De Toesj, het clubblad van volleybalvereniging SV TOVO '67

Toesj 2 pagina 1 Toesj 2 pagina 2

Toesjlezers zijn kritische mensen. Meerdere malen is mij de afgelopen tijd gevraagd waarom mijn voorzittersstukje ontbrak in de eerste editie van het nieuwe zaalseizoen. Fijn dat jullie mijn teksten zo waarderen. Of is het van het kaliber: houdt de voorzitter van de straat, voorzie haar van werk. Het effect is hetzelfde: ik ben er maar weer eens voor gaan zitten. Kan het Jaap natuurlijk ook niet aandoen om hem hiervoor te laten blijven opdraaien. Herftsblues. De aftrap is een feit. Een goed begin is het halve werk. Zo denkt echter niet heel TOVO erover. Alhoewel, misschien denkt ze er wel zo over, maar komt ze het niet na. En misschien wil ze het ook wel nakomen, maar komt het gewoon niet van de grond. Als ik zo eens even naar de standen kan ik alleen maar constateren dat we nog wat ‘opstartprobleempjes’ kennen. Heren 3 en 4 staan weliswaar 3e, maar de rest bungelt rondom en vooral onder de middenmoot. Gelukkig doet de NeVoBo niet aan een stand met 2 rijtjes. Cijfers en letters. Een stand is maar een weergave. Veel interssanter zijn de geluiden die ik regelmatig vanuit zaal of kantine hoor als er weer een wedstrijd ‘onnodig verloren is.’ Blessures, zwangerschappen, nog wat blessures, vakanties, onbekwame scheidsrechters, vacante posities, incomplete teambezettingen. Het helpt allemaal niet echt. Een verklaring? Laten we het op herfstblues houden. Met het beachen in ons bloed is dat toch ook heel normaal. Niks om je zorgen over te maken. Dr.Phillen. Ik wil deze gelegenheid aangrijpen om nog eens onder de aandacht te brengen waar het om gaat. De essentie van teamsport. Kansen creëren voor elkaar, de wil om voor elkaar te werken, te strijden, de onderlinge zwakkere punten opvangen, streven naar het maximaal haalbare en het zoeken naar een goede balans om zo goed mogelijk te kunnen presteren. Het draait om inzet, doorzettingsvermogen en karakter. Met een focus op kansen, mogelijkheden en oplossingen. De opbrengst? Sociaal vertrouwen, gedeelde lusten (winst, goed spel, gezelligheid achteraf) en lasten (inleggen in de pot, stinkende kniebeschermers), saamhorigheidsgevoel. Dit alles lijkt reeds aanwezig als de wedstrijd gespeeld is na afloop in de kantine. Uitslagen zijn naar de achtergrond verdwenen, analyses verstommen en negatieve emoties worden positieve. De ervaring leert dat de huidige ranking niets zegt over het mogelijk verloop. Het seizoen is nog errug lang. En die flow zal komen, zo leert ons 40 jaar Tovo-historie. Op het moment dat niemand het meer verwacht slaan

Toesj 2, 2008-2009

2


De ballenwipper.Tja, deze dubbelzinnige titel is mij dit seizoen toegewezen. Lang getwijfeld of ik deze titel wel wilde aannemen, want …. Hoe vertel je zoiets tegen je vader???? Met zweet in de handen ben ik dan ook eerst bij hem langsgegaan. Stamelend liet ik hem weten dat ik hem iets moest zeggen dat misschien wel heel erg verkeerd zou kunnen vallen. “Oh, maar dat weet ik toch al jongen”, liet hij redelijk opgewekt horen. Het leek wel of er een grote last van mijn schouders viel en een glimlach verscheen er op mijn gezicht. Jammer dat hij daarna zijn mond niet hield, want hij ging verder met:”je bent zeker uit de kast gekomen?”. De spanning die ik kwijt was geraakt kwam nu in alle hevigheid terug en ik voelde mij rood worden van woede. Tot overmaat van ramp probeerde mijn vader mij ook nog moed in te spreken en zei dat ik mij daar niet zo voor hoefde te schamen. Toen ik uiteindelijk een beetje de rust had hervonden liet ik hem weten dat ik was genomineerd voor ballenwipper. En ja hoor, alsof het niet ernstig genoeg was, was het antwoord hierop: “ohh, noemen ze dat tegenwoordig zo? Maakt niet uit hoor je bent en blijft mijn zoon”.

Al die tijd zat mijn vriendin hard lachend naast mij op de bank. Enige mate van steun hoefde ik van haar kant niet te verwachten. Ik had op dat moment dan ook besloten dat als zij zou bezwijken door zuurstoftekort, ik haar niet zou gaan helpen.Nogmaals verzamelde ik alle energie die ik nog in mij had en liet mijn vader weten dat hij het helemaal bij het verkeerde eind had. Dat ik echt niet uit de kast was gekomen, dat ook niet van plan was te doen en ook helemaal niet de neiging had om ooit uit de kast te hoeven komen. Ook vertelde ik hem dat ik in mijn volleybalteam was aangewezen als ballenwipper. Ik verzekerde hem dat dat niet zoiets betekende als: elke keer onder de douche mijn zeep moeten laten vallen.

Vol ongeloof keek hij mij aan en enigszins beteuterd vroeg hij mij: “maar ken ik je dan helemaal niet meer?”. Om het geheel niet nog meer gênant te maken heb ik het hier dan ook maar bij gelaten, met een proestende vriendin nog steeds aan mijn zijde.

Voor de lezers nog even wel een verduidelijking: ik ben dus spelverdeler, zonder enige vorm van dubbelzinnigheid a.u.b.

Groetjes, Marc.

we toe: als dieven in de nacht, als een donderslag bij heldere hemel, als alcoholvrije Duveltjes uit doosjes…Moraal. Sport draait om mogelijkheden, maar ook om vertrouwen in het goede. En voor wie niet in wonderen gelooft: Barack Obama zal spoedig verhuizen naar het Witte Huis, Meneer Harmsen is er over 2 seizoenen gewoon weer bij, Feyenoord speelt volgend jaar in de Jupilerleague en de Toppers winnen het songfestival, met of zonder Gerard Joling…

Succes allemaal!, Marike.

“Net zo goed als ik kan volleyballen”, zei Marijke terwijl zij het bierdopje naast de prullenbak mikte. Variërend van campingvolleyballers tot aan sterspelers is de verscheidenheid groot binnen ons team. Hier presenteren wij dan, uit alle hoeken van het land ons eigen sap-en-jupiler-volley-uprising-young-talents-star-team. Verder zijn we heel gewoon gebleven. Dus handtekeningen kunt u gewoon via onze manager Herman den Urste bestellen bij de mainstream. Ook kunt u ons bestellen, voor invalbeurten en als u eventueel een vriezer of een goedlopende auto in uw bezit heeft laat het dan even weten. Ook zoeken wij een tas- en waterdrager en volleybalshirts. Das wel serieus. En een masseur. Was getekend, zie foto. Vertaling voor ‘normaal’ Nederland: we zijn een nieuw trainingsteam bij TOVO’67, dat graag biertjes drinkt na de training van 19.30-21.00u en dan wat onzin uitkraamt. Jullie zijn natuurlijk ook altijd welkom na de training, al is de kleedkamer van het Vaderrijn sportcomplex wat klein voor de hele vereniging. We hopen dus op een borrel binnenkort, zodat we met jullie kunnen socializen.


• Rataplan op zoek is naar heren die mee willen zingen op 17 januari• Gerdien zich daar al enorm op verheugd• Nicole (D4) al een dikke babybuik heeft, maar nog steeds enthousiast blijft

doortrainen• Kim nu in Breda woont maar het zo leuk vindt bij Tovo dat ze voorlopig blijft

reizen• Dames 4 niet kan zitvolleyballen, kruiwagen lopen en niet kan handballen• Dames 4 weer zingend de punten weet binnen te halen maar opzoek is

naar een nieuw repertoir. • Thido na menig zakenreisje erachter komt dat hij niet de jongste meer is...• de toesjcommissie nog op zoek is naar versterking• Sommige speelsters van dames 1 erg hun best doen om van de

scheidsrechter wat extra aandacht te krijgen.• Dat één dame daarin absoluut de uitblinker is!• Deze dame, op de Tovo feesten zingt.• Zij tevens beweert dat ze veel harder slaat dan menig kerel.• De heren haar graag in deze waan laten.• Ze aandacht probeert te krijgen door of haar linker of rechter borst in het

net te hangen.• Ze deze er dan na 1 minuut suptiel uit tilt. • Ze daarna de scheidsrechter zeer indringend met haar bambi ogen

aankijkt......• Ze dit dan doet omdat ze hoopt dat de scheids het heeft gezien.• De scheidrechter dit dan met een zichtbaar klein knikje bevestigd.• Deze dan de rest van de wedstrijd lichtelijk van slag is.• Ik als mannelijke supporter de scheidrechter wel begrijp.• Ik de scheidsrechterscoördinator adviseer om deze dame in te zetten om

meer mannelijke scheidrechters binnen onze vereniging te vinden ;-)• Dit alles op waarheid gebaseerd is.• Ik denk dat dames 1 vanaf heden nog meer supporters heeft.• De trouwste supporter van Dames 1 dat dan best gezellig vind. • Onze voorzitster graag karaoke zingt in Bar Lunnetten!• Wij daar dan met zijn allen hard om lachen.• Wij dat doen omdat ze meer fungeert als Stadionspeaker!• Ze voornamelijk de volgende liedjes zingt : Martijn kom hier, Martijn help

me, Martijn, Martijn, Martijn, ….

• De volgende nummers ook tot haar favorieten behoren : Deze kan ik niet, deze wil ik niet, etc, etc,

• De entertemend waarde erg hoog is.• Dat mede komt doordat de rest redelijk aangeschoten is.• Wij hopen dat Marike deze act nog jaren opvoert.• Wij denken dat, dat wel goed komt zolang BIER nog bestaat.• Anne ook goed bier kan tappen!• Alex hier dan dankbaar gebruik van maakt. • Alex benoemd is tot “trouwste supporter van dames 1”.• Alex hier ook super trots op is.• Dames 1 speciaal voor hem een mooie foto gemaakt heeft.• Deze dan ook op zijn nachtkastje staat en hij vanaf die tijd lekker slaapt ;-)• Café “Het Hart” de stamkroeg lijkt te zijn van H4? • Gijs daar regelmatig te vinden is? • hij daar graag een whiskey drinkt? • hij denkt dat hij er wel drie op heeft? • en dat hij dan mensen in de gracht ziet pissen?• zij vorig jaar Toverpot 3e klasse gewonnen hebben? • heren 4 echte inspeelshirts heeft? • zij die dit jaar hebben gewonnen door winst op Toverpot 2e klasse? • zij er goed uitzien in die shirts? • zij er nog beter uitzien zonder die shirts? • zij helaas nog 4e klasse spelen?• er inmiddels 7 tovo-ers geblesseerd zijn geraakt?• Rutger de eerste en de beste was?• Jaap & Rene bij 6 blessures aanwezig waren en er niets aan konden doen?• zij dachten dat er een vloek op hun aanwezigheid rustte?• Rutger zijn been op 2 plaatsen brak in de 1ste wedstrijd bij het laatste punt?• de schroeven vorige week uit zijn been zijn gehaald en de fysiotherapie nu

al kan beginnen• we volgende week met hem naar James Bond gaan?• hij goed voorbereid is omdat hij de 21 vorige JB films op DVD kreeg?• heren 5 hem dus vooraf gaat overhoren in Konig Arthur?

Het gips van Rutger is speciaal Tovo-blauw (past bij jou)


gesproken, we stonden we een sigaretje te roken en konden het gelijk goed vinden met elkaar. Een super klik maar geen liefde op het eerste gezicht. Ik was nog heerlijk aan het genieten van het vrijgezellen bestaan en Jeroen was toen samenwonend. Niet echt een basis voor een relatie maar de vriendschap is dubbel en dwars die avond begonnen. De avond vorderde en veel alcohol vloeide en Jeroen had ietsje pietsje te veel in het glaasje gekeken….dan moet je een beetje voor elkaar zorgen nietwaar? Jeroen fietste met mij mee en tot laat in de nacht hebben we gekletst totdat Jeroen nuchter genoeg was om naar huis (Zeist op dat moment) te fietsen zonder brokken te maken. Om zeker te weten dat hij heel te Zeist aan zou komen beloofde hij mij te bellen als hij thuis was. Zo gezegd zo gedaan en die avond hebben we nog zeker een uur lang in bed liggen keuvelen over van alles en nog wat.

Jeroen’s versie: Een raar met je haar feestje, daar leerde ik Mariska echt kennen, ook al had ik haar wel al eerder ontmoet, maar de indruk die ik toen achterliet was kennelijk niet al te groot geweest, aangezien Mariska hier helemaal niets meer van wist (hoezo alcohol misbruik van mijn kant)We hadden direct eigenlijk al een klik, maar puur als vrienden, geen love on second sight. Na een gezellig TOVO feestje, ik was natuurlijk niet dronken, maar slechts een beetje aangeschoten, heb ik als een echte heer Mariska even thuis afgezet. Daar hebben we nog een hele tijd staan kletsen, niet omdat ik nuchter moest worden, maar omdat het gezellig was.Een aantal uren later fietste ik naar Zeist (de zon kwam inmiddels op en de kater sloeg langzaam toe). Thuis aangekomen had een andere kater ook toegeslagen, door een flink gat in het oor van mijn kat te maken. Deze heb ik eerst nog even met uiterst vaste hand gehecht om daarna Mariska te bellen dat ik veilig thuis gekomen was. We hebben vervolgens nog een hele tijd liggen kletsen over van alles en nog wat. Erg gezellig, maar verder hebben we daar toen nooit wat achter gezocht, behalve dan een leuke klik en gezelligheid.

De struisvogelromance

Mariska’s versie: Ik ben niet echt het romantische type. Ik geloof niet zo in het lot enzo…laat mij maar lekker in de waan dat ik het zelf in de hand heb, ha ha. Stoere kerels, liefst een beetje dom en niet te serieus, dat was het motto in mijn toenmalige vrijgezellen bestaan. Natuurlijk viel zeker niet iedereen in die categorie maar open voor een relatie stond ik zeker niet. Vriendschappen daarentegen waren en zijn nog steeds heel belangrijk. Jeroen en ik waren

Struisvogel romantiekTijd voor een romantisch verhaal, nou ja romantisch? Voor klassieke romantiek ben je misschien niet bij het juiste Tovo-stel beland al vinden wij dat onze versie veel grappiger is eigenlijk. Voor de rubriek tovo-stellen werden wij gevraagd een stukje te schrijven en braaf als wij zijn waren we dat helemaal niet vergeten en hebben drie weken lang zitten zwoegen op een fantastisch verhaal…maar de niet bestaande hond heeft helaas dat stuk schrijfwonder “opgegeten” dus hebben we maar snel dit verhaal ingediend want een Toesj zonder Tovo-stel-rubriek dat kan natuurlijk niet.

Wie o wie: tovo paspoorten Naam: Jeroen van der Meer. Tovo startdatum: 1-januari-2005. Huidige team: Heren 3. Huidige trainer/coach: Marjolein van der Maat Naam: Mariska Janssen. Tovo startdatum: 1-juli-2004. Huidige team: Dames 2. Huidige trainer: Jaap van der Heijden. Huidige coach: René Teijema

De “eerste ontmoeting”: Als je haar maar goed zitToen Jeroen en ik werden gevraagd om een stukje te schrijven hebben we de andere tovo-stel verhalen er maar eens op nageslagen en wat blijkt……..die raar-met-je-haar avond heeft niet alleen voor Jeroen en mij maar ook voor Rebecca en Dennis een goede bodem voor de huidige relatie gelegd. Als je haar maar goed zit…………….en meer van dat soort clichés!

Mariska’s versie: Marjolein van der Maat en ik, toentertijd teamgenootjes en nog steeds goede vriendinnen hadden wel zin in een feestje. Het weer was guur en de locatie van het feest een beetje bizar maar met het thema zat het helemaal goed. Niets is zo leuk als de voorpret van een themafeest dus Marjolein stelde haar huis ter beschikking voor de meiden en natuurlijk trainer Henk and friends Jeroen en Gert. Geïnspireerd door elkaar en heel misschien wat alcohol zijn we elkaar te lijf gegaan met alle haarspullen die op deze planeet bestaan en het resultaat was daar. Dronken koppies met geweldig haar. Op het balkon bij Marjolein hebben we voor het eerst met elkaar

TOVO STELLEN


sinds dat feest (toen alweer een jaar na feest datum) goede vrienden. Zijn toenmalige vriendin zat in het buitenland en we gingen samen vaak leuke dingen doen. Hapje eten, theater, bioscoop maar absoluut platonisch, althans daar waren we zelf behoorlijk van overtuigd…..tot het moment dat de relatie van Jeroen afbrokkelde en Jeroen de bloemetjes eens buiten ging zetten zonder mij. Een of ander gala toch Jeroen…….hmm waarom was ik dan jaloers? Jeroen is toch helemaal niet mijn type…dat zou toch nooit samen gaan? Vond het allemaal maar verwarrend en wist eigenlijk niet zo goed wat dat dan betekende want we waren toch alleen goede vrienden??? Na wat sms-jes en wat mailtjes kwamen toch uiteindelijk de koppies uit het zand en in de wolken (vooruit toch een beetje romantiek voor de liefhebbers, ha ha). Vandaar de naam struisvogel romance…beide met onze kop in het zand. En onze eerste kus…..jawel dat was na een ander tovo-thema-feestje: Bling-bling. Ander leuk weetje is dat die kus plaatsvond in de hal van het huidige huisje van onze Tovo-voorzitter Marike Brand.

Jeroen’s versie: Mariska en ik gingen steeds vaker dingen samen doen je weet wel als vrienden. Theater, eten, kroeg etc. Mijn ex zat op dat moment in Nieuw Zeeland en het plan was dat ik haar daar op zou gaan zoeken. Haar reis naar Nieuw Zeeland was echter het laatste duwtje dat deze relatie nodig had om te eindigen en ik werd ingeruild voor een Kiwi exemplaar. Ik besloot toch nog wel naar Nieuw Zeeland te gaan en daar sloot ik een periode af met een erg mooie reis. Een relatie was wel het laatste waar ik behoefte aan had, eerst maar eens genieten van het vrijgezel zijn. Vanuit Nieuw Zeeland hielden we ook regelmatig contact, via de mail of de sms. En bij terugkomst moest ik natuurlijk alle verhalen vertellen. Nog altijd alleen maar vriendschap (dacht ik). Het vreemde was dat er een date met een andere vrouw voor nodig was om erachter te komen dat er toch niet alleen vriendschap was, maar toch wel iets meer. Wanneer je ergens met de ene vrouw bent en

je realiseert je dat je er liever met iemand anders (Mariska) was geweest dan gaat er toch ineens een lampje branden. Maar was dit wel echt zo of verbeelde ik het me maar? Ik was toch ook helemaal niet toe aan een relatie? Ik snapte er niets van, maar dat ik meer voor Mariska voelde werd toch wel erg duidelijk, maar ik was toch helemaal niet haar type? Te slim en zeker niet dom genoeg? Toch trok ik (gelukkig) voorzichtig mijn stoute schoenen aan en ik polste Mariska of er misschien ook iets van haar kant bloeide. En ja toen…………….. de koppen kwamen uit het zand en we zoenden elkaar voor het eerst; in Mariska haar gang onder het toeziend oog van Elvis (de kat). Nu wonen we inmiddels ruim een jaar samen en Elvis die houdt nog altijd toezicht op ons.

De “koppen” zijn nu zeker uit het zand en twijfel die is helemaal verdwenen. Zo veranderde de struisvogelromantiek in 1001 nacht, ha ha.

Liefs Mariska & Jeroen.

of……………….omdat de douches IJSKOUD zijn!! Hierbij hulde voor alle bikkels die onlangs op een aantal thuisavonden de ijskoude douches in Sporthal Lunetten hebben getrotseerd! It won’t happen again…aldus de beheerder .


Een paar weken geleden werd mij gevraagd of ik een stukje Toesj wilde volkladden om mezelf als nieuw lid voor te stellen. Bij dezen dus mijn levensverhaal (of dan toch in ieder geval het gedeelte dat met volleybal te maken heeft). Mijn naam is Dirk Arnouts en ik speel sinds dit seizoen bij Heren 3. Ik ben alweer een tijdje 29 jaar oud en kom uit Leende, een klein dorpje iets ten zuiden van Eindhoven. Na een korte handbalcarriere ben ik op 11-jarige leeftijd begonnen met volleybal begonnen bij Atrotos in Heeze. Na wat jaartjes lijnbal, vollijnbal, C-, B- en A jeugd, werd ik op mijn 17e gepromoveerd naar het eerste herenteam. Samen met de rest van mijn teamgenoten overigens, aangezien we al zo’n 2 jaar geen herenteams meer hadden... Na een paar jaar 3e en 2e klasse (lager dan 3e was niet in de aanbieding) viel helaas ons team uit elkaar. Na een paar jaartjes bij een recreantenteam (veel gepraat over de tuin en de kinderen in de kleedkamer…) te hebben gespeeld, ben ik uiteindelijk weer aan het handballen geslagen. Hoe kom ik dan uiteindelijk bij Tovo? Na mijn studie ben ik voor mijn eerste baan in Utrecht gaan wonen en leek het mij wel leuk om het volleybal weer op te pakken. Via een jaartje studie in een ver verleden kende ik Jos (en daardoor weer Marike en Hans) al. Aangezien Jos en Marike mij al verteld hadden dat bij Tovo de sfeer zowel binnen als buiten het veld nogal gemoedelijk was (niet onbelangrijk voor een Brabander), was de keuze voor een club niet heel moeilijk. En nu speel ik dus sinds dit seizoen bij Heren 3. Een team waar een goed evenwicht heerst tussen keihard fanatisme en lange 4e dan wel 5e set. De kantine/kroeg had ik vrij snel door en het volleybal wil ook steeds beter lukken (hoewel die gekleurde ballen van tegenwoordig nou eenmaal makkelijker tegen de muur te slaan zijn dan die witte van vroeger). Ik hoop dat ik hiermee mezelf voldoende geïntroduceerd. Houdoe en tot in de kantine/sporthal.

Dirk.

Dames 3: enthousiast, leergierig, ambitieus, gezellig. Voor het grootste deel bij elkaar gebleven na vorig seizoen, wat ervoor zorgt dat we elkaar steeds beter (hebben) leren kennen, ook buiten het veld. Dat zorgt er ook voor dat we steeds beter gaan volleyballen als team en dat het steeds leuker wordt om met elkaar dingen te gaan doen (zoals Sinterklaas bijvoorbeeld). We zijn met 11 dames, dus Martijn heeft zijn handen vol aan ons. We hebben als missie opgekregen om te promoveren en we hebben de ambitie om dit ook te gaan doen. Eind april zullen we zien in hoeverre dit gelukt is of dat het toch een mission impossible is gebleken…..

Dames 3.


Beste leden, het eerste deel van het seizoen is al weer druk aan de gang en de jaarwisseling is al weer hard in aantocht. Ondanks dat de teaminding rond is en de teams allemaal met hun eigen programma druk bezig zijn, is de TC nog bezig met verschillende zaken. Tijdens de ledenvergadering hebben we aangegeven dat we de communicatie wilden verbeteren en structuur aan willen brengen in onze commissie. Daar hebben we onze eerste stap in gezet, met de jaarkalender van der TC, die we hier graag aan jullie willen doorgeven. Let wel, er worden data genoemd, maar het kan uiteraard zijn dat die iets aangepast worden als de agenda’s van de TC-leden dat eisen. Jaarplanning TC: 1 december, TC vergadering (Beleid / Voorbereiding halfjaar evaluatie /

Doorspreken teams)26 januari, Evaluatie damesteams (huis Norbert)2 februari, Evaluatie herenteams (huis Marjolein)16 februari, TC vergadering (Evaluatie evaluaties teams / Doorspreken teams

/ Opzet TC enquete maken)30 maart, TC vergadering (Doorspreken teams / Definitief maken TC-enquete

/ 1e opzet teamindeling)2 april, Verzenden TC enquete (Deadline 24 april)2 t/m 27 april, Gesprekken met trainer/coaches door contactpersonen 27 april t/m 1 juni, Opstellen nieuwe teamindeling en trainingsavonden15 juni, Versturen nieuwe (voorlopige) teamindelingWeek 31-32, Vergadering voor het nieuwe seizoenWeek 33, Teamindeling 2009-2010 definitief versturen

De onderwerpen van de vergaderingen zijn genoemd, zodat jullie een idee kunnen hebben waar de TC mee bezig is. Uiteraard kan de agenda worden aagepast als de situatie binnen de vereniging dat vraagt. Graag wel jullie extra aandacht voor de evaluaties voor de heren- en damesteams! Mocht je aanvoerder en/of trainer op vakantie zijn, willen we jullie wel verzoeken om in ieder geval vertegenwoordiging voor je team te regelen.

Aan de communicatie vanuit en naar de TC wordt ook gewerkt. Wat dat betreft willen we jullie graag nog een keer attenderen op de ‘contactpersonen’ van de TC voor de verschillende teams:

Heren 1 & 2: MarjoleinHeren 3: MauriceHeren 4 & 5: MaartjeDames 1: NorbertDames 2: MauriceDames 3: NorbertDames 4 & 6: MartijnDames 5: Maurice

Speelt er iets in je team, heb je een vraag of een probleem, twijfel dan niet en benader je contctpersoon, dan pakken we het op! Een laatste punt wat betreft de communicatie is wel het mailadres. We willen jullie verzoeken om je mail te richten aan: [email protected]. Door middel van dit mailadres is het zeker dat je mail gelezen en opgepakt wordt! We hopen alle teams (door hun vertegenwoordiging) te kunnen verwelkomen op de evaluatie avonden!

Groetjes, van de TC!Marjolein - Maurice - Norbert - Maartje - Martijn

Een paar regels over het leukste team van Tovo:En wij presenteren u Dames 6! Dames 6 schittert in het behalen van hoge pieken en diepe dalen. De beoogde positie in de stand voor dit jaar lijkt nog wat ver weg, maar vol enthousiasme gaan ze voort! Dames 6 is hard aan het twijfelen om haar naam, in navolging van het Sherryteam, te vervangen door het Bitterballenteam. Bitterballen dienen na de wedstrijd namelijk genuttigd

te worden bij winst, bij gelijkspel, bij verlies indien er goed gespeeld is om dat te vieren en als wij echt slecht spelen om ons verdriet weg te eten. Dus allen, komt kijken bij dames 6! Dit wordt te allen tijde beloond met een super lekkere bitterbal!

Groeten Lucie


DoorgaanDat is doorgaans de kreet die veelal door de heren van 5 gebezigd wordt na een weer iets te onhandige pass die via het plafond terug het veld in stuitert... Dit enthousiasme om het spel toch maar vooral door te laten gaan ontbreekt af en toe in de aanloop naar een heuse competitiewedstrijd. Dit seizoen hebben we het al tweemaal gepresteerd om ondanks de 12 man op papier een wedstrijd niet door te laten gaan vanwege een personeelstekort. En dat terwijl er 4 enthousiaste recreanten heren ons best eens willen ondersteunen. Kun je nagaan hoeveel er van 5 wel konden... Afijn, dat geneuzel komt een beetje op de achtergrond als er iemand in je directe omgeving wegvalt. Dan krijgt de kreet ‘doorgaan’ ineens een heel andere lading. Jij staat even een week of wat stil. Al het andere is even onbelangrijk. De wereld draait door zonder dat je eraan meedoet. Je beseft ineens wat er dan werkelijk toe doet, waarom je leeft. De laatste twee jaar was dat bij heren 5 al mijn motto: samen genieten. Waarom zijn wij op deze regenachtige donkere avond om 21:330 uur naar Lopik gekomen? Om samen plezier te maken, in ons specifieke geval, om lekker te ballen! Ik kan me nog steeds goed herinneren dat ik vroeger zo fanatiek was, dat een verloren wedstrijd mijn dag kon vergallen. Fitten op je maatjes die met jou een team vormen. Zeuren over een iets te opvallend partijdige scheidsrechter. Klagen over een koude douche na afloop. Nukken over doodgeslagen en te warm bier aan de ongezellige bar. Toegegeven, soms valt het bar tegen om positief te blijven en je teamgenoten te blijven motiveren. Dan lijkt het of alles in je bestaan even tegenzit. Kleine dingen kunnen je dan weer opladen. Een begrijpend knikje van de scheids, of thuis een kaartje in de bus van het team dat je training geeft. Kleine dingen die o zo belangrijk kunnen zijn in deze donkere dagen. Dus sta even stil bij het feit dat je leeft! Dat je samen kunt genieten, ballen, lachen...

Jaap van der Heijden.

Ik maak alles blauw...Tovo blauw!

De Toesj, het clubblad van volleybalvereniging SV TOVO '67

Documents

Transcript of De Toesj, het clubblad van volleybalvereniging SV TOVO '67