het officiële verenigingsblad van SV Contact

nr. 3 jaargang 6

k r i t i s c h m e t e e n k n i p o o gcom’info

Populair Communiceren: toen & nu D

eel II

RINGXIETY

PSAU! Iets voor jou?

Studeren in Liverpool

2

Miscom’municatie

Com’Info is, samen met de website http://www.svcontact.nl, het officiële orgaan van SV Contact, de studievereniging van de opleiding Communicatie- en Informatiewetenschappen aan de Universiteit Utrecht.

Jaargang 6- nummer3verschijnt 4 keer per jaar

HoofdredacteurArthur Stolwijk

Eindredactie Carolien BlonkLorenz van Gool

LayoutJudith Bardoel

IllustratiesLorenz van Gool

RedactieCarolien BlonkLorenz van GoolTim HeidebrinkMaartje van der HeijdenJorik van der HoekAnouk HuninkMichiel KraijkampMarrit MüskensMarjolein SchoutenArthur StolwijkMariska SwartFrank Thies

Met dank aanJudith BardoelTom KooleMichiel KraijkampElwin Levels

Contact viaredactie@svcontact.nl, ofPostbus SV ContactKNG 29 - Secretariaat

Verkrijgbaar op :Trans 10, KNG 29 & 80 Drift 27 (Letterenbibliotheek)

Lieve lezers,//> welcom’info

In het vorige num-mer stond niet vermeld dat de fo-to’s van zowel de Bedrijvendag als het artikel over S t u d e n t e n r a -dio zijn gemaakt door Maartje. Bij deze dus.

2346789101112141516171819

Welcom’infoSV ContactBahchelorLiverpool: een wereld van verschilMijn eerste half jaar als CIW’er Sultan Michiel Ringxiety Sterren zakken door het ijs De kaartjes van Valentijn PSAU voor jou Over eerstejaars en poker Com’Tom: (+ Galacommissie)Populair communiceren: toen & nu Doe mij maar een lekkere cocktail Dvdspelertje Com’op zeg / Kip

Het heeft even geduurd, maar het resultaat is er dan ook naar: wederom een superleuke én supermooie Com’Info!

En niet zomaar een Com’Info, maar een Com’Info die bewijst dat we kritisch met een knipoog zijn, en wel kritisch met betrekking tot onze eigen studie. Want hoewel iedere CIW-student desgevraagd zal beamen dat CIW heel leuk is, moet ook erkend worden dat perfectie nog lang niet in zicht is.

Hoe wordt er eigenlijk in de wandelgangen over onze Bachelor gedacht? Wat kan en moet er beter? Wat voor invloed kunnen wij als CIW-studenten zelf uitoefenen? Hoe kunnen we meer uit CIW halen? Over dit en meer kan je lezen in “Bahchelor”: het hoofdartikel van dit nummer.

Maar natuurlijk schotelen we jullie niet alleen zware kost voor. Ook deze uitgave van de Com’Info staat namelijk weer boordevol smaakvolle, interessante, en hilarische artikelen, columns en andere stukjes.

Fijnproevers kunnen met Marjolein het bruisende studentenleven van Liverpool in duiken, Marrits fascinatie voor het “dvd-spelertje” ontdekken en lezen hoe sterren door het ijs zakken.

Ben jij echter meer een Bourgondiër die bezig is met zijn (studie)carrière? Lees dan hoe PSAU-studenten Judith en Elwin over hun Master denken, welke kwaliteiten worden verwacht van

de nieuwe bestuurders van S.V. Contact en waarom Anouk aan buitenechtelijke dingen doet…

En ten slotte zorgen ook in dit nummer een toefje flauwigheden en een vleugje (populai r -wetenschappel i jke) wetenswaardigheden voor, voilà, weer een sappige nieuwe Com’Info!

Veel leesplezier!

Arthur Stolwijk, hoofdredacteur Com’Info.

3

//> sv contact Wisseling van de wacht:

Voorzitter In het bestuur ’06-’07 heeft Karin van Es het genoegen om voorzitter te mogen zijn. Altijd gewapend met koffie of cola light (alleen uit blikjes!) houdt zij de overige bestuursleden in toom. De agenda’s voor de wekelijkse vergaderingen samenstellen, enthousiaste speeches houden bij activiteiten en overzicht houden op het reilen en zeilen binnen én buiten SV Contact. Dit is slechts een greep uit de bezigheden van de voorzitter, hét visitekaartje

van de vereniging!

Secretaris Beschik jij over een vlotte pen? Vind je het leuk om via de mail de contacten met leden en andere verenigingen te onderhouden? Wellicht kun je dan de secretaris-functie van Kelta Meeusen overnemen! De ledenlijst up-to-date houden, notuleren tij-dens de vergaderingen, nieuwsbrieven ver-zenden, alle mails beantwoorden, dat zullen de belangrijkste van je taken worden.

Penningmeester ‘Lalalalala geld’ is door penningmeester Els Gosens inmiddels een bijna net zoveel ge-bruikte uitspraak als ‘hallo’ en ‘doei’. Kun je goed met geld omgaan? Denk eens na over het penningmeesterschap! Enkele van de

Onderwijscommissaris Carla Heyms is onze onderwijs-commissaris. Zij is het aanspreekpunt voor de studiegerelateerde zaken en regelt onder andere twee keer per jaar de boeken- verkoop. Ook doet de onderwijscommissaris er met de andere leden van de Opleidingscommissie alles aan om het onderwijs te blijven verbeteren. Ben je kritisch over de cursussen?

taken: de contributie innen aan de hand van de incassoformulieren, beheer van de kluis en de rekeningen, het betalen van rekeningen, het maken van een begroting en twee jaar-afreke-ningen.

Denk je zinnige gesprekken te kunnen voeren over verbetervoorstellen? Stuur een mailtje naar het bestuur en meld je aan als onderwijscommissaris!

PR-commissaris De PR-commissaris is dé per-

soon voor de sponsoring! Wil

jij net als Lorenz van Gool,

met je hippe agenda met

bijpassende pen en

notitieblokje, bedrijven

overtuigen van de

voordelen van

sponsor-

schap

van

SV

Contact?

Vind je het ook

leuk om SV

Contact lekker te

promoten

bij studenten,

docenten en

andere studie-

verenigingen?

Meld je dan aan

als de nieuwe

PR-commisaris!

Nieuwe bestuursleden gezocht!Karin, Kelta, Els, Carla en Lorenz: zijn dat niet de bestuursleden van SV Contact? En zijn zij ook niet alweer een hele tijd be-zig? Dat klopt, en daarom zijn we ook op zoek naar onze opvolgers! De grote jacht naar het leukste, beste, actiefste, gezellig-ste, liefste en meest enthousiaste bestuur (ok, na ons dan) is daarom nu begonnen! Lijkt het je wat, zo’n bestuursjaar? Wil je meer informatie? Lees dan eerst in dit overzichtje wat de verschillende functies inhouden. Ben je daarna nog steeds geïnte-resseerd? Stuur dan even een mailtje naar bestuur@svcontact.nl of kom gewoon eens langs op de zolder van KNG 29!

4

Bah //> com’municatie studeren

Je zult maar CIW studeren. Steeds meer docenten klagen off the record over het niveau van de studie omdat niet alle studenten het niveau bereiken dat van potentiële academici verwacht mag worden. Zowel de opleidingscommissie als studenten zijn niet kritisch genoeg ten aanzien van de cursussen die worden aangeboden en in de Master blijkt dat in de Bachelor niet alle noodzakelijke voorkennis is opgedaan. Docenten staan argwanend tegenover theorie die in andere disciplines is vergaard, terwijl ze niet eens weten uit welke Bachelor studenten die hun cursus volgen afkomstig zijn. Het niveau van enkele cursussen is werkelijk schrikbarend en het overleg tussen Bachelor- en Masterdocenten dreigt te worden opgeheven. Maar wacht eens… wij studerenCIW!

hun studieresultaten te verbeteren. In twee onderzoeken naar de vijftig beste universiteiten van de wereld komen er slechts vier uit continentaal Europa, waaronder

Alleen jammer dat deze wijzigingen pas vanaf het collegejaar 2008-2009 in kunnen gaan. In de tussentijd kunnen wij als CIW’ers twee dingen doen. Of op de oude voet doormodderen, of het heft in eigen hand nemen en ons persoonlijke leertraject een andere wending geven. Wat de keuze ook mag zijn,

Internationale tendensHet bedenkelijke niveau van de Bachelor staat niet op zich. Het hele Europese academisch onderwijs – Engeland uitgezonderd – ligt ver achter bij de Amerikaanse universiteiten. Robbert Dijkgraaf, hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam, trekt in Elsevier regelmatig van leer tegen het Nederlandse onderwijssysteem. Amerikaanse universiteiten zijn namelijk rijk, trekken (potentiële) wetenschappers van over de hele wereld naar zich toe en slepen alle wetenschappelijke Nobelprijzen in de wacht.

In Nederland wordt daarentegen uitzonderlijk talent niet gestimuleerd, onderlinge competitie overdreven bevonden en worden bijzondere prestaties onvoldoende beloond. Studenten investeren onvoldoende in hun opleiding, omdat ze liever achter de tap staan om tijdens de studie te kunnen cashen in plaats van

OmmekeerGelukkig laat onze opleidings-coördinator Tom Koole het er niet bij zitten en wil hij de Bachelor van de grond af opnieuw opbouwen.

de Universiteit Utrecht. Dit komt echter niet doordat de faculteit Letteren zulke denderende resultaten boekt. Volgens de Sp!ts verdwijnt het etiket ‘pretstudie’, maar het valt te bezien of in het BaMa-structuur de ‘pretmaster’ zijn intrede zal doen. Zal CIW soms de eerste ‘pretbachelor’ worden?

Foto Michiel Kraaijkamp

5

chelor het is handig enkele weetjes in het achterhoofd te houden, waardoor je de tussenliggende periode kunt overleven en in de Bachelor meer kunt opsteken.

Minor volgenAfgestudeerde HBO’ers kunnen na het doorlopen van een schakeljaar aan een Master op de Universiteit deelnemen. Een jaar theorie opsnuiven is voor hen blijkbaar voldoende om een academische titel in de wacht te kunnen slepen. Maar in de Bachelor studeer je twee jaar langer en zal je die tijd goed moeten besteden. Volg bijvoorbeeld eens een Minor. Een Minor geeft een persoonlijk tintje aan de studie waarmee je je van andere CIW’ers onderscheidt. Door bij andere studies in de keuken te kijken, en theoretische kennis op te doen, kan je bovendien je scripties gebruiken om unieke interdisciplinaire discussies mee te voeren, zodat je eindelijk iets nieuws kunt onderzoeken, in plaats van te controleren of stoffige theorieën uit de jaren ’70 nog steeds gelden.

StagelopenStagelopen is meer dan het vullen van je eigen portemonnee. Het biedt de mogelijkheid alle geleerde theorie in praktijk te brengen. Als je de collegebanken zat bent of er gewoon even tussenuit wilt, zorgt een stage voor een verantwoorde break. Het uitbreiden van je netwerk en ideeën opdoen over het werkveld waar je na de studie in terecht kunt komen is nooit weg. Bovendien staat werkervaring altijd goed op je CV, wat de zowel kans op het vinden van een stage in de Master, als een baan, vergroot.

Zo zie je maar, de Bachelor is meer dan een door docenten in elkaar geflanste verzameling cursussen. Het is een uniek leertraject dat je – tot op zekere hoogte – zelf in kunt vullen. En met bovenstaande tips zorg je ervoor dat het, zoals het hoort, een goede voorbereiding op de Master wordt.

Michiel

//>

TweedelingWat niet iedereen weet is dat CIW een combinatie van twee verschillende soorten cursussen is. De ene helft heette oorspronkelijk Communicatiewetenschap en maakte deel uit van de studie Nederlands, terwijl de andere helft onder de naam Nieuwe Media bij TFTV gegeven werd. Hierdoor kan

een begrip als ‘discours’, dat in de Bachelor regelmatig voorbij komt, verschillende betekenissen hebben, wat tot verwarring bij de studenten kan leiden. Bovendien werken de docenten niet echt mee, omdat ze hun eigen vakgebied belangrijker vinden dan de andere. Daarom is het zaak zelf het overzicht te behouden en beide disciplines die het cursusaanbod binnen de Bachelor verdelen uit elkaar te houden. Op deze manier houd je zelf in de gaten met welke studie je eigenlijk bezig bent.

Cursussen evaluerenNatuurlijk is het niet handig als een tentamen de dag na Sinterklaasavond gepland staat, maar cursusevaluaties kun je voor meerdere doeleinden gebruiken dan klachten over de tentamendatum of de te hoge moeilijkheidsgraad. Je kunt namelijk ook opmerken dat er meer of andere theorie opgegeven had kunnen worden of dat de cursus te gemakkelijk en niet uitdagend genoeg was. Hoe je de cursus ook ervaren hebt, vul de evaluatie naar behoren in en noem alles dat niet beviel. De evaluaties zijn namelijk de stok waarmee de opleidingscommissie kan slaan als ze iets veranderd willen hebben. Het lijkt er in eerste instantie misschien op dat alleen studenten die de cursus het volgende collegejaar volgen er wat aan hebben, maar verbeterde cursussen zijn goed voor de hele studie.

Om feedback vragenHet evalueren van scripties met docenten is niet alleen nodig als je onverhoopt een onvoldoende hebt gehaald. Ook het vragen om feedback na het behalen van een voldoende kan handige tips opleveren voor scripties die je in het vervolg van de studie zult schrijven. Een acht voor een cursus halen staat leuk op je cijferlijst, maar dat het geen negen is geeft aan dat er her en der wat

schoonheidsfoutjes in kunnen zitten. Het kan nooit kwaad iemand je daarop te laten wijzen, voordat je er bij een volgende cursus wel een lager cijfer door krijgt.

6

en Pasen, en het jaar is begin juni alweer afgelopen. Goed geregeld dacht ik zo!

Uiteindelijk ben je in het buitenland onder het mom van studeren, al doe je waarschijnlijk minder dan in Nederland. Als je de studie Media aan deze universiteit doet hoef je weinig literatuur te lezen. Ze pro-beren studenten meer praktische vaardigheden bij te brengen. Zo kan je leren hoe je een magazine ontwerpt, verschillende soorten artikelen schrijft, een interview houdt, een documentaire maakt etc. Britse studenten lijken echter niet te leren hoe je moet presen-teren. Vaak gaan ze er bij zitten, lezen alles van hun blaadje op of zetten alles wat ze willen zeggen op Powerpoint slides. Zelfs als je besluit te gaan stappen, en je hebt de volgende ochtend college, is de kans klein dat je in slaap valt. De docenten zullen op allerlei manieren proberen je aandacht er bij te houden, bijvoor-beeld door je aan het lachen te maken. Een hoorcollege van drie of vier uur kennen ze hier niet. Je hoeft hier dus niet gapend, zuch-tend of kreunend een college door te komen. Liverpool is een stad met vele gezichten. Cultuur en muziek in

overvloed en de grenzen worden hier opgezocht qua aparte kle-ding, overvloedige drank en grote verschillen tussen arm en rijk. Het voordeel is dat je je hierdoor niet snel anders voelt. Ook is het een stad waarin je niet snel de weg kwijt raakt.

Mijn advies voor iedereen die Liver-pool gaat bezoeken: pak in alsof je naar de tropen gaat, werk de avonden voor vertrek veel alcohol naar binnen zodat je zonder pro-blemen doorgaat voor een Liver-poolse inwoner en zet je klok een uur terug zodat je niet denkt dat het uitgaansleven al een uur eerder is afgelopen! Marjolein

//> com’studeren in het buitenlandLiverpool: een wereld van verschil

Foto Friederike Hardt

Je gaat naar een open dag, bladert wat informatieboek-jes door, surft het web af en besluit naar het buitenland te gaan. Als je de papierwinkel hebt gehad en de tijd is ge-komen dat je echt gaat ver-trekken, dan gebeurt het ook eindelijk echt. Je zegt gedag tegen vrienden en familie en gaat een avontuur tegemoet.

Het ene moment leid je nog je gewone leventje en het andere moment bevind je je in een totaal onbekend land, waarvan je al-leen de taal spreekt. En dat terwijl Engeland slechts op een steenworp afstand van Nederland ligt. Aangekomen bij Liverpool Hope University word je meteen aan de hand meegenomen om je wegwijs te maken in je nieuwe woonomge-ving, de campus. Samenwonend met Britse en internationale studen-ten zijn de dichtstbijzijnde pubs en clubs al snel gevonden. Jammer genoeg sluiten de cafés al om elf uur ’s avonds en de pubs volgen rond een uur of twee. Het uitgaansleven is in Engeland heel anders. Loop je ’s avonds in je spijkerbroek en T-shirt door ’t centrum, dan zie je meiden wie-belend op stiletto’s door de straten lopen. Opvallend zijn de minirokjes die ze dragen, die beter kunnen doorgaan voor riemen. Om het sex appeal te vergroten hebben ze hemdjes aan waar hun borsten zowat uitfloepen. En als dat geen aandacht trekt dan is het wel hun luide geschreeuw, wat ze zelfs doen als ze vlak naast elkaar staan. Heel relaxed aan Engeland is dat je als student veel vrij hebt. Het schooljaar begint pas in oktober, je hebt drie weken vakantie met Kerst

Foto

Maar

tje

7

//> com’ maar

Na een half jaar studeren is het dan nu tijd om even de balans op te maken. Wat kan er beter en wat gaat er al goed? Kortom, mijn eerste half jaar als CIW’er.

En toen was het maandagavond 22:05, ik ben de hele dag al hard aan het studeren voor het tentamen van Geschiedenis van het Medialandschap en ik realiseer mij ineens dat ik over een uur en 55 minuten een artikel moet hebben voor de Com’Info. Gelukkig heb ik niet voor een stuk gekozen dat research vereist, dus kan ik vrijuit gaan schrijven. Natuurlijk heb ik wel nagedacht over mijn tweede artikel in de Com’Info. Mijn eerste half jaar als CIW’er in Utrecht. Dat was het eerste dat in mij opkwam aan de vooravond van de redactievergadering. Lekker toepasselijk, omdat het voor alle eerstejaars hun eerste half jaar is, en voor mij een leuke reden om een keer een persoonlijk artikel te schrijven. En dat komt nu precies goed uit, aangezien de tijd begint te dringen.

Begin september van vorig jaar begon het voor mij dan echt. Na een ‘verloren’ jaar op de Hogeschool Utrecht (Journalistiek beviel mij niet in die mate dat ik er mee door zou willen gaan) heb ik me ingeschreven voor CIW. Eigenlijk zou ik dit meteen na de middelbare school gaan doen, maar ik werd onverwacht ingeloot voor Journalistiek. Na een algemene introductie en een te gek introkamp, waar alle verhalen van bekend zijn, begon het dan echt. In de eerste week begonnen de hoorcolleges en werkgroepen met al het nodige werk van dien. Natuurlijk werden we bang gemaakt door kreten als: “Wanneer jullie de eerste opdracht niet goed maken, kun je het vak wel op je buik schrijven.” Ach, ik was er wel aan gewend, ik was tenslotte al student geweest. Dus ik ging eens rustig aan de slag op het laatste moment, omdat ik het een beetje verkeerd had in geschat. Doordat ik steeds op het laatste moment met opdrachten bezig ben, heb ik al twee borrels en een feest gemist. Simpelweg omdat ik het anders niet af zou krijgen. En dat frustreert m mij keer op keer.

Maar goed; een nieuw jaar, nieuwe kansen. Het eerste blok ben ik redelijk doorgekomen, allebei de vakken heb ik gehaald. Weliswaar heb ik de vakken gehaald met magere voldoendes, maar halen is halen. Een welverdiende week vrij en toen begon het tweede blok alweer. Het tweede blok ging ik in met meer vertrouwen. En dat leidde tot een wat meer ontspannen houding. Het ideale aan college in de binnenstad zijn de kroegen. Lekker na een college even de kroeg in en even fijn ouwehoeren. Heerlijk! Het CIW-studentenleven bevalt mij best. De vakken worden interessanter, er komt meer structuur en een borrel doen na college is voor mij al een stap in de goede richting. Donderdag (we hebben het nu over 25 januari) heb ik een tentamen, de laatste van dit blok. En ik moet er nog wel flink aan trekken om het te halen, maar ik ben goed op weg. Vandaag heb ik de hele dag geleerd en nu heb ik nog twee dagen in het verschiet. Nu zijn er leukere dingen om naar uit te kijken, maar ik heb gewoon nog tijd om goed te leren. Anyway, het is nu 23:04 en ik ga zo maar eens slapen. Morgen weer vroeg op om te leren. Oh, het studentenleven…

Tim

ingen. laatste momeentwn felwheni k d

ngen. laatste mom opdrachte heb ik al t en een Simpe ik h m m m mm m m

ieuuwwwwwwwwwuw n.

k ben en,

kik de

er

Mijn eerste half jaar als CIW’er

8

S //> oh com’er eens kijken

ultan Michiel

Vijfdejaars CIW’er en nog bezig met de master…Ik wilde eigenlijk communicatie- studies

gaan doen als master, maar de vakken

van sociale wetenschappen lagen me

niet. Daar ben ik dus mee gestopt en

toen heb ik vertraging opge-lopen.

Daarna heb ik het rustig aan gedaan

en nu ben ik dus bezig met de Master

Nieuwe Media.

Zo’n grote kamer midden in het centrum, hoe kom je eraan?We hebben thuis een optiekzaak,

daarom heb ik ook altijd verschillende

brillen op. Een collega-opticien in

Utrecht ging hier een winkel beginnen

en kamers verhuren. In december wist

ik al dat er een winkel zou komen, in

mei kon ik erin.

Waarom ben je zo blij met deze kamer en het huis?Ik woon vier hoog boven een winkel en

daarom kan ik de muziek toch lekker

hard zetten. En het is ook goed voor je

conditie, al die trappen! Eerder woonde

ik hier met vier meisjes, waardoor ik net

de sultan op zolder was, met de harem

in de kamers onder mij.

Waar ben je trots op in je kamer?De Snoopystrip op mijn muur. Die heb

ik gemaakt op deze lege schuine hoek,

waar je ook niets op kunt hangen.

Het is gemaakt met een diaprojector

met de strip en dat overgetekend en

geschilderd op de muur.

aan de ‘normale’ geluiden ben ik

gewend. Alleen als er speciale

gebeurtenissen zijn, dan word ik om

9 uur mijn bed uitgerammeld, omdat

de klokken een kwartier lang luiden.

Maartje

Er hangt en staat nog wel meer Snoopy hier…Ja, ik had al een Snoopy in de wieg

liggen toen ik nog een baby was. Ik

spaar dus al Snoopy sinds ik het me

kan herinneren.

Huisgenootjes durven meestal

de klem niet te legen, dat is wel

grappig. Maar nu is het alweer een

tijdje rustig met de muizen.

Hoe is het leven in de buurt van de Oudegracht en de Dom?De Vismarkt, waar ik aan woon, is

in de winter erg donker. Er hangt

namelijk geen feestverlichting, zoals

in de andere winkelstraten. Ook is

het water van de Oudegracht vies!

Maar de werf bij de gracht is wel

leuk. Daar kun je ’s zomers zitten,

genieten van de langsvarende

bootjes en er is weinig lawaai.

De Dom is trouwens goed als

keukenklok. In de keuken hebben

we geen klok, maar die heb je ook

niet nodig als je door het raam

de Dom kunt zien. Verder heb

ik weinig last meer van de Dom;

En hier op m’n kamer staat maar

10% van wat ik heb, bij m’n ouders

staan nog 5 kasten vol. Maar als ik

wat koop, moet het wel bijzonder

zijn. Nu koop ik vaak boeken of

gebruiksartikelen. Ik heb bijvoorbeeld

ook een Snoopy douchegordijn. Ik

heb een pasgeboren neefje ook maar

meteen ‘opgevoed’ met een Snoopy

knuffel en als hij zes is neem ik hem

mee naar de voetbalclub Vitesse, mijn

andere liefhebberij.

Moeten jullie meedoen aan “Hoe schoon is jouw huis?”?We zijn geen Cinderella’s, maar we

zijn wel redelijk schoon. In de gang

staat ’t wel een beetje vol met spullen

van iedereen, maar als ik er niet meer

kan lopen schop ik het wel aan de

kant. En ik heb ook wel eens een tas

van de trap af naar beneden geschopt,

omdat ‘ie in de weg lag. Het blijft toch

een studentenhuis.

We hebben wel redelijk veel muizen

hier in huis. Ik heb wel eens op één

dag drie muizen in vallen gevonden.

& zijn zolderkamertje in hartje U

Foto Maartje

Foto Maartje

9

Utrecht

Ringwattes?

Ringxiety is afgeleid van de woorden ‘to ring’ (bellen) en ‘anxiety’(angst of verlangen), en is bedacht door de Ameri-kaanse psycholoog David Lamarie. Nu lijken angst en verlangen nogal tegenovergestelde begrippen, maar in het woord ‘ringxiety’valt alles op zijn plaats. Ringxiety is namelijk het verlangen naar contact, en tegelijkertijd de angst

//> telecom’

van n dede ellen) eenrlangenn),), e Ameri-

David Lamarie.erlangen nogal

niet denkbaar zijn. De komst van deze techno-logie heeft commu-niceren zeker makkelijkergemaakt, ook in de zin van het bereikbaar zijn. Je zou kunnen stellen dat we langza-merhand gewend zijn geraakt aan het idee dat we altijd bereikbaar zijn én moeten zijn, vraagstukken die terug komen in colleges van vakken als Geschiedenis en Theorie van de Nieuwe Media of Filosofie van de ICT/Theorie van de Digitale Cultuur. Dus ligt de oorzaak van ringxiety nu bij het mobiele tijdperk waar we ons in bevinden, of moeten we de oorzaak bij onszelf gaan zoeken?

Graag wil ik het verder met jullie over ringxiety hebben. Heb je er ook last van? En waar denk jij dat de oorzaak van dit syndroom ligt? Op het forum van www.svcontact.nl kan je reageren, in het onderdeel ‘Com’Info’.

Nu stop ik met schrijven, want mijn telefoon gaat.

Oh nee, toch niet.

Lorenz

hebben een oproep te missen. Komt dat bekend bij je voor? Niks aan de hand, tiendui-zenden Britten hebben er ook al last van. Lamarie zelf karakteri- seert het begrip als het ‘onbevredigde verlangen naar intermenselijk contact’. Dit klinkt nogal negatief, alsof je geen sociaal leven hebt. Daarom zou ik de oorzaak toch eerder bij de technologie, dan bij jezelf leggen.

Het mobiele tijdperk

Waarom zou ik de oorzaak bij de technologie leggen? Omdat technologie de laatste jaren een doorslaggevende rol in ons leven is gaan spelen. Bijna iedereen heeft wel een mobiele telefoon, en een wereld zonder zou nu zeker

Heb je dat ook wel eens meegemaakt? Je denkt je mobiele telefoon te horen, maar als je hem pakt, blijkt dat niet zo te zijn. Het klinkt raar, maar dit is tegenwoordig een vaak voorkomend verschijnsel, en dit heeft al zelfs een naam gekregen. Gefeliciteerd, je lijdt aan ringxiety.

o-mmu-makkelijkern de zin vanzijn. Je zoudat we langza-nd zijn geraakt aan e altijd bereikbaar zijn , vraagstukken die colleges van vakken

Oproep gemist?

10

//> com’motie

Het is koud, het is donker en de eerste sneeuwvlokken dalen neer op aarde. Met een kop warme chocolademelk zit half Nederland aan de buis gekluisterd, kijkend naar de gezellige Soundmix Show of een sfeervolle winterfilm. Het klinkt erg aantrekkelijk, maar dit jaar zit zo’n avondje er waarschijnlijk niet in. Het is oorlog. IJsoorlog wel te verstaan, namelijk tussen RTL en SBS.

(Ni)X Factor Het niveau bij Idols 1, 2 en 3 was al niet bijster hoog, maar bij X Factor is het talent nog verder te zoeken. Waar ik dan wel weer om kan lachen, is dat een 67-jarige vrouw door weet te dringen tot de liveshows en wekelijks voor 1,5 miljoen mensen een liedje mag zingen. Over haar zangkwaliteit ben ik niet echt te spreken, maar het feit dat ‘oma’ daar gewoon even gaat staan vind ik echt heel bijzonder. En voorlopig weet ze het toch, dankzij sms’end Nederland, al aardig wat weken uit te zingen…

Pas op! HIER VOLGT TOT SLOT EEN WAARSCHUWING: Komende dinsdagen kunt u rond 20.30 uur beter niet naar Talpa/Tien zappen, aangezien u dan kan worden blootgesteld aan een vreselijke, ordinaire, zuipende Bonnie St. Claire met haar schoothondje Viola Holt! Enerzijds kunnen de beelden u misschien dermate aan het lachen maken dat u er buikpijn aan over houdt, anderzijds kunt u er zo depressief van worden dat u zelf naar de fles grijpt en dan mogelijk nog meer drank naar binnen giet dan Bonnie zelf. Ook kunnen de beelden uw IQ – voluit Intelligentie Quotiënt – ernstig naar beneden halen. U bent gewaarschuwd: Bonnie zelf heeft een IQ van 52, waar een aap vorig jaar nog 75 wist te behalen. EINDE WAARSCHUWING! EXTRA WAARSCHUWING: Mocht u Bonnie in levende lijve tegenkomen (bijv. op een feestje, in de kroeg of bij de slijterij), loopt u dan vooral met een grote boog om haar heen. Ze schijnt nogal aangeslagen te zijn door de uitslag van de IQ test. “Volgens deze uitslag zou ik geestelijk gehandicapt moeten zijn”, aldus Bonnie zelf.

Frank Frank

HET IJSSTERREN ZAKKEN DOOR

Wat ook wel vermakelijk is, is de vete die zo langzamerhand is ontstaan tussen twee van de juryleden. Henk-Jan Smits (wie kent hem niet) en Henk Temmink liggen namelijk geregeld met elkaar in de clinch en soms lijkt het er dan ook op dat het programma om hen draait en niet om de nieuwe ‘sterren’. Zou me niks verbazen als die twee binnenkort een eigen programma krijgen op RTL4.

De eerste reeks van beide showprogramma’s is koud afgelopen of de nieuwe onbekende Bekende Nederlanders staan alweer te trappelen om hun kunsten te vertonen op het ijs. Voor de mensen die het niet volgen: denk aan een omgebouwde Kelly die met blubberbuik en al de lucht in wordt getild (RTL) of een Patty Brard die na haar kuur bijna staat te smeken om een enkeltje ziekenhuis. En helaas, hoe graag we ook willen, we kunnen er niet omheen. In elke commercial break, op elk billboard en in elke abri zijn Martijn Krabbé en John Williams (oftewel: Miami Ice) en/of Nance en Gerard “ik heb er de kracht niet meer voor” Joling terug te vinden. Eén voordeel: dit seizoen worden de shows tegelijkertijd uitgezonden en is de kans dus twee keer zo klein dat je een Corry Konings of oud-bokser Regilio Tuur op de schaats aantreft.

11

//> com’ plimentjes

De kaartjes van ValentijnAan al die hartvormige chocolaatjes, rode kussentjes en zoetsappige kaarten die ons rond deze tijd om de oren vliegen in de winkels ligt een heel triest verhaal ten grondslag.

Ruim achttien eeuwen geleden werden stelselmatig christenen gevangengenomen en veroordeeld in het oude Rome. Zo ook een jonge priester genaamd Valentinus, die tijdelijk werd ondergebracht bij een familie waar een blind meisje deel van uitmaakte. Valentinus genas het meisje en haar hele familie bekeerde zich tot het Christendom, om hun dankbaarheid te tonen. In afwachting van zijn proces verbleef Valentinus weken, misschien maanden, bij de familie en er bloeide iets moois op tussen de jonge priester en de dochter des huizes. Aan hun ontluikende liefde kwam echter bruut een einde toen Valentinus op 14 februari van het jaar 270 ter dood werd veroordeeld. Enkele uren voor zijn dood stuurde hij het meisje een liefdesbrief, die was ondertekend met "Your Valentine".Al eeuwen lang wordt de sterfdag van de jonge verliefde priester "de dag van de liefde" genoemd en in talloze landen gevierd.

uit 1400 en werd op die 14e van februari bezorgd bij een Londense vrouw. De tekstDe tekst luidde "Thow it be alle or other wyn; Godys blessing have he and mine; My none gentyle Volontyne; Good Thomas the frere”. Sinds 1800 worden de schriftelijke liefdesbetuigingen in fabrieken geproduceerd. In eerste instantie waren het zwart-wit plaatjes, die door de fabriekmedewerkers werden ingekleurd. Een eeuw later, ten tijde van de industrialisatie,

en andere liefkozingen

werden de kaarten geheel machinaal gemaakt en in de loop der jaren begonnen ze steeds meer te lijken op de kaarten die wij nu op elke hoek van de straat kunnen kopen voor 1 euro nog wat. In een tijd waarin gesprekken vooral op MSN Messenger worden gevoerd en nieuwjaarswensen worden overgebracht in een sms’je is het niet verwonderlijk als ook de traditionele valentijnskaart wordt verdrongen door het gemak van moderne communicatiemiddelen. Verschillende sites adverteren met de mogelijkheid om anonieme mailtjes te versturen en op Valentijnsdag worden gemiddeld 25% méér sms’jes verstuurd dan op een "gewone dag". Maar wat blijkt? De traditionele valentijnskaart wordt helemaal niet minder verstuurd of vervangen door een elektronisch tekstberichtje. Het aantal poststukken dat de TPG op de 14e van februari te bezorgen heeft is al jaren constant. En dat geldt ook voor de weken voorafgaand aan kerst en oud&nieuw, waarin al bijna een decennium lang elk jaar rond de 200 miljoen kerstkaarten worden bezorgd. De rode envelop in de brievenbus, op 14 februari, is en blijft favoriet bij de Nederlanders en het gemak van de computer en de mobiele telefoon kan daar simpelweg niets aan veranderen. Naar verwachting worden het er dit jaar, wederom, tussen de 500.000 en 1 miljoen verstuurd.

Carolien

Het is de dag waarop vriendschappen worden bevestigd, genegenheid wordt uitgesproken en geheime aanbidders de stap nemen om die ene speciale persoon de liefde te verklaren. Eerst gebeurde dat in traditionele vorm, waarbij jonge mannen, gewapend met gitaar, door de donkere nacht slopen om een serenade te brengen aan de jonkvrouw van hun dromen. Pas ruim 10 eeuwen later werden liefdesverklaringen mondjesmaat overgebracht in briefvorm. De eerste "valentijnskaart", een zelfge-maakt knutselwerkje, dateert

oude en jonge priester

entinus, died ondergebracht

milie waar een blindeel van uitmaakte.

nus genas het meisjear hele familie bekeerdet het Christendom, om

ankbaarheid te tonen.achting van zijn procesef Valentinus weken, ien maanden, bij deen er bloeide iets mooisn de jonge priester en

er des huizes. Aan ende liefde kwam

een einde toen 14 februari van

ood werd e uren

e hij hetdie

ur

uit 1400 en werd op die 14e

van februari bezorgd bij een Londense vrouw. De tekst De tekstDe tekstluidde "Thow it be alle or other wyn; Godys blessing have heand mine; My none gentyle

ontyne; Good Thomas t

00 worden dee liefdesb

gep

sms’je ials ook de valentijnskaartdoor het gemakcommunicatiemidVerschillende sites ade mogelijkheid om mailtjes te versturen eValentijnsdag worden25% méér sms’jes versop een "gewone dagMaar wat blijkt? De trvalentijnskaart wordt niet minder verstuurdvervangen door eentekstberichtje. Het apoststukken dat de14e van februari teheeft is al jaren cdat geldt ook vvoorafgaanoud&nieudecen200 b

serenade te brengen aan dejonkvrouw van hun dromen. Pas ruim 10 eeuwen later werden liefdesverklaringen mondjesmaat overgebracht in briefvorm. De eerste"valentijnskaart", een zelfge-maakt knutselwerkje, dateert

12

groepsproject dat aansluit bij jouw achtergronden en interesses.”Judith: “Tijdens mijn zoektocht naar een academische Master kwam ik erachter dat er op de Erasmus Uni-versiteit in Rotterdam een interes-sante, praktijkgerichte Master was: Media & Journalistiek. Deze Master is wat meer op beleid gericht, maar je gaat ook zelf dingen maken. Via een collega leerde ik echter de PSAU kennen en dat sprak me nóg meer aan.”

Jullie doen beiden Dramaturgie. Hoe is deze Master ingericht?Elwin: “In het eerste semester werk je samen met studenten van de HKU aan een opdracht uit de praktijk. De opdrachtgever kan een bedrijf of instelling zijn. Ook ben je bezig met het formuleren van je leervraag: waar wil je meer van weten? Welke vaardigheden wil je leren? Hoe kun je hier kennis over opdoen? Aan de hand hiervan kies je in het tweede semester vakken en stage(s). Een stage is overigens niet verplicht. In het tweede semester houd je je ver-volgens bezig met het beantwoor-den van je leervraag en het opzetten en schrijven van je thesis. Ikzelf ga me richten op mod’s: spelaanpassingen van games. Het lijkt me interessant om te onderzoeken hoe en waarom gamers op creatieve wijze aan de slag gaan met computergames.”Judith: “En ik wil me richten op het populariseren van wetenschap voor kinderen in tv-programma’s. Denk bijvoorbeeld aan program-ma’s als Willem Wever, Hoe? Zo! en het Klokhuis.”

Waar zijn jullie mee bezig geweest?Elwin: “Het Telematica Instituut in En-schede heeft mijn groep gevraagd

//> com’master

Wat is de PSAU?Elwin: “De Professional School of the Arts Utrecht is een samenwerk-ingsverband tussen de Universit-eit Utrecht (UU) en de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht (HKU). De PSAU bestaat nu drie jaar. Judith en ik maken deel uit van de derde lichting studenten.”Judith: “De PSAU biedt profes-sionele academische Masterpro-gramma’s op het snijvlak van kunst en wetenschap. Momenteel zijn dat Kunstbeleid & Management, Dramaturgie (misschien het best te omschrijven als mediadramatur-gie) en Theaterdramaturgie.”Elwin: “De Master duurt bijna een kalenderjaar, ook in de zomer-maanden werk je door aan je the-sis (Master-eindwerkstuk).”

Waarom hebben jullie voor de PSAU gekozen?Elwin: “De PSAU sprak me erg aan omdat men beoogt een koppeling te maken tussen theorie en prak-tijk van nieuwe media. Daarnaast wordt bij de PSAU erg gelet op je persoonlijke interesses. Zo heb je het eerste semester een

P de Freebandvisie te visualiseren. Het doel is het onderzoeken en ontwikkelen van een snel, betrouwbaar en intelligent tele-communicatie netwerk door het verbinden van nu nog loss-taande netwerken als WiFi en UMTS en opkomende tech-nieken als WiMax (dat heet 4G-technologie). Hierdoor hebben gebruikers altijd de meest op-timale verbinding tot hun bes-chikking en kunnen ze altijd en overal gebruik maken van op maat gemaakte toepassingen, diensten en informatie.Met onze groep hebben we ons beziggehouden met de vraag hoe de Freebandvisie gevisualiseerd kan worden op-dat je mensen kunt interesseren en enthousiast kunt maken voor de mogelijkheden van deze nieuwe technieken.Het eindresultaat was een via een PDA te besturen interac-tieve simulatie die toonde hoe een student en een huisarts in hun dagelijkse bezigheden vo-lop gebruik maken van Free-band- en 4G-toepassingen.Mijn rol bestond vooral uit het onderzoek doen naar gebrui-kerstoepassingen die dankzij de ontwikkeling en implementa-tie van nieuwe technologie over enkele jaren realiteit zouden kunnen zijn.”Judith: “En mijn groep heeft soft-ware ontwikkeld in opdracht van het Expertisecentrum Ned-erlands. “Mijn Naam is Haas” is een interactieve narratieve omgeving voor kinderen van vier tot en met zes jaar. On-danks dat ze niet kunnen lezen kunnen kleuters wel verhaal-

jouw achS j t d t l it b

Arh

grjouw ach

g

Uj d l

eebandvisie tevisualise

Ben jij op zoek naar een leuke Master? En ben je geïnteresseerd in een sterke koppeling tussen theorie en praktijk? Kijk dan eens naar de PSAU: de Professional School of the Arts Utrecht. De Com’Info sprak met Elwin Levels (23) en Judith Bardoel (25), beiden van CIW afkom-stige PSAU-studenten.

13

begrip ontwikkelen. Het is ook heel geschikt voor kinderen met een taalachterstand. “Mijn Naam is Haas” draait om een haas die zijn geheugen kwijt is en alleen nog weet dat hij Haas heet. Haas krijgt hulp van het eendje Sofie. Samen gaan ze op zoek naar de breinbessen om Haas’ geheugen terug te krijgen. Tijdens zijn zoek-tocht stuit Haas op aantal proble-men. De kinderen moeten Haas helpen, bijvoorbeeld door een brug of een bootje te tekenen als Haas het water moet oversteken. Haas geeft dan aanwijzingen en feedback op de oplossingen van het kind.Ikzelf heb me beziggehouden met het onderzoek en het project-management. Het bijzondere van dit project was dat we in iedere fase van het concept onze doel-groep hebben geraadpleegd. Om de week werd er getest met kleuters om te zien hoe ze met de verschillende ideeën omgingen, of het begrijpelijk was en vooral of ze leuk vonden wat we hadden bedacht.”

Wat is er zo leuk aan de PSAU?Elwin: “Het werken in een groep met studenten van verschillende achtergronden aan een concreet product dat in de praktijk zal wor-den gebruikt. In het tweede se-mester is het leuk dat je volop de ruimte hebt om je te verdiepen in onderwerpen die je echt inter-esseren.”Judith: “Je hebt veel inspraak. Omdat het zo’n kleine opleiding is (onze lichting heeft 13 studen-ten) wordt er echt geluisterd naar je ideeën. Juist die klein-schaligheid zorgt voor een heel hechte groep. Je

wordt allemaal inhet diepe gegooid, dus je hebt steun aan elkaar.”

Kan iedereen de PSAU doen?Judith: “In principe kan iedereen meedoen die de kennis uit zijn of haar Bachelor wil toepassen in de creatieve praktijk.”Elwin: “Maar je moet wel veel zelf regelen. Er hangt echt een HKU-mentaliteit: er is veel mogelijk, maar je moet er zelf wat voor doen. De PSAU is dan ook ges-chikt voor mensen die een idee hebben van wat ze willen. De PSAU is klein, maar er wordt wel op kwaliteit gelet. Er is dan ook een selectie in de vorm van een motivatiebrief en een intakeg-esprek.”Judith: “Tijdens zo’n intakeg-esprek wordt gevraagd naar je studie, wat je ernaast hebt gedaan en bovenal wat je persoonlijke in-teresses zijn.”Elwin: “En wat voor bijdrage je kan leveren aan een groep.”Judith: “Zo zagen ze aan mijn C.V. dat ik veel praktijkervaring heb. Ze wilden weten of ik het niet erg vond dat de UU-studenten voor-namelijk research doen. Hoewel het dus praktijkgericht is moet je je wel realiseren dat het een academische Master is”

!//>

dldht

aeddi

de sede se-op de

diepent inter-rr

ak.idingden-din-

Elwin: “Maar praktijkdingen steek je zeker ook op.”Judith: “Kortom: bereid je op je intakegesprek voor door goed na te denken over wat jij graag wil, wat je met je jaar aan de PSAU wil bereiken en wat jij voor de PSAU kan betekenen.”

Verschilt een Master erg van een Bachelor?Elwin: “Jazeker. Je moet echt weten wat je wilt, kunt en wat je leuk vindt om vervolgens het meeste uit je groepsproject en onderzoek te halen.”Judith: “De Master is zwaarder: het groepsproject is gewoon een fulltime werkweek, waarnaast je ook nog eens een vak volgt.”

Weten jullie al wat jullie na de PSAU willen doen?Elwin: “Meer praktisch bezig zijn. Misschien ga ik een praktijkgeri-chte opleiding volgen op het ge-bied van conceptdevelopment of digitale media.”Judith: “Ik weet het nog niet zeker. Programmamaker of redacteur bij een educatief of informatief tv-programma lijkt me heel leuk. Het liefst voor jongeren.”

Ten slotte: is de PSAU een aan-rader?Elwin en Judith volmondig: “Ja!”

Arthur

Voor meer informatie, zie:http://www.psau.nl (officiële PSAU-site)http://psau2006.hku.nl (weblog waarop de verrichtingen van PSAU studenten worden vastgelegd)http://www.mijnnaamishaas.nl (projectsite van Judith)

begrip ontwikkelen. Het is ookh l hikt ki d t

wordt allemaal inh di id

Elwin: “Maar praktijkdj k k ”

Voor Jou

//> com’mence

14

Over eerstejaars Aangezien ik altijd overal graag bij wil horen, is mijn vatbaarheid voor rages dan ook niet gering. Dit gegeven leidde ertoe dat ik recentelijk een pokerkoffertje heb aangeschaft (Intertoys, €14,95). Het zal namelijk niemand ontgaan zijn dat het edele spel der poker de laatste tijd weer behoorlijk in opkomst is.

Maar laten we nog even iets dichter bij huis blijven. Na enkele probeerpotjes met onder meer Claire Teissier, Justin Koorneef, Martijn Piggen, Lieke Ongering, Mirre van Tilburg en, uiteraard, ondergetekende, begonnen we al snel redelijk onder invloed te raken van de intrigerende verslavende werking van het spel. Waar bijvoorbeeld Piggen eerst nog met de regelmaat van de klok vergat in te zetten en dacht een Flush te hebben als hij enkel rode kaarten (harten en ruiten) in zijn hand had, zit hij nu met een gezicht van staal door zijn zonnebril heen zijn medespelers te analyseren en schuwt hij er niet voor, eens in de zoveel tijd, ijskoud zijn gehele fortuin in te zetten, om zijn tegenstanders op het verkeerde been te zetten. Al spelende leert men. Dus.

Waar wij het echter nog op kleine schaal spelen met hooguit enkele euro’s of een voorraadje biermunten voor “CIW place to be op maandagavond, de Arena”, is het spelen om het grote geld evenredig in opkomst. Verhalen van jongeren die met poker binnen enkele weken meer verdienen dan beide ouders samen in een jaar, spreken bij leeftijdsgenoten zeer tot de verbeelding. Hoewel het merendeel van de experts het er over eens is dat poker geen expliciete verslavende werking heeft, door onder meer de aanwezigheid van het strategische element en de leercurve die het spel kent, zijn er toch enkele verontruste partijen die het tegendeel beweren. Gerenommeerd

internetsocioloog Benschop en mijn moeder zijn het er over eens: de gevaren van het spel worden danig onderschat. In de Sp!ts van vrijdag 19 januari stelt Benschop dat het, zeker bij het onlíne pokeren, moeilijk is voor de (jonge) spelers hun grenzen te bepalen. Waar in casino’s spelers bij al te grote winsten of verliezen vriendelijk worden verzocht zich naar de dichtstbijzijnde uitgang te begeven, is dit bij online toernooien niet het geval. Dit heeft als resultaat dat men onbeperkt kan blijven doorspelen, met alle gevolgen van dien.

Concluderend wil ik echter stellen dat hoewel je natuurlijk altijd uitzonderingen houdt, ik persoonlijk denk dat het met het merendeel van de beoefenaars van het pokerspel wel los zal lopen. Het feit dat ik tegenwoordig mijn inloopkast in onderhuur heb bij een TFT-student in ruil voor inzetbare Arena-muntjes, speelt hierbij verder geen enkele rol.

Jorik

Naast toenemende, al dan niet illegale, thuisspelerij van het kaartspel, is het nu ook zover gekomen dat er zowaar een ‘Poker Wiz Ce Stars!’-variant is opgedoken, onder de wat meer bedekte titel: ‘Veronica Poker’. Mensen als Winston Bogarde, Ellen ten Damme en Lange Frans, die ietwat eenzaam oogt zonder vrind Baas B., trachten de fijne kneepjes van het pokerspel onder de knie te krijgen onder de leiding van de Nederlandse pokergoeroe Marcel Luske en wonderkind van het pokerspel, Noah Boeken. Spannend als het is gaat zelfs het gerucht dat Johnny de Mol, tevens deelnemer, nimmer een partij tegen Lange Frans speelt zonder een klein koelboxje met ijsblokjes binnen handbereik te hebben, om de rebelse rapper uit de tent te kunnen lokken bij vermoede bluf.

en poker

//> com’mence

//> com’tom

15

Elk nummer schrijft Tom Koole, de opleidingscoördinator van CIW, een column in de Com’Info.

8 days a week

Dat zegt je niets hè, deze titel. Mijn generatie, en dat is een groot deel van jullie docenten, neuriet het direct mee. Het is een nummer van de Beatles: “Eight days a week, I lo-ho-ho-ho-ove you”. Maar dit keer is deze titel geen liefdesverklaring – hoeveel ik natuurlijk ook van mijn studenten houd - maar een verzuchting dat iedereen tijd te kort komt. Alsof je voor 8 dagen te doen hebt, en daar 7 dagen voor hebt. Studeren is meer dan studeren alleen. “Soms heb je wel college, maar dat duurt gewoon maar even”, om een wat recentere songtekst te citeren. En wat doe je dan de rest van de tijd? Vrienden en vriendinnen zien. Geld verdienen. En daar is tijd voor nodig. Studentenvereniging, studievereniging, op een neer naar huis reizen. En dan klagen je docenten dat je niet genoeg tijd

aan je studie besteedt, en je hebt het al zo druk. Je wilt wel in het buitenland gaan studeren, maar kan dat zonder studie- vertraging? Daarom hebben we de jaarlijkse ‘Onderwijsparade’ het thema ‘8 days a week’ gegeven. De Onderwijsparade is een jaarlijkse bijeenkomst over onderwijskwaliteit voor studenten, docenten, en studieadviseurs van de UU, en gaat dit jaar over tijdsdruk en tijdsbesteding van studenten en docenten.

Want ook docenten komen tijd te kort. Die worden gedwongen om steeds meer studenten in steeds minder tijd les te geven. Wist je dat het vroeger heel gewoon was dat een werkgroep 15 studenten groot was; nu ligt de norm op 30.

Schrijf dus in je agenda, en praat erover mee: 8 maart,’s middags, University College (google naar ‘Onderwijsparade’). En een borrel aan het eind om even uit te hijgen.

Tom Koole

16

//> populair com’municeren

Toegankelijke wetenschappelijke publicaties bieden meer leesplezier dan gortdroge artikelen gericht op een selectief publiek. De Com’Info verenigt zichzelf met dit standpunt en komt met een vierdelige serie over ‘het hoe en waarom van populair-wetenschappelijk publiceren’. Dit keer, in deel 2, besteden we aandacht aan twee voorbeelden rondom dit thema, één uit het verleden en één uit het heden. Oftewel: het toen en nu van populairwetenschappelijke communicatie.

andere waarom het boek zo’n enorm succes werd. Ter vergelijking: publicaties van Isaac Newton (die onder andere de zwaartekracht ‘ontdekte’) waren doorgaans onbegrijpelijk, zelfs in de wetenschappelijke wereld. Het duurde soms wel jaren voordat men begreep waar hij het over had.

Het belang van een populairwetenschappelijke publicatie wordt hiermee duidelijk. De eerste druk was namelijk al op de eerste dag van publicatie uitverkocht. En Huxley had het licht gezien; hij besteedde een groot deel van zijn leven aan het populariseren van Darwins boek.

wetenschap. Een goed voorbeeld hiervan is het programma ‘Brainiac’, waarin soms absurde proefjes op een vermakelijke manier worden gepresenteerd, en gelukkig ook wetenschappelijk worden onderbouwd. Programma’s als ‘How it’s made’ laten in vier minuten zien hoe cd’s, lucifers, sokken en zelfs toiletten gemaakt worden. Dit programma doet sterk denken aan de boeken van David Macaulay, The Way Things Work en The New Way Things Work. Hier wordt heldere taal ondersteund door grappige afbeeldingen, die het bijna onmogelijk maken niet te snappen hoe bijvoorbeeld een rietje werkt. Deze boeken werden, net als The Origin of Species, bestsellers.

ToenWe gaan terug naar de 19e eeuw, in het jaar 1859, waarin Charles Darwin zijn invloedrijke boek The Origin of Species uitbrengt. Dit boek, waarin de evolutietheorie wordt uitgelegd, is een prima voorbeeld van een populair wetenschappelijke publicatie. De reactie van Darwins collega en vriend T.H. Huxley toen hij het boek voor het eerst las maakt dit wellicht duidelijk: ‘Wat dom dat ik daar zelf niet op ben gekomen!’ Want wat is nu het geval:Het blijkt dat opvattingen over begrippen als evolutie, verandering van genen en mutaties destijds al een tijdje bekend waren, alleen legde niemand de juiste link. Bovendien was The Origin of Species zo duidelijk geschreven dat de gemiddelde lezer, met een beetje logica, Darwins werk kon begrijpen. Dit verklaart onder

NuWe zijn beland in het heden, en wel bij een televisiezender die menig student ’s avonds van vermaak voorziet. Nee, ik heb het niet over de nachtelijke badscènes van Kelly op de commerciële zenders, maar over documentaires op Discovery Channel.

Discovery Channel is dan wel een televisiezender, en geen wetenschappelijk werk, maar als er één zender is die het populariseren van de wetenschap onder de knie heeft, dan is het wel deze zender. In klinkklare taal wordt zelfs de leek een architect, een archeoloog of een arts. In een half uurtje ben je weer wat wijzer in de wonderen van de

Terug naar het verledenDat Discovery Channel een grote jongen is op het gebied van het verklaren van de wetenschap, werd bevestigd in de cursus ‘Who’s Who in de Mythologie’ van de opleiding Geschiedenis. In de Griekse oudheid wist men verschijnselen in de natuur niet te verklaren, waardoor men Griekse goden bedacht die dat wel gedaan moesten hebben. Zo werd een natuurlijk verschijnsel opeens enorm duidelijk en in die tijd, voor de hand liggend. Deze verklaringen werden door de docent, hoe toepasselijk, ‘Discovery Channel-verklaringen’ genoemd.

Wat we hebben kunnen zien is dat popularisatie van de wetenschap zeker niet iets is van de laatste jaren. Al in de oudheid maakten mensen zich sterk hiervoor. En wat mij betreft zetten we dit gewoon door in de toekomst.

Lorenz

17

//> com’binerenDoe mij maar…

Stel: je bent zesdejaars VWO (en ik weet dat dit goed voor te stellen is, aangezien het gros van de CIW’ers zo is begonnen). Je zit vreselijk hard na te denken wat voor een studie je volgend jaar wilt gaan starten. Ook je ouders en docenten kunnen je soms behoorlijk op de hielen zitten als het om je studiekeuze gaat.

volgen. Voor deze laatste optie heb ik zelf gekozen. Omdat ik in de zesde van de middelbare school naast Communicatie- en Informatiewetenschappen ook heb nagedacht over de studie Bestuurs- en Organisatiewetenschappen, ben ik altijd nog benieuwd geweest wat die studie nou te bieden heeft. Daarom heb ik daar, in blok 4 van mijn tweede jaar, een vak gevolgd en ga ik in blok 4 van dit jaar nog een vak bij Bestuurs- en Organisatiewetenschappen volgen. Daarnaast heeft het me altijd ook interessant geleken om wat meer over andere culturen te leren en volg ik om die reden nu een vak bij de studie Spaans. Hier krijg ik college over de culturele geschiedenis van Latijns Amerika (en op zulk soort momenten weet je weer hoeveel je nog niet weet).

Iets buitenechtelijks houdt het spannend!

Juist omdat vrijwel iedereen wel in meer dan één onderwerp

geïnteresseerd is, heb je tijdens je studieperiode dé kans om hiermee aan de slag te gaan! Zo hoef je je nu alleen maar in te schrijven voor een leuk vak bij een andere studie en de boeken ervoor te kopen. Als je dit later wilt doen, dan zijn er al veel meer barrières die je in de weg kunnen zitten. Denk aan tijd, geld (wat niemand ooit al bezit) en al de moeite die het je kost om uit te zoeken of er wel een leuke cursus in de buurt wordt gegeven. Maar naast het feit dat je nu zo gemakkelijk interessante vakken bij andere studies kunt volgen, is het ook erg verfrissend! En dit werkt twee kanten op, want je doorbreekt zo de ‘sleur’ van het altijd met CIW bezig zijn. Tegelijkertijd weet je de CIW-vakken ook weer extra te waarderen, omdat je even met iets anders aan de gang bent geweest…

… Want zoals het klokje bij CIW tikt, tikt het nergens!

Anouk

Als je dan eindelijk de keuze hebt gemaakt om Communicatie- en Informatiewetenschappen te gaan studeren, kan dit een hele opluchting zijn. Na veel wikken en wegen weet je wat je wilt gaan doen en kan je je een voorstelling gaan maken van hoe je toekomst er uit zal zien (en dat houdt met CIW in: hectisch maar toch relaxed, sociaal en soms ook fijn in je eentje, heel leuk en zo nu en dan wat minder leuk).Nou, bij mij is het precies zo gegaan. In het eerste jaar proeven aan Film en TV, Nieuwe Media en Communicatie. In het tweede jaar mag je al een beetje je eigen interessegebied gaan ontdekken en in het derde jaar is de keuzevrijheid ineens grandioso!

Schoenmaker blijf bij je leest?

Welke keuzevakken je kiest, is natuurlijk helemaal aan jou. Je kunt ervoor kiezen om je kennis geheel te wijden aan Communicatie of Nieuwe Media. Maar behalve de optie om veilig bij je leest te blijven, kun je ook de kans grijpen om eens iets heel anders te gaan doen! Hierbij kan je kiezen voor een minor bij een andere studie, maar je kunt ook kiezen voor her en der een ‘vreemd’ vak

Wie, wat, waar, wanneer, een lekkere cocktail!

ïnteresseerd is, heb je tijdensstudieperiode d kans omde dé kans

g te

nneesseerd is, hebeb j je e ttijd

de dé kans

eerr,

18

Dvd-spelertjeAls er, toen ik elf was, opeens een DVD-laptopje was geweest stonden we allemaal perplex. Überhaupt moet eerst de DVD een beetje zijn geïntroduceerd voordat dergelijk laptopje op de markt kan worden gebracht. Voor een DVD-laptopje heb je naast de techniek van de DVD ook andere voorlopers nodig. Je bedenkt bijvoor-beeld ook niet dat je een olifant kan eten als je niet eerst een nijlpaard hebt geproefd in een Afrikaans land. Je kan niet zomaar een idee hebben, om te duiken moet je ook eerst op de duikplank gaan staan. Zo ook met DVD-laptopjes. Ik denk dat het televisiescherm in auto’s, waar kinderen op vakantie urenlang naar konden staren, ook een voorloper is geweest. Ik vraag me nu wel even af in hoeverre je er ziek van wordt, maar met busreizen had ik er nooit zoveel slechte ervaringen mee als bijvoorbeeld lezen in een boek. De televisieschermpjes zijn nu dus ook uitneembaar en versleepbaar én met DVD. Misschien

zijn mensen zich gaan ergeren aan het woord DVD-laptopjes. Dat het een verkleinwoord is schijnen meer vrouwen vaker te doen, en in combinatie met de context dat het een meisje van elf was vond ik laptopje wel gepast. Er is ongetwijfeld een mooie naam voor bedacht. Het schijnt dat wanneer je een opleiding een Engelse naam geeft dat deze studie stijgt in populariteit. Daarom heeft Philips ook als slogan ‘sense and simplicity’, en noemen we ‘meisjes’ geen ‘meisjes’ meer maar ‘chickies’. Het zou me dus niks verbazen als het een catchy Engelse naam heeft, maar ‘Engelse namen’ is niet helemaal mijn richting.

Hoe dan ook. Ik weet nou niet zozeer wat de bedoeling is met die immens onzinnige dingen als DVD-spelertjes voor kinderen, maar ik kreeg niet eens die draaitafel voor klei -pottenbakkersset heette dat toen - die ik altijd wilde hebben.

Ik ben gewoon jaloers.

Marrit

Twee redenen hiervoor. Ten eerste heeft het te maken met het feit dat mijn ouders opvoedkundig gezien niet wilden dat ik de hele dag naar Bambi zat te kijken. Hoewel ik als kind eerder Jungle Book zou kiezen, maar als voorbeeld heb ik Bambi gekozen. Disneyfilm is Disneyfilm, ongeacht de setting, want het is altijd een hele mooie film, zonder traumatische gebeurtenissen. Misschien wel een beetje als de moeder van Bambi wordt neergeschoten, maar daar had ik zelf nooit zoveel problemen mee.

Ten tweede bestonden dat soort apparaten nog niet. Techniek is er ook niet in één keer, dat moet zich allemaal ontwikkelen.

//> com’pact

Ik heb het zelf gehoord: Een meisje van elf kreeg met de kerst een soort laptopje waar je DVD’s in af kon spelen. Ik was erover aan het nadenken dat ik als meisje van elf nooit van mijn ouders een DVD-spelerlaptopje had gekregen waarmee ik in elke hoek van het huis Bambi kon gaan kijken.

eb het zelfgehoord: Een

meisje van elf kreeg

Ik heb hg

meis

én enn

118

19

//> com’opzegOverpeinzingen

• Laatst moest ik voor een cursus een technologische doorbraak uitvinden. Zoiets is lastiger dan je denkt.

• Je komt toch al gauw op een vleesetende stoel (tegen cellulitis).• Of een duivels drankje met Beëlzebubbels.• Of een opblaaspompje voor Belgische terroristen.• Misschien zelfs wel een speciale computer voor vrouwen (waarbij de opslagruimte

wordt beschreven in giechelbytes).• Maar al gauw dwalen je gedachtes af.• Naar de stoel van Sinterklaas: een schimmelstoel.• Of naar een filmpje over seksuele voorlichting: de ark van Soa.• Soms zit ik trouwens wat te veel met studie in m’n hoofd. Zo dacht ik laatst toch echt

een verhaal te hebben gelezen over Peter Panopticon.• En over de fratsen van Multimediali B.• Hetgeen me meteen weer deed denken aan m’n carrière.• Dat ik één ding zeker niet wil worden: tandenstoker.• Of peniskoker.• Alhoewel ik in die laatste functie waarschijnlijk wel natuurlijk zeer zaadkrachtig zou

optreden.• Ach, ik zie wel wat het wordt, het zal wel goed komen. Ik ben immers een alfa-

mannetje.• Eerst maar eens Jedi Master of Arts worden!

Arthur

//> com’ix