Bullertin december 2011

Büllertin

december 2011

Verder in dit nummer:Na de bel: Marcel Lindeman - Nieuwe docenten stellen zich voor - Van mavo naar havo naar vwo - Brugklasintroductieweek

Schoolfeest Bob’s

Duitse leerlingen op bezoek

Onze nieuwe directeur: Aad Sosef

2 Büllertin december 2011

COLOFONJaargang 16, nummer 1, december 2011

Redactie Wim Brugman, Annabel Feenstra, Annemieke van Hoije, Jaap Maks, Roderick Waijers

Lay-out en vormgeving Jaap Maks Tekstuele redactie Annemieke van Hoije, Meike Stuur Foto’s John van Sluis, e.a.

Redactie-adres [email protected]

InhoudBüllertin december 2011Informatieperiodiek Kennemer College havo - atheneum - gymnasium

LEERLINGEN8 De tas van...11 Me, myself & my Ipod 16 In het sportlicht: Angelique Gertenbach 24 De overstap26 School, werk & hobby: origami33 Wordt gevolgd: Jolien Oosterhof

ACTIVITEITEN6 Golfsurfen14 Careerday20 Comenius project21 Maatschappelijke stage22 Brugklasintroductieweek16 Maatschappelijke stage31 Schoolfeest onderbouw32 Schoolfeest bovenbouw

MEDEWERKERS3 Een nieuwe directeur4 Medewerkersfront5 Even voorstellen: nieuwe docenten7 Terugblik Henk Polman9 Even voorstellen: nieuwe docenten10 Koken met Roderick Waijers12 Na de bel: Marcel Lindeman15 Even voorstellen: nieuwe docenten18 Achter de schermen bij wiskunde28 Even voorstellen: nieuwe docenten29 Met pensioen: Etienne Sluis36 Profiel: Karlijn van Dijk

EN VERDER...6 Van de oudercommissie25 Van de decanen: selectie aan de poort 30 Winnen: puzzel mee33 Wie is’t, wat doet-ie?34 Kort nieuws35 Agenda

26

31

22

Büllertin december 2011 3

Een nieuwe directeurMag ik mij even voorstellen? Ik ben Aad Sosef, de nieuwe directeur. Ik ben blij en trots de nieuwe directeur te mogen zijn van deze prachtige school. Laat ik ter kennismaking kort wat over mijzelf vertellen. Ik heb een loopbaan opgebouwd binnen het onderwijs en dat past helemaal bij mij. Ik werk al vijfentwintig jaar met veel plezier in het onderwijs. Ik ben begonnen in de jaren tachtig als eerstegraads docent aardrijkskunde en economie. Later ben ik teamleider geworden en directeur.

Enkele hoogtepunten: het lesgeven in alle leerjaren, het behalen van goede examenresultaten, het mentoraat in veel verschillende klassen, de mooie uitwisselingen met partnerscholen in het buitenland, het opzetten van nieuwe kunstklassen, het vorm geven van het tweetalig onderwijs op scholen in Delft en Vlaardingen en de deelname aan het Technasiumnetwerk in Rotterdam.

Ik vind het leuk om een school te leiden, richting te geven, op een open en rustige manier, dienend, samenwerkings- en oplossingsgericht. Ik wil leerlingen en personeel kansen en vertrouwen geven. Ik zoek naar middelen zodat iedereen zich kan ontplooien en maak graag nieuwe ontwikkelingen mogelijk, stap voor stap. Waarom naar het Kennemer College? Het Kennemer is een mooie en veilige school met een breed onderwijsaanbod. De school staat goed bekend. Elke dag werken de docenten aan goed onderwijs, met aandacht en zorg voor alle leerlingen. Dat vind ik fantastisch. Op zo’n school wil ik graag werken. Mijn ervaring ligt bij het havo- en het vwo-onderwijs.

Waar wil ik met de school naar toe? Ik sta voor eigentijds onderwijs dat aansluit bij de maatschappelijke en technologische ontwikkelingen, dat aansluit bij de jongeren van vandaag en morgen. Op het Kennemer College gaan we verder werken om de onderwijsvisie en het profiel scherper te krijgen. Kan het aanbod worden verbreed? Met nieuwe vakken? Ook gaan we de huisvesting verder verbeteren en in het verlengde van dit alles moeten we het geld, dat de school elk jaar ontvangt, goed en doelmatig besteden. Dat alles is een mooie uitdaging!Ik wens alle leerlingen een inspirerende en uitdagende schoolperiode toe.

Aad Sosef


In de week dat ik dit bericht schrijft, draait de school ‘op volle toeren’. Wat een prachtige school! Onze drie kernwaarden (betrokken, ver-trouw en uitdagend) worden elke dag waar gemaakt. Allereerst met de vele lessen die door onze docenten worden verzorgd. Maar er gebeurt zoveel meer. Een opsomming van de afgelopen drie maanden: het brugklasfeest en het grote schoolfeest in Bob’s Uitgeest, de ontrui-mingsoefening, de ontvangst van leerlingen uit Duitsland in het kader van de internationalisering in vwo-5, de schoolfotograaf die weer alle leerlingen en klassen vereeuwigt, de screening van alle brugklassers op dyslexie, de ouderavonden en de daarbij behorende kennisma-king met de mentoren, de thema-avond over huiswerk, het nieuwe toetsoverzicht (de PTA’s) voor de leerlingen van havo-4 en vwo-4, de geschiedenisexcursies naar het Anne Frank en het Joods Historisch Museum, voor de examenleerlingen de sportoriëntatie met het snow-boarden, skiën, squash en golfsurfen, de start van het Profielwerkstuk en tenslotte voor de brugklassers het verkeersveiligheidproject.

In de eerste drie maanden van dit schooljaar is er ook veel gebeurd op het ‘medewerkersfront’. Maar liefs achttien nieuwe collega’s heb-ben we mogen verwelkomen, allen met heel verschillende achter-gronden en loopbanen. Zij stellen zich in dit Büllertin aan u voor. Dit grote aantal is een gevolg van natuurlijk verloop, pensionering, meer parttimers en de groei van de school naar ruim 1640 leerlingen. Ook verwelkomt de school een aantal stagiaires: Melissa Swinkels, Rory Groeneveld en Fons Bennink bij de vakgroep geschiedenis, Karin Kok bij de vakgroep LO, Eva de Goede voor wiskunde, Martuin Luinen voor natuurkunde en Suzanne Pletting en Rob Oldenburg bij de vakgroep biologie. Het bieden van stageplaatsen is goed voor de toekomst van de school en goed voor de toekomst van het onderwijs. We nemen immers ook afscheid van gewaardeerde docenten die met pensioen gaan.

Zo heeft wiskundedocent Etienne Sluis eind september, na 42 fantas-tische dienstjaren, de school verlaten. Vanaf 1970 was hij werkzaam op onze school, op de Büllerlaan. Toen heette de school nog het Pius X-College, later het Augustinus College. Zijn laatste onderwijsperi-ode was op het Kennemer College. Etienne Sluis was een goede, positieve docent, betrokken, hartelijk, zorgzaam voor leerlingen en collega’s. Hij gaat genieten van zijn welverdiende pensioen. Etienne, het ga je goed!

In december zullen nog twee collega’s met pensioen gaan: Henk Haenen (docent Nederlands) en Baukje Bouwhuis (docente muziek). Daarover meer in het volgende Büllertin. Wel kan ik alvast mededelen dat de schoolleiding volop bezig is goede vervangers te vinden.Met collega Marcel Leek, die economie doceert in de derde klassen, gaat het minder goed. We missen hem al geruime tijd omdat hij ziek is. Zijn lessen worden waargenomen door de nieuwe docente Astrid Eenig. Marcel, heel veel sterkte. Astrid, veel succes en werkplezier.Verder genieten twee collega’s van hun zwangerschapsverlof. Nienke Visser (scheikunde) heeft onlangs een prachtige zoon gekregen, Casper genaamd. Van harte gefeliciteerd, Nienke! Suzanne van den Hoogen (Engels) is bij het schrijven van dit bericht nog in blijde verwachting. Ook voor hen zijn er tijdelijk goede vervangers be-noemd. Verder gaan er felicitaties naar Lotte Brantjes. Zij heeft haar studie aardrijkskunde aan de Hogeschool van Amsterdam succesvol afgerond.

Tenslotte noem ik enkele wijzigingen in het managementteam van de school. Daar zijn twee nieuwe gezichten te vinden. Karlijn van Dijk is met ingang van dit schooljaar de teamleider van de tweede klassen. Graag wens ik haar vanaf deze plaats veel succes en veel werkplezier toe! Daarnaast is er ook een nieuwe directeur, de schrijver van dit bericht, Aad Sosef. De vorige directeur Henk Polman is met vervroegd pensioen gegaan. Hij heeft met veel genoegen op deze school gewerkt en daarmee een prachtige onderwijsloopbaan afgesloten. Graag wens ik Henk nog vele goede, gezonde en gelukkige jaren!

Aad Sosef,directeur

Medewerkersfront

Scheikunde docente Nienke Visser

met haar pasgeboren zoon Casper.

Wim Brugman bedankt Etienne Sluis (rechts) voor zijn 42-jarige inzet voor de leerlingen,collega’s en school.

LAATSTE NIEUWS!Op 15 november heeft Suzanne van den Hoogen een dochter gekregen. Ze heet Sophie. Suzanne, hartelijk gefeliciteerd namens ons allemaal!


nieuwe docenten: even voorstellen

Kick van Baekel - wiskundeVijf jaar geleden ben ik begonnen met lesgeven. Daarvoor werkte ik in het bedrijfsleven, bij een supermarkt keten. Ik ben opgegroeid in een onderwijsfamilie, dus het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Met veel plezier fiets ik deze kant op en ga meestal voldaan weer terug naar huis. De leerlingen zijn rustig en zeer aardig. Ik kan met veel enthousiasme mijn stof overdragen. De wiskundesectie is vakkundig en gezellig en ik heb te maken met een goed mentorenteam. Ik denk dat ik hier goed kan aarden.Ik mis op deze school een rookbeleid. Ik zie leerlingen op het hele plein roken. Het meeste stoor ik mij aan leerlingen die dicht bij de ingang roken. Wat mij betreft mag er ook consequenter worden omgegaan met de tweede bel. Het lijkt alsof de leerlingen nu denken dat de tweede bel er is om aan te geven dat we maar eens richting het lokaal moeten.

Bärbel van der Erf - DuitsNa vele jaren gewerkt te hebben als leermeester in de horeca en in een opleidingsrestaurant voor mensen met een psychiatrische achtergrond, wilde ik graag met jonge mensen blijven werken maar dan in een andere omgeving. Omdat mijn moedertaal Duits is heb ik daarvoor gekozen. Het bevalt mij uitstekend.Ik heb ruime ervaring op andere scholen opgedaan en dit is voor mij een heel bijzondere werkplek. Ik voel mij helemaal thuis op het Kennemer College. De school kenmerkt zich door duidelijke structuur en vriendelijkheid. Er heerst een aangename sfeer onder collega’s en leerlingen. De school geeft voldoende ruimte voor eigen inbreng en ideeën.

Marieke Anema - geschiedenisIk wilde mijn studie geschiedenis niet alleen iets met mijn vak doen, maar ook met jonge mensen werken. Onderwijs is afwisselend en uitdagend, leerlingen houden je scherp. Als docent run je als het ware meteen je eigen winkel, je kunt creatief zijn en experimenteren. Aan de andere kant heb je ook grote verantwoordelijkheden. Die combinatie maakt dit vak voor mij zo leuk. Mijn eerste ervaringen zijn positief. Er is goede begeleiding, collega’s zijn hulpvaardig en er heerst een open sfeer. Leerlingen zijn erg vriendelijk en niet te beroerd om hard te werken. Het niveau ligt best hoog en het is leuk om daarmee aan de slag te kunnen. Ik zit in het oude noodgebouw waar de muren flinterdun zijn en je lokaal als het warm is in een sauna verandert. Een ventilator of iets dergelijks zou geen gek idee zijn. Aan de andere kant maakt dit het gebouwtje ook speciaal. Bovendien zitten we met alle geschiedeniscollega’s bij elkaar. Erg gezellig!

Lotte Brantjes - aardrijkskunde

Met aardrijkskunde leren leerlingen de wereld om zich heen beter begrijpen. Het vak kent verschillende onderwerpen en is afwisselend en boeiend. Het is leuk om les te geven, om leerlingen iets te leren en bij te kunnen dragen aan hun ontwikkeling.

Mijn eerste ervaring op het Kennemer College zijn positief. Ik heb een warm welkom gehad. In de school heerst een open sfeer. De collega’s zijn aardig en iedereen is erg behulpzaam geweest (nog steeds trouwens). Wat ik zou willen veranderen in de school? Een rustigere plek realiseren waar de leerlingen kunnen pauzeren. Het Atrium is een gezellige plek maar door weerkaatsing van geluid is het er ook druk.


de oudercommissie“Leren doe je met pen en papier”

Op 11 oktober jl. werd de “huiswerkavond” voor de ouders van brugklasleerlingen georganiseerd. Voor veel ouders van de nieuwe lichting brugklassers een interessant thema en dat bleek ook uit de opkomst. De ruim 200 aanwezige ouders luisterden in het Atrium naar een boeiende presentatie van Estrid Riemersma, de gastspreekster van deze avond.

De ouders zaten zoveel mogelijk bij elkaar in een groep van de klas waartoe hun kind behoorde en werden door Estrid geprikkeld om door middel van uitspraken en stellingen na te denken over hun zienswijze over het huiswerk van hun kind. Wat heeft u tot nu meegemaakt met het huiswerk? Moet je ingrijpen en zo ja, wanneer en hoe? Hoe ging men vroeger zelf met huiswerk om? Wat stimuleerde u toen en wat juist niet?

Zo ontstonden er allerlei discussies in de groepjes aan tafel en konden ook vragen die aanvulling vanuit school nodig hadden, door Monique van der Grijp (teamleider brugklassen) of één van de aanwezige brugklasmentoren worden beantwoord. Ter afsluiting had één van de mentoren nog een goede huiswerktip: leren doe je met pen en papier. Dit had bij haar leerlingen een positief effect gehad op de resultaten!De oudercommissie kijkt dan ook terug op een geslaagde en nuttige avond voor de brugklasouders.

Inmiddels heeft ook de oudercommissie kennis gemaakt met de nieuwe vestigingsdirecteur, de heer Aad Sosef. Tijdens deze bijeenkomst bleek hij open te staan voor een goede dialoog met ouders; er is ruimte om van gedachten met elkaar te wisselen. Zo kunnen we samen proberen te werken naar een betere leeromgeving voor onze kinderen.

We hebben afscheid genomen van Betti Gerritsen. Zij heeft een aantal jaren deelgenomen als lid van de oudercommissie, maar door andere bezigheden kan zij dit niet meer combineren. Vanaf deze plaats willen wij haar bedanken voor haar inzet in de afgelopen jaren.

Wanneer u dit leest, zijn de klassenouders voor de eerste, tweede en derde klassen voor een eerste vergadering bijeen geweest. Notulen van deze bijeenkomsten kunt u op de site terugvinden. Zij worden geplaatst na goedkeuring op de eerstvolgende vergadering.

Mocht u een vraag hebben, dan kunt u deze mailen via www.kennemercollege.nl/oudervereniging.

De oudercommissie

Interessante sites- www.wrts.nl of www.teach2000.nl (woordjes leren)- www.dedicon.nl (boeken beluisteren)- www.digischool.nl (hulp bij het leren in het algemeen)- www.cambiumned.nl (oefensite voor grammatica en spelling)- www.lexima.nl (hulpmiddelen bij dyslexie).

Thema-avond over huiswerk goed bezocht!

Golfsurfen eindexamenklassen



directeur Henk PolmanTerugblik op mijn afscheid van het Kennemer College

Als dit nummer van Büllertin verschijnt geniet ik al weer enkele maanden van mijn pensioen. Met veel plezier kijk ik terug op mijn afscheidsbijeenkomst van het Kennemer College, op 15 juli jl.. Ik had gekozen voor een afscheid in kleine kring. Er zijn die middag veel aardige woorden gesproken, zowel in de speeches als in de persoonlijke ontmoetingen die ik had met veel mensen en er was mooie muziek. Een lied dat mijn zeer dierbare collega’s uit het managementteam voor mij zongen, dat lied is mijn nieuwe lijfspreuk geworden:

“Oh, nee, écht geen zwart gat, ga maar genieten.

Want Henk, we gunnen je dat”.

Bijna vijf jaar heb ik met veel genoegen op het Kennemer College havo/vwo gewerkt. De school is in deze periode gegroeid, in meerdere opzichten. De resultaten zijn uitstekend: het Kennemer College havo/vwo behoort tot de best presterende scholen van Noord-Holland. De uitdaging is om dat niveau te handhaven, ook met de vanaf dit schooljaar scherper geworden eindexameneisen. Het Kennemer College is een maatschappelijk betrokken school, zoals bijvoorbeeld blijkt uit de maatschappelijke stages, waaraan veel leerlingen enthousiast en gemotiveerd deelnemen. Ik ben er trots op, dat ik de school in deze periode heb mogen leiden.Op 15 juli jl. werd er een gedicht voor mij voorgedragen door één van onze leerlingen, Fréderique van Tiel. Zij had dit gedicht geschreven tijdens het brugklasproject “vrijheid”, rondom 4 en 5 mei. De titel van het gedicht: Voorjaarsochtend. Dit zijn de laatste regels van haar gedicht:

“Het is pikdonker met blote voeten op het gras.

O wat kriebelt dat, ik snuif de frisse lucht op

en kijk om me heen. De voorjaarszon komt op

de wereld beweegt”.

Ik wens iedereen, gepensioneerd en niet gepensioneerd, dit gevoel van vrijheid toe.

Henk Polman


De tas van ...

Ze is bezig met haar uiterlijk. Ze moet vaak naar de wc om dat haarspul te kunnen gebruiken..

Ze heeft allerlei markeerstif-ten in haar etui, ze is heel geordend.

Haar eten is wat ongevarieerd, er zit nog niet eens een broodje bij. Volgens mij zit ze in de 3e of de 4e. In de eerste neem je nog brood mee, daarna niet meer.

Grappig dat ze een foto van haar zusje mee heeft aan haar sleutel-hanger. Schattig meisje.

Ze houdt van goede ping-gesprekken.

Een Blond Style your life-agenda? Vast een meisje met stijl. Of stijl blond haar...

Ze heeft het snel koud, ze heeft nu al handschoenen aan op de fiets.

Ze is netjes, alle boeken zijn in een andere kleur gekaft.

Natuurlijk hebben we allemaal boeken in onze schooltas. Maar wat heb je nog meer in je tas? En wat zegt dat over jou? Dit maal analyseren Nikki, Koen en Dominique uit V2 de inhoud van een willekeurige tas: ‘Oh deze tas is van een meisje!’

Voor het volgende Büllertin analyseren we de inhoud van de tas van een leraar. Via de website kun je dan helpen met deze analyse, de origineelste en leukste inzendingen worden geplaatst in het volgende Büllertin! Houd de website dus in de gaten!



Connie van Noord - mediathecarisNa tien jaar op een school in Haarlem te hebben gewerkt werd het tijd om ergens anders aan de slag te gaan. Sinds 2010 ben ik werkzaam als docent-assistent Maatschappelijke Stage op de mavolocatie van het Kennemer College. Ik wilde graag mijn werk nog wat uitbreiden en die kans deed zich voor. Vanaf het begin van dit schooljaar werk ik ook als mediathecaris op de Büllerlaan.

De eerste ervaringen op deze locatie zijn erg prettig. De school heeft een open karakter en ik voelde mij vrij snel thuis. Mede dankzij de collega’s die eigenlijk allemaal wel binnenlopen bij de mediatheek. De mediatheek is echt een middelpunt, waardoor je vaak als vraagbaak fungeert voor leerlingen maar ook voor de collega’s. Op woensdag ben ik in de mediatheek en altijd in voor een kop koffie of thee.

Annika Puhl - DuitsIk heb vroeger altijd geroepen dat ik NOOIT, maar dan ook echt NOOIT leraar zou worden. Dat komt zeker omdat mijn ouders leraren waren... Maar toen ik eenmaal in Nederland was, vond ik het lesgeven de beste manier om mijn voorkeur voor talen met het werken met jonge mensen te verbinden. Zo ben ik negen jaar geleden als zij-instromer begonnen en ik vind het nog steeds leuk en boeiend.

Op het Kennemer College werd ik aangenaam verrast door een bijzonder hartelijk ontvangst. Wij zijn met zeventien nieuwe docenten gestart in september en iedereen werd persoonlijk welkom geheten. Als ik iets zou moeten veranderen op het Kennemer dan zou dat zeker de duur van een lesuur zijn. Ik vind 50 minuten net te kort. Met 60 of 65 minuten heb je meer ruimte en kun je ook meer afwisselen. Je hebt dan minder lesuren op een dag en dat scheelt gesleep met boeken en leswisselingen.

Arthur Harder - EngelsTijdens mijn studie heb ik regelmatig bijles gegeven aan leerlingen van verschillende niveaus. Na mijn vakstudie aan de Universiteit Leiden heb ik gekozen voor de masteropleiding tot eerstegraads docent Engels. Ook deze opleiding heb ik inmiddels afgerond. Ik heb voor het onderwijs gekozen omdat het werken met leerlingen en het overdragen van kennis mij zeer aantrekt.

Mijn eerste ervaringen zijn over het algemeen positief. De leerlingen zijn uiteraard verschillend. Ik vind het altijd een uitdaging om met ze aan de slag te gaan. Wat mij betreft mogen er wat meer kopieerfaciliteiten komen in de school. Verder vind ik dat de vakken Nederlands, Engels, en wiskunde een meer prominente positie zouden moeten krijgen in verband met de nieuwe exameneisen.

Emilia Paglionico - Duits

Lesgeven is uitdagend. Voor de les gebruik ik mijn creativiteit om de les voor te bereiden. Tijdens de les moet ik alert blijven, goed nadenken en verstandig reageren. Na afloop van de les reflecteren en nieuwe plannen maken. Als leerkracht moet je eerst leren hoe je de leerlingen kunt uitdagen en bij jouw vak kunt betrekken. Mijn hersenen moeten steeds actief blijven.

Er heerst op school een leuke en ontspannen sfeer. De leerlingen zijn over het algemeen goed opgevoed en leergierig. De stereo-installaties en de media apparatuur werken alleen niet in alle lokalen even goed. Daar kunnen nog verbeteringen aangebracht worden.

Het is helaas weer coltruien weer. Ik ben veel meer van zon, zee en strand, maar december nodigt wel weer andere type gerechten uit. Gerechten die je best robuust zou mogen noemen. Persoonlijk ben ik nogal een whisky-man. Dan bedoel ik niet de goedkope Johnny Walker, Jack Daniels, Four Roses en de verlepte kip, maar echte whisky. Dat zijn dus de minder bekende, dure merken waar maar een paar vaten in de wereld van bestaan. Port Allen, Blackadder, Laphroaig, Coal Isla en Ardbeg bijvoorbeeld. Sommige ruiken spannend of zelfs dodelijk, maar ik vind het heerlijk. Maar dit is koken met Roderick en niet drinken met Roderick dus ik zal hieronder even bewijzen dat whisky goed te combineren valt met diverse maaltijden. Eet smakelijk!

Koken met …. Roderick Waijers

Voorgerecht: Gemarineerde zalm (Gravad Lax) te serveren met Talisker

Gravad lax betekent “begraven zalm” wat verwijst naar de oude Scandinavische gewoonte om gezouten zalm te bewaren in gaten in de grond. De huidige conserveringsmethoden zijn lichter en zoeter, waarbij de zalm veel korter wordt gepekeld en met veel minder zout. Tien jaar oude Talisker malt whisky is een prima alternatief voor de cognac die in moderne Scandinavische Gravad lax recepten vaak wordt genoemd. Je hebt niet veel nodig om een duidelijker smaakverschil te krijgen. Sterker nog, het is belangrijk om niet te veel te gebruiken. Controleer of er geen grote graten meer in de vis zitten. Snijd hem in twee gelijke porties. Meng de suiker, het zout en het kruidenmengsel in een kom.Besprenkel de zalm met de whisky en wrijf vervolgens beide zijden van de vis in met het kruidenmengsel. Hak de dille fijn en verdeel deze gelijkmatig over de huid van één stuk van de vis. Leg het andere stuk erop met de huid omlaag zodat het lijkt alsof het een dille sandwich is. Doe de vis in een afsluitbare plastic zak en leg er een plank op

met daarop een blik met een gewicht van 1 kg. Zet dit zo in de koelkast. Verwijder de vis na vierentwintig uur en leg de vis zo dat de “vlees”zijden tegen elkaar zitten. Doe hem weer in de zak en leg het gewicht er weer op. Marineer hem nogmaals vierentwintig uur in de koelkast. Schraap de kruiden er af en snijd de vis schuin diagonaal in plakken van 2 cm.

Hoofdgerecht: Saltimbocca te serveren met Oban

Saltimbocca is één van de grote wereldgerechten: een dunne kalfsoester die is gekruid met salie en in parmaham wordt gewikkeld voordat hij kort in de pan wordt gebakken. Serveren met licht met boter ingesmeerde gekookte aardappelen (vastkokend). Sla de kalfsoesters met een vleesklopper tussen velletjes plastic voorzichtig uit tot ze een gelijkmatige dikte hebben van 3 mm. Maal er wat peper overheen, leg er een salieblad op. Wikkel de oester vervolgens helemaal rondom in

een dun plakje parmaham en klop er zacht op, zodat het goed vast blijft zitten op het kalfsvlees. Doe de olijfolie in een pan met de knoflook en smoor deze tien minuten op laag vuur. Giet de helft door een zeef in een koekenpan en gooi de knoflook weg.

Bak 12 saltimbocca’s op hoog vuur (een minuut per kant) en leg ze op een voorverwarmd bord. Giet hierover de met knoflook gearomatiseerde olie en bak de tweede hoeveelheid op dezelfde manier. Blus de pan af met de rode wijn, klop de boter erdoor en kook het geheel in tot stroopdikte. Lepel deze stroop over de Saltimbocca en serveer ze met gekookte nieuwe aardappelen. Maak het gerecht af met wat geraspte snpippers Parmezaanse kaas en gehakte bieslook. Verdeel dit over de aardappelen.

Voor-, hoofd- en nagerecht geserveerd met Schotse whisky!

Ingrediënten:1 kg zalmfilet uit het midden v.d. vis, met vel4 el basterdsuiker3 el Maldon-zout2 el grof gemalen zwarte peper2 grote takjes dille½ theelepel geplet korianderzaad1 el Talisker

Ingrediënten:24 kalfsoesters van elk ca. 45 gram24 plakjes parmaham, gesneden op stand 124 salieblaadjes 4 fijngehakte teentjes knoflook 175 ml olijfolie 115 g ongezouten boterpeper300 ml rode wijn



Rexton Linton, H5Wat is je laatst gespeelde nummer?

A Place for my Head, Linkin Park. Linkin Park valt onder verschillende categorieën, rock, pop. Het nieuwste album is zelfs top 40 muziek.

Welk album heb je als laatst gedownload?I’m with you, Red Hot Chillipeppers. Ik vind de Red Hot Chillipeppers best wel goed. Mijn

neefje adviseerde me om hun nieuwste album te downloaden, mooie plaat.Van welk nummer word je altijd vrolijk?

Pink Fluffy Unicorns Dancing on Rainbows, Unicorn. Dit is een supernummer om iedereen te irriteren, heel grappig. Het is echt überhappy.

Jordi Rumping, V6Wat is je laatst gespeelde nummer?

Wees zuinig op mn meissie, André Hazes. Ik heb meerdere albums van hem. Het is oud maar dat maakt niet uit, het is leuke muziek.

Welk nummer heb je als laatst gedownload?Young Wild and Free, Snoop Dogg & Wiz Khalifa. Ik luister wat ik leuk vind, ook hiphop. Dit is

gewoon een leuk liedje.Wat zet je op voordat je uitgaat?

What Happens in Vegas, Chuckie ft. Gregor Salto. House, leuk om te luisteren voor het uitgaan.

Naomi Oldenburg, H4Wat is je laatst gespeelde nummer?

Jij woont in mijn hart, uit de musical Tarzan. We zijn op zoek naar een liedje voor de schoolmusical. Het nummer heeft een goede toonhoogte en tekst. Ik denk dat we dit nummer

gaan kiezen, als je er gevoel in legt kan je het heel mooi overbrengen.Welk album heb je als laatst gedownload?

4, Beyonce. Ik hou van Beyonce. Haar nummers zijn mooi, hebben goeie teksten. Ik ga altijd meezingen.

Van welk nummer word je altijd vrolijk?Party Rock Anthem, LMFAO. Je kunt er goed los op gaan, lekker springen.

Andrea Beentjes, H4Wat is je laatst gespeelde nummer?

Final nummer, uit de musical Footlose. Dit nummer gaan we niet kiezen voor de musical. Het is in het Engels veel mooier en wij willen in het Nederlands zingen.

Welk nummer heb je als laatst gedownload?We found love, Rihanna. Je wordt er vrolijk van.Welk nummer zet je op als je verdrietig bent?

I’m sexy and I know it, LMFAO. Als ik verdrietig ben zet ik juist geen verdrietige nummers op. Van dit nummer word ik vrolijk, vooral van de clip, die is zo grappig.

Wouter Bax, V4Wat is je laatst gespeelde nummer?

Kool Aid and Frozen Pizza, Mac Miller. Het is mijn vrijetijdsnummer. Het geeft me een vrijdaggevoel: het leven staat er weer goed voor in afwachting van het weekend.

Welk album heb je als laatst gedownload?Parachute, Coldplay. Ik vind Coldplay een goede band. Ik kende het album al langer maar heb

het laatst gedownload omdat ik het ook op mijn ipod wilde hebben staan.Van welk nummer word je altijd vrolijk?

Blue Sky, Common. Als je het nummer luistert begrijp je het wel.

Het Büllertin is op zoek naar de muzieksmaak van het Kennemer.

Me, myself and my Ipod



Marcel Lindeman

Ik mocht bij Marcel op bezoek, of beter gezegd (met de grootte van het kasteel rekening houdend) op audiëntie komen. De butler deed open en ik werd naar de werkkamer gebracht. Het kasteel is overigens, zoals dat bij een historicus past, op laat 18de eeuwse wijze gestileerd. Moderne snufjes als computers, televisies etc. zijn op een mooie manier weggewerkt. Ik mocht plaats nemen op een heerlijke lederen stoel en voor dat ik het wist zat ik aan een goed glas wijn.

Marcel wijst naar een vogeltje dat hij voor zichzelf heeft opgezet. Het is zijn laatste kunststukje, want de nylondraden zitten er nog omheen om het verenpak in goede vorm te houden. Marcel zegt over de roodmus: “Ik heb er de grootst mogelijke toestanden mee gehad”. De vogel werd als ingezouten huid opgestuurd. “Ik had geen maten, niks, en was erg ontevreden toen het klaar was. Nu, zo na een dag of drie, denk ik: ‘doe het me maar eens na haha.’ Die kritische houding is mijns inziens de enige manier om je te blijven verbeteren. Je hebt steeds de uitdaging dat het beter kan. De tragiek van een perfectionist is wel dat je nooit tevreden bent, maar wel heel veel bereikt. Content ben ik wel met de producten die ik afgeleverd heb, maar echt tevreden…nee.”

“Mijn vader begon als twaalfjarig jongetje voorwerpen uit de natuur te verzamelen. Een echte natuurliefhebber die in de opzetterij terecht kwam. De directeur van het slachthuis in Dordrecht, waar ze toen woonden, was preparateur en heeft hem alles geleerd. Mijn vader is nu bijna vierennegentig en vilt nog steeds voor mij. Toen ik ongeveer twaalf was ben ik het zelf gaan proberen met zijn hulp. Daarna heb ik vijftien jaar vogels verpest. Je moet namelijk techniek opdoen, feeling ervoor krijgen. Later bleek dat ik er zelfs meer talent voor had dan mijn vader. Ik was zijn niveau ontgroeid.”

“Omdat alle vogels in Nederland beschermd zijn is prepareren of opzetten aan een vergunning verbonden. Ik ben één van de 120 mensen in dit land die een vergunning heeft om te prepareren. Het is een klein wereldje en men weet dat ik goed prepareer.

“de preparateur”

Na de bel

Marcel Lindeman is een man met vele hobby’s en interesses. Wat dat aan gaat had ik ook Marcel Lindeman “de vrijmetselaar” of Marcel Lindeman “de kunstverzamelaar” of Marcel Lindeman “de kerkfunctionaris” voor het voetlicht kunnen brengen. Zijn meest interessante hobby vind ik het prepareren van dieren. Marcel is gespecialiseerd in vogels, maar heeft in het verleden ook zoogdieren opgezet.


Politie, strandvonders, strandwandelaars, dorpsgenoten, vogelaars, de natuurredactie van de Trouw en anderen komen bij mij en via mond tot mond reclame verspreidt de kennis van mijn kunst zich. Ik heb geen website of advertenties in kranten of bladen. Het is een hobby en leuk voor er bij. Men komt met een vogel, ik verleen mijn diensten en geef vervolgens het eindproduct terug. Je staat als preparateur ook niet bij de Kamer van Koophandel ingeschreven, maar bij het Hoofdbedrijfschap van de Ambachten.”

Een sperwer opzetten kost ongeveer 125 euro en een uil rond de 165 euro. “Voor sommige mensen is dat veel geld, maar als je het omzet in uurloon kun je beter vakken vullen in de supermarkt. Bij musea en de overheid vraag ik meer omdat zij er een budget voor hebben. Zo heb ik bijvoorbeeld voor Naturalis veel werk verricht. Ook het Natuurmuseum Brabant in Tilburg, het Zeeuws museum in Middelburg, het Fries natuurmuseum en het Pieter Vermeulen museum in IJmuiden horen tot mijn klantenkring.”

Marcel gaat mij voor naar zijn werkkamer als ik foto’s wil maken. De trap opgelopen kwam ik in een aparte kamer met een vijfhonderdtal opgezette vogels, echt opzienbarend! Als je er vanuit gaat dat in alle vogels uren werk zit, hebben we hier echt te maken met monnikenwerk. Een verzameling van veertig jaren waar zelfs nog een enkele vogel tussen staat die zijn vader heeft geprepareerd. De geur en droogte van de kamer blijft niet onopgemerkt. Wat klimaatbeheersing, luchtvochtigheid, licht en conserveringsmiddelen betreft wordt er alles aan gedaan om de collectie goed te houden. “De mooie vitrinekasten heb ik te danken aan de scheikunde en natuurkunde sectie die na de verbouwing van de school nieuwe vitrinekasten kregen en de oude aan mij cadeau deden.”

“Een vogel moet op natuurlijke wijze overleden zijn, met een politieverklaring kan ik het beestje vervolgens in een register inschrijven. De vogel krijgt een volgnummer en dat komt in de vorm van een plastic label om zijn pootje te hangen. Alleen dan

is het dier legaal opgezet. Een vogel moet niet te beschadigd zijn en niet te lang dood. Na een dag of twee is het proces van ontbinding te ver om met het dier te werken. Naar maar waar: de beste exemplaren zijn degene die tegen een raam aanvliegen en dood neervallen. Roofvogels hebben zo een dik verenpak dat ze nauwelijks of niet beschadigen. Bij duiven of lijsterachtige (merels bijvoorbeeld) is dat anders. Vogels die van ziekte doodgaan zijn voor mij de mooiste. Die zijn niet beschadigd.” Marcel vertelt dat zangvogeltjes zijn specialiteit zijn. “Dat is ook het moeilijkst, maar ik vind priegelwerk leuker dan het grove werk aan een uil.”

“Ik vries de boel in tot het moment dat ik er aan toe denk te komen. Dan wordt de vogel, afhankelijk van de grootte, te ontdooien gelegd. Grote vogels gaan de avond van te voren uit de vrieskist en kleine vogeltjes op de ochtend dat ik er mee aan de slag ga.” Marcel pakt een vogel waar hij het best aan kan laten zien hoe het proces in zijn werk gaat. Een vogel lijkt uit één stuk te bestaan, maar de veren zitten op verschillende velden. Als je tussen deze velden het midden openmaakt kom je uit op de kale huid die opengesneden wordt. Als alles los zit stroop je hem als een sok tot zijn staartje af en knip je hem los. Dan heb ik een compleet vleesboutje zonder het velletje. Vervolgens stroop je de pootjes en de vleugeltjes binnenstebuiten terug om het vlees van de botten te kunnen halen en dat doe je met de kop precies hetzelfde. Dan moet al het organische bederfelijke materiaal eruit (dus ogen, vlees etc.).”

Het vlees wordt geïmiteerd met een soort piepschuim (vroeger was dat turf of houtwol). De schedel zelf wordt dichtgekleid met fijne pottenbakkersklei. “Hierbij probeer je het model van het hoofd in stand te houden. Dan wordt bijvoorbeeld de oogkas opnieuw geboetseerd en de spieren worden weer opgezet. Hierna ga ik de ogen uitzoeken die bij de vogelsoort passen. Ik heb duizenden glazen oogjes in alle kleuren en maten. Dan ben ik uren aan het werk om de oogjes te

stellen en de veren te föhnen en weer op hun plek te leggen zodat het verenkleed weer glad wordt.”

Marcel pakt een model om te laten zien hoe een vogel tijdens het proces van opzetten eruit ziet. Een ekster zonder jurk (bekleding) noemt hij het. Hij laat de kunstnek zien op het kunstlichaam van een hard soort piepschuim en de koperdraden door vleugels en poten. “Alles wat er aan vlees af is gegaan wordt geïmiteerd met watten en wikkels. Het isolatiemateriaal moet volledig op maat worden gesneden, gevijld en gezaagd. Een lastiger klusje is het met bijzondere vogels waar ook de schedel van bewaard moet blijven voor onderzoek. Dan moet je de huid van het kopje afsnijden en een kunststof schedel passend maken. Dat is heel lastig en uitdagend werk vooral omdat het dan om zeer zeldzame vogels gaat.”

De lastigste klus die Marcel tot nu toe in zijn carrière heeft gehad was het opzetten van een blauwe papagaai. “Van die papagaai zijn er nog maar 250 op de wereld, geloof ik. Er zat geen schedel meer in dus moest ik een schedel van een vaker voorkomende soort in de betreffende ruimte overzetten. De druk die er op dat moment op stond was immens, want het moest goed omdat het dier zo zeldzaam is. Daarnaast zijn vette vogels lastig omdat al het vet en vlees verwijderd moet worden. De huid is het enige bederfelijke wat overblijft en dat wordt met chemicaliën ingespoten. Eén van de bestandsdelen is arsenicum omdat insecten daar niet tegen kunnen en het uitstekend conserveert. Zo blijft het voor de eeuwigheid bewaard. Het is mooi om te weten dat je werk nog in menig musea zal staan, terwijl je er zelf al eeuwen niet meer bent.”


Roderick Waijers


Careerday

Voor deze groep begon de dag bij Shell. Niet iedereen kan dat zeggen!

Zelf een formule 1 pitstop uitvoeren!

Jasper Duin, Kilian Keijer en Mathijs Rood zetten een snelle tijd neer

Ligfiets van het Kennemer College uitgevoerd met KERS.

Maquette maken bij Bouwkunde (InHolland).

Energievoorzieningen: strategieën.

Donderdagochtend zijn 41 leer-lingen uit havo 4 in alle vroegte richting Wieringerwerf getrokken voor de jaarlijkse Bèta-Careerday. Zo’n 40 bedrijven en opleidingen gaven inzicht in hun bezigheden en de daarbij benodigde kennis. Vari-erend van ruimtelijk inzicht bij ont-werpen, milieubewust ontwikkelen van producten, robots tot aantrek-kelijk maken van voedselproducten (wel milieubewust).

Verdeeld in vier groepen werden twee workshops gevolgd: één daarvan was Shell. Na uitleg over brandstoftechnologie, was er ook tijd voor een activiteit: een heuse pitstop aan de F1-ferrari van Mi-chael Schumacher uit 2006. Ma-thijs Rood, Kilian Keijer en Jasper Duin deden dit niet onverdienstelijk met een snelle tijd van 4.16 se-conde. Tot zover bekend was nog niemand sneller... Good Job!

Hoofddoel blijft natuurlijk dat onze leerlingen een beter beeld hebben gekregen van hun mogelijkheden in studie en beroep en .…er is ge-noeg te doen en nog te bereiken.

Ook onze school (beroepsgericht) was van de partij met een ligfiets uitgevoerd met KERS: energie die bij het remmen vrijkomt wordt ge-bruikt voor onder andere opladen van de accu. De Bèta-Careerday beslaat totaal twee dagen waarbij in totaal 2000 leerlingen langsko-men. Volgend jaar willen we weer van de partij zijn.



Gratia Selier-Bruining - NederlandsAl van jongs af aan wilde ik anderen iets leren. Of het nu een muziekinstrument bespelen was of wiskunde, dat maakte me niet uit. Op de middelbare school vond ik Nederlands een erg mooi vak en daarom heb ik er uiteindelijk voor gekozen om lerares Nederlands te worden. Het leuke aan het Kennemer College vind ik dat het vak Nederlands breed wordt aangeboden. Er is naast de gewone methode ook veel aandacht voor literatuur en ontleden. Dat maakt het zowel voor de leerlingen als voor de docenten afwisselend. Verder ben ik onder de indruk van de mediatheek. Ik vind het een prachtige ruimte die als het ware het hart van de school vormt. Er staan veel mooie boeken en leerlingen komen er graag. Het is alleen jammer dat er niet altijd voldoende werkplekken beschikbaar zijn. Het Kennemer College is een grote, maar gezellige school. De komende tijd hoop ik de leerlingen en collega’s nog beter te leren kennen.

Peter van Thiel - economieHet onderwijs kwam enige jaren terug min of meer toevallig op mijn weg, toen een bekende mij vroeg een jaar haar colleges binnen het HBO over te nemen. Vanaf het eerste college merkte ik dat het lesgeven mij veel plezier en voldoening gaf, meer dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Nadien en mede gestimuleerd door mijn kinderen, waarvan er nog drie naar de middelbare school gaan, ben ik mij meer gaan richten op het voortgezet onderwijs.

Aanvankelijk was ik wat bezorgd over de omvang van het Kennemer College. Het is een omvangrijke scholengemeenschap, waarbij gebrek aan overzicht en anonimiteit zowel voor leerlingen als collega-docenten kan dreigen. Deze zorg blijkt echter volledig ongegrond. Ondanks haar omvang ervaar ik de sfeer binnen het Kennemer College als ‘knus’ en de contacten met de collega’s, zowel binnen mijn sectie als daarbuiten, als open en hartelijk.

Guido Schenk - scheikundeIk werk als beleidsmedewerker gevaarlijke stoffen bij de Brandweer. Daarnaast word ik ingezet als adviseur op straat als er incidenten plaatsvinden met gevaarlijke stoffen. Scheikunde is een grote hobby van mij en ik vind het een uitdaging om leerlingen enthousiast te krijgen en lastige stof te laten begrijpen. Daarnaast vind ik de frisheid, spontaniteit en soms kritische houding van leerlingen intrigerend, het houdt je scherp maar zorgt ook een gevoel van waardering. Het Kennemer College komt op mij over als een gemoedelijke school waar leerlingen en docenten res-pectvol met elkaar omgaan. Er is zorg en aandacht voor de sfeer en onderlinge verstandhouding tussen leerlingen en docenten. Het enige is dat ik wel wat later zou willen beginnen, ik ben niet zo’n ochtend-mens.

Jaap Teeuwen - lichamelijke opvoedingOp jonge leeftijd was ik al erg druk met het geven van basketbaltrainingen. Tijdens het geven van deze trainingen merkte ik dat ik niet alleen zelf enthousiast werd van het lesgeven maar ook de kinderen mee kreeg. De keuze voor het onderwijs lag erg voor de hand.

Ik heb in 2009-2010 stage gelopen op het Kennemer College en wist gelijk dat dit de school was waar ik heel graag les wilde gaan geven. De sfeer binnen de school is heel goed en de accommodatie is fantas-tisch. Het sportveld aan school en de sectie LO spraken mij enorm aan. Mocht het toch voorkomen dat je een dag geen zin hebt, dan word je weer enthousiast van de collega’s.


In het sportlichtDoor een stukje in de krant waar Peter Geldof mij op wees, kwam ik in contact met Angelique Gertenbach. Angelique zit in H2C bij ons op school en haar mentor is Peter Hoekstra. Angelique en haar zus Marjolein, die ik niet interview, maar wel af en toe noem, doen aan tafeltennis.

Niet zomaar even tafeltennis, ze spelen al niet meer bij de jeugd, maar bij de senioren van de hoofdmacht van Rapidity. Hun vaste teamgenoot, Christiaan Ghijsels, stopte er vorig jaar mee en toen hadden ze niemand meer die op hetzelfde niveau speelde en waren de twee dames gedwongen om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging. De overstap naar dames is niet makkelijk. Er spelen wel leeftijdgenoten, maar het merendeel is toch wel wat ouder dan Angelique en Marjolein. De dames bij de senioren spelen toch wel heel geroutineerd en daar moeten Angelique en Marjolein wel aan wennen.

Marjolein is in tafeltennissen wat minder gedreven op dit moment. Zij legt op dit moment haar prioriteiten bij andere zaken en twijfelt af en toe of ze met tafeltennis door wil gaan of dat ze bijvoorbeeld voor voetbal zal kiezen. Angelique daarentegen heeft aan de lopende band wedstrijden gewonnen en ze heeft dan ook de A-licentie gekregen. Dit is het hoogst haalbare niveau in de tafeltenniswereld.

Het begin van haar carrière?Angelique en haar zus kregen op de basisschool een flyer onder ogen over tafeltennis en besloten naar de inloopmiddag te gaan. Daar werd op een speelse manier promotie gemaakt voor tafeltennis. Allemaal spelletjes, onder andere met een batje spelen met een gat er in, zorgden ervoor dat de zussen enthousiast raakten over deze sport.

Hoe vaak tafeltennis je per week?Het is korter om op te schrijven wanneer Angelique niet traint, dat is op vrijdag, maar dan heeft ze weer lichamelijke opvoeding op het KC bij Michiel Braak. Angelique traint vijf keer per week, waarvan twee keer bij Rapidity en drie keer in Hoofddorp bij HTC onder leiding van Jan Ternede, één van de beste jeugdtrainers van Nederland. Dan speelt ze ook nog één keer competitie bij Rapidity.

tafeltenisster Angelique Gertenbach16 Büllertin december 2011


Jan Ternede wil Angelique helemaal naar Hoofddorp halen en Angelique heeft daar wel oren naar. Al met al is ze ongeveer zeventien tot twintig uur per week met tafeltennis bezig exclusief de reistijden. De trainingen zijn anderhalf tot twee uur, maar daarna spelen ze altijd nog door en wordt er ook aan krachttraining gedaan. Wie denkt dat je met af en toe wat heen en weer slaan een goed tafeltennisspeler wordt heeft het helemaal mis.

Toen Angelique en Marjolein een jaar of vijf geleden bij Rapidity binnen kwamen, zag coach Ronald Borms meteen dat hij talent in huis kreeg. Toen keek hij vooral naar Marjolein, ook omdat zij linkshandig is en dat schijnt bij tafeltennis een voordeel te zijn. Angelique was bovendien toen nog erg jong. In het gezin van deze twee zussen, zijn nog twee zussen. De oudste, Daniëlle (23) speelt ook af en toe en de jongste, Xanthe (6) zit nu nog op zwemmen, maar heeft ook al aspiraties om te gaan tafeltennissen. De ouders van de vier dames zijn vooral coach, maar de vader van het gezin gaat geregeld op dinsdagmorgen ….juist, ook tafeltennissen.

Kosten?Omdat ik helemaal geen verstand van tafeltennis heb ben ik ook wel nieuwsgierig naar de kosten. Een beginners batje kost niet zo heel veel laat ik mij vertellen, maar het batje waar Angelique inmiddels mee speelt is 150 euro. Schoenen heb je al voor 50 euro en dan nog je kleding. Tot nu toe hebben de dames geen sponsor, nou ja, geen, hun ouders natuurlijk. Angelique wil MENEREIS benaderen, dit is een producent, nee, dé producent van tafeltenniskleding. Verder vertelt ze me dat het moeilijk is om rijk te worden, maar rijk maakt niet gelukkig en winnen wel!

Om op dit niveau te kunnen spelen moet Angelique wel zorgen dat ze in goede conditie blijft. Ze zorgt dat ze op tijd naar bed gaat de dag voor een wedstrijd en verder zorgt ze dat ze voldoende koolhydraten binnen krijgt vlak voor een wedstrijd (pasta dus). Ook tussen de wedstrijden door zorgt ze dat ze goed drinkt. Favoriet is een appeldrankje uit Tsjechië, waar bijna geen calorieën in zitten en dat goed je dorst lest. Vooral geen sportdrankjes, daar krijg je juist dorst van en het geeft je eerst een energiestoot, maar daarna maakt het je minder actief. Tot vlak voor een wedstrijd kan er nog gegeten worden.

DieptepuntAngelique is een brokkenpiloot, ze heeft al van alles mee gemaakt aan lichamelijk leed. Zo brak ze haar heup vlak voor een competitie in 2008 bij een ongelukkige val op school tijdens een spel. Daar werd ze met een ambulance afgevoerd. Ook heeft ze beide enkelbanden al een keer gescheurd en ze heeft een keer haar pols gebroken, waardoor ze een tijdje niet kon spelen.

HoogtepuntIn 2009 is Angelique Nederlands kampioen geworden in Nijmegen. Ze moest toen eerst wel zo’n tien tegenstanders uitschakelen. De finale was erg spannend. Ze moest tegen Lisanne de Groot, die dit jaar Nederlands kampioen is geworden. Als prijs kreeg ze een glazen beker, welke op de terugreis is die helaas stuk gevallen. Gelukkig heeft ze een inmiddels een nieuwe ontvangen.

Verder zijn natuurlijk alle wedstrijden hoogtepunten. Angelique speelt overal, van Heerlen tot Gouda, van Utrecht tot België, noem het op en Angelique is er geweest. In België kwamen de tegenstanders overal vandaan, uit Frankrijk, Duitsland, Polen, enzovoorts. Angelique heeft niet echt een groot voorbeeld. Op mijn vraag of ze Bettine Vriesekoop kent antwoordt ze “Ja, ik ken haar wel qua spel, maar ze is niet echt een voorbeeld voor mij”.

Ik wens Angelique veel geluk in de tafeltennissport en natuurlijk ook haar zus, Marjolein, verder de hele familie en wie weet ook nog de jongste zus, een aanstormend talent misschien? Ik bedank haar voor het interview en mocht zich een sponsor willen aanbieden, dan is die van harte welkom.

Pien Olthoff

Angelique Gertenbach


Yvonne van Gennip, docent wiskunde A“Naast mijn lessen geef ik veel bijles. De combinatie van lessen en het één-op-één werken vind ik ideaal. Van bijlessers hoor ik wat niet deugt aan de les-sen van docenten, dat houdt me scherp. Als ik met leerlingen apart werk ontdekken ze vaak dat ze veel meer kunnen dan ze zelf denken. En na de les gaat het soms over hele andere dingen, dat zijn gouden momenten.”

Marlies Wentink, docent wiskunde in de onderbouw“Als er al vrouwen in de exacte vakken lesgeven, zitten ze vaak bij wiskunde. Ik vind het wel goed dat vrouwen deze vakken geven, zo kun je toch een beetje als rolmo-del fungeren. Of leerlingen nu van een man of vrouw les krijgen, in een goede sfeer gaat het leren gemakkelijker. Vanuit mijn achtergrond als basisschooldocente besteed ik altijd veel aandacht aan groepsvorming en klassenma-nagement, de basisvoorwaarden.”

Op veel scholen telt de wiskundesectie maar een enkele vrouw. Niet op het Kennemer College, waar maar liefst vijf vrouwen deel uitmaken van het team. Ze vertellen over hun vak en gaan in op de vraag of wiskunde nu meer voor jongens is of niet.


Achter de schermen bij... wiskunde


Linda Schouten, docent wiskunde B“Wiskunde ligt jongens niet veel beter, dat is cultureel bepaald. Om dat patroon te doorbreken is het belangrijk om meisjes veel zelfver-trouwen te geven. Dat gaat subtiel, door de manier waarop je een vraag stelt of een opmerking over het werk maakt. Ik geloof sterk dat je als docent leerlingen verder brengt door de verwachtingen die je hebt. Positieve verwachtingen hebben effect, op iedereen.”

Achter de schermen bij... wiskunde

Eva de Goede, stagiaire“Het mooie aan wiskunde is dat het niet gaat om leren maar om begrijpen. Ik had zelf altijd een hekel aan vakken waar ik echt voor moest leren. Het gaat er bij wiskunde vooral om dat je leerlingen de logica laat inzien. Ik begrijp heel goed dat niet iedereen dat meteen inziet, ik probeer daarom zoveel mogelijk voorbeelden uit de praktijk te gebruiken om de stof inzichtelijk te maken.”

Anne de Haan, docent wiskunde A, B en DDe leraar wiskunde van mijn moeder wilde niet dat zij het vak koos, meisjes deden geen wiskunde in haar tijd. Ze heeft toch doorgezet. Toen ik zelf studeerde was ongeveer de helft van mijn studiegenoten op de univer-siteit vrouw, het is dus helemaal gelijk getrokken. Nu de scholen nog, want op veel scholen met een ouder docen-tencorps zie je die gelijke verdeling nog niet terug.”



ComeniusDe meeste leerlingen hadden al kennis met elkaar gemaakt via Hyves en Facebook. De drieëntwintig Italiaanse leerlingen konden helaas niet komen omdat het Italiaanse Nationale Agentschap het geld te laat had overgemaakt. Ondanks pogingen vanuit Duitsland en Nederland om het geld voor te schieten wilden de Italianen hiervan geen gebruik maken. Het gevolg hiervan was dat wij een aantal vwo 4 leerlingen moesten teleurstellen die zich hadden aangemeld om deze leerlingen in hun gezin op te nemen.

De afdeling systeembeheer en een van onze V5 leerlingen Bjorn Muskee hadden zich ingespannen om een site http://comeniusinternational.eu te bouwen. Deze site is zeker een bezoekje waard, er zullen regelmatig updates worden geplaatst over bijvoorbeeld de vorderingen van de tien verschillende werkgroepen. Bovendien waren alle computers in de mediatheek, lokaal 232 en ook de aula gereed gemaakt voor de conferentie.

Nadat de Duitse leerlingen donderdagavond door de Nederlandse gastoudergezinnen op een indrukwekkende wijze van het NS station in Castricum waren opgehaald kon de uitwisseling beginnen. De Duitse en Italiaanse docenten waren tot hun grote tevredenheid ondergebracht in een strandhuisje op camping Geversduin.Vrijdag werden zij op school welkom geheten door onze locatiedirecteur de heer Sosef, die benadrukte hoe waardevol de school het vindt om mee te doen aan het Comenius project Migratie en integratie. Er werden presentjes uitgewisseld en met een korte toespraak van een van de projectbegeleiders, de aardrijkskundedocent Ari Smit, kon de conferentie van start gaan. Onze Italiaanse leerlingen konden via videoconferentie de opening volgen maar helaas ging dit ook mis. Later bleek dat een Italiaanse rat er voor gezorgd had dat de school zonder electra was komen te zitten.

Met een indrukwekkend filmpje (een interview met Duits politicus Wolfgang Bosbach) over integratie werd het onderwerp ingeleid. Hierna gingen de tien werkgroepen uiteen om kennis te maken met elkaar, zich in te lezen en nieuwe deelvragen met betrekking tot de verschillende probleemvelden te formuleren. Na een kleine twee uur hard te hebben gewerkt was het tijd voor een goed verzorgde lunch in de aula. Hier was het al duidelijk dat de groepen aan het integreren waren, ze zaten door elkaar heen en spraken in het Engels met elkaar (de conferentietaal).

Na de lunch werd er hard gewerkt aan de verschillende deelvragen en aan de voorbereiding van de presentaties van zaterdagochtend. Omstreeks half vier besloten wij dat het genoeg was voor die dag, de leerlingen hadden hard gewerkt. Hierdoor konden we de deelnemers nog de kans geven met dit mooie weer de omgeving (het strand) te verkennen.

Na een bewogen vrijdagavond/nacht hebben de Duitse en Nederlandse docenten het met hun leerlingen voor de start van de conferentie nog even gehad over de juiste gang van zaken in het gastgezin en uitgelegd hoe er in Nederland gefietst moest worden. Hierna begonnen de presentaties (in het Engels), die vaak van verrassende kwaliteit waren. Na de presentaties gingen de leerlingen in de mediatheek aan de gang met de voorbereidingen van het middagprogramma. Het was de bedoeling dat de leerlingen in tweetallen naar De Bazaar zouden gaan om daar een twintigtal enquêtes per groep af te nemen. Na een goed verzorgde lunch van collega Roderick Waijers en zijn dames in de aula konden we na de groepsfoto beginnen met het middagprogramma. Het was ook deze middag goed weer, zodat het programma in een ontspannen sfeer kon plaatsvinden.

Internationaliseringproject Migratie en integratie in Europa

Eindelijk was het dan zover. Na een bezoek aan Kayseri in Turkije (een van de partnerscholen die helaas afviel) en wekenlange voor-bereiding van de heren Smit en Zantvoord, ontvingen twintig vwo 5 leerlingen tijdens het weekeinde van 29 september tot 3 oktober negentien Duitse leerlingen uit Garmisch-Partenkirchen.



Het schooljaar is inmiddels alweer in volle gang en dat betekent voor ons dat wij weer volop bezig zijn met het creëren van leuke en zinvolle stageplekken, het enthousiasmeren van leerlingen en het introduceren van de maatschappelijke stage bij ouders.

De aftrap van de maatschappelijke stage heeft plaatsgevonden met de Stagemarkt die in de aula van de school werd gehouden. Op de markt stonden ruim twintig organisaties die door middel van folders, filmpjes en natuurlijk door de aanwezigheid van enthousiaste vrijwilligers de leerlingen een eerste kennismaking boden met het fenomeen ‘maatschappelijke stage’.

Veel leerlingen deden al ideeën op over waar en wat voor soort stage ze zouden willen lopen. Er werden telefoonnummers en e-mailadressen uitgewisseld en veel leerlingen gingen in de weken erna, tijdens het inloggen op KCMaS (de vacaturebank voor de maatschappelijke stage), op zoek naar één van de organisaties die op de stagemarkt stonden om zich daar aan te melden voor een leuke stage.

Een kleine groep leerlingen was al op 1 oktober jl. actief. Zij hebben de hele dag actief geholpen bij de diverse activiteiten op de Breestraat, in het kader van de ‘Dag van de Vrijwilliger’. Ze hielpen bij het inrichten van standjes, het ronddelen van koffie, thee en broodjes en het begeleiden van de kinderen bij de diverse activiteiten.

Op 22 en 23 november gaan onze vwo 4-leerlingen aan de slag bij diverse organisaties. Deze blokstage zorgt voor een verdieping, doordat leerlingen nu langer op één plek kunnen blijven. Hierdoor zijn ze in staat om meer omvattende taken uit te voeren en leren ze een organisatie beter kennen. Zoals elk jaar zijn onder andere Agens, ‘Adopteer een oma’ en de Viva Zorggroep weer als stagebieders van de partij.

De zondag stond in het teken van “cultuur”. Nadat we tijdens de ochtend vanaf camping Geversduin zijn gaan klootschieten hadden de leerlingen zelf een middagprogramma, wat uiteenliep van naar het strand gaan tot kanoën. De zondag werd door de leerlingen afgesloten bij een leerling thuis met een verjaardagfeest ter ere van een van de Duitse leerlingen die de volgende dag jarig was.

De maandagochtend werden de Duitse leerlingen weer keurig bij het station Castricum afgeleverd vanwaar ze vertrokken naar Amsterdam. Onder begeleiding van Ari Smit en Wim Zantvoord bezocht de groep het Anne Frankhuis en werd er door de grachten gevaren. Na deze tour werd het tijd om afscheid te nemen van de Duitse leerlingen en collega’s.

We kunnen terugkijken op een geslaagde conferentie!

Ari Smit en Wim Zantvoord

maa

tsch

appe

lijke

stag

e

22 Büllertin december 201122 Büllertin december 2011

Brugklasintroductieweek

Büllertin december 2011 23 Büllertin december 2011 23

Brugklasintroductieweek


De overstapTwee meisjes. Twee meisjes uit één klas. Twee meisjes met één verhaal. Twee meisjes met een bijzondere ongewone carrière. Twee meisjes zo verschillend en toch zo gelijk. Twee meisjes.

Zahra is mijn naam en ik ben 15 jaar. Mijn hobby is badmintonnen. Ik vind het hier op school leuk en ik heb veel vrienden en vriendinnen.

Ik heb mijn brugklas op het mavo doorlopen waar ik met een paar vriendinnen in een mavo/havo klas zat. Ik deed mijn uiterste best om naar het havo te gaan. Ik vond dat ik daar meer kansen en een grotere keuze zou hebben voor mijn toekomst. Toen ik eenmaal was doorgestroomd naar het havo met een paar vriendinnen die ook bij mij in de klas zaten op het mavo, dacht ik als ik nou ook nog naar het vwo zou kunnen waarom niet? Dus dat werd weer een jaar van hard leren om door te mogen stromen naar het vwo. Het is me gelukt en ik ben samen met een vriendin doorgestroomd.

Natuurlijk is het wel moeilijk om telkens weer een nieuwe klas binnen te gaan en aan allemaal nieuwe mensen te wennen, maar gelukkig had ik daar niet zo veel moeite mee. Zoals ik al zei ben ik met vriendinnen doorgestroomd van het mavo naar het havo. Ik had toen een vrij leuke klas en een heel aardige mentor. Nu ik van het havo naar het vwo ben gegaan wist ik eerst niet dat een vriendin van mij ook naar het vwo zou gaan. Ik dacht dus dat ik helemaal niemand kende in de nieuwe klas. Later bleek dat dus helemaal anders te zijn. Nu heb ik weer een leuke klas met gezellige kinderen en ook een heel aardige mentor.

Elk jaar wil ik wel iets worden, maar na verloop van tijd verandert dat beeld telkens weer. Ik weet op dit moment nog niet zeker wat ik wil worden.

Ik zie nu wel grote verschillen tussen het havo en het vwo (vooral als ik de boeken vergelijk). Ik haal nu ook wel minder hoge cijfers dan op het mavo en het havo, maar ik probeer wel een voldoende te staan voor al mijn vakken.

Ik wil heel graag alle leerlingen van het mavo geruststellen (jammer dat ze dit trouwens niet kunnen lezen L) dat de overstap makkelijker is dan dat de leraren hen proberen te vertellen.

Sanne is mijn naam en ik ben 14 jaar oud. Ik woon samen met mijn ouders en broertje Thijmen in Beverwijk.

Ik heb geen familie in Beverwijk of Heemskerk wonen, maar gelukkig wel veel vriendinnen, waar ik graag mee afspreek.

Mijn schoolcarrière ben ik begonnen op OBS ’t Kompas. Met een mavo/havo advies ging ik na de basisschool naar het mavo. Ik haalde

goede cijfers waardoor ik aan het eind van de brugklas een havo advies kreeg. Gelukkig kregen mijn vriendinnen dit ook. We kwamen

gelukkig bij elkaar in H2C.

Op het havo vond ik niet veel moeilijker dan op het mavo. Behalve dat je wel wat meer moet leren is er niet zoveel verschil. O ja, maar

natuurlijk wel de grootte van het gebouw, dat is ook best even wennen. Aangezien mijn cijfers er gezellig uit bleven zien begon mijn mentor steeds vaker over het vwo. Ik dacht: “Echt niet, het gaat toch goed zo, waarom zou ik nog hoger gaan, straks kan ik dat helemaal

niet”. Over het vwo advies heb ik dan ook behoorlijk lang na moeten

denken. Ik vond het helemaal niet leuk om al weer naar een nieuwe klas te moeten gaan zonder mijn vriendinnen en twijfels te hebben of

het me wel zou lukken. Toen iedereen maar bleef zeggen dat het best wel goed zou komen besloot ik er toch maar voor te gaan en zie daar, nu zit ik toch mooi in V3C. Ach, om eerlijk te zijn, het gaat het ook best

wel goed. De lessen vind ik net als op het mavo/havo lang en saai. Jezelf blijven motiveren en inzetten vind ik een van de lastigste dingen

om te doen. Zeker als de leerstof moeilijk is en leren daardoor heel veel tijd kost.

Ik heb nog geen ideeën over de toekomst en weet nog niet wat ik later wil worden. Mijn profielkeuze is dus

nog een groot vraagteken.

Mijn tip: doe goed je best en zie dan maar wat daar van komt.


Selectie aan de poortVan de decanen

Steeds meer opleidingsinstanties gaan toekomstige studenten selecteren uit de grote hoeveelheid aanmeldingen. Dit betekent dat je dus niet zomaar toegelaten wordt bij de studierichting van je eerste keuze. Enkel het juiste diploma of denkniveau is niet altijd genoeg om toegelaten te worden tot de opleiding van je eerste keuze. Bepaalde vaardigheden of talenten en het nagaan in welke mate een (toekomstig) student deze bezit maken dus deel uit van de toelating. Kortom, er is selectie aan de poort.

Aan deze selectie kan op allerlei manieren invulling worden gegeven. Opleidingsinstanties zijn er vrij in te bepalen hoe zij dat doen. Zo kan bijvoorbeeld een rollenspel of een selectiegesprek onderdeel uitmaken van de selectie. Bij kunstopleidingen zal eerder aan de hand van een auditie of een opdracht gekeken worden of je over het juiste talent beschikt.

Het is vanzelfsprekend belangrijk om je vooraf goed te verdiepen in de selectie en waarnaar bij de selectie wordt gekeken. Hierbij zijn twee zaken belangrijk. Allereerst moet je goed in kaart brengen wat de selectie inhoudt, dus waar gaat het om? En ten tweede wil je natuurlijk proberen dit zo goed mogelijk te doen, dus hoe ga je het aanpakken? Hieronder volgt een beschrijving van het selectie- of intake-gesprek. Voor informatie over de overige, hierboven genoemde, selectiemogelijkheden kun je de website van de instelling raadplegen of loop je eens bij het decanaat binnen.

SelectiegesprekDit lijkt op een sollicitatiegesprek. Bij een selectiegesprek krijg je een gesprek met een medewerker van de opleiding. Dit kan een docent of een studentendecaan zijn, maar ook een ouderejaarsstudent. In dit gesprek zal er van alles aan je gevraagd worden. Meestal krijg je de gelegenheid om ook zelf vragen te stellen. Het is aan te raden hier ook gebruik van te maken. Maar hoe weet je nou wat ze gaan vragen?

Vaak wordt er gebruik gemaakt van een selectiegesprek als er gezocht wordt naar een bepaald type, iemand met bepaalde

eigenschappen. Door je voor te bereiden op het gesprek en de brochures er op na te slaan kun je er achter komen wat voor type er geschikt geacht wordt voor de desbetreffende opleiding. In een folder met informatie voor de hogere hotelschool staat bijvoorbeeld uitgebreid omschreven wat ze zoeken. Onder het kopje “type student” staat onder andere:

- zelfstandig en resultaat gericht kunnen werken- organisatievermogen- een creatieve en innovatieve instelling - een dienstverlenende attitude.

In het selectiegesprek bij deze hotelschool zullen over dat soort eigenschappen vragen worden gesteld. Het komt goed over als je zo concreet mogelijk antwoord geeft. Het aanhalen van een werkelijk gebeurde situatie uit het verleden vertelt veel over hoe iemand in de werkelijkheid doet, of reageert. Indien bijvoorbeeld gevraagd wordt: “Hoe zou jij je organisatievermogen omschrijven?” dan is het handig om te refereren naar een moment waarbij jij iets hebt georganiseerd (en wat goed is verlopen natuurlijk).

Denk verder na over je kwaliteiten en durf die ook te benoemen. Vertel over je motivatie, want ook daar zal naar gevraagd worden. Waarom lijkt het je een geschikte opleiding? Probeer niet te clichématig te worden: “Het lijkt me gewoon heel leuk” is vaag en dat blijft als antwoord niet hangen. Probeer aan te geven wat je er zo leuk aan vindt en waarom je dat vindt aan de hand van opgedane ervaringen. Kortom, maak het concreet.


school, werk en hobby

De kunst stamt uit China in de eerste of tweede eeuw, kort na de uitvinding van het papier. Van daar uit is het overgewaaid naar Japan, waar het de bekende vorm heeft gekregen. In het algemeen begin-nen deze ontwerpen met een vierkant stuk papier, waarvan de zijdes verschillend gekleurd kunnen zijn. Het papier mag wel gevouwen worden, maar er mag niet in geknipt worden. Japans origami wordt al toegepast sinds de Shoguns de macht hadden in Edo (nu Tokyo 1603-1867).

Nu van het oude oosten naar het nieuwe westen. Twee mannen uit de B1 gymnasium brugklas hebben de Japanse vouwkunst totaal eigen gemaakt. Het was één van de eerste geschiedenislessen waarin ik Huibie een gevouwen kikker en Jesper en gevouwen vogel op hun tafel zag hebben. Ik was gelijk nieuwsgierig. Tijd voor een interview!

“Zo’n vier jaar geleden ben ik begonnen” zegt Huibie. “Eerst vond ik het wel moeilijk. Ik begon met de makkelijkste figuren vouwen zoals een kraanvogel en een kikkertje. Later ging ik steeds moeilijkere figuren vouwen met meer details, zo-als vingers, tenen, haren, klauwen enzovoorts. Ik koop er

ook boeken voor waar weer nieuwe beesten of monsters in staan die ik

kan proberen te vouwen. Ook kijk ik op internet of

ik vouwvoorbeelden kan vinden. Daar vouw ik dan wat van en zo wordt het steeds beter.”

“Ik ben ook jaren geleden begonnen” voegt Jesper toe. “Het begon met het kopen van

vierkante knutselblaadjes in allerlei kleurtjes. Op de achterkant staan wel eens voor-

beelden en die ging ik dan vouwen. Nou, dat lukte wel dus ging ik naar de bieb om te kijken of ik er boeken over kon vinden. Die waren er dus ben ik het vouwen steeds verder gaan uitbreiden met moeilijkere voorbeelden. Iedere keer wanneer ik een boekje uit had, of alles had gevouwen, ging ik weer op zoek naar een ander boek. Soms uit de bieb en soms van internet. Het

is dan wel leuk om te zien dat je steeds beter wordt. Dat je vroeger bepaalde dingen niet kon die je nu wel kan. Dat ik dat eerst niet kon?” vraagt Jesper zich hard op af.

“Per dag ben ik wel een paar uur bezig, althans dat was voordat ik op deze school zat. Nu met huiswerk en alles kan ik maar een uurtje per dag vouwen” vertelt Jesper. Huibie geeft aan dat hij een paar maan-den gestopt was omdat hij er even niet zoveel zin meer in had. Het begon toch weer te kriebelen. “Nu ben ik weer ongeveer anderhalf uur per dag aan het vouwen. Als je echt met moeilijke dingen vouwt, waar ik nu mee bezig ben, en het lukt niet echt dan ben ik wel twee en een half uur bezig.

Zo ben ik nu met een draak bezig.”“Ik heb die draak al gevouwen” zegt Jesper

vervolgens trots. “Liever maak ik een voorbeeld dezelfde dag af, maar als dat me niet lukt dan stop ik even en ga ik de volgende dag verder. Ik moet namelijk niet helemaal uitge-put zijn of zo. Je moet best ge-concentreerd zijn voor origami”, zegt Huibie. Jesper ervaart dat anders. “Als ik met een bepaald figuur vouwen stop, pak ik de volgende keer liever een andere/

nieuwe. Hij moet dus af, want an-ders blijft hij zomaar een half

jaar in de kast liggen. Soms gooi je hem zelfs weg

omdat je er niet meer tevreden

mee bent.”

Origami met Huibie Breeuwer en Jesper Engelhart

Origami is de kunst van het vouwen van papier afkomstig uit Japan (折り紙, Japans: ‘ori’, vouwen, en ‘kami’, papier). Origami gebruikt een beperkt aantal vouwen, maar door de combinatie hiervan zijn intrigerende ontwerpen mogelijk.



Origami met Huibie Breeuwer en Jesper Engelhart

Huibie is ook geïnteresseerd in de geschiedenis van origami en an-dere vormen van vouwen. “Het begon allemaal in Japan met het vou-wen van rijstpapier. Dat is namelijk heel zacht en wordt nu nog steeds gebruikt, maar nu wordt er folie achter geplakt zodat je heel speciaal papier krijgt en daar kan je echt de moeilijkste figuren mee vouwen. Je hebt ook tandpapier, dat is geen papier gemaakt van tanden, maar dat is papier om vochtig te maken met een sponsje zodat je de details heel goed kan maken. Je kan het dan een beetje in elkaar drukken zodat het heel mooi wordt. ”Jesper vervolgt: “Het gebruik van een soort papier hangt eigenlijk af van wat je vouwt. Je moet niet te dun papier nemen want dan zakt je kunstwerk helemaal in elkaar. Vouwen is ook wel even iets anders dan origami. Bij vouwen mag je soms ook knippen en plakken terwijl origami alleen vouwen is en uit één stuk papier. Je kan ook van meerdere delen een figuur maken, daar ben ik niet zo kapot van. Je moet dan aan het einde verschillende delen in elkaar schuiven. Dat heet ook anders”. “Kusadami”, vult Huibie aan. “Het hoeft niet altijd kusadami te zijn”, zegt Jesper daar weer op. Het is voor mij duidelijk dat we hier met twee professionals van doen hebben!

“Bewegende dingen of beesten zijn leuk om te maken. Die ene draak waar we nu allebei mee bezig zijn, die ik af heb (verbetert Jesper zich), is van een blaadje met de maten 70 bij 70 cm en dat wordt

dan een mooi groot figuur.” “Ik gebruik vaker 60 bij 60 cm en iets ander papier. Ik heb een speciale site gevonden waar je allemaal goede blaadjes kan vinden. Zoals foliepapier en tissuepapier waar je de folie zelf achter moet plakken wat de Japanners vroeger deden.” Jesper legt verder uit: “Bij foliepapier is het mooie dat wanneer een je een dier vouwt of een poppetje hij beter blijft staan en dat je aan het einde nog details kan bijbuigen zodat het echter lijkt en beter blijft staan.”

Is je laatste werk je beste werk op deze manier? “Nou nee, want ik maak nog steeds voor de lol makkelijkere figuren en sommige mensen vinden dat al knap”, zegt Jesper. “Je vouwt dan gewoon even een simpel kraanvogeltje”, vervolgt hij. “Voor ons is dat simpel”, zegt Huibie. “Het mooiste wat ik tot nu toe gemaakt heb is die draak waar ik het eerder over had.” “Voor mij is dat de kikker die ik van vochtig papier heb gemaakt, omdat hij heel gedetailleerd is. Het is ook leuk om iets cadeau te geven”, vindt Jesper. “Zo was er gister iemand jarig en daar heb ik een paar dingen voor gevouwen, dat vinden ze altijd wel leuk.” “Ik heb mijn vader een weerwolf gegeven, die is ook van vochtig papier gevouwen, wat tot dan toe mijn beste werk was. Mijn ultieme doel is de moeilijkste draak te vouwen, eigenlijk wilde ik daar vandaag mee beginnen.” “Nigoshi Kamija heeft een boek gemaakt met de meest fantas- t-ische voorbeelden die onmogelijk lijken. Zoals een pega-sus, dat zou ik graag kunnen”, vervolgt Huibie, “maar de één na moeilijkste is die draak en die kunnen we al!”

Bij het maken van de foto’s lieten de jongens vol trots zien dat ook de moeilijkste draak was gelukt, bravo mannen!




Peter Wemelink Entink - NederlandsVeel docenten op stagescholen schetsten een beeld van het onderwijs dat niet zo positief was. Hoge werkdruk, leerlingen die volkomen los geslagen waren. Ik kan achteraf gerust stellen dat dit beeld niet klopt met mijn ervaringen tot nu toe; het werk in het onderwijs is juist heel leuk en wat betreft de werkdruk, dat valt best mee. Je moet je tijd als docent goed inplannen.

Mijn eerste ervaringen van het Kennemer College zijn zeer positief. De organisatie op school en binnen de sectie Nederlands staat goed op poten. Als nieuwkomer word je prima begeleid door een team van coaches. Collega’s geven je het gevoel dat je welkom bent en ik heb de mazzel dat ik hele leuke klassen heb.

Kim van der Weijden-Hennis - EngelsDe leerlingen en mijn nieuwe collega’s hebben het werken op het Kennemer College vanaf het begin erg leuk gemaakt. Ik voel me zeer welkom en heb al helemaal mijn draai gevonden. Ik heb voor het onderwijs gekozen omdat ik de verwachting had dat voor de klas staan meer van mijn creativiteit zou vragen en een stuk afwisselender zou zijn dan de kantoorbaan die ik hiervoor had. Die verwachting is zeker uitgekomen! Ik zou het wel prettig vinden als de klassen iets kleiner waren en als er wat meer ruimte was voor de leerlingen om te pauzeren. Het is nu overal zo druk.

Carin Werner - scheikundeNa ruime werkervaring op een medisch laboratorium heb ik enkele jaren geleden besloten in het onder-wijs te gaan werken. Ik hoop aan de leerlingen mijn passie voor scheikunde over te kunnen brengen. Als ouder ben ik mij er zeer van bewust dat ieder kind uniek is en hoe belangrijk het is om een coachende rol te kunnen spelen in het leven van een kind. Een school is een hele andere wereld dan een laboratorium, waar het niet alleen om kennis draait.Mijn eerste indruk is dat er een prettige, open cultuur heerst op deze school. Het welkom was heel warm en iedereen is even behulpzaam bij vragen. De leerlingen zijn heel prettig en werken over het algemeen goed. Af en toe moeten we er wel op letten dat het niet té gezellig wordt.

Martine Riemers - beeldende vormingMijn eerste ervaringen zijn goed. Ik heb leuke collega’s. Leerlingen vragen vaak of ik een zus heb die ook op school werkt. Maar helaas, mevrouw De Haan en ik zijn geen familie. Ik leer mijn leerlingen goed kennen doordat ze over zichzelf en hun interesses vertellen. Zoals dat het goed gaat met ‘onze club’ AZ. Ze laten me zien waar ze goed in zijn door tekeningen die ze thuis gemaakt hebben mee te nemen naar school of door een salto te maken voor mij op het schoolfeest. Op mijn ideale school wordt er niet gepest. In sommige klassen wordt er veel gepest en op elkaar gelet. Ik zou graag als tip willen geven jezelf eens te verplaatsen in de ander. Zou jij het leuk vinden als het bij jou gebeurt? Probeer wat milder te zijn voor elkaar. Misschien wordt de sfeer binnen de school nog beter als leerlingen dit wat vaker doen.

Astrid Eenig- economie

Ik heb negen jaren geleden mijn professie als accountant omgeruild voor die van docent economie. Ik wilde graag met jonge mensen werken en mijn kennis op speelse wijze overdragen.

Een van de mooiste momenten van het lesgeven: Die momenten waarop een paar ogen gaan stralen wanneer het kwartje eindelijk gevallen is. Dan hoor ik die verukkelijke roep: “Ik heb hem. Ik snap het nu!” Wauw wat een mooi moment...


Gaby Wassenaar & Melissa Majoor

Meneer Sluis wilde altijd de gezelligheid bewaren

Ben

Een goede, aardige docent!!

Luc

Hij werkte al heel lang op deze school en vond deze klas erg druk, maar heel sociaal. Het was een goede mentorRomy

Een aardige man die

altijd klaar stond

om je te helpen.

Noortje

Sluis was altijd aardig en hij kon goed wiskunde uit-leggen. Het was een gezellig jaar.

Maartje

Leuk dat hij zo lang op onze school heeft gewerkt. Hij kon goed lesgeven en was aardig tegen leerlingen en stond altijd voor je klaar. Ik wens hem veel plezier met zijn pensioen en wie weet zien we hem hier nog wel eens. - Nica

Meneer Sluis was een aardige leraar en hij gaf goed les in wiskunde. Jammer dat hij er mee is gestopt - Ralph

Was niet erg snel boos en kon wis-kunde wel goed uit-leggen, alleen snapte ik het niet echt…☺Franklin

Sluis kan goed uit-leggen en was vaak vrolijk. Met de klas-senuitjes was het ook altijd heel gezellig met elkaar. Hij was ook een goede mentorJente

Meneer Sluis hield erg van wiskunde.”Manon

Hij was aardig en bleef altijd heel rustig. Ik vond hem een goede wiskunde leraar.Tijn

Hij was een goede leraar en kon goed uitleggen, maar soms was hij wel streng.”Timo

Als er ruzie in de klas was, lukte het meneer Sluis altijd om dat op te los-senJuliët

Hij kon goed lesge-ven en zag er altijd goed verzorgd en vrolijk uit.Luke

Meneer Sluis was naast een hele goede wiskunde leraar, die al heel lang lesgaf (mijn vader heeft hem nog gehad) ook een hele chille en aardige mentor waarmee je altijd goed kon praten en je ei kwijt kon. - Pieter

Etienne SluisHoe neem je afscheid van een instituut als Etienne Sluis? Oude koeien uit de sloot halen is niets voor de man en een poging doen om 42 succesvolle jaren in een paar alinea’s weer te geven is onhaalbaar. Etienne is meer een hier en nu type, daarom vroegen we wat leer-lingen uit V2C of ze een herinnering aan hun mentor van vorig jaar op papier wilde zetten. Natuurlijk wilden zij dat!

Sluis de beste wiskunde leraar die er is. Lesgeven kon u super goed.U zal ik nooit vergeten.Iemand die het ook leuk vond om les te geven.Sluis, we zullen u missen

met pensioen

tekening: Roderick Waijers


Puzzel mee... Door: Wim Brugman

Deze prijspuzzel is ingestuurd door Martijn Handgraaf (H4B).

SUDOKU - medium ***

6 9 4 57 4 5 8 65 8 2

94 6

5 1 37 9 4 2

6 91

SUDOKU - well done ******

7 9 6 36 5 2

1 86 4

4 2 1 33 8

7 88 1 2

3 1 2 7

SUDOKU - medium ***

6 9 4 57 4 5 8 65 8 2

94 6

5 1 37 9 4 2

6 91

SUDOKU - well done ******

7 9 6 36 5 2

1 86 4

4 2 1 33 8

7 88 1 2

3 1 2 7

Cryptische Omschrijving: Complete Achternaam Docent:1 Aan de waterkant2 Ave Caesar3 Bakt ze bruin4 Beter dan een verre vriend5 Buitenlander6 Correct Nederlands?7 Dat wordt puzzelen8 Foute pyromaan9 Grond dat niet in gebruik is

10 In naam van de vreemde wet11 Is geen hele vent12 Is zeker de slechtste niet13 Kaasburb14 Kan praten als de beste15 Klinkt als middeleeuws gebouw16 Klinkt over het water17 Mannetjes schaap in de regen?18 Moeder van plattelandbewoner19 Mythisch wezen20 Niet compleet aan de IJssel21 Niet thuis22 Tarwemaler23 Tata bij de zee24 Zonder deze kom je niet verder25 Zorgen voor verkoeling hoor ik

Oplossingen voorzien van naam en klas zo spoedig mogelijk naar kamer 104. Onder de goede inzendingen wordt een bon van 25 euro verloot. Oplossing Büllertin juli 2011: Nelson Mandela

Sudoku medium *** Sudoku well done *****



Schoolfeest Bob’sonderbouw


Schoolfeest Bob’sbovenbouw


Het leven na de middelbare school. Dit klinkt nu net alsof je bejaard bent zodra je van de middelbare school af bent. Ik voelde mij af en toe wel bejaard in mijn laatste jaar, misschien ook niet zo heel gek na zeven jaar middelbare school. Toch kijk ik met een heel warm gevoel terug.

In havo 4 heb ik mijn zinnen gezet op de Rockacademie in Tilburg. In havo 5 heb ik ook de vooropleiding gedaan maar helaas werd ik daar niet aangenomen. Ja, en toen? Lesgeven wilde ik altijd al doen en dat zou ik ook zijn gaan doen als ik was aangenomen op de Rockacademie. Een lerarenopleiding lag dus voor de hand. Ik ben toen gaan kijken waar mijn interesses lagen. Omdat ik politiek heel interessant vind ben ik begonnen aan de lerarenopleiding voor docent maatschappijleer 2e graad. Dit doe ik in Tilburg. Ik kende deze stad al van mijn vooropleiding en de hogeschool Fontys staat goed aangeschreven.

Het was wel even wennen hoor. Weg van mijn vertrouwde omging bij het Kennemer, een studie doen, op kamers. Ik wilde niet in een studentenhuis dus ben ik op zoek gegaan naar een zelfstandige kamer. Dit is uiteindelijk gelukt! Ik had er vertrouwen in dat ik goed op mezelf zou kunnen wonen, maar het was allemaal toch wel spannend. Ik zeg wel op mezelf wonen, maar eigenlijk ben ik nog steeds elk weekend in Assendelft bij mijn ouders.

Nu na zo’n twee maanden op mezelf wonen ben ik helemaal gewend aan het zelf koken, wassen, strijken, afstoffen, niet te vergeten AFWASSEN(!!) en alle andere huishoudelijke taken die normaal vaak door mijn moeder gedaan werden. Sterker nog, ik vind het eigenlijk prima. Ook heb ik mijn draai helemaal gevonden in mijn studie, ik kan bijna niet wachten tot ik stage ga lopen in februari.

Vergeleken met de middelbare school is er wel een groot verschil. Je moet een stuk harder werken en er is niet meer een stok achter de deur in de vorm van proefwerken en so’tjes. Er zijn tentamens, die moet je halen en hoe je dat haalt is aan jou. Het is hard werken en er is niemand meer die controleert of jij je huiswerk wel gemaakt hebt. Desondanks is het HBO ook gewoon heel erg leuk en gezellig. En er is nog genoeg tijd naast het studeren om het echte studentenleven te leven!

Wie is ’t, wat doet-ie?Wie is het, wat doet-ie? vereist veel van je opmerkzaamheid, scherpzinnigheid, mensenkennis en fantasie.

In de foto zou je iemand kunnen herkennen die op onze locatie werkzaam is, ware het niet dat we het wat moeilijker gemaakt hebben door juist níet de meest recente foto’s te plaatsen, maar terug te grijpen naar een plaatje van enige jaren geleden... Hoe lang dat geleden is, verklappen we niet!

Denk jij te weten wie dit personeelslid is? De juiste oplossing is op de website te vinden! Veel succes!

Jolien OosterhofWordt gevolgd


Sportiefste klasDe klassen H5 en V6 hebben in hun eindexamenjaar een half jaar les L.O. Tijdens deze lessen hebben de eindexamenkandidaten tegen elkaar gestreden om de titel Sportiefste klas. De klassen konden punten verdienen met voetbal, hockey, softbal, volleybal, basketbal en badminton. Van alle eindexamenklassen kwamen de volgende klassen als sportiefste klas uit de bus:

kort nieuws kort nieuws kort nieuws

In het volgende Büllertin: hoeveel wordt er eigenlijk gerookt? Dat roken slecht voor je gezondheid is weten we allemaal. Toch zijn er nog steeds leerlingen die ervoor kiezen om te beginnen met roken. Hoeveel procent van de leerlingen rookt eigenlijk? En roken jongens meer dan meisjes? Wordt er op het vwo meer gerookt dan op het havo? Dit alles lees je in het Büllertin van maart 2012. Met tips om te stoppen!

ICT-congres “App: effectief leren” voor docentenPedro de Bruyckere, docent en pedagoog aan de Arteveldehoge-school in Gent, opende op 3 november het ICT-congres voor 275 docenten van het Kennemer College, het Jac. P. Thijsse College en het Bonhoeffer College. In prachtig Vlaams taalgebruik gaf hij aan waar wij en onze leerlingen nu staan in de cyberspace. Verande-ringen volgen elkaar in een zeer rap tempo op en wat vraagt dat van ons? En welke kansen biedt dat ons? Aansluitend konden de docenten kiezen uit 28 verschillende workshops, van “Hoe asociaal is social media?” tot “ICT-hulmiddelen voor dyslexie”.

Maatschappelijke stageIn het kader van de Maatschappelijke Stage hebben leerlingen uit havo 3 en mavo 3 op zondag 30 oktober jl. in samenwerking met de politie en de gemeente mee geholpen om zakkenrollers op De Bazaar minder kans te geven. De leerlingen hebben het winkelende publiek met behulp van een sticker en een flyer er op attent gemaakt dat zij hun waardevolle spullen beter moeten opbergen om zakkenrol-lers zo weinig mogelijk kans geven. Op deze drukst bezochte zondag van het jaar was er slechts één melding van zakkenrollerij terwijl dat er wekelijks op de zondag ongeveer tien zijn. We mogen dan ook spreken van een zeer geslaagd project!

20 leerlingen van G3B hebben een dag van hun herfstvakantie opgeofferd om Staatsbosbeheer te helpen in de duinen van Schoorl. De duinen zijn het afgelopen jaar door een grote brand geteisterd en er ligt nu een hoop werk om de natuur weer te herstellen en het puin te ruimen. Staatsbosbeheer was dan ook erg blij dat G3B onder de bezielende leiding van hun mentor de maatschappelijke stage bij hen wilde inzetten!

H5E H5G V6A


decembervrijdag 2 Wiskunde B dag havo 5 en vwo 5zondag 4 24.00 Sluiting inloggen 10 minuten avondmaandag 5 Les t/m het 5e uur daarna sinterklaasvieringvrijdag 9 PTA herkansingen havo 5 en vwo 6 maandag 12 Ouder spreekavonddinsdag 13 Basketballtoernooi brugklassendonderdag 15 Ouder spreekavondvrijdag 16 Afronden profielwerkstuk fase 2maandag 19 15.00 Generale repetitie Totaaltheater

dinsdag 20 13.4019.00

Totaaltheater matinee onderbouwTotaaltheater soiree 3e klassen

woe, do 21, 22 13.4020.00

Totaaltheater matinee onderbouwTotaaltheater soiree (losse kaarten)

vrijdag 23 Kerstontbijt en -activiteitjanuari

week 52 en week 1 kerstvakantie 26 december 2011 t/m 6 januari 2012

maandag 9 Toetsvrij,1e uur vrij i.v.m. nieuwjaarsontbijt personeelSchool les 2e t/m 6e uur i.v.m. studiemiddag personeel

vrijdag 13 20.00-22.00 Reünie examenkandidatenmaandag 16 Start PTA week 2, Duurzame energie vwo 3

dinsdag 17 19.30Duurzame energie vwo 3Ouderavond havo 3 en vwo 3

PTA week 2 voor de bovenbouwdonderdag 19

15.00Fair Trade havo 3Introductie mavo instroom

vrijdag 20 Faire Trade havo 3 maandag 23 Laatste dag PTA week 2, kijken luistertoetsen havo Frans en vwo Duitsdinsdag 24 Verkort rooster i.v.m. kennismakingslessen om 13.45 uur

Kijk- en luistertoetsen havo Duits en vwo Engels woensdag 25 Kijk- en luistertoetsen havo Engels en vwo Frans donderdag 26 Verkort rooster i.v.m. kennismakingslessen om 13.45 uurvrijdag 27 Wiskunde Olympiade, Nieuwjaarsgala Bob’s voor havo 5 en vwo 6maandag 30 Studiedag personeel, nadere info over lestijden volgt

februaridonderdag 9 13.20 Uiterlijk inleveren herkansingsformulier vwo 5maandag 13 18.00-23.00 Valentijn volleybaltoernooi dinsdag 14 8.00-15.00 Volleybal toernooi 3e klassenvrijdag 17 9.00-11.00 Herkansing vwo 5: school les t/m 6e uurzaterdag 18 Open huis Kennemer Collegemaandag 20 Uiterste inleverdatum profielwerkstuk havo 5 en vwo 6dinsdag 21 19.30 Informatie avond Open huisdonderdag 23 Inleveren profielkeuze formulier havo 3 en vwo 3, Muziekavond vrijdag 24 Vrij: start voorjaarsvakantieweek 9 voorjaarsvakantie 24 februari t/m 2 maart

maartPTA week 3a schriftelijk havo 5 en vwo 6 vanaf 8 maart t/m 14 maartBiologie Olympiademaandag 5 Toetsvrijdinsdag 6 19.30 Ouderavond voor brugklasouders: determinatiewoensdag 7 Havo 5 en vwo 6 les t/m 5e uurdo, vrij 8, 9 PTA 3a, Project economie havo 4ma, di, wo 12, 13, 14 PTA 3a, Brugklasprojectdonderdag 15 Kangoeroewedstrijd brugklassenvrij, ma 16, 19 Verkort rooster i.v.m. rapportvergaderingendi, woe 20, 21 Verkort rooster i.v.m. rapportvergaderingen, Havo 4 blokstagedonderdag 22 Verkort rooster i.v.m. profielwerkstukken: presentatie middag en avondvrij, ma 23, 26 Verkort rooster i.v.m. rapportvergaderingendonderdag 29 Uiterste inleverdatum herkansingsformulier havo 5 en vwo 6vrijdag 30 Badmintontoernooi 2e klassen


Profiel Karlijn van Dijkteamleider 2e klassen havo en vwo

Wat is je mooiste jeugdherinnering? Toen ik 12 jaar was heb ik een jaar lang in de Verenigde Staten gewoond. Ik heb aan dat jaar de meeste en ook de leukste herinneringen.

Waar kun je echt boos van worden: Machtsmisbruik, (ook) in het klein. Bijvoorbeeld de parkeerwacht die voor je neus een bon begint uit te schrijven met een soort zelfvoldoening.

Graag ontmoeten: Barack Obama.

Welke film heb je vijf keer gezien: What’s Eating Gilbert Grape.

Waar wil je beslist niet heen: Een slachthuis.

Wat is je grootste overwinning? Tijdens autorijlessen mijn snelwegvrees overwonnen.

Beste album: Heb niet echt, één album. Alanis Morisette: Jagged Little Pill.

Trots op: Mijn twee mannen.

Laatst gelezen boek: Outliers van Malcolm Gladwell en Het huis waar jij van hield van Tatiana de Rosnay.

Waar kun je jou ’s nachts wakker voor maken? Chocolade.

Favoriete website: YouTube.com voor The Voice filmpjes.

Wat is volgens vrienden je opvallendste eigenschap: Zou je hen zelf moeten vragen. Iets als opgewekt denk ik.

Hoe ziet je ideale weekend eruit: Stedentrip naar Londen, Parijs, Rome of New York.

Wat is het gekste dat je ooit hebt gedaan? Meedoen aan Met glans van de schans, van Te land, ter zee en in de lucht.

Waar ben je over vijf jaar: In Toscane een boek aan het schrijven. Ik heb laatst bedacht dat schrijvers een ideaal beroep heb-ben. Je kunt het op bijna alle plekken uitoefenen.

Mooiste van het Kennemer: Het oude biechthokje vind ik heel intrigerend. Dat bevindt zich, heb ik mij laten vertellen, vlak achter mijn kamer, tussen mijn kamer en het lokaal Beeldende vorming.

36

Bullertin december 2011

Documents

Transcript of Bullertin december 2011