“looking “looking gorgeous gorgeous honey!” honey!”

het officiële verenigingsblad van SV Contact

nr. 3 jaargang 5nr. 3 jaargang 5k r i t i s c h m e t e e n k n i p o o gcom’info

Nieuwe Spelling?Nieuwe Spelling? zeg liever zeg liever Nieuwe Kwelling! Nieuwe Kwelling!

Het nieuwe zorgstelsel:Het nieuwe zorgstelsel: PUUR VERGIF!PUUR VERGIF!

De psyche achter het complimentDe psyche achter het compliment

Galastress: wie kent het niet? Op zoek naar dé perfecte galajurk? Kijk op: www.sjiesjiek.com

¤ je kiest je eigen stof ¤ ontwerpt zelf een model ¤ resultaat: jouw droomjurk

vanaf € 65,- www.sjiesjiek.com

loekieo@gmail.com

030-6066457

Sjiesjiek

2 3

2467811121415

Welcom’info

Oh com’er eens kijken

Fabels en leugens over het nieuwe zorgstelsel

SV Contact Bestuur

Man, wat zie jij er goed uit!

Com’op zeg & Com’ix

Contactiviteiten

Com’ix

Nieuwe Kwelling.

Com’Info is het offi ciële orgaan van SV Contact, de studievereniging van Communicatie- en Informatiewetenschappen inUtrecht.

Jaargang 5 - nummer 2Verschijnt 4 keer per jaar

HoofdredacteurMichiel Kraijkamp

EindredactieLorenz van Gool

Lay-outJago van den Akker

IllustratorsMargot BogersLorenz van Gool

RedactieCarolien BlonkLorenz van GoolMaartje van der HeijdenAnouk HuninkMarrit MüskensMarjolein Schouten

Met dank aanRiëlle Nij Bijvank

Contact viaredactie@svcontact.nlofPostbus SV Contact KNG 29 - Secretariaat

Verkrijgbaar opTrans 10 en KNG 29

colofon

beste lezers,In tegenstelling tot wat ik in mijn vorige voorwoord meldde, heeft de Com’Info geen kleurtje gekregen. Ondanks

dat het nog steeds onze ambitie is om jullie dit blad in full color aan te bieden hebben we onvoldoende middelen

om deze langgekoesterde wens te realiseren. Tot het moment daar is proberen jullie een informatief, grappig,

kritisch en ontspannend verenigingsblad in zwart-wit aan te bieden. Want daar is ook niks mis mee. Foto’s en

films zijn in zwart-wit vaak net zo mooi als in kleur, want het geeft het beeld een eigen karakter. En dat heeft

de Com’Info ook, een eigen(wijs) karakter. Met in dit nummer weer vertrouwde rubrieken als Oh com’er eens

kijken, Contactiviteiten en Com’ix. Maar ook nieuwe verrassende artikelen. En dat kleurtje, dat komt van de

zomer vanzelf wel.

Veel leesplezier toegewenst en tot de volgende uitgave!

Michiel Kraijkamp | Hoofdredacteur

//> welcom’info

Miscom’municatie!In de afgelopen Com’Info is per ongeluk onder ‘Hatsjie!! Journalistiek tussen de graspollen’ de naam van de auteur

verdwenen. Dit artikel is geschreven door Mariska Swart.

4 5

//> oh com’ er eens kijjken!

even voorstellen:Els: “Als ik mijzelf moet omschrijven in

vijf woorden dan ben ik optimistisch,

een levensgenieter, naïef maar lol staat

voorop, gek en een Brabander.”

Dianne roept tussendoor wat dingen als

“Dat vind ik ook!”, “Dat is ook zo fl auw”

en “Ja, doe maar gewoon gek!”

Dianne: “In vijf woorden ben ik

optimistisch, positief, humoristisch,

naïef…”

Els: “Dat ben ik nog veel erger! Dat moet

ik ook!”

Na lang denken over het vijfde woord,

zegt Dianne: “Vrolijk, levensgenieter,

lachen, lacht graag, humor is belangrijk

en lol hebben.”

Els: “Ik ben niet echt bijgelovig, maar ik

lees wel de horoscoop.”

Dianne: “Als rare gewoonte lees ik ook

elke dag de horoscoop.”

Els en Dianne allebei: “We vinden het

niet erg dat we veel op elkaar lijken,

ook al snappen we wel dat mensen dat

vinden. We zijn een twee-eiige tweeling.

Je kunt ons uit elkaar houden door te

denken: zij heet Dianne en haar bril is

rood (Dianne begint met een ‘d’ en rood

eindigt met een ‘d’).”

Els: “Onze neuzen en ogen zijn ook

anders: mijn ogen bijvoorbeeld zijn

groen en groter (behalve na het uitgaan).

Daarnaast denk ik een seconde langer

na dan Dianne en af en toe hap ik ook

lekker.”

Dianne: “Ik ben naïever en ik hap

sneller.”

eeneiïge kamers?Wat betreft persoonlijke eigenschappen

en dingen hebben Els en Dianne

duidelijk veel gemeen. Maar hoe zit het

met hun kamer?

Wanneer Dianne gevraagd wordt of

ze de Ikea heeft kaalgeplukt lacht ze

en zegt: “Kijk maar om je heen! Heel

veel had ik al van m’n vorige kamer,

maar ik heb er nog dingen bij gekocht.”

Els: “De inrichting van mijn kamer is

geïnspireerd door mijn eigen creativiteit,

maar ook door de Ikea-kamers.”

Dianne: “Onze kamers zien er net zo uit

als de showroomkamers bij de Ikea.”

Dianne: “De grote trots van mijn kamer

is de bank. Toen ik deze kamer kreeg

wist ik alleen dat ik een oranje muur met

een rode bank wilde. Met Sinterklaas

heb ik geld van mijn opa gehad en daar

heb ik de bank van gekocht. Nu is het

dus eigenlijk de bank van opa.”

Els: “De trots van mijn kamer is mijn

groene muur, omdat hij fel is en er

vrolijk en leuk uitziet.”

Sinds november 2004, toen Dianne

verhuisde naar een SSH-kamer in

Tuindorp en Els wat later volgde, wonen

ze niet meer samen. Hoe is dat nou? Zijn

jullie daardoor veranderd als tweeling?

Zien jullie elkaar nog net zo vaak?

Els: “Ik denk dat het wel mee valt

hoe we veranderd zijn sinds we een

aparte kamer hebben. Ook al zouden

de situaties omgedraaid zijn (Dianne

had eerder een nieuwe kamer dan Els),

dan zou ik niet een kamer met dezelfde

kleuren als Dianne willen hebben. Bij

deze kamer in Tuindorp heb ik kleuren

gekozen die ik leuk vond, maar andere

dan Dianne, omdat zij die kleuren al

had.”

Dianne: “We missen elkaar eigenlijk niet

zoveel. Ok, we doen minder samen dan

toen we nog in één huis woonden, maar

ik zie haar nog wel.”

Els: “Ik mis Dianne niet heel erg

ondanks het feit dat we niet meer in één

huis wonen, omdat we samen college

hebben, we dicht bij elkaar in de buurt

wonen en we minstens een keer per

week samen eten.”

Het lijkt er verdacht veel op dat Els

en Dianne onafscheidelijk zijn. Ze

bevestigen dit nog even wanneer Els

vertelt over haar ideale avondje thuis.

“Het wisselt hoe mijn ideale avond

eruitziet. De ene keer heb ik zin om thuis

een fi lm te kijken en de andere keer een

spelletje te spelen met huisgenoten.”

Dianne reageert meteen daarop met:

“Aah, dan wil ik meedoen!”

Maartje en Marjolein

Waarschijnlijk herken je ze aan hun bril, neus of jas. Ze beweren zelf een twee-eiige tweeling te zijn, maar er zijn genoeg mensen die dat niet geloven als we het hebben over de derdejaars tweeling Els en Dianne Gosens. De redactie is benieuwd of hun kamers net zo op elkaar lijken als dat zij van elkaar weg hebben. En missen ze elkaar, nu ze niet meer in één huis wonen?

tweeling: ook twee deze l fde kamers?

Dianne relaxt op de trots van haar kamer: de bank.

Els op bed in haar kamer

Com’t er Com’t er een nieuw een nieuw bestuur?bestuur?

Wij als bestuur willen onze goede ideeën en plannen van het Wij als bestuur willen onze goede ideeën en plannen van het

afgelopen jaar natuurlijk in alle vertrouwen kunnen overdragen afgelopen jaar natuurlijk in alle vertrouwen kunnen overdragen

aan een nieuw en vers bestuur. En dat gebeurt al in april! Vanuit aan een nieuw en vers bestuur. En dat gebeurt al in april! Vanuit

het idee dat de beste ideeën onverwacht last minute opkomen, het idee dat de beste ideeën onverwacht last minute opkomen,

ontstond de volgende zoektocht:ontstond de volgende zoektocht:

“Heej hallo, wil jij misschien in het bestuur?”

“Dit is echt de laatste keer dat ik kijk of er nog aanmeldingen zijn!”

…Weer leeg. Het secretariaat wordt vast gek van m’n gestalk…

“Shit, de schoonmakers waren ons net voor!”

“Het ruikt alsof ze zich hier verschuilen!”

“Joehoe! Waar blijven jullie om je op te geven?”

“Zelfs oppermachtig Google kan ons niet verder helpen, wat nu?” Als laatste wanhoopsdaad…

“Word jij lid van het nieuwe bestuur?”

6 7

//> com’mercieNa het mediacircus rond het nieuwe zorgstelsel zal iedere student al op de hoogte zijn van de mogelijkheid om over te stappen naar een nieuwe zorgverzekeraar. De kosten voor het over brengen van deze boodschap zijn alleen al in de eerste negen maanden van 2005 vervijfvoudigd. Het zijn zorgverzekeraars als Menzis ( 7,6 miljoen), Agis ( 4 miljoen) en Achmea ( 3,6 miljoen) die hun budget voor reclame op tv, radio en in gedrukte media omhoog hebben gebracht. Voor de maatschappijen is het de kans om nieuwe klanten te werven en oude klanten te behouden. Bij al deze pracht en praal wordt echter niet aangegeven dat het de verzekerden zijn die de kosten moeten opbrengen.

Iedere zorgverzekeraar heeft zijn eigen lokkertjes om klanten over te halen de verzekering bij hem af te sluiten. De ene doet dit door de indruk te wekken dat er geen goedkopere verzekering bestaat dan degene die hij aanbiedt, en de andere biedt cadeaus aan als lokmiddel. Dit klinkt allemaal mooi en aardig, maar de kans is aanwezig dat aanbiedingen en uitspraken over de nieuwe zorgverzekeringen gebaseerd zijn op gebakken lucht.

FabelsOm maar eens een voorbeeld te geven: zorgverzekeraar CZ is met zijn condoomactie razend populair geworden. Al bijna 8000 studenten hebben zich voor de nieuwe polis aangemeld. De deal is dat een student bij een aanvullende verzekering honderd condooms gratis krijgt. CZ zegt met deze aanbieding niet alleen de anticonceptiepil en de morning-afterpil te vergoeden, maar ook aan de gemiddelde jaarlijkse behoefte van

condooms te voldoen. Zo zou het aantal soa’s en hiv-besmettingen volgens CZ een halt toe geroepen kunnen worden. En ja hoor: Bij dit lokkertje zitten een aantal addertjes onder het gras. Vrouwen komen namelijk alleen in aanmerking voor de vergoeding voor de morning-afterpil wanneer ze 21 jaar of ouder zijn. Studenten tussen de 17 en 21 jaar zullen moeten hopen dat de condooms tot die tijd hun werk doen. Een woordvoeder van CZ beweert dat studenten met de condooms 70 euro besparen. En dat terwijl je voor honderd DFY-condooms slechts 50 euro betaalt.

LeugensOok de bedenkers van het nieuwe zorgstelsel blijken niet altijd de waarheid te vertellen over de hoogte van de zorgkosten. Zo heeft de politicus Hans Wiegel de overtuiging dat studenten momenteel bijna geen premie hoeven te betalen. Hij vergeet aan te geven dat studenten met een parttime baan door hogere zorgkosten er fi nancieel hard op achteruit gaan. De maximale zorgtoeslag gaat namelijk uit van een fulltime minimum salaris voor 23 jarigen en ouder. Studenten houden minder over, omdat zij met een parttime baan nog minder verdienen en niet meer toeslag ontvangen dan 23 jarigen en ouder.

Fabels en leugens over het nieuwe

zorg-stelsel

//> sv contact

De Jackpot!Door tussen de regels door te lezen, die de Belastingdienst hanteert voor het toekennen van zorgtoeslag, kun je profi teren van het nieuwe zorgstelsel in plaats van er op achteruit te gaan. Als je namelijk samenwoont met een ‘partner’ kan het je een fi nancieel voordeel opleveren. Zodra je samen met iemand in een huis woont, erkent de wet de ander al als een partner. Je hit de jackpot pas echt wanneer je samen minder dan 17.000 euro verdient, omdat je dan de maximale toeslag van 1155 euro ontvangt in plaats van 400 euro als je alleen woont. Als je dus een koelkast, een wc of een badkamer samen deelt dan is de zaak duidelijk: partnerschap. Je hoeft slechts aan een aantal eisen te voldoen en je kunt samen met je vriend of vriendin zorgpartners worden. Zo ben je de Belastingdienst te slim af.

Marjolein

“Goedemorgen, schoonheid!” Dat willen we toch allemaal horen als we wakker worden?

8 9

//> com’plimenten

Communicatiedeskundige Agnes

Verbiest schreef het boek ‘Als ik jou toch

niet had. De taal van complimenten.’

Hier gaat ze in op de problemen die de

zender of ontvanger van een compliment

tegen het lijf kan lopen. Zo kan de gever

meerdere dingen bedoelen en willen

bereiken met een compliment en kan

de ontvanger verschillende reacties

geven: volmondig beamen of keihard

negeren. Interessant is, en dit heeft de

conversatieanalyticus Agnes Verbiest

ons zo goed weten uit te leggen, dat

mannen en vrouwen wel degelijk andere

complimentjes geven.

Vrouwen strooien regelmatig

met de zogenaamde

‘solidariteitscomplimentjes’, terwijl

mannen de voorkeur geven aan

‘aanmoedigingscomplimentjes’. Met

een solidariteitscompliment laat iemand

zien dat hij of (meestal) zij dezelfde

waarden deelt als de ontvanger van

het compliment. Hier wordt vooral de

sfeer rond het compliment belangrijk

gevonden, terwijl de inhoud er weinig

toe doet. Een bekend voorbeeld is: “Wat

heb je chique schoenen aan!”. Alleen

is het jammer dat bij 90 procent van de

gevallen direct de vraag “hoe duur waren

ze?” volgt. Mannen willen met hun

aanmoedigingscomplimenten bereiken

dat de ontvanger het compliment

serieus opneemt. Ze willen geen knus,

gezellig compliment geven, maar juist

een compliment wat stáát. Waar de

ontvanger iets mee kan, wat de gever

meent, wat kortom… saai is. Ik bedoel,

wat moet je nou met een compliment

als: “Zo, goed dat je deze maand minder

aan kleren hebt uitgegeven.” Ja…

dankjewel hoor!

machtskwestiesDan machtsverschillen. Een

complimentje van laag naar hoog wordt

vaak als vleierij gezien. Een wijze les

voor iedereen die hooguit zijn of haar

oma heeft gecomplimenteerd met haar

homemade appeltaart. Wanneer je op

de fl irttoer besluit te gaan en iemand wil

verleiden met een zwoel uitgekraamd

compliment, zoek je slachtoffer dan in je

eigen leeftijdscategorie! Om maar een

voorbeeld te noemen: iedere zaterdag

zit ik met vriendinnen in de HEMA een

cappuccino te nuttigen. Toevallig zitten

daar ook iedere zaterdag dezelfde

groep ouwe zakken geil rond te kijken,

op zoek naar slachtoffers om daar een

opmerking tegen te maken. Zo hoorde

ik er laatst - en deze is nog behoorlijk

goed te behappen - één zeggen: “Ooh,

maar jij mag wel bij ons komen zitten

hoor! Hèhèhè…” En dat terwijl mijn

vriendje naast me zat! Ik denk dat weinig

mensen zulke complimentjes dus zullen

waarderen, als ze zelf geen 60+ zijn.

Nog een voorbeeld. Ik zit op de fi ets en

drie jochies van een jaar of twaalf roepen

vanaf de schommel “Hee lekker wijf, hij

(ja, ze hebben het ook nooit over zichzelf,

altijd is een van hun vriendjes de lul) wil

met je zoenen!” Daar wordt je dag nou

niet bepaald zonniger door, dacht ik zo.

Kortom, als je iemand een complimentje

wilt maken en deze of gêne moet hier

minstens gevleid van glimlachen, kies

dan iemand wiens leeftijd valt binnen

de categorie: L - < 3 of L + < 6 (L = jouw

leeftijd).

Weinig dingen zien er zo belachelijk

uit als het hoofd dat een complimentje

slikt. “Het is voor iedereen nog altijd

moeilijk om leuk op een compliment

te reageren”, stelt Agnes Verbiest.

Iedereen is gewend om op een uitspraak

te kunnen reageren, desnoods met

“Hou je bek nou eens!” Toch is dit bij het

ontvangen niet eens zo makkelijk. Je

hebt hierbij twee typen van reageren,

maar aan beide zitten wat haken en

ogen. Je kunt reageren op de lofuiting,

waarbij je het compliment versterkt.

Zoals: “Wat heb je een sexy rokje

aan!” “Ja hè, ik geil ook ontzettend op

mezelf in dit rokje!” Dit kan natuurlijk

ietwat egocentrisch klinken. Ook kan je

reageren op het waardeoordeel van het

compliment, waarbij je laat zien dat je

het met de gever van het compliment

eens bent. Een voorbeeld hiervan is “Wat

een mooi schilderij heb je gemaakt!”

“Oh, dank je, dat vind ik ook wel.” Het

nadeel hiervan is dat je moeilijk kan

zeggen dat je het er niet mee eens

bent, aangezien dit volgens ‘de regels’

vreemd overkomt. Dus wanneer je jouw

schilderij nog vreselijker vindt dan de

werken van Piet Mondriaan, zal je dit

voor je moeten houden.

cultuurschokIn het geven maar vooral in het

ontvangen van complimenten hebben

we te maken met etniciteitverschillen.

Logisch dat in elk land op een andere

manier met gedragsregels wordt

omgegaan. Neem bijvoorbeeld

Indonesië, waar het in zakelijke

sfeer niet gebruikelijk is cadeaus te

geven maar wel complimenten te

ontvangen waaruit de waardering

blijkt. Een andere zaak is het met

Amerika, waar complimenten gewoon

worden ontvangen met “Thank you”.

Een Amerikaans Nederlandse vind

het waardeloos dat Nederlanders

zich in zoveel bochten wringen het

complimentje te incasseren. Niks “Het

was geen moeite” of “Ik heb het ook

alleen maar in de magnetron gegooid”.

Natuurlijk is het de bedoeling dat een

complimentje positief wordt ontvangen.

Als we daar even vanuit gaan is de

Nationale Complimentendag ook een

leuk initiatief van haar bedenkers.

Wie hoort er nou niet graag dat je er goed

uitziet vandaag. “Van een goed compliment

kan ik twee maanden leven” wordt wel eens

gezegd. Hoezeer het woord ‘compliment’ ook

alle goedheid van de wereld uitstraalt in het

woordenboek; niet alles wat gedrukt staat

is in de praktijk waar. Niet iedereen heeft

het zo hoog wanneer ze gecomplimenteerd

worden. Zo denkt mijn vader dat hij de vo-

rige opdracht verkeerd heeft gedaan als zijn

baas hem complimenteert met zijn huidige

opdracht, kijkt een vriendin van mij direct

bedenkelijk in de spiegel als ik zeg dat haar

haar zo leuk zit en vind ik het niet echt tof als

een eerste klas gangster me komt vertellen

dat hij van mij billen houdt. Kortom, compli-

mentjes kunnen goed zijn bedoeld, maar of

ze ook goed ontvangen worden is nog maar

de vraag.

man, wat z i e jij ergoed u i t !

Vrouwen strooien regelmatig met de zogenaamde ‘solidariteits-complimentjes’, terwijl mannen de voorkeur geven aan ‘aanmoedigings-complimentjes.

10 11

//> vervolggAfgelopen jaar werd deze dag gevierd

op dinsdag 1 maart. Het was daarmee

de bedoeling dat iedereen minstens

drie mensen op straat zou bestrooien

met complimentjes. Doel daar weer van

was dat Nederland wat vriendelijker en

vrolijker naar elkaar zou worden. Toch

heb ik de gevolgen nog niet heel erg

kunnen opmerken. Tevens heb ik zelf

geen één complimentje op die heugende

dag mogen ontvangen… Snif… Kijk,

en daar heb je meteen de duistere kant

van zo’n Nationale Complimentendag te

pakken! Wie zelfs dan geen compliment

krijgt, is echt goed reddeloos verloren. Of

waren er gewoon zo weinig mensen die

actief deelnamen aan deze dag, dat de

hoeveelheid uitgedeelde complimentjes

op 1 maart niets verschilde met een

doorsnee dinsdag? De bedenkers van

de Nationale Complimentendag hebben

ook een pakkende slogan bedacht:

“Momentje voor een Complimentje”. Tja,

misschien dat iedereen om half 3 - het

tijdstip dat iedereen gaar op z’n werk

zit en tóch nog 3,5 uur door moet - een

momentje kan inlassen en je naasten

kan opmonteren met een welgemeend

compliment! Net als “4 uur: Cup-a-

Soup!” De kans is daarmee groot dat

op de échte kantoorkantoren meteen

wedstrijden worden georganiseerd

welke werknemer die dag het leukste

compliment heeft gemaakt.

gezonde complimentjesDe gezondheidsjournaliste (onder

het mom: welk beroep bestaat nou

niet) Catherine Solano schrijft dat een

compliment voedsel voor de ziel is.

Toch vindt ze dat de Nederlander veel

vaker bekritiseert dan waardeert. Dit

komt omdat je je veel sneller aan iets

ergert, dan dat iets leuks je opvalt.

Hierbij gaat ze - docenten, let goed op!

- in op leerkrachten, die vaak vooral de

slechte kanten en resultaten van een

leerling ziet. Catherine moedigt aan om

oog te hebben voor ieders kwaliteiten,

omdat dit een positieve invloed heeft op

de andere persoon en tevens kan deze

persoon dan beter omgaan met een

beetje kritiek. De journaliste zegt dat

leraren die hun leerlingen regelmatig

complimenteren ervoor zorgen dat de

kids zelfverzekerder de toekomst in

gaan. Dus leraren: strooien met die

complimenten, tot jullie er bij neervallen!

Een bedrijf dat heel goed weet

hoe je vrouwen kan inpalmen met

complimentjes is Dove. Iedereen die

de reclame van de Dove-vrouwen wel

eens voorbij heeft zien komen weet wat

ik bedoel. Elke vrouw kan zich met een

van de Dove-vrouwen identifi ceren. De

een heeft grote borsten, de ander kleine,

de ene vrouw is wat ronder en de ander

juist slank. Je hebt een vrouw met een

donkere huid en eentje met een buikje

enzovoort. Dove is van mening iedere

vrouw haar schoonheden heeft en hier

blij mee mag zijn. Natuurlijk weten wij

dat Dove hiermee alleen maar klanten

mee probeert te lokken, maar om dat

nou in de reclame uit te roepen, vindt

het bedrijf waarschijnlijk iets te gortig.

Om toch stiekem maar gewoon blij met

Dove’s complimentjes te zijn roepen

we in koor: “Dankjewel Dove!” Zoals we

volgens de tegelspreuk alles in het leven

moet geven en nemen, moeten we dit

ook doen met complimentjes. Waardeer

en je krijgt meer. Oh en trouwens, ziet er

goed uit hoor!

Marrit en Anouk

//> com’op zegg

Complimentjes zijn net als lachen gezonde sociale opstekers.

Tsja – familie, dat is me toch wat. Ik kwam er laatst achter dat Jan Smit een bekende broer blijkt te hebben: Bart Smit.En ook Ali B. heeft een bekende broer: Oral B. heet ‘ie.

Ik heb weliswaar geen broers, maar ik kwam laatst wel m’n neefje tegen. Daar was ik, op z’n zachtst gezegd, niet blij mee. Mijn neefje is namelijk zo’n ettertje, zo’n klein betwetertje, zo’n kwalletje, zo’n ventje dat je het liefst meteen de prullenbak instampt. Zo

vroeg ik hem eens waar hij woonde. Zijn antwoord: “Naast m’n buren.”Hij zit ook nog in zo’n verschrikkelijke Kermit de (vul hier iets rijmends in)-fase. Zo van “Het is groen en rood… Kermit de Knikker” enzo. Had ‘ie het lef om mij te testen: “Het is groen en het plakt.” Dus ik dacht: niet meespelen: “Kermit de Sticker”. “Nee, fout! Een

neussnotje”. Aargh!Ja, echt een aandoenlijk ventje hoor, dat neefje van mij. … Not. Gelukkig is hij een beetje hardhorend, en denkt daarom dat God

een varken is. Althans, hij heeft het altijd over “Onze lieve beer”.Door die hardhorendheid mankeert er het een en ander aan zijn woordenschat. Zo vroeg ik hem wat hij later wilde worden. “Kwak-

jeszalver,” zo luidde zijn antwoord.Ook heeft hij een nogal verkeerd beeld van het Sinterklaasfeest. Want voor zover ik weet is het niet “Sinterklaas en Zwarte Poot”.Maar goed, zoals ik al zei: hij hoort niet zo goed. Zo hoort hij bijvoorbeeld niet dat hij voortdurend rectaal leegloopt. Combineer dat feit met z’n uiterlijk, en je zou mijn neefje het beste kunnen beschrijven als een klein uitgevallen, uit zijn mond stinkend, Oost- én

West-Indisch dove windhond.Het liefst zou ik het ventje dan ook het land uit willen rossen, maar ja, da’s dierenmishandeling, en daar ben ik tegen.

Dierenmishandeling, dat slaat namelijk als een tang op een varken.Zei ik varken? Kunnen we volgende keer meteen doorgaan over de moeder van m’n neefje…

Arthur

//> com’ix

het raam staat open: familie

12 13

//> contactiviteiten

Geluk en ongeluk

Liefde, verdriet en vriendschap zijn

begrippen die we allemaal wel kennen

en allemaal terug komen in de fi lm

‘Todo sobre mi madre’. De fi lm begint

in Madrid, waar Esteban zijn 17e

verjaardag viert. Dat is het moment

waarop hij zijn moeder vraagt te

vertellen over zijn vader die hij nog nooit

ontmoet heeft. Voordat Manuela daartoe

de kans krijgt slaat het noodlot toe: haar

zoon komt om bij een auto ongeluk.

Manuala besluit naar Barcelona te gaan

om haar ex-man te informeren over

zijn overleden zoon die hij nooit gekend

heeft. Aangekomen in Barcelona komt

ze een oude vriendin tegen die haar

verteld dat haar ex-man is verdwenen.

Samen bezoeken zij de jonge non Rosa,

die hem voor het laatst gezien zou

hebben. Ondertussen maakt Manuela

tijd om een theater te bezoeken. Tijdens

dit bezoek loopt zij de actrice Human

Rojo tegen het lijf van wie Esteban de

handtekening probeerde te krijgen

toen hij verongelukte. Op deze manier

wisselen geluk en ongeluk elkaar in

de fi lm af. Doordat deze afwisseling zo

herkenbaar is wordt de fi lm een stuk

persoonlijker.

Kippenvel

De fi lm ‘Tesis’ zorgt voor

kippenvelmomenten. Als CIW-student

kun je je namelijk gemakkelijk

identifi ceren met hoofdpersonage

Angela, die fi lmstudente is aan de

universiteit van Madrid. Samen met

haar medestudent Chema gaat zij

op zoek is naar gewelddadige fi lms.

Tijdens hun zoektocht komen zij

erachter dat op video is vastgelegd

hoe een medestudente gemarteld

en vermoord is, een zogenoemde

snuff-fi lm. Angela komt er ook achter

dat de fi lm is opgenomen in een

van de ruimtes in het gangstelsel

onder de universiteitsbibliotheek.

Ze gaat op zoektocht uit en ontrafelt

zo verschillende mysteries rond de

verdwijning van haar medestudente en

de makers van de snuff-fi lm.

Zodra Angela zelf het hoofdpersonage

lijkt te worden van een nieuwe snuff-

fi lm voel je de spanning door je

lichaam trekken. Ook de zoektocht

door het gangstelsel onder de

universiteitsbibliotheek doet mij

afvragen of er zich ook zulke ruimtes

onder de Letterenbieb zijn te vinden. Wat

mij betreft is na het zien van deze fi lm

alles mogelijk…

The Spanish Film Day is de eerste

activiteit van dit collegejaar die de

Film- en Symposiumcommissie heeft

georganiseerd, maar zeker niet de

laatste. Ze hebben ondertussen niet

stilgezeten en is er al weer een volgende

activiteit gepland die je in je agenda kunt

zetten! Begin april kun je namelijk kijken

naar de musicalklassieker ‘Singin’ In

The Rain’. Zodra er meer bekend is over

de datum en plaats van de voorstelling

wordt je op de hoogte gebracht.

Marjolein

Dinsdag 20 december jongstleden was

het zo ver, de Activiteiten Commissie van

SV Contact had weer iets leuks op het

programma staan. Geïnspireerd door de

winterse temperaturen en naderende

kerst werden de ijzers uit het vet gehaald

en de skisokken opgedoken uit de kast

om lekker een stukje te gaan schaatsen!

Bij gebrek aan natuurijs verzamelden

tientallen CIW-ers zich die ochtend om

11 uur bij kunstbaan de Vechtsebanen in

het Utrechtse Overvecht.

Na de nodige voorbereiding, zoals het

huren van schaatsen en een lichte

warming-up, kon de ijspret rond half 12

dan echt beginnen. Met enige aarzeling

Heb jij het idee dat er wat verbeterd kan worden aan de opleiding CIW, of heb

je klachten over een cursus die je aan het volgen bent? Wacht dan niet langer

en neem contact op met de Opleidingscommissie! Deze commissie bestaat uit

vier docentleden en vier studentleden en houdt zich bezig met het waarborgen

en verbeteren van de kwaliteit van onze opleiding en daarbij speel jij als stu-

dent een belangrijke rol! Jouw ideeën en opmerkingen over bijvoorbeeld een

cursus, een tentamen of andere onderwijszaken zullen serieus en anoniem

besproken worden.

Ook evalueren wij cursussen aan de hand van de formulieren die je

altijd op het laatste college moet invullen. Je doet dit dus niet voor niets en wij

hopen in de komende tijd dan ook meer openheid te kunnen geven over de

resultaten van deze evaluaties. De vier studentleden van de Opleidingscom-

missie zijn:

Je kan ons altijd persoonlijk benaderen, maar voor meer informatie en con-

tactgegevens kan je surfen naar de site van SV Contact, www.svcontact.nl.

Riëlle

The Spanish Film Day.

de opleidingscommiss ie : wij doen wat met je klachten & ideeën!

leden opleidingscommissie2005-2006:

Bregje Wigersma (3e jrs.)Riëlle Nij Bijvank (2e jrs.)Sarah Gagestein (2e jrs.)Tim Nieuwpoort (1e jrs.)

op glad ijsbegaven onze medestudenten zich

in eerste instantie op het ijs, maar al

snel leek het alsof de noren, kunst-

en ijshockeyschaatsen de afgelopen

maanden nooit waren weggeweest.

Hoewel de meeste zich waagden aan

een rustig rondje met hier en daar een

uitglijer, ontpopte een enkeling zich tot

een ware Jochem Uytdehaage dan wel

Anni Friesinger. De professionele achtjes

en pirouetten bleven uit, maar al met

al vielen de prestaties van onze mede-

CIW’ers op het ijs zeker niet tegen. Laat

die Elfstedentocht maar komen, SV

Contact is er klaar voor!

Carolien

//> com’mer er kwel

14 15

Schrijvend Nederland opgelet: per 1 augustus gelden de nieuwe spellings-regels. De wijze dames en heren van de Nederlandse Taalunie hebben weer een Groen Boekje in elkaar geknutseld, dus de oude kan in de open haard. De makers van het bundeltje zijn laaiend enthousiast. En als we het U-blad mogen geloven staan ook Frank Jansen en Ted Sanders te trappelen om de nieuwe regels in hun hoofd te stampen. Tegen-over deze taalfetisjisten staan een aantal instanties die het groene geval liever door het toilet spoelen. De NOS, Else-vier, Volkskrant en een zooitje schrijvers weigeren de nieuwe spellingsregels te gebruiken. Tussen beide partijen in staat de Nederlandse bevolking die al hele-maal niet weet wat ‘ie ermee aan moet.

Aanhangers van de wijzigingen vinden dat de Nederlandse taal er juist ge-makkelijker op wordt. Zo verdwijnt de vervloekte uitzondering waardoor we tien jaar lang ‘paardebloem’ moesten schrijven. Maar in zijn kielzog neemt deze wijziging een hoop vervelende uit-zonderingen met zich mee. Zo ruilen een aantal woorden van hoofdletter. Tijdper-ken als Middeleeuwen, Pleistoceen en IJstijd raken ‘m kwijt maar bevrijdings-dag krijgt er juist een. Behalve als je een geschiedenisboek schrijft dan mogen alle hoofdletters weer terugkeren. Ook jood krijgt een hoofdletter want anders staat het zo raar naast Palestijn. Blijk-baar moet taal ook politiek correct zijn. Refereer je echter naar het geloof, dan is het met een kleine letter, en voor het gemak geldt deze regel weer niet voor het woord Jodin. Daarnaast verliezen veel woorden hun

koppelteken, zoals wanneer het eerste deel van een samenstelling het tweede nader bepaalt. Daarom zijn we vanaf augustus jongliberaal, populairweten-schappelijk en radicaallinks. Maar wel rechts-extremistisch. Bij benamingen die los geschreven worden wordt het toevoegsel aan het rechterdeel geplakt. Tweede Kamerlid staat niet eens zo gek, maar ooit van een (Albert) Heijn-fi liaal, (Vrij) Nederlandlezer of (Costa) Bravastrand gehoord? Nog meer sa-menstellingen zonder streepje: fullti-medienstverband, multiplechoicetest en worstcasescenario. Handig bij een potje Scrabble maar het is zo onlogisch als wat. Gelukkig kunnen volgens de Taalunie deze woorden om de leesbaar-heid te vergroten ook mét koppelteken geschreven worden. Dus we mogen deze regel eigenlijk helemaal vergeten. Dát zijn nog eens halve maatregelen.

Het Groene Boekje wordt herzien omdat de regering en de Taalunie hebben afge-sproken om elke tien jaar de spelling te updaten. Dus in plaats van de ‘paarde-bloem’ uitzondering na enkele maanden weer overboord te gooien moesten we er een decennium lang mee worstelen. Ook de huidige wijzigingen zijn niet allemaal goed doordacht. De deadline mocht ech-ter niet overschreden worden want het geval lag al bij de drukker. Taal moet im-mers ook verkocht worden. “Al 175.000 exemplaren verkocht!” meldt de display

in de boekhandel. Geen wonder als het werkje in talloze beroepsgroepen als verplichte literatuur wordt beschouwd. De Taalunie had zelfs nog meer verras-singen in petto. De regel dat ‘Frankrijk’ moet worden afgebroken als ‘Fran-krijk’ (hoe verzin je het) is op het laatste mo-ment geschrapt omdat het te onduidelijk zou zijn. “Ach, over tien jaar weer een kans” moeten ze gedacht hebben.

De Taalunie lijkt in hun veranderings-drift louter oogkleppen op te hebben. Wat heb je aan regels als niemand ze begrijpt en er geen straf op staat als ze niet gehanteerd worden? Sterker nog: Is taal geen product van de maatschappij in plaats van een stel omhooggevallen taalwetenschappers? Taalwijzigingen dienen alleen doorgevoerd te worden indien strikt noodzakelijk en horen geen verplicht nummer te zijn. Je bent je ge-hele schoolcarrière bezig een behoorlijk taalgevoel te ontwikkelen en daar moet niet te pas en te onpas mee gerommeld te worden. De Nederlandse taal verbete-ren, prima, maar overdrijven is ook een vak.

Michiel

Voor meer informatie: http://www.on-zetaal.nl/dossier/nieuwespelling.html

NieuweNieuwe Kwelling Kwelling

//> com’mercials

“Beau van Erven Dorens wint “Beau van Erven Dorens wint Loden Leeuw 2005”, kopten Loden Leeuw 2005”, kopten de dagbladen en meldde het de dagbladen en meldde het journaal. “Leuk voor ‘m”, denk journaal. “Leuk voor ‘m”, denk je hoogstwaarschijnlijk bij het je hoogstwaarschijnlijk bij het horen van dit nieuws. Maar in horen van dit nieuws. Maar in tegenstelling tot de Góuden tegenstelling tot de Góuden Leeuw is deze prijs geen be-Leeuw is deze prijs geen be-loning voor goed werk. Van loning voor goed werk. Van Erven Dorens kreeg de onder-Erven Dorens kreeg de onder-scheiding omdat 40 procent scheiding omdat 40 procent van televisiekijkend Nederland van televisiekijkend Nederland hem het afgelopen jaar heeft hem het afgelopen jaar heeft aangewezen als meest irritante aangewezen als meest irritante BN-er in een televisiecommer-BN-er in een televisiecommer-cial. cial.

En dat niet alleen, meneer is bovendien verantwoordelijk voor het meest tenen-krommende reclamespotje van 2005, waarin een lingeriemodel te zien is die met Beau’s stem een multimediapak-ket van Scarlet aan de man probeert te brengen. Het steeds weer terugkerende ‘pling’ liet bij ruim 36 procent van de Nederlanders de nekharen overeind komen. Onze nationale corpsbal werd hierbij op de voet gevolgd door kauw-gomfabrikant Frisk, met haar onsmake-

lijke ‘lange-tepels-reclame’. De positieve tegenhanger van de Loden Leeuw viel in 2005 ten deel aan Planet Internet. Dit bedrijf mocht het gouden beeldje in ont-vangst nemen voor een fi lmpje waarin oudere mensen worstelen met techno-logische innovaties. Vooral het echtpaar dat instructies uit de gebruiksaanwijzing van de computer opvolgt en daarbij de muis van de computer naar de rechter bovenhoek van het beeldscherm brengt, is hilarisch.

Planet Internet had hierna reden voor een feestje, maar de Lóden Leeuw op de schoorsteenmantel is niet iets om vol trots over naar huis te schrijven. Zou je denken. Maar zegt men in medialand niet regelmatig “Even bad publicity is good publicity”, wanneer een goede naam door het slijk wordt gehaald? In het geval van televisiecommercials zou je dat kunnen vertalen naar “any publi-city is good”, want publiciteit, daar gaat het om in de reclamebusiness! Naams-bekendheid verwerven, je product op de kaart zetten en vervolgens goede zaken doen. Zo bekeken is Internetprovider Scarlet in de weken na Beau’s ‘overwin-

ning’ met de neus in de boter gevallen. En het feit dat een groot deel van Neder-land het bijbehorende reclamefi lmpje aanwees als meest irritant, betekent in elk geval dat zij het kénden!

Wanneer publiciteit werkelijk is waar het om draait voor reclamemakers en hun klanten, maakt het waarschijnlijk niet uit of een commercial nu wordt gewaar-deerd of dat men zich er rot aan ergert. Het belangrijkst is dat het fi lmpje in het geheugen blijft hangen, mensen er een mening over hebben en er vervolgens over gekletst wordt in de rij bij de su-permarkt. En wanneer dit niet het geval is, dragen de twee onderscheidingen voor Nederlandse televisiecommercials daar wel aan bij. De Gouden of de Loden Leeuw, beiden zetten je ‘in the picture’. Sterker nog, aangezien de mens van nature een voorkeur heeft voor leedver-maak en ‘elkaar lekker afzeiken’, zal vooral de winnaar van de Loden versie van de reclameprijs over de tong gaan op feestjes, partijen en andere bijeen-komsten. Je kunt je afvragen wie nu werkelijk de winnaar is in reclameland. Planet Internet, die in 2005 de eer had de Gouden Leeuw in ontvangst te nemen, of Beau van Erven Dorens, die maar liefst twee keer met het ‘lood in de schoenen’ het podium mocht betreden voor zijn prijs? Juist ja. Verliezers zijn er in elk geval niet.

Carolien

leeuwverkiezing

Beauisexit..