Na de zomer zal Delta in een nieuwe vorm terugkeren. De wekelijkse krant verdwijnt. Daarvoor in de plaats ligt vanaf 30 augustus het tweewekelijkse Delta magazine in de schappen. Waarom deze verandering? Het medialandschap verandert. En daar-mee de behoeften van onze lezers. Nieuws verspreidt zich als een digi-taal vuurtje over Twitter, Facebook en natuurlijk via onze eigen website delta.tudelft.nl. Daarom gaat de reguliere nieuwsvoorziening zich na de zomer verplaatsen van de krant naar de website en social media.Het blad meet 24 bij 33 centimeter en zal 32 pagina’s tellen. Naast de gebruikelijke rubrieken, zal Delta vier grote verhalen met diepgang bevatten. Een coververhaal waar onze redacteuren zich langere tijd in hebben kunnen vastbijten. Een vraag-antwoord-interview zoals u al van ons gewend bent. Een beeldende reportage waarbij we op pad gaan om verslag te doen van bijzondere projecten of gebeurtenissen. En een essay of ander genre tekstverhaal.We willen vaker onderwerpen op

de agenda zetten en minder vaak de agenda van anderen volgen. De belangrijkste thema’s die de onder-werpselectie bepalen zijn het cam-pusleven, opzienbarende projecten en mensen, en instellingsnieuws en -beleid. Daarmee hopen we dat ieder-een op de TU iets van zijn gading in het blad zal vinden. Of u nu hoog-leraar, promovendus, internationale student bent of voor de universiteits-dienst werkt. Ook als u onze website niet wilt bezoeken en geen fan bent van Twit-ter, kunt u op de hoogte blijven. Het

blad bevat nog steeds in korte vorm nieuws. Verder zal Delta in augustus een iPhone app lanceren waarmee u de nieuwste berichten van onze site kunt lezen. Een Android versie volgt later. Ook kunt u zich inschrijven voor onze wekelijkse digitale nieuwsbrief.Wat gaat er niet veranderen? We blijven journalistiek onafhankelijk, objectief en scherp. We hopen dat de vernieuwde Delta zal bevallen. We stellen op prijs als u het ons laat weten, via social media, e-mail, per brief of in persoon. We wensen u een mooie zomer.

Frank Nuijens, hoofdredacteur Delta

Pagina 10: Van blad tot krant tot magazine

Deze week in Delta

TUDELTA.19INTERNATIONAL: 07

Life after Delft at DSM Dag krant, hallo magazine!

Delta 20 verschijnt op donderdag 30 augustus

Natural cool Proefkonijnen uit Delft

DELTA. 19 28-06-2012 wEEkbLAD vAN DE TEchNISchE uNIvERSITEIT DELfT

Deze week in Delta ScIENcE: 04 LIfESTYLE: 08

ZOMERvAkANTIEREPORTAGE: 10

01

Delta wordt magazine

Een spetterend begin van de door zwem-, waterpolo- en triatlonvereniging Wave georganiseerde zwemloop, vorige week woensdag in De Delftse Hout. Bijna negentig atleten bestormden de Grote Plas voor de vijfhonderd meter zwemmen, gevolgd door vijf kilometer hardlo-pen. (Foto: Sam Rentmeester)

Janneke Blijlevens

Typically the Best?Perceived Typicality and Aesthetic Appraisal of Product Appearances

Typically the Best

Janneke BlijlevensISBN 978-90-8570-315-0

Niemand begrijpt de automobilistVerkeersstromen tijdens evacuaties worden voor-bereid met simulaties. Maar daarbij ziet men over het hoofd dat auto-mobilisten in ongewone situaties anders rijden, zegt psycholoog Raymond Hoogendoorn.

JOS WASSINK

“Stel, je wilt Almere evacueren en je stelt beide kanten van de snelweg open voor het verkeer de stad uit. Zulke plannen bestaan. Dan kun je er niet vanuit gaan dat mensen net zo rijden als anders. En toch gebeurt dat wel”, zegt drs. Raymond Hoogendoorn. Hij deed promotieonderzoek naar rij-gedrag onder ongewone omstandig-heden, bij de vakgroep transport en

planning (Civiele techniek en Geowe-tenschappen). Het is zijn specialisme geworden, nadat hij in 2009 als psy-choloog cum laude afstudeerde op de invloed van emoties op rijgedrag.In zijn onderzoek liet hij ervaren chauffeurs in de rijsimulator van transport en planning twee maal een traject afleggen. De eerste keer reden ze een stuk autoweg zonder bijzonder-heden. De tweede keer was er sprake van een verstoring: extra haast, slecht weer of een ongeval aan de andere kant van de weg. In het geval van haast werd de stress verhoogd door meldin-gen in het scherm zoals ‘behind sche-dule’ of ‘time is running out’ en een terugtikkend saldo. De proefpersonen was namelijk dertig euro vergoeding beloofd, maar die zagen ze voor hun ogen verdampen. Ondertussen werd hun rijgedrag vastgelegd, evenals

hartritme, ademhaling en spanning op gezichtsspieren.De bevindingen klinken herkenbaar. Bij meer stress gaan chauffeurs sneller optrekken en remmen en dichter ach-ter hun voorganger hangen. Bij slecht weer wordt er minder snel opgetrok-ken en geremd, maar vreemd genoeg bleef de tijd tot de voorganger onver-anderd. Als gevolg van een ongeluk aan de andere weghelft gaan chauf-feurs iets sneller optrekken en minder hard remmen, maar vooral houden ze meer afstand. Het aantal proefperso-nen varieerde per proef tussen de 25 en de 38.Deze bevindingen kunnen als para-meterwaarden verwerkt worden in het bestaande Intelligent Driver Model (IDM), zodat de gesimuleerde auto-mobilist realistischer reageert op ongewone wegsituaties. Het IDM is een computermodel van Martin Trei-ber (TU Dresden, 2000) dat continu het volggedrag van auto’s in steden of op autowegen berekent.Maar daarmee is de voorspelbaarheid van de chauffeur nog lang niet rond. Er bestaat namelijk een groot ver-schil in rijgedrag tussen verschillende chauffeurs, en ook tussen dezelfde chauffeur op verschillende momen-ten. Om daar meer grip op te krij-gen, wil Hoogendoorn zijn onderzoek voortzetten en verbreden naar rea-listisch rijgedrag te midden van een moderne rij-omgeving. Inclusief navi-gatiecomputer, smartphone, dynami-sche snelheidsregeling én verande-rende routeinformatie. Hij heeft een Rubicon-aanvraag gedaan bij NWO, waarmee hij naar de universiteit van Leeds wil, om zijn onderzoek voort te zetten. De groep Intelligent Transport Systems heeft daar een hyperrealisti-sche rijsimulator.

Bij meer stress gaan chauffeurs sneller optrekken en remmen en dichter achter hun voorganger hangen

Drs. Raymond Gerard Hoogendoorn, ‘Empirical Research and Modeling of Lon-gitudinal Driving Behaviour Under Adverse Conditions’, Promotoren: prof.dr. Karel Brookhuis (TBM) en prof.dr.ir. Bart van Arem (CiTG), 5 juli 2012.Dit onderzoek maakt deel uit van het onderzoeksprogramma Traffic and Travel Behavior in Case of Exceptional Events van het NWO-gebied Maatschappij en Gedrags-wetenschappen.

nieuws/column DelTA. 19 28-06-2012

delta online

delta@tudelft.nl

www.facebook.com/tudelta

@tudelta

www.delta.tudelft.nl

02

VliegerenElektriciteit moet je niet laag bij de grond met windmolens opwekken, maar op honderden meters hoogte. Daar waait het harder en daar kun je dus veel meer uit de wind halen, zo redeneren de Delftse onderzoekers van het interfacultaire Asset instituut. Ze lieten op de Tweede Maasvlakte hun energieopwekkende vlieger op en vlogen tussen 250 en 500 meter hoog, ruim boven de windmolens. “Met windkracht 6”, vertelt MSc. Aart de Wachter. “Dat is meer dan waar hij op ontworpen is en dan wekt hij niet meer zijn maximale vermogen op. Des-ondanks kwam er zes kilowatt uit.”

Shirts naar AfrikaDe omstreden actie ‘Shirts naar Afrika’ krijgt een vervolg. Het stu-denteninitiatief ‘Shirts naar Vraag’ plaatst tijdens de Owee containers waar je shirts van studie-, studenten- of sportvereniging en Owee-shirts in kwijt kunt. Via Humana worden de kledingstukken in Afrika verkocht aan winkels. De opbrengst gaat naar lokale educatieve projecten. Vorig jaar werden bijna vijfduizend kleding-stukken ingezameld. Negen studen-tenverenigingen werken mee. Vorig jaar was er veel kritiek op de actie. Het zou onder meer de lokale markt verstoren.

RobotRobot Robbie heeft het allemaal: een bijzondere grijper waarmee hij elk object van willekeurige vorm kan pakken; geavanceerde software voor auto motion tracking en pad planning; de gave om stemmen en gezichten te herkennen; en het talent om huishou-delijke taken uit te voeren. Hij moest vorige week dus de Robocup@Home-competitie in Mexico-stad bijna wel winnen. Maar hij kwam drie dagen te laat, wegens een falend transportbe-drijf. Daarom miste hij grotendeels de wedstrijd en eindigde hij op de veertiende plaats.

Career CentreHet Career Centre van de TU Delft slaat aan bij studenten. Het college van bestuur heeft daarom besloten het voort te zetten. Het centrum geeft sinds eind 2009 (studie)loop-baanbegeleiding aan Nederlandse en internationale studenten. Daarnaast kunnen bedrijven er vacatures en stages aanbieden. In 2011 maakten ruim 1300 studenten gebruik van het centrum en werden er zestig vacatu-res vervuld. Uit een onderzoek van i-graduate komt het centrum naar voren als best practice voor advies aan internationale studenten.

Touw

visitatiestress

’Nooit terugkijken, altijd vooruitkijken’

We hadden het sinds 2005 verdrongen, maar bij de faculteit CiTG heerst weer het onderwijszelfstudievirus. We moeten er aan geloven: er moeten vijf oplei-dingen tegelijk geaccrediteerd worden. En rara: wat door invoering van de instellingsaccreditatie en de gestroomlijnde kwaliteitszorg een eenvoudige invuloefening zou moeten zijn, blijkt toch weer een verwarrende, tijdrovende klus.Ik heb grote bewondering voor L. en A, de schrijvers, die dag in dag uit maar door blijven kluiven aan de zelfstudierapporten. Zelf ben ik alleen doorlezer en regelneef. Maar na twee dagen tot diep in de nacht rapporten met een vlooienkam te hebben doorgespit, zitten mijn schouders vastgeknoopt als een macramé wandkleed en heb ik een schele hoofdpijn die de dag er na nog door-drenst. Kun je nagaan als je er al weken, maanden mee bezig bent.Om mij heen zie ik verbeten trekken, verwarde haren, doorgelopen mascara, verwilderde blikken. De meest aimabele medewerkers zien er uit alsof ze elk moment kunnen veranderen in kuitenbijters. Van een zelf gekookte maaltijd kunnen ze voorlopig alleen nog maar dromen. Tot ‘s avonds tien uur brandt soms het licht bij ons op de afdeling. Kinderen sloffen in hun pyjama naar school met een boterham nog tussen hun kaken (hebben ze wat aan? Check! Iets gegeten? Check! Dan kan mama weer verder werken aan het rapport!). De poes is bij de buurvrouw gaan wonen omdat die wel aaitjes en brokjes geeft, en door hun omgeving worden deze noeste werkers massaal ‘ontvriend’ op Face-book omdat ze nooit meer een ‘like’ of een porretje geven.De rapporten zelf lijken trouwens wel een eigen leven te leiden. Versies strui-

kelen over elkaar heen en hollen elkaar voorbij. Verplaatste stukken springen spontaan weer naar hun oude plaatsen terug. Tabellen crashen, voetnoten verstoppen zich, taartdiagrammen worden opgegeten door de alinea’s ernaast. Teksten groeien en krimpen, waren eerst te lang en blijken nu ineens te kort. En over een paar dagen is het 1 juli en er moet nog zoveel afgemaakt worden. En hoe hard is die deadline eigenlijk. Betonhard? Rubberhard? Van elastiek? Of zo zacht als boter?Maar hoe rekbaar de deadline ook is: eens moet de allerlaatste versie van de zelfstudie worden opgeslagen, moet het stuk naar de drukker, moeten de gedrukte versies in de envelop naar de commissie. En dan? Dan doen de schrij-vers van de rapporten hun ogen weer helemaal open, groeten voor het eerst in weken weer hun collega’s, halen de Post-it’s uit hun haar en vullen het vierkante blauwe archief met stapels tussenversies. En heel misschien nemen ze een dag of wat vrij om zich te buiten te gaan aan Leonidas, prosecco en Bodyshop ( de girly variant van seks and drugs and rock&roll). En dan? Dan gaan ze weer aan het werk. Want de visitatiebezoeken moet voorbereid. We moeten nog een potje toetsbeleid en we moeten ook nog het hele bachelor-curriculum veranderen in het kader van de studeerbaarheid. Want we dachten toch niet dat we klaar waren hier?

Ellen Touw is hoofd van de dienst onderwijs- en studentenzaken bij Civiele Tech-niek en Geowetenschappen en beleidsadviseur internationalisering.

Biomechatronica en bioro-boticaprofessor prof.dr. Frans van der Helm krijgt de Simon Stevin Meester-prijs. Het is met een half miljoen euro de groot-ste prijs voor technisch wetenschappelijk onder-zoek. Van der Helm ont-vangt de onderscheiding op het STW-jaarcongres van 11 oktober.

JOS WASSINK

Wanneer hoorde u dat u gewonnen had?“Ik werd op een vrijdagmiddag om kwart over zes gebeld door de directeur van STW, Eppo Bruins. Hij zei: ‘Ik ga je heel blij maken voor het weekend’. Als je dat hoort dan denk je: Wat? Ik? Ik ken de andere mensen natuurlijk wel die ooit die prijs gekregen hebben, en dan denk ik: in dat rijtje hoor ik nog steeds niet thuis. ’t Is niet iets dat je in je eentje wint. Het is het harde werken van heel veel mensen uit de groep, dat hiermee beloond wordt.”

De Simon Stevinprijs is voor men-sen die erin slagen om fundamenteel onderzoek en toepassingen te verbin-

den. Hoe doet u dat?“Ik denk dat we beide perspectiefpro-gramma’s bij de kop kunnen nemen. Eén is NeuroSipe, dat gaat over systeemidentificatie en parameters schatten bij neurologische aandoenin-gen. Daarbij wordt apparatuur ontwik-keld voor de revalidatie van mensen die een hersenbloeding gehad hebben en daar een motorische stoornis aan over hebben gehouden. De apparatuur brengt dan in beeld hoe mensen nog steeds hun reflexen kunnen moduleren maar ook hun problemen met bewe-gingscoördinatie. Daarmee probeer je klinisch onderscheid te maken tussen

mensen die een bepaalde motorische controle niet hebben en hen die dat wel hebben. Zo kan een therapie ont-wikkeld worden die tot een versneld en verbeterd herstel leidt.”

Geldt dat ook voor het andere perspec-tief programma?“Dat is nog maar net begonnen. Het programma heet H-haptics, van human-centered haptics. Dat gaat over telemanipulatie, met een master en een slave robot. Die techniek hebben we verder ontwikkeld tot iets wat we shared control noemen, waarbij er een samenwerking is tussen een intelligent

controller die de uitvoering aanstuurt en alleen die informatie terugstuurt naar de mens die van belang is om de taak uit te voeren. Daarmee maak je het ontwerp veel eenvoudiger en de prestaties van de mens veel beter. Je voelt de mate van inbreng van de intel-ligent controller als een soort stijfheid in de besturing, maar uiteindelijk is het altijd de mens die de zaak kan overne-men. De stijfheid die je voelt maakt je ervan bewust dat er iets aan de hand is.”

Wat zijn de toepassingen?“Bij het sturen van naalden door het menselijk lichaam, waarbij de feedback duidelijk maakt wat de no-go gebieden zijn. Maar ook het sturen van de ruim-tearm bij ESA. Een ander project is het afgraven van mineralen op de zeebo-dem waarbij een graafmachine op 2000 meter diepte wordt bestuurd vanuit het oppervlakteschip. Er wordt ook een soort robotpak ontwikkeld waarmee verpleegkundigen patiënten makkelij-ker uit bed kunnen tillen.”

U ontvangt de prijs op 11 oktober. Wat gaat u zeggen?“Ik wil nooit terugkijken, altijd voor-uitkijken. En het dankwoord… Ik weet het niet. Ik zal in ieder geval mijn vrouw en kinderen bedanken en alle mensen uit de groep.”

Frans van der Helm: “En dan denk je: in dat rijtje hoor ik nog steeds niet thuis.” (Foto: Hans Stakelbeek)

OverbodigEr moeten alarmbellen gaan rinkelen als een opleiding te klein wordt of afgestudeerden geen baan meer vin-den, stelt de Onderwijsraad. Als een hogeschool of universiteit zo’n oplei-ding niet sluit, moet de overheid dat doen.www.delta.tudelft.nl/25424

Stufi-vluchtStudenten uit landen als Polen, Spanje en Griekenland kunnen straks vrij gemakkelijk Nederlandse studie-financiering krijgen om in eigen land een opleiding te volgen. Want Neder-land mag niet discrimineren, vindt het Europese Hof.www.delta.tudelft.nl/25418

FraudeDe opgestapte hoogleraar marketing Dirk Smeesters voelt zich niet schul-dig. Hij is ervan overtuigd dat velen in zijn vakgebied bewust data mani-puleren om relevante uitkomsten te krijgen.www.delta.tudelft.nl/25415

BrievenstroomDankzij de economische tegenspoed solliciteren er veel meer mensen op een baan bij een hogeschool. Vooral voor de ondersteunende diensten mel-den zich honderden kandidaten, maar ook voor algemene docentfuncties stromen de brieven binnen.www.delta.tudelft.nl/25423

#EU-failEen reclamefilmpje van de Europese Commissie met lipstick, jurkjes en hoge hakken heeft voor zoveel ophef gezorgd dat het offline is gehaald. De campagne was niet bedoeld om cosmeticagebruik te promoten, maar wetenschap als a girl thing.www.delta.tudelft.nl/25420

Vloer aanvegenHet gaat helemaal mis met het ‘erva-ringscertificaat’ in het hoger beroeps-onderwijs. Ze slaan nergens op en hogescholen weten niet wat ze ermee aan moeten. De Onderwijsinspectie veegt de vloer aan met de certificaten voor ‘elders verworven competenties’.www.delta.tudelft.nl/25417

LangstudeerboeteDe hervorming van het deeltijdonder-wijs is belangrijker dan de langstu-deerboete, vindt staatssecretaris Zijl-stra. Die boete zou na de verkiezingen kunnen verdwijnen, maar de deeltijd-plannen niet.www.delta.tudelft.nl/25409

03nieuws DeLTA. 19 28-06-2012

Vuurtje?“Vuurtje?” De god Prometheus liep er woensdag zelf mee rond op de campus. Hij vroeg voorbijgangers aandacht voor het feit dat de TU nog ontwerpen zoekt voor een nieuw standbeeld. Het bronzen beeld werd in de nacht van 10 op 11 januari van zijn sokkel gezaagd. “Ze zullen hun vin-gers branden”, zei het levende standbeeld daarover. Tot 30 juni kunnen ontwerpen worden ingediend. De universiteit heeft echter nog geen inzendingen mogen ont-vangen. (Foto: Jan van der Heul)

maken voor mobiel leren. Binnenkort wordt er een wedstrijd uitgeschre-ven. De beste vier inzendingen zal de TU ontwikkelen. De apps zullen als module worden opgenomen in de iTUDelft app, mits ze aan een aantal voorwaarden voldoen.

Mobiel lerenNog vóór het komend collegejaar lanceert de TU de eerste mobiele app die hulp biedt bij studeren. Er zijn al verschillende initiatieven, zoals de Miniquizz app van docent Guit-Jan Ridderbos waarmee studenten mul-tiple choice vragen kunnen oefenen voor wiskunde. Student Ewoud de Kok werkt aan de app lecture feedback waarmee studenten tijdens een col-lege anoniem vragen kunnen stellen en feedback kunnen geven over de les. Ook zijn er bruikbare ideeën uit de app-competitie die EWI enige tijd geleden hield. De universiteit stimuleert studenten om zelf apps te

Superdocente“Het is een vrouw en ze doceert nog rechten ook.” Geert Wanders, bestuurslid van studievereniging Curius, uit zijn verbazing en vreugde over de uitverkiezing van mr.drs. Nienke Saanen als beste docent van het jaar vanuit de faculteit Techniek, Bestuur en Management. Studenten die aanvankelijk met tegenzin naar de colleges gaan, komen er laaiend enthousiast vandaan omdat Saanen ‘vage zaken’ concreet en relevant weet te maken. Saanen is TBM’s inzending voor de verkiezing van de docent van het jaar.

Janbert Aarnink (23): “Gisteren werd het twaalf uur ’s nachts.” (Foto’s: Hans Stakelbeek)

Lakshmeesh Rao Mohre Maruthi (23) luncht meestal bij een Turks eettentje net buiten de campus.

Anne van Ee (24): “Iedereen moet informatica gaan studeren. Daar is zeker werk in te vinden.”

Jeroen Roozendaal (21): “Engels lezen en Engelse teksten luisteren, dat gaat niet samen.”

Meer informatie bij Willem van Valken-burg, w.f.vanvalkenburg@tudelft.nl. home.tudelft.nl/prometheusbeeld

Stille disco in de universiteitsbibliotheekStuderen voor tentamens doet iedereen op zijn eigen manier. De één sluit zich op in zijn kamer, de ander verstopt zich bij zijn ouders en anderen strijden iedere dag voor het beste plekje in de TU Library, ofwel de UB. Maar ook daar sluiten studenten zich af: met muziek. Van Chopin tot dance: als het maar niet te veel afleidt.

SASKIA BONGER

Vingers in de neusJanbert Aarnink (23) zit met blote voeten en een knalgele koptelefoon op zijn hoofd aan de tweede ring in de kegel. Een zak brood met beleg en honing liggen op tafel. De student civiele techniek heeft geen laptop mee – ‘dan zit ik de hele dag op Youtube’. Dus schrijft hij ouderwets zijn sommen voor het vak constructieve veiligheid, waar hij eerder een 3,5 voor haalde, uit op een ringbandblok. Nog twee vakken en dan is zijn bachelor binnen. Aarnink zit al vier weken in de UB, omdat hij ook een bachelor bedrijfskunde doet aan de Erasmus Universiteit Rotterdam. Beide tentamenperiodes sluiten op elkaar aan. “Waarom bedrijfskunde? Een huisgenoot deed dat en haalde alles met twee vingers in zijn neus. Ik dacht: dat kan ik ook.”De student houdt niet van vroeg opstaan, zegt hij. Hij begint zijn dagen deze periode steevast bij de Hema, waar hij met een paar vrienden een ontbijtje voor een euro haalt. “En dan via de C1000 naar de UB.” Sommige avonden gaat hij sporten, om daarna weer terug te gaan naar de bieb. “Gisteren werd het twaalf uur ’s nachts.” Tijdens het studeren luistert Aarnink naar Chopin, of naar Radio Decibel. “Want die draaien nummers die ik niet ken: dance-achtige hitjes. Anders leidt het te veel af.”

ProgrammeerkoningVoorzichtig swingend zit Anne van Ee (24) achter haar laptop achter in de bibliotheek. De studente computer science (EWI) hoeft niet meer te blokken voor tentamens; ze werkt aan haar eindverslag. Door haar koptelefoon komt muziek van Grimes: “Die muziek is heel chill en het voordeel is dat je het nauwelijks kunt verstaan. Dat zou te veel afleiden.” Muziek heeft Van Ee wel nodig. “Ik zou anders in slaap vallen na de lunch.” Van Ee’s thesis telt nu tachtig pagina’s. Ze heeft zichzelf tot vrijdag 6 juli gegeven om er nog veertig pagina’s bij te schrij-ven. “Nou ja schrijven: er zitten veel plaatjes tussen.” De student zit al een paar weken in de UB. Meestal in de glazen zaal, “maar daar wordt het te muf als het zo druk is.” Voordeel heeft de tentamenperiode ook: de langere openingstijden. “Ik was hier om acht uur vanochtend. Anders heb je geen goed plekje: om half negen begint het vol te raken.”Een baan heeft ze ook al: als business analist bij Shell. “Iedereen moet informatica gaan studeren. Daar is zeker werk in te vinden. Ja, daar moet je wel wat voor doen, maar je hoeft echt geen program-meerkoning te zijn.”

OnzinwebsitesIn een volle glazen studiezaal zit Jeroen Roozendaal (21) over zijn studieboeken heen naar zijn laptop te kijken. “Een onzinsite”, zegt hij even later. Met af en toe een blik op websites met flauwe grappen, houdt hij de lange dagen in de UB vol. Roozendaal is bezig met het vak mechatronica, dat hij voor zijn bachelor werktuigbouwkunde moet halen. “Nu steek ik er tweeëneenhalve dag in, maar het project loopt al een half jaar, dus ik heb er genoeg tijd in zitten om het te halen.” De student heeft deze periode nog drie tentamens. “In dynamica heb ik te weinig tijd gestoken, dus dat wordt moeilijker.”Roozendaal zit iedere dag om negen uur in de UB. Om half zes of zes uur gaat hij naar huis om te eten. ’s Avonds tussen negen en elf is hij er weer. Tijdens het studeren luistert Roozendaal naar top 40-muziek. Als hij echt moet lezen, zoekt hij muziek op zonder tekst. “Engels lezen en Engelse teksten luisteren, dat gaat niet samen.”

Te stil in de spaceboxLakshmeesh Rao Mohre Maruthi (23) zit een beetje onderuitgezakt maar geconcentreerd aan zijn tafel, vlakbij de ingang van de UB. Op zijn laptop een speellijst met Indiase muziek. “Daar kan ik goed bij studeren”, zegt de student lachend terwijl hij zijn koptelefoon afzet. Mohre Maruthi volgt de masteropleiding systems and control (3mE). Hij zit te studeren voor het vak model predictive control. Op 3 juli is het tentamen. De student heeft veel vertrouwen in de goede afloop en dat geldt ook voor de andere twee tentamens die hij moet doen. Mohre Maruthi zorgt meestal dat hij om tien uur ’s morgens in de UB is. Van rumoer om zich heen heeft hij geen last. Sterker nog: in zijn spacebox vindt hij het veel te stil om zich goed te kunnen concentreren. Mohre Maruthi maakt lange dagen. Lunchen doet hij meestal bij een Turks eettentje net buiten de campus. Zijn avondeten maakt hij zelf. En daarna weer terug naar de bieb, tot twaalf of één uur ’s nachts.

opinion please

science DeLTA. 19 28-06-2012

04

Is cooling possible without using gases that break down the ozone layer or contribute to the greenhouse effect? The 10th Gustav Lorentzen conference, this week in Delft, presents the pro-gress thus far.

JOS WASSINK

Professor Gustav Lorentzen (1915 – 1995) was an expert in thermodyna-mics at the University of Trondheim, Norway. He is regarded as the foun-ding father of natural cooling and heating. That is: cooling and heating without synthetic refrigerants. In the 1980s, it was first discovered that widely used chlorinated fluorocarbons (CFCs) were detrimental to the ozone layer. Subsequently, it also became clear that hydro-fluoro compounds (HFCs), which were used as replace-ments, were potent greenhouse gases. At that time, Prof. Lorentzen re-dis-covered the use of CO2 as a refrigerant for cooling and heating. CO2 had been abandoned in the 1930s for CFC’s, which were easier to handle. Half a century later, Prof. Lorentzen’s idea formed the basis for the natural coo-ling movement.More than 250 people visited the 10th conference of the International Insti-tute for Refrigeration (IIR/IIF) that carries Lorentzen’s name. Diverse as they may be, these researchers have one thing in common: they strive for natural cooling and heating with no other refrigerants than CO2, ammonia, water or hydrocarbons. Or better still: no intermediates at all. That’s what Professor Ekkes Brück (AS) attempts with magnetic coo-ling. Special magnetocaloric materials that heat up in a magnetic field may be used to cool small refrigerators without the need for nasty circulating fluids (delta.tudelft.nl/21817). Bruck set up a five-year research plan last summer with funding from BASF.Another example of ecological ther-modynamics is the research by PhD student Dennis van de Bor into the development of heat pumps acting on water and ammonia. Bulk chemical industries use heat for distillation on a large scale. Traditi-onally, the heat for this separation process is produced by steam boilers. Members from the Dutch Separation Technology Institute wanted to know if heat pumps could produce the heat

more efficiently. Van de Bor calculated that heat pumps could be 80 percent more efficient than steam boilers. Heat pumps, which transport heat from low to higher temperature, are well known for their efficient heat transfer. In fact, at small tempera-ture differences, such as in a fridge, the heat transfer is typically two to three times larger than the power consumed. However, such fabulous

efficiencies fall steeply at larger tem-perature steps. Industrial separation units for example work with 70 to 100 Cº between boiler and condenser. In order for a heat pump to work effi-ciently at such temperature jumps, the heat transfer needs to be optimised. That is why Van de Bor tests ultrafine concentric pipes with diameters of 0.5 to 2 millimetres. The temperature dif-ference between the counter-flowing streams at any point of the concen-tric pipe is only 5 Cº. “The concen-tric pipes have a very low heat resis-tance,” explains Van de Bor. The effi-

cient heat transfer from process to the water-ammonia mixture means less work for the heat pump’s compressor. When applied in industry, heat pumps could almost halve the heat demand of separation processes, Van de Bor says.After 50 years of synthetic refrige-rants, which have allowed for safe and small cooling and heating sys-tems, much of the technology has to be reinvented or at least improved, Dr Carlos Infante Ferreira (3mE) explains. Each of the natural coolants has its particularities. Supercritical CO2 sys-tems for instance work at elevated pressures of 70 bars. Hydrocarbons are flammable and therefore not allowed as refrigerants in the US. Water has an enormous latent heat (it can buf-fer large amounts of heat in freezing or boiling), but cannot be used below freezing point. Plus: water-driven systems are bulky. Ammonia is poiso-nous in large quantities, which limits its application in densely populated areas.Consequently, many papers presented at the congress dealt with improving the thermodynamic cycles, miniaturi-sing the equipment and intensifying heat exchange. Despite its long his-tory – Professor Kamerlingh Onnes and others initiated IIR/IIF in 1908 – applied thermodynamics is working hard to reinvent itself.

www.gl2012.nl

Natural cool

Dennis van de Bor miniaturises heat-exchanging pipes. (Photo: Tomas van Dijk)

Penguins fare better without CFCs and HFCs. (Photo: siegfriedvo.info)

Tossing smart wordsMoves to eliminate subsidies on fossil fuels - recom-mended in a number of authoritative reports as likely to boost economies and curb CO2 emissions - came to naught at the Rio Summit, the BBC reports.

The UN had billed the Rio+20 United Nations Conference on Sustainable Develop-ment, held in Rio de Janeiro last week, as a ‘once in a generation chance’ to turn the global economy on to a sustainable track. Yet environment and development charities, interviewed by the BBC, say the agreement reached is too weak to tackle social and environmental crises. Gro Harlem Brundtland, author of a major UN sustainable development report 25 years ago, said corporate power was one reason for lack of progress during the summit.Lobbies from corporations might indeed be one of the reasons for the meagre results obtained in Rio de Janeiro, associate professor Karel Mulder (TPM, section Technology Dynamics and Sustainable Development) says. Yet he thinks there is more to it.“During periods of economic crises, like we have now, politicians tend not to think too much about sustainable development. It is a kind of Pavlov reaction. No, we don’t have time for that now, they say. On the contrary they should focus on sustainability to boost the economy. If the government would for instance stimulate the construction sector – which has now come to a dead end - to make houses much more energy efficient, this would help the construction sector and make the country as a whole less depend on energy and raw materials. It would help get us out of the recession.” Mulder was himself invited to attend the summit and give a speech about the importance of lecturing on sustainable development at universities. But he deci-ded not to go, because he foresaw that this would be a summit of no value. “It’s just another conference where people come together and toss smart words at one another and which in the end results in absolutely nothing. Yes, I’m cynical. It seems that world leaders can no longer reach agreements.”Times have changed since the 1980s and 1990s, Mulder stresses. The Montreal Protocol on Substances that Deplete the Ozone Layer, which was signed in 1987, was a success. And to some degree the Kyoto Protocol from 1997, aimed at figh-ting global warming, was also a success. Mulder: “The depletion of the ozone layer could be illustrated with very clear pictures. People sensed the urgency. And what may have helped for the Kyoto Protocol to become a success was the fact that energy was scarcer due to world conflicts. It now just looks as if the spirit is gone. A stronger sense of urgency is needed. Scarcity of raw materials, the decline of biodiversity and climate are big issues.”“Maybe if we have a few very hot summers, people will believe this is due to cli-mate change and this will stir things up.” This happened about a decade ago. He laughs: “The link between hot summers and climate change is often – wrongfully - made in the media.” (TvD)

‘Heat pumps could almost halve the heat demand of separation processes’

05

halfway

short news science

science DeLTA. 19 28-06-2012

Biotech townTU, DSM and Science Port Holland jointly strive to continue Delft’s yeast legacy and turn the town into a bio-technology hotbed. Board member Paul Rullmann, DSM director Frank Teeuwisse and Professor Han de Winde presented their related plans to the press on Wednesday. They hope the triple formula of TU’s new housing for biotechnology, DSM’s bioprocess facility (BPF) and the new building for biotech starters at Tech-nopolis will fire up biotech develop-ment in the region.

RocketAcross the road from the Sports Cen-tre, rocket scientist, Dr Vitaly Yemets, from the University of Dnepropetrovsk (Ukraine), has been testing a new highly reactive oxidizer. ”There has been no explosion, so it is a success,” he says. Yemets, who came to Delft for a couple of weeks to experiment with students of Dare (Delft Aerospace Rocket Engineering) has high ambitions. He wants to develop a rocket that eats itself while going up. This rocket should partially consist of a mixture of polyethylene and an oxidizer, which serves as both a fuel and construc-tion material. Such a so-called infinite-stage rocket doesn’t need to throw away empty fuel tanks nor carry extra weight. (Photo: Tomas van Dijk)

SkolkovoProfessor Jan Schoormans (IDE) had special visitors last Wednesday. Two Russian delegates from technopark Skolkovo wanted to see how resear-chers steer innovation in the 25-year old Product Evaluation Lab. The visit is part of a two-day Skolkovo road-show that brings ten delegates from Russia’s MIT (Moscow) in contact with Dutch companies and research institutes. Skolkovo offers over 200 million euros for partnering activi-ties.

New VentureTwo enterprising women from Pro-fessor Leo Kouwenhoven’s quantum transport group (Applied Sciences) are featuring as finalists in the New Venture competition for the best new company idea. The finale takes place in Amsterdam on Thursday afternoon. Guenevere Prawiro Atmodjo (MSc) will present her nanotechnology tool called Nanotronics. Floor van de Pavert (MSc) will introduce her super-conducting Single Quantum light detection device.

Dr Deyan Draganov of the section of Applied Geo-physics and Petrophysics has been awarded a Vidi grant (worth 800,000 euros) by the Netherlands Organisation for Scientific Research. Draganov turns ambient seismic noise into images of the sub-surface.

TOMAS VAN DIJK

For most seismologists, ambient seis-mic noise is annoying. When they try to picture the subsurface by analyzing

the reflections of waves which they created themselves with vibrating sources or explosions, ambient seis-mic noise blurs the image and is thus filtered out.But what if you want to explore the subsurface in cities or high up in the mountains, where trucks with heavy vibrators have no access and where you are not allowed to play with dyna-mite? Then you can convert to passive seismology. Or in other words, take advantage of the ambient seismic noise.Draganov is an expert in this field, which is also called seismic interfe-rometry. With the use of sophisticated software he tries to make sense out of the myriad of little vibrations that propagate and scatter through the ground and that originate from traffic,

construction works or far away volca-nic explosions, to name just a few.In 2007, the seismic expert received a Veni grant to investigate whether seismic noise could reveal useful information for hydrocarbon explora-tion. This project was conducted in close collaboration with Shell. Draga-nov patiently listened to the ground in Libya and was able to reconstruct 3D images of the subsurface. Now he is leading two projects in Argentina, near the Andes, an area that is prone

to earthquakes. He will use the grant to better study the seismic activity in that region, with dozens of seismome-ters set up in a large array.But Draganov will also venture in a completely different field; arts pre-servation. “We want to use seismic interferometry (in combination with small ultrasonic transducers) to create 3-D images of frescos and paintings on wood,” says the researcher, who on this topic will collaborate with a col-league from the San Martin University in Argentina. “We want to image worm holes and cracks in paintings.”

“I took this picture of a board from a mountain refuge during a hiking holi-day in Switzerland. I liked the idea of not putting a technical image on my cover but instead using an image to stress the esthetical aspect of the material which I investigated. My the-sis contained enough technical things. My research is about the mechanical behaviour of timber joints. It’s very difficult to predict with models how wood will behave in constructions. As you can see in the picture, the fibres aren’t running straight, but rather curl around gnarls. Wood fascinates me. You can’t control its properties like you can with steel or concrete.”

covEr

Carmen Sandhaas, ‘Mechanical behaviour of timber joints with slotted-in steel plates’. 1 June 2012, PhD Supervisor Prof. J.W.G. van de Kuilen (Faculty of Civil Engi-neering and Geosciences)

The DNA of sustainabilityName: Sebastian OlényiNationality: GermanSupervisor: Prof. Osseweijer (promotor), Dr. Pierce (supervisor)Subject: Qualitative and quantitative analysis of public opinions and

criteria for sustainable bioproductsThesis defense: In two and a half years

“The way terms are defined and understood is critical, especially with con-cepts such as sustainability, where there is often no right or wrong; where a lot depends on choices. Now everybody uses the word ‘sustainability’, and more than 600 definitions co-exist. This is not necessarily a bad thing; it’s part of the attractiveness of the concept. However, if the diversity becomes too broad, the term will become too vague and eventually lose its function.One of the key questions in my research is what does sustainability mean to con-sumers and industry? Because studying the meaning of sustainability in general would be too wide-ranging, I focus on food and biofuels supply chains. Agricul-ture is one of the biggest and most pressing sustainability issues. The question how we will feed 9 billion people is a huge challenge. However, no clear defini-tion of sustainable food and biofuels production exists.Labels and standards, though, can and are to some extent playing a role in uni-fying the approach to sustainability. Since the 1990s, they have been noticeably growing in numbers and market share. Today, some have achieved considerable importance. For example, the Marine Stewardship Council (MSC) label has defini-tely contributed to increase the discussion and actions for sustainable fishing. It has even gained significant power because now numerous producers have subscribed to MSC and many retailers, especially in the Netherlands, are sup-porting the label, too. However the question then is: does what the labels label as sustainable products correspond to what consumers understand and want to be sold as sustainable? If there is lack of alignment between consumers’ wishes and industries’ practi-ces, consumers might stop favoring products sold as sustainable and this would eventually discredit the concept of sustainability itself. So looking at consumers and industries’ definition of sustainability can be useful for communication, policy-making and public engagement matters.In my PhD, through interviews, focus groups and questionnaires, as well as ana-lysis of multi-stakeholders initiatives and labels, I try to make consumers and industries’ sustainability criteria and priorities clearer. What surprised me so far is that many different speeds in industries exist when it comes to sustainability. Some companies are very far in their sustainability thinking and practices and some are still at the very beginning. Before my PhD, I had the idea that at least all the big players in the world have a clear strategy and idea about sustainabi-lity. But actually they do not. I was also astonished to discover how predominant environmental aspects are in the perception of sustainability.”(MS)

Sebastian Olényi: “Does what the labels label as sustainable products correspond to what consumers understand and want to be sold as sustainable?” (Photo: Tomas van Dijk)

wormholes and volcanic explosions

‘We want to image worm holes and cracks in paintings’

Draganov’s team is installing one of the seismic stations in the Malargue region in Argentina. (Photo: Deyan Draganov)

www.sk.ru www.newventure.nl

international studentsdelta. 19 28-06-2012 06

ThE bikE of...

lEi li

football and men

Name: Amit Gupta (MSc Management of Technology) Price: GratisBrand: GazelleStriking feature: “Light as a feather”

“After having lost a couple of expensive bikes, I decided to settle on a bike that is good but economic. I, however, never expected to receive a bike as a gift from a friend who was leaving the country. More than the bike itself, the many memories associated with this bike are very dear to me. One such fond memory includes a cycling trip with friends for about 60 km in one day.Other than the basic features any bike would possess, this bike also has multiple gears, which makes it feel like a mountain bike. The astoundingly lightweight makes it very easy for me to place the bike on the upper parking slots at the station, thus ensuring better safety. The dynamo-powered lights are very handy and I don’t have to double check while venturing out in the night. I use my bike for pretty much everything: shopping, cycling trips, going to the university – it’s much easier, as well as time efficient, to get around on a bike than by using a bus or tram. The carrier on the rear wheel is broad and quite strong and is capable of carrying quite some weight. I have wanted to repaint my bike for a long time. The color has faded and it now looks quite rusty. But this makes the bike less attractive for a bike thief! So I think I’m just going to leave it the way it is. One of the best trips I had was in 2010 when I cycled with a friend to Maeslant-kering from Delft. Besides being handy, biking also helps me stay fit. Currently, I’m quite occupied with the end phase of my MSc programme. This gives me less leisure time. When I cannot go to the gym due to work overload, cycling an extra mile always makes me feel less guilty. As the Netherlands is so well equipped with bike lanes, biking has always been and will remain a very pleasant experience. More importantly, it’s also very sus-tainable. I think The Netherlands has set a great example!” (CE)

when the sun shinesFor those internationals staying in Holland for the summer, here are three great Dutch reads and cool beaches to read them on.

PAT HONG AND AAFKE VAN DEN BERG

The typically ‘sunny’ summers in the Netherlands are best enjoyed with visits to a beach for swimming, sunba-thing, kite flying or just digging holes in the sand. Apart from famous nearby beaches like Scheveningen, Hoek van Holland and Kijkduin, there are many other nice places to visit. Thirty kilometers southwest of Delft is a 10-kilometer beach stretching from Rockanje village to Oostvoorne. Rockanje’s a beach like Schevenin-gen, with lots of facilities and bars, while Oostvoorne is more interesting for people who love nature. The dunes nearby, called the ‘Voornse Duinen’, are unique in Europe, with more than 100 bird species, Iceland ponies, Gal-loway oxen and many different plants species. For those preferring quieter waters, an option is to visit a small beach near a lake, like the Delftse Hout, but wit-hout the poisonous cyanobacteria and goose crap. One such place is the small beach near Zevenhuizerplas, a lake in Rotterdam, which is ideal for surfing, sailing and canoeing, and the subway station Nesselande is nearby.

Holland’s northern islands offer many huge, beautiful and empty beaches. The nearest one is Texel, a great place for outdoor sports, like parachute diving and horse riding, and part of the island, ‘de slufter’, is flooded daily during high-tide.

Summer readsSome awesome Dutch literature (available in translation) is the per-fect accompaniment to lounging on a great Dutch beach. For those into mysteries, ’De donkere kamer van Damokles’ (English title: The Dark-room of Damocles) by W.F. Hermans is a perfect novel. With lots of twists and turns, the book portrays Dutch life during WWII through the eyes of a pathetic figure - Henri Osewoudt. Facing a series of jinxed experiences and restrained danger, Henri’s actions

solicit consequences that are both perplexing and arduous. Revolving around photography and the deve-lopment of films corresponding to exposures to events, Hermans’ depic-tion of the ‘truth’ is kept in a haze of

unexpected outcomes. The novel takes place in Amsterdam, Scheveningen, Rotterdam, and even on tram #1 in Delft, which is sure to create a sense of historical attachment for Delft stu-dents.A modern, radical love story set in the 21st century and a very emotional read is ’Komt een vrouw bij de dok-ter’ (English title: ‘Love Life’), by Ray Kluun, a book full of brutal honesty and shocking confessions. Kluun, the narrator, tells the story of the last days of his wife’s struggles with breast cancer, of his own faithlessness and flawed past, sins and infidelities, of dark, wrenching moments which often cross the borders of decency. ’Komt een vrouw bij de dokter’ won a Dutch book prize in 2006 and was made into a movie in 2009, titled ‘Stricken’,. You may not agree with this unusual ode to the various absurdities and aspects of love in Kluun’s story, but you’ll defi-nitely need a box of Kleenex to finish the book (and movie).’De tweeling’ (The Twins), by Tessa de Loo, tells the story of Anna and Lotte, twins who were orphaned at six and sent to live with different relatives on opposite sides of WWII. While Lotte is taken in by relatives in the Nether-lands, Anna stays in their native Germany, with their lives taking very different turns. In De Loo’s detailed narrative, conversations unfold between the sisters during encounters occuring at different stages of their lives: youth, when they missed each other terribly, in married lives, when they both lost their husbands in the war, and also during the last days of their lives, when they lament about missed opportunities to forgive and forget. This poignant story of family ties ingeniously presents the compel-ling conflicts between love, hate, and the despair of being caught up in cruel times. ’De tweeling’ is a great book that you’ll want to read in one go, so be sure to pack some sun protection.

Two weeks ago Euro 2012 kicked off. To avoid being ignored by my male friends for too long, I self-invited to join some of my Dutch buddies watching Holland vs. Germany match. I think (or used to think) that I’m a professional football fan. My love affair with the sport dates back to my early teens, when I started col-lecting player cards, and still recall how the handsome Italian players cards were always in shortage. For players like Del Piero, I not only knew their height, weight and favourite this-and-thats, but also kept myself well-updated on their market value and rela-tionship status. By intentionally telling my history with football to my friends, I expected to be counted as one of them. However, not only didn’t my story resonate with them, but worse, they shot down each bit of my effort, disdainfully. In the end, I was left feeling grateful that they’d made an exception by letting me watch the game with them.On match day, we agreed to gather at one of the guys’ place. When I arrived, the game just started, with guys comfortably

seated with beers in hand. After Holland’s earlier loss to Den-mark, I could feel the subtle tension in the air. Any teasing about their team, no matter how innocent or playful, wouldn’t be appreciated by my friends; therefore, I decided to make as few comments as possible. Fifteen minutes into the game, the Dutch players hadn’t got themselves into the right state, but my friends definitely had. One moment they were instructing everybody on the field where to go, the next expressing frustration that they couldn’t call the coach and demand he change a certain player. I felt sorry my friends couldn’t be at the stadium, but if throwing themselves into the TV screen would help, they’d do it without a second thought. After the German star striker scored the second goal of the first half, my Dutch friends couldn’t hold out any longer, spilling out F-words at the Dutch defence. One guy claimed the ‘game is over’ and swore he couldn’t care less about the rest of the game, although he was the first one back on the coach for the second

half. After Holland was finally defeated, the guys decided to drown their disappointment in bottles of beer. Having seen my friends’ moods being tossed around like roller coaster ride, I wondered why men are so obsessed with football. Later, while watching some game highlights, it suddenly occur-red to me that it’s the speed and strength behind each kick, pass and shoot. It’s the sweat and tears displayed on the field. It’s the moment when adrenaline explodes. The football pitch as battlefield. When the whistle blows, people fight for victory. While men are ‘evolving’ into more delicate, gentle and sensitive creatures nowadays, maybe football is one of the few things that still reminds them of how they used to be, if only for 90 minutes.

Lei Li, from Shanghai, China, is recent MSc graduate in science communication. She can be contacted at: LeiLivanShanghai@gmail.com

Noordwijk aan zee at sunset. (Photo: Erik Jansen)

The ‘Voornse Duinen’, are unique in Europe, with more than 100 bird species, Iceland ponies, Galloway oxen and many different plants species

(Photo: Chandra Elango)

07international studentsdelta. 19 28-06-2012

news in brief

Foreign eye‘Don’t Feed the Birds’. These kind of signs sprung up recently in my neighborhood, an area predominantly occupied by immi-grants and foreign students. Feeding the birds has become a bit of a political issue lately, with the right-wing PVV party leader Geert Wilders stirring up a contro-versy saying foreigners cause problems by feeding pigeons in the street. I must admit, when I first came to the Nether-lands, I fed pigeons freely in parks and other public places, not understanding the dirty looks from passers-by. While in Ukraine (as in many other countries), pigeons are treated as fluffy cute birds, here they’re considered dirty, disease-spreading vermin. And these kind of labels tend to be self-fulfilling: the Dutch city pigeons are much less plump and shiny than their well-loved Ukrainian cousins. Cut off from loving and plentiful human-provided food supplies, the Dutch birds must scavenge dumpsters and sidewalks for rotting leftovers, making them more likely to spread disease or become ill. So next time you’re in a park and craving some non-human company, don’t feed the birds. Instead, cuddle some kittens; eve-rybody likes kittens. (Photo: Olga Motysk)

Life after DelftDevin Malone, originally from Alaska, graduated from TU Delft in 2011 with an MSc in Industrial Ecology. He now works for DSM’s anti-infective busi-ness group.

BENNET COHEN

How did you end up working at DSM?”It’s kind of a long story, which goes back to when I was choosing my thesis topic. I wanted to do a project with a company or other external partner. At the beginning of my second year I started using my social network to inquire about possibilities. I emailed a lecturer from Erasmus University who gave a lecture for the Sustaina-ble Business Game at TU Delft. She forwarded the email to the cradle-to-cradle (C2C) liaison at Erasmus, who forwarded the mail to DSM’s corporate innovation center, which connected me to DSM’s Theo Jongeling, who was coming to TU Delft to give a lecture on C2C. After Theo’s lecture, we tal-ked. He said I seemed like a sharp guy who knew something about DSM and sustainability, and that I’d be a good person to look into the sustainability of bio-plastics produced in India.”

Your thesis involved qualitative research on how DSM defined sustai-nability.“Yes, it was pretty fascinating working with DSM on sustainability in its sup-ply chain. The sheer complexity and number of actors in today’s supply chains makes it difficult to manage. DSM has 10,000 direct and indirect suppliers, but the main contact is with immediate suppliers, and it’s very dif-ficult to get information from your suppliers’ suppliers.”

So your thesis work led to real work?“Through the thesis, I’d worked with many different departments within

DSM. Afterwards, I think DSM’s Human Resources department wasn’t quite sure what to do with me because of my non-traditional degree in indus-trial ecology). But because I had a lot of entrepreneurial experience on my resume, the anti-infectives group was interested in me and ended up offering me a job as a Project Manage-ment Officer working on a multi-year business development project. Funny enough, what I’m doing now has little to do with what I studied as an MSc student at TU Delft.”

What are the biggest changes from student life?“Well, I’ve stopped being dirt-poor, which is nice! (laughs). However,

I also feel that I’ve somewhat lost the ability to ‘steer my own ship’. As a student you’re free to set your own schedule, decide to go to class or not, etc. Working life is a lot more structured. It’s also been a transition to go from tackling huge problems as a student to becoming a junior-level employee with fewer responsibilities than higher ups. That being said, I’m psyched about my work at DSM and I’m planning to stay for a while. I’m learning a lot in my current role, and there’s also opportunity to make lateral moves to different countries or different business groups. I also have the opportunity to try different roles, such as project management, sales and others.”

Devin Malone proudly shows off his DSM corporate badge. (Photo: Bennett Cohen)

Unknown driverEvacuation traffic is prepared with simulations that do not take into account that drivers drive differently in unusual circumstances, says psychologist Raymond Hoogendoorn, a specialist in driving behavior whose graduating thesis focused on the influence of emotions on driving. For his PhD research, he studied driving behavior under time-stress conditions, such as when seeing an accident on the other side of the road and during adverse weather conditi-ons. His findings can be implemented in the Intelligent Driver Model computer program, thus making responses to crisis situations more adequate and the simulation of traffic more realistic.

‘Always look ahead’Frans van der Helm, professor of biomechatronics and biorobotics, has been awarded the Simon Stevin Master Prize, the largest award in the Netherlands for technical sciences. Prof. Van der Helm is doing an excellent job bringing fundamental research into practice and translating them to products. He heads two STW perspective programmes: NeuroSipe, which identifies the neu-rological background of motoric disorders; and H-haptics, which stands for a master–slave configuration for telemanipulation of robots, whereby the human user literally feels the feedback of what he is doing, whether it’s driving a car, mining metals from the deep sea or lifting a patient from her bed.

Study styles Everyone studies for exams in their own individual way. While some students prefer to shut lock themselves away in their rooms to study, or go home to their parents house, others can be found searching every day for a place to study in the TU Library. But even there some students still isolate themselves, but with music. Lakshmeesh Rao Mohre Maruthi (23) loves the music from his home country: India. On his laptop is a play list of all types of Indian music. “I can study really well with it,” says the student, laughing, as he takes of his headphones. Mohre Maruthi, an MSc student studying systems and control (3mE), is currently studying for a course called ‘model predictive control’. His exam is on July 3. He tries to ensure he’s at the Library by 10:00 each morning. He’s untroubled by any commotion occurring around him. In fact, he says it’s too quiet in his spacebox room to concentrate. Mohre Maruthi makes long days. He usually eats lunch at a Turkish fast-food place off campus. He cooks his own evening meals. And then it’s back to the library the next morning, where he remains until midnight.

New DeltaAfter the summer vacation, Delta will return in a new format. As of August 30, the weekly newspaper will be replaced by a twice-monthly Delta magazine. The daily news stories will appear on the website, and the background stories of the latest news in the magazine. In August, Delta will also launch an iPhone app, which will allow users to access the latest articles on our website. An Android version will be launched shortly thereafter. Further, readers can subscribe to our weekly digital newsletter. We hope that the new-look Delta will be well received. Please share your opinions of these changes with us.

Academic fraud Dirk Smeesters, a Belgian professor of consumer behaviour at Rotterdam’s Erasmus University is suspected of committing academic fraud, reports the NRC Handelsblad newspaper. Smeesters has since resigned his post. Last year, another professor at the Erasmus University was caught committing fraud. An integrity commission is now reviewing Smeester’s academic research. Smeesters has worked at Erasmus University’s Rotterdam School of Management since 2007.

Overweight immigrants And international research study of some 7000 children has found that children from immigrant families in the Netherlands are more likely to be obese than children of people who were born in the Netherlands. Among children whose first language is not Dutch, 26 percent were found to be overweight and 9 per-cent obese, while only 15 percent of children with native Dutch parents were overweight. There are various reasons for this, says Professor Johannes Brug, a research coordinator at VU Medical Centre, which participated in the study: “Consumption of soft drinks is usually higher among children from immigrant families, they are less likely to eat at regular mealtimes and often miss break-fast. These children also watch more television, play less sport and sleep less.” Family educational levels and income also play a role.

Stephan

lifestyle DeltA. 19 28-06-2012

tim

e o

ut

Sport

08

Is de consument klaar voor een stormbestendige paraplu? Het Product Evaluatie Laboratorium vindt al 25 jaar antwoord op dit soort vragen.

MARTINE ZEIJLSTRA

Hoe ontwerp je een nieuwe, slimme verpakking voor een schoonmaakmid-del? Of een goed flesje voor babyvoe-ding die kersverse ouders ook in slape-rige toestand makkelijk klaar kunnen maken? Je kunt als ontwerper achter de computer of tekentafel kruipen, een prototype in elkaar klussen en hopen dat de doelgroep je product meteen begrijpt. Maar wie een echt succesvol product op de markt wil brengen, kan niet zonder betrouwbaar consumen-tenonderzoek. Dat wist de TU Delft 25 jaar geleden ook en zette daarom het Product Evaluatie Laboratorium (PEL) op. Agnes Tan is er al vanaf het begin bij. “Binnen de faculteit Indus-

trieel Ontwerpen (IO) was er behoefte aan wetenschappelijk onderzoek met echte consumenten. Eerder zetten we studenten in bij het checken van ont-werpen. Maar bij babyvoeding werkt dat bijvoorbeeld niet omdat studen-ten meestal zelf geen baby hebben.

Alleen mensen die het zelf meemaken weten hoe het is om ’s nachts voeding klaar te maken.”De toenmalige hoogleraar, prof.dr. Walle Oppedijk van Veen, besloot daarom om een consumentenpanel binnen IO op te zetten. Na vele brieven en telefoontjes had het PEL zevenhon-derd Delftse huishoudens beschikbaar. “Delftenaren wilden graag meedoen omdat ze het fijn vonden betrokken te zijn bij de TU Delft”, zegt Tan. “En mensen vinden het vaak erg leuk om hun mening te geven over producten”,

zegt prof.dr. Jan Schoormans. Hij is verantwoordelijk voor de academische activiteiten van PEL. Door de jaren heen zijn er al veel producten door het inmiddels 1700 mensen tellende panel beoordeeld. Zo beoordeelden panelleden het prut-telende geluid van het koffieapparaat Senseo en de stormparaplu Senz. “De bedenkers van de Senz-paraplu had-den destijds geen cent te makken, maar wilden wel graag van consumen-ten weten of hun paraplu een kans maakte op de markt”, zegt Schoor-mans. “Hun paraplu was stormproof, maar zag er niet standaard uit. En dat kan een groot probleem zijn voor con-sumenten want zij willen vaak liever dat een nieuw product eruit ziet als alle andere soortgelijke bestaande producten. De meeste consumenten zijn conservatief over vormgeving en de makers wilden weten of hun idee niet te wild was.”Toch waren de panelleden enthousi-ast over de Senz-paraplu. “Omdat het scherm niet omklapt bij storm.” Het resultaat van het consumentenon-derzoek zien ze pas jaren later, zeg-gen Tan en Schoormans. “Wij staan aan het begin van een ontwerp en zeven er de grootste fouten uit”, zegt Schoormans. “Als een product al bijna klaar is, kun je het beter ergens anders testen. Maar lang voordat het klaar is kunnen wij met behulp van ons consu-mentenpanel wel goed testen of men-sen het product begrijpen.”Het nut van onderzoek binnen het consumentenpanel bewijst zich keer op keer, vinden Schoormans en Tan. “Veel ontwerpers denken dat ze een product hebben bedacht dat voor iedereen logisch is, maar dat is vaak niet het geval, zegt Schoormans. “Het kan nog zo’n mooi idee zijn om groen energieverbruik te willen ver-beelden met een boompje dat begint te groeien. Maar niet iedereen snapt dat. En daar kom je snel achter als het panel het product beoordeelt.”

Cultura Bunta Zomerfestival, zondag 1 juli van 12.00 tot 20.00 uur in het Poptapark. Toegang gratis.Kromstraatdiner, donderdag 12 juli vanaf 17.00 uur in de Kromstraat. Reserveren: 06-48662265 en info@quachet.com

Tips? Jimmy.tigges@hetnet.nlwww.pel.tudelft.nl

Een deelnemer aan de door Wave georganiseerde zwemloop in De Delftse Hout. (Foto: Hans Stakelbeek)

Het weer van een dag later, hevige onweersbuien en striemende windvlagen, hadden de organisatoren van de zwemloop van DSZ Wave niet hoeven hebben. Gelukkig, vorige week woensdag scheen er een vriendelijk zonnetje en heerste er een aangename temperatuur in de Delftse Hout, op en rondom de Grote Plas. Tegenvallende resultaten konden probleemloos worden weggegeten en –gedron-ken tijdens de afsluitende barbecue. Of de prestatie van Erik Simons hemzelf tegenviel is de vraag. Hij kwam als eerste van de 87 deelnemers uit het water, na 500 meter zwemmen. “Daarna deed hij erg zijn best om alsnog als laatste te eindigen”, zegt commissaris Anke Meulendijks. “Hij heeft heel langzaam gewis-seld en rustig aangedaan bij het lopen van de vijf kilometer. Hij wilde graag meedoen vanwege het zwemmen.” Het leverde Simons een tachtigste plaats op in het eindklassement. Clubgenoot Niels van der Wekken van Wave eindigde net als vorig jaar als tweede. Zijn tijd (27.52 minuten) was slechts 0.2 seconde langzamer dan die van winnaar Martin Vermeer, die nota bene in de tweede ‘min-der snelle’ groep gestart was. Snelste vrouw was Constanze Pruemmer, in 32.52, negen seconden sneller dan de nummer twee en beste deelneemster van Wave, Julia van der Burgt. Meulendijks was verheugd over de grote opkomst: “Veel stu-denten, ook uit Leiden en Rotterdam, maar daarnaast ook veel niet-studenten.” De jongste was Mika Westenberg, die als zeventigste eindigde. Volgens Meulen-dijks is hij nog een basisscholier. Op dezelfde woensdag speelde het Nederlands lacrosse-tiental de openingswed-strijd van het EK in het Olympisch Stadion in Amsterdam. De plek waar lacrosse ooit demonstratiesport was, tijdens de Olympische Spelen van 1928. Het duel had een flinke Delftse tint, aangezien vijf selectiespelers van de studentenver-eniging The Barons afkomstig waren. Aan Duitse zijde troffen zij ook nog eens hun clubgenoot Tim Wunderlich aan. Oranje ging gelijk op met de topfavoriet, hetgeen resulteerde in een nipte nederlaag (9-8). In de dagen daarna leden de Nederlanders echter dikke nederlagen tegen Zweden (13-7), Ierland (11-7), Fin-land (13-3) en Engeland (18-4). Geen man overboord, want de poulewedstrijden dienden louter ter besnuffeling van elkaar en plaatsbepaling in de afvalronden. De honkballers van Hitmanics zijn intussen een aardig eind op streek in de com-petitie. Zaterdag werden ze op eigen veld door Neptunus 4 getrakteerd op een 12-6 nederlaag. Na acht wedstrijden staat de vijfdeklasser keurig in de midden-moot, met vier overwinningen en vier nederlagen. Doelsaldo 68-58. (JT)

Zoete zomerfeestjes

Delftse proefkonijnen

Het affiche is niets meer dan een reusachtige afbeelding van een raketijsje. Het Cultura Bunta Zomerfestival op 1 juli in het Poptapark, moet dus wel heel lek-ker zijn.

Als de regen met bakken naar beneden komt, mag je wel een heel zonnig programma neerzetten om de naam zomerfestival nog eer aan te doen. Nyama, ook organisator van het jaarlijkse Orange Sun Festival in Delft, weet gelukkig niet beter. Het Cultura Bunta Zomerfestival – opvolger van het sinds dit jaar ter ziele Nyama Festival - draait om zonnige muziek uit verschillende werelddelen. Listig, in een land waar alleen carnavalsmuziek nog een beetje beweging in de heupen krijgt, maar de organisatie is niet voor één gat te vangen. Want waar zijn Nederlanders wél dol op? Eten! Dus is er een terras met allerlei exotische hapjes en drankjes. Wie zich daar dan genoeg moed heeft ingedronken, kan meedoen aan muziek- en dans-workshops. Gratis; ook al zo lekker Nederlands. Op het podium kun je luisteren naar ‘de Neder-landse Radiohead’ Bloomfield, de in Delft wereld-

beroemde Rundfunk dj’s, en vooral naar heel veel Cubaanse en Jamaicaanse muziek. Conjunto Tres Dos, bijvoorbeeld. En Rude Rich & The High Notes, die heuse Jamaicaanse ska spelen. Daar kan geen regenbui tegenop. Bij het jaarlijkse Kromstraatdiner, op 12 juli vanaf 17.00 uur in de – verrassing – Kromstraat, ligt dat iets gevoeliger. Voor € 22,50 eet je er een vier-gangenmenu in de buitenlucht, met gerechten van verschillende horecaondernemers. Chinese amuses, een Afrikaans voorgerecht, het beste van restaurants De Kromme en Eet- en Proeflo-kaaltje De Kurk als hoofdgerecht en een dessert van nieuwkomer Pastorius; diverser kun je het niet krijgen. Mét wijnproeverij natuurlijk, en live muziek. ‘Het klinkt als een dorpsfeest in hartje Frankrijk’, denkt de organisatie, ‘maar toch vindt het plaats in de binnenstad van Delft.’ (JH)

De meeste consumenten zijn conservatief over vormgeving

(Afbeelding: PEL)

Janneke Blijlevens

Typically the Best?Perceived Typicality and Aesthetic Appraisal of Product Appearances

Typically the Best

Janneke BlijlevensISBN 978-90-8570-315-0

09lifestyleDeltA. 19 28-06-2012

appslo

nD

on

cA

LLin

g

Beter spellenLeuk *****Handig *****Bediening *****Prijs € 1,59

Platform: iPhone, iPod Touch en iPadOntwikkelaar: Maarten Minter @ Noordhoff Uitgevers

Moet ik naar de dokter?Leuk *****Handig *****Bediening *****Prijs € 0,79

Platform: iPhone, iPod Touch en iPadOntwikkelaar: Mindd BV

Sommige studenten lopen er rond sinds ze een peu-ter waren. Blote voeten in het gras en uren in de zweefmolen. De Parade is al 22 jaar een vakantie in de vakantie. Vanaf volgen-de week staat het festival in Den Haag.

JORINDE HANSE

Er zijn maar weinig festivals zo relaxt en vrijblijvend als De Parade. Liters rosé op lange banken, hapjes in de zon, je pijpen opgestroopt en haren in een knot. En ach, af en toe een voor-stellinkje tussendoor voor een paar euro entree. Op de bonnefooi, want ze zijn toch allemaal leuk. Flower power all over again. Een piepkleine, andere wereld – ver weg van het normale, alledaagse leven. En dat middenin de stad.De zweefmolen – blauwe plekken oplopen, misselijk worden, en gewoon nog een keer instappen – is de icoon van het festival, maar De Parade, het grootste reizende theaterfestival ter wereld, draait natuurlijk om de the-atervoorstellingen. De ene nog gek-ker dan de andere, en schijnbaar zo ongeregisseerd, dat Lieke van Lex-mond er deze zomer spontaan haar acteercarrière weer voor oppakt. In de voorstelling ‘Ik hou het hier niet meer uit’, over een stelletje dat een macrobiotische camping opzet in Bulgarije, speelt ze maar liefst zes rollen. Niks bijzonders overigens, want het festival is juist bedoeld om artiesten buiten hun kaders te laten treden. Acteurs die zingen, dansers die musiceren; alles kan. Bekend en onbekend door elkaar, zoals actrice Loes Luca met haar Nénette et les Zézettes jarenlang te zien was naast nieuw talent en het Ro Theater, Ellen ten Damme en Spinvis nu het podium betreden naast gouden ouden als De Levende Jukebox.De eerste standplaats, Rotterdam, is

ondertussen al aangedaan; de bonte kermisstoet strijkt van 6 tot 15 juli neer in het Westbroekpark in Den Haag – om vervolgens nog door te trekken naar Utrecht en Amsterdam. De organisatie van het festival struint het hele jaar voorstellingen af om spelers te ronselen. Wat zij uitein-delijk neerzetten op De Parade, blijft een verrassing tot het moment dat ze op het podium staan. ‘Bij wijze van spreken wordt iedereen op zijn idee en

blauwe ogen aangenomen’, zei artis-tiek directeur Nicole van Vessum in de Theaterkrant. ‘Dat is dus altijd heel spannend, soms heb je een voorstel-ling die grandioos mislukt, maar dat is ook de charme van de Parade.’ Het idee is namelijk dat je als bezoeker de voor-stellingen óók bezoekt op de mooie ogen van de insmijters. Vaak zijn het gewoon de acteurs zelf, die dansend, zingend, lonkend als ware proppers het festivalterrein af gaan om publiek hun tent of stacaravan in te lokken.Dat is trouwens wel op eigen risico. Zes jaar geleden nog ging er op het

Oerol-festival iets gruwelijk mis met een act die groot is geworden op De Parade: acteur Jos van Wees, van het theaterduo Hendrick-Jan de Stunt-man, liep ernstige botbreuken op toen de kabel waarmee hij op acht meter hoogte tussen twee auto’s hing, los-liet. Zoveel stuntwerk is sindsdien niet meer te zien op het festival, maar gelukkig kun je kiezen uit bergen andere ludieke voorstellingen. In de totaal 55 speeldagen van De Parade zijn in totaal zestig verschillende voorstellingen te zien, van gemid-deld een halfuur per keer. Zo loop je in Utrecht langs de supermarktscan om vervolgens absurde verhalen aan te horen over wat voor supermarktpro-duct jij bent. In Den Haag kun je tot die tijd alvast een lekker potje dansen, bij onder anderen Maison du Malheur, Afrit 5 en Steye. Als er één manier is om het collegejaar achter je te laten, dan is het wel als gelegenheidshippie in Den Haag.

Beachvolleyer en TU-student Daan Spijkers vertelt over zijn ultieme pogingen om zich te kwalificeren voor de Olympi-sche Spelen, deze zomer in Londen. Met veel tumult rond-om de dopingcontrole.

De kater was nog volop aanwezig, meldde beachvolleyer Daan Spijkers maandagmid-dag telefonisch vanuit Alanya. Eén puntje was de Delftse bouwkundestudent met zijn teammaat Emiel Boersma zondag in Turkije verwijderd van een felbegeerd deelnamebe-wijs aan de Olympische Spelen. In het lan-dentoernooi om de Continental Cup had het koppel samen met het duo Robert Meeuw-sen/Alexander Brouwer gedaan wat moest: de finale halen. Tegen de Noren leverden de vier partijen een 2-2 stand op, waarna een golden set moest beslissen over Olympische kwalificatie. Voor Nederland namen Boersma en Spijkers het op tegen Iver Horrem en Geir Eithun. De Nederlanders bogen in een

bloedstollend gevecht een 5-2 achterstand om in een voorsprong van 6-5, kwamen op twee punten voorsprong (9-7), maar gaven die na 11-9 weer uit handen. Bij 14-13

stonden de Nederlanders op matchpoint en daarmee op de drempel van de Olympische Spelen. Drie punten later hadden de Noren gewonnen: 14-16. “Dat zij op hun eigen ser-vice op 14-14 kwamen en ons matchpoint wegwerkten, was niet zo gek. Maar bij 14-14 werden we geblokt en daarna… weet ik eigenlijk niet meer wat er gebeurde”, aldus de balende Spijkers. “Op zo’n moment zijn wij bewust bezig met het spel te spelen en niet met de gevolgen van de uitslag.”Na de wedstrijd was er tumult rondom de dopingcontrole. ‘Turkse dopingcontrole is fucking maffia!!! Stelletje fraudeurs!’, twit-terde de geërgerde Spijkers. Nadat Boersma tijdens het toernooi al tweemaal was gecheckt op doping, was het duo zondag na de finale opnieuw aan de beurt. “Die man liet ons een lootje trekken om te bepalen wie van de twee naar de doping moest. We trokken nummer 1. Toen ik hem naar het andere lootje vroeg, waar 2 op hoort te staan, wilde hij dat niet laten zien.” Er ont-stond een nare situatie. Spijkers schakelde de Wada (World Anti-Doping Agency) in, die de man verordonneerde om het andere lootje te laten zien. “Daar stond dus ook een

1 op. Hij wilde gewoon dat ik ging plassen. We hebben een officiële klacht ingediend.”Maandenlang reisden Boersma en Spijkers de halve wereld rond om via goede resulta-ten bij diverse worldcupwedstrijden kwalifi-catie voor Londen af te dwingen. Dat lukte net niet. Nu de extra kwalificatiekans via het toernooi in Turkije is verkeken, volgt er nog een allerlaatste kans, de komende dagen in Moskou. Daar strijdt Nederland, met dezelfde twee duo’s als in Turkije, met alle nummers twee en drie van de verschillende Continental Cups om nog twee allerlaatste plaatsen in Londen. Nog altijd heeft Spij-kers een onverwoestbaar geloof in de goede afloop: “We staan zó goed te spelen. Europa is het sterkste continent. Als we blijven spe-len zoals we nu doen, heb ik er nog steeds vertrouwen in.” (JT)

De Parade, van 6 tot 15 juli in het West-broekpark in Den Haag. Daarna nog te zien in Utrecht en Amsterdam. Op maandag, dinsdag en donderdag geopend van 15.00 tot 1.00 uur, op woensdag en zondag van 14.00 tot 1.00 uur, op vrijdag van 15.00 tot 2.00 uur en op zaterdag van 14.00 tot 2.00 uur. Toegang: €2,- tot €10,- per voorstelling/attractie. Toegang tot het terrein is gratis tot 16.00 uur en daarna €7,-. www.deparade.nl

Dit was de laatste aflevering van London Cal-ling. De Olympische Spelen vinden plaats van 27 juli tot 12 augustus. De roeifinales zijn van 1 t/m 3 augustus. De beachvolleyprijzen worden op 9 augustus verdeeld.

Sleutelen aan jezelf

Onverwoestbaar vertrouwen in goede afloop

Misselijk worden in de zweefmolen

Daan Spijkers. (Foto: Sam Rentmeester)

De voorstellingen bezoek je op de mooie ogen van de insmijters

Er zijn maar weinig festivals zo relaxt en vrijblijvend als De Parade. (Foto: De Parade)

Ieder zijn mankementjes. Maar veel van die onge-makken fiks je gewoon met een simpele app.

Creatievelingen kunnen niet rekenen en techneuten kunnen niet spellen. Zomaar wat vooroordelen die maar al te vaak kloppen. Sterker nog: ook veel creatievelingen kunnen niet spel-len. Zonde! Want dan mag je nog zo’n prachtig, wetenschappelijk onder-zoek hebben gedaan; het komt alles behalve lekker uit de verf als je paper knalt van spelfouten. Kom op: als basisscholieren zich momenteel mas-saal opgeven voor het tv-programma ‘Spellingstrijd’ (of was het nou spel-lingsstrijd?), kun jij als TU-student toch niet achterblijven bij het opkrik-ken van je taalkunde? De app is nog een leuk speeltje ook, zie het als een variant op de sudoku of kruiswoord-puzzel die je anders zou maken op

je strandmatje. Elke dag ontvang je vier meerkeuzevragen op je telefoon, en per week komen de meest voorko-mende spellingsitems voorbij, com-pleet met uitleg. Zo train je je taal-vaardigheid vliegensvlug.Nou, dan is dát probleem vast opge-lost. Maar soms mankeer je iets dat zich lastiger laat tackelen met brain training. De app Moet ik naar de dok-ter? beantwoordt de hamvraag aan de hand van wat simpele vragen. Stuur-den alle vorige medische apps je bij elk verdacht vlekje, kuchje of krie-beltje met bloedspoed naar de eerste hulp, deze app laat zien wanneer het allemaal best meevalt of nog wel een dagje kan wachten. Lekker Hollands. En een tikkeltje link, want soms is er natuurlijk wel echt wat aan de hand. Gebruik dus je – tenminste wel nog gezonde – verstand, plak een pleister en smeer ‘m met die spellingsapp naar het strand! (JH)

10reportage DeLta. 19 28-06-2012

vAN bLAD TOT kRANT TOT MAGAZINEVan A4-tje met mededelingen tot professionele universiteitskrant. Delta kende de afgelopen 44 jaren een roerig bestaan. De professionalisering naar een onafhankelijk journalistiek blad leidde zelfs tot handtekeningenacties tegen de redactie.

SASKIA BONGER EN CONNIE VAN UFFELEN

Het enige wat de faculteiten bindt is de centrale verwarming, zo luidde ooit een gezegde aan de TU Delft. En anno 1969 was het enige communi-catiemiddel de telefoongids. Er bestonden welis-waar wat afdelingenbladen, maar die bedienden meestal hun eigen doelgroepjes. Daar moest van toenmalig rector prof.dr.ir. Verhagen verandering in komen. Verhagen signaleerde ‘een versnelde ontwikke-ling in het wetenschappelijk onderwijs’ en vond dat mensen daarbij betrokken moesten worden. ‘Zonder misverstanden door gebrek aan commu-nicatie. Die communicatie verbeteren is de taak van THD-nieuws’, schreef hij op 8 januari 1969 op de voorpagina van het eerste - experimentele - nummer van THD-nieuws. Het zakelijke ‘informatieblad van de Technische Hogeschool Delft voor personeel en studenten’ bestond uit één A4-tje en verscheen om de twee weken. Er stonden benoemingen in, een agenda en aankondigingen van lezingen. Een redactie-commissie, min of meer onder auspiciën van Verhagen, selecteerde de door anderen geschre-ven stukken. In een enquête gaf een meerderheid aan het met belangstelling te lezen. Anderhalf jaar na de eerste uitgave volgde een volledige resty-ling en verscheen in het colofon een redacteur, een medewerker van de afdeling voorlichting. Een redactieraad was verantwoordelijk voor de inhoud.Langzamerhand verschenen er echte artikelen en

op 9 maart 1973 de eerste foto. Daarop geven de voorzitter van de Delftse hogeschoolraad H. Koe-nen en de toenmalig minister van onderwijs Chris van Veen elkaar afstandelijk een hand. De minis-ter was naar de TH gekomen omdat hij - na het opstappen van het college van bestuur - nieuwe verkiezingen wilde voor de hogeschoolraad, maar de raad wilde dat niet.

In collegejaar 1973-74 werd THD-nieuws samen-gevoegd met het personeelsblad THD-medede-lingen. Er kwam een maandelijkse bijlage over wetenschappelijke onderwerpen. Voor de rest bleef alles bij het oude: de redactieraad bepaalde wat er in het blad moest komen en de voorlich-tingsdienst voerde dat uit.

PartijbladVanwege democratisering werd de redactieraad benoemd door de hogeschoolraad, waardoor de raadsfracties Demokratisch Beleid en AAG veel invloed in de publiciteit kregen. Dat leverde eind 1975 het verwijt op dat THD-nieuws zich had ontwikkeld tot een partijblad. De redactie, die met de voorlichtingsdienst weinig meer te maken had, beet fel van zich af en noemde de beschuldi-gingen ‘in strijd met de meest elementaire rege-len van gewoon burgerlijk fatsoen’.In september 1975 volgde weer een experiment:

het blad werd gesplitst in een nieuwsblad en een ‘techno-magazine’ dat tot en met december 1977 verscheen. Dit magazine van 32 pagina’s was een public relationsblad vol opgepoetst onderzoeks-nieuws. Er verschenen themanummers over onder meer milieukunde, kernenergie en universitaire ontwikkelingssamenwerking. Het eerste A4-tje uit 1969 evolueerde in augus-tus 1976 naar een hogeschoolblad in kranten-formaat met een interimredactie samengesteld uit externe journalisten, los van de dienst Voor-lichting. Het was echter niet alleen de uiterlijke vorm die veranderde. Het was niet meer vanzelf-sprekend dat de aangeboden informatie zomaar en ongewijzigd werd gepubliceerd. Een aange-dragen stuk kon worden uitgebreid tot voorpa-ginanieuws of, ingekort, terechtkomen in de brievenrubriek lezershoek. Daar waren dan wel criteria voor wat betreft leesbaarheid, actualiteit en nieuwswaarde.Het leverde het blad veel kritiek op. Bij Mijn-bouwkunde en Elektrotechniek volgden zelfs handtekeningenacties. Critici vonden de keus van de artikelen te eenzijdig en klaagden over het weigeren van kritische bijdragen en zakelijke mededelingen. De redactie schreef eind 1976 dat de ergernissen ‘een rechtstreeks gevolg waren van een professionelere aanpak en de omvorming van THD-nieuws naar een onafhankelijk persor-gaan’.In januari 1978 werd een scheiding tussen berichten over wetenschappelijk onderzoek, onderwijs en bestuur niet meer zinvol geacht. THD-nieuws en techno-magazine werden samen-

gevoegd. Prof. W. Crouwel en G.J. Leuvelink van Industriële Vormgeving ontwierpen het strak vormgegeven THD-nieuws in magazine-vorm.Het tweewekelijkse blad belandde in rustiger vaarwater door een striktere scheiding tussen berichtgeving en meningsvorming. De redactie schreef veel over bestuur en onderzoek aan de TH, maar ook over nationale en zelfs internati-onale politiek. Door bezuinigingen kromp het magazine van 32 naar 24 pagina’s, maar dat was niet genoeg. Het ging op 12 januari 1983 over op krantenpapier maar verscheen voortaan wel wekelijks en onder een nieuwe naam: Delta. De lay-out werd ontworpen door vijf studenten industrieel ontwerpen. Er verschenen vervolgens enkele speciale edities van Delta: eind 1983 een van vier pagina’s van-wege een bestuurscrisis en in maart 1989 een op een gewoon A3-tje, vanwege een staking bij de drukkerij.In datzelfde jaar kaapten anti-apartheidsacti-visten de volledige oplage vanwege een Shell-advertentie. Zij wilden de gewraakte pagina eruit scheuren en vervangen door een pamflet, maar de redactie was hen voor en liet de hele oplage opnieuw drukken.

Staat in een staatBegin jaren negentig trof de nieuwe hoofdredac-teur, Richard Meijer, een redactie aan die fun-geerde als een ‘staat in een staat’. “De redacteu-ren waren ervan overtuigd dat zij wel wisten wat goed was voor de universiteit.” Dat paste in de tijd. “We zaten op het hoogtepunt van de grote

8 januari 1969 11 februari 1972 September 1973 Juli 1976

Het enige wat de faculteiten bindt is de centrale verwarming

20 augustus 1976 27 januari 1978 17 augustus 1989 5 juni 1997 9 januari 2003 13 januari 2011

11reportage DeLta. 19 28-06-2012

democratie. De krant speelde daarin een poli-tieke rol. Hij stond vol met uitgebreide artike-len over het beleid van het universiteitsbestuur, over de financiën en over het politieke spel in de universiteitsraad.” Meijer vond dat de redactie te veel in een isole-ment leefde en dat de verhoudingen met de uni-versiteit te gespannen waren. Hij streefde naar een meer ontspannen relatie, ‘ieder in zijn eigen rol’.

Onderdeel van de verandering werd een vernieu-wing van het blad. Het accent ging meer richting algemene onderwerpen en reportage-achtige artikelen. “Daardoor kregen we behoefde aan een andere vorm en indeling en aan nieuwe rubrie-ken.” Vanaf juni 1997 kreeg Delta die nieuwe opmaak, met de Griekse god Prometheus die als een ‘duiveltje’ door de bladtitel springt.Eind jaren negentig en de eerste jaren na de eeuwwisseling was Meijer directeur marketing en communicatie. Na enig nadenken kan hij wel instemmen met de constatering dat hij dat mede kon worden doordat hij nooit op ramkoers had gelegen met het college van bestuur en daar ook niet op uit was geweest. Wat niet wil zeggen dat er nooit meningsverschil-len waren. Die waren er zelfs toen Meijer M&C-

directeur was en de krant in 1998 een nieuwe hoofdredacteur zocht. Redactie en redactieraad – waar Meijer in zat – dachten een geschikte kan-didaat te hebben gevonden in Frank Biesboer. Die kandidatuur werd afgeschoten door het col-lege van bestuur, omdat Biesboer bij de linkse krant De Waarheid had gewerkt. Meijer: “Ik was daar natuurlijk niet blij mee. Kennelijk heeft het wantrouwen ook bij de bestuurders langer in de genen gezeten dan ik dacht.”In 2002 werd Meijer opnieuw, tot aan de reorga-nisatie OOD uit 2005, hoofdredacteur van Delta.

Interim-hoofdredacteur Sjaak Priester was vlak daarvoor al begonnen met een nieuw ontwerp van Delta. De krant moest moderner en frisser. Maar vooral was er ruimte nodig voor nieuwe rubrieken, over wetenschap, lifestyle, onder-wijs. Met de veranderingen in de jaren negentig wilde de redactie losser komen van bestuur en politiek. Volgens Meijer ging de krant ‘dus meer aandacht besteden aan de andere pijlers van de universiteit’.Het ontwerp waarmee de redactie vanaf januari 2003 werkte, steunde op grote foto’s en ‘func-tioneel wit’ op de pagina’s. Naarmate de jaren verstreken werden de foto’s en de witruimtes kleiner, omwille van de tekst. De laatste grote verandering, in januari 2011, borduurde voort op het ontwerp uit 2003. De krant ging door de reorganisatie herijking van twintig naar zestien pagina’s, waarmee het func-tioneel wit en de grote foto’s definitief tot het verleden behoorden. Door de combinatie met een ander lettertype kon de inhoud goeddeels overeind blijven. Anderhalf jaar later verschijnt Delta nu voor de laatste maal als wekelijkse krant. Na de zomer komt daar iedere twee weken Delta Magazine voor terug. Weer met een ruimtelijke opmaak. Maar het belangrijkste zal zijn om het blad een nieuwe rol te geven: van agendavolgend naar agendabepalend.

Delta online‘Vrij snel in de jaren negentig’ ging Delta online, herinnert oud-hoofdredacteur Richard Meijer zich, ‘als één van de eerste media in Nederland’. Delta was er zelfs zo vroeg bij, dat Meijer bij de TU Delft bot ving met zijn internetplannen. De univer-siteit was nog niet zo ver. Dankzij een paar studenten elektrotechniek kwam er toch een website. Die werd eens in de week ver-verst met de inhoud van de laatste papie-ren krant. En zo bleef het tot de brand bij Bouwkunde, in 2008. De redactie moest een aparte weblog in het leven roepen om de ontwikkelingen van uur tot uur te kunnen verslaan. Nog datzelfde jaar zag een ver-nieuwde website het levenslicht, waarmee het mogelijk werd het dagelijkse nieuws te coveren.

In datzelfde jaar kaapten anti-apartheidsactivisten de volledige oplage vanwege een Shell-advertentie

20 augustus 1976 27 januari 1978 17 augustus 1989 5 juni 1997 9 januari 2003 13 januari 2011

Delta Magazine augustus 2012 (nulnummer)

12DELTA. 19 28-06-2012 loopbaan

13DELTA. 19 28-06-2012 loopbaan

OOG vOOR DE cONTExTJarrik Ouburg wil architectuur hand in hand laten gaan met andere culturele disciplines. “Architectuur moet veel meer zijn dan bouwen om het bouwen. Pas als het zeggingskracht heeft en maatschappelijke problemen oplost, doet het er toe.”

MARTINE ZEIJLSTRA

Op de werkplek van Jarrik Ouburg (36), hoofd van de masterop-leiding architectuur aan de Academie van Bouwkunst Amsterdam, komen kunst, techniek en architectuur in het klein samen. De maquettes vol miniatuurkunstwerken laten goed zien hoe archi-tectuur en kunst elkaar in het groot versterken. Enthousiast laat hij foto’s en een maquette zien van een tentoonstellingsruimte in kasteel Duivenvoorde, die hij ontwierp. “Het rode tapijt in het kas-teel heeft een hexagonaal vlak in het midden. Toen werd het hel-der: de tentoonstellingsruimte moest ook een hexagonale ruimte worden en als een paviljoen op het kleed worden geplaatst. Het leek alsof het kleed voor het paviljoen was ontworpen in plaats van andersom.”De architect houdt van de combinatie kunst en architectuur. In zijn nieuwe functie als hoofd masteropleiding architectuur, pro-

beert hij een goede combinatie te vinden tussen architectuur en andere disciplines. “Het interessante aan kunst is dat bijna alles een uitspraak is. Architectuur is dat ook, maar minder direct. Er is altijd een opdrachtgever en een programma waaraan een gebouw moet voldoen. Het gevaar ligt op de loer dat een ontwerp niet meer dan een oplossing wordt. Architectuur moet veel meer zijn dan bouwen om het bouwen. Pas als het zeggingskracht heeft en maatschappelijke problemen oplost, doet het er toe.”

KersenbloesemfeestOp de faculteit Bouwkunde in Delft was Ouburg nog niet zo bezig met andere culturele disciplines. Hij leerde er vooral analytisch denken. In Japan, waarnaar hij na zijn studie vertrok, werden die denkbeelden flink op de kop gezet. De echte eyeopener was tijdens hanamy, het kersenbloesemfeest. Heel Japan viert dan feest. “Het is een soort Koninginnedag, maar dan een paar dagen lang. Daarna begon het te waaien en kwam er een bloesemregen. ‘Wat zonde’, zei ik tegen een vriend. Maar zo zien zij het niet. Het verval wordt ook gevierd. Het hoort bij de cyclus van het leven.”Dat is volgens hem ook te zien in de Japanse architectuur. Japan-ners breken monumenten als het Ise Shrine iedere twintig jaar af, om het daarna weer precies zo op te bouwen. “Zo gaat de kennis van het bouwen nooit verloren.” Toch ziet Unesco het heiligdom dat al sinds 690 op dezelfde plek wordt herbouwd, niet als een monument. Ouburg vindt dat raar. Vooral omdat de Amsterdamse

grachtengordel vol staat met monumenten die door de jaren heen constant transformeerden. “De rest van de stad evolueert. Je kunt de tijd niet bevriezen. Als een grachtenpand afbrandt, is het beter om een discussie te voeren over wat een monument maakt en wat niet, dan terug te gaan in de tijd. Het gaat erom wat je met de context doet.”Dat is hem vooral belangrijk omdat door de crisis geen grote nieuwbouwprojecten meer op stapel staan, denkt Ouburg. “Oude gebouwen moeten vernieuwd worden om vitaal te blijven, ondanks of juist dankzij de crisis.”Samenwerken met andere disciplines en oog voor de context zijn daarbij van groot belang, vindt Ouburg. Soms resulteert dat met oog voor de historische context, zoals in een oude genieloods in Vijfhuizen, een Unesco-monument. Ouburg won een prijsvraag en mocht het gebouw renoveren. Alle nieuwe bevestigingselementen zijn geïnspireerd op de oude gelaste bouten. En er wordt gebruik gemaakt van ruimtedekens van de Nasa om ervoor te zorgen dat de ruimte in de zomer koel blijft en in de winter warm. Moderne technieken zorgen ervoor dat het karakter van de monumentale loods behouden blijft. Andere architecten wilden complete bouw-sels om de genieloods heen zetten om het klimaatprobleem op te lossen, Ouburg vond dat zonde van het gebouw, en zijn team won daardoor de prijsvraag.

Gewaagd planBij andere prijsvragen is het soms belangrijker om de histori-sche context los te laten, vindt de architect. Voor het Serlachius Museum Gösta in Finland bedacht hij een aanbouw op een eilandje naast het museum die helemaal rondom het eilandje loopt. Juist om het oude gebouw, waar het museum in huist, intact te laten. “Het oorspronkelijke museum was al helemaal af, het zou zonde zijn om daar allerlei bijgebouwen aan vast te bouwen.”Zijn idee werd niet uitgekozen, maar daar heeft Ouburg geen moeite mee. “Het was een gewaagd plan dat perfect bij het museum paste, maar blijkbaar dacht de opdrachtgever daar anders over. Dan pas-sen we gewoon niet bij elkaar.”Als hoofd van de opleiding architectuur aan de Academie van Bouwkunst hoopt hij zijn studenten bewust te maken van de con-text waarin ze bouwen en ze te enthousiasmeren voor het vak. De

Academie van Bouwkunst is anders dan de TU Delft, zegt hij. “In Delft zijn veel studenten, alleen al in het eerste jaar. Op de Aca-demie van Bouwkunst zitten ambitieuze studenten die vier dagen per week werken en daarnaast studeren. Ze zijn verantwoordelijk en willen betere architecten worden. Daar hebben ze alles voor over. Die toewijding hoef je ze niet meer te leren. Dat is een andere instelling dan studeren voor je diploma. Hier kennen de docenten en studenten elkaar allemaal, omdat de groepen veel kleiner zijn, waardoor je het onderwijs meer kunt richten op de individuele student in plaats van op een jaargang.”De Academie wil volgens hem een denktank voor de stad Amster-dam zijn. Ouburg wil bijvoorbeeld een samenwerking tussen de Academie en de Dienst Monumenten en Archeologie zoeken en daarmee de felbegeerde discussie over monumenten aanzwenge-len. “Studenten zijn vrijer in hun ontwerpen. Ze worden nog niet

gehinderd door alle mitsen en maren rond historisch bouwen en kunnen goed de potentie van plekken in de stad laten zien met behulp van hun projecten.”Maar het allerbelangrijkste kenmerk van de Amsterdamse onder-wijsinstelling is volgens hem: “De Academie voor Bouwkunst is een onderdeel van de Hogeschool van de kunst, waarbij alles wat ze doen een uitspraak is. We kunnen elkaar helpen. Kunstenaars denken vaak niet zo praktisch na en technische studenten juist wel. Met meerdere typen studenten leer je ook meer van elkaar. Samen krijgen we een bredere basis en daarmee een breder, rijker ontwerp met meer inhoud.”

’Je kunt de tijd niet bevriezen’

’Het interessante aan kunst is dat bijna alles een uitspraak is’

Beeld van de tentoonstellingsruimte die Jarrik Ouburg ontwierp voor kas-teel Duivenvoorde. (Foto: Jarrik Ouburg)

Naam: Ir. Jarrik Ouburg (36)Woonplaats: AmsterdamVerliefd/verloofd/getrouwd: Samenwonend, een kindStudie: BouwkundeAfstudeerrichting: ArchitectuurAfstudeerjaar: 2000Loopbaan: Jarrik Ouburg won in 2001 de Archiprix International, de internationale prijs voor het beste afstudeerplan ter wereld op het gebied van architec-tuur, stedenbouw en landschap. In 1998 werkte hij bij E2A in Zurich als architect. In 2001 ging hij aan de slag bij de Architecten Cie. in Amsterdam. Een jaar later werkte hij bij Toyo Ito&Associates in Tokio. In Japan was hij ook onafhankelijk onderzoeker van 2002 tot 2003 bij het Tokio Institute of Technology. Van 2003-2007 werkte hij bij Xaveer de Geyter Architecten in Brussel. In 2008 begon hij zijn eigen bureau, Office Jarrik Ouburg. Daarnaast is hij aangesteld als hoofd masteropleiding architectuur aan de Academie van Bouwkunst Amsterdam.

(Foto’s: Sam Rentmeester)

Maquette van een tentoonstellingsruimte. (Foto: Jarrik Ouburg)

14mededelingen DElTa. 19 28-06-2012

15mededelingen delTA. 19 28-06-2012

Delta

Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo be-knopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Alle promoties, intree- en afscheidsredes genoemd in deze agenda vinden, tenzij anders vermeld, plaats in de Aula van de TU, Mekel-weg 5, Delft.

Delta

Inleveren kopij Bijdragen van faculteiten, diensten en overigen voor de rubriek 'Agenda' in Delta ontvangt de redactie graag per e-mail: delta@tudelft.nl. Bijdragen dienen zo be-knopt mogelijk te zijn. De redactie behoudt zich het recht voor om in te korten. Aanleveren vóór vrijdag 14.00 uur.

Aankondigingen

AnnouncementsAgenda> Jaargang 44

Delta is het informatie- en opinie-blad van de TU Delft, verzorgd door een journalistiek onafhankelijke redactie.

> RedactieFrank Nuijens - @FrankNu, (hoofdredacteur)Katja Wijnands - @kwijnands, Dorine van Gorp - @dorinevangorp,(eindredactie)Saskia Bonger - @sbongerTomas van Dijk - @tomasvdConnie van Uffelen - @ConnievanU Jos Wassink - @joswashere (verslaggeving)

> MedewerkersTina Amirtha, Bennett Cohen, Kees Custers, Willemijn Dicke, Jessica van den Doel, Patrick van der Duin, Chandra Elango, Robbert Fokkink, Jorinde Hanse, Dap Hartmann, Auke Herrema, Desiree Hoving, Erik Huis-man, Devin Malone, David McMullin, Olga Motsyk, Gunjan Singh, Ionica Smeets, Jimmy Tigges, Stephan Timmers, Ellen Touw, Maurits van der Ven, Vikrant Venkataraman, Robert Visscher, Daan Vos, Rutger Woolt-huis, Martine Zeijlstra

> Foto‘sSam Rentmeester(sam@samfoto.nl) Hans Stakelbeek (info@stakelbeek.com)

> Vormgeving & Lay-OutLiesbeth van Dam

> MededelingenMartin Kers (m.kers@tudelft.nl)

> Redactieraaddr. B.B. Scholtens (voorzitter), G.K. Berghuijs, MSc, mr.drs. S.J. Hessing, prof.dr. M.J. van den Hoven, mr. J.J.M. Kok, R.H.G. Meijer, T. Niks, ir. M. Persson, prof. dr. B.J. Thijsse, dr.ir. C.A.J.R. Vermeeren

> Redactie-adressenUniversiteitsbibliotheekKamer 0.18-0.28Prometheusplein 12628 ZC DelftPostbus 139 2600 AC DelftTel. 015-278 4848E-mail: delta@tudelft.nlwww.delta.tudelft.nl

> ISSN 0169-698x

> DrukWegener Nieuwsdruk Twente, Enschede

> Oplage 12.000

> AdvertentiesH&J uitgeversPostbus 1012900 AC Capelle aan den IJsselTel. 010-451 55 10Fax 010-451 53 80E-mail:delta@henjuitgevers.nlwww.linkmagazine.nl

> AbonnementEen abonnement kost 37,50en kan elk moment ingaan.

> HOPDelta werkt samen met het Hoger Onderwijs Persbureau Hein Cuppen, Bas Belleman, Marijke de VriesTel. 071-523 6151Fax 071-523 2138E-mail hop@xs4all.nl

> Copyright DeltaAuteursrecht voorbehouden. Het is verboden zonder schriftelijke toestemming van de hoofdredacteur artikelen, schema‘s of illustraties geheel of gedeeltelijk over te nemen en/of openbaar te maken, in eniger-lei vorm of wijze.

TUDELTA.19

Voor advertenties bel met:

H & J UitgeversPostbus 101

2900 AC Capelle aan den IJssel

T (010) 451 55 10F (010) 451 53 80

E delta@henjuitgevers.nl

Neem contact op met Hennie de Ruyter of Mireille van Ginkel voor nadere informatie.

H & J UitgeversPostbus 1012900 ACCapelle aan den IJsel

T (010) 451 55 10F (010) 451 53 80E delta@henjuitgevers.nl

Voor advertenties bel met:

Neem contact op met Hennie de Ruyter of met Mireille van Ginkel voor nadere informatie

H&J Uitgevers_2x70_zw-w 14-05-2004 14:02 Pagina 1

Donderdag 28 juni

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Experimental and

Numerical Modeling in Sup-port of a Structural Design Framework for Submarine Pressure Hulls based on Non-linear Finite Element Collapse Predictions. Promotie van J.R. MacKay, MSc. Promotie: prof.dr.ir. A. van Keulen.

• 12.30 uur – Regulation of gas infrastructure expansion. Promotie van drs. J. de Joode. Promotor: prof.dr.ir. M.P.C. Weijnen.

• 15.00 uur – Structured piezo electric composite materials and applications. Promotie van ir. D.A. van den Ende. Promotor: prof.dr.ir. S. van der Zwaag.

Vrijdag 29 juni

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Dynamic Wheel/

Rail Rolling Contact at Singu-lar Defects with Application on Squats. Promotie van X. Zhao, MEng. Promotor: prof.dr.ir. A.A.A. Molenaar.

• 12.30 uur - Keeping an Eye on Reliability. The Organiza-tional Requirements of Future Renewable Energy Systems. Promotie van drs. D.J. Schol-ten. Promotor: prof.dr. J.P.M. Groenewegen.

• 15.00 uur – Intreerede prof.dr. U. Hanefeld, faculteit Technische Natuurweten-schappen.

Zondag 30 juni

International Student Church11.30 hrs - Students of all denominations are invited to our ecumenical service every Sunday at Raamstraat 78, follo-wed by tea/coffee. The services are led by the chaplains Reve-rend W. Stroh and Father Avin,

and are supported by student leaders. More information on www.iscnetherlands.nl.

Maandag 2 juli

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Mechanics of

Granular Materials: Consti-tutive Behavior and Pattern Transformation. Promotie van F. Göncü, MSc. Promotoren: prof.dr. S. Luding en prof.dr. A. Schmidt-Ott.

• 12.30 uur - Low Power Low Noise CMOS Imager: in Micro-Digital Sun Sensor Applica-tion. Promotie van ir. N. Xie. Promotor: prof.dr.ir. A.J.P. Theuwissen.

• 15.00 uur - On the effect of turbulence on bubbles. Experiments and numerical simulations of bubbles in wall-bounded flows. Promotie van ir. M.J.W. Harleman, MSc. Promotoren: prof.dr.ir. J. Westerweel en prof.dr.ir. T.J.C. van Terwisga.

Dinsdag 3 juli

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - High Efficiency -

RF Power Amplifier Architec-tures. Promotie van ir. J.H. Qureshi. Promotor: prof.dr. J.R. Long.

• 12.30 uur - ePartners for Dynamic Task Allocation & Coordination. Promotie van drs. T.E. de Greef. Promotor: prof.dr. M.A. Neerinckx.

• 15.00 uur - Dynamic Covalent Surfactants. Promotie van drs. C.B. Minkenberg. Promo-tor: prof.dr. J.H. van Esch.

Woensdag 4 juli

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Efficient Pricing

of Early-Exercise and Exotic Options Based on Fourier

Cosine Expansions. Promotie van ir. B. Zhang, MSc. Promo-tor: prof.dr.ir. C.W. Oosterlee.

• 12.30 uur - Quantitative Hardware Prediction Modeling for Hardware/Software Co-design. Promotie van ir. R.J. Meeuws. Promotor: prof.dr. K.L.M. Bertels.

• 15.00 uur - Changes in Pilot Control Behaviour across Stewart Platform Motion Systems. Promotie van F.M. Nieuwenhuizen, MSc. Promo-toren: prof.dr.ir. M. Mulder en prof.dr. H.H. Bülthoff.

Donderdag 5 juli

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Empirics and

Modeling of Longitudinal Driving Behavior under Adverse Conditions. Promotie van R.G. Hoogendoorn, MSc. Promotoren: prof.dr. K.A. Brookhuis en prof.dr.ir. B. van Arem.

• 12.30 uur - Development Me-thodology for an Integrated Legal Cadastre. Promotie van mr. J.P. da Fonseca Hespanha de Oliveira, MSc. Promotoren: prof.dr.ir. P.J.M. van Oos-terom en prof.mr.dr.ir. J.A. Zevenbergen.

• 15.00 uur - A Domain Model for Land Administration. Pro-motie van ir. C.H.J. Lemmen. Promotoren: prof.dr.ir. P.J.M. van Oosterom en prof.ir. P. van der Molen.

Vrijdag 6 juli

Wetenschapsagenda• 10.00 uur - Al2O3 in steel

and its transformation with calcium. Promotie van ir. W.K. Tiekink. Promotoren: prof.dr. R. Boom en prof.dr. B. Deo.

• 12.30 uur - Sensitivity Mode-ling of On-Chip Interconnect Capacitances - Parasitics

Extraction for Manufacturing Variability. Promotie van ir. Y. Bi. Promotor: prof.dr.ir. P.M. Dewilde.

• 15.00 uur - IT-induced Public Sector Transformation. Promotie van drs.ir. A.F.E. van Veenstra. Promotor: prof.dr. Y.H. Tan.

Donderdag 26 juli

CamppinkTegelijk met het openingsweek-end (26 t/m 29 juli) van de Olympische Spelen in Londen zal het Gay Beachvolleybal in Hoek van Holland plaatsvinden: het jaarlijkse CAMPPINK van gay sportvereniging Roze Blok uit Delft. Dit jaar zijn er twee nieuwe demonstratiesporten toegevoegd aan het evene-ment: beachtennis en speed-minton. Zie www.rozeblok.nl voor meer informatie.

Students

Reenrolment TU DelftWant to study at the TU Delft in the upcoming academic year? Please put your study matters in order before the summer holidays. Reenrolment via www.studielink.nl is possi-ble from the beginning of July. It might save you waiting time. A lot of answers to questions can be found on the inter-netsite of the Central Student Administration: csa.tudelft.nl and the Studentportal: studen-ten.tudelft.nl. On workdays the servicedesk of the CSA (Jaffa-laan 9a, building 30a) is open between 9.00 and 17.00 hours. You can mail to the CSA: csa@tudelft.nl. If necessary you can call the CSA between 9.00 and 13.00 hours.

Student and Career SupportThe psychologists and the central student and careers counsellors are located at Jaffalaan 9A (building 30A). There is some English career information and a vacancy wall in the information centre. Of-fice hours: Monday-Friday from 9.00-17.00 hrs. You can direct your inquiries or make an ap-pointment at the Front Office or by phone: 015-2788004. Students and PhD candidates can make an initial appoint-ment with one of the psycholo-gists at studentenpsychologen.tudelft.nl or by sending an email to studentenpsycholo-gen@tudelft.nl. You can also come by at the open office hour every Tuesday at 11.30-12.30 hrs. Open office hours

of the student counsellors are on Tuesdays from 11.30-12.30 hrs and the career counsellors are on Tuesdays and Thursdays from 11.30-12.30 hrs. More information on www.studen-tandcareersupport.tudelft.nl or careercentre.tudelft.nl. For a list of workshops and trainings offered by Student & Career Support please visit smartstu-die.tudelft.nl.

International OfficeThe International Office, Jaf-falaan 9a/visitor’s entrance at Mekelweg, office opening times Monday to Friday 9.00–17.00 hrs. Appointments and enqui-ries can be made by email: internationaloffice@tudelft.nl or by phone: 015-2788012.

International Student Cha-plaincyLooking for a home away from home, trying to make new friends, interested in intercultural and interfaith activities, needing some inner peace, searching for more than academic challenges? Check the website of the Internatio-nal Student Chaplaincy, www.iscnetherlands.nl, to learn about their wide range offer.

Studium GeneraleStudium Generale (SG) is open from Monday-Thursday, 9.00-17.00 hrs. SG is located at the TU Delft Library, Prometheusplein 1, Delft. For questions send an e-mail to studiumgenerale@tudelft.nl or call 015-2783258 to make an appointment.

Cursussen

Spaans

Nieuw semester start op 10 en 11 september. Twaalf cursusweken, 3 ECTS plus cer-tificaat. Drie niveaus: Spaans 1 (WM-ITAV-1010) / Spaans 2 (WM-ITAV-1011) / Spaans 3 (WM-ITAV-1012). Meer informatie en inschrijven via Blackboard.

Studenten

Herinschrijving TU DelftVolgend collegejaar weer stude-ren aan de TU Delft? Regel vóór je op vakantie gaat je herinschrijving! Vanaf begin juli kan dat via studielink.nl. Zo ontloop je drukte en wachttijden. Veel antwoorden op vragen staan op de site van de Centrale Studenten Administratie: csa.tudelft.nl en de Studentenportal: studenten.tudelft.nl. De balie van de CSA (Jaffalaan 9a, gebouw 30a) is van maandag t/m vrijdag open van 9.00 tot 17.00 uur. Mailen naar de CSA kan ook: csa@tudelft.nl. Daarnaast kun je op

werkdagen van 9.00 tot 13.00 uur bellen naar de CSA.

Student and Career SupportStudent and Career Support is een onderdeel van de dienst Onderwijs en Studentenza-ken. Het omvat de diensten van de studentendecanen, de studentenpsychologen, en het Career Centre met studiekeuze-adviseurs en loopbaanadviseurs en het informatiecentrum. Het informatiecentrum in de hal op de begane grond is geopend op werkdagen van 9.00–17.00 uur. Er is documentatie beschikbaar over onder andere WO- en HBO-opleidingen, arbeidsmarkt, stu-die- en beroepskeuze, buiten-landse studies, en promoveren. Ook is er een vacaturewand. Bij de balie of telefonisch kun je afspraken maken met een van de medewerkers. Voor de psychologen geldt dat je je als student of promoven-dus online kunt aanmelden op studentenpsychologen.tudelft.nl. Een eerste contact kan ook via het inloopspreekuur op dinsdagen van 11.30-12.30. De studentendecanen houden een inloopspreekuur op dins-

dag van 11.30-12.30 uur, de loopbaanadviseurs en de stu-diekeuzeadviseur houden een inloopspreekuur op dinsdag en donderdag van 11.30-12.30 uur. Zie voor het aanbod aan workshops en trainingen van Student & Career Support zie smartstudie.tudelft.nl.

Bezoekadres: Jaffalaan 9a (ge-bouw 30A); tel. 015-2788004. E-mail: studentandcareersup-port@tudelft.nl; careercentre@tudelft.nl; jn studiekeuze@tudelft.nl. Website: www.studentandca-reersupport.tudelft.nl; career-centre.tudelft.nl.

Online huurprijs checkIs jouw huurprijs redelijk? Check www.huurcommissie.nl voor meer informatie en om helderheid te krijgen over huren en geschillen tussen huurder en verhuurder.

International OfficeHet International Office, Jaf-falaan 9a, is op werkdagen geopend van 9.00-17.00 uur. Je kunt ook vragen stellen via internationaloffice@tudelft.nl

of telefonisch (015-2788012) een afspraak maken.

Studium GeneraleStudium Generale (SG) is geopend van maandag t/m donderdag van 9.00-17.00 uur. SG is gevestigd in de TU Delft Library, Prometheusplein 1, Delft. Je kunt vragen stellen via studiumgenerale@tudelft.nl of telefonisch een afspraak maken via 015-2783258.

Gratis tuinvogel-

boekje

Vul de bon volledig in en stuur hem op naar Vogelbescherming Nederland, Antwoordnummer 54040, 5004 VB Tilburg (postzegel niet nodig)

voorletters ■ M ■ V

achternaam

adres

postcode/woonplaats 657

Vraag het gratis boekje ’Meer vogels in de tuin’ aan.

Koop geen KiloKnaller!

Een kilo vlees is een kilo dier, geen stuntartikel

16lifestyle DeltA. 19 28-06-2012

kriEp

bAchELor

robbErT fokkink

Tilapia uit eigen huis

Stuitende nalatigheidDe tentamens zijn weer begonnen. Op dit moment zijn alle collegezalen langs de Mekelweg verzadigd met zwetende studenten die worden bewaakt door bijziende bejaarden. Alhoewel. Verzadigd? Volgens het Tentamen Aanmeld Systeem zit het vol, maar in de praktijk staan de zalen net zo leeg als de doorsnee Nederlandse kantoortuin. Dat zou best efficiënter kunnen.Aan onderwijsmanagent heeft de TU Delft geen gebrek, dus wordt er de nodige actie ondernomen. Via flyers in liften, via posters op prikborden, via dreigende e-mails en via oproepen op blackboard worden studenten aange-spoord om zich op tijd aan te melden voor het tentamen. Anders zwaait er wat! En zo krijg ik dus elke tentamen-periode weer een stapel e-mails in de trant van: “Meneer, ik heb mij helemaal vergeten aan te melden voor het tentamen vanwege de verjaardag van mijn grootmoeder. Wat moet ik doen?” Stoppen met je studie vanwege stui-tende nalatigheid, zou ik zeggen. Via deze nauwgezette gestrengheid heeft het onderwijsmanagement geregeld dat zich voor een gemiddeld tentamen driehonderd studenten aanmelden, van wie er honderd komen opdraven.

Is dit een van de pot gerukte situatie? Natuurlijk! Wordt er wat aan gedaan? Vanzelfsprekend! Heeft het effect? Jazeker, we maken de situatie nog slechter! Zie hier de consistentielijn van het Delftse onderwijsmanagement, dat onder controle staat van iemand die ook wel eens een semestertje college heeft gegeven aan actuarissen, en ver-der niets. Gelukkig ben ik blond en heb ik meer verstand van verzekeren.De moloch van bureaucratische regels is net zoiets als een bacteriekolonie. Het groeit en het groeit en wat moet je eraan doen? Gewoon laten groeien, dan helpt het zichzelf wel om zeep. Penicilline! Mijn hertentamen kansrekening WI2013WBMT staat op de rol voor 27 augustus. Iedereen die erover denkt om eventueel deel te nemen aan het ten-tamen, en ik bedoel dus ook echt iedereen, dient zich op tijd in te schrijven. Anders zwaait er wat!

Lou Krabshuis: “Watermeloenen groeien keihard op de mest van tilapia, schijnt het.” (Foto: Sam Rentmeester)

Onderwerp: ‘De eetarkie’Eindcijfer: 8,5

In de rubriek Heimwee portretteert fotograaf Hans Stakelbeek buitenlandse studenten met een object dat hen herinnert aan hun thuisland. Meedoen? Mail naar delta@tudelft.nl

hEimwEE

Weinig mensen weten nog waar hun voedsel vandaan komt. Bouwkundestudent Lou Krabshuis maakte voor zijn bachelor-eindproject mensen meer bewust van voeding met een zelfvoorzienende kookschool.

Natuurlijk is het idealistisch. Een kookschool annex hotel waar je groenten en vis verbouwt, kookstudenten hun eigen voedsel laat plukken en meteen een retraite is voor diabetes- en obesitaspatiënten. Maar Lou Krabshuis (22) weet hoe klein de moeite is om door middel van urban farming bewuster om te gaan met je voeding – en daarmee je gezondheid en het milieu. Op het balkon van zijn Amsterdamse studentenwoning verbouwt hij spinazie, rucola en kapucijners – een hobby die hij overnam van zijn opa. “Het staat er bomvol”, zegt de student. Hij kweekt nog net geen vissen – de enige dieren die hij eet.Dat is in zijn ontwerp voor een kookschool-slash-hotel in een leegstaande Rot-terdamse citrusloods wel anders. Vrijwel al het voedsel dat de koks er (leren) bereiden voor de hotelgasten, wordt in het gebouw geproduceerd. “Het hotel wint meststoffen uit de uitwerpselen van de hotelgasten en kookstudenten. Daarop groeien algen, die weer worden gevoerd aan de vissen, en de planten en groenten voeden zich weer met de vissenmest. De gasten en leerlingen eten ver-volgens de vis en groenten.” Easy as pie, volgens de student. “In Amerika worden mensen momenteel rijk met dit principe. Daar kweken ze planten op de mest van tilapia. Watermeloenen groeien er keihard op, schijnt het.”Hij geeft toe: in zijn bachelor-eindproject voert hij het principe wel heel ver door. “In mijn eerste versie had ik zelfs koeien en varkens in de kookschool gestopt – iets waarmee ik ethisch worstelde. Op aanraden van mijn begeleider heb ik het toen drastisch afgekaderd. Nu is alles in het gebouw op elkaar afge-stemd. Mensen stappen niet meteen de met planten gevulde kookschool binnen, maar komen gefaseerd binnen, zodat ze langzaam kunnen wennen. Alle kamers hebben ochtendzonlicht. De algen worden door buizen over het dak van het hotel gepompt, er is onder meer een meelwormenkwekerij om burgers van te maken en een meditatieruimte.”De cyclus is volledig geïntegreerd in de architectuur. Rond het atrium in de binnenruimte groeien planten en groenten. “De ene kookstudent plukt er een paprika, de ander pakt er een komkommer of wat kruiden – zo ontstaat er een sociaal spel. Je kunt er samenwerken.”Krabshuis acht het onmogelijk dat zijn plan ooit wordt uitgevoerd. “Dan komt er een architect bij kijken die er weer zijn eigen sausje overheen giet, en het kos-tenplaatje is flink.” Zíjn missie is geslaagd: hij heeft een prachtig bouwkundig ontwerp gemaakt, waarbij hij zijn geliefde groenten naar de bebouwing heeft gehaald. (JH)

Het EK-voetbal doet Roman Latsuzbaia (25, uit Tiblisi, Georgië) niet zoveel. Hij is meer een liefhebber van rugby. Geregeld bezocht hij wedstrijden van het nationale team van Georgië. Hij was zelfs van plan om afgelopen september naar Nieuw-Zeeland af te reizen om daar het WK Rugby te bezoeken waar Georgië ook aan deelnam. De hoge kosten weerhielden hem hiervan. Latsuzbaia kocht dit rugby-shirt een jaar of drie geleden in zijn moederland. Tijdens zijn eerste buitenlandervaring in Engeland droeg hij het shirt op straat, in de hoop te worden aangesproken door een landgenoot. Wat ook daadwerkelijk gebeurde. Wanneer hij klaar is met zijn promoveren, gaat hij graag terug naar Georgië. (Foto: Hans Stakelbeek)