Colson #16

30
10.G Colson

Transcript of Colson #16

Page 1: Colson #16

10.G Colson

Page 2: Colson #16

Wanneer ik huis kom van mijn college, hoor ik iemand schreeuwen. Het blijkt, dat het Silvana is die een of ander spel speel.

Cody* & Silvana

Page 3: Colson #16

Wanneer ze me al ziet, trekt ze zich beschaamd terug. “Haha, je was al goed bezig zo te horen.” grinnik ik. Silvana legt al haar spelconsole terug en gaat naast mij zitten. “Ik had die soldaten bijna vermoord.”

Page 4: Colson #16

“Binnen in je ben je nog kinds.” grijns ik. Snel trek ik Silvana op mijn schoot. “Morgen hebben we examens en moeten we dan hier weg. Waar gaan we dan naartoe?” Heel diep denk ik na. Alle huizen van tegenwoordig zijn duur. Opeens heb ik een idee. “We gaan bij mijn ouders wonen. Als stamhouder moet ik het hoofdhuis laten bestaan.”

Page 5: Colson #16

“Hmm… oké.” gaat Silvana akkoord, “waar we wonen maakt me niet uit. Als we ergens wonen!” Vol blijheid vliegen er weer in.

Page 6: Colson #16

Zo zijn we beetje bij beetje verder gegaan, tot we op ons moment klaarkomen. “Hm, hm.” geniet ik.

Page 7: Colson #16

“Het is nu al laat. Gaan we niet aan ons bedje?” Silvana streelt mijn wang en kijkt me liefdesvol aan. “Hoe laat is het dan?” Ik grommel in mijn kleren, op zoek naar mijn horloge. Half elf ‘s avonds. “Ik ga al naar mijn bed, ik ben al moe.” besluit ik, trek mijn ondergoed terug aan en ga naar de slaapkamer.

Page 8: Colson #16

Even later kruipt Silvana ook dicht bij mij in bed. “Welterusten.” fluistert ze zachtjes. “Welterusten.” Ik doe mijn ogen dicht en vertrek naar dromenland.

Page 9: Colson #16

De volgende ochtend is het eindelijk zover. De laatste dag op de campus, de laatste dag dat we hier zijn, onze laatste examen. “Ben je er klaar voor?” Ik sla mijn arm om Silvana haar nek heen en geeft haar kleine zoentjes. “Ik ben zenuwachtig.” Ik voel haar hand – die op mijn schouder ligt – trillen. “Maak je niet ongerust. Het komt in orde.” sust ik haar.

Page 10: Colson #16

We maken ‘s morgens om zeven uur klaar om naar onze examen te gaan. Drie uur later komen we met big smiles terug. Niet vergeten: ook met goede punten en beurzen. Gemiddeld sta ik 9,7 en Silvana staat op 9.Dit betekent: AFSTUDEERTIME!

Page 11: Colson #16

We keren snel terug naar onze thuisbuurt. Veel zin in een afstudeerfeestje hebben we niet en kunnen toch niet wachten tot we terug thuis zijn. Bye campus, hello home!

Page 12: Colson #16

Vol blijheid, toch met zenuwen komen we het huis binnen. “Zou er iemand thuis zijn?” vraagt Silvana nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op. Op het moment dat we geluiden in het huis horen, is de antwoord snel beantwoord…

Page 13: Colson #16

Dan komen er twee mensen in ons zicht. “Ma! Pa!” roep ik enthousiast en vliegt snel in de armen van mijn vader, terwijl mijn mama kussen geeft aan Silvana.

Page 14: Colson #16

Na een gezellige babbel met mijn ouders, leiden ze ons rond in het nieuwe huis. Een eigen slaapkamer krijgen we ook en dat hebben we direct gebruik van gemaakt.

Page 15: Colson #16

Silvana is snel vertrokken naar haar werk als breakdancer in de carrière Dansen. Ondertussen werkt vader aan zijn auto.

Page 16: Colson #16

De grote dag…

Silvana staat met zenuwen in haar lijf voor de spiegel, terwijl moeder haar kalm houdt. “Het komt allemaal in orde. Het is zeer normaal, dat je zenuwen hebt.” zegt moeder. Silvana haalt haar schouders op.

Page 17: Colson #16

Klokslag acht uur, tijd om naar het altaar te gaan. Terwijl haar hart hard bonst in haar keel, loopt ze langzaam naar beneden richting de tuin. Ze komt buiten en ziet daar alles staan: kaarsen…

Page 18: Colson #16

Een trouwboog waar haar bruidegom – ik dus – onder staat. “Cody? Zo’n huwelijk heb ik niet verwacht.” glimlacht ze. “We kunnen trouwen, zonder pottenkijkers. Buiten mijn ouders dan.”

Page 19: Colson #16

“Kom dan bij mij staan, als je durft tenminste.” daag ik haar uit. Silvana begint te lachen. “Natuurlijk durf ik dat.” In snelle looppassen loopt ze naar de trouwboog, dicht bij mij.

Page 20: Colson #16

If I should stay And I will always love youI would only be in your way I will always love youSo I'll go, but I know You, my darling you. HmmI'll think of you every step of the way

Page 21: Colson #16

Bittersweet memories And I will always love youthat is all I'm taking with me I will always love youSo, goodbye. Please, don't cryWe both know I'm not what you, you need

Page 22: Colson #16

I hope life treats you kind And I will always love youAnd I hope you have all you've dreamed of I will always love youAnd I wish to you, joy and happiness I will always love youBut above all this, I wish you love I will always love you

I will always love youI, I will always love you

Page 23: Colson #16

You, darling, I love youOoh, I'll always, I'll always love you

Page 24: Colson #16

Na zoveel tijden heb ik mijn liefde voor Amalia uiteindelijk bekend… Sindsdien zijn we samen een koppel gevormd en ik voel… ik voel dat wij twee precies ‘ying en yang’ zijn, dat krijg je nooit uiteen.

Gwendolyn

Page 25: Colson #16

“Ik heb een idee!” zegt Amalia en pakt ineens onze sportzakken. Ik kijk haar raar aan. “Wat gaan we doen?” Amalia kijkt me aan met een big smile op haar gezicht. “We gaan lekker sporten.”

Page 26: Colson #16

Na tien minuten lopen naar de ‘Academische Sportschool’, zijn we direct begonnen met sporten. Amalia gebruikt een fitnesstoestel, ik een loopband.

Page 27: Colson #16

Alles verloopt goed, tot ik opeens val op de loopband. Naast mijn zijde hoor ik Amalia lachen.Grappig hoor…

Page 28: Colson #16

Na een tijdje sporten… hebben we uiterst zin om zich te relaxeren in een bubbelbad.

Page 29: Colson #16

Tja… wat je relaxeren ook noemt.

Page 30: Colson #16

10.G Colson