bijna dood

3

description

Saskia en Lucia hadden allebei een bijna-doodervaring (BDE). Het veranderde hun Ieven voorgoed. (gezondNU, januari 2011)

Transcript of bijna dood

Page 1: bijna dood
Page 2: bijna dood

II

lfJna

u en ik ken elkaar

Saskia en Lucia hadden allebei eenbijna-dooderwaring (BDE). Het veranderde

hun Ieven voorgoed.

eg prachtigt inzichten cadeau"

.IK ERVAAR NU EEN VEEL RUIMER BEWUSTZIJN'

Lucia Prinsen stierf bijna door een onjuiste medicijninjectie tijdens de bevalling. Zeliep hersenschade op en is maatschappelijk gezien een schim van wie ze was. Tochis ze blij en dankbaar voor de bijna-doodervaring die ze had door de fout. "Kenneliikhad ik dit nodig om wakker te worden."

"lk beviel in het ziekenhuis van mijn tweede kind. De bevalling

vlotte niet, ik kreeg een ruggenprik. Omdat mijn bloeddruk aan

de lage kant was, schreef de anesthesist efedrine voor. lk was

vol vertrouwen en verheugde me erop dat ik het weeënverloop

rustig op de monitor kon volgen. Maar er gebeurde iets anders.

De arts-assistent pakte epinephrine, pure adrenaline. Als je na

een hartaanval gereanimeerd wordt, krijg je 0,5 milligram, zodat je

bloedvaten iets samen trekken. lk kreeg tien keer zoveel en dat

met een volgroeide baby in mijn buik. "

"Het voelde alsof mijn hoofd werd opgeblazen. Al het bloed in

mijn lichaam steeg naar mijn hoofd. Mqn hart knalde mijn borst-

kas uit. Mijn zicht verslechterde - ik zag kwallen voor mijn ogen.

De rt'tare overdosis zorgde ervoor dat mijn bloedvaten helemaal

dichttrokken, mijn bloeddruk steeg tot boven de 300."

RUST"Omstanders zagen dat ik een blauw hoofd kreeg, een lijk-

bleek lichaam en een strakgespannen buik. De verpleegkundige

holde schreeuwend de gang op: 'Mevrouw gaat dood!'. Toen

de anesthesist de lege ampullen zag, vloekte hij alles bij elkaar.

Zo'n stomme fout! Op het moment dat ik me realiseerde dat

het helemaal fout ging, kwam er een enorme rust over me heen.

lk draaide mijn hoofd opzij en wist dat alles goed was. Voor de

omstanders was ik buiten bewustzijn. "

"lk was middenin een helder licht. Een ervaring vol liefde, warmte,

rust, ruimte en tijdloosheid. Overal in vettondenheid met alles en

iedereen. ln mijn lichaam, buiten mijn lichaam. Alsof ik in een soort

onzichtbare zeepbel rondzweefde waarin ik alle emoties aan-

schouwde en doorvoelde. Alles wat ik zag nam ik zonder oordeel

waar. lk hoefde er niets van te vinden. Empathie vanuit het hart en

niet vanuit het ego. Onvoorwaardelijke liefde, waarin alles goed is

zoals het is.""Het medisch team kon niets doen. Toen de epinephrine na een

halfuur uitgewerkt was, stabiliseerde mijn conditie en kwam ik bij.

Een uur na de bijna fatale injectie is mijn zoon via een spoedkei-

zersnede ter wereld gekomen. "

" lk leef nog. Maar de opdonder die ik kreeg is vergelijkbaar met

ongetraind drie marathons achter elkaar lopen. En dan nog de

zooJ

FUG(,E

rLE(,otsouz

a=UYzÉtsaYUts

gezoncl\lU 77

Page 3: bijna dood

zwangerschap, de keizersnede, die troep in mijn lichaam. Thuis

bleef ik moe. Wekenlang. De borstvoeding, het zorgen voor de

baby, het ging allemaal anders dan met mijn eerste kind. lk kon

niets. De hoge druk in mijn hoofd leidde tot puntbloedingen in mijn

hoofd: hersenschade.""lk kon me niet meer concentreren, had een slecht geheugen.

Plannen en coórdineren deed ik altrld op mijn duimpje, maar nu

was ik niet meer in staat om de wekelijkse boodschappen te

halen. Niets lukte. lk kwam nergens aan toe. Ook niet aan mezelf.

lk voelde me een demente bejaarde. "

"De relatie met mijn partner overleefde het niet. lk heb geen inko-

men. lk kan niet meer zelfstandig voor mijn kinderen zorgen; Milou

en Sebastiaan wonen allebei bij hun vader. lk ben lichtgeraakt en

prikkelbaar. Een weekend met de kinderen is een uitputtingsslag."

u en ik ken elkaar

"Maatschappelijk gezien is het een drama. Toch ben ik dankbaar

dat ik dit meemaakte. lk had het nodig om wakker te worden. lk

besef dat ik onderdeel ben van het geheel, als een druppel die

samen met alle andere druppels de oceaan vormt. "

"De BDE, of zoals ik het liever noem 'bewust zijn beleving', gaf

mij een kijkje over de grens van het lichamehlk bewustzijn. We zijn

meer dan dit lichaam met hersenen.""Voorheen leefde ik zoals ik dacht dat het hoorde: huis, huwelijk,

kinderen, auto. Aan- en afgeleerd gedrag, vezamelde overtui-

gingen. lk ervaar nu een veel ruimer bewustzijn en ik zie mezelf

zoals wie ik werkelijk ben zondervooroordelen. Niet mijn huis,

niet mijn werk, niet mijn kinderen. lk leef weer als het vrije kind

dat zijn hart volgt in het volste vertrouwen dat het leven geeft

wat je nodig hebt. "

.IK BEN NIET HELEMAAL TERUGGEKOMEN'ïjdens een hartstilstand kreeg Saskia Bauer een"lk had het voor geen goud willen missen."

"Herfst, 1998. De zon schijnt, de blaadjes beginnen van de

bomen te vallen. lk wandel met de hond naar de hei en zak onder-

weg ernaar toe op straat in elkaar. Een hartstilstand. Een andere

hondenbezitter ziet me liggen en belt 1 'l 2. lk word drie l$/artier

gereanimeerd op straat, voordat bloedsomloop en ademhaling

voldoende zijn om me de ambulance in te schuiven. Na twee

dagen coma ontwaak ik in het ziekenhuis."" Maar daarvoor ben ik op een onbeschrijflijk mooie plek geweest.

Een wereld waarin al mijn zintuigen op scherp staan. Een wereld

die echter is dan de wereld die ik ken. Er is prachtige natuur en ik

zie ieder detail. Er klinkt engelachtige muziek die ik hoor met oor

voor alle afzondedijke instrumenten. "

"lk zie mijn moeder. Ze loopt van me weg in een tunnel zonder

einde. lk laat haar zwijgend gaan. Het gevoel dat ik niet meer

terug kan als ik achter haar aan ga, weerhoudt me van rennen en

roepen. Daama sta ik op een hoge stenen brug en kijk neer op

het hoofd van mijn vader. Hij staat onder de brug. lk kan zijn haren

tellen. lk weet dat ik niet over de brug heen moet, omdat er dan

geen weg meer terug is. "

ANDERE WERELD" Met dat besef word ik wakker. Dagenlang heb ik epileptische

aanvallen. lk besef dat ik in het ziekenhuis lig. Maar ik herken

mijn man, kinderen en zussen niet. lk doe idiote dingen, zoals een

lange neus trekken naar mensen. Als ik vertel dat ik in een andere

wereld ben geweest, denken ze dat ik in de war ben.""Het is een tijd geleden, maarhet houdt me nog steeds enorm

bezig. ln mijn huis staat een boekenkast vol over dit onderuuerp. ln

2006 schreef ik er zelf een boek over. Mijn gezin heeft nooit aan

mijn BDE getwrjfeld. 'Omdat je zo nuchter bent, neem ik het van

je aan', zegt mijn dochter letterlijk. "

Bijna Dood Ervaring GDE!.

ACCEPTEREN"lk ben niet helemáál teruggekomen, zegik altrjd. En dat bedoel ik

letterlijk. De depressie die ik al vtlf jaar had, liet ik achter. lk denk

dat het komt doordat ik dankzrl de BDE geaccepteerd heb hoe

mijn jeugd verlopen is. Mijn ouders gingen uit elkaar toen ik vier

was. Mijn vader zag ik nooit meer en ik mocht van mijn moeder

niet over hem praten. Onze band was prima als het maar niet over

hem ging. Op m1n 19e zocht ik in het geniep zelfstandig contact

met hem. Toen mijn moeder dat ontdekte, moest ik de sleutel van

ons huis inleveren en was ik niet langer welkom. "

"Dat mijn moeder me bij mijn vader weghield en me daarna de

deur wees, nam ik haar kwalijk tot haar dood. Na de BDE reali-

seerde ik me dat mijn stiekeme daad voor haar als verraad heeft

gevoeld. lk had moeten overleggen. lk heb haar kunnen vergeven.

Sindsdien leef ik met een gevoel van veóondenheid met alle

mensen om mij heen. lk praat met iedereen. lk geef wildvreemden

een compliment. 'Wat een mooie jurk heeft u aan."'" De BDE was een cadeautje. Een ervaring die ik voor geen goud

had willen missen. Het nadeel is dat ik me op deze aardbol niet

meer helemaal thuis voel. lk mis het intense bewustzijn. Het fan-

tastisch mooie licht. Een nazomerse zonsondergang komt een

beetje in de richting, maar is het niet. Het grootste voordeel is dat

ik niet meer bang ben voor de dood. Niet voor mijn eigen dood en

ook niet voor die van anderen. Het is maar trldelijk dat je iemand

niet meer ziet. Als iemand gestorven is, denk ik 'wat een gelukkig

mens'. ln 2003 kreeg ik borstkanker. lk verloor een borst, maar

liet geen traan. Sinds m1n BDE laat ik het leven komen zoals het

is. lk ben meer dan mijn lijf. Als dat ermee ophoudt, is het klaar

hier en ga ik ergens anders verder. "

lNFo PAGINA 80 | gezoncl\lU 79