Blur Fashion Magazine

_4

Het magazine-landschap in Nederland was nog nooit zo groot.

Ontelbare magazines sieren de schappen van kiosken en boekhandels.

Voor elke nichemarkt is er een magazine. Steeds weer iets anders en

gericht op een bepaalde smaakgroep. Maar waarom wordt de lezer

zo in hokjes gedreven? Kiezen, kiezen, kiezen. In onze samenleving,

waar grensvervaging aan de orde van de dag is, hoort de lezer niet te

kiezen. OF, OF wordt EN, EN!

Blur is een fashion magazine dat de versmelting van diverse

creatieve genres centraal zet. Wij zien geen duidelijke scheidslijnen

tussen deze genres. Zij gaan juist hand in hand en versterken elkaar.

Het in hokjes plaatsen van de kunsten is verleden tijd. Wij zoeken het

grijze gebied op!

Wij willen ogen openen. Mensen nader tot elkaar brengen. Wij laten

versmelten, het vastgeroeste DNA van de kunsten veranderen.

Ons magazine geeft een prikkelende nieuwe kijk op de creatieve

wereld van nu en de toekomst.

Geniet, Lieke Faber, Tara Koppenol, Jessica Put, Femke Verheuvel

DNA

editorial editorial

5_

Het magazine-landschap in Nederland was nog nooit zo groot.

Ontelbare magazines sieren de schappen van kiosken en boekhandels.

Voor elke nichemarkt is er een magazine. Steeds weer iets anders en

gericht op een bepaalde smaakgroep. Maar waarom wordt de lezer

zo in hokjes gedreven? Kiezen, kiezen, kiezen. In onze samenleving,

waar grensvervaging aan de orde van de dag is, hoort de lezer niet te

kiezen. OF, OF wordt EN, EN!

Blur is een fashion magazine dat de versmelting van diverse

creatieve genres centraal zet. Wij zien geen duidelijke scheidslijnen

tussen deze genres. Zij gaan juist hand in hand en versterken elkaar.

Het in hokjes plaatsen van de kunsten is verleden tijd. Wij zoeken het

grijze gebied op!

Wij willen ogen openen. Mensen nader tot elkaar brengen. Wij laten

versmelten, het vastgeroeste DNA van de kunsten veranderen.

Ons magazine geeft een prikkelende nieuwe kijk op de creatieve

wereld van nu en de toekomst.

Geniet, Lieke Faber, Tara Koppenol, Jessica Put, Femke Verheuvel

DNA

editorial editorial

_6

inhoud

7_

contents

inhoud

FASHION_8 wallflower

_74 column

_76 arming against destruction

_98 column

_102 phantom figures

PLATFORM _22 fashion food

_38 ‘just’ volume

_54 pssst!

_120 paper gallery

INSIGHT_28 get inspired

_50 for dummies

_62 money, money, money ?

_68 click

_92 expo view

GENERAL_2 editorial

_140 thoughts

_144 colofon

_8 Wallflower Serene stilte, Harmonische samensmelting Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...

_fotografie Vincent Kos _art direction en styling Femke Verheuvel en Jesscia Put _haar en visagie Amber Schiphorst

_model Sarah Smit _dessins Fashion and Design studenten AMFI

Dessin

Josephine Oostrom

Gilet en rok

Individuals

9_ Wallflower Serene stilte, Harmonische samensmelting Ik zie, ik zie wat jij niet ziet...

_fotografie Vincent Kos _art direction en styling Femke Verheuvel en Jesscia Put _haar en visagie Amber Schiphorst

_model Sarah Smit _dessins Fashion and Design studenten AMFI

Dessin

Josephine Oostrom

Gilet en rok

Individuals

_10

Dessin

Lisa Whittle

Longsleeve en broek

Individuals

11_

Dessin

Lisa Whittle

Longsleeve en broek

Individuals

_12

Dessin

Amber Smidt

Top

Individuals

13_

Dessin

Amber Smidt

Top

Individuals

_14

Dessin

Xiomara van der Zon

Gilet en jurk

Individuals

15_

Dessin

Xiomara van der Zon

Gilet en jurk

Individuals

_16

Dessin

Angela Link

Longsleeve en rok

Individuals

17_

Dessin

Angela Link

Longsleeve en rok

Individuals

_18

Dessin

Xiomara van der Zon

Top

H&M

19_

Dessin

Xiomara van der Zon

Top

H&M

_20

Dessin

Jelka de Ruiter

Jas

Individuals

Legging

V&D

_22

fashion food fashion food

Op mijn, speciaal voor dit moment, gedekte tafel prijkt een glanzende, roze, van marsepein

gemaakte cupcake op een kraakhelder wit klein bordje. Een taartje dat regelrecht uit de film

‘Marie Antoinette’ afkomstig kan zijn, een taartje waarvan zij niet zou zeggen: ‘‘let them eat

cake”, maar “let me eat cake.’’ Het is een taartje waardoor het water je in de mond stroomt.

De knapperige bovenkant is zo zuurstokroze, dat menig barbiepop jaloers op de kleur zou

zijn. Zo meisjesachtig dat Hilary Duff daar, in haar Lizzie McGuire-tijd, nog een puntje aan

kon zuigen. En daar staat dat cakeje dan: op mijn gedekte tafel, op mijn helderwitte bordje, te

wachten tot ik er mijn tanden in zet.

De bovenkant is afgewerkt met een dun wit randje, dat te vergelijken is met een kanten randje

onderaan een prinsessenjurk. We vinden het allemaal diep in ons hart geweldig, maar in het echt

zijn we bang dat ‘men’ het te overdreven vindt.

Bovenop een roos, die staat voor de spreekwoordelijke ‘kers op de taart’. De blaadjes van het

roosje zijn grasgroen in de vorm van een hartje. En verliefd zijn we zeker op dit cakeje. Al is het

maar om de twee kleine zilverkleurige eetbare kraaltjes die op dit taartje glinsteren.

En dan dat dunne perfect gevouwen papiertje eromheen. Waar de zachte, gele cake doorheen

schijnt. Waarvan je weet dat als je deze cake aan het eten bent, de sierlijke bovenkant al op is.

Maar het cakeje staat daar zo alleen, zo alleen dat ik het haar bijna niet aan kan doen om haar

daar op de grote lege lichtbruine houten tafel te laten staan. Het cakeje kijkt naar me, ik kijk

terug.

Ik zet mijn tanden in het ‘ik-ben-bijna-te-mooi-om-aan-te-raken-laat-staan-om-op-te-eten-

cakeje,’ de bovenkant barst en ik voel mij schuldig. Waarom kan ik mijzelf nooit bedwingen en

dit romantische, prinsesserige, Barbie vs. Marie Antoinette cakeje niet voor altijd voor de sier op

tafel laten staan? Maar dan weet ik, dat ik morgen weer een nieuw taartje koop en dit heerlijke

ritueel weer opnieuw

begint.

_tekst Tara Koppenol

_illustratie Femke Verheuvel

23_


Op mijn, speciaal voor dit moment, gedekte tafel prijkt een glanzende, roze, van marsepein

gemaakte cupcake op een kraakhelder wit klein bordje. Een taartje dat regelrecht uit de film

‘Marie Antoinette’ afkomstig kan zijn, een taartje waarvan zij niet zou zeggen: ‘‘let them eat

cake”, maar “let me eat cake.’’ Het is een taartje waardoor het water je in de mond stroomt.

De knapperige bovenkant is zo zuurstokroze, dat menig barbiepop jaloers op de kleur zou

zijn. Zo meisjesachtig dat Hilary Duff daar, in haar Lizzie McGuire-tijd, nog een puntje aan

kon zuigen. En daar staat dat cakeje dan: op mijn gedekte tafel, op mijn helderwitte bordje, te

wachten tot ik er mijn tanden in zet.

De bovenkant is afgewerkt met een dun wit randje, dat te vergelijken is met een kanten randje

onderaan een prinsessenjurk. We vinden het allemaal diep in ons hart geweldig, maar in het echt

zijn we bang dat ‘men’ het te overdreven vindt.

Bovenop een roos, die staat voor de spreekwoordelijke ‘kers op de taart’. De blaadjes van het

roosje zijn grasgroen in de vorm van een hartje. En verliefd zijn we zeker op dit cakeje. Al is het

maar om de twee kleine zilverkleurige eetbare kraaltjes die op dit taartje glinsteren.

En dan dat dunne perfect gevouwen papiertje eromheen. Waar de zachte, gele cake doorheen

schijnt. Waarvan je weet dat als je deze cake aan het eten bent, de sierlijke bovenkant al op is.

Maar het cakeje staat daar zo alleen, zo alleen dat ik het haar bijna niet aan kan doen om haar

daar op de grote lege lichtbruine houten tafel te laten staan. Het cakeje kijkt naar me, ik kijk

terug.

Ik zet mijn tanden in het ‘ik-ben-bijna-te-mooi-om-aan-te-raken-laat-staan-om-op-te-eten-

cakeje,’ de bovenkant barst en ik voel mij schuldig. Waarom kan ik mijzelf nooit bedwingen en

dit romantische, prinsesserige, Barbie vs. Marie Antoinette cakeje niet voor altijd voor de sier op

tafel laten staan? Maar dan weet ik, dat ik morgen weer een nieuw taartje koop en dit heerlijke

ritueel weer opnieuw

begint.



_24

fashion food

Wouter Veldman,creatieveling met een passie voor koken

Ingetogen quiche met uitbundige salade

Compacte, hartige quiche met een frisse, luchtige salade.

25_

fashion food

reatieve werkvelden trekken steeds meer naar elkaar toe. Een versmelting van disciplines is het gevolg. Krachten worden gebundeld waardoor vernieuwende concepten ontstaan. ‘Food Design’ is een aanstormend begrip. Blur praat met Wouter Veldman, een technisch man met een passie voor koken en hét creatieve brein achter ‘Kookinspiratie’.

Afgestudeerd ingenieur aan de TU Delft, richting Industrieel

Ontwerpen. Een creatieveling met een passie voor koken. Wouter

Veldman is dé nieuwe naam in de wereld van food en design.

Naast zijn studie heeft Wouter de nodige ervaring opgedaan in

een mediterraans restaurant. Hier volgde hij een interne opleiding

en behaalde hij het koksexamen. Wouter bracht de disciplines

koken en design bijeen, om zo een eigen invulling aan zijn studie

te geven. In 2006 studeerde hij af met een project dat hij zelf in

gang heeft gezet: ‘Kookinspiratie; productinnovatie op basis van

trendonderzoek’. Dit project bevat onder meer een productlijn

voor Koninklijke Euroma en een beeldend conceptboek dat als

afstudeerverslag diende. De vakjury, met onder andere Katja

Gruijters, was enthousiast, maar de Technische Universiteit

was kritisch op de onorthodoxe werkwijze. “Voor een hogere

eindbeoordeling was waarschijnlijk een dik, wetenschappelijk

verantwoord rapport met feiten effectiever geweest dan een

verslag waarin vooral de beelden spreken.” Toch heeft zijn

opleiding hem de nodige bagage gegeven om de wereld van food

en design te bestormen. “Koken en ontwerpen hebben veel met

elkaar gemeen, er zijn veel raakvlakken. Bij ontwerpen denk je

niet alleen aan de sfeer- en smaak, maar aan de totale beleving

van het gerecht. Het koken en ontwerpen versmelt in elkaar. Als

TU-student leer je heel bewust voor wie je iets maakt en of het

haalbaar is, je denkt aan de feiten. Bij ontwerpen wil je hier niet

over na denken, maar dit is wel belangrijk. Je moet rekening

houden met randvoorwaarden en eisen.”

In september 2007 lanceerde Wouter zijn eigen bedrijfje

‘Kookinspiratie’. Hij wil mensen inspireren en verrassen. Ook

wil hij een positieve benadering ten opzichte van eten creëren.

“Ik wil mensen stimuleren om zelf te koken.” Eén van zijn

opdrachten was een eetconcept voor ‘de Foyer’, een designshop

en lunchroom in de schouwburg van Tilburg. “Speciaal voor ‘de

Wouter bracht de disciplines koken en design bijeen, om zo een eigen invulling aan zijn studie te geven.

_26

fashion food

Foyer’ is ‘T-food’ ontwikkeld: theater, Tilburg, eten en drinken

treffen elkaar in een zinnenprikkelend samenspel, geïnspireerd

op de emoties en belevenissen in en rondom het theater.” Ook

tijdens de officiële opening van ‘de Foyer’ kreeg Wouter genoeg

creatieve ruimte. “Ik wilde eten als decorstukken presenteren.

De schalen lijken kunststukken in de ruimte. Mag je dit wel eten,

is het kunst? Er ontstaat een versmelting van alle elementen

in de ruimte, een interessante totaal ervaring voor de bezoeker.

Een leuke bijkomstigheid is dat dit idee mensen samenbrengt en

zorgt voor gespreksstof en interactie. Uit deze interactie haal ik

dikwijls inspiratie voor volgende projecten.”

Op de menukaart staan dertien verschillende gerechten,

diverse dranken en een groot assortiment aan thee. ‘Kaas op de

planken’, ‘Fris ballet voor slanke lijven’ en ‘Toegift voor de zoete

zinnen’ passeren de revue. De kaart zelf bestaat uit gekleurde

schetsen van de gerechten die Wouter tijdens het designproces

heeft gemaakt. “De schetsen optimaliseren de menukaart. Het

zijn procestekeningen van ontwerpen. Ze zijn wel wat slordig,

ik wist niet dat ze op de kaart zouden komen. Ze zijn daardoor

juist heel sfeergevend.” Het concept, de opmaak en de smaak

van de gerechten zijn perfect op elkaar afgestemd en uitgedacht.

Elementen als sfeer, geluid, smaak, textuur, klank, geur, kleur,

gezelschap, bereidingswijze, de eter en bediening versmelten en

ontwikkelen zo een harmonisch gerecht. “De deugden heb ik als

inspiratiebron gebruikt voor de nagerechten. Het gerecht ‘IJdele

mousse’ is een witte mousse met karamel-draadjes. De draadjes

zijn fragiel, het eten daarvan vergt souplesse en ijdelheid. De

kleuren wit en goud staan voor ijdelheid en aanzien. De ‘Luie

framboos’ is een frambozendrankje dat loungeroze van kleur is

en ‘lui’ door een rietje gedronken moet worden. Idee en eisen zijn

teruggekoppeld aan het eindresultaat: dit geeft een extra functie

aan een heel eenvoudig product.”

Naast het T-food concept in Tilburg, timmert Wouter hard

aan de weg met andere eetconcepten om zijn ambities te

Tonics

Bruisend gekoeld mineraalwater met verse kruiden en vruchten.

Toegift voor de zoete zinnen

Gepresenteerd op een lepel, een statig glas en extreem lange lepel

om elegant van te genieten.

fashion food

27_


_tekst Jessica Put

_beeld Wouter Veldman

_www.kookinspiratie.nl

verwezenlijken. “Ik heb plannen, maar die zijn nog niet zeker.

Daarom vertel ik er liever niets over. Als ik aan mezelf denk wil

ik dat mensen in Nederland denken, hé het is wel interessant

om Wouter Veldman daarbij te betrekken. Een naam vestigen

dus. Concreet: ik zie mezelf in de toekomst onder andere als

food consultant. In veel restaurants bepaalt de chefkok wat er

op de kaart komt te staan. De meeste koks hebben geen tijd

om zelf te experimenteren. Voor een chefkok kan het interessant

zijn om samen te werken met een fooddesigner. Als adviesgever

op creatief- en culinairgebied kan ik helpen om hun werk

vernieuwend en interessant te houden. Maar laten we wel wezen,

ik sta nog aan het begin van mijn carrière. Het is moeilijk om nu

al uit te stippelen wat ik allemaal ga doen. Jullie gaan in ieder

geval nog veel van me horen.”

De schalen lijken kunststukken in de ruimte. Mag je dit wel eten, is het kunst?

Bij ontwerpen denken je niet alleen aan de sfeer ,-en smaak,

maar aan de totale beleving van het gerecht. Het koken en ontwerpen versmelt in elkaar.

_28

Meestal zien we van het creatieve proces alleen het uiteindelijke resultaat; dat interessante artikel, die geweldige illustratie of juist dat sobere

kunstwerk.Blur neemt verschillende creatievelingen mee terug in het creatieve proces.

Zij belichten waar alles mee begint: hun inspiratie.

GETINSPIRED

29_

Meestal zien we van het creatieve proces alleen het uiteindelijke resultaat; dat interessante artikel, die geweldige illustratie of juist dat sobere

kunstwerk.Blur neemt verschillende creatievelingen mee terug in het creatieve proces.

Zij belichten waar alles mee begint: hun inspiratie.

GETINSPIRED

_30

Ik ben Marieke van Enk, 29 jaar, afgestudeerd aan de Gerrit Rietveld Academie. Als beeldend kunstenares

werk ik met verschillende media; onder andere film, fotografie en tekenen.

_Wie ben je?

Inspiratie is iets dat mij aanspoort zelf actie te ondernemen met een bepaalde mate van overgave en

bevlogenheid. Die actie lijkt in eerste instantie misschien niet noodzakelijk maar het belang ervan kan

groeien. Trek hebben is een aanleiding om een maaltijd klaar te maken maar het is niet een bron van

inspiratie. De wijze waarop je die maaltijd bereidt, heeft naar mijn idee meer te maken met of en door

wie of wat je geïnspireerd bent, hoewel het in de eerste plaats niet te maken heeft met het stillen van

je honger.

_Definieer inspiratie.

Momenteel staat het menselijk lichaam centraal in al mijn werk. Het fascineert mij door de tegenstelling

tussen schoonheid, complexiteit, kwetsbaarheid en onvoorspelbaarheid. Daarnaast inspireren nog

veel meer dingen mij, zoals bouwputten, water, het gemeentearchief, oude foto’s, fotoverzamelingen

van andere mensen, films (vooral van David Lynch), boeken, werk van kunstenaars (bijvoorbeeld van

Lucas Samaras), de werkwijze van kunstenaars (zoals dat van Thomas Hirshhorn) en gesprekken tussen

onbekenden.

_Wat inspireert jou?

Sommige dingen staan in mijn geheugen doordat ik ze vaak tegenkom, dus dan hoef ik ze niet op te

slaan. Foto’s, krantenknipsels, teksten en ansichtkaarten komen meestal op stapels terecht op mijn

werkplek. Ik orden ze opnieuw en haal ik er tussenuit wat van toepassing is op het werk waarmee ik

bezig ben op dat moment. Die beelden en teksten hang ik dan aan de muur.

_Hoe bewaar je jouw inspiratie?

Vaak kom ik beelden, geluiden, of teksten tegen die sterk bij elkaar passen. Vervolgens werk ik daarop

door. Het kan bijvoorbeeld de sfeer zijn die mijn aandacht trekt. Daar kan een nieuw beeld uit voortkomen

of een soort collage van het bronmateriaal.

_Hoe zet je inspiratie om in iets tastbaar?

Ondanks de beelden op de achtergrond is de foto van de man prominent aanwezig. Meestal stel ik twee

beelden centraal als ik ergens aan werk. De foto van deze man heeft bijvoorbeeld maandenlang boven

mijn tafel gehangen toen ik bezig was met mijn eindexamen werk.

_Waarom is dit typisch jouw scrapbook?

get inspired

31_

get inspired

_32

get inspired

Mijn naam is Nancy van Batenburg, 24 jaar, afgestudeerd aan het MIM. Ik ben een coolhunter, schrijfster

en hopelijk over een paar jaar de nieuwe Fiona Hering. Voor verschillende bladen en websites werk ik

als freelance redacteur. Daarnaast houd ik van vormgeven en komen er af en toe stylingklussen op mijn

pad. In mijn vrije tijd houd ik een blog bij: ‘NEnz.web-log.nl’. Mijn grote passie is schrijven; over mode,

beauty en gadgets.

_Wie ben je?

Inspiratie staat voor mij ongeveer gelijk aan passie; het is een drijfveer om de dingen te doen die je

gelukkig maken. Het werkt ook een beetje als een adrenalinerush: als je iets tegenkomt dat je inspireert,

wil je daar gelijk iets mee doen. En het mooie is: inspiratie kun je overal in vinden. In de bladen die je

leest, in wat je tegenkomt op straat, in de mensen die je spreekt. Een quote van modeontwerper Paul

Smith vind ik érg mooi: “You can find inspiration in everything. And if you can’t, look again.”


Kunst, graffiti, reizen, mode, bladen, mensen die ik bewonder (zoals Fafi, Claw Money en Daryl van

Wouw), mooie quotes, songteksten, gedichten en de columns en artikelen van onder andere Fiona

Hering, Cameron Tuttle, Sylvia Witteman en Aaf Brandt Corstius.


Waar NEnz gaat, gaat een stapeltje notitieboekjes: ik schrijf alles op. Ik heb ook een aantal scrapbooks

in mijn kast staan waarin ik plaatjes en teksten plak die mij inspireren. Daarnaast staat mijn laptop vol

met mapjes vol inspiratie.


Bij het schrijven is het vaak zo dat ik bijvoorbeeld een column lees die mij in een bepaald soort schrijf-

flow brengt. De woorden die ik zoek stromen dan vanzelf mijn hoofd binnen. Als ik vormgeef, heb ik

vaak een bepaalde stijl in gedachten waar ik afbeeldingen bij zoek. Ik verzamel wat afbeeldingen die bij

elkaar passen en dan is het plaatje al snel compleet.

_Hoe zet je inspiratie om in iets tastbaars?

Typisch NEnz zijn de felle kleuren en de drukke prints. Verder laat ik mijn voorliefde voor bijvoorbeeld

kunst van Fafi en mode van Daryl van Wouw duidelijk blijken. Ook dat is weer terug te zien in mijn

scrapbook.


33_

get inspired

Mijn naam is Nancy van Batenburg, 24 jaar, afgestudeerd aan het MIM. Ik ben een coolhunter, schrijfster

en hopelijk over een paar jaar de nieuwe Fiona Hering. Voor verschillende bladen en websites werk ik

als freelance redacteur. Daarnaast houd ik van vormgeven en komen er af en toe stylingklussen op mijn

pad. In mijn vrije tijd houd ik een blog bij: ‘NEnz.web-log.nl’. Mijn grote passie is schrijven; over mode,

beauty en gadgets.

_Wie ben je?

Inspiratie staat voor mij ongeveer gelijk aan passie; het is een drijfveer om de dingen te doen die je

gelukkig maken. Het werkt ook een beetje als een adrenalinerush: als je iets tegenkomt dat je inspireert,

wil je daar gelijk iets mee doen. En het mooie is: inspiratie kun je overal in vinden. In de bladen die je

leest, in wat je tegenkomt op straat, in de mensen die je spreekt. Een quote van modeontwerper Paul

Smith vind ik érg mooi: “You can find inspiration in everything. And if you can’t, look again.”


Kunst, graffiti, reizen, mode, bladen, mensen die ik bewonder (zoals Fafi, Claw Money en Daryl van

Wouw), mooie quotes, songteksten, gedichten en de columns en artikelen van onder andere Fiona

Hering, Cameron Tuttle, Sylvia Witteman en Aaf Brandt Corstius.


Waar NEnz gaat, gaat een stapeltje notitieboekjes: ik schrijf alles op. Ik heb ook een aantal scrapbooks

in mijn kast staan waarin ik plaatjes en teksten plak die mij inspireren. Daarnaast staat mijn laptop vol

met mapjes vol inspiratie.


Bij het schrijven is het vaak zo dat ik bijvoorbeeld een column lees die mij in een bepaald soort schrijf-

flow brengt. De woorden die ik zoek stromen dan vanzelf mijn hoofd binnen. Als ik vormgeef, heb ik

vaak een bepaalde stijl in gedachten waar ik afbeeldingen bij zoek. Ik verzamel wat afbeeldingen die bij

elkaar passen en dan is het plaatje al snel compleet.


Typisch NEnz zijn de felle kleuren en de drukke prints. Verder laat ik mijn voorliefde voor bijvoorbeeld

kunst van Fafi en mode van Daryl van Wouw duidelijk blijken. Ook dat is weer terug te zien in mijn

scrapbook.


_34

Mijn naam is Hilde Eijgenraam. Ik zit in het derde studiejaar Fashion and Design op het Amsterdam

Fashion Institute. Hiervoor heb ik de mbo-opleiding Mode Commercie gedaan. Momenteel loop ik stage

bij Conny Groenewegen, een Nederlandse designer. Om tot rust te komen bezoek ik exposities of ga ik

op speurtocht in de bibliotheek. Daarnaast ben ik verslaafd aan rommelmarkten, kringloopwinkels en ‘s

avonds spullen struinen op straat. Stiekem gaat hier de meeste tijd in zitten.

_Wie ben je?

Inspiratie is iets dat je bezig houdt. Het maakt je enthousiast en geeft je het gevoel dat je iets moet gaan

doen. In de meeste gevallen komt een idee, dankzij inspiratie, uit het niets in mijn hoofd. Wanneer ik te

hard mijn best doe om me te laten inspireren wil het juist niet lukken.


Eigenlijk inspireert alles wat ik om me heen zie mij. Dit kunnen mensen op straat zijn of oude foto’s

uit geschiedenisboeken. Ik heb een fascinatie voor andere culturen. Het tegenstrijdige is juist dat ik in

mijn eigen werk vaak bezig ben met oud-Hollandse kenmerken. Daarnaast ben ik ontzettend geboeid

geraakt door duurzaamheid. Ook humor op een genuanceerde wijze en gebruik van sterke kleuren

stofcombinaties zijn kenmerkend geworden voor mijn kleding.


Meestal ben ik zo vol van iets dat ik niet weet wat en waar ik het kwijt moet. Wel houd ik een aantal

dummy’s bij. Hierin staan aantekeningen, recensies, artikelen, plaatjes, foto’s en teksten.


Ik heb eigenlijk geen idee hoe en of ik mijn inspiratie gebruik. Ik heb wel een groot prikbord hangen in

mijn huis/ atelier waar ik van alles opprik. Aan het einde van een periode is er totaal geen logica meer

in te vinden.


Kenmerkend voor dit scrapbook is de combinatie van handmatig werk en strak vormgegeven elementen.

De reden hiervoor is dat ik graag op beide manieren werk en nooit goed kan kiezen welke manier van

vormgeven ik het liefst gebruik.


get inspired

35_

Mijn naam is Hilde Eijgenraam. Ik zit in het derde studiejaar Fashion and Design op het Amsterdam

Fashion Institute. Hiervoor heb ik de mbo-opleiding Mode Commercie gedaan. Momenteel loop ik stage

bij Conny Groenewegen, een Nederlandse designer. Om tot rust te komen bezoek ik exposities of ga ik

op speurtocht in de bibliotheek. Daarnaast ben ik verslaafd aan rommelmarkten, kringloopwinkels en ‘s

avonds spullen struinen op straat. Stiekem gaat hier de meeste tijd in zitten.

_Wie ben je?

Inspiratie is iets dat je bezig houdt. Het maakt je enthousiast en geeft je het gevoel dat je iets moet gaan

doen. In de meeste gevallen komt een idee, dankzij inspiratie, uit het niets in mijn hoofd. Wanneer ik te

hard mijn best doe om me te laten inspireren wil het juist niet lukken.


Eigenlijk inspireert alles wat ik om me heen zie mij. Dit kunnen mensen op straat zijn of oude foto’s

uit geschiedenisboeken. Ik heb een fascinatie voor andere culturen. Het tegenstrijdige is juist dat ik in

mijn eigen werk vaak bezig ben met oud-Hollandse kenmerken. Daarnaast ben ik ontzettend geboeid

geraakt door duurzaamheid. Ook humor op een genuanceerde wijze en gebruik van sterke kleuren

stofcombinaties zijn kenmerkend geworden voor mijn kleding.


Meestal ben ik zo vol van iets dat ik niet weet wat en waar ik het kwijt moet. Wel houd ik een aantal

dummy’s bij. Hierin staan aantekeningen, recensies, artikelen, plaatjes, foto’s en teksten.


Ik heb eigenlijk geen idee hoe en of ik mijn inspiratie gebruik. Ik heb wel een groot prikbord hangen in

mijn huis/ atelier waar ik van alles opprik. Aan het einde van een periode is er totaal geen logica meer

in te vinden.


Kenmerkend voor dit scrapbook is de combinatie van handmatig werk en strak vormgegeven elementen.

De reden hiervoor is dat ik graag op beide manieren werk en nooit goed kan kiezen welke manier van

vormgeven ik het liefst gebruik.


get inspired

_36

Ik ben Sharon Vos. Ik zie mezelf als iemand die graag droomt; over de toekomst, over haalbare dingen

en over onhaalbare dingen. Een leven zonder dromen zou ik mij niet voor kunnen stellen. Ik ben student

fotografie en vormgeving. Mijn foto’s zijn te vinden op ‘www.sharonvos.com’. Verder ben ik altijd creatief

bezig. Van foto’s maken en inspiratieboekjes in elkaar zetten tot moodboards plakken. Ook werk ik graag

met de computer.

_Wie ben jij?

Inspiratie is iets wat je altijd nodig hebt. Bijvoorbeeld bij het maken van een opdracht, concept of

product. Het is een heel belangrijk begrip en je kunt het op verschillende manieren toepassen. Iedereen

kijkt er anders tegenaan. De één ziet alleen maar mooie kleuren in iets, terwijl de ander heel erg kijkt

naar vorm en textuur. Dat is het mooie van inspiratie, het is iets unieks.


Dat kan van alles zijn; van een film op tv tot aan bomen en bladeren in een bos. Van mooie zinnen tot

mijn eigen dromen. Echt alles.


Ik sla inspiratie op veel manieren op: in mijn hoofd, op foto’s, op de computer, door te schrijven, door

het te plakken in boekjes of op een moodboard.

_Hoe sla je jouw inspiratie op?

Dat doe ik elke keer weer op een andere manier. Iedereen heeft zijn eigen manier inspiratie om te zetten

naar werk.


Mijn scrapbook is vooral herkenbaar aan de sfeer en de lichte kleuren. Ik houd van oud. Dat is terug te

zien in mijn scrapbook; het ouderwetse poederdoosje, vergeelde boeken, de staaltjes met kant en de

roosjes. De zeesterren, het houten bloemetje en het hartje geven aan dat ik van de natuur houd. Voor

mij liever geen tierelantijntjes, ik zie dingen graag puur.


get inspired

37_

Ik ben Sharon Vos. Ik zie mezelf als iemand die graag droomt; over de toekomst, over haalbare dingen

en over onhaalbare dingen. Een leven zonder dromen zou ik mij niet voor kunnen stellen. Ik ben student

fotografie en vormgeving. Mijn foto’s zijn te vinden op ‘www.sharonvos.com’. Verder ben ik altijd creatief

bezig. Van foto’s maken en inspiratieboekjes in elkaar zetten tot moodboards plakken. Ook werk ik graag

met de computer.

_Wie ben jij?

Inspiratie is iets wat je altijd nodig hebt. Bijvoorbeeld bij het maken van een opdracht, concept of

product. Het is een heel belangrijk begrip en je kunt het op verschillende manieren toepassen. Iedereen

kijkt er anders tegenaan. De één ziet alleen maar mooie kleuren in iets, terwijl de ander heel erg kijkt

naar vorm en textuur. Dat is het mooie van inspiratie, het is iets unieks.


Dat kan van alles zijn; van een film op tv tot aan bomen en bladeren in een bos. Van mooie zinnen tot

mijn eigen dromen. Echt alles.


Ik sla inspiratie op veel manieren op: in mijn hoofd, op foto’s, op de computer, door te schrijven, door

het te plakken in boekjes of op een moodboard.

_Hoe sla je jouw inspiratie op?

Dat doe ik elke keer weer op een andere manier. Iedereen heeft zijn eigen manier inspiratie om te zetten

naar werk.


Mijn scrapbook is vooral herkenbaar aan de sfeer en de lichte kleuren. Ik houd van oud. Dat is terug te

zien in mijn scrapbook; het ouderwetse poederdoosje, vergeelde boeken, de staaltjes met kant en de

roosjes. De zeesterren, het houten bloemetje en het hartje geven aan dat ik van de natuur houd. Voor

mij liever geen tierelantijntjes, ik zie dingen graag puur.


get inspired

_38

‘just’ volumeVijf designers

Vijf visiesVijf keer volume

39_

_fotografie Joost van Brug _art direction en styling Lieke Faber en Tara Koppenol _haar en visagie Wieteke Geertsma

_model Fleur Witteveen

_40

Hilde Eijgenraam

student Fashion and Design

AMFI

41_

Hilde Eijgenraam


AMFI

43_

Kim van Vliet


AMFI

_44

Kim van Vliet


AMFI

45_

Jessica Vos


AMFI

_46

Denise Aartsen


AMFI

_48

Jessica Vos


AMFI

49_

Jasmijn Bergisch


AMFI

_50For

dummies

Veelal wordt er over het creatieve vak negatief gesproken; er valt moeilijk geld in te verdienen en de

toekomstperspectieven zijn matig.

STOP! Blur vraagt elk issue een beginnend kunstenaar zijn

of haar tips & tricks te onthullen, om zo de weg naar succes gemakkelijker te maken.

51_For

dummies

Veelal wordt er over het creatieve vak negatief gesproken; er valt moeilijk geld in te verdienen en de

toekomstperspectieven zijn matig.

STOP! Blur vraagt elk issue een beginnend kunstenaar zijn

of haar tips & tricks te onthullen, om zo de weg naar succes gemakkelijker te maken.

_52

for dummies

Graduated and now?

Toen ik net was afgestudeerd aan de Hogeschool voor de

Kunsten had ik een eindexpositie op school. Ongeveer vijftig

afgestudeerde studenten stelden hun werk tentoon. Ondanks

dit grote aantal vroegen twee mensen van etalagegalerie ‘Inkijk’

juist mij om mijn werk tentoon te stellen. Ik voelde me vereerd

en het Weesperplein leek me een interessante locatie. Want hoe

krijg je mensen zover dat zij jouw werk bekijken terwijl ze over

een metrostation lopen? Het werk is opvallend door de rode

achtergrond. Dit doet de foto’s nog beter tot hun recht komen

dan de witte muur op de ‘kunstacademie’. Mensen zien het echt.

Normaal gesproken gebruik ik naturelkleuren zoals beige, wit en

zwart. Nu heb ik gekozen om het wit te compenseren met deze

felrode kleur.Tijdens dezelfde tentoonstelling op de school ben

ik ook gevraagd om in het voorjaar mijn werk te exposeren bij

bedrijven in Noord-Holland via de organisatie ‘ZoDutch’.

Handvat 1 Ik zorg dat ik opval

Het is naar mijn mening belangrijk dat je niet teveel naar je

concurrentie kijkt. Ik meet me niet aan anderen en ik ben niet

wanhopig bezig met uniek te willen zijn. Ik krijg positieve reacties,

daardoor weet ik dat ik goed bezig ben. Ik laat me vrijwel nooit

inspireren door het werk van anderen. Alleen voor de jurk met de

kussentjes heb ik inspiratie opgedaan door te kijken naar ander

werk. Een map vol inspiratie heb ik niet, een idee komt eigenlijk

opeens in mijn gedachten op. Mocht dan later blijken dat het

idee niet werkt dan bedenk ik weer een oplossing. De materialen

die ik gebruik zijn tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend. De

textielkunst is eigenlijk een beetje doodgebloed. Ik werk er juist

graag mee; het is tastbaar, vervormbaar en er zit beweging in.

Ook maak ik combinaties van materialen die niet meer zo voor de

hand liggen. Zo heb ik plastic en touwtjes versmolten in de vorm

van een bloem, als een soort ode aan de orchidee.

Handvat 2 Ik doe mijn eigen ding

De 22-jarige duizendpoot Hanne Wassenaar is beeldend kunstenaar én docent tekenen. Ze fotografeert en maakt textielkunst. Haar werk ‘Beweging vs. Stilstaan’ was lange tijd te zien op metrostation Weesperplein. Zij verklapt haar vijf handvatten, die haar nog elke dag verder helpen.

NaamHanne WassenaarGeboortedatum8 oktober 1985WoonplaatsAmsterdamStudiesHogeschool voor de Kunst, Academie voorBeeldende Vorming

for dummies

Ik ben altijd erg kritisch op mijn eigen werk. Ik studeerde

modestyling bij ‘Artemis’. Ik heb besloten om met deze studie te

stoppen omdat ik het idee had dat ik de docente kon aanvullen.

Daarnaast moest ik ook nog eens wennen aan de manier van

werken. Op de ‘Kunstacademie’ mocht je bijwijze van spreken

alles in de fik steken en op ‘Artemis’ moest je juist alles

opbouwen. Heel tegenstrijdig allemaal. Ik gebruik bewust geen

schilderkunst in mijn werk en voor het ontwerpen van mode ben

ik ook niet in de wieg gelegd. Daar ben ik niet goed genoeg in,

maar ik vind het wel leuk om te doen. Ik ben alleen niet echt een

perfectionist wat dat betreft.

Handvat 4 Ik maak keuzes

Ik vind het belangrijk om aan mijn toekomst te denken. Zo hoop ik

snel freelance opdrachten te krijgen. Nu werk ik alleen voor mezelf

in de hoop dat mensen het werk willen kopen. Dat is uiteindelijk

toch waar je het voor doet, je wilt dat het bij iemand aan de muur

hangt. Mijn droom is het hebben van een eigen studio of atelier.

Met een grote witte muur, veel licht erop en modellen die af en

toe langskomen. Waarschijnlijk ga ik mijn droom waarmaken in

Haarlem. Mijn vriend wil niet in Amsterdam blijven wonen, helaas.

Het lijkt me ook interessant om op een moderedactie te kijken

hoe het eraan toe gaat. Vandaar dat ik ook aan ‘Artemis’ was

gaan studeren. Of ik wil een keer meelopen bij een stylist of

tijdschrift zoals ‘La Vie En Rose’ of ‘Elle’. Ik sta overal voor open,

ik heb geen uitgebreide planning. Ik heb gemerkt dat een mens

veel voor elkaar kan krijgen. Je moet gewoon zelf aan de slag

gaan en dingen regelen, dan komt het meestal wel goed.

Mensen zien mij als iemand die heel veel dingen doet: docent

en cultuurcoördinator. Vanaf eind april ga ik ook fotografieles

geven op ‘Image Lab’. Voor mijn gevoel heb ik juist heel veel

vrije tijd. Ik werk maar drie dagen in de week en ‘Artemis’ is

weggevallen. De rest van de dagen heb ik dus genoeg tijd om aan

vrij werk te besteden. Ik doe heel veel omdat ik het allemaal zo

leuk vind, het is moeilijk kiezen. Ik fotografeer bijvoorbeeld ook.

Daarnaast is jazzdans een grote inspiratiebron voor mij. Ik heb

nu eenmaal iets met optreden; Ik hou van dansen en ik hou ervan

om op een podium te staan. Vandaar dat lesgeven me ook trekt.

Ik geef les aan onderbouwleerlingen van het ‘Stelle College’, een

vmbo-school in de buurt. Ik kan mijn verhaal kwijt aan kinderen,

alsof ik aan het toneelspelen ben. Met het dansen ben ik echter

gestopt omdat ik naar Amsterdam ging verhuizen. Het was hier

veel duurder en ik had nog maar erg weinig tijd. Mijn eigen werk

kan ik niet eens samenvatten. Ik maak hele verschillende dingen,

die niet met elkaar te vergelijken zijn.

Handvat 3 Ik probeer van veel markten thuis te zijn


_beeld Hanne Wassenaar

Handvat 5 Ik blijf dromen

53_

for dummies

Graduated and now?

Toen ik net was afgestudeerd aan de Hogeschool voor de

Kunsten had ik een eindexpositie op school. Ongeveer vijftig

afgestudeerde studenten stelden hun werk tentoon. Ondanks

dit grote aantal vroegen twee mensen van etalagegalerie ‘Inkijk’

juist mij om mijn werk tentoon te stellen. Ik voelde me vereerd

en het Weesperplein leek me een interessante locatie. Want hoe

krijg je mensen zover dat zij jouw werk bekijken terwijl ze over

een metrostation lopen? Het werk is opvallend door de rode

achtergrond. Dit doet de foto’s nog beter tot hun recht komen

dan de witte muur op de ‘kunstacademie’. Mensen zien het echt.

Normaal gesproken gebruik ik naturelkleuren zoals beige, wit en

zwart. Nu heb ik gekozen om het wit te compenseren met deze

felrode kleur.Tijdens dezelfde tentoonstelling op de school ben

ik ook gevraagd om in het voorjaar mijn werk te exposeren bij

bedrijven in Noord-Holland via de organisatie ‘ZoDutch’.

Handvat 1 Ik zorg dat ik opval

Het is naar mijn mening belangrijk dat je niet teveel naar je

concurrentie kijkt. Ik meet me niet aan anderen en ik ben niet

wanhopig bezig met uniek te willen zijn. Ik krijg positieve reacties,

daardoor weet ik dat ik goed bezig ben. Ik laat me vrijwel nooit

inspireren door het werk van anderen. Alleen voor de jurk met de

kussentjes heb ik inspiratie opgedaan door te kijken naar ander

werk. Een map vol inspiratie heb ik niet, een idee komt eigenlijk

opeens in mijn gedachten op. Mocht dan later blijken dat het

idee niet werkt dan bedenk ik weer een oplossing. De materialen

die ik gebruik zijn tegenwoordig niet meer vanzelfsprekend. De

textielkunst is eigenlijk een beetje doodgebloed. Ik werk er juist

graag mee; het is tastbaar, vervormbaar en er zit beweging in.

Ook maak ik combinaties van materialen die niet meer zo voor de

hand liggen. Zo heb ik plastic en touwtjes versmolten in de vorm

van een bloem, als een soort ode aan de orchidee.

Handvat 2 Ik doe mijn eigen ding

De 22-jarige duizendpoot Hanne Wassenaar is beeldend kunstenaar én docent tekenen. Ze fotografeert en maakt textielkunst. Haar werk ‘Beweging vs. Stilstaan’ was lange tijd te zien op metrostation Weesperplein. Zij verklapt haar vijf handvatten, die haar nog elke dag verder helpen.

NaamHanne WassenaarGeboortedatum8 oktober 1985WoonplaatsAmsterdamStudiesHogeschool voor de Kunst, Academie voorBeeldende Vorming

for dummies

Ik ben altijd erg kritisch op mijn eigen werk. Ik studeerde

modestyling bij ‘Artemis’. Ik heb besloten om met deze studie te

stoppen omdat ik het idee had dat ik de docente kon aanvullen.

Daarnaast moest ik ook nog eens wennen aan de manier van

werken. Op de ‘Kunstacademie’ mocht je bijwijze van spreken

alles in de fik steken en op ‘Artemis’ moest je juist alles

opbouwen. Heel tegenstrijdig allemaal. Ik gebruik bewust geen

schilderkunst in mijn werk en voor het ontwerpen van mode ben

ik ook niet in de wieg gelegd. Daar ben ik niet goed genoeg in,

maar ik vind het wel leuk om te doen. Ik ben alleen niet echt een

perfectionist wat dat betreft.

Handvat 4 Ik maak keuzes

Ik vind het belangrijk om aan mijn toekomst te denken. Zo hoop ik

snel freelance opdrachten te krijgen. Nu werk ik alleen voor mezelf

in de hoop dat mensen het werk willen kopen. Dat is uiteindelijk

toch waar je het voor doet, je wilt dat het bij iemand aan de muur

hangt. Mijn droom is het hebben van een eigen studio of atelier.

Met een grote witte muur, veel licht erop en modellen die af en

toe langskomen. Waarschijnlijk ga ik mijn droom waarmaken in

Haarlem. Mijn vriend wil niet in Amsterdam blijven wonen, helaas.

Het lijkt me ook interessant om op een moderedactie te kijken

hoe het eraan toe gaat. Vandaar dat ik ook aan ‘Artemis’ was

gaan studeren. Of ik wil een keer meelopen bij een stylist of

tijdschrift zoals ‘La Vie En Rose’ of ‘Elle’. Ik sta overal voor open,

ik heb geen uitgebreide planning. Ik heb gemerkt dat een mens

veel voor elkaar kan krijgen. Je moet gewoon zelf aan de slag

gaan en dingen regelen, dan komt het meestal wel goed.

Mensen zien mij als iemand die heel veel dingen doet: docent

en cultuurcoördinator. Vanaf eind april ga ik ook fotografieles

geven op ‘Image Lab’. Voor mijn gevoel heb ik juist heel veel

vrije tijd. Ik werk maar drie dagen in de week en ‘Artemis’ is

weggevallen. De rest van de dagen heb ik dus genoeg tijd om aan

vrij werk te besteden. Ik doe heel veel omdat ik het allemaal zo

leuk vind, het is moeilijk kiezen. Ik fotografeer bijvoorbeeld ook.

Daarnaast is jazzdans een grote inspiratiebron voor mij. Ik heb

nu eenmaal iets met optreden; Ik hou van dansen en ik hou ervan

om op een podium te staan. Vandaar dat lesgeven me ook trekt.

Ik geef les aan onderbouwleerlingen van het ‘Stelle College’, een

vmbo-school in de buurt. Ik kan mijn verhaal kwijt aan kinderen,

alsof ik aan het toneelspelen ben. Met het dansen ben ik echter

gestopt omdat ik naar Amsterdam ging verhuizen. Het was hier

veel duurder en ik had nog maar erg weinig tijd. Mijn eigen werk

kan ik niet eens samenvatten. Ik maak hele verschillende dingen,

die niet met elkaar te vergelijken zijn.

Handvat 3 Ik probeer van veel markten thuis te zijn


_beeld Hanne Wassenaar

Handvat 5 Ik blijf dromen

_54

Psss s s s s s s s s st!Iedereen kent het fluisterspel nog wel van vroeger in de klas:

je fluistert een woord in iemands oor, die fluistert het weer door aan de volgende

persoon in de kring, totdat de laatste het woord hardop zegt.

Vijf creatieven spelen speciaal voor Blur dit spel en geven

hun creatieve product door aan de ander.

Wat is de uitkomst?!

55_

Psss s s s s s s s s st!Iedereen kent het fluisterspel nog wel van vroeger in de klas:

je fluistert een woord in iemands oor, die fluistert het weer door aan de volgende

persoon in de kring, totdat de laatste het woord hardop zegt.

Vijf creatieven spelen speciaal voor Blur dit spel en geven

hun creatieve product door aan de ander.

Wat is de uitkomst?!

_56

I am sorry

for who I am

57_

Marieke van Enk

Beeldend vormgever

_58

Yona van Mansfeld

Student Fashion and Design

AMFI

59_

Benny Kleine

Grafisch vormgever

_60

Koos Goris

Fotograaf

Zilveren emulsieprint met olieverf

61_

Julie Schulting

Student Journalistiek

_62

money, money, money?Creativiteit en commercie: twee begrippen die in de creatieve

wereld vaak niet samen lijken te gaan. Blur praat met managers over geld, een balans vinden en

andere zaken waar we liever geen rekening mee houden maar niet aan ontkomen.

63_

money, money, money?Creativiteit en commercie: twee begrippen die in de creatieve

wereld vaak niet samen lijken te gaan. Blur praat met managers over geld, een balans vinden en

andere zaken waar we liever geen rekening mee houden maar niet aan ontkomen.

_64

money, money, money ?

Professionele passieFrank Kloppert, uitgever van verschillende glossy publieksbladen, praat over zijn passie voor tijdschriften en alles wat daarbij komt kijken.

Daar sta ik dan, hartje Amsterdam, met de auto voor de slagboom met daarachter het

verzamelgebouw waar onder andere Readershouse Brand Media zich moet bevinden. Ik ben

hier geloosd door een aardige agent die wel “even vooruit zou rijden.” De routeplanner klopte

weer eens niet. ‘Fashionably late’ was ik vijf minuten geleden al, ik wil maar al te graag voorkomen dat het verandert in ‘disgracefully late’. Ik druk op de

bel, een reactie blijft uit. Ik besluit op alles wat ook maar enigzins op een bel lijkt te drukken.

Uiteindelijk antwoordt een vrouw van een buurbedrijf.”Ik heb een afspraak met Frank Kloppert,

uitgever”, hoor ik mijzelf zeggen. “Zou u voor mij even de slagboom open kunnen doen?

Zij geven geen antwoord.” “Vooruit dan maar”, hoor ik de vrouw een beetje gemaakt streng

zeggen.” Het doet me weinig, ik rijd over het parkeerterrein dat is het belangrijkst. De plekken

voor de bezoekers zijn al vol, waardoor ik mij genoodzaakt voel mijn auto op een officiële plek

neer te zetten. Ik loop naar de hoofdingang en druk opnieuw op een bel. Weer geen reactie. Ik

pak mijn mobiel en toets het telefoonnummer in dat ik thuis heb opgeschreven. Wat een goede

ingeving was dat. Is er niemand te bekennen: geen receptie of bewaking. Het lijkt wel een spookhuis. Een aardige vrouw neemt op en zegt dat er iemand naar beneden komt. Na een

aantal minuten wachten komt er inderdaad iemand aan. Een man: wit overhemd, sigaret in

zijn hand. Ik heb al een vermoeden dat hij gewoon even naar buiten stapt om een sigaret te

roken. Maar de deur is open en ik glip naar binnen. Vierde verdieping herinner ik me uit de

mail. De liftdeuren schuiven langzaam open. Een wat oudere vrouw met een zachte uitstraling

kijkt me vanachter een balie aan. “Ik heb een afspraak met Frank Kloppert.” Op dat moment

gaat de telefoon bij de vrouw. “ja hoor ze staat hier al.” Ik word zelfs verwacht, denk ik bij mijzelf. Ik herken de stem van deze vrouw, zij nam de telefoon op toen ik beneden

bij de deur aanbelde. Ik word naar een verdieping hoger begeleid. De gang is lang en smal.

Aan de muur hangen tijdschriften ingelijst. Mijn blik dwaalt af naar verschillende kamers: ‘redactie Rails’, ‘redactie Carros’. We eindigen in een grote ruime kamer,

duidelijk in de hoek van het gebouw. Links en recht vooruit zijn grote ramen geplaatst. Een

grote donkerbruine tafel, vierkant van vorm, vult de ruimte voor het grootste gedeelte op.

Daaromheen ongeveer negen relaxte crèmekleurige stoelen die zo zwaar zijn dat ik ze amper

naar achter kan schuiven. Hier wordt duidelijk veel gepraat...

65_

Als jongetje van

twaalf maakte

ik zelf al kleine

tijdschriften en

ging ik langs de

deuren om ze te

verkopen.


Vier op een rijEr zijn intern nogal wat veranderingen geweest. Welke bladen geef je op dit moment uit? Ik ben me gaan richten op de publieksbladen Carros, Nautique en En France. Mijn afgesplitste

uitgeverij voor publieksbladen heeft nog geen naam. Kees Beudeker zet de afdeling gesponsorde

magazines voort, onder de naam Readershouse Brand Media. Twee keer per jaar geef ik ook ‘The

Big Black Book’ uit. Een stijlgids voor de succesvolle moderne man. Deze gids wordt verkocht

in combinatie met de eerder genoemde titels. Ik geef alleen glossy’s uit, bladen van een hoog

niveau. Waarom is de keuze op deze vier bladen gevallen? Deze tijdschriften passen goed

bij elkaar. Primair zijn ze alle vier op mannen gericht, de doelgroep is dus hetzelfde. Ze hebben

alleen een andere special interest. Het handige is dat veel van onze adverteerders in alle bladen

kunnen adverteren.

Geprint vs. digitaalJe geeft op dit moment geen digitale magazines uit, voel je daar weinig voor? We hebben

wel ‘carros.nl’. Dit is een uitgebreide website met veel interactieve elementen. De wereld van de

digitale magazines is een moeilijke business, omdat de lezersmarkt er niet voor betaalt. Beudeker

geeft wel digitale magazines uit. Een voorbeeld hiervan is ‘Bomvol’ van de webshop ‘bol.com’. Ligt de toekomst bij het digitale magazine of denk je dat de geprinte magazines nog lang zullen bestaan? Geprinte media zijn blijvend. Een digitaal magazine heeft namelijk geen hoog

bewaargehalte. Een luxe tijdschrift zetten veel mensen netjes in de kast, om het er later nog eens

bij te pakken. Daarnaast is een tijdschrift van papier iets dat je even lekker leest in bed, in de trein

of op vakantie. Op die momenten heb je vaak geen zin om je laptop erbij te pakken. Kijkt de uitgever echt alleen maar naar cijfertjes of heeft hij ook hart voor de bladen die hij uitgeeft? Natuurlijk moet er geld verdiend worden met een tijdschrift. Maar dat kan alleen maar met een goed

product. Dat geldt overigens voor alles. Je kan ook geen blauw truitje verkopen dat in de regen

afgeeft. Op een gegeven moment kopen de mensen het dan niet meer, omdat het slecht van kwaliteit

is. Je hebt gezegd dat je Esquire, een blad dat je al eerder hebt uitgegeven, waarschijnlijk niet opnieuw in je bladenbestand zal opnemen omdat de oplagemarkt lastig ligt. Geef je ook wel magazines uit die minder goed lopen maar waar je echt in gelooft? Het is nu

eenmaal zo dat je een bepaalde oplage moet halen om de basiskosten van het blad eruit te krijgen.

Daarnaast zou het een neerwaartse spiraal zijn: als een blad geen lezers heeft willen adverteerders

niet adverteren. Ze willen wel dat er gevraagd wordt naar de kleding die in de fotoshoots gebruikt

wordt. Zo houden ze elkaar dus in stand. Waarvoor doe je het dan nog, als je geen lezers hebt en

geen adverteerders?

_66


Creatief met adverteerdersBelemmeren de adverteerders de creativiteit en halen die het product naar beneden? Nee

dat hoeft juist helemaal niet. Ze kunnen zelfs het product verbeteren. Je moet er vooral goed voor

zorgen dat de advertenties bij het blad passen. Als de goede advertenties in het goede blad staan

dragen ze bij aan het concept. Dat is de taak van de uitgeverdirectie van een uitgeverij. In high

fashionbladen staan ook mooie advertenties van een hoge kwaliteit. Vaak is het voor de lezer juist

leuk om even door te advertenties te bladeren. De producten passen bij het interessegebied van de

lezer. Ben je betrokken bij het creatieve proces? Dat hangt er een beetje van af. Als uitgever

krijg je natuurlijk alle verkoopresultaten binnen en zie je gelijk welke bladen minder goed lopen.

Dit is te zien aan het aantal abonnees, de verkoop en de adverteerders. Op een gegeven moment

besluit je dan als uitgever dat je vergaderingen gaat bijwonen. Interessant is dan om te kijken waar

het probleem zou kunnen liggen. Als een tijdschrift goed loopt laat je als uitgever de bladenmakers

behoorlijk vrij.

InlevingsvermogenJe geeft ‘Carros Magazine’ uit. Daarbij hoort de website carros.nl, Carros Radio, Carros Television en de Carros Academy waar je zelfs racelessen kan volgen. Wat vind je van brand experiences zoals bijvoorbeeld de ‘Heineken Experience’? Is het goed als een merk zo breed wordt neergezet? Ik vind het goed als een merk een lifestyle wordt, daar ben

ik absoluut voor. De lezer voelt zich verbonden met het merk, wat ook een tijdschrift kan zijn,

en wil hier op verschillende manieren mee te maken hebben. Het schijnt dat je veel met Frankrijk hebt, je geeft ook het tijdschrift En France uit. Is het belangrijk dat je iets met het achterliggende thema van het blad hebt? Het is leuk als je iets hebt met het thema van

het tijdschrift, maar het is niet noodzakelijk. Je werkt op een professioneel niveau en dus ben je

in staat om je goed in de doelgroep te kunnen verplaatsen. Als je maar weet wat de doelgroep

wil, daar gaat het om. Wat is een eigenschap die alle uitgevers of bladenmakers moeten hebben? Ze moeten creatief zijn en een goed inlevingsvermogen hebben. Je krijgt te maken met

de doelgroep, de adverteerders en de marketeers. Je moet in staat zijn om je in bochten kunnen

wringen. Iedereen heeft tegenstrijdige belangen. Het is interessant om daar een goede balans in te

vinden. Hoe ben je erop gekomen om uitgever te worden? Ik wilde altijd al iets doen met

tijdschriften. Als jongetje van twaalf maakte ik zelf al kleine tijdschriften en ging ik langs deuren

om ze te verkopen. Wat is de grootste uitdaging van het uitgever zijn? Het is echt een

uitdaging om een tijdschrift te maken wat je zelf leuk en mooi vindt en waar je geld mee verdient.

Bij ons zijn

mensen van Jan

magazine langs

geweest. Wij

vonden het toen te

riskant.


67_

MensenbusinessHoe ziet een normale werkdag van uitgever Frank Kloppert eruit? Dit is de eerste dag dat

ik weer op kantoor ben sinds anderhalve week. Vorige week heb ik nog een belangrijke autobeurs

in Genève bezocht, dat was allemaal vrij hectisch. Op een normale werkdag valt de werkdruk wel

mee. Ik rijd achter de files aan en vertrek om ongeveer half tien. Ik praat heel veel met mensen;

intern praten, salesoverleg en met de marketingmensen. Ook netwerken is heel belangrijk. Je moet

een goede relatie opbouwen en onderhouden met je adverteerders. De markt is zo groot, ze kunnen

zo voor een ander blad of een andere uitgever kiezen. Wat is je grootste kracht? Ik wijk nooit

van mijn einddoel af. Toch doe ik dit op een redelijk sympathieke manier en daarom valt het niet

zo op. (Grijnst gemeen, red.) Wat is je drijfveer? Ik vind het gewoon leuk om te doen. Het

samenwerken spreekt mij aan. Het is echt een mensenbusiness. En wat is de grootste frustratie van het bladen maken? De beperkte hoeveelheid invloed die je kan uitoefenen op de distributie.

Je kan niet overal een vinger in de pap houden, helaas. Je bent als bladenmaker en uitgever veelal

afhankelijk van een winkelier. Promotieplekken, zoals een mooi display bij de kassa, kan je kopen.

Andere keren ligt je blad weggestopt achter andere bladentitels en verkoopt het minder. Terwijl de

inhoud van het blad misschien wel beter was dan dat van de vorige editie.

Dé gouden tipWat is je gouden tip aan jonge creatieven die een blad willen laten uitgeven? Probeer alles

wat je doet zo goed mogelijk te doen. Speel je in de kijker bij adverteerders en uitgeverijen. Doe

creatieve unieke voorstellen waardoor je opvalt. Hoe krijg je als onbekende bladenmakers een blad uitgegeven? Meestal komen ze langs met een nulnummer. Zoiets is niet heel moeilijk

om te maken. Je laat het mooi uitprinten en gaat ermee naar de uitgever, zodat hij een goed idee wat

je van plan bent. Dan is het afwachten en hopen dat de uitgever er een mogelijk succes inziet. Helaas

redden veel tijdschriften het niet. Veelal worden ze van te voren al afgewezen door de uitgever. Het

is moeilijk om ergens een commercieel succes van te maken. Het is een afweging die de uitgever

moet maken. Ga ik hier geld in steken, denk ik het terug te verdienen? Bij ons zijn mensen van

‘Jan magazine’ langsgekomen. Wij vonden het toen te riskant. Nu wordt ‘Jan’ uitgegeven door ‘De

Telegraaf’. Het loopt goed. Wij hebben het risico niet durven nemen.


Een tijdschrift van

papier lees je even

lekker in bed,

in de trein of op

vakantie.

69_

Mensen met verschillende achtergronden geven aan de hand van snapshots hun interpretatie op de vraag:

wat is jouw grijze gebied?

_70

Tjalien, 21 jaar

student Akademie Vogue

foto Antwerpen

Annemieke, 23 jaar

grafisch vormgever

foto bruiloft zus

Levi, 29 jaar

student Game Art

foto in het bos

Joost, 25 jaar

fotograaf

foto atelier

Gladys, 20 jaar

student Fashion and branding

foto Londen

71_

Tjalien, 21 jaar

student Akademie Vogue

foto Antwerpen

Annemieke, 23 jaar

grafisch vormgever

foto bruiloft zus

Levi, 29 jaar

student Game Art

foto in het bos

Joost, 25 jaar

fotograaf

foto atelier

Gladys, 20 jaar

student Fashion and branding

foto Londen

_72

Murat, 28 jaar

art director

foto Antwerpen

Wendy, 27 jaar

textiel ontwerpster

foto Istanbul

73_

Murat, 28 jaar

art director

foto Antwerpen

Wendy, 27 jaar

textiel ontwerpster

foto Istanbul

_74

_tekst Lieke Faber (21) is derdejaars student Fashion and Branding


Column Column

I love mijn spijkerjack


ommige mensen hebben iets met slangen, auto’s,

postzegels of sigarenbandjes. Ik ben gefascineerd door

mode. Zoals vaak wordt gedacht is mode niet dom en

oppervlakkig. Mode moet je serieus nemen. Vanaf het moment

dat ik werd geboren, heb ik dat gedaan. Als zes-jarig meisje zat ik urenlang in modebladen te kijken van mijn opa. Hij werkte als inkoper bij een confectiecentrum in

Amsterdam. Ook verheugde ik me altijd weken van tevoren op

het winkelavontuur samen met mijn moeder.

Opvallend was dat ik nooit verknocht was aan een bijzonder

kledingstuk. Mijn moeder vroeg twee keer per jaar of ik kleding

beschikbaar wilde stellen voor de arme kinderen in Roemenië.

Zonder enige moeite gaf ik mijn fijnste kledingstukken weg.

Op dit moment puilt mijn kledingkast aan alle kanten uit. Soms

valt er een lade naar beneden door het gewicht van al mijn

spijkerbroeken of ligt er meer kleding op de kast dan erin. In deze

grote, slordige kledingkast zit één heel bijzonder kledingstuk:

mijn lichtblauwe, gevlekte spijkerjas.

Vijf jaar geleden toen iedereen zijn jas en spijkerbroek met

touwen ombond en een nacht in een emmer met bleek zette,

heb ik mijn jasje gekocht. Ik schafte het aan bij een outlet store.

De oorspronkelijke prijs was 300 gulden, ik kocht het voor 100

gulden minder. Toen ik het thuisfront mijn jas liet zien, was mijn

familie direct enthousiast. Zij vonden het echt iets voor mij.

Sindsdien heb ik het honderden keren gedragen.

De eerste keer dat ik het droeg was tijdens een feest van

een vriend. Ik liep als een trotse vijftienjarige met mijn jasje door



de kamer en juist de “lekkerste jongen van de avond’’ vertelde

mij dat ik echt een “vet” jasje droeg. Als meisje van vijftien sta

je te springen om complimentjes, maar ik struikelde van schrik

over de speelauto van zijn kleine broertje en ik viel achterover

met mijn rug op de grond. De rode ‘Breezer’ die ik zojuist nog in

mijn handen had, lag nu volledig over mijn splinternieuwe jasje

heen. Wat schaamde ik me dood. Als klap op de vuurpijl trok

deze jongen, terwijl ik hem voor het eerst zoende, mijn hele rits

kapot. Ondanks mijn acties is “dat lekkere ding” toch mijn vriend

geworden. Vandaag heb ik precies vijf jaar een relatie met hem.

Achteraf bleek het een ordinaire versiertruc te zijn. Hij vindt mijn jasje juist afschuwelijk en gooit het `s nachts,

het liefst, stiekem de prullenbak in. Af en toe verstopt hij het, zodat

ik het niet kan dragen als we samen gaan winkelen. Winkelen

vindt hij sowieso al vreselijk maar met mij en mijn jasje ernaast

gaat hij nog liever winkelen met zijn tante. Dan te bedenken dat

zij er bijna uitziet als cat lady Jocelyn Wildenstein, de vrouw die

de meeste plastische chirurgie aller tijden heeft ondergaan.

Ik maak ook mooie momenten met mijn vriend en mijn jasje

mee. Bijvoorbeeld toen ik twee kaartjes voor de show van Victoria

Secret in Hollywood, gewonnen had. Na afloop mocht ik backstage

en heeft Adriana Lima op mijn jasje (met acht verfvlekken door

het verven van mijn kamer, de grote Breezervlek en kapotte rits)

een handtekening gezet. Wat was ik blij!

In mijn zakken hebben al tientallen voorwerpen gezeten.

Aanstekers in de periode dat ik nog rookte. Mijn eerste mobiel,

de Swing 200, die maar net in mijn zak paste. Verschillende

geldsoorten zoals guldens en euro´s, make-up vanaf de tijd dat

ik dat droeg en snoepgoed in de tijden dat ik totaal niet op mijn

lijn lette.

Best grappig dat een “doodnormaal’’ spijkerjasje voor mij als

het dragen van design voelt. Als ik dit jasje draag, voel ik mij de vrouwelijke James Dean of Celebrity Gwen Stefani, bekend als trendsetter op het gebied van mode en om

haar eigen stijl. Tegelijkertijd kruip ik in de huid van de sexy Eva

Mendes, omdat ik me er zelfverzekerd in voel.

Het is mijn enige kledingstuk dat mij door verschillende

levensfasen heen brengt. Mijn jack merkt dit zelf ook. Het wordt

ouder, krijgt hier en daar meer scheuren en krijgt steeds meer

vlekken. Mijn jasje is er in de afgelopen jaren meer uit gaan zien als een schilderij van Herman Brood dan een spijkerjack. Binnenkort overweeg ik het jasje in de

wasmachine te gooien, in plaats van het te laten uitwaaien aan

de waslijn in de tuin. Als ik het niet meer kan dragen, omdat mijn

jasje echt te oud wordt, ik er zelf te oud voor ben geworden of

mijn vriend het uitmaakt, dan hang ik het aan de muur in mijn

woonkamer met een grote lijst er om heen.

75_

_tekst Lieke Faber (21) is derdejaars student Fashion and Branding


Column Column



ommige mensen hebben iets met slangen, auto’s,

postzegels of sigarenbandjes. Ik ben gefascineerd door

mode. Zoals vaak wordt gedacht is mode niet dom en

oppervlakkig. Mode moet je serieus nemen. Vanaf het moment

dat ik werd geboren, heb ik dat gedaan. Als zes-jarig meisje zat ik urenlang in modebladen te kijken van mijn opa. Hij werkte als inkoper bij een confectiecentrum in

Amsterdam. Ook verheugde ik me altijd weken van tevoren op

het winkelavontuur samen met mijn moeder.

Opvallend was dat ik nooit verknocht was aan een bijzonder

kledingstuk. Mijn moeder vroeg twee keer per jaar of ik kleding

beschikbaar wilde stellen voor de arme kinderen in Roemenië.

Zonder enige moeite gaf ik mijn fijnste kledingstukken weg.

Op dit moment puilt mijn kledingkast aan alle kanten uit. Soms

valt er een lade naar beneden door het gewicht van al mijn

spijkerbroeken of ligt er meer kleding op de kast dan erin. In deze

grote, slordige kledingkast zit één heel bijzonder kledingstuk:

mijn lichtblauwe, gevlekte spijkerjas.

Vijf jaar geleden toen iedereen zijn jas en spijkerbroek met

touwen ombond en een nacht in een emmer met bleek zette,

heb ik mijn jasje gekocht. Ik schafte het aan bij een outlet store.

De oorspronkelijke prijs was 300 gulden, ik kocht het voor 100

gulden minder. Toen ik het thuisfront mijn jas liet zien, was mijn

familie direct enthousiast. Zij vonden het echt iets voor mij.

Sindsdien heb ik het honderden keren gedragen.

De eerste keer dat ik het droeg was tijdens een feest van

een vriend. Ik liep als een trotse vijftienjarige met mijn jasje door



de kamer en juist de “lekkerste jongen van de avond’’ vertelde

mij dat ik echt een “vet” jasje droeg. Als meisje van vijftien sta

je te springen om complimentjes, maar ik struikelde van schrik

over de speelauto van zijn kleine broertje en ik viel achterover

met mijn rug op de grond. De rode ‘Breezer’ die ik zojuist nog in

mijn handen had, lag nu volledig over mijn splinternieuwe jasje

heen. Wat schaamde ik me dood. Als klap op de vuurpijl trok

deze jongen, terwijl ik hem voor het eerst zoende, mijn hele rits

kapot. Ondanks mijn acties is “dat lekkere ding” toch mijn vriend

geworden. Vandaag heb ik precies vijf jaar een relatie met hem.

Achteraf bleek het een ordinaire versiertruc te zijn. Hij vindt mijn jasje juist afschuwelijk en gooit het `s nachts,

het liefst, stiekem de prullenbak in. Af en toe verstopt hij het, zodat

ik het niet kan dragen als we samen gaan winkelen. Winkelen

vindt hij sowieso al vreselijk maar met mij en mijn jasje ernaast

gaat hij nog liever winkelen met zijn tante. Dan te bedenken dat

zij er bijna uitziet als cat lady Jocelyn Wildenstein, de vrouw die

de meeste plastische chirurgie aller tijden heeft ondergaan.

Ik maak ook mooie momenten met mijn vriend en mijn jasje

mee. Bijvoorbeeld toen ik twee kaartjes voor de show van Victoria

Secret in Hollywood, gewonnen had. Na afloop mocht ik backstage

en heeft Adriana Lima op mijn jasje (met acht verfvlekken door

het verven van mijn kamer, de grote Breezervlek en kapotte rits)

een handtekening gezet. Wat was ik blij!

In mijn zakken hebben al tientallen voorwerpen gezeten.

Aanstekers in de periode dat ik nog rookte. Mijn eerste mobiel,

de Swing 200, die maar net in mijn zak paste. Verschillende

geldsoorten zoals guldens en euro´s, make-up vanaf de tijd dat

ik dat droeg en snoepgoed in de tijden dat ik totaal niet op mijn

lijn lette.

Best grappig dat een “doodnormaal’’ spijkerjasje voor mij als

het dragen van design voelt. Als ik dit jasje draag, voel ik mij de vrouwelijke James Dean of Celebrity Gwen Stefani, bekend als trendsetter op het gebied van mode en om

haar eigen stijl. Tegelijkertijd kruip ik in de huid van de sexy Eva

Mendes, omdat ik me er zelfverzekerd in voel.

Het is mijn enige kledingstuk dat mij door verschillende

levensfasen heen brengt. Mijn jack merkt dit zelf ook. Het wordt

ouder, krijgt hier en daar meer scheuren en krijgt steeds meer

vlekken. Mijn jasje is er in de afgelopen jaren meer uit gaan zien als een schilderij van Herman Brood dan een spijkerjack. Binnenkort overweeg ik het jasje in de

wasmachine te gooien, in plaats van het te laten uitwaaien aan

de waslijn in de tuin. Als ik het niet meer kan dragen, omdat mijn

jasje echt te oud wordt, ik er zelf te oud voor ben geworden of

mijn vriend het uitmaakt, dan hang ik het aan de muur in mijn

woonkamer met een grote lijst er om heen.

_76

Fleur

hoed Mango

militaire jas Mango

panty eigen collectie

laarzen Mango

Mitch

sjaal eigen collectie

shirt Mexx

legerbroek H&M

laarzen Dump

Arming AgAinst destruction

_fotografie Natalia Biryuchenko _styling Emma Brasser en Sara van de Ven _visagie Dirk-Jan Ploeg

_modellen Mitch en Fleur at Trcp

77_

Fleur

hoed Mango

militaire jas Mango

panty eigen collectie

laarzen Mango

Mitch


shirt Mexx

legerbroek H&M

laarzen Dump

Arming AgAinst destruction

_fotografie Natalia Biryuchenko _styling Emma Brasser en Sara van de Ven _visagie Dirk-Jan Ploeg

_modellen Mitch en Fleur at Trcp

79_

jas Hugo Boss

longsleeve Mexx

_80

sweater Ralph Lauren

broek H&M

beenwarmers H&M

bandage eigen collectie

83_

Mitch

vest Individuals


Fleur

tanktop Karl Lagerfeld

_84

Fleur

hoed H&M


tanktop Es Tici

legging Individuals

laarzen Mango

85_

Mitch

jas Mexx

zwarte riem Chasin

broek JC Rags

laarzen Dump

87_

sjaal en muts Dsquared2

beenwarmers eigen collectie

89_

shirt Individuals

panty H&M

sokken Marc Jacobs

handschoenen eigen collectie

_90

jas Hugo Boss

longsleeve Mexx

_92

Tentoonstellingen weerspiegelen de samenleving. Blur vraagt elk issue een creatieveling zijn of haar vakgebied

te toetsen aan onderwerpen die aangesneden worden in cutting edge-tentoonstellingen.

93_

Tentoonstellingen weerspiegelen de samenleving. Blur vraagt elk issue een creatieveling zijn of haar vakgebied

te toetsen aan onderwerpen die aangesneden worden in cutting edge-tentoonstellingen.

_94

expo view

Janneke van Liesout is styliste bij ‘Sissy-Boy’. Ze is niet alleen bezig met de combinatie mode en interieur. Zij moet ook op de hoogte blijven van trends en ontwikkelingen in het hedendaagse tijdsbeeld en de toekomst. Met het verleden in het achterhoofd, want trends uit het heden en verleden lopen voortdurend in elkaar over. _Hoe is de wisselwerking tussen mode en interieur binnen Sissy-Boy?

Beide afdelingen zijn een bedrijfje op zich. ‘Sissy-Boy Homeland’, onze interieur afdeling, heeft

bijvoorbeeld zijn eigen stylisten. Ook hebben beide afdelingen een eigen omloopsnelheid wat betreft

seizoenslijnen. Wij zijn nu al aan het ontwerpen voor de zomerlijn van 2009. Zo ver loopt interieurdesign

niet vooruit. Toch is er absoluut sprake van een wisselwerking, alle afdelingen binnen het bedrijf denken

met elkaar mee. Hierdoor is ‘Sissy-Boy’ aan het veranderen. Er komen steeds meer winkels waarin het

mode- en interieurconcept als één ervaring wordt neergezet. Ook is er meer behoefte aan beleving.

Hieruit is al eerder ‘SB Noord’ ontstaan: een sfeervolle strandtent waarin alles te koop is, van tafel tot

bestek. Sinds begin maart 2008 is dit met ‘SB Dagelijks uitgebreid’: eetcafé’s op verschillende plekken

in het land waar de beleving van ‘Sissy-Boy’ compleet wordt.

_Je bent dus al aan het ontwerpen voor zomer 2009. Hoe bepaal je wat de trends zijn?

Ik heb een fascinatie voor Lidewij Edelkoort. Hoe weet zij bijvoorbeeld wat over een paar jaar het nieuwe

zwart is? Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het een overtuiging is van je eigen gevoel.

Twee jaar geleden ben ik afgestudeerd aan de ‘Rietveld Academie’ met een eigen collectie. Het concept

was ‘Liefde voor mijn vrienden’. Ik creëerde allerlei prints met hartjes en opeens hing ook de hele ‘H&M’

hiermee vol. In dit vak moet je gewoon aanvoelen wat er in de wereld gebeurt.

_Laat jij je tegenwoordig nog leiden door film of muziek?

Op de werkvloer creëren wij totaalsferen die aansluiten bij de collectie die we aan het ontwerpen

zijn. Als we een Afrikaans thema doorvoeren draaien we bijpassende muziek en gaan we af en toe in

dezelfde stijl gekleed naar het werk. Het resultaat hiervan is terug te vinden in de collectie. Zelf vind ik

muziek soms ‘letterlijk’ inspirerend. Zo werd er een keer muziek gedraaid van de band

In dit vak moet je aanvoelen

Script vs. Sissy-Boy

expo view

Script mode en interieur, van salon tot house

Centraal museum, Utrecht

Kostuumfilms uit de afgelopen twintig jaar vormen de

inspiratie voor de tentoonstelling ‘Script’. Verschillende films

zoals ‘Basic Instinct’, ‘The Age of Innocence’ en ‘Sense and

Sensebility’ benadrukken elk een ander tijdsbeeld tussen

1780 en 1980. Negen verschillende periodes worden in een

filmische setting weergegeven door middel van topstukken

uit de mode en interieurgeschiedenis. Hier worden zij onder

andere vermengt met accessoires en aansluitende muziek.

Voor elk periode is de setting duidelijk te onderscheiden.

Toch lopen trends uit het heden en verleden voortdurend

in elkaar over. De tentoonstelling is te bezoeken t/m 31

augustus 2008.

_www.centraalmuseum.nl

95_

expo view

Janneke van Liesout is styliste bij ‘Sissy-Boy’. Ze is niet alleen bezig met de combinatie mode en interieur. Zij moet ook op de hoogte blijven van trends en ontwikkelingen in het hedendaagse tijdsbeeld en de toekomst. Met het verleden in het achterhoofd, want trends uit het heden en verleden lopen voortdurend in elkaar over. _Hoe is de wisselwerking tussen mode en interieur binnen Sissy-Boy?

Beide afdelingen zijn een bedrijfje op zich. ‘Sissy-Boy Homeland’, onze interieur afdeling, heeft

bijvoorbeeld zijn eigen stylisten. Ook hebben beide afdelingen een eigen omloopsnelheid wat betreft

seizoenslijnen. Wij zijn nu al aan het ontwerpen voor de zomerlijn van 2009. Zo ver loopt interieurdesign

niet vooruit. Toch is er absoluut sprake van een wisselwerking, alle afdelingen binnen het bedrijf denken

met elkaar mee. Hierdoor is ‘Sissy-Boy’ aan het veranderen. Er komen steeds meer winkels waarin het

mode- en interieurconcept als één ervaring wordt neergezet. Ook is er meer behoefte aan beleving.

Hieruit is al eerder ‘SB Noord’ ontstaan: een sfeervolle strandtent waarin alles te koop is, van tafel tot

bestek. Sinds begin maart 2008 is dit met ‘SB Dagelijks uitgebreid’: eetcafé’s op verschillende plekken

in het land waar de beleving van ‘Sissy-Boy’ compleet wordt.

_Je bent dus al aan het ontwerpen voor zomer 2009. Hoe bepaal je wat de trends zijn?

Ik heb een fascinatie voor Lidewij Edelkoort. Hoe weet zij bijvoorbeeld wat over een paar jaar het nieuwe

zwart is? Uiteindelijk ben ik tot de conclusie gekomen dat het een overtuiging is van je eigen gevoel.

Twee jaar geleden ben ik afgestudeerd aan de ‘Rietveld Academie’ met een eigen collectie. Het concept

was ‘Liefde voor mijn vrienden’. Ik creëerde allerlei prints met hartjes en opeens hing ook de hele ‘H&M’

hiermee vol. In dit vak moet je gewoon aanvoelen wat er in de wereld gebeurt.

_Laat jij je tegenwoordig nog leiden door film of muziek?

Op de werkvloer creëren wij totaalsferen die aansluiten bij de collectie die we aan het ontwerpen

zijn. Als we een Afrikaans thema doorvoeren draaien we bijpassende muziek en gaan we af en toe in

dezelfde stijl gekleed naar het werk. Het resultaat hiervan is terug te vinden in de collectie. Zelf vind ik

muziek soms ‘letterlijk’ inspirerend. Zo werd er een keer muziek gedraaid van de band

In dit vak moet je aanvoelen

Script vs. Sissy-Boy

expo view

Script mode en interieur, van salon tot house

Centraal museum, Utrecht

Kostuumfilms uit de afgelopen twintig jaar vormen de

inspiratie voor de tentoonstelling ‘Script’. Verschillende films

zoals ‘Basic Instinct’, ‘The Age of Innocence’ en ‘Sense and

Sensebility’ benadrukken elk een ander tijdsbeeld tussen

1780 en 1980. Negen verschillende periodes worden in een

filmische setting weergegeven door middel van topstukken

uit de mode en interieurgeschiedenis. Hier worden zij onder

andere vermengt met accessoires en aansluitende muziek.

Voor elk periode is de setting duidelijk te onderscheiden.

Toch lopen trends uit het heden en verleden voortdurend

in elkaar over. De tentoonstelling is te bezoeken t/m 31

augustus 2008.

_www.centraalmuseum.nl

_96

‘Spinvis’. De songtekst; ”lalalalalalalala”, was het hele lied te horen. Deze tekst staat nu geprint op

een sjaal die ik heb ontworpen. Zo blijkt maar weer: vanuit onvoorspelbare hoeken kan iets nieuws en

bijzonders ontstaan.

_Is er tegenwoordig nog één scene te noemen die het huidige tijdsbeeld goed weergeeft (zoals de clubscene uit de jaren ’80)? We leven in een tijdperk waarin cultuur, denkwijzen en stijlen mengen. Hierdoor lopen verschillende

‘scenes’ parallel aan elkaar en doorkruisen elkaar zelfs. Er gebeurt momenteel zo veel op het gebied

subculturen. Ik zou niet één ‘scene’ kunnen schetsen waaronder de huidige tijdsgeest te plaatsen is.

Dat zou veel te generalistisch zijn voor de tijd waarin wij leven.

_Welke subculturen vallen volgens jou momenteel op? De Rockabilly’s hebben we net gehad. De nieuwe hippie komt eraan. Met minder love en peace, maar met

meer bloemen, home en happiness. Ook zie ik een nieuw alternatief-circuit, met dezelfde tegendraadse

houding, maar met een modernere touch. Subculturen uit het verleden worden dus steeds vernieuwd.

_In welke filmische setting zou je de huidige maatschappij neerzetten?

Ik zou veel settings naast elkaar plaatsen, allemaal met verschillende clichébeelden. In Den Haag heeft

Maarten Spruyt een tijd geleden de tentoonstelling ‘Fashion NL: The next generation’ vormgegeven. De

tentoonstelling ‘Script’ deed mij daaraan denken. Spruyt presenteerde de nieuwe generatie Nederlandse

modeontwerpers ieder in een eigen omgeving. Compleet met muziek, beeldende kunst en fotografie.

Met alle kunstenaars die hij had verzameld maakte hij een nieuw kunstwerk. Het oogde surrealistisch.

En er werd gebruik gemaakt van oude schedels, bloemschilderijen en graffiti. Alles werd met elkaar

gecombineerd. Het werk van Spruyt spreekt mij erg aan. Ik zou het op dezelfde manier aanpakken.

Verschillende subculturen een eigen setting geven.

_In welke setting zou jij jouw eigen label ‘Northern Market Blend’ plaatsen? ‘Northern Market Blend’ is geïnspireerd op de Noordermarkt. Het gaat om tweedehands spullen, daar

kan je het merk aan herkennen. De setting zou ik vullen met attributen die anderen misschien associëren

met vuilnis. Ik houd van spullen die zijn afgeschreven. Hierdoor krijgt het een zwaardere lading, een

meerwaarde. In de setting zou ik ouderwetse veldbloemen plaatsen, heel vol van kleur. Ik zou het het

liedje ‘Jimmy van Moriarity’ draaien, daar ben ik helemaal weg van. De setting moet de sfeer uitstralen

van mijn eigen huis: een mix van hippie, oma, nu, ‘Kitsch & Kitchen’, New York en Berlijn.

_tekst Femke Verheuvel

_beeld Janneke van Liesout en Ernst Moritz

97_

expo view

Janneke van Liesout, 28 jaar

_www.sissy-boy.nl

_http://janicecaro.blogspot.com

_98

ls je een merk bent dat wilt groeien, kun je bijna niet

zelfstandig blijven,” zegt Viktor, ja die van Rolf.Modeland

is modemonopoly aan het spelen en de uitspraak van Viktor wordt

iedere dag bevestigd met een nieuwe samenwerking. Elke

modeketen probeert zoveel mogelijk straten in te slaan en voor

zich te winnen. Pakken wat je pakken kan, lijkt het motto te zijn geworden.

Sacha sponsort Glamour. Coca-Cola sponsort Daryl van Wouw

én Sacha én de Glamour Stiletto Run. Volg je hem nog?

Ook modeland weet wel raad met grensvervaging. Grote

commerciële modeketens beweren bij hoog en bij laag dat

zij hand in hand gaan met ontwerpers, modellen, stylisten en

celebrities.

H&M is koploper in dit fenomeen. Zij deden het al met Karl

Lagerfeld, Stella McCartney, Viktor en Rolf en Roberto Cavalli.

Tussendoor kwam Madonna nog even om te hoek kijken, maar

dat was een minder groot succes. Viktor en Rolf zijn na H&M

ook nog een andere richting opgegaan door te ontwerpen voor

champagnehuis Piper Heidsieck.

column

Livera had imagostylist Dyanne Beekman. Hunkemöller moet

het doen met Do’s Favourites. Livera heeft nu opeens Yolanthe’s

choice, waaronder ook nacht- en badkleding valt. Dat had Do

dan weer niet. Zij is wel de komende twee jaar het gezicht voor

Hunkemöller. Jan Smit, vriend van Yolanthe, heeft opnieuw

een collectie bij C&A hangen en moet de gewone Nederlander

verwennen met zijn J-Style. In de andere hoek is inmiddels de

derde collectie van Dyanne te bewonderen. Dyanne Basics, nu

ook voor grote maten.

V&D heeft opnieuw Wendy van Dijk binnengehaald. Zij moet

de middenblauw jasjes, die op de abri posters net wat mooier

ogen, aan de vrouw brengen. Frans Bauer werd door V&D ook al gedoopt tot couturier. Hij ontwierp samen

met vriendin Mariska een feestcollectie voor het hele gezin. Zijn

deze BN’ers echt de redding van het wankelende warenhuis?

Miss Etam heeft nu Sonja Bakker als boegbeeld. De blauw

met groene kaft doet ons denken aan de huisstijlkleuren van

concurrent M&S mode. Een beetje onbedoelde grensvervaging.

Foei creatieve afdeling van de Etam groep.

Jan Taminiau’s jurken hingen rond kerst bij Claudia Sträter

en voor Sacha ontwierp hij schoenen. Samen met de schoenen

van Judith Osborn lagen ze in de afprijsrekken. Judith probeert

het gewoon opnieuw met haar ‘Judith Osborn loves Cool Cat’-

collectie. Kan dit haar redden van het faillissement?

Steps kan de tv-serie-rage niet ongemerkt voorbij laten

gaan. De jurken uit Julia’s Tango zijn exclusief in alle winkels

verkrijgbaar.

Hoe breed kun je als merk worden? Hoeveel samenwerkingen

kan je als ontwerper aangaan zonder je eigen identiteit te

verliezen? Hoeveel collecties van ontwerpers wil je als winkel

hebben hangen? Moet de haute couture niet trouw blijven aan

haar roots? Waarom kiezen vele ontwerpers de weg van de

commerciële merken? Juist de consument zonder interesse in het

Modemonopoly

99_

ls je een merk bent dat wilt groeien, kun je bijna niet

zelfstandig blijven,” zegt Viktor, ja die van Rolf.Modeland

is modemonopoly aan het spelen en de uitspraak van Viktor wordt

iedere dag bevestigd met een nieuwe samenwerking. Elke

modeketen probeert zoveel mogelijk straten in te slaan en voor

zich te winnen. Pakken wat je pakken kan, lijkt het motto te zijn geworden.

Sacha sponsort Glamour. Coca-Cola sponsort Daryl van Wouw

én Sacha én de Glamour Stiletto Run. Volg je hem nog?

Ook modeland weet wel raad met grensvervaging. Grote

commerciële modeketens beweren bij hoog en bij laag dat

zij hand in hand gaan met ontwerpers, modellen, stylisten en

celebrities.

H&M is koploper in dit fenomeen. Zij deden het al met Karl

Lagerfeld, Stella McCartney, Viktor en Rolf en Roberto Cavalli.

Tussendoor kwam Madonna nog even om te hoek kijken, maar

dat was een minder groot succes. Viktor en Rolf zijn na H&M

ook nog een andere richting opgegaan door te ontwerpen voor

champagnehuis Piper Heidsieck.

column

Livera had imagostylist Dyanne Beekman. Hunkemöller moet

het doen met Do’s Favourites. Livera heeft nu opeens Yolanthe’s

choice, waaronder ook nacht- en badkleding valt. Dat had Do

dan weer niet. Zij is wel de komende twee jaar het gezicht voor

Hunkemöller. Jan Smit, vriend van Yolanthe, heeft opnieuw

een collectie bij C&A hangen en moet de gewone Nederlander

verwennen met zijn J-Style. In de andere hoek is inmiddels de

derde collectie van Dyanne te bewonderen. Dyanne Basics, nu

ook voor grote maten.

V&D heeft opnieuw Wendy van Dijk binnengehaald. Zij moet

de middenblauw jasjes, die op de abri posters net wat mooier

ogen, aan de vrouw brengen. Frans Bauer werd door V&D ook al gedoopt tot couturier. Hij ontwierp samen

met vriendin Mariska een feestcollectie voor het hele gezin. Zijn

deze BN’ers echt de redding van het wankelende warenhuis?

Miss Etam heeft nu Sonja Bakker als boegbeeld. De blauw

met groene kaft doet ons denken aan de huisstijlkleuren van

concurrent M&S mode. Een beetje onbedoelde grensvervaging.

Foei creatieve afdeling van de Etam groep.

Jan Taminiau’s jurken hingen rond kerst bij Claudia Sträter

en voor Sacha ontwierp hij schoenen. Samen met de schoenen

van Judith Osborn lagen ze in de afprijsrekken. Judith probeert

het gewoon opnieuw met haar ‘Judith Osborn loves Cool Cat’-

collectie. Kan dit haar redden van het faillissement?

Steps kan de tv-serie-rage niet ongemerkt voorbij laten

gaan. De jurken uit Julia’s Tango zijn exclusief in alle winkels

verkrijgbaar.

Hoe breed kun je als merk worden? Hoeveel samenwerkingen

kan je als ontwerper aangaan zonder je eigen identiteit te

verliezen? Hoeveel collecties van ontwerpers wil je als winkel

hebben hangen? Moet de haute couture niet trouw blijven aan

haar roots? Waarom kiezen vele ontwerpers de weg van de

commerciële merken? Juist de consument zonder interesse in het

Modemonopoly

101_

column

verhaal achter de kleding, kocht duizenden V&R-kledingstukken

tegen spotprijzen. Willen zij die wel bereiken? Daryl van Wouw

beweert volledige vrijheid te krijgen van Coca-Cola maar

heeft toch de kleuren gebruikt die de blikjes dragen. Vond hij

die toevallig heel passend of zat er toch een briefing bij? ‘‘De

samenwerking is voor beide partijen een logische stap’’, is een

veel gehoorde uitspraak. Misschien heeft Viktor dan toch gelijk

en is het noodzakelijk om de creatieve- en commerciële wereld in

elkaar te laten smelten om het hoofd nog boven water te houden.

What’s next? Fiona Hering die samen met Pearl Opticiens in zee gaat om brillen te promoten? Een

speciale haarlijn voor krullen met als gezicht Jeroen Pauw?

Misschien krijgt Robert Schumacher wel een speciaal hoekje in

de Bijenkorf.

Zeuren doe ik zeker niet. De trouwjurk van Viktor en Rolf hangt

mooi gedrapeerd over een paspop van Blokker, de champagne

van hetzelfde duo staat nog onaangebroken in mijn Ikea kast,

want dat mag ik niet drinken van Sonja Bakker.

Dat Nederland dol is op samenwerkingen hebben we de

afgelopen jaren gemerkt. Ik vraag me wel eens af wanneer het

moment komt dat we allemaal ‘‘nee’’ zeggen tegen een volgende

co-creatie. Vandaag was ik ook benieuwd welke ontwerper H&M

in het najaar weer binnen weet te slepen. Ook ik sta dan weer

voor de deur.

_tekst Tara Koppenol (19) is derdejaars student Fashion and Branding aan het AMFI


103_

Transparantie laat weinig aan de verbeelding over.

Maar wat is toch die spanning in de lucht?

Vragen blijven onbeantwoord

_fotografie Natalie Biryuchenko _art direction en styling Lieke Faber, Jessica Put, Femke Verheuvel

_haar en visagie Amber Schiphorst _modellen Adinda en Cinzia at Modelmasters the agency

_kleding Kim van Vliet en Kieu Vuong, studenten Fashion and Design AMFI

Phantom Figures

_104

Kleding

Kim van Vliet

105_

Accessories

Eigen collectie

_106

Blouses

Eigen collectie

_108

Outfit: Kim Vliet

Kleding

Kim van Vliet

111_

Jurk

Kieu Vuong

_112

Tas: Eigen collectieTas

Eigen collectie

_114

Body links

Kim van Vliet

Body rechts

Kieu Vuong

_118

Kleding

Kim van Vliet

121_

papergallery

In de Paper Gallery van Blur loop je tegen het werk aan van

uiteenlopende artiesten. Maar één ding hebben zij allemaal gemeen:

passie voor het vak en werken met de computer.

_122

Alice Chapter Two

Marie Blanco Hendrickx

Vector (low-brow) art

www.mijnschatje.fr

paper gallery

123_

Colerette



www.mijnschatje.fr

paper gallery

_124

Fille Poison



www.mijnschatje.fr

paper gallery

Devon Aoki



www.mijnschatje.fr

paper gallery

125_

Fille Poison



www.mijnschatje.fr

paper gallery

Devon Aoki



www.mijnschatje.fr

paper gallery

_126

Devon Aoki



www.mijnschatje.fr

paper gallery

Fille Montagne



www.mijnschatje.fr

127_

Devon Aoki



www.mijnschatje.fr

paper gallery

Fille Montagne



www.mijnschatje.fr

_128

Gebouw Cebeco

Renovatie project Rotterdam

Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

Interieur Cebeco


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

129_

Gebouw Cebeco


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

Interieur Cebeco


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

_130

Overview Rotterdam


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

Voorgevel

Stadsdeelkantoor Amsterdam Zuid

Robbert Arkenbout,

Vector design

paper gallery

131_

Overview Rotterdam


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery

Voorgevel

Stadsdeelkantoor Amsterdam Zuid

Robbert Arkenbout,

Vector design

paper gallery

_132

Landschap


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery paper gallery

133_

Landschap


Robbert Arkenbout

Vector design

paper gallery paper gallery

_134

Doornroosje

Million Dollar Design

Digitale montage/mixed media

www.milliondollardesign.nl

paper gallery

Neomu magazine




paper gallery

135_

Doornroosje




paper gallery

Neomu magazine




paper gallery

_136

Cruel little elfie




paper gallery

Cruel little elfie




paper gallery

137_

Cruel little elfie




paper gallery

Cruel little elfie




paper gallery

_138

Banner




139_

Kate Moss celebrity




141_

All our dreams can come true, if we have the

courage to pursue them.

Walt Disney

There is no time for cut-and-dried monotony.

There is time for work. And time for love. That

leaves no other time!

Coco Chanel

Fashion is very important. It is life-enhancing and, like everything that gives pleasure, it is worth doing well. Vivienne Westwood

Life belongs to the living, and he who lives must be prepared for changes. Johann Wolfgang von Goethe

My mother said to me, “If you are a soldier, you will become a general. If you are a monk, you will become the Pope.” Instead, I was a painter, and became Picasso. Pablo Picasso

thoughts

_142

Suitsupply zoekt SuitsuppliersSuitsupply is een eigenzinnig merk met een sterke internationale groei. Wij zijn actieve mensen die professioneel hun werk doen, eigen opvat-tingen koesteren, zakelijk zijn toegerust en die naadloos passen bij een eigenzinnig kledingmerk. Ons model is onze kracht: straight, to the point, geen franje en toch persoonlijk. Snel effectief, techniek gepaard met flair. We bieden elkaar een directe manier van omgaan, maar geen gespreid bed. Wel de uitdaging om zaken goed te doen en alle ruimte om goed zaken te doen. Op deze wijze creëren wij de ruimte om in heel Europa succesvol te zijn. Suitsupply is actief in Nederland, België, Verenigd Koninkrijk, Baltische staten en zal dit jaar verder in Europa worden uitgebreid. Wij zijn opzoek naar:

• Sales (wo)men• Assistent product managers• Visual merchandisers• Stylisten• Management Trainees

Je kunt online solliciteren via www.suitsupply.nl of stuur je CV naar [email protected]. Telefoon 020 653 35 34.

Adv. WT modeschool 460x295.indd 1 11-03-2008 10:03:43

143_

Suitsupply zoekt SuitsuppliersSuitsupply is een eigenzinnig merk met een sterke internationale groei. Wij zijn actieve mensen die professioneel hun werk doen, eigen opvat-tingen koesteren, zakelijk zijn toegerust en die naadloos passen bij een eigenzinnig kledingmerk. Ons model is onze kracht: straight, to the point, geen franje en toch persoonlijk. Snel effectief, techniek gepaard met flair. We bieden elkaar een directe manier van omgaan, maar geen gespreid bed. Wel de uitdaging om zaken goed te doen en alle ruimte om goed zaken te doen. Op deze wijze creëren wij de ruimte om in heel Europa succesvol te zijn. Suitsupply is actief in Nederland, België, Verenigd Koninkrijk, Baltische staten en zal dit jaar verder in Europa worden uitgebreid. Wij zijn opzoek naar:

• Sales (wo)men• Assistent product managers• Visual merchandisers• Stylisten• Management Trainees

Je kunt online solliciteren via www.suitsupply.nl of stuur je CV naar [email protected]. Telefoon 020 653 35 34.

Adv. WT modeschool 460x295.indd 1 11-03-2008 10:03:43

_144

hoofd redacteur

Jessica Put

art direction

Lieke Faber

hoofd beeld/illustrator

Femke Verheuvel

tekstredactie

Tara Koppenol

met speciale dank aan:

Denise Aartsen, Robbert Arkenbout, Nancy van Batenburg, Anneloes van den Berg, Jasmijn Bergisch, Natalia

Biryuchenko, Marie Blanco Hendrickx, Emma Brasser, Joost van Brug, Hilde Eijgenraam, Marieke van Enk,

Evelyn Fox, Wieteke Geertsma, Koos Goris, Cinzia Guarni, Adinda Kennedy, Benny Kleine, Frank Kloppert, Vincent

Kos, Gerdien Koster, Janneke van Liesout, Angela Link, Charlotte Lokin, Yona van Mansfeld, Modelmasters the

agency, Josephine Oostrom, Amber Schiphorst, Julie Schulting, Amber Smidt, Sarah Smit, Suitsupply, Pauline

Teunissen, Wouter Veldman, Sara van de Ven, Kim van Vliet, Jessica Vos, Sharon Vos, Hanne Wassenaar, Frank

Wijlens, Lisa Whittle, Fleur Witteveen, Xiomara van der Zon

uitgever Amsterdam Fashion Institute

redactie adres

Herengracht 292

1016 BX Amsterdam

[email protected]

druk Schulten reproservice

cover fotografie Vincent Kos, art direction en styling Femke Verheuvel en Jesscia Put, haar en visagie

Amber Schiphorst, model Sarah Smit

copyright

Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd en/ of openbaar worden gemaakt door middel van druk,

fotokopie, film of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Het is niet toegestaan Blur zonder schriftelijke goedkeuring op te nemen in een leesportefeuille. Blur is niet

aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. Blur is niet verantwoordelijk voor handelingen van

derden welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. Blur behoudt zich het recht voor

ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren.

colofon

145_

hoofd redacteur

Jessica Put

art direction

Lieke Faber

hoofd beeld/illustrator

Femke Verheuvel

tekstredactie

Tara Koppenol

met speciale dank aan:

Denise Aartsen, Robbert Arkenbout, Nancy van Batenburg, Anneloes van den Berg, Jasmijn Bergisch, Natalia

Biryuchenko, Marie Blanco Hendrickx, Emma Brasser, Joost van Brug, Hilde Eijgenraam, Marieke van Enk,

Evelyn Fox, Wieteke Geertsma, Koos Goris, Cinzia Guarni, Adinda Kennedy, Benny Kleine, Frank Kloppert, Vincent

Kos, Gerdien Koster, Janneke van Liesout, Angela Link, Charlotte Lokin, Yona van Mansfeld, Modelmasters the

agency, Josephine Oostrom, Amber Schiphorst, Julie Schulting, Amber Smidt, Sarah Smit, Suitsupply, Pauline

Teunissen, Wouter Veldman, Sara van de Ven, Kim van Vliet, Jessica Vos, Sharon Vos, Hanne Wassenaar, Frank

Wijlens, Lisa Whittle, Fleur Witteveen, Xiomara van der Zon

uitgever Amsterdam Fashion Institute

redactie adres

Herengracht 292

1016 BX Amsterdam

[email protected]

druk Schulten reproservice

cover fotografie Vincent Kos, art direction en styling Femke Verheuvel en Jesscia Put, haar en visagie

Amber Schiphorst, model Sarah Smit

copyright

Niets uit deze uitgave mag worden gereproduceerd en/ of openbaar worden gemaakt door middel van druk,

fotokopie, film of op welke andere wijze dan ook zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de uitgever.

Het is niet toegestaan Blur zonder schriftelijke goedkeuring op te nemen in een leesportefeuille. Blur is niet

aansprakelijk voor eventuele onjuistheden in deze uitgave. Blur is niet verantwoordelijk voor handelingen van

derden welke mogelijkerwijs voortvloeien uit het lezen van deze uitgave. Blur behoudt zich het recht voor

ingezonden materiaal zonder kennisgeving vooraf geheel of gedeeltelijk te publiceren.

colofon

Blur Fashion Magazine

Documents

Transcript of Blur Fashion Magazine

Torfs Fashion Days 2012

BeOne Fashion Update folder AW14

Presentatie Kenniskring: Branding in Fashion

Social Media & Fashion - Masterclass Fashion Retail

Fashion en Mode 2015

Fashion dag - 28-03-2015

Trimit fashion by QExpertise Nederland

Banqueting gids Fashion Hotel Amsterdam

PURE Style & Fashion 4 - NL

TIPS voor entrepreneurs in fashion

Fashion Backbone claudia

Awearness fashion kernbegrippen

Business Fashion - CWS

Fair Fashion magazine - zomer 2010

V&V Fashion

Whitepaper - Van werkkleding naar Corporate Fashion

Brochure Business Fashion

Meso Analyse Jobs Fashion BV

artdirection fashion

Verslag Fashion Weekend juli 2013