BIJLAGE I SAMENVATTING VAN DE …...Exforge HCT 10 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten...

1

BIJLAGE I

SAMENVATTING VAN DE PRODUCTKENMERKEN

2

1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL

Exforge HCT 5 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten


Exforge HCT 5 mg/160 mg/25 mg filmomhulde tabletten



2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING


Elke filmomhulde tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan, en

12,5 mg hydrochloorthiazide.


Elke filmomhulde tablet bevat 10 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan, en

12,5 mg hydrochloorthiazide.


Elke filmomhulde tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan, en 25 mg

hydrochloorthiazide.


Elke filmomhulde tablet bevat 10 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan, en 25 mg



Elke filmomhulde tablet bevat 10 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 320 mg valsartan en 25 mg


Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek 6.1.

3. FARMACEUTISCHE VORM

Filmomhulde tablet (tablet)


Witte, ovaalvormige, biconvexe tabletten met schuine rand, met de inscriptie “NVR” op de ene zijde

en “VCL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).


Lichtgele, ovaalvormige, biconvexe tabletten met schuine rand, met de inscriptie “NVR” op de ene

zijde en “VDL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).

3


Gele, ovaalvormige, biconvexe tabletten met schuine rand, met de inscriptie “NVR” op de ene zijde

en “VEL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).


Bruingele, ovaalvormige, biconvexe tabletten met schuine rand, met de inscriptie “NVR” op de ene

zijde en “VHL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).


Bruingele, ovaalvormige, biconvexe tabletten met schuine rand, met de inscriptie “NVR” op de ene

zijde en “VFL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 19 mm (lengte) x 7,5 mm (breedte).

4. KLINISCHE GEGEVENS

4.1 Therapeutische indicaties

Behandeling van essentiële hypertensie als substitutietherapie bij volwassenen wiens bloeddruk

voldoende onder controle is gebracht met de combinatie van amlodipine, valsartan en

hydrochloorthiazide (HCT), toegediend als drie enkelvoudige geneesmiddelen of als een tweevoudige

therapie in combinatie met een enkelvoudig geneesmiddel.

4.2 Dosering en wijze van toediening

Dosering

De aanbevolen dosis van Exforge HCT is één tablet per dag, bij voorkeur ’s morgens in te nemen.

Voordat patiënten worden overgezet op Exforge HCT, moet hun bloeddruk onder controle zijn met

dezelfde dosis van de monocomponenten die op hetzelfde tijdstip worden ingenomen. De dosis van

Exforge HCT moet dezelfde zijn als de dosis van de individuele componenten van de combinatie op

het ogenblik van de overzetting.

De maximale aanbevolen dosis Exforge HCT is 10 mg/320 mg/25 mg.

Speciale populaties

Gestoorde nierfunctie

Vanwege de hydrochloorthiazidecomponent, is Exforge HCT gecontra-indiceerd voor gebruik bij

patiënten met anurie (zie rubriek 4.3) en bij patiënten met een ernstig gestoorde nierfunctie

(glomerulaire filtratiesnelheid (GFR) <30 ml/min/1,73 m2) (zie rubrieken 4.3, 4.4 en 5.2).

Een aanpassing van de aanvangsdosis is niet vereist voor patiënten met een licht tot matig gestoorde

nierfunctie (zie rubrieken 4.4 en 5.2).

Leverinsufficiëntie

Door de valsartancomponent is Exforge HCT gecontra-indiceerd bij patiënten met ernstige

nierfunctiestoornis (zie rubriek 4.3). Bij patiënten met lichte tot matige leverinsufficiëntie zonder

cholestasis is de maximum aanbevolen dosis 80 mg valsartan en derhalve is Exforge HCT niet

geschikt voor deze groep patiënten (zie rubrieken 4.3, 4.4 en 5.2). Er is geen dosisaanbeveling voor

amlodipine vastgesteld voor patiënten met een lichte tot matige leverinsufficiëntie. Bij overzetten van

daarvoor in aanmerking komende hypertensieve patiënten (zie rubriek 4.1) met leverinsufficiëntie op

Exforge HCT, moet de laagst beschikbare dosis van de amlodipinecomponent worden gebruikt.

4

Hartfalen en coronairlijden

Er is beperkte ervaring met het gebruik van Exforge HCT, in het bijzonder met de maximale dosis, bij

patiënten met hartfalen en coronairlijden. Voorzichtigheid is aanbevolen bij patiënten met hartfalen

en coronair lijden, met name bij de hoogste dosis Exforge HCT, 10 mg/320 mg/25 mg.

Ouderen (65 jaar of ouder)

Voorzichtigheid, inclusief meer frequente monitoring van de bloeddruk, is aanbevolen bij ouderen,

met name bij de hoogste dosis Exforge HCT, 10 mg/320 mg/25 mg, omdat de beschikbare gegevens

met deze patiëntenpopulatie beperkt zijn. Bij overzetten van daarvoor in aanmerking komende oudere

hypertensieve patiënten (zie rubriek 4.1) op Exforge HCT, moet de laagst beschikbare dosis van de

amlodipinecomponent worden gebruikt.

Pediatrische patiënten

Er is geen relevante toepassing van Exforge HCT bij pediatrische patiënten (in de leeftijd tot 18 jaar)

voor de indicatie van essentiële hypertensie.

Wijze van toediening

Oraal gebruik.

Exforge HCT kan met of zonder voedsel ingenomen worden. De tabletten dienen in hun geheel te

worden ingenomen met een beetje water, bij voorkeur elke dag op hetzelfde tijdstip.

4.3 Contra-indicaties

Overgevoeligheid voor de werkzame stoffen, voor andere sulfonamidederivaten, voor

dihydropyridinederivaten of voor een van de in rubriek 6.1 vermelde hulpstoffen.

Tweede en derde trimester van de zwangerschap (zie rubrieken 4.4 en 4.6).

Matige tot ernstige leverinsufficiëntie, levercirrose of cholestase.

Ernstige nierinsuffiëntie (GFR <30 ml/min/1,73 m2), anurie en patiënten die dialyse ondergaan.

Het gelijktijdig gebruik van Exforge HCT met aliskiren-bevattende producten is gecontra-

indiceerd bij patiënten met diabetes mellitus of nierinsufficiëntie (GFR <60 ml/min/1,73m2)

(zie rubrieken 4.5 en 5.1).

Refractaire hypokaliëmie, hyponatriëmie, hypercalciëmie, en symptomatische hyperurikemie.

Ernstige hypotensie.

Shock (inclusief cardiogene shock).

Obstructie van het uitstroomkanaal van het linker ventrikel (bijv. obstructieve hypertrofische

cardiomyopathie en ernstige aortastenose).

Hemodynamisch instabiel hartfalen na een acuut myocardinfarct.

4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik

De veiligheid en werkzaamheid van amlodipine bij hypertensieve crisis zijn niet vastgesteld.

Patiënten met natrium- en/of volumedepletie

Uitgesproken hypotensie, waaronder orthostatische hypotensie, werd waargenomen bij 1,7% van de

patiënten behandeld met de hoogste dosis Exforge HCT (10 mg/320 mg/25 mg) vergeleken met 1,8%

van de valsartan/hydrochloorthiazide (320 mg/25 mg) patiënten, 0,4% van de amlodipine/valsartan

(10 mg/320 mg) patiënten, en 0,2% van de hydrochloorthiazide/amlodipine (25 mg/10 mg) patiënten

in een gecontroleerd onderzoek bij patiënten met matig tot ernstige ongecompliceerde hypertensie.

Bij patiënten met een natriumdepletie en/of volumedepletie zoals patiënten die hoge doses diuretica

krijgen, kan symptomatische hypotensie optreden na het starten van een behandeling met Exforge

HCT. Exforge HCT mag alleen worden gebruikt na correctie van een eventuele vooraf bestaande

natrium- en/of volumedepletie.

5

Als uitgesproken hypotensie optreedt met Exforge HCT moet de patiënt in een achteroverliggende

positie worden geplaatst, en indien nodig, een intraveneuze infusie met een normale zoutoplossing

worden toegediend. De behandeling kan worden vervolgd wanneer de bloeddruk stabiel geworden is.

Verandering van de serumelektrolyten

Amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide

In het gecontroleerde onderzoek van Exforge HCT, werden de tegenovergestelde effecten van

valsartan 320 mg en hydrochloorthiazide 25 mg op serum kalium grotendeels vereffend bij een groot

aantal patiënten. Bij andere patiënten, kan één van de effecten overheersen. Serumelektrolyten dienen

met geschikte tussenpozen bepaald te worden om een mogelijke verstoring van de elektrolytenbalans

te kunnen detecteren.

Serumelektrolyten en kalium dienen met geschikte tussenpozen bepaald te worden om een mogelijke

verstoring van de elektrolytenbalans te kunnen detecteren, vooral bij patiënten met andere

risicofactoren zoals gestoorde nierfunctie, behandeling met andere geneesmiddelen of reeds bestaande

verstoring van de elektrolytenbalans.

Valsartan

Het gelijktijdig gebruik met kaliumsupplementen, kaliumsparende diuretica, kaliumbevattende

zoutvervangers of andere middelen waardoor de kaliumspiegel kan toenemen (heparine, enz.) wordt

niet aanbevolen. Zonodig moet de kaliumspiegel worden gecontroleerd.

Hydrochloorthiazide

De behandeling met Exforge HCT mag alleen worden gestart na correctie van hypokaliëmie en een

gelijktijdig bestaande hypomagnesiëmie. Thiazidediuretica kunnen er voor zorgen dat nieuwe

gevallen van hypokaliëmie worden geïnduceerd of bespoedigd of dat bestaande hypokaliëmie

verergert. Voorzichtigheid is geboden bij gebruik van thiazidediuretica bij patiënten met

aandoeningen die gepaard gaan met een verhoogd kaliumverlies, bijvoorbeeld ‘salt loosing’

nefropathieën en prerenale (cardiogene) nierinsufficiëntie. Als hypokaliëmie ontstaat tijdens de

behandeling met hydrochloorthiazide, moet Exforge HCT worden stopgezet totdat de kaliumspiegel

weer normaal en stabiel is.

Thiazidediuretica kunnen er voor zorgen dat nieuwe gevallen van hyponatriëmie en hypochloremische

alkalose worden geïnduceerd of bespoedigd of dat bestaande hyponatriëmie verergert. Hyponatriëmie

met neurologische symptomen (nausea, toenemende desoriëntatie, apathie) werd waargenomen. Een

behandeling met hydrochloorthiazide mag alleen worden gestart na correctie van voorafbestaande

hyponatriëmie. In het geval dat een ernstige of snelle hyponatriëmie optreedt tijdens de behandeling

met Exforge HCT moet de behandeling worden gestopt tot de natriëmie is genormaliseerd.

Alle patiënten die thiazidediuretica krijgen, moeten regelmatig worden gecontroleerd op stoornissen

van de elektrolytenbalans, vooral kalium, natrium en magnesium.

Gestoorde nierfunctie

Thiazidediuretica kunnen azotemie veroorzaken bij patiënten met chronische nieraandoeningen. Als

Exforge HCT gebruikt wordt bij patiënten met een gestoorde nierfunctie, is regelmatige controle van

serumelektrolyten (inclusief kalium), creatinine en serumurinezuur aanbevolen. Exforge HCT is

gecontra-indiceerd bij patiënten met een ernstig gestoorde nierfunctie, anurie of bij nierdialyse (zie

rubriek 4.3).

Dosisaanpassing van Exforge HCT is niet vereist voor patiënten met een licht tot matig gestoorde

nierfunctie (GFR ≥30 ml/min/1,73 m2).

6

Nierarteriestenose

Exforge HCT moet met voorzichtigheid worden gebruikt om hypertensie te behandelen bij patiënten

met een unilaterale of bilaterale nierarteriestenose of een stenose bij een afzonderlijke nier omdat

ureum in het bloed en serum creatinine kunnen toenemen bij deze patiënten.

Niertransplantatie

Tot op heden is er geen ervaring met het veilige gebruik van Exforge HCT bij patiënten die recent een

niertransplantatie ondergingen.

Leverinsufficiëntie

Valsartan wordt vooral onveranderd via de gal uitgescheiden. De halfwaardetijd van amlodipine is

verlengd en de AUC-waarden zijn hoger bij patiënten met een verminderde leverfunctie; er zijn geen

dosisaanbevelingen vastgesteld. Bij patiënten met lichte tot matige leverinsufficiëntie zonder

cholestasis is de maximale aanbevolen dosis 80 mg valsartan, en daarom is Exforge HCT niet geschikt

voor deze patiëntengroep (zie rubrieken 4.2, 4.3 en 5.2).

Angio-oedeem

Angio-oedeem, inclusief zwelling van de larynx en glottis, die obstructie van de luchtweg en/of

zwelling van het gelaat, de lippen, farynx en/of tong veroorzaakt, werd gemeld bij patiënten die met

valsartan werden behandeld. Sommige van deze patiënten vertoonden voorafgaand angio-oedeem bij

gebruik van andere geneesmiddelen, inclusief ACE-remmers. Exforge HCT moet daarom

onmiddellijk worden gestopt bij patiënten die angio-oedeem ontwikkelen en mag niet opnieuw

worden toegediend.

Hartfalen en coronairlijden/post-myocardinfarct

Als gevolg van de remming van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem, kunnen veranderingen in

de nierfunctie worden verwacht bij gevoelige personen. Bij patiënten met ernstig hartfalen bij wie de

nierfunctie kan afhangen van de activiteit van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem, werd de

behandeling met ACE-remmers en angiotensine receptorantagonisten verbonden met oligurie en/of

progressieve azotemie en (zelden) acuut nierfalen en/of overlijden. Vergelijkbare resultaten zijn

gemeld met valsartan. De evaluatie van patiënten met hartfalen of post-myocardinfarct moet altijd een

bepaling van de nierfunctie omvatten.

In een langetermijn, placebogecontroleerd onderzoek (PRAISE-2) met amlodipine bij patiënten met

NYHA (New York Heart Association Classification) III en IV hartfalen van niet-ischemische

oorsprong, werd amlodipine geassocieerd met meer meldingen van longoedeem ondanks dat er geen

significant verschil was in de incidentie van verslechtering van hartfalen in vergelijking met placebo.

Calciumkanaalblokkers, inclusief amlodipine, dienen met voorzichtigheid gebruikt te worden bij

patiënten met congestief hartfalen vanwege een verhoogd risico op toekomstige cardiovasculaire

events en sterfte.

Voorzichtigheid is aanbevolen bij patiënten met hartfalen en coronair lijden, met name bij de hoogste

dosis Exforge HCT, 10 mg/320 mg/25 mg, vanwege de beperkte gegevens in deze

patiëntenpopulaties.

Stenose van de aorta en de mitralisklep

Zoals met alle andere vasodilatoren is speciale voorzichtigheid geboden bij patiënten met stenose van

de mitralisklep of significante niet ernstige stenose van de aorta.

7

Zwangerschap

Tijdens de zwangerschap mag niet worden begonnen met het gebruik van angiotensine II-

receptorantagonisten (AIIRA). Behalve wanneer continue behandeling met AIIRA noodzakelijk

geacht wordt, moeten patiënten die een zwangerschap plannen worden overgezet op een alternatieve

antihypertensieve behandeling waarvan de veiligheid bij gebruik tijdens de zwangerschap bewezen is.

Wanneer zwangerschap wordt vastgesteld, moet de behandeling met AIIRA onmiddellijk worden

gestopt, en indien nodig moet een alternatieve behandeling worden gestart (zie rubrieken 4.3 en 4.6).

Primair hyperaldosteronisme

Patiënten met primair hyperaldosteronisme mogen niet worden behandeld met de angiotensine II-

antagonist valsartan omdat hun renine-angiotensinesysteem niet is geactiveerd. Daarom is Exforge

HCT niet geschikt voor deze populatie.

Systemische lupus erythematosus

Activatie of exacerbatie van systemische lupus erythematosus werd waargenomen bij behandeling met

thiazidediuretica, inclusief hydrochloorthiazide.

Andere metabole stoornissen

Thiazidediuretica, inclusief hydrochloorthiazide, kunnen de glucosetolerantie wijzigen en de

serumspiegels van cholesterol, triglyceriden en urinezuur verhogen. Bij diabetespatiënten kan een

aanpassing van de dosering van insuline of orale hypoglykemische geneesmiddelen nodig zijn.

Vanwege de hydrochloorthiazidecomponent is Exforge HCT gecontra-indiceerd bij symptomatische

hyperurikemie. Hydrochloorthiazide kan de serumurinezuurspiegel verhogen als gevolg van een

verminderde klaring van urinezuur, het kan hyperurikemie veroorzaken of verergeren en het kan bij

gevoelige patiënten het ontstaan van jicht induceren en bespoedigen.

Thiaziden verminderen de urinaire excretie van calcium en ze kunnen een intermitterende en lichte

verhoging van het serumcalcium veroorzaken bij afwezigheid van bekende stoornissen in het

calciummetabolisme. Exforge HCT is gecontra-indiceerd bij patiënten met hypercalciëmie en mag

alleen gebruikt worden na correctie van een reeds bestaande hypercalciëmie. Exforge HCT moet

worden gestaakt als zich hypercalciëmie ontwikkelt tijdens de behandeling. De calciumspiegel in het

serum moet regelmatig worden gecontroleerd tijdens de behandeling met thiaziden. Duidelijke

hypercalciëmie kan een aanwijzing zijn voor verborgen hyperparathyreoïdie. Thiaziden dienen te

worden gestaakt voordat de bijschildklierfunctie wordt getest.

Fotosensitiviteit

Er zijn fotosensitiviteitsreacties gemeld met thiazidediuretica (zie rubriek 4.8). Wanneer

fotosensitiviteitsreacties optreden tijdens de behandeling met Exforge HCT, wordt aangeraden om de

behandeling te stoppen. Als het opnieuw toedienen van het diureticum noodzakelijk wordt geacht,

wordt aangeraden om het huidoppervlak dat aan de zon of aan kunstmatig UVA wordt blootgesteld te

beschermen.

Acuut geslotenhoekglaucoom

Hydrochloorthiazide, een sulfonamide, is in verband gebracht met een idiosyncratische reactie

resulterend in een acute voorbijgaande myopie en een acuut geslotenhoekglaucoom. Symptomen zijn

onder meer een acute daling van de gezichtsscherpte of acute oogpijn en treden typisch op binnen

enkele uren tot een week na de start van de behandeling. Een onbehandeld acuut

geslotenhoekglaucoom kan leiden tot permanent verlies van het gezichtsvermogen.

8

De primaire behandeling is het zo snel mogelijk stopzetten van het hydrochloorthiazide. Als de

oogdruk niet onder controle wordt gebracht, moet een onmiddellijke medische of chirurgische

behandeling worden overwogen. Risicofactoren voor ontwikkeling van een acuut

geslotenhoekglaucoom zijn onder meer een voorgeschiedenis van allergie voor sulfonamide of

penicilline.

Algemeen

Voorzichtigheid is geboden bij patiënten die eerdere overgevoeligheid voor andere angiotensine II

receptor antagonisten getoond hebben. Overgevoeligheidsreacties voor hydrochloorthiazide komen

eerder voor bij patiënten met allergie en astma.

Ouderen (65 jaar en ouder)

Voorzichtigheid, inclusief meer frequente monitoring van de bloeddruk, is aanbevolen bij ouderen,

met name bij de hoogste dosis Exforge HCT, 10 mg/320 mg/25 mg, omdat beschikbare gegevens met

deze patiëntenpopulatie beperkt zijn.

Dubbele blokkade van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS)

Er is bewijs dat bij gelijktijdig gebruik van ACE-remmers, ARB’s of aliskiren het risico op

hypotensie, hyperkaliëmie en een verminderde nierfunctie (inclusief acuut nierfalen) toeneemt.

Dubbele blokkade van RAAS door het gecombineerde gebruik van ACE-remmers, ARB’s of aliskiren

wordt daarom niet aanbevolen (zie rubrieken 4.5 en 5.1).

Als behandeling met dubbele blokkade absoluut noodzakelijk wordt geacht, mag dit alleen onder

supervisie van een specialist plaatsvinden en moeten de nierfunctie, elektrolyten en bloeddruk

regelmatig worden gecontroleerd. ACE-remmers en ARB’s dienen niet gelijktijdig te worden

ingenomen door patiënten met diabetische nefropathie.

Niet-melanome huidkanker

Er is een verhoogd risico op niet-melanome huidkanker (NMSC) [basaalcelcarcinoom (BCC) en

plaveiselcelcarcinoom (SCC)] bij blootstelling aan een toenemende cumulatieve dosis

hydrochloorthiazide waargenomen bij twee epidemiologische onderzoeken op basis van het Deense

Nationaal Kankerregister. De fotosensibiliserende werking van hydrochloorthiazide zou kunnen

werken als een mogelijk mechanisme voor NMSC.

Patiënten die hydrochloorthiazide innemen moeten worden geïnformeerd over het risico op NMSC en

moet worden geadviseerd hun huid regelmatig te controleren op nieuwe laesies en verdachte

huidlaesies onmiddellijk te melden. Er dienen mogelijke preventieve maatregelen zoals beperkte

blootstelling aan zonlicht en uv-stralen en, in het geval van blootstelling, afdoende bescherming aan

de patiënten te worden aanbevolen om het risico op huidkanker tot een minimum te beperken.

Verdachte huidlaesies moeten onmiddellijk worden onderzocht, mogelijk met inbegrip van

histologisch onderzoek van biopsieën. Het gebruik van hydrochloorthiazide bij patiënten die eerder

NMSC hebben gehad moet mogelijk ook worden heroverwogen (zie ook rubriek 4.8).

4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie

Er zijn geen formele onderzoeken naar interacties met andere geneesmiddelen uitgevoerd met Exforge

HCT. Derhalve wordt in deze rubriek alleen informatie gegeven over interacties met andere

geneesmiddelen dan die bekend zijn voor de individuele actieve stoffen.

Desalniettemin is het belangrijk om rekening te houden met de mogelijkheid dat Exforge HCT het

bloeddrukverlagende effect van andere antihypertensiva kan versterken.

9

Gelijktijdig gebruik is niet aanbevolen

Exforge HCT

afzonderlijke

component

Bekende interacties

met de volgende

stoffen

Effect van de interactie met andere geneesmiddelen

Valsartan en

HCT

Lithium Omkeerbare stijgingen in de serum lithiumspiegels en

toxiciteit werden gemeld tijdens gelijktijdig gebruik van

lithium met ACE-remmers, angiotensine II-

receptorantagonisten inclusief valsartan, of thiaziden.

Omdat de renale klaring van lithium vermindert door

thiaziden, kan het risico op lithiumtoxiciteit

vermoedelijk verder worden verhoogd met Exforge

HCT. Daarom is nauwlettende controle van de

lithiumspiegel in het serum aanbevolen tijdens

gelijktijdig gebruik.

Valsartan Kaliumsparende

diuretica,

kaliumsupplementen,

zoutvervangers die

kalium bevatten en

andere stoffen die de

kaliumspiegel kunnen

verhogen

Als het noodzakelijk wordt geacht om een geneesmiddel

dat de kaliumspiegels beïnvloedt voor te schrijven in

combinatie met valsartan, wordt regelmatige controle

van de kaliumplasmaspiegels aangeraden.

Amlodipine Pompelmoes/grapefruit

of

pompelmoessap/grape-

fruitsap

Toediening van amlodipine met pompelmoes/grapefruit

of pompelmoessap/grapefruitsap wordt niet aanbevolen

omdat de biologische beschikbaarheid kan worden

verhoogd bij bepaalde patiënten, met als resultaat

toegenomen bloeddrukverlagende effecten.

Voorzichtigheid is vereist bij gelijktijdig gebruik

Exforge HCT

afzonderlijke

component

Bekende interacties

met de volgende stoffen

Effect van de interactie met andere geneesmiddelen

Amlodipine CYP3A4 remmers

(bv. ketoconazol,

itraconazol, ritonavir)

Bij gelijktijdig gebruik van amlodipine met krachtige

of matige CYP3A4-remmers (proteaseremmers,

azoolantimycotica, macroliden zoals erytromycine of

claritromycine, verapamil of diltiazem) kan de

blootstelling aan amlodipine significant verhogen. De

klinische vertaling van deze farmacokinetische

fluctuaties kan sterker zijn bij ouderen. Klinische

bewaking en dosisaanpassing kunnen dus nodig zijn.

CYP3A4 inductoren

(anticonvulsiemiddelen

[bv. carbamazepine,

fenobarbital, fenytoïne,

fosfenytoïne, primidon],

rifampicine, Hypericum

perforatum [sint-

janskruid])

Bij gelijktijdige toediening van bekende inductoren

van CYP3A4 kan de plasmaconcentratie van

amlodipine variëren. Daarom dient de bloeddruk te

worden gecontroleerd en moet een dosisaanpassing

worden overwogen zowel tijdens als na gelijktijdig

gebruik van medicatie, in het bijzonder met sterke

CYP3A4-inductoren (bijv. rifampicine, hypericum

perforatum).

10

Simvastatine Gelijktijdige toediening van meerdere doses van 10 mg

amlodipine met 80 mg simvastatine veroorzaakte een

toename van blootstelling aan simvastatine met 77% in

vergelijking met alleen simvastatine. Het wordt

aanbevolen om de dosis van simvastatine te beperken

tot 20 mg per dag bij patiënten die amlodipine nemen.

Dantroleen(infuus) Bij dieren worden letaal ventrikelfibrilleren en

cardiovasculaire collaps waargenomen samen met

hyperkaliëmie na toediening van verapamil en

intraveneus dantroleen. Gezien het risico van

hyperkaliëmie wordt aanbevolen om de gelijktijdige

toediening van calciumkanaalblokkers zoals

amlodipine te vermijden bij patiënten die vatbaar zijn

voor maligne hyperthermie en bij de behandeling van

maligne hyperthermie.

Valsartan en

HCT

Niet-steroïdale anti-

inflammatoire

geneesmiddelen

(NSAID’s), met inbegrip

van selectieve cyclo-

oxygenase-2-remmers

(COX-2-remmers),

acetylsalicylzuur

(>3 g/dag), en niet-

selectieve NSAID's

NSAID's kunnen het antihypertensieve effect

verzwakken van zowel angiotensine II-antagonisten en

hydrochloorthiazide wanneer ze gelijktijdig worden

toegediend. Bovendien kan het gelijktijdig gebruiken

van Exforge HCT en NSAID's leiden tot een

verslechtering van de nierfunctie en een verhoging van

het serumkalium. Daarom wordt monitoring van de

nierfunctie in het begin van de behandeling

aanbevolen, alsook een adequate hydratie van de

patiënt.

Valsartan Uptaketransport-

remmers (rifampicine,

ciclosporine) of

effluxtransportremmers

(ritonavir)

De resultaten van een in-vitrostudie met menselijk

leverweefsel duiden erop dat valsartan een substraat is

van de hepatische uptaketransporter OATP1B1 en van

de hepatische effluxtransporter MRP2. Gelijktijdige

toediening van uptaketransportremmers (rifampicine,

ciclosporine) of effluxtransportremmers (ritonavir) kan

de systemische blootstelling aan valsartan verhogen.

HCT Alcohol, barbituraten of

narcotica

Gelijktijdige toediening van thiazidediuretica en

stoffen die ook een bloeddrukverlagend effect hebben

(bv. door verlaging van de activiteit van het

sympathische centrale zenuwstelsel of rechtstreekse

vasodilatatie) kan orthostatische hypotensie

verergeren.

Amantadine Thiaziden, inclusief hydrochloorthiazide, kunnen het

risico van bijwerkingen als gevolg van amantadine

verhogen.

Anticholinergica en

andere geneesmiddelen

die de maagmotiliteit

beïnvloeden

De biologische beschikbaarheid van diuretica van het

thiazidetype kan door anticholinergica (bv. atropine,

biperideen) verhoogd worden, als gevolg van een

verminderde gastro-intestinale motiliteit en vertraagde

maaglediging. Omgekeerd wordt er verwacht dat

prokinetica, zoals cisapride de biologische

beschikbaarheid van thiazide-achtige diuretica kunnen

verminderen.

11

Antidiabetica (bv.

insuline en orale

antidiabetica)

Thiazidediuretica kunnen de glucosetolerantie

wijzigen. Dosisaanpassing van de antidiabetica kan

nodig zijn.

Metformine Metformine moet met de nodige voorzichtigheid

worden gebruikt vanwege het risico op lactaatacidose,

veroorzaakt door mogelijk functioneel nierfalen

gerelateerd aan hydrochloorthiazide.

Bètablokkers en

diazoxide

Gelijktijdig gebruik van thiazidediuretica, inclusief

hydrochloorthiazide, met bètablokkers kan het risico

op hyperglykemie vergroten. Thiazidediuretica,

inclusief hydrochloorthiazide, kunnen het

hyperglykemische effect van diazoxide versterken.

Ciclosporine Een gelijktijdige behandeling met ciclosporine kan het

risico op hyperurikemie en jicht-achtige complicaties

vergroten.

Cytotoxica Thiaziden, inclusief hydrochloorthiazide, kunnen de

renale excretie van cytotoxica (bv. cyclofosfamide,

methotrexaat) verlagen en hun myelosuppressieve

effecten versterken.

Digitalisglycosiden Thiazidegeïnduceerde hypokaliëmie of

hypomagnesiëmie kan optreden als bijwerking die

digitalisgeïnduceerde hartritmestoornissen bevordert.

Contrastmiddelen op

basis van jodium

In geval van dehydratatie als gevolg van diuretica

bestaat er een groter risico op acuut nierfalen, vooral

bij hoge doses van jodium-bevattende producten. Vóór

de toediening moeten de patiënten opnieuw

gehydrateerd worden.

Ionenwisselaarharsen De absorptie van thiazidediuretica, inclusief

hydrochloorthiazide, wordt verminderd door

cholestyramine of colestipol. Dit zou als resultaat een

subtherapeutisch effect van thiazidediuretica kunnen

hebben. Het spreiden van de toediening van

hydrochloorthiazide en hars zodat hydrochloorthiazide

minstens 4 uur voor of 4-6 uur na de toediening van de

hars wordt toegediend, zou de kans op interactie echter

kunnen verkleinen.

Geneesmiddelen die

kaliumspiegels in serum

beïnvloeden

Het hypokaliëmische effect van hydrochloorthiazide

kan versterkt worden bij gelijktijdige toediening van

kaliuretische diuretica, corticosteroïden, laxantia,

adrenocorticotroop hormoon (ACTH), amfotericine,

carbenoxolon, penicilline G en salicylzuurderivaten of

antiaritmica. Als men deze geneesmiddelen moet

voorschrijven met de combinatie amlodipine /valsartan

/hydrochloorthiazide wordt geadviseerd om de

kaliumspiegels in plasma te controleren.

Geneesmiddelen die

natriumspiegels in het

serum beïnvloeden

Het hyponatriëmische effect van diuretica kan worden

versterkt door gelijktijdige toediening van

geneesmiddelen zoals antidepressiva, antipsychotica,

anti-epileptica, enz. Voorzichtigheid is nodig bij

langdurige toediening van deze geneesmiddelen.

12

Geneesmiddelen die

torsades de pointes

kunnen veroorzaken

Vanwege het risico op hypokaliëmie moet

hydrochloorthiazide voorzichtig worden toegediend in

combinatie met geneesmiddelen die torsades de

pointes kunnen veroorzaken, vooral bij Klasse Ia- en

Klasse III-antiaritmica en enkele antipsychotica.

Geneesmiddelen die

gebruikt worden bij de

behandeling van jicht

(probenecid,

sulfinpyrazon en

allopurinol)

Aanpassing van de dosering van uricosurische

geneesmiddelen kan noodzakelijk zijn aangezien

hydrochloorthiazide de serumspiegel van urinezuur

kan verhogen. Verhoging van de dosering van

probenecid of sulfinpyrazon kan noodzakelijk zijn. De

gelijktijdige toediening van thiazidediuretica, inclusief

hydrochloorthiazide, kan de incidentie van

overgevoeligheidsreacties op allopurinol verhogen.

Methyldopa Er zijn geïsoleerde gevallen gemeld van hemolytische

anemie bij gelijktijdig gebruik van hydrochloorthiazide

en methyldopa.

Niet depolariserende

skeletspierrelaxantia

(bv. tubocurarine)

Thiaziden, inclusief hydrochloorthiazide, versterken de

werking van curarederivaten.

Andere antihypertensiva Thiaziden versterken de antihypertensieve werking van

andere antihypertensieve geneesmiddelen (bv.

guanethidine, methyldopa, bètablokkers, vasodilatoren,

calciumkanaalblokkers, ACE-remmers, ARB’s en

Direct Renine Remmers [DRI’s]).

Pressoraminen (bv.

noradrenaline,

adrenaline)

Hydrochloorthiazide kan de respons op pressoraminen

zoals noradrenaline reduceren. De klinische betekenis

van dit effect is onzeker en onvoldoende om hun

gebruik uit te sluiten.

Vitamine D en

calciumzouten

Toediening van thiazidediuretica, inclusief

hydrochloorthiazide, met vitamine D of calciumzouten

kan een verhoging van het serumcalcium versterken.

Het gelijktijdige gebruik van thiazidediuretica kan

hypercalciëmie veroorzaken bij voor hypercalciëmie

gepredisponeerde patiënten (bv. hyperparathyreoïdie,

maligniteit of vitamine-D-gemedieerde aandoeningen)

door de tubulaire reabsorptie van calcium te vergroten.

Dubbele blokkade van het RAAS met ARB’s, ACE-remmers of aliskiren

De gegevens uit klinische studies laten zien dat dubbele blokkade van het RAAS bij het

gecombineerde gebruik van ACE-remmers, ARB’s en aliskiren in verband wordt gebracht met een

hogere frequentie van bijwerkingen zoals hypotensie, hyperkaliëmie en een verminderde nierfunctie

(inclusief acuut nierfalen) in vergelijking met het gebruik van een enkel geneesmiddel dat op het

RAAS werkt (zie rubrieken 4.3, 4.4 en 5.1).

4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding

Zwangerschap

Amlodipine

De veiligheid van amlodipine tijdens de zwangerschap bij de mens is niet vastgesteld. In

dieronderzoek werd bij hoge doses reproductietoxiciteit waargenomen (zie rubriek 5.3). Gebruik

tijdens de zwangerschap wordt alleen aanbevolen wanneer er geen veiliger alternatief beschikbaar is

en wanneer de aandoening zelf een groter risico voor moeder en kind vormt.

13

Valsartan

Het gebruik van angiotensine II-receptorantagonisten (AIIRA) wordt niet aanbevolen tijdens het

eerste trimester van de zwangerschap (zie rubriek 4.4). Het gebruik van AIIRA is gecontra-indiceerd

tijdens het tweede en derde trimester van de zwangerschap (zie rubrieken 4.3 en 4.4).

Er kunnen geen conclusies getrokken worden uit epidemiologische gegevens met betrekking tot het

risico op teratogeniciteit na blootstelling aan ACE-remmers tijdens het eerste trimester van de

zwangerschap. Een kleine toename van het risico kan echter niet worden uitgesloten. Hoewel er geen

gecontroleerde epidemiologische data zijn over het risico met angiotensine II-receptorantagonisten

(AIIRA), kan een vergelijkbaar risico bestaan met deze klasse geneesmiddelen. Behalve wanneer een

continue AIIRA-behandeling noodzakelijk is, moeten patiënten die een zwangerschap plannen,

worden overgezet op een alternatieve antihypertensieve behandeling waarvan de veiligheid bij

gebruik tijdens de zwangerschap is bewezen. Wanneer zwangerschap wordt vastgesteld, moet de

behandeling met AIIRA onmiddellijk worden gestopt, en indien nodig moet een alternatieve

behandeling worden gestart.

Het is bekend dat blootstelling aan een behandeling met AIIRA gedurende het tweede en derde

trimester humane foetotoxiciteit (verminderde renale functie, oligohydramnie, vertraging in de

botvorming van de schedel) en neonatale toxiciteit (nierfalen, hypotensie, hyperkaliëmie) veroorzaakt

(zie rubriek 5.3).

Indien blootstelling aan AIIRA heeft plaatsgevonden vanaf het tweede trimester van de zwangerschap,

wordt controle van de renale functie en de schedel door middel van echografie aangeraden.

Zuigelingen waarvan de moeders AIIRA hebben gebruikt, moeten nauwkeurig worden gecontroleerd

op hypotensie (zie rubrieken 4.3 en 4.4).

Hydrochloorthiazide

De ervaring met hydrochloorthiazide tijdens de zwangerschap, vooral tijdens het eerste trimester, is

beperkt. Er is onvoldoende experimenteel onderzoek bij dieren gedaan.

Hydrochloorthiazide passeert de placenta. Op basis van het farmacologische werkingsmechanisme

van hydrochloorthiazide kan het gebruik ervan tijdens het tweede en derde trimester een invloed

hebben op de foetoplacentale perfusie en kan het foetale en neonatale effecten veroorzaken, zoals

icterus, een verstoorde elektrolytenbalans en trombocytopenie.


Er is geen ervaring met het gebruik van Exforge HCT bij zwangere vrouwen. Volgens de beschikbare

gegevens over de bestanddelen is het gebruik van Exforge HCT niet aanbevolen tijdens het eerste

trimester en vormt het een contra-indicatie tijdens de tweede en derde trimester van de zwangerschap

(zie rubrieken 4.3 en 4.4).

Borstvoeding

Amlodipine wordt uitgescheiden in moedermelk. Het percentage van de maternale dosis dat wordt

ontvangen door de zuigeling werd geschat met een interkwartielafstand van 3 - 7%, met een maximum

van 15%. Niet bekend is welk effect amlodipine op zuigelingen heeft. Er is geen informatie

beschikbaar met betrekking tot het gebruik van valsartan tijdens de lactatieperiode.

Hydrochloorthiazide wordt in kleine hoeveelheden in de moedermelk uitgescheiden. Thiaziden in

hoge doses veroorzaken sterke diurese en kunnen de melkproductie verminderen. Het gebruik van

Exforge HCT tijdens de periode waarin borstvoeding gegeven wordt, wordt niet aanbevolen. Als

Exforge HCT gebruikt wordt tijdens de periode waarin borstvoeding wordt gegeven, moet de dosis zo

laag mogelijk worden gehouden. Alternatieve behandelingen met een beter bewezen veiligheidsprofiel

tijdens de periode waarin borstvoeding wordt gegeven hebben de voorkeur, vooral bij het geven van

borstvoeding aan een pasgeboren of een te vroeg geboren zuigeling.

14

Vruchtbaarheid

Er zijn geen klinische onderzoeken naar vruchtbaarheid met Exforge HCT.

Valsartan

Valsartan vertoonde geen negatieve effecten op de reproductiviteit van mannetjes- en vrouwtjesratten

bij orale doses van maximaal 200 mg/kg/dag. Deze dosis is zesmaal de maximaal aanbevolen dosis

voor mensen, omgerekend naar mg/m2 (bij de berekening wordt uitgegaan van een orale dosis van

320 mg/dag en een patiënt van 60 kg).

Amlodipine

Bij een aantal patiënten die behandeld werden met calciumkanaalblokkers zijn reversibele

biochemische veranderingen in de kopjes van spermatozoa gerapporteerd. Er zijn onvoldoende

klinische gegevens over het mogelijke effect van amlodipine op de vruchtbaarheid. In één onderzoek

bij ratten werden nadelige effecten op de vruchtbaarheid bij mannetjes gevonden (zie rubriek 5.3).

4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen

Patiënten die Exforge HCT innemen en die een voertuig besturen of een machine bedienen, dienen er

rekening mee te houden dat duizeligheid en vermoeidheid af en toe kunnen optreden.

Amlodipine kan geringe of matige invloed hebben op de rijvaardigheid en op het vermogen om

machines te bedienen. Als patiënten die Exforge HCT gebruiken last hebben van duizeligheid,

hoofdpijn, vermoeidheid of misselijkheid, kan het reactievermogen verminderd zijn.

4.8 Bijwerkingen

Het hieronder vermelde veiligheidsprofiel van Exforge HCT is gebaseerd op klinisch onderzoek

uitgevoerd met Exforge HCT en het bekende veiligheidsprofiel van de afzonderlijke componenten

amlodipine, valsartan en hydrochloorthiazide.

Samenvatting van het veiligheidsprofiel

De veiligheid van Exforge HCT is onderzocht bij de maximale dosis van 10 mg/320 mg/25 mg in een

gecontroleerd kortlopend (8 weken) klinisch onderzoek met 2.271 patiënten, waarvan 582 valsartan

kregen in combinatie met amlodipine en hydrochloorthiazide. In het algemeen waren de bijwerkingen

mild en van korte duur en leidden zelden tot stopzetten van de therapie. In dit actief-gecontroleerd

klinisch onderzoek, vormden duizeligheid en hypotensie de meest voorkomende redenen voor het

stopzetten van de therapie met Exforge HCT (0,7%).

Tijdens het 8-weken-durende gecontroleerd klinisch onderzoek, werden geen significante nieuwe of

onverwachte bijwerkingen gezien met de tripeltherapie in vergelijking met de bekende effecten van de

monotherapie of dubbeltherapie componenten.

Tijdens het 8-weken-durende gecontroleerd klinisch onderzoek waren de veranderingen in

laboratoriumparameters met de Exforge HCT combinatie minimaal en consistent met de

farmacologische werking van de individuele componenten. De aanwezigheid van valsartan in de

tripeltherapie leidde tot een vermindering van het hypokaliëmisch effect van hydrochloorthiazide.

15

Tabel met lijst van bijwerkingen

De volgende bijwerkingen, vermeld volgens de MedDRA systeem/orgaanklassen en frequentie,

betreffen zowel Exforge HCT (amlodipine/valsartan/HCT) als de individuele componenten

amlodipine, valsartan en HCT.

Zeer vaak (≥1/10); vaak (≥1/100, <1/10); soms (≥1/1.000, <1/100); zelden (≥1/10.000, <1/1.000);

zeer zelden (<1/10.000), niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald).

MedDRA

Systeem

Orgaanklasse

Bijwerkingen Frequentie

Exforge

HCT

Amlodipine Valsartan HCT

Neoplasmata,

benigne, maligne

en niet-

gespecificeerd

(inclusief cysten

en poliepen)


(basaalcelcarcinoom en

plaveiselcelcarcinoom)

-- -- -- Niet bekend

Bloed en

lymfestelsel-

aandoeningen

Agranulocytose,

beenmergfalen

-- -- -- Zeer zelden

Hemoglobine en hematocriet

verlaagd

-- -- Niet bekend --

Hemolytische anemie -- -- -- Zeer zelden

Leukopenie -- Zeer zelden -- Zeer zelden

Neutropenie -- -- Niet bekend --

Trombocytopenie, soms met

purpura

-- Zeer zelden Niet bekend Zelden

Aplastische anemie -- -- -- Niet bekend

Immuun systeem

aandoeningen

Overgevoeligheid -- Zeer zelden Niet bekend Zeer zelden

Voedings- en

stofwisselings-

stoornissen

Anorexie Soms -- -- --

Hypercalciëmie Soms -- -- Zelden

Hyperglykemie -- Zeer zelden -- Zelden

Hyperlipidemie Soms -- -- --

Hyperurikemie Soms -- -- Vaak

Hypochloremische alkalose -- -- -- Zeer zelden

Hypokaliëmie Vaak -- -- Zeer vaak

Hypomagnesiëmie -- -- -- Vaak

Hyponatriëmie Soms -- -- Vaak

Verslechtering van de

metabole toestand bij

diabetes

-- -- -- Zelden

Psychische

stoornissen

Depressie -- Soms -- Zelden

Insomnia/slaapstoornissen Soms Soms -- Zelden

Veranderingen van

stemming

-- Soms --

Verwardheid -- Zelden --

16

Zenuwstelsel-

aandoeningen

Afwijkende coördinatie Soms -- -- --

Duizeligheid Vaak Vaak -- Zelden

Posturale duizeligheid,

inspanningsduizeligheid

Soms -- -- --

Smaakstoornissen Soms Soms -- --

Extrapyramidaal syndroom -- Niet bekend -- --

Hoofdpijn Vaak Vaak -- Zelden

Hypertonie -- Zeer zelden -- --

Lethargie Soms -- -- --

Paresthesie Soms Soms -- Zelden

Perifere neuropathie,

neuropathie

Soms Zeer zelden -- --

Slaperigheid Soms Vaak -- --

Syncope Soms Soms -- --

Tremor -- Soms -- --

Hypo-esthesie -- Soms -- --

Oogaandoening-

en

Acuut

geslotenhoekglaucoom

-- -- -- Niet bekend

Visusverslechtering -- Soms -- --

Visusstoornis Soms Soms -- Zelden

Evenwichtsor-

gaan- en

ooraandoeningen

Tinnitus -- Soms -- --

Vertigo Soms -- Soms --

Hartaandoening-

en

Palpitaties -- Vaak -- --

Tachycardie Soms -- -- --

Aritmieën (waaronder

bradycardie, ventriculaire

tachycardie en

atriumfibrilleren)

-- Zeer zelden -- Zelden

Myocardinfarct -- Zeer zelden -- --

Bloedvat-

aandoeningen

Flushing -- Vaak -- --

Hypotensie Vaak Soms -- --

Orthostatische hypotensie Soms -- -- Vaak

Flebitis, tromboflebitis Soms -- -- --

Vasculitis -- Zeer zelden Niet bekend --

Ademhalings-

stelsel-, borstkas-

en mediastinum-

aandoeningen

Hoest Soms Zeer zelden Soms --

Dyspneu Soms Soms -- --

Ademnood, pulmonair

oedeem, pneumonitis


Rhinitis -- Soms -- --

Keelirritatie Soms -- -- --

17

Maagdarmstel-

selaandoeningen

Abdominaal ongemak, pijn

in de bovenbuik

Soms Vaak Soms Zelden

Slechte adem Soms -- -- --

Gewijzigde stoelgang -- Soms -- --

Constipatie -- -- -- Zelden

Verminderde eetlust -- -- -- Vaak

Diarree Soms Soms -- Zelden

Droge mond Soms Soms -- --

Dyspepsie Vaak Soms -- --

Gastritis -- Zeer zelden -- --

Gingivale hyperplasie -- Zeer zelden -- --

Nausea Soms Vaak -- Vaak

Pancreatitis -- Zeer zelden -- Zeer zelden

Braken Soms Soms -- Vaak

Lever- en

galaandoeningen

Leverfunctietest afwijkend,

waaronder verhoging van

bilirubine in het bloed

-- Zeer

zelden**

Niet bekend --

Hepatitis -- Zeer zelden -- --

Intrahepatische cholestase,

geelzucht

-- Zeer zelden -- Zelden

Huid- en

onderhuid-

aandoeningen

Alopecia -- Soms --

Angio-oedeem -- Zeer zelden Niet bekend --

Bulleuze dermatitis -- -- Niet bekend --

Cutane lupus erythematosus-

achtige reacties, reactivatie

van cutane lupus

erythematosus


Erythema multiforme -- Zeer zelden -- Niet bekend

Exantheem -- Soms -- --

Hyperhidrose Soms Soms -- --

Fotosensitiviteitsreactie* -- Zeer zelden -- Zelden

Pruritus Soms Soms Niet bekend --

Purpura -- Soms -- Zelden

Rash -- Soms Niet bekend Vaak

Verkleuring van de huid -- Soms -- --

Urticaria en andere vormen

van huiduitslag

-- Zeer zelden -- Vaak

Necrotiserende vasculitis en

toxisch epidermale

necrolyse

-- Niet bekend -- Zeer zelden

Afschilferende dermatitis -- Zeer zelden -- --

stevens-johnson-syndroom -- Zeer zelden -- --

Quincke-oedeem -- Zeer zelden -- --

Skeletspierstelsel

- en bindweefsel-

aandoeningen

Artralgie -- Soms -- --

Rugpijn Soms Soms -- --

Gewrichtszwelling Soms -- -- --

Spierspasme Soms Soms -- Niet bekend

Spierzwakte Soms -- -- --

Myalgie Soms Soms Niet bekend --

Pijn van extremiteiten Soms -- -- --

Enkelzwelling -- Vaak -- --

18

Nier- en

urineweg-

aandoeningen

Creatinine in het bloed

verhoogd

Soms -- Niet bekend --

Mictiestoornis Soms

Nocturie -- Soms -- --

Pollakiurie Vaak Soms

Nierfunctiestoornis -- -- -- Niet bekend

Acuut nierfalen Soms -- -- Niet bekend

Nierfalen en verminderde

nierfunctie

-- -- Niet bekend Zelden

Voortplantings-

stelsel- en borst-

aandoeningen

Impotentie Soms Soms -- Vaak

Gynecomastie Soms -- --

Algemene

aandoeningen en

toedienings-

plaatsstoornissen

Abasie, loopstoornis Soms -- -- --

Asthenie Soms Soms -- Niet bekend

Ongemak, malaise Soms Soms -- --

Vermoeidheid Vaak Vaak Soms --

Noncardiale pijn op de borst Soms Soms -- --

Oedeem Vaak Vaak -- --

Pijn -- Soms -- --

Koorts -- -- -- Niet bekend

Onderzoeken Lipiden verhoogd -- Zeer vaak

Bloed ureum stikstof

verhoogd

Soms -- -- --

Bloed urinezuur verhoogd Soms -- --

Glycosurie Zelden

Kalium in het bloed

verlaagd

Soms -- -- --

Kalium in het bloed

verhoogd

-- -- Niet bekend --

Gewichtstoename Soms Soms -- --

Gewichtsverlies -- Soms -- --

* Zie rubriek 4.4 Fotosensitiviteit

** Meestal samenhangend met cholestase

Beschrijving van geselecteerde bijwerkingen

Niet-melanome huidkanker: Op basis van beschikbare gegevens van epidemiologische onderzoeken

werd een cumulatief dosisafhankelijk verband tussen hydrochloorthiazide en NMSC waargenomen

(zie ook rubriek 4.4 en 5.1).

Melding van vermoedelijke bijwerkingen

Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op

deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico’s van het geneesmiddel voortdurend worden

gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen

te melden via het nationale meldsysteem zoals vermeld in aanhangsel V.

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Template_or_form/2013/03/WC500139752.doc

19

4.9 Overdosering

Symptomen

Er is geen ervaring betreffende overdosering met Exforge HCT. Het hoofdsymptoom van

overdosering met valsartan is mogelijk uitgesproken hypotensie met duizeligheid. Overdosering met

amlodipine kan excessieve perifere vasodilatatie als gevolg hebben en mogelijk reflextachycardie.

Uitgesproken en potentieel verlengde systemische hypotensie, waaronder shock met fatale afloop, zijn

gemeld met amlodipine.

Behandeling

Amlodipine/Valsartan/Hydrochloorthiazide

Klinisch significante hypotensie als gevolg van een overdosis Exforge HCT vraagt om

cardiovasculaire ondersteuning, inclusief herhaalde controle van de cardiale en respiratoire functie, in

een verhoogde positie plaatsen van de extremiteiten en aandacht voor circulerend vochtvolume en

urine-output. Een vasoconstrictor kan nuttig zijn om de vasculaire tonus en de bloeddruk te herstellen,

op voorwaarde dat er geen contra-indicatie is om deze te gebruiken. Intraveneus calciumgluconaat kan

voordelig zijn om het effect van calciumkanaalblokkering om te keren.

Amlodipine

Als de inname recent is, kan inductie van braken of een maagspoeling worden overwogen. Toediening

van geactiveerde kool bij gezonde vrijwilligers onmiddellijk of tot twee uur na inname van

amlodipine heeft een significante daling van de amlodipine-absorptie aangetoond.

Het is onwaarschijnlijk dat amlodipine wordt verwijderd door hemodialyse.

Valsartan

Het is onwaarschijnlijk dat valsartan wordt verwijderd door hemodialyse.

Hydrochloorthiazide

Overdosering met hydrochloorthiazide wordt in verband gebracht met elektrolytendepletie

(hypokaliëmie, hypochloremie) en hypovolemie als gevolg van overmatige diurese. De meest

voorkomende tekenen en symptomen van overdosering zijn misselijkheid en slaperigheid.

Hypokaliëmie kan leiden tot spierspasmen en/of kan hartritmestoornissen die verband houden met het

gelijktijdig gebruik van digitalisglycosiden of bepaalde anti-arrhythmica verergeren.

Het is niet bekend in hoeverre hydrochloorthiazide wordt verwijderd door hemodialyse.

5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN

5.1 Farmacodynamische eigenschappen

Farmacotherapeutische categorie: geneesmiddelen die op het renine-angiotensinesysteem werken,

angiotensine-II-antagonisten, andere combinaties, ATC-code: C09DX01.

Werkingsmechanisme

Exforge HCT combineert drie bloeddrukverlagende componenten met complementaire mechanismen

om de bloeddruk onder controle te houden bij patiënten met essentiële hypertensie. amlodipine

behoort tot de geneesmiddelenklasse van de calciumantagonisten en valsartan tot de

geneesmiddelenklasse van de angiotensine II-antagonisten en hydrochloorthiazide behoort tot de

geneesmiddelenklasse van de thiazidediuretica. De combinatie van deze stoffen heeft een additief

bloeddrukverlagend effect.

20

Amlodipine/Valsartan/Hydrochloorthiazide

Klinische werkzaamheid en veiligheid

Exforge HCT werd onderzocht in een dubbelblind, actief-gecontroleerd onderzoek bij hypertensieve

patiënten. In totaal werden 2.271 patiënten met matige tot ernstige hypertensie (gemiddelde baseline

systolische/diastolische bloeddruk was 170/107 mmHg) behandeld met

amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide 10 mg/320 mg/25 mg, valsartan/hydrochoorthiazide

320 mg/25 mg, amlodipine/valsartan 10 mg/320 mg, of hydrochloorthiazide/amlodipine 25 mg/10 mg.

Bij aanvang van de studie kregen patiënten lagere doses van hun therapie, die omhoog getitreerd

werden tot de volledige behandelingsdosis in week 2.

In week 8 was de gemiddelde reductie in systolische/diastolische bloeddruk 39,7/24,7 mmHg met

Exforge HCT, 32,0/19,7 mmHg met valsartan/hydrochloorthiazide, 33,5/21,5 mmHg met

amlodipine/valsartan, en 31,5/19,5 mmHg met amlodipine/hydrochloorthiazide. De

tripelcombinatietherapie was statistisch superieur aan elk van de driedubbele therapieën in het

verlagen van de diastolische en systolische bloeddruk. De vermindering van de

systolische/diastolische bloeddruk met Exforge HCT was 7,6/5,0 mmHg groter dan met

valsartan/hydrochloorthiazide, 6,2/3,3 mmHg groter dan met amlodipine/valsartan, en 8,2/5,3 mmHg

groter dan met amlodipine/hydrochloorthiazide. Het volledige bloeddrukverlagende effect werd

verkregen 2 weken nadat de maximale dosis Exforge HCT werd bereikt. Controle van de bloeddruk

(<140/90 mmHg) werd bereikt bij statistisch grotere aantallen patiënten met Exforge HCT (71%)

vergeleken met elk van de drie dubbele combinatietherapieën (45-54%) (p<0,0001).

Bij een subgroep van 283 patiënten met nadruk op ambulante bloeddrukcontrole, werden klinisch en

statistisch superieure verminderingen van de 24-uurs systolische en diastolische bloeddruk gezien met

de tripelcombinatie vergeleken met valsartan/hydrochloorthiazide, valsartan/amlodipine en

hydrochloorthiazide/amlodipine.

Amlodipine

Werkingsmechanisme

De component amlodipine van Exforge HCT remt de transmembrane influx van calciumionen in de

hartspier en de gladde spieren van de bloedvaten. Het mechanisme van de bloeddrukverlagende

werking van amlodipine is te verklaren door het direct relaxerend effect op de gladde spieren van de

bloedvaten, wat leidt tot een verlaging van perifere vasculaire weerstand en van de bloeddruk.

Farmacodynamische effecten

Experimentele gegevens wijzen erop dat amlodipine zowel aan dihydropyridinebindingsplaatsen als

aan niet-dihydropyridinebindingsplaatsen bindt. De contractie van de hartspier en van de gladde

spieren van de bloedvaten is afhankelijk van de instroom van extracellulaire calciumionen in deze

cellen via specifieke ionenkanalen.

Bij patiënten met hypertensie resulteert de toediening van therapeutische doses amlodipine in

vasodilatatie, wat leidt tot een vermindering van de bloeddruk in liggende en in staande houding. Bij

chronische toediening gaat deze daling van de bloeddruk niet gepaard met een significante

verandering van de hartfrequentie of van de plasmacatecholaminespiegels.

Zowel bij jonge als bij oudere patiënten bestaat er een correlatie tussen de plasmaconcentraties en het

effect.

Bij hypertensiepatiënten met een normale nierfunctie resulteerden therapeutische doses amlodipine in

een verlaging van de renale vasculaire weerstand en verhogingen van de glomerulaire filtratiesnelheid

en van de effectieve renale plasmaflow, zonder verandering van de filtratiefractie of van de

proteïnurie.

21

Zoals bij andere calciumkanaalblokkers hebben hemodynamische metingen van de hartfunctie in

rusttoestand en tijdens inspanningen (of pacing) bij patiënten met een normale ventrikelfunctie die

met amlodipine behandeld werden, over het algemeen een kleine toename van de cardiale index

aangetoond, zonder significante beïnvloeding van dP/dt of van de linkerventrikel einddiastolische

druk of volume. In hemodynamische onderzoeken werd amlodipine niet in verband gebracht met een

negatief inotroop effect wanneer een dosis die binnen het therapeutisch dosisbereik ligt aan intacte

dieren en mensen werd toegediend, zelfs niet wanneer amlodipine samen met bètablokkers aan

mensen werd toegediend.

Amlodipine wijzigt de functie van de sinuatriale knoop of de atrioventriculaire geleiding bij intacte

dieren of mensen niet. In klinische onderzoeken waarin amlodipine samen met bètablokkers aan

patiënten met hypertensie of angina pectoris werd toegediend, werden geen ongewenste effecten op

de elektrocardiografische parameters waargenomen.

Amlodipine werd bestudeerd bij patiënten met chronisch stabiele angina, vasospastische angina en

angiografisch gedocumenteerde coronaire vaataandoeningen.


Gebruik bij patiënten met hypertensie

Er is een gerandomiseerd, dubbelblind onderzoek naar de morbiditeit en mortaliteit uitgevoerd met de

naam “Antihypertensive and Lipid-Lowering treatment to prevent Heart Attack Trial” (ALLHAT) ter

vergelijking van nieuwere therapieën: amlodipine 2,5-10 mg/dag (calciumkanaalblokker) of lisinopril

10-40 mg/dag (ACE-remmer) als eerstelijnsbehandeling, met het thiazidediureticum, chloortalidon

12,5-25 mg/dag, bij lichte tot matige hypertensie.

Er werden in totaal 33.357 hypertensiepatiënten van 55 jaar of ouder gerandomiseerd en deze werden

gedurende gemiddeld 4,9 jaar gevolgd. De patiënten hadden minstens één extra risicofactor voor

coronaire hartziekte, bijvoorbeeld een eerder myocardinfarct of cerebrovasculair accident

(>6 maanden voor opname in het onderzoek) of een geregistreerde andere atherosclerotische

cardiovasculaire aandoening (totaal 51,5%), diabetes type 2 (36,1%), HDL-cholesterolgehalte

<35 mg/dl of <0,906 mmol/l (11,6%), via elektrocardiografie of echocardiografie vastgestelde

linkerventrikelhypertrofie (20,9%) of huidig sigaretten roken (21,9%).

Het primaire eindpunt was een samengesteld eindpunt bestaande uit fatale coronaire hartziekte of

niet-fataal myocardinfarct. Wat betreft het primaire eindpunt bestond er geen significant verschil

tussen behandeling op basis van amlodipine en behandeling op basis van chloortalidon: risk ratio

(RR) 0,98, 95% BI (0,90-1,07) p=0,65. Met betrekking tot de secundaire eindpunten was de incidentie

van hartfalen (onderdeel van een samengesteld gecombineerd cardiovasculair eindpunt) bij de

amlodipinegroep significant hoger dan bij de chloortalidongroep (respectievelijk 10,2% versus 7,7%,

RR 1,38, 95% BI [1,25-1,52] p <0,001). Wat betreft mortaliteit ongeacht de oorzaak bestond er echter

geen significant verschil tussen de behandeling op basis van amlodipine en de behandeling op basis

van chloortalidon: RR 0,96, 95% BI (0,89-1,02) p=0,20.

Valsartan

Werkingsmechanisme

Valsartan is een oraal actieve, krachtige en specifieke angiotensine II-receptorantagonist. Het werkt

selectief in op het AT1 receptor subtype, welke verantwoordelijk is voor de bekende werking van

angiotensine II.


Toediening van valsartan aan patiënten met hypertensie resulteert in een verlaging van de bloeddruk

zonder effect op de hartfrequentie.

Na toediening van een enkelvoudige orale dosis, begint bij de meeste patiënten de

bloeddrukverlagende werking binnen 2 uur op te treden en wordt de grootste bloeddrukverlaging

22

bereikt binnen 4-6 uur. Het bloeddrukverlagend effect houdt meer dan 24 uur na inname aan. Bij

herhaalde toediening wordt de maximale bloeddrukverlaging bij iedere dosis over het algemeen

bereikt binnen 2-4 weken.

Hydrochloorthiazide

Werkingsmechanisme

De plaats van werking van thiazidediuretica is hoofdzakelijk in het distale gekronkelde nierkanaal.

Het is aangetoond dat er zich in de renale cortex een receptor met hoge affiniteit bevindt die de

belangrijkste bindingsplaats vormt voor de werking van het thiazidediureticum en de remming van

NaCl-transport in het distale gekronkelde nierkanaal. Het werkingsmechanisme van thiaziden is via

remming van de Na+Cl- symporter mogelijk door competitie aan te gaan met de Cl- plaats, waarbij de

reabsorptiemechanismen van elektrolyten beïnvloed worden. Dit gebeurt direct door het verhogen van

de uitscheiding van natrium en chloride tot een ongeveer gelijke hoeveelheid, en indirect, door deze

diuretische werking het plasmavolume te verminderen met dientengevolge een verhoging van de

plasmarenineactiviteit, de aldosteronsecretie en urinair kaliumverlies en een verlaging van het

serumkalium.


Op basis van beschikbare gegevens van epidemiologische onderzoeken werd een cumulatief

dosisafhankelijk verband tussen hydrochloorthiazide en NMSC waargenomen. Eén onderzoek

omvatte een populatie die bestond uit 71 533 gevallen van BCC en 8629 gevallen van SCC die

werden gekoppeld aan respectievelijk 1 430 833 en 172 462 populatiecontroles. Een hoog gebruik van

hydrochloorthiazide (≥50 000 mg cumulatief) werd in verband gebracht met een aangepast absoluut

risico (AR) van 1,29 (95% BI: 1,23-1,35) voor BCC en 3,98 (95% BI: 3,68-4,31) voor SCC. Er werd

voor zowel BCC als SCC een duidelijk cumulatief dosisafhankelijk verband waargenomen. Een ander

onderzoek wees op een mogelijk verband tussen lipkanker (SCC) en blootstelling aan

hydrochloorthiazide: 633 gevallen van lipkanker werden gekoppeld aan 63 067 populatiecontroles met

behulp van een risicogestuurde bemonsteringsstrategie. Er werd een cumulatief dosisafhankelijk

verband aangetoond met een aangepaste AR van 2,1 (95% BI: 1,7-2,6) stijgend tot AR 3,9 (3,0-4,9)

voor hoog gebruik (~25 000 mg) en AR 7,7 (5,7-10,5) voor de hoogste cumulatieve dosis

(~100 000 mg) (zie ook rubriek 4.4).

Pediatrische patiënten

Het Europees Geneesmiddelenbureau heeft besloten af te zien van de verplichting voor de fabrikant

om de resultaten in te dienen van onderzoek met Exforge HCT in alle subgroepen van pediatrische

patiënten met essentiële hypertensie (zie rubriek 4.2 voor informatie over pediatrisch gebruik).

Overige: dubbele blokkade van het renine-angiotensine-aldosteronsysteem (RAAS)

In twee grote, gerandomiseerde, gecontroleerde trials (ONTARGET [ONgoing Telmisartan Alone and

in combination with Ramipril Global Endpoint Trial] en VA NEPHRON-D [The Veterans Affairs

Nephropathy in Diabetes]) is het gebruik van de combinatie van een ACE-remmer met een ARB

onderzocht.

ONTARGET was een studie bij patiënten met een voorgeschiedenis van cardiovasculair of

cerebrovasculair lijden, of diabetes mellitus type 2 in combinatie met tekenen van eind-orgaanschade.

VA NEPHRON-D was een studie bij patiënten met diabetes mellitus type 2 en diabetische

nefropathie.

In deze studies werd geen relevant positief effect op de nierfunctie en/of cardiovasculaire uitkomsten

en de mortaliteit gevonden, terwijl een verhoogd risico op hyperkaliëmie, acute nierbeschadiging

en/of hypotensie werd gezien in vergelijking met monotherapie. Gezien hun overeenkomstige

farmacodynamische eigenschappen zijn deze uitkomsten ook relevant voor andere ACE-remmers en

ARB’s.

23

ACE-remmers en ARB’s dienen daarom niet gelijktijdig te worden ingenomen door patiënten met

diabetische nefropathie (zie rubriek 4.4).

ALTITUDE (Aliskiren Trial in Type 2 Diabetes Using Cardiovascular and Renal Disease Endpoints)

was een studie die was opgezet om het voordeel van de toevoeging van aliskiren aan de

standaardbehandeling van een ACE-remmer of een ARB te onderzoeken bij patiënten met diabetes

mellitus type 2 en chronisch nierlijden, cardiovasculair lijden of beide. De studie werd vroegtijdig

beëindigd vanwege een verhoogd risico op negatieve uitkomsten. Cardiovasculaire mortaliteit en

beroerte kwamen beide numeriek vaker voor in de aliskirengroep dan in de placebogroep, terwijl

bijwerkingen en belangrijke ernstige bijwerkingen (hyperkaliëmie, hypotensie en renale disfunctie)

vaker in de aliskirengroep werden gerapporteerd dan in de placebogroep.

5.2 Farmacokinetische eigenschappen

Lineariteit

De farmacokinetiek van amlodipine, valsartan en hydrochoorthiazide is lineair.


Na orale toediening van Exforge HCT in normale gezonde volwassenen, worden de maximale

plasmaconcentraties van amlodipine, valsartan en hydrochloorthiazide bereikt binnen respectievelijk

6-8 uur, 3 uur, en 2 uur. De snelheid en de mate van absorptie van amlodipine, valsartan en

hydrochloorthiazide uit Exforge HCT zijn dezelfde als bij toediening van de individuele

doseringsvormen.

Amlodipine

Absorptie

Na orale toediening van therapeutische doses van uitsluitend amlodipine worden de maximale

plasmaconcentraties van amlodipine binnen 6-12 uur bereikt. De absolute biologische

beschikbaarheid wordt geschat op 64% tot 80%. De biologische beschikbaarheid van amlodipine

wordt niet beïnvloed door het gelijktijdig nuttigen van voedsel.

Distributie

Het distributievolume is ongeveer 21 l/kg. In vitro onderzoeken met amlodipine hebben aangetoond

dat ongeveer 97,5% van het circulerende geneesmiddel aan plasma-eiwitten gebonden is.

Biotransformatie

Amlodipine wordt uitgebreid (ongeveer 90%) in de lever gemetaboliseerd tot inactieve metabolieten.

Eliminatie

De plasma-eliminatie van amlodipine verloopt bifasisch en de terminale eliminatiehalfwaardetijd

bedraagt ongeveer 30 tot 50 uur. Bij herhaalde toediening worden steady-state plasmaspiegels na

7-8 dagen bereikt. Tien procent onveranderd amlodipine en 60% van de metabolieten van amlodipine

worden via de urine uitgescheiden.

24

Valsartan

Absorptie

Na orale toediening van uitsluitend valsartan worden de maximale plasmaconcentraties van valsartan

binnen 2-4 uur bereikt. De gemiddelde absolute biologische beschikbaarheid is 23%. Wanneer

valsartan ingenomen wordt met voedsel, wordt de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC)

aan valsartan verminderd met ongeveer 40% en de maximale plasmaconcentratie (Cmax) met ongeveer

50%, alhoewel de plasmaconcentratie van valsartan ongeveer 8 uur na inname gelijk is voor zowel de

niet-nuchtere als de nuchtere groep. Deze vermindering van de AUC gaat echter niet gepaard met een

klinisch significante vermindering van het therapeutisch effect en daarom mag valsartan met of zonder

voedsel worden ingenomen.

Distributie

Het “steady-state” distributievolume van valsartan na intraveneuze toediening is ongeveer 17 liter,

hetgeen erop wijst dat valsartan niet extensief wordt gedistribueerd naar weefsels. Valsartan is

grotendeels gebonden aan serumeiwitten (94-97%), voornamelijk aan serumalbumine.

Biotransformatie

Valsartan ondergaat geen uitvoerige omzetting aangezien slechts 20% van de dosis in de vorm van

metabolieten wordt teruggevonden. Een hydroxymetaboliet is in lage concentraties vastgesteld in

plasma (minder dan 10% van de valsartan AUC). Deze metaboliet is farmacologisch inactief.

Eliminatie

De eliminatie van valsartan verloopt multi-exponentieel (t½α <1 u en t½ß ongeveer 9 u). Valsartan

wordt voornamelijk geëlimineerd als onveranderde stof via de feces (ongeveer 83% van de dosis) en

via de urine (ongeveer 13% van de dosis). Na intraveneuze toediening is de plasmaklaring van

valsartan ongeveer 2 l/u en bedraagt de renale klaring 0,62 l/u (ongeveer 30% van de totale klaring).

De halfwaardetijd van valsartan bedraagt 6 uur.

Hydrochloorthiazide

Absorptie

Na een orale dosis van hydrochloorthiazide is de absorptie snel (tmax ongeveer 2 uur). Binnen het

therapeutisch bereik is de verhoging van de gemiddelde AUC lineair en dosis-proportioneel.

Het effect van voedsel op de absorptie van hydrochloorthiazide, als dit bestaat, is klinisch gezien niet

significant. Na orale toediening is de absolute biologische beschikbaarheid van hydrochloorthiazide

70%.

Distributie

Het schijnbaar distributievolume bedraagt 4-8 l/kg. Circulerend hydrochloorthiazide wordt aan

serumeiwitten, hoofdzakelijk serumalbumine, gebonden (40-70%). Bovendien accumuleert

hydrochloorthiazide ongeveer 3 keer meer in erytrocyten dan in plasma.

Biotransformatie

Hydrochloorthiazide wordt overwegend in ongewijzigde vorm uitgescheiden.

Eliminatie

Hydrochloorthiazide wordt uit het plasma geëlimineerd met een gemiddelde halfwaardetijd van 6 tot

15 uur tijdens de eindfase van de eliminatie. Er is geen verandering in de kinetiek van

hydrochloorthiazide bij herhaalde toediening en de stapeling is minimaal bij eenmaaldaagse

toediening. Meer dan 95% van de geabsorbeerde dosis wordt in ongewijzigde vorm in de urine

uitgescheiden. De renale klaring bestaat uit passieve filtratie en actieve secretie in het nierkanaaltje.

25

Speciale patiëntengroepen

Kinderen (jonger dan 18 jaar)

Voor deze populatie zijn geen farmacokinetische gegevens beschikbaar.

Ouderen (65 jaar of ouder)

De tijd om de maximale plasmaconcentraties van amlodipine te bereiken, is gelijk bij jonge en oudere

patiënten. Bij oudere patiënten kan de klaring van amlodipine afnemen, wat kan leiden tot een

toename van het oppervlak onder de curve (AUC) en van de eliminatiehalfwaardetijd. De gemiddelde

systemische AUC van valsartan is 70% hoger bij ouderen dan bij jongeren, daarom is voorzichtigheid

vereist als de dosis wordt verhoogd.

Systemische blootstelling aan valsartan is lichtelijk verhoogd bij ouderen in vergelijking met

jongeren, maar dit blijkt niet van klinisch belang te zijn.

Beperkte data suggereren dat de systemische klaring van hydrochloorthiazide is verminderd bij zowel

gezonde als hypertensieve oudere proefpersonen vergeleken met jonge gezonde proefpersonen.

Gezien de drie componenten even goed verdragen worden door jongere en oudere patiënten, wordt

een normale dosering aanbevolen (zie rubriek 4.2).

Verminderde nierfunctie

De farmacokinetiek van amlodipine wordt niet significant beïnvloed door een verminderde

nierfunctie. Zoals te verwachten is voor een stof met een renale klaring van slechts 30% van de totale

plasmaklaring, was er geen correlatie te zien tussen de nierfunctie en de systemische blootstelling aan

valsartan.

Derhalve kunnen patiënten met een lichte tot matige nierfunctiestoornis de normale startdosering

toegediend krijgen (zie rubrieken 4.2 en 4.4).

Bij verminderde nierfunctie zijn de gemiddelde piekplasmaconcentratie en AUC-waarden van

hydrochloorthiazide verhoogd en is de uitscheidingssnelheid in urine verlaagd. Bij patiënten met licht

tot matig verminderde nierfunctie werd een 3-voudige verhoging van de hydrochloorthiazide-AUC

waargenomen. Bij patiënten met ernstig verminderde nierfunctie werd een 8-voudige verhoging van

de AUC waargenomen; Exforge HCT is gecontra-indiceerd bij patiënten met ernstig verminderde

nierfunctie, anurie of bij patiënten die gedialyseerd worden (zie rubriek 4.3).

Verminderde leverfunctie

Er zijn zeer beperkte klinische gegevens beschikbaar met betrekking tot de toediening van amlodipine

bij patiënten met leverinsufficiëntie. Bij patiënten met verminderde leverfunctie is de klaring van

amlodipine verminderd, waardoor de AUC met ongeveer 40-60% toeneemt. Bij patiënten met een

mild tot matig chronische leverfunctiestoornis is de blootstelling (gemeten aan de hand van de AUC)

aan valsartan gemiddeld tweemaal zo groot als bij gezonde vrijwilligers (gekoppeld aan leeftijd,

geslacht en gewicht). Vanwege de valsartancomponent is Exforge HCT gecontra-indiceerd bij

patiënten met verminderde leverfunctie (zie rubrieken 4.2 en 4.3).

5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek


De bevindingen in verscheidene preklinische veiligheidsstudies uitgevoerd in een aantal diersoorten

met amlodipine, valsartan, hydrochloorthiazide, valsartan/hydrochloorthiazide, amlodipine/valsartan

en amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide (Exforge HCT), duidden niet op systemische of

doelorgaan toxiciteit met nadelige gevolgen voor de ontwikkeling van Exforge HCT voor klinisch

gebruik in de mens.

26

Preklinische veiligheidsstudies met een duur tot 13 weken zijn uitgevoerd met

amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide bij ratten. De combinatie resulteerde zoals verwacht in een

vermindering van de rode bloedcel massa (erytrocyten, hemoglobine, hematocriet en reticulocyten),

verhoging van serumureum, verhoging van serumcreatinine, verhoging van serumkalium,

juxtaglomerulaire (JG) hyperplasie in de nier en focale erosies van de kliermaag bij ratten. Deze

effecten waren reversibel na een herstelperiode van 4 weken en werden beschouwd als overmatige

farmacologische effecten.

De amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide combinatie is niet getest op genotoxiciteit of

carcinogeniciteit, omdat er geen bewijs is van een interactie tussen de twee bestanddelen, die lange

tijd op de markt zijn. Echter, deze tests zijn apart uitgevoerd met amlodipine, valsartan en

hydrochloorthiazide, en hebben geen bewijs opgeleverd van genotoxiciteit of carcinogeniciteit.

Amlodipine

Reproductietoxicologie

Uit reproductieonderzoeken bij ratten en muizen zijn bij doseringen van circa 50 keer de maximale

aanbevolen dosering voor de mens op basis van mg/kg verlengde zwangerschapsduur, langere

bevallingsduur en hogere jongensterfte gebleken.

Verminderde vruchtbaarheid

Er was geen sprake van een effect op de vruchtbaarheid van ratten die waren behandeld met

amlodipine (mannetjes gedurende 64 dagen en vrouwtjes gedurende 14 dagen voorafgaand aan het

paren) in doses tot 10 mg/kg/dag (ongeveer 8 keer* de maximale aanbevolen dosis bij de mens van

10 mg/dag op basis van mg/m2). In een ander onderzoek bij ratten, waarin mannelijke ratten

gedurende 30 dagen werden behandeld met een dosis amlodipinebesilaat die vergelijkbaar is met de

dosis bij de mens op een mg/kg-basis, werd een afname van het follikelstimulerend hormoon en van

testosteron in plasma gevonden en ook een verlaging van de spermadichtheid en van het aantal

volledig ontwikkelde spermatiden en Sertoli-cellen.

Carcinogenese, mutagenese

Ratten en muizen die gedurende twee jaar werden behandeld met amlodipine in de voeding, met

concentraties die waren berekend om dagelijkse doseringswaarden te bieden van 0,5, 1,25 en

2,5 mg/kg/dag, vertoonden geen aanwijzingen van carcinogeniciteit. De hoogste dosis (voor muizen

vergelijkbaar met, en voor ratten tweemaal* de maximale aanbevolen klinische dosis van 10 mg op

basis van mg/m2) lag bij muizen, maar niet bij ratten, dicht bij de maximaal verdraagbare dosis.

Onderzoeken naar de mutageniciteit vertoonden noch op gen-, noch op chromosoomniveau

geneesmiddelgerelateerde effecten.

*Op basis van een patiënt met een gewicht van 50 kg

Valsartan

Niet-klinische gegevens duiden niet op een speciaal risico voor mensen. Deze gegevens zijn afkomstig

van conventioneel onderzoek op het gebied van veiligheidsfarmacologie, toxiciteit bij herhaalde

dosering, genotoxiciteit, carcinogeen potentieel, reproductie- en ontwikkelingstoxiciteit.

Bij ratten leidden de maternaal toxische doses (600 mg/kg/dag) tijdens de laatste dagen van

zwangerschap en lactatie bij de nakomelingen tot een lager overlevingspercentage, een lagere

gewichtstoename en een vertraagde ontwikkeling (loslaten van de oorschelp en opening van het

oorkanaal) (zie rubriek 4.6). Deze doses bij ratten (600 mg/kg/dag) zijn ongeveer 18 maal de

maximale aanbevolen humane dosis op basis van mg/m2 (berekeningen gaan uit van een orale dosis

van 320 mg/dag en een patiënt van 60 kg).

27

In niet-klinische veiligheidsonderzoeken veroorzaakten hoge doses valsartan (200 tot 600 mg/kg

lichaamsgewicht) bij ratten een verlaging van de rode-bloedcelparameters (erytrocyten, hemoglobine,

hematocriet) en aanwijzingen voor veranderingen in de renale hemodynamiek (licht verhoogd

bloedureumstikstof en renale tubulaire hyperplasie en basofilie bij mannetjes). Deze doses bij ratten

(200 en 600 mg/kg/dag) zijn ongeveer 6 en 18 maal de maximale aanbevolen humane dosis op basis

van mg/m2 (berekeningen gaan uit van een orale dosis van 320 mg/dag en een patiënt van 60 kg).

Bij zijdeaapjes waren de veranderingen bij vergelijkbare doses wel vergelijkbaar, maar ernstiger, met

name in de nier, waar de veranderingen zich ontwikkelen tot nefropathie met onder meer verhoogde

waarden voor bloedureumstikstof en creatinine.

Tevens werd bij beide diersoorten hypertrofie van de renale juxtaglomerulaire cellen waargenomen.

Alle veranderingen werden beschouwd als het gevolg van de farmacologische werking van valsartan

dat een verlengde hypotensie produceert, met name bij zijdeaapjes. Voor therapeutische doses van

valsartan bij mensen lijkt de hypertrofie van de renale juxtaglomerulaire cellen geen enkele relevantie

te hebben.

6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS

6.1 Lijst van hulpstoffen


Kern van het tablet

Microkristallijne cellulose

Crospovidon (type A)

Watervrij colloïdaal siliciumdioxide

Magnesiumstearaat

Omhulsel

Hypromellose, substitutie type 2910 (3 mPa.s)

Titanium dioxide (E171)

Macrogol 4000

Talk


Kern van het tablet




Magnesiumstearaat

Omhulsel


Macrogol 4000

Talk

Titaniumdioxide (E171)

IJzeroxide geel (E172)

IJzeroxide rood (E172)

28


Kern van het tablet




Magnesiumstearaat

Omhulsel


Macrogol 4000

Talk

Titaniumdioxide (E171)



Kern van het tablet




Magnesiumstearaat

Omhulsel


Macrogol 4000

Talk



Kern van het tablet




Magnesiumstearaat

Omhulsel


Macrogol 4000

Talk


6.2 Gevallen van onverenigbaarheid

Niet van toepassing.

6.3 Houdbaarheid

2 jaar

6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren

Bewaren beneden 30°C.

Bewaren in de oorspronkelijke verpakking ter bescherming tegen vocht.

29

6.5 Aard en inhoud van de verpakking

PVC/PVDC blisterverpakkingen. Eén blisterverpakking bevat 7, 10 of 14 filmomhulde tabletten.

Verpakkingsgrootten: 14, 28, 30, 56, 90, 98 of 280 filmomhulde tabletten.

Multiverpakkingen van 280 tabletten, met 20 verpakkingen, die elk 14 tabletten bevatten.

PVC/PVDC geperforeerde eenheidsblisterverpakkingen voor ziekenhuisgebruik:

Verpakkingsgrootten: 56, 98 of 280 filmomhulde tabletten.

Multiverpakkingen van 280 tabletten, met 4 verpakkingen die elk 70 tabletten bevatten.

Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht.

6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen en andere instructies

Geen bijzondere vereisten.

7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN

Novartis Europharm Limited

Vista Building

Elm Park, Merrion Road

Dublin 4

Ierland

8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN


EU/1/09/569/001-012


EU/1/09/569/013-024


EU/1/09/569/025-036


EU/1/09/569/037-048


EU/1/09/569/049-060

30

9. DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/VERLENGING VAN

DE VERGUNNING

Datum van eerste verlening van de vergunning: 16 oktober 2009

Datum van laatste verlenging: 30 juni 2014

10. DATUM VAN HERZIENING VAN DE TEKST

Gedetailleerde informatie over dit geneesmiddel is beschikbaar op de website van het Europees

Geneesmiddelenbureau http://www.ema.europa.eu.

http://www.ema.europa.eu/

31

BIJLAGE II

A. FABRIKANT VERANTWOORDELIJK VOOR VRIJGIFTE

B. VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN TEN AANZIEN

VAN LEVERING EN GEBRUIK

C. ANDERE VOORWAARDEN EN EISEN DIE DOOR DE HOUDER VAN DE

HANDELSVERGUNNING MOETEN WORDEN NAGEKOMEN

D. VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN MET BETREKKING TOT EEN

VEILIG EN DOELTREFFEND GEBRUIK VAN HET GENEESMIDDEL

32

A. FABRIKANT VERANTWOORDELIJK VOOR VRIJGIFTE

Naam en adres van de fabrikant verantwoordelijk voor vrijgifte

Novartis Farmacéutica SA

Ronda de Santa Maria 158

08210 Barberà del Vallès, Barcelona

Spanje

Novartis Pharma GmbH

Roonstraße 25

D-90429 Nürnberg

Duitsland

In de gedrukte bijsluiter van het geneesmiddel moeten de naam en het adres van de fabrikant die

verantwoordelijk is voor vrijgifte van de desbetreffende batch zijn opgenomen.

B. VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN TEN AANZIEN VAN LEVERING EN

GEBRUIK

Aan medisch voorschrift onderworpen geneesmiddel.

C. ANDERE VOORWAARDEN EN EISEN DIE DOOR DE HOUDER VAN DE

HANDELSVERGUNNING MOETEN WORDEN NAGEKOMEN

Periodieke veiligheidsverslagen

De vereisten voor de indiening van periodieke veiligheidsverslagen worden vermeld in de lijst met

Europese referentiedata (EURD-lijst), waarin voorzien wordt in artikel 107c, onder punt 7 van

Richtlijn 2001/83/EG en eventuele hierop volgende aanpassingen gepubliceerd op het Europese

webportaal voor geneesmiddelen.

33

D. VOORWAARDEN OF BEPERKINGEN MET BETREKKING TOT EEN VEILIG EN

DOELTREFFEND GEBRUIK VAN HET GENEESMIDDEL

Verplichting tot het nemen van maatregelen na toekenning van de handelsvergunning

De vergunninghouder moet binnen het vastgestelde tijdschema de volgende verplichtingen nakomen:

Voorwaarden voor de handelsvergunning Uiterste

datum

De vergunninghouder moet ervoor zorgen dat de productieprocessen van de voor hun

geneesmiddelen gebruikte werkzame stoffen worden getoetst op het potentiële risico op de

vorming van N-nitrosaminen en zo nodig worden gewijzigd om verontreiniging met

nitrosamine zoveel mogelijk te beperken.

Binnen

twee jaar

na het

besluit van

de

Commissie

De vergunninghouder moet ervoor zorgen dat bij partijen met werkzame stoffen die voor hun

geneesmiddelen worden gebruikt, voor alle N-nitrosaminen een controlestrategie wordt

toegepast.

Op het

ogenblik

van het

besluit van

de

Commissie

Voor N-nitrosodimethylamine (NDMA) en N-nitrosodiethylamine (NDEA) moet de

vergunninghouder de volgende specificaties voor de werkzame stof invoeren:

1) De hieronder vermelde grenswaarden voor NDMA en NDEA moeten gedurende een

overgangsperiode van twee jaar worden toegepast:

Werkzame

stof*

Maximale

dagelijkse

dosis

(mg)

NDEA

Grenswaarde

in ng/dag

NDEA

Grenswaarde

in ppm in

API

NDMA

Grenswaarde

in ng/dag

NDMA

Grenswaarde

in ppm in

API

Valsartan 320 26,5 0,082 96,0 0,300

Losartan 150 26,5 0,177 96,0 0,640

Olmesartan 40 26,5 0,663 96,0 2,400

Irbesartan 300 26,5 0,088 96,0 0,320

Candesartan 32 26,5 0,820 96,0 3,000

* Deze grenswaarden zijn niet van toepassing op partijen waar meer dan één van de

bovengenoemde

N-nitrosaminen tegelijk is aangetroffen; dergelijke partijen moeten worden afgekeurd.

2) Na de overgangsperiode van twee jaar moet een grenswaarde van maximaal 0,03 ppm voor

NDMA en NDEA worden toegepast.

Op het

ogenblik

van het

besluit van

de

Commissie

Binnen

twee jaar

na het

besluit van

de

Commissie

34

BIJLAGE III

ETIKETTERING EN BIJSLUITER

35

A. ETIKETTERING

36

GEGEVENS DIE OP DE BUITENVERPAKKING MOETEN WORDEN VERMELD

DOOS VAN EENHEIDSVERPAKKING



amlodipine/valsartan/hydrochloorthiazide

2. GEHALTE AAN WERKZAME STOF(FEN)

Elke tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan en 12,5 mg


3. LIJST VAN HULPSTOFFEN

4. FARMACEUTISCHE VORM EN INHOUD

Filmomhulde tablet

14 filmomhulde tabletten







56 x 1 filmomhulde tablet (eenheidsdosis)



5. WIJZE VAN GEBRUIK EN TOEDIENINGSWEG(EN)

Lees voor het gebruik de bijsluiter.

Oraal gebruik

6. EEN SPECIALE WAARSCHUWING DAT HET GENEESMIDDEL BUITEN HET

ZICHT EN BEREIK VAN KINDEREN DIENT TE WORDEN GEHOUDEN

Buiten het zicht en bereik van kinderen houden.

7. ANDERE SPECIALE WAARSCHUWING(EN), INDIEN NODIG

37

8. UITERSTE GEBRUIKSDATUM

EXP

9. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR DE BEWARING



10. BIJZONDERE VOORZORGSMAATREGELEN VOOR HET VERWIJDEREN VAN

NIET-GEBRUIKTE GENEESMIDDELEN OF DAARVAN AFGELEIDE

AFVALSTOFFEN (INDIEN VAN TOEPASSING)

11. NAAM EN ADRES VAN DE HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE

HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland


EU/1/09/569/001 14 filmomhulde tabletten







EU/1/09/569/008 56 x 1 filmomhulde tablet (eenheidsdosis)



13. PARTIJNUMMER

Lot

14. ALGEMENE INDELING VOOR DE AFLEVERING

Geneesmiddel op medisch voorschrift.

38

15. INSTRUCTIES VOOR GEBRUIK

16. INFORMATIE IN BRAILLE

Exforge HCT 5 mg/160 mg/12,5 mg

17. UNIEK IDENTIFICATIEKENMERK - 2D MATRIXCODE

2D matrixcode met het unieke identificatiekenmerk.

18. UNIEK IDENTIFICATIEKENMERK - VOOR MENSEN LEESBARE GEGEVENS

PC:

SN:

NN:

39


INTERMEDIAIRE DOOS VAN MULTIVERPAKKING (ZONDER BLAUW KADER)









Filmomhulde tablet

14 filmomhulde tabletten. Onderdeel van een multiverpakking. Mag niet afzonderlijk verkocht

worden.

70 x 1 filmomhulde tabletten. Onderdeel van een multiverpakking. Mag niet afzonderlijk verkocht

worden.



Oraal gebruik






EXP

40








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland


EU/1/09/569/012 280 filmomhulde tabletten (multiverpakking, 20 verpakkingen met

14 tabletten)


70 tabletten) (eenheidsdosis)

13. PARTIJNUMMER

Lot






41



42


OMDOOS VAN MULTIVERPAKKING (MET BLAUW KADER)









Filmomhulde tablet

Multiverpakking: 280 (20 verpakkingen van 14) filmomhulde tabletten.

Multiverpakking: 280 (4 verpakkingen van 70 x 1) filmomhulde tabletten.



Oraal gebruik






EXP

43








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)


70 tabletten) eenheidsdosis)

13. PARTIJNUMMER

Lot






44




PC:

SN:

NN:

45

GEGEVENS DIE IN IEDER GEVAL OP BLISTERVERPAKKINGEN OF STRIPS MOETEN

WORDEN VERMELD

BLISTERVERPAKKINGEN




2. NAAM VAN DE HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL

BRENGEN



EXP

4. PARTIJNUMMER

Lot

5. OVERIGE

46











Filmomhulde tablet













Oraal gebruik





47


EXP








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland












13. PARTIJNUMMER

Lot



48







PC:

SN:

NN:

49











Filmomhulde tablet


worden.


worden.



Oraal gebruik






EXP

50








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






51



52











Filmomhulde tablet





Oraal gebruik






EXP

53








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






54




PC:

SN:

NN:

55


WORDEN VERMELD

BLISTERVERPAKKINGEN





BRENGEN



EXP

4. PARTIJNUMMER

Lot

5. OVERIGE

56







Elke tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg valsartan en 25 mg




Filmomhulde tablet













Oraal gebruik





57


EXP








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland












13. PARTIJNUMMER

Lot



58



Exforge HCT 5 mg/160 mg/25 mg




PC:

SN:

NN:

59











Filmomhulde tablet


worden.

70 x 1 filmomhulde tablet. Onderdeel van een multiverpakking. Mag niet afzonderlijk verkocht

worden.



Oraal gebruik






EXP

60








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






61



62











Filmomhulde tablet





Oraal gebruik






EXP

63








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






64




PC:

SN:

NN:

65


WORDEN VERMELD

BLISTERVERPAKKINGEN





BRENGEN



EXP

4. PARTIJNUMMER

Lot

5. OVERIGE

66











Filmomhulde tablet













Oraal gebruik





67


EXP








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland












13. PARTIJNUMMER

Lot



68







PC:

SN:

NN:

69











Filmomhulde tablet


worden.


worden.



Oraal gebruik






EXP

70








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot








71











Filmomhulde tablet


Multiverpakking: 280 (4 verpakkingen van 70 x 1) filmomhulde tabletten



Oraal gebruik






EXP

72








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






73




PC:

SN:

NN:

74


WORDEN VERMELD

BLISTERVERPAKKINGEN





BRENGEN



EXP

4. PARTIJNUMMER

Lot

5. OVERIGE

75











Filmomhulde tablet













Oraal gebruik





76


EXP








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland












13. PARTIJNUMMER

Lot



77







PC:

SN:

NN:

78











Filmomhulde tablet


worden.


worden.



Oraal gebruik






EXP

79








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






80



81











Filmomhulde tablet





Oraal gebruik






EXP

82








HANDEL BRENGEN


Vista Building


Dublin 4

Ierland



14 tabletten)



13. PARTIJNUMMER

Lot






83




PC:

SN:

NN:

84


WORDEN VERMELD

BLISTERVERPAKKINGEN





BRENGEN



EXP

4. PARTIJNUMMER

Lot

5. OVERIGE

85

B. BIJSLUITER

86

Bijsluiter: informatie voor de gebruiker







Lees goed de hele bijsluiter voordat u dit geneesmiddel gaat gebruiken want er staat belangrijke

informatie in voor u.

- Bewaar deze bijsluiter. Misschien heeft u hem later weer nodig.

- Heeft u nog vragen? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

- Geef dit geneesmiddel niet door aan anderen, want het is alleen aan u voorgeschreven. Het kan

schadelijk zijn voor anderen, ook al hebben zij dezelfde klachten als u.

- Krijgt u last van een van de bijwerkingen die in rubriek 4 staan? Of krijgt u een bijwerking die

niet in deze bijsluiter staat? Neem dan contact op met uw arts of apotheker.

Inhoud van deze bijsluiter

1. Wat is Exforge HCT en waarvoor wordt dit middel gebruikt?

2. Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn?

3. Hoe gebruikt u dit middel?

4. Mogelijke bijwerkingen

5. Hoe bewaart u dit middel?

6. Inhoud van de verpakking en overige informatie

1. Wat is Exforge HCT en waarvoor wordt dit middel gebruikt?

Exforge HCT tabletten bevatten drie stoffen, amlodipine, valsartan en hydrochloorthiazide. Deze

stoffen helpen allemaal een hoge bloeddruk onder controle te houden.

Amlodipine behoort tot een groep stoffen die “calciumkanaalblokkers” wordt genoemd.

Amlodipine verhindert dat calcium kan binnendringen in de wand van de bloedvaten, wat de

samentrekking van de bloedvaten tegenhoudt.

Valsartan behoort tot een groep stoffen die “angiotensine II-receptorantagonisten” wordt

genoemd. Angiotensine II wordt aangemaakt door het lichaam en doet de bloedvaten

samentrekken, waardoor de bloeddruk stijgt. Valsartan verhindert het effect van angiotensine II.

Hydrochloorthiazide behoort tot een groep stoffen die “thiazidediuretica” wordt genoemd.

Hydrochloorthiazide verhoogt de urineproductie waardoor ook de bloeddruk daalt.

Als gevolg van deze drie mechanismen, ontspannen de bloedvaten zich en verlaagt de bloeddruk.

Exforge HCT wordt gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen bij volwassenen van wie de bloeddruk

al onder controle is terwijl ze amlodipine, valsartan en hydrochloorthiazide gebruiken en die baat

kunnen hebben bij het innemen van een tablet die alle drie de stoffen bevat.

87

2. Wanneer mag u dit middel niet gebruiken of moet u er extra voorzichtig mee zijn?

Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?

U bent meer dan 3 maanden zwanger. (Exforge HCT wordt ook niet aanbevolen vroeg tijdens

de zwangerschap – zie Zwangerschap rubriek).

U bent allergisch voor amlodipine of voor elke andere calciumkanaalblokker, valsartan,

hydrochloorthiazide, voor van sulfonamide afgeleide geneesmiddelen (geneesmiddelen voor de

behandeling van luchtweg- of urineweginfecties), of voor een van de andere stoffen in dit

geneesmiddel. Deze stoffen kunt u vinden in rubriek 6.

Als u denkt dat u allergisch bent, neem Exforge HCT niet in en raadpleeg uw arts.

U heeft leverproblemen, beschadiging van de kleine galkanalen in de lever (biliaire cirrose) wat

aanleiding geeft tot opstapeling van gal in de lever (cholestase).

U heeft ernstige nierproblemen of u bent dialysepatiënt.

U kunt niet plassen (anurie).

Het kalium- of natriumgehalte in uw bloed is te laag ondanks behandeling om het kalium- of

natriumgehalte in uw bloed te verhogen.

Het calciumgehalte in uw bloed is te hoog ondanks behandeling om het calciumgehalte in uw

bloed te verlagen.

U heeft jicht (urinezuurkristallen in de gewrichten).

U heeft erg lage bloeddruk (hypotensie).

U heeft vernauwing van de aortaklep (aortastenose) of cardiogene shock (een toestand waarbij

uw hart het lichaam niet van voldoende bloed kan voorzien).

U lijdt aan hartfalen na een hartaanval.

U heeft diabetes of een nierfunctiestoornis en u wordt behandeld met een bloeddrukverlagend

geneesmiddel dat aliskiren bevat.

Als een van de bovenvermelde waarschuwingen op u van toepassing is, neem Exforge HCT dan

niet in en raadpleeg uw arts.

Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?

Neem contact op met uw arts of apotheker voordat u dit middel gebruikt

als u een laag kalium- of magnesiumgehalte in uw bloed heeft (met of zonder symptomen zoals

spierslapte, spierspasmen, abnormaal hartritme).

als u een laag natriumgehalte heeft in uw bloed (met of zonder symptomen zoals vermoeidheid,

verwardheid, spiertrekkingen en krampen).

als u een hoog calciumgehalte in uw bloed heeft (met of zonder symptomen zoals

misselijkheid, braken, verstopping (constipatie), maagpijn, veelvuldig urineren, dorst,

spierzwakte en trekkingen).

als u nierproblemen heeft, een nieuwe nier heeft gekregen, of als iemand u verteld heeft dat u

lijdt aan een vernauwing van de nierslagader.

als u leverproblemen heeft.

als u hartfalen of een aandoening aan de kransslagaders van het hart heeft of heeft gehad,

vooral als de maximum dosis Exforge HCT aan u is voorgeschreven (10 mg/320 mg/25 mg).

als u een hartaanval heeft gehad. Volg nauwkeurig de aanbevelingen van uw arts voor de

startdosis. Het is mogelijk dat uw arts ook uw nierfunctie controleert.

als uw arts u verteld heeft dat u een vernauwing heeft van uw hartkleppen (“aorta- of

mitralisklepstenose”) of dat de dikte van uw hartspier abnormaal is (“obstructieve

hypertrofische cardiomyopathie” genoemd).

als u lijdt aan hyperaldosteronisme. Dit is een ziekte waarbij de bijnieren te veel van het

hormoon aldosteron produceren. Als dit bij u het geval is, dan wordt het gebruik van Exforge

HCT afgeraden.

als u lijdt aan een ziekte die systemische lupus erythematosus heet (ook wel “lupus” of “SLE”

genoemd).

als u diabetes (hoog suikergehalte in uw bloed) heeft.

als u hoge waarden van cholesterol of vetten in uw bloed heeft.

88

als u huidreacties zoals uitslag krijgt nadat u in de zon bent geweest.

als u een allergische reactie heeft gehad bij het gebruik van andere bloeddrukverlagende

middelen of diuretica (een soort geneesmiddel dat ook “plaspillen” wordt genoemd), vooral als

u lijdt aan allergieën of astma.

als u ziek bent geweest (overgeven of diarree).

als u last heeft gehad van zwelling, vooral van het aangezicht en de keel, wanneer u andere

geneesmiddelen neemt (inclusief zogenaamde angiotensin-converting-enzyme-remmers of

ACE-remmers). Wanneer u deze symptomen krijgt, moet u stoppen met de inname van Exforge

HCT en onmiddellijk uw arts raadplegen. U mag Exforge HCT dan nooit meer innemen.

als u duizelig wordt of zich flauw voelt tijdens uw behandeling met Exforge HCT, neem zo

snel mogelijk contact op met uw arts.

als u een vermindering van uw gezichtsvermogen of oogpijn ervaart. Dit kunnen symptomen

zijn van een verhoging van uw oogdruk en kan voorkomen binnen uren tot een week na inname

van Exforge HCT. Dit kan tot blijvende vermindering van het gezichtsvermogen leiden, indien

niet behandeld.

als u een van de volgende geneesmiddelen voor de behandeling van hoge bloeddruk inneemt:

een ACE-remmer (bijvoorbeeld enalapril, lisinopril, ramipril), in het bijzonder als u

diabetes-gerelateerde nierproblemen heeft.

aliskiren.

als u huidkanker heeft gehad of als u tijdens de behandeling een verdachte huidafwijking krijgt.

Behandeling met hydrochloorthiazide, vooral langdurig gebruik met hoge doses, kan het risico

op sommige soorten huid- en lipkanker (niet-melanome huidkanker) vergroten. Bescherm uw

huid tegen blootstelling aan de zon en uv-stralen terwijl u dit middel inneemt.

Uw arts zal mogelijk uw nierfunctie, bloeddruk en het aantal elektrolyten (bv. kalium) in uw bloed

controleren.

Zie ook de informatie in de rubriek “Wanneer mag u dit middel niet gebruiken?”.

Als een van deze waarschuwingen op u van toepassing is, raadpleeg dan uw arts.

Kinderen en jongeren tot 18 jaar

Het gebruik van Exforge HCT bij kinderen en adolescenten onder 18 jaar wordt afgeraden.

Ouderen (65 jaar en ouder)

Exforge HCT kan gebruikt worden door personen van 65 jaar en ouder in dezelfde dosering als voor

andere volwassenen en op dezelfde wijze als ze reeds de drie geneesmiddelen amlodipine, valsartan

en hydrochloorthiazide hebben genomen. Oudere patiënten, vooral bij inname van de hoogste dosis

van Exforge HCT (10 mg/320 mg/25 mg) moeten hun bloeddruk regelmatig laten controleren.

Gebruikt u nog andere geneesmiddelen?

Gebruikt u naast Exforge HCT nog andere geneesmiddelen, heeft u dat kort geleden gedaan of bestaat

de mogelijkheid dat u in de nabije toekomst andere geneesmiddelen gaat gebruiken? Vertel dat dan

uw arts of apotheker. Uw arts kan uw dosis aanpassen en/of andere voorzorgsmaatregelen nemen. In

sommige gevallen kan het zijn dat u moet stoppen met het innemen van een van de geneesmiddelen.

Dit is vooral belangrijk als u één van de hieronder vermelde geneesmiddelen gebruikt:

Niet innemen met:

• lithium (een geneesmiddel dat gebruikt wordt om sommige typen depressie te behandelen);

• geneesmiddelen of andere stoffen die het kaliumgehalte in uw bloed verhogen, waaronder

kaliumsupplementen of zoutvervangingsmiddelen die kalium bevatten, kaliumsparende

geneesmiddelen en heparine.

• ACE-remmers of aliskiren (zie ook de informatie in de rubrieken “Wanneer mag u dit middel

niet gebruiken?” en “Wanneer moet u extra voorzichtig zijn met dit middel?”).

89

Voorzichtigheid is vereist met:

• alcohol, slaappillen en anesthetica (geneesmiddelen die ervoor zorgen dat patiënten geopereerd

kunnen worden en andere procedures kunnen ondergaan);

• amantadine (anti-Parkinsontherapie, ook gebruikt voor de behandeling of de preventie van

bepaalde aandoeningen veroorzaakt door virussen);

• anticholinergica (geneesmiddelen die gebruikt worden voor de behandeling van diverse

aandoeningen zoals maag-darmkrampen, blaasspasmen, astma, reisziekte, spierspasmen, de

ziekte van Parkinson en als aanvulling op anesthesie);

• anticonvulsiemiddelen en geneesmiddelen om de stemming te stabiliseren die gebruikt worden

voor de behandeling van epilepsie en bipolaire stoornis (bv. carbamazepine, fenobarbital,

fenytoïne, fosfenytoïne, primidon);

• cholestyramine, colestipol of andere harsen (stoffen die voornamelijk gebruikt worden voor de

behandeling van een hoog vetgehalte in het bloed);

• simvastatine (een geneesmiddel dat gebruikt wordt om hoge cholesterolspiegels te behandelen);

• ciclosporine (een geneesmiddel dat wordt gebruikt bij transplantatie om te voorkomen dat het

orgaan afgestoten wordt of bij andere aandoeningen, bv. reumatoïde artritis of atopische

dermatitis);

• cytotoxische geneesmiddelen (gebruikt voor de behandeling van kanker), zoals methotrexaat of

cyclofosfamide;

• digoxine of andere digitalisglycosiden (geneesmiddelen gebruikt om hartaandoeningen te

behandelen);

• verapamil, diltiazem (geneesmiddel voor de behandeling van het hart);

• jodiumhoudende contraststoffen (middelen gebruikt bij onderzoeken met beeldvorming);

• geneesmiddelen voor de behandeling van diabetes (orale middelen zoals metformine of

insulines);

• geneesmiddelen voor de behandeling van jicht, zoals allopurinol;

• geneesmiddelen die het bloedsuikergehalte kunnen verhogen (bètablokkers, diazoxide);

• geneesmiddelen die “torsades de pointes” (onregelmatige hartslag) kunnen veroorzaken zoals

antiaritmica (geneesmiddelen gebruikt om hartproblemen te behandelen) en sommige

antipsychotica;

• geneesmiddelen die het natriumgehalte in uw bloed kunnen verminderen, zoals antidepressiva,

antipsychotica, anti-epileptica;

• geneesmiddelen die het kaliumgehalte in uw bloed kunnen verminderen, zoals diuretica

(plaspillen), corticosteroïden, laxeermiddelen, amfotericine of penicilline G;

• geneesmiddelen om de bloeddruk te verhogen zoals adrenaline of noradrenaline;

• geneesmiddelen gebruikt voor HIV/AIDS (bv. ritonavir, indinavir, nelfinavir);

• geneesmiddelen gebruikt voor de behandeling van schimmelinfecties (bv. ketoconazol,

itraconazol);

• geneesmiddelen die gebruikt worden bij zweren en ontstekingen van de slokdarm

(carbenoxolon);

• geneesmiddelen die gebruikt worden om pijn of ontsteking te verlichten, met name niet-

steroïdale ontstekingsremmers (NSAID’s), inclusief selectieve cyclo-oxygenase-2-remmers

(Cox-2-remmers);

• spierrelaxantia (geneesmiddelen die gebruikt worden tijdens operaties om de spieren te

ontspannen);

• nitroglycerine en andere nitraten, of andere stoffen die “vasodilatoren” (vaatverwijders)

worden genoemd;

• andere geneesmiddelen voor de behandeling van hoge bloeddruk, inclusief methyldopa;

• rifampicine (gebruikt onder andere voor de behandeling van tuberculose) erytromycine,

claritromycine (antibiotica);

• Sint-Janskruid;

• dantroleen (een infuus voor ernstige abnormaliteiten van de lichaamstemperatuur);

• vitamine D en calciumzouten.

90

Waarop moet u letten met eten, drinken en alcohol?

Personen aan wie Exforge HCT is voorgeschreven, mogen geen pompelmoes/grapefruit en

pompelmoessap/grapefruitsap eten of drinken. Pompelmoes/grapefruit en

pompelmoessap/grapefruitsap kunnen in het bloed een verhoging geven van de werkzame stof

amlodipine, wat een onvoorspelbare toename van het bloeddrukverlagend effect van Exforge HCT

kan geven. Drink geen alcohol tot u met uw arts heeft overlegd. Alcohol kan een te grote verlaging

van uw bloeddruk veroorzaken en/of het risico dat u duizelig wordt of flauwvalt vergroten.

Zwangerschap en borstvoeding

Zwangerschap

Vertel het aan uw arts als u denkt dat u zwanger bent (of zou kunnen worden). Uw arts zal u

normaal gesproken adviseren te stoppen met het gebruik van Exforge HCT voordat u zwanger wordt,

of zodra u weet dat u zwanger bent, en zal u adviseren om een ander geneesmiddel te nemen in plaats

van Exforge HCT. Het gebruik van Exforge HCT wordt tijdens de eerste maanden van de

zwangerschap afgeraden, en het mag niet worden gebruikt wanneer u langer dan 3 maanden zwanger

bent, omdat het bij gebruik na de derde maand van de zwangerschap ernstig letsel bij uw baby kan

veroorzaken.

Borstvoeding

Vertel het aan uw arts als u borstvoeding geeft of wilt starten met het geven van borstvoeding. Er is

gebleken dat amlodipine in kleine hoeveelheden in de moedermelk terecht kan komen. Het gebruik

van Exforge HCT wordt afgeraden bij vrouwen die borstvoeding geven en uw arts kan een andere

behandeling voor u kiezen als u borstvoeding wilt geven, met name als uw baby pasgeboren is, of te

vroeg werd geboren.

Neem contact op met uw arts of apotheker voordat u dit geneesmiddel gebruikt.

Rijvaardigheid en het gebruik van machines

Dit geneesmiddel kan u een duizelig, slaperig of misselijk gevoel geven of kan ervoor zorgen dat u

hoofdpijn krijgt. Rijd niet of gebruik geen gereedschap of machines als u deze symptomen ervaart.

3. Hoe gebruikt u dit middel?

Gebruik dit geneesmiddel altijd precies zoals uw arts u dat heeft verteld. Twijfelt u over het juiste

gebruik? Neem dan contact op met uw arts. Dit zal u de beste resultaten opleveren en vermindert het

risico op bijwerkingen.

De aanbevolen dosering van Exforge HCT is één tablet per dag.

Het wordt aangeraden om de tablet iedere dag op hetzelfde tijdstip in te nemen, bij voorkeur

’s morgens.

Neem de tablet in zijn geheel in met een glas water.

U kunt Exforge HCT met of zonder voedsel innemen. Neem Exforge HCT niet in met

pompelmoes/grapefruit en pompelmoessap/grapefruitsap.

Afhankelijk van hoe u reageert op de behandeling, kan uw arts u een hogere of een lagere dosis

voorstellen.

Overschrijd de voorgeschreven dosis niet.

Heeft u te veel van dit middel gebruikt?

Als u per ongeluk te veel Exforge HCT tabletten heeft ingenomen, raadpleeg dan onmiddellijk een

arts. Mogelijk heeft u medische zorg nodig.

91

Bent u vergeten dit middel te gebruiken?

Als u een dosis van dit geneesmiddel vergeet in te nemen, neem het dan in zodra u het zich herinnert

en neem vervolgens de volgende dosis in op het gebruikelijke tijdstip. Als het bijna tijd is voor uw

volgende dosis dient u gewoonweg de volgende tablet op het gebruikelijke tijdstip in te nemen. Neem

geen dubbele dosis (twee tabletten in één keer) om een vergeten tablet in te halen.

Als u stopt met het gebruik van dit middel

Als u stopt met de behandeling met Exforge HCT kan uw aandoening erger worden. Stop niet met de

inname van dit geneesmiddel tenzij uw arts u dit zegt.

Dit geneesmiddel blijven gebruiken, ook als u zich goed voelt

Mensen met een hoge bloeddruk merken vaak niet de symptomen van de aandoening op. Velen voelen

zich normaal. Het is zeer belangrijk dat u dit geneesmiddel precies inneemt zoals uw arts u heeft

verteld om de beste resultaten te krijgen en om het risico van bijwerkingen te verminderen. Houd u

aan de afspraken met de arts, zelfs als u zich goed voelt.

Heeft u nog andere vragen over het gebruik van dit geneesmiddel? Neem dan contact op met uw arts

of apotheker.

4. Mogelijke bijwerkingen

Zoals elk geneesmiddel kan ook dit geneesmiddel bijwerkingen hebben, al krijgt niet iedereen

daarmee te maken.

Zoals bij elke combinatie van drie werkzame stoffen kunnen bijwerkingen die verband houden met elk

individueel bestanddeel niet worden uitgesloten. De bijwerkingen die zijn gemeld voor Exforge HCT

of een van de drie werkzame stoffen (amlodipine, valsartan en hydrochloorthiazide) worden hieronder

vermeld en kunnen optreden bij het gebruik van Exforge HCT.

Sommige bijwerkingen kunnen ernstig zijn en behoeven onmiddellijk medische zorg.

Raadpleeg onmiddellijk een arts als u last krijgt van een van de volgende ernstige bijwerkingen

na het innemen van dit geneesmiddel:

Vaak (kan bij 1 op 10 personen voorkomen):

duizeligheid

lage bloeddruk (zich flauw voelen, licht gevoel in het hoofd, plotseling verlies van bewustzijn)

Soms (kan bij 1 op 100 personen voorkomen):

sterk verminderde urineproductie (verminderde nierfunctie)

Zelden (kan bij 1 op 1.000 personen voorkomen):

spontane bloeding

onregelmatige hartslag

leveraandoening

Zeer zelden (kan bij 1 op 10.000 personen voorkomen):

plotselinge piepende ademhaling, pijn op de borst, kortademigheid of ademhalingsproblemen

opgezwollen oogleden, gelaat, lippen

opgezwollen tong en keel met daardoor ernstige problemen bij de ademhaling

ernstige huidreacties zoals intense huiduitslag, netelroos, rood wordende huid over het gehele

lichaam, ernstige jeuk, blaarvorming, loslaten en opzwellen van de huid, ontsteking van de

slijmvliezen (stevens-johnson-syndroom, toxische epidermale necrolyse) of andere allergische

reacties

hartaanval

92

ontsteking van de alvleesklier die kan leiden tot ernstige buik- en rugpijn, waarbij u zich zeer

onwel voelt

zwakheid, uitputting, koorts en herhaalde infecties

stijfheid

Andere bijwerkingen kunnen zijn:

Zeer vaak (kan bij meer dan 1 op 10 personen voorkomen):

laag kaliumgehalte in het bloed

toename van het aantal lipiden in het bloed

Vaak (kan bij 1 op 10 personen voorkomen):

slaperigheid

hartkloppingen (het merkbaar worden van uw hartslag)

blozen

zwelling van de enkels (oedeem)

buikpijn

buikklachten na een maaltijd

vermoeidheid

hoofdpijn

vaak plassen

verhoogd urinezuurgehalte in het bloed

verlaagd magnesiumgehalte in het bloed

verlaagd natriumgehalte in het bloed

duizeligheid, flauwvallen bij het opstaan

verminderde eetlust

misselijkheid en overgeven

jeukende uitslag en andere vormen van uitslag

geen erectie kunnen krijgen of houden

Soms (kan bij 1 op 100 personen voorkomen):

snelle hartslag

draaierig gevoel

problemen met zien

maagklachten

pijn op de borst

verhoogd ureumstikstof-, creatinine- en urinezuur gehalte in het bloed

hoog calcium-, vet- of natriumgehalte in het bloed

verlaagd kaliumgehalte in het bloed

slechte adem

diarree

droge mond

gewichtstoename

verlies van eetlust

verandering van smaak

rugpijn

gewrichtszwelling

spierkrampen/-zwakte/-pijn

pijn in armen of benen

niet op een normale manier kunnen staan of lopen

zwakte

coördinatieproblemen

duizeligheid bij het opstaan of na inspanning

gebrek aan energie

slaapstoornissen

93

tinteling of gevoelloosheid

neuropathie

plotselinge, voorbijgaand bewustzijnsverlies

lage bloeddruk bij het opstaan

hoest

kortademigheid

keelirritatie

overmatig zweten

jeuk

zwelling, roodheid en pijn langs een bloedvat

roodheid van de huid

trillen

stemmingsveranderingen

angstgevoelens

depressie

slapeloosheid

afwijkingen in de smaakbeleving

flauwvallen

verlies van pijngevoel

verstoord gezichtsvermogen

gezichtsstoornis

oorsuizen

niezen/loopneus veroorzaakt door ontsteking van de binnenwand van de neus (rinitis)

verandering van de stoelgang

problemen met de spijsvertering

haaruitval

jeukende huid

huidverkleuring

moeite met plassen

vaker ’s nachts plassen

vaker moeten plassen

ongemak aan of vergroting van de borsten bij mannen

pijn

zich niet goed voelen

gewichtsafname

Zelden (kan bij 1 op 1.000 personen voorkomen):

laag aantal bloedplaatjes (soms met bloeding of blauwe plekken onder de huid)

suiker in de urine

hoog suikergehalte in het bloed

verslechtering van de metabole toestand bij diabetes

buikklachten

verstopping

leveraandoeningen die gepaard kunnen gaan met gele huid en ogen, of donkergekleurde urine

(hemolytische anemie)

verhoogde gevoeligheid van de huid voor de zon

paarse vlekken op de huid

nieraandoeningen

verwardheid

94

Zeer zelden (kan bij 1 op 10.000 personen voorkomen):

verlaagd aantal witte bloedcellen

afname van het aantal bloedplaatjes, wat leidt tot ongebruikelijke blauwe plekken of

gemakkelijk bloeden (schade aan rode bloedcellen)

opgezwollen tandvlees

opgezwollen buik (gastritis)

ontsteking van de lever (hepatitis)

gele verkleuring van de huid (geelzucht)

stijging van leverenzymen die van invloed kan zijn op bepaalde medische onderzoeken

verhoogde spierspanning

ontsteking van de bloedvaten, vaak met huiduitslag

gevoeligheid voor licht

combinatie van stijfheid, trillingen en/of bewegingsaandoeningen

koorts, keelpijn of mondzweren, vaker infecties (geen of lage aantallen witte bloedcellen)

bleke huid, vermoeidheid, kortademigheid, donkergekleurde urine (hemolytische anemie,

abnormale afbraak van rode bloedcellen in de bloedvaten of elders in het lichaam)

verwardheid, vermoeidheid, spiertrekkingen en -spasmen, snelle ademhaling

(hypochloremische alkalose)

ernstige pijn in de bovenbuik (ontsteking van de alvleesklier)

ademhalingsmoeilijkheden met koorts, hoesten, piepende ademhaling, kortademigheid

(ademnood, longoedeem, pneumonitis)

huiduitslag in het gezicht, gewrichtspijn, spieraandoeningen, koorts (lupus erythematosus)

bloedvatontsteking met symptomen zoals huiduitslag, paarsrode vlekken, koorts (vasculitis)

ernstige huidaandoening die huiduitslag, een rode huid, blaren op de lippen, ogen of mond,

schilferende huid en koorts veroorzaakt (toxische epidermale necrolyse)

Niet bekend (de frequentie kan niet worden bepaald aan de hand van de beschikbare gegevens):

veranderingen van de bloedtesten van de nierfunctie, verhoging van het kalium in uw bloed,

laag gehalte rode bloedcellen

abnormale rode bloedceltest

lage aantallen van een bepaald type witte bloedcellen en van bloedplaatjes

verhoogd creatininegehalte in het bloed

abnormale leverfunctietest

ernstig verminderde urine-uitscheiding

ontsteking van bloedvaten

zwakte, blauwe plekken en veelvuldige infecties (aplastische anemie)

vermindering van gezichtsvermogen of oogpijn door hoge druk (een mogelijk verschijnsel van

acuut geslotenhoekglaucoom)

kortademigheid

ernstige gedaalde urineproductie (mogelijk verschijnsel van nieraandoening of nierfalen)

ernstige huidaandoening die huiduitslag veroorzaakt, rode huid, blaarvorming op de lippen,

ogen of mond, schilferende huid, koorts (multiform erytheem)

spierspasmen

koorts (pyrexie)

huidaandoening met blaarvorming (teken van een aandoening genaamd bulleuze dermatitis)

huid- en lipkanker (niet-melanome huidkanker)

Het melden van bijwerkingen

Krijgt u last van bijwerkingen, neem dan contact op met uw arts of apotheker. Dit geldt ook voor

mogelijke bijwerkingen die niet in deze bijsluiter staan. U kunt bijwerkingen ook rechtstreeks melden

via het nationale meldsysteem zoals vermeld in aanhangsel V. Door bijwerkingen te melden, kunt u

ons helpen meer informatie te verkrijgen over de veiligheid van dit geneesmiddel.

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Template_or_form/2013/03/WC500139752.doc

95

5. Hoe bewaart u dit middel?


Gebruik dit geneesmiddel niet meer na de uiterste houdbaarheidsdatum. Die is te vinden op de doos

en de doordrukstrip na EXP. Daar staat een maand en een jaar. De laatste dag van die maand is de

uiterste houdbaarheidsdatum.



Gebruik Exforge HCT niet als u merkt dat de verpakking geopend of beschadigd is.

Spoel geneesmiddelen niet door de gootsteen of de WC en gooi ze niet in de vuilnisbak. Vraag uw

apotheker wat u met geneesmiddelen moet doen die u niet meer gebruikt. Ze worden dan op een

verantwoorde manier vernietigd en komen niet in het milieu terecht.

6. Inhoud van de verpakking en overige informatie

Welke stoffen zitten er in dit middel?


De werkzame stoffen in dit middel zijn amlodipine (als amlodipinebesilaat), valsartan en

hydrochloorthiazide. Elke filmomhulde tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg

valsartan en 12,5 mg hydrochloorthiazide.

De andere stoffen in dit middel zijn microkristallijne cellulose; crospovidon (type A); watervrij

colloïdaal siliciumdioxide; magnesiumstearaat; hypromellose (substitutie type 2910 (3 mPa.s)),

macrogol 4000, talk, titaandioxide (E171).



hydrochloorthiazide. Elke filmomhulde tablet bevat 10 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat),

160 mg valsartan en 12,5 mg hydrochloorthiazide.



macrogol 4000, talk, titaandioxide (E171), geel ijzeroxide (E172), rood ijzeroxide (E172).



hydrochloorthiazide. Elke filmomhulde tablet bevat 5 mg amlodipine (als amlodipinebesilaat), 160 mg

valsartan en 25 mg hydrochloorthiazide.


colloïdaal siliciumdioxide, magnesiumstearaat, hypromellose (substitutie type 2910 (3 mPa.s)),

macrogol 4000, talk, titaandioxide (E171), geel ijzeroxide (E172).




160 mg valsartan en 25 mg hydrochloorthiazide.

96



macrogol 4000, talk, geel ijzeroxide (E172).




320 mg valsartan en 25 mg hydrochloorthiazide.



macrogol 4000, talk, geel ijzeroxide (E172).

Hoe ziet Exforge HCT eruit en hoeveel zit er in een verpakking?

Exforge HCT 5 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten zijn witte, ovale tabletten met “NVR” op

de ene zijde en “VCL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).

Exforge HCT 10 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten zijn lichtgele, ovale tabletten met “NVR”

op de ene zijde en “VDL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).

Exforge HCT 5 mg/160 mg/25 mg filmomhulde tabletten zijn gele, ovale tabletten met “NVR” op de

ene zijde en “VEL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5,9 mm (breedte).

Exforge HCT 10 mg/160 mg/25 mg filmomhulde tabletten zijn bruingele, ovale tabletten met “NVR”

op de ene zijde en “VHL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 15 mm (lengte) x 5.9 mm (breedte).

Exforge HCT 10 mg/320 mg/25 mg filmomhulde tabletten zijn bruingele, ovale tabletten met “NVR”

op de ene zijde en “VFL” op de andere zijde. Grootte: ongeveer 19 mm (lengte) x 7,5 mm (breedte).

Exforge HCT is beschikbaar in verpakkingen van 14, 28, 30, 56, 90, 98 of 280 filmomhulde tabletten,

in multiverpakkingen van 280 tabletten (bestaande uit 4 verpakkingen die elk 70 tabletten bevatten, of

20 verpakkingen, die elk 14 tabletten bevatten), en in ziekenhuisverpakkingen van 56, 98 of

280 tabletten in geperforeerde enkeldosis blisters.

Niet alle verpakkingsgroottes worden in de handel gebracht.

Houder van de vergunning voor het in de handel brengen


Vista Building


Dublin 4

Ierland

Fabrikant

Novartis Farmacéutica SA

Ronda de Santa Maria 158

08210 Barberà del Vallès, Barcelona

Spanje


Roonstraße 25

D-90429 Nürnberg

Duitsland

97

Neem voor alle informatie met betrekking tot dit geneesmiddel contact op met de lokale

vertegenwoordiger van de houder van de vergunning voor het in de handel brengen:

België/Belgique/Belgien

Novartis Pharma N.V.

Tél/Tel: +32 2 246 16 11

Lietuva

SIA „Novartis Baltics“ Lietuvos filialas

Tel: +370 5 269 16 50

България

Novartis Bulgaria EOOD

Тел.: +359 2 489 98 28

Luxembourg/Luxemburg

Novartis Pharma N.V.

Tél/Tel: +32 2 246 16 11

Česká republika

Novartis s.r.o.

Tel: +420 225 775 111

Magyarország

Novartis Hungária Kft.

Tel.: +36 1 457 65 00

Danmark

Novartis Healthcare A/S

Tlf: +45 39 16 84 00

Malta

Novartis Pharma Services Inc.

Tel: +356 2122 2872

Deutschland


Tel: +49 911 273 0

Nederland

Novartis Pharma B.V.

Tel: +31 26 37 82 111

Eesti

SIA Novartis Baltics Eesti filiaal

Tel: +372 66 30 810

Norge

Novartis Norge AS

Tlf: +47 23 05 20 00

Ελλάδα

Novartis (Hellas) A.E.B.E.

Τηλ: +30 210 281 17 12

Österreich


Tel: +43 1 86 6570

España

Novartis Farmacéutica, S.A.

Tel: +34 93 306 42 00

Polska

Novartis Poland Sp. z o.o.

Tel.: +48 22 375 4888

France

Novartis Pharma S.A.S.

Tél: +33 1 55 47 66 00

Portugal

Novartis Farma - Produtos Farmacêuticos, S.A.

Tel: +351 21 000 8600

Hrvatska

Novartis Hrvatska d.o.o.

Tel. +385 1 6274 220

România

Novartis Pharma Services Romania SRL

Tel: +40 21 31299 01

Ireland

Novartis Ireland Limited

Tel: +353 1 260 12 55

Slovenija


Tel: +386 1 300 75 50

Ísland

Vistor hf.

Sími: +354 535 7000

Slovenská republika

Novartis Slovakia s.r.o.

Tel: +421 2 5542 5439

Italia

Novartis Farma S.p.A.

Tel: +39 02 96 54 1

Suomi/Finland

Novartis Finland Oy

Puh/Tel: +358 (0)10 6133 200

98

Κύπρος


Τηλ: +357 22 690 690

Sverige

Novartis Sverige AB

Tel: +46 8 732 32 00

Latvija

SIA “Novartis Baltics”

Tel: +371 67 887 070

United Kingdom

Novartis Pharmaceuticals UK Ltd.

Tel: +44 1276 698370

Deze bijsluiter is voor het laatst goedgekeurd in

Andere informatiebronnen

Meer informatie over dit geneesmiddel is beschikbaar op de website van het Europees

Geneesmiddelenbureau: http:www.ema.europa.eu.

http://www.ema.europa.eu/

BIJLAGE I SAMENVATTING VAN DE …...Exforge HCT 10 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten...

Documents

Transcript of BIJLAGE I SAMENVATTING VAN DE …...Exforge HCT 10 mg/160 mg/12,5 mg filmomhulde tabletten...