DH-bezoeker

DE KUNSTHUMANIORA

Waarom kozen jullie ervoor om naar De Kunsthuma-

niora te gaan?

Sabrina: “Ik heb nooit gekozen voor De Kunsthumaniora om bijvoorbeeld actrice te worden. Wel om mij te ontwikkelen, meer te durven, en voor mensen te leren praten in grote groep.”Kjell: “In de lagere school zeiden ze me al dat ik naar deze school moest komen, omdat ik altijd al graag op een podium stond. Toen ik op de website van De Kunsthumaniora kwam, dacht ik ‘dit is het’!”Axelle: “Al van sinds ik klein was, wilde ik met kunst bezig zijn. Eigenlijk wou ik in het eerste middelbaar al naar De Kunsthumaniora gaan, maar ik mocht niet van mijn ouders omdat ze schrik hadden voor mijn toekomst (lacht). Ik heb lang aangedrongen, en uiteindelijk ben ik in het derde middelbaar toch hier begonnen. Nu vinden mijn ouders het allemaal geweldig!”Pieter: “Mijn zus studeerde al Woord op De Kunst-humaniora. Eerst wilde ik ook acteur worden. Toen ik op de site van de school kwam, zag ik dat je er ook dans kon volgen. Ik wou het eigenlijk allebei graag doen. De school heeft me toch aangeraden om voor dans te kiezen. Woord kan je er later nog makkelijk bij studeren, voor dans ligt dat moeilijker omdat daar de techniek erg belangrijk is.”

Ieder jaar in september komen de woord- en dansstudenten van De Kunsthumaniora Brussel naar Destel-heide voor een werkweek met gastdocenten. Wij vroegen ‘de kunstzinnige toekomst van morgen’ voor een gesprek over hun idealen en zorgen van vandaag. In de zeteltjes van de centrale hal legden we Sabrina, Kjell, Axelle en Elias van de afdeling Woord, en Pieter en Hella van de opleiding Dans deze vragen voor.

Hella: “Als kind was ik een echte ballerina. Ik wilde per se naar de balletschool in Antwerpen gaan, maar raakte er niet door de auditie. Omdat ik toch absoluut iets met dans wilde doen, ben ik dan naar De Kunsthumaniora gegaan. Ik heb pas hedendaagse dans leren kennen op deze school. Nu wil ik zeker geen ballerina meer worden.”Elias: “Na het tweede middelbaar twijfelde ik of ik ver-der wetenschappen-sport wilde volgen. Ik moest altijd heel erg werken voor de wetenschapsvakken. Nu moet ik ook hard werken voor de kunstvakken, maar het is toch anders. Fijner en interessanter. Ik denk dat de leerlingen bewust voor deze school kiezen, omdat dat ook echt is wat ze graag willen doen.”Kjell: “Veel mensen komen toch ook naar onze school omdat ze denken dat ze dan bijvoorbeeld minder wiskun-de hebben. Maar we hebben wel veel meer kunstvakken en die zijn zeer vermoeiend. Meestal vallen die leerlingen na een jaar af, omdat blijkt dat De Kunsthumaniora toch niet zo gemakkelijk is als ze eerst dachten.”Axelle: “We hebben vier uur langer les dan normale scholen, ook op woensdagnamiddag. Soms hebben we wel springuren, maar daarin werken we dan verder aan onze kunstvakken.”Elias: “Dus jonge lezer, denk goed na voor je naar onze school komt (algemeen gelach).”

foto’s © Jasmin Horozic

17

DH-bezoeker

Wat vinden jullie zo leuk aan de

sfeer op De Kunsthumaniora?

Pieter: “Iedereen kent elkaar op onze school. Ik ben de enige vierdejaars in dit gesprek, maar ik kom met alle zesdejaars goed overeen.” Axelle: “Op deze werkweek in het begin van het schooljaar worden alle klassen en richtingen door elkaar gegooid. Dat zorgt ervoor dat we elkaar goed leren kennen.”Sabrina: “Iedereen gunt elkaar om te groeien in zijn of haar eigen tempo. Er wordt niet gauw met je gelachen.”Axelle: “Je mag fouten maken.”Kjell: “Als je deftig wil leren, moet je ook op je bek durven gaan. Er is niets mis met falen.”Sabrina: “Ik vind het ook leuk dat je zoveel verschillende dingen leert op onze school. Ik zit in Woord, maar krijg ook zangles en leer fotograferen en dansen,…”

Waar zien jullie jezelf staan over

vijf of tien jaar?

Hella: “Ik zou dan graag aan P.A.R.T.S. gestudeerd hebben, en in een compagnie willen dansen.”Kjell: “Ik wil graag verder studeren in theater. En als ik die studies kan afronden, zou ik vooral zelf theater willen maken. Werk zoeken in de theatersector lijkt me moeilijker, je moet vooral zelf ondernemen, denk ik. Maar eerst wil ik graag een grote wereldreis maken.”Axelle: “Ik weet nog niet waar ik me dan zie staan. Er zijn twee richtingen die ik uit wil gaan: ofwel leerkracht lager onderwijs worden, ofwel mijn eigen kunstprojecten maken. Of misschien wel beiden combineren (lacht).”

Sabrina: “Ik ben niet zo bezig met wat ik over vijf jaar wil doen. Eerst moet je al door een auditie geraken om aan een opleiding te kunnen beginnen, en dan moet je die ook nog kunnen afronden… Ik wil bijvoorbeeld graag naar de mimeopleiding in Amsterdam, omdat ik beweging en theater wil combineren. Mijn grote voorbeeld is Pina Bausch, haar stijl voel ik wel terug in die school.”

Naar welke kunstenaars kijken de

anderen op?

Pieter: “Wim Vandekeybus. Hij combineert dans en theater op een leuke manier en zijn voorstellingen zijn telkens heel cool.”Elias: “Er zijn veel goede acteurs in België, maar ik kijk toch vooral op naar Koen De Graeve.” Kjell: “Ik naar Jan Decleir en Dora Van der Groen. Je kan zeggen dat beiden acteurs van de oude stempel zijn, maar als je fragmenten ziet van toneelstukken waarin zij hebben meegespeeld, zie je hoe sterk hun acteerprestaties zijn. Ze hebben echt een karakterkop en zijn gemaakt voor rollen waarin je echt diep moet gaan.”Hella: “Ik kijk vooral op naar Sylvie Guillem. Zij is een wereldwijd bekende danseres in klassiek en modern ballet. Ze kan echt alles: ze heeft zowel de technische perfectie als de emotie en de ziel die nodig zijn bij het dansen. Elk detail bij haar klopt.”

“Iedereen is

zichzelf op De

Kunsthumaniora”

18

Jullie zijn de jeugd van tegenwoordig. Welke idealen

hebben jullie?

Axelle: “Ik vind eerlijkheid heel belangrijk, ook in dans en theater. Alles zou veel oprechter en aardser moeten worden. Met je twee voeten op de grond staan en van daaruit vertellen wat je voelt. Ik bewonder Hugo Claus hierin, omdat hij steeds voor zijn eigen idee ging.”Sabrina: “Voor mij is het belangrijk om steeds te blijven ontdekken. Sluit jezelf niet op in je kamer, maar ga naar voorstellingen, concerten, tentoonstellingen… En noteer je ideeën, want voor je het weet, zijn ze weg.”Axelle: “Wees een spons en neem al die indrukken in je op.”Pieter: “Ik vind het belangrijk om out of the box te denken, zowel in de kunst als in het leven. Doe de dingen waar je zin in hebt, wees niet bang van wat anderen denken of wat zou aanslaan bij een publiek.” Sabrina: “Ik vind het belangrijk dat je mensen de kans geeft om te groeien. Ik ben zelf een trage groeier. Maar als het niet vandaag komt, komt het morgen wel.”Elias: “Iets heel anders misschien: ik vind dat er absoluut niet op kunst en cultuur bespaard mag worden (iedereen knikt enthousiast).”

Hebben jullie dan het gevoel dat jullie geen toe-

komst meer hebben in de kunstwereld?

Kjell: “Nee, want je toekomst maak je nog altijd zelf. Maar een beetje steun mag er toch wel zijn, anders wordt het heel moeilijk om er te geraken.” Pieter: “Waar ik me ook niet in kan vinden, is het plan voor een brede eerste graad in het middelbaar onderwijs. Alles zou dan gemeenschappelijk worden, en je zal pas later voor kunst kunnen kiezen. Iedereen gaat een beetje van alles volgen, en het niveau zal dan lager komen te liggen.”Axelle: “Ze mogen niet iedereen over dezelfde kam scheren.”Pieter: “Nee, anders worden we allemaal kopieën van elkaar.”Axelle: “Wie ben je dan nog? Dan heb je geen persoonlijkheid meer.”Elias: “Terwijl iedereen bij ons op school zichzelf is.”

Filip Tielens

19