Den Haag Marathon krant 11 (december 2014)

NUMMER 11

DECEMBER 2014

MOOI, MAAR ZWAAR!!De tweede editie van de Den Haag Marathon is weer verleden tijd. Het was -vanwege de sterke wind- vooral op het strand behoorlijk afzien voor de lopers. Daardoor is het niemand gelukt om bij de hele marathon binnen de drie uur te finishen. Uit de vele positieve reacties die wij hebben ontvangen en die wij op de diverse sociale media zien staan blijkt duidelijk dat deze marathon in een behoefte voorziet. Er spreekt vooral enthousiasme uit die berichten. Dat geeft een extra stimulans aan de Stichting Den Haag Marathon om door te gaan met dit evenement. In deze krant leest u vooral verhalen van diverse lopers (uiteraard met veel foto’s), hoe zij de marathon hebben ervaren!

Door de harde wind was het vooral op het strand behoorlijk zwaar voor de lopers

Duncan Byrne, halve marathon“I can highly recommend the Hague Half Marathon”

“My name is Duncan Byrne and I am from Ireland. I am 43 years of age and I have been living on the Hague since 2009. I am a regular runner so was delighted when the Hague Marathon was initiated last year. Unfortunately at that time I had an Achil-les injury so could not take part but was deter-mined to participate when I was recovered. Its such a pleasure to be able to get up at a reasonable hour on a Sunday morning, cycle a short distance to the start of a race in a city as beautiful as the Hague and be home in time for lunch.

The Hague Half Marathon course has every-thing from the scenic start on Lange Voorhout through to the woodland, beach and city secti-ons and culminating in a finish back on the Plein in the centre.

The organisation was superb and the support along the route was fantastic with enthusiastic organisers, volunteers, Police and onlookers who gave up their time on a cool Sunday morning to cheer us on. For anyone who wishes to take part in a friendly, enjoyable and challenging event I can highly recommend the Hague Half Mara-thon or the 42 km Marathon, which is aptly also known as the Peace Marathon.”

Duncan Byrne

„A great chance to see many different parts of the city“Actually, I was searching for an adequate race as last training run for my first 100K when I found the “The Hague Marathon“ on the Internet. But when I signed up for it, I had some more reasons to look forward to the 21st of September.

I had never been to The Hague before, so besides just having a great run, taking part in the 60K ultra marathon was also a great chance to see many different parts of the city in a short time. I was so excited, and the day should even exceed my expectati-ons. The run has had much going for: best weather conditions, running at he beach (although that was really hard for me), many places of interest, great runners, many friendly volunteers and even a personal guide for every ultra marathoner in the end of the race. Therefore, I didn‘t have tu run alone for the last 20K and my guide John gave me some background information about different parts of the course.

All things considered, it was a fantastic day and I would like to thank the organisation team, the volunteers along the course and especially my guide John for making all this possible. I got to know many interesting people and didn‘t only have a great day, but a great weekend in The Hague together with my husband, who ran his first half marathon. His feedback was exclusively positive as well! We would love to come back another year to be part of the race again!

Rebecca Lenger

Rebecca Lenger, ultra marathon

Pagina 2 Marathon krant nummer 11, september 2014

Bonnie van Huik, hele marathon“Marathonkoorts begon al op station leiden”

Een grote drukte in de morgen bij de Pulchri studio. Erg gezellig. Voor volgend jaar misschien meer toiletfaciliteiten voor de atleten. Er stonden nu rijen. De marathon-loop zelf was mooi, door de hele stad, inclusief het strand en de duinen. Het is erg leuk om te finishen op het Plein. Fascinerend om te zien dat er zoveel buitenlandse atleten met de Den Haag Marathon meedoen, uit allerlei Europese landen. Hoe komen die hier? De omstandigheden waren bij deze editie niet ideaal; veel wind, wat regen en relatief vroeg. Maar dat maakt het wel een hele pure halve marathon, een gevecht tegen de elementen en moeilijk te organiseren. De Den Haag Marathon zal hierdoor waar-schijnlijk nooit zoveel recreatieve lopers als Amsterdam en Rotterdam trekken, maar het is een geweldige loop voor de echte liefhebber. Dank voor de organisatie - een mooi shirt gekregen hoor - en wellicht tot een vol-gende keer

Wimar Bolhuis

Wimar Bolhuis, halve marathon“Fascinerend, zo veel buitenlandse atleten”

Mijn tweede marathon moest een loop in het najaar zijn, een beetje in de buurt van mijn woonplaats Oegstgeest, liefst wat kleinschalig, maar wel één hele ronde. De keuze viel dan ook snel op de Den Haag Marathon. Op 21 september begon de ma-rathonkoorts al op Leiden Centraal, waar bijna alle medereizigers op het perron richting Den Haag hardloopkleding droe-gen. De gezonde spanning nam verder toe in Pulchri Studio, waar alles goed geregeld bleek, maar gelukkig klonk al snel het startschot en ging het alleen nog maar om lopen en genieten.

De temperatuur was ideaal en de regen die vlak voor de start begon hield geluk-kig maar kort aan. Ik had vlug het tempo gevonden dat bij een vlak en verhard parcours mijn doeltempo zou zijn, maar ik wist dat dat maar tot het strand kon duren. De harde tegenwind maakte het inderdaad erg zwaar en haalde de snelheid er flink uit, maar wat wás het gaaf om “de elementen te trotseren” en te kunnen vertrouwen op mijn lichaam

omdat ik weet dat het dit aankan. Een-maal aangekomen bij de Wassenaarse slag wist ik dat het zwaarste deel voorbij was, was de zon doorgebroken en ston-den daar mijn eigen lieve supporters: mijn vriend met zijn ouders en broer. Met mijn humeur zat het dus wel goed.

Ik kon gelukkig weer iets versnellen, maar het tempo van vóór het strand

vond ik niet meer terug. Toch bleek ik op de positie van tweede vrouw te lopen, wat ik van tevoren nooit verwacht had! Dit kreeg ik ook te horen van veel enthousiaste vrijwilligers en omstanders, wat heel motiverend was, zeker in de moeilijke laatste kilometers. De enthou-siaste supporter met Kanjer-vlag (Anne van Dalen) verdient overigens een eer-volle vermelding! De laatste 10 minuten doorstond ik door mijn lievelingsliedje in m’n hoofd te blijven herhalen. Toen ik bij de finish mijn moeder zag staan, die had gezegd dat ze er niet bij zou zijn, hield ik het bijna niet droog. Mijn trotse familie, tweede plek en nipte persoonlijk record van 3:58:05 (8 seconden sneller dan vorig jaar!) waren een prachtige beloning. En de dagen erna was de spier-pijn, die veel minder erg was dan na mijn eerste marathon, een goede herinnering aan een mooie dag. Veel dank aan ieder-een die dit mogelijk heeft gemaakt!

Bonnie van Huik

Marathon krant nummer 11, september 2014 Pagina 3

Het was ronduit geweldig. De marathon duurde een stuk langer dan vorig jaar. De wind in de rug, op het strand vorig jaar, was in kracht verdubbeld en kwam uit tegenovergestelde richting. Waar men wel eens zegt dat een marathon begint bij 30 kilometer, deze begon na 27 kilometer. Want op het strand ging het nog wel. Je kon een treintje maken en om beurten

“uit” de wind lopen. Maar na dat strand ging er een knop om. Ik had met de erva-ring van vorig jaar de marathon psychisch in 3 delen verdeeld. Stuk Centrum-Vogel-wijk, stuk strand en stuk strand-Centrum.

Welnu, dat laatste stuk viel vies tegen. De beentjes begonnen bij Clingendael tegen te sputteren. Maar aangezien stoppen of wandelen geen optie was, hebben spreu-ken als: pijn is fijn en pijn is tijdelijk, de overwinning voor altijd de strijd van de benen gewonnen. Gefinished in 4.29. Who cares, was top. Ik liep de marathon met m’n maat Kees van Muiswinkel. Rot-terdam deden we eerder dit jaar in 3.59. Maar dat is een hele andere Marathon. Den Haag is mooier, de marathon is

zwaarder, het parcours is veel stoerder en de sfeer onderling is veel leuker. Kees en ik houden ons voor dat we zo veel mo-gelijk moeten “ouwehoeren”. Dat leidt de aandacht af van spierpijn of ander fysiek ongemak en doodt de tijd een beetje. En dan hebben we een lol joh, gaat helemaal nergens over!

Binnengehaald door mijn oudste zoon op het Plein, die wel wat ongerust was geworden, ik had ‘m immers beloofd rond 13.15 natuurlijk wel binnen te zijn!

Met een week vakantie in Turkije in het vooruitzicht, een paar kilo zwaarder na 2 maanden te zijn gestopt met roken, 48 jaar, op schoenen die eigenlijk al vervan-gen hadden moeten zijn heb ik het weer onwijs naar m’n zin gehad. Trots om Ha-genaar te zijn, en trots dat wij de mooiste Marathon van Nederland hebben!! Kan niet wachten tot de volgende zondag na Prinsjesdag! Ik dank ook hier graag de organisatie, de vele, vele vrijwilligers en de fotografen, top geregeld.

Aad Verhoog

Aad Verhoog, hele marathon

“Wij hebben de mooiste marathon van heel Nederland”


Schrijf u vast in voor de Den Haag Marathon 2015!Zondag 20 september.

Zie de advertentie in deze krant. Hou ook de bericht-geving daarover op onze website in de gaten!www.denhaagmarathon.nl

Na vorig jaar de marathonafstand te heb-ben gelopen van de Vredesmarathon ging ik dit jaar voor de ultra-afstand. De dag voor de marathon had ik op buienradar al gezien dat het niet eenvoudig ging worden. Windkracht 4, pal Noord. Als bewoner van de kuststreek en fervent strandloper weet ik al dat windkracht 4 op het strand plaatselijk windkracht 5 of meer kan zijn. Precies op het strookje strand tussen zee en duinen waait het aanzienlijk harder dan binnenduins. Al is het maar voor je gevoel.

Afgezien van een beetje tegenwind be-loofde het in ieder geval een mooie dag te worden. Het begon al met de locatie waar de deelnemers hun startnummer konden vinden, de Pulchri-studio. Om-kleden tussen de kunst bevalt heel wat beter dan in een kleedkamer, sporthal of gewoon buiten. Starten op het Lange Voorhout gaf bovendien een gevoel van heimwee, het Lange Voorhout was

immers de vroegere finishlocatie van de CPC. Na het startschot in een rustig tempo door het vroege Scheveningen, Statenkwartier en de vogelwijk gelopen. Zo vroeg starten heeft gevolgen voor het aantal toeschouwers langs de route. Aangekomen op het strand bleken de condities te zijn zoals verwacht. Met als extra hindernisje opkomend tij, dus op sommige punten matig beloopbaar strand. De door de organisatie beloofde

“ideale condities” hadden we denk al een uur of 3 gemist.

Vanaf de eerste strandopgang in Kijk-duin toch maar bewust het tempo wat verhoogd. Ondanks dat ik liefhebber ben van strandlopen wilde ik zo kort mogelijk aan de elementen bloot worden gesteld. Tientallen lopers ingehaald, waaronder ook Marlon de blootsvoets ultraloper die er toen naar mijn indruk niet al te fris meer uitzag (hij is wel gefinished, diep respect). Nadeel van

een tempoversnelling vroeg in een ultra is dat je daar met zekerheid de rekening van gepresenteerd krijgt. Anderzijds is langzamer over het strand en een lang-durigere tocht in de tegenwind ook slo-pend. Daar krijg je ook de rekening voor gepresenteerd. Tot mijn vreugde viel in ieder geval de schade en vermoeidheid mee en kon ik goed herstellen nadat ik van het strand kwam. Mijn tempo kon ik daarna strak handhaven tot 40 kilometer, waar de fietsbegeleiding klaarstond.

Mijn kinderen hadden zich bereid verklaard om op hun vrije zondagmid-dag met hun vader door Leidschendam, Voorburg, Rijswijk en Den Haag te zwerven. Aangezien ik op GPS loop en de route redelijk gemarkeerd stond is dat prima gegaan. Bijzondere gewaar-wording deze laatste 20 kilometer van de ultra en zeker een aanrader. In het hele stuk niemand ingehaald en ben ik zelf door niemand voorbijgelopen. Deson-

Jeroen Leijnse, utramarathon“Hee pap, wil je even achterop de fiets...?”


danks viel ik 2 plaatsen terug. Laat ik het maar op verkeerd tellen houden van de vrijwilligers bij de drankposten. Het leuke van mijn eigen begeleiding was ook dat ik in het begin van gelijk al het welgemeende aanbod kreeg “hee pap, wil je even achterop de fiets...”. Daar heb ik uiteraard voor gepast, ik was gekomen om te lopen en niet om achterop te zitten!

De route was me goed bekend, een paar keer per jaar loop ik in de aanloop voor een ultra af een toe een rondje Den Haag. Als je de gemeentegrenzen globaal aanhoudt met Rijswijk inbe-grepen, maar Ypenburg afsnijdt, is een rondje Den Haag een kilometer of 40.

Of dit een eenzame tocht was? Niet dankzij de begeleiding door mijn kinderen. Bovendien is zwerven door stedelijk gebied nooit saai. En tot mijn vreugde stond er ook nog een bandje te spelen in het Zuiderpark van AV Sparta. Al met al onderweg honderden vrijwilligers geteld: naar mijn idee aanzienlijk meer dan het aantal deelnemers aan de marathon en ultra-afstand samen. Waar onderscheid de ultramarathon zich nog meer van andere ultra’s? Ik denk dat de finishlocatie met afstand de mooiste locatie is van alle marathon’s en ultra’s waar ik ben gefinished. Terwijl je aan komt lopen stijgt het applaus van de terrasjes op. Iedere deelnemer wacht een heldenontvangst.

En hardlopen door oud Wassenaar, Leidschendam, Oud Voor-burg en Oud Rijswijk met finish in Den Haag centrum tussen het winkelende publiek heeft zijn charme. De verzorgingspos-ten onderweg verdienen ook bonuspunten en waren perfect op orde: De vriendelijke dames in Voorburg die blij waren iemand tegen te komen, Italiaans restaurant Gran Sasso.

Ondanks de goede finish kan ik niet zeggen dat ik een goede tijd heb gelopen, de omstandigheden trokken heel wat energie uit mijn lopen. Het strand, maar ook het laatste stuk kende heel wat stoplichten die het tempo goed eruit haalden. De afstand was ook verder. Op de routekaart op afstandmeten.nl staat de

route op sommige punten redelijk strak getekend en moeten kruispunten in voorkomende gevallen diagonaal worden over-gestoken. Niet ideaal op een zondagmiddag in Den Haag. Om toch nog enigszins normaal te finishen ben ik dieper gegaan dan ik me vooraf had voorgenomen. Maar goed, daar leer je weer van.

De winnaar liep hem uit in 5:13. In totaal zijn 17 deelnemers gefinisht, waarbij ik geen idee heb hoeveel er gestart zijn. Zelf ben ik uiteindelijk 7e geworden, ik denk dat ik een dergelijke hoge klassering niet gauw meer zal kunnen herhalen. Eigenlijk zou ik op dit hoogtepunt moeten stoppen, maar er valt nog heel wat moois te lopen!

Tenslotte, als ik de organisatie mag tippen voor een betere route van de ultra zonder veel te hoeven oversteken en je al te veel in het verkeer te mengen zou ik eerder kiezen voor een lus richting Monster. Dit stuk hoeft niet eens via het strand te gaan, zodat er afwisseling is in het landschap en de route. De ultra kan daarna weer aansluiten op de route van de marathon. Die extra lus is net te kort maar met een beetje fantasie is de route probleemloos te verlengen tot 20 kilometer – bijvoorbeeld door de watertoren en Meijendel in de route te betrekken, of vanaf

“Chalet ten Bosch” linksom het Haagse bos rond te lopen.

Verdient de ultra een plaats op de kalender? Ik hoop het, de Haagse regio kent redelijk wat ultralopers. Maar door de timing 1 week na RunWinschoten ontbreekt een groot deel van de elite van de ultralopers in Nederland. De speciale aantrekkings-kracht zou moeten komen van het gegeven dat je dwars door de stad loopt en je eigen begeleiding meekrijgt. Wat dat betreft is de formule uniek en geeft het een extra dimensie aan het avon-tuur.

Jeroen Leijnse


In MemoriamOp 1 september 2014 gaf jij nog een interview voor onze Marathonkrant.

Zeven weken later was je er opeens niet meer.

Ook de Stichting Den Haag Marathon kan dit heel moeilijk bevatten. Je was een echte Haagse icoon. De schepper van Haagse Harrie. En ont-

werper van ons logo. Mede door dit logo zullen wij altijd aan je blijven denken. Bedankt Marnix, wat je met name voor onze stad Den Haag

hebt betekend. Wij wensen alle nabestaanden veel sterkte toe.

Prijswinnaars fotowedstrijdIn de vorige twee marathonkranten heeft een fotowedstrijd gestaan. Aan de hand van drie foto’s die waren gemaakt op de route van de Tourist Run door het centrum van Den Haag moest worden aangegeven waar deze foto’s zijn gemaakt.

Toegegeven, het liep bepaald niet storm wat betreft het aantal inzendingen. Maar toch hebben drie mensen de moeite genomen om hier wel op te reageren. En alle drie de inzenders hadden het goed. Maar aangezien wij maar tweecadeaubonnen hadden van de Hardloopwinkel, konden wij in principe maar twee personen gelukkig maken. Dit vonden wij wat sneu voor een van de inzenders. Spontaan werd door De Hardloop-winkel een derde bon beschikbaar gesteld.

Zo konden wij tijdens de vrijwilligersborrel op vrijdag 21 november Myra Hijzen, Stan Morre en Ewout Ouwehand alle drie blij maken met een cadeaubon. Gefeliciteerd!

Rick Baron

Gevelbeeldje boven de ingang van een Ierse pub op de Riviervismarkt. Voorheen: muziek-handel Servaas

Plaquette op de waterpomp naast de Grote Kerk

De tweede editie van de Vrede´s Marathon is een succesvol verlopen feit. Ruim 1.200 lopers hebben op 21 september 2014 deel-genomen, een groei van meer dan 25%. Voor ons voldoende groei om ons streven dat er jaarlijks een hardloopevenement waaronder een stadsmarathon door het mooie Den Haag plaatsvindt, te continue-ren. Ruim 300 vrijwilligers waren in touw. Een geweldig aantal. Op 20 september 2015 staat een derde editie van de Vrede’s Marathon gepland. Op 11 november 2014 is de inschrijving geopend. Nieuw is dat er voor het eerst in 2015 gelijktijdig met het hardloopevenement gewandeld kan worden over het parkoers van de halve en hele marathon.

Vrede en recht Ook in 2015 staan vrede en recht centraal. Den Haag viert namelijk ieder jaar in september de Internationale VN-dag van de Vrede en de Haagse Internationale Dag. We tonen dan onze inzet voor een vreedzame

en rechtvaardige wereld. Daarom organiseren we in het teken van de vrede het hardloop- en wandelevenement.

Zoals ook uit deze Marathonkrant blijkt hebben in 2014 veel deelnemers genoten van ons hardloopevenement. Ook doen ze zeer waardevolle suggesties. Als orga-nisatie nemen we die allemaal ter harte en gaan we zoveel mogelijk realiseren.

Chapeau,vrijwilligers! Onze bedoeling is om iedereen die dat wil een succesvol business model te laten zien dat gedragen wordt door vrijwilligers. Ook dat is gelukt. Gevraagd en ongevraagd hebben ze ons aangereikt hoe de editie 2015 nog beter, mooier, gezelliger te maken. Deze betrokkenheid vinden we super en we zijn er dan ook trots op hoe onze vrijwilligers die dag en de weken ervoor en erna hebben gepresteerd. Chapeau en heel veel dank. Dat zijn we jullie minstens verschuldigd.

Den Haag Marathon is een loopevene-ment voor hardlopers die zichzelf willen

uitdagen en die willen genieten van een gevarieerd parcours.

Niet alle hardlopers willen een persoon-lijk record(PR) lopen in een massaal deelnemersveld. Er is vraag naar hard-loopevenementen die een bijzondere en uitdagende ervaring bieden. Den Haag Marathon is zo’n wedstrijd waar het ‘jezelf uitdagen op een mooi en pittig parcours’ voorop staat. Het parcours laat namelijk niet alleen het historische centrum zien, maar voert ook over het strand en door de groene parken van

Gevelbeeld op het dak van het loge-ment van Amster-dam aan Het Plein, to. De 2e Kamer

Vanuit het bestuur


Den Haag en omstreken. Met de start op het statige Lange Voorhout en de finish op het sfeervolle Plein is een goede ambi-ance gegarandeerd.

Veel wandelaars en hardlopers aangesloten bij KNBLO en Atle-tiekUnie hebben hun deelname in 2015 al toegezegd. Reden om de inschrijving voor editie 2015 te openen. We hopen in totaal 3.000 deelnemers te verwelkomen.

Op het succes van 2014 willen we voortbouwen en hopen in het najaar van 2015 weer onze stad Den Haag, Wassenaar, Leidschendam-Voorburg en Rijswijk aan zoveel mogelijk lopers te laten zien.

Dick van der Klei, Machel Nuyten

Den Haag Marathon in beeld



Wilt u ons steunen,

sponsoren of op een

andere wijze iets doneren?

Stuur een reactie naar

[email protected]


Hoe gezond is hardlopen?Om hier achter te komen liep Michael Dorgan van Londen naar Brussel in acht dagenIn oktober zond het programma “Focus” op NPO 3 een documentaire van de BBC uit over de Brit Michael Dorgan, die in acht dagen acht marathons liep. Hij wilde hiermee onderzoeken in hoeverre hardlopen iets met je gezondheid doet, in goede of in slechte zin.

Aanleiding De aanleiding hiervoor was het overlijden bij de finish van Ged Clarke, die een halve marathon liep. Hij overleed aan een hartaanval en was slechts 39 jaar. Michael vond dat er in relatief korte tijd veel jonge mensen stierven die intensief sport beoefenen.

Ik heb een samenvatting van deze documentaire gemaakt. En heb Marco Overduin, zelf marathonloper en werkzaam bij het Medisch Centrum Haaglanden, alsmede een sportarts van het MCH gevraagd om hierop te reageren. Hun reactie staat onder aan het artikel.

In de documentaire komen ook enkele specialisten aan het woord. Voor zover relevant voor mijn artikel, heb ik enkele uitspraken/citaten in dit stuk opgenomen.

Hartscreening en longconditie Zo stelt een medisch directeur van Marathon Londen: “Wanneer je veel sport, krijg je minder snel een hartaandoening. Mensen met een aangeboren hartafwijking, hebben meer kans om te overlijden. Alle sporters (niet alleen zij die op hoog niveau aan sport doen) zouden feitelijk een hartscreening moeten laten doen. In Italië is dat bijv. al 30 jaar verplicht. Dat heeft geleid tot 90%

minder plotselinge sterfgevallen”.

Het hart en de conditie van Michael zijn goed, zoals uit een test blijkt.

Dat door hardlopers gebruikte hartslagmeters eventuele hartafwijkingen constateren, is volgens Michael een fabeltje. Dit soort meters geven slechts een indicatie hoe je presteert. Het is niet betrouwbaar om daar eventuele hartproblemen mee op te sporen. Een Longarts, die o.a. de Britse Olympische ploeg heeft getest, constateert bij Michael

“inspannings astma”. Niet ernstig. 10% van de bevolking heeft astma, waarvan een groot deel uit inspanningsastma bestaat. Voor astmapatiënten is sporten goed, omdat het de ademhaling helpt reguleren.

1e dag De start in Londen. Het begin verloopt prima, maar verderop komt Michael

–vanwege diverse georganiseerde sportevenementen- diverse obstakels tegen, waardoor hij niet in een vast tempo kan lopen en daardoor geen goede vaste cadans weet te vinden.

Volgens een manager van de Parkrun is te langzaam lopen niet zo zeer het punt. Te snel lopen wel! Michael. krijgt wat last van zijn linkerknie en loopt daarom vooral met zijn rechterknie.

Zijn linkerknie wordt ingezwachteld. Op deze eerste dag moet hij 10 km. meer lopen dan een officiële marathonafstand. Bij de finish zegt hij behoorlijk pijn te hebben aan zijn linkerknie dat doortrekt naar zijn lies.

2e dag Michael heeft ‘s-nachts met ijs op zijn knie gelegen. Voor hij aan zijn tweede marathon begint, wordt zijn knie ingetaped. Hij loopt in een vaster tempo dan op de eerste dag. Maar dan gaat zijn andere knie pijn doen, omdat hij die overbelast.Zijn tweede knie wordt nu ook ingezwachteld. Hij gaat steeds langzamer lopen en hij ziet het somber in of hij de finish bereikt. Als hij zich afvraagt waarom hij geen pijnstillers slikt, schiet hem het drama van loper Sam Harper Brighouse tijdens de Marathon van Brighton te binnen.

Pijnstillers en voedingssupplementen speelden hierbij een rol. Sam was 23 jaar oud en bleek o.a. overgevoelig te zijn voor Ibuprofen. Hij overleed er aan! Pijnstillers en sport gaan niet goed samen. Toch schijnt een groot aantal lopers ze regelmatig te slikken.

Pijnstillers remmen een bepaald enzym, dat indirect de aanleiding is tot het veroorzaken van pijn.


Om de laatste 10 km. op deze tweede dag voor Michael te verlichten, loopt een vriendin, gedeeltelijk met hem mee. Zonder haar begeleiding zou hij het absoluut niet hebben gered.

Bij een controle blijkt zijn spierkracht met 10% meer te zijn afgenomen.

3e dag Michael moet vandaag 48 km. naar Dover lopen om de veerboot te halen. Hij verrekt helaas weer van de pijn in zijn knie, die bijna ondraaglijk wordt. De pijn wordt overigens erger wanneer hij stopt. Een prof. directeur van het Centrum voor Sport, Beweging en Artrose, twijfelt aan Michael’s missie: acht marathons in acht dagen achter elkaar. Hij zegt dat het een voordeel is dat Michael een man is, omdat vrouwen doorgaans eerder last hebben van Artrose. En dat hij redelijk slank is, werkt ook in zijn voordeel.

De laatste 20 km. twijfel hij of hij al dan niet zal stoppen. Hij besluit een groot stuk af te leggen in wandeltempo. Michael loopt zichtbaar mank. Maar hij loopt hem uit en bereikt de kust. Op tijd voor de veerboot. Echte voldoening voelt hij nog niet.

4e dag Op de veerboot naar Calais zegt een specialist tegen Michael dat hij te weinig

eet. Dat veroorzaakt bij hem een tekort aan vetten en vitamines. Hij heeft daardoor geen vet- en eiwitreserves.Door het rennen in de regen heeft hij bovendien blaren onder zijn teennagels gekregen. Na 4 uur en 6 minuten bereikt hij Duinkerken. Hij voelt zich een

“strompelend hoopje ellende”.

5e dag Mentaal gaat het Michael wat beter. Ook het lopen zelf gaat iets gemakkelijker. Hij loopt van Duinkerken naar Oostende en zegt de knieblessure redelijk goed onder controle te hebben.

Dan slaat de “verveling” toe en begint hij wat met de crew te kletsen. Dat betekent wel dat hij wat langer over de marathon doet en minder hersteltijd heeft. Ook besluit hij voor de afleiding met muziek op te gaan lopen.

Het lopen met muziek blijkt een wetenschap op zich te zijn.

Een sportpsycholoog die onderzoek doet naar het effect van muziek bij de mens bij het bewegen en sporten: “Dat je op muziek gemakkelijker beweegt is terug te voeren op de evolutie van de mens”.

En een sportwetenschapper stelt: “Het heeft te maken met opwindingsreacties.

Je krijgt een hogere hartslag, je gaat meer zweten en sneller ademhalen. Het hart pompt de zuurstof sneller door je lichaam, dat gunstig is wanneer je gaat sporten. Speciaal uitgebalanceerde muziek brengt je in het juiste loopritme”. Blijkens een onderzoek liepen mensen met -door een daarin gespecialiseerd bedrijf- zorgvuldig uitgekozen muziek harder en genoten er ook meer van dan mensen die zelf muziek hadden uitgezocht.

Michael doet ook een muziektest op een lopende band om te kijken wat dat met zijn lichaam doet. Hij moet de muziek synchroniseren met zijn loopritme. De test zal uitwijzen dat je rustiger loopt en een constant loopritme aan houdt. Bij de tweede meting blijkt zijn hartslagritme constanter te zijn. Dit beïnvloedt de prestatie bij een marathon gunstig. Luisteren naar muziek tijdens het sporten wordt “audiofuel” (geluidsbrandstof) genoemd. Het blijft een persoonlijke zaak of je je daardoor prettiger voelt tijdens het sporten.

6e dag Dit is de langste dag. In gedachten ziet Michael de finish in Brussel al voor zich. Hij heeft niets negatiefs te melden. Hij doet er vandaag wel lang over: 6 uur en 50 minuten.

Fysiek wordt het hem steeds zwaarder. Mentaal juist gemakkelijker. Gisteravond voelde hij een rare pijn op zijn borst, dat uit zijn hart leek te komen. Hij vindt het best wel beangstigend, omdat hij juist de vraag beantwoord wil hebben of hardlopen slecht voor je hart is. Hij twijfelt weer of hij zijn marathons wel tot het eind toe moet doorzetten. Hij is doodmoe. Hij moet ook nog eens 6 kilometer omlopen vanwege allerlei omleidingen. Bij de finish zegt hij totaal geen reserves meer te hebben.

Lichamelijk heeft hij zijn grens bereikt.

Omdat hij denkt dat het ongezond is om nog meer te forceren, krijgt hij een dag

De eerste primaire gedachte zou zijn, ja natuurlijk is hardlopen gezond!

Vanuit mijn eigen ervaring als loper voel ik mij er geweldig bij, ben zelden ziek, heb meer energie en zowel fysiek als mentaal een stuk sterker. Aan de andere kant heb ik nog de kanttekening van de sportarts in mijn hoofd van de laatste sportkeuring. In de familie zijn hartkwalen bekend en dit kwam ook naar boven tijdens de test. Nu geen risico maar ben wel een “risico loper”

Goed om te weten, het geeft mij alleen maar aan dat het voor mij extra belangrijk is de keuringen periodiek te blijven doen en goed te luisteren naar je lichaam.

Maar ja wat is dat dan, luisteren naar je lichaam!? Wanneer is het lichaam en wan-neer het brein.

Je weet dat het ergens een keer pijn gaat doen en dan is het de truc om te kijken wat is dit voor pijn, herkenbaar en een logisch gevolg? Of is dit een voorbode op een blessure of erger?

Vanuit een verleden bij de Marine weet ik dat je lichaam veel verder kan gaan dan je brein wil toegeven, maar is het ook gezond!?

Toen ik het stuk van Michael had gezien was mijn eerste reactie jaloers, zo gaaf dat lijkt me ook wel wat!

Zijn idee om te kijken of het echt gezond is, is gedurfd maar een legitieme vraag. Ik krijg ook met enige regelmaat naar mijn hoofd geslingerd dat het niet gezond is waar ik mee bezig ben, dat ik train voor een 150 km. is idioot en zeer ongezond. Maar met een concreet verhaal hoor ik niemand komen, alleen een algemeen verhaal met percentages uit het verleden (ik hoop in dit geval geen garantie voor de toekomst)

De eerste dag van Michael is denk ik een belangrijke voor de rest van zijn lijden. Niet de cadans kunnen vinden, omlopen, niet genoeg drinken…op zichzelf niet een probleem; het is het schakelen van het brein wat hier een belangrijk issue zou


cadeau. Hij hoeft dus nog maar 1 dag te lopen in plaats van 2. Dit maakt zijn prestatie er niet minder om. Bovendien hij heeft hij de afgelopen dagen al veel kilometers extra gemaakt.

7e en 8e dag Michael vreest dat hij het deze laatste dag heel zwaar gaat krijgen ondanks dat hij een dag minder hoeft te lopen. Met nog zo’n 22 kilometer te gaan krijgt hij last van een verrekte linkerdijbeenspier. Op een sukkeldrafje rent hij verder.

In Brussel zijn allerlei evenementen georganiseerd vanwege een autoloze zondag.

Vol trots haalt Michael de finish in Brussel en kan het zelf amper geloven dat hij het heeft geflikt.

Home sweet home Bij thuiskomst in Engeland laat hij zich onderzoeken door o.a. een fysiotherapeut. Die constateert aan zijn knieën geen extreme zwellingen. Ze zijn alleen wat opgezet. De achterkant van zijn knieschijf blijkt geïrriteerd te zijn. Het voelt wat

“kraakbeenachtig” aan. Zijn blessure wordt ook wel “lopersknie” genoemd.Gezien de grote prestatie van Michael is hij er behoorlijk goed vanaf gekomen, menen diverse wetenschappers. Zijn gewrichten en spieren hebben het zwaar te verduren gehad, maar hij heeft er geen ernstige mankementen aan overgehouden.

Nawoord. Behalve om uit te proberen wat hardlopen met Michael zou doen, liep hij zijn marathons ook voor een goed doel, namelijk voor kinderen met een Downsyndroom.

1 miljoen mensen lopen per jaar een marathon en dat aantal stijgt jaarlijks nog steeds.

De conclusie van Michael Dorgan is dat hardlopen gezonder is dan hij dacht, ondanks zijn (knie)blessures en pijnen.

Sport kan werken als een “antidepressivum” en mensen een nieuw leven geven.

De manager van de Parkrun ontving een e-mail van iemand die de eerste vijf Parkruns had meegelopen. Hij had al vijf jaar last van artrose aan de wervelkolom en kwam niet meer in beweging. Maar na die vijf Parkruns liet hij weten zijn leven terug te hebben!

Rick Baron

Reactie Marco Overduin op“Hoe gezond is hardlopen?”

kunnen zijn voor de rest van de afstand. Dit is een aanname, ik ben er niet bij ge-weest en weet niet hoe diep de motivatie van Michael was.

De uitdaging van het constant schake-len en niet 1 plan te hebben, maar zorg voor een back-up plan. Ook al is het een georganiseerde race, zorg voor een plan B en C.

Dag 2, bandage om je knie en het is dui-delijk dat hij gaat compenseren op rechts…de klassieker voor meer ellende. Wat dus ook uiteindelijk gebeurt en dus nu 2 - 0 achter staat. Mensen die gaan roepen dat het niet lekker gaat, gaat ie het wel halen, moet je wel doorgaan…. Dan wordt het voor Michael een mind game, hij zal nog sterker zijn eigen plan moeten trekken.

Tot op heden is het denk ik heel veel de grijze massa die Michael parten spelen. Mijn bevestiging komt hiervoor op dag 5 waar muziek een tijdelijke redding blijkt te zijn. Het is tussen de oren even minder

druk, even afleiding voor de pijn en de ellende die wordt gevoeld. De motivatie weer helder voor ogen. Als ik naar mijzelf kijk als loper, dan ken ik de kracht van muziek. Mijn playlist is altijd een hele be-wuste keuze. Alles is gepland van start tot finish, waar krijg ik het zwaar en waar heb ik power nodig, allemaal bewuste keuzes en ze werken prima voor mij.

Aan de andere kant, leuk die motivatie, push je lichaam tot het maximale maar de originele vraag was, is het gezond….!? Dat is natuurlijk lastig, wellicht sloopt hij zijn knieën/heupen wel tijdens de laatste dagen. En erger nog, wellicht zegt het hart ineens, het is mooi geweest! Dat heeft het uiteindelijk allemaal niet gedaan, wellicht nog wat rest schade in de spieren. Ik ben geen arts of deskundige op dit gebied, dus ik kan het onderbouwde antwoord niet geven. Deze exercitie van Michael is niet iets wat de gemiddelde loper zal gaan onderne-men. Dus is hardlopen gezond? Is in dit verhaal wat overtrokken.

Ik kan wel zeggen dat het voor mij een verrijking is voor mijn leven, zowel fysiek als mentaal. Omdat ik wat vaker en meer loop dan de “algemene loper” moet je ook goed zorgen voor je lichaam en zal ik best wel een groter risico lopen dan als ik niet meer dan 20 km. loop per week.

Ik ben door het vele lopen veel meer te weten gekomen over mijzelf maar ook mijn lichaam. Het opbouwen naar het lange lopen is langzaam gegaan. Drie jaar kleine stapjes en vooral het lichaam laten wennen aan de constante dreunen en klappen. Ik ben gezonder gaan eten, ik slaap beter en effectiever, ik kom met regelmaat voor advies bij sportfysio en sportarts.

Is hardlopen gezond? Wat mij betreft ja! Maar doe het wel met gevoel en verstand en vraag om professionele hulp als je het niet meer weet.

Marco Overduin

Hierbij mijn reactie op de interessante do-cumentaire op TV over een hardloper die (met relatief weinig training) gedurende acht opeenvolgende dagen dagelijks een marathon heeft gelopen.

Zoals verwacht ontstonden hierbij enkele gezondheidsklachten. Als gevolg hiervan is er een discussie ontstaan over de vraag hoe gezond hardlopen eigenlijk is. Vanuit de sportgeneeskunde kan ik hierover zeggen dat lichaamsbeweging in het algemeen gezond is, hardlopen dus ook. Uit meerdere studies is gebleken dat hardlopers gemiddeld langer leven dan de gemiddelde levensverwachting. Hardlopen biedt dus gezondheidswinst t.o.v. niet lichamelijk actief zijn.

Naast deze gezondheidswinst op de lange termijn kan sporten (en dus ook hardlopen) op de korte termijn gevaar opleveren indien er een onderliggende

aandoening bestaat. En soms kan zo’n aandoening wel aanwezig zijn, maar nog geen klachten geven. Het meest dramatisch is dit uiteraard wanneer dat het hart betreft. Bij een gedeeltelijk dichtgeslibde kransslagader van het hart kan forse inspanning soms een hartin-farct veroorzaken. Bij een onderliggende ziekte van de hartspier (bijvoorbeeld genetisch bepaald of als gevolg van een virale infectie) kunnen fatale ritmestoor-nissen ontstaan. Gelukkig komen deze zaken maar weinig voor, maar wanneer ze optreden hebben ze erg veel impact. Daarnaast heeft elke sport een bepaald blessurerisico. Het grootste risico bij hardlopen betreft het ontstaan van overbelastingblessures. Deze treden het vaakst op bij beginnende lopers, oudere lopers, lopers met overgewicht en lopers met een suboptimale looptechniek.

Over het algemeen beschouwd weegt de

gezondheidswinst van hardlopen ruim op tegen de risico’s wanneer men de belasting geleidelijk op-bouwt en wanneer men d.m.v. training goed voorbereid is op geplande (pres-tatie-)lopen. Om onderliggende risico’s vroegtijdig op te sporen wordt vanuit de sportgeneeskunde geadviseerd om periodiek een sportmedisch onderzoek inclusief inspanningstest te laten verrich-ten. De geadviseerde frequentie hiervan varieert met de leeftijd. Ook kan de loop-techniek beoordeeld worden middels een loopanalyse op de loopband.

Blijf sportief en sport met verstand!

Peter van Veldhoven, sportarts MCHaaglanden


Reactie Peter van Veldhoven op“Hoe gezond is hardlopen?”


Liesbeth Buitink, halve marathon“Ik hoef alleen van mijzelf te winnen”

Gewonnen! Maar van wie eigenlijk?

De halve marathon winnen was nooit mijn ambitie en ook totaal geen haalbare kaart. Ik finishte achter een 70-jarige Amerikaan die in zijn jeugd polio had gehad en die tijdens de race verschillende keren werd aangesproken door ambulancepersoneel of hij niet beter kon uitstappen. Ik bedoel maar. En toch staat de halve marathon van Den Haag nu op mijn naam.

Een uur voor de start haalde ik mijn startnummer in wat toch wel de chicste ontvangstlocatie van een hardloopwed-strijd moet zijn, de Pulchri Studio. Een van de vele vrijwilligers (hulde!) bladerde bij het horen van mijn naam door de bak met enveloppen, maar die van mij stond er niet bij. Ik kreeg een ander startnum-mer, liet me direct na de start terugvallen in de achterhoede en liep in mijn eigen, niet zo snelle tempo naar de finish.

Toen ik naderhand mijn officiële eindtijd opzocht, zag ik het: iemand anders had met mijn oorspronkelijke startnummer de fraaie eindtijd van 1:38:09 neergezet. En pas toen plaatsgenoten me feliciteer-den viel het kwartje: mijn stand-in had zelfs gewonnen!

Het zette mijn werkelijke eindtijd (2:30:38) in een ander licht, maar toch ben ik een tevreden mens. Ik heb gelopen hoe ik wilde en ben gezien de omstandigheden niet ontevreden over mijn eindtijd, zeker omdat het parcours stiekem ietsje langer was dan een halve marathon. En als ik nog eens mijn PR wil verbeteren is dat de tijd die ik wil kloppen. Want de enige van wie ik hoef te winnen ben ikzelf.

Liesbeth Buitink

Simone Westerduin, halve marathon

“How I start to run”I have been living in Den Haag for more than 3 years. I originally came from Brazil to join my husband who is Dutch. Until begi-ning of 2012 I never had done any sport in my life. When I moved to The Netherlands I was 27 years, obese and diabetic. The advise from my huisarts was: you need to move!

I started walking on a tredmill for about 4 months, everyday. I could run about 2 min and walk 5... and progressing. During the summer of 2012 I was already able to run 10k on tread-mill and I decided to go run outside. I live in the border with Voorburg and my favorite track was the 6 from my home to Scheveningen pier. Later on I could run and come back run-ning. Since then I did not stopped. My 1st half marathon was the TCS Amsterdam last year, exacly one year after I have done my first 4 miles.

I am not sure how many races I have done in the last two years,

I subscribe to a lot of them. I love the atmosphere! This year I have run my first marathon in Rotterdam. I never had run more than 30k on a training I managed to be under 4h. So far 2014 has been a great year. I got some podiums for the 1st time but I can’t explain how happy I was to run the Den Haag Half Marathon and win! I couldn’t believe it. Ihad such great time running in the city I love to live. The route is beautiful and be-sides we got some rain and quite some windy in Scheveningen, I am used to run in that area and it made me feel comfortable with such weather. I crossed the finishing line with a big smile and the sun was shinning.

I would like to say thank you to the organization, voluntairs and to the city of Den Haag to make such nice event. It is always good to run in Den Haag.

Simone Westerduin


Mattijs van Dulkenraad, halve marathon

“Deze tweede plaats draag ik op aan mijn moeder”Teamgenoot Marlon Voorn en ik zijn lid van atletiekvereniging Sparta en we wilden graag ,net als vorig jaar, meedoen met de tweede editie van de vredesmarathon. Marlon koos net als vorig jaar voor de ultramarathon (op blote voeten nog wel) en mijn fa-voriete afstand is en blijft hierbij de halve marathon waar ik vorig jaar nog derde werd.

Met de fiets kwamen we beide aan bij de Pulchri-studio waar we de bagage konden inleveren en tijdens het omkleden konden we de kunstexpositie aldaar bewonderen. Wat leuk dat zo de kunst en sport met elkaar in aanraking komen. Zelf schilder ik ook regelmatig dus ik keek ik er echt mijn ogen uit. Eenmaal omge-kleed begonnen we ons warm te lopen op het Lange Voorhout en de gezonde spanning steeg naar mate de starttijd naderde.

Er waren een paar andere clubgenoten aanwezig, waaronder trainer Mulay Najib die mij voor een belangrijk deel heeft ge-vormd zoals ik nu ben geworden.

We verzamelden ons bij de start waar wethouder Rabin Baldew-singh, na wat mooie woorden, het startschot zou verzorgen. Het startpistool weigerde echter dienst en na wat gelach vertrokken we desondanks.

Het voelt zo geweldig om door je eigen geboortestad te mogen lopen met al die mooie monumenten en gebouwen. Het geeft een speciaal en vertrouwd gevoel. Vanaf het lange voorhout naar plein 1813 bouwde ik mijn loop rustig op en haalde hier wel al beetje bij beetje wat mensen in. Bij de javastraat dacht ik even aan Louis Couperus en we passeerden het mooie Vredespaleis. Op dat moment sloot ik me aan bij een Ierse loper genaamd Duncan Byrne. Een heel stuk voor ons liep er nog een loper die, wat later bleek, de marathon aan het lopen was (waarschijnlijk Engelsman Graham Ledger). Vanaf dat moment liepen we dus al op kop van de halve marathon.

De Scheveningseweg liep ik samen met hem op en het ging in een redelijk hoog tempo waardoor ik Duncan toch moest laten gaan. We sloegen rechtsaf en bij mij liepen er op dat moment nog twee lopers samen met me op en vlakbij Madurodam liep

ik van hen weg om te proberen de Ier te bereiken. Trainer Mulay reed met zijn fiets een heel stuk voor me uit om aan te geven waar ik moest lopen en welk tempo. dit hielp me in het begin-stuk heel goed.

Het lopen ging nog heel soepel en gecontroleerd en ik had vaak mijn moeder in mijn achterhoofd die de woensdag voor de loop jammer genoeg was overleden op 67 jarige leeftijd. Na 8 jaren van chemotherapie en ziekenhuisopnames kwam aan haar vechtlust een einde. Die enorme wil en vechtlust van haar heeft me enorm geïnspireerd tijdens deze wedstrijd en het gaf me veel kracht.

Voor me zag ik af en toe wel Duncan gebaren naar de vrijwil-ligers over welke kant hij op moest gaan. Dit was op sommige plekken niet duidelijk of werd niet of nauwelijks aangegeven door de vrijwilligers. Hier zijn nog wat verbeterpunten voor de organisatie.

We liepen inmiddels alweer door de Scheveningse haven waar de wind voelbaar was. We liepen langs de viskraam over de dijk omhoog en naderden de boulevard. Op de boulevard had fietser Mulay ook last van de wind en de lichte regen erbij dus ging ik

Bij de tweede editie van deze gezellige stadsloop heb ik de halve marathon in 2 uur en 25 minuten voltooid. Zo’n 1200 deelnemers aan de halve, hele en ultra-marathon (60 km ) zijn om negen uur op zondagochtend aan de druilige start. Jan van het kerstkoor vertelt over zijn ambitie om 42 km te lopen, terwijl Ton van der Linden (Haag Atletiek en oud-collega/ren-ner) support vanaf de fiets belooft. Direct na de start wordt het droog en blijkt de 15 graden behoorlijk warm. Met Guhl (ken ik van de Rotterdam mara-thon) gezellig babbelend bereiken we het punt waar de halve marathon zijn

eigen weg vervolgt. Inmiddels hebben we de eerste aardige hoogteverschillen overbrugd. Bij de haven lopen we met een groepje van drie - een van de dames zie ik elke zondag; nu kunnen we eindelijk bij kletsen tot het strand. Haar vriendin levert tempo in, later blijkt ze uitgevallen.

Op de van Alkemadelaan met Herbert uit Wesel (Duitsland) gelopen die terecht de schoonheid van Den Haag bejubelt.

Het laatste stuk vanaf de Benoorden-houtseweg door het Haagse Bos lopen we in een groepje van 20 waarin sommigen wandelen met sprintjes afwisselen. In de loop hebben we trappen in Scheveningen beklommen, rul zand omgewoeld, kinder-

hoofdjes en kiezelsteentjes overgestoken.

Enorm gezellig, met veel bekenden bijge-kletst en een leuke inspanning. En na afloop cappuccino bij Madeleine met Marion en Rene. Volgend jaar weer!

Tom Duif

Tom Duif, halve marathon“Volgend jaar weer!”


voor de rest alleen door. Nu moesten we links de boulevard af.

Een deel liepen we over het beton naar beneden en we naderden het vissersmo-nument waar alle, door de jaren heen, omgekomen vissers worden herdacht met hun namen in de wand geschreven. Bo-ven dit monument staat de Scheveningse vissersvrouw in volkskledij als standbeeld nog steeds naar de zee te kijken, wach-tend op haar man die nooit terugkeren zou. Bij dit monument moesten we het strand op en ik hoorde in de verte Mulay me nog toeroepen. Ik zag soms de Ier nog vertwijfeld lopen want hier was er totaal geen vrijwilliger die ons goed de weg wees. Gestaag liep ik door want ik wist van vorig jaar dat de route ook zo liep.

Onder de Scheveningse pier door die het als monument zwaar te verduren heeft zo zonder eigenaar. De wind was zeer krach-tig en het zand mul en dit kostte me veel tijd en kracht. Op het strand stonden na de pier vrijwilligers klaar met drankjes en ik wilde water van de tafel pakken maar het was helaas energiedrank.

Nu moest ik de boulevard weer op en ja dat kostte weer wat kracht. Even de handen los schudden en weer door gaan.

Daar stond een vrijwilliger die de trams zelfs tegen moest houden en na een oversteek van de Gevers Deynootweg kon de weg richting Den Haag centrum weer beginnen. Aan het applaus hoorde ik hoe ver de persoon achter me liep en dat was niet heel erg ver weg. Na een lange rechte weg langs de Scheveningse gevangenis, het TNO onderzoeksgebouw gingen we een brug over die ons langs het clubhuis van loopvereniging the Hague Road run-ners voerde. Diverse keren plaatste ik een versnelling om de man achter me voor te blijven en dat ging goed.

De Ierse man was ik echter allang uit het oog verloren. Via het mooie park Clingendael waar fotograaf Jeroen Tibbe kiekjes maakte en barefootgoeroe Sanne klaarstond met haar kanjerspandoek liepen we langs de Rijksstraatweg waar ik tot mijn verbazing nog een loper voor me zag die niet Iers was. Wat vreemd?? Ik haalde hem echter wel in en hoorde van vrijwilligers/clubgenoten Agnes en Trudy dat ik derde was.

Onder het viaduct door kwam ik uit bij het Haagse bos en hier begon de lange weg met moeilijke stenen ondergrond door de schitterende omgeving. De man achter me voelde ik nog steeds in mijn

nek hijgen dus ik verslapte niet en ver-snelde waar nodig. Daar was ook Mulay weer met zijn fiets en hij begeleidde me naar de finish. De mensen juichten me toe bij de finish en speaker Peter die ik voor de wedstrijd nog vertelde dat ik vo-rig jaar derde was, riep enthousiast dat het me gelukt was om dit weer te behalen.

Bij de prijsuitreiking maakte de Ierse man bezwaar dat de nummer twee in de uit-slag niet over het strand was gelopen en dat bleek ook zo te zijn. Er waren enkele lopers langs de strandtenten gelopen over de betonnen platen in plaats van over het strand. De nummer twee in de uitslag had dit ook toegegeven en was daarom niet naar de prijsuitreiking gekomen waardoor ik de tweede prijs kon ontvangen. Het kon ook zo mis zijn gegaan doordat er geen vrijwilligers stonden die ons duidelijk de weg wezen naar het strand.

Deze tweede plaats is speciaal aan mijn moeder opgedragen omdat zij er altijd voor ons was. Al met al was het een ge-slaagde dag door de mooie stad achter de duinen en volgend jaar weer natuurlijk.

Mattijs van Dulkenraad

Vervolg: Mattijs van Dulkenraad, halve marathon

The Hague 2014 marathon was held on the 21st September, this was my first time to enter this event and the first time I have been to The Hague, having been to Amsterdam many times I was exci-ted to see another city and The Hague did not disappoint. I found the people very pleasing, the streets full of interesting antique/art shops, so much so I managed to purchase a gift for my wife who’s birthday is coming up next month.

My hotel was close to the start so I had very little to worry about on the day of the race, the weather was perfect, not to hot or cold and there was a sense of excitement at the start with a good turnout of spectators. We all got off and I quickly went to the front within the first 1k, I then just got into my stride and followed the police motorcycles leading me the way through the streets out of town. Up until the first beach section I was relaxed and enjoying the crowds and the beautiful buildings and countryside. I did not enjoy the beach section but I guess running in sand is never very easy, I made the mistake of run-ning the first part on the soft sand as I was not sure where I was going and when this section would end, a few markers would have helped, so I waited for the chasing group to come into view and then carried on down near the shoreline where the sand was firmer. It was a big relief to get off the sand and onto solid ground and as I was still in front back to following the motorcycle. The next part of the course was around the dock yard with a few large ships, it was nice to have something like this to look at while running and there were many supporters on this section which always helps a runner.

The second section of beach was very tough, again I hand no idea where I was meant to go and found the distance hard to manage, with hindsight I should have studied the course map but I had assumed I would be following the guy in front, as I was in front this plan did not work so it was my fault for not checking the rout directions. You could say there are only two ways you can go on the beach, left or right, but is was not knowing when the exit would come so you are always looking around for markers that causes the problems. When I eventu-ally got to the end of the markers that causes the problems.

When I eventually got to the end of the must have ran 30+k when in fact the marker (there were very few on the course) read 25k, I took some drinks as the drink stations were very spread out, again I should have checked the course map and should have taken more at this point as the next drink station was a long way into the race. I was please to still be in front and once again behind a police motorcyclist (in fact I had 3 motorcyclists all the way until the end). the last 17k was the

best although it did drag on a bit, there was a sense of getting closer and closer to the city centre and more and more crowds building up. The finish and the finale was truly amazing with the sun shining and row upon row of smiling faces, the old town square with its stunning architecture a fitting place for the end of a very eventful race.

I must say the support was fantastic, the motorcyclists where friendly and very helpful and professional always checking to make sure I had not fallen too far behind. the drink stations were filled with helpful volunteers and I would like to thank them all for the support they provided, and to you the orga-nisers for a very memorable race. I have run well over 100 marathons, none on a beach so this is a first and will stay in my memory forever.

Thank you.

Graham Hedger

Graham Hedger, hele marathon

“The support was fantastic”


Nadat we ons startbewijs hadden op-gehaald begaven we ons naar de Lange Voorhout. Daar was het een ontspannen en gezellige sfeer en stond een niet al te grote groep deelnemende lopers te wachten op het startsein. Onder het ge-not van gezellig Haags commentaar werd daar het startschot gegeven en begon-nen mijn zus en ik onze loop. De route was mooi: door de binnenstad van Den Haag richting Scheveningen en via Be-noordenhout weer terug naar Plein. De omstandigheden waren niet slecht maar ook niet ideaal te noemen. We begonnen met wat regen en veel wind. Vooral op strand speelde de wind parten en ook het laatste stuk over het strand was mentaal lastig. Maar al met al was het een mooie route en gedurende de loop werden we ook enthousiast aangemoedigd. Vooral

een enthousiaste dame met spandoek die regelmatig op verschillende plekken langs het parcours verscheen stimu-leerde enorm om het looptempo hoog te houden!

De halve marathon eindigde op het Plein. De zon was inmiddels gaan schijnen en onder luid gejuich van het thuisfront passeerden Margriet en ik finish. Met een tijden van 1.45 en 2.02 konden we zeer tevreden zijn! We hebben genoten, het was een mooie route en een goed georganiseerde marathon!

Volgend jaar zijn wij zeker weer van de partij!

Madeleine Broersen

Zondag ochtend 21 september stond ik, samen met mijn zus Margriet, om half 8 op station Leiden te wachten op de trein naar Den Haag Centraal. Met nog enigszins kleine oogjes, gezonde spanning/tegenzin (“Waarom deden we hier ook al weer aan mee?”) maar vooral ook een hele hoop pret samen, gingen we de halve marathon tegemoet. Eenmaal in Den Haag aangekomen werden we opgewacht door onze broer Simon. Hij heeft ons nog de laatste moed ingepraat en voorzien van de nodige dextro zodat de loop niet anders dan een groot succes kon worden!

Richard Shaw, hele marathon

“Difficult but enjoyable”Some marathons are flat and on good roads, therefore they are easy and fast. The competitors are serious as they dream of a personnel best or a qualifying time. The Hague marathon with 14km on the beach is not easy. The runners run not to beat the clock but to enjoy the run and the challenge.

The Hague marathon is difficult but enjoyable, scenic, and has friendly and helpful competitors, staff, and volunteers.

Richard Shaw


Madeleine Broersen, halve marathon“In 2015 weer van de partij!”

Het begint gezellig in de drukte met de nodige praatjes. Een jongen uit Twente reageert verbaasd als hij hoort dat we over het strand gaan. Dat wist hij niet. Hij liep nooit eerder een marathon maar heeft het tempo er goed inzitten en hij verdwijnt uit zicht. Bij de zeven km wordt ik enthousi-ast aangemoedigd door mijn 2 jarige dochter en vrolijk vervolg ik de route. Al snel mogen we genieten van de mooie duinen en dan is daar vervolgens het strand. ...BOEM... Alsof er een muur staat. De weersvoorspelling was correct en de wind pal tegen. Wat een kracht is dat. Dit is bikkelen. Het lukt na een stuk om met een aantal samen een trein-tje te vormen en dapper vervullen we beurtelings de taak van kopman. Dit is serieus sporten!Bij de haven vindt mijn dochter dat er wel lang genoeg gerend is en moet ze huilen als ik doorloop. Al snel vervolgt het tweede en lange stuk strand en gaat de pittige strijd tegen de wind door. Ik geniet hier enorm van. Het is zwaar maar het lukt en dat geeft een sterk gevoel.

Onderweg neem ik alles aan wat op de drankposten wordt aangeboden. Ik kan de energie goed gebruiken. Hee daar is de jongen uit Twente weer, het tempo heeft flink moeten inboeten op strand en wind. De euforie bij Wassenaarse slag is groot. Dit hebben we gered. Nu met wind mee naar de finish. Dat valt tegen! In de bewoonde wereld is het effect van de wind vele malen zwakker dus weinig voordeel daarvan. En Wassenaar is mooi, maar het is stil. Geen mensen langs de kant. En het lopersveld is uit elkaar geslagen. Ver voor mij zie ik een dame lopen, maar het lukt niet om dichterbij te komen. Dit is zwaar... Ik haal een oude

truc uit de last en begin te tellen 200 tel-len op links 200 op rechts.... 5x per been.

Hoeveel zou ik opgeschoten zijn? Er zijn geen km bordjes. Ik heb geen idee hoe ver het nog is. Het begint ook pijn te doen aan de benen. Dit is niet leuk. Nog maar 5x 200 stappen voor elk been. Van een verkeersregelaar hoor ik dat ik vierde dame ben... Zou t me lukken om de dame voor mij in te halen? Ik probeer te versnellen maar het gaat niet, geen energie en het lijkt of de afstand alleen maar groter wordt. Ik leg me erbij neer dat een podium er niet inzit en concen-treer me op volhouden en de volgende 200 stappen...

Gestaag komt het Haagse bos dichterbij en met de finish in zicht komt er een on-verwachte boost van extra energie vrij. Ik kan versnellen en elke stap lijkt de dame voor mij dichterbij te komen. Zou het dan toch...., ik ren en ik ren en er wordt achterom gekeken, ik versnel extra en ja hoor ik ga haar voorbij en lig als derde dame. Ik merk dat het haar niet lukt om te versnellen en haast me naar de finish. In de stad lijkt niemand door te hebben dat er een marathon gelopen wordt.

Tot de laatste meters naar het plein. Daar is het feest. Ik ben kapot maar ook erg trots. Dit was een serieuze strijd. Tegen de wind, de kilometers en mezelf, maar het was een mooie strijd!

Dank aan alle vrijwilligers en de orga-nisatie. Volgend jaar weer, liefst met de wind in de rug over het strand. Kunnen we allemaal onze tijd aanscherpen.

Maaike Raaijmakers

Het is zo’n 15 uur voor de start van de marathon, als dit berichtje binnenkomt. Het zat er al een beetje aan te komen dat de wind anders dan uit de gebruikelijke hoe zou komen, maar ik had er nog niet zoveel aandacht aan besteedt. Niets zo veranderlijk als het weer. Toch? Een goede nacht en ontbijt later vertrek ik een half uur voor de start op de fiets naar het startvak. Hoe ontspannend is dat! Wat een feest een marathon in je eigen stad. In het startvak bleek aan de kleur van de startnummers af te leiden dat de halve marathon de meeste deel-nemers had weten te verleiden. Een enkele dappere held zou zich aan de ultraloop wagen en ik glimlach mijn collega marathonlopers succes toe en we gaan van start.


Maaike Raaijmakers, hele marathon“Flink balen. Weerbericht voor morgen: harde wind tegen!”

Naast lopen, nu ook wandelen!De St. Den Haag Marathon biedt wandelliefhebbers de mogelijkheid om op 21 september zowel de afstand van 21 kilometer (halve marathon) als de afstand van 42 kilometer (hele marathon) te wandelen. In principe wordt hierbij de zelfde route aangehouden van de marathons. Voor wie het hardlopen allemaal iets te snel gaat of te veel energie kost, kan nu in een rustig tempo van de omgeving genieten. Of het nu gaat om de fraaie panden die Den Haag rijk is, de mooie natuur in o.a. het Haagse Bos en Wassenaar, de zee en de Scheveningse haven, al deze aspecten komen aan bod op de route van de wandelmarathon.

En het mooie is….. u kunt zich er nu al voor inschrijven!!

SCHRIJF JE NU IN!Voor de Den Haag Marathon op zondag 20 september 2015 kunt u zich

opgeven via de site www.denhaagmarathon.nl/deelnemers/Daar vindt u de inschrijfformulieren van de diverse afstanden.

Ook vindt u hier de voorwaarden en de reglementen van de marathon.

KOSTEN & AFSTANDEN

START & FINISH

T-SHIRT

Vredesmarathon 42 km:

€ 42,50na 21-6-2015 € 47,50

na-inschrijving € 52.50

Halve Marathon 21 km:

€ 30,00na 21-6-2015: € 35,

na-inschrijving: € 40

Tourist run 2 km:

€ 05,000

na-inschrijving € 6.50

De marathons starten om 09.00 uur op het Lange Voorhout bij Pulchri Studio en finishen op het Plein. De Tourist Run start ieder kwartier op het Plein vanaf 09.30 tot 10.30 uur en finisht ook weer op het Plein. De Wandelmarathons starten tussen 06.30 en 07.30 uur op het Voorhout.

Bij inschrijving ontvang je een fraai marathon T-shirt in de Haagse kleuren, bedrukt met het bekende logo.

Ultra Marathon 60 km:

€ 52,50na 21-6-2015: € 57,50

geen na-inschrijving mogelijk

Vredes Wandelmarathon 42 km:

€ 22,50 na 21-6-2015 € 27,50

na-inschrijving € 32,50

Halve Wandelmarathon 21 km:

€ 17,50na 21-6-2015: € 22.50

na-inschrijving: € 27,50

Ooievaarspashouders krijgen korting


Voor de negende keer: Strandmarathon op zondag 11 januari 2015!

Mijn GPS geeft een langere afstand aan, hoe kan dat?

Op zondag wordt er weer een Strandmarathon gelopen, voor sommigen bekend als “De Zwarte Marathon”.

Heeft u zin om daar aan mee te doen, geeft u zich dan op via www.inschrijven.nl. Het is per slot van rekening voor een goed doel! Zowel in de zomermaand juli, als in de wintermaand januari wordt deze marathon georganiseerd. Altijd op de tweede zondag van die maanden.

De start vindt om 10.00 uur plaats aan het Groenendaal in Was-senaar bij “The Hague Road Runners”. Het startsein zal worden gegeven door Dick van Es, lid van The Hague Road Runners en van de 100 Marathon Club Nederland. Zelf heeft Dick al 181 marathons en ultralopen op zijn naam staan.

Gelopen wordt van Wassenaar naar Scheveningen, over het

strand naar Noordwijk en weer terug via Scheveningen naar Wassenaar.

Voor het eerst kent deze marathon ook een wandelvariant!Het huis “De Schakel” dat vlakbij loosduinen ligt en onderdeel is van Middin is het goede doel waarvoor er wordt gelopen. Het betreft een woonhuis/centrum, waar kinderen in de leeftijd van 6 tot 20 jaar met een lichamelijke of meervoudige beperking kunnen wonen. Zij kunnen dit doen in een omgeving waarin huiselijkheid zo veel mogelijk centraal staat. Maar ook de me-dische zorg, die veel van hen nodig hebben, wordt er geboden. Met De Schakel bestaat al dertig jaar een hechte band.

Om die reden is Bram van der Tas, die verantwoordelijk is voor De Schakel en de functie heeft van manager jeugd, gevraagd om aan de winnaar de prijs uit te reiken.

Deze vraag hebben we ook bij de laatste marathon enkele malen gekregen en ook in de verslagen van de deelnemers zien wij die opmerking regelmatig staan. De afstanden op de looproutes zijn vrij nauwkeurig gemeten en toch geeft uw GPS aan dat u meer loopt. Op onze website staat hierover inmiddels een uitleg, die we ook in deze krant plaatsen. Misschien dat dit wat duidelijkheid kan geven.

Het parcours voor Den Haag Marathon is in overleg met de At-letiekunie en door een metingsmedewerker van de Atletiekunie uitgemeten. De reglementen van de Atletiekunie geven alleen aan hoe het parcours van een stadsmarathon gemeten moet worden, maar niet die van een strandmarathon. Het parcours is daardoor niet gecertificeerd, doordat de route deels over het strand loopt en daarmee niet geheel verhard is. De afwijking in de gemeten afstand kan de volgende oorzaken hebben:

– Bij het stuk door het Haagse Bos belemmeren de bladeren van de bomen een nauwkeurige meting. Er kan niet altijd een goede verbinding met de satelieten gemaakt worden, waardoor

de GPS meting kan afwijken. – Het parcours van Den Haag Marathon is uitgemeten volgens de meetregels van artikel 230 van het Wedstrijdreglement van de Atletiekunie. Bij het uit meten wordt altijd de kortste weg tussen twee punten genomen. Deze wordt gemeten 30 cm uit de ene vaste hindernis naar 30 cm uit de volgende vaste hinder-nis. Bij het stuk over het strand wordt de meting dus gedaan 30 cm van uit de duinen. Vlak bij de duinen is het zand meestal rul, waardoor deelnemers daar liever niet lopen. Vlak langs de vloedlijn is het prettiger lopen. Een deelnemer legt door langs de vloedlijn te lopen wel meer meters af. Namelijk het strand op en af en langs de bochten in de vloedlijn.

– Een parcours moet altijd tenminste de aangegeven afstand meten. Een deelnemer mag nietminder lopen dan de wedstrijd-afstand. Langer mag wel en is gezien de wijze van opmeten van het parcours ook onvermijdelijk. Een deelnemer volgt namelijk niet altijd de kortste weg tussen twee meetpunten. Daarnaast wordt een veiligheidsmarge aangehouden van 0,1%, om er voor te zorgen dat een deelnemer nooit te weinig afstand aflegt.


Op het Lange Voorhout en Het Plein

HALVE MARATHON 1. Duncan Byrne 2. Wimar Bolhuis 3. Mattijs van Dulkenraad

Snelste 3 dames: 1. Simone Westerduin 2. Elsien Smit 3. Madeleine Broersen

HELE MARATHON 1. Graham Hedger 2. Richard Shaw 3. Richard v.d. Klis

Snelste 3 dames: 1. Femke v.d. Broek 2. Bonnie van Huik 3. Maaike Raaijmakers

TOURIST RUN 1. Mick van 10 jaar

ULTRA MARATHON 1. Ties van Elst 2. Bo Andersen 3. Dirk Geerts

Snelste 2 dames: 1. Rebecca Lenger 2. Sigrid Jahn

BUSINESS RUN 1. Rian v.d. Broeke 2. Matthijs Klaassen 3. Marcel van Limborgh

UITSLAGEN DEN HAAG MARATHON


VredesloopEen dag voor de Den Haag Marathon vond de Vredesloop plaats. Ook in 2015 zal dit het geval zijn. De Vredesloop vindt dus op Zaterdag plaats en de Den Haag Marathon (waaronder de Vredesmarathon) op Zondag.

Plaats een advertentie in deze krant!De St. Den Haag Marathon wil adverteerders de mogelijkheid bie-den om in de Marathonkrant een advertentie te plaatsen. U koopt een advertentie voor een jaar. Deze zal dan in de eerstvolgende zes edities van de Marathonkrant worden geplaatst, waarbij de laatste advertentie dan kosteloos wordt geplaatst. Deze krant wordt zo-wel in gedrukte vorm als digitaal uitgebracht. Interesse? Stuur dan een mailtje voor meer informatie naar [email protected].


COLOFON

Marathon Krant is een uitgave van de stichting Den Haag Marathon

Raamweg 47 tel.: 070-7854236 website: www.denhaagmarathon.nl

Teksten in deze krant: Rick Baron, Marco Overduijn,

Peter van Veldhoven, Machel Nuyten

Foto’s: Rick Baron, Henne Erbe, Jeroen Tibbe, Chris van Zaal

Stefan Zandbergen, Annemarie Lankheet, Brigitta Valentijn

Lay-out en Druk: Colorworks

Logo Den Haag Marathon voorzijde: Marnix Rueb

Sponsors Den Haag Marathon 2014

De Hardloopwinkel‘s-Gravenhage

Duijsens & Van der Klei & Zwijnenberg Advocaten

‘s-Gravenhage

G. Harteveld & Zonen Verhuizingen en Pianotransport‘s-Gravenhage

Strandpaviljoen De GolfslagWassenaar

One Stop Printshop Colorworks ‘s-Gravenhage

Canon

‘s-Gravenhage

MiddinRijswijk

Carnegie Stichting‘s-Gravenhage

Medisch Centrum Haaglanden‘s-Gravenhage

Gemeente Den Haag‘s-Gravenhage

Verenigingen Den Haag Marathon 2014

DUURSPORTVERENIGINGDEN HAAG

Goede doel waarvoor wordt gelopen

Den Haag Marathon krant 11 (december 2014)

Documents

Transcript of Den Haag Marathon krant 11 (december 2014)