PowerPoint-presentatie

Behind her Back

Proloog

Met rood behuilde, samengeknepen ogen staart ze voor zich uit.
De hemel kleurt rood van de ondergaande zon, en zorgt ervoor dat het water fascinerend mooi schittert in het late avondlicht.
Haar voeten, die zojuist uit haar teenslippers zijn gegleden, boren zich in het zand.

Een vertrouwd gevoel, bedenkt ze zich terwijl een golf over haar in het zand geboorde voeten spoelt.
Luid haalt ze haar neus op, en wrijft een traan vluchtig weg.
Ze haat huilen.
Niet omdat het wordt voortgebracht uit een vervelende ervaring, of een rot gevoel, maar omdat ze weet dat het voor de zwakken is.

Het is dan ook niet gek dat ze nooit huilt, ze kan er gewoon niet tegen.
Dat maakt het er echter wel des te erger op dat de tranen nu al de hele avond blijven stromen.
Grote zoute druppels water die van haar ooghoek over haar wang omlaag richting haar mond glijden.

Opnieuw richt ze haar aandacht op de zee, die desondanks alle gebeurtenissen van de afgelopen tijd toch kalm en gracieus blijft.
Altijd al had ze haar rust kunnen vinden aan het strand, aan dt strand.
Hier was ze geboren, opgegroeid, hier hoorde ze gewoon thuis.
Een raar hikgeluid ontsnapt uit haar mond, en nogmaals haalt ze haar neus op.

Een nieuwe traan vindt zijn weg naar buiten, en ze voelt hoe hij omlaag glijd.
Aandachtig kijkt ze hoe hij van haar kin drupt, en zich samenvoegt met het zeewater.
Ze maakt haar linkervoet los uit het zand, en tilt hem lichtjes maar snel op, waardoor er waterdruppels omhoog spatten.

Onwillekeurig lacht ze.
Ze had hier ook nooit moeten terugkomen, het was gewoon allemaal haar eigen schuld geweest.
Ze schudt met haar hoofd, en haalt diep adem.
De zon is bijna onder, en een laatste gouden randje verdwijnt achter de zee waar ze zoveel van houdt.

Ze slaat haar armen beschermend om zich heen, al weet ze niet waar tegen.
Toch geeft het haar een behaaglijk gevoel, en genietend knijpt ze haar ogen dicht.
Langzaam haalt ze adem door haar neus, en laat het er uit haar mond weer uit komen.
Een glimlach vormt zich om haar lippen, alle gedachten van de laatste tijd verbannend.

Opeens klinkt achter haar een onmiskenbare klik, en abrupt opent ze haar ogen.
Ze hoort een jagend gehijg, maar ook een zachtjes kermende vrouw.
Ze draait zich om, en staat oog in oog met een man die trillend een revolver op haar gericht houdt.

Zijn linkerhand klemt zich om de pols van een beeldschone vrouw, die een aantal littekens heeft, en waar blijkbaar het gekerm vandaan komt.
Ze opent haar mond om iets te zeggen, maar eigenlijk weet ze niet wat.
Ongemerkt hebben zich nog meer tranen gevormd, die nu in haar open mond lopen.

Kate.. Angstig kijkt de vrouw haar aan, en het zachte stemgeluid dat zojuist haar naam heeft gesproken, klinkt trillerig en zwak.
Ongelovig schudt ze haar hoofd, en blijft met betraande ogen naar de man tegenover haar staren.
De man van wie ze hield.

Hoe kom je aan dat pistool? Haar stem klinkt een stuk minder stoer dan ze zich ingebeeld had, en ze weet dat de vraag nergens op slaat, aangezien ze op het punt staat gedood te worden.
Wat maakt het uit? Het antwoord klinkt nors, ze had niet verwacht dat hij zo tegen haar kon spreken.

Ze laat haar blik weer naar de vrouw glijden, die nog maar zwak op haar twee benen staat.
Waarom heb je haar meegenomen? Ze balt haar handen tot vuisten, maar ze weet dat ze geen indruk op hem maakt.
Hij lacht, maar het is niet zijn gewoonlijke lieve, vertrouwde lach.
Angstaanjagend, zo kan je het het beste noemen.
Hoewel ze niet weet of dat wel zo gek is, gezien het pistool dat nog steeds op haar gericht is.

Het gelach stopt, en even denkt ze dat dit het moment is dat hij zal schieten, dat dit haar einde is.
Maar met een snelle beweging heeft hij de vrouw bij haar haren vast, en drukt het revolver tegen haar slaap.
Ze gilt, ze kan het niet helpen.
Ook de vrouw gilt het uit, en met stromende tranen smeekt ze om genade.

Ze ziet hoe hij het pistool dichter tegen haar hoofd aandrukt, en dat de vrouw angstig haar ogen sluit.
Ze wil naar hem schreeuwen, zijn arm wegtrekken, ze wil dat dit allemaal voorbij is.
En toch staat ze aan de grond genageld, met woorden in haar hoofd die de buitenwereld niet bereiken.

Hij kijkt naar haar, en met haar rood behuilde ogen kijkt ze terug.
Ze probeert hem duidelijk te maken dat dit niet de oplossing is, maar voor ze haar mond maar kan openen, heeft hij zijn ogen van haar afgewend, en kijkt naar de vrouw naast hem.
Een blik van haat, een hartverscheurende gil, en een harde knal volgen.

Ze kan niet anders dan met open mond toekijken, de vrouw, met haar ravenzwarte haar, en prachtige groene ogen, ligt bloedend voor haar op het witte zand van het strand.
Ze wil huilen, hem aanvliegen, maar iets weerhoudt haar ervan dat te doen.
Ze weet niet waarom, het is alsof haar opgedragen is niet te bewegen, en ze zich daar aan houdt.

Pas nu ze haar ogen van het bloedende lijk van de vrouw kan afwenden, merkt ze pas dat het revolver weer op haar gericht is, en dat hij emotieloos naar haar staart, alsof ze niks voor hem betekent.
Huilend schud ze haar hoofd, en opeens verandert de blik in zijn ogen.
Ze schrikt er van, ook al is zijn blik nu opeens liefdevol, en vol verdriet om wat hij zo net heeft gedaan.

Waarom? Het klinkt gesmoord, en snel veegt ze het snot dat uit haar neus druipt af met haar hand.
Ik.. Ze stond.. Hij komt niet uit zijn woorden, en dat irriteert haar.
Ze had er niks mee te maken, ze hoefde niet dood. Kwaad werpt ze hem die woorden toe, en haar verzet lijkt hem pijn te doen.

Trillend haalt hij de trekker weer over, waardoor de zachte, maar bedreigende klik weer te horen is.
Ze stond tussen ons in. Hoewel het donker is, kan ze aan zijn stem horen dat hij nu ook huilt.
Snap het dan, Trillerig haalt ze adem, haar blik niet afwennend van het revolver.
er is geen wij. De tranen lijken zich twee keer zo snel te vermenigvuldigen, en ze heeft het gevoel dat ze in n avond alle tranen van een heel leven heeft opgebruikt.

Ze ziet hem dichterbij komen, en ze voelt hoe al haar spieren samentrekken.
Vlak voor haar blijft hij staan, en ze voelt zijn hijgerige adem op haar gezicht.
'Stop hier mee, nu het nog kan. Met moeite kijkt ze in zijn ogen, die glinsteren in het donker.
Het is al te laat.. Hij schudt zijn hoofd bijna onmerkbaar, en zet dan weer een stap achteruit.

Hij kijkt achterom, naar het lijk van de vrouw dat het omringende zand rood heeft gekleurd van het bloed.
Ze ziet iets van schuld in zijn blik, en voorzichtig schuifelt ze wat dichterbij.
Meteen kijkt hij haar schichtig aan, en richt het revolver weer op haar borst.
Leg het geweer weg. Ze houdt haar handen trillend omhoog, maar de gebiedende woorden klinken sterk en overtuigend.

Hij schudt weer zijn hoofd, en ze kijkt hoe het zand onder hem donkerder kleurt van zijn tranen die er op vallen.
Vanaf dan lijkt alles in slomotion te gaan, en ziet ze hoe zijn vinger langzaam van de trekker afschuift, en er een oorverdovende knal klinkt.
Haar handen lijken naar beneden te vallen, en langzaam zakt ze door haar knien in het zand...

Klik om de modelstijlen te bewerken

Tweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

1-7-2011

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de ondertitelstijl van het model te bewerken

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de stijl te bewerken

Klik om de ondertitelstijl van het model te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

1-7-2011

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerken

Klik om de modelstijlen te bewerken

1-7-2011

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerken

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik op het pictogram als u een afbeelding wilt toevoegen

Klik om de modelstijlen te bewerken

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de stijl te bewerken

Klik om de modelstijlen te bewerken

Tweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

1-7-2011

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

Klik om de modelstijlen te bewerken

Tweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau

1-7-2011

Klik om de stijl te bewerken

1-7-2011

Klik om de modelstijlen te bewerkenTweede niveau

Derde niveau

Vierde niveau

Vijfde niveau