De Dorpsketting-40 jarig bestaan

18
Kerstketting 20 december 2010 nr. 2062 40 jaar Dorpsketting

description

Weekblad De Dorpsketting 2062, bijlage 40 jarig bestaan

Transcript of De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Page 1: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Kerstketting 20 december 2010 nr. 2062

40 jaar Dorpsketting

Page 2: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

er eigenlijk niet zoveel, qua technologie wel. Dat leert ons dat we ook met andere ogen naar informatie moe-ten gaan kijken. Mensen lezen steeds minder en een enkel beeld zegt vaak meer dan geschreven tekst. Hy-

ves, Facebook, Twitter, Youtube en nog veel meer “produkten” worden dagelijks over ons heen gestort en schreeuwen om aandacht. De komst van Internet dwingt ons om “Informatie” te “Consumeren” en is veel meer gericht op het zelf zoeken naar informatie in

plaats van het voorgeschoteld te krijgen. Ook bij de Dorpsketting staan we aan de vooravond van verande-ringen op dit gebied. Alhoewel we hierin niet voorlopen, willen we wel bijblijven. De 1e Dorpsketting op het in-

ternet (nr. 1642) dateert al weer uit de tijd van juli 2002. Sindsdien staan er meer dan 16000 artikelen in ons historisch archief.

De 50+ onder ons roepen allemaal dat de Dorpsketting moet blijven. Maar met de veranderende technologie wordt steeds duidelijker dat er op termijn wel iets zal gaan veranderen. De noodzaak om ons te “verenigen” in een “boekje” wordt kleiner. Immers elke vereniging beschikt inmiddels wel over een website, waarop zij haar leden kan bereiken. Goedkoper kan niet.

Het bij elkaar houden van elkaars “gedachtegoed” zal wel een speerpunt moeten zijn van de Dorpsketting. www.dorpsketting.nl is een dezer dagen daarom niet meer benaderbaar. We zijn - alhoewel het over veel hobbels is gegaan - nu steeds blijer met onze nieuwe website “www.stompwijk.nl” . Onder deze vlag kun-

nen we onze doelstelling “elkaar informeren” steeds meer gestalte geven.

De keerzijde is dat “het stokje” een keer doorgegeven moet worden, „t liefst aan jongeren. 50+ is wel met

een inhaalslag bezig. De pas geïntroduceerde Ipad wordt het meest door 50+ gekocht. Zij zijn ook wel-kom. Wij hopen dat u veel plezier beleeft aan deze pag-

ina‟s en dat jongeren er lering uit trekken. Niet de “Dorpsketting” moet, maar discussie, informatie, stand-punten en misschien wat meer op de barricade …..dat moet. Gebleken is uit de jaren zeventig, dat het helpt en werkt en dat je zo wel bergen kunt verzetten.

Wie pakt het stokje !!!!!!!!!

Namens bestuur en

redactie samen

met prettige feestdagen

en een gezond 2011,

veel lees– en kijkplezier

toegewenst.

Leo Oliehoek,

voorzitter

stichting De Dorpsketting

Misschien iets verbaasd zult u in dit kerstnummer ver-nemen dat de Dorpsketting dit jaar 40 jaar bestaat. Dit vraagt een nadere toelichting. Immers de snelle reke-naars onder U kijken even naar het nummer van deze

uitgave (2062), delen dit door 52 weken en komen op 39,6 jaar uit. Dat is 0,4 jaar te vroeg. Echter als u het deelt door 51 weken, want we komen meestal met oud en nieuw maar eenmaal uit, dan komen we op 40,4 jaar. Dat is 0,4 jaar te laat. Vandaar dat we met dit nummer gemiddeld precies op 40 jaar zitten. Om met

Cruyff te spreken: “Als je ergens op uit wil komen,

moet je er gewoon naar toe rekenen`. Logisch toch “ ?

De nu volgende 16 pagina‟s worden geheel gewijd aan het 40-jarig bestaan van de Dorpsketting. Na het unie-ke Bruggen - Barbecuefeest ter gelegenheid van het 2000-ste nummer vorig jaar in september hebben we eigenlijk gedacht dit een beetje in stilte voorbij te laten

gaan. Wel gaan we woensdagavond 22 december met de huidige werkers een avondje uit. Dan ligt dit Kerst-nummer, als de sneeuw het toelaat al bij U in de bus en

zit U het lekker met een glühwijntje bij de open haard te lezen.

Naast allerlei leuke betuigingen vonden we het leuk om dit keer eens echt 40 jaar terug te gaan en een beeld te

scheppen van het tijdperk waarin “De Dorpsketting” is ontstaan. Het waren turbulente jaren eind sixties en begin seventies. Internationaal, nationaal maar ook op gemeentelijk en lokaal niveau weerde men zich flink. Provo , Dolle Mina en tal van groeperingen keerde zich tegen de gevestigde orde. Discussie en protesten al-om! Er was veel behoefte om al deze veranderende in-

zichten en standpunten naar voren te brengen. Ook in Stompwijk was de voedingsbodem letterlijk rijp om een Dorpsketting te laten ontstaan. Een geweldige manier om je wensen te etaleren, te bediscussiëren en soms te provoceren. Het was ook de tijd van het ontstaan van Asafoetida, de jongerensociëteit waarin vele jongeren

(niet alleen uit Stompwijk) hun draai vonden. Maar ook het Dorpshuis, de Bibliotheek en de 1e vorm van de Dorpsraad (Commissie ad HOC) vinden hier hun oor-sprong. Allemaal instituten die heden ten dage nog be-staan.

We hebben gemeend een aantal artikelen uit die tijd onverkort over te nemen om zo een beeld te scheppen

van die tijd, geplaatst tegen de hierboven beschreven achtergrond. Het allereerste nummer mag natuurlijk niet ontbreken. Op de nu volgende pagina‟s vindt U aan de linker kant de stukjes uit de periode juli tot en met

december 1970. Aan de rechterkant plaatsen we arti-keltjes die later of nu geschreven zijn. Hier en daar on-derbroken door toelichtingen.

Ook plaatsen we een aantal artikelen die meer naar de toekomst kijken. Qua informatievoorziening verandert

40 jaar Dorpsketting

Langharig, niet werkschuw tuig

Page 3: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Hieronder de bijdrage van

Gerard Welp,

redacteur van het 1e uur:

TERUGBLIK ONTSTAAN D.K. Op verzoek van Petra mag ik 40

jaar teruggaan in de tijd, ongeveer toen de Dorpsketting is ontstaan. Leo (Let) Belt en Gerard Welp toe-vallig beiden correspondent van de alom geprezen en dus verdwenen Leidsche Courant besloten na lang aarzelen en dralen te trachten een

weekblad te gaan maken. Buiten

veel goede wil hadden we ook geld nodig om papier en tweedehands mechanische spullen te kopen. We besloten een blad voor alle vereni-gingen te maken, dus brieven ver-

zenden en een bijdrage vragen. Het ging boven onze verwachting heel erg goed, zelfs de dragersvereniging St. Barbara deed mee! Eerste hobbel, de naam

Dorpsketting. Die behoorde aan de “Ondernemersvereniging” (Laat dit

even tot u doordringen, Stompwijk kende vele middenstanders, bak-kers, slager, kruideniers, drogist enz. enz. Tja, waar zijn zij geble-ven?)

Die naam dus, werd verboden te gebruiken. Nou ja, noemen we het toch de Dorpsketen en daarna niets meer gehoord. Volgende probleem, aanschaf machines. De PTT (was er

toen ook nog!) had op de Waldorp-straat in Den Haag een magazijn met afgeschreven spul. Voor Fl.100,= hadden we een stencilma-chine + 2 typemachines met brede wagen. Tekenbak, een hout bakje met glasplaatje en een lamp eron-

der. Nietapparaat met lange arm en de Dorpsketting kon verschijnen. Oh ja, aantal en bezorging regelen.

Hiernaast ziet u de allereerste pagina‟s in het winkeliersblad waarin aangekondigd wordt dat gestart gaat worden met “een maandblad” voor mid-denstand en verenigingen en “een weekeditie” voor mede-delingen.

Oprichters G.Welp en L.Belt

Het oorspronkelijk logo van Winkeliersvereniging „De Dorpsketting”

Page 4: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Voor het aantal domweg gaan fiet-sen en huizen tellen, de bezorging

wilde de school verzorgen. 500 Stuks, ruim voldoende, maar

toch ong. 200 tekort. Weer geteld en wat bleek, op verjaardagen en zo werd de D.K. getoond en nieuws uit hun geboortedorp dat wilden ze wel. Het waarom kan ik nog steeds niet begrijpen. De kwaliteit was erbar-

melijk.

We starten met een enthousiaste groep jongelui. Let Belt was ook voorzitter van Asafoedida en kon

ons dus aanbevelen. De goede wil

was enorm. Maar op stencil typen bleek moeilijk. Gelukkig was er cor-rectine! Maar toch langzaam verbe-terden we ons. Let moest wekelijks ruimte hebben voor een “leuk” stukkie. Een succes, met zijn talent

en een groep mensen kwam er al-tijd wel wat aardigs uit. Tja, en toen kwam Leo Oliehoek. Er kwamen elektrische typemachines en zelfs een klein offset! Leo ging

en gaat voor kwaliteit en het is hem gelukt, nu zelfs in kleur! Oh ja, nog iets. Ik had een hond. Die mocht niet aan de post komen, maar toen Theo van Veen, de sla-ger, zijn weekaanbieding door de

brievenbus

liet glijden, ja toen kon hij er niet meer tegenop. Het briefje van tien was heel, maar dat stuk papier met

die heerlijke lucht, nee! Medewerkers en voor de voetenlo-pers waren altijd goed vertegen-

woordigd. Vooral die laatste groep die „vergeten‟ hadden een artikeltje te schrijven. Zij bleven immer zo lang dat hun verhaal erin stond, hielpen met de koffie en het bier en soms, als tegenprestatie hielpen ze met rapen, nieten en vouwen en

40 jaar na dato Stompwijk‟92 nog steeds haar eigen clubblad uit. Wie zegt nu dat er “veel” veran-dert ???????

Niet alleen voor Gyversto was dit een heugelijke dag. Op deze datum heb ik met Petra verkering gekregen en ook dat staat nog steeds als een huis ! Leo

Page 5: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

natuurlijk namen ze altijd een verse D.K. mee.

Zo zou ik nog vele pagina‟s kunnen vullen met herinneringen aan die

oertijd. Maar uiteindelijk zijn het niet de initiatiefnemers, maar de volhouders die ervoor zorgden dat de D.K. is geworden tot wat het nu is. Namen noemen geeft eigenlijk geen pas, maar zonder Marga Stijn-man en Petra en Leo Oliehoek zou

het moeilijk zo niet onmogelijk zijn geweest. Een eremedaille voor die 3 zou niet misstaan.

Dit is hem dan. De allereer-ste pagina van het allereer-ste nummer. Ook wij zijn traditioneel, want nog altijd beginnen we met de paro-chieberichten. Let op de aankondiging van het “Misdienaarsreisje”.

Herinneringen van L.Oliehoek: Een vinger blind

Ik moet zelfs diep nadenken hoe het allemaal begonnen is. Dat be-gint al in de jaren voor 1970. Ge-rard Welp mijn toenmalige over-

buurman, zag ik altijd op maandag-avond in de weer met het clubblad van toen nog Stompwijkse Boys.

Vanuit ons raam zag ik hem een beetje gebogen achter zo‟n oude zwarte typmachine zitten, met in zijn ene hand een sigaret en met de andere hand het 1 vinger blind systeem.

Tegenover hem zat Hans Vreeswijk kaarsrecht met het 2 vinger blind-

systeem, waarschijnlijk omdat Hans niet rookte.

Dat was naar achteraf bleek voor de gelijkmatige aanslag op het

stencilpapier. Stencils zagen er een beetje vies groen uit, het materiaal was wasachtig met carbon ertus-sen. Er werd zonder lint op getikt.

G.Welp met sigaret één vinger blind

Page 6: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

De letters werden er dus als het ware ingestansd.

Stencils krassen

Op een gegeven moment vroeg hij mij of ik geen zin had om te helpen op maandagavond. Nou liep ik in die tijd toch niet over van studie-lust, hetgeen resulteerde in aller-hande activiteiten, die niets met

school te maken hadden. Ik zat op volleybal, biljarten, voetbal, ging naar de jongerensoos in de aula en

was gek op vissen. Leren ho maar….. wat redactiewerk kon er dus ook wel bij! Mijn eerste

taak was om met een sjabloon de titels boven de stukjes in de sten-cils krassen. Dat was een heel nauwkeurig klerken werkje. Het stencil werd over een lichtbak heen gelegd en met een ijzeren pen met een stompe punt, moest ik dan

mooie sierletters boven de

s t uk je s

Is dit niet bijzonder ! Jos Ramakers (Hij komt uit Lim-burg, dus andere spelling) komt als lector al voor in het allereerste nummer. 40 jaar later wordt hij bestuurslid van de Dorpsketting !

Zou dat in de-ze tijd nog m o g e l i j k zijn ??????

Waar zou die gebleven zijn, die aloude muziek-tent ?

Let op de prijzen ! Al het beestenspul uit eigen voorraad ????

krassen. Duwde ik te hard, dan

scheurde het stencil en duwde ik te zacht dan werd het stencil niet

poreus en drukte later de inkt niet door. Ook kon je bijvoorbeeld een plaatje op de lichtbak neerleggen en dit dan overtrekken. Zo werden de artikelen van lieverlee van luch-

tige plaatjes voorzien. Als de sten-cils klaar waren ging Gerard ze meestal afdrukken, waarna mijn tweede taak was om de velletjes te

vouwen, alvorens alles in elkaar te schuiven en te nieten.

Stencillen Het krassen kreeg ik snel onder de knie en zo bleef er al meer tijd over

om te gaan stencillen. Dat was een race tegen de tijd. Elk velletje pa-

Page 7: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

pier was een draai aan de hendel. Om ervoor te zorgen dat er elke

keer maar één velletje papier door-heen ging, hadden we een soort

rubber condoompje dat je om je wijsvinger had. Daarmee maakte ik telkens een vel los. Saai herhalend werk dus. Ik kan me herinneren dat ik er een sport van probeerde te maken, door het record aantal vel-len per minuut te breken. Zo werd

ik dus erg geroutineerd in het op hoog tempo vellen papier te stencil-len. Bij een oplage van 250 clubbla-

den ging dat nog wel. Toen we later de Dorpsketting met een oplage van 500/550 maakten werd het

helemaal een race tegen de klok. Ik denk dat ik dit ongeveer een jaar gedaan heb. Het record aantal vel-len per minuut is volgens mij nooit meer gebroken. Vol schrijven

Tegenwoordig met computers kun je schuiven met de teksten en een beetje knippen en plakken en de pagina‟s zitten netjes vol. Vroeger niet! Het was een hele kunst om precies in veelvouden van 4 x A5

velletjes uit te komen. Meestal luk-te dat ook niet. Dan moest het blad dus vol gekletst worden. Dat waren de mooiste uurtjes. Met de meeste mogelijke onzin schreven Gerrit met de waterfiets (Gerard Welp) en

Leen met het baardje (Let Belt) de weersverwachtingen voor de ko-mende periode, doorspekt met poli-tieke uitspraken en hints naar loka-le notabelen. Tijd speelde geen rol en soms verlieten we het schoolge-bouw ‟s morgens om vijf uur en

kwamen we de eerste boeren al

Het hele dorp vroeg zich af hoe Stompwijkse Boys nu zonder zijn sterspeler verder moest ! Gelukkig liet het bestuur direct weten dat het toch eigenlijk om Kees ging. Kijk ook naar de opstelling van een paar weken eerder. Kent u ze nog ?????

weer tegen op weg naar hun melk-stekkie.

Inktspetters

Na de stencilperiode in de school en een eenmalige geld ophaal actie in het dorp kon de Dorpsketting ein-delijk zijn eigen drukapparatuur aanschaffen. Het werd een Roto. Een soort stencilmachine maar dan

met een inktbak ertussen, waar we de vloeibare inkt in moesten laten

Page 8: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

lopen. We waren inmiddels verhuisd naar het Dorpshuis. Het probleem

met deze machine was de inkt zelf. De hele week stond het apparaat in

de kou en maar een keer per week werd er gedraaid. De achtergeble-ven inkt in de bak was dan keihard en er moesten rollen door de inkt heen draaien, die daar natuurlijk flink aan moesten sjorren. De ma-chine draaide weliswaar elektrisch,

maar door de stugge inkt ging dat in het begin niet erg hard. Na ver-loop van tijd werd de inkt dan soe-

peler en ging de machine harder draaien. Tegen elven ‟s avonds als we bijna klaar waren, draaide de

machine op zijn top. De inkt was als boter en de snelheid was super. Een nadeel had dat altijd wel, want je moest er altijd bij blijven staan.

En dat was ik dus altijd. Snelheid was nog altijd alles en de inkt vloog in het rond en drukte niet alleen de mooiste afdrukken, maar ook de

mooi groengeverfde Dorpshuiswand kwam langzaam onder de inkt te zitten en ikzelf ook.

Ook 40 jaar geleden werd er geklaagd over de Stompwijkse weg …..en nu nog steeds. Verandert er nu echt nooit wat ??????

Er was in die tijd een groot gebrek aan tandartsen. Dr. Njio “saneerde” het hele dorp en daardoor heb ik nu nog steeds een tandarts in Bleiswijk, waar ik nog steeds na 40 jaar blij mee ben !

Die Dorpsketting, dat was handig …… als je een hekel aan iemand had, kon je dat makkelijk kwijt …… dachten sommigen ……. Niet dus ! Ook nu nog ontvangen we af en toe anonieme brieven …..

Copyprinters Hiermee werd het ei van Columbus eindelijk gevonden. Met een snel-

heid van 120 afdrukken per minuut werd het oude stencilconcept in ere hersteld. Dit keer absoluut schoon-werken in een afgesloten inktsys-teem. Altijd draaiklaar, niet schoon-maken en weinig onderhoud. Hoe hebben ze het kunnen bedenken.

De Dorpsketting vaart er wel bij, de oplage is inmiddels gegroeid naar 1070 per week. Na de verhuizing van de Dotterbloem naar de pasto-rie, hebben we inmiddels de 3e co-pyprinter in bedrijf, die al op zijn

beurt rechtstreeks op de computer aangesloten kan worden. Per jaar worden er ongeveer 1,2 miljoen afdrukken door heen gejaagd en iedereen kan het. Niet meer afhan-

Page 9: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

kelijk van een wijsneus zoals ik. Dat maakt mij voor wat betreft het

drukken overbodig. Geenszins is dat het geval met de computers.

Hoe meer we daarvan afhankelijk worden, hoe meer kennis we aan deze kant weer moeten behouden. “Kennis is in beweging”, zou je kun-nen zeggen, we zijn nooit meer klaar.

Digitaal De tijd verandert snel. De inhoude-

lijke informatie niet. Wel de manier waarop de informatie op ons toe-

komt. Het internet is een niet meer weg te denken nieuwsbron en ook de DK is inmiddels digitaal. Je kunt zelf op zoek naar benodigde infor-matie via internet. Zoekmachines

zoals Google vieren hoogtij. Dit in tegenstelling tot de krant of zo je wilt De Dorpsketting, waarin infor-matie aangeboden wordt. Beide ontwikkelingen gaan nu nog gelijk op en zullen zeker nog een

tiental jaren naast elkaar blijven bestaan.

Ik waag me niet aan voorspellin-gen, maar ga er wel vanuit, dat de informatie steeds meer digitaal aangeleverd wordt en dat het ver-

trouwde beeld van de krant uitein-delijk een keer eindig wordt. Het zal onze tijd zeker uitduren. Leo Oliehoek

De ME hoefde toen niet uit te rukken, maar de ver-dachten werden net zo goed opgepakt . Net als een paar jaar terug ook al niet de juisten ????

Computers, Internet …. Relaxed achterover

….dacht ik …. Het tegengestelde zou blijken

Asafoetida gaat zich steeds meer manifesteren en echt alles wat ze kwijt willen komt in de Dorpsketting. Ze heb-ben overal ……. aan en vinden menig ….paal !!!!!

Page 10: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Het wordt hoe langer hoe gekker ! Iedereen mag doen waar ie zin in heeft, maar wel tweepersoons-matrassen meenemen. Wat gebeurt er toch allemaal daar !!!!

40 jaar - indrukwekkend

Als oud bestuurslid (ik geloof dat ik zo‟n 28 jaar bestuurlid ben ge-

weest) voel ik me aangesproken door de oproep om ook iets te schrijven ter gelegenheid van het 40-jarig jubileum van de Dorpsket-ting. De vraag van de redactie is ….wat heeft de meeste indruk in die tijd

op u gemaakt, is voor mij niet zo moeilijk te beantwoorden. Ik vind het geweldig en indrukwekkend dat

de Dorpsketting, als vrijwilligersor-ganisatie, na 40 jaar nog steeds bestaat. Dat er wekelijks een ge-

weldig goed blad met veel informa-tie over Stompwijk wordt bezorgd. En wat ik dan ook nog heel erg bij-zonder indrukwekkend vind is dat Leo en Petra al die 40 jaren en Mar-ga ook bijna dit aantal jaren be-trokken zijn bij het wekelijks ver-

vaardigen van het blad. Bij het 35-

jarig jubileum heeft het de koningin behaagd om haar waardering uit te spreken aan deze redactieleden en hen toen met een onderscheiding verblijdt. Terecht vind ik “het was en is een hele prestatie.”

Nu zijn we al weer 5 jaar verder. Ik denk dat ik namens veel mensen spreek als ik zeg…Wat zou Stomp-

wijk zijn zonder De Dorpsketting. En wat zou de Dorpsketting zijn zonder al die andere trouwe redac-tieleden en bezorgers. Ook dat vind ik indrukwekkend!

Aad Janson, (oud) secretaris

Page 11: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Het nut om naar de kerk te gaan wordt openlijk ter discussie gesteld. Dit toch wel in schril contrast met dat diezelfde mensen nu wellicht grif geven om de kerk te restaureren

Agnes van Boheemen- Vollebregt:

Wat heeft op haar in de Dorpsket-ting de meeste indruk gemaakt?

Dat is niet zo een, twee, drie te zeggen Aan een buitenstaander al helemaal niet uit te leggen

Het is de continuïteit: elke week een blad. Een week is zo weer om, dus weer op pad.

Nieuws verzamelen, ordenen en zo voort. De lezers wachten op het gedrukte woord. Het inspelen op verandering, de onpartijdigheid

De vooruitgang van de andere me-dia volgen, ook geen kleinigheid. En tussen alle vaste redacteuren en correspondenten Wisten jullie steeds mensen te vin-den met hun talenten. Ik woonde hier nog pas een half

jaar En zie: toen was de eerste Dorps-ketting daar.

Pure

nostalgie als je die nog eens bekijkt. Het heeft het dorpsleven zeker ver-

rijkt. Alle vreugde, maar ook verdriet heeft er in gestaan. Veertig jaar, en hopelijk nog vele te

gaan. Nee; één ding wat indruk heeft ge-maakt is niet te geven. Dorpsketting ? Lang zal die leve !

Ouderen weten niets ….. Jongeren overtreffen ze zelfs in alles. Wat zeggen die jongeren nu … nu ze zelf 40 jaar ouder zijn ????

De afbrokkeling van het maandblad “De Dorpsket-ting” begint zich af te teke-ken. Vanaf nu zal de week-editie alleen maar groeien tot het huidige formaat

Page 12: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Ondanks verwoedde po-gingen om “Ouderen” bij hun activiteiten en nieuw verworven vrijheden te betrekken, kijkt Stomp-wijk bedenkelijk toe !!

De meeste indruk die de Dorpsket-ting op mij gemaakt heeft de afge-

lopen 40 jaar is toch wel het feit dat jullie als redactie er zoveel tijd,

energie en liefde voor het vak inge-stopt hebben. Natuurlijk maakt ook Arjan indruk door al zo lang elke week maar weer zijn bijdrage te leveren van meestal 1,5 pagina. Gefeliciteerd

met dit jubileum en ga nog even door redactie.

Ria Luiten

DORPSKETTING 40 JAAR De oproep van de redactie om aan te geven wat voor ‟n status de Dorpsketting inneemt in Stompwijk

is simpel en de naam geeft het al aan: een weekblad die de verbon-denheid in dit dorp weergeeft. Al 35 jaar mogen wij de Dorpsketting ontvangen en iedere week kijken

wij er weer naar uit om „m te lezen. De nieuwtjes vanuit ons dorp wor-

den er altijd in weergegeven. Met het doorlezen van de Dorpsketting kunnen mensen van buiten zien wat er in ons dorp leeft en wat ons dor-pelingen bezighoudt. Moet wel eer-lijk bekennen dat het de laatste tijd

meer een advertentieblad lijkt te zijn (noodzakelijk kwaad) dan dat er werkelijk nieuws vanuit de

dorpsgemeenschap met elkaar ge-deeld wordt. Ik mis de échte inte-ressante verhalen, wat houdt men-sen bezig en waarom wordt dit in

jullie blad geplaatst. Het werkelijke nieuws is er tegenwoordig niet meer, of mensen zijn wat angstig

om dingen met elkaar te delen via dit blad. En dat is jammer, want juist dit soort berichten zijn de ver-bindende factor die het blad zijn 40

jaren heeft gegeven. Dus voor ieder

die zich aangesproken voelt; geeft aan wat u bezig houdt, dan hoef ik de volgende keer niet zoveel adver-tenties door te lezen, maar kan overgaan naar de ziel van dit dorpsblad, namelijk de dorpsberich-

ten. Rest mij een ieder hele mooie en gezegende Kerstdagen toe te wensen en een nog mooier begin van 2011. Leo Wijnhoven…., U weet wel, die van de Zustersdijk

Page 13: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Terwijl Asafoetida zich bekwaamt in het verzame-len van 2persoonsmatras-sen, gaat Gyversto zich richten op het verzamelen van Oud-papier. Ook dat gebeurt tot op de dag van vandaag nog steeds en werd door Cor Jansen ooit opgezet.

Niet alleen maatschappij-kritische zaken, maar ook het Priestercelibaat stond op de agenda en werd uitvoerig besproken.

mens nu zo'n 5000 jaar. En zolang we bestaan zal dit zo blijven. Het spreken veranderde in al die

tijd niet, natuurlijk er verschijnen nieuwe woorden en talen, er ver-dwijnen woorden en talen. Zolang de mens geluid kan voortbrengen, zal hij vertellen, zijn boodschap verkondigen. En eigenlijk is dat ook zo als we het hebben over het ge-

schreven woord. De gereedschap-pen veranderden, de dragers ver-anderden, van kleitablet via perka-ment en papier naar het beeld-scherm. Van beitel naar toetsen-bord. En dit alles langs de weg van

de geleidelijkheid. Dat gaat al eeuwen zo, maar toch is er sinds een jaar of wat wel iets op te merken over de manier waarop

wij ons aanpassen aan de manieren waarop wij communiceren. Wij pas-

sen dat steeds sneller aan, de dra-

gers veranderen, de gereedschap-pen veranderen, en dat gaat steeds sneller.

Ook De Dorpsketting -het Stomp-wijkse medium voor de verspreiding van het verhaal en het verslag- ontkomt niet aan deze veranderin-gen.

Welke kant gaat De Dorpsket-ting op?

Als we iets te vertellen hebben,

nemen we het woord of krijgen we het woord. Het woord gaat van de een naar de ander: we spreken, we schrijven om onze boodschap over te dragen. Dat spreken doen we sinds het bestaan van de men-selijke soort, dat schrijven doet de

Page 14: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Er was toch wel sprake van een zeer vooruitstrevende jeugd ! Tot op heden mo-gen priesters nog steeds niet trouwen !

Bij sommige Stompwij-kers was de maat vol en werd het hoog tijd dat er opgetreden moest worden tegen de alsmaar verloe-derende jeugd. Dit bericht zou een golf van protes-ten te weeg brengen.

En dat heeft u natuurlijk in de loop der jaren ook gemerkt. Van een

paar bladzijden naar een boekje van soms wel meer dan 40 bladzij-

den tekst en boodschap. Van vlek-kige stencils naar prachtige kleu-rendruk.

Het internet deed een jaar of wat geleden haar intrede bij de redactie van het blad. De Dorpsketting kreeg een plaats op het wereldwij-

de web en te oordelen naar het ge-bruik, succesvol. Maar net als bij het gedrukte woord vinden ook hier allerlei veranderingen plaats. En de

redactie meent daar in mee te moeten gaan.

Het is de dynamiek die wordt ge-zocht en gevonden en zijn vertaling krijgt in een nieuwe website. Het is de drang naar het kunnen herlezen van oudere stukken en ook dat kan eenvoudig op de nieuwe website.

De webnaam is veranderd en met reden.

Omdat het internet niet bepaald een lokale aangelegenheid is, is een naam die naar een iets breder ver-band wijst een verstandige keuze.

Maar de boodschap die De Dorps-ketting verwoordt en doorgeeft, houdt een prominente plaats. Terugkomende op de dynamiek, in de nabije toekomst zal de redactie steeds meer inhaken op tendensen

en ontwikkelingen voor zover die nuttig zijn voor onze Stompwijkse gemeenschap. Ik voorzie een toe-komst waarin het lokale nieuws steeds meer een plek krijgt in enkel digitale vorm, zoals er nu al glossy

tijdschriften zijn die alleen nog maar digitaal verschijnen.

Page 15: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Warempel liet Trees zich in die eerste woeli-ge jaren ook al horen. Sinds een jaartje helpt ze nu elke week gezel-lig mee aan het maken van de Dorpsketting.

Ook Kerstklaverjassen is een uitvinding uit 1970. Alhoewel men er wel vreemde toegangsregels op nahield. Maar wie is/zijn C.J. en W/P.D. Toch anonieme stukjes ???

Ook 1 januari 1971 ijspret, toen nog op de nieuwe vaart. De van der brinkjes scoorden altijd op hun zelf-gemaakte schaatsen, maar waarom hun namen voluit en de G(errit‟s) niet ?????

De technieken en middelen worden nu al mondjesmaat toegepast door

de redactie van De Dorpsketting. Termen als "de cloud",

"refreshrates","pixels" en "blogging" klinken wekelijks in de redactieruimte. En deze termen hebben helemaal niets met het drukken van een boekje te maken.

Foto's staan bij Flickr of Picasa, er wordt rechtstreeks doorgelinkt naar

webbladzijden elders en ga zo ver-der. Neemt u van mij aan dat deze

ontwikkelingen steeds verder door-zetten. De dynamiek is er al, maar kan nog wel verder worden uitgebouwd. De interactie is er nog niet, maar vol-gens mij is dat een kwestie van tijd

en dan gaat ook de lezer, u dus,

direct reageren op een boodschap.

U gaat aanvullen, verbeteren en of doorgeven aan anderen. Sterker nog u gaat ook rechtstreeks aanle-

veren.

Ter illustratie van het laatste. De redactie twittert. Twittert? Ja, een nieuwe manier van overdra-gen van korte meestal niets om het

lijf hebbende berichten.

Page 16: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

De sexuele revolutie sloeg volledig door. Het voor-malig nonnenklooster een bordeel ??????

Tot besluit een prachtig overzicht van 1970 door de ogen van Frans Jansen. Vaste correspondent, die zich later stortte op prog-noses over renpaarden

Je kunt echter ook besluiten om meer terzake doende mededelingen

te verspreiden. En dat is wat de redactie nu al mondjesmaat doet.

Signaleer, verkondig en verspreid via Twitter en de software zorgt voor plaatsing op de website. En dat dan dagelijks!

Meer weten? Houdt de steeds veranderende website www.stompwijk.nl in de gaten en

dan ziet u waarschijnlijk wel welke kant het op zal gaan. Wat u daar nu ziet is een begin. Als u iets op te merken heeft over dit verhaaltje -dat overigens volle-dig op eigen titel is geschreven-

dan weet u ze te vinden: [email protected] Aad Janson Gzn.

Het oude stichtingsbestuur, Sjaak Disseldorp,

Aad Janson en Cor Hoogeveen proosten op weer

een goede afloop van een bestuursvergadering

Nieuwe offsetapparatuur werd met

een kraanwagen op de zolder aan het

hoefblad getakeld. Later met sterke mannen uit Stompwijk gewoon de

trap af .

Page 17: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Misschien tot besluit wel de mooiste conclusie. Frans had er kijk op en nog regel-matig laat hij van zich ho-ren. Maar dat hij dit ge-schreven heeft weet ie wel-licht niet meer, maar is wel een waarheid als een koe !

“Kinderen krijgen en voeden”

het ging gewoon door. Eva op

schoot, Laura aan de borst en dat achter de typmachine …..

Ook de Rabobank is blij met ons, getui-

ge de oorkonde, die ons tgv het 25-jarig

jubileum werd uitgereikt.

Een hele periode lang werden i.p.v. foto‟s tekeningen gemaakt door Marie-josé Caspers. Meestal waren dit karikaturen, wat ze erg goed kon. Hiernaast de hele redactie 15 jaar geleden ter gelegenheid van het 25 jarig bestaan

Marja van den Berg, hier nog met Tinie Luk, verzorgt al jaren de afwer-king. Vergaren, nieten en vouwen. Daarna de bezorgwijken indelen. Ook zonder dit is er geen Dorpsketting.

Page 18: De Dorpsketting-40 jarig bestaan

Als je het snel zegt is het zo voorbij. Ook als je het niet snel zet, is het zo voorbij. De tijd vliegt

immers. 40 jaar geleden zat ik op de Mavo en had net mijn typediploma en dacht dus wel iets voor die Dorpsketting te kunnen betekenen. Ik had net Leo Oliehoek ontmoet en wilde hem wel

wat vaker zien. Het is gewoon allemaal zijn schuld! Aan het diploma 10-vingers-blind had ik daar trouwens niets aan, want het typen op stencils op zware typemachine vereisten een gelijkmatige aanslag. Dus de wijsvingers deden voornamelijk het werk. De diverse verhuizingen van de huisvesting van de Dorpsketting maakten indruk, van de meis-jesschool, naar het woonhuis van Geert, naar het mortuarium in het Dorpshuis, naar de zolder

van Geert en Corrie, toch maar weer kelder bij Bep. En uiteindelijk pakweg 20 jaar bij ons op naar zolder en nu al jaren met plezier in de pastorie. Daarbij verhuisden we zelf van het ouder-lijk huis naar een flat in Leidschendam en het bezoeken van de avondschool. In die tijd ben ik

even afgehaakt, want werk en drie avonden per week naar school werd teveel. Van het vriendin-netje van Leo, werd ik zijn echtgenote van, naar moeder van kinderen en naast werk gecombi-neerd met huishouden en zorgen voor. Altijd liep op maandagavond de Dorpsketting parallel. Op

zondag bevallen of de motoren draaiden op maandag alweer boven mijn hoofd. Maar de meeste indruk heeft op mij toch die automatisering gemaakt. Van hoogstaande toetsen op een oude zware typemachine met lange wagen, naar elektrisch typemachine met enig geheu-gen, naar de eerste voorzichtige computer. Het huis-aan-huis geld ophalen voor nieuwe appara-tuur was eveneens indrukwekkend. Van kraspennetjes op een lichtbak, naar tekeningen met pen, naar cartoons van Marie José, naar plaatjesboeken, cd‟s en nu internet. Van foto‟s die bij

een drukkerij gerasterd moesten worden, naar een polaroidcamera‟s met direct klaar foto‟s, naar digitale foto‟s.

Van stencilen, naar offsetdrukken, naar kleurenprint. Van lange stapels papier op tafel, rondjes rond de tafel en elke keer een blaadje afnemend, recht schudden, nieten, vouwen en tellen. Naar een verzamelapparaat met 8 treden, naar 12 treden, naar een printer die het boekje in een keer helemaal afdrukt. Nu wordt uitsluitend digitaal gewerkt. De stukjes per onderwerp op de

site en het boekje in zijn geheel (pdf). Die ontwikkeling gaat in een razend tempo en ik kan het amper bijhouden, zie ook vak het nut er niet van in, totdat ik ermee werk. Elke keer denk ik weer; ‟Dat gaat een hoop werk schelen, maar voorlopig komt er toch steeds meer weer bij. Van-daar dat jonge, snelle mensen bij de redactie gewenst zijn. Namens de redactie wil ik mijn dank uitspreken aan hen die bijgedragen hebben aan de samen-stelling van dit boekwerk. U veel leesplezier. En wij wensen u alleen

Gezellige Kerstdagen en een Goed Druk jaar.

Petra Oliehoek- van Es

Bep van Santen

Redactie

Het leven gaat verder. Ook binnen de redactie en bestuur werden we geconfronteerd met lief en leed. Ter afsluiting van dit deel 40 jaar Dorpsketting, staan we hier toch even bij stil. Allemaal prominente figuren, die ieder op hun

wijze in de afgelopen 40 jaar hun bijdrage aan de Dorpsketting geleverd hebben. Het past om hen ter gelegenheid van dit jubileum te gedenken.

Cor Hoogeveen

Bestuur

Tinie Luk

Nieten en vouwen Thea Ambagtsheer

Redactie

Ans Luiten

Redactie

Bestuur

Jacintha Janson

Trees van Velzen- Knijnenburg

Marga Stijnman

Yvonne van Rijn -

v.d.Bosch

Petra en Leo Oliehoek

TOEN EN NU

40 JAAR DORPSKETTING