HTC

Jubileumuitgave

Havelter Tennis Club

Jubileum

HTC1932 - 2012

Allemachtig prachtig

De Havelter Tennis Club viert dit jaar een jubileum: de club bestaat tachtig jaar. Hoewel het lustrum geen kroonjaar betreft (25-50-75-100 jaar, enz.) is het wel een mooi moment er uitgebreid en feestelijk bij stil te staan. Enerzijds door middel van de uitgave van een lustrumclubblad, anderzijds door de viering te laten samenvallen met onze barbecue-avond, Vorig jaar sloten we het eerste seizoen op het vernieuwde tenniscomplex af met zo’n culinair festijn in samenwerking met sponsor restaurant De Linthorst. Een vervolg kan natuurlijk niet uitblijven. En dat alles onder het motto: tachtig: allemachtig prachtig. (Wij zullen u - om de lees-, kijk- en eetlust niet te bederven - het plat Utregs, behorend bij deze kreet, besparen).

Wat kunt u verwachten in dit clubblad? Een woordje van onze voorzitter Hans Dijkerman; een beschrijving van de geschiedenis van HTC, op 1 mei 1932

onder naam ‘Doe je best’ gestart; wat gebeurde er nog meer in 1932?; een fotoquiz; oude foto’s en ander illustratiemateriaal; een galerij(tje) van ereleden; het programma van de feest-/spelletjes-/demonstratie-/bbq-avond; en onder de verzamelkop ‘Wist u dat?... ‘ herinneringen, opgetekend uit de Bakchand-clubbladen, uit notulen van vergaderingen, via mondelinge overlevering of andersoortige nieuwsbronnen.

Gerard Veerkamp stelde HTC 1932-2012 samen, Alje Zandt zorgde voor de vormgeving, terwijl Kees Vingerhoets het grootste deel van het beeldmateriaal aanleverde.

Tot besluit laat voorzitter Hans Dijkerman vanuit zijn werkplek in het verre Rusland weten, dat hij helaas verhinderd is op de feestavond op zaterdag 29 september te verschijnen. Dat weerhoudt hem er niet van te zeggen, dat hij het een grote eer vindt voorzitter van HTC te mogen zijn. In die hoedanigheid en als tennisvriend wenst hij allen een fantastisch feest toe en dankt iedereen die aan de viering van dit jubleum hun steentje hebben bijgedragen.

wat kunt u verwachten in dit clubblad?

80

De Havelter Tennis Club bestaat tachtig jaar, bijna een “eeuw”igheid. Fantastisch dat zo’n relatief kleine dorpsclub zo’n lange geschiedenis heeft opgebouwd. En geschiedenis is er te over. Dit jubileumblad staat er vol van.

Is er in die tachtig jaar iets veranderd? Ja, er is veel veranderd, maar eigenlijk ook weer niet: we hebben nog steeds een racket in onze hand, we enkelen en dubbelen, we slaan heel soms een wereldbal, maar al te vaak is de baan weer net te klein en het net ietsje te hoog. We spelen voor het plezier of spelen wedstrijden en vaak gaat dat nog samen ook, we proberen te winnen maar verliezen net zo vaak. Maar bovenal, we vinden het leuk om met gelijkgestemden onze sport te beoefenen en na afloop gezamenlijk wat te drinken en bij te kletsen. Zo is het altijd geweest en zo moet het in mijn ogen ook altijd blijven. Dat is simpelweg de kracht van onze vereniging.

Veranderd is er ook veel: van beton en tegels, via gravel naar kunststofbanen. Van houten rackets met bespanning van kattendarmen naar hi-tech carbon fiber frames en supersonische snaren. Van een elitaire sport naar een sport voor iedereen. Veel veranderingen ten goede, noem het vooruitgang. Nieuwe sporten hebben hun intrede gedaan of zijn toegankelijk geworden voor velen. Dat heeft tot concurrentie geleid, maar desondanks heeft het onze vereniging nooit in gevaar gebracht en dat geeft veel vertrouwen voor de toekomst. Maar ook een kritische noot: onze samenleving wordt minder sociaal. En dat heeft z’n weerslag op het leven van alle dag inclusief onze vrije tijd. We hebben minder tijd en dat kan een negatief effect hebben op een club als de onze, die drijft op een grote mate van bereidwilligheid om van tijd tot tijd de handen uit de mouwen te steken. Een vereniging moet gedragen worden door alle leden en dat betekent naast heel veel tennis en bijbehorend plezier ook de ‘offers’ in vrije tijd.

Om positief te eindigen: dit is in het verleden altijd nog goed gekomen en ik reken erop dat HTC in de toekomst in dat opzicht op uw steun kan blijven rekenen. “Op naar de 100!’’

Hans Dijkerman, voorzitter.

De kracht van onze clubvan de

voorzitter

vereniging gedragendoor alle leden

• De jeugdcommissie in 1996 in het clubblad de jonge HTC-tennissers streng opvoedkundig toesprak? Zo kregen ze aan het begin van het seizoen te verstaan, dat, ook als je niet in het hoogste team speelt, plezier in tennis voor alle kinderen even belangrijk is. En ‘om een goed winnaar te zijn is het zeer belangrijk een heel goed verliezer te zijn’...• Herman Peereboom eens vanwege ‘onbetamelijke’ kledij door een gruwende voorzitter Johan Jonkers van de baan is gestuurd? Herman verscheen in een rood T-shirt, wat in het witte-tenniskleding-tijdperk absoluut not done was op het Havelter complex. Herman en enige andere tennismaatjes tartten enkele dagen later het bestuur door met z’n allen in kleurrijke kleding de baan op te gaan. Hoe dat afliep weet een beetje ingevoerde HTC’er: Herman en Johan zijn beiden nog steeds lid...• Er eind jaren 90 een supporter op zondag voortijdig het park verliet om reden dat er vooral door de heren maar ook door de dames taal gebezigd werd die zijns inziens niet thuishoort op een tenniscomplex? En vooral niet op zondag! Zo schreef hij in het clubblad...

• Dat die anonieme supporter prompt in het volgende clubblad van repliek werd gediend? Met als conclusie: ‘Hou alsjeblieft op met zulk gezwam!’ Hij was ‘een supporter van niks’, die als

dringend slotadvies meekreeg: ‘blijf voortaan lekker in je tuintje zitten’...• Er voorheen een Kookwekkertoernooi werd gespeeld (alleen voor dames) waarbij na afloop alle deelneemsters een gulden van het inschrijfgeld terugkregen? Dat was te danken aan het supereconomische vermogen van de organisatrices Erna Romp, Renske Hiemstra en Henny Crouse...• Kees Vingerhoets ruim 10 jaar terug na afloop van de competitie publiekelijk smeekte om voortaan een medisch team van de allerbeste specialisten aan zijn zondagse mixed-team toe te voegen? Die dan handenvol werk heeft aan rug- en achillespeesklachten, tennisarmen, tennisrijken, nekken en hoofden. Met psychische ondersteuning tegen linkshandigen, hoge ballen en ander ongerief. Die hartenkreet kan hij anno 2012 zo weer uiten...• Zo’n jaar of tien terug er veel animo leek om met touringcar en chauffeur Rinze Kloosterman op de bok naar Roland Garros in Parijs te gaan? Zo’n dertig liefhebbers zeiden belangstelling te hebben. Toen puntje bij paaltje kwam bleken er aanzienlijk minder tennistoeristen bereid Roland Garros met een bezoekje te vereren. Met als gevolg dat de HTC-reis niet doorging...

blijf voortaan lekkerin je tuintje zitten

Wist u dat...

‘Doe je best’. Met die aanmoedigingskreet en onder die naam werd op 1 mei 1932, nu 80 jaar geleden, een tennisvereniging in Havelte opgericht. Letterlijk in de ‘achtertuin’ van het voormalige gemeentehuis aan de Raadhuislaan sloegen de Havelter tennispioniers hun balletjes. Het was geen toeval, dat juist daar een tennisveld verscheen. Op een echt grasveld, de ondergrond die op Wimbledon, het toernooi der toernooien, nog immer de speelgrond vormt, dat burgemeester Eggink speciaal vlak bij zijn werk en woning had laten aanleggen.

Eggink had in voormalig Nederlands-Indië kennis gemaakt met het spel van racket en bal en bleef ook in Havelte een hartstochtelijk liefhebber. En in zijn naaste (werk)omgeving trok hij meer mensen over de streep, onder wie mevrouw Waterbolk, de echtgenote van Egginks gemeentesecretaris. Zij en enkele anderen besloten een vereniging op te richten: ‘Doe je best’, waarvan de naam later in Havelter Tennis Club werd omgezet.

Het tennispark aan de Havelter Schapendrift/Binnenesweg wordt bouwrijp gemaakt

kennis gemaakt met het spel van racket en bal

Doe je best!En hoe verder?

Kort voor de Tweede Wereldoorlog werd de grasbaan een betonbaan. In 1942 kreeg ‘Doe je best’ de grond in erfpacht van de gemeente Havelte om een tennisbaan te kunnen exploiteren ‘ter bevordering van de lichamelijke oefening’. Het was toen overigens niet een vereniging zoals wij die nu voor ogen hebben. Zo’n twintig tot dertig mensen brachten de tijd recreatief op de baan door. Er was geen kantine of kleedruimte. Wanneer je je toegang tot het ‘tenniscomplex’ wilde verschaffen, pakte je de sleutel van een muurtje in de tuin van de familie Waterbolk, die vlak bij het gemeentehuis woonde. ,,Het was een echte hobbyclub’’, herinnert Anneke Jonkers zich. Zij kan het weten, want als 14-jarig meisje zette ze, nu bijna 60 jaar geleden, als Anneke Janssen haar eerste schreden op het tennispad, om er niet meer vanaf te raken. Er was geen sprake van competitie, de club was nog geen lid van de tennisbond. Dat kwam pas veel later. De club groeide wel, tot zo’n 70 leden in het begin van de jaren ‘70. En groeide daar bij het gemeentehuis ook uit haar voegen. Reden voor het toenmalige bestuur met de gemeente om de tafel te gaan zitten teneinde elders een grotere accommodatie te realiseren. En om geld van de gemeente voor aanleg en onderhoud zien los te peuteren. Voorzitter Johan Jonkers en zijn medebestuursleden gebruikten tevergeefs een argument als ‘jullie betalen wel alles voor het voetballen, maar voor de tennisclub gelden kennelijk andere maatstaven’. Uiteindelijk was het

Burgemeester Hensens - niet in ambtskostuum, maar in tenniskledij- en mevrouw Waterbolk staan klaar om het tenniscomplex aan de Havelter Schapendrift/Binnenesweg op sportieve wijze te openen (Foto Historische Vereniging Havelte).

gemeentebestuur bereid het onderhoud rondom het beoogde complex aan de Havelter Schapendrift voor zijn rekening te nemen. Waar in eerste instantie gedacht werd aan twee of zelfs drie banen besloot de club de firma Perfect in 1972 vier tennisbanen te laten ‘bouwen’. Banen niet van gras, niet van beton maar met gravel als ondergrond. Mevrouw Waterbolk, jarenlang de drijvende kracht van ‘de tennis’, opende 40 jaar geleden (ook een jubileum) op 14 oktober 1972 het complex. Onder het toeziend oog van onder andere burgemeester Hensens, die ook officiële handelingen verrichtte. Bij die gelegenheid zou je hem met ambtsketen ter plekke verwachten, maar Hensens had een andere taak: hij verscheen in sportkledij, want hij wilde tennissend zijn sportieve bijdrage aan de officiële opening geven. In 1991 kreeg het complex er een vijfde baan bij, een kunstgrasveld. Die uitbreiding was nodig omdat de club almaar groeide. Het ledenaantal bereikte een recordhoogte van zo’n 325 leden. ‘Naar men zegt’ was HTC de grootste sportclub van Havelte, groter dan de voetbalclub. Of dat werkelijk zo was, is niet exact te achterhalen. Die befaamde ‘men’ zou wel eens in tenniskringen gezocht moeten worden. In elk geval was HTC er knap wijs mee en ging het bestuur onverdroten door voor ‘goud’. Zo besloot de voorzitter zijn jaarverslag in 1993 met de wens: ‘Moge de HTC groeien en bloeien!...

Veel volk op de been bij de opening van het nieuwe clubhuis in 1979. De HTC’ers kijken omhoog naar de gevolgen van een ‘plechtige’ openingshandeling. Burgemeester Hensens, de bestuursleden Gretha Heemstra en Joke Jansen en Baan Rijnsburger trekken - de een echt, de ander symbolisch - aan een touw, waardoor de vlag in top gaat. (Foto Historische Vereniging Havelte).

In elk geval zocht de club naar meer mogelijkheden om aan de grote vraag naar speelmogelijkheden in Havelte en omgeving (Uffelte, Darp) te voldoen. Langer spelen was een mogelijkheid en die werd gevonden in de installatie van lichtmasten. Dat had nog knap wat voeten in de aarde. In 1992 presenteerde het bestuur hierover een discussiestuk. Het zou nog drie jaar duren voordat de lampen hun werk voor het eerst deden. Met name de buren rond het park lagen dwars. Die zagen die stoot kunstlicht - het waren zeker geen gloeilampjes - totaal niet zitten. Ondanks het feit dat de vergunningen allemaal rond waren, trachtte een omwoner via de rechter een bouwstop af te dwingen. Met als gevolg dat de leden en andere genodigden twee dagen vóór de officiële ingebruikneming door de burgemeester van het HTC-bestuur een brief in de bus kregen, dat het festijn op 18 mei geen doorgang kon vinden. Pas in september floepten de lampen echt aan.

Het jaartal waarin deze damesteams kampioen werden konden we niet meer achterhalen, wel een afbeelding van de krantenfoto. Links een dameskampioensploeg met Auk Formsma, Mettha v.d. Laan, Fenny Martens en Lieke Janmaat (Fried Huisinga ontbreekt op de foto). Op de rechter foto staand Roelie Schurink, Tinie Kuik, Geertje Smit, zittend Dinie Eggens en Ineke Trinks.

Andere pech ondervonden de leden in 1984. Het clubhuis, toentertijd een houten gebouw, ging door een brand verloren. Oorzaak: waarschijnlijk een tosti-apparaat, dat iemand vergeten was uit te zetten. Op 12 juli sloegen de vlammen uit de kantine, iets waarvan Roelof Kassies, indertijd geen tennislid, maar wel al brandweerman, geen weet had. Hij verbleef met vakantie op Texel (en werd niet eens naar huis teruggeroepen).

De club werd geholpen door de leiding van de Johannes Post kazerne, die een noodvoorziening ter beschikking stelde. (Eerder deed een keet van de familie Huisinga ook al dienst). Na anderhalf jaar werd onder grote belangstelling en toeziend oog van voorzitter John Coolen een nieuw stenen clubgebouw - neergezet en ingericht met de hulp van vele vrijwilligers - officieel geopend door erelid Johan Jonkers en het jongste lid Arno Reygers.

Vijf jaar geleden was het ook feest. Jacob Gemmeke, Berry Buitelaar, Ruud van der Laan, Hannah de Roos, Douwe van der Geest en Renske Hiemstra poseren met plezier voor de fotograaf.

Bij die verbouwing bleef het niet. Het park werd gemoderniseerd met een sproei-installatie, terwijl ook het terras voor de kantine een opknapbeurt in de vorm van een ophoging onderging. Ondanks het dweil-, sleep-,borstel- en schoonveegwerk van groundsmen, baancommissies en andere vrijwilligers raakte de conditie van de banen in zo’n zorgwekkende toestand - eigenlijk waren ze volgens KNLTB-normen onbespeelbaar want te gevaarlijk - dat het park moest worden gerenoveerd. Die totale opknapbeurt vond eind 2010, begin 2011 plaats. Alles ging op de schop, de banen kwamen hoger te liggen, het gravel verdween, er kwam een nieuwe beregeningsinstalllatie, de lichtinstallatie werd verplaatst, het hekwerk totaal vernieuwd, de kantine kreeg een frisser aanzicht en de grasbaan werd stevig onder handen genomen.

Waardoor we vanaf 6 april 2011 kunnen tennissen op vier gloednieuwe Pro Vision allweatherbanen. Zonder dagenlange onderbreking, omdat na

overvloedige regenval het water maar niet weg wilde lopen. En gedurende het gehele jaar. Kortom, bij dat ‘oudje’ van 80 kun je - je jongvoelend - altijd volop recreëren dan wel presteren. Als je maar je best doet. Op dat punt zijn we anno 2012 wederom beland.

En de rest is geschiedenis, zeggen ze dan.

alles ging op de schop,het gravel verdween

6 april 2011. Het jongste HTC- lid Nika van den Oetelaar en het oudste Hans Huisinga slaan de vernieuwde banen open.

HTC mag dan al 80 jaar bestaan, de vereniging is niet de enige die deze gezegende leeftijd heeft bereikt. HTC herbergt eveneens enkele nog steeds sportieve tachtigers en zelfs een negentigjarige tennisser, die twee keer per week op de baan staat: Hans Huisinga. De Havelter crack werd eind vorig jaar rond zijn 90ste verjaardag ter gelegenheid van dit historische feit door zijn maandagse tennismaatjes (m/v) en het bestuur gefêteerd. Ook op onze eigen HTC-internetsite (www.htchavelte.nl) werd Hans Huisinga uitgebreid geportretteerd. En de plaatselijke media (Meppeler Courant, De Westervelder en Da’s Mooi) deden uitvoerig verslag van die mijlpaal in zijn (tennis)leven.

HTC telt nog meer van dergelijke ‘doordouwers’, onder wie vier tennissende tachtigers. In alfabetische volgorde: Jan Bekkering, Gret Nomen, Bob Rinsma en Boet Zijlstra.

Hoe ziet de leeftijdsopbouw van de HTC’ers er verder uit?Zeventigers: 28 Dertigers: 12 Zestigers: 47 Twintigers: 4 Vijftigers: 47 Tieners: 44Veertigers: 47 Min-tieners: 28 HTC telt momenteel (31-08-2012) 262 leden: 143 van het mannelijke, 119 van het vrouwelijke geslacht. HTC heeft 71 jeugdleden (t/m 17 jaar). Ons ledenbestand bevat in de categorie seniorleden van 18-19 jaar slechts één tennisser! Drie HTC’ers zijn in het verleden tot erelid benoemd: Baan Rijnsburger (overleden in 2007), Lieke Janmaat en Johan Jonkers.

Conclusie: HTC is een aantrekkelijke tennisclub voor 40-plussers in Havelte en omgeving en scoort onder de twintigers en dertigers beduidend lager. Tot die laatste groep behoren normaliter de mensen die in de kracht van hun sportleven zijn. We hopen dat HTC manieren vindt om ook die jonge mensen nu en in de toekomst onderdak te bieden. De eerste uitdaging: zorgen dat een groot deel van de huidige tieners over een aantal jaren ook als twintigers tennissend doorgaan. Of ze ooit als tachtigjarige nog immer het racket hanteren, zien we dan, in het laatste kwart van deze eeuw, wel weer.

Ook tachtiger(of zelfs meer)

De officiële verjaardag van HTC op 1 mei mag dan stilletjes voorbij zijn gegaan, op zaterdag 29 september halen we de schade stevig in. De viering van het 80-jarig jubileum valt samen met de jaarlijkse barbecue. Net als vorig jaar zorgt een van onze sponsors, het Havelter restaurant De Linthorst, voor het vlees en andere lekkernijen. De avond - met muziek - is toegankelijk voor HTC’ers, familieleden en andere introducés en sponsoren.

Het (voorlopige) programma ziet er als volgt uit: Iedereen is vanaf 18.00 uur welkom. Vanaf 18.15 tot 19.15 uur vinden er allerlei activiteiten voor de jeugd

plaats. Onderwijl staat de BBQ-apparatuur warm te worden, want vanaf 19.00 uur kan vlees worden gebraden. Rond 20.30 uur kunnen we ons vergapen aan tenniskunsten tijdens een demonstratiepartij. Andere feestprogrammaonderdelen zijn: een loterij met fraaie prijzen, een rodeostier wacht vol ongeduld om liefhebbers af te werpen, een ballenkanon hoopt op felle tegenstanders, terwijl de kinderen (en anderen die zich ook nog heel jong voelen) op een springkussen de beentjes van de vloer kunnen bewegen. Rond 22.00-22.30 uur valt de trekking van de loterij.

De kosten bedragen 12,50 euro per persoon exclusief drankjes. Kinderen t/m 12 jaar kunnen voor 7,50 euro smikkelen en gratis ranja drinken.

Aanmelding voor 22 september digitaal bij secretariaathtc@ziggo.nl (zie ook de BBQ-posters in de kantine).

De barbecue vorig jaar was een succes. Als een waar ‘familiehoofd’ sneed voorzitter Hans Dijkerman toen het stokbrood.

BBQ: etenen nog veel meer

een ballenkanon & loterij met fraaie prijzen

Hoofdsponsor

In 1932, het geboortejaar van de Havelter Tennis Club, kent Nederland twee prominente nationale tenniskampioenen. Bij de mannen wordt in dat jaar Henk Timmer eerste in het enkelspel, bij de vrouwen Madzy Roulin Couquerque.

Henk Timmer is 23 keer Nederlands kampioen geworden, waarvan negen keer in het enkelspel. Tijdens de Olympische Spelen van 1924 in Parijs wint hij samen met Kea Bouwman een bronzen medaille in het gemengd dubbelspel. Dat kunstje had hij graag vier jaar later in eigen land nog een keer willen flikken. Maar helaas, in 1928 staat tennis in Amsterdam niet meer op het programma. Timmer, geboren in Utrecht - daar komt meer goed (sport)volk vandaan - blinkt niet alleen in tennis uit. Hij is ook een keer Neêrlands beste squasher en schaatst drie keer de Elfstedentocht.

Madzy Roulin Couquerque is in tennisland minder bekend, wellicht vanwege haar moeilijke naam. Maar haar erelijst is minstens zo indrukwekkend. Zij pakt veertig nationale titels. In 1927 wordt ze voor het eerst enkelspelkampioen. In 1932 tot en met 1935, in 1938 tot en met 1940 en in 1942 wint ze het damesenkel, het damesdubbel en het gemengd dubbel. En ze blijft daarna nog heel lang bijna onverslaanbaar. In 1959, Madzy is inmiddels 56 jaar, staat ze zelfs nog in de finale, die ze met 6-4, 6-1 verliest van Mientje Vletter.

Ook in hockey was Madzy Roulin Couquerque een absolute topper. Ze speelt als hockey-international 37 interlands. De combinatie tennis en hockey, in die tijd nog elitesporten, komt dan veel voor. Vanaf april staat Madzy op het gravel om in september het racket in te wisselen voor de stick. Overigens worden haar sportaspiraties en -prestaties in huize Roulin Couquerque bepaald niet gewaardeerd. Het gezin behoort tot de hogere Haagse kringen. Vader is jurist en werkt onder meer op het ministerie van Koloniën. Als haar moeder op jonge leeftijd overlijdt, belandt tiener Madzy op een kostschool, waar zij met sport in aanraking komt. Haar vader heeft zijn gezicht slechts één keer op het tenniscomplex van zijn dochter laten zien, nadat hij door vrinden van de Haagsche Heerensociëteit met de successen van zijn dochter is gecomplimenteerd. Vader kijkt dan vervolgens met veel dédain op dat ‘dwaze’ tennisgedoe neer. Hij keert prompt spoorslags huiswaarts, zonder dochter Madzy ooit aan het werk te hebben gezien.

Roulin Couquerque& Timmer nr.1

met veel dédain op dat ‘tennisgedoe’ neerkijken

Welke opmerkelijke gebeurtenissen spelen zich nog meer in 1932 af? Een greepje uit het (inter)nationale archief:• Philips ontwikkelt een nieuwe lamp voor het maken van flitslicht voor foto’s. En stort zich op de ‘bewegingsmarkt’: het Eindhovense bedrijf ontwikkelt een elektrische fiets. Toen al!• Johnny Weismuller, de Olympische zwemkampioen van 1924 en 1928, de man die tevens in 1922 als eerste de 100 meter vrije slag onder de minuut zwemt (58,60 sec.), is wereldwijd te bewonderen als hoofdrolspeler in Tarzan, The Ape Man. Vrouwen vallen voor hem in katzwijm. • Het eerste Friese hunebed wordt ontdekt, in Appelscha. Bijna Drenthe dus.• Wien Neêrlands bloed wordt afgeschaft als nationaal volkslied. Vanaf dan moeten we uit volle borst het Wilhelmus meezingen.• Ajax wordt Nederlands voetbalkampioen. Er is nog geen eredivisie; voetballend Nederland kent vijf districtskampioenen, die in een nacompetitie om de hoogste eer strijden. Ajax is de beste van het district West I. Tweede wordt Feijenoord (kampioen West II), derde SC Enschede (Oost), vierde PSV (Zuid) en vijfde Veendam (Noord). • Jan Tijmens Linthorst Homan, van 1917 tot 1931 commissaris van de koningin in Drenthe, overlijdt in Huize Overcinge, het familiebezit te Havelte. • Auguste Picard pakt een bijzonder wereldrecord. Hij vliegt in een ballon tot 16.700 meter hoogte en belandt daarmee in de stratosfeer.• Los Angeles organiseert de tiende Olympische Zomerspelen. In 2012 zijn we in Londen tot de dertigste aflevering gevorderd.• De benaming Zuiderzee behoort officieel tot het verleden. Het afgesloten deel heet nu IJsselmeer. Het deel ten noorden van de Afsluitdijk gaat verder als Waddenzee door het leven.• Paria’s in Brits-Indië zijn welkom in twee Hindoe-tempels in hun land. Tempelbezoek is vóór dat jaar voor de mensen uit de allerlaagste bevolkingsklasse streng verboden.• Albert Einstein wordt hoogleraar aan het Institute fot Advanced Study in Princetown (VS). In dat centrum voor theoretisch onderzoek is sinds 1 juli dit jaar Robbert Dijkgraaf, oud-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen, directeur.• De echtgenote van de Russische leider Josef Stalin pleegt zelfmoord.• Het Nederlands voetbalelftal wint in Düsseldorf met 2-0 van Duitsland. Toen wel.• China verbiedt bigamie.

Gebeurtenissenin 1932

Wie (Johan Haar) wat (krantenknipsel) bewaart, heeft wat. Had u in die man links met imposante snor een jonge uitgave van Jaap de Vries herkend?

Een jongensdroom komt uit: als een echte scheids de baas over die tennissers spelen.

Christy Addink gooit van alles in de strijd om een surrogaat persfotograaf te ’pleasen’. Marianna de Boer speelt een rol op de achtergrond.

Hé, kijk mijeens...!

* Pas in 1995 (of is het al?) het bestuur een proef toestond om gratis pinda’s te serveren op toss-avonden en bij andere evenementen? Die pinda’s kunnen ten behoeve van de drankomzet niet zout genoeg zijn, zoals ware horeca-ondernemers - dus ook de toenmalige HTC-kantinecommissie - weten. Goeie gewoontes moet je niet afschaffen, hebben latere besturen prima begrepen...* Er in het verleden leden waren die consumpties namen en niet noteerden op hun ‘kantinekaartje’? Of dat er bijvoorbeeld gehaktballen werden genoteerd op andere kaarten dan die van de ‘gebruiker’? De kantinecommissie zag dat als een ‘vergissing’. Maar wees ‘medebarbewoners’ er tevens wel fijntjes op, dat het hun dure burgerplicht was de vergeetachtige HTC’er op zijn vergissing te wijzen om het alsnog goed te maken...* In 1995 de Regionale Accommodatie Specialist (RAS) van de tennisbond constateerde dat er gemiddeld twee centimeter teveel gravel als toplaag op de vier banen lag? Dat betekende voor HTC, om in competitieverband verder te mogen tennissen, dat overtollige spul te verwijderen, af te voeren en weg te kieperen. Oftewel een klus waarvoor 1071 (!) keer met de kruiwagen heen en weer moest worden gereden...* Peter Stouten eens creatieve ideetjes had om het traditionele slottoernooi in oktober op te leuken met andere dan normale tennisactiviteiten? Bijvoorbeeld tennissen rond het thema ‘de jaren ’60‘. Hij zag het al helemaal voor zich: visnetten, mandflessen met druipkaarsen, wierookstokjes en te gekke muziek. Hij vroeg zich af of er naast spacecake typische jaren ’60-hapjes waren. Of dat het toch weer een kaas-worst-scenario zou worden...* Ruud van der Laan zich eind 2005 vereerd voelde, toen het bestuur hem benaderde voorzitter te worden als opvolger van Anton Bolding? Ruuds uitleg: ,,De vereniging heeft mij al dertig plezierige tennisjaren gegeven, daarvoor wil ik best eens wat terug doen...’’ * Max Joore een tijdje op het park heeft rondgelopen als hoffotograaf? Bij tennis- en paardensportmanifestaties in Engeland en op onze eigen koninginnedag is de hoedenparade befaamd. Tijdens HTC-toernooien stikte het van de minder deftige hoofddeksels, waar Max dan weer wel een chique collage voor de ‘Backhand’ van maakte...* Het initiatief van Jaap de Vries voor een laddercompetitie nooit behoorlijk van de grond is gekomen? Ondanks de lokroep van de Drentse oerkreet ‘Hallikidee, ladder met ons mee’ was de belangstelling ondermaats...

Wist u dat...

Max’ pettenparade was een lust voor het oog in de Backhand.

Hoe (her)ken je een HTC’er op de baan? Aan de lach? Verbeten blik? Flitsende backhand? Knullige service? Of... aan de onderdanen? Zet de juiste personen bij de foto’s. Plaats een letter en naam achter het cijfer. Stop het formulier in de speciale fotoquizbox in de kantine of zend de oplossing naar geerveer@xs4all.nl.Per persoon één oplossing sturen. De inzendtermijn sluit op 1 november. Voor de beste inzender ligt het boek ‘Honger naar de bal’ van Richard Krajicek te wachten. De uitslag wordt op de HTC-internetsite (www.htchavelte.nl) bekendgemaakt.

Naam inzender: ...................

5

2

3

4

1

(Her)kent udeze nog?

................

................

................

................................

Keuze uit:A. Hylke de GraafB. Jerry Zandstra C. Simone StevensD. Ruud van der LaanE. Tinie Kuik

Scheutig met erelidmaatschappen zijn ze nooit geweest bij de Havelter Tennis Club. In de 80-jarige geschiedenis van de club hebben slechts drie mensen het tot erelid geschopt: Johan Jonkers, Lieke Janmaat en Baan Rijnsburger. Officiële leden van verdienste kent de vereniging zelfs helemaal niet. Ze zijn er natuurlijk wel, de mensen, die in het heden en verleden van grote waarde voor HTC zijn of waren. Die doen of deden hun (vrijwilligers)werk gewoon. Niets bijzonders. Zo hoort het misschien ook wel. Toch, op deze plek, aandacht voor die drie geprezen personen.

Johan Jonkers ontving in 1983 als eerste HTC’er het erelidmaatschap. In de oorkonde die hij kreeg overhandigd - en die nog steeds aan de muur hangt in huize Jonkers - staat onder meer vermeld, dat het bestuur van de Havelter Tennis Club het ERE-LIDMAATSCHAP verleent aan ‘de Heer J. Jonkers, die met onverzettelijke wils- en overtuigingskracht als voorzitter in de periode van 1963 tot 1979 de HTC tot grote bloei heeft weten te brengen’.Zestien jaar voorzitter, wie doet het hem na? Bij HTC voorlopig niemand. Hoe Johan Jonkers ‘baas’ werd? ,,Ach, de club was toen niet zo groot, zo’n dertig mensen. En ik had de mond een beetje los. Dan ben je al snel voorzitter.’’

Lieke Janmaat viel als tweede HTC’er de erelid-eer te beurt. Zij was gedurende vele jaren een manusje-van-alles binnen de vereniging. Was competitieleider, toernooileider, zat in het districtsbestuur, leidde vijf/zes jaar een jeugdtenniskamp in Zuidwolde, haalde voor de exploitatie van de kantine een horecadiploma, bracht het clubblad Backhand rond, zette

Eregalerij:Johan, Lieke en Baan

het Kookwekkertoernooi (alleen voor vrouwen) op, hield het met bijna tien voorzitters uit, enz. Voor Lieke was het op een gegeven moment mooi geweest. Ze kwam mede door een hernia niet meer aan spelen toe. Nu, anno 2012, vermaakt ze zich twee keer per week met jeu de boules. Maar... kort geleden heeft haar zoon Erik, in Meppel wonend en bij TC Tivoli spelend, haar oude racket opnieuw bespannen. En Lieke betrad in juni weer

het vernieuwde maar o zo vertrouwde Havelter tenniscomplex om tijdens ons Open toernooi haar zoon aan het werk te zien...

De toekenning van het erelidmaatschap in 2007 aan Baan Rijnsburger kwam op een bijzondere manier tot stand. Gebruikelijk is, dat het bestuur aan de ledenvergadering een voorstel daartoe doet. Bij Baan kwam het initiatief uit de leden zelf. Peter Stouten, die samen met Baan Rijnsburger in de PR-commissie zat, kwam tijdens de vergadering met dit voorstel. Baan Rijnsburger deed met name op publicitair gebied veel werk voor de club. Hij was ook de doordouwer voor en naamgever van de `Baan-baan’, het kinderspeelveld bij de grasbaan. Het bestuur en de leden ondersteunden unaniem het idee om Baan, die ernstig ziek was, zo te bedanken voor zijn verdiensten voor de club. Hij was er zeer ontroerd door en blij mee. Een maand later overleed Baan Rijnsburger, die door Peter Stouten in de Backhand

werd herdacht. Een klein fragment uit het In Memoriam, waarin Stouten uitlegt waarom Baan Rijnsburger zo’n belangrijk persoon voor HTC was:

‘Baan was er altijd. Ik bedoel eigenlijk dat hij er altijd was als hij er moest zijn. Nee, dat is het ook niet. Hij was er altijd op de goede momenten. En dat waren er veel. Overigens, voor de aanwezigheid van Baan waren er geen verkeerde momenten’.

de toekenning van heterelidmaatschap

* De PR-commissie in 2007 via een advertentie op originele wijze op zoek ging naar vervangers? Erelid Baan Rijnsburger overleed in dat jaar; Peter Stouten stopte. Daarop vroeg Stouten om een voorzitter van de commissie, tevens verslaggever en om een jongste verslaggever, tevens fotograaf. Om die functies goed te kunnen uitoefenen moesten overwinningen en kampioenschappen uitbundig worden gebracht. Nederlagen met de mantel der liefde bedekt. Clichés hoefden niet te worden geschuwd! Enige schrijfvaardigheid was een handige vereiste, net als aantoonbare affectie met het tennisspel. Stouten beloofde ook een prettige werkomgeving in een dynamische, informele organisatie...* Voor zover ons bekend Anneke Jonkers het langstspelende HTC-lid is? Bijna 60 jaar geleden, stond zij al op de betonbaan achter het voormalige gemeentehuis aan de Raadhuislaan...* Het snoeien van bomen en struiken rondom het tennispark een karweitje is, waar de buren van de Schapendrift niet altijd even blij mee waren? Zo ontving het bestuur in 2002 een schrijven namens acht families, dat daardoor de lichtinval van de parklampen fors was toegenomen, evenals stofoverlast en lawaai. De buurtgenoten vroegen om herplanting en andere maatregelen om ‘de zee van licht niet over de hele buurt te laten uitstralen’...* Een jaar later er ondanks een toezegging nog niets was gedaan aan verbetering van beplanting en omheining? Bij gebrek aan mankracht wilden de buren wel helpen. O ja, en dan klaagde de buurt ook nog, dat er in de boomwal langs het HTC-weiland, waarop schapen graasden, voor het tweede jaar een dode boom hun horizon stond te vervuilen...* Volgens een officieel proces-verbaal van aangifte tussen 12 juni 1999 (23.00 uur) en 13 juni (12.45 uur) in de kantine van HTC was ingebroken? De inbreker ontvreemdde een versterker, cd-speler, geldkistje met kleingeld en twee flessen rode wijn. De club miste tevens twee tosti’s in zilverpapier, die op het tosti-ijzer liggen. Het vermoeden bestond, dat de onverlaat die tosti’s ter plaatse had opgegeten dan wel meegenomen. Tot slot vermeldt het proces-verbaal dat er bij het onderzoek geen speurhond was gebruikt...* In dit clubblad wegens ruimtegebrek een nadere kennismaking met onze nieuwe groundsman, Huib de Wit, ontbreekt? In dit jubileumjaar volgde hij Anne Jonker op, die ruim 25 jaar zijn werkzaamheden op en rond de banen heeft verricht. Het portret van Huib is wel te lezen op onze internetsite (www.htchavelte.nl). Huib, bij het volgende jubileum kom jij aan de beurt. Maar dan moet je die klus dus wel even tien jaar volhouden...

Wist u dat...

Kees Vingerhoets (links) en Huib de Wit kijken, als HTC’s eigen Muppets-creaties Stadler en Waldorf, de banen droog. Thijs Spliet denkt er het zijne van.

Voltooidverleden tijd...

Ruud van der Laan werkt zich in het zweet om op hoogtijdagen het stof weg te spoelen.

(Top/tob)-tennis& après-tennis

Henk Vink (links) en Peter Stouten vormden geregeld een berucht duo, goed voor eclatante successen dan wel nipte nederlagen.

Après-tennis: ook niet weg te denken bij allerlei HTC-evenementen. De ‘derde helft’ was vaak langdurig, doch aangenaam.

Game-, set- en matchsponsors:

bedankt!