column Tarzan in de jungle van de sportjournalistiek...2018/10/22  · we coveren, nooit missen we...

1
Tarzan in de jungle van de sportjournalistiek column tephan Keygnaert van Het Laatste Nieuws staat op non-actief. Hij is de chef voetbal die u af en toe ook op deze pagi- na’s terugvindt onder de initialen SK. Ik verbaas u hopelijk niet met de medede- ling dat een groot deel van de sportbe- richtgeving wordt overgenomen van onze zusterkrant Het Laatste Nieuws. Ik ben de laatste die daar moet over klagen, want toen ik nog chef sport was bij deze krant heb ik dat synergieproces in gang gezet, samen met een andere baas die ook alweer is verdwenen. Dat is een beetje inherent aan de media: bazen komen en verdwijnen, cheffen komen en verdwijnen, rubriekleiders voetbal en wielren- nen komen en verdwijnen. Hoofdredacteurs, nóg erger, is zelfs een knelpuntberoep gewor- den. Sportjournalisten niet, die zijn als onkruid en helemaal nu Round Up niet meer mag: wij zijn nooit echt weg, wij komen altijd terug, SK ook. Ik ken er maar één die voor het leven is gebannen terwijl hij verdomd goed kon schrij- ven. Jammer genoeg verzonk dat in het niets bij zijn uitvinderscapaciteiten. Hij fabriceerde bewijsmateriaal om toch maar gelijk te krijgen en dat zadelde onze zusterkrant op met de grootste schadevergoe- ding die ooit in het Belgische perswezen is betaald. Die fabricage gebeurde met de hulp van zijn bazen, wil ik daar toch even bij ver- melden. Ik zat ooit twee jaar op de sportredactie van een populaire krant als een opiniemaker/meer- waardeschrijver voor hun zusterkrant die een kwaliteitskrant was. Dat was Het Nieuwsblad-De Standaard. Toen ik daar arriveerde, vond ik die nieuwsjournalis- tiek minderwaardig. Tegen de tijd dat ik daar wegging, had ik een grenzeloos respect voor de continue evenwichtsoefeningen van mijn colle- ga’s, stuk voor stuk aardige gasten die heel hard werkten, in veel moeilijkere omstandigheden dan ik en die verdomd goed hun stiel beheers- ten. Probeer maar eens alle nieuws eerst te heb- ben – voor wat dat nieuws waard is, maar dat is een andere discussie – en tegelijk aan journalis- tiek te doen volgens het boekje: kritisch, onaf- hankelijk, en al het andere dat ze doceren in de bachelor- en masteropleidingen ‘journalistiek’. Sportjournalistiek is een lastige in deze regio, waarin in elk medium twee machtsblokken tegenover elkaar staan en de sportberichtge- ving een marketingtool is. Wie in een populaire krant op de sportredac- tie terechtkomt, verwezenlijkt zijn of haar droom, maar wordt ook meteen van zijn wolk gehaald: We Missen Geen Nieuws, niet over onze ploeg die we volgen, niet over de sport die we coveren, nooit missen we nieuws. Of we krij- S gen ’s ochtends tussen zeven en acht telefoon van de chef sport met de vraag: hoe komt het dat wij dat niet hebben? Jawel, ook op de politieke redactie gaan die telefoons en verwijten heen en weer, maar er is een wezenlijk verschil. Een politicus steekt zijn/haar broek af om in een krant te staan, een voetballer niet. Die kiest zijn medium uit, die kiest uit wie hij vertrouwt en aan wie hij zijn boodschap meegeeft. Hetzelfde voor de clubleiders, die je zou kun- nen vergelijken met de partijvoorzitters: ook zij hebben geen behoefte aan communicatie tenzij het hen goed uitkomt. Partijvoorzitters daaren- tegen willen altijd en overal in de krant. Overigens, wat u niet weet: alle interviews in het voetbal worden van naald tot draad nagele- zen en desgevallend aangepast door de club/speler, ook al is het een juiste weergave van het gesprek dat op band staat. Er is nog een groot verschil: de kennis van het lezerspubliek is nergens groter dan op de sportbladzijden. Vertel geen onzin over het middenveld van Anderlecht of je krijgt emmers kritiek via gewone en sociale media. Schrijf dat windmolens alle kerncentrales kunnen vervan- gen en je krijgt applaus, behalve van die drie die de energieproblematiek echt kennen en je terecht voor gek verkla- ren. Voetbaljournalistiek staat dichter bij de jun- gle dan bij een Scandinavisch geor- dende maatschappij. Zwaarbewapend in de jungle worden afgezet met de opdracht ‘niks missen’, ga er maar eens aanstaan. Wanneer moet je de machete gebruiken, wanneer niet? Wanneer schieten, wanneer niet? Wanneer onderhandelen, wan- neer niet? Sommige collega’s zijn te ver gegaan in hun obsessie om Tarzan te zijn. Ze werkten ook mij soms op de zenuwen met hun eeuwige lijntjes richting trainers, spelers en makelaars. Ik wil hen niet vrijpleiten, niet begraven en ik vraag ook niet om begrip. Ik probeer alleen uit te leg- gen hoe die wereld functioneert. Ik ken de journalisten die hun bevriende trainers en spelers altijd en overal prijzen, en nieuws in ruil krijgen. Die statistieken hebben vervalst opdat de speler bij contractonderhan- delingen een poot meer zou hebben om op te staan. Die voor een bevriend clubmanager een verjaardagsfeestje organiseerden, in de gebou- wen van het eigen medium nog wel, in aanwe- zigheid van twee van de meest kritische journa- listen die over sport schrijven/spreken. Dat was allemaal normvervaging, soms in het kwa- draat, maar dat heb ik de betrokkenen ook met- een gezegd. Tja, die makelaars. Die zijn nu collectief de kop van Jut, halve moordenaars die met pek en veren moeten worden verjaagd uit de sport, inclusief de journalisten die er een te nauw contact mee onderhielden. De laatsten die daarover moeten klagen zijn de voetbalclubs, want zij hebben de jungle mee in stand gehou- den. Clubleiders nemen hun telefoon niet meer op voor journalisten, telefoonnummers van spelers worden niet meer doorgegeven, trainin- Probeer maar eens alle nieuws eerst te hebben en tegelijk aan journalistiek te doen volgens het boekje: kritisch en onaankelijk gen zijn gesloten, persmomenten worden tot het minimum beperkt. De clubs hebben de journalisten in de armen gedreven van de makelaars, de enige bron de laatste jaren om nieuws te vergaren. Geen wonder dat die kon- den manipuleren. Geen wonder dat op vraag van die ene makelaar die in de bak zit een onnozelheid als de klassering van assists al eens werd vervalst. Marc Coucke geeft uitleg aan de verzamelde pers. Voor journalisten wordt het steeds moei- lijker om clubleiders rechtstreeks te spreken. © BELGA

Transcript of column Tarzan in de jungle van de sportjournalistiek...2018/10/22  · we coveren, nooit missen we...

Page 1: column Tarzan in de jungle van de sportjournalistiek...2018/10/22  · we coveren, nooit missen we nieuws. Of we krij-S Engvall. En of die laatste onder de indruk was van de sfeer

DeMorgen.MAANDAG 22/10/201824DM.sport

Hans VandewegheSportjournalist@hansvdw

Tarzan in de jungle van de sportjournalistiekcolumn

tephan Keygnaert van Het LaatsteNieuws staat op non-actief. Hij is de chefvoetbal die u af en toe ook op deze pagi-na’s terugvindt onder de initialen SK. Ikverbaas u hopelijk niet met de medede-ling dat een groot deel van de sportbe-richtgeving wordt overgenomen van

onze zusterkrant Het Laatste Nieuws. Ik ben delaatste die daar moet over klagen, want toen iknog chef sport was bij deze krant heb ik datsynergieproces in gang gezet, samen met eenandere baas die ook alweer is verdwenen.

Dat is een beetje inherent aan de media:bazen komen en verdwijnen, cheffen komen enverdwijnen, rubriekleiders voetbal en wielren-nen komen en verdwijnen. Hoofdredacteurs,nóg erger, is zelfs een knelpuntberoep gewor-den. Sportjournalisten niet, die zijn als onkruiden helemaal nu Round Up niet meer mag: wijzijn nooit echt weg, wij komen altijd terug, SKook.

Ik ken er maar één die voor het leven isgebannen terwijl hij verdomd goed kon schrij-ven. Jammer genoeg verzonk dat in het niets bijzijn uitvinderscapaciteiten. Hij fabriceerdebewijsmateriaal om toch maar gelijk te krijgenen dat zadelde onze zusterkrant op met degrootste schadevergoe-ding die ooit in hetBelgische perswezen isbetaald. Die fabricagegebeurde met de hulpvan zijn bazen, wil ikdaar toch even bij ver-melden.

Ik zat ooit twee jaarop de sportredactie vaneen populaire krant alseen opiniemaker/meer-waardeschrijver voorhun zusterkrant die een kwaliteitskrant was.Dat was Het Nieuwsblad-De Standaard. Toen ikdaar arriveerde, vond ik die nieuwsjournalis-tiek minderwaardig. Tegen de tijd dat ik daarwegging, had ik een grenzeloos respect voor decontinue evenwichtsoefeningen van mijn colle-ga’s, stuk voor stuk aardige gasten die heel hardwerkten, in veel moeilijkere omstandighedendan ik en die verdomd goed hun stiel beheers-ten.

Probeer maar eens alle nieuws eerst te heb-ben – voor wat dat nieuws waard is, maar dat iseen andere discussie – en tegelijk aan journalis-tiek te doen volgens het boekje: kritisch, onaf-hankelijk, en al het andere dat ze doceren in debachelor- en masteropleidingen ‘journalistiek’.Sportjournalistiek is een lastige in deze regio,waarin in elk medium twee machtsblokkentegenover elkaar staan en de sportberichtge-ving een marketingtool is.

Wie in een populaire krant op de sportredac-tie terechtkomt, verwezenlijkt zijn of haardroom, maar wordt ook meteen van zijn wolkgehaald: We Missen Geen Nieuws, niet overonze ploeg die we volgen, niet over de sport diewe coveren, nooit missen we nieuws. Of we krij-

S

Engvall. En of die laatste onderde indruk was van de sfeer inhet AFAS-stadion.

“De voorbije wedstrijdenwaren al impressionant, maardit was echt ongelooflijk”, ver-telde de Zweed. “Als speler voelje de sfeer in het stadion. Wespeelden voor 15.000 fans, maarhet voelde alsof er 25.000 men-sen in de tribunes zaten. Eenechte twaalfde man. Voor elkgewonnen duel juichen ze, alswe scoren overvalt me altijd het-zelfde gevoel: ‘wauw’. We gaandoor een moeilijke periode,maar samen staan we sterk.”

Geantwoord op het veld“Het was een front. De steun vande fans staat voor de eenheid en

het plan dat de hele club heeft”,zei linksachter Bijker. “Dat merkje als speler.”

Onur Kaya, almaar meer inzijn sas bij KVM, pikte in. “Inzo’n sfeer is het bijna alsof wemet een 1-0-voorsprong begon-

nen aan de wedstrijd. Onze situ-atie is nog altijd onduidelijk,maar we hebben geantwoordop het veld. We gaan deze lijnproberen doortrekken.”

En daar kon Seth De Witte,bezig aan zijn negende seizoenbij Malinwa, alleen maar meeakkoord gaan. “De afgelopenweken waren moeilijk. Als jedan overtuigend 3-0 kan win-nen van Beerschot... Eén woord:fantastisch.

“De supporters staan als eenblok achter de club en het team.Als speler is dat bijzonder intensom mee te maken. Daarvoorword je voetballer. Of ik eenboodschap heb voor de suppor-ters? Bedankt, de onvoorwaar-delijke steun doet deugd.” (ABD)

◃ Ondanks de onzekerheid daagden de supporters van KV Mechelen in groten getale op. © PHOTO NEWS

Na het schandaal: feest en koppositie voor Malinwa

gen ’s ochtends tussen zeven en acht telefoonvan de chef sport met de vraag: hoe komt hetdat wij dat niet hebben?

Jawel, ook op de politieke redactie gaan dietelefoons en verwijten heen en weer, maar er iseen wezenlijk verschil. Een politicus steektzijn/haar broek af om in een krant te staan, eenvoetballer niet. Die kiest zijn medium uit, diekiest uit wie hij vertrouwt en aan wie hij zijnboodschap meegeeft.

Hetzelfde voor de clubleiders, die je zou kun-nen vergelijken met de partijvoorzitters: ook zijhebben geen behoefte aan communicatie tenzijhet hen goed uitkomt. Partijvoorzitters daaren-tegen willen altijd en overal in de krant.Overigens, wat u niet weet: alle interviews inhet voetbal worden van naald tot draad nagele-zen en desgevallend aangepast door declub/speler, ook al is het een juiste weergavevan het gesprek dat op band staat.

Er is nog een groot verschil: de kennis vanhet lezerspubliek is nergens groter dan op desportbladzijden. Vertel geen onzin over hetmiddenveld van Anderlecht of je krijgt emmerskritiek via gewone en sociale media. Schrijf datwindmolens alle kerncentrales kunnen vervan-gen en je krijgt applaus, behalve van die drie die

de energieproblematiekecht kennen en jeterecht voor gek verkla-ren.

Voetbaljournalistiekstaat dichter bij de jun-gle dan bij eenScandinavisch geor-dende maatschappij.Zwaarbewapend in dejungle worden afgezetmet de opdracht ‘niksmissen’, ga er maar

eens aanstaan. Wanneer moet je de machetegebruiken, wanneer niet? Wanneer schieten,wanneer niet? Wanneer onderhandelen, wan-neer niet?

Sommige collega’s zijn te ver gegaan in hunobsessie om Tarzan te zijn. Ze werkten ook mijsoms op de zenuwen met hun eeuwige lijntjesrichting trainers, spelers en makelaars. Ik wilhen niet vrijpleiten, niet begraven en ik vraagook niet om begrip. Ik probeer alleen uit te leg-gen hoe die wereld functioneert.

Ik ken de journalisten die hun bevriendetrainers en spelers altijd en overal prijzen, ennieuws in ruil krijgen. Die statistieken hebbenvervalst opdat de speler bij contractonderhan-delingen een poot meer zou hebben om op testaan. Die voor een bevriend clubmanager eenverjaardagsfeestje organiseerden, in de gebou-wen van het eigen medium nog wel, in aanwe-zigheid van twee van de meest kritische journa-listen die over sport schrijven/spreken. Dat wasallemaal normvervaging, soms in het kwa-draat, maar dat heb ik de betrokkenen ook met-een gezegd.

Tja, die makelaars. Die zijn nu collectief dekop van Jut, halve moordenaars die met pek en

veren moeten worden verjaagd uit de sport,inclusief de journalisten die er een te nauwcontact mee onderhielden. De laatsten diedaarover moeten klagen zijn de voetbalclubs,want zij hebben de jungle mee in stand gehou-den.

Clubleiders nemen hun telefoon niet meerop voor journalisten, telefoonnummers vanspelers worden niet meer doorgegeven, trainin-

Probeer maar eens alle nieuws eerst te hebben en tegelijk aan journalistiek te doen volgens het boekje:

kritisch en onafhankelijk

gen zijn gesloten, persmomenten worden tothet minimum beperkt. De clubs hebben dejournalisten in de armen gedreven van demakelaars, de enige bron de laatste jaren omnieuws te vergaren. Geen wonder dat die kon-den manipuleren. Geen wonder dat op vraagvan die ene makelaar die in de bak zit eenonnozelheid als de klassering van assists aleens werd vervalst.

◃ MarcCoucke geeftuitleg aan deverzameldepers. Voorjournalistenwordt hetsteeds moei-lijker omclubleidersrechtstreekste spreken.© BELGA

‘De supportersstaan als een blok

achter de club. Als speler is dat

bijzonder intensom mee te maken’

SETH DE WITTE

KV Mechelen 3

Beerschot-W. 0

Het is niet alleen kommer enkwel in Mechelen. Malinwawon de topper tegenBeerschot Wilrijk met 3-0.Een statement na de heisavan de voorbije weken.

De malaise rond het match-fixingschandaal was even ver-geten. De supporters vierdenweer feest Achter de Kazerne.KV Mechelen zette titelconcur-rent Beerschot Wilrijk enigszinsverrassend makkelijk opzij met3-0. De doelpuntenmakers vandienst waren Storm, Togui en