DKB JEUGDKAMP 2009 Het Wilde Westenkvdkb.nl/modules/jeugdkamp/kampkrant 2009.pdf · Petersen, Lieke...

DKB JEUGDKAMP 2009

Het Wilde Westen 12 – 13 – 14 JUNI 2009

Deze kampkrant is van ..............................

DKB JEUGDKAMP 2009 HET WILDE WESTEN

DKB kampkrant 2009 blz 2

Wist u dat: • Als voorbereiding op het kamp de W.U.D.-jes in de OdK zijn gebruikt • Zelfs een interview met de spelleiding in de OdK stond • Dat in het interview eigenlijk niets over het kampprogramma stond • De spelleiding het programma zelf in grote lijnen al klaar had • Zelfs het binnenprogramma niet overgeslagen was • We het binnenprogramma dit jaar nodig hebben gehad • We met 73 kinderen op kamp gegaan zijn • We met evenveel kinderen terug kwamen • Mat en Bob nog nooit 100 eieren in een pan hebben zien zitten • Zij wel 80 eieren in een pan hebben zien zitten • Marco daar wat laat achter kwam • Hierover in deze kampkrant nog meer te lezen valt • Het kamp dit jaar in 1 thema was • Het thema het Wilde Westen was • Het Jeugdkamp ook op Hyves te vinden is • Freek en Willie het verslag van het spelcicuit op zondag al klaar hadden, ruim

voordat het spelcircuit begonnen was • Ze het verslag opnieuw moesten maken omdat het spelcircuit niet doorging

vanwege de regen • Dit het enige moment was waarop we door de regen binnen moesten blijven • Ook op zaterdag diverse buien het kampterrein teisterden • Deze buien meestal uit een emmer kwamen • De datum van het DKB kamp 2010 al bekend is: 4, 5 en 6 juni 2010 • We dan weer naar dezelfde locatie gaan • Ik hoop dat deze kampkrant een leuk aandenken is • Ook deze kampkrant begint met een voorwoord van de kampmoeder



Voorwoord Door Jolanda Raaijmakers Met zwarte pruik, vlechten en indianenkleren op weg op mijn eerste kamp als leiding: kampmoeder. Ik heb er zin in! Vrijdagavond beloofde al een actieve avond te worden. Na het geluidenspel ’n spetterende spooktocht in het verschiet én super mooi weer! Leuk om al meteen enthousiaste reacties op mijn outfit te krijgen van de kinderen, al zag ik er natuurlijk behoorlijk “belachelijk” uit. Ook de andere cowboy’s hadden het in het westerndorp prima naar hun zin. De “bouwcow’s” hadden hun best gedaan; de saloon, tipitent en slaapzalen met namen als chickentown en lazygirls stonden klaar. Dat moet een vet kamp worden. Uch!

Kampdeelnemers: De dorpen in het wilde westen werden bewoond door: Hedwig Evertse, Ilse van Dommelen, Vivian van Roosmalen, Milou v/d Ven, Jeroen Koopmanschap, Wouter Beenker, Nick van Brunschot, Rosan v/d Bogaard, Carlijn Bakker, Ella Kerkhof, Anouk Schoonderbeek, Bas Lodewijks, Arjan Vogels, Sjoerd Nijhof, Rinke de Mol, Lieke van Otten, Inge Schuëngel, Carola Raaijmakers, Iris Latour, Britta Briene, Lindsey van Roosmalen, Robin Petersen, Fenna van Son, Willemijn Rijken, Annemiek de Bont, Wietse Verwer, Dana Melio, Kiki Palte, Marileen Rickelman, Jeska Peeters, Jasper Heuvelmans, Jannes Faber, Jeroen Akkerman, Janne Heuvelmans, Chantalle Akkerman en Aukje Horsten, Tamar Cromwijk, Chantelle Mendes Gonçalves, Tara den Hertog, Tim v/d Stappen, Roy van der Lee, Mike van Zon, Sjors Findhammer, Jessie van der Lee, Carien Scheepens, Judith v/d Ven, Leila Faber, Luc Zweegers, Stefan van den Boomen, Pieter Heuvelmans, Suzanne Schuëngel, Thomas van den Hoofdakker, Lisa Beckers, Floor Ooms, Koen v/d Stappen, Tom van der Kaaden, Lars Melio, Jelmer Baerends, Sanne van de Looij, Paula van den Hoofdakker, Meike Heuvelmans, Auke Verwer, Jonas Niederle, Nick Petersen, Lieke Nieuwenhuis, Bo van der Kallen, Sam Beckers, Sam van der Kaaden Daan Appelhof, Thom Robben, Vincent van den Hoofdakker, Sanne Wijnands en Fleur van Giels.

Leiding: Coert Horsten, Hans Melio, Bob van der Lee, Maurice Palte, Willie Zweegers, Marcel v.d. Peut, Jolanda Raaijmakers, Tim vd Akker, Nicole Plasman, Marloes van Gorp, Freek van Gorp, Johan van den Hoofdakker, Kim Plasman, Marc van Roon en Boukje Rickelman

Keuken: Mat Heuvelmans, Marco Beckers, Veronique Zeeman en Bob Verwer.



De spelleiding Door hoofdspelleiding Marcel vd Peut Men verwacht natuurlijk dat je wat positieve dingen gaat zeggen over de spelleiding. Het is “not done” om kritisch te zijn over mensen die hun vrije tijd in het kamp hebben gestoken. Ik zou dus iets moeten schrijven als: De mensen van de spelleiding waren enthousiast en zorgden voor een goede sfeer tijdens het weekend. Ook kwamen ze met leuke ideeën en hielden ze de kindeen op een leuke manier bezig. Zoiets zou ik kúnnen zeggen. Maar dan doe ik ze toch tekort denk ik. De sfeer was het hele weekend fantastisch. Iedereen stond klaar om elkaar te helpen waar nodig en er werd veel gelachen. Het is fantastisch hoe iederen met elkaar omgaat tijdens zo'n weekend. Ze hebben zelfs tijd over om iemand de handstand te leren. Ook zijn er dit jaar mensen speciaal voor de vrijdagavond gekomen om de kinderen de stuipen op het lijf te jagen. “Heel erg bedankt voor de inzet jongens!” De lange voorbereidingen bleken ook erg zinvol. Alle spellen stonden dat weekend in het teken van het Wilde Westen en iedereen had het gevoel dat ze twee dagen lang in een stadje midden in de prairie verbleven. Het was trouwens ook erg leuk om gezamelijk de spellen te bedenken. Je bent als leiding heel enthousiast en gedreven met een spel bezig en steeds komen er weer leuke dingen bij je op die je op een of andere manier wilt gebruiken. Maar het is tegelijkertijd erg spannend. Gaat het wel goed en vinden de kinderen het wel leuk? We hebben als spelleiding inmiddels wel gemerkt dat kinderen gewoon niet opletten. (Ouders zullen dit lezen en denken: DUHHHH!!!!) Maar zelfs als kinderen met een speurtocht bezig zijn slapen ze nog. Als kinderen de route kwijt zijn gaan ze niet terug om te kijken waar ze ergens verkeerd gelopen zijn, nee...... ze lopen gewoon door tot ze uiteindelijk op een heel andere route belanden die ze dan gaan volgen. Het enige negatieve puntje van het weekend zou dus zijn dat we als spelleiding spellen moeten bedenken die zo duidelijk zijn dat je ze zelfs geblinddoekt met oordopjes in nog op een goede manier kan doen. Ik heb als lid van de spelleiding weer een enorm geslaagd weekend gehad en hoop volgende jaar met dezelfde club (zowel vereniging als de groep mensen) weer zo’n geweldig weekend mee te maken. Bedankt allemaal!



De voorbereiding door Johan vd Hoofdakker: Dit jaar wist de kampcommissie zich versterkt door Bob Verwer, een ervaren “kamper”. We zijn op tijd begonnen zodat we wat meer tijd over zouden houden voor het uitwerken/bouwen van de spellen. Het moest een echt Wilde Westen kamp worden, waarbij dit goed tot uiting zou komen. Zo is er een programma in elkaar geknutseld en mooi tot een draaiboek uitgewerkt. Natuurlijk ontbrak Coerts Excellijstje daarbij niet. Er is van alles gemaakt:

• Leuke posters • Indeling slaapzalen met toepasselijke namen • Een mooi dorp voor ontvangst, spel in het bos, bonte avond en daarna voor het

kampvuur • Tipi, schandpaal en totempaal • Origineel zaterdag programma • Toepasselijke kleding voor de leiding.

Dit alles na een 3-wekelijkse vergadering op woensdagavond, diverse bezoeken aan het kampgebouw en omgeving en de nodige avondjes bouwen, timmeren en schilderen. Uiteindelijk was alles goed voorbereid en uitgelegd aan de rest van de leiding. Nu nog mooi weer en op naar een schitterend kamp weekend.



Vrijdag 12 juni 2009 Dit jaar werden de kampdeelnemers niet eerst bij het clubhuis verzameld maar moesten ze direct naar de locatie gebracht worden. ’s Middags was het kampterrein al ingericht in western style met o.a. een tipi, een schandpaal en een saloon. Alle slaapzalen hadden namen gekregen: Hiawatha town, Chicken town, Outlaw city, Red Bull city en Lazy Girls city. Op het kampterrein waren WANTED posters opgehangen met daarop de indeling van de slaapzalen zodat alle kinderen zelf de goede slaapzaal op kon zoeken en de kampleiding nog even kon genieten van het nietsdoen tot aan de eerste activiteit.

De Aankomst Op het Kamp We komen aan op het kamp, pakken onze spullen en luchtbed natuurlijk. We lopen naar de slaapruimtes en kiezen plaatsen waar we willen liggen. Zij wil daar liggen….. maar die ene wil weer naast die andere liggen en zo gaat het maar door. Uiteindelijk heeft iedereen een plaats gevonden. De meeste waren er tevreden mee. Geen snoep meenemen? Huh? Dat doen we toch wel en bij aankomst meteen snoepen en uitdelen! Maar dan nog je luchtbed opblazen. Wat een gedoe is dat zeg! Er waren

er al een aantal lek en in de avond loopt die van Judith ook nog eens leeg en zij moet bij Layla en Susanne in bed gaan liggen totdat haar luchtbed is opgepompt door kampmoeder Jolanda. Terug naar het uitpakken. ‘’Alle luchtbedden’’ zijn opgepompt. Je rolt je slaapzak uit en legt hem op je bed met je kussen. Zo met uitpakken zijn we klaar. Nu de boel een beetje verkennen. Frisbeeën, korfballen, voetballen en een beetje overgooien. Even de kantine in. Stiekem een glimp opvangen van de keuken. Je beker halen en limonade drinken. Vriendinnen en vrienden gaan bij elkaar zitten en kletsen, spelen Doen Durf en De Waarheid, of sporten. Dat was de aankomst! Lateeeeerr! Groetjes, Chantelle, Tara, Tamar, Roy, Mike en Tim!



Nadat de luchtbedden opgepompt, geplakt en weer opgepompt waren werd iedereen verzameld voor het welkomstwoord en het eerste spel van het Wilde Westen Kamp : Het Winnetou geluiden spel !

Geluiden spel (door de D3 en D2): De bedoeling was om geluiden te zoeken die op je blaadje stonden dat blaadje kregen we al eerder. Er waren tikkers die waren heel erg irritant want als je tikt werd kon je weer opnieuw beginnen . Maar het was wel grappig en het hele kamp ook☺ Groetjes van de D3 en de D2

Speurtocht (door de E1): Het geluidenspel vind ik wel leuk want het was heel gezellig en er waren ook tikkers en dat was ook heel leuk want zonder tikkers was het niet egt leuk want anders was het best gemakkelijk alleen sommige mensen deden de geluiden niet zo vaak zeggen en dat vind ik niet leuk want als je het niet vaak zecht dan hoor je het ook niet goed maar de rest was kij leuk en de anderen spellen waren ook leuk alleeen het geluiden spel was best wel moeilijk en de geluiden zijn indiaanen, pistool, paard, hond, ik denk een boef alleen dat weer ik niet zeker en nog er zijn denk ik meschien ook noch meer geluiden alleen die ben ik vergeten. De groete Lisa Beckers

Speurtocht (door de B2; Rosan v/d Bogaard, Carlijn Bakker, Ella Kerkhof, Anouk Schoonderbeek, Bas Lodewijks, Arjan Vogels, Sjoerd Nijhof): Rond 21:00 uur vertrokken we voor het eerst richting het bos. Er werden meerdere groepjes gemaakt. De bedoeling was dat we begeleiders gingen zoeken die bepaalde geluiden maakten, zoals trein, hond, geweer en indiaan. Jammer genoeg was de cowboy niet aanwezig. Tikkers moesten de groepjes aftikken zodat ze een geluid in moesten leveren. Tim, één van de tikkers, was zijn zaklamp verloren en kon dus niemand tikken. Veel groepjes waren of hun kaartje verloren of al snel hun groepje kwijt. Het groepje dat als eerste alle personen op volgorde had gevonden, heeft gewonnen.

Avondwandeling (Door Wouter Beenker) Al een paar weken voordat het kamp begon kregen we over de dropping spannende verhalen te horen van elkaar en van de leiding. We zouden tot 6 of 7 uur ’s ochtends door moeten lopen en daarna meteen aan het ontbijt moeten. Iedereen uit de B verheugde zich dan ook op deze activiteit en iedereen sloeg veel energy drink en snoep in. Eindelijk was het vrijdagavond en was het zover. Nog voordat we terug bij het kamp waren moesten we al bij het busje wachten waardoor we geen tijd hadden om eten en drinken te gaan halen. Een deel was toch langs de begeleiding gekomen en werd vanuit het kamp opgehaald. Hun hadden dus wel tijd gehad om eten en drinken te pakken maar hadden niet genoeg bij voor de hele groep. Na een half uur dicht op elkaar gezeten te hebben in het afgesloten busje waren we aangekomen op



de plek waar we gedropt werden. Met blauwe plekken verspreid over ons lichaam door de vele hobbels waar we over reden stapten we uit. We keken even rond en zagen meteen de toren waar we vorig jaar langs waren gelopen. Meteen liepen we al naar de weg omdat we de weg al wisten. Om er zeker van te zijn vroegen we nog aan twee passerende half dronken fietsers de weg. Ze wezen ons perfect de weg, zo goed zelfs dat we terug werden geroepen toen we wilden beginnen. Als we deze weg namen waren we al binnen een kwartier terug. Dus sloegen we rechts af en liepen we expres verkeerd. Toen we een half uur/drie kwartier later al dicht bij het kamp waren ging er nog een klein deel van de groep nog een stuk verkeerd lopen terwijl de rest een tijd bij het kruispunt bleef zitten, niet wetend wat te doen. We stonden voor een dilemma. Of ook wij gingen nog een stuk verkeerd lopen, of we gingen meteen terug naar het kamp, of we blijven nog even op dit kruispunt nadenken. Het werd uiteindelijk het laatste en na een kwartier diep nagedacht te hebben besloten we naar het kamp terug te keren. We waren dus al binnen een uur terug. Toch een stukje vroeger dan dat ze hadden voorspeld! Gemaakt door de hele B1. Iedereen had goed meegeschreven en dit stukje werd zeker niet door maar 1 iemand geschreven. Zo zie je maar hoe ver je komt met goed teamwork!

(niet) slapen (Door kiki Palte) Het was s'avonds heel gezellig op de slaapzaal de 1e nacht gingen we niet zo snel slapen maar de 2e nacht al sneller. Ook werden we de 1e ochtend wakker gemaakt met een rotje en de 2e ochtend met een fluitje. Verder weten ik er niks van, want toen heb ik geslapen.



Zaterdag 13 juni 2009 Het ontbijt is een jaarlijks terugkerend evenement. Het lijkt erop dat alleen wat boterhammen, boter en beleg op een paar tafels gemikt worden, aangevuld met een paar pakken (chocalde)melk. Dat er achter de schermen toch heel wat meer bij komt kijken blijkt wel uit het stukje van Matt:

Een ei is een ei. Als ik denk aan het korfbalkamp, dan denk ik aan eieren. Heel veel eieren. Heerlijke scharreleieren, vers gehaald bij de Plus, in grote hoeveelheden opgestapeld in de bus van Coert en met de meeste voorzichtigheid vervoerd naar het verre De Mortel. Aldaar aangekomen, worden ze in een grote krat te ruste gelegd. Om te wachten tot het moment, het grote moment van de zondagochtend, waarop ze genuttigd gaan worden. Enkele leden van de kampleiding denken dit ei-moment te kunnen verschuiven naar de zaterdagochtend. Hoe naïef!? Wat staat er namelijk in het draaiboek van Bob? Zondag! Dus zondag zal het ook zijn. Wat is er heerlijker dan een gekookt eitje op de zondagochtend? Jazeker, een GEKOOKT eitje, even tikken, afpellen, zout erop en smullen maar. En wat een feestelijk gezicht, al die eitjes

gezusterlijk in een grote pan aan de kook. Er was een lid van het keukenteam, laten we hem voor het gemak Marco noemen, die het niet helemaal begreep, die had het er alsmaar over dat hij de eieren wilde gaan BAKKEN. Hou toch op! Gekookte eieren hoef je toch helemaal niet meer te bakken! Toen ik het hem uitlegde liep hij licht van de kook de keuken uit, de rest van de keukenploeg (en de eieren) achterlatend. Gelukkig is het nog allemaal goed gekomen. Marco heeft nog op therapeutische basis wat eieren (die we maar niet van tevoren nog snel gekookt hadden) kunnen bakken, om ze daarna met gevaar voor eigen

leven aan tafel bij de hongerige meute uit te serveren. Volgend jaar een verslag van het hamburgers bakken. Je begrijpt, als keukenploeg beheersen we een breed scala aan kookkunsten. Na het enerverende ontbijt was het tijd voor het dagvullende programma: Een tocht naar Dodge city (en weer terug). Een spannende tocht met allerlei hindernissen en langs een indianen dorp. Als je de goede materialen had gekocht was de tocht een stuk korter! Het verhaal was als volgt:



Pony Express De Pony Express is heel belangrijk geweest voor de ontwikkeling van Amerika. Om als één land te kunnen functioneren, moet je heel snel berichten naar elkaar kunnen versturen. Vandaar dat pioniers zoals die van de Pony Express steeds bezig waren om de verbindingswegen sneller en te maken en over grotere afstanden. Ook jullie gaan de route van de Pony Express afleggen. Stel je nu eens de allereerste rit voor van de Pony Express. Het is een rit die duizenden kilometers lang is en bijzonder avontuurlijk. Je kent de weg nog niet goed dus je hebt ook geen idee welke gevaren je onderweg allemaal tegen kunt komen. Je kunt gevaarlijke dieren tegenkomen of vijandige mensen of dieven. Of kolkende rivieren. Daarom is het belangrijk dat je goed uitgerust bent, voordat je aan zo’n reis begint en ook de juiste materialen bij je hebt om alle hindernissen te kunnen overwinnen. Maar je kunt ook weer niet teveel meenemen, want dat gaat ten koste van de hoeveelheid post en pakjes die je mee kunt dragen. Jullie moeten dus een slimme keuze gaan maken wat je precies mee wilt nemen om veilig de reis te kunnen volbrengen. Zorg er echter wel voor dat de pakjes heelhuids op de bestemming aankomen want anders is de missie mislukt.

Afhankelijk van de keuze van de materialen werden verschillende routes gelopen:



Dodge City Jullie zijn nu in Dodge City. Eenmaal hier moest de Pony Express er ook nog voor zorgen dat de pakjes en brieven bij de juiste personen terecht komen. Nu is Dodge City nog niet groot, maar het is wel belangrijk dat de mensen hun post ontvangen. Iedereen is druk bezig om van Dodge City een grote, mooie stad te maken. De hoefsmid, de wagenmaker en de bank….. allemaal dragen ze hun steentje bij en proberen ze de stad aan te kleden. Maar ook de saloon en het hotel zorgen ervoor dat het leven in de stad aangenamer wordt. Toch is er helaas iets fout gegaan. Enkele belangrijke pakjes zijn verkeerd bezorgd. De mensen in Dodge City kunnen nu hun werk niet afmaken, omdat ze spullen missen. Jullie gaan zorgen dat de pakjes alsnog op het juiste adres komen. Daarna gaan jullie als echte pioniers de inwoners helpen van Dodge City een echte stad maken door ervoor te zorgen dat de opdrachten die ze niet hebben kunnen volbrengen alsnog worden afgemaakt.

Naar het dorp door de F1: Bo van der Kallen, Sam Beckers, Sam van der Kaaden en Daan Appelhof: (met dank aan Carola):

Na het ontbijt vertrokken we in verschillende groepjes naar de eerste post.. Helaas was het daar al meteen file. We moesten allemaal wel even wachten maar daarna konden we onze reis voortzetten. We gingen op weg en kwamen verschillende bordjes tegen. Sommige groepjes waren verdwaald!! Bij het ‘dorpje’ aangekomen mochten we onze pakketjes open maken. Daar zaten opdrachten in. Sommige mensen moesten een deur maken voor in de Saloon, ook waren er mensen die een doktertas moetsen maken.

En dat van karton, touw, papier, enz. Gelukkig was het wel leuk om te doen! In het bos was door de bouwploeg al een deel van een dorp opgebouwd; Dodge city. Ook hier had de spelleiding weer voor een verhaal gezorgd:

Het dorp door de C1: Na een stukje gelopen te hebben kwamen we aan bij Boukje. Daar kregen we 4 pakjes die we na een lange wandeltocht bij het dorp moesten inleveren. In elk pakketje zat een kaartje. Je moest door middel van ruilen de kaartjes van je eigen groep krijgen. Op de kaartjes stond geschreven wat je moest bouwen. Elk groepje had een onderwerp waar je de dingen bij moest bouwen. Toen iedereen klaar was moest je met je groepje een act bedenken voor de Bonte Avond.



Het dorp bestond uit een tiental gebouwen waarvoor de kinderen nog een aantal voorwerpen moesten maken. Hoervoor werden wel een paar materialen aangeleverd (de materialen tussen de haakjes) en de rest van het materiaal moest uit het bos gehaald worden. Groep Gebouw Voorwerp 1 Voorwerp 2 Voorwerp 3 Nvt Pleisterpost 2 Nvt nvt Nvt 1 Hotel Bed (deken) Bel (fietslamp) Wastobbe (2 hoepels,

vuilniszak) 2 Saloon Tafel (vlakke plaat) Uithangbord (karton) Klapdeuren (-) 3 Bank Telraam (kralen) Loket (-) Muntzakje (theedoek) 4 Sheriff Sheriffster (karton) Handboeien (-) Tralies (-) 5 Wagenmaker Wiel met spaken

(hoepel) Boor (houten driehoek)

Hamer (-)

6 Dokter Stetoscoop (-) Dokterstas (-) Krukken (-) 7 Post Postzak (laken) Stempel (aardappel) Brievenbus (karton) 8 Barbier Spiegel (alu folie) Scheerkwast (oase) Kam (-) 9 Kleermaker Halsdoek (lap stof) Spijkerbroek (lap stof,

spijkers) Meetlint (-)

10 Hoefsmid Hamer (-) Aambeeld (-) Hoefijzer (-)



De ‘bouwploeg” was al vroeg bezig om de materialen naar het bos te brengen, de tipi op te zetten en het dorp op te bouwen. Het moest op tijd klaar zijn!

Na een zéér goede nachtrust, zeker 4 uurtjes, zijn we , Coert, Maurice, Hans en ondergetekende (Bob vd Lee) begonnen met de restanten van het spokenspel van vrijdag op te ruimen.Om ’t organisatorisch in goede banen te leiden zijn we opgesplitst in 2 groepjes. De ene het ophalen van de restspulletjes en de andere ploeg het opbouwen van het “wilde westen” dorp. Na een kleine 2 uurtjes stond alles op z’n plaats zoals we ’t hebben wilde; De Saloon “Zalogn”, de Sjerf, de barber, de dokter, de

klootsmacher, de smid, postkantoor, hotelcity en de bank. We waren net op tijd klaar om de eerste groep kinderen te ontvangen voor het volgende spel de “Goldrush”. Na een leuk knutsel gedeelte zijn we om 1300 uur begonnen met het spel. 3 groepen, Fen E, C en D en de B groep gingen allemaal de op goudjacht (De route vanaf de bossen terug naarhet kampgebouw). Deze werd zeer snel afgelegd oor de B-groep met als laatste de rest van de B-groep (of course). In het dorp werd in de openlucht gegeten, het hotel was helaas niet groot genoeg om alle inwoners en gasten van Dodge city te herbergen. Na het eten werden de stukjes voor de Bonte avond alvast geoefend. Ineens was er GOUD gevonden.

Goldrush Eindelijk is iedereen in het dorp tot rust gekomen. Het dorp heeft langzaam vorm gekregen. Er is een saloon voor de ontspanning. Een hoefsmid en een wagenmaker voor reparaties. Er is zelfs een bank waar mensen hun geld kunnen storten. Eigenlijk heeft dit dorp alles wat het nodig heeft. Het leven gaat zijn gangetje en steeds meer mensen vestigen zich in en rond het dorp. Het lijkt erop dat dit wel eens een grote stad zou kunnen worden. Maar helaas. De rust is maar van korte duur. Er is bericht gekomen via de Pony Express dat er dichtbij in de bergen enorme hoeveelheden gouderts zijn gevonden.! Het meest kostbare metaal doet de harten van mannen en vrouwen sneller kloppen. In het wilde westen geldt: “wie het eerst komt, het eerst maalt.” Zorg dus dat jij met je groep als eerste bij dat goud bent. Je laat alles achter in het dorp en neemt alleen dat mee wat je het meeste nodig hebt. Je kleren en een kaart om de weg naar het goud te vinden. Het dorp stroomt leeg en niet veel later zal het dorp veranderen in een echte spookstad. Op naar het goud!



Van het dorp naar het kamp door de F2: Fleur van Gils, Sanne Wijnands, Vincent van den Hoofdakker en Thom Robben (met dank aan Vivian): Toen het spel bij het dorp afgelopen was werden den E en de F bij elkaar geroepen. Er waren kinderen die met de auto terug naar het kamp gingen, andere moesten de rood/witte lintjes volgen en goud zoeken. Als ze alle goud repen gevonden hadden waren ze bij het kamp aangekomen. Op het kamp aangekomen komt iedereen weer tot rust. Er worden wat spelletjes gedaan, het mooie weer wordt zeer plaatselijk afgewisseld met een regenbuitje, de rust keert weder. In het bos is de bouwploeg druk bezig om het dorp af te breken en naar het kamp te brengen. De gebouwen en gemaakte spullen zijn nog nodig bij de acts op de Bonte Avond! Eerst nog een hamburger eten en daarna optutten en dan start de ....

Bonte Avond (Door Boukje Rickelman) Dat de bonte avond deze keer eigenlijk ’s middags in het bos al begint, weten de kinderen op dat moment nog niet. Na het ochtendspel, met hun groepje aangekomen in het westerndorp midden in het bos, krijgen ze de opdracht om voor de saloon klapdeurtjes, bij het postkantoor een brievenbus of bijv. doktersattributen te maken etc.etc. Met uitzondering van de heel vermoeide cowboys wordt hard gewerkt met al het materiaal verkrijgbaar uit de creakist of in het bos. De opdracht daarna is om voor de bonte avond een toneelstukje te bedenken met alle spullen daar geknutseld. Als de kinderen hun goudkoorts volgen en hun weg vervolgen uit het dorp op zoek naar de goudklompjes, neemt de afdeling logistiek het dorp mee naar het kampgebouw. Traditioneel krijgen we vóór de bonte avond altijd een heerlijke maaltijd plaats: DE HAMBURGERS!! Al enkele uren voor etenstijd wordt door de keukenmensen gestart met de bbq. En wat er daarna gebeurt, zou elke ouder een keertje moeten meemaken. Vanaf het moment dat het sein ‘eten klaar’ is gegeven, veranderen onze lieve kinderen in beesten. Het kan niet snel genoeg gaan en er is nooit genoeg. Alleen de vegetariërs onder ons hebben een relaxte maaltijd; zij krijgen hun eten aangeboden. De rest heeft het gevoel te moeten schreeuwen, op tafels te moeten bonken en alles te moeten doen om de aandacht te trekken. De hoeveelheid saus per broodje is ook niet echt zoals we het thuis toestaan. Overigens doet de leiding aan dit onderdeel meer dan gemiddeld mee! Met ruim 70 kinderen worden 200 hamburgers weggewerkt.



En dan om 19.30 uur kan de bonte avond dan echt beginnen. Dit jaar is het aantal voorbereide acts zo groot dat de avond goed is gevuld. Maar eerst wordt de

presentatie aan ons voorgesteld: Nick en Simon (Johan en Marc). En die stellen op hun beurt de jury weer aan ons voor: Jan (Tim) en Jolanthe (Jolanda) (ja zeker, ze zijn voor het eerst na hun scheiding weer samen in een programma) en hoofdredactrice van Privé Nicole. Kosten noch moeite heeft DKB zich bespaard om deze bekende Nederlanders te strikken. Als eerste optreden zien we Lotte en Lieke die liedjes van Pumba en Kulamatata vertolken. In

het Engels nog wel!! De uitstraling van beide dames is enorm; we hebben geen uitleg van de tekst nodig want dat kunnen we gewoon van hun gezicht lezen. Als tweede act zien we Bo en Sanne het liedje Rosanne van Nick en Simon playbacken. Je had onze presentators moeten zien genieten. Eigenlijk deed de hele zaal mee. Vervolgens was het even rustig…dachten we. Auke was veranderd in een tovenaar die kon raden welke kaart gekozen was terwijl die gewoon ergens terug in het stapeltje was gestopt! Eigenlijk onmogelijk, maar hij deed het toch. We snappen er nog steeds niets van. Dan komt de eerste groep van het ochtendspel, de groep van het postkantoor. Ze hebben heel hard nagedacht wat past bij het thema postkantoor en zingen en dansen de kabouterdans van Kabouter Plop. Logisch! En weer doet de hele zaal mee. Daarna is het de beurt aan de groep die de dokterspost van het dorp vertegenwoordigt. Met veel humor wordt in een snel tempo een aantal mopjes verteld, maar op een serieuze manier, zodat de humor extra goed bij de zaal in de smaak valt. Super! Als laatste act voor de pauze voeren Meike, Sanne en Lieke een eigen bedacht toneelstukje op over 3 verschillende type meisjes met hun eigenaardigheden. De uitvoering sluit naadloos aan bij het kamp. Wat een creativiteit…de jury is er beduusd van. Tijdens de pauze chips (hè, hè, eindelijk. Daar hadden we al ruim een dag op gewacht. Jeetje, wat zijn die zakjes klein. Het lijkt of er maar 2 chippies inzitten. Mag ik er niet nog één? Nee, aaaahhh….). Dat korfbal een teamsport is, blijkt maar weer eens uit de 2 groepen die als eerste act na de pauze samen een bankoverval naspelen. De manier waarop de sjerf de zweep over de slechteriken haalt, doet ons beven. Gelukkig maar, want de boeven zijn echt nietsontziend. De groep van het hotel heeft het record ‘kort op het toneel staan’ verbroken. Elk verslag hiervan is helaas onmogelijk. Ook het toneelstukje van de kleermakergroep is voorbij



voordat ik met mijn oogleden heb kunnen knipperen. Wel valt op dat de spijkerbroek echt super van kwaliteit is. Op de kwaliteit van en uitstraling tijdens de dansact van Meike en Sanne zijn zowel de jury en de presentators jaloers joh. Dat willen zij ook wel zo kunnen!! De zaal wordt er stil van, zo mooi kunnen die 2 dansen! Hierna komen weer wat groepen van de ochtend die allemaal hun best hebben gedaan mooie attributen te maken. Bij de barber wordt het haar van Jannes een stukje korter gemaakt. Helaas is gel nog een onbekend hulpmiddel dus gaat Jannes niet helemaal tevreden weer naar huis. Bij de wagenmaker wordt een kapot wiel met eigen gemaakt gereedschap weer gemaakt. De materialen die zij in het bos hebben gemaakt, zien er heel mooi uit. Over de hoefsmid is de jury heel positief omdat daar zo creatief een probleem wordt opgelost. Bij de saloon is juist weer het toneelstukje goed uitgedacht en uitgewerkt. Het gaat om het “beste idee van het Wilde Westen”, nl. de niet helemaal automatische klapdeuren met smetvrees (nee, u leest het goed). Helaas blijkt het idee toch al te bestaan. De zaal is het hier niet mee eens. Maarre… bestaat het probleem eigenlijk wel?

Dacht het publiek daarmee het einde van de bonte avond gehaald te hebben, meent de leiding ook nog een act te moeten doen. Het dieptepunt van de avond. Een dansje in Western stijl, nou ja, ze hebben wat geprobeerd….

En dan de uitslag. De jury had het errug moeilijk. Iedereen had meegedaan, super! De geluidsman Janky Bob wordt even toegejuicht als ook Thom, als meest enthousiaste publiek. Van de groepen wint: de dokter vanwege de hoge dosis humor. Maar de wisselbeker gaat naar: Sanne en Meike met hun prachtige dans. Van harte gefeliciteerd!!!



Een kleine indruk van de optredens op de Bonte Avond, een leuke afwisseling van zang, dans en Wilde Westen stukjes. Iedereen deed mee!



Na de Bonte Avond volgde nog voor een paar groepen een avondspel.

Het smokkelspel (door de B3 Rinke de Mol, Lieke van Otten, Inge Schuëngel, Carola Raaijmakers en Iris Latour): De E en de F mochten niet mee en de D en de C moesten kiezen en de B moest mee. We kregen allemaal een kaartje en we moesten naar een plek toe om de kaartje in te leveren en dan krijgt je groepje 1 punt alleen waren er tikkers en die vlogen gewoon over je heen en dan moest je je kaartje inleveren. We vonden het een leuk spel alleen wel vermoeiend met het zand en elke keer op en neer lopen. Na het smokkelspel was het aanmerkelijk stiller op de kamplocatie dan de eerste avond.



Zondag 14 juni 2009 De zondag begon heel mooi maar al snel gingen de sluizen open zoals op het radarbeeld van 10 uur te zien is. Het leek wel of iedereen had meegedaan aan de regendans! De spelleiding heeft het zorgvuldig geheim gehouden grote binnenspellen boek uit de 3e kist linksachter (in de

keuken) gehaald, het stof eraf geblazen, want het was al lang niet meer gebruikt, en heeft toen een keuze gemaakt uit de vele spelletjes die dit boek rijk is. Omdat een deel nog uit het oud-nederlands vertaald moest worden, was eerst een kleurwedstrijd ingelast maar daarna kon het ook beginnen.

Verslag spelcircuit (door Freek) En toen begon het met regenen… Nou mochten we op zich niet mopperen, want tot nu toe was het het hele kamp droog gebleven (afgezien van het watergevecht dan).

Dit jaar dus helaas geen kruiwagenraces en sponzen gooien. En dus haalde de kampleiding het slecht weer-programma van stal. Dit bleek in eerste instantie te bestaan uit een speciaal door Marco georganiseerde kleurwedstrijd, Halli Galli en kaartspelletjes. Tijdens het ontbijt had de kampleiding echter ook al gezorgd voor een heuse kampquiz. Er werden diverse vragen gesteld, waarbij alle kinderen volgens het ‘ren je rot’-principe konden bepalen of de stelling juist

of onjuist was. Persoonlijk vond ik het hoogtepunt dat de meeste kinderen dachten dat Coert wel degelijk in het bos gepoept had (dit bleek gelukkig niet waar te zijn). Na zeer zorgvuldig telwerk werk de eindscore gemaakt: de groep bestaande uit de D en de C bleek gewonnen te hebben! Hierna kon iedereen de regenjas uit de tassen gaan halen (waren die in elk geval ook niet voor niks meegenomen) voor het traditionele vlagveroveren.



Tijdens het vlag veroveren werd gepoetst, ook traditie, daarna gegeten en nog een wandeling gemaakt. De eerste ouders waren al op het kampterrein verschenen, de bagage en de kinderen werden ingeladen en het kamp zat erop. De leiding heeft nog samen geevalueerd onder het genot van een chinese maaltijd. Zoals altijd zijn er wat puntjes voor verbetering vatbaar maar het was weer een zeer geslaagd jeugdkamp! En daarmee komt ook een einde aan deze kampkrant. Nog een woord van dank aan de sponsors die dit kamp mogelijk maakten:

• Frederiksen Internationaal Transport BV, • Essent, • Kempen Airport, • Luchtmachtbasis Veldhoven en • Eleni.

Hans, Kim en Coert bedankt voor het maken van de foto’s. Alle foto’s in deze kampkrant en nog veel meer foto’s kan je vinden op de CD. Komt in 2010 weer een kampkrant van het jeugdkamp? Reserveer alvast 4, 5 en 6 juni 2010 en ga mee op het jeugdkamp! Dan kom je er vanzelf achter!

Tot ziens op het jeugdkamp 2010! Bob Verwer

DKB JEUGDKAMP 2009 Het Wilde Westenkvdkb.nl/modules/jeugdkamp/kampkrant 2009.pdf · Petersen, Lieke...

Documents

Transcript of DKB JEUGDKAMP 2009 Het Wilde Westenkvdkb.nl/modules/jeugdkamp/kampkrant 2009.pdf · Petersen, Lieke...