Afgiftekantoor : Postkantoor 9240 Zele

Tweemaandelijks filatelistisch tijdschrift Verschijnt niet in juli en augustus

Oplage: 130 exemplaren

31e Jaargang Verantwoordelijke uitgever: Peter Slabbaert, Filip De Pillecijnstraat, 2 9240 Zele

België – Belgique P.B. – P.P. 9240 Zele BC 25957 P 008062

K.V.B.P. Zeelse Postzegelkring

Nummer 155 Januari – februari 2018.

HET BESTUUR

Vaste medewerkers catering en website:

Griet Colman en Pieterjan Ost

REKENINGNUMMER IBAN BE 36 0632 1614 9781 BIC: GKCCBEBB WEBSITE: https://zeelsepostzegelkring.wordpress.com.

DE ZEELSE POSTZEGELKRING IS AANGESLOTEN BIJ:

Koninklijke Landsbond der Belgische Postzegelkringen v.z.w. (K.L.B.P.) Koninklijke Vlaamse Bond van Postzegelverzamelaars v.z.w. (K.V.B.P.)

Oost-Phila - Verbond van Oost-Vlaamse Postzegelkringen Gemeentelijke Raad voor Cultuurbeleid Zele

Voorzitter en verantwoordelijke tijdschrift: Peter Slabbaert, Filip De Pillecijnstraat, 2 9240 Zele Tel: 052/44.58.17. Secretaris en veilingmeester: Guido Lefever, Baarleboslaan, 5 9031 Drongen Tel: 09/337.06.94. Penningmeester, ledenadministratie en verantwoordelijke Nationale beurs: Laurent Van Cleef, Ommegangstraat, 62 9240 Zele Tel: 052/44.63.96. Materiaalmeester en verantwoordelijke stempelwedstrijd : Luc Bonnarens, Hendrik Consciencestraat, 56 9240 Zele Tel: 0495/34.12.48. Ruilmeester, afgevaardigde Oost-Phila en bibliotheek: Eric De Graeve, Klein Ruiveld, 1 9240 Zele Tel: 0478/77.53.49.

Verantwoordelijke grote veilingen en snelveilingen: Jan Van Acker, Verbindingsstraat, 13 9240 Zele Tel: 0475/51.78. 05. Verantwoordelijke veilingen en ontbijtbuffet: Pierre Ost, Priester Edward Poppestraat, 21A 9220 Moerzeke Tel: 0479/78.26.78. Bestuurslid en tweede veilingmeester: Patrick Renaerts, Daknamstraat, 38 9160 Lokeren Tel: 0492/93.03.37.

Tentoonstellingen en abonnementen: Walter De Craecker, Eikenlaan, 67 9240 Zele Tel: 0487/49.14. 86. Catering en feestelijkheden: Frans De Vuyst, Acacialaan, 17 9240 Zele Tel: 052/44.91.15.

Beste leden,

De nieuwe jaarkalender, bijgevoegd in dit tijdschrift, staat weer boordevol activiteiten. Geef hem een goede plaats want hij is een leidraad doorheen het ganse jaar. Je zal zien dat enkele snelveilingen wegvallen; dit om plaats te maken voor interessante filatelistische lezingen, die zeer leerrijk zijn voor wie echt met zijn hobby bezig is. We openen het jaar met de traditionele nieuwjaarsreceptie op zondag 7 januari. Die dag is er een grote veiling en een tentoonstelling. We trakteren de aanwezige leden op een hapje en een drankje. Zorg dat je erbij bent en klink mee op het nieuwe jaar.

Op zondag 21 januari houden wij een eerste interessante lezing. We zullen het hebben over het maken van eigen bladen in het computerprogramma WORD. Bij de meesten zeer gekend, maar misschien steek je wel iets op i.v.m. het ordenen van een nieuw thema dat je zelf wil ontwerpen. We geven tips over opmaak, hoe begin ik eraan, gebruik van het juiste materiaal, invoegen van tekst en fotomateriaal en dit begeleid met een PowerPoint projectie.

Tot slot: jullie zullen vast wel begrijpen, beste leden, dat de club onlangs een grote investering aanging door het tijdschrift te laten drukken in kleur. Je zal dan ook wel verstaan dat we dit jaar eens passen voor een nieuwjaarsgeschenkje. Het clubblad is er voor ieder lid en hiermee willen we evolueren naar een modern en kleurrijk magazine, passend in de tijdsgeest.

Ik wens nu reeds iedere verzamelaar een mooi en gezond filatelistisch Nieuwjaar toe!

Voorzitter, Peter Slabbaert

VOORWOORD

Zele heeft er een monument bij, het is een borstbeeld van kunstenaar Marcel Van Driessche. De Zeelse kunstenaar overleed in 2012 maar hij zit in het collectieve geheugen van Zele gebrand. Marcel Van Driessche werd geboren in de Zeelse wijk Durmen. Behalve een gepassioneerd kunstschilder, gaf hij ook 20 jaar les aan de Academie in Dendermonde en aan de tekenschool in Waasmunster. Op de voorpagina van dit tijdschrift zie je het borstbeeld, gefotografeerd enkele uren na de onthulling. Het beeld staat mooi ingepland op het kruispunt van de Dreef en Park Peeters. Kunstenares Jozefa vanden Driessche maakte het kunstwerk. Het is de bedoeling om op termijn een beeldenpark te creëren langs de randen van het park. Met deze intro openen we ons 155e tijdschrift.

Kunstenaar Marcel Van Driessche °1925 - 2012

BELANGRIJKE MEDEDELING: I.v.m. de stempelwedstrijd ‘De Paul Knop trofee 2018’ willen we nog vermelden dat de afstempeling moet dateren van vóór 30/06/2017. Dit waren we vergeten aan te kondigen in ons vorig tijdschrift. De wedstrijd loopt nog tot eind maart 2018.

MAIL RAIL

DIEP ONDER LONDEN REISDEN VANAF 1927 BRIEVEN PER TREIN!

Naast de gewone metro kende Londen decennialang ook een ondergrondse posttrein: de Mail Rail. In 2017 werd dit een toeristische attractie. Zonder een machinist aan boord reden de posttreinen van 1927 tot 2003 hun route over 10,5 kilometer smalspoor tussen 8 verschillende sorteercentra. Verkeersdrukte in de straten van Londen veroorzaakte begin vorige eeuw zoveel files, dat de postbezorging vertraagd werd. Het succes van de metro deed het idee ontstaan om de brieven ook ondergronds te vervoeren. De stations van de Mail Rail kwamen onder een aantal postsorteerkantoren. In zijn hoogtijdagen vervoerde de postmetro ongeveer 4 miljoen brieven en pakjes per dag. Het merendeel ervan moest in Londen worden bezorgd.

Het grote publiek kon vanaf 2017 toegang krijgen tot een stukje Londense geschiedenis, met de geplande opening van een deel van het ondergrondse posttreinsysteem van de stad. Dat had het British Postal Museum aangekondigd. Vanaf dan zal er een tentoonstelling zijn en bezoekers zullen een ritje kunnen maken met een authentieke locomotief. Na 75 jaar ging de Mail Rail in 2003 dicht. Door e-mail en internet nam het aantal brieven af terwijl de kosten van het ondergronds vervoer bleven stegen.

Toen de treinen nog post vervoerden hadden deze geen stoelen. Die werden voor de toeristen ingebouwd. Zij konden vanaf 2017 een ritje maken door de tunnels, zo’n 21 meter onder de grond. Bron: Historie/Quest Peter Slabbaert

↑ Bedienden van de Mail Rail laden de trein ↑ De posttrein klaar voor vertrek. met brieven en postpakketten.

↑ In 1965 werd een deel van het traject verlegd en werden er nog nieuwe tunnels gegraven.

↑ Toeristen rijden niet zonder machinist. Dat is niet veilig. Bovenstaand treinstel dateert uit

de periode 1980-1982 toen de posttreinen voor de laatste keer vernieuwd werden.

MONUMENTEN OP POSTZEGELS

13. ROCHEFORT (LE PONT DE MARTROU) FRANKRIJK

Vlak bij de monding van de rivier la Charente te Rochefort (Frankrijk) worden beide oevers verbonden door drie bruggen. De eerste brug beweegt zich verticaal op en neer tussen twee stenen peilers (zie foto bovenaan). De tweede is de transportbrug of zweefbrug van Rochefort-Martrou (zie postkaart hieronder). Hierbij pendelt een gondel opgehangen aan kabels over de rivier heen en weer, zodat de vrije doorvaart voor zeeschepen op weg naar de haven van Rochefort gevrijwaard blijft. Het is de enige nog bestaande en werkende brug van dit type in Frankrijk. De brug, waarvan de afbraak gepland was, werd ondertussen beschermd als monument, en na een recente restauratie terug in werking gesteld zij het enkel voor voetgangers en tweewielers.

Het moderne autoverkeer maakt inmiddels gebruik van een nieuwe vaste derde brugverbinding (viaduct).

Bron: Wikipedia Peter Slabbaert

↑ Op de uitgegeven Franse postzegel van 20 juli 1968 kan men beide bruggen aanschouwen. Zowel de stenen als de zweefbrug.

ELKE UITVINDING OP EEN POSTZEGEL

De gebroeders Auguste en Louis Lumière waren Franse zakenlieden en filmpioniers. Met de uitvinding van de cinématographe, 's werelds eerste projectieapparaat, waren zij één van de grondleggers van de cinematografie. Louis Lumière wordt dan ook vaak ‘de vader van de cinema genoemd’.

In 1895 hielden de Lumières een eerste vertoning van hun toestel voor een publiek van ongeveer tien personen en 1 jaar later in maart 1896 vond in een zaal in de Koninklijke Sint-Hubertusgalerijen te Brussel de eerste filmvoorstelling in België plaats. Er gaan enkele verhalen de ronde over de films van Lumière. Zo wordt beweerd dat het publiek wegrende bij een vertoning van L'Arrivée d'un train en gare de La Ciotat ('Aankomst van een trein op het station van La Ciotat'), omdat ze dachten dat er echt een trein de zaal inreed. Mensen waren niet gewend aan dit soort media en schrokken daardoor enorm.

Bron: Wikipedia en Historie Peter Slabbaert

← postzegelvelletje van Republique de Guine met afbeelding van Louis Lumière. Op de achtergrond, detail

van het beruchte treinfragment.

De gebroeders Lumière, broederlijk naast elkaar. →

← Le voyage dans la lune is gekend bij cinefielen en was één van de eerste korte filmpjes die de broers maakten.

Louis Lumière overleed op 83-jarige leeftijd in het Fanse dorpje Bandol aan de Côte d'Azur, zijn broer Auguste op

91-jarige leeftijd in Lyon.

110 JAAR GELEDEN WERD HERGÉ GEBOREN

Hergé, pseudoniem van Georges Prosper Remi, werd geboren te Etterbeek op 22 mei 1907. Als Belgisch striptekenaar en scenarist van stripverhalen is hij de schepper van ‘De avonturen van Kuifje’. Uiteraard werden er postzegels uitgegeven van deze kunstenaar. Al vrij vlug werd dit ook een uniek verzamelobject binnen de filatelie bij de themaverzamelaars van Kuifje.

Remi was zeventien jaar toen hij zijn pseudoniem Hergé bedacht. Hij gebruikte er de initialen van zijn achterstevoren geschreven naam Georges Remi voor. Op zijn schoolschriften prijkten eveneens de namen in die volgorde en als hij zelf zijn initialen zette, schreef hij ze neer als R.G. Daaruit ontstond zijn schuilnaam Hergé. Op zijn Frans klinkt dat als erzjee, want de begin-h is in die taal vrijwel niet hoorbaar. In december 1924 publiceerde hij voor het eerst onder dit pseudoniem.

Hergé is, naast Vandersteen, Franquin en Goscinny, één van de grote scheppers van de Europese humoristische avonturenstrip van de 20e eeuw. Zijn bekendste creatie is Kuifje, een jonge reporter die over de hele wereld avonturen beleeft. Kenmerkend voor deze wereldberoemde stripreeks is het humanistische karakter en de heldere tekenstijl. Ook wemelt het van de satirische verwijzingen naar de geschiedenis van de 20e eeuw. Voor ‘De Blauwe Lotus’ werd Hergé geïnspireerd door het beruchte Mantsjoerije-incident. Het verhaal ‘De scepter van Ottokar’ heeft de Anschluss van Oostenrijk als overduidelijke inspiratiebron. En ‘De zaak Zonnebloem’ is een portret over de gevoeligheden van de Koude Oorlog.

↑ Handtekening van Hergé.

Hergé zijn testament bestond slechts uit één enkele zin, namelijk dat zijn tweede vrouw de enige erfgename was. In interviews gaf hij te kennen dat zijn creatie Kuifje niet mocht voortgezet worden na zijn dood. Hij zei dat iemand anders het misschien beter of slechter zou doen, maar dat hij zichzelf als de enige zag die Kuifje op papier tot leven kon wekken. Zijn weduwe besloot die wens te respecteren. Hergé ligt begraven op de Begraafplaats van Dieweg in Ukkel. Hij overleed op 3 maart 1983 en werd 76 jaar.

Bron: Wikipedia, Postzegelblog Peter Slabbaert

↑ België Spoorwegvignet uit 2007

← België: uitgifte 19 april 2014. ‘Kuifje en zijn vrienden’

Zelfklevende postzegels uit boekje op FDC

ACTIVITEITEN IN JANUARI EN FEBRUARI 2018

Zondag 7 januari 2018 vanaf 10u tot 12u30: ruilvergadering met thematische tentoonstelling ‘vogeltjes van Buzin, kop aan kop’ door Georges Urbain. Om 11u: grote veiling. Breng loten binnen vanaf €4 tot … We toasten eveneens op het nieuwe jaar, uiteraard met de bijhorende hapjes en dranken.

Zondag 21 januari 2018 vanaf 10u tot 12u30: ruilvergadering en lezing met PowerPoint projectie over: ‘hoe maak ik zelf mijn bladen’ door Peter Slabbaert.

Zondag 4 februari 2018 vanaf 10u tot 12u30: ruilvergadering met thematische tentoonstelling over de Oostenrijkse kunstenaar en architect ‘Friedensreich Hundertwasser’ door Pierre Ost.

Vrijdag 23 februari 2018 vanaf 20u tot 22u: ruilvergadering met snelveiling. Breng loten binnen vanaf €1!

SNELVEILING €1 €2 €3

IK VERZAMEL

Daarna kwam de pubertijd en verdween de interesse. Ik hield ik me liever bezig met de vriendin, vrienden en voetbal in de plaatselijke sporthal VHVD te Zele. Tot zo een vijf jaar geleden mijn ouders mijn postzegelalbum terugvonden en ze me dit overhandigden, en het terug begon te kriebelen. Ik startte mijn zoektocht opnieuw naar verzamelmateriaal en met wat hulp van vrienden en familie kon ik terug wat postzegels bemachtigen. Maar ik zat met vragen. Verzamel ik op een correcte manier, ben ik wel goed bezig, geef ik niet te veel geld uit? Met dit vragenlijstje trok ik naar mensen met dezelfde hobby en passie en die vond ik die bij de ‘Zeelse Postzegelkring’. Daar ging er een nieuwe wereld voor mij open. Ik kreeg meer informatie zoals het gebruik van specifieke benodigdheden om je zegels in op te bergen. bv: de DAVO albums, de verschillende soorten afstempelingen, veilingen die de club organiseert, enz... Trouwens de echte reden dat ik verzamel is omdat filatelie gepaard gaat met geschiedenis. Tegenwoordig gebeurt alles digitaal, ik hoop van harte dat met de tijd de postzegels niet zullen verdwijnen. Nu verzamel ik vooral Belgische zegels, met name de oudste zegels van 1849-1950; vooral de zegels van onze koningen Leopold I en II en Albert I genieten de meeste interesse. Maar ook de Spoorwegzegels en Perfin’s hou ik apart. Ik bezit tevens een boekje voor zegels met een mooie duidelijke stempel. Zo kan ik ook eens proberen om deel te nemen aan de jaarlijkse stempelwedstrijd van onze club.

Ik vond terug een kandidaat die iets wou vertellen over zijn hobby. Dit keer iemand die nog niet zo lang lid is van een postzegelclub maar toch gebeten is door de verzamelmicrobe en in termen van leeftijd nog vrij jong is. Ik laat hem graag aan het woord.

Hallo, ik ben Cliff Helderweirdt en ben 35 jaar. Sinds twee jaar ben ik lid van de Zeelse Postzegelkring. Ik ben opgegroeid in Zele maar woon nu in Lokeren. De eerste keer dat ik in aanraking kwam met postzegels was door mijn grootvader. Hij gaf me mijn eerste verzamelalbum, met enkele zegels daarin. Als jongen van 10 jaar vond ik het leuk de zegels volgens thema en waarde te ordenen. Vroeger kon je zo een pakketje zegels kopen in een boekenwinkel op de Zandberg in Zele en daar ging mijn zakgeld dan ook naartoe. Geen benul van waarde en of van welk land het was, gewoon sorteren was mijn bezigheid.

Niet enkel België geniet mijn voorkeur; want mijn verzameling omvat ook de oudere zegels van Frankrijk, Duitsland, Engeland, Nederland en Spanje. Belgisch-Congo en postfrisse zegels van Afrika neem ik er graag bij.

Als beginnend verzamelaar heb ik wel iets in mijn verzameling waar ik trots op ben, namelijk het blokje van het Internationaal VN jaar van de chemie 2011, want blijkt dat niet elke verzamelaar dit heeft (zie onderstaande afbeelding). Ik had het zelf dubbel en besloot het te verkopen via 2dehands. De persoon die het kocht, liet mij weten dat dit item moeilijk te vinden was.

Bedankt Cliff voor je engagement en de leuke babbel. Lang leve de filatelie!

Peter Slabbaert

BEROEMDE FILATELIST

Franklin Delano Roosevelt, de 32e president van de Verenigde Staten van Amerika, zetelde vanaf 1933 tot aan zijn dood in 1945 in het Witte Huis. Naast George Washington en Abraham Lincoln wordt hij door het Amerikaanse volk gezien als één van de drie grootste Amerikaanse presidenten. Roosevelt is de enige president van de Verenigde Staten die vier keer gekozen is; een record dat niet meer verbeterd kan worden omdat sedert Amendment XXII uit 1947 de president maar eenmaal herkozen kan worden.

Roosevelt begon op de leeftijd van acht jaar met het verzamelen van postzegels. Hij vroeg familieleden om hem brieven te sturen om zo postzegels uit de hele wereld te kunnen ontvangen. Hij zou enorm fanatiek zijn geweest in het verzamelen van postzegels en tegen de tijd dat hij werd verkozen tot president zou hij een verzameling gehad hebben waarbij zo ongeveer elk land ter wereld in zijn collectie werd vertegenwoordigd.

Bron: Postzegelblog Peter Slabbaert

↑ De president met vergrootglas en albums met postzegels.

→ Hiernaast: George W. Linn, uitgever van een wekelijks filatelistisch tijdschrift, maakte postzegelzakjes die postzegelverzamelaars moesten stimuleren om op een medefilatelist te stemmen.

Er wordt gezegd dat Roosevelt 1,2 miljoen postzegels in zijn bezit had en wanneer hij op reis ging, nam hij altijd een deel van zijn verzameling mee in een houten kist. Hij omschreef zijn hobby ooit als volgt: “Postzegels verzamelen verdrijft de verveling, vergroot onze visie, verruimt onze kennis, maakt ons betere burgers in talloze manieren, en verrijkt ons leven”.

OOSTENRIJK HEEFT WEER EEN ORIGINELE POSTZEGEL

Naar aanleiding van de 20ste verjaardag van het bestaan van de Oostenrijkse federale bossen biedt de Post een bijzondere zeldzaamheid voor postzegelverzamelaars aan: een postzegel in de vorm van een eik, gemaakt van echt eikenhout.

Bovenstaande postzegel is vervaardigd uit dun fineerhout van eik. Daarvoor werd één boomstam gebruikt die uit het

Wienerwald afkomstig is. De eik was ongeveer 210 jaar oud, 30 meter hoog en had een diameter van 75 cm. Hij

werd speciaal voor de productie van de postzegel gekapt. Alle andere stappen in het productieproces van de eerste

houten postzegel werd uitgevoerd door Oostenrijkse bedrijven. De postzegel werd uitgebrand door een bedrijf

gevestigd in Wenen, in samenwerking met partnerbedrijven. Ze zijn gespecialiseerd in de uitvoering van

ongebruikelijke ideeën en hanteren de nieuwste lasertechnieken. De productie van de postzegel was een technische

uitdaging. Hout is een levend materiaal dat nog werkt en verandert afhankelijk van de luchtvochtigheid. De korte

droogtijd bracht het risico op scheuren en vervorming met zich mee, en door de natuurlijke houtnerf is het fineer

niet helemaal plat, wat het bedrukken van het totale oppervlak moeilijk maakt. Door middel van een laser werd de

vorm uit het fineer geponst. Hiervoor werd een speciale werkwijze ontwikkeld om een mooie en zuivere snijkant te

bereiken. Elke houten postzegel is een uniek stuk in de vorm van een eik. De postzegel verscheen op 28 juli 2017 en

heeft een waarde van €6.90.

Eiken zijn redelijk goed te herkennen door hun karakteristieke gelobde bladeren en hun vruchten. In Oostenrijk is vooral de wintereik inheems. In de oostelijke delen van het land zijn eiken wijdverspreid en spelen een belangrijke economische rol. Ze worden maximaal 40 meter hoog en kunnen 1000 jaar oud worden. Eik is één van de waardevolste inheemse houtsoorten. Het hout wordt gebruikt voor parket, deuren, vensters, trappen en meubels.

Eik is van bijzonder belang voor de productie van houten

vaten voor hoogwaardige wijn. Eikels, de vruchten van de

eik, bevatten veel zetmeel en zijn een belangrijke

voedselbron voor wilde dieren. De eikenschors wordt

gebruikt in de geneeskunde. De eik heeft een hard,

gelijkmatig gegroeid en dik hout, eigenschappen die ideaal

zijn voor fineer, omdat het hout niet zo gemakkelijk breekt.

De hoge weerstand, de goede verwerkbaarheid, de

uniforme textuur en kleur maken het eikenhout populair en

trendy in de meubelproductie.

De Oostenrijkse Post is qua originaliteit in de filatelie grensverleggend en vernieuwend; m.a.w. ze zijn zeer inovatief in het zoeken naar speciale uitgiften. Dat zie je in bijgevoegde afbeeldingen. Zo werd reeds een zegel ontworpen met Swarovski parels, een postzegel uit glas, een zegel uit stof en zelfs de gekende lederhose is een fraai en kunstig exemplaar →.

Bron: Post Oostenrijk

DE ZEELSE POSTZEGELKRING ALTIJD GEZELLIG!

Foto’s: Annie De Paepe

NIEUWE LEDEN

Van harte welkom bij de Zeelse Postzegelkring: Bea De Beule, Louis Rottiers en Marc De Schepper. Veel verzamelplezier!

NATIONALE POSTZEGELBEURS TE LOKEREN

Op zondag 25 februari 2018 is er de 36e beurs georganiseerd door de Lokerse Postzegelkring. Deze beurs gaat door in het Parochiaal Centrum ‘Sint Anna’ Veerstraat 10, 9160 Lokeren. Open vanaf 9u tot 16u. Er zijn twee zalen. Gratis parking en toegang. Cafetaria met broodjes en dranken. Info: 09/348.86.07.

GETANDE MEDAILLONS

Reeks 13 – 16

Deze zegels verschenen op 31 maart 1863. Zij kregen een lijntanding 12½ zowel horizontaal als verticaal. Dit procedé was zeer traag en veroorzaakte talrijke onregelmatigheden: te korte, te brede of te smalle zegels. De vier hoektanden zijn meestal verschillend. De centrage laat ook dikwijls te wensen over. De marge tussen de panelen is keurig meegetand.

Reeks 13A – 16A Deze zegels verschenen op 6 augustus 1863 en kregen de meest onwaarschijnlijke kamtanding. De horizontale tanding (korte zijde van de kam) blijft wel overal gelijk op 12½ maar de naalden voor de verticale tanding waren op bepaalde delen ofwel te dicht ofwel te ver uit elkaar, wat tandingen veroorzaakte van ongeveer 13½ (6x) - 13¼ (8x) - 13 (4x) - 12¾ (1x) - 12½ (1x). De ontbrekende tand in de marge bewijst dat de kam uit twee delen bestond. (zie voorbeeld hieronder)

Reeksen 13 – 16 13A – 16A 13B – 16B

15 vier Verschillende

hoeken

13 te breed 13 i.p.v.

12 tanden

15 te lang 16 i.p.v.

14 tanden

Kromming in de

tanding rugzijde

→

15A/12½ rij 20

14A/12¾ rij 19

15/13 rij 18

14A/13¼ Marge half getand

Rij 10

16A/13¼ rij 13

16A/13½ rij 2

In de lijnperforatie krijgt de zegel onregelmatige hoeken.

Voorbeeld lijnperforatie ↓

De verticale tanding vertoont dikwijls krommingen die beter te zien zijn in paren en in blokken. De hoektanden zijn verticaal steeds twee aan twee gelijkvormig en, meestal aan de linker kant veel breder. Werden de vellen van rechts naar links getand, dan gebeurt dit aan de rechterkant, wat toch maar sporadisch voorviel.

Het enige pijnpunt is dat men het verschil dient te kennen tussen de lijntanding 12½ van maart en de kamtanding 12½ x 12½ van augustus. Aangezien deze zegels in gebruik bleven tot 01.07.1866, dragen de gestempelde zegels een lijnstempel tot 14.04.1864 en achteraf komen de puntstempels, behalve voor de 1c groen die steeds een ronde datumstempel krijgt. Wordt vervolgd! Raymond Parent

Bij deze reeks kan de verzamelaar zich beperken tot de tanding 12½ x 13¼ of 12½ x 13½ ofwel uitbreiden tot alle vijf verschillende. Gemengde reeksen zijn wel af te raden.

15A brede tand rechts en links

← Twee panelen van 15 x 20 onder elkaar

geplaatst en gescheiden door een horizontale

marge van 6 mm.

In de kamperforatie zijn de hoeken wel regelmatig.

↓ Voorbeeld kamperforatie

EEN BELGISCHE POSTZEGEL IN DE SPOTLIGHT

HET PERRON VAN LUIK (nr.164) IN DE O.C.B.

Peter Slabbaert

Bron: Raymond Parent

Het perron van Luik is het symbool van een eigen rechtsmacht en van de vrijheden verleend aan de stad tijdens de middeleeuwen. Het is herhaaldelijk opgeknapt en heropgericht. Het vertoont elementen met opvallende verschillen in stijl en uit zeer uiteenlopende tijden. Het trapvormige voetstuk en de zuil zijn waarschijnlijk van Germaanse oorsprong. Het ringvormig lijstwerk, op halve hoogte, herinnert aan een herstelling met bronzen ring nadat de zuil in twee brak door een onweer in 1443. De leeuwen herinneren aan het leenstelsel. De Drie Gratiën die de dennenkegel dragen zijn van de 17e eeuw. De dennenkegel zelf getuigt van een Gallo-Romeinse overlevering en het kruis werd er later opgeplaatst ten teken van opname in de Christelijke beschaving. De monumentale fontein, die het perron zelf ondersteunt, is in 1696 bijgevoegd door beeldhouwer Del Cour (°1627-1707). Zij heeft een utilitaire functie. Zij staat immers rechtover het stadhuis op het plein waar de bloemenmarkt nog gehouden wordt.

Het bekendste perron in Wallonië is ongetwijfeld dat van Luik maar er zijn er nog te vinden op diverse Waalse plaatsen o.a. in Wezet, Verviers, Theux en Stavelot. De eigenlijke betekenis van perroen (perron in het Frans) verwijst naar een hardstenen zuil met daarop een rijksappel in de vorm van een pijnappel met een kruis.

← Hiernaast ‘het perron’ anno 2017 en hieronder ↓ ’het perron’ rechtover het stadhuis van Luik.

POSTZEGELS VAN TRIËST

Onder geallieerd bestuur zone A: opdruk op Italiaanse postzegels: A.M.G.-F.T.T. of AMG-FTT (= Allied Military Government - Free territory of Triëst, dit is Geallieerd militair Bestuur - Vrije gebied van Triëst) periode 1947-1954.

Onder bestuur van Joegoslavië zone B: STT VUJA, VUJA-STT, STT VUJNA periode 1948-1954.

Geschiedenis: Na de Eerste Wereldoorlog mocht Italië de stad Triëst inlijven, omdat Italië in de Eerste Wereldoorlog had meegevochten met de geallieerden. In de Tweede Wereldoorlog vocht Italië aan de zijde van de Duitsers. Op 1 mei 1945 veroverden Joegoslavische en Sloveense eenheden de stad Triëst, terwijl de volgende dag ook troepen uit Nieuw-Zeeland arriveerden. De Duitse eenheden gaven zich toen over aan de Nieuw-Zeelanders. Dit zorgde voor spanningen tussen Joegoslavië (gesteund door de Sovjet-Unie) en de geallieerden om wie het gebied zou mogen besturen. Men maakte uiteindelijk een compromis. Op 7 februari 1947 werd een vredesakkoord getekend met Italië. In dit verdrag werd de oprichting van de Vrije Zone Triëst vastgelegd. Het gebied werd verdeeld in twee zones: zone A en zone B.

Triëst is een stad in Italië, ten oosten van Venetië, aan de grens met Slovenië. Ze telt 210.000 inwoners en is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Triëst en van de regio Friuli-Venezia Giulia.

Tot 1919 behoorde Triëst tot Oostenrijk, tot de stad in 1919 door Italië werd bezet. In 1947 werd bij het Vredesverdrag van Parijs bepaald dat Triëst weer een vrijhaven (neutraal gebied) zou worden. Het westelijke deel werd bestuurd door een geallieerd bestuur, het overige gebied door Joegoslavië. Het staatje ligt op de grens van Italië en ex-Joegoslavië (nu Slovenië). In 1954 verdeelden deze beide staten het gebied. Men gebruikt er nu de postzegels van het land, waar men thans bij hoort.

Triëst zone A en zone B:

Zone A was kleiner dan zone B maar bevatte wel de stad Triëst en had meer inwoners. Zone A werd bestuurd door Amerikaanse en Britse strijdkrachten, zone B door het Joegoslavische leger. Hierdoor functioneerde de Vrije Zone Triëst nooit als een echte onafhankelijke staat. Toch werd de formele status van het land gerespecteerd en werd er een eigen munteenheid ingesteld. In 1954 werd het bestuur over zone A overgedragen aan Italië, terwijl zone B bij Joegoslavië werd gevoegd. In 1977 werd de Vrije Zone formeel opgeheven en het gebied definitief gedeeld tussen Joegoslavië en Italië.

TRIËST ANNO 2017, EEN BIJZONDER MOOIE STAD, MET EEN HISTORISCH VERLEDEN.

En zo zie je maar dat aan het einde van de Tweede Wereldoorlog er niet alleen een splitsing kwam in Oost- en West-Duitsland, in Oost- en West-Berlijn, maar ook in een Triëst Zone A en Triëst Zone B. Bron: Postzegelblog, Wikipedia en Filahome Peter Slabbaert

DE ZEELSE POSTZEGELKRING ORGANISEERT HAAR:

WIJ BIEDEN: EEN LEUKE ONTSPANNENDE AVOND,

VOOR IEDEREEN DIE VAN POSTZEGELS HOUDT 40 LEERRIJKE VRAGEN OVER FILATELIE

DEELNAME IS GRATIS!

IEDERE DEELNEMER ONTVANGT EEN MOOIE PRIJS!

OP VRIJDAG

23 MAART 2018

Start om 20.00 tot 22.00 uur

AGRA-ZAAL, PAROCHIAAL CENTRUM H.HARTPLEIN 12, 9240 ZELE

ACHTSTE FILATELISTISCHE QUIZ