01

Vrouwen stokkenHoe hoger de functie bij de TU, hoe kleiner het aandeel vrouwen, blijkt uit onderzoek. Volgens de onder-zoekers is het lastig verandering aan te brengen in een cultuur als die van de TU, waarin profileren centraal staat. Ook de bezuini-gingen binnen de TU vormen een dilemma: wat gebeurt er met tijdelijk personeel, onder wie veel vrouwen?

DELTA. 26 16-09-2010 wEEkbLAD VAn DE TEchnischE uniVErsiTEiT DELfT

Perfect swarmAnts that work together, birds that fly in V-formations and schools of fish that swim as one raving entity. These are inspiring phenomena for quite a few Delft mathematicians and control system engineers.

wethouderAan de vooravond van zijn politieke vuurdoop, de algemene beschou-wingen, studeert de Delftse wet-houder Pieter Guldemond (25) af aan de TU. Op 8 oktober neemt hij zijn bul in ontvangst, dik twee weken later moet hij de gemeen-teraad uitleggen hoe zijn bezuini-gingsplannen eruit zien.

bionanoscienceOnderzoekers beginnen steeds beter te begrijpen hoe levenspro-cessen zich afspelen op molecu-laire schaal. En als het begrip er eenmaal is, dan is het ingrijpen nooit ver weg. Bionanoscience, de nieuwe afdeling van Technische Natuurwetenschappen, bestaat volgens afdelingsvoorzitter prof.dr. Cees Dekker uit een technische benadering van de biologie.

Poster boyShould the Dutch minister of edu-cation be looking for a shining example of a university student who speedily and successfully completed his studies, he need look no further than Qiushi Zhu, who recently graduated TU Delft’s bama track cum laude in just five years.

>03 >06 >08 >12 >19 English

TUDELTA.26

BK City deed afgelopen zaterdag mee aan de Open Monumentendag. Studenten bouwkunde leidden de bezoe-kers rond door het voormalig hoofdgebouw ‘Rode Scheikunde’, dat tussen 1918 en 1923 gebouwd werd naar een

ontwerp van architect G. van Drecht in een traditionalistische stijl met invloeden van de Amsterdamse School. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

02niEuwsinTErViEw

> Jaargang 42

Delta is het informatie- en opinieblad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onaf-hankelijke redactie.

> redactieFrank Nuijens, (hoofdredacteur), Katja Wijnands, Dorine van Gorp, (eindredactie), Saskia Bonger, Tomas van Dijk, Erik Huisman, Connie van Uffelen, Jos Wassink (verslag-geving).

> MedewerkersWillemijn Dicke, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Chris-tian Jongeneel, David McMullin, Anna Noyons, Daan Schuurbiers, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Robert Visscher, Pas-cale Warners, Martine Zeijlstra.

> foto‘sSam Rentmeester/ Hans Stakelbeek (FMAX).(info@fmax.nl)

> VormgevingKummer & Herrman, Utrecht

> Lay-OutLiesbeth van Dam

> MededelingenMartin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> redactieraadIr. S. Rozendaal (voorzitter), prof.dr. Jeroen van den Hoven, prof.dr.ir. F.W. Jansen, J. Op Den Kelder, mr. J.J. M.Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, prof.dr.B.J. Thijsse, ir. M. Persson, dr.ir. C. Vermeeren

> redactie-adressenUniversiteitsbibliotheekKamer 0.18-0.28Prometheusplein 12628 ZC DelftPostbus 139 2600 AC DelftTel. 015-278 4848E-mail: delta@tudelft.nlwww.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x

> DrukWegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

> Oplage 12.000

> AdvertentiesH&J uitgeversPostbus 1012900 AC Capelle aan den IJsselTel. 010-451 55 10Fax 010-451 53 80E-mail:delta@henjuitgevers.nlwww.linkmagazine.nl

> AbonnementEen abonnement kost 37,50en kan elk moment ingaan.

> hOPDelta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Thijs den OtterTel. 071-523 6151Fax 071-523 2138E-mail hop@xs4all.nl

> copyright DeltaAuteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in enigerlei vorm of wijze.

vAN dER dUIN

DELTA. 26 16-09-2010

TUDElTA.26

kwaliteitOnlangs werd bekend dat op sommige hogescholen studenten wel erg gemakkelijk hun bul krijgen. In een aantal gevallen ging het zelfs zo ver dat studenten die zonder het afronden van hun scriptie vertrokken waren rich-ting de arbeidsmarkt of uitkering, werden overgehaald door hun voorma-lige docenten om met terugwerkende kracht hun studie af te ronden door op te sturen ‘wat ze nog hadden liggen’. Een onafgeronde scriptie in com-binatie met enige werkervaring was voor de desbetreffende hogescholen voldoende bewijs om ze te betitelen als hbo-waardig. En voor een praktijk-gerichte opleiding als het hbo is een dergelijke handelswijze eigenlijk wel passend. In ieder geval tonen de hogescholen hiermee aan dat de kwaliteit van het onderwijs niet alleen afhankelijk is van de kwaliteit en inzet van de student maar dat ook de docenten daarop van invloed zijn. Een docent die een student overhaalt om toch maar wat op te sturen en vervolgens na een gesprekje met de student overgaat tot het uitreiken van een diploma is in ieder geval ‘klantgericht’. Maar je oren laten hangen naar een student kan nooit bevorderlijk zijn voor de kwaliteit van het onderwijs. Al moet gezegd worden dat in al deze gevallen de hbo-docenten meer luisterden naar de financiële prikkels dan naar hun eigen geweten, ervaring en verstand om vast te stellen of een student een hbo-titel verdient. Iemand laten zakken voor zijn afstudeerscriptie is blijkbaar voor hogescholen niet meer te beta-len. De vraag is natuurlijk of deze praktijken ook voorkomen op universitei-ten in het algemeen en op de TU Delft in het bijzonder. Hoewel nader onderzoek natuurlijk altijd vereist is denk ik dat we ons af moeten vragen waarom het niet op onze universiteit zou voorkomen. Ook wij worden geprikkeld door financiële incentives, crisis of niet. Een onderwijsfinan-cieringssysteem waarin onderwijs vergoed wordt op basis van het aantal studenten dat een vak haalt of afstudeert, motiveert niet tot een uiterst

kritische houding ten opzichte van studenten. Hoe graag, het moet gezegd worden, studenten dat zelf ook zouden willen. Gelukkig, zo heb ik begre-pen, wil demissionair staatssecretaris van onderwijs Marja van Bijsterveldt weer teruggaan naar de situatie waarin bekostiging plaatsvindt op basis van het aantal ingeschreven studenten. Hierdoor zouden we weer gaan naar een normalere situatie waarin universiteiten en hogescholen veel moeite doen om studenten aan te trekken om ze vervolgens het vuur aan de schenen te leggen zodat iedere afgestudeerde weer echt trots kan zijn op zijn of haar diploma en zich niet moet verdedigen naar toekomstige werkgevers en sceptische familieleden die denken dat je zo’n papiertje krijgt bij de aanschaf van twee pakjes boter. Ook ik ben lid geweest van een examencommissie van een scriptant waar-over gerede twijfels waren. Maar goed, een opdringerige opleidingsdirec-teur en het feit dat ook wetenschappers leiden aan cognitieve dissonantie (‘ach, we kunnen best goede en interessante dingen halen uit zijn werk'), zorgden er uiteindelijk voor dat de student zich toch voldoende verbeterde en het voordeel van de gerede twijfel kreeg. En zesjes moeten ook worden gegeven. Waar het om gaat is dat zolang het ministerie van onderwijs het een teken van slechte onderwijskwaliteit vindt als te weinig studenten afstuderen en er (daarom) ‘afstudeerbonussen’ worden uitgekeerd, de onderwijskwali-teit niet bevorderd wordt. liever een arme, goede opleiding dan een rijke, slechte.

Patrick van der Duin is toekomstonderzoeker bij de sectie technology, strategy and entrepeneurship van de faculteit Techniek, Bestuur en Management.

‘Een nieuw vakgebied opzetten’Vandaag, donderdag 16 september, vindt de feestelijke opening plaats van de nieuwe TNW-afdeling bio-nanoscience. Mede-initiatiefnemer en afde-lingsvoorzitter is prof.dr. Cees Dekker.

xJOS WASSINK

Is het een bijzondere dag voor u?“Een heel belangrijke dag om ver-schillende redenen. Het markeert voor onszelf een feestelijke gebeur-tenis omdat we gaan uitbreiden. We gaan met nieuwe mensen een nieuw vakgebied opzetten. Dat is belangrijk voor de TU Delft.”

Waarom ook voor de TU?“Omdat biologie een ingenieurs-wetenschap wordt. Millennia lang, zo lang als de mens bestaat, is de natuur een gegeven. We komen nu in een stadium dat we, op het meest fundamentele niveau van de moleculen, de principes van de natuur gaan begrijpen en die kun-nen benutten. Dat betekent dat de mens als een soort ingenieur aan de gang gaat in de biologie. Andere

technische universiteiten als Cal-tech of MIT hebben al departments of biology die nieuwe initiatieven ontplooien in de richting van syn-thetische biologie. Met dat verhaal van deze nieuwe ontwikkeling zijn Nynke Dekker (hoogleraar biofysica, red.) en ik drie jaar geleden naar het college gegaan. Ons pleidooi vond daar gehoor. Het college heeft toen geld ter beschikking gesteld, tien miljoen voor tien jaar. Daarna zijn we gaan werven, want uiteindelijk gaat het om de mensen die dit moe-ten gaan vormgeven.” Wat gebeurt er op het symposium?“'s Morgens is er een wetenschap-

pelijk symposium met Stefan Hell, wereldexpert op het gebied van superresolutie waarmee micros-copen een tien keer scherper beeld geven. Deze overgang van optische microscopie naar nanoscopie gaat werkelijk een revolutie opleveren. En ook Taekjip Ha komt, een van de meest briljante biofysici uit de Ver-enigde Staten. Die lezingen geven een beknopt beeld van het onder-zoek dat we willen doen.”

Vorige week hoorden we van de nieuwe decaan Tim van der Hagen dat Technische Natuurweten-schappen 4,2 miljoen euro moet bezuinigen. Ondertussen groeit

deze afdeling. Hoe kan dat?“Het college heeft destijds toege-zegd bionanoscience van de grond te tillen en TNW heeft daar van harte mee ingestemd. Maar daarna heeft de financiële toewijzing aan de faculteit zich sterk negatief ontwik-keld met vijftien miljoen euro min-der eerste geldstroom in drie jaar tijd.”

Hoe redden jullie als bionano- science het nog?“In de eerste plaats door het enthou-siasme van de wetenschappers. Financieel is het besluit van het college voor die een miljoen euro per jaar de basis. Daarnaast heb-ben we gelden uit het 3TU Centre of Excellence Bionanoapplicaties en we hebben de Kavli Foundation benaderd met het voorstel om de quantum nanofysica activiteiten uit te breiden naar de nanobiologie, en dat vonden ze een pracht idee.”

Pagina 12:‘Ingenieurs in de biolo-gie’

Cees Dekker: “Biologie wordt een ingenieurswetenschap.” (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

03niEuws DELTA. 26 16-09-2010

Anti-wetenschapAmerikaans rechts populisme heeft anti-wetenschappelijke trek-jes, constateert het wetenschaps-blad Nature in het hoofdredactio-neel commentaar. De conservatieve Tea-Party beweging pusht senato-ren die klimaatverandering ontken-nen (als het grootste bedrog in de wereldgeschiedenis), in opstand komen tegen Darwinisme en tegen stamcelonderzoek. President Obama’s steun voor de wetenschap politiseert de kwestie alleen maar verder, aldus Nature.

WarmtekrachtHet was woensdag nog een hele klus om de motoren van de warmtekrachtinstalla-tie te demonteren. Een van de twee moto-ren was defect en de andere versleten. De nieuwe motoren die volgend jaar worden gemonteerd, hebben een groter vermo-gen en moeten zichzelf over drie jaar hebben terugverdiend. De warmtekracht-centrale levert vijftien procent van de benodigde elektriciteit aan het warmtenet van de TU. (Foto: Tomas van Dijk)

hand. Hij voegde geïmpregneerde polymeren toe tijdens de fermenta-tie. De olieachtige fase van de deel-tjes bleek het product selectief op te nemen uit de oplossing waardoor de productie hoger en efficiënter werd. Van den Berg tekent erbij aan dat de techniek vooral geschikt is voor hydrofobe (niet in water oplos-bare) stoffen. Niet voor alcohol dus.

OplossingWaarom wordt wijn bij vergisting nooit sterker dan zo’n veertien procent alcohol? Het is een voor-beeld van een veel algemener verschijnsel dat micro-organismen vergiftigd worden door hun eigen producten. Nu is dat bij wijn niet zo erg, maar in het opkomende gebied van productie van chemicaliën door fermentatie is het van belang de productie te maximaliseren. In zijn proefschrift ‘In-situ product recovery from fermentation broths’ doet biotechnoloog dr.ir. Corjan van den Berg (Technische Natuurwe-tenschappen) een oplossing aan de

Het spoor bijsterZe waren minder spannend dan verwacht, de rondleidingen die Delft Bouwt afgelopen zaterdag gaf op de spoorzone. Belang-stellenden werden zorgvuldig buiten de hekken gehouden, zodat van de huidige werkzaamheden slechts een glimp viel op te van-gen. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Doorstroming vrouwen stoktVrouwen zijn bij de TU Delft ondervertegen-woordigd in de functies universitair docent, hoofddocent en hoog-leraar. Doorstroming stokt vooral na hun werk als postdoc, blijkt uit onderzoek.

xCONNIE VAN UFFElEN

De TU liet onderzoeken hoe wer-ving, selectie, beoordeling en loop-baanontwikkeling een rol spelen bij de doorstroming van vrouwen naar hogere wetenschappelijke functies. In het bijzonder bij de faculteiten Civiele Techniek en Geowetenschap-pen (CiTG) en Werktuigbouwkunde, Maritieme Techniek en Technische Materiaalwetenschappen (3mE).Hoe hoger de functie bij de TU, hoe kleiner het aandeel vrouwen. Zo was in 2008 maar 6,1 procent van de hoogleraren vrouw, terwijl het landelijk gemiddelde op elf procent ligt. Deze ondervertegenwoordiging is sterker dan aan (technische) uni-versiteiten in het buitenland.Een gangbare verklaring is dat vrouwen relatief minder uren zou-den werken, maar bij de TU wer-ken vrouwen op wetenschappelijke functies gemiddeld juist evenveel

uren als mannen. Alleen op het niveau van universitair docenten werken vrouwen gemiddeld minder uren.Hoewel het aantal vrouwelijke post-docs en promovendi bij 3mE en CiTG tussen 2001 en 2008 toenam, stromen zij minder door. Grootste belemmering ligt in de overgang van postdoc naar universitair docent. Juist onder postdocs bevinden zich veel buitenlandse vrouwen die voor de beslissing staan of ze in Neder-land blijven of niet. Bovendien gaan postdoc–aanstellingen vaak samen

met een levensfase waarin mensen een partner en kinderen krijgen. De tijdelijkheid van hun aanstelling legt vervolgens een druk op zorgtaken.Hoewel dat voor mannen ook geldt, spelen vervolgens culturele facto-ren binnen de TU een rol. Vrouwen binnen de TU worden gezien als ‘de ander’: ze zijn meer zichtbaar als vrouw dan als wetenschapper. Daar komt bij dat hier een sterke nadruk ligt op profilering. Zowel mannen als vrouwen geven aan dat vrouwen hier meer moeite mee lijken te heb-ben.

Verder ervaren medewerkers wei-nig waardering voor prestaties op het gebied van onderwijs en organi-satietaken, waarvan zij vermoeden dat vrouwen er in uitblinken. Zwangerschap en het krijgen van kinderen is voor vrouwelijke weten-schappers een beladen onderwerp. Er is behoefte aan kinderopvang op de campus en aan mannelijke en vrouwelijke rolmodellen die car-rière en zorg zichtbaar combineren. De instroom van vrouwelijke hoogle-raren wordt bemoeilijkt doordat de functieprofielen van de leerstoelen erg lijken op die van de voorgaande hoogleraar. Daardoor is de neiging groot om te zoeken binnen het eigen netwerk, dat voor het merendeel bestaat uit mannen die zelf ook ooit aan de TU hebben gestudeerd. Door dit ‘old boys network’ zijn vrouwe-lijke en internationale kandidaten moeilijker te bereiken.De onderzoekers erkennen dat het lastig is verandering aan te bren-gen in een cultuur waarin profileren centraal staat. Ook de bezuinigingen binnen de TU vormen een dilemma: Wat gebeurt er met tijdelijk perso-neel, onder wie veel vrouwen? Tot slot roept stimuleringsbeleid het beeld van positieve discrimina-tie op. Vrouwen vrezen het stigma benoemd te worden vanwege hun vrouw-zijn in plaats van vanwege hun kwalificaties.

Vrouwen binnen de Tu worden gezien als ‘de ander’: ze zijn meer zichtbaar als vrouw dan als wetenschapper

Kinderopvang op de campus en een onderzoekssabbatical zijn vol-gens directeur P&O Nynke Jansen goed voor de doorstroom van vrouwen binnen de TU. Jansen reageert daarmee op suggesties uit het rapport ‘Structurele en culturele belemmeringen in de doorstroom van vrouwen naar hogere functies binnen de TU Delft’. Daarin schrijven onderzoekers onder meer dat de TU door het instellen van kinderopvang zichtbaar maakt dat zij zorgtaken serieus neemt. Volgens Jansen is dat een goede suggestie. Ze wil dit voorstellen aan het college van bestuur. “Het hoeft niet kostbaar te zijn. Het maakt iets los bij mensen, want je brengt het privéleven bij het werk. Uit het onderzoek naar de doorstroom van vrouwen bleek dat men vond dat er te weinig over het privéleven wordt gepraat.”Ook een onderzoekssabbatical na zwangerschapsverlof ziet Jansen wel zitten. Bij dit sabbatical worden vrouwen na afloop van hun zes-tien weken zwangerschapsverlof een vergelijkbare periode vrijge-steld van onderwijstaken. Zij kunnen een achterstand in hun onder-zoek dan bijbenen.“Het kan overigens ook voor mannen die ouderschapsverlof opne-men”, zegt Jansen. “Ik denk dat het een goede maatregel is, omdat wetenschappelijke output heel belangrijk is voor je loopbaan. Het gebeurt op andere universiteiten ook al, zoals in Tilburg en Eind-hoven.” Een andere suggestie uit het rapport is het reserveren van extra posities voor talentvolle vrouwelijke universitair docenten en hoofd-docenten, zoals de Rijksuniversiteit Groningen doet via het Rosalind Franklin-programma. “Binnen Dewis (Delft Women in Science, het netwerk voor vrouwelijke wetenschappers, red.) voelt men hier veel voor”, zegt Jansen.Decanen vragen om bij het opstellen van hoogleraarprofielen de drie beste vrouwen uit het vakgebied te noemen, ziet Jansen ook als een goede maatregel. “Dat kwam in de raad van hoogleraren ook al naar voren.”Jansen wil uiterlijk in oktober met een voorstel aan het college van bestuur komen om de doorstroom van vrouwen te verbeteren. “De discussie loopt nog en er gebeuren al dingen, zoals awareness workshops voor hoogleraren en universitair docenten en hoofddo-centen.” (CvU)

www.nature.comx

04niEuws DELTA. 26 16-09-2010

In de hal van IO hangen veertig posters met uiteenlopende ontwerpen. Een koffiezetap-paraat voor bouwvakkers, een hockeyrugzak en een frisrode festivaldouche. Het blijkt een kleine greep uit meer dan tweehonderd bachelor eind-projecten van afgelopen jaar.

xJOS WASSINK Het is de eerste ontwerpopdracht die studen-ten uitvoeren voor een bedrijf, legt ir. Kees Nauta uit. Hij is vanaf het begin, drie jaar geleden, betrokken bij de bachelor eindpro-jecten van de faculteit Industrieel Ontwerpen (IO). “We werken samen met gemiddeld zes bedrijven per keer. We kijken eerst hoe ver het bedrijf wil gaan in het verkennen van nieuwe producten, en maken een uitdagende project-beschrijving voor de studenten”, zegt Nauta. Op basis hiervan schrijven de studenten hun eigen ontwerpopdracht. Drie minuten nadat de inschrijving op Blackboard opent, is tachtig procent van de plaatsen ingevuld. Zo geïnte-resseerd zijn de studenten om een passende opdracht te vinden.Deelnemende bedrijven ondertekenen een contract waarin staat dat de TU eigenaar is van de ideeën en dat het copyright aan de student behoort. Het meest bekende product uit de eindprojecten is de duurzame designslipper ‘Plakkie’. Gemiddeld willen bedrijven met drie van de twintig ontwerpen verder, zegt Nauta. Zelf geniet hij het meest van om te zien hoe studenten in de rol van ontwerper groeien. “Ons product zijn de designers zelf.”

Wegwijzer Met de verwijzingen naar tramhaltes liepen de gloednieuwe bewegwijzerings-borden op de campus iets op de zaken vooruit. Tramlijn 19 zal naar verwachting niet voor 2015 naar de TU en Technopolis rijden. Een bewegwijzeringsman past alle borden aan. (Foto: Tomas van Dijk)

kademurenHavenexpert dr. Jacob Gerrit de Gijt van de Gemeentewerken Rot-terdam, hield meer dan vijfhonderd technische tekeningen van oude kademuren tegen het licht. Hij concludeert dat de constructie-wijze van de muren al vierduizend jaar nauwelijks is veranderd. Dit schrijft hij in zijn proefschrift, dat hij vorige week verdedigde bij CitG. Van driehonderd muren wist hij te achterhalen hoeveel de bouw ervan destijds had gekost. Gecorrigeerd naar de inflatie kost het al eeu-wenlang ongeveer evenveel om de muren te bouwen.

ruim vijfhonderd diploma’s en de TU Eindhoven voor ongeveer 1900. De opleidingen die het Stan Acker-mans Instituut coördineert, duren twee jaar en zijn bestemd voor mensen die hun master hebben afgerond. Gedurende de opleiding zijn ze in dienst van de universiteit en maken ze deel uit van de weten-schappelijke staf. Bij de opleiding wordt intensief samengewerkt met (grote) bedrijven. Gediplomeerden mogen de titel professional docto-rate in engineering voeren.

DrieduizendsteHet Stan Ackermans Instituut reikt donderdag het drieduizendste ont-werpersdiploma uit. Het instituut, waarin de drie technische univer-siteiten samenwerken, verzorgt elf post-masteropleidingen. Drie ervan worden gegeven in Delft. Het gaat om bio product design, bio proces engineering en proces and equipement design. Ze zijn alle-maal ondergebracht bij de faculteit Technische Natuurwetenschap-pen. Van de drieduizend diploma’s namen de Delftse opleidingen er ruim 550 voor hun rekening. De universiteit Twente was goed voor

Duwen, draaien, trekken en schuiven

laura Nieuwenhuis: “De schommelbeweging zorgt voor afkoeling.”

Rick Blokdijk: “Elke slang zit zichzelf in de weg.”

Roos Stone: “Het moeilijkst was de materiaalkeuze.”

Kees Nauta: "Ons product zijn de designers zelf."(Foto’s: Tomas van Dijk)

De tentoonstelling met bachelor eindprojecten is tot eind september te zien in de hal van IO. Toegang gratis.

x

ronde schommelstoelZe heeft het prototype op haar rechterschouder hangen en loopt er ongehinderd mee rond. Middenin de grote hal vouwt ze de half-ronde aluminium buizen uiteen, klikt een paar banden vast, draait de uitgevouwen stoel om en gaat zitten. Voilà: de Rocky Chair. laura Nieuwenhuis, masterstudent bij IO, zocht voor haar bache-lor eindproject een product om 'het loungen te ondersteunen'. Fabrikant Smooff maakte al een hip matje, eigenlijk een moderne en draagbare versie van een bed. Nieuwenhuis dacht na over welk ander ouderwets comfort in een nieuw jasje gestoken kon worden en kwam zo op de schommelstoel. “Een schommelstoel is lekker omdat de beweging voor afkoeling zorgt. In Mexico bijvoorbeeld zijn schommelstoelen met gespannen draden erg populair.” Ze wilde de schommelstoel heruitvinden: moderner, draagbaar en een aantrekkelijk uiterlijk. Een klein schaalmodel was snel gemaakt, maar daarmee was ze niet tevreden. “Je wilt toch weten hoe de stoel zit. En of ie wel licht en veilig is.” Uiteindelijk heeft ze twee weken in de werkplaats doorgebracht om aluminium buizen te buigen, te lassen en een goede constructie te bedenken voor de scharnieren. En met resultaat: de zit is verbazend goed en laat schommelen niet alleen van voor naar achteren toe, maar ook van links naar rechts. Eindcijfer: 9

sluipende slimheid ‘Serpent’ heet de nieuwe puzzel die IO-student Rick Blokdijk bedacht heeft voor speelgoedfabrikant Recent Toys. De opdracht was simpelweg: bedenk een nieuwe brain teaser. Voor Blokdijk begon die speurtocht bij het vinden van interessante bewegingen waarmee de driedimensionale puzzel bediend moet worden. Duwen, draaien, trekken, schuiven... noem maar op. Toen hij eenmaal gekozen had voor vier uit korte kralenstrengen bestaande ‘slan-gen’, kwamen daar twee bewegingen uit voort. Namelijk het duwen van de slangen door verdiepte paden, en het draaien van twaalf rondjes waardoor de paden steeds anders komen te lopen. De bedoeling is om elk van de vier slangen rond een knopje te krijgen met de eigen kleur. “Elke slang zit zich-zelf en ook de anderen in de weg”, vat Blokdijk samen. “Het is een hele puz-zel om de slang naar het juiste pad te leiden.” Wel is hij zeker dat de puzzel een oplossing heeft. Dat heeft hij eindeloos uitgeprobeerd met verschillende modellen, hoewel hij het niet wiskundig kan bewijzen. De reactie van de opdrachtgever was erg enthousiast. Het lijkt Blokdijk ‘waanzinnig gaaf’ als de Serpent in productie wordt genomen. Gevraagd naar wat er beter kan, antwoordt hij: “Studenten staan er om bekend dat de planning vaak niet helemaal goed zit.” Eindcijfer: 8,5

stuitend resultaatHet is een best zwaar ding, de Bouncer die IO-studente Roos Stone ont-wikkelde in opdracht van hockeyfabrikant Dita International. Stalen poten omwikkeld met postbode-elastiekjes en een zware stalen deksel moeten tegenwicht bieden tegen het geweld van gepushte en geslagen hockeybal-len.“Het is een trainingstool”, legt Stone uit. Ze had gekeken bij hoc-keytrainingen voor de jeugd en het viel haar op, met haar achter-grond in korfbal, dat veel pupillen stonden te wachten totdat ze weer aan de beurt zijn. Met de Bouncer kun je elk moment aan de beurt zijn. Het idee is simpel: zet het apparaat op een grasveld met een schare hockeykindjes er omheen en schieten maar. De bal verdwijnt ergens tussen de pootjes en stuitert er – als alles goed gaat – langs onvoorspelbare hoek weer onderuit. Iedereen kan de bal krijgen en dus moeten ze allemaal alert blijven.Het moeilijkst was de materiaalkeuze, vertelt Stone. Toen ze alleen met staal werkte, maakte het apparaat een enorm kabaal als er een bal op kwam. Maar terugkaatsen, ho maar. De combinatie van elastiekjes rond de stalen pootjes bleek een stuk beter te werken. Maar nog steeds blijft er wel eens een bal steken. Niettemin is Stone tevreden over het resultaat. Eind-cijfer 8,5

05niEuws DELTA. 26 16-09-2010

www.delta.tudelft.nl

was. Slechts 8,6 procent duikt geregeld voor een avondje met iemand het bed in. Verenigingsle-den doen dit trouwens vaker: 11,8 procent. Tweederde van de stu-denten pakt er liever geen dildo of vibrator bij, maar de rest doet dat wel eens. Een enkeling hanteert ruigere attributen, zoals zweepjes en handboeien.

sekstijgersBen jij goed in bed? Ja, zegt ruim de helft van alle studenten. Nog eens twaalf procent vindt zichzelf ‘zeer goed’. Een droeve minderheid van 6,6 procent noemt zich matig of zelfs slecht. Allerlei uitkomsten rollen uit de seksenquête van Stu-denten.net en Nieuwe Revu onder bijna drieduizend studenten. Van anale seks tot seksspeeltjes, niets blijft onbesproken. Zo doet bijna dertig procent van de studenten wel eens aan anale seks. Ruim de helft is voor zijn of haar achttiende ontmaagd, terwijl 11,2 procent ten tijde van de enquête nog maagd

beurzenWie in het buitenland wil studeren, kan proberen een van de honder-den EU-studiebeurzen te bemach-tigen via onderstaande website. De portal kent nog wat kinderziektes, maar het begin is er. De makers schatten dat er in de Europese Unie bijna zestien miljard euro aan beur-zen beschikbaar is. Nu al trekt de site honderdduizend bezoeken per maand, maar vrijdag gaat hij pas officieel van start.

VliegerprojectOnlangs is getest met een deel van de laddermolen, een project van l&R-studenten. Bij het oplaten (tot 500 meter) trekt de radiografisch bestuurbare vlieger aan een lier die verbonden is met een genera-tor. Het binnenhalen kost energie; ongeveer 20 procent van wat er geleverd wordt. Het project wil profiteren van hogere windsnelhe-den op grotere hoogte. De volgende stap is het ontwikkelen van een laddermolen voor op het duurzame zeilschip ‘Ecolution’.

EnterpreneursDe afgelopen weken zijn medewer-kers opgeroepen om collega’s te nomineren voor de Delft Enterpre-neurial Scientist Award (Desa). De organisatie heeft tien nominaties binnen en verwacht ongeveer het dubbele aantal. “De meeste komen vlak voor de deadline binnen”, weet Anneke Verkerk (YesDelft) van de organisatie. Opgeven kan nog twee weken.

x

dELTA oNLINE

sport en cultuur bomvolToenemende studen-tenaantallen leiden niet alleen tot kamernood en volle collegezalen, ook het sport- en cul-tuurcentrum zit bomvol.

Was het in 2005 de ambitie om in 2010 het aantal bezoeken te ver-dubbelen, inmiddels is het sport- en cultuurcentrum dat aantal ver voorbij. Volgens directeur Raymond Browne waren er in 2005 300 dui-zend bezoekers. “Nu zijn we hard op weg naar het miljoen.”De groei van het aantal bezoekers wordt vooral veroorzaakt door de eigen TU-studenten. Het was de bedoeling ook andere studenten te werven, maar die worden volgens Browne nu weggedrukt door de eigen studenten. Daarnaast maken steeds meer medewerkers gebruik van het sport- en cultuurcentrum, gestimuleerd door het individueel keuzemodel arbeidsvoorwaarden. Vooral het fitnesscentrum blijkt erg populair. In 2009 waren er 3500 mensen met een fitnesskaart. “Daarmee zijn we de grootste fit-nessclub in de regio.”De groei van het aantal bezoekers leidt net als bij de faculteiten tot

krapte. Browne probeert die op te lossen door ‘creativiteit’. “We zijn bijvoorbeeld kritischer op matig bezochte evenementen. En wellicht kan het aantal bezoekers in de mid-dag door flexibilisering van het stu-dierooster verder stijgen.” Nieuwe uitbreidingen kan het sport- en cultuurcentrum niet zomaar doen. Met de sportkaart is maar 25

procent van de kosten gedekt, aldus Browne. Studenten betalen 92,50 euro voor een sportkaart, als ze ook willen fitnessen moeten ze 95 euro bijbetalen. Medewerkers zijn 349 euro kwijt voor een sportkaart, inclusief fitness. (SB)

‘we zijn de grootste fitnessclub in de regio’

Meer studenten naar psycholoogStudentenpsychologen krijgen steeds meer studenten over de vloer. Dat betekent niet dat de huidige generatie stu-denten vaker psychisch in de knoop zit, aldus de Delftse studentenpsy-choloog Paula Mees-ters.

xSASKIA BONGER

‘Perfectionisme nekt studenten. Jongeren in de knel door keu-zestress en prestatiedruk’, kopte Spits woensdag op de voorpagina. Studentenpsychologen maken zich volgens de gratis krant ernstige zorgen over de groeiende groep perfectionistische studenten, die door keuzestress en prestatiedruk vastlopen. Paula Meesters, studentenpsycho-loog aan de TU Delft, herkent dat beeld, maar nuanceert het ook. De groei van het aantal studenten dat

bij de psycholoog aanklopt, wordt volgens haar vooral veroorzaakt doordat de drempel om naar een psycholoog te gaan steeds lager wordt, en doordat de student van nu gewend is snel een oplossing te zoeken als hij iets nodig heeft. “Stu-denten zijn tegenwoordig alerter op vertraging in de studie. Dat moet ook wel met het bindend studiead-

vies en de harde knip.”In studiejaar 2008-2009 ging vijf-tien procent van de Delftse studen-ten naar de studentenpsycholoog. “Toen ik tien jaar geleden begon met deze baan was dat maar vijf procent”, vertelt Meesters. Van afgelopen studiejaar zijn de pre-cieze cijfers nog niet bekend, maar Meesters verwacht een toename van zeker vijftien procent. De groei van de studentenpopulatie is hierin verwerkt.

Overigens is en blijft perfectio-nisme volgens Meesters één van de belangrijkste oorzaken van stress bij studenten. Ze noemt project-matig werken en meer werken met internationale studenten als voor-beelden. “Perfectionisten willen het heel goed doen in de ogen van ande-ren. Dat kan leiden tot faalangst. De één werkt zichzelf over de kop, de ander gaat moeilijke dingen juist uit de weg.”Studenten die in Delft bij de stu-dentenpsychologen om hulp vra-gen, kunnen kiezen uit individuele of groepstherapie. “De training ‘constructief denken’ is al jaren een succesnummer. We hebben in Delft gedurende het gehele jaar een doorlopende groep, dus studenten kunnen altijd aanhaken. Gemiddeld komen ze dan zes keer.”Groepsgewijze therapie heeft vol-gens Meesters het voordeel dat stu-denten merken dat anderen vaak tegen dezelfde problemen oplopen als zijzelf. Bovendien kunnen stu-denten elkaar helpen. “Ze zien vaak heel scherp waar het bij anderen misgaat. Het zure is dat ze dat voor zichzelf niet kunnen. Daar kunnen anderen hen weer helpen.”

Voor studenten bij wie de proble-men meer samenhangen met hun persoonlijkheid is er individuele begeleiding. “Gemiddeld zien we die studenten vier keer. Het is een intelligente doelgroep, vaak kunnen ze daarna weer vooruit.”De Delftse studentenpsychologen bezetten samen twee voltijdsbanen. Kunnen ze de toenemende studen-tenaantallen wel het hoofd bieden? Meesters denkt van wel, al zijn cre-atieve oplossingen volgens haar wel nodig. “E-therapie - internetthera-pie - is een voorbeeld. Dat heeft veel mogelijkheden. We willen daar bin-nenkort mee beginnen.”

‘De één werkt zichzelf over de kop, de ander gaat moeilijke dingen juist uit de weg’

www.studentandcareersupport.tudelft.nl

x

wipsteigerMisschien hebben studenten te weinig gevoel voor taal. Of hebben ze het te druk met hun studie. In elk geval heeft het Meldpunt Taal nog maar twee voorbeelden van studen-tentaal binnengekregen: cv-rukker en wipsteiger.

basisbeursDe basisbeurs blijft behouden, maar vertraagde studenten moe-ten daarvoor de rekening betalen. Dat hebben VVD, CDA en PVV samen afgesproken, zeggen bronnen rond de formatie.

schuldMeer dan een kwart van de stu-denten leent om luxer te leven en de gemiddelde studieschuld loopt steeds sneller op. In vier grote ste-den gaan studenten daarom hun medestudenten trainen in budget-beheer.

ProtestDe afdeling Delfland van de Konink-lijke Nederlandse Natuurhistori-sche Vereniging (KNNV) heeft bij de gemeente protest aangetekend tegen de plannen voor de omgeving van NS-station Delft Zuid.

OV-chipStudenten met een niet-werkende ov-chipkaart krijgen toch hun reis-kosten vergoed. Staatssecretaris Van Bijsterveldt (onderwijs) heeft daarover afspraken gemaakt met de ov-bedrijven.

ParasolJe kon er op wachten. Na de Senz paraplu – tegenwoordig verkrijg-baar als Original, Mini en Xl – is er nu de Senz Parasol. Nou ja, bijna. Over een jaar komt Senz Umbrellas met de zonneversie van de storm-bestendige paraplu.

inflatieDe basisbeurs en de aanvullende beurs worden de komende twee jaar niet met de inflatie verhoogd. Demissionair staatssecretaris Van Bijsterveldt krijgt hiervoor vol-doende politieke steun, maar niet van de SP en de PVV.

OntspanDat is nog eens een fijne werkonderbreking als je gespannen bent. leden van perso-neelsvereniging Prometheus konden vorige week donderdagmiddag in de aula genieten van een vijftien minuten durende voet-, schouder-, rug- en armmassage. (Foto: Tomas van Dijk)

www.yesdelft.nl/desa www.kitepower.eu

x xwww.delta.tudelft.nl/ 21725

xscholarshipportal.eu

x

06sciEncEDELTA. 26 16-09-2010

oPINION pLEASE

The perfect swarm

‘fish, birds and ants are not intelligent’

Ants that work together, birds that fly in V-for-mations and schools of fish that swim as one raving entity. These are inspiring phenomena for quite a few Delft mathematicians and control system engi-neers.

xTOMAS VAN DIJK

Dr. Jelmer van Ast, who defen-ded his thesis last Tuesday at the faculty of Mechanical, Maritime and Materials Engineering, is one of those Delft researchers who mimic nature to solve complex mathema-tical problems. At the Delft Centre for Systems and Control (DCSC), he developed an algorithm based on swarm intelligence. “When you look at fish, birds and ants, at first glance you would think that there must be some intelligent leaders within the groups,” Van Ast says. “But these animals are not intelligent; it’s the swarm that’s intelligent.” Or, as kindred spirit, dr. Justin Rice (who also worked at DCSC and who defended his thesis one week before) puts it eloquently in his the-sis introduction: “No one has ever accused a herring of being intel-ligent, but a school of herring are certainly brilliant when dodging an attacking orca or porpoise and the most advanced distribution control methods in existence can’t compare

to their performance for controlling a 3-D, nonlinearly coupled, dyna-mically changing configuration of fish.”Swarms owe their intelligence to simple sets of rules that each ani-mal follows. Each fish, for instance, observes its neighbours and keeps a certain distance from them, allo-wing the group to function as one entity. As for ants, they find the shortest paths to food by communicating through chemical trails, called pheromone trails. A shorter path results in a faster accumulation of pheromones, which persuades other ants to choose that same path as well.Basically, what the ants are doing while foraging is what in mathema-

tics is called solving combinatorial optimisation problems. Van Ast: “The exact same principles of swarm intelligence in nature can be used in engineering swarms that can be of use to humans. The basic idea of an engineered swarm is that it consists of a set of cooperating autonomous individuals, also called agents. These agents try to satisfy their own objectives through coope-ration with other agents. Communi-cation and coordination are central to achieving this, but are often limi-ted to a certain range, so that coo-peration between agents only takes place locally.” A growing number of mathematicians are working with

ant colony optimisation models. These models come in handy for optimising navigation systems for cars, in which the cars communi-cate with each other to coordinate their movements and route choices. The cars are thus the actors instead of the ants. Another application is optimising the routing of internet data traffic.Van Ast elaborates on this theme. He developed a model in which a virtual space is subdivided in squa-res, like a chessboard. The actors move through this space and com-municate to each other what obsta-cles they encounter. By adding more actors it’s possible to increase the calculating speed. The researcher also added fuzzy membership functions to the model, which is a way to interpolate data very efficiently. This makes it possible to make very fast and accurate calculations. Normally when you subdivide the space in smaller squares, in order to obtain a higher precision, the time it takes to perform the calculations increa-ses exponentially. By adding fuzzy membership functions, the calcu-lation time does not increase expo-nentially.In the long run, Van Ast believes, ant colony optimisation models could be useful in situations involving natural disasters. “Swarms of robots may be deployed to analyse the situation in inaccessible places, such as in a tunnel filled with smoke, to localise the victims and coordinate rescue operations.”

Ants are pretty good at solving combinatorial optimisation problems. (Picture: Kim van Wijk)

stop the suburban exodus

In an article in last weekend’s NRC Weekblad, the Netherlands’ chief government architect, liesbeth van der Pol, made an appeal to stop the suburba-nization of the Netherlands because, in her view, building outside the city leads to more poor and problematic neighborhoods in the big cities.

Ton van der Pennen of the Research Institute for the Built Environment puts this discussion about whether to build in the city or outside the city in an historical context. He says that the main discussion and vision most adhered to has fluctuated over the past four decades, and that they were linked to several crucial demographic developments the country has gone through, which ultimately has resulted in many poor and problematic neighborhoods in the big cities.“In the 1970s it was decided that economic and urban growth should be redistributed in the country”, Van der Pennen says. “The urban agglome-ration in the western part of the country, which includes Amsterdam, The Hague and Rotterdam, became too densely populated for the infrastruc-ture.” The government decided the way to provide relief for overpopulated cities was by creating ‘new towns’ and ‘new villages’ near the old ones, like Almere near Amsterdam and Capelle aan den IJssel near Rotterdam. This would allow people to move to these more spacious areas. Then, in the 1980s, large outer urban areas were designated for massive new housing development. “What happened is that especially the wealthier and higher educated people left the cities”, Van der Pennen explains. “Good neighborhoods turned into poor, deteriorated areas with high unemployment rates.” To counter the further deterioration of poor neighborhoods, Van der Pennen says it would now be a good idea to build more houses in the cities, instead of continuing to build in the outer urban areas.Han Meyer, a professor of urban design at TU Delft’s faculty of Architecture, strongly agrees with the Netherlands’ chief government architect, liesbeth van der Pol. Meyer is involved in the discussions about the building pro-gramme in Almere, where a local municipal counsellor, Adri Duivesteijn, prefers to build new neighbourhoods opposite from Amsterdam, with new roads and bridges being built to reinforce the connections between the two cities. Prof. Meyer however begs to differ. He thinks building into the city, rather than extending it outwards, will make Almere a much nicer place to live, and, moreover, he’s delighted that the Netherlands’ chief government architect has now expressed the same opinion. Almere is already the least densely populated city in the Netherlands, with 180,000 inhabitants residing on 250 square kilometres of land. The city con-sists of isolated patches, connected with separate traffic infrastructure for cars, buses and bicycles. Building houses and shops into these green cor-ridors would improve the quality of living, Meyer argues. He refers to the traffic arteries in older cities, which often function as a shopping centre and a city centre simultaneously. Currently, Almere residents are reluctant to start new businesses, because - except for the city centre - no one will pass through their isolated neighbourhoods but the locals. (TvD/JW)

07sciEncEDELTA. 26 16-09-2010

cOME TO THINK oF iT

Delft researchers suc-ceeded in substantially prolonging an electron spin’s quantum state by using microwave pulses to shield it from sur-rounding perturbations.

xJOS WASSINK

Dr. Ronald Hanson and Gijs de lange from the Kavli Institute of Nanoscience (Applied Sciences) had a busy day last Friday. On Thursday, the article they co-authored with researchers from the Ames lab (U.S. Department of Energy) was published in Science magazine. Almost immediately colleagues from all over the world began mai-ling and phoning to pass on their congratulations. “Our finding has opened up a whole new field of research”, Dr. Hanson says.Their achievement had already been causing quite a stir, as main-taining a quantum state of an elec-tron spin over anything longer than a microsecond is a big – possibly the biggest - hurdle in the develop-ment of quantum electronics. This is because other electron spins or nuclear spins usually disturb the

quantum state under study before anything practical can be done with it. Or, as quantum physicists say, its coherence is broken by external perturbation. What Dr. Hanson and his colleagues revealed in Science is that a series of ten nanosecond microwave pulses effectively shield an electron spin from external perturbations, just as was predicted some ten years ago. But Dr. Hanson and others were the first to actually demonstrate the effect. The more pulses, the longer the protection lasts. They showed that 136 pulses prolonged the cohe-

rence by a factor of 26. “Theoreti-cally, there is no limit to it”, Hanson declares. Practically, what counts is that the coherence is long, compa-red to the time needed to manipulate the spin. In this case, the coherence lasts 10,000 times longer than set-ting the spin. In quantum computer talk, the microwave shield would allow researchers to perform some 10,000 operations before the quan-tum state collapses. This is all the more surprising because, contrary to most such experiments, which are performed in cryostats near 0° Kelvin, the researchers comfortably worked at room temperature.Physically, the electron spin consists of an atomic defect in the grid of a synthetic diamond layer. If a nitrogen atom replaces one of the grid’s carbon atoms with an empty space opposite the nitrogen atom, the resulting nitrogen-vacancy (NV) centre will harbour a free electron. This electron’s spin can be set and read out by polarised laser pulses, which makes it, together with its ability to function at room tempe-rature, a very user-friendly medium for quantum electronics. The first application that Dr. Hanson is working on is not the much tal-ked about quantum computer, but rather an atomic magnetic probe. If microwaves stabilise the elec-tron spin sufficiently, researchers can perhaps also use the spin to measure magnetic fields on an ato-mic scale, or so the reasoning goes.

Gijs de lange (left) and Ronald Hanson in their basement lab. (Photo: Hans Stakelbeek/FMAX)

Tanning while taking a shower

University education teaches students to answer known questions while it should teach students the excitement of immersion into the unknown, which is called science.

‘Dynamics of Nitric Oxide and Nitrous Oxide Emission during Nitrogen Conver-sion Processes’, PhD-thesis by Marlies Kampschreur (Biotechnology, Applied Sciences).

Electron spin shielded by microwaves

Universal dynamical decoupling of a single solid-state spin from a spin bath, G. de lange, Z. H. Wang, D. Ristè, V. V. Dobrovitski, and R. Hanson, Science, 9 September 2010.

x

Delta and Delft Integraal often write about innova-tive ideas that offer big promises for the future. But what has happened to such ideas a couple years on? What for instance has happened to the Sunshower?

Eight years ago Merijn Wegdam had a sublime Eureka moment while lying in bed as his sister returned from a tanning salon. “I had to take a shower and thought that it would be a great idea to combine taking a shower and getting a tan”, says Wegdam. The idea for the Sunsho-wer was born. He worked out the idea as his graduation project at the faculty of Industrial Design engineering. A year later he had an investor and made the first 100 Sunshowers.Since that initial development phase, millions have been invested in Weg-dams invention, which he has developed with Oscar Meijer, a Civil Enginee-ring alumnus. The first version, the Sunshower Deluxe, was introduced in late 2003. It had to be built into a shower, consisted of five lamps and cost 5,000 euros. Wegdam and Meijer sold hundreds a year, and some to well-known companies like Center Parcs and Golden Tulip.But many of the costumers who wanted to have the Sunshower built in their homes found it too expensive. Wegdam: “We therefore made a new version in 2006: the Sunshower Comfort. This one didn’t have to be built in and it was half as expensive as the Deluxe. We wanted to make the Sunshower accessi-ble to a bigger group.” The Sunshower starred at bathroom fairs in Germany and the United States. In 2007 it was sold in ten different countries.A year later the financial crisis hit the company hard. “A difficult time started for luxurious goods”, Wegdam says. “We sold fewer Sunshowers than anti-cipated. We wanted to sell thousands a year, but were still selling hundreds. But we had to keep on growing to keep the business running.”Wegdam decided to make a new Sunshower: the Combi. “It combines sun-light and infrared light. The former is for getting a tan, while the latter helps to treat stiff muscles. This version is also good for one’s health. We’ve con-ducted research with leiden University and VU University Amsterdam to make sure that users wouldn’t get burned but would still get vitamin D. A lot of people lack vitamin D in the winter, because they hardly get sunlight on their skin. The new model was tested at two student houses in Delft, and last April we introduced the Sunshower Combi and reduced the price to 1500 euros. It was a smart move. Things are looking good for us. Despite the crisis we finally expect to sell thousands of Sunshowers in the near future.” (RV)

delta, 12-09-2002The idea is so simple that one wonders why it doesn’t yet exist. Such an idea is the Sun-shower, a tanning device for under the shower.

www.sunshower.nl

x

pROPOSITION

(Illustration: Auke Herrema) (Photo: Sunshower)

08inTErViEwDELTA. 26 16-09-2010

wiE is PiETEr GuLDEMOnD? Pieter Guldemond (1984) had naast zijn studie tal van bestuur-lijke bijbaantjes bij zijn studievereniging en de facultaire stu-dentenraad. Hij was ook voorzitter van het Owee-bestuur en fractievoorzitter van Stip. Heeft hij toegewerkt naar het wethou-derschap? “Veel mensen die ik vertelde dat ik wethouder zou worden, waren juist verbaasd. Jaren geleden heb ik namelijk gezegd dat ik dat nooit zou willen doen. Als fractievoorzitter zag ik hoe wethouders moesten knokken: je krijgt nooit helemaal gelijk, er is altijd wel iemand ontevreden. Dat is heel erg zwaar.” Zijn mening veranderde pas op de verkiezingsavond in maart. “Toen ben ik gaan denken: met zo’n goede fractie, met een zetelwinst voor Stip en voor Groenlinks en D66, onze natuur-lijke partners, staan de sterren opeens wel heel gunstig.” De baan van wethouder was dus niet al jarenlang een ambitie, het één leidde al vanaf het begin tot het ander. “Als ik geen voorzit-ter van het Owee-bestuur was geweest, was ik niet in aanraking gekomen met Stip. We organiseerden toen namelijk voor het eerst het politieke debat. Het was erg bijzonder dat ik in augus-tus precies vijf jaar nadat ik zelf de Owee heb georganiseerd als loco-burgemeester de Owee mocht openen.”

(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)

09inTErViEwDELTA. 26 16-09-2010

‘bezuinigen is nooit leuk’

Aan de vooravond van zijn politieke vuur-doop, de algemene beschouwingen, stu-deert de Delftse wethouder Pieter Gulde-mond (25) af aan de TU Delft. Op 8 oktober neemt hij zijn bul in ontvangst, dik twee weken later moet hij de gemeenteraad uitleggen hoe zijn bezuinigingsplannen eruit zien.

xSASKIA BONGER

U hebt de zomermaanden gebruikt om af te studeren aan de faculteit Techniek, Bestuur en Management las ik op internet.“Ja, heb je het stuk van Jan Peter de Wit (gemeenteraadslid voor leefbaar Delft, red.) gelezen? Ik vond het wel grappig wat hij mij verwijt. Hij heeft precies uitgerekend wat ik tijdens het zomerreces verdiende en noemde dat mijn studiebeurs. Ik zie het anders. Een normaal mens gaat op vakantie, maar ik heb het reces van zes weken gebruikt om mijn scriptie te schrijven. Ik heb me die weken opgesloten in de bieb. Op 8 oktober stu-deer ik af.”

Op welk onderwerp?“De samenwerking tussen de Nederlandse Spoorwegen en decentrale overheden als provincies, stadsregio’s en gemeen-ten. Tijdens mijn afstuderen werd duidelijk dat ik hier wethou-der zou worden. Ik zou aanvankelijk drie cases doen. Steden-baan heb ik laten afvallen, want dat speelt in de Delftse regio. Dat zou een rare belangenconstructie worden. De anderen zijn in Amsterdam en in de regio Arnhem/Nijmegen. Ik heb onder-zocht hoe de NS in de praktijk met deze overheden omgaan en hoe dat beter zou kunnen. Mijn scriptie is bijna af. De komende weekenden moet ik nog de laatste dingetjes doen.”

Veel vrije tijd zult u niet hebben.“Nee, het is echt een ramp: de vakantie overgeslagen en nu de weekenden door. Ik draai als locoburgemeester ook piket-diensten. Dan moet je bijvoorbeeld een huisverbod opleggen, of een inbewaringstelling afgeven. Je krijgt heel heftige dingen mee. Aan het einde van de dag denk je: wat ik vandaag alle-maal gedáán heb. Zoals laatst: ’s ochtends een overleg met tien ambtenaren die allemaal met plannen komen waar je een mening over moet hebben, even later zit je in een grote bouw-kraan om de eerste paal van een nieuwe Albert Heijn op zijn plek te hijsen, later word je door NRC Next gebeld over stu-dentenhuisvesting, daarna zit je als commissaris bij Science Port Holland te vergaderen en dezelfde nacht word je wakker gebeld omdat je een huisverbod moet opleggen. Het is een bizar diverse baan. Ik geniet er verschrikkelijk veel van.”

Hebt u na vier maanden het gevoel ingewerkt te zijn?“Wat is inwerken? Er is sowieso geen voorganger meer die je aan de hand neemt. Dat is politiek: je bent klaar en meteen echt weg. Maar ik heb het gevoel dat ik redelijk snel mijn draai heb gevonden. Ik heb gelukkig een bestuursassistent die full-time voor me werkt en een hele lading ambtenaren.”

U was in 2006 en 2007 fractievoorzitter van studentenpartij Stip. Was dat een goede voorbereiding?“Als fractievoorzitter zie je maar een deel van wat het is om wethouder te zijn. Ik dacht meer te weten van wat het was dan in de praktijk bleek. Dat komt door het perspectief. Als frac-tievoorzitter zie je alleen wat er in de politieke arena gebeurt. Maar als wethouder ben ik in vele arena’s actief. Overleg met mijn ambtenaren, contact met organisaties die onder mijn portefeuille vallen, afstemming met wethouders in de regio, gesprekken met burgers; dat hoort er ook allemaal bij.”

Als student hebt u behoorlijk wat bestuurlijke baantjes gehad. Helpt die ervaring nu?“Het is niet te vergelijken, maar het helpt wel. Net als mijn buitenlandervaring. Zo heb ik in India met drie anderen field research gedaan in opdracht van een bedrijf. Dat was leuk, want het was heel doelgericht en vooral heel zelfstandig. En daar zie ik wel een parallel met nu. Niemand vertelt je wat je

moet doen, alles is vrij. Je deelt je eigen tijd in. De gemeente-raad geeft me kaders mee, maar hoe ik die invul is aan mij.”

Hoe ga je om met die vrijheid?“Dat vind ik het leukste van deze baan. Ik voer nu nog niet zoveel regie over mijn agenda als ik zou willen. Nu wil ik alles meema-ken, ik ren overal naartoe. Ik vind dat ik dat een paar maanden moet doen. Pas dan kan ik zeggen: daar heb ik wat aan, daar heb ik niks aan, daar stuur ik andere mensen naartoe. Die zes weken scriptie schrijven vond ik heel zwaar. Maar de eerste dag dat ik weer als wethouder begon, dat ik weer mensen om me heen had, kwam ik ’s avonds stuiterend van de adrenaline thuis. Dat was een mooie eyeopener. Ik blijk veel behoefte te hebben aan interactie. Ik voel me daar fysiek echt goed bij.”

Deze week gaat de begroting voor 2011 naar de gemeente-raad en in oktober zijn de algemene beschouwingen. Is dat uw politieke vuurdoop?“Eigenlijk wel, ik heb nog geen grote eigen stukken in de gemeenteraad gehad. Het is voor het hele college een vuur-doop. We hebben ons coalitieakkoord omgezet in een meetbaar bestuursprogramma met een aantal doelen. Ik zou ze graag laten zien maar dat kan nu nog niet, dan krijg ik ruzie met de raad. Om die doelen te bereiken, moeten we tot 2014 dertig miljoen euro bezuinigen en dat is echt gigantisch: tien procent van een begroting waarvan maar een klein deel vrij te beste-den is. Voor het eerste jaar hebben we de bezuiniging concreet ingevuld. Voor de jaren erna is de zoekrichting bepaald.”

Het lijkt me niet echt leuk om met bezuinigingen aan je wet-houderschap te beginnen.“Bezuinigen is nooit leuk. Maar we gaan ook hervormen en investeren. Bijvoorbeeld in de kenniseconomie.”

Hoe wilt u de kenniseconomie de komende jaren versterken?“Ik geloof er heilig in dat we alle belangrijke partijen samen kunnen brengen, zodat iedereen van elkaar weet wat er gebeurt. Het is een taak van de gemeente om ervoor te zorgen dat iedereen elkaar tegenkomt. Ik heb het dan bijvoorbeeld over de TU, Deltares, de hogescholen, DSM, Unesco IHE en het Reinier de Graafziekenhuis. We moeten het verhaal van Delft samen vertellen, we moeten een gezamenlijk master-plan opstellen. Maar wat mij betreft houdt de ontwikkeling van de kenniseconomie niet op bij de gemeentegrenzen. We wil-len iedereen enthousiast krijgen voor twee speerpunten: clean

tech delta, samen met Rotterdam en medical delta samen met leiden en Rotterdam. Verder zie ik dat er kantoren en andere panden leeg staan in Delft. Ook zie ik creatieve bedrijfjes uitwij-ken naar Rotterdam en Den Haag. Dat is jammer. Als ze in Delft willen blijven, dan moet dat kunnen. Ik zou heel graag een cre-atieve incubator neerzetten. En de Schiehallen (onderdeel van bedrijventerrein Schieoevers, red.) moet voortvarend dooront-wikkeld worden. Dan zou het helpen als er een fietsbrug komt vanaf station Delft Zuid over de Schie, zodat je verder langs de Schiehallen naar lijm & Cultuur kunt fietsen. We zijn onlangs begonnen met het opknappen van dat station, want het is er nu vreselijk: sociaal onveilig en rommelig.”

Kenniseconomie behoort samen met studentenhuisvesting, stadsmarketing en ruimtelijke ordening tot uw portefeuille. Een goede combinatie?“Kenniseconomie was wat ik wilde, dat is de kern van waar Stip voor staat. Ruimtelijke ordening was niet was ik het eerste genoemd heb, maar het heeft een logische samenhang met kenniseconomie. Kijk naar de milieueffectrapportage (mer, red) voor TU Noord. Die valt onder mijn verantwoordelijkheid en heeft grote invloed op de kenniseconomie. Met studenten-huisvesting en stadsmarketing erbij is het een samenhan-gende portefeuille geworden.”

De bouw van honderden studentenwoningen zit al tijden op slot door die mer. Kunt u daar niks aan doen?“Ik heb als één van de eerste dingen belangenvereniging TU Noord uitgenodigd en gezegd: we moeten die mer samen goed doorlopen. Ik wil niet over een jaar weer in de rechtbank staan om uit te vechten hoe we dit gebied gaan ontwikkelen. Ik wil in dialoog. We willen onze ambitie waarmaken in het TU-gebied, want we willen er bouwen. Maar we willen ook recht doen aan de bewoners.”

Er zijn veel te weinig studentenwoningen in Delft. Hoe moet dat er over vier jaar uitzien?“Aan het einde van mijn vier jaar moeten er minimaal twee-duizend woningen opgeleverd zijn, gemeten vanaf mijn aantre-den. liever meer natuurlijk. Hoe meer, hoe beter. Ik vind het een zwaktebod dat nu niet iedere student die dat wil in Delft kan wonen.”

Ik hoor vaak dat er geen grond meer over is in Delft om te bouwen.“Ik kan zo vijf plekken aanwijzen waar ontwikkelaars kunnen beginnen met bouwen. Bij sporthal Buitenhof kunnen vier-honderd woningen komen. Daarvoor wordt nu onderhandeld met verschillende corporaties. Bij station Delft Zuid waren veel nieuwe kantoren gepland, die niet doorgaan. Ook daar zouden studentenhuizen kunnen komen. In die zin is de crisis ook een kans. In oktober organiseren de gemeente Delft, Ken-ces (samenwerkingsverband van studentenhuisvesters, red.) en de VSNU (universiteitenvereniging, red.) een conferentie voor onder andere Kamerleden, wethouders en colleges van universiteiten uit de hele Randstand. Want het tekort aan stu-dentenwoningen is geen lokaal, maar een landelijk probleem voor de kenniseconomie. Wellicht kunnen we huursubsidie voor onzelfstandig wonen invoeren en allerlei bouwregeltjes versoepelen.”

Hoe is de relatie met de TU?“We hebben voor het eerst samen met de TU een strategische agenda opgesteld waarin we hebben opgeschreven wat de thema’s zijn waaraan we willen werken. Zoals betere voorzie-ningen voor expats, studentenhuisvesting, het Science Centre en de kenniseconomie. Wij kunnen niet zonder de TU, de TU kan niet zonder Delft.”

Is het een voordeel dat u uw weg op de TU kent?“Dat is niet de kern. Het belangrijkste is dat het college van burgemeester en wethouders het belang ziet van een goede samenwerking met de TU en de andere kennisinstellingen. Maar het is waanzinnig leuk om met Paul Rullmann en andere bekenden zaken te doen. Dat gaat heel goed en dat is wel eens anders geweest.”

10LifEsTyLEDELTA. 26 16-09-2010

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nl

x

Tien leden van studen-tenzwemvereniging Wave werkten het afge-lopen jaar mee aan een onderzoek naar de methodes voor het gebruik van hartslag-meters bij zwemtrainin-gen. High tech-aanbie-der Jan Voute wil zowel Wave als de TU Delft betrekken bij de verdere productontwikkeling.

xJIMMY TIGGES

Er is weinig onderzoek gedaan naar de fysiologie van zwemmers en daarmee ook naar hoe de hartslag-meter nuttig gebruikt kan worden tijdens een training. Dat stelt Eva Rogaar, afgelopen jaar voorzitter van DSZ Wave. “Zwemmen met een hartslagmeter voelt anders”, ver-duidelijkt onderzoeker Jan Voute. “In horizontale positie werkt de fysi-ologie anders dan wanneer je loopt of fietst.”Het onderzoek maakt deel uit van het iHit-project, waarvan de oud-IO-docent Jan Voute en zijn bedrijf TMM drie jaar geleden de techno-logie overnamen van TNO. Een jaar geleden benaderde hij Wave, een Delftse studentenzwemvereniging met zo’n 250 leden. Voute: “Ik wilde testen laten doen in het veld en gebruikers feedback laten geven. We zochten zwemmers die bovengemiddeld intelligent zijn en niet bang voor nieuwe appara-tuur. Zeg maar het profiel van de TU-student. Zo kwam ik bij Wave terecht.”De deelnemers onderwierpen zich tweemaal per week aan een serie testen. Met behulp van door de hartslagmeterband geregistreerde signalen van een dompelmeter en een ‘tx-paal’ aan de kant kon de plaats van de zwemmer worden bepaald. Zo konden de races geana-lyseerd worden. Aan de hand van de

metingen werd een unieke database opgebouwd door twee afstudeer-ders aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam. Voute: “Het gaat erom hoe je je conditie opbouwt en hoe je die omzet in snelheid en kracht. Je wilt je krachtsinspanning meten en de techniek beheersen. Die twee zaken komen bij trainen aan bod. Aan je hartslag kun je zien of je goed bezig bent, of je niet over- of onder-traint.”Hartslagmeten is belangrijk weet ook triatleet lennart Middel, een van de tien testpersonen. “Je moet

weten met welke intensiteit je moet trainen. Als de trainer zegt: zwem nu op tachtig procent, heeft het geen zin om op negentig procent te trainen.” De meters werden geleverd door het Zwitserse bedrijf Freelap. Voute: “In het begin is veel geëxperimenteerd, de eerste set bleek heel vervelend om te dragen. De tweede was al beter. later in het jaar hebben we geprobeerd er zinvolle parameters uit te krijgen.” Middel: “Het is een band die om je middel zit, met touw-tjes over je borst. De eerste versie

zakte nog af, omdat ik een inge-deukt borstbeen heb.”Betrokkenen benadrukken de grote waarde van het onderzoek. Voute: “Bij het Nationaal Zweminstituut Amsterdam (NZA) worden ze ook al gebruikt. Daar worden topzwem-mers getraind. Met behulp van de meters willen ze die beter aanstu-ren.”Voute wil voor de verdere product-ontwikkeling de samenwerking met Wave graag voortzetten: “In het verschiet liggen heel nauwkeu-rige inspanningsmetingen.” Daar-naast hoopt hij de TU bij het project te betrekken. Aan Wave gaf hij het advies om iets aan de marketing te doen. Rogaar realiseerde zich dat Wave veel technische onderzoeks- en creatieve, marketinggerichte ken-nis en vaardigheden in huis heeft en daarnaast over een groot netwerk in de zwemwereld beschikt. Waarom richten we als zwemvereniging geen eigen bedrijf op?, concludeerde zij. Gesprekken met verschillende TU-instanties heeft ze al gevoerd. “Ons is aangeraden met een paar mensen het vak writing business te volgen en daarna mee te doen aan een programma om een bedrijf op te zetten.”

SPORT

STE

PH

AN

Onderzoekende zwemmers

Op het hoofdkantoor van de sponsor bogen zaterdag 97 spelers zich over de borden, tij-dens de veertiende editie van het jaarlijkse OGD-rapidschaaktoernooi. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

Een van de drie (zilveren) medailles die het EK roeien afgelopen weekend in het Portugese Montemor-o-Velho de Nederlandse equipe opleverde, was voor de damesacht. Een leuk succes voor het Delftse Proteus, van wie Sytske de Groot en Chantal Achterberg het hart van de boot bezetten. De Duitse acht konden ze achter zich houden, maar de Roemeense dames bleken nog een maatje te groot. De herenacht, met clubgenoot Peter van Wiersum als stuurman en lagaaier Olivier Siegelaar aan boord, viel met een vierde plaats net buiten de prijzen. Veel deelnemers waren geneigd het toernooi te zien in het licht van de voorbereiding op het veel aansprekender WK, begin november in Nieuw-Zeeland. Siegelaar zag dat anders, getuige zijn uitspraak op nlroei.nl: ‘Je komt hier niet om vierde te worden, maar om de wereldkampioenen, de Duitsers, het vuur aan de schenen te leggen. Als dat niet lukt, is dat erg jammer.’Minstens zo teleurgesteld was slalomkanoër Robert Bouten. De TU-stu-dent, finalist op de Spelen van Peking, liet zich vorige week vroegtijdig uit-schakelen tijdens het WK in Slovenië. In de voorronde van de categorie K1 eindigde hij als 54ste. “Au”, was zijn ultrakorte commentaar op twitter.com. ‘In de eerste run was ik niet goed en in de tweede run startte ik wellicht te gretig waardoor ik te krap een oppoortje invoer en vijftig strafseconden incasseerde’, verklaarde de watersporter op zijn eigen site. Eerder deze zomer eindigde Bouten als 22ste op het EK.In heel wat rustiger vaarwater speelde zich zaterdag de veertiende editie af van het OGD-rapidschaaktoernooi in Delft. Internationaal Grootmeester Alexander Berelowitsch won het evenement. Uit de zeven partijen haalde hij zes punten binnen. Voormalig TU-student Joost Michielsen werd tiende, TU-medewerker Ted Barendse eindigde op de dertiende plaats. De hoogste hockeyploegen van DSHC begonnen zondag op het sportcen-trum voortvarend aan de nieuwe competitie. Zowel dames-1 (3-0 tegen Barendrecht) als heren-1 (3-1 tegen Warande) kon de eerste drie punten verwelkomen. De mannen van DSHC (net als de dames tweedeklasser) zijn ingedeeld bij hun studentikoze tegenhanger Dopie. Het team van Virgiel ging met 5-0 kopje onder bij Pollux. Wat ouder nieuws komt van de Delftse TU-equipe die een week eerder goud pakte op het NSK atletiek voor teams in Amstelveen. Van de veertien onderdelen werden er zes gewonnen. Behalve vier looponderdelen waren dat hoogspringen en discuswerpen. “Ik heb met zorg de sterkste atleten bij elkaar gezocht”, verklaarde ploegleider Wouter Hordijk de uitstekende prestatie.Uit de categorie opmerkelijk valt nog te vermelden dat het hoogste dames-voetbalteam van Ariston’80 vrij overtuigend aan het bekertoernooi is begon-nen. Na eerdere monsterzeges op MVV’27 (7-0) en PPSC-da2 (15-0), werd zaterdag in de derde poulewedstrijd de dames-3 van Die Haghe in de Hof-stad met 14-0 afgedroogd. Met zulke cijfers kun je thuiskomen. (JT)

’waarom richten we als zwemvereniging geen eigen bedrijf op?’

Zwemmers van studentenzwemvereniging Wave trainen met hartslagmeter in zwembad Kerkpolder. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

evarogaar@gmail.com

x

11LifEsTyLEDELTA. 26 16-09-2010

bROODJE aAP

Lekkere patiënt

liefde voor je vak. Daar draait het toch om als je straks werk hebt? Dus reken jij nachten door aan je maquette, en drinken geneeskundestudenten soms urine van patiënten om het suikergehalte te bepalen. Of is dat laatste een ordinaire urban legend?

Dr. Gregory House doet het ook, dus dan moet het wel waar zijn: onderzoek doe je met al je zintuigen. Kijk naar je (bewijs)materiaal. Voel het. luister ernaar als dat kan en… proef het. Ja, echt! Doen ze ook bij de recher-che om cocaïne te testen op echtheid. Het was voor een Rotterdamse geneeskun-deprofessor dan ook niet meer dan logisch om zijn studenten tijdens een prac-ticum aan álle aspecten van het proeven doen te onder-werpen. “Want”, zo stelde hij, “niets zo feilloos als de mens. De techniek laat nog weleens een steekje vallen, waar de observatie van de mens bijna niets ontgaat.” Hij pakte er een röntgenfoto bij als voorbeeld. “Daarop is niet altijd een breuk te zien, terwijl lichamelijk onderzoek door de arts maar al te vaak aantoont dat de patiënt wel degelijk iets gebroken heeft.” Tja, daar valt niets tegenin te brengen. Om zijn college kracht bij te zetten, haalde hij 21 potjes verse urine tevoor-schijn. Twintig voor de studenten, en één voor zichzelf. “Kleur, helderheid, geur – allemaal kenmerken waaruit je een diagnose kunt afleiden”, zei hij. “Op één punt na…” Hij doopte zijn vinger in zijn potje, likte hem af en riep: “suikergehalte.” Weinig studenten zo ambitieus als geneeskundestudenten. Niet verwon-derlijk dus dat na een strenge, vastberaden blik van de professor, meer dan de helft van de studenten de proef herhaalde. Die hadden overduidelijk geen House gekeken. Want dán hadden ze gezien dat hij zijn wijsvinger in het potje stopte, en zijn middelvinger aflikte. Maar hoe zat dat bij die Rotterdamse pro-fessor? In café linssen, de stamkroeg van de medische faculteitsvereniging in hartje Rotterdam, kent bijna iedereen hem. Of liever: zijn verhaal. Want een naam weet niemand. Een kennis onder de practicumstudenten dan? “In drie jaar geneeskunde heb ik zelfs nog nooit een proef met urine gedaan”, bekent een lichtelijk aangeschoten studente boven haar bruinbier.

Hm, broodje aap dus? Er zijn genoeg vakidioten om dát te betwijfelen. Wat wel opmerkelijk is, is dat er een tweede versie van dit verhaal de ronde doet, maar dan over een Nijmeegse professor, die zijn stu-denten tijdens een autopsieles een

vinger in de anus van een patiënt liet stoppen om die vervolgens af te likken. Zijn opvatting: “Tijdens een autopsie mag je nergens bang voor zijn, en moet je al helemaal niets vies vinden.” Die professor heeft volgens de boeken op zijn beurt weer een voorganger uit de jaren dertig. Dr. Joseph Bell, professor aan de Edinburgh University, zou zijn studenten meer dan eens aan wel heel persoonlijk autopsieonderzoek onderwerpen.Vooralsnog lijkt er dan ook weinig meer van te maken dan een urban legend. Toch zou het drinken van urine volgens verschillende wetenschappers niet eens zo’n gek idee zijn; het zou helpen tegen eczeem, keelontsteking en oorpijn – en dan vooral dankzij een hoge concentratie vitamine C in de och-tendurine. Iets heel anders gaat trouwens op voor het eten van ontlasting: dat wordt in de medische wereld toch vooral gezien als een ernstig psychi-atrisch symptoom. (JH)

TIME oUT

Zakdoeken mee

’ De mensen bleven luisteren’

Een accordeon, viool en ukelele + twee Delftse huisgenoten = een plek in de halve finale van het Gronings Studenten Cabaret Festival. Een onwaarschijnlijke for-mule? Niet voor Maartje de Boer en Kine Handlykken, die nu met hun try-outs van ‘Sex, drugs & Classical music’ door het land toeren.

xJORINDE HANSE

Hoe een leuke huisgenoot tot een bijzonder succes kan leiden. Zesde-jaars IO-student Kine Handlykken (24) kwam koud van het conservato-rium in het Noorse Trondheim, toen ze – gewoon in haar eigen, Delftse studentenhuis – Maartje de Boer tegen het lijf liep. Die was op haar beurt druk met een studie docent muziek aan het Koninklijk Conser-vatorium in Den Haag. Tja, dat kon natuurlijk geen toeval zijn. “Goh, leuk dat we allebei spelen, laten we gewoon eens samen beginnen, dachten we. En voor we het wis-ten hadden we via Maartje allerlei opdrachten om achtergrondmuziek te spelen”, vertelt Handlykken, net terug van een voorstelling in het Utrechtse Werftheater. Eén van die opdrachten was op een nieuw-jaarsfeest in Houten. “We speelden gewoon muziek, hadden niet eens een programma. Maar de mensen bleven luisteren, óók toen we klaar waren. Toen raakten we wel even in paniek; wat nu? We babbelden maar wat, en tot onze verbazing bleek het publiek dat leuk te vinden. Toen hebben we besloten door te gaan.” De opdrachten bleven komen. Het programma dat daaruit voor-

vloeide, ‘Sex, drugs & Classical music’, was aanvankelijk helemaal niet grappig bedoeld. “Het was een anderhalf uur durend muziekthe-ater, met de filosofie dat klassieke muziek niet elitair hoeft te zijn. We spelen ook klezmer, volksmuziek, jazz… Maar omdat we keer op keer het publiek zo makkelijk mee kre-gen, vroegen we ons af: hoe grappig zijn we nu eigenlijk? En zo hebben we ons in maart van dit jaar opgege-ven voor de voorrondes van het Gro-nings Studenten Cabaret Festival.”Met succes, want Maartje & Kine mochten als één van de zes uit ‘een heleboel’ acts door naar de halve finale. “Maar de jury wilde wel meer conferenceachtige elementen, meer tekst. Dus hebben Maartje en ik ons deze zomer opgesloten om alleen maar leuke dingen te beden-ken.” De uitkomst: drie grappen. Even slikken dus toen het publiek tijdens de try-outs in Utrecht afge-lopen week laaiend enthousiast reageerde. Handlykken: “Dat was wel even freaken, ja. Tot overmaat van ramp kregen we ook nog vrese-

lijk de slappe lach, waardoor we een nummer vier keer opnieuw moesten beginnen. Gelukkig zag het publiek ook daar de lol wel van in.”Wat vinden de Delftse studenten eigenlijk van die twee vrijgevochten meiden met hun accordeon en uke-lele? “Eigenlijk begeven we ons pas sinds maart dit jaar onder de stu-denten met onze muziek”, bekent Handlykken. “Sindsdien spelen we weleens tijdens het Akoestisch Uurtje in Café Tango. Dat is lekker laagdrempelig, en we worden goed ontvangen!” Met dank aan theater-docent Maarten Vonk van Sport & Cultuur trouwens. “Hij brengt wat orde in de chaos, en leert ons hoe we op het podium moeten staan. Zonder Maarten waren we nooit

door de audities gekomen.”Maar goed, hoe krijg je het als ras-techneut van de TU voor elkaar om met een muziekprogramma door te dringen tot een gerenommeerd cabaretfestival? “Tja”, zegt Hand-lykken, “de jury is gevallen voor onze eigenheid. We hakken niet in op mensen, doen ook niets met bekende personen. Wij moeten het hebben van absurde humor en zelf-spot. Bij ons geen vrouwencabaret over hangtieten en bevallingen. Maar daarmee moeten we het nu wel opnemen tegen allerlei acts van de toneel- en kleinkunstacademie.” Handlykken droomt stiekem van een plek in de finale. “Dat zou bete-kenen dat we in het eerste kwartaal van 2011 mogen rondtoeren.”

‘bij ons geen vrouwencabaret over hangtieten’

Maartje & Kine toeren nu langs de theaters. Kijk op www.gscf.nl voor de data. De halve finale van het Gronings Studenten Cabaret Festival is eind oktober in Groningen. Maartje & Kine zijn ook op Facebook te volgen.

x

Maartje (accordeon) & Kine (viool): “We moeten het hebben van absurde humor en zelfspot.” (Foto: lisanne Dölle)

Geen Hagenees? Dat op zich is al reden genoeg om te huilen, vol-gens Harry Jekkers in zijn Haagse volkslied ‘O, o, Den Haag’. Maar er is zoveel om bij te janken in de hofstad. Festival ‘Huilen in Den Haag’, bijvoor-beeld.

Eigenlijk onvoorstelbaar dat er zó veel festivals om de lach draaien, maar bijna geen enkel om de traan. ‘Hui-len in Den Haag’ mag dus vernieuwend heten, maar vooral heel erg divers. Het hoogtepunt (of in deze con-text liever dieptepunt?) zijn de Wenende Weekenden in oktober. Daarin beleef je weemoed met een knipoog via film, theater, literatuur, muziek en beeldende kunst. Maar wachten tot dan is zonde, want het festival is al in volle gang. Zo kun je op zondag 19 en 26 september op

graftocht met een gids, die vertelt over de ontstaansge-schiedenis en architectuur van begraafplaats Oud Eik en Duinen en de twee begraafplaatsen aan de Kerkhof-laan. En, surprise: er liggen nog een paar BN’ers ook! Op woensdag 22 en donderdag 23 september mag je je eigen tearjerker meenemen naar het theater. Gedumpt? Failliet? Poes kwijt? De acteurs van Theater Draad zet-ten jouw drama ter plekke om in theater. Nog steeds niet genoeg gejankt? Dan kun je altijd donderdagavond nog luisteren naar zangeres Jeanette Scheffer en schrijver/componist/pianist Hans Steijger. Zij zingen treurliede-ren over het harde vissersbestaan. Zakdoeken bij de hand dus, en mocht je iemand tegenkomen, dan heb je natuurlijk je smoes paraat: “Sterk spul hè, die Fisher-men’s Friends.” (JH)

‘Huilen in Den Haag’, tot en met 2 december op diverse loca-ties in Den Haag. www.huilenindenhaag.com

x

in rotterdam kent iedereen de urineprofessor

rEPOrTAGEDELTA. 26 16-09-2010 12

Zijn aha-moment beleefde prof.dr.ir. Sander Tans vlak na zijn pro-motie in 1998. Hij schreef rond die tijd samen met toenmalig promotor Cees Dekker verschillende publi-caties in topbladen als Science en Nature over de elektrische gelei-ding van enkele koolstofnanobuis-jes. “We konden de stroom door afzonderlijke moleculen meten. Dat was fantastisch! Maar met de nano-tools die we ontwikkeld hadden, konden we ook andere dingen doen. Ze gunden ons een blik op biologi-sche processen, die stuk voor stuk heel wat complexer zijn dan wat wij voor elkaar kregen. Motoreiwitten bijvoorbeeld die DNA repareren, of langs een speciaal spoor in de cel heen en weer lopen. In complexiteit zijn ze vergelijkbaar met motoren die mensen maken, maar dan op nanometerschaal. Als je dat voor het eerst ziet denk je: Wow! Hoe kan dat?”Het was het begin van Tans’ keuze voor de biofysica, een vak dat hij beoefent als groepsleider van het biofysica laboratorium van het FOM-instituut Amolf (atoom- en molecuulfysica) in Amsterdam, en

sinds 1 januari ook als deeltijdhoog-leraar bij de nieuwe TNW-afdeling bionanoscience. De natuurkundige blik op biologische onderwerpen is zijn specialisme geworden. Zijn onderzoeksterrein strekt zich uit vanaf afzonderlijke moleculen tot aan het niveau van cellen en de evo-lutie daarvan. Het is Tans’ ambitie om een bijdrage te leveren aan een meer kwantitatieve biologie; een wetenschap die gebaseerd is op

testbare hypotheses, experimenten en voorspelbare resultaten. Als voorbeeld noemt Tans zijn recente onderzoek naar de mecha-nismen van evolutie. In dit onder-zoek werd een populatie van bacte-riën een nieuwe manier aangeleerd om te reageren op antibiotica, door middel van evolutie tijdens zo’n hon-derd generaties . De onderzoekers lieten zien dat bacteriën zich had-den aangepast aan een wisselende omgeving die soms wel, en soms

geen antibiotica bevatte, door een combinatie van toevallige mutaties en Darwiniaanse selectie. “Het evo-lutionair aanleren van een reactie, is nog nooit eerder gelukt”, aldus Tans. “Tegelijk hebben we getoond waar dit succes precies vanaf hangt. Het laat zien dat je een proces pas echt begrijpt als je het kunt repro-duceren.”Tans’ vervolgonderzoek gaat in de richting van de evolutie van com-plexe eigenschappen. Bij de meeste biologische processen zijn meer-dere eiwitten betrokken. Hoe veran-deren die onder evolutionaire druk? Of zoals Tans zegt: “Hoe evolueert complexiteit? En kunnen we daaruit misschien eenvoudige basisprin-cipes destilleren?” Het is de oude hoop van de natuurkundige dat de chaotische en complexe werke-lijkheid na voldoende studie haar onderliggende logica zal prijsgeven. Die droom is in de natuurkunde zelf overigens nooit volledig bewaar-heid.

INGENIEURS IN DE BIOlOGIEOnderzoekers begin-nen steeds beter te begrijpen hoe levens-processen zich afspelen op moleculaire schaal. En als het begrip er eenmaal is, dan is het ingrijpen nooit ver weg.

xJOS WASSINK

Bionanoscience, de nieuwe afde-ling van de faculteit Technische Natuurwetenschappen, bestaat volgens afdelingsvoorzitter prof.dr. Cees Dekker uit een technische benadering van de biologie. Dek-ker is voor zijn nieuwe afdeling op zoek geweest naar celbiologen die samen willen werken met nanofy-sici en naar biofysici die met biolo-gen willen praten.

Lagen van complexiteit

‘soms wel acht generaties op een dag’

ceesdekkerlab.tudelft.nlchristophedanelonlab.tudelft.nldavidgrunwaldlab.tudelft.nltansgroup.amolf.nl

Dit artikel verscheen eerder in Delft Integraal 02/2010

x

x

Sander Tans kijkt met een natuurkundige blik naar biologische processen.(Foto's: Sam Rentmeester/FMAX)

De afdeling bionanoscience is donderdag 16 september officieel geopend. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

rEPOrTAGEDELTA. 26 16-09-2010 13

INGENIEURS IN DE BIOlOGIE

Dr. Christophe Danelon is na eer-dere betrekkingen aan de univer-siteiten van Toulouse en lausanne in Delft neergestreken. Hij vindt het opwindend om deel uit te maken van zo’n nieuwe afdeling waar mensen een reputatie hebben op het gebied van de fysica van biologische mole-culen en waar expertise aanwezig is over microscopie en spectroscopie. De meeste publicaties van Danelon uit de afgelopen jaren gaan over ionenkanalen. “Dat zijn eiwitten op membranen van levende cellen”, legt hij uit. “Ze zijn van groot belang voor het regelen van ionenstromen, het binnenlaten van voedsel en het uitscheiden van afvalproducten.” In Delft, neemt het onderzoek ‘een kleine wending’. Hij gaat namelijk op zoek naar de oorsprong van het leven. “Het is goed om flinke ambities te hebben en om grote vragen te stellen. Zelfs

een kleine vooruitgang op dit gebied is al een hele prestatie”, licht de bescheiden Fransman toe. Over vijf jaar wil Danelon zijn eer-ste kunstmatige cel presenteren. Een cel die voedsel gebruikt om in zijn energie te voorzien, die zich-zelf kan voortplanten en die in staat is te evolueren. De belangrijkste

vraag voor Danelon is hoe een set complexe biochemische moleculen dicht genoeg bij elkaar blijft om te kunnen repliceren. Omgeven door water drijven de moleculen al snel uiteen. Misschien kunnen bepaalde mineralen een rol spelen bij de bin-ding, misschien is ook een tweede

membraan nodig dat de cellen bij-een houdt. Daar moet straks na vijf jaar onderzoek meer over bekend zijn. De achterliggende vraag, die naar de moleculaire oorsprong van het leven, is groot genoeg om hem zijn leven lang bezig te houden, schat Danelon.Naast dit fundamentele onderzoek werkt Danelon mee aan het gebruik van liposomen (vetomhulsels) voor medicatie. Medicijnen die omge-ven zijn door een liposomenman-tel kunnen onopgemerkt door het lichaam bewegen. Door ze te voor-zien van een antilichaam zouden de medicijnenbuideltjes zich aan een specifiek weefsel kunnen hechten. Vervolgens zou er een mechanisme in werking moeten treden dat de inhoud vrijmaakt uit het omhulsel. Het kan een manier zijn om medi-cijnen via de bloedbaan in de herse-nen te krijgen.

Het specialisme van dr. David Grün-wald: “De afbeelding van moleculen binnen de kern van een levende cel.” Moleculen zien met een optische microscoop? Daar zijn ze toch te klein voor? Binnen een levende cel, dus je ziet allerlei levensprocessen live gebeuren? Het blijkt te kunnen. Grünwald heeft zo vastgesteld dat het tweehonderd milliseconden duurt voordat een RNA-molecuul zich door de kernwand naar buiten heeft gewurmd en dat een gemid-deld eiwit in vijf tot tien millisecon-den naar binnen is. “Het mooist was te zien hoe een RNA-molecuul de ene na de andere kernporie pro-beerde. Dan bleef het ergens een seconde hangen en ging weer ver-der. Totdat het bij een porie kwam die het doorliet.” Grünwald kan fascinerend vertellen over een wereld die hij als een van de weinigen zichtbaar kan maken:

het levende complex van een cel. Na een jaar rechtenstudie in Frankfurt kwam hij via natuurkunde in aanra-king met biofysica. “Hoe werkt het leven? Niet alleen als beschrijving, maar in kwantitatieve zin. Hoe werkt een cel en welke principes houden het leven aan de gang? Die vragen hebben me gegrepen en nooit meer losgelaten.” Sindsdien speelt zijn glanzende wetenschappelijke car-

rière zich af aan instituten voor biofysica, biochemie, moleculaire biologie en geneeskunde. Na vier jaar onderzoek als postdoc aan het Albert Einstein College of Medicine in New York vindt Grünwald het weer tijd voor fysica. In een laboratorium bouwt hij met hulp van technici en promovendi

een eigen microscoop die speciaal geschikt is om afzonderlijke mole-culen te kunnen volgen. Cruciaal daarbij is de maximale lichtop-brengst. Met die microscoop wil hij de interactie tussen verschillende moleculen tot op dertig nanometer precisie kunnen vastleggen. Zo is met verschillende fluorescentiela-bels zichtbaar te maken of bijvoor-beeld een virus door de kernporie dringt. Of, ander voorbeeld, waar een geneesmiddel zich aan bindt en hoe dat de gang van zaken in de cel beïnvloedt. “Dat gebeurt allemaal in millisecon-den. Die processen spelen zich af in al onze cellen. We zien dat allemaal gebeuren. Niet aan de rand van de cel, maar echt in de kern.”

“Stel je voor dat je oog in oog komt te staan met een verre voorouder. In een gevecht om wie de sterkste is.” Aan het woord is evolutionair bioloog dr. Bertus Beaumont. Hij bedrijft experimentele evolutie met bacteriën. “Met bacteriën kun je dat doen. Ik bewaar een suspensie met bacteriën in een vriezer en laat de rest door evolueren. Soms wel acht generaties op een dag. Na een paar honderd generaties kan ik de bac-teriën vergelijken met hun verre voorouders.”Bertus Beaumont promoveerde in 2004 als moleculair bioloog aan de Vrije Universiteit van Amsterdam. Hij werkte als postdoc aan de uni-versiteit van Auckland en met een NWO Veni-beurs aan de Universiteit leiden.“Wat we weten van evolutie, weten we door vergelijkend onderzoek”, stelt Beaumont. Vergelijkingen

tussen fossielen onderling, tussen fossielen en huidige levensvormen en tussen huidige soorten onder-ling. Zo is de hele evolutietheorie tot stand gekomen op basis van vergelijkende observaties. Maar de wetenschap doet ook graag expe-rimenten om hypothesen te testen. “Het gaat mij er niet om te laten zien dat bacteriën zich aanpassen

aan veranderende omstandighe-den”, zegt Beaumont. “Dat is geen nieuws. Maar hoe precies kan zo’n complexe machinerie als een bac-terie zich aanpassen door toevallige veranderingen in het DNA? Dát is de vraag.” Het DNA van de bacterie in het onderzoek heeft zes miljoen

genetische letters. Bij iedere deling wordt het DNA gekopieerd waarbij er een kans van één op tienduizend is op een verschrijving. De meeste mutaties blijven zonder gevolgen. Sommige zorgen ervoor dat een bacterie minder snel groeit, zodat die mutatie uitsterft. En heel soms groeit een bacterie sneller waar-door op den duur de hele populatie die eigenschap zal hebben. “Dan ben je één stapje geëvolueerd”, vat Beaumont samen.In Delft zal hij aan de slag gaan met onderzoek naar de evolutie van zweepstaartjes (‘flagella’). Een fla-gellum is een soort moleculaire bui-tenboordmotor waarmee bepaalde bacteriesoorten zijn uitgerust. Door gerichte mutaties te bestuderen die alleen betrekking hebben op de zweepstaart hoopt Beaumont meer inzicht te krijgen in de evolutie van dergelijke biologische nanoma-

David Grünwald maakt biologische processen live zichtbaar.

‘hoe werkt het leven?’

Bertus Beaumont: “Soms leidt een verandering tot een verbetering. Dat is evolutie.”

Experimenten met evolutie

‘hoe evolueert complexiteit?’

Zicht op de kern

Oorsprong van het leven

Over vijf jaar wil Christophe Danelon zijn eerste kunstmatige cel presenteren.

‘het is goed om grote vragen te stellen’

chines. Daarnaast wil hij met die kennis zelf gerichte veranderingen aanbrengen. De evolutie ontwerpt

blind, een wetenschapper weet graag wat hij doet.

DELTA. 26 16-09-2010 LOOPbAAn 14

GROENE GOEROE

Naam: Jamie van lede (35)Woonplaats: RotterdamVerliefd/verloofd/getrouwd: GetrouwdStudie: BouwkundeAfstudeerjaar: 2001Afstudeerrichting: Architectuurloopbaan: Net na zijn studie was Jamie van lede een jaar in loondienst. Daarna werkte hij in Zuid-Afrika. Kort daarna zette hij in 2003 zette hij zijn eigen bureau op: Origins Architecten.

(Foto’s: Hans Stakelbeek/FMAX)

DELTA. 26 16-09-2010 LOOPbAAn 15

GROENE GOEROE

Een huis met een klittenbanddak, sloop-materiaal hergebruiken in nieuwbouw, luchtkoeling geïnspireerd door termie-tenheuvels. Architect Jamie van lede is pas tevreden over een ontwerp als het ecologisch verantwoord is.

xMARTINE ZEIJlSTRA

Op het kantoor van Jamie van lede in Rotterdam is cradle to cradle geen vaag begrip. De kasten staan vol met handboe-ken over ecologisch design. Op veel kaften komen de woorden ‘green’ en ‘duurzaamheid’ voor. Het blad Building Business noemde hem een van de twintig ‘Groene goeroes’ van Neder-land. Die eretitel maakt de architect meer dan waar. In zijn ontwerpen kom je geen energievretende ventilatiesystemen tegen. Neem het ‘elementenhuis’ dat hij in 2003 bedacht. Hier wordt de lucht gekoeld met behulp van een techniek die je in de natuur ook in termietenhopen treft. Onder de vijver voor het huis loopt een buis die lucht aanzuigt. Doordat de lucht onder de vijver doorgaat, wordt deze afgekoeld. “Zo los je de ventilatie van het huis op een natuurlijke manier op”, zegt Van lede. “Zelfs in zomer heb je geen airco of ventilatoren meer nodig.” De bomen rond de vijver houden de weerkaatsing van het licht in het huis tegen. “De bladeren zorgen voor schaduw. Ook lelies zorgen daarvoor, zodat de bewoners in de zomer niet in een broeikas zitten. Als de bomen in de winter hun blad verliezen krijg je juist wel weer extra warmte als de zon in de vijver schijnt. In Kenia past men een soortgelijke methode met grassen toe om het huis koel te houden.”Van lede kijkt graag om zich heen voor inspiratie en zijn blik gaat verder dan zijn kantoor in Rotterdam. Hij zoekt oplos-singen over de hele wereld. “In Zweden gebruiken ze bijvoor-beeld vaak bomen rond gebouwen om wind te stroomlijnen en in Noorwegen bouwen ze daken met een flauwere knik om de grote hoeveelheden sneeuw goed te kunnen dragen.” Van lede let op de aerodynamica van zulke daken. “Ik wil de principes snappen. In een woning in Hellevoetsluis heb ik ook een knik in het dak ontworpen, omdat het daar vaak hard waait. De buren hebben door een andere dakconstructie veel last van de wind, maar in mijn ontwerp is daar geen sprake van. Als de bewoners op het terras zitten, staat er nog geen briesje.” Van lede heeft zijn architectenbureau Origins genoemd, en hij is letterlijk op zoek naar de origine. Hij wil weten hoe hij architectuur het beste kan aanpassen aan het landschap.Op vijfjarige leeftijd ontdekte Van lede zijn ontwerppassie. Sinterklaas bracht hem een gereedschapskist. Hij timmerde als eerste een vogelhuisje. “Ik had toen echt mijn eureka-moment, ik werd er helemaal blij van. Vooral toen er ook nog een vogel in ging wonen.”De kleine Van lede had ook al jong een mening over architec-tuur. “Toen ik een jaar of tien was, ging ik met mijn familie naar Engeland. We belandden tijdelijk in een groot gemeubileerd huurhuis. Ik kreeg een grote kamer met een kinderhemelbed, maar dat vond ik afschuwelijk. Ik wilde een plek waar ik me geborgen voelde en koos voor het kleine zolderkamertje.”Als student aan de TU Delft was hij niet altijd even gechar-meerd van het vakkenaanbod. “Vooral de vakken die geïnspi-reerd waren op le Corbusier vond ik niets. Alles bij hem is wit en vlak. Het maakt hem niet uit of een gebouw in Brazilië of Nederland wordt neergezet. Na drie jaar moesten we een vliegveld ontwerpen, terwijl ik een huis wel complex genoeg vond.” Hij vond zijn studententijd op het sociale vlak de leuk-ste tijd van zijn leven. “Maar ik voelde me pas geprikkeld op architectuurgebied als ik met vrienden in de kroeg zat en we aan elkaar onze ideale woning omschreven. Omdat een woning iemands leven huisvest.”Van lede begon zijn carrière ambitieus. Hij schreef een bevlo-gen brief aan het bureau waar hij tijdens zijn studie al werkte en werd al snel projectleider met een topsalaris. “Dat heb ik een jaar volgehouden, toen dacht ik: wat doe ik hier eigenlijk want dit past helemaal niet bij me. Daarna heb ik de baan opge-zegd.”Hij ging weer werken bij een lokaal architectenbureau in Zuid-Afrika waar hij eerder stage liep. Hij leerde het klappen van

de zweep achter de tekentafel, maar ook op de bouw. “Tussen die twee werelden kan een groot gat gapen, maar als je met beide in aanraking komt, snap je waar het mis kan gaan. In Zuid-Afrika hadden we een spant bedacht dat makkelijk door de mensen zelf gemaakt kon worden. Het was niet duur. Maar het ding was niet te tillen. Niet met twee man, maar ook niet met zes. Er moest een kraan voor komen. Uiteindelijk was het makkelijker geweest om het in de fabriek te maken. Dat was heel leerzaam. Ik heb er ook leren metselen en vloeren sme-ren. Met de zwarte bevolking bouwden we aan de townships.”

Terug in Nederland startte hij zijn eigen bedrijf, om een aan-trekkelijke vorm voor duurzaamheid in de architectuur te vin-den. “Toen ik met Origins begon werd er al wel aan duurzaam-heid in de architectuur gedaan, maar dat waren vooral man-nen met grijze manen en cornflakes in hun baard. Ze hadden fantastische ideeën, maar aan hun ontwerpen zat kraak nog smaak. Een gebouw moet er ook aantrekkelijk uitzien en voor mensen prettig zijn om in te werken en te wonen.”Van lede kreeg duurzaamheid en commercieel denken met de paplepel ingegoten. “Mijn vader is commercieel ingesteld en pragmatisch, mijn moeder is een idealist die erg met de derde wereld is begaan en biologisch eet. Ik heb wat van allebei”, zegt hij. Natuurlijke verwarming van huizen, waterfiltersystemen, her-gebruik van sloopmateriaal: alle ontwerpen van de architect zijn doordrenkt van duurzaamheid. Hij bedenkt geregeld nieuwe toepassingen voor materiaal. Zo zit er op woningen in Steenbergen en Welberg klittenband op het dak. “Dat is goedkoper, lekkagebestendiger en milieu-vriendelijker dan de reguliere dakbedekking”, zegt hij. “En voor dakdekkers is het ook veel fijner, want zij hoeven geen zware rollen bitumen meer het dak op te slepen en in een verbrandingslucht te werken.” De toepassing is geïnspireerd op speelgoed van zijn dochtertje. “Zij speelde met een hou-ten appeltje. Met een houten mesje kon ze het zogenaamd in tweeën snijden. Het zat met klittenband aan elkaar. Er zit een enorme kracht in, het gaat niet stuk.” Van lede werkte de klit-tenbandtoepassing met een dakdekker verder uit en plaatste het op de woningen in Steenbergen en Welberg. “Het zit er nog steeds op, gelukkig”, zegt hij.

De architect pluist veel boeken na op het onderwerp. “Ik ben een kennisjunk.” Hij is blij met de groeiende aandacht voor duurzaamheid, maar er valt nog veel te verbeteren, vindt hij. “Want alleen met een waterbesparende knop op de wc gaan we het niet redden”, zegt hij. “Spaarlampen zijn leuk, maar daar zitten kwikdampen in en dat is niet handig.” Van lede maakt zich zorgen over de wereld. “De materialen, zoals koper, raken op, terwijl de wereldbevolking doorgroeit. De mensen in tweede en derde wereldlanden willen dezelfde levenstandaard als wij nu hebben, maar zoveel grondstoffen zijn daar niet voor beschikbaar. De aarde is niet meegegroeid

met onze economie. Ik denk dan ook dat de wortel van de cri-sis niet om geld gaat, maar om een grondstoffenuitputting. Als alle Chinezen straks massaal hout opkopen en hun metaal voor zichzelf houden, gaan wij dat zeker merken.”Toch is Van lede geen doemdenker, hij blijft pragmatisch met duurzaamheid omgaan. “Wat duurzaam gedaan kan worden moeten we vooral duurzaam doen. De Romeinen gebruikten stenen van ruïnes voor nieuwe gebouwen. Dat moeten wij ook doen. En als ik in Wageningen mee kan doen aan een groot pro-ject waarmee twintig procent energie kan worden bespaard op de waterzuivering dan bedenk ik me ook geen twee keer.”Een wereld waarin alle energie wordt opgewekt door zonlicht en afval niet bestaat: Van lede wil er graag aan meebouwen. “We moeten meer een onderdeel van de natuur worden. Er zijn meer termieten dan mensen. Als zij allemaal dood zou-den gaan, is er een groot probleem. Met het brein dat wij heb-ben, kunnen wij zoveel oplossingen voor problemen bedenken. Waarom zouden we dat niet doen?”

‘ik ben een kennisjunk’

‘ik denk dat de crisis niet om geld gaat, maar om grondstoffen’

16sErVicEDELTA. 26 16-09-2010

donderdag 16 september

chaos aan de SchieVan 16 t/m 19 september (do t/m za 16.00-23.00 uur en zo 11.00-17.00 uur) zal Pink Project de uitvoeringen van The Wall door Pink Floyd uitvoeren bij lijm & Cultuur. Zie www.chaosaande-schie.nl voor meer informatie.

vrijdag 17 september

oJv de KoornbeursOp vrijdag 17 september spelen o.a. Unit Moebius en Ill Bud-dha in de kelder van OJV De Koornbeurs. In de grote zaal kun je vanaf 23.00 uur los gaan op minimal, techno en electro. www.koornbeurs.nl

Zaterdag 18 september

oJv de KoornbeursOp zaterdag 18 september vindt Goa by Neural logic plaats in de grote zaal van OJV De Koorn-beurs. Ondermeer DJ Fluofreax, DJ Fedro en DJ Fordy zullen optreden. www.koornbeurs.nl

Zondag 19 september

delfts WaterballetOp zondag 19 september wordt er – letterlijk – gedanst op het water. Allerhande dansvoor-stellingen en –workshops vinden plaats op terrasboten, dekschuiten en rondvaartboten in de Delftse grachten en podia erlangs. Het evenement wordt op zaterdagavond 18 september geopend op het hoofdpodium bij het legermuseum plaats. Zie www.delftswaterballet.nl voor meer informatie.

The Hague international dayOn Sunday September 19th six international organisations open their doors to the public for one day. From 11.00-17.00 hrs the International Court of Jus-tice, Permanent Court of Arbi-tration, the Hague Conference

on Private International law, the Organisation for the Pro-hibition of Chemical Weapons, International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia, the European Patent Office and the International Criminal Court will be opened for the public and guided tours will be provided. Register on https://evite-sendmail.nl/gemdhBSD/int_dag/web/int_dag_aanmel-den_zndr_uit_en.php before September 17th.

Maandag 20 september

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Added-value milk

fat derivatives from integrated processes using supercritical technology. Promotie van ir. M. lubary Fletra. Promotor: prof.dr.ir. P.J. Jansens.

• 12.30 uur - Beyond digital interference cancellation. Joint RF-baseband interfe-rence cancellation to reduce receiver complexity and power. Promotie van V. Venkateswa-ran, MSc. Promotor: prof.dr.ir. A.J. van der Veen.

• 15.00 uur - Liquid Chromato-graphy and its applicability to Protein Refolding. Promotie van G.E. Jaramillo Freydell, technical designer. Promo-tor: prof.dr.ir. l.A.M. van der Wielen.

Studium Generale• 20.15 uur – Lezing ‘Geweld in

Kirgizstan: een blik op Cen-traal Azië’. Coen Vermeeren interviewt Klaas van der Tem-pel, voormalig ambassadeur in Kazakhstan, Tajikistan en Kirgizstan. Wat is daar aan de hand? Wordt Kirgizstan ook een ‘brandhaar’?. DOK, Vesteplein 100, Delft - toegang gratis.

dinsdag 21 september

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Probabilistic Ana-

lysis and Risk-based Design of Water Defences in Vietnam. Promotie van C. Mai Van, MSc. Promotor: prof.drs.ir. J.K. Vrijling.

• 12.30 uur - Information Pro-pagation in Peer-to-Peer Networking: Modeling and Empirical Studies. Promotie van ir. S. Tang. Promotor: prof.dr.ir. P.F.A. van Mieghem.

• 15.00 uur - DD3R zeolite membranes in separation and catalytic processes; modelling and application. Promotie van ir. J. van den Bergh. Promotor: prof.dr. F. Kapteijn.

Woensdag 22 september

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Quantum Transport

in Graphene. Promotie van drs. X. liu. Promotor: prof.dr.ir. l.M.K. Vandersypen.

• 12.30 uur - On the nature of the quantum measurement of the superconducting flux qubit. Promotie van T.S.E. Picot

• 15.00 uur – Intreerede prof.dr.ir. R.A.W.M. Henkes, facul-teit Technische Natuurweten-schappen.

Studium Generale• 20.15 uur - Cees Dekker houdt

een lezing over ‘nanoweten-schap’, waarbij hij ons zal inleiden in de fascinatie van de wereld van de (bio)nanoweten-schap en hij zal de bredere impact ervan bespreken. DOK, Vesteplein 100, Delft – toegang gratis.

donderdag 23 september

dWH/outsiteDWH/Outsite start donderdag 23 september met een nieuwe ken-nismakingsgroep (KMG) voor homoseksuele, biseksuele en lesbische jongeren uit Delft en omgeving. Meisjes en jongens tot 28 jaar kunnen zich hiervoor aanmelden. De bijeenkomsten worden op donderdagavond

gehouden bij de DWH aan de lange Geer 22 in Delft. Iedere avond begint om 20 uur en duurt tot ongeveer 22 uur. Meedoen aan de kennismakingsgroep kost niets en is vrijblijvend. Je kunt je aanmelden of meer informatie krijgen door een mailtje te sturen naar kennis-makingsgroep@homodelft.nl.

donderdag 30 september

oTbOp 30 september vindt van 9.30-16.40 uur het OTB Jubileumcon-gres 'Stedelijke otnwikkeling: naar nieuwe perspectieven’ plaats in de Aula van de TU Delft, Mekelweg 5. Deelname is gra-tis. Opgeven kan via www.otb.tudelft.nl/agenda. Inschrijving sluit 24 september.

oktober

WiSv christiaan HuygensOp zaterdag 2 oktober vindt van 10.00-18.00 uur het Delfts Kampioenschap Program-meren plaats. Inschrijven is mogelijk via http://ch.tudelft.nl/chipcie/?page=dkp/dkp2010.

H & J UitgeversPostbus 1012900 ACCapelle aan den IJsel

T (010) 451 55 10F (010) 451 53 80E delta@henjuitgevers.nl

Voor advertenties bel met:

Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

H&J Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004 14:02 Pagina 1

delta inleveren kopij

Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen die-nen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekelweg 5, Delft.

x

Agenda

OproepDe TU Delft heeft met de vereniging van oud-leden van het Delftsch Studenten Corps het initiatief genomen om de geschiedenis van de Delftse oorlogsperiode en de rol die studenten en docenten van de TH in de Tweede Wereldoorlog hebben gespeeld op schrift te laten stellen. Deze zeer bijzondere periode in de geschiedenis van de TU Delft en de gemeenschap van Delftse studenten verdient een adequate beschrij-ving. Zo kunnen de motieven, ervaringen en lessen van hen die zich in deze donkere periode hebben ingezet ten goede komen aan de huidige en toekomstige generaties en kan recht worden gedaan aan hen die zich tegen de bezetter verzet hebben.

De beschrijving van deze periode zal op basis van wetenschappelijk onderzoek van beschikbare bronnen en publicaties worden verzorgd door de historicus dr. O. Sinke in nauwe samenwerking met het Nederlands Instituut voor Oorlogsdocumentatie (NIOD).

Hoewel er inmiddels een aantal publicaties is verschenen waarin bepaalde episo-des of aspecten van de oorlogsperiode in Delft worden beschreven, zou dr. Sinke graag toegang hebben tot authentiek materiaal, dat nog niet bij derden bekend is, om het thans reeds beschikbare bronnenmateriaal aan te vullen; te denken valt aan verslagen, dagboeken, in kleine kring verspreide geschriften, afscheidsbrieven, op schrift gestelde herinneringen e.d.

De TU Delft roept daarom zijn alumni op, in het bijzonder hen die de oorlog actief hebben meegemaakt dan wel via hun ouders of anderszins in het bezit zijn van rele-vante informatie, contact op te nemen met dr. Sinke, die is te bereiken via zijn email-adres onnosinke@yahoo.com of per telefoon op (06) 24271379.

Bij voorbaat onze dank voor uw medewerking!

Prof.dr.ir. Jacob T. FokkemaOud Rector Magnificus

‘Mijn naam is Masi Mohammadi. Ik ben Iran om politieke redenen ontvlucht. Ik kwam tien jaar geleden in Nederland aan. Ik had niets en voelde mij niemand. Onlangs ben ik gepromoveerd.’ Het UAF helpt vluchtelingen als Masi die hun land moesten verlaten vanwege oorlog en vervolging. Het UAF geeft hen kans op een nieuw bestaan.

Op dit moment biedt het UAF 3000 vluchtelingen financiële steun en begeleiding tijdens hun studie en bij het zoeken naar een baan. Maar er staan veel

vluchtelingen op de wachtlijst. Ook zij willen graag studeren.

Geef gevluchte studenten een nieuwe toekomst!

Steun het UAF met € 1,50 per maandsms STUDENT AAN naar 4488 www.uaf.nl

Dr. ir. Masi

Ben je handig en heb je een hands-on mentaliteit?Dan zijn wij op zoek naar jou!

Voor het assisteren bij assemblage en productie zijn wij op zoek naar eenAlgemeen medewerker facilitaire / technische dienst.

Binnen deze functie ben je verantwoordelijk voor het werken aan prototypes en hou je je bezig met allround onderhoud aan faciliteiten.

Wij zijn een gezellig en klein bedrijf (23 fte) met veel groeipotentieel. De bedrijfscultuur is prettig en informeel. De aanstelling is voor één dag in de week

(8 uur per week). Het gaat in principe om een vaste dag in de week, maar na afstemming is flexibiliteit mogelijk.

Het salaris zal tussen de 10-13 euro netto per uur liggen. Je werkt onder leiding van de Productie Manager en Office Manager.

Interesse?Email je CV naar onze recruitment-coördinator Kizzy Castano

(k.castano@i-optics.com).Adres: Westeinde 12c, Den Haag.

Op zoek naar een leuke bijbaan?

Adv_i-Optics_v1:Opmaak 1 15-09-10 13:59 Pagina 1

17sErVicEDELTA. 26 16-09-2010

Studenten

WM0402TU Geschiedenis van de TechniekScoor drie ECTS op elk moment met een essay over een (historisch) onderwerp naar keuze. Zie hiervoor het vak geschiedenis van de techniek wm0402tu op Black-board. Docent: f.dejong@tudelft.nl.

LSvbWil jij wat betekenen voor stude-rend Nederland? De landelijkeStudentenvakbond (lSVb) zoekt nieuwe medewerkers & stagiai-res. Kijk op www.lSVb.nl.

Empac challengeEmpac looft 10.000 euro uit aan de student of het team van stu-

denten, dat de beste duurzame innovatie creert op het gebied van metalen verpakkingen. Zie onze Facebook pagina ‘Metal Packaging – the Next 200 Years’ of volg ons op Twitter @metal-packaging voor meer informa-tie. De deadline voor wedstrijd-inzendingen is op 5 november.

Student and career SupportBij Student and Career Support kun je terecht voor een bezoek aan een studentendecaan, een studentenpsycholoog, het Career Centre met studiekeu-zeadviseurs en loopbaanadvi-seurs, en het Informatiecen-trum. Voor de studentenpsychologen geldt dat het eerste contact loopt via het Open Spreekuur op dinsdag- of donderdagochtend

van 11.30-12.30 uur. De studentendecanen en de loopbaanadviseurs houden een inloopspreekuur op dinsdag van 11.30-12.30 uur en de studie-keuzeadviseur op donderdag van 11.30-12.30 uur. Het Infor-matiecentrum (begane grond) is geopend van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, studie- en beroepskeuze, buitenlandse studies, enz. Bij de balie, telefo-nisch of via de email kun je een afspraak maken met een van de medewerkers. Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ingang Mekelweg); tel. 015-2788004. e-mail: studentandca-reersupport@tudelft.nlwebsite: www.studentandca-reersupport.tudelft.nl

online huurprijs checkIs jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie.nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

WorkNtravelWorkNtravel is een jong bureau dat bemiddelt tussen vrijwil-ligers/stagiair(e)s en bedrijven. WorkNtravel is op zoek naar Nederlandse stagiair(e)s die stage willen lopen in Suriname. Meer informatie via info@bluefrogtravel.net.

international officeHet International Office, Jaf-falaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via

internationaloffice@tudelft.nl of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

delta

Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Aankondigin-gen' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdra-gen dienen zo beknopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

x

Aankondigingen Announcements

Minimaatjes

Students

SiFE delftlooking for something new? Students in Free Enterprise Delft offers you the opportunity to combine social entrepre-neurship with your academic knowledge. With the support of companies like Unilever, Hei-neken, HSBC, KPMG, Schiphol and Philips we create projects to help people all around the world. Do you also have a head for business and a heart for the world? We are looking for new participants now! Check www.sifedelft.nl or mail your motiva-tion to infointernational Student chaplaincylooking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercul-tural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than aca-demic challenges? Check the website of the International Student Chaplaincy, www.isc-netherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Student and career SupportThe student psychologists and the central student and careers councilors are located at Jaffalaan 9A. Office hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an appointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. For an initial appoint-ment with one of the student psychologists you should first come to one of the open office hours: Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. The open office hours of the Student and Career counselors are on Tues-days from 11.30-12.30 o’clock. More information on www.stu-dentandcareersupport.nl.

international officeThe International Office, Jaf-falaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enqui-ries can be made by email: inter-nationaloffice 015-2788012.

ac-Hop de vakbond voor Universiteitspersoneel. Voor informatie kijk dan op www.AC-HOP.nl.

Yoga geeft je rust, leert je ont-spannen en je eigen grenzen zoeken in een fraai zaaltje in gebouw Delftstede, Phoenix-straat 66. Informatie: www.johanmolenbroek.nl/yoga, 015-2783086 of j.f.m.molenbroek@tudelft.nl.

Spelregels minimaatjes.Minimaatjes zijn niet toeganke-lijk voor het bedrijfsleven. Voor commerciële aanbiedingen en advertenties: H&J Uitgevers (adres in colofon). Minimaatjes zijn maximaal 200 tekens lang. inleveren vóór vrijdag 14.00 uur via e-mailadres delta@tudelft.nl.

Bloed geven. Minder kun je niet doen.

Voor jou maar evenVoor mij een heel leven

Bel 0800 - BLOEDBANK of kijk op www.sanquin.nl

Bloed is leven

The 2010 Delft Entrepreneurial Scientist Award competition has started. Nominate your candidate before Friday October 1st 2010 via www.yesdelft.nl/desa.

The competition rewards a scientific staff member of the TU Delft that actively stimulates and supports entrepreneurship among students and colleagues.

The competition is divided into two categories:

Entrepreneurial Scientist: for scientists who actively transform scientific knowledge into valuable businesses, either by facilitating start-ups or by incor-porating the knowledge into an existing company The winner receives a valorization bonus of € 25.000,-.

Entrepreneurial Motivator: for scientists who inspire and create opportunities to discover entre-preneurship for students and colleagues. The winner receives a valorization bonus of € 15.000,-.

Deadline for NominationsOctober 1st 2010

The Final EventEnd of November 2010

September Nominate Candidates

OctoberPublic Voting

With the award on his desk, Rem never passes a day without realizing he is Delfts’ most entrepreneurial scientist. It rewards his position as an academic researcher while acknowledging his contributions to commercial businesses. “People from the industry sometimes wonder if scientists are committed to do business with. This award shows that science and business can, and should work together”, says Rem proudly.

Rem is attracted to the upcoming recycling industry. “What I like about recycling is its complexity, our science deals with sorting compounds with many different variables like shape, density, material, weight, colour, and many more”, Rem explains. “My research is currently applied in the industry, so I see the results of my research work in real-life. That is very satisfying.”

He is very involved in motivating students as they are the new generation of entrepreneurial scientists; “Our group just started a minor for bachelor students about concrete recycling. Here we make students aware of how academic research can be applied in the industry.”

Recycling is the theme of Rem’s research efforts. One of his projects improves the conventional method that uses magnets to separate steel from the bulk mixture. The disadvantage of this method is that some of the magnetic steel parts are diluted with materials as copper, chrome and zinc, degrading the quality of the recycled steel. Rem’s innovative method prevents this. “The method is based on sorting by the shape of the material, which is new to the industry.”

The prize is well spent. Rem decided to invest it in a research project that develops a machine that is able to process the same amount of work as one hundred hand sorters. “The machine picks up, recognizes and sorts one hundred small pieces of bulk mixture in two seconds”, explains Rem. He expects to have a proof of concept in December 2010.

“I like to see result of my research work in real-life”“Recycling is a hot topic. I started in this field as an enthusiastic physicist, and now I am also an entrepreneur”, says Peter Rem, scientist at the Faculty Civil Engineering & Geosciences and winner of the Delft Entrepreneurial Scientist Award in 2008.

18DELTA in EnGLishDELTA. 26 16-09-2010

fessor Cees Dekker, who, in addi-tion to becoming the new director of the Kavli Institute, will also serve chairman of the bionanoscience department. “Today, nanotechno-logy’s tool box enables us to visu-alize, study and control biological molecules, such as DNA and pro-teins, highly accurately. This leads to new insights into the fundamen-tal mechanisms of the living cell, knowledge which is indispensable in promising applications in, for example, medical treatments.”

new bionanoscienceTU Delft officially opened its new department of bionanoscience on Thursday 16 September. This new department will focus on virtually unexplored scientific terrain: the interface between biology and nanoscience. Bionanoscience is expected to become one of the key scientific areas of the 21st century, with enormous implica-tions particularly for the field of medicine. Scientists anticipate new insights into how the living cell and DNA function as a result of this research. “Biology is set to become an engineering science”, said pro-

and roadside systems. As cars become increasingly intelligent, it’s likely that in future they will drive themselves. “In the coming 10 to 15 years, Intelligent Transport Systems could contribute to 50% fewer traffic-jams, 25% fewer traf-fic fatalities, 10% less CO2 emission and 20% less air pollution.”

smart cars “Cars should be taking over more of our tasks”, prof. Bart van Arem said last week during his inaugural address as professor of transport planning at TU Delft. “Because no matter how good we think we are at driving, we’re no match for techno-logy when it comes to reaction time and alertness.” Van Arem used his speech to examine the future of mobility, including such techno-logical innovations as cooperative vehicle-infrastructure systems, in which applications will allow mutual communication between vehicles, and between the vehicles

cheese-loving habits

“There was a time when getting online was very rare, but now it’s become an integral part of my life. A day without my hands on inter-net doesn’t feel complete. In my free time I love to watch comedies, especially Bollywood movies and thrillers. Youtube, Megavideo and Dailymotion are a few of my favo-rite movie sites, and I also watch TV serials like ‘Chuck’ and ‘House’ online. Apart from my personal life, a great chunk of my professional life also depends on internet. Being in

a research institute, I must stay updated with current research work and technology. IEEE Spectrum magazine is one of the best online magazines for getting all the major updates in various domains. For my thesis work, the experiences shared by many researchers and students on the web are quite handy, and for this Google is like God! Economic and political updates are equally important for me, especially regarding India. IBNlive and the Economic Times are my go–to sites for this. As far as online anecdotes, the best one was a trick I played on my friend. When the social networking site Orkut was first launched it drew lots of attention, especially because of the many new online friends available. So some friends and I created a fake girl’s ID to trick one of our close friends. After two or three days of chatting with her/us, she/we invited our friend to a restaurant for his first date. He believed it and started preparing for his big date. On that day he went to the chosen restaurant and waited for his ‘dream girl’ for more than 2 hours! When came back to our dorm room with all the disappointment on his face, we revealed our plot to him. He was really angry but finally cooled down and we all laughed like anything.” (DR)

A global village

Ravi Bagree (25) from India, electrical engineering and microelectronics (faculty of Electrical Engineering, Mathematics and Computer Science) (Photo: Webcam)

HTTP://ME

My favorites:http://spectrum.ieee.org/http://ibnlive.in.com/http://economictimes.indiatimes.com/http://www.megavideo.com/http://www.dailymotion.com/en

x

At a recent intercultural evening organized by the International Office, most students tended to stick to others from their own countries. Worth worrying about?

xKARTHIKEYAN GANESAN

So, we finally land here in a new nation, on a new continent, and for many in a new culture. But, is it worth it? There are many reasons for leaving one’s home country. For students, a foremost reason is to get a level of education not accessi-ble in our home countries. Another reason is to experience a new cul-ture and environment, to see the world from a different perspective. But whatever the reason, one thing is for sure: the world has become one small global village, and it is we, the village’s inhabitants, who must try to make this village a lively and pleasant one. Yet, when we look around, we’re never able to look at the village as a single entity. Instead, we’ve been hardwired to view this global village as 195 different entities, matching the 195 different countries in the world. But in an international set-ting like TU Delft, where you’ll find at least 10 countries represented

in a single classroom, there ought to be a uniting factor. This uniting factor turns out to be that we’re all thousands of miles away from the places we call home. A void created in a barren soul that has come in search of greener pastures. This void can be filled by nothing less than the oneness we feel from interacting with people hailing from places unknown to us until the moment we met them. These interactions foster feelings of friendship and brotherhood between young souls from different countries. And this is also a rea-son stated as the policy of several

governmental organizations pro-moting international education. Nuffic, the organization that promo-tes Dutch higher education abroad, says it ‘encourages cooperation’ among several countries. As an individual from a non-EU country, I cannot comprehend the exact rea-son for fostering this kind of coo-peration. But, as an individual from the global village, I can definitely say this kind of cooperation is abso-lutely necessary if we need a village that can be viewed as a single entity,

rather than 195 different entities. Getting along with someone from a culture totally different from ours is not something we can do easily. But therein lies the secret of making this global village a better place to live. Yet in this age of globalization and liberalization, there are several ridiculous hindrances to making this global village a reality. These hindrances are religion, language, culture and… what not. But we, as individuals from a rationalist school of thought, need to think beyond the barriers created by these hin-drances. Getting along with every single person irrespective of their upbringing or culture must be a major lesson during our stay abroad. Hence, we need not worry about the results of our interactions with others. The others are here for exactly the same reason as us: to get something they cannot get in their own countries. Worrying just makes life worse. Or as Baz luhr-mann says: ‘Don’t worry about the future. Or worry, but know that wor-rying is as effective as trying to solve an algebra equation by chewing bubble gum.’ So let us stop worry-ing. let’s make the best use of our stay abroad, and let’s make this glo-bal village a pleasant reality.

There are several ridiculous hindrances to making this global village a reality

“For new TU students, the realisation that you’re now in a totally new environment has proba-bly already hit you like a ton of well-aimed bricks. Maybe it was waking up for the first time in a student house with a strange-looking housemate, or, for those from the tropical side of the world, the realisation that the sun is indeed capable of setting at nine o’clock at night. Surely the initial shock has been tempered by the frequent, inexplicable rain showers, but either way, from one international student to another: welcome to Delft.If memory serves, the international introduction week should have equipped you with the basic ‘survival skills’ needed to survive your first weeks. These skills are nothing if not basic, so here are a few from my survival guide.First, the bike. Get a bike, but not just any bike, a good sturdy bike that can survive the frequent assaults of the weather but yet not too flashy to catch the bike thief’s eye. In safe little Delft, bike crime is about the only kind of crime we have to worry about. But that also means the cops have time to fine you for riding around at night without a bike light. Always make sure you’re equipped with some form of active illumination. Also, start learning how to ride a bike during ‘bike rush hour’.Right around 8:25 a.m. it’s a free for all on the bike paths on and around the university grounds, so if you doubt your abilities to cut across people’s paths while sending text messages and hol-ding an umbrella all at the same time as you ride, then this no time for you to be on the move. Second, cheese and bread go with everything. The Dutch are very defensive of their cheese-loving habits. Never come between a Dutchman and his cheese love. And yes, cheese not only

goes with every meal, it can in fact be a meal in itself. And bread is usually not too far from the table if there is cheese around. Heck, there’s always bread around. And it’s also a meal in itself. If, as an international student, it seems amazing that there’s a rack dedicated to fifty different types of bread and cheeses, your awe is better saved for something else.Finally, punctuality: 8 o’clock means 8 o’clock. If you have issues with the clock, 7:50 is good, 8:00 is acceptable, and 8.10…well you may as well get used to meeting with yourself. Punctua-lity is right up there with cheese on the list of important Dutch things. If you want to start off on the right foot with a Dutchman, (or for that matter to get a chance to even see his foot), be there on time. Welcome aboard.”

Francis Ndonga, from Kenya, is a third-year BSc student studying aerospace engineering. He can be contacted at: fdude85@gmail.com

NDONGA

19DELTA in EnGLishDELTA. 26 16-09-2010

feedbackIf you’d like to comment on any-thing appearing on the English Page or on a university-related matter, or if you have a question or suggestion for us, send your emails to d.mcmullin@tudelft.nl. We welcome all feedback from our readers. letters intended for publi-cation should include your name and be no longer than 350 words. This edition of Delta is also avai-lable online at www.delta.tudelft.nl, where you can also access the English Page archive.

help wantedFreelance jobs available writing for Delta’s English Pages. We seek foreign students/staff to write articles in English, for payment, on a freelance basis. No expe-rience necessary. We’re looking for enthusiastic, creative foreign students/staff to contribute arti-cles, cartoons, illustrations and photographs. Interested, please send a brief introductory email to: d.mcmullin@tudelft.nl

Turk’s pizzaTNT has sold the small post office building on the Mekelweg to a real estate company, which in turn has rented the building to a Turkish businessman who plans to open a Turkish snack bar with a terrace on the site. The TU’s executive board is agreeable to the move but has referred the issue to the legal department, as the site is located at the entrance of the campus.

MergerSpeaking at the opening of the new academic year, Erasmus University Rotterdam’s president, Pauline van der Meer Mohr, expressed her desire to deepen the collaboration with TU Delft and leiden University. Moreover, she would not rule out a future merger with those univer-sities. TU Delft president Dirk Jan van den Berg stated that the three universities were already working together, but in future this part-nership will become ‘much more dynamic’.

number eightTU Delft president Dirk Jan van den Berg was ranked in 8th position in ScienceGuide’s annual ‘Top 10’ list of the most powerful and inspiring people in Dutch higher education, research, and innovation. In outli-ning the reasons for Van den Berg’s inclusion on this list, ScienceGuide wrote: ‘TU Delft chief Van den Berg travelled to Delft from the embassy in Beijing. He quickly readjusted to Europe. His plea for replacing the Finish model with the Swiss model at the Innovation Platform has invi-gorated the knowledge agenda’.

Poster boy for the DutchShould the Dutch minister of education be looking for a shining example of a university student who speedily and successfully com-pleted his studies, he need look no further than Qiushi Zhu, who recently graduated TU Delft’s BaMa track cum laude in just five years.

xDAVID MCMUllIN

If Qiushi Zhu’s TU Delft academic career were a Formula 1 race, then this young man was ‘pedal to the metal’ all around the track and fini-shed in the winner’s circle. Having left his home in Shenzhen, China, to enroll in TU Delft’s BSc aerospace engineering program at age 17, Zhu not only tore through his BSc degree in three years but also won a faculty scholarship to fund his MSc studies, which, unsurprisingly, he aced, gra-duating cum laude last summer at age 21, making him one of TU Delft’s youngest - if not the youngest - ever MSc graduates. Zhu (22) is now a first-year PhD student at Eindhoven University of Technology, focusing on dynamic reliability analysis and inventory logistics. Meanwhile, a great debate rages in Dutch higher education: the government wants to save money by forcing Dutch university students to finish their studies quicker. Many students say no way, impossible. But given Zhu’s impressively rapid and successful academic progres-sion, he’s a veritable ‘Poster Boy’ for those arguing that Dutch univer-sity students can and should gradu-ate faster than the 7.2 years aver-age it currently takes Delft’s Dutch students to complete their BaMa degrees.

Why were you awarded that MSc scholarship from TU Delft? “The scholarship was given to a non-EU student who not only displayed excellent academic performance but was also involved in other acti-vities besides studying - so not just for book nerds. I was on the BSc honours track and also participated in the famous ‘Super Bus’ project.”

What was a highlight of your TU Delft academic career? “Being invited to give a 30-minute presentation about my MSc gradua-tion project in front of academic leaders and industry gurus at the

2010 Air Transport & Operation Symposium. My project contained dynamic reliability and cost-effec-tiveness analysis, logistics and inventory optimization, which is very innovative. I did my project at Fokker Services, and now Fokker plans to use my project’s results and model to change its technical strategies. That definitely had a big, positive impact!”

leaving home alone at such a young age must’ve been hard.“It was hard in the beginning. All alone in a completely strange envi-ronment - you feel helpless. I’ve been through lots of difficulties, but they made me grow up faster, become more mature and responsi-ble for myself.”

What drives you to succeed so quickly?“I’m a goal-oriented person. When I have a goal, nothing can stop me from achieving it. Moreover, for internationals students paying 9,000 euros per year tuition, the financial burden is heavier than for Dutch students who pay only 1,500. That’s a reason to finish as soon as possible.”

Do you feel that one should gene-rally achieve as quickly as pos-sible?“It depends. Some people enjoy student life more, partly owing to the government’s financial support - student grants, free OV-transport cards, etc. But life is short. I feel I should maximize my youth on something more meaningful than drinking beers all day. I also drink beers, but not as much as some other students do. Maybe I’m a bit utilitarian, but epicurean isn’t my interest at this young age.”

Do you think Dutch students are right in wanting to devote lots of time to social activities, thus slo-wing their academic progression?“It’s not a question of absolute right or wrong. Education is diverse. The definition of a good student isn’t only passing exams with high grades, but also about being good observers, problem-solvers and team players. But long study duration is indeed a major financial burden for the Dutch government.”

Some Dutch students say their social lives - joining fraternities, clubs, etc. – are vital aspects of student life, helping them to net-work when entering the job mar-ket?“I also had good social life at TU Delft. I have friends, drink beers, but also know how to priori-tize and organize my life, know

when to party and when not to. It’s all about achieving balance between social life and study.”

Any advice for Dutch university students? “Use your time more effectively. Pri-oritize your activities. But of course balancing one’s life is a big ‘study’, which may take an entire lifetime to learn.”

Are Dutch students ‘slow’ because the government is paying the bill? “Dutch students do benefit from this financial support; they can afford to be more relaxed, take student life for granted. If the government cuts student grant duration to seven years, for example, Dutch students would work harder and graduate in six years.”

So for international students, financial pressure drives academic progression? “Yes, finances are a big issue for us, but not totally dominating. My parents had sufficiently prepared a fund for my education, so I felt no great financial pressure. But still, 9,000 euros per year only for tuition is huge for any family.”

What’s the situation like in China? “Financial support for university students is very limited. Most stu-dents are self-funded. Neverthe-less, top students always get scho-larships; hence, better academic performance leads to less financial pressure.”

If a university student in China took eight years to graduate, would employers hold this against him?“Definitely, employers would be very curious about the reasons behind this ‘abnormal’ study duration. If you couldn’t come up with a good ‘story’, you’d have serious problems finding a job.”

If someday you’re hiring, how would you regard such ‘slow’ study-ing students? “If I were hiring fresh graduates, I’d definitely choose the ‘fast’ students, since they’re more goal-oriented, pressure-bearable and aggres-sive.”

Does the Chinese government penalise students who don’t pro-gress quickly enough?“The government doesn’t penalize students, but society does. Again, employers are much less interested

in fresh graduates with 7-8 years study duration.”

Are the Chinese students study-ing abroad harder workers, better students than those studying at China’s national universities? “Most Chinese students studying abroad are the ‘above-average’ stu-dents in China. There are indeed many ‘less smart’ students in China, but China’s university entrance exams are very difficult; therefore, the students allowed to enter uni-versity after passing these exams are already better than average.”

Any advice for the Dutch minister of education? “Perhaps raise the standard of Dutch university entrance exams, so that the overall quality of stu-dents improves and they’ll graduate faster.”

Qiushi Zhu. (Photo: no credit)

000000 DELTA. 26 16-09-2010 AchTErkAnT

dELFTSE KLANKEN

HUISJONGSTE

20

MEREL SEGERS

KR

IEP

Melodieus en solide De basis voor de viermansband Audiodaycare wordt gelegd in de winter van 2009. Verdiepinggenoten Bob Bruinekool en Wouter Koop, allebei gitarist, besluiten samen wat te gaan doen, voor de gein. Al snel blijkt er een muzi-kale klik te zijn. Huisgenoot Rijk van Wel sluit zich aan, gevolgd door bassist Bas Visser. De twee oprichters, eerder afzonderlijk actief in andere bands, beginnen nummers te schrijven. Acts als The Foo Fighters, Biffy Clyro and Finger Eleven vormen de inspiratiebronnen. Koop: “We hadden al snel een karrenvracht aan ideeën om uit te werken.” Bruinekool: “Eén van ons schreef een zanglijn en een gitaarpartij, die we dan met zijn vieren uitwerk-ten. Nu schrijven we vaak samen. Dat geeft een ander geluid, omdat elk bandlid er zijn eigen swing aan geeft.”In mei 2010 halen ze de finale van de strijd om de Café Vlaanderen Bokaal. Rond dezelfde tijd verschijnt een demo. Niet in standaardverpakking, maar in een ejector sleeve. Door een simpele beweging van één vingertop schuift de cd aan de zijkant tussen de behuizing van zacht kunststof vandaan. “We proberen origineel te zijn”, verklaart Koop. De drie eigen composities kenmerken zich door de elkaar afwisselende vocalen en gelaagde, intense gitaarriffs. Met drie zingende bandleden en twee gitaristen ben je sterk in de breedte, vindt Koop: “Dan kun je de num-mers live net zo laten klinken als bij een studio-opname.” Bruinekool: “Het is moderne rock met een solide klank. Stevige gitaarpartijen, wel zo melo-dieus mogelijk. Geen ge-grunt of geschreeuw, en met driestemmige zang-partijen.”Met het rondsturen van de demo (te koop bij Velvet aan de Voldersgracht) hopen ze optredens te genereren. Intussen groeit het repertoire. Kool: “Er zijn zó waanzinnig veel nummers waarmee we verder willen.” In december zijn ze te horen in de tweeminutensessie op Kink FM. (JT)

werkende vrouw

lex Veerhuis woont in ‘Paleis Noordeinde’ op Noordeinde 1. De tweedejaars civieler woont er nu bijna een jaar. Hoewel er bij de laatste instemming vier nieuwe bewoners tegelijkertijd werden gekozen, zit er toch nog onderscheid in. De laatst ingestemde is toch de HJ. De HJ-kamer is in dit huis een soort trapkast op zolder, maar lex heeft geluk: nummer drie zat liever op zolder dan in de grotere kamer naast de keuken waar lex nu woont. De taken van de HJ vallen wel mee: reageren op de bel en de telefoon. Wat erger is: bij een feestje mag de HJ als laatste iets kiezen uit de verkleedkist. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Deze zomer vervulde ik mijn broers jongensdroom. En niet alleen die van mijn broer, ontdekte ik al snel: de ogen van zo’n beetje elke Delftse man popten uit hun kassen wanneer ik ze over mijn zomer vertelde. Ik schreef namelijk als stagiaire voor KIJK. Een tijdschrift waar menig jongen met technische aanleg van smult of gesmuld had. In juli begon ik overmoedig. Inmiddels sta ik weer netjes met beide voeten op de grond. Was ik op de TU nog een snelle - ik leverde tentamens als eerste in en maakte projecten voor de deadline af - op de redactie kreeg ik het commentaar dat ik sloom werk. Ik vulde hele ochtenden met nieuwsstukjes van honderd woor-den terwijl die ook in een uurtje geschreven kunnen worden. Tijdens het verkopen van ideeën voor artikelen verloor ik mezelf in het academische ‘om het onder-werp heen praten’. Oftewel een lang verhaal vertel-len waarbij de uiteindelijke reactie is: ‘maar wat is je punt en wat heb ik er aan?’ Ten slotte kreeg ik zonder

pardon mijn stukken niet eenmaal, maar minstens vijf keer terug om ze KIJK-waardig te maken. Thuis bonsde mijn hoofd van alle informatie. Dus terwijl zo’n beetje mijn hele sociale netwerk aan zijn bruine velletje werkte, zat ik binnen te zwoegen. Arme Merel... Maar niets is minder waar, leuk dat het was! Taart was er zo’n beetje elke week, ik heb geleerd dat er weinig reden nodig is om te trakteren. Capabele mensen op de redactie (die hun stukjes wel binnen het uur af kregen) leerden mij de kneepjes van het vak. Ook heb ik een heel scala aan wetenschapsfeitjes opge-bouwd. Stiltes aan de eettafel vul ik nu standaard op met: ‘wist je dat…?’. Het mooist van al was de dag dat ik mijn ouders bezocht in het Brabantse dorpje Bosschenhoofd. Mijn moeder glom van trots toen ze haar versgekochte KIJK pakte en zei: ‘Je staat er echt in, wel vijf keer!’

Viermansformatie (drummer Rijk van Wel ontbreekt op de foto) Audiodaycare is in december te horen in de tweeminutensessie op Kink FM. (Foto: Sam Rentmeester/FMAX)

Audiodaycare.nlx