Pagina � Pagina �

Aangezien ik niet aan Driekoningen doe en je eigenlijk elke dag aan een nieuw jaar begint (tis maar hoe je het bekijkt) wil ik iedereen allereerst een heel gezond, sportief & gelukkig Nieuwjaar toewensen! Ik hoop natuurlijk dat er naast persoonlijke successen ook op volleybalgebied veel moois zal gebeuren. Met de 2e helft van het seizoen in het vizier blijkt dat er reden is tot optimisme: 4 aanzienlijke kansen op een kampioens- of promoveerfeestje, 3 gepromoveerde teams zich met het grootste gemak :-P zullen handhaven in de nieuwe klasse en weinig concreet degradatiegevaar. Alleen heren 5 ziet hun aantrekkende trainingsopkomst vooralsnog niet beloond. Hierbij de oproep aan allen om deze helden op thuisavonden extra support te geven!

En ja hoor…dames en heren, jongens en meisjes,…na lang wachten is het dan eindelijk zo ver…en hier zijn ze dan…(tromgeroffel): de shirts! En wat zijn ze mooi en wat zitten ze lekker en wat springen we ineens hoog en wat zijn we eigenlijk toch aantrekkelijk met z’n allen! Jawel, hier spreekt een trotse voorzit-ster :-P. Het zal jullie niet ontgaan zijn dat er naast de gebruikelijke opdruk van nummers en Tovologo een gifgroene uitspatting op de rug is geplaatst ter ver-ering van onze nieuwe sponsor. Zest Utilities (met als kopstuk de heer L. Romer) heeft zich bereid getoond om maar liefst 3 jaar met ons in zee te gaan –uiter-aard omdat wij zo’n ambitieuze, professionele, vooruitstrevende & veelbeloven-de vereniging zijn. Een aanzienlijke financiële bijdrage stelt ons de komende jaren in staat om nog beter te voorzien in de sportieve behoeftes. Een flinke kor-ting op de shirts is hier een 1e voorbeeld van en er zullen er nog vele volgen.

In de vorige Toesj heeft de Lustrumcommissie een tipje van de sluier opgelicht ten aanzien van de o zo geheime locatie waar we begin mei geschiedenis gaan schrijven. Dat je in Google Earth zo eenvoudig locaties kunt traceren had men wellicht toen nog niet kunnen vermoeden. Dat er zulke fanatieke en uitgekookte leden zijn dat ze er binnen een minuut achter zijn evenmin. 007 eat your heart out.

Roddels, harde feiten, smeuïge verhalen, de naakte waarheid, leugens, achterklap. De wistjedat-rubriek staat er vol mee en is vooralsnog ongecensureerd. De redactie behoudt zich het recht voor om inzendingen te weigeren en accepteert geen aansprakelijkheid voor mogelijke sociale gevolgen of wat voor andere zaken dan ook die voortvloeien uit het plaatsen van deze rubriek.

Toesj 4, seizoen 06/07

4

Pagina � Pagina �

Tot slot wil ik nog even aandacht vragen voor het volgende: omdat er in het voorjaar weer vergaderd zal worden door de zaalverdelingscommissie en wij zoals elk jaar weer hoog willen inzetten op comfortabele train- en speelgelegenheden, zal er binnenkort een enquête uitgaan waarin gevraagd wordt naar tevredenheid ten aanzien van de huidige situatie en eventuele wensen voor het volgende seizoen. Om een zo goed mogelijk beeld te krijgen van jullie mening volgt bij deze de oproep om de enquête massaal en naar waarheid in te vullen.

Tot zover, Marike Brand.

Zand tussen je tenen.Lang, lang geleden in een wijk hier ver vandaan zaten wijze mannen en vrouwen bijeen. Zij zaten niet zomaar bijeen…. nee……zij zaten bijeen voor een speciaal doel...... een ZEER speciaal doel. Nadat zij een lang, lange tijd hadden gediscussieerd, gebelibreerd en geserveerd (oh nee, dat was later pas) sprak hun hoofdman de illustere woorden: “Tot Onze Vreugde Opgericht”. Allen waren het eens met de uitspraak van de hoofdman, de discussie ging toen echter nog verder: Wat hebben we eigenlijk opgericht?” vroeg er een, “Ja, wat eigenlijk?” vroeg een ander. Het was ten slotte de tijd van sex, drugs, flowers en rock and roll en niet iedereen kon altijd zijn hoofd goed bij de les houden.

Nu, vele lange jaren later kunnen wij uit de loop van de geschiedenis met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen waar deze wijzen over spraken. Zij zaten bijeen om een vereniging op te richten, en niet zomaar een vereniging….. maar Onze vereniging, een VOLLEYBALvereniging! (vandaar waarschijnlijk die freudiaanse verspreking aan het begin van dit stukje).

Wat deze vertelling nog mooier maakt, nog sprookjesachtiger, nog meer 1001 nacht is dat dit verhaal 40 lange jaren geleden is begonnen, en dat 40 een veelvoud is van 5 (ja inderdaad ook van 4, 10, 20 en 3,44687 maar dat laatste is dan weer geen heel veelvoud) en dat wij in het Westen hebben verzonnen dat zo om de vijf jaar een mooi feest vieren eigenlijk wel een mooie regelmaat is. Reden dus voor een feestje! Om het een en ander nog mooier te maken pakken we deze keer uit met niet zomaar een feestje,

maar gaan we ons een heel weekend lang onderdompelen in een andere wereld. In deze tijden van groeiende tegenstellingen tussen Oost en West, tussen Moslim en Christen, tussen Donker en Licht, tussen Wij en Zij gaan Wij ons onder dompelen in de sfeer van Zij, gaat West zich Oost voelen en Licht, Donker. Wie weet gaat Christen wel een beetje meer begrip opbouwen voor Moslim (of Atheist voor allebei).

Nu klinkt dit allemaal wel erg serieus en als ik jullie een ding kan beloven is dat dat misschien wel het laatste is dat dit weekend gaat zijn. Dit is een weekend van feest, lol en gezelligheid. Van gekte en misschien wel een beetje dronkenschap. Maar zeker ook van samen en een teamspirit (hoewel niet de teams zoals je ze normaal gewend bent). Om nog een allerlaatste tip van de sluier op te lichten: Ken je dat gevoel van zand tussen je tenen?

Groeten van de TOVO-Lustrumcommissie, Bert, Marjolein, Maurice, Judith en Thido.

Pagina � Pagina �

Om de befaamde woorden van mijn grote vriend Martin te herhalen:I had a dream!

Dan heb ik het natuurlijk niet over Martin van mijn team, al is die wel groot en vriendelijk, maar over Martin Luther King. In navolging van die wijze woorden ben ik ook maar aan het dromen geslagen en daar is me soms toch wat uitgekomen. Nu kan ik natuurlijk nooit al die mooie momenten die ik in mijn dromen heb meegemaakt voor jullie op papier zetten (op sommige heb ik zelfs octrooi aangevraagd), maar ik zal het jullie niet onthouden om een tipje van de sluier op te lichten over mijn meest recente droom aangaande het spel dat wij volleybal neigen te noemen.

De oplettende lezer zal direct de kleine nuance in de zin kunnen ontdekken die hieraan voorafgaat. Voor diegenen die niet zo oplettend zijn (hetgeen niet wil impliceren dat ik die personen dom of achtergesteld vind; het kan namelijk goed zijn dat zij een ogenblik hun aandacht elders op vestigden en niet geheel hun volledige aandacht op dit schrijven konden leggen) zal ik uit de doeken doen welke kleine nuance ik hiermee bedoel: Wij NEIGEN ons spelletje volleybal te noemen.

Voor diegenen die het nu nog niet helemaal doorhebben, zou ik het advies hebben om maar te stoppen met lezen want als dit al teveel is, dan zul je de rest al helemaal niet kunnen volgen, aangezien dromen over het algemeen vluchtig zijn en alles behalve begrijpelijk. Dat is natuurlijk niet zo als je een dromen expert bent zoals ik, dan weet je precies wat alles betekend. Daar ga ik het dan nu ook over hebben.

Ik weet dat de introductie nogal lang is geworden, maar ik wil er wel zeker van zijn dat iedereen goed op de hoogte is van wat er gaat komen, daar verwarringen al snel zijn gezaaid en duidelijkheid van essentieel belang is om de nog te beschrijven droom op zijn waarde te kunnen schatten.

Ik zal nu een uiteenzetting doen van de droom die ik heb gehad. Dit zal overkomen als ware het in mijn wakkere leven gebeurd, maar dat komt slechts omdat de droom die ik had levensecht leek op het moment van ondergaan. Pas achteraf kwam ik tot het besef dat hetgeen ik voor echt hield slecht een voorspellende droom was, maar voor de toekomst en dus niet van het heden zoals ik tijdens het dromen dacht.

Hou je vast daar komt die:Ik was lekker een stukje aan het wandelen in een mooi groot groen park, zoals ik wel vaker doe, toen een klein hoopje aarde, dat op het mooi gemaaide grasveld lag, mijn aandacht trok. Daar ik een echte natuurliefhebber ben en niet goed tegen onvolkomenheden kan, betrad ik voorzichtig het gras (nee niet om op mijn schreden terug te komen) en begaf mij naar dat kleine hoopje aarde toe. Ik weet nog goed hoe gefascineerd ik was door dat kleine hoopje. Het lag er zo vredig bij en volmaakt van vorm, dat het eigenlijk een misdaad zou zijn om dit hoopje te verplaatsen. Mijn ambivalentie opzij zettend ging ik toch maar door de knieën en schepte de aarde met mijn 2 handen op. Voorzichtig liep ik ermee naar de rand van het gras, toen er plots beweging in het hoopje kwam. Ik schrok hier niet van en keek vol bewondering naar wat er in mijn handen gebeurde. Uit het hoopje kwam een worm, ik moest even een lach onderdrukken, want dacht ik nu echt dat er een mol uit zou kruipen?? Maar het hoopte ging wat meer bewegen en langzaam meer zeker begon er een klein rood mutsje tevoorschijn te komen. Onder dat mutsje zat een heuse kabouter. Het was duidelijk dat deze te diep in het glaasje had gekeken daar hij een zeer rode neus had. Ik stelde mij voor en verontschuldigde mij voor het ruw verstoren van zijn hoopje aarde. Gelukkig had ik hier te doen met een allervriendelijkste kabouter die het mij niet kwalijk nam. Op deze manier kwamen we wat in gesprek en kwam ik erachter dat de kabouter beschikte over buitengewone krachten. Zo wist de kabouter mij te vertellen dat ik op volleybal zat, althans een sport die wij als klootjesvolk volleybal noemen. Hij zelf noemde de sport anti-voetbal. Ik snapte natuurlijk direct wat hij bedoelde en na ongeveer 5 minuten namen we afscheid van elkaar.

Eenmaal wakker geworden, dacht ik terug aan die wijze woorden van de kabouter: Anti-voetbal. Natuurlijk noemde hij dat zo, omdat we er geen voeten bij gebruiken. Wat een geniale vondst.

Nu zien jullie beste lezers dat ook de meest indrukwekkende droom, helemaal niets hoeft te betekenen. En dat kan ik zeggen, want zoals eerder vermeld ben ik een droomexpert. Ik hou erg veel van dromen. Maar zoals Marco al lang wist: de meeste dromen...... (de rest schrijf ik maar niet op om plagiaat te voorkomen).

Marc Michies.

Heb jij ook een droom over volleybal gehad? Mail deze dan naar volleybaldroom@rubberduckie.n

Pagina � Pagina �

Snowboarden!

Hoe kom je er bij?In eerste instantie ging ik ieder jaar skiën. Dat snowboarden had ik een keer geprobeerd en toen heb ik zoveel sneeuw gehapt dat ik daar echt geen zin meer in had. Na weer een weekje skiën, in een gebied waar voor mij geen uitdagende pistes meer tussen zaten, kwam een vriendin met het idee te gaan snowboarden. In eerste instantie zag ik dat helemaal niet zitten, maar uiteindelijk kreeg ze me zover en stapte ik 1,5 jaar geleden voor de tweede keer op het snowboard. Dit keer in de sneeuw van Snowworld Zoetermeer. En ja; weer begon ik met sneeuwhappen. Maar dit keer had ik er vreselijk veel lol om! Snowboarden is echt niet moeilijk om te leren, maar je moet wel even door de zure appel heen bijten. De eerste paar keer moet je niet raar staan te kijken als je alleen maar met je billen en je gezicht in de sneeuw ligt. Als je daar de lol van kan inzien, dan is het alleen maar heel leuk!

Waarom is het dan zo leuk om te doen?Wat er zo leuk is aan snowboarden…? Het gevoel dat het me geeft. Het gevoel dat je over de sneeuw danst, dat je je helemaal overgeeft aan het board en je lekker dicht bij de sneeuw bent. Het voelt heel anders dan op de ski’s. Daarnaast houd ik heel erg van kou, zon en sneeuw. En ik ben een sportmens. Het gevoel na afloop van een dag buiten sporten vind ik heerlijk.

Waar kan je dat het beste doen?Ik snowboard meestal in Snowworld Zoetermeer. Mijn geluk is dat ik daar gratis kan boarden via mijn werkgever. Het eerste jaar ben ik daar iedere maandag heen gegaan. Zelfs met 35 graden buiten kon je mij vinden in de sneeuw. De hele wereld verklaarde me voor gek en ik vond het heerlijk. En weet je wat zo leuk is, ik was niet de enige die zo gek was, haha! Naast Snowworld probeer ik het ook in de echte sneeuw. Je kunt mij één keer per jaar met mijn collega’s vinden in het pittoreske Werfenweng in Oostenrijk en ik probeer ieder jaar nog naar de Spaanse Pyreneeën te vliegen, sinds een vriendin van mij daar naartoe is geëmigreerd. De Pyreneeën zijn trouwens echt aan te raden als je van mooie natuur houdt en rustige pistes!

Wat is jóuw snowboard droom?Ik hoop dat ik over een of twee jaar van alle pistes af durf en dat ik me ook off-piste (met gids) durf te begeven. Eigenlijk kan ik het allemaal al wel, maar durf ik

het gewoon niet. Ik ben echt een watje wat dat betreft. Oh ja, en ik wil feacky (voor de kenners) van de berg af kunnen komen.

En wie is dan snowboard jouw held?Mijn snowboardheld is natuurlijk onze nationale heldin Nicolien Sauerbreij!

Mooi verhaal, maar waarom moeten wij nu dan gaan snowboarden?Waarom jullie moeten gaan snowboarden??? Omdat het de leukste wintersport is en het je een heerlijk gevoel geeft. En omdat het je terug brengt in de realiteit. Je moet je helemaal focussen op je board en als je afgeleid wordt door andere dingen in je omgeving of in je hoofd, dan lig je weer met je neus in de sneeuw! En dus moet je al je gedachten loslaten en alleen maar met jezelf bezig zijn en dat is heerlijk! Daarnaast is het soms ook heerlijk om lekker op je … te gaan!

Nog tips van een pro?Als je gaat snowboarden draag dan wel je beschermers! Hoe suf het ook klinkt en hoe dom het er ook uitziet, het is altijd beter dan met gebroken ledematen of met hersenletsel in het ziekenhuis te belanden! En die skileraar of lerares; die versier je dan maar in de après-skibar. Dan zie je gelijk hoe ze er in het dagelijks leven uitzien!

Oké, ik ben bijna overtuigd…. Maar na in het verleden 2 pogingen om te leren snowboarden te moeten hebben bekopen met 2 maal enkele gekneusde ribben denk ik dat ik voorlopig maar gewoon veilig uit een vliegtuig blijf vallen……

Martijn Aretsin gesprek met Annette Bruijnen.

Pagina � Pagina �0

Oproep van heren �: Onderdelen gezocht….

Heren 1 promoveerde naar de eerste klasseOok daar zou Norbi z’n balletje erin jassen Goede voornemens wel te verstaanMaar de eerst training is ie door z’n enkel gegaanNatuurlijk baalde hij daarvan steen en beenWie heeft voor hem een goede enkel te leen…

Onze Pippi doet het zo gek nog nieAl heeft ie soms last van een beurse knieEen bandje erom voor de stevigheidEn hij springt op het midden als een berggeitOndanks dit middel tegen de pijnEen nieuwe knie zou toch wel fijner zijn

Jos, onze jongste aanwinst op buitenWas tijdens de eerste wedstrijden niet te stuitenMaar kreeg last van een paar lichte kwalenEn zat daarom soms wat te balenPijn aan z’n enkel en een blaar onder z’n voetMaar in januari 2007 gaat alles weer goed!

Eric is gelukkig hersteld van z’n rugEn plots deed Marc een stapje terugOverslaande kwaal dat Marc er krom van looptEn Eric de bal een flinke lel verkooptIn 2007 is alles weer goed gekomenWant plots is Marc van zijn pijn bekomen

Met de anderen gaat het niet zo gekDe één heeft keelpijn, de andere een stijve nekEen derde is in de wolken en soms afgeleidIs wel eens in Frankrijk en niet bij de wedstrijdLijden eronder doen we gelukkig nietEen held uit heren 2 doet het teniet!

Martin moeten we zeker niet vergetenWant hij is tot op heden niet versletenHij is weliswaar onze grootste brallerOp het midden is hij een echte knallerMartin ga zo door en geef niet opOok al ben je sinds kort onze oudste bok

Misschien kan Raoul ons wat onderdelen lenenMaar plots was ie helaas met de noorderzon verdwenenIn 2007 is inmiddels iedereen weer fitEn meteen is het team weer goed op de ritKoppies omhoog en niets meer lijdenHeren 1 staat op het veld weer waardig te strijden!

Norbert

Pagina �� Pagina ��

Dus jammer dat jullie allemaal het moment niet hebben meegemaakt dat op een zaterdagmiddag, ergens in een sporthal in Culemborg, dames 3 ‘boven zich zelf uitsteeg’ en het de beoogde kampioen (tot nu 2 sets verloren) erg zenuw-achtig maakte. Mis de volgende keer vooral niet en kom ons aanmoedigen! Vooral die gelijke spellen willen we echt veel liever gewoon winnen en dan heeft het TOVO-thuis-publiek vaak een beslissende inbreng!

De coach, Martijn van Gelderen.

Dames � al iets hogerHet seizoen is al weer halverwege. Bij sommige TOVO-teams wordt het woord ‘kampioenschap of promotie’ al genoemd, andere teams ‘doen leuk mee’ en weer andere teams hebben het resterende halve seizoen nog wat werk te doen. Na een valse start (3 x verlies en mijn vorige stukje in Toesj) werd in totaal 2 x gewonnen, 4 x gelijkgespeeld en 2 x verloren, nogal middelmatig zou je kun-nen zeggen. Inmiddels wordt de (veilige) 9e plaats bezet. We behoren dus tot de teams waar nog wel wat werk te doen is.

Maar is dat wel echt zo ? Tegen een team als Musketiers, dat 4e staat, heb-ben we ‘helaas’ gelijkgespeeld en hoewel de laatste wedstrijd tegen Shot, de beoogde kampioen, verloren ging had een gelijkspel ook hier terecht geweest. In deze wedstrijd stegen de dames, naar eigen zeggen, boven zich zelf uit. Daar ben ik als coach het eigenlijk niet mee eens. Ik denk nu dat dat gewoon het niveau is dat dames 3 kan spelen, alleen lukt dat soms niet. De doelstelling van voor het begin van het seizoen ‘bovenin meedraaien’ is dan misschien niet meer haalbaar, een plekje in de middenmoot, zo rond de 6e plaats acht ik zeker wel mogelijk. Waarom dan ? Ik heb de dames al wat beter leren kennen. Ze hebben me zelf ook wat geholpen door kort na mijn vorige stukje voor de Toesj het boek-je ‘Waarom vrouwen niet kunnen kaartlezen….en aan één stuk door praten” cadeau te doen (een kleine tip voor alle heren: vooral goed naar hun problemen luisteren en geen oplossingen bieden!). Verder zie ik een stijgende lijn in het spel, vooral de altijd belangrijke pass. En ik zie zelfreflectie! En dat is heel fijn voor een coach, want dan kun je zeggen dat we ‘het zelf hebben gedaan’ als dat ook zo is en dat was het wel eens. We hebben namelijk zelf iets te weinig gebracht tegen de minder goede teams en daardoor te vaak gelijkgespeeld bijvoorbeeld. We hebben nu alle teams ‘gezien’ en zoals ik dames 3 nu al ken weet ik zeker dat ze positief tegen de komende seizoenshelft aankijken. Wat een mogelijkhe-den om eerdere tegenvallende resultaten goed te maken!

Het coachen zelf bevalt me steeds beter. Door de ervaring die je opbouwt zie je steeds vaker dingen terug komen en zie je ook het gevolg van je wisselbeleid en aanwijzingen. De ‘grote wisselblunders’ zijn bij mijn weten uitgebleven. Ik heb natuurlijk nog steeds wel eens van die op het eerste gezicht gekke wissels. Zo maar ineens een spelverdeler wisselen voor een aanvaller bijvoorbeeld, als iedereen bijna niet anders gewend is dan 4-2 te spelen. Wat dan ? Er blijft natuurlijk nog genoeg over om te trainen.

Pagina �� Pagina ��

kom je al ‘n heel eind niet waar?! Maar goed elke week reed ik naar de Paperclip, een mooie, nieuwe sporthal in een wijk waar veel gebouwd wordt. Maar Marian had net als velen een sluiproute gevonden, een weggetje voor werkverkeer, nou en in de avond werkt er niemand dus waarom niet?! Daarbij scheelt het een hele tour door een woonwijk heen, kortom Marian wist na 2 a 3 keer precies hoe lang het rijden was en hoe er gereden moest worden. Hierdoor kwam ik ook niet meer veel te vroeg op de training, want die files leken spookverhalen te zijn wanneer je vanaf het noorden komt... De trainingen bevielen goed en ik werd officieel opgenomen in dames 3 en met wedstrijden in het zicht. Nu was het nog wachten op het huisje, wat nog steeds vol in renovatie was dus wat voor mij betekende elke week heen en weer te tuffen van het noorden naar het westen. M’n tijdsplanning was ideaal, ik kwam altijd ‘n kwartier voor de training aangereden, tot die ene woensdag, ik reed het beruchte werkverkeersweggetje in en zag een doodlopend bord staan... Hey dat is nieuw, dat hebben ze daar vast neergezet om ‘t sluipverkeer daar wat te verminderen, kortom ik rij door... En zie dat de sporthal steeds dichterbij nadert, precies volgens de planning zoals

ik dat al weken deed. Tot ik een paar meter voor het hek tot stilstand wordt gedwongen, twee grote blokken beton en weer dat verkeersbord versperren mij de verdere toegang! Damn, wat nu? Kijkend naar de klok snel omgedraaid en op zoek gegaan naar een andere route (in het donker), allemaal leuke nieuwe woonwijken maar totaal geen idee hoe ik nu verder moest rijden, zo had ik het immers altijd gedaan, ja behalve die 1e keer maar toen kwam ik van een totaal andere kant, toch?! Kortom

de weg kwijt, geen idee waar ik zit, tijd voor TomTom, m’n goede vriend Tom gebeld die in Utrecht woont en mij laten navigeren vanaf internet naar de sporthal. 10 minuten te laat arriveer ik dan eindelijk bij de andere kant van de blokkade en herken waar ik ben, tijd voor een training en als die dr op zit hoogste tijd om uit te zoeken hoe ik vanaf vandaag van en naar de sporthal moet rijden! Nu een paar maanden later, eindelijk ingetrokken in m’n gloedje nieuw gerenoveerde woning aan de prachtige Vecht dichtbij het centrum weet ik me bijna blindelings door Parkwijk, het Zand, de Meern en Leidsche Rijn te verplaatsen met nog elke week ‘n kritische blik naar de betonblokken en de hoop dat deze uiteindelijk weer worden opgeheven als de bouwwerkzaamheden klaar zijn!

Marian Kleinsmit (dames 3).

In de zomer kom ik op ‘t briljante idee om me alvast bij een volleybalvereniging in Utrecht aan te melden. Ik had m’n grote kamer aan de turfsingel in Groningen eindelijk opgezegd en begon aan ‘n nieuw avontuur in Utrecht. Na jaren te hebben gestudeerd, SPH en Pabo, was er dan voor mij ook geen ontkomen meer aan, er moest gewerkt worden. Wil ik dat in Groningen of zoek ik elders iets nieuws om op te bouwen? Ik heb besloten velen achterna te gaan en de studententijd te laten waar deze altijd geweest is en in te ruilen voor ‘t echte leven in Het Westen! Om meteen bij het begin van een nieuw volleybalseizoen te kunnen starten wilde ik ondanks het feit dat ik nog geen woonruimte had in Utrecht wel al beginnen met het zoeken naar een gezellig team. Deze was snel gevonden, een club die ongeveer van zelfde grootte was als mijn club in Groningen, Lycurgus. Bij mensen nagevraagd en kreeg te horen dat Tovo een gezellige club is die befaamd is om z’n thuisavonden, kortom tijd voor inspectie!Na wat mailcontact werd ik uitgenodigd ‘ns langs te komen op ‘n beachtraining om te kijken, waarom niet? Ik kon ‘t dan meteen mooi combineren met een bezoek aan m’n vrienden in Amsterdam en Utrecht die ik sinds hun verhuizing van Groningen naar het westen minder regelmatig zag. Met m’n autootje (lees: ballonbakkie) reed ik die week nog van Groningen naar Utrecht om kennis te maken met Tovo. Ik werd alleraardigst ontvangen en heb anderhalf uur leuk weten mee te doen, zo leuk dat ik een week later weer van de partij was! Helaas zat toen ‘t beachen erop, maar werd ik uitgenodigd om ‘ns mee te trainen in de zaal met dames 3. Wederom op de 1e trainingsdag in de auto gestapt en de rit van Groningen naar Utrecht gemaakt, wat ‘n lang gestrekte weilanden bevinden zich er ook tussen deze afstand... Gelukkig was ik al wat bekend in Utrecht (door het zoeken naar een geschikte woning) en kon de wijk van de nieuwe sporthal zo vinden. Ik zag de sporthal wel liggen maar hoe je er exact kon komen dat was nog even uitzoeken, maar ik was ruim op tijd vertrokken en had geen files dus kon ik wel even de weg zoeken. Ruim op tijd voor de training maakte ik kennis met dames 3, een gezellig en hecht team dat het jaar daarvoor was gepromoveerd tot de 3e klasse. De training lag me wel en ik mocht de week erna als ik nog geinteresseerd was wel weer komen als ik de autorit nog ‘ns wilde maken. Met al ‘n huis op ‘t oog, welke nog gerenoveerd werd en pas met ‘n maand tot 2 maanden opgeleverd werd, was voor mij de afstand wel te overbruggen. Ik vind rijden echt heerlijk, helaas dat ik niet echt ‘n superbak onder m’n kont heb maar ach met fantasie

Pagina �� Pagina ��

• Jaap aan Marleen moest denken tijdens de jaarwisseling?• het voor Marijn het komende jaar elke dag vrijgezellen-dag is?• hij zijn toekomstige echtgenote na het vrijgezellen uitje bij de bananenbar

moet gaan ophalen?• J os (heren1) een goede thuisbrenger is? Als hij tenminste een dame kan

overhalen om naar huis te gaan en niet in de kantine te blijven hangen?• Sonja uit Dames 5 zwanger is en dat haar team haar erg veel succes wenst

met haar zwangerschap?• en dat haar baby wel onze nieuwe mascotte wordt voor volgend jaar? ;o)• Er opnieuw een dame uit dames 4 ten huwelijk is gevraagd?• Er nog genoeg dames uit dames 4 overblijven die ten huwelijk kunnen

worden gevraagd!

• TOVO 4-5-6 mei haar 40 jarig lustrum gaat vieren?• de locatie nog een van de best bewaarde geheimen van TOVO is?• dit nog sterker geldt voor het thema?• dit niet heel lang meer gaat duren?• de lustrumcommissie denkt dat de locatie een geheim is?

Maar of dit ook zo is…?• H2 nog steeds naarstig op zoek is naar een fieldmanager?• de C.U.P. eis slechts een wens was?• deze niet eens unaniem gedeeld wordt door de selectiecommissie?• ook als je niet voldoet aan deze wens je sollicitatie zeer op prijs wordt

gesteld?• bepaalde -niet bij naam te noemen- middens van H2 al na 2 gespeelde

wedstrijden in 2007 zo moe zijn dat ze meteen een vakantie nodig hebben?• susanne (spelverdeelster dames 4) na een paar maanden blessure

afgelopen vrijdag alweer haar derde wedstrijd heeft gespeeld?

• zij gelijk weer in topvorm was!• dat Linda met kerst in New York ten huwelijk is gevraagd!!!

(en zij JAAA heeft gezegd!!) • Gerco meteen zag dat Marlies een nieuwe sportbroek had?• Sommige mensen burgerlijker zijn dan ze denken?• Frank zijn teamgenoten behandelt als zijn hond Guus? (pak die bal!!!!)• Iemand de stemming in de kleedkamer vergelijkt met een verhaal uit de Tina?• Het een raadsel is waar Debby Corine van kent?• Gerco soms ineens een raar geluid produceert?• Sinterklaas langs is geweest bij het recreantenteam?• Frank Corine helemaal bij de deur afzet?• Dames 6 vorig jaar bijna alle wedstrijden heeft verloren• zij dit jaar bijna alle wedstrijden gelijk hebben gespeeld• zij dus volgend jaar bijna alle wedstrijden verwachten te winnen! • dat er kortom volgend jaar minimaal een team gaat promoveren!• Heren 2 nog steeds geen teamassistente gevonden heeft?• Geïnteresseerden zich nog steeds kunnen melden op heren2@tovo.nl?• Heren 2 binnenkort uit de kast gaat komen?• Tovo’ers niet veel over volleybal dromen?• Ze dat toch misschien wel doen, maar die te privé zijn voor publicatie?• Wij daardoor nog nieuwsgieriger zijn geworden?

Wist u dat (de recreanten weetjes):• Warry geen klok kan kijken?

(Hij ziet namelijk het verschil niet tussen 2215 en 2230)• Het net bij de recreanten omhoog moet, alleen maar vanwege die ene,

enorm lange man?• Karel 1000 woorden kan zeggen per minuut?• Herman altijd buiten al de warming up doet?

(Hij komt elke week joggend naar Overvecht)• Gea als een leeuwin de recreanten probeerde te beschermen tegen de mensen

van heren 5 die onze mannen af kwamen pakken? (Goed gedaan Gea!)• We eigenlijk wel een financiële vergoeding willen voor elke keer dat er een

recreant met heren 5 mee doet?• De recreanten heel erg blij zijn dat Karel BHV-er is?• Het heel jammer is dat Reza nog steeds geblesseerd is, maar dat we blij

zijn dat zijn collega Folkert er wel elke week is?• De recreanten niet begrijpen dat iemand een sporthal ontwerpt zonder

ramen of andere frisse-lucht-toevoer?

Pagina �� Pagina ��

Het ABC van dames �A is van Aniek met e-mail adres “moppie”Is een drukke meid met een vrolijk koppieB is van Bianca, als aanvoerder van dit stelVerbaal nog een tikkie bescheiden aanwezig in het spelC is van charme, de charme van dit dames 2is de diversiteit aan personen en de eenheid die je krijgt daarmeeD is van Doornbos, Anneke is op de training altijd heel gekleurdMet haar uit Kroatië geïmporteerde rood-wit geblokte shirtE is van e-mailen, dat doen de dames heel graagWie rijdt er nu met wie mee is dan meestal de vraagF is van fitheid, die is van groot belangWant voor sommige van de dames is 4 sets soms net iets te langG is van gelijkspelen; de rode draad door dit seizoenIn de tweede helft gaan we daar echt iets aan doen!H is van de heren die soms nog even meedoen met een potje ballenDe toename van inzet van de dames is daarbij opvallendI is van Inge, gaat ons nu alweer verlatenGek genoeg kan ze hierom zelf geen traantje latenJ is van Joanne, een vaste waarde in dames 2Ook met de nieuwe bezetting is ze zichtbaar tevreeK is van knallen daarvan zijn deze meiden niet viesExtra trainingen krijgen ze soms hiervoor van hulptrainer MauriceL is van lief, en dat zij ze alle tien!Toch; laat in het veld maar eens iets vaker je tanden zien!M is van Marcia, maakt van elke pass een mooie setHierbij wordt dan af en toe een teamgenootje opzij gezetN is van Natanja, heeft het volleyballen herontdektEn heeft inmiddels ook al menig spiertje verrektO is van de oma van dit team en dat is LoesDoet in niets onder voor de jonkies, zet dat ook maar eens in de Toesj!P is van Paperclip, wat een eind fietsen is datBij aankomst hebben ze dan de warming-up al wel gehadQ is van QuekkenDit is een ander woord voor spieren rekken

R is van roken, wat moeilijk toch om ermee te stoppenHet is ook zoo verslavend om er je longblaasjes mee te verstoppenS is van stinken en wel van het shirtGelukkig is het nu met de oude Tovo-pyjama gebeurdT is van Tovo en van de Toesj, zo is’t maar netEn die moet ook vol, vandaar dit oubollige alfabetU is van uitstapje, een date met het hele teamDaarvan hebben we er dit seizoen nog maar weinig gezienV is van Versaevel, Marianne is de koningin van de passMet een verwoestende 3-meter aanval daarnaastW is van de website van Tovo, en metname net intranetDames, die is niet voor niets op het www gezet…X is van extran; wat extra energie tegen het slappe gevoelHet paardenmiddel hiervoor is een red bullY is van Audrey, die gaat net zolang knallenTotdat ze aan het eind van de pot erbij neer dreigt te vallenZ is van zeuren, dat doet soms trainer SandeeMaar over het algemeen is hij best in zijn sas met de dames van twee!

;-) Bert.

Jaap maakt alles mooi!• trouwkaartjes,• internet sites,• geboortekaartjes,• advertenties,• clubblaadjes,• posters,• folders,• CD inlays,• visitekaartjes.Meer info?Bel 0�0-�������of kijk via www.tovo.nl

Pagina �� Pagina �0

De liefdeNu weet ik zeker dat iedereen dit gaat lezen. Wie is er verliefd, wie doet het met wie, wat is dan wel ‘de liefde’? Helaas moet ik dan iedereen teleurstellen, want daar gaat het niet over. Nee, nu niet direct de bladzijde omslaan en een ander stuk gaan lezen… het kan best interessant zijn.

Dit stukje schrijf ik namelijk op speciaal verzoek van een schone deerne die aan mijn zijde plaatsnam en mij complimenteerde met mijn al eerder uitgebrachte werk. Ze vroeg of ik nog wat ging schrijven en zoja.. zou het dan kunnen gaan over “de liefde”. Nu ben ik niet in staat om een mooie meid iets te weigeren en zei ja voordat ik er erg in had.

Daar heb ik mij mooi in verslikt, want wat weet ik nu eigenlijk af van de liefde? Eigenlijk niet zoveel. Ik weet dat het een vorm van anorexia geeft (die vlinders maken je buik zo vol dat je geen hap meer erbij kan krijgen), insomnia (slapeloosheid) (je kan alleen nog maar aan die ene persoon denken en doet dat zo dwangmatig dat er geen rust meer te vinden is in je hoofd) en sociale teloorgang ( je wilt immers zoveel mogelijk bij de ander zijn en daarbij laat je de rest van de vrienden in de kou staan).

Als ik dit zo terug lees dan zie ik er direct een vorm van schizofrenie in terug waarbij er paranoïde gedachten zijn over voedsel dat vergiftigd zou zijn. Nu kan een schizofreen daarbij ook grootheidswanen hebben, maar zeg nou eerlijk: denken jullie verliefden ook niet dat je de gehele wereld aan kan?

Conclusie uit dit verhaal is dus: “de liefde, dat is schizofrenie”. En laat schizofrenie nou wel een onderwerp zijn waar ik veel over weet. Ik kan als ik dat zou willen een hele Toesj volschrijven over dit onderwerp, maar helaas, mijn handen zijn gebonden (niet letterlijk, anders had het voorgaande ook niet op papier gekomen).

Maar wie was nou die oogverblindende vrouw die naast mij plaatsnam om mij te vragen dit stukje te schrijven?

Marc Michies.

Leaders in Business Process ImprovementProcesverbetering, daar draait het bij Zest Utilities om. We doen dat bij energiebedrijven, waterbedrijven en telecombedrijven. In specifieke markten met vergelijkbare processen. Met deze sterke focus kunnen we onze klanten de beste toegevoegde waarde leveren. We kennen de processen van onze klanten en weten waar het in de markt naartoe gaat. Kennis die schaars is, en een pragmatische vertaling naar de inrichting van uw business. Dat is waar Zest Utilities voor staat. Zest Utilities bundeld de krachten van Entel, Util-it en Zest Utilities!Zest Utilities BV is onderdeel van de Zestgroup. Zestgroup staat voor resultaat-gerichte business consultancy voor grote bedrijven en met een sterke markt-positie door haar focus op processen, branchekennis, innovatie en business excellence. Zestgroup bereikt haar doelen met haar klanten en haar branche-gerichte business partners door innovatieve end-to-end oplossingen te leveren.

Pagina �� Pagina ��

�������������������� ����������������������������������������������������

������������������������������������

��������������������������������

������������������• ��������������������� ����������������������

������������• �������������� �������������

�������������������• ��������������������

�����������������������• �����������������������������������������

������������������������������

�����������������• ������������������������������������ �����• ������������������������������������������

Zest Utilities sponsort TovoHet zal je niet ontgaan zijn, maar Tovo heeft sinds begin dit jaar een sponsor. Nu zal je wellicht denken, “Da’s mooi, staat wel goed zo’n logo op m’n shirt en een mooie korting kan ook geen kwaad, maar wie zijn dat dan eigenlijk?”Zest Utilities is een bedrijf dat zich bezig houdt met procesverbetering. Dit doen we met name in de energiemarkt. Wij werken voor klanten als Nuon, Essent en Eneco. Wij helpen deze organisaties met het optimaliseren van hun bedrijfsprocessen, zoals het facturatieproces. De afgelopen jaren is er veel verandert in de energiemarkt. Honderden gemeentelijke bedrijven zijn samengegaan in een handje vol grote bedrijven met miljoenen klanten. Vervolgens moest de energiemarkt op aangeven vanuit Brussel ook nog eens liberaliseren en konden energieafnemers zelf hun leverancier kiezen.Deze en andere ontwikkelingen hebben ervoor gezorgd dat niet alles in de markt even goed geregeld is. Niet zo heel lang geleden zaten er wekelijks één of meerdere energie bedrijven op de schopstoel bij Kassa.Ook in de aankomende jaren zal er nog veel gebeuren. Zo krijgen alle huishoudens in Nederland een nieuwe “slimme” meter en moeten we ook zorgen voor meer duurzame energie. Al met al genoeg werk voor een bedrijf dat zich heeft gespecialiseerd in de energiemarkt! Mede hierdoor zijn we inmiddels gegroeid tot een bedrijf van 70 mensen.Zest Utilities is onderdeel van de Zestgroup. De Zestgroup is een holding waaronder een aantal bedrijven zijn opgebouwd. Tot voor kort waren de bedrijven Entel en Util-IT zelfstandige onderdelen van de Zestgroup. Deze bedrijven waren beide actief in de energiemarkt en viste eigenlijk in dezelfde vijver. Daarom is vorig jaar besloten om Entel en Util-IT samen te voegen tot Zest Utilities. En die naam staan nu op je shirt!Naast werken maken we ook een hoop tijd voor andere leuke dingen. Zo organiseren we jaarlijks een groot beachvolleybal toernooi, is er een stamppotten avond, komt de Thaise kleermaker langs en gaan we elk jaar skiën en zeilen. Al met al een leuk en goed bedrijf om voor te werken! Mocht je meer willen weten, mag je me natuurlijk altijd aanschieten op de thuisavond.

Namens Zest Utilities, Leon Römer.

Pagina �� Pagina ��

Audrey Mekes: Via wat omzwervingen vorig jaar bij verschillende damesteams, dit jaar toch een vast plekje gevonden bij Dames 2 waar ik deel uitmaak van het goed vertegenwoordigde buitenaanvallersclubje. Naast deze sportieve carriere, werk ik ook nog aan een carriere als projectmanager bij een marktonderzoeksbureau.Bianca Steentjes: Na jaren als spelverdeelster te hebben gespeeld, nu dan op de buitenpositie. Sta liever aan het net dan in het achterveld. Blijf het onderhands opslaan stug volhouden en kan daarbij de ‘zwakke’ plekken opzoeken. Aanvallen is erg leuk, maar het scoren met een prikballetje is voor mij vaak makkelijker. In het dagelijks leven ben ik werkzaam als bedrijfsadviseur / internal auditor voor verschillende klanten in de profit en not for profit sector.Joanne Hoornweg: Joanne is buitenaanvaller, maar is ook in voor een invalsetje op mid. Haar immer blauwe knieen duiden op haar grote inzet, haar verkeerde duiktechniek en/of op de noodzaak van nieuwe kniebeschermers. Joanne is psycholoog en werkt als gedragsdeskundige bij de Raad voor de Kinderbescherming.

Marcia Nieuwenhuis: Marcia is dol op winnen. Ze vliegt graag als stofzuiger het veld over of het klimrek in. Aan zelfspot en fanatisme geen gebrek, aanvallen kun je daarentegen beter aan de anderen overlaten! :-) Wil je weten wat zij in het dagelijks leven zoal doet, kijk dan vanaf 23 januari in Dagblad De Pers. Ze is journaliste op de Haagse redactie van deze nieuwe gratis krant.Aniek Schmidt: Aniek, donkere krullen, spontaan, sportief en toe een beetje hyperrrr! Volleybal al sinds 6 jaar, ben begonnen tijdens mijn studie geneeskunde bij Donitas in Groningen. Ben nu na 4 maanden werken in een ziekenhuis in Malawi en 2 maanden reizen neergestreken in Utrecht. Nu aan het werk als spoedeisende-hulp-arts in het Mesos Medisch Centrum. Beetje jammer van de onregelmatige diensten waardoor ik soms wat trainingen en wedstrijden moet missen, maar probeer het zoveel mogelijk te combineren. Vind TOVO een leuke vereniging en hoop ook veel nieuwe mensen te leren kennen, dus tot gauw op een volleybal feestje!Natanja de Bruin: Natanja is lang, dus mid, en heeft duikangst. Daarentegen is ze niet bang voor een aanval of goed block hier en daar. Hoe meer punten er worden gescoord, hoe fanatieker ze wordt. Na járen volleyballen in haar jeugd miste ze het spelletje toch behoorlijk, en kwam zo bij Tovo terecht. Ze werkt als marketing & communicatiemedewerker bij Hogeschool Utrecht. Naast volleybal is zeilen een grote hobby, en dan het allerliefst op een platbodem, of, in Fries jargon: een skuts!Marianne Versaevel: Positie lastig te duiden: diagonaal, buiten. Nu ook aan het trainen op spelverdeling en in het verleden gespeeld als libero. Vanwege toch wat geringe lengte niet dol op posities aan het net. Liever aan het stofzuigen achterin (waarmee de zaal toch aanzienlijk schoner wordt nadat dames 2 heeft gespeeld, gezien de stofzuigerambities van meerdere dames in het team ;-) ). Ik kan NIET tegen mijn verlies....... Professionnele carrière: docente Frans op een middelbare school en tevens remedial teacher. Als je wil weten wat dat is, dan wil ik dat onder het genot van een biertje of wijntje best uitleggen.Loes Boon: Ik speel al zo’n 17 jaar bij tovo en vind het spelletje nog steeds erg leuk, positie maakt eigenlijk niet uit. Ben van oorsprong een buitenaan-valler, heb ook een aantal jaar als spelverdeler gespeeld en ben dit jaar actief als mid-aanvaller. Ik win graag, blijf ook graag hangen in de bar op een thuisavond om op de hoogte te blijven van alle nieuwe aanwinsten en nieuwtjes in de vereniging. Naast het volleyballen ben ik moeder van een dochter van 9 en werk ik part-time op een klein administratiekantoor waar ik startende onder-nemers iets probeer bij te brengen over het voeren van een bedrijfsadministratie.

Pagina �� Pagina ��

WintersportGa je in februari op wintersport? Waar ga je skiën? Skiën?? Oh, ga je dan snowboarden? (Ben ik dan blijkbaar wel hip genoeg voor!) Nee! Langlaufen? Nee. Mmm, wandelen dan? Nou warm, maar eigenlijk ook niet.

Geïnspireerd door het parachute springen van Martijn in een Toesj 2, hier een verhaal van onze wintersport avonturen, niet een alledaagse bezigheid die bij iedereen bekend is. Wat kun je in godsnaam nog meer doen in de sneeuw. Nou, sneeuwschoenwandelen. Ja, inderdaad, met van die tennisrackets. Dat kent iedereen wel. Moderne versie van de tennisrackets zijn

high tech plastic dragers waarin je je met je gewone bergschoenen in vast gespt. Nog een paar stokken in de hand en lopen maar. Even wennen zodat je niet over je eigen benen struikelt maar het leert snel. Net ietsje vermoeiender dan normaal lopen. In diepe

sneeuw zak je hooguit tot halverwege je knieën in de sneeuw weg, maar oh wee als je schoenen losraken, tot je

middel zit je dan zo in de sneeuw en probeer er dan nog maar eens uit te komen. Leukste is wel om rennend een bergje van 45

graden af te rennen, de sneeuw dempt iedere stap!

Hoe kom je erop dit te gaan doen: toch op wintersport willen terwijl je vriendin last heeft van haar knieën (en dan wel weer beginnen met volleyen bij TOVO….). De afgelopen jaren is sneeuwschoenwandelen steeds populairder geworden en voldoende hotels bieden dagelijks tochten onder begeleiding aan en hebben een grote voorraad schoenen in de kelder staan. Er alleen op uittrekken kan natuurlijk ook: met kaart en kompas, sporen van een vorige groep en de bordjes van de zomerroutes kom je een heel eind. Na afloop van een vermoeiende tocht, het kuchenbuffet aanvallen en heerlijk de sauna in. Dit alles gevolgd door een heerlijk diner. Ideale combi voor een sportieve vakantie!

Wat maakt dit wandelen in de sneeuw nou zo verslavend dat we dit jaar al voor het vierde jaar gaan? Het winterse landschap in de bergen is betoverend mooi, vooral als je wat verder weg bent van die mierenhopen die skipistes heten. Het is volstrekt stil om je heen. Het landschap heeft de hele winter stil gestaan, overal om je heen maagdelijke sneeuw, niemand is

hier de afgelopen maanden geweest. Bomen buigen door onder een dik pak sneeuw. Heel het landschap staat tot je beschikking: hekjes van weilanden zijn er niet meer, daar stap je zo overheen. De sneeuw heeft een rotsige weg tot een vlakke weg gemaakt. Alle hellingen kun je haast naar willekeur op en af lopen. Met een beetje geluk kom je zelfs nog een gems tegen. Oftewel: Eén grote speeltuin! En dat alles het liefst met een temperatuur iets onder nul en een strak blauwe lucht.

Het mooiste zijn de uitzichten hoog in de bergen, boven de boomgrens, hoog boven alles uit met kilometers ver uitzicht. Enige probleem: gevaar voor lawines, overhangende sneeuwmassa’s die door de wind zijn verplaatst: het hooggebergte kent zijn gevaren.

Patrick en Susanne op weg naar de top

Daarom dit jaar in februari geen luxe hotel, geen sauna na afloop, maar een berghut met vooral voedzaam eten en (hopelijk) een warm gezellig haardvuur. Dit jaar dus maar eens een huttentocht, hartje winter in een natuurpark in de dolomieten, op naar de toppen van 3000 m. Wel met gids en lawinepieps. En mocht er geen sneeuw liggen: de bergen en uitzichten zijn ook zonder sneeuw meer dan de moeite waard. Wat is zo’n sporthal toch een bedompte ruimte.

Groetjes, Patrick Sebel.

Pagina �� Pagina ��

Loco 88 - De goeie pillen wel, maar de verkeerde kant op. Hoofd HRM. Leon is ‘hot’, als hij niet ‘hot’ is wordt hij alleen maar heter!sJon 33 - Nonchalance is een vak, Jon de docent. Speelt op alle posities behalve midden, raad eens waar hij de

laatste wedstrijd speelde... Uhmmm...lekker!...anders.The Menace 60 - Volgt nonchalance cursussen bij sJon. Resultaat: zie zijn

gezichtsbeharing! Stille kracht van H2. Is al een aardig keurige jongen, neemt zelfs keurige dames mee.

Bertsan 41 - Niemand geloofd dat hij 24 is. Rent buiten het veld wel... Lid van de Berkelstraat posse. Zorgt voor ‘kwaliteitskoffie’, maar kom dan wel op tijd! Wil graag een samenvatting van de time-outs.BoemBoem 4 - “Vooral blijven prutsen!” is zijn motto. Wij houden het er maar op dat hij ‘slim’ speelt... Wil graag in gesprek blijven, maar houdt het altijd simpel,

wij haken dan af.De Muur 15 - Lekker nat is niet droog. Probeert z’n vrouw dit jaar te trainen. Thido is niet dik, dat zijn de sponsen onder z’n t-shirt! Zorgt goed voor z’n ballen.Ouwehans 13 - Prikt ‘m in ieder gaatje! Heeft graag een meter... Ruikt niet aan z’n knie.Prikkie 23 - Prikt ‘m in ieder gaatje, nog vóór Hans! Is nog steeds niet van het Malt bier af. Is het andere lid van de Berkelstraat posse. Probeert evenveel te weten als Thido, blijven oefenen!Bastel 11 - Pappie rijdt toch niet zo snel!! Rijdt niet snel, de rest rijdt langzaam. Slaat hard-harder-hardst.B@rtje 9 - Praat niet veel, dat lijkt maar zo... Regelt binnen een jaar en 4 maanden nieuwe shirtjes.

Voor nieuwe shirts over 5 jaar: Nu aangeven! Beheert de aanwezigheid van sJon en Ouwehans via intranet. Denkt dat shotjes in de zaal ook werken... Vindt zichzelf een keurige jongen.

Coach - Nemen we er nog 1? Overhalen is geen probleem! Good news travels fast… Sambuca? Barman? Paperclip? Nee dus! Maakt meer indruk op de tegenstanders dan de heren. Gebruikt 164 woorden per time-out, maar wij begrijpen best

dat ze opgewonden wordt van een stel zwetende en hijgende mannen om haar heen!

Pagina �� Pagina �0

Hersenvoedsel.Ik snap het allemaal niet meer zo goed. Ik weet dat ik nu de kat op het spek bind en menigeen die dit leest een luid: “hehe eindelijk het zal tijd worden” aan de lippen ontlok, maar toch ben ik man genoeg (alsof je daar een man voor moet zijn, bovendien zullen sommigen mij betitelen als wel een klein mannetje ((doet me helemaal niets hoor, maar wil het toch even benoemen) om toe te geven dat ik sommige dingen des levens niet zo goed meer begrijp, of denk te begrijpen. Vroeger was alles nog simpel, dat leek in ieder geval zo, kan ook zijn dat ik toen zelf erg simpel was en nergens een punt van maakte, waardoor ik alles kon snappen. Maar tegenwoordig steekt het toch wat anders in elkaar. Soms lijkt het zelfs uit elkaar te vallen en lijkt er geen cohesie aan te pas te komen en toch is dat er dan weer wel. Er is geen sprake van ying en yang het zijn namelijk geen tegenpolen die elkaar op de een of andere manier in evenwicht houden. Ik word er steeds bewuster van en kan mij er moeilijker voor afsluiten. Wel geprobeerd natuurlijk, maar tevergeefs.

Het is begonnen toen ik mij innerlijke zelf wat meer onder de loep ging nemen en enkele karaktertrekken wist te distilleren. Steeds meer werd mij duidelijk dat ik maar wat uit mijn nek liep te lullen en dat iedereen dat voor zoete koek slikte. Nu is zoete koek erg lekker en dit is dan ook onder geen beding een actie om iedereen van de zoete koek af te helpen. Ik bedoel het meer als een zegswijze die in de oudheid is bedacht, omdat het slikken van in het bijzonder koek die erg zoet is vrij gemakkelijk gaat, daar de zoetigheid

een bepaalde viscositeit meegeeft aan het product (in dit geval de koek).

Het leukste van dit alles is dat jullie dit nu lezen en denken: is dit dan ook lulkoek? Nee, voor zover ik weet is dat nog nooit gemaakt (het schijnt dat hier een mensenrechtenorganisatie een stokje voor heeft gestoken). Erg leuk trouwens dat ze een stokje steken voor de lulkoek. Oké, misschien iets te gevat, lees verder en je zult erachter komen wat ik nu bedoel.

Daar ik dus steeds meer van mijn eigen gepredik gewaar werd en zag dat anderen dit gingen aannemen en zelfs overnemen als zijnde hun eigen realiteit, begon ik mij te realiseren dat ik in mijn voortrekkersrol van geoefend lulverhalen verkoper (oké, …gever, ik kreeg er immers geen geld voor) ook een stelling moest gaan innemen. Op een heldere zomerdag kwam bij mij het licht binnen, ja dat was nadat ik de gordijnen had geopend. Het was een prachtige dag vol zonneschijn en ik kreeg er waarschijnlijk een zonnesteek van, want ik bevond mij opeens in een geheel andere wereld. In deze wereld kwam er een wezen van licht naar mij toe (ja, ik weet het weer dat licht, ik weet ook niet wat de hogere wezens hier mee hebben). Dit wezen vertelde mij dat ik kon blijven zoals ik was als ik maar van tevoren vertelde dat wat ik ook zei, niet geloofd moest worden door de toehoorder.

Helemaal opgelucht kwam ik terug in de wereld zoals ik die daarvoor ook kende en bezigde mij met deze nieuwe visie. De paradox van mijn uitspraak kwam echter al snel aan het licht (hou nou toch eens op met dat licht!!). Elke keer dat ik tegen iemand zei dat ze mij niet serieus moesten nemen omdat ik toch maar uit mijn nek aan het lullen was, zeiden ze dat te doen. Niemand luisterde meer en opperden dat het toch onzin was, wat ik hen op de mouw probeerde te spelden. Ze namen mij dus direct serieus, terwijl ik hen vroeg mij niet serieus te nemen.

Tot op heden blijft dit fenomeen zich voordoen en ben ik elke ochtend vroeg op en open mijn gordijnen, in de hoop een zonnesteek op te lopen en andere inzichten te verschaffen van het wezen van licht.

Het mooiste van dit hele schrijven vind ik nog wel dat jullie vol spanning dit stuk hebben doorgelezen en alles hebben geslikt zoals ik het heb voorgeschoteld. Ik hoop dat jullie nu vol zitten en verzadigd zijn, want meer onzin kan ik er nu echt niet meer uitkramen. Of is het misschien toch echt waar….?

Marc Michies.

Pagina �� Pagina ��

ValentijnJa, da’s een leuk idee. We maken een speciale valentijns Toesj, kompleet met Valentijnskaart van de redactie. Normaal gesproken doe ik uiteraard niet mee aan die commerciele onzin. Niet dat ik nooit heimelijk verliefd ben. Maar die ene keer dat ik een kaartje en aardigheidje kocht, kwam ik van een koude kermis thuis. En het wicht was zo mooi en rank. Ze was waarschijnlijk bang direct in onze eerste onstuimige omhelzing doormidden te breken... Inderdaad, als ik er aan terug denk, heb ik het er nog moeilijk mee. Thuis op internet maar weer eens naar de achtergrond gezocht en zie: ‘Het ontstaan van Valentijnsdag’. Het bekendste verhaal gaat over de jonge Valentijn, die op 14 februari van het jaar 270 het slachtoffer werd van zijn geloof. Hij, een Romein, bekeert zich tot het Christendom. Op die bewuste 14e februari wordt Valentijn gemarteld en onthoofd (romantisch!). Hij ziet nog net kans om het dochtertje van de gevangenbewaarder een briefje toe te stoppen. ‘Van je Valentijn”, staat erop. Ook bij een andere mogelijke verklaring zijn de Romeinen betrokken. Valentijnsdag komt voort uit het feest dat in het Romeinse rijk gehouden werd ter ere van de vruchtbaarheidsgodin Februa of Juno. In februari gaan de priesters die Lupercus aanbidden de straat op. Slechts gekleed in bokkenhuiden slaan zij de vrouwen met riemen van bokkenleer. Dit zou de vruchtbaarheid bevorderen. Ook is er op dit feest een soort loterij. Geslachtsrijpe jongens en meisjes moeten een lootje trekken en horen gedurende het feest bij elkaar. Om te feesten, maar vooral om hun maagdelijkheid te verliezen. De grotten van Romulus en Romus zijn hierom berucht; Valentijnsfeesten verspreiden zich over heel Europa. Vaak gaat het er liederlijk aan toe. Vrouwen dansen halfnaakt in het rond en slaan daarbij schunnige taal uit. Na het vereren van de vruchtbaarheidsgodin duiken ze de struiken in, waar de mannen al liggen te wachten. Hele orgieën speelden zich af op die valentijnsfeesten. Da’s ff andere koek. Ik zou graag net als Dolf Wega van Amstelveen naar de middeleeuwen geflitst worden. En dan niet om een kinderkruistocht te leiden maar om die valentijnsfeesten eens van dichtbij mee te maken! Niks romantisch een anonieme kaart of een bosje rode rozen stiekem achterlaten op het bureau van je collega (of in de kleedkamer). Maar heus aan de slag om de prietsers te helpen met het bevorderen van de vruchtbaarheid van de (ongehuwde) dames... inderdaad.

Groetjes, Jaap -uw oprechte romanticus- van der Heijden.