Bokaal juni 2010

BOKAAL, JUNI 2010 1

BOKAALDER HELDERE GEESTEN

DE NIEUWE MWOTY SJAARSENCONTEST

WKVERSLAG VANUIT ZUID-AFRIKA

2 BOKAAL, JUNI 2010

Wil je al je aandacht aan je studie en het studentenleven besteden? Dan is het ABN AMRO Studenten Pakket iets voor jou. Compleet, gemakkelijk en in één keer klaar voor alles wat er op je pad komt. Of het nou gaat om betalen, sparen, lenen of verzekeren, het is mogelijk met het Studenten Pakket. Geïnteresseerd? Loop binnen bij een ABN AMRO vestiging, bel 0800-0240700 (gratis) of kijk op www.abnamro.nl/student

KIES NU VOOR HET ABN AMROSTUDENTENPAKKET

210050365_1411_A4_StudentenPakke1 1 03-04-2007 11:57:14

BOKAAL, JUNI 2010 3

Lieve Albertianen en Albertianessen,

Hier ligt alweer de vierde Bokaal van dit jaar. Met deze keer ook een voorwoord van de interim- praes, aangezien de praes zelf er even tussenuit is gesneakt. Vier Bokalen vol bloed zweet en tranen, maar zeker ook vol humor,

gezelligheid en goudgele rakkers. En ja, het is inderdaad voorbij gevlogen! De inhoud kunnen jullie hieronder lezen, ik kan alvast een ding verklappen, het is weer geweldig. Een topafsluiter! Lieve Maud, Jeroen, Jasper, Dorine, Gijs, Sietse, Else- marike, Dorien en Arthur, dank jullie voor dit fantastische jaar, jullie top inzet en deze vier prachtige Bokalen! Jeroen, dank je voor het overnemen van mijn taak, en Arthur, voor jou een speciaal dankwoord, omdat we zonder jou nooit de Bokalen hadden neergezet, die nu geschiedenis hebben geschreven. Erica, heel veel succes volgend jaar, ik hoop dat jij en je nieuwe commissie het net zo mooi krijgen als wij het hebben gehad. Lieve Albertiaan en Albertianesse, geniet van dit mooie blaadje!

Groetjes,

Rosalie Kuhlmann

COLOFON Bokaal der Heldere Geesten

Onafhankelijk orgaan der R.K.S.V. Albertus Magnus

Jaargang 63Vierde editie

Juni 2010Verschijnt 4 keer per jaar

HOOFdRedACteuRRosalie Kühlmann

INteRIM HOOFd-RedACteuRJeroen Rijskamp

ARtdIReCtORArthur van OmmenSietse Meederdorine van den Bergh else-Marike Kepel

RedACtIeMaud Nass dorien eisingGijs Coenraadselse-Marike Kepel Jasper Heymendorine van den Bergh

FOtOGRAAFedwin van Graaf

dRuKKeRIJWM Veenstra druk

OpLAGe 2000 exemplaren

de artikelen die in dit blad ver-schijnen vallen geheel onder de verantwoordelijkheid van de desbetreffende auteur(s) en ver-woorden dus niet noodzakelijk de standpunten van de vereniging.

Laatst verschenen nummer van de Bokaal

niet ontvangen? BeL GRAtIS 050-3112653 (24 uur per dag bereikbaar)

uW tIp = BIeR WAARd! Heeft u iets gezien of gehoord waarvan u denkt: dit hoort echt

in de Bokaal thuis?! Aarzel niet! email [email protected].

BOKAAL UGHUH ughuh UGHUH ughuh... Pardon... Zo, nu al die rook weer is opgetrokken kan ik eindelijk m’n toetsenbord weer zien. Eerlijk gezegd ben ik nu wel een beetje klaar met die TURBO TURBO! grappen. Wellicht zullen velen, misschien een enkeling, mij kennen als iemand die nogal recht door zee kan zijn. Deze houding hebben wij ook enigzins proberen vast te houden in onze columns en opiniestukken. Dit bleek echter lastiger dan in eerste instantie gedacht. Je maakt je namelijk als commissie dan nogal snel schuldig aan ketterij en dat is niet iets waar De Bokaal voor bedoeld is. De Bokaal is het verenigingsblad, en wij zijn het afgelopen jaar druk bezig geweest dit blad te verheffen tot de status van een heus magazine, zonder de inhoud een te zware lading mee te geven. De Bokaal is het medium dat in dezelfde lijn van de vereniging moet liggen en een luchtige afspiegeling moet zijn van de ongeschreven mores die niet ergens staan of zijn opgenomen, maar voor ons als leden van een studentenvereniging vanzelfsprekend zijn geworden nl. Verbondenheid, Eenheid en natuurlijk die (wit) gouden oude Gezelligheid. En ik weet zeker dat de volgende bokaal praeses dit met de nieuwe bokaal ook kan bewerkstelligen, zoals wij dat onder leiding van onze “dushi” Rosalie ook hebben mogen doen. Oftewel: geniet van ons laatste literaire meesterwerkje...

Veel leesplezier,

Jeroen Rijskamp.

4 BOKAAL, JUNI 2010

T erwijl ik over straat loop, hoor ik getoeter en gefluit achter me. Een speciaal geluidje, waar-door ik precies weet wat er achter me gebeurt: er komt weer een minibusje aan. Snel draai ik me om en steek ik mijn hand uit, voor 5 randjes

naar het centrum scheelt ruim een half uur lopen.

“Sister, my sister, going to Cape Town?” “Yes please”, zeg ik, terwijl ik me op de front seat van de minibus begeef. De driver knoopt een praatje met me aan, wat doe ik hier in Cape Town? Coming to joy the worldcup? Yes sir! Met luide ganstermuziek, wat chroomlicht in het busje en al toeterend en fluitend vervolgen we de weg naar het centrum. Een ding is zeker, ik heb hier een van de hipste busjes van Cape Town te pakken.

Via Beachroad rijden we naar het centrum. Rechts van de weg komen we langs een aantal vo-etbalveldjes, waar hevig om de plaatselijke cup wordt gestreden. Links van de weg stromen golven van de Atlantische oceaan de boulevard over, hardlopende mensen springen aan de kant om te voorkomen dat ze bij thuiskomst naar zee ruiken. Op de achtergrond de ondergaande zon en een paar palmbomen. Wat een leven, this is Africa.

In de verte doemt een grijs- wit gevaarte op. De vormen worden steeds duidelijker, de vlaggen langs de weg zeg-gen al genoeg. ‘Bienvenue, wilkommen, welcome’ ; ‘2010 FIFA World Cup’ ; ‘Count down for Kickoff’ ; ‘Mountain on the right, Ocean on the left, Stadium in the middle. Ayoba’; ‘Cape Town is ready, are you?’

Het Greenpoint stadion staat fier in het zonnetje, Tafelberg op de achtergrond, klaar voor de aftrap. Op elke straathoek een aftelbord, 18 days for countdown, en ondertussen wordt er op straat nog heel hard gewerkt. Het stadion mag dan af zijn, de wegen ernaartoe nog lang niet, en dus zie je midden op de weg mannetjes met rode vlaggen staan wapperen, wat hetzelfde betekent als ‘er wordt hier aan de weg gewerkt, rij wat langzamer’. Drie mannetjes zijn stenen aan het leggen, tien anderen liggen te chillen in het zonnetje.

Bij het stoplicht staan kleine jongens en meisjes vlaggen en versiersels voor de auto te verkopen, elke winkel puilt uit van de meest bizarre voetbalgadgets die je maar

kan bedenken. Vrijwel al het winkelpersoneel loopt in voet-balshirts rond, en elke vrijdag is het Soccer Friday, waarbij je geacht wordt minstens een vo-etbalgadget te dragen. Een ding is zeker, everybody loves soccer hier in Africa!

Nog een paar weken en dan zal Cape Town volstromen met toeristen, Greenpoint stadion gevuld worden met 68.000 voetballiefhebbers, en zullen wij Hollanders warm worden van oranjegekte. Een klein voorproefje is al gemaakt, de Beetle is oranje. Hopelijk heeft Neder-land zijn eerste match gewonnen als deze Bokaal op de deurmat verschijnt, en als je de 24e naar Nederland- Kameroen kijkt, denk dan nog even aan de fluitende minibusjes, de ondergaande zon, de mooie Tafelberg. This Is Africa, hier wordt Nederland kampioen!

B u I t e N L A N d

ThIS IS AFRICADOOR ROSALIE KühLMANN

Mountain on the right, Ocean on the left, Stadium in the middle. Ayoba; Cape Town is ready, are you?

“”

BOKAAL, JUNI 2010 5

het zijn bekende situaties: - Je introduceert iemand die niet weet dat het verboden is glas in het trappenhuis mee te

nemen maar jij krijgt de boete. - Of erger: op woensdagavond neemt je clubgenote drie vriendinnen mee, waarvan zij er zelf twee introduceert. De derde wordt als jouw introducé opgeschreven. Na een uur voel je je niet zo lekker en ga je naar huis. Vijf uur later heeft jouw introducé twee KC’ers geregeld en loopt met veel stampij de Brugstraat op. Dat is dan 50 euro, alstublieft.

Je hoopt je recht te kunnen halen bij de Rechterlijke Instantie (RI) en gaat in beroep. Maar wat gebeurt er tijdens de zitting: de RI vindt geen gebreken in de gang van zaken of de totstandkoming van de boete en verwerpt je beroep. Met hoger beroep bij de HV is zelden iemand gebaat. Dus betaal je – gefrustreerd – de boete omdat je niet financieel geschorst wilt zijn tijdens de Magnus-partij.

Deze gang van zaken zijn de meeste Albertianen inmiddels gewend. Het lijkt of er in het verenigingsleven voor rechtvaardigheid niet altijd plaats is. Veel mensen klagen over de buitenproportionele boetecultuur binnen Albertus. Onterecht. Zo blijkt uit onderzoek dat Albertus relatief het minste boetegeld incasseert van alle AHC-verenigingen.

Het onrecht zit hem onder andere in de manier waarop aansprakelijkheid

binnen de vereniging is geregeld. Voor alle niet-juristen onder ons even een korte inleiding: Binnen het Nederlandse recht bestaat (grofweg) een indeling in drie rechtsgebieden: Bestuursrecht, Burgerlijk recht en Strafrecht. In het Strafrecht en het Burgerlijke recht is aansprakelijkheid op een andere manier geregeld:In het Strafrecht kan iemand alléén worden vervolgd wanneer hem iets te verwijten valt: De dader moet het feit hebben kunnen voorkomen. Een uitgangspunt in het strafrecht is voorkómen dat de dader of iemand anders nog een keer iets doet wat niet mag (preventie). Een ander uitgangspunt in het Strafrecht is dat iemand een boete krijgt voor zijn of haar verboden handeling (vergelding). In het Strafrecht kun je niet tekenen voor aansprakelijkheid. Zo kan Jantje niet afspreken dat hij de taakstraf van Pietje uitvoert, terwijl het Pietje is die de straf heeft gekregen.

In het Burgerlijke recht is geregeld dat degene die risicoaansprakelijk is, alle schade moet vergoeden, ongeacht of hem iets te verwijten valt. In het Burgerlijke recht gelden preventie en vergelding niet. Hier is het uitgangspunt dat de aansprakelijke persoon alle schade moet vergoeden. In het Burgerlijke recht kun je wel tekenen voor aansprakelijkheid.

Terug naar Albertus: stel, Jeroen wil een afstudeerborrel geven. Hij tekent – zoals gebruikelijk – voor de aansprakelijkheid van die avond. Net na het Rückblick komen Evert-Jan en Aernout onuitgenodigd binnen en steken een sigaret op. Een draaiende commissaris sommeert de jongens de sigaret uit te maken en vertelt Jeroen dat hij (2 x 20 =) 40 euro boete zal ontvangen voor het roken van rookwaar buiten de daarvoor bestemde rookruimte. ‘Whatever, ik heb die gasten nooit uitgenodigd’, denkt Jeroen, en mengt zich weer in het gesprek met zijn schoonvader. De volgende dag loopt Jeroen brak naar zijn voordeur toe

en vindt daar een brief van Albertus. Dat het geintje hem 40 euro gaat kosten en dat wanneer hij storneert, hij niet meer welkom is op de kroeg. ‘De RI zal wel begrijpen dat ik er niks aan kon doen,’ denkt hij.

Dit is precies waar het fout gaat. De boete is sanctionerend van aard. Dit past thuis in het Strafrecht. Zoals we net hebben gezien is in het Strafrecht verwijtbaarheid vereist (Jeroen moest er iets aan kunnen doen). De commissaris beroept zich op het contract dat Jeroen heeft getekend, waarin staat dat hij verantwoordelijk is voor alles wat er gebeurt die avond. Dit contract vestigt risicoaansprakelijkheid (verwijtbaarheid is niet vereist) en hoort thuis in het Burgerlijke recht. Omdat de Reglementen van Albertus een indeling in verschillende rechtsgebieden niet kennen, kan Jeroen niets tegen de boete doen. De RI zal het beroep moeten verwerpen omdat de draaiende commissaris

terecht wijst op het contract. Dus Jeroen heeft de jongens niet uitgenodigd, maar moet wel de boete betalen. Dit terwijl juridisch gezien niet Jeroen, maar de Reglementen fout zitten.

Omdat een overzicht van Albertiaanse regels nog beknopter is dan de wekelijkse Donald Duck, doen meer van dit soort juridische problemen zich voor. Verschillende pogingen zijn gedaan om de vinger op de zere plek te leggen: ‘Het Bestuur moet hier iets aan doen.’ ‘De RI mag dit niet toelaten.’ ‘Draaiende commissarissen zouden niet boetebevoegd mogen zijn.’

Dit zijn allemaal onterechte beschuldigingen omdat deze organen hier niets aan kunnen doen. Helaas zie ik ook niet zo snel een oplossing voor dit probleem, behalve rigoureuze aanpassing van de regels. Maar zolang we het een gezelligheidsvereniging willen houden, doet een gecompliceerd wetboek nogal bedrijfsmatig aan. Vaak wordt zo’n bedrijfsmatig beleid Albertus BV genoemd, waar veel mensen niet zo blij mee zijn. Totdat deze problemen zijn opgelost zullen we het moeten doen met het huidige stelsel van regels en de onrechtvaardigheid die dit met zich meebrengt.

ONREChT Op DE KROEGHet huidige stelsel van regels brengt veel onrechtvaardig-heid met zich mee en is vaak punt van discussie. De kwestie wordt onder de loep genomen door een lid van de Rechterlijke Instantie.DOOR ROBERT JANSEN

O p I N I e

het lijkt of er in het verenigingsleven voor rechtvaardigheid niet altijd plaats is.

“”

6 BOKAAL, JUNI 2010

huis: huize z’n GangetjeAdres: Nieuwe Kerkhof 37!! 37!!Aantal personen: 8

Soort kat: Vuilnisbakken divaM/V: VVoornaam: Puschkin a.k.a PusAchternaam: Gangovic de 37e; het enige (?) vrouwelijke lid der E.G.G.R.H.D. BogatyriNationaliteit: From Russia with Love CV: kat op het bakkie, de Kak Com-missie 05/06 (5 banken de deur uit gewerkt), Mysterious Shadow Investigation. Lievelingseten: Kaas uit het vuistje en AH Vleesmenu rund/groente voor sterkebotten en een gezond gebit.hobby’s: tuinieren in de kattenbak, bierdopjes voetbal, laten ver-krachten in z’n gangetje, het liefst door die Rooie van de buren, Pussy Call met Hielke O. (I miss him… like… sooooo much…) Hoewel ik mezelf beschouw als een echte huis-mus hou ik ook zeker wel van reizen: ik kom zeker tot het eind van de straat en terug. Role Model: Hielke O., Rooie van de buren maar met stip op nummer 1 toch wel Beyonce. All the single ladies!!

Wat zijn de positieve en negatieve eigenschappen van puschkin? Positief: heeft geen vlooien en is eindelijk over haar contact stoornis heen. Negatief: kan af en toe wat arrogant

uit de hoek komen, heeft ook wel eens moeite om de weg naar de kat-tenbak te vinden.

Bij wie is puschkin het liefst? Bij Hielke en Lebelle, zij zijn de enige die Puschkin niet het huis uit gestemd hebben.

hoe zijn jullie aan puschkin gekomen?Puschkin vertelt zelf het verhaal: ‘Mijn moeder weet niet wie mijn vader is. Ik heb me opgegeven voor Spoorloos, maar heb nog geen reactie ontvangen.’ Het huis zegt hierover: ‘Wisten we het maar, dan brachten we haar daar weer heen.’

Wat vinden jullie het mooiste/leukste aan puschkin?Haar roze haldbandje met witte pareltjes.

Wat vindt puschkin het mooiste/leuk-ste aan jullie?Dat ze op elk moment van de dag voer krijgt omdat we te lui zijn om een schema te maken.

heeft puschkin ook echt 9 levens?Natuurlijk niet!! 37!!

hoe is puschkin in omgang, vooral als er vreemden komen?Als het de lawaaierige apen van Boga zijn trekt ze zich terug, maar over het algemeen ligt ze louter te chillen op de bank.

Op wie uit het huis lijkt puschkin het meest? Lebelle, die pist ook wel eens in de keu-ken. Qua uiterlijk lijkt Puschkin het meest op Jonathan.

In welke categorie valt puschkin?Puschkin is niet in een van de 5 cat-egorieen in te delen. Ze heeft haar eigen categorie; the Lion Kinky

huis: huize de Roode DeurAdres: herman Colleniusstraat 38Aantal personen: 6

Soort kat: HuiskatM/V: VVoornaam: PukAchternaam: Cabau van Katsbergen Nationaliteit: Hollandse delCV: Sletten in de buurt, vooral in de voor – of achtertuin van Huize Red Light District. Lievelingseten: Pateetjes, varierend van zalm tot levertjes, bij voorkeur geserveerd door de moeder van Tirs.hobby’s: Sletten, slapen, om pate bedelen, nog meer pate bedelen en achter onzichtbare pluisjes aanren-nen. Role Model: Felix

Wat zijn de positieve en negatieve eigenschappen van puk?Positief: Pukkie wil graag op je schoot liggen, stoft graag even onder je bed en bank en is niet te beroerd om je af en toe en lik te geven. Negatief: te pas en te onpas braakjes leggen door het hele huis en de benedenverdieping om 5 uur ‘s nach-ts wakker miauwen omdat mevrouw zich te goed voelt om gewoon door het kattenluikje te gaan.

Bij wie is puk het liefst?Bij Thyrza

hoe zijn jullie aan puk gekomen?De OH’s hebben haar gered van de beroemde en beruchte kattenvuller

ThE CAT ISSUEStudentenhuizen zijn altijd schoon en huisdieren zorgen helemaal niet voor rotzooi. Logisch dat een aantal huizen een kat hebben! Om eens wat inzicht te geven in het leven van zo’n echte ‘studentenhuiskat’ hebben we een paar huizen vragen gesteld over hun kat. Laat je verbazen, maar niet afschrikken door deze, soms verontrustende, antwoorden!

DOOR ELSE-MARIKE KEpEL EN DORIEN EISING

H u I Z e N

BOKAAL, JUNI 2010 7

van de Schildersbuurt, a la Aris-tokatten dus!

Wat vinden jullie het mooste/leukste aan puk?Het mooiste aan Pukkie zijn de enorme ogen en haar talent voor het van de verwarming af vallen… Ook erg leuk zijn al haar onzichtbare vriendjes en het dolle uurtje op vri-jdag, zaterdag, zondag en woensda-gavond… Beter sta je dan niet in de weg want dan is het een kip zonder kop.

Wat vindt puk het mooiste/leukste aan jullie?Ze wist het zeer te waarderen dat ze ook een plekje kreeg met haar pootafdrukke op onze Wall of Fame en had daar graag nog twee gouden pootjes voor over.

heeft puk ook echt 9 levens?Dat hopen we niet…

hoe is puk in omgang, vooral als er vreemden komen?Puk houdt er wel van een beetje te meppen, lees dus eerst haar gebruik-saanwijzing wil je zonder kleer- en huidscheuren ons huis verlaten… Belangrijkste tip: ga niet lager dan d’r kop ;)

Op wie uit het huis lijkt puk het meest?Welke persoon heeft als enige dag-besteding eten en slapen?? En als hobby miauwen tot ze schor wordt… of zelfs nog langer?

In welke categorie valt puk?Overduidelijk een geval van Hello Kitty. Deze kittige kat gaat namelijk erg laag en loopt een eind weg te sletten in de buurt. Komt vervolgens weer afgebeuld thuis en braakt dan ook nog eens heel het huis onder.. Heeft ook goede eigenschappen maar

ze mag duidelijk wel haar best gaan doen om haar bazinnen beter te vriend te houden.

huis: helden van de OosterkadeAdres: Oosterkade 9Aantal personen: 4

Soort kat: Europesche kort haar qua grootte een Noorse boskat M/V: MVoornaam: Gleb Achternaam: Katovic Nationaliteit: Russisch CV: Eten halen bij 4 verschillende baasjes, toen die klein was heeft Gleb enbootcamp doorstaan om echte man te worden. Lievelingseten: het eten van de bu-ren, vooral de kaashobby’s: slapenRole Model: Gleb doesn’t need a role model, he is one!

Wat zijn de positieve en negatieve eigenschappen van de kat? Positief: altijd thuis, altijd te chillen Negatief: gaat op je laptop liggen als je aan het typen bent, hij krabt aan je voeten als je aan het slapen bent, hij duwt de deur open als je aan het slapen bent, hij is een mannelijke slet zonder ballen (maar die staan nog wel op sterk water)

Bij wie is Gleb het liefst? Bij Kral, maar dat is meer omdat dat GK is en omdat iedereen daar is

hoe zijn jullie aan de kat gekomen?Hij was er al toen wij hier kwamen wonen, hij is de HO

Wat vinden jullie het mooiste aan Gleb?Letterlijk en figuurlijk de grootste chiller ooit. Hij is namelijk 8,5 kg, een normale kat is 4,5 kg.

Wat vindt Gleb het mooiste aan jullie?Dat hij drie keer per dag eten krijgt en overall kan chillen en dat die door iedereen geaaid wordt, behalve door Jordy.

heeft Gleb ook echt 9 levens?Gleb doesn’t need 9 lives, he’s im-mortle

hoe is Gleb in omgang, vooral als er vreemden langs komen?Aanhankelijk, gastvrij altijd in voor een praatje.

Op wie in huis lijkt Gleb het meest?Het schofterige van Jordy, hij is net als Joost altijd thuis, chillen heeft die van Kral en Gleb houdt ervan om overdag lang en veel te slapen net als Laurens.

In welke categorie valt Gleb?Eigenlijk valt Gleb in de laatste drie categorien. Hij is een boefje, lui, maar vooral een koning.

TYPE KAT

Grijnzende kat uit Alice in Wonderland = gemeen, sneaky Hello Kitty = kittig Garfield = boefje Dikkie Dik = LuiLion King = koning

H u I Z e N

8 BOKAAL, JUNI 2010

Vierus 2010: American Dream

Drie dagen in alle staten

BOKAAL, JUNI 2010 9

Vierus 2010: American Dream

Drie dagen in alle staten

10 BOKAAL, JUNI 2010

MAN OR WOMAN OF ThE YEAR

De nieuwe Bokaal lag nog maar net bij menig lid op de deur-mat of er werd al weer

druk gebrainstormd over welk mind dazzling thema we jullie nu weer eens zouden voors-chotelen. Zoals menig van onze ontelbare kritische en oplettende lezers natuurlijk allang waren opgevallen, hebben we voor iedere editie voor een bekend blad / boek gekozen (panorama / ikea gids / de bijbel). In plaats van ons nu te laten leiden door slappe roddels, zweedse bal-len, dan wel het onomstoteli-jke woord Gods, hebben we ervoor gekozen de toekomst van onze geliefde truttenclub in de spotlight te zetten, let-terlijk. Met de cover van Time Magazine in ons achterhoofd wilden we natuurlijk niet een slappe kop op ons zo geliefde literaire juweeltje maar in het licht van de verkiezingen een daadwerkelijk verkozen kop, of beter gezegd koppen.

Er moesten dus sjaarzen koppen gaan rollen, heerlijk. In plaats van een willekeurige foet uit te kafferen wanneer hij niet snel genoeg voor m’n 38 bar gespannen lus in de wc aan de kant sprong, vond ikzelf en mijn commissie het tijd de toekomst van de vereniging eens even fijn op het podium te zetten, of beter gezegd, op een heuze catwalk. Maar daar stond natuurlijk wel iets tegen-over...

De prijs was niet de minste, een fotoshoot voor de winnaar en de winnares voor op de cover van de laatste Bokaal van het jaar en natuurlijk champagne. Nadat alle clubs waren ingelicht, afgevaardigden vol enthousiasme

(chicks) of d.m.v. een leipe sisscor alsnog zijn verneukt door eigen club-genoten en met enige tegenstand ook maar instemden (gasten), konden we los. (Immers, als er een sjaars naar de kroeg komt, trippelt de rest er achteraan). Als ware foetenvangers

H O O F d A R t I K e L

DOOR JEROEN RIJSKAMp

BOKAAL, JUNI 2010 11

MAN OR WOMAN OF ThE YEAR

van Groningen werden de deelnem-ers door een heldere geest naar de illustere schuit corridor geleid. Onze jury bestaande uit H&M trendspotter Nicole Donker en tevens Bokaalsiaal... bokaliaal... bokiaal... grrrrrr... oud praeses van

de Bokaal, het paradepaardje van de homofiele vunzigheid Ralf Hunze, en de zich enkel in superlatieven uitdrukkende, doch oh zo schone, Laurena Rutgers. Gewapend met de cijfers 1 – 10 op papier en een kritisch blik waren zij op zoek naar

de sjaars die op wat voor manier dan ook liet blijken dat alleen hij of zij de velbegeerde titel van Man / Woman of The Year verdiende. Fotograaf Edwin van de Graaf had zich tevens opgesteld om de beste kant van onze fanatieke deelnemers vast te leggen.


Niels Noordstar liet zijn Oogradio stem weer eens horen en zijn blonde vleespet stak schel af tegen de zwarte manen van ons volbloed Bokaler Else-Marike Kepel om in deze sterformatie de boel aan elkaar te lullen. Der stond ook nog een of andere kale henk plaatjes te draaien, om de sjaarzen wat muzikale moed in te blazen.

Al gauw was de spotlight verlichte catwalk het podium van uitbundig exhibitionisme, afgewisseld met wat breakdance moves door Tessel van Manen, een turnende chick die dit ook nog eens combineerde met buikdansen (flik-flakking mooi!), de klassieke politie agente, chippendale Feiko Backhaus, maar liefst twee

logge eindbazen die de Mensa bijna een eettafel kostte, tjah... Je had er bij moeten zijn. De jury was onver-bittelijk en haalde af en toe hard doch rechtvaardig uit maar gelukkig had de neo-magnusiaanse imagematigheid de overhand op het popstargehalte van de avond. Ik presenteer u dan ook met eer en groot genoegen de winnaars van de allereerste (maar zeker niet de laat-ste) Man Woman of the Year Contest: Claire Gersen en Chiel Slootweg!!!

Wij vonden het als Bokaal schitter-end om het hele eerste jaar zo bloedje fanatiek aanwezig te zien, inclusief spandoeken en de hele ratteplan. Wij willen daarom graag elke eerste-

jaars club en in het bijzonder iedere afgevaardigde te bedanken voor hun acte de presence en Claire & Chiel van harte feliciteren als allereerste winnaars van wat we hopen, de ko-mende tijd nog een lange traditie zal zijn. Ga ik er nog een pijperige Jerry Springer achtige moraal tegen aan klappen? Ach ja... the fuuuuck you guys! Het is de laatste editie... Een ezel stoot zich nooit 2 keer aan de-zelfde steen... Hoge bomen... Iets met een appel... Of ik nog een biertje wil? Ja doe maar joh, het is m’n laatste stuk voor De Bokaal...


PRESENTATIE EN JURY

Presentatie: Else-Marike Kepel enNiels Noordstar

Jury: Lauréna Rutgers, Nicole Donker, Ralph Hunze


DE INITIATIEVENPOT

Stel je wilt op de kroeg een feestje organiseren. Je hebt een veel te bruut plan bedacht, en je weet zeker dat de rest van de magnes in de rij staat voor een gewillig plekje dichtbij het hoogtepunt van de avond. Je eigen financiele situatie is helaas ech-ter ontoereikend, dus wat te doen? Natuurlijk, naar het Pandje! Ieder idee waarmee je mensen naar de kroeg toe lokt en de pilsmeter weer laat stijgen wordt met open armen ontvangen. Toch?!Maar och och och wat vierde het skepticisme weer hoogtij.

Man, man, man, het is wat... eens een keer iets nieuws proberen, zonder al te veel woorden vuil te maken aan de conservatieve, orthodox nostalgische geitenwollen sokken breiende, baspas verwaarlozende, DC-uitsluitende, 1 bier is WEL bier mi-emelende, kijk-mama-ik-loop-nominaal, ratten taxi pakkende, sterk schwalbende, droeftoeterige vliegtuigspotters wil ik graag benadrukken dat die intiatieven pot er niet voor niets is.

Uiteindelijk hebben we alles kunnen doen wat we wilden, waren er veel sjaarzen, steeg de biermeter de pan uit omdat we flink hebben lopen zwaaien met onze rep, was het een FAQING BRILJANTE avond en moet het sowieso herhaald worden volgend jaar!! I AM TECHNO was ook meerdere malen een succes, maar het mocht duidelijk zijn dat dit iets meer voet in de aarde zou hebben. Nadat Gremmels door die kleine oogjes van hem een halve blik op onze begroting had gewor-pen en iets mompelde in de trend van: “Ach, anders hebben we altijd jullie HO nog,” was voor ons de kogel al door de kerk.

“”



6000 KILOMETER WANDELEN VOOR hET GOEDE DOELStefan lebelle (‘06) gaat voor de stichting kinderen kankervrij (KiKa) een eindje wandelen. In de categorie: ‘What the fuck?!’ kon de Bo-kaal dit natuurlijk niet aan zich voorbij laten gaan.

Allereerst: hoezo echt? Het is natuurlijk een fantastische levenservaring om zoiets te doen. Maar wat ook komt kijken is dat ik niet goed weet wat ik wil op dit moment. Als ik eindelijk deze maand afgestudeerd ben heb ik zes jaar gestudeerd, en vijf jaar over m’n HBO communicatiesystemen gedaan. Lang zat voor een HBO vind ik zelf. Uiteraard wil ik net als zo velen een jaartje reizen, maar zonder geld valt die keuze niet te verantwoorden naar mezelf of m’n ouders, helemaal niet als je net 6 jaar “lang-leve-de-lol” hebt gehad.

De andere optie is dus werken. Helaas heb ik een CV waar je niet bijzonder trots op hoeft te zijn, tenzij je je met een paar ad-hoc commissies en 9 jaar horeca ervaring een goeie baan kan binnen praten. Dus ging ik kijken hoe ik van deze negatieve dingen toch nog iets positiefs kon maken. En zo kwam ik tot de vol-gende conclusie: Een lange trip maken voor een goed doel wordt altijd gewaardeerd, en niemand (zoals ouders) zal zeggen dat dat verspilling van je tijd is. Je helpt dus anderen terwijl je doet wat je heel graag al wilt doen. Daarbij heb ik het zelf bedacht, en straks ook uitgevoerd en kan ik dit op m’n CV plaatsen waardoor ik toch een mooi uniek item erop heb staan waardoor mijn sollicitaties hopelijk niet louter decepties zullen zijn.

Oké, fair enough. En waarom KiKa? Van alle goede doelen die Neder-land rijk is (volgens google meer dan 30.000) vind ik KiKa echt het beste om mijn reis aan op te dra-

gen. Kanker is uiteraard echt een verschrikkelijke ziekte, maar het is nog meer schrijnend als kinderen het krijgen die nog geen kans op een normaal leven hebben gehad. Uiter-aard zijn de Nederlandse Hartsticht-ing en het Reumafonds etc. ook hele goede doelen, maar bij KiKa voel ik ook echt dat ik voor die kinderen deze reis wil maken om een groot bedrag in te zamelen. Waarom in je eentje? Wilde de rest van Boga niet mee? Het zal ongetwijfeld al lastig ge-noeg soms zijn om de motivatie voor mezelf op te brengen, maar uitein-delijk heb ik het zelf bedacht en genoeg innerlijke motivatie om het ook te volbrengen. Als je dan ook nog eens iemand hebt die mee gaat en die moet motiveren omdat hij niet vanuit dezelfde redenen loopt, zal het nog een stuk taaier worden dan het al is. Daarbij, zou jij 300 dagen met mij willen lopen.. dag in, dag uit.. Ik weet niet eens of ik zolang met mezelf opgescheept wil zitten

IN HET KORT

Wie? Stefan Lebelle, 26 jaarWat? Lopen voor het goede doel KiKa Waar? Van Tarifa (Zuid-Spanje) naar de Noordkaap (Noorwegen)Waarom? Dat vroegen wij ons ook af.

DOOR DORINE VAN DEN BERGh

L I F e S t Y L e


haha..

Wat doe je ter voorbereiding, en wil dat een beetje lukken? Veel lopen. Ongeveer drie keer per week loop ik tussen de 25 en 40 kilometer. Moet wel zeggen dat het lichtelijk saai is, want de omgeving van Groningen en alle omliggende dorpjes ken ik ondertussen van binnen en van buiten. Verder heb ik twee weken geleden de Drentse Wandel Vierdaagse gelopen, dat was vier dagen 40km per dag, en was al een mooie test om te kijken hoe het gaat. Conclusie was dan ook dat ik nog wat meer moet trainen, haha. Verder heb ik een soort sport-dieet waar ik me aan moet houden, maar helaas zorgt het studenten-ritme er nog wel eens voor dat dat er nog wel eens bij in wil schieten. Maar als ik straks een tijdelijke baan en ritme heb wat daar bij past zie ik dat hele-maal goed komen. Melden de sponsoren zich al? Met m’n materiaal sponsoren gaat het goed. Het meeste materiaal is me al toegezegd door grote bedrijven als Hanwag, Arc’teryx en Essential Basics. Bij deze wil ik hen ook graag bedanken voor hun vertrouwen in mijn plan, en het leveren van de ben-odigdheden. Verder heeft een vriend van mij een web-bedrijf genaamd Media10 en hij heeft mijn website gemaakt wat ook weer een hoop kosten scheelde. Het hele financiele sponseren moet nog op gang komen. De eerste mensen hebben al gestort,

maar ik heb nog geen bedrijven benaderd. Zodra ik klaar met afstu-deren ben zal ik hier meer aandacht aan besteden, maar aangezien ik nog zes maanden heb voordat de reis aanvangt heb ik gelukkig nog even. Ga je je liefje niet missen? Uiteraard! Gelukkig loop ik ook door Nederland heen en komt ze me zo nu en dan opzoeken in m’n 1-persoons tentje. Want 300 dagen zonder haar is toch wel een erg lange periode. Als het goed is heb ik ook beschik-king over genoeg communicatie apparatuur om haar wat vaker te spreken en te bloggen etc., dus ik zie dat wel goed komen. Ga je onderweg weer een tattoo laten zetten? (of in iedere stad...) Nee, dat lijkt me niet echt prak-tisch om te doen aangezien je een tatoeage goed moet verzorgen als deze net gezet is. Daarom zal ik bij terugkeer in Nederland een tat-too zo groot als m’n hele rug laten zetten van de kaart van Europa met de exacte route dit ik gelopen heb. Leek me wel een mooi aanden-ken. Waarschijnlijk laat ik daarna ook eentje op m’n voorhoofd zetten met i’m an idiot, maar dat is nog niet helemaal zeker. Wil je verder nog iets kwijt? (jaaa, je wilt geld!) Gelukkig zeg je het zelf al! Ik wil geld! Iets subtieler eigenlijk maar graag zou ik de lezer willen vragen om te kijken of die iemand in z’n/

haar netwerk kent die zou willen do-neren. Wellicht hebben je ouders een bedrijf of zitten ze bij de rotary o.i.d., en sponseren die ieder jaar een be-drag aan een goed initiatief, dan zou ik het zeer kunnen waarderen als je mijn plan zou willen voorleggen aan hen. Uiteindelijk wil ik (meer dan) 20.000 euro ophalen voor KiKa dus kan wel wat giften gebruiken. Als je nog tips en ideeen hebt hoor ik dit ook graag, en kijk ook eens op m’n website: www.crossingeurope.nl

L I F e S t Y L e


Sinds dagen, weken, maan-den, jaren worden alle zeilen bijgezet. De woeste golven blijven met het kleine zeilbootje sarren,

maar uiteindelijk gaat alles voor de wind. Sinds subvereniging Fok-it de zeilen heeft gehesen is er een fenomeen wat jaarlijks de brandstof is voor ontspannen weekenden op de Friese wateren. Naar mijn mening is dit unicum ondergewaardeerd, en dus reden genoeg om van wal te steken:

lauwe rosé in een plastic bekertje houdt de wind in de zeilen.

Elke student met recreatieve zee-benen weet waar ik over praat. Voor elke andere leek ben ik met liefde bereid meer te vertellen over dit fenomeen. Voor het gemak en de leesbaarheid van dit artikel zal ik de ‘lauwe rosé uit plastic’ afkorten met de logische lettercombinatie ‘LRUP’. Als de wind in de zeilen blaast, de zon op het gezicht brandt, en de zeilboot lekker scheef hangt is het tijd voor LRUP en dan wel onder de volgende voorwaarden. Om de juiste sfeer te creëren is het noodzakelijk dat de rosé van een huismerk is, of anders niet meer dan drie euro per fles. Je kan de rosé ongekoeld uit het schap trekken, of een tijdje in de zon zetten voor de juiste lauwe temper-atuur. Merk daarbij op dat lauwe rosé niet hetzelfde is als gekoelde rosé en al helemaal niet als lauw-warme rosé.

Voor een goede LRUP kan het plas-tic van de beker niet plastic genoeg zijn, de voorkeur wordt gegeven aan de klassieke witte variant met rib-beltjes, maar neem desnoods genoe-gen met wat voor handen is.

Nu we allemaal weten waar we over praten kan ik tot mijn punt komen. De Laura Dekkers of Henk te Veldes onder ons geven mij waarschijnlijk ongelijk, Jack Spar-row zal de voorkeur geven aan zijn rum, een ander aan masturberen, en de vastgeroeste kroegganger trekt misschien liever een krat bav achter zich aan, maar wanneer je besluit de horizon te verbreden tot de ware ervaring van een stormachtig zeil-weekend zul je me gelijk geven: de waarde van een lauwe rosé in een plastic bekertje tijdens de elfsteden-tocht, het zeilweekend of de zeilmid-dagen op vrijdag is een gevoel van rijkdom wat nauwelijks in woorden uit te drukken is.

S u B V e R e N I G I N G

WELKOM VERSTEKELING AAN DEK!Als Groningse vereniging di-chtbij het water kun je niet zonder je eigen zeilvereniging. Een kleine greep uit het Fok-it bestaan.

DOOR MAUD NASS

FOK IT FOKING MOOI

Als je in real life wil ervaren waar ik over praat: stuurman stel je zeilen bij en lever een KvI in voor Preases Fok-it 2010-2011!


Carolien Gehrels (AM 1986) studeerde Nederlands (1986-1992) in Groningen, waarna ze het bedrijfsleven is inge-stapt en actief is geweest in de Communicatie sector waar ze o.a. de functie van Manag-ing Director uitoefende bij Berenschot Communicatie. De afgelopen vier jaar is zij weth-ouder van Cultuur, sport en bedrijven geweest in Amster-dam en stond ze 2e op de lijst van de PvdA bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezingen.

Dit interview zou eigenlijk in Bokaal 3 komen te staan ware het niet dat Carolien druk was met nieuwe coali-tie besprekingen voor het college van B&W in Amsterdam. Na meerdere telefoontjes met verschillende pers-voorlichters en secretaresses kreeg ik haar op woensdag 25 mei ein-delijk (na een uur vertraging omdat de gemeenteraadsvergadering uit liep) aan de lijn. Ik kreeg maximaal tien minuten aangezien de volgende afspraak al gepland stond. Een kort maar boeiend gesprek volgde met een druk bezet persoon..

U bent nu bijna 24 jaar geleden lid ge-worden bij Albertus. hoe kijkt u terug op uw studententijd in Groningen en deze tijd bij Albertus?“Ik heb een erg goede en plezierige studententijd gehad en dat was in hoge mate te danken aan Albertus. Die tijd is echt heel snel gegaan, vooral omdat er altijd wel wat te vieren of te organiseren viel. Verder heb ik veel geleerd van de interactie op de vereniging. Zo werd er bi-jvoorbeeld tijdens de Huishoudelijke Vergaderingen flink gediscussieerd, waardoor je verbale vaardigheden snel verbeteren”.

Bent u onlangs nog op de Vereniging geweest en zo ja is er veel veranderd ten opzicht van de tijd dat u lid was?“Vijf jaar geleden ben ik voor het laatst nog een keer op de kroeg geweest voor een etentje met andere Leden van Verdienste. De kroeg zag

er nog prak-tisch hetzelfde uit als net na de kroegver-bouwing van 1992. Als Praeses AiMi heb ik toen ook intensief aan meegewerkt. De introduc-tietijd duurde in mijn tijd nog wel een stuk langer. Wij werden namelijk pas in november geïnaugu-reerd.Daarnaast heb ik een tijdje terug het Bestuur Langhout advies ge-geven over een nieuw te vragen Lid van Verdienste. We hebben samen gegeten op het Rembrandtplein in Amsterdam. Wat me opviel was de gezelligheid die het Bestuur onderling uit straalde. Dat deed me erg denken aan mijn eigen Bestuursjaar”.

heeft u nog regelmatig contact met clubgenootjes en/of dispuutgenoot-jes?“Gelukkig heb ik veel contacten over gehouden aan mijn tijd op Albertus. Zo spreek ik nog zeker één á twee keer per jaar af met mijn Bestuursleden. Eén daarvan is nu mijn zwager, haha. Veel studenten trekken weg uit Groningen richting de Randstad. Ik kom nog regelmatig mensen tegen die ik nog ken uit mijn tijd in Groningen. Dat was toen zo en waarschijnlijk nu nog steeds”.

In het Annuarium staat u onder het kopje van Leden van Verdienste nog steeds vermeld als “de creatieve dui-zendpoot”. heeft u deze bijnaam ook al verworven in Amsterdam? “Haha, dat is natuurlijk moeilijk om over jezelf te zeggen. Ik heb in mijn studententijd veel dingen ondernomen, maar ik ben ook altijd resultaat gericht bezig geweest. Je zou me daarom ook wel een beetje calvinistisch kunnen noemen. Zo houd ik ervan om ‘s ochtends naar mijn werk te gaan om aan het eind van de dag met een voldaan gevoel aan de eettafel aan te schuiven. Dit

betekent natuurlijk niet dat ik aan gezelligheid geen waarde hecht”.

hebt u in de afgelopen tijd gelezen over de “negatieve publiciteit” van Albertus in de landelijke dagbladen? Zo ja, wat vindt u hiervan?“Nee, daar heb ik niks van mee gekregen”.

In 2006 hebt u de overstap gemaakt van het bedrijfsleven naar de politiek. hoe bevalt deze keuze tot nu toe?“Die keuze bevalt me erg goed. Daarom ben ik ook voor een tweede termijn als wethouder gegaan. Aan mijn periode in het bedrijfsleven heb ik veel leuke herinneringen. Als wethouder heb ik meer verant-woordelijkheden. De afgelopen vier jaar heb ik al veel kunnen doen. Daarnaast krijg ik de kans mijn eigen visie op de stad vorm te geven. Maar het realiseren van plannen kost vaak veel tijd. Een jaar Bestuur leek toen al zo kort, En als ik ergens aan begin wil ik ook het ook afmak-en. Dit is ook de rede dat ik uitein-delijk 10 jaar bij Berenschot heb gewerkt en net ben begonnen aan nog eens vier jaar wethouderschap”.Tijdens de laatste gemeenteraads-verkiezingen stond u hoog op de lijst van de PvdA. Wat zijn uw ambities op dit moment? Op dit moment ga ik dus eerst een succes maken van mijn tweede ter-mijn als wethouder. Ik heb nu deels een andere portefeuille en heb daar bewust voor gekozen omdat ik van rolwisselingen houd. In de zomer van 2013 loopt mijn termijn af. Wie weet ga ik dan wel promoveren op citymarketing. Ik houd alle opties open”.

INTERVIEW MET CAROLIEN GEhRELS

DOOR JASpER hEYMEN

S e N I O R


TWEE WEKEN NAAR KENIA MET hET FUTURE LEADERS hEALTh pROGRAMMA

Fraukje Ponds, 5e jaar geneeskundestudent en op dit moment coassistent in Zwolle, zit in de race om vrijwilligerswerk te doen in Kenia.

DOOR FRAUKJE pONDS

Met 10 Nederlandse me-dische/paramedische studenten en 10 Keniaanse studenten een gezond-heidsproject opzetten in samenwerk-ing met de lokale bevolking, wie wil dit nou niet? In het kort is dat namelijk het doel van het Future Leaders Health programma, een ini-tiatief van AMREF Flying Doctors, de VvAA en Future Leader. Het proj-ect dat in Kenia wordt opgezet, moet uiteindelijk bijdragen aan minder malaria en HIV/AIDS, vermindering van de moeder-kindsterfte tijdens bevallingen en vaccinaties van alle zuigelingen. Ook werk je tijdens deze twee weken aan leiderschap en je eigen professionele ontwikkeling. Op deze gebieden volg je verschillende trainingen en je wordt begeleid door paramedische en medische profes-sionals die veel ervaring hebben in het management van de gezondhe-idszorg.

Na twee sollicitatierondes ben ik nog volop in de race voor 1 van de 10 plekken en met mij nog 23 andere studenten. Maar wat heb ik dan moeten doen om zover te komen en hoe nu verder? Zoals bij elke sol-licitatie begint het allemaal met de brief. Normaal gesproken zou dit dan volgen door een gesprek, maar als deelnemer moet je uiteindelijk een “future leader” worden dus dat moet anders….Ooit wel eens ge-hoord van een “elevator pitch”? Of ik even als een ware Idol op een oranje stip ging staan en in 1 minuut een 6-koppige jury wilde overtuigen waarom ik de persoon ben voor dit project. Natuurlijk doe ik dat even, en die draaiende camera op mijn kop en een confronterende, wegtikkende klok doen me al helemaal niets. Knikkende knieën en angstzweet negerende, moet je opeens nog maar 14 andere studenten uitschakelen.

Voor de laatste ronde dien ik twee opdrachten uit te voeren, een film maken over je eigen bijdrage aan dit project en je netwerk op de hoogte houden van je vorderingen en informeren over het project zelf. Eigenlijk komt het erop neer dat het project zoveel mogelijk media expo-sure moet krijgen, zeg maar gerust: hoe creëer je een hype rondom het project. Bijvoorbeeld met een artikel in de good old Bokaal dus! Misschien heb je me ook wel pontificaal op de voorpagina van UK zien staan. Zo-als je merkt alles voor de promotie. Hierbij kan natuurlijk niet een eigen weblog ontbreken, dus vergeet niet en passant deze te checken…Want mijn netwerk dat ben jij!

Zoals je misschien al was opgevallen, ben ik tot op het bot gemotiveerd om de laatste ronde door te komen en iets moois neer te gaan zetten in Ke-nia. Want het levert niet alleen een mooie ervaring voor mezelf op. Ik denk ook de eerste steen te kunnen

leggen voor gerichte medische zorg in een gebied van Kenia die dit zo hard nodig heeft. En hoe mooi is het om een project samen met de lokale bevolking op te zetten dat wordt voortgezet op het moment dat jij vertrekt? Naar mijn idee een goede manier van ontwikkelingshulp. Daarom geloof ik in ieder geval niet dat gerichte ontwikkelingshulp een linkse hobby is die je zomaar weg kan bezuinigen!

Nu maar duimen dat ik door ben, aan de promotie kan het niet gele-gen hebben. Volgend jaar wordt er weer een nieuw programma opgezet door Future Leader. Dus als dit verhaal je aanspreekt, aarzel niet en solliciteer! Op mijn weblog www.fraukjevoorfutureleader.blogspot.com en op de website http://www.vvaa.nl/flh/Pages/default.aspx vind je meer informatie over dit mooie project.

S e R I e u S


A d V e R t e N t I e

Wil jij volgend jaar met deze veel te hete chick in de Bokaal om minstens zulke fraaie meesterwerken af te leveren als dit jaar?! Dat dachten we wel! Snel je Kvi inleveren dus!


p u Z Z e L


I N Y O u R F A C e !

LEKKER TIMMEREN

Wie? Tom van W. (KC)het verhaal: Tom stond het hele klusweekend aan zijn ‘neukhok’ te timmeren waarna hij vervolgens die maandag zijn pokkel en meisie erin wurmde.

UIT DE KAST, IN DE KAST. HUH?

Wie? M. v. Eerde (BAM)het verhaal: Hij kwam dit jaar uit de kast, maar switchte weer snel naar het bureau waar hij de bibs weer inruilde voor de voor-bibs van een dizkartesmeisie.

TT ASSEN

Wie? Tessen (‘09) en Ties (‘09)het verhaal: De TT mocht dit jaar wat langer duren

IN HOOGERE SFEREN

Wie? Fransen (KC), Yvonne (HC)het verhaal: Rasbut, achterhoeker en simpele ziel Fransen, wordt al opgewonden van het aanzicht en het geluid van steigermateriaal. Hij wist Yvonne deze passie toe te praten wat resulteerde in een ‘hoog’staand vrijpartijtje.

AUTOKRAAK

Wie? Marieke L.(08)het verhaal: Ze zette een autokraak zodat het friemelen met een tap-man wat avontuurlijker werd. Nadat de rechtmatige eigenaar het in de smiezen had moesten de cops hieraan een vroegtijdig einde maken.

OUDE LIEFDES ROESTEN NIET

Wie? Douwe (‘05), Linn (‘06)het verhaal: Terug van weggeweest: Douwe logeerde met zijn oude liefde Linn(06) veilig op ’t oude nest waar ‘de bekende kaper op de kust’ Mr Jorn veilig in Z-Amerika was opgeborgen.

IN DE BEKENDE CATEGORIE FT-INTEGRATIE

Wie? Ammarens (HC ft), Tim (KC ft)het verhaal: What’s more to tell? Niet meer dan logisch.


STIChTING MARA hELpTTijdens de IT maak je al kennis met sticht-ing MARA. Ook dit jaar ging de MARA weer op pad om medicijnen uit te delen. Omdat dit soort dingen nooit genoeg publiciteit kunnen krijgen, besteedt natuurlijk ook de Bokaal hier aandacht aan.

DOOR MAUD NASS EN DOUWE VAN MANEN

In Groningen lopen vandaag de dag 382 studerende goedzakken rond die Stichting Mara Groningen een hart onder de riem steken. In ruil voor vijf euro per maand worden onze mooie woorden ook daadwerkelijk daden: onze stichting rijdt sinds 1995 transporten met primaire hulpmiddelen naar de Balkan. Door de donaties kunnen wij twee keer per jaar medicijnen, medische apparatuur, en educatief materiaal doneren aan plaatsen waar het nodig is: directe hulp en zonder poespas. Afgelopen april zijn we, de daad bij het woord voegend, naar Kosovo geweest…

Als optimistische vogelaars kwamen er op de heenweg geen problemen op ons pad, wel berghoge uitdagin-gen. Wij hadden de eer om letterlijk de afgrond onder onze voeten te mogen aanschouwen. Toen bleek dat de verbindende tunnel tussen Kosovo en Albanië gesloten was, namen wij namelijk al zingend de zes-uur-langer-durende bergpas, die nooit onderhouden was. Het heeft

ons uiteindelijk slechts 24 uur gekost om Albanië te doorkruisen, een afstand van zo’n 300 km. Lang leve de kippenkluifjes als road-snack!

In het volgende level moesten we de enorme rech-thoekige douane-meneren passeren. Uitgerust met de benodigde superpowers (doorzettingsvermogen van een loopse teef, olifantengeduld, en een contactenbestand ter grote van de Gouden Gids) lukte het ons in maar liefst vijf dagen om de bus over de grens te krijgen. Een zo’n douaneschipper vroeg 560 euro voor de overtocht naar Kosovo. Voor deze mega-deal bedankte wij uiteraard hartelijk, en wij haalden uit onze Gouden Gids de Ned-erlandse ambassadeur, de minister van volksgezondheid en de chef van de douane. Die laatste bood duizendmaal zijn excuses aan en vroeg ons tussen drankneus en lip-pen door om dit schandaal nooit aan anderen door te vertellen…

Aangekomen in het land van melk en honing konden wij de laatste dagen goed gebruiken om allerlei projecten te kunnen voorzien van ons materiaal. De projecten die wij hebben gesteund zijn een initiatief van hulporganisatie Caritas. Het bijzondere aan de afdeling van Caritas in de stad Mitrovica waarmee wij samenwerkten, was dat het team uit een combinatie van Serviërs en Albanezen bestaat. Dat zijn de twee voornaamste bevolkings-groepen in het land, die al eeuwenlang knokken om De macht in het gebied. Doordat mensen van beide groepen

Directe hulp zonder poespas“ ”

Lang leve de kippenkluifjes als road-snack!“ ”

G O e d e d O e L e N


samenwerken binnen Caritas kregen wij een duidelijk beeld van de situatie in het land, en waren we in de posi-tie om beide groepen te helpen.

Aan het zogeheten Home Care Project gaven wij medisch hulpmateriaal (rolstoelen, luiers, krukken) en voor 4.400 euro aan medicijnen. Het project telt in Kosovo 300 patiënten, die te arm en te ziek zijn om op eigen kracht te overleven. De hoeveelheid medicijnen was genoeg om alle patiënten een jaar lang te voorzien. Daarnaast hebben wij twee klaslokalen van een basiss-chool opnieuw van meubilair kunnen voorzien, speelgoed gedoneerd aan een begeleidingscentrum voor kinderen met een handicap en aan een peuterschool in Mitrovica. Ten slotte is er 192 kilo babyvoeding aan Caritas ge-geven, die dat kan uitdelen aan de armste gezinnen in Mitrovica.

De moeite die we hebben moeten doen om het donatie-materiaal op de plek van bestemming te krijgen verd-ween als witte sneeuw voor de stralende zon toen wij de dankbaarheid in de ogen van de Kosovaarse mensen zagen. Het is moeilijk om in woorden uit te drukken hoe het voelt als een diabetes patiënte je een stroom van Albanese dankwoorden op het hart drukt en stamelt dat Allah je gezonden moet hebben, als een gehandicapt meisje straalt van geluk omdat ze een sinterklaasmuts van de Plus op haar hoofd heeft, als de directrice van een basisschool zo ongeveer huppelt door de gangen om-dat twee klassen nieuw meubilair hebben. Het voelt heel goed om met de Mara zoveel te kunnen betekenen voor een bizarre, verdeelde stad in het noorden van Kosovo. Het feit dat wij een kleine organisatie zijn, volledig ge-concentreerd vanuit de twee grootste studentenverenig-ingen in Groningen, maakt het iets heel unieks.

het voelt heel goed om met de MARA zoveel te kunnen betekenen voor een bizarre,

verdeelde, stad in het noorden van Kosovo.

“”

G O e d e d O e L e N


F5 Kampioen!

Bokaal juni 2010

Documents

Transcript of Bokaal juni 2010