LOKO stapt een beetjeuit VVS

België-BelgiqueP.B.

3000 Leuven 12/2817

nummer

Decaan, vergeet ons niet

Blackboard onder vuur

maandag 13 december 2004 • jaargang 31 • 2004-2005 • www.veto.be

De Leuvense studentenkoepel LOKO staptvoorlopig uit de Vlaamse Vereniging vanStudenten (VVS). Dat is het gevolg van dediscussie over het aantal stemmen per instel-ling die woedt binnen VVS, en waar Vetovorige week over berichtte. LOKO zal infebruari haar positie herbekijken: dan zalVVS nieuwe stemmenaantallen toewijzen.

Het boterde in het verleden niet altijdeven goed tussen de Leuvense en deVlaamse overkoepelende studentenvereni-gingen. Dit conflict escaleerde vorige weektoen bleek dat LOKO nog maar drie vanhaar vroegere vijf stemmen overhield dooreen nieuwe lezing van de statuten. LOKOstapte toen boos op uit de vergadering enbesliste daarom vorige vrijdag na eeninterne spoedvergadering om voorlopig

alle activiteiten bij VVS op te schorten.Dat impliceert dat LOKO tot februari

niet meer zal deelnemen aan de VVS-vergaderingen en -werkgroepen. Boven-dien zal LOKO het vertrouwen in devolledige Raad van Bestuur (RvB) vanVVS opzeggen en zijn ontslag eisen. DeRvB zou immers een “anti-LOKO-sfeer”gecreëerd hebben bij de andere universi-teiten en hogescholen.

Op 10 februari vergadert VVS overeen nieuwe stemmenverdeling. LOKO zaldaar zelf niet bij zijn, omdat dat neerkomtop een erkenning van de “oneerlijkestemmenverdeling”.

Lees meer op p. 3

Deze week maandag protesteerden de pre-sessen en onderwijsverantwoordelijkenvan de bij de Leuvense OverkoepelendeKringorganisatie (LOKO) aangesloten facul-teitskringen bij het begin van AcademischeRaad (AR). Daar stond immers een ergbelangrijk punt op de agenda: het organie-ke reglement van de K.U.Leuven. Vooraldan de groepsstructuren waren het doelvan de actie. Over de invulling van dezeorganen is al geruime tijd discussie. BijHumane Wetenschappen was vorig acade-miejaar al een akkoord bereikt, maar datzou nu moeten wijken voor de piste die inde andere groepen gekozen werd.

Niet alleen het feit dat tegen elke prijswordt voorkomen dat studenten in hetgroepsbestuur terechtkomen werd door

middel van de actie aangekaart. Ook demanier waarop de discussie over degroepsstructuren gevoerd werd, wordt opde korrel genomen.

Met de boodschap “vergeet ons niet”aan hun respectieve decanen voor aan-vang van de AR-vergadering, hoopten depresessen en onderwijsvertegenwoordi-gers alsnog de bakens te verzetten. Ver-schillende decanen speelden bij een eer-dere discussie immers dubbelspel doorbuiten AR hun studenten te steunen, maarzich op de vergadering zelf niet te roeren.Andere decanen zagen helemaal geengraten in de grieven van de studenten.

Lees meer op p. 4

In het begin van dit academiejaar werdToledo geïntegreerd binnen het GDLO-project, wat staat voor Gemeenschappelij-ke Digitale LeerOmgeving. Nu de Associa-tie K.U.Leuven vaste vorm krijgt, wil mende participerende hogescholen hetzelfdeelektronisch leerplatform aanmeten. LOKOverbaasde zich erover dat er, voor ditproject uitgevoerd werd, geen echte eva-luatie van het Blackboard-systeem plaats-vond.

LOKO vindt dat er een dringende eva-luatie van het elektronische leerplatformmoet plaatsvinden en neemt zelf het initia-

tief door de deugdelijkheid van Blackboardopenlijk in vraag te stellen. In een nota dietwee weken geleden werd voorgelegd,kaartte LOKO de grootste minpunten aanen werd er een eisenpakket opgesteldwaaraan een goed systeem zonder meerzou moeten voldoen. Bovendien poneertde nota enkele open-source-alternatieven,die ter vergelijking naast het bestaande sys-teem komen te liggen. Deze alternatievenhouden meestal in dat er geen licentiekostbetaald moet worden, maar dat men welzelf moet investeren in het onderhoud en

afgifte: Leuven 1

(weekblad - verschijnt niet

van juni tot augustus)

11

VERDER IN DIT NUMMER:• De veruitwendiging van de vredesgedachte 2

• Bekrompen carrièreplanning van presessen 5

• Twee uur vertoeven tussen Burberry-sjaaltjes 6

• Van onze mannen op de Krim 7

• Bodemloze vagina’s 8-9

• Op kot met Tanja Dexters 10

• Geen kerstvakantie voor mama 11

• Zelfs in het STUK kan politiek 12

• Wok en loempia op de Europese week 14

• Levenslang vermijden 16

Onafhankelijk studentenweekblad van de Leuvense Overkoepelende Kringorganisatie

(adv

erte

ntie

)

verdere ontwikkeling van het systeem. Hetprobleem is dat er aan de K.U.Leuvenmakkelijker 100.000 euro gevonden wordtvoor een licentie dan 50.000 euro vooreen fulltime programmeur.

Lees meer op p. 3

p. 8&9: Tweedehands in Leuven(foto Roman Verraest)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 42 v toe

Rector O.

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

Het beloofden twee rustige laatste weken voor de kerstvakantie te worden. Alle belangrijkemedewerkers van de rector waren door hun assistenten gemaild om hen eraan te herinnerendat ze ook nog prof waren en dat er examens op komst waren. Er heerste aanvankelijk eengespannen sfeertje op het rectoraat. Geen enkele vice-rector of coördinator durfde aan eencollega toegeven dat hij dat uit het oog verloren was. Zo zaten ze zich allemaal apart in huneigen kantoortje suf te peinzen op een oplossing voor het prangend probleem: moesten ze nuplots examens gaan opstellen voor een vak waar ze zich al jaren niet meer mee bezighielden?

Maar vroeg of laat kwam elke beleidsmaker wel op het idee dat ze ook dat gewoon aaneen assistent konden delegeren en langzaam keerde de rust weer. Rector O. had alleuitbundige kerstjolijt verboden. Een klein plastieken kerstboompje met twee takken en éénkerstbal in de hal was alles dat er op wees dat ook in een katholieke universiteit Kerstmisgevierd werd. In de hele universiteit heerste een aangename sereniteit en iedereen keek uitnaar de langverwachte kerstvakantie.

Héél de universiteit? Nee! Eén klein kantoortje bood hardnekkig weerstand. In een verrevoorpost van de beschaving, Slachthuisberg, broedde rectorskandidaat De Kraamkliniek opsnode plannen om de toekomstige verkiezingen naar zijn hand te zetten. Die snode plannenzouden spoedig de peis en vree in de Naamsestraat 22 verstoren. Het is namelijk een oud zeerdat bij de rectorsverkiezingen de Faculteit Geneeskunde veel te veel stemmen heeft, omdathet aantal bedenkelijke cumuls van postjes en jobjes daar het hoogst ligt. De Kraamkliniekwist dat de oppositie met een alternatief plan op de proppen zou komen en besloot detegenstander te snel af te zijn door zélf een nieuw systeem uit te doktoren.

Die middag zat Rector O. rustig aan zijn bureau de kerstsingle van de Pfaffs voor zich uitte neuriën. Hij was al een hele namiddag met gekleurd papier, restjes wol en oude kurken eenkerststalletje aan het knutselen. En dat lukte verdorie aardig. Ingenieur zijn, dat verleer je nietzomaar! Met het puntje van zijn tong tussen zijn lippen probeerde de rector geconcentreerdhet Kindeke Jezus in zijn kribbeke te lijmen, toen er op de deur werd geklopt. Dat zou Jeaninewel zijn, dacht de rector, die kwam vragen of er dit jaar kerstkaarten naar het Ministerie vanOnderwijs gestuurd zouden worden nu daar toch geen tsjeven meer zaten. Maar voor de deurstond een zelfvoldaan grijnzende De Kraamkliniek. Hij stapte binnen, sloeg O. joviaal enloeihard op de schouder en ging aan diens bureau zitten. Met één grote veeg maaide hij hetpremature kerststalletje en alle knutselrommel van tafel. "Zo, nu hebben we tenminsteplaats," lachte de rectorskandidaat. "André, ik heb eens nagedacht over de stemmen voor dedoktoors op Slachthuisberg. Daar klopt iets niet mee, en daarom heb ik iets anders uitgedacht."

Rector O. kneep zijn ogen tot spleetjes en ging zwijgend tegenover De Kraamkliniekzitten. Die ratelde vrolijk verder en schoof tabellen en grafieken naar de rector. "Kijk, als wenu eens stemmen per patiënt in Slachthuisberg geven. Op die manier belonen we proffen dieveel geld verdienen! Bovendien kunnen we het overwicht van dertig procent naar slechts 78procent herleiden. Wat zegt ge ervan?"

Rector O. zei er niets van. Hij stroopte beheerst zijn mouwen op, scheurde met enkeleflinke halen het dossier van De Kraamkliniek aan snippers en haalde toen met een geweldigelinker uit op de neus van zijn gast. O. drukte op een kleine belletje en terstond kwam Jeanineaangelopen. "Jeanine, meneer hier heeft een bloedneus opgelopen. Ik denk dat hij best terugnaar zijn eigen afdeling kan." De secretaresse nam de onhutste bloedneuslijder onder de armen wees hem discreet maar absoluut de deur. Rector O. raapte zijn creatie van de grond enzuchtte diep toen hij zag dat het Kindeke Jezus wéér was losgeraakt uit het kribbeke. Die DeKraamkliniek toch. Waar ging het naartoe als de mensen mekaar zelfs rond Kerstmis nietmeer vredig konden laten werken?

Paul-Henri Giraud

Het waren historische beelden, toen GeneraalMacArthur in 1945 Japans grondgebied betrad.Vrolijk zwaaiend naar de camera, met de kraagvan zijn battledress losgeknoopt en zijn onaf-scheidelijke corn-pipe in de mond. Even laterstond hij op de foto met de keizer van Japan,wiens goddelijkheid in het niets verzonk bij dezelfbewustheid van de generaal die een flinkekop groter was. Er wordt nog altijd verwezennaar deze foto als 'the picture' en deze toontfeilloos aan hoe de machtsverhoudingen lagentussen de Amerikaanse bezetter en het Japanseestablishment. Een jaar na de aankomst vanMacArthur lag er een nieuwe Japanse grond-wet ter stemming voor, die het land verboodnog langer een aanvallend leger te onder-houden.

Maar afgelopen vrijdag besliste de Japanseregering om een einde te maken aan dezewerkelijkheid en haar defensiestrategie dras-tisch bij te stellen. Japan zal immers samen metde VS een programma ontwikkelen dat hetland verdedigt tegen raketaanvallen. Eerderstuurde het land van de rijzende zon al troepennaar Irak en Japan zal dit mandaat nog min-stens voor één jaar verlengen. Japan bevrijdtzich plots van een juk waar ze onderuit moest,omdat ze door het westen werd gezien als deAziatische Faustus.

De reden waarom Japan het roer omgooitis grote buur China en kleine, maar agressievebuur Noord-Korea. Verschillende malen achtteJapan zijn territoriale wateren of zijn luchtruimgeschonden en daar wil het nu komaf meemaken. De VS leggen blijk-baar de nodigeflexibiliteit aan de dag: het land dat ooit doorhen geknecht werd, wordt nu gestimuleerd omwapens te ontwikkelen.

Daaruit blijkt dat de huidige internationalepolitiek eigenlijk in niets verschilt van het oude

model, waarbij grote machtsblokken elkaar inevenwicht houden en een modus vivendi probe-ren te vinden. Men schermt vandaag graag metde idee van een internationale gemeenschapen vrede als belangrijke waarden. We achtenonszelf ontwikkeld dan het Europa vanBismarck en we denken dat we het beter doendan die naïeveling van een Woodrow Wilsonen zijn mislukte Volkerenbond. Maar uitein-delijk is er niets veranderd en blijft de utilitaris-tische calculus de drijfveer achter de interna-tionale politiek.

Niet dat daar iets mis mee is. Je kan hetiets des mensen noemen, maar het zet je welmet twee voeten op de grond en doet jebeseffen dat we verre van beschaafder zijngeworden. Vandaag past een gewapend Japanbeter in ons plaatje dan een defensief Japan.Waarom gaf het westen Japan voor WOIIimmers vrijspel, terwijl het toen een al evenagressieve expansiepolitiek in China, Korea enzelfs Rusland voerde?

Als we die redenering doortrekken naarhet Europese vasteland, kan je stellen dat vredeons nu beter uitkomt dan oorlog, in tegen-stelling tot vroeger. De opvatting dat deEuropese Unie een veruitwendiging is van devredesgedachte, is dus wel erg naïef. Nochtansgeloven we zelf heel graag in die internationalegemeenschap, terwijl we op de keper be-schouwd geen gemeenschap zijn, maar eerderbondgenoten. Klinkt plots een stuk oubolliger,maar vooral een stuk minder idealistischer. Hetspaart bovendien al die politologen eenheleboel werk uit, want zij schuimen nunieuwsdiensten en discussieprogramma's afmet hun complexe verklaringsmodellen, ter-wijl men in het woord 'eigenbelang' alles kanterugvinden.

Bram Delen & Gijs Van Gassen

Tweedehands-toestellen

1 jaar garantie

Laptopsvanaf: 300 euromax.: 600 euro

Desktopsvanaf: 80 euromax.: 435 euro

Alle toestellen klaar voor kotnet.Gratis helpdesk.

Eigen hersteldienst (lage prijzen).Prijzen en specificaties:

www.recupc.be(advertentie)

(advertentie)

ACTUEEL FEIT

Beschaafder

Horizontaal1 Waar men elkaar niet verstaat - Keukengerei 2 God van de Liefde - Verschijnt in film met hetbeest 3 Ontkenning - Schrikwekkend persoon 4 Land rechtop - Werkend 5 Meisjesnaam - Neon6 Tweemotorig gevechtsvliegtuig - Meisjesnaam 7 Bijbelfiguur - Dat kon alles volgensUyterhoeven 8 Deel van het lichaam - Herkauwer 9 Vrouw - Grondsoort 10 Modeblad -BegroetingVerticaal1 Hoofdredacteur - Kerkvergadering 2 God van de Oorlog - Vis 3 Voor wie te snel de flitspaalpasseert - Insecteneter 4 Boom - Indien - Oppervlaktemaat 5 Brugse spits 6 Opschieten7 Herkauwer - Vochtig - Muzieknoot 8 Klasserestaurant - Afkeer 9 Meppen - Jongensnaam10 Noteren - Voorvoegsel als het om gevoelige zaken gaat

Dries De Smet

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 3v toe

Erger je je aan de warrige opmaak van deopeningspagina? Vind je ook zo moeilijk deinformatie die je nodig hebt? En probeer je al eensemester tevergeefs dat ene vak toe te voegen aanjouw Toledopagina? De klachten rond Toledo zijnniet van de lucht. Uiteindelijk laten de studentenhun stem horen en werd een officiële notaopgesteld.

Tom Van Breussegem

Nu de Associatie K.U.Leuven eindelijk vaste vorm aanneemt,ligt het voor de hand dat ook op IT-vlak er een innigeresamenwerking komt tussen de verschillende partners binnende associatie. Vanuit dat standpunt werd overeengekomen omde verschillende participerende hogescholen een zelfdeelektronisch leerplatform aan te meten, namelijk dat van deK.U.Leuven. Dit project zag begin dit academiejaar het lichtonder de naam GDLO, wat staat voor GemeenschappelijkeDigitale Leer Omgeving. De Leuvense Overkoepelende KringOrganisatie (LOKO) verbaasde zich erover dat alvorens dit pro-ject uitgevoerd werd, er geen echte evaluatie van het bewustesysteem plaats vond.

LOKO nam dan maar zelf het initiatief en diende een notain waarin de deugdelijkheid van Blackboard openlijk in vraagwordt gesteld. In de nota kaart LOKO de grootste minpuntenaan en stelt ze een eisenpakket op met wat van een deugdelijkelektronisch leersysteem verwacht wordt. Bovendien steldenze enkele open-source alternatieven voor en legden die tervergelijking naast het bestaande systeem

Het is ondertussen vijf jaar geleden dat de K.U.Leuven eenaanbesteding uitschreef voor een eerste echt elektronischleerplatform. Het Blackboardsysteem kwam daarbij als winnaaruit de bus en werd gedurende de daaropvolgende jarengeïmplementeerd onder de vorm van het alombekende Toledo.Nu vindt LOKO dat in al die jaren de markt van elektronischeleerplatvormen genoeg veranderd is om een ander systeem inoverweging te nemen.

Voor hun nota haalden de Leuvense studenten de mosterdbij hun Gentse collega’s van de KAHO Sint Lieven en de VUB.De hoge licentiekost was de voornaamste reden dat die op zoekgingen naar alternatieven, want bedrijven als Blackboardverkopen hun producten en ondersteuning duur. Ook voor deK.U.Leuven zou dit een doorslaggevende factor kunnen zijnom andere mogelijkheden in overweging te nemen.

Voortouw

“Inderdaad, het is een duur systeem maar voor kwaliteitmoet betaald worden,” is de repliek die men vaak te horenkrijgt. Dat wordt nu net door LOKO in twijfel getrokken. Erschort wel degelijk het één en het ander aan Blackboard en erzijn goede alternatieven. Zo werd in een spin-off van de UCLhet leerplatform DOKEOS ontwikkeld. DOKEOS wordt vrijverspreid. Enkel de ondersteuning gebeurt tegen betaling.Bovendien wordt dit systeem nu al aan de VUB, de UCL enUGent gebruikt. Belangrijk is dat de UGent bewijst dat eenimplementatie aan een universiteit van die schaal niet voorproblemen zorgt. Bovendien vergeet de K.U.Leuven dat ze zelfook een hoop expertise in huis heeft. Zo zouden professoren enthesisstudenten ook hun steentje kunnen bijdragen tot de ont-

wikkeling ofuitbreiding vaneen leerplat-form. Is eenuniversiteit hetzichzelf eigen-lijk niet ver-schuldigd hetvoortouw tenemen als hetgaat over on-derzoek enontwikkeling?Open-sourcealternatievenhouden meestalin dat er geenl i c e n t i e k o s tmoet betaaldworden maardat men welzelf moet inves-

teren in het onderhoud en verdere ontwikkeling van hetsysteem. Het probleem is dat er aan de K.U.Leuven makkelijker100.000 euro gevonden wordt voor een licentie dan 50.000euro voor een fulltime programmeur.

Het is duidelijk dat een reconversie niet voor de handligt en er eerst een balans moet opgemaakt worden van depro’s en contra’s. LOKO gaf hiervoor de aanzet door haareigen grieven alvast op papier te zetten. Een eerste heikelpunt is de interface. Die is volgens de leden van de werk-groep zeer wanordelijk en allesbehalve gebruiksvriendelijk.Zo worden er links geplaatst naar lege pagina’s terwijl het op-portuun zou zijn die pagina’s gewoon helemaal niet weer tegeven.

Een tweede opmerking is de stroeve integratie met debestaande databanken. De inschrijvingsmodule zou heel watflexibeler mogen zijn. Een laatste en zeker de vaakstgehoorde klacht is dat het onderwijzend personeel ofwel hetsysteem misbruikt als gemakkelijkheidsoplossing ofwel deuitgebreide mogelijkheden ervan niet benut.

Een reactie op de nota liet niet op zich wachten. Opeen vergadering naar aanleiding van de nota werden devertegenwoordigers van LOKO volmondig bijgetreden, watbetreft de algemene voorwaarden voor een digitale leer-omgeving die in de nota aangekaart werden. Wel rekentmen op begrip voor een aantal zaken. Er zijn inderdaad eenaantal concrete problemen met het leerplatform, maar diezullen onder handen genomen worden door het Toledo-team.

Proef

Er bestaat allesbehalve tevredenheid over hetBlackboard-systeem en de ingediende nota laat doorschijnendat de alternatieven het overwegen waard zijn.

We gingen een kijkje nemen bij onze Gentse collega ennamen de proef op de som. Daar draait - onder de naamMinerva - het DOKEOS-systeem sinds begin dit academiejaarop volle toeren. De eerste reacties waren doorgaans vrijpositief. Wel kaartten enkele studenten aan dat het inschrij-ven niet automatisch gebeurt en bovendien nogal omslachtigis. Daarvoor moesten ze zich zelf naar het rekencentrumbegeven. Maar als pluspunt kwam wel naar voren dat hetheel makkelijk was om je voor vakken in te schrijven diezelfs niet tot hun curriculum behoren. Laat dat nu juist eenheikel punt zijn in het Blackboard systeem.

We lieten niet na zelf een kijkje te nemen en kwamentot de vaststelling dat er wel degelijk enkele grote pluspuntenwaren. Zo was de openingspagina veel overzichtelijker enwerd de pagina bovendien een pak sneller door onze browsergeladen. Men moet uiteraard in beschouwing nemen dat ditsysteem pas in gebruik is. De tijd zal moeten uitwijzen of hetwel degelijk aan alle vereisten voldoet.

BLACKBOARD-SYSTEEM GEËVALUEERD

Studenten buizen Blackboard

De Vlaamse overkoepeling van studentenradenVVS verliest voorlopig haar belangrijkste lid.De Leuvense studentenraad LOKO beslisteimmers om binnen VVS niet meer mee tewerken. Daarnaast zegt LOKO ook hetvertrouwen in de Raad van Bestuur (RvB) vanVVS op.

Laurens De Koster & Wim Gemoets

De vertegenwoordigers van de Leuvense studentenvoelden zich vorige donderdag nogal in het kruis getast.Toen bevestigde de Algemene Vergadering (AV) van VVSdat zij nog maar drie van de vroegere vijf stemmen over-hielden in de Vlaamse studentenkoepel. Vooral de manierwaarop deze wijziging gecommuniceerd werd, zit LOKOhoog. De vertegenwoordigers voelden zich onheus beje-gend en spraken zelfs van een “duidelijke anti-LOKO-sfeer” bij VVS. Ze verlieten de vergadering toen duidelijkwerd dat ze geen gelijk zouden krijgen.

De reden waarom VVS het aantal stemmen van LOKOreduceerde ligt in een nieuwe lezing van de VVS-statuten.Een studentenraad krijgt in VVS één stem voor elkebeginnende schijf van zevenduizend studenten die hijvertegenwoordigt, maar er is discussie over welke studen-ten meetellen. Vroeger werden de inschrijvingscijfers vande instellingen gebruikt, maar die gaven vaak een over-schatting — zo werden doctoraatsstudenten en studentenmet twee inschrijvingen meegeteld, waardoor de

K.U.Leuven ongeveer dertigduizend studenten telt. VVSwil nu alleen nog hoofdinschrijvingen tellen en gebruiktdaarvoor officiële cijfers van de Vlaamse regering, die deK.U.Leuven op ongeveer twintigduizend studenten schat-ten.

VVS laat wel de mogelijkheid open om een attest in tedienen waarmee LOKO een hoger studentenaantal aan-toont. LOKO is er immers van overtuigd dat VVSverkeerde en achterhaalde cijfers hanteert. VVS teltimmers alleen financierbare studenten, waardoorstudenten in een voortgezette opleiding, ALO’ers entrissers uit de boot vallen. Met een dergelijk attest zouLOKO op vier stemmen uitkomen.

In elk geval leidt de huidige statutaire verdeling toteen ondervertegenwoordiging van de universiteits-studenten. Daarom wil VVS in februari de statutenaanpassen aan de realiteit. Tot dan moet LOKO echtertevreden zijn met drie stemmen, een pak minder dan watze eigenlijk verdient op basis van het aantal studenten aande K.U.Leuven.

Vlees

Vorige vrijdag moest de GemeenschappelijkeAlgemene Vergadering (GAV) van LOKO zich uitsprekenover de kwestie. De GAV kwam met een standpunt dat hetbest te omschrijven is als vis noch vlees: LOKO blijft bijgebrek aan alternatief VVS erkennen als de Vlaamsestudentenkoepel, maar neemt geen deel aan devergaderingen tot februari — wat weinig uitmaakt, gezien

de feitelijke winterslaap van VVS tijdens deexamenperiode. Bovendien zal LOKO een brief sturen,waarin ze haar vertrouwen in de Raad van Bestuur opzegt,die zich tegenover LOKO misdragen zou hebben. Wat zedaarmee hopen te bereiken, laat LOKO voorlopig open.Wellicht is de steun voor die eis zo goed als onbestaande,zodat ook dit dreigement weinig indruk zal maken.

LOKO zal zelf niet aanwezig zijn op de AV vanfebruari, als de nieuwe statuten gestemd worden. “Dat zouerop neerkomen dat we de huidige verdeling met drieLOKO-stemmen erkennen,” aldus Jeroen Vandromme,voorzitter van LOKO-Kringraad. “Als we ons niet kunnenvinden in de beslissing van de AV, moeten we ons terugover onze positie binnen VVS bezinnen.”

Ton Van Weel Jr, de voorzitter van VVS, wil nietreageren op de beslissing van LOKO voor hij officieelingelicht wordt. Hij wil wel kwijt dat hij de gang van zakenop de AV van VVS betreurt en hoopt op een snelleverzoening.

Aan de beslissing van LOKO is nog een ironisch gevolgverbonden. LOKO heeft zelf de discussie over regionalestudentenvoorzieningen op de VVS-agenda geplaatst (ziehet artikel ‘VVS werkt onafhankelijke voorzieningen uit’ op p.4),maar zal daaraan niet deelnemen omwille van de “actieveradiostilte” die ze zelf afkondigde. Daarnaast is het vreemddat LOKO VVS als de Vlaamse studentenkoepel erkent.VVS kan de laatste tijd amper nog een doorbraak binnenhet kabinet van de minister van Onderwijs forceren,terwijl net daar de meerwaarde van VVS ligt.

”ACTIEVE RADIOSTILTE” TOT FEBRUARI

LOKO halfslachtig over VVS

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 44 v toe

De Vlaamse Vereniging van Studen-ten (VVS) werkt een plan uit waar-bij sociale voorzieningen voor stu-denten onafhankelijk van de instel-ling en per regio georganiseerdworden. Op hun Algemene Vergade-ring verzette LOKO-Sociale Raadzich tegen die onafhankelijkheid,maar toen de beslissing bij VVSgenomen werd, was LOKO al opge-stapt. Waar gaat de discussie nueigenlijk over?

Joris Beckers

VVS wil de sociale voorzieningen in hethoger onderwijs beter op elkaar af stemmen.Samenwerking tussen de instellingen inzakehuisvesting, medische opvang, voeding…zou die voorzieningen enkel verbeteren envooral heel wat kosten besparen. Daaromwil VVS een lans breken voor regionalesamenwerking. Als een universiteit haarhuisvestingsbeleid samen met de omlig-gende hogescholen organiseert, dan is datbeter dan wanneer drie instellingen elk eeneigen beleid voeren. Bovendien worden opdie manier de ongelijkheden tussen deverschillende faciliteiten weggewerkt. Socia-le voorzieningen moeten immers afhangenvan plaatselijke noden, zoals het aantalpendelstudenten, en niet van het onderwijs-type dat je toevallig volgt, zo luidt de rede-nering.

Huisvestingsdrama

Met deze idee in het achterhoofdlanceerde VVS een aantal pistes voor deVlaamse overheid om regionale samenwer-king te promoten. Zo zouden de hogescho-len en uniefs enkel nog subsidies kunnenkrijgen, wanneer dat geld voor samenwer-

king met andere instellingen gebruikt zouworden. Ook door subsidies te laten afhan-gen van het aantal studenten dat in de regiostudeert in plaats van aan een bepaaldeinstelling, zou plaatselijke samenwerkingvoordeliger worden. Tot slot zouden ook eenaantal vooroordelen weggewerkt kunnenworden door instellingen via neutralebemiddeling dichter bij elkaar te brengen.

Die regionale samenwerking blijktechter niet zo vanzelfsprekend. Per regio zouer immers een onafhankelijke rechtspersoonde sociale voorzieningen beheren. Dat is hetsysteem zoals het aan de hogescholen werkt.Het verschil met een unief is dat daar devoorzieningen volledig in de structuur vande universiteit ingebouwd zijn. Bovendienbeschikt een universiteit als die van Leuvenover een enorm patrimonium, waarop desociale voorzieningen in belangrijke matesteunen.

De vrees bestaat nu dat, bij een ver-plichting van regionale samenwerking, ditpatrimonium niet meer gebruikt magworden. Bij de oprichting van een onafhan-kelijke vzw zal de K.U.Leuven namelijk nietzomaar een deel van haar eigen gebouwenafstaan. Die kunnen dan gewoon een anderefunctie krijgen en zo de afsplitsing van deuniversiteit aan zich voorbij laten gaan. Alsje weet dat dit voor bijna zeventig procentvan de Leuvense kamers in uniefbeheergeldt, dan zou de nieuwe structuur wel eensvoor een huisvestingsdrama kunnen zorgen.Ook de bereidheid van de unief om even-tuele tekorten bij te passen of eigen mensen,zoals ingenieurs, voor de voorzieningen in tezetten, kan in een onafhankelijk orgaanvoor sociale voorzieningen veel mindergroot worden. Bovendien gebeuren eventu-ele besparingen altijd eerst op externe pos-ten, waartoe de sociale voorzieningen danzullen behoren, zo pluisde Sociale Raad uit.

Bij VVS verdedigt men de onafhan-

kelijke voorzieningen dan weer, omdat diede geldstromen in goede banen leiden.Sociale gelden kunnen voortaan onmogelijkvoor andere doeleinden gebruikt worden enextra investeringen om sterker te staan in deconcurrentiestrijd om de student kunnenniet meer. Zo krijgen sociale zaken eenofficieel karakter, pleit VVS. Bijkomendeinvesteringen kunnen nog steeds, maargebeuren dan via een officieel regionalise-ringsfonds. Dat het patrimonium terug-getrokken kan worden, bestrijdt VVS door testellen dat de gebouwen met sociale mid-delen ingericht werden en dus nietmeer zuiver in het bezit van deinstelling zijn.

Studentenrestaurant

De onenigheid heeft ook veel temaken met specifieke regionale situ-aties. Is de hervorming een goedezaak voor Limburg en Oost-Vlaanderen, dan is de toestandhelemaal anders in Vlaams-Brabant.Zo zouden regionale voorzieningenin Gent de huidige verschillen tussende studenten van de unief en de driehogescholen wegwerken.Momenteel betaalt een univer-siteitsstudent er in het plaatselijkestudentenrestaurant immers eenandere prijs dan de studenten van dehogescholen, met uitzondering vanSt.-Lieven. Deze katholieke hoge-school uit de Leuvense associatiekrijgt immers een derde, duurder,tarief voorgeschoteld. In Leuven zit-ten de KHLeuven, GroepT, Lemmensen de universiteit echter in dezelfdeassociatie. Met de eerder genoemdemoeilijkheden van een afsplitsing,ziet men aan de universiteit dan ookniet in waarom een regionale samen-

werking voor sociale voorzieningen, die ge-deeltelijk al bestaat, nu plots geofficialiseerdzou moeten worden. De hogescholen argu-menteren dan weer dat zij ondergefinan-cierd worden en lijden onder relatievekleinschaligheid ten opzichte van de grotereuniversiteiten. Dit verschil in budget, kennisen ervaring zorgt dan voor een zwakkeonderhandelingspositie ten opzichte van deunief.

Over twee weken komt de werkgroep'sociaal' van VVS samen. Zonder LOKO-Sociale Raad.

LOKO TEGEN AFSPLITSING VAN SOCIALE VOORZIENINGEN

VVS werkt onafhankelijke voorzieningen uit

In het dossier van de groepshervor-mingen lijkt het einde in zicht meteen universiteitsuniform voorstel datmaandag voorlag op AcademischeRaad (AR). Vertegenwoordigers zou-den echter niet in het groepsbestuurkomen. Ook bij de manier van han-delen zijn vraagtekens te plaatsen.

Ben Deboeck

Bedoeling van de hervorming is de driegroepen meer op de voorgrond te latentreden als bestuursniveau, daar waar ze nunog als overlegorgaan functioneren. Hetprobleem totnogtoe was het verschil in visievan enerzijds Humane en anderzijds Exacteen Biomedische Wetenschappen. Bij Huma-ne was in mei reeds een akkoord bereiktwaarbij het groepsbestuur bestond uit device-rector, de zeven decanen, de groepsbe-heerder en vier vertegenwoordigers van per-soneel en studenten.

Ballast

Zowel vice-rector Humane wetenschappenMarc Vervenne, de decanen als de vertegen-woordigers van studenten en personeelkonden zich uitgesproken vinden in dezesamenstelling. Exacte en Biomedischeplaatsten de vertegenwoordigers echter in degroepsraad, die geen echte bevoegdhedenheeft. Dit omwille van persoonlijke motievenvan de respectieve vice-rectoren GuidoLangouche en Guy Mannaerts die liever niette veel 'ballast' willen.

De discussie is al eens gevoerd op

Academische Raad, maar daar kondenstudenten niet rekenen op steun van dedecanen — een schaarse decaan uitgezon-derd — die blijkbaar van zodra ze in debuurt van rector Oosterlinck komen hunbroek bevuilen. Op voorhand hun steuntoezeggen, maar op de vergadering zelfknikken op commando van de rector ge-tuigt immers van weinig ruggengraat.

Mes

De vraag is nu of ze deze keer wel huntanden zullen laten zien, zoals ze bij anderedossiers zoals flexibilisering wel deden enwaar het ook nu op voorhand alvast alleschijn naar had. Hier moeten zeker ook derector en zijn vice-rectoren Mannaerts enLangouche met de vinger gewezen worden.Zij draaien er hun hand immers niet voorom een Bijzondere Academische Raad bijelkaar te roepen, waar geen vertegenwoor-digers van personeelsfracties of studentenaanwezig zijn en die normaal gezien enkelzaken als benoemingen behandelt. Hieropwerden enkele weken geleden echter ookeen aantal gevoelige onderwerpen behan-deld, waaronder de groepsstructuren.

Een manier om de vertegenwoordigersbuitenspel te zetten en te vermijden dat destudenten en hun decanen, die dus vaakwel oren hebben naar de grieven van hunstudenten, overleg plegen. Een andere ma-nier waarop de rector stuurde in het dossieren zo zijn decanen het mes op de keel zette,was door de uitkering van extra gelden telaten afhangen van de progressie in degroepshervormingen.

Toen het onderwerp vorige keer op

tafel lag, rezen verschillende vragen. Erwerd bijvoorbeeld geopteerd voor universi-teitsuniforme groepsstructuren en wat metde vertegenwoordigers, waar zouden dieplaatsnemen? Er werd toen niets beslist,maar het voorstel dat deze week maandagvoorlag op AR laat weinig aan de verbeel-ding over. In het voorstel werd voor de driegroepen eenzelfde structuur geponeerd,waarbij (studenten)vertegenwoordigers inde groepsraad zetelen. Het model datHumane uitwerkte en op een brede consen-sus steunde, werd dus in de vuilbakgekieperd. Pijnlijk voor de humane decanenen hun vice-rector, die voor de anderegroepen en hun vice-rectoren zoudenmoeten buigen nu de structuur erdoorwordt gejaagd.

Opschorten

Het groepsbestuur zou volgens hetvoorstel naast de vice-rector, die de groepvoorzit, nog minstens zes en hoogstensnegen andere leden tellen. De decanen zijnsowieso lid. De andere leden kunnen geendepartementsvoorzitter of lid van de ARzijn, zodat vertegenwoordigers sowiesoworden uitgesloten van het groepsbestuur.De leden van het groepsbestuur zoudenvoor zeven jaar worden aangesteld, met eentussentijdse evaluatie in de loop van hetvierde jaar. Het groepsbestuur zorgt voorhet dagelijks bestuur van de groep en neemtalle eindbeslissingen. Voor bepaalde be-voegdheden kan wel overleg nodig zijn metde groepsraden.

In deze groepsraden zouden de depar-tementsvoorzitters en vertegenwoordigers

zetelen. Met een twee-derdemeerderheidkan een groepsraad een beslissing van hetgroepsbestuur opschorten. Het Gemeen-schappelijk Bureau (GeBu, het dagelijksbestuur van de universiteit) moet danarbitreren. Maar aangezien de vice-rectorendeel uitmaken van het GeBu staat de uit-komst van dergelijke arbitrage op voorhandreeds zo goed als vast. De vertegenwoor-digers van studenten en de personeel-fracties aan de universiteit worden op dezemanier volledig buitenspel gezet.

Controleren

Daarnaast kan ook een algemenegroepsvergadering worden opgericht, diealle leden van de faculteitsraden binnen degroep herbergt. Deze zou dan minstens éénkeer per jaar samenkomen. Binnen Hu-mane Wetenschappen zorgt dit echter voorproblemen aangezien sommige departe-mentsvoorzitters tegelijk decaan zijn, watbijvoorbeeld bij rechten, godgeleerdheid enfilosofie het geval is. Deze decanen zoudenzichzelf dus mogen controleren.

Zelfs al werd op AR nu eindelijk eenakkoord bereikt over de groepen — dit wasbij het ter perse gaan nog onduidelijk —dan kan men nog steeds vraagtekensplaatsen naast het tijdsplan. De nieuwestructuur gaat immers van start vanaf 1januari eerstkomend. Er resten dus noggeen drie weken. Vreemde manier vanhandelen dus, zeker voor een rector die dewoorden 'goed bestuur' zo graag in demond neemt.

GROEPSHERVORMINGEN IN LAATSTE RECHTE LIJN

Humane moet buigen voor Exacte en Biomedische

(foto archief)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 5v toe

De recente beslissing van de Leu-vense Overkoepelende Kringorgani-satie (LOKO) om voortaan politiekneutraal door het leven te gaan,zorgde voor heel wat deining. Ge-durende twee weken verschenenheel wat reacties en commentarenop het besluit. Een bondige samen-vatting en enkele nieuwe reactiesuit binnen- en buitenland.

Joris Beckers & Clara Vanmuysen

Op haar laatste Open Algemene Vergadering(OAV) besliste LOKO om geen politiekestandpunten meer in te nemen. Daarmeewerd de trend van de laatste jaren ompolitieke stellingnamen uit de weg te gaan,geofficialiseerd. De beslissing kwam er naprotest van heel wat kringen tegen de steun

van LOKO-Sociale Raad aan de fakkeltochtvan begin november. Daarin werd stellinggenomen tegen het toenmalige Vlaams Bloken voor ‘democratie, solidariteit en gelijkerechten’. Na discussie besliste de OAV, waaralle Leuvense kringen vertegenwoordigdzijn, om politieke standpunten voortaanlinks te laten liggen. Dat gebeurde zo goedals unaniem.

Laf

Dezelfde week nog pikten zowat alleVlaamse kranten het nieuws op. Naast dezuivere berichtgeving van de feiten, versche-nen ook enkele commentaren van bekendeoud-studenten. Zo noemde Walter Pauli,adjunct-hoofdredacteur van De Morgen enzelf jarenlang actief in de Leuvensestudentenbeweging, de beslissing “waanzin-nig”. Pauli vindt het “triest als zelfs de stu-

denten geen standpunt meer durven in tenemen” en drukt zijn spijt erover uit dat“LOKO beslist heeft om zichzelf te muil-korven.” In de Gazet van Antwerpen nam oud-studentenleider Paul Goossens de woorden‘laf’ en ‘een staaltje bekrompen carrière-planning’ in de mond. Hij verwijt de jongegeneratie dat ze haar verantwoordelijkheidniet opneemt en dat zebang is van haar eigenschaduw. Ook in deVeto van vorige weekverschenen heel watlezersbrieven over dekwestie.

De verhouding tussen studentenbewe-gingen en politiek is al langer dan vandaageen heikel thema. In de jaren 60 woeddereeds de discussie over het politiekeengagement van de studentenkringen. Opeen serieuze opstoot rond ‘68 na is de

politieke bemoeizucht van de studenten erechter enkel op achteruitgegaan. Vandaagzweren de Antwerpse Unifac en het GentseFaculteitenkonvent bij politieke neutraliteitals het niet over onderwijsmaterie gaat.Twee weken geleden sloot ook LOKO zichop dit vlak officieel bij haar tegenhangersaan.

Maar hoe zit dat bij onze Europeseburen? En hoe denken de politiek meestervaren studenten over de apolitieke hou-ding van LOKO?

LOKO AL TWEE WEKEN POLITIEK NEUTRAAL

Over studenten en standpunten

Christen-democratischeStudenten (CDS)

Als ik groot ben word ik: CD&VVeto: De Leuvense studenten nemen enkel nog maat-schappelijke standpunten in en keren zich af van uitge-sproken politieke meningen.Bart Devoldere: (Nationaal voorzitter CDS) «Vanuithet oogpunt van een studentenbeweging die alsdoel heeft studenten in contact te brengen metpolitiek op alle niveaus, uit alle windstreken en uitalle lagen van de bevolking is het moeilijk tebegrijpen dat er bij studentenvertegenwoordigerseen angst bestaat om hun mening over maat-schappelijke thema’s — wat is politiek anders — teverkondigen. Ben je al lid van een politieke partijals mensen je mening kennen over een bepaaldonderwerp?»

«Het is aan de andere kant ook zo dat LOKOzich niet hele da-gen moet bezig-houden met poli-tiek hete items.Maar als er vragenkomen wat LOKOdenkt over eenbepaald onder-werp, vind ik datLOKO het zelfres-

pect moet hebben om naar buiten te komen meteen gefundeerde mening.»

Jade!Als ik groot ben word ik: GROEN!

Veto: De beslissing van LOKO is voor jullie geen verras-sing?Jan Heynen: (Nationaal voorzitter Jade!) «De dis-cussie loopt al jaren. Naar aanleiding van de fakkel-tocht van SoRa (Sociale Raad, red) is de discussieterug op tafel geworpen.»Veto: Een van de argumenten om het standpunt te aan-vaarden was de stelling dat de mening van iedere studentmoet gerespecteerd worden.Heynen: «Wanneer de studenten terugvallen in deretoriek van ‘iedere student’ immobiliseren zezichzelf. Zo zal er nooit nog één enkel standpuntkunnen ingenomen worden. Er zullen steeds stu-denten zijn met een andere visie. Het begrip ‘verte-genwoordiging’ krijgt een andere inhoud.»Veto: Zien jullie als jongerenpartij een oplossing voor dezepolitieke desinteresse?Heynen: «Het is nu eenmaal van deze tijd dat depolitieke participatie van jongeren daalt. Hierin

schuilt het gevaarvan een democra-tisch deficit in detoekomst. Wat ernu in de studenten-beweging gebeurt,is enkel een signaalvan een evolutie inde maatschappij.»

AnimoAls ik groot ben word ik: sp.a

Veto: Wat is in jouw normen een ‘politiek standpunt’?Laurent Winnock: (Nationaal voorzitter Animo) «Van-uit mijn persoonlijke ervaring ondervind ik datpolitiek engagement niet zozeer meer wordt ervarenals partijpolitiek maar eerder als een sociaal enga-gement. Dit vooral binnen studentenmilieus. Er is duswel nog een sterke vorm van engagement aanwezigbij de jongeren, maar die is niet meer partijgebonden.De beslissing van LOKO is wel jammer, omdat destudenten hun politieke slagkracht verliezen.»Veto: Wat is het alternatief voor het partijpolitieke standpuntvolgens jou?Winnock: «We merkten dat onze samenwerking metGROEN! en Spirit een groot succes is. Jongeren willenzich niet meer aan één partij binden en dus zijn zeenthousiast als meerdere partijen samen een projectstarten.»

Liberaal VlaamsStudentenverbond

(LVSV)Als ik groot ben word ik: waarschijnlijk toch VLDVeto: Leuvense studenten nemen geen politieke standpuntenmeer in.Laurent De Meester: (Nationaal voorzitter van LVSV)«Studenten snoeren hiermee hun eigen mond. Het isnet het voordeel van de student dat hij demogelijkheid heeft om met meer vuur achter zijnbeslissingen te staan, hij kan zich meer permitteren.Kijk maar naar de Leuvense studenten in ‘68.»Veto: In hoeverre speelt de verrechtsing van de maatschappijeen rol in de verminderde politieke aspiratie van jongeren?De Meester: «In Antwerpen draait het LVSVbijzonder slecht omwille van de enorme Vlaams-Blok-populatie. Een activiteit krijgt daar weinig bijval als zeniet extreem-rechts getint is. Maar hier aan de VUB(Vrije Universiteit Brussel, red), waar ik studeer, is desfeer echt anti-Blok.»

Prego-SMSAls ik groot ben word ik: Spirit

Veto: Kan je het standpunt van de LOKO begrijpen?Miranka Relecom: (Nationaal voorzitter Prego-SMS)«Ik vind het heel vreemd dat er geen politieke, maarwel nog maatschappelijke standpunten wordeningenomen. Politiek gaat tenslotte over de maat-schappij. Je kan toch enkel een mening vormen doorde verschillende partijen te leren kennen.»

«Jongeren kunnen ook meer doorgedrevenstandpunten innemen, kijk maar naar mei ‘68. Wij alsjongerenvleugel kunnen ook meer dingen organise-ren dan onze moederpartij. Zo hebben we filtertipsuitgebracht, een boekje filterpapiertjes met op iederblaadje een politiek standpunt gedrukt.»Veto: Wat betekent rechts voor een jonge politica zoals jij?Relecom: «Een miljoen mensen stemt op het Blok,drie miljoen niet, dat is nog steeds veel meer. Het iswel erg dat het NSV steeds tegenbetoogt in de zin van‘we gaan maar wat betogen’.»

“Een staaltje bekrompen carrièreplanning”(Paul Goossens in GvA)

Landelijke Studentenvakbond(Nederland)

Gijs van Dijk: (vice-voorzitter LSVb) «In Nederland worden meestal geenpolitieke standpunten ingenomen, behalve als het over onderwijs gaat. Erbestaat immers niet echt een regeling rond politieke stellingnamen en elkgeval wordt telkens apart afgewogen. Zo worden over maatschappelijkeverschijnselen als racisme wel uitspraken gedaan, omdat we in demaatschappij staan. Dat vind je ook terug in onze beginselen. Over de oorlogin Irak werd er dan weer geen standpunt ingenomen en als de naam van eenpartij valt, dan haakt men in Nederland af. Dat ligt immers heel moeilijk. Hetis namelijk niet de bedoeling een mening op te dringen aan de studenten.»

Freier Zusammanschluss vonStudentInnenschaften (Duitsland)

Nele Hirsch: (politiek specialiste FZS) «We zittenmet hetzelfde probleem. In een aantal Bundes-länder hebben de studentenverenigingen een po-litiek mandaat, maar in andere dan weer niet.Dat hangt af van het plaatselijke Hochschulgesetz,dat dit wettelijk regelt. We hebben dit mandaatin het federale Hochschulrahmengesetz proberen tekrijgen, maar dat is spijtig genoeg niet gelukt.»Veto: Maar LOKO heeft zelf de beslissing genomen.Nele: «De studenten zelf? Nee, zo dom zijn wij in Duitsland niet. Zo zijn erhier al veel resoluties en oproepen geweest tegen de oorlog in Irak en tegenextreem-rechtse Burschenschaften. Soms komt er dan wel eens een klacht,maar daardoor laten we ons niet afschrikken.»

National Union of Students(Verenigd Koninkrijk)

Damien Kavanagh: (voorzitter NUS-Noord-Ierland)«Het is ongelooflijk dat erzoiets in België beslist werd. De universiteit is de plaats bij uitstek voor vrijemeningsuiting en standpunten. Zo is er door onze ledenorganisaties over hethele land officieel geprotesteerd tegen de oorlog in Irak. Ook als er partijenaan te pas komen, uiten studentenverenigingen zich hier na democratischoverleg over de standpunten.»Vikram Hurbungs: (voorzitter studentenkoepel London South Bank University)«Onze communicatieverantwoordelijken gaan altijd na in hoeverre iets effectheeft op onze unief of koepel. Voor we een uitspraak doen, consulteren wede achterban en er wordt ook altijd gekeken in hoeverre een aantal MP’s(parlementsleden, red) ons steunen. Er gaan dus heel veel consultaties eninformele gesprekken aan een uitspraak vooraf. Als we ons aangesprokenvoelen door de British Nationalist Party (extreem-rechts, red), dan zullen wezeker een standpunt innemen.»

Pora (Oekraïne)Nina Sorokopud: (woordvoerster van destudentenbeweging Pora) «LOKO heeft recht ophaar eigen beslissing, maar hier is zoiets nietmogelijk. Wij kunnen niet op een afstandblijven, maar moeten nu onze toekomst ineigen handen nemen. Alleen op die manier kanje iets bereiken. Als je zelf niets doet, danbeslissen anderen over jouw toekomst.»

“Zo dom zijn wij in Duitsland niet”(Nele Hirsch, FZS, Duitsland)

“Als je zelf niets doet, danbeslissen anderen over jouw toekomst”

(Nina Sorokopud, Pora, Oekraïne)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 46 v toe

Elke week zoekt de redactie naarhet antwoord op prangende vragendie iedere student zich wel eensstelt tijdens zijn carrière in Leu-ven. Die vragen kunnen zowel vankritische, informatieve als prakti-sche aard zijn. Deze week vroegenwe ons af waarom de K.U.Leuvenzich in het blauw tooit.

Toen de Dienst Communicatie gecontacteerdwerd, kwam het gevreesde antwoord: “Ge-woon omdat het een mooie kleur is? Ik zouhet eigenlijk niet weten.” Daar ging onzepientere vraag. “U kan anders Jan Roegierscontacteren, hij zal u misschien wat meerkunnen vertellen.”

Professor JanRoegiers, specialistNieuwe Tijd enhuishistoricus vande universiteit, rea-geert laconiek maarenthousiast: “Voorzo’n dingen moet uinderdaad bij mijzijn.” Hij weet onste vertellen dat dekleuren van deK.U.Leuven blauwen wit zijn omdatze teruggaan op desymboliek rond demaagd Maria, diede patroonheilige isvan de Leuvenseuniversiteit sinds haar heroprichting in1834.

Hoezo sinds de negentiende eeuw? Enhet logo van de K.U.Leuven dan, waarin deSedes Sapientiae in al haar gotische gratieten troon zit? En dat troetelnaampje AlmaMater voor onze instelling? Is dat allemaal19e-eeuwse invention of tradition? “Als deK.U.Leuven al een patroonheilige in haarlogo had voor de negentiende eeuw, zou het

St-Pieter geweest zijn, en niet Maria,” legtRoegiers uit. “Vergeet niet dat in die periodede Mariaverering een ongelooflijke opgangkende.” Het dogma van de onbevlekte ont-vangenis waarover vaak nogal — onterecht— giechelig wordt gedaan, stamt inderdaaduit die eeuw.

“De oude kleuren van de universiteitwaren rood en wit: dezelfde als die van destad Leuven,” verklaart Roegiers. St-Pieterwas immers niet alleen de patroonheiligevan de universiteit, maar ook van de stad. Isdat de reden waarom de rector nog altijdrood draagt? “Neen, rood is gewoon eenopvallende kleur en vele Europese universi-teiten gaven deze tint aan hun rector, zo ookLeuven.”

De K.U.Leuven heeft vandaag strikterichtlijnen overhet gebruik vanhet blauw enadviseert zelfskleurcodes omde herkenbaar-heid van hetK . U . L e u v e n -blauw te vergro-ten. Wie diepergraaft op dewebsite, botst opallerlei regelsvoor het gebruikvan de ver-schillende logo’sdie onze univer-siteit rijk is dooreen veelvuldige

aanpassing van de zogenaamde huisstijl. “Tja,”repliceert Roegiers, “als men een beeld vancontinuïteit en eeuwenoude traditie wilophangen, vind ik niet dat er voortdurendmoet gegoocheld worden met andere logo’s.Oxford en Cambridge doen dat toch ook nieten zij buiten veel efficiënter hun imago vanMiddeleeuwse instelling uit. Maar ja, historicien pr-mensen verschillen wel vaker van me-ning.” (bdl)

VRAAG VAN DE WEEK

Waarom K.U.Leuven-blauw?Portulaca heeft sterke vrouw

Vrijdag aanvaardden de kringen met grotemeerderheid de sollicitatie van Julia Nie-naber als International Officer voor Portulaca,dat de buitenlandse studenten in Leuvenvertegenwoordigt. Daarmee bevestigden zede eerdere keuze van de LOKO-voorzittersen -vrijgestelden. Julia is Nederlandse,maar woont al vier jaar in Leuven enstudeert filosofie. Als buitenlandse studenteis ze goed op de hoogte van de specifiekeproblematiek. De - vertroebelde - band metde associaties en het betrekken van anderebuitenlandse studenten bij de werkingstaan hoog op haar agenda.

Nieuwe voorzitter voorproffenvakbondDe Vereniging van Academisch PersoneelLeuven (VAPL) verkoos professor ChristoffelWaelkens onlangs tot haar nieuwe voor-zitter. Er was immers besloten de voorkeurte geven aan een voorzitter die tevens opAcademische Raad zetelt, waar Waelkenssinds kort voor Exacte Wetenschappen zit.De sterrenkundige Waelkens volgt pro-fessor Bernard Himpens op, die pas vorigjaar professor en rectorskandidaat HermanNys afloste. En daarvoor? Van 1997 tot2001 was niemand anders dan ChristoffelWaelkens voorzitter.

Professor met groot hartOm zijn aids-remmer betaalbaar te houdenin 68 arme landen, ziet professor Erik DeClercq af van de royalties waar hij alsmedeontdekker van Tenofovir recht opheeft. Door zijn gebaar kan het medicijn nuaan kostprijs aan de man gebracht wordenin derdewereldlanden. Dat betekent eenbehandeling van één euro per dag, daarwaar dezelfde behandeling in de VS meerdan 25 euro per dag kost.

Overlijden ere-vice-rector

Op 3 december overleed ere-vice-rectorAndré Deruyttere, die onder rector DeSomer vice-rector Exacte Wetenschappenwas. Hij werd net geen 79 jaar oud. Elk jaarwordt de André Deruyttere-prijs uitgereiktaan een jonge, beloftevolle onderzoeker terwaarde van 7.500 euro, waarvan de helftnaar wetenschappelijk onderzoek moetvloeien.

Composietcompositie levertDescartes-prijs opProfessor Ignaas Verpoest ontving in Praagde Descartes-prijs voor wetenschapscom-municatie ter waarde van 50.000 euro. Eenprijs die in het leven is geroepen door deEuropese Commissie. Verpoest is dienst-hoofd van de afdeling Mechanische Mate-riaalkunde aan de faculteit Toegepaste We-tenschappen. Hij dankt de prijs aan zijnmobiele tentoonstelling over composietma-terialen, opgesteld in een oplegger die zelfvolledig uit composieten werd gebouwd.

Nieuwe leegstandsbelasting inLeuvenDe stad Leuven voert een nieuweleegstandsbelasting in. Die belasting moetde Vlaamse heffing op leegstand enverkrotting vervangen. Daarmee warenimmers problemen gerezen door eendecreetswijziging die extra administratievelasten aan de gemeenten oplegde en deheffingen van de laatste jaren tenietdeed.Dit betekende een derving voor degemeenten, omdat een deel van debelastingen werd doorgestort.

De Stad Leuven heeft nu dus beslotenzelf een leegstandsbelasting in te voeren.Het gaat om een forfaitair bedrag van 990euro per gebouw of woning en 75 euro perkamer, te vermenigvuldigen met het aantaljaar dat het pand of de kamer geregistreerdstaat als onbewoonbaar, leegstaand,verwaarloosd of onafgewerkt. (bd, jb)

KORT • KORT • KORT KORT • KORT • KORT

VETO’S VISITATIECOMMISSIE (7): BEDRIJFSECONOMIE

Kastanjes uit het vuur halenNaast het werk van alledag gaat Veto af en toe opbezoek in een wildvreemde les. Deze week hiel-den we halt in de Dekenstraat, waar tweemaalper week de problemen en verschijnselen binnende onderneming worden uiteengezet. Op de ban-ken tussen de bedrijfsleiders in spe.

Robin Broos

Prof De Bondt maakt een zwakke eerste indruk met eenverkeerd geknoopte das, maar na het uitgebreide testen vande microfoon en enkele tikjes met de balpen op de tafelkunnen we overgaan tot de orde van de dag: de oligopolie. Demanier van lesgeven is relaxed, met de hand in de broekzak.Al lijkt het allemaal saai, de kleurrijke transparanten fleurende boel wat op.

Mineraalwater

We starten met een grafiek over het Bertrand-Nashevenwicht van de duopolie Coca-Cola en Pepsi. Bij het modelvan Bertrand gaat in het evenwicht de prijs gelijk zijn aan demarginale kost als de ondernemingen een identiekekostenstructuur hebben. Het model van Nash gaat ervan uitdat beide colaproducenten zullen opteren voor de bestekeuze, ongeacht wat de andere zal kiezen. Met tekst-ballonnetjes wordt er duidelijkheid geschapen in de wirwarvan lijnen. Zoveel goed materiaal voor handen en toch zouzelfs Paul d’Hoore het moeilijk krijgen om aandachtig teblijven. Genesteld op de laatste rij verdwijnt het stemgeluidvan de prof in het niets door het gezellig gekeuvel in de aula.De man windt er dan ook geen doekjes om. “Jullie zijnallemaal verstandige mensen. Wanneer honderd mensenlawaai maken… dan maakt dat veel lawaai.” Laten we datnooit meer vergeten.

Het ganse publiek is aandachtig en deze gelegenheidwordt benut om enkele merkwaardige zaken uit de doeken tedoen. Zo is mineraalwater bijvoorbeeld duurder dan benzine.Dat komt omdat de verschillende soorten water niet gelijk zijnaan elkaar. Wanneer een bepaald merk de prijs verlaagt,palmt deze niet noodzakelijk de hele markt in. “Spa Reine isarm aan mineralen,” geeft de prof nog mee.

Na een half uurtje moet de docent zijn gegrepen dooremotie. De handjes komen los in allerlei draaiende bewe-gingen en de stem wordt meermaals verheven, zij het tijdensde verkeerde lettergrepen. Deze mens komt op dreef, dat isduidelijk. De les wordt rommeliger wanneer het bordvolgeschreven staat en hij de cijfertjes gewoon verder schrijft,maar dan in de lucht. De onderbreking doet deugd.

Theekransjes

Het hoofdstuk oligopolie moet dringend wordenafgerond. Iso-winsten, sequentiële keuze, het ontgaat onsallemaal. Op de laatste rij denkt men dat de pauze nog bezigis en er wordt nog druk gediscussieerd. Onderwerpen van dedag zijn het duidingsmagazine ‘Open en Bloot’ op KanaalTwee en de mode van Burberry. De gekende beige plaids metzwart-witte ruitjes, die grootmoeders tenen warm houdentijdens het televisiekijken op kille dagen, waren tot voor kortenkel het handelsmerk van de bejaardenmaffia. Sinds vorigewinter maakte dit patroon een come-back in de vorm van eensjaal, gedragen door de betere middenklasse. “Vertrouw nooiteen man in zo’n sjaal,” werd ons wel eens gezegd. Hoe tijdenkunnen veranderen.

Zo nu en dan vangen we nog iets op. “Je wilt de anderzijn kastanjes uit het vuur halen,” stelt prof De Bondt, “dat iseen simpele intuïtie.” Het wil ongeveer het volgende zeggen:als een bedrijf de eerste stap zet, wil men graag weten wat deanderen gaan doen. Gaan de prijzen stijgen of dalen? Veel tijdom de stof te laten doordringen is er niet. Het college heeft

meer iets van zeventien theekransjes bij elkaar. “Ik gadrastische maatregelen moeten nemen,” de rest van de zin isonverstaanbaar gemompel. De docent stond zich wellicht af tevragen waar het aan schortte. Is de leerstof te moeilijk?Kennen de studenten alles al? De gevolgen zijn niet te over-zien. “Meisjes! Ik ga iemand moeten buitensmijten!” Zeg datRaymond het gezegd heeft.

Confer

De rust keert weder, maar de vermoeidheid slaat toe. Hetenige wat onze aandacht kan trekken, is het veelvuldiggebruikte woordje confer, wat na enige hersenactiviteit weleens ‘cfr.’ of ‘vergelijk met’ zou kunnen betekenen. De stiltewordt verbroken als er meermaals nietsvermoedendestudenten de zaal komen binnenwandelen. Ze zijn niet te laat,wel verkeerd. De prof doet alsof het hem koud laat, maar delaatste rij weet beter en verklapt dat hij de moed heeftopgegeven om deze verstrooide professoren op hun plaats tezetten. Het college loopt ten einde en we wandelen alsconsumenten terug buiten. Volgende halte: Alma als dattenminste niet te proletarisch is voor het Burberry-publiek.

SteekkaartBedrijfseconomie

Wie? 2e kan Toegepaste Economische Wetenschap-pen en 2e kan HandelsingenieurWanneer? dinsdag en vrijdag van 11u tot 13uWaar? dinsdag in VHI 02.29, vrijdag in VHI 01.29Prof? Raymond De BondtPauze? van 11u56 tot 12u08

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 7v toe

Studentenprotest in OekraïneIn Leuven mogen de kringen dan al beslist hebben om geen politieke standpun-ten meer in te nemen, in Oekraïne zijn het net de studenten die voor een be-langrijke politieke revolutie zorgen. Verenigingen als UASS, USUM en vooralPora zijn er de drijvende kracht achter wat nu reeds de grootste politieke om-wenteling is, sinds de voormalige Sovjet-republiek in 1991 onafhankelijk werd.

Joris Beckers

Op 26 december nemen regeringskandidaat Viktor Janoekovitsj en oppositiekandidaat ViktorJoesjtsjenko het andermaal tegen elkaar op in een extra ronde van de presidentsverkiezingen.Dat die er gekomen is, heeft veel te maken met het tentenkamp in de binnenstad van Kiev, deverdienste van studentenbeweging Pora. Zij zijn echter niet de enige studenten die van zich latenhoren. De Ukrainian Student Unity Movement (USUM) doet aan sensibilisering en de UkrainianAssociation of Student Self-Government (UASS) riep via de Europese studentenkoepel ESIB op omJanoekovitsj niet te erkennen als president en om Russische gewapende interventies in Oekraïneofficieel af te keuren. Elke koepel - VVS voor Vlaanderen - werd gevraagd de nodige drukdaarvoor uit te oefenen op de eigen regering. Ondertussen besliste ESIB om waarnemers naarde komende verkiezing te sturen. Daarvoor is welnog de toestemming van de Organisatie voor Vei-ligheid en Samenwerking in Europa (OVSE) nodig.Veto sprak met twee Oekraiense studentenvereni-gingen.

Naar aanleiding van de tweedepresidentiële kiesronde in Oe-kraïne, nodigde de Kring voor In-ternationale Betrekkingen IrinaZbrozhek uit Odessa uit als spre-ker. Zij is onderzoekster aan hetInstituut voor Internationaal enEuropees beleid van de K.U.Leu-ven. Een genuanceerde analyse.

Maarten Goethals

“A bit weird,” noemde Irina Zbrozhek al demedia-aandacht rond de Oekraïense ver-kiezingen. Dat ze al meerdere malen wasaangeklampt met de vraag hoe het daar nuallemaal zat, had daar zeker iets mee temaken. In een korte maar krachtige uit-eenzetting schetste ze een situatie die inhet geheel niet overeenkomt met ons beeldvan de ‘feiten’. De grote schuldigen daar-van zijn volgens haar de media.

Cowboy

“Het probleem,” begon Zbrozhek, “isdat de mensen een ongenuanceerd beeldkrijgen. Alsof oppositieleider Viktor Joesj-tsjenko alleen pro-westers denkt en de eer-ste minister Viktor Janoekovitsj alleen pro-Rusland zou zijn.” Als men beide partij-programma’s vergelijkt valt op dat beidekandidaten zowel contacten willen onder-houden met Rusland als met het Westen.Zo heeft Joesjtsjenko als regeringsleidertussen 1999 en 2001 belangrijke Russischecontracten binnengehaald. Het verschil

tussen beiden is dus het accent, wie naarwaar lichtjes overhelt.

De media hebben de zaak serieusopgeblazen. Tijdens de voorverkiezingenging de meeste aandacht naar Janoekovitsj.Op de Oekraïense radio en televisie warenspots te zien en te horen over hoe goed enfantastisch de man wel is. “Alsof ik dertigjaar terug in de tijd reisde: back in theUSSR,” reageerde Zbrozhek ironisch. Deoppositie werd door het slijk gehaald. Zowerd Joesjtsjenko afgebeeld als eencowboy die ganse dagen naar country-muziek luisterde. Zbrozheks verdict washard: de Oekraïense media hadden gefaaldin hun informatieoverdracht en ze waren

niet onafhankelijke of kritisch geweest. Zewerden gedicteerd van bovenaf. Dewesterse media hadden op hun beurt hetpunt gemist waar het uiteindelijk omdraaide. Ze hadden moeten uitleggenwaarom de aanhang van Joesjtsjenko her-verkiezingen eiste, waarom duizendenmensen eigenlijk op straat kwamen. Deverkiezingsfraude was de zoveelste over-heidsfraude op rij. De gestolen verkie-zingen waren de druppel die de emmerlieten overlopen.

De verkiezingen zullen gaan over hetsplitsen van Oekraïne in een geïn-dustrialiseerd oosten en een modernerwesten, of dat beweert Janoekovitsj toch.Een strijd tussen een kapitalistische toe-komst en een communistisch verleden,merkte een aanwezige op. Misschien, maarhier moet alweer genuanceerd worden.Volgens Zbrozhek is het wel zo dat er eensoort verdeeldheid is onder de bevolking.Taalkundig is er het Russisch- en hetOekraïens-sprekende gedeelte; religieus deRussisch- en de Oekraïens-orthodoxe aan-hang. Toch is samenleven mogelijk: in hetdagelijkse leven lukt het al decennialang.Het is juist de politiek van Janoekovitsj diede splitsing aangrijpt en polariseert. Hetlaatste, wanhopige, politieke wapen tegenJoesjtsjenko, want met gif wil het ook nietal te best lukken. Bovendien vormt hetoosten geen coherent blok tegen hetwesten en omgekeerd ook niet. Er zijn welspanningen, maar niet van die aard dat hetresoluut zou leiden tot een splitsing. “Hoedan ook,” concludeerde Zbrozhek: “wie denieuwe president zal worden, zal sowieso

moeten balancerenen goed doen voor ie-dereen.”

Transparantie

“Ik stem opJoesjtsjenko en zalblijven stemmen totmijn stem erkend is,”bekende Zbrozhek,doelend op het mas-sale bedrog van deeerste kiesronde. InOekraïne, moet jeweten, is er enkelstemrecht, geen stem-plicht. In gebiedenwaar Janoekovitsj po-pulair is, was de op-komst ‘toevallig’ gro-ter, dan in gebiedenwaar Joesjtsjenko po-pulair is. Vreemd, alsje weet dat na deuitslag duizendenaanhangers van deoppositieleider opstraat kwamen. Aan

de bereidwilligheid tot stemmen kan hetniet gelegen hebben. “Janoekovitsj zal ookwel veel stemmen achter zijn naamgekregen hebben. Hij betaalde de mijn-werkers uit, verhoogde de pensioenen enwerkloosheidsuitkeringen. Allemaal popu-listische daden om stemmen te ronselen,maar die uitgaven waren totaal nietvoorzien in het krappe budget. Joesjtsjenkodaarentegen denkt op langere termijn enheeft daarom deels meer stemmen. Hijstreeft ook naar een constructief entransparant bestuursapparaat dat komafmaakt met corruptie.”

www.iieb.be

“Nieuwe president

zal moeten balanceren”

Nina Sorokopud is pas afgestudeerd en verzorgtmee de coördinatie en berichtgeving vanuit hetPora-centrum in Kiev. Daarnaast zit ik vooral inhet tentenkamp.Veto: Wat is Pora precies?Nina Sorokopud: « Pora betekent ‘Het is tijd’.Als brede volksbeweging wil Pora duidelijk makendat het tijd is voor verandering. Wij streven eenbetrouwbaar politiek beleid en vrije pers na. Datkan alleen maar door nieuwe, eerlijke verkiezing-en te organiseren.»Veto: Pora reageerde als eerste op die frauduleuze ver-kiezingen van vorige maand. Wat is er precies misge-lopen?Nina: «Heel wat kieslijsten bevatten fouten.Daarnaast kwamen mensen bij ons getuigen hoeze administratief onder druk gezet werden en hoeer met ontslag gedreigd werd, als ze niet opJanoekovitsj zouden stemmen. Er zijn kiezers dieverschillende keren hun stem uitbrachten en ookmet de telcomputers waren er heel wat proble-men.»Veto: Hoe is Pora georganiseerd?Nina: « Pora telt nu 15.000 activisten, waarvanhet merendeel studenten zijn. De coördinatiegebeurt vanuit het centrum in Kiev. Deverschillende regionale managers nemen deplaatselijke organisatie op zich, maar er is geenechte vaste structuur. We hebben bovendien veelcontacten met andere bewegingen. Pora is eenbrede volksbeweging en er zijn geen echte regels.Elke vorm van provocatie is echter uit den boze endat is tot nu toe succesvol verlopen.»Veto: Wat heeft Pora al verwezenlijkt?Nina: «We geven voortdurend persconferentiesover de laatste ontwikkelingen waar we ons achtergezet hebben. Vandaag nog (woensdag, jb) werdende grondwet en de kieswetgeving gewijzigd, zodatnieuwe verkiezingen mogelijk worden. De kies-commissie werd opgeheven en Janoekovitsj neemtgeen functies op tot aan de verkiezingen.»Veto: Welke garanties zijn er dat de nieuwe verkiezingeneerlijk verlopen?Nina: «Er wordt een nieuwe kiescommissie aan-gesteld en ook de lokale commissies worden gewij-zigd. Wij zullen er ook met zo veel mogelijkmensen op toezien dat de verkiezingen eerlijkverlopen. Met informatie proberen we de mensen bovendien te sensibiliseren. Zo bellen wemassaal naar vrienden in Oost-Oekraïne om dingen uit te leggen, die zij dan verder kunnenverspreiden. Bij wijze van actie hebben we daar ook een soort autorace georganiseerd.»Veto: In dat oosten beschuldigen ze jullie van infiltratie en steun vanuit Europa en Amerika tegenRusland.Nina: «Het is wel zo dat West-Oekraïne eerder westersgezind is, maar wij worden niet ge-steund door internationale verenigingen. Onafhankelijke buitenlanders helpen ons soms, maarer is zeker geen sprake van beïnvloeding. Het zijn vooral veel steunbetuigingen, zoals die vanPoolse en Italiaanse studenten en zelfs uit China.»Veto: Mijnwerkers uit het oosten zouden wel van plan zijn om in Kiev orde op zaken te komen stellen.Nina: «Die mijnwerkers mogen hier zeker hun mening komen zeggen, maar het probleem isdat men in het oosten bijna alleen informatie verkrijgt via de staatszender. Als ze dan in Kievaankomen, dan zien ze plots totaal andere dingen dan wat ze thuis hoorden of zagen op tele-visie. Zo was er een vrouw die in haar toespraak verkondigde dat iedereen in het westen ver-slaafd was en dat ze zich daarom tegen de regering waren beginnen te verzetten.»pora.org.ua

Ukrainian StudentUnity Movement

Bozhina Tilinska verzorgt de communica-tie voor USUM.Veto: Waarvoor staat de USUM?Bozhina Tilinska: «USUM is een soortperscentrum dat werd opgestart om demeningen van studenten te verzamelen.Die worden dan op de website geplaatst.Sinds het begin van de revolutie is hetland in twee delen gesplitst. We hopen opdeze manier oost en west weer dichter bijelkaar te brengen. Het is een initiatief vandrie universiteiten uit Lviv en is bedachtvanuit oppositiehoek, maar alle me-ningen komen aan bod. De ‘tak’ in de urlverwijst naar het Oekraïense woord voor‘ja’. ‘Ja’ voor een regering nieuwe stijl.»Veto: Blijft het bij de site of gaan jullie verder?Bozhina: «Ons nieuwste project heetChristmass Together en is vanuit christelijkstandpunt opgestart om studenten vanoveral samen te brengen. Het is in de eer-ste plaats niet-politiek, maar toch ook in-gegeven door de actualiteit.»

www.ucu.edu.ua

Pora

(foto Pora)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 48 v toev toe8

Mid

del

pu

nt

ove

r te

nem

enRecycleer eens…

1. een partij: het Vlaams Belang is schijnbaareen flauw doorslagje van het Vlaams Blok.2. een lief: dat van broer of zus is handig tegebruiken als eigen exemplaar. Het heeft zijnwaarde al bewezen en moet niet meer aan deouders worden voorgesteld.3. een mens: het concept achter het monstervan Frankenstein had het plaatsgebrek vanheel wat kerkhoven kunnen oplossen.4. een wetenschappelijke publicatie: dievan proffen vertonen vaak markantegelijkenissen met papers van studenten.5. een land: Congo heette vroeger Zaïre,maar daarvoor weer Congo. Of het nog daarvoor ook Zaïre heette is niet bekend op de redactie.6. je eigen lichaamsafval: nagelbijten is het nuttig recupereren van voor het lichaam belangrijkebouwstoffen.7. een politicus: Johan Van Hecke is zeer herbruikbaar voor partijen. Maakten voorlopig al gebruikt vanzijn diensten: de CVP, de NCD en de VLD.8. een familielid: Woody Allen zag er geen graten in een relatie te beginnen met zijn adoptiedochter Soon-Yi. Wij hadden dat in zijn geval ook niet gedaan.9. een plot: bekijk niet één soap per week, maar volg er zoveel mogelijk.10.een gezellige sfeer: Kerstmis doet het al tweeduizend jaar goed, dus het zal dit jaar wellicht ook weerprijs zijn.11. een rector: André Oosterlinck was al eens rector voor hij in 2000 rector van de K.U.Leuven werd.

(gvg)

Wie voor drie euro met een zetelwil thuiskomen, kan daarvooralleen maar terecht bij het SPIT.Leuvens beroemdste kringloop-winkel is niet alleen een goed-kope Ikea maar tegelijkertijd ookeen Superconfex, een Acco eneen Hugo Van Praag. Je kan erniet alleen meubels maar ook kle-dij, boeken, elektronica en ande-re snuisterijen vinden. Met eenschamel studentenbudget kan jeer een hele huisraad kopen. Devraag is natuurlijk wat je danallemaal in huis haalt. We gingeneens neuzen in de verschillendeafdelingen die het SPIT rijk is.

Ook in het SPIT is de kerstsfeer merkbaar.Je kan er een hele mand kerstballen kopenvoor een spotprijsje. Als je op skireis zougaan, kan je hier zelfs skilatten krijgen voorvijf euro. Het SPIT is uiteraard nietverantwoordelijk voor gebroken armen enbenen. Wat het meest in het oog springt,zijn natuurlijk de meubels. Eén van depronkstukken van het SPIT is een oudeNeumeyer piano, waarop toevallige passan-ten wel eens een vals klinkende noot dur-ven aan te slaan. De duurste objecten in dezaal zijn de antieke houten kasten. Her ender vind je op die kasten afgedankteheiligenbeelden en koperen kruisen terug.Vlaanderen dumpt zijn heiligen in dekringloopwinkel.

Bij de kledingsafdeling zien we uit degratie gevallen plateauschoenen, foute pull-overs, T-shirts met ‘Banana Split’ op en nogveel meer fraais. Als je ooit in nood zouzitten voor een mondeling examen, kan jehier terecht voor een kostuum. Wat de profop het examen ook zegt, je bent er alleszinsgoedkoop vanaf gekomen.

Haardos

Aan de andere kant van de zaal staande boekenrekken. De bibliotheek van hetSPIT bevat zowel romans, kinderboeken alseducatieve werken. Oude leerboeken zoals

Fix und fertig herinnerden aan onzehumanioratijd. Een groot aantal afgedankteHare Krishna-boeken wijzen erop datiemands spirituele zoektocht tot een eindegekomen is. Een beetje verder vind je in decd-rekken afgedankte tieneridolen zoalsTake That, East 17, Gary Barlow en NewKids On The Block. Ook bakvissen wordenouder. Even moesten we slikken toen we opeen oude plaat Willy Sommers zagen staanmet haardos waarop Herman Brusselmansjaloers zou zijn.

Tussen de rommel vind je uiteraard weleen heleboel spullen die erg bruikbaar zijnvoor een studentenkot. In plaats vanbierglazen te jatten op café kunnenstudenten hier glazen kopen. We vroegenaan Robin De Jonge, verkoopsveran-twoordelijke van het SPIT, of studenten deweg naar het SPIT al gevonden hebben.“We hebben een gevarieerd publiek. Er zijnenerzijds de kansarmen die door hetOCMW naar hier gestuurd worden om hunhuisraad te kopen, anderzijds zijn er demensen die op zoek zijn naar collector’s items,zeldzame dingen die ze nergens andersvinden. Daarnaast bestaat ons publiekinderdaad ook uit studenten. Hier inLeuven dienen immers veel koten ingerichtte worden. Zelfs buitenlandse studentenvinden gemakkelijk hun weg naar het SPIT.Deze studenten doen de naam ‘kringloop-winkel’ alle eer aan. Wanneer zij hier in hetbegin van het jaar een zetel kopen, vragenze vaak of ze die hier op het einde van hetjaar terug mogen brengen. Uiteraard magdat. Daarvoor voorzien we zelfs een gratisophaaldienst. Zo werkt een kringloop-winkel.”

(as)

Veto:artikelen?

Frank Arn (‘La Bemol’):komen het hier binnenbrengen. Hgegeven: ik onderhandel met deinstrument zelf aan een iets hoger

Welke Leuvense student kan zich eenstudentwaardig bestaan inbeelden zonderzijn stalen ros? Het Leuvense straatbeeld isvoornamelijk gevuld met zoveelstehandsetweewielers. Stalen Brabantse trekpaardendie wel tegen een stootje kunnen. Studen-ten die zelf geen oude fiets meer hebben,kunnen altijd terecht bij VELO.

VELO, Veilig en Ecologisch in LeuvenOp de fiets is een sociaal en ecologischfietsproject dat de student de mogelijk-heid biedt om een fiets te huren tegen deschappelijk prijs van 31 euro per jaar.Daarbij komt nog een waarborg vanvijftig euro, die je weliswaar terugkrijgtals je contract ten einde is. In ruildaarvoor biedt VELO je een tweede-,derde-, vierde- tot in het oneindighandsefiets aan, waarvan alle onderdelen ingoede staat zijn. Na een korte test moetenwe constateren dat de rijwielen boven-dien aardig bollen en er niet veel op aante merken valt. De herstelwerken zijnook gratis en worden uitgevoerd doorenkele joviale kerels. Hun verrassendediagnose is dat fietsen vooral te lijdenhebben onder remproblemen, lichtdefec-ten en platte banden.

Hoe komt VELO aan al dietweedehandsjes? Elke maand verzameltde politie de opgehaalde fietsen dievermoedelijk gestolen of achtergelatenwerden. De eigenaars van de gegraveerdefietsen worden gecontacteerd. Na zesmaanden worden de ongegraveerdefietsen die niet zijn opgehaald aan VELOgeschonken. Ook worden er fietsen uit deDijle opgevist en aan VELO gegeven.Daarmee is meestal niet veel meer aan tevangen. Als er nog een degelijke bel opstaat, kan die nog een rondje meedraaienin de recyclage-cirkel en wordt die opeen VELO-fiets geplaatst. De rest wordtonverbiddelijk naar de schroothoop

verwezen.Buitenlandse studenten worden

overweldigd door de fietsengekte, maarvolgen uiteindelijk het voorbeeld vanhun Leuvense collega’s. Om op eerlijkewijze een tweedehandse fiets te hebbenen hun fietsdoop te ondergaan, vindenook zij snel hun weg naar VELO. Als jeeen fiets huurt bij VELO, is de kans heelgroot dat je op zo’n tweewieler rijdt, dieeen kloon lijkt te zijn van de zoveleandere Leuvense fietsen. Toch zitten ereen paar opvallende exemplaren in decollectie. Naast een verdwaalde flashymountainbike die niet werd opgehaaldbij de politie, is er ook een aantal fietsendat echt in het oog springt. De kunst-academie heeft vorig jaar een aantalfietsen opgesmukt. Er was onder andereeen fiets met engelenvleugeltjes en eenmondriaanfiets. Die exemplaren werdennet als andere VELO-velo’s verhuurd,maar de engel is om praktische redenenal kortgewiekt.

VELO vind je in de Minderbroeder-sstraat 12, blok U.

(mp)

De alternatieve elf

HET SPIT UITGESPIT

Supermarkt voortweedehandsjes

OP ZOEK NAAR EEN VELO

Tweedehands boltlekker

Elke student kent het ogenblik waarop dezijn. Zeker niet als er nog massa’s cadeauteen wintergarderobe wil aanschaffen. Wil jzjin, dan zijn tweedehandswinkels een oplinrichting van je kot vind je er meestal lekoper zijn. En als zelfs hiervoor de centjesspullen in deze winkels van de hand doen.

TWEEDEHANDS M

Doe eens aan r

De ene

z o e k t

liefde, de

a n d e r e

wat gerste-

nat om zijn dorst

te lessen, maar iedere student

in Leuven zoekt al eens wat. Een overzicht van de

markantste zoekertjes.

Wie de witheid van zijn Acco-cursus als

schrikwekkend en haast fluorescerend beschouwt,

kan steeds zijn heil zoeken in tweedehandse cur-

sussen. De valven der faculteiten worden vrolijk

gesierd met ter overname aangeboden cursussen.

Met een beetje geluk is de ‘verpatser’ in kwestie

een ijverige student en kom je rechtstreeks in het

bezit van ‘s mans wijsheid en kanttekeningen. De

verloren gelopen ‘droedel’ op pagina 46 moet je er

met de glimlach bijnemen, alsook de koffievlek die

pagina 72 tot 78 doordringt.

Voor iedere vakmaterie is er een vakblad. Je

dokter leest ‘De Huisarts’, je tandtechnieker ‘De

Garagist’ en je grootmoeder ‘Libelle’. In de branche

van het zoekertje vind je ook in Leuven heel wat

wekelijkse literatuur. We visten enkele vakbladen

uit onze brievenbus.

Als je op zoek bent naar een sprekende

papegaai, een edelpapegaai, een dwergdobber-

mannpincher of een springkasteel, kan je eens door

De Streekkrant bladeren. Voor vriendinnen met de

naam Nomi, Sabrina, Tania Prive of Brian moet u

dan weer in het betere vakblad Passe-partout zijn.

Tevens vind je hier een Cadillac Fleetwood uit ‘87

om de dames in rond te rijden. Je kan natuurlij

ook steeds voor een iets bescheidener voertu

zoals een Mazda 323 TDI 2.0 gaan -

cilinderinhoud krijg je er gratis bij. Toch kan je

enkel nieuwe vrienden maken met dit blad, oo

betere ‘hobbytist’ komt aan zijn trekken. Zo b

voor een luttele driehonderd euro de trotse b

van een pottenbakkersschijf mét motor. De

van het verhaal? Wie zoekt die vindt.

@@@@@@@@e?

@@@@@@@@e?

@@h

?

@@h

?

@@h

?

@@h

?

@@h

?

@@h

?

@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e

@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e

@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@

?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@

?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@e?@@@@@@

@@g

@@g

@@g

@@g

@@g

@@g

@@@@@@@@

@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

GEZOCHT

(Foto Roman Verraest)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 9v toev toe 9

Twee

deh

ands

in L

euve

n

December is een dure maand: er moeten ca-deautjes gekocht worden, we betalen onze skireis.Waar moet dan het geld vandaan komen om tijdensde feesten nog een leuk kleedje te dragen?Misschien brengt een tweedehandswinkel wel raad.Wij trokken op pad met een beperkt budget om tezien wie ons kon helpen.

De eerste tweedehandsklerenwinkel die we bezoeken isRawette in de Parijsstraat. Hier staat Paul Julèmont achterde toonbank, een goedlachse man die er trots op is dat hij deoudste tweedehandsklerenwinkel in Leuven openhoudt. Hijheeft in 25 jaar al alles gehad, maar sinds vijf jaar spitst hijzich toe op merkkledij. We praten met hem, terwijl in zijnwinkel her en der klanten rondlopen. Geen van hen heeftde leeftijd om nog student te zijn. “Studenten komen hierminder, omdat zij hun kleren niet zelf betalen. Jongemensen die hier komen zijn vooral pas afgestudeerden, danbegint het te nijpen. Mijn klanten zijn echter niet arm, maar

hebben hun prioriteiten verlegd. In plaats van te winkelenin een gewone boetiek, komen ze hierheen en gaan een keermeer op reis.” We staan tussen de bontjassen met een uitzichtop een pas binnengekomen Bikkembergs. “Die hangt hier sindsvanmorgen en is al twee keer gepast,” grapt Julèmont. “Deechte merken zijn natuurlijk de best verkopende producten. Detop blijft hier maar twee uur hangen.” Tweedehandsgoedkoper? Wij nemen de proef op de som. Julèmont krijgt hetvoorstel: hij mag ons volledig kleden. Het is voor de feesten, dusmoet het er een beetje mooiuit zien. Welk bedrag zijn we dankwijt? “Dat moet je tussen de 50 à 100 euro rekenen, voor drie,vier stukken: een broek, een topje en vestje en nog een paaroorbellen erbij. Het kan natuurlijk ook nog goedkoper.”

In de Mechelsestraat bevindt zich een heel ander typetweedehandswinkel. De Kapstok wordt volledig gedragendoor vrijwilligers. Wie hier zijn kleren binnenbrengt, krijgt daargeen vergoeding voor. Wat de verkoop opbrengt, gaat integraalnaar een goed doel. Het cliënteel verschilt dan ook van de vorigewinkel. “Wij hebben alle soorten klanten,” vertelt de

verkoopster, “sommigen zijn echt hulpbehoevend, anderengaan ook in boetieks winkelen.” Studenten komen steeds vaker,zeker sinds ze verhuisd zijn naar het gezellige winkel-wandelgedeelte van de Mechelsestraat. Feestkledij gaat hier vlotvan de hand, net zoals al de rest. “Behalve rokken, die verkopenhet minst.” Een vreemde vaststelling, lijkt ons. Wanneer wevragen naar de verklaring, buigt de verkoopster zich over detoonbank. “Ik hoef maar naar jullie te kijken.” Wij pleitenschuldig.

Het voordeel van een winkel in tweedehandse kledij isvolgens de verkoopster dat je er veel meer vindt dan in eenboetiek. Kleren uit de jaren 70 vind je nergens anders.“Sommige studenten komen dan ook naar hier om zich teverkleden voor carnaval.” Ook hier informeren we naar dekostprijs van een aangename feesttenue. “Een rok, een pull, eenhandtas zijn vijf euro, een mantel 25. Dan weet je aan hoeveelje zit. De echte feestkledij, daar moet je ongeveer het dubbelevoor rekenen.”

(kg) & (hv)

Vroeger kwam bij ons wel eens een oude missiepater langs, die toonde hoe kindertjes uit dederde wereld van lege colablikjes een speelgoedvliegtuigje konden plooien. En ook op schoolwerden we gedwongen om lege kaasdoosjes en wc-rolletjes bij te houden, want daar konden wedan fijn creatief mee zijn. Maar af en toe doet er iemand écht iets artistieks met oude spullen.Dré Peeters knutselt zijn beelden in mekaar met varkensschedels, soeplepels en barkrukken.

Kunstenaar Peeters gebruikt in zijn creaties alles wat maar oud, verroest of versleten is. “Oude dingen hebben charme enkleur. Er gaat iets van uit dat nieuw materiaal niet heeft. Ik kan niet tegen brons of afgelekt marmer, dat is te proper voormij. Wat ik verwerk, moet geleefd hebben. Alleen met die dingen kan ik beginnen spelen.” Dat spelen is Peeters’ maniervan werken. Hij vergelijkt zichzelf met een klein kind dat je niet kan dwingen iets te maken. De beeldhouwer heeft nooiteen ontwerp vooraf in gedachten: hij associeert en probeert het beeld te ver-beelden tot het een afgewerkt kunstwerk is.Ook niet alles dat oud is, is geschikt om verbeeld te worden. “Ik kan bepaalde dingen niet gebruiken omdat ze gewoonal mooi op zich zijn . Het mag ook niet te herkenbaar zijn. Zo’n beeld ligt al vast, dat kan ik niet verbeelden.”

Beenderen

Schoppen, rieken, oude karrenwielen, een ploegschaar, tafelpoten, schedels en beenderen: alles kan gebruiktworden. Peeters schuimt daarvoor geen rommelmarkten af. “Ik heb veel vrienden die weten waar ik mee bezig ben. Zegooien die rommel hier gewoon in den hof. Ik vind die dingen ‘s morgens. Toen ik nog in Algerije woonde, werkte ik metwat ik in de woestijn vond: beenderen en verroest afval.” De precieze achtergrond van zijn materiaal vindt Peeters nietzo belangrijk. “Ik verander nog heel veel aan die dingen. Als je een riek volledig gebruikt, dan blijft het een riek. Maarals je die in tweeën zaagt, dan heeft hij nog maar twee tanden en zo wordt hij iets speciaals.”

Omdat kunst maken voor hem vooral spelen is, vindt Peeters niet dat zijn werken te serieus mogen genomenworden. Er moet mee gelachen worden, of toch minstens geglimlacht. “Kijk, zoiets blijft de mensen bij. Ik heb hier eenoude spaarkas genomen zoals je die vroeger in café’s vond. Van de gleuven heb ik vagina’s gemaakt. Als je er iets insteekt,ben je het kwijt,” lacht Peeters smakelijk. “En dit is die van de ASLK: de algemene spaarkas. Die heeft maar één grotegleuf: iedereen in hetzelfde gat dus.”

Toch maakt Peeters meer dan genitale grapjes. Pro Vita I & II zijn twee loden halve varkens die via een sonde gevoedworden. “Dat is een werk pro euthanasie. Wat half dood is, moet je niet in leven houden. En daarom heb ik het natuurlijkook Pro Vita genoemd,” grijnst hij.

Op dit moment reist de tentoonstelling Monsters onder Bed door België en Nederland. Daar kan je Coupe Royalebewonderen. Het is een oude barkruk met vijf grote koppen op en twee ervan dragen een kroontje. Onderaan hangt ereen dood varken. “Dat gaat over het koningshuis. Zeg nu zelf, dat is toch grappig?” Wie wil meelachen kan detentoonstelling nog tot juni 2005 bezoeken.

(ar) & (gv)

Al vertoont de geldbeugel vande doorsnee student dan en-kele gaten, wie inventief is,weet ook op muzikaal vlakhier een goedkope mouwaan te passen. We nameneen kijkje in de ‘La Bemol’en de ‘Sax’ in de Parijs-straat, waar respectieve-lijk muziekinstrumen-ten en cd’s aangebodenworden.

Veto: Wat gebeurt er met de pas binnengebrachte

mol’): «Muzikanten die hun instrument beu zijn,gen. Het instrument wordt dan in ‘consignatie’

met de klant over een prijs en verkoop het hoger bedrag. Na datum van verkoop krijgt de

klant het overeengekomen bedrag.»Jos Vandeput (‘Sax’): «Mensen komen hier hun cd’s aanbieden. Die cd’sworden dan eerst bekeken. De maatstaf die ik hanteer is of het artikel nog welverkoopbaar is: cd’s van boysbands bijvoorbeeld komen er niet in. Vervolgenswordt rekening gehouden met de staat van de cd.»Veto: Komen er op die manier soms speciale stukken terecht in de collectie?Arn: «Af en toe kan je hier weleens waardevolle oldtimers aantreffen, ja. Alser dan een kenner passeert, is het stuk meteen weg. Zoniet kan het ook tweejaar blijven staan. Enkele jaren geleden heb ik zo een Gibson 1954-gitaarverkocht voor 2.500 euro, de eigenaar kreeg er 2.000 euro voor. Zeg, je werkttoch niet voor de belastingen, hé?»

«Hier zie je een ballofoon, een speciaal soort xylofoon uit West-Afrika. Ikheb contact met een aantal West-Afrikanen die ook af en toe wat djembe’skomen binnenbrengen. En dit is een gong, meegebracht door iemand die inChina allerlei instrumenten voor een appel en een ei heeft opgekocht en diehier is komen verkopen.»Vandeput: «Onze collectie bevat zowel werk uit de metalwereld als uit hetklassieke genre. In ‘86 zijn we begonnen als tweedehands cd- en platenwinkel,sinds ‘95 bieden we ook nieuwe cd’s uit het folk- en wereldmuziekgenre aan.Vooral in de vinyl komt er af en toe een collector’s item binnen. Zo zie je hier een

oude plaat van David Bowie, en hier een van The Shadows.»

Brigadier

Veto: Is er een groot verschil merkbaar tussen de verkoop van vroeger en die van nu?Vandeput: «Er wordt steeds minder en minder aangeboden en verkocht. Hetdownloaden van muziek zit daar natuurlijk voor iets tussen. Vroeger gingen erook massa’s vinylplaten over de toonbank, nu weliswaar iets minder maar erzijn toch nog een heel aantal geïnteresseerden, vooral dj’s dan. Onze nieuwecd-collectie heeft die daling in verkoop en aanbod wel kunnen compenseren:de folk- en jazzcd’s slaan echt aan.»Arn: «Ik zie geen verschil. De verkoop is altijd ongeveer hetzelfde gebleven.Wel verkoop ik rond de kerstdagen meer dan anders. Februari is dan weer hetdieptepunt, dan is al het geld op. (lacht)Vandeput: «Vroeger gebeurde het vaak dat jongeren uit het hardejunkiemilieu in studentenkamers binnenbraken om er cd’s te stelen. Met diecd’s kwamen ze dan naar hier om ze te verkopen en zo op een voor hengoedkope manier aan geld voor drugs te komen. De brigadier kwam toen vaaklangs hier.»

(ndm)

TWEEDEHANDS IN LEUVEN: KLERENWINKELS

Van nieuw naar oud en terug

DRÉ PEETERS MAAKT BEELDEN UIT ROESTIGE RIEKEN

Oude rommel is modern

MUZIKAAL MEKKA IN PARIJSSTRAAT

Noten kraken voor een prikje

op de financiën niet echt schitterenddeautjes gekocht moeten worden of je Wil je toch geen handenvol geld kwijtn oplossing. Voor kleren, muziek of detal leuke spulletjes die een stuk goed-entjes ontbreken, kan je eerst je oudedoen. Zalige, goedkope feestdagen!

DS MIDDELPUNT

an reïncarnatie

kende

obber-

ns door

met de

n moet u

artout zijn.

ood uit ‘87

n natuurlijk

ner voertuig

gaan - de

och kan je niet

dit blad, ook de

ekken. Zo ben je

de trotse bezitter

motor. De moraal

vindt. (cvm)

@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

@@@@@@@@@@@@@@@@

?@@

?@@

?@@

?@@

?@@

?@@

?@@@@@@@@

?@@@@@@@@

e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@

e@@@@@@@@e?@@@@@@@@?e@@@@@@@@

(foto Katleen Gabriëls)

Het tweede interfacultaire improvisatietoernooi, georgani-seerd door PREPAREE, vulde de grote aula in het MSI totaan de nok. Zeven faculteitskringen stonden garant vooreen avond amusement en hoogstaande improvisatiekunst.Wie met de hoofdprijs, een vat, naar huis ging, deed erniet toe: gewoon samen spelen, daar draait het om.

Anne Ruette

De stemming zat er al van in het begin stevig in: de spelers vierden huncreativiteit bot met verrassende associaties en het publiek was aanvan-kelijk overdonderd door zoveel taalgeweld. De toeschouwers raakten naeen korte opwarming vertrouwd met de spelwijze en de manier waaropze zelf met suggesties tot het humor- en amusementsniveau van de avondkonden bijdragen. Zo kwam het tot een hilarische scène in de eersteronde: een kaper dwong Sinterklaas en Piet om met hun stoombootonder de dreiging van een witte sok naar de Muur van Geraardsbergen tevaren. Die hele eerste ronde was trouwens van een hoog niveau, maar inde tweede ronde, bij het spel abc zakte het peil even weg.

Smetvrees

Met Gibberish leken de spelers een nieuwe adrenalinestoot te krijgenen wisten ze publiek en jury weer te boeien. De enthousiaste toeschou-wers kozen voor een vader-zoonrelatie, waarin de vader een verhoudinghad met de poetsvrouw. De onwetende poetsvrouw mocht raden wathaar probleem precies was. De technisch moeilijke tweekoppige expert, dieons over de golfspelende schaampanda’s uitleg gaf, wist jury en publiekte bekoren.

Na een korte pauze groeide de sfeer in de zaal en het spel van despelers nog meer. De reportage over het ‘wereldkampioenschap traag-heid: scampi’s pellen’ was van heel hoog niveau. De slowmotionbewe-gingen en het mimespel van de scampipelster waren indrukwekkend.Niet alleen de zaal, maar ook de jury was begeesterd: voor het eerst dieavond werd het maximum van de punten gegeven.

Het publiek was het meestal eens met de uitspraken van de jury, maarin de touch-to-talk opdracht kwam het tot een botsing. De kijkers amuseer-den zich kostelijk met de twee spelers met smetvrees die alleen maar moch-ten spreken door elkaar aan te raken. De jury gaf echter lage punten: hetduurde volgens hen wat te lang voor de pointe in de scène kwam.

Euforie

De finale werd uiteindelijk gespeeld door Babylon en Politika. Hetverschil tussen beide kringen bedroeg amper zes punten. Spanning alomdus. Eerst speelde Politika de emotionele rollercoaster. Chris Camp en EvaVan Herbruggen beeldden nostalgie, euforie en paniek uit. De scène zatniet bijzonder sterk in mekaar, maar de jury hield de spanning erin doorze 28 punten van de 30 te geven. Dan was het aan Babylon om de broek-zak te spelen. De twee spelers van deze kring moesten een aantal briefjeswaarop zinnen met een onbekende inhoud stonden, in het spel integre-ren. Er stond geen maat op Maud Vanhauwaert en Gijs Van Gassen. Zijbrachten overtuigend Nicole en Hugo, die discussieerden over de erfenisvan Raymond Goethals. De wendingen in de plot, het invoegen van dezinnetjes als “Sinaasappels vechten nog steeds voor hun persvrijheid” enhet brengen van een echt verhaal bracht het publiek in extase en de jurykon niets anders dan het maximum geven. Babylon zegevierde en zorgdevoor een mooie afsluiting van een heel geslaagde avond.

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 410 v toe

TWEEDE INTERFACULTAIR IMPROVISATIETOERNOOI BEKOORT

“Sinaasappels vechten nog steeds voor hun persvrijheid”De winnaars aan

het woordMaud Vanhauwaert (Germaansetalen en Woordkunst aan Studio HermanTeirlinck): “We speelden nog niet zovaak samen. Ik was nog maar tweekeer bij PREPAREE en voordien hadik nog nooit aan impovisatie gedaan.Omdat je zo open bent als je speelt,schept dat natuurlijk een band en leerje elkaar best wel snel aanvoelen. Ikwas blij dat ik met Gijs mocht spelen.Voor hem was het dit keer ook nietgemakkelijk. Ik was immers heel on-zeker, had me teruggetrokken uit hettoernooi en werd pas op het laatstemoment overtuigd om toch mee tespelen. Normaal bereid ik me op allestot in de puntjes voor, maar vandaagniet. Eigenlijk is dat beter, want als jebepaalde ideeën in je hoofd hebt, danprobeer je die ergens in het spel uitingte geven. Ik blokkeer dan omdat ikvaak gewoon niet de kans krijg mijnideeën in het spel te brengen.”

Gijs Van Gassen (A.O. Taal encultuur) speelt al twee jaar impro-visatie en vond het leuk om metMaud te spelen: “Op het podiumklikte het heel goed tussen Maud enmij. We gaven mekaar de nodigeruimte telkens als één van ons nogaldominant speelde. We voelden sa-men aan waar we naar toe wilden inons spel. Zo blijft een scène ook even-wichtig. Toen Maud in de finale begonte zingen, dacht ik echt “waw”, dit zitgoed. Die laatste scène vond ik ook deleukste om te spelen. Alles liepeigenlijk vanzelf. De jury zei ook dathet was zoals improvisatie moest zijn.”

Het gewonnen vat wordt binnenkort inde Fak Letteren aangeslagen.

Barbara resideert op een zolderkamertje ineen straatje ergens achter het Ladeuzeplein.Wat meteen opvalt, zijn de dozen metallerlei kotsspullen in de hoek. “Tsja, ik heb nog niet echt tijd gehad om uit te pakken dit jaar. Ook mijnposters hangen nog niet aan de muur, behalve die van Tanja Dexters dan.” En hoe bevalt het kotlevenhaar? “Euh… ik heb niet echt een kotleven dit jaar. Ik weet eigenlijk ook niet hoeveel mensen hier op kotzitten… twaalf.”

“De voorbije jaren zat ik in de Dirk Boutslaan en daar had ik een heel fijn kotleven, maar na een poosjewou ik eens wat anders en dan ben ik naar hier verhuisd. Bovendien zit ik, als ik al thuis ben, nog veel bij mijnvriendin. Dat komt de band met mijn eigen kot niet ten goede natuurlijk, maar met zoveel werk moet ik keuzesmaken. Nu ja, de examens komen eraan en dan zal ik hier wel meer zitten. Vandaar, ik wou net voor je kwameens beginnen met opruimen en uitpakken. Maar ik heb toch nog wat werk, denk ik.”

“Ik wou net beginnen opruimen,want de examens komen eraan”

(foto Katleen Gabriëls)

Barbara Van Speybrouck

Preses VRG

Adres: Bogaardenstraat 87

Opp.: twaalf vierkante meter

Kotallemachtig Je ziet ze meestal in het publieke, studentikozeleven, maar presessen hebben natuurlijk ookeen plekje voor zichzelf. We gaan wekelijks opbezoek bij een Leuvense preses die dat plekjevoor onze fotograaf openstelt.

Tekst en foto’s Dimitri Eynikel

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 11v toe

Het laatste waar studenten in het volle levenaan denken, zijn kinderen. En toch studerensommigen tussen de kaarten van Pokémon en deknuffels van Diddl. Student Spéciale belicht éénvan hen: een moeder met haar neus in deboeken.

Maarten Goethals & Marieke Poissonnier

“Moeder, waarom leven wij?” Menig moeder zal met eenmond vol tanden staan wanneer haar kleine koter ditvraagt. Ook Marie Van Audenhoven, 34 en zelf moeder vantwee kinderen, weet hier geen antwoord op. “Maar,” zegtze, “ ik kan die vraag wel vertalen in het Engels.” Marie stu-deert momenteel Germaanse en zit in haar tweede licentie.Het studentenleven heeft ze al gehad, maar de drang totleren is ze nog niet kwijt. Een gesprek met een goedlachsemoeder.Marie Van Audenhoven: «Eerst heb ik Communicatie-w e t e n s c h a p p e ngestudeerd hier inLeuven, maar datwas niet echt eenbewuste keuze. Ei-genlijk droomde ikvan de toneelschool,maar dat misluktehelaas. En dan ja,gewoon gekekennaar het aanbod. (bladerend alsof ze een catalogus bekijkt) Opzich is communicatiewetenschappen wel tof. Je hebt filosofie,sociologie en psychologie. Maar eigenlijk was ik er niet zodoor gefascineerd als ik dat nu vergelijk met Germaanse.»

Reclamewereld

Veto: Waarom Germaanse?Marie: «Ik ben nadien terechtgekomen in de reclamewe-reld. Maar na zeven jaar voelde ik me uitgeblust. Bovendienkreeg ik zin om voor de klas te staan. Als interimaris, doorde lessen die ik dan gevolgd heb in de avondschool, gaf ikNederlandse lessen en zo is de interesse gegroeid om Ger-maanse Talen te gaan studeren. Eigenlijk heb ik altijd graagtalen gedaan. Maar bovenal, en dat is toch de belangrijkstereden, wou ik volwaardig les geven. Bij mijn lesvoor-bereidingen had ik het gevoeld dat er wel één en anderontbrak. Bijvoorbeeld tekorten in mijn kennis van hetNederlands, want ik moest dingen gaan opzoeken. Tijdensmijn studies Germaanse is mijn interesse geëvolueerd en isde passie nu voornamelijk Engelstalige literatuur. Na ditjaar, als ik Germaniste ben, staat eigenlijk alles open. Ik kanaltijd terug in het onderwijs, maar wie weet waar ik terecht-kom. Ik voel helemaal geen druk om dat te bepalen. Die

druk ken ik wel van toen ikafstudeerde als een jonge twintiger. Jemoét werk vinden om geld teverdienen.»Veto: Hoe reageerde je omgeving?Marie: «Heel wat mensen vroegenzich af of het wel een verstandige be-slissing was, maar ik was zeker van mijnstuk en daardoor ben ik ervoor blijvengaan. Het was iets dat ik wou doenvoor mezelf.»Veto: Hoe oud zijn je kinderen?Marie: «Jef wordt zeven en Jeannewordt er vijf. Twee schatten van kinde-ren!»Veto: Is het voltijds studeren combineerbaarmet het zorgen voor de kinderen?Marie: «Ja, ik heb altijd een even-wicht proberen te zoeken en overwe-gend lukt me dat wel. Soms vraag ikme wel af of ik genoeg tijd maak voorhen, maar elke moeder heeft dat weleens. Meestal ben ik thuis als mijnkinderen van school komen. Somsmogen ze bij een vriendje of bij dekinderen van mijn zus gaan spelen alszowel mijn man als ik er niet kunnenzijn. Dat vinden zenatuurlijk leuk.»Veto: In de licentieskun je zelf je lessen-pakket wat samen-stellen. Kies je je uur-rooster in functie vanje kinderen?Marie: «Nee, daarbegin ik niet aan.

Het is natuurlijk verleidelijk om enkellessen te kiezen als de kinderen op school zijn. Maar delaatste jaren ligt voor mij de nadruk op de fun, namelijk hetvolgen van vakken die ik echt interessant vind. Dus kies ikgeen minder leuke vakken omdat het toevallig beter zouuitkomen voor de kinderen. Bovendien moet ik ook meergroepswerken maken, nog eens extra na de lesuren. Maartot nu toe is het altijd al gelukt om een regeling uit tewerken die ervoor zorgt dat de kinderen ofwel bij vriendjes,ofwel bij familie zijn. Elk weekend overleggen mijn man enik hoe we het de volgende week gaan aanpakken: wiewanneer voor de kinderen kan zorgen, wie hen ook naarschool kan brengen en ophalen. Hilarisch die momenten.Zitten we daar dan alletwee met onze zakagenda (lacht).»

Foert

Veto: Kies je vakken die specifiek gerelateerd zijn aan kinderen,bijvoorbeeld populaire en jeugdliteratuur?Marie: «Nee, wel lees ik elke avond een verhaaltje voor

voor mijn kinderen. Ze zijnenorm gefascineerd doorde boeken van ToonTellegen. Die zijn zopoëtisch en toch op hetniveau van kinderen. Datis prachtig als je ziet hoekinderen daardoor geboeidraken, ook al schrijft Telle-gen verhaaltjes met een

open einde. Wat me wat afschrok aan het vak Populaire enjeugdliteratuur was de term ‘jeugdliteratuur’. In hetonderwijs zal ik hoofdzakelijk met volwassenenliteratuurmoeten omgaan als ik in de derde graad wil lesgeven.Jeugdliteratuur zie ik eerder als een categorie voor eerste entweede graad. Er waren bovendien andere vakken die meinteressanter leken.»Veto: Is het niet vervelend in de kerstvakantie als de kinderenvakantie hebben en jij moet studeren?Marie: «Nu valt het mee: ik moet maar één scriptie schrij-ven. Maar in andere jaren moest ik evenwichtig plannen.Die dag doe ik niks en ben ik met de kinderen bezig en deandere dag gaan ze spelen bij de kinderen van mijn zus enleer ik. We hebben nu bijvoorbeeld ook gekozen om eenweek in de kerstvakantie te gaan skiën met het gezin. Als ikdat weet, moet ik me de ene week concentreren op destudies en dan de andere week voluit genieten. In dekandidaturen moest ik echt consequent mijn tijd gebruiken.Omdat ik tijdens het jaar niet veel had gedaan, had ik dietwee weken echt nodig.»

«Onlangs heb ik gelezen dat kinderen voelen dat je jeaandacht verdeelt. Als ik bezig ben met het huishouden,spelen ze gewoon. Ze weten dat ik op één of andere manierer ben voor hen. Als ik me achter de computer zet

daarentegen, staan ze na tien minuten al rond mij. Zebeginnen vragen te stellen zoals “mag ik op je schoot zitten”,“mag ik typen”, “gaan we samen een spelletje spelen”. Dankan ik maar best stoppen. “Foert,” denk ik dan, ik wacht totze in hun bed liggen en werk dan pas verder. Mijn manhoudt zich natuurlijk ook bezig met hen. Nu werkt hij eenpaar maanden thuis en dat vergemakkelijkt de situatie wel.»Veto: Kennen de professoren je situatie?Marie: «Nee, ik denk dat niet. Toch zeker niet tijdens mijneerste kandidatuur. Ik heb dat ook nooit verteld. Wel ben ikgaan vragen om mijn examens beter te spreiden. Als ik tweeexamens snel na elkaar had, zei ik tegen de professor dat ikintussen ook les gaf. Er was altijd wel begrip, eigenlijk nietmeer dan normaal.»

Debiel

Veto: Merk je dat er een mentaliteitsverschil tussen jou en de anderestudenten?Marie «Ja, soms hoor ik studenten panikeren om delenleerstof die ze niet kunnen verwerken of huilen bij hetgekregen punt van hun essays. Dan denk ik djeezes. Nu, ikben ook zo geweest en ik begrijp dat wel hoor. Als je ouderbent, relativeer je meer. De situatie waarin ik mij bevind, isook totaal anders. Mijn studies betaal ik zelf en eigenlijk hebik die niet echt nodig. Ik moet dus geen verantwoordingafleggen. Het is puur voor mezelf. Ik heb nu ook nog nooit

gepanikeerd tijdensexamens en zegsneller: “Ok, pech,volgende keer beter”.»

«Ik heb wel deindruk dat studentenveel bewuster bezigzijn met hun studiesdan in mijn tijd. Datis echt positief. Tij-dens de eerste kan

Germaanse hoorde ik soms heel wat lawaai van studentenen meteen had ik iets van: “allez, waarom gaan die niet opcafé? Als je er niet wilt zitten, ga je toch gewoon buiten.”Maar dat is dan waarschijnlijk wel het leeftijdsverschil. Voorde rest valt dat goed mee.»Veto: Studeerde je vroeger anders?Marie: «Inzicht rijpt en dat merk ik. Ik kan nu makkelijkeruit een cursus zeggen wat belangrijk is en wat niet. Tijdensmijn examens in eerste kan was ik er altijd nipt door. Goedin de vragen waar je inzichten moest tonen en slecht indetails. Dingen rats van buiten leren, is verschrikkelijk.Engelse woordenschat bijvoorbeeld. Vroeger ging dat echtgoed, maar nu… Tussen mijn vorige studies en nu zittenbijna tien jaar. En tijdens die jaren heb ik niet voor mijnplezier dingen van buiten geleerd. In de kandidaturen is dateen probleem, omdat het selectiesysteem zich ook richt opdetailvragen. Voor Engelse letterkunde wist ik de grotelijnen en kende ik de verschillende schrijvers en wat zegeschreven hadden, maar vraag me niet in welk jaarShakespeare geboren was, want dat vind ik debiel. Zoietszoek je op internet of in de bib. Dat is een soort tegenzin:waarom moet ik dat van buiten leren?»

Leeftijdsverschil

Veto: Heeft je studie van Communicatiewetenschappen bijgedragentot deze studie?Marie: «Ik denk het niet. Misschien alleen dat ik nu nietecht zin heb om nog uit te gaan. ‘k Heb dat al gehad, vroegertijdens mijn eerste studies.»Veto: Als je had moeten kiezen tussen je jaar overdoen of jevakantie opofferen, waar je beide kinderen vrij zijn, wat zou hetgeworden zijn?Marie: «Ik zou wel gekozen hebben om mijn vakantie opte offeren. Dat had ik vooraf voor mezelf uitgemaakt. Moetik bissen, dan stop ik. Met het semestersysteem vond ik deeerste goede indicatie en het bleek telkens goed mee tevallen, dus was er ook de motivatie om verder te doen.»Veto: Ga je nog iets studeren?Marie: «Nee, na dit jaar, mijn laatste, is het wel genoeggeweest. Ik ga ook geen lerarenopleiding meer bij studeren,want ik heb tenslotte al een lerarenopleiding in avondschoolgevolgd gedurende twee jaar.»Veto: Is er nog iets dat je wilt meedelen aan je jongere collega-studenten?Marie: «Geniet ervan, maar bros niet teveel!»

STUDENT SPÉCIALE (10): MOEDER STUDEERT

“Inzicht rijpt”

“Na dit jaar, als ik Germanisteben, staat eigenlijk alles open”

“Vraag me niet in welk jaar Shakespearegeboren is, dat vind ik debiel”

(foto Katleen Gabriëls)

Als een hobo, fagot, contrabas encello je spontaan doen terugdenkenaan je klassieke opleiding aan demuziekschool, berg dan die gedach-ten voorgoed op. Boenox blaastimmers het stof met samples enloops van de klassieke muziek. Opuitnodiging van Het Depot luister-den zij samen met het LeuvenseGrim de toogconversaties in jeugd-huis Sojo op.

Nele De Meyer

De link tussen Boenox en Grim is onge-twijfeld de hedendaagse interpretatie vanklassieke muziek. Grim bewerkte daarvoorenkele nummers van de Franse componistErik Satie. Live resulteerde dat in een set volduistere, broeierige muziek. Met 'Take yourseat' stelde het drietal hun eerste live projectvoor. De zintuigen van het publiek werdenniet enkel door de bijpassende videomon-tage, maar vooral door de warme, onheil-spellende opbouw van de nummers en deaparte klank van de Rhodes-piano ge-prikkeld.

De gitaar, piano en drum van het trioruimden plaats voor de twee lage strijkers endubbelrieten van Boenox. Een groep diezowel door Klara als Studio Brussel in dearmen gesloten wordt en uitgenodigd wordt

om te komen spelen op zowel het Festivalvan Vlaanderen als Pukkelpop. Dat isBoenox, kort samengevat. Het mag dan ookniet verbazen dat dit viertal een brug weet teslaan tussen klassiek, pop en elektronica.Met knap in elkaar gestoken composities,het technische vakmanschap van de muzi-kanten en de elektronische twist houdtBoenox de touwtjes stevig in handen.Dimitri Brusselmans, Stoffel De Laat enEdwin Derde leerden elkaar kennen tijdenseen muziekstage, later volgde celliste Kate-lijn Van Kerckhoven.

Veto: Vanwaar de niet voor de hand liggendecombinatie van klassiek en elektronica?Dimitri Brusselmans (hobo): «Elektronicais altijd mijn hobby geweest. Stoffel en ikvolgden ook 'Elektronische muziekcompositie'aan het conservatorium. We hebben altijd alvanalles willen combineren. Dit vertaalt zichperfect naar het publiek: als we voor Klaraspelen, leggen we de nadruk op het klassieke.Toen we op Pukkelpop stonden, hebben wevoor meer elektronisch getinte nummersgekozen. Ook omdat Live tegelijkertijd optraden ons publiek anders niets van ons optreden

had gehoord. (lacht) We hebben echt al op demeest bizarre plaatsen ons ding mogen doen,zo speelden we ooit in een vitrine in demodestraat van Antwerpen.»Veto: Jullie speelden vanavond vooral nummersuit 'Studio', jullie tweede album.Stoffel De Laat (contrabas): «Ja, 'Studio' isonze doorbraakplaat. Die gaat duidelijk meernaar de pop toe en is dan ook toegankelijker.Op deze cd staan ook enkel eigen nummers.Toen we in '96 begonnen, bestond er nog geenmuziek voor onze bezetting. Het heeft dus eenhele tijd geduurd vooraleer we voor de rare

combinatie van instrumenten het juiste geluidvonden.»Veto: Is Boenox een voltijdse bezigheid?Edwin Derde (fagot): «Nee, Dimitri heeftnog een soloproject 'Monky Pussy'. Stoffel isnet als ik een free-lance muzikant, hij speeltonder andere mee in het orkest van HelmutLotti. Stoffel en ik werken nu ook mee aan deProms. Katelijn geeft les in verschillendemuziekacademies en organiseert ook eencellofestival.»Veto: Waar spelen jullie zelf het liefst?De Laat: «Onze muziek komt het best tot

haar recht in de kerk, maar we spelen evengraag in zalen of clubs, hoor. Met Boenoxkan alles omdat we niet in een vakje onderte brengen zijn. Dat is de reden waarom wezo'n verscheiden publiek aantrekken.»Veto: Wat zijn jullie verdere plannen?Brusselmans: «In februari komt er een cduit met kinderliedjes waar wij aan meege-werkt hebben. Voor het liedje 'IkkeltjeKramikkeltje' zijn we aan de slag gegaansamen met een kinderkoor. Het is de eerstekeer dat in een Boenox-opname gezongenwordt. In januari spelen we samen metSukilove op De Nachten. We zouden ookheel graag eens filmmuziek componeren, alblijkt dat onze muziek nu al filmisch wordtopgevat. Zo werd 'Inspecteur Boeneau' ineen reportage over Dutroux gebruikt.»Veto: Wat mogen we opmaken uit de excentrieketitels op jullie album?Derde: «'Tic-Tac' hebben we gekozenomdat de kleppen van de hobo daar constantin te horen zijn. 'Dark purple' is dan weereen verwijzing naar de fluwelen bekledingvan mijn fagotkist.»

«De gekke lettercombinatie van onzegroepsnaam is ontstaan tijdens een spelletjeScrabble: Dimitri hield enkel nog die lettersover en legde er 'Boenox' mee.»

Deze week kan je in jeugdhuis Sojo 'A Brand',bekend van de single 'Riding your ghost', aan hetwerk zien en horen. Meer info: www.hetdepot.be.

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 412 v toe

De Sint vertrok vorige week weernaar Spanje voor zijn lange winter-slaap, dus Leuven wist hoe laat hetwas: tijd om zich op te maken voorKerstmis. Dat deed het in stijl metde zeventiende jaarlijkse kerst-markt. Veto ging de sfeer opsnui-ven en bood enkele standhouderseen warme kop koffie en een luis-terend oor. Vooral een luisterendoor eigenlijk.

Eerst nemen we een kijkje bijde mensen van de Bond zonderNaam. "Met Kerstmis slaat onzeboodschap gemakkelijker aan. Ikdenk dat men bij Kerst meer stil-staat bij de mensen die armerzijn," vindt een medewerkster. Zehoudt wel van de kerstsfeer, maarvindt toch dat het soms wat tecommercieel wordt: "Er zijn veelstandjes op de kerstmarkt waar hetechte van af is."

Bij het standje dat ietsverderop kerstcadeaus verkooptvoor huisdieren, zien ze datanders: "Het draait om de kerst-sfeer. De mensen zijn goedgezind,kerst is een tijd van vergeven envergeten." Waarom eigenlijk kerstcadeaus voor huisdieren?"We mogen de huisdieren niet vergeten met Kerstmis: erzijn al genoeg sukkelaars onder de dieren."

Ook onder de mensen zijn er sukkelaars en om hen tehelpen is het goede doel sterk aanwezig op de kerstmarkt.Aan de luchtballon op het Hooverplein verkopen ze kaarsjesvoor de palliatieve zorgen: "De kerstsfeer zit er wel in: het isgezellig, alles is mooi versierd en zo. Dat is ook goed nieuws

voor ons, want dan wordt er veel gegeven."Vlakbij de glühwein-stand vinden we allerlei verzor-

gingsproducten. "Uit Marseille," vertelt de verkoopster."Normaal gezien verkoop ik alleen van thuis uit en via hetinternet, maar de kerstmarkt vind ik toch belangrijk." Ookhier komt enorm veel volk: "Ze wekken echt zo'n sfeer op,met de kerstliedjes en de decoratie is het echt gezellig. Wemoeten natuurlijk opletten dat het niet allemaal te commer-

cieel wordt, maar uiteindelijkbeantwoordt de kerstmarkttoch aan een grote vraag bijhet publiek."

Hetze

Als de kerstmarkt eenstaalkaart biedt van wat erstraks onder de Vlaamse kerst-bomen zal liggen, wees danniet verbaasd om binnenkorteen t-shirt met als opschrift Nidieu ni maître te krijgen, ofoosterse, Afrikaanse of Arabi-sche kunst — of kitsch, 't ismaar hoe je het bekijkt.

Maar ook sigaren zijnondertussen een klassiekergeworden. Cobbaert Symonsstaat al vijf jaar op de kerst-markt en heeft geen last vande recente hetze tegen roken:"Mensen roken minder, maarbeter en wij bieden alleensigaren aan van honderd pro-cent tabak — dat is veel min-der ongezond".

De kerstmarkt was weerongelofelijk druk, maar toch heeft hij wat bedenkingen:"Er zijn tegenwoordig veel standjes met eten en drinken.Dat marcheert altijd, maar er zouden meer typischecadeaus moeten zijn. Ik bedoel maar: kan je op dekerstmarkt nog een kerstbol kopen? Ik denk het niet…"

(ldk)

Warme sfeer in winterse koude

BOENOX: KLASSIEK IN HIP JASJE

Kamermuziek met ballen

"Onze groepsnaam ontstond bij een spelletje Scrabble"

(foto Roman Verraest)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 13v toe

Denken doet iedereen. Maar wat isdenken, wat bepaalt het denken?De Onderneming poogt een illusterantwoord te geven in hun voor-stelling Wat is denken? Wat alsdenken een passie wordt? En wist jedat denken je verbindt met één vande grootste filosofen van de twintig-ste eeuw?

Maarten Goethals

Hanna Arendt, achttien en joodse. MartinHeidegger, vijfendertig en vader van tweekinderen. Zij was studente filosofie, hijleraar filosofie. De twee stortten zich in eenpassionele relatie tot 1928. Heidegger volgtzijn joodse hoogleraar Husserl in Freiburgop. In 1933 vluchtte Arendt uit Duitsland,zoals veel intellectuelen, omwille van hetopkomende fascistische nationaal-socia-lisme. Eerst naar Parijs waar ze in contactkwam met Sartre en Camus, later naarAmerika. Heidegger daarintegen werd lidvan de NSDAP en rector van een Duitse

universiteit. Naeen jaar gaf hij diepost weer op.

‘Wat is den-ken?’ van De On-derneming bliktterug op deze pe-riode. Carly Wijsneemt de rol opvan Hanna Arendt ,die als rijpe vrouwterugblikt op te-dere momenten.Zo beweert Arendtbijvoorbeeld overHeidegger: “Er wasnauwelijks meerdan een naam,maar die naamreisde door heelDuitsland, zoalshet gerucht vande heimelijke ko-ning. Het geruchtzei heel eenvou-dig: “het denkenis weer levend…Er is een leraar…”De rol van MartinHeidegger wordtgespeeld door Rys-

zard Turbiasz.Hoewel de relatie een belangrijke deel

inneemt van de voorstelling is het niet hethoofdthema. Het is eerder een aanleidingom in te gaan op de passie die beiden bond,namelijk het ‘denken’. Het is absoluut nietde bedoeling van de voorstelling om eendefinitie te geven van wat denken nu is. Welwil ze het onderwerp via verschillendeperspectieven belichten. Hoe heeft de relatiebeiden beïnvloed in hun denken? Waaruitontstaat zo een denken? Voor Hanna Arendtis denken een geluidloos tweegesprek metjezelf. Het terugtrekken in de woestijn, dewereld van veraf beschouwen, maar je erniet vanaf keren.

Brieven

De teksten waarop Wijs en Turbiasz zichhebben gebaseerd zijn fragmenten uitdagboeken, uit de briefcorrespondentie enuit biografieën. Het is gaat er zeker niet omde filosofie van beiden uit de doeken doen,maar te illustreren hoe een dergelijke relatie,gefundeerd door het denken, tot standkwam. De relatie student-leerkracht. Derelatie man-vrouw. De relatie joodse-nazi.

De kracht van de voorstelling zit in deeenvoud. Een kruk, een scherm engeluidseffecten. Sober in het geheel, maarWijs weet een reële wereld op te bouwenmet haar acteerprestatie. Ze bekoort met eencombinatie van ernst en humor, met muzieken natuurlijk woord.

Politiek

De voorstelling is overal een laaiendsucces. In Leuven zijn de voorstellingengekaderd als onderdeel van ‘de politiekeweek’, die deze week door het Stukgeorganiseerd wordt. Wat is met name descheiding tussen kunst en politiek? Hoeuiten kunstenaars een maatschappelijkstandpunt in hun kunst? De voorstelling iseen pareltje en een troost voor mensen diezoeken naar evenwicht tussen het rationeleen het irrationele in het leven.

‘Wat is denken?’, op 14, 15 en 16 december inSTUK telkens om 20u30.www.deonderneming.be

Denken in zijn eerlijkheidDenken is één ding, dat denkendurven uiten is nog iets anders. HetSTUK biedt een platform aan ver-schillende artiesten om hun denkenin film, theater of debat te delenmet anderen.

Sieghild Lacoere

Wat is (politiek) denken in theater? Dat is decentrale vraagstelling tijdens de themaweekdie loopt van 13 tot en met 16 december.Politiek staat wel tussen haakjes op deaffiche maar uit het programma valt af teleiden dat er heel wat politieke stof totnadenken zal opgeroepen worden.Veto: Waarom organiseert het STUK een thema-week rond denken in het theater?Frank Geypens: (persverantwoordelijkeSTUK) «Vooral om de machteloosheid die jevoelt wanneer je nog maar eens eengewelddadig conflict belicht ziet in hetnieuws. Daaruit vloeit een schaamtegevoelvoort omdat je er niets aan kan doen. Devraag hoe politiek getransponeerd kanworden naar kunst, werd gesteld aan ver-schillende kunstenaars.»

Schot

Dansen onder schot wordt een debat metAlain Platel en gasten. Een aantal jarengeleden heeft hij een samenwerkingsver-band opgezet met Palestijnse kunstenaars.Net in de week dat Yasser Arafat over-gebracht werd naar Parijs, was Platel aan-wezig in het bezette gebied. Met beeld- entekstmateriaal deelt hij met het STUK-publiek de ervaringen die hij daar opdeed.

Holoceen 1 - Jerusalem, Checkpoint enDivine Intervention zijn drie films die in desfeer hangen van het Israëlisch - Palestijnsconflict. Vooral Holoceen 1 - Jerusalem lijkteen interessante film waarbij er op drieschermen beelden geprojecteerd zullenworden over de drie grote wereldgods-diensten waarvoor de stad het kernpunt is.Ook Theo Van Goghs kortfilm Submission,over geweld tegen vrouwen in de islam,ontbreekt niet op het filmmenu.Geypens: «Met de moord op Theo VanGogh krijgt de discussie of kunst politiekestandpunten moet innemen extra aandacht.Kan een kunstenaar zo ver gaan dat hij erhet leven bij laat? Wil een kunstenaar nog zover gaan? Waar trekt een kunstenaar de

grenzen voor zichzelf? De vertoning van VanGoghs film levert een meerwaarde aan hetvoeren van dit debat. »

De theatervoorstellingen Eekhoornbroodvan Lampe en Wat is denken? van DeOnderneming illustreren de moeilijkhedendie liefde kan ondervinden door de politiekegeladenheid die rond die liefde hangt.Eekhoornbrood focust op een ontluikenderomance tussen een autochtoon en iemandvan Marokkaanse afkomst, een actueel the-ma in een multiculturele samenleving.

Spuien

Wat is denken? schetst de relatie tussenMartin Heidegger, die nazi-sympathieën haden Hannah Arendt, een joodse studente.Hoe vinden twee mensen elkaar in zo’npolitiek geladen omgeving? Na de laatstevoorstelling op 16 december volgt eengesprek met professor Rudi Visker,verbonden aan het Hoger Instituut voorWijsbegeerte. Het publiek is hierbij vrij zijnmening te spuien over de kwestie.Veto: Wil het STUK met deze week een boodschapuitdragen?Geypens: « Neen, wij ma-ken het gewoonmogelijk dat ero-ver gediscussi-eerd wordt. Zelfnemen we geenpositie in.»

Voor het volle-dige programmaen tickets:www.stuk.be

STUK DENKT EEN WEEKJE (POLITIEK)

Wil kunst nog zo ver gaan?

(fot

o C

har

lott

e B

ouck

aert

)

SCHRIJVERSWie schrijft, die blijft schrijven, want eenartikel is nooit goed genoeg. Barse hoofd-redacteurs, paranoïde geïnterviewden en‘geen commentaar’ leverende beleidsmensenmaken dat het zorgvuldig bij mekaar schrij-ven van het vereiste aantal tekens nooit eensinecure is. Maar voor wie een scherpe bliken dito pen heeft, maakt de adrenaline van deprimeur alles goed.

CARTOONISTENMoet de journalist zwoegen op zijn tekens,voor de cartoonist gaat het allemaal ietseenvoudiger. Een kleine illustratie neemtmakkelijk veel plaats in en alsof dat nog nietgenoeg is, leest geen hond de artikels, maarbekijkt wel iedereen de illustraties en car-toons. Een minimum aan talent volstaat,Sh3Ll4C krijgt immers ook wekelijks zijnstrookje.

LAY-OUTERSWeinig bezigheden brengen zoveel spanningen avontuur met zich mee als lay-outen. Luiejournalisten die hun artikels te laat of gewoonniet binnenbrengen en nieuws dat op hetallerlaatste moment binnenkomt, garandereneen aangename zenuwachtigheid en een jobvol afwisseling. Het is niet eenvoudig onderdeze hectische omstandigheden te presteren,maar de uitdaging om ooit de perfect opge-maakte Veto te ontwerpen blijft motiveren.

FOTOGRAFENFoto’s in Veto worden altijd zwart-witafgedrukt en dus is elke foto per definitieartistiek. De moeilijkste taak is dan ook ommet de wispelturige journalisten samen tewerken en met collega’s te concurreren om jeeigen foto’s gepubliceerd te krijgen. Gelukkigworden filmrolletjes terugbetaald, zodat Vetohoe dan ook een ideale leerschool is.

Interesse? www.veto.be/info.htm

veeto soekt naleesers ,maar oock;

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 414 v toe

Menu van de weekin Alma 1-2-314 - 17 dec. 2004

vrijdag

(advertentie)

A2

A3

A1

A3

A3

A1

A1A2

A3

alleen Alma 1 alleen Alma 2

alleen Alma 3 = vegetarisch

= =

=

Kijk ook op de website voor menu Gasthuisberg,Justus Lipsius en Pauscollege

A3

A1

woensdag

A1

A1+3

A3A1

A3

dinsdag

A1+2

A1+2A1+2

A1+3

A1+3A1+3

A2+3

A2+3A1+3

donderdag

A1

0,502,304,304,30

2,30/2,703,403,053,953,952,303,402,70

EUROPESE WEEK!

0,502,304,30

4,302,30/2,70

3,403,952,30

3,953,402,70

Milanese soepKippenburger met erwtjes en worteltjesLasagne VerduraKippenlapje met roomsaus met roze

peperbolletjes en denneappeltjesSpaghetti BolognaiseStoofvlees op z’n VlaamsRumsteakFinland: Haverkorstje met dilleNederland: Groenteprak met knakworst en

andijvie in pindakaassausSpanje: Mix uit AndaluciaSlowakije: Varkensstoofpotje

0,502,30/2,70

4,302,30/2,70

3,053,95 3,952,303,40

Beierse erwtensoepVegetarische spaghetti uit NapoliGemarineerde ribbetjes, slasaus met mosterd-

zaadjes, rauwkostSpaghetti BolognaiseKoninginnenhapjeRumsteakFinland: Zalmforel met dilleFinland: Haverkorstje met dilleSpanje: Mix uit Andalucia

GroentesoepPensen met appelmoesBurito El PasoSaté met wokgroenten en ketjapsausSpaghetti BolognaiseStoofvlees op z’n VlaamsKoninginnenhapjeRumsteakFinland: Zalmforel met dilleFinland: Haverkorstje met dilleSpanje: Mix uit AndaluciaSlowakije: Varkensstoofpotje

Romige tomatensoepRavioli al fornoGevulde paprika met Provençaalse sausLoempia en kerriesaus met pepers en Oosterse

rijstStoofvlees op z’n VlaamsRumsteak

0,502,303,40

3,053,403,95

(advertentie)

Loop eens langs bij De Kringwinkel SPIT

Je vindt er meubels, kleding, fietsen,huisraad, boeken, platen, cd’sen pakken snuisterijen...

De kringwinkel SPIT:IJzerenmolenstraat 10-12 te HeverleeTel. 016 65 29 57 - web: www.spit.be

Open: di - vr:zat:zo - ma:

10-18u10-17ugesloten

(advertentie)

Nieuwedatum

dinsdag1 febr. 2005

om 20u.

Stadsschouwburg

LeuvenTel.016/222113

Speciaal voorjongeren -26

10%

WEGENS SUCCES

VERLENGD

De

slimste

mens

ter wereld

(advertentie)

J a a r g a n g 3 1 n r . 1 1 d d . 1 3 d e c e m b e r 2 0 0 4 15v toe

Veto

's-Meiersstraat 53000 Leuven

Tel 016/22.44.38Fax 016/22.01.03e-mail: veto@veto.be

Jaargang 31Nummer 1113 december 2004

Veto is een uitgave van de LeuvenseOverkoepelende Kringorganisatie.De standpunten verdedigd in Vetostemmen niet noodzakelijk overeenmet de standpunten van LOKO.

Hoofdredacteur:Ben Deboeck

Redactiesecretaris & V.U.:Wim Gemoets

Redactie:Joris Beckers, Katleen Gabriëls, ClaraVanmuysen en Hanne Vermeiren.

Medewerkers: Joris ‘Britney’ Beckers, Charlotte ‘Sioen’Bouckaert, Robin ‘Vranckx’ Broos, Ben ‘mijnRedSec’ Deboeck, Laurens ‘Ferdinand’ DeKoster, Bram ‘Kaëll’ Delen, Nele ‘Shakira’ DeMeyer, Vera ‘Osobollo O’ Derycke, Dries‘Zaki’ De Smet, Dimitri ‘Cavalera’ Eynikel,Katleen ‘Waits’ Gabriëls, Wim ‘Vedder’Gemoets, Maarten ‘Charles’ Goethals, Elise‘Take That’ Kuit, Sieghild ‘Garnier’ Lacoere,Herman ‘Heideroosje’ Loos, Marieke‘Kowlier’ Poissonnier, Anne ‘Wauters’Ruette, Arne ‘Garfunkel’ Saeys, Michel‘DAAU’ Segers, Tom ‘Kim Kay’ VanBreussegem, Gijs ‘Gordon’ Van Gassen, Clara‘Vermeulen’ Vanmuysen, Hanne ‘Petra’Vermeiren en Roman ‘dEUS’ Verraest.

Cartoons:Sh3Ll4C & Hijs

DTP:Joris Beckers, Ben Deboeck, Laurens DeKoster, Wim Gemoets, Clara Vanmuysenen Hanne Vermeiren.

Eindredactie:Joris Beckers & Gijs Van Gassen

Internet:www.veto.beNieuwsgroep:kotnet.veto

Publiciteit:Alfaset cvba - Leen Cuypersalfaset@chello.be 016/22.04.66

Drukkerij:Kempenland (Herentals)Oplage:9000 exemplaren

ISSN-nummer:0773-5162

AbonnementenBinnenland: 10 euroBuitenland: 25 euroOverschrijven op rekeningnummer:001-0959719-77

Redactievergadering iedere vrijdag-namiddag om 16u. Alle geïnteres-seerden (tekst, foto, lay-out, internet,zweefvliegers, ...) zijn steeds welkomop de redactievergadering of op hetredactieadres.Lezersbrieven en vrije tribuneskunnen tot vrijdag 14u, liefst mails-gewijs, ingezonden worden op hetadres: veto@veto.be

COLOFON

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

1 B O N T M A A G D

2 I V D R A M M E N

3 L O B O D E U R

4 J O L E N E S S T

5 A R E N D B E T E

6 R O E T A D R E S

7 T U K S M I E N T

8 D J A T I N A R

9 M E E T I N G T I

10 A R S E N A A L T(advertentie)

Apolloon

• 15/12 Punkzakspecial (Zak).

Babylon

• 20/12 Studeerweek t.e.m. 23/12 in de bib.

Babylon & Eoos

• 14/12 om 22u: Babefuif (Albatros). • 16/12

om 20u: Voetbalmatch tegen eigen huis (KBC3).

Ekonomika

• 13/12 om 20u30: Cultuurcafé'tje (Dulci).

Eoos

• 15/12 om 20u: Film 'Punch drunk love' (MSI

00.08).

Historia

• 15/12 Fuif (Albatros).

Katechetika

• 16/12 om 20u: Film: 'About Schmidt' (MTC).

Klio

• 13/12 Vlaamschen avond (Fak).

Medica

• 15/12 om 22u: Beursavond (Doc's bar).

Psychologische kring

• 14/12 om 20u: Kaas- en wijnavond (Pavlov).

VRG

• 16/12 Aperitiefconcert (Nieuwe Valk). •

21/12 Kerst-td (Musicafé & Blauwe

Kater).

VTK

• 15/12 Booze 'n' blues (Waaiberg).

Wina

• 21/12 om 19u: Kerstfeestje (Alma1).

MAANDAG16u VORMING Workshop 'Presentatietips

voor studenten', in Studieadvies

K.U.Leuven (Naamsestraat 63), toeg. 10,

org. Studieadvies K.U.Leuven.

DINSDAG20u ETENTJE Kerstetentje met Wouter

Beke en Sabine De Bethune, in de

Layens, org. CDS-Leuven.

WOENSDAG20u30 LEZING Open avond Sjekina met

Marc Van de Voorde, org. UP.

DINSDAGDEBAT ‘Poverty and violent conflict: a

causal relationship?’ org. CADES.

Train je in stressbeheersing

Het Psychotherapeutisch centrum voor stu-denten organiseert in het tweede semestereen training in stressbeheersing. In zesavondlessen krijg je uitgebreid informatieover stress, angst, depressieve gevoelens enslaapproblemen. Tegelijk leer je tal van con-crete tips en praktische vaardigheden omhier beter mee om te gaan. De training is tevergelijken met een les: je hoeft niet zelfaan het woord te komen, je mag gewoonluisteren. Bovendien krijg je een handboekals leidraad. Hiermee kan je na elke les zelfaan de slag.

De lessen vinden vanaf 17 februari, zesdonderdagen na elkaar plaats, telkens van18u30 tot 20u30.

Deelnemers betalen 80 euro, het hand-boek en een cd-rom met relaxatieoefenin-gen inbegrepen.

Voor meer praktische informatie en om in teschrijven vóór 15 januari:www.kuleuven.be/gezondheid/stress.htm,ptc@dsv.kuleuven.ac.be of 016/32 43 43.

Eerste KREP verschijnt deze week

Vanaf woensdagmiddag zal het nieuwe,kleine, literaire en studentikoze tijdschriftjeKREP verdeeld worden. Hoe dat allemaal zalgebeuren is nog redelijk geheim. De feitenzijn dat KREP gratis is en dat ze mede-werkers zoeken. Literaire of lullige, poëti-sche of prozaïsche, schitterende of schabou-welijke schrijfsels zijn naar eigen zeggenwelkom op krep_redactie@hotmail.com.

LOKO zoekt

- LOKO, de Leuvense Overkoepelende KringOrganisatie, zoekt iemand voor het ontwik-kelen van een website. Die website zougebruik moeten maken van Plone(www.plone.org), een Content ManagementSystem dat geschreven is in python envoortbouwt op de Zope-application server.Meer info: thomas.delaet@loko.be.- LOKO-Kringraad zoekt een StAL-vertegen-woordiger. Hij/zij moet de mening van deLeuvense student verkondigen op devergadering van de Studentenraad van deAssociatie Leuven. Die vergadering vindtmaandelijks plaats. Geïnteresseerden kunnencontact opnemen met kringraad@loko.be.

CultuurkalenderToneel

Maandag 13/12: STUK, Naamsestraat 96Lampe: Eekhoornbrood, 20u30.

Maandag 13/12, woensdag 15/12 endonderdag 16/12: STUK, Naamsestraat 96

De Onderneming: Wat is denken?, 20u30.

Woensdag 15/12 en donderdag 16/12: STUK, Naamsestraat 96.Holoceen 1: Jeruzalem, 20u30 en donderdag ook om 22u.

Dinsdag 21/12: STUK, Naamsestraat 96DAS-theater: Maria eewigdurende bijstand, 20u30.

Muziek

Dinsdag 14/12: Stadsschouwburg, Bondgenotenlaan 21V. Mann, P. Douwers, e.a.: Passion (musical), 20u.

Woensdag 15/12: Stadsschouwburg, Bondgenotenlaan 21CAW, Willem Vermandere & Sangalayi, 20u.

Woensdag 15/12: Sojo, Een-meilaan 35, Kessel-LoA brand

Donderdag 16/12: Sojo, Een-meilaan 35,Kessel-LoMaxon Blewitt

Vrijdag 18/12: RumbaColora Café: Pas Mal+, 21u.

Zondag 19/12: Abdij VlierbeekVlaams Radio Koor: Weihnachtsgeschichte, 15u.

Dans

Dinsdag 14/12: STUK, Naamsestraat 96Alain Platel en gasten: Dansen onder schot, 20u30.

Comedy

Maandag 13/12: Wagehuys, BrusselsestraatThe Lunatic Comedy Club, 21u.

Woensdag 15/12: Wagehuys, BrusselsestraatInSpinaZie, 20u.

Literatuur

Dinsdag 14/12: Literair café Vandevelde,Tweebronnen, DiestsestraatLuc Deflo: Schrijver aan de praat, 20u.

Donderdag 16/12: Stadsschouwburg, Bondgenotenlaan 21Antje De Boeck & Rony Verbiest trio: Den Boek, 20u.

Gratis tickets

Wil je 5 x 2 tickets winnen voor hetkerstoptreden van het Leuvens

Universitair Koor op 21 december2004 om 20u30 in de St-Jan-de-

Doperkerk (Begijnhof)? Mail dan voorzondag naar luc@veto.be.

Tickets (5 euro voor studenten) zijnverder nog te verkijgen op het

nummer 016/23.47.11.

ELSA (European Law School Association) nodigdedinsdagavond de Belgische advocaat van afgezetdictator Saddam Hoessein uit onder het motto‘iedereen heeft recht op verdediging’. Voor eenovervolle zaal poogde Dominique Grisay pr-gewijsuit te leggen hoe het komt dat hij geen gewe-tensbezwaren heeft om een duivel als Saddamte verdedigen.

Elise Kuit & Michel Segers

Meester Grisay houdt ondanks zijn tweetaligheid zijnpleidooi in het Frans waarop sommige studenten verrast deaula verlaten. Onterecht, zo zal blijken. Grisay legt metspeelse eenvoud de netelige situatie uit waarin zijn cliëntzich nu bevindt. Eenvoudig, maar daarom ook zo treffend.

Allereerst vertelt hij de zaal het levensverhaal vanSaddam. Hoewel Grisay even dreigt te vallen voor hetadagium van een moeilijke jeugd, herstelt hij zichzelf snelen schetst hij het beeld van een man dieontegensprekelijk slecht is, maar nietsimpelweg in één hokje valt onder tebrengen. Zo zorgde Saddam onder meervoor het alfabetiseren van zijn volk ennationaliseerde hij de olie-industrie.Daardoor steeg de levenskwaliteit vanmenig Irakees. Facettenvan zijn bewind die door deAmerikanen volledig gene-geerd zijn.

Bovendien benadruktGrisay dat men niet magvergeten dat de inval inIrak illegaal was en datSaddam in principe nog al-tijd president van zijn landis. Of hij daar op ditmoment veel aan heeft,betwijfelt Grisay ten zeer-ste. Zeer binnenkort, naaralle verwachtingen nogvóór de Iraakse verkie-zingen, zal Saddam vooreen Irakees tribunaal voor-geleid worden. Een tribu-naal dat in feite opereertzonder legitimiteit. De rech-ters die ervoor zijn aange-steld zijn geen van allengespecialiseerd in inter-nationaal strafrecht. En datterwijl Saddam juist opbasis van internationaleconventies strafbaar geachtwordt voor misdaden tegende mensheid, oorlogsmis-daden en genocide. Boven-dien mogen de advocatenvan de verdediging geencontact hebben met hun cliënt en is het verboden hem bij testaan tijdens het komende proces. Hierbij komt nog datSaddam hoogstwaarschijnlijk de doodstraf zal krijgen.

Grisay vermoedt dan ook dat het een heel kort proceszal worden van hoogstens een paar dagen. Tenzij het procesná de verkiezingen van januari wordt gehouden of indiende verdediging er alsnog in slaagt de hele zaak voor eeninternationaal tribunaal te krijgen. In Brussel bijvoorbeeld,iets waar Grisay deze dagen hard voor lobbyt. Maar ook hijbeseft dat dit met de moed der wanhoop is. Want hoeverdedig je een man die al veroordeeld is? Grisay legt hetnog eens uit.

Slikken

Veto: Hoe bent u bij deze zaak betrokken geraakt?Dominique Grisay: «Het hele verhaal begint met degewone advocaat van de familie Hoessein (de inmiddels ont-slagen Al-Rashdan, red) die advocaten is beginnen aanspre-ken, onder andere uit India, Egypte en Libanon. Ik werk aleen aantal jaar samen met de Franse advocaat EmmanuelLudot. Die is al een tijdje actief is als advocaat in hethandelsrecht in Jordanië. Hij werd als één van de eerstegevraagd om deel uit te maken van het legal team vanSaddam. Op een avond belde Ludot mij op en vroeg onom-wonden: “Wilt u Saddam Hoessein verdedigen?” Ik moestnatuurlijk even slikken maar ik heb er goed over nagedacht.Iederéén heeft immers recht op verdediging. Inmiddels zijnwe met een dertigtal advocaten van zeer verschillendenationaliteiten, ook Fransen, Engelsen en Amerikanen. Wekomen om de zoveel tijd samen in Amman, hoewel nietaltijd met iedereen tegelijk.»

Veto: Werden de advocaten volgens bepaalde criteria gekozen?Grisay: «De advocaten lijken me niet gekozen volgensobjectieve criteria. Het heeft eerder met relaties en toeval temaken, hoewel elk van hen zeker capabel is voor deze job.»Veto: Wat is de taakverdeling tussen de advocaten?Grisay: «De anderen staan voornamelijk in voor het straf-rechtelijk luik van het proces. Hun taak bestaat uit twee ver-schillende delen. Ten eerste probeen ze om de zaak buitenIrak te laten plaatsvinden. Ten tweede zullen ze tijdens hetproces als gewone strafpleiters optreden.»Veto: U staat in voor het internationaal strafrechtelijkgedeelte van het proces. Dan is het toch eigenlijk uw taakom het proces voor een internationaal tribunaal buitenIrak te brengen?Grisay: «Het is eigenlijk niet erg goed georgani-seerd. In feite bespreken we constant de vele pro-blemen van deze zaak en overlopen we telkens allehypotheses omdat het niet zeker is welke rechtsbronnen wemogen toepassen bij de verdediging van Saddam. Voor elkebron die wegvalt, moeten we klaarstaan met een alternatief.

Niets is zeker in dit proces.»Veto: Tijdens uw lezing liet u al door-schemeren dat het hele proces maar wei-nig met juridische rechtvaardigheid temaken heeft. Is het dan niet gewoon ééngrote klucht?Grisay: «Jammer genoeg is het

geen grap. Het is niets meer of niets minder dan een dodelijkspel. Ondanks alle tegenwerking is het belangrijk dat we denadruk moeten blijven leggen op de juridische redenering.»

Bodem

Veto: Welke zaken behandelt u normaal?Grisay: «Ik ben gespecialiseerd in handelsrecht en Euro-pees recht. Zo ben ik momenteel ook bezig met een zaak dieeen grote Franse firma aanspande tegen onder andere deBelgische staat over de gekkekoeienziekte. Voordat ikbesloot om mee te werken aan de verdediging van Saddamheb ik eerst bij mijn cliënten nagevraagd of dit voor hen eenprobleem was. Maar alle reacties waren positief. Aanvan-kelijk wilde ik, uit vrees voor negatieve publiciteit, niet in demedia verschijnen. Ik wilde zelfs niet dat men het in Belgiëwist. Uiteindelijk heeft Humo me dan toch kunnen over-halen om een interview te geven. Hierinheb ik uitvoerig mijn keuze kunnenverantwoorden. Hierdoor begrepen demensen beter waar het voor mij om ging.Sindsdien heb ik besloten om juist zoveelmogelijk uitleg te geven.»Veto: Bent u sinds uw openhartigheid in demedia bedreigd geweest?Grisay: «Neen, in België nog niet. Deenige keer tot nu toe was door de Jordaanse minister vanJustitie. Hij dreigde ermee dat hij ons niet alleen zouvermoorden maar ook dat hij ons persoonlijk in stukkenzou snijden als wij één voet op Jordaanse bodem zoudenzetten. Maar we hebben dat niet heel serieus genomen.»Veto: Klopt het dat de activiteiten van het legal team zijn stilgelegd

door interne strubbelingen?Grisay: «Wel, het probleem was het volgende. De advocaatvan de familie Hoessein, Mohammed Al-Rashdan, één vande drijvende krachten achter het legal team, wilde zonderoverleg het juridisch strategisch plan veranderen. Hij wasachter onze rug om naar New York gegaan om daar eendoorbraak te forceren bij de VN. Ook had hij de fondsen,bestemd voor de Irakese advocaten, openbaar gemaakt zon-der onze toestemming. Sindsdien maakt Al-Rashdan geen

deel meer uit van hetteam. We zitten weer ophet juiste pad. Maar eer-lijk gezegd bemoei ik mijniet met de financiëlekant van de zaak, aan-gezien ik zelf niet wordbetaald. Dat is ook het

geval voor de Franse, Engelse en Amerikaanse advocaten.Wat ons betreft is het zo makkelijker werken. Want officieelzijn die fondsen zeker niet.»

Voorbeeld

Veto: Is het niet vreemd dat Saddam de doodstraf kan krijgen opbasis van Irakees recht, terwijl zijn beschuldigingen (genocide,misdaden tegen de menselijkheid, oorlogsmisdaden) wordengesteund door de Conventie van Rome, die de doodstraf verbiedt?

Grisay: «Jaja, abso-luut. Het is zo dat debepalingen omtrent destrafmaat niet zijn te-rug te vinden in deConventie zelf, maarwel in de interne reg-lementering van hetInternationaal Straf-hof. Daaruit blijkt datde doodstraf die Sad-dam boven het hoofdhangt onwettig is,omdat deze reglemen-tering de doodstrafafkeurt.»Veto: Is de kans dat hijde doodstraf krijgt reëel?Grisay: «Bij de cor-recte toepassing vanalle rechtsregels zoude doodstraf uitgeslo-ten zijn. Maar dat ishier niet het geval.»Veto: Stel dat alle rech-ten van Saddam wordengehonoreerd. Hoe zouhet verdict dan luiden?Grisay: «Levenslang.Er zijn een paar feitendie moeilijk te ont-kennen zijn natuur-lijk. Er zijn in zekere

mate misdaden, genocide en oorlogsmisdaden begaan. Aaneen levenslange gevangenisstraf zou Saddam dus sowiesoniet kunnen ontkomen.»Veto: Hebt u veel tijd nodig gehad voor het samenstellen van hetdossier?Grisay: Goh, het is eigenlijk vooral veel tijdverlies (lacht).Maar dat is eigen aan het werk van een advocaat. Jammergenoeg verlies je tachtig procent van je tijd en kan je de ove-rige twintig procent echt werken. Mijn huidige werk voorde verdediging bestaat er voornamelijk in samen met deandere leden van het legal team te herhalen wat er wettelijkzou moeten gebeuren, maar vooralsnog niet gebeurd is.»Veto: Blijkbaar heeft de huidige wereldbevolking een verschillendeperceptie wat rechtvaardigheid betreft. We moeten maar kijken naarde meningsverschillen omtrent de aanpak van het terrorisme tussenAmerika en Europa. Hoe kijkt u daar tegen aan?Grisay: «Ik zie de huidige situatie eerlijk gezegd erg somber

in. De kloof tussen Amerika en Europa ligtniet alleen op het vlak van communicatie.Het gaat eerder over de verschillendelevensfilosofieën die er leven onder debevolkingen. Eigenlijk is het een kwestievan aanpak, van Weltanschauen. Ik vrees datwe terugkeren naar de tijd van voor deopstelling van de Universele Verklaring vande Rechten van de Mens. Die lijkt nog maar

te gelden in een zeer klein deel van de wereld, en dat is heelerg jammer. Maar zolang het bestaat, moet het dienen alsvoorbeeld voor de rest van de wereld. Als jurist moet je blijvendromen. Onze taak is het verder uitdragen en beschermen vandit gedachtegoed. En blijven hopen dat de kloof tussen deverschillende landen kleiner wordt met de tijd.»

BRUSSELSE ADVOCAAT VAN SADDAM HOESSEIN DOET LEUVEN AAN

Ook de duivel heeft recht op verdediging

“Het is eigenlijk veeltijdverlies”

“We zouden in stukkengesneden worden”

“Als jurist moet je blijven dromen”

(foto Charlotte Bouckaert)