 15 maart het Open Zweeds Kampioenschap zou worden

Foto Rob Lewer~nk

een gegeven moment was het zelfs zo vvol gehouden, waarschijnlijk in de buurt van dat we Piet (H 667) vroegen of al die Falun zo ongeveer ter hoogte van Helsinki tractoren (4st), combines (3st) en karren in Finland en er zouden meer Nederlanders (500 st) nu echt so nodig in de schuur heengaan. Na driftig heen en weer

getelefoneer bleken er drie man te zijn die bereid waren deze Iaatste kans aan te grijpen en alle aantijgingen zoals "jullie zijn gek om Wee dagen heen te rijden, twee dagen te zeilen en weer twee dagen terug te rijden" naast zich neer te leggen, Er volgde een week van schaatsen slijpen, hoezen maken voor mast en giek, onderdelen van de twee boten van Peter van Rooij slopen (soort huur voor stalling!), trailer laden, routekaarten haten, sneeuwkettingen en GSM-telefoon regelen etc. etc.

Uitgezwaaid door een meute achter- blijvende ijszeilleden, famil ie, buren, kennissen en colporteurs voor levensvenekeringen (het plaatselijke fanfarekorps ontbrak er nog aan!) en toegesproken met wijze woorden: "trek je we1 elke dag een schone onderbroek aan?" (dacht 't niet), "zuip niet te veel, de politie is daar veel strenger" (dat maken we zelf we1 uit}, 'blijf van de Zweedse vrouwen aF (waarom?) en "doe voorzichtignl verlieten we het vertrouwde elf en gingen richting het koude noorden. Na zes uur rijden stonden we in Putgarden (Dld) voor de veerboot die dag en nacht vaart, ook voor eE3n PKW en M e LKW's. Hier hebben we de retourtickets gekocht. Deze tickets kregen

we met 20% korting, bedongen door Andreas Bock bij de Duitse rederij. Tegen 07-00 uur waren we Denernarken diep binnen gedrongen en werd het tijd voor een sanitaire stop met een Deens ontbijt. We stopten bij een met fel knipperende neonreclarne verlichte Mega Service StitiBn en parkeerden recht voor de dew. "Toch we1 wat stilletjes hie?, werd opgemerkt. Ook nadat we probeerden met grof geweld de deur open te krijgen bleef het muisstil in het pand. Besloten werd dan maar te ontbijten op de veerboot bij Rradbyhaven en de sanitaire stop uit te voeren tegen een stil stukje gevel. Plotseling b a r n er leven in de brouwerij. De deur vloog open en er storrnde een klein Deens vrouwtje gekleed in werkschort, schreeuwend en wijzend naar de gevel naar buiten. Piet dacht dat het vrouwtje speciaal voor ons de tent opengooide (z'n Deens is niet meer wat het geweest is): en wilde nog een gesprek aangaan over de Deense openings- en sluit ingstijdenwet. Carel net bijgekomen uit zijn REM-slaap zag dat de situatie precair werd, met in zijn achterhoefd de woest met messen zwaaiende Deense kok crit de hluppetshow. Hij nam plaats achter het stuur en schreeuwde dat we snei pleite moesten gaan. Met piepende banden en achterna gerend door een Deense

Jan ~ i e d e r n a m Sails

\-----A /-

i-- -. .

Gouden bodem 6 862KV ffeeg. Te! 0515-443450 Fax 0515-443099

serveerster, zetten we door een licht besneeuwd landschap koers naar de veerboot.

Om 08.00 uur reden we Zweden binnen, we lagen goed op schema en hadden het idee dat we deze dag nog we1 een proefrondje op de iijsplaat van Falun konden draaien, maar dat vie! tegen, Na uren rijden op wegen waarvan we in het begin dachten dat er we1 heel erg brede tietspaden naast lagen, reden we nog steeds door 4en en hetzelfde bas. En op de enkelbaanswegen met, naar wat later vluchtstroken bleken te zijn, waar je als je ingehaald wordt op moet gaan rijden, mag je nog niet eens harder dan 90 kilometer per uus (zonder aanhanger). En dat het in Zweden stikt van de politie is waar. Alleen rijden de verschillende surveillance eenheden met een tijdsverschil van circa twee minuten achter elkaar aan (bang dat re elkaar Fcwijt raken in dat klote bos) waardoor het voor notoire Nederlandse hardrijders makkelijker wordt hun criminele gedrag te vertonen.

F a Rob Lswsrink

Na 600 kilometer bos, 1400 kilometer op de teller en een slippartij in een sneeuwstorm om een sneeuwschuiver te ontwijken, kwamen we steeds dichter in de buurl van Falun, Het werd nu tijd om via het geleende geesernrnetje de andere Nederlanders te bellen en te vragen waar we precies

moesten zijn. Na een aantal pogingen, want je moet in Zweden eerst via de satelliet naar Nederland bellen en vandaar word je via een andere satelliet weer doorverbonden met de Nederlandse telefoon die toevallig ook in Zweden is, kregen we Johan Tolsma aan de lijn die ons uitlegde (verkorte versie over een slechte lijn) dat we na het dorp op een landtong aan de Oostzijde van het meer moesten zijn. Drie telefoontjes en een uur later, het was inmiddels 17.00 uur, kwamen we aan op de landtong waar de overige Nederlandse deelnerners al achter de borrel in hun riante campers zaten. We werden spontaan uitgenodigd om een borrel te kornen drinken, rnaar besloten eerst de boten op te tuigen. Net voordat de totale duisternis inviel hadden we de boten op het met zes centimeter sneeuw bedekte ijs staan. We narnen plaats in de camper van Ernest Spaas, die met de gebroeders Schutte en Johan Tolsma naar Zweden was afgereisd en lieten ons de wodka's goed smaken. Zij vertelden dat het reizen in een camper ideaal was. Je kon er onderweg heerlijk in slapen en tijdens de rit werden re bediend door kok Schutte met gebakken kippetjes en andere vzrar Zweedse wegrestaurant-begri ppen delicatessen. We waren nu al meer dan 24 uur in touw en mede door de alcoholische versnaperingen {het was weer veel te gezellig) aan het eind van ons Eatijn. Ons restte nog een doel en dat was een hotel zoe'ken in Falun en ma