De  Macht  van  Jouw  Verhaal  (5)  Door  Peter  de  Kuster    

   Tragisch  Verhaal  is  Tragisch  Einde:  Caravaggio    “Zinloos”  is  het  woord  dat  wij  vaak  gebruiken  wanneer  wij  spreken  over  iemand  die  jong  stierf  zonder  duidelijke  ‘zin’  –  een  bizar  ongeluk,  op  de  verkeerde  tijd  op  de  verkeerde  plek  of  zoals  Caravaggio  zich  jong  ten  gronde  richtend.    Hij  stierf  een  zinloze  dood.  Maar  zinloos  slaat  op  meer  dan  alleen  dood.  Het  kan  worden  toegepast  op  alles  wat  van  betekenis  is.  Een  scheiding  kan  zinloos  zijn.  Of  het  verlies  van  een  onderneming.  Of  het  verlies  van  een  vriendschap.  Zinloos  betekent  simpelweg:  het  tragische  einde  van  dit  verhaal  had  absoluut  voorkomen  kunnen  worden.  Het  had  echt  niet  hoeven  te  gebeuren.        

Wellicht  ben  je  gaan  geloven  dat  het  onvermijdelijk  was:  het  was  zo  bedoeld…  toeval  bestaat  niet…..  ik  kon  mezelf  niet  helpen…..  een  combinatie  van  factoren…….      

                                                                     Maar  dat  is  een  achteraf  verhaal,  iets  tussen  een  excuus  en  verontschuldiging  aan  jezelf.  Het  is  goedpraten.  Maar  wanneer  jij  je  met  de  pijnlijke  waarheid  confronteert,  was  dit  persoonlijke  failliet  werkelijk  het  lot?  Of  werd  het  in  gang  gezet  door  de  honderden  tragische  beslissingen  die  je  hebt  gemaakt,  ondersteund  door  dozijnen  tragische  verhalen?    Wanneer  jij  jouw  huwelijk  verliest  door  een  affaire,  je  jouw  familie  verliest  door  jouw  obsessie  met  geld  en  macht,  jouw  zelf  respect  verliezen  omdat  je  plagiaat  pleegt    zou  je  deze  ontwikkelingen  zinloos  noemen?  Zijn  de  eindes  van  deze  verhalen  okay?  We  falen  veel  te  vaak  om  het  verhaal  in  ons  brein  af  te  ronden,  vaak  uit  angst  of  uit  gemakzucht.  Maar  ons  falen  om  de  redelijke  consequenties  van  onze  verhalen  door  te  denken  zijn  gevaarlijk.      Wanneer  je  dat  wel  gedaan  had,  zou  je  hebben  kunnen  herkennen  hoe  jouw  queeste  en  jouw  acties  niet  met  elkaar  in  lijn  liggen  en  hoe  dit  ons    

   weerhoudt  om  te  krijgen  wat  wij  willen  uit  het  leven.  Terwijl  we  ook  vele  goede  dingen  ondermijnen  in  ons  leven.      Een  tragische  queeste,  eentje  die  niet  verbonden  is  met  onze  acties,  die  ons  geen  energie  geeft,  die  niet  authentiek  is,  leidt  altijd  tot  een  tragisch  einde.    Laat  de  actie  passen  bij  je  verhaal,  het  verhaal  bij  de  actie.      Helaas  is  bij  Caravaggio  beeldend  te  zien  hoe  het  tragisch  kan  verlopen  wanneer  verhaal  en  actie  niet  in  lijn  zijn.    Vechtpartijen,  gevangenis,  hoererij,  vervreemding,  schaamte,  radeloze  woede,  vroegtijdige  dood.    Vaak  blijven  de  tragische  consequenties  lang  in  de  schaduw,  maar  zij  zullen  naar  voren  komen  op  een  bepaald  punt,  na  een  jaar,  tien  jaar,  wie  weet.      Door  deze  tragische  dilemma’s  in  jouw  verhaal  te  onderzoeken  en  op  te  lossen,  geen  verstoppertje  spelen,  geen  beter  voordoen  dan  je  bent,  geen  ‘wishful  thinking’  kun  je  het  tragische  einde  voorkomen  (zoals  Ebenezer  Scrooge  in  de  Charles  Dickens’  kerstvertelling).      

Confronteer  jezelf  op  een  moedige  manier  met  de  vraag  of  jouw  verhaal  en  jouw  acties  met  elkaar  in  1  lijn  liggen  (authentiek  zijn  en  elkaar  ondersteunen)  in  elk  gebied  van  jouw  leven  en  ondernemen,  in  elk  mini  verhaal  –  jouw  verhaal  rondom  jouw  onderneming,  jouw  liefdesrelatie,  jouw  vrienden,  jouw  gezondheid  enzovoorts.  Je  riskeert  tragische  eindes  in  elk  van  hen  wanneer  je  dit  nalaat.