25 april Venlo26 april Heerlen 27 april Maastricht

Günter Neuhold dirigent Ronald Brautigam piano

Volg ons op:

seizoen 2012 2013 | www.limburgssymfonieorkest.nl

Droom & Verlangen& Verlangen

Droom & Verlangen

Günter Neuhold dirigent | Ronald Brautigam piano

Fauré (1845-1924)

Shylock: Nocturne voor strijkers (1889)

Chopin (1810-1849)

Pianoconcert nr. 2 (1830)

1. Maestoso

2. Larghetto

3. Allegro vivace

Pauze

Bizet (1838-1875)

L’Arlésienne Suite nr. 1 (1872)

1. Ouverture

2. Prelude

3. Minuetto

4. Adagietto

5. Carillon

Bizet (1838-1875)

Symfonie nr. 1 (1855)

1. Allegro vivo

2. Adagio

3. Scherzo. Allegro vivace - Trio 3. Scherzo. Allegro vivace - Trio

4. Allegro vivace

Shylock Nocturne (1889)

‘Mager talentje,’ oordeelde Gabriel Fauré als het om zijn kwaliteiten als componist voor het

theater ging. Is wel zeer schamper. Zijn grote opera Pénélope is prachtig en met zijn to-

neelmuziek voor Maeterlincks Pelleás et Mélissande schreef hij één van zijn beroemdste

werken. Maar bescheiden of niet, als het om theatermuziek ging had Fauré wel vastom-

lijnde ideeën: ‘Bij dit genre toont de muziek zich niet, zoals bij opera, in zijn volle glorie, de

dramatische handeling volgend op de voet. Ze stelt zich er tevreden mee de actie te becom-

mentariëren, de gevoelens van de personages op te roepen en hun expressie te vergroten,

en de charme van de scènes uit te breiden naar een ander niveau.’

In 1889 kreeg hij de opdracht voor het Théâtre de l’Odéon in Parijs muziek te schrijven bij

het stuk Shylock van Edmond Haraucourt. Een vrije bewerking van Shakespeare’s De koop-

man van Venetië. In de nocturne hieruit illustreert Fauré met gevoelige strijkersklanken de

liefdesscène tussen Jessica en Lorenzo in een tuin. ‘Ik zocht naar een muzikale frase met

een zekere pregnantie, zoals het Venetiaanse maanlicht,’ zei Fauré. Nadat Shylock met suc-

ces 56 keer was opgevoerd, begon de nocturne los van het toneelstuk een eigen leven. Een

van Fauré’s mooiste partituurtjes, speelde het orkest van het Parijse conservatorium hem

ook bij de begrafenis van de componist op 4 november 1924.

Stephen Westra

Gabriel Fauré

Pianoconcert nr. 2 (1830)

Chopin was een wonderkind dat op 8-jarige leeftijd concerten gaf met eigen kleine piano-

stukjes van een bijzondere en oorspronkelijke klankkleur, van een ongewone charme. In

1830 ging hij naar Parijs om daar als vrijwillige banneling zijn leven te blijven. Want kort

na zijn vertrek uit Polen werd zijn land door de russen ingelijfd, zijn vaderland was voor

hem verloren en een eindeloos heimwee werd zijn deel. Hij is de incarnatie van het Poolse

volkswezen, de Poolse dans en het lied. Daar is een Franse toon aan toegevoegd, de gratie,

vooral de amour en de noblesse van het Franse ras. De piano was zijn domein, nooit schreef

hij iets waaraan de piano niet debet was; daarvan kende hij elk teer en heroïsch geheim,

daarop deed hij de verrukkelijkste technische en mentale vondsten. Daarvoor schreef de

dichter Chopin zijn meesterwerken van pianistische kleinkunst. Hij componeerde het ene

liefdeslied na het andere en heel zijn leven was ‘een ballade van de liefde en de dood’. Van

de liefde omdat zijn kunst ten eerste het gemoed der vrouwen raakte, van de dood door zijn

eeuwig heimwee en de sluier van zijn ziekte.

Het concert in f-mineur verlangt van de speler nog groter virtuositeit dan het eerste con-

cert, waarmede het in vele opzichten sterk verwant is. Ook hierin is de piano dominerend,

het orkest is bijna voortdurend aanvulling, het geeft de speler na zijn technische climaxen

even respijt, en verder is het een spel van ‘wachtwoorden’, waarna de pianist met nieuwe

solopassages, al dan niet begeleidend, begint. Een andere overeenkomst is de opvallende

gelijkenis van de beide hoofdthema’s. Chopin speelde zijn Tweede pianoconcert het liefst,

waarschijnlijk omdat het hem herinnerde aan een jeugdliefde voor een medestudente aan

het conservatorium te Warschau, die hem tot het scheppen van dit werk inspireerde. Bijna

vanzelfsprekend is het larghetto een nocturne, zoals het middendeel in de concerten van

Mendelssohn een Lied ohne Worte is; het zijn immers de kenmerkende lyrische stukken

van beide meesters. Deze nocturne is wel bijzonder mooi. De droomsfeer wordt in het mid-

den even onderbroken door een hartstochtelijk recitatief, maar ze keert terug met het weke

beginthema, dat met fijne Chopin-arabesken is versierd. Het derde deel is een briljant rondo

(rondedans = refrein) in een snel walstempo met een, geheel in romantische trant, zeer

virtuoze afsluiting.

Frédéric Chopin

L’Arlésienne Suite nr. 1 (1872)

Het drama van Alphonse Daudet, L´Arlésienne, speelt in de Provence in de omgeving van

de stad Arles, bekend om haar vele schone vrouwen. Het verhaal is oorspronkelijk verteld

in Daudets Lettres de mon Moulin. Het is de tragische geschiedenis van de liefde tussen

de boerenzoon Frédéric en het mooie, verleidelijke maar canailleuze meisje uit Arles, waar-

over vijf bedrijven lang worden gesproken maar die niet voor het voetlicht komt. Hij wordt

gedwongen haar op te geven, maar vlak voor de bruiloft met een ander meisje pleegt hij

zelfmoord.

Op verzoek van de schrijver componeerde Bizet hierbij de toneelmuziek bestaande uit 24

fragmenten, waaruit later hij zelf of zijn nabestaanden twee suites van telkens vier stukken

voor orkestgebruik hebben gelicht.

Eerste Arlésienne-suite

De prelude is niet origineel maar ontleend aan een volkslied uit de Provence, Marche de

Turenne, verder een door de saxofoon gespeelde melodie L´Innocent en een heftig slot dat

het verlangen moet uitdrukken van Frédéric naar zijn onwaardige geliefde. Het eerste me-

nuet is vast niet voor een hofdans geschreven met die doedelzakachtige effecten in het

trio. Het adagietto heeft betrekking op een ontmoetingsscène in het stuk; een fijn lyrisch

fragment, een korte meditatie. Carillon, het voorspel tot het vierde tafereel, is een composi-

torisch meesterstuk. Zestig maten lang klinkt een klokmotief in de hoorns als een ´basso

continuo´, een ononderbroken toonfiguur. In het toneelspel is het de muzikale achtergrond

van een vrolijk volksfeest, de verloving van Frédéric. Tegen dat klokmotief gebruikt Bizet in

de bovenstemmen melodieën uit de Provence.

Georges Bizet

Symfonie nr. 1 (1855)

Op 17-jarige leeftijd schreef hij zijn Eerste symfonie, voor zijn jeugd een buitengewone pres-

tatie. Het werk is sedert het ontstaan in de Parijse conservatoriumbibliotheek opgeborgen

geweest. De dirigent Felix Weingartner bracht er pas in 1937 te Basel de eerste uitvoering

van. De waarde van deze symfonie ligt niet in een grote uitdrukkingsmacht, dat is van een

17-jarige ook niet te verwachten. Het is een fris en origineel werk van Franse geest, dat

men niet met de rijpe en rijke kunst der Weense klassieken mag vergelijken. De artistieke

betekenis berust op haar makelij, op de klassieke vorm en de vlotte opzet in de speelse

trant van Rossini. Ze is de vrucht van een jonge sterke muziekgeest, die plezier heeft in

een onbevangen welgeordend tonenspel. De vier delen vormen een klinkend pleidooi voor

de maker. In de eerste kloeke satz vallen enige solistische hoornmotieven op. Het lang-

zame deel heeft een weemoedige grondtoon, er komt een romantische hobosolo in voor en

een groots opgezet fugato. Deel drie is geheel gericht naar het klassieke menuet met een

doedelzaktrio, een soort boerendansmuziek. Het vierde tenslotte is een snelle en kokette

finale met vele en vlugge noten.

Georges Bizet

Günter Neuhold dirigentDe Oostenrijkse dirigent Günter Neuhold ronde in 1969 zijn studie aan het

Conservatorium van Graz af. Daarop volgde hij diverse masterclasses in Rome

met Franco Ferrara en in Wenen met Prof. Hans Swarowsky. Tussen 1972 en

1980 dirigeerde hij diverse Duitse operagezelschappen, waaronder in Hannover

en Dortmund. Neuhold won diverse prijzen, waaronder enkele in Italië waarna

zijn carrière een hoge vlucht nam. Vanaf deze periode is hij chef-dirigent

geweest bij diverse orkesten, waaronder het Orchestra Sinfonica ‘Arturo Tosca-

nini’, het Koninlijk Filharmonisch Orkest van Vlaanderen. Naast deze vaste

betrekking dirigeerde hij de meest uiteenlopende orkesten over de hele wereld,

waaronder in Europa, Azië en Zuid-Amerika. Nadat hij van 1995 tot 2002

artistiek directeur was bij het Theater der Freien Hansestadt Bremen, is hij sinds

2008 chef-dirigent van het Orquesta Sinfonica de Bilbao.

Lees de uitgebreide biografie op: www.dirigent.at

Ronald Brautigam pianoRonald Brautigam heeft in ruim dertig jaar een reputatie opgebouwd als een

van Nederlands meest toonaangevende en veelzijdige musici. Hij heeft een

unieke dubbelcarrière. Naast zijn reguliere concertpraktijk, waarin hij moderne

instrumenten bespeelt, ontwikkelde hij zich tot een vooraanstaand fortepianist.

Zijn interpretaties van de Weense klassieken op authentieke instrumenten

worden internationaal geroemd. Hij won vele prijzen waaronder de Nederland-

se Muziekprijs (1984) en de MIDEM Classical Award for best concerto recording

2010 voor zijn CD met Beethovens Pianoconcerten die hij opnam met het

Symfonie Orkest van Norrköping onder leiding van Andrew Parrott. Sinds

september 2011 is Ronald Brautigam verbonden als Professor aan de Musik-

Hochschule in Baze.

Lees de uitgebreide biografie op: www.ronaldbrautigam.com

Ga naar www.philharmoniezuidnederland.nl Word online fan en maak kans op unieke prijzen!

Herdenkingsconcert4 mei | St. Janskerk, Maastricht | 20.30 uur

Hans Leenders dirigent | Studium Chorale koor

Jo van den Booren The passion of our Lord Jesus christ according to St. John

Gé Reinders & LSO muziek die mij raaktGé Reinders zang en presentatie | Etienne Siebens dirigent

16 mei | Theater Heerlen, Heerlen | 20.00 uur

17 mei | Theater aan het Vrijthof, Maastricht | 20.00 uur

24 mei | TheaterHotel de Oranjerie, Roermond | 20.00 uur

25 mei | Stadsschouwburg Sittard-Geleen, Sittard | 20.00 uur

26 mei | Theater de Maaspoort | Venlo

Oet Limburg kump de meziek! Amateurs, professionals en liefh ebbers met elkaar verbonden door muziek

Limburg is muziek. Precies die liefde voor muziek brengt jong en oud bij elkaar. Ama-

teur, semiprofessionele en professionele muziekbeoefening zijn geen aparte werelden,

maar continu met elkaar verweven. Een goede samenwerking tussen professionals en

amateurs combineert het beste van twee werelden.

Vrijdag 10 mei | Koninklijke Harmonie Concordia Panningen

Locatie: DOK 6, Panningen | Tijdstip: 20.00 uur

Zaterdag 11 mei | Harmonie de Berggalm Klimmen

Locatie: De Borenburg, Voerendaal | Tijdstip: 20.00 uur

Zondag 12 mei | Harmonie Sub Matris Tutela Oostrum

Locatie: Schouwburg, Venray | Tijdstip: 12.00 uur

Vrijdag 14 juni | Koninklijke Harmonie Horst

Locatie: ’t Gasthoes, Horst | Tijdstip: 20.00 uur

Zaterdag 15 juni | Harmonie St. Agnes Bunde

Locatie: Dolmans Landscaping, Bunde | Tijdstip: 20.00 uur

Zondag 16 juni | Fanfare St. Willibordus, Stramproy

Locatie: De Zaal, Stamproy | Tijdstip: 15.00 uur

Donderdag 20 juni | Harmonie Eendracht Meijel

Locatie: D’n Binger, Meijel | Tijdstip: 20.00 uur

Vrijdag 21 juni | Harmonie St. Caecilia Hoensbroek

Locatie: Cultuurhuis, Heerlen | Tijdstip: 20.00 uur

Zondag 23 juni | Harmonie St. Cécile Eijsden

Locatie: Kasteel Eijsden, Eijsden | Tijdstip: 15.00 uur

Uw Limburgs Symfonie Orkest live!

MIT BLAOSMEZIEK!

Deze hafabra- concerten zijn mede mogelijk gemaakt door:

PASSIE!