bas.broeders . branded . magazine

Extra!

column over

De wereld Draait

d

oor

Bredade intense liefde voor destad van herkomst

Voetbal =“Ik maak mijntegenstander kapot”

Sex, drugs,Rock ‘n roll

Bijzaak of must?

Whatto

expect...Welkom

bij

BAS.

Music

Mijnultieme

trip Extra! column over De wereld Draait door

deintenseliefde

Voetbal=

Welkom bij BAS.Als u dit leest, heeft u gelukkig de moeite al genomen om mijn magazine open te slaan. De cover heeft u genoeg geboeid om ook daadwerkelijk te gaan lezen! Wat een heer-lijk compliment voor het werk dat ik erin heb gestoken. Het zou van mij niet netjes zijn om mezelf, voordat u van alles over mij gaat lezen, eerst even kort voor te stellen...

Mijn naam is Bas Broeders, geboren op 26 oktober 1990 en woon in Breda.

Mijn 2 grootste hobby’s zijn voetbal en muziek. Ik ben in eerste instantie een enorme voetbalgek maar daarnaast ook drummer in verschillende bands en enorm muziekliefhebber. Ik begon met drumlessen op mijn 9e jaar en ben daar mee gestopt toen ik 15 was. Vanaf toen ben ik in ver-schillende bands gaan spelen om daardoor veel ervaring op te doen. Ik drum nog steeds. Verder in het magazine vindt u een artikel over mijn ‘rock ‘n roll’ leven...

Voetballen doe ik 3 keer in de week bij The Gunners in Breda. Hier voetbal ik al heel mijn leven. Een unieke en hechte club waar ik altijd een bijzonder gevoel bij zal hebben. We spelen 2e klasse zaterdag dus het is ook nog redelijk hoogstaand voetbal. Ik ga altijd met veel plezier naar deze club. Lek-ker voetballen en een paar biertjes drinken met m’n maten.

Dit magazine heb ik met heel veel plezier in elkaar gezet. Ik hoop dat het ook op u overkomt. Dit magazine is de samenvatting voor mijn bevindingen van het 1e jaar hier op CO-IEMES op Fontys. Mijn avontuur in de EME-branche begint nu pas echt...

Veel leesplezier!

Bas Broeders.

tel. 0641044235e-mail: basje_68@hotmail.com

MUSIC

Sex, drugs, rock ´n rollbijzaak of must?Het was 2005, Markenhage College te Breda. Ik zat in het tweede jaar van mijn middelbare schooltijd en was een doorsnee scholier. Elke dag werd gecon-troleerd door die vervloekte schoolbel, nog niet precies wetend wie je bent, je nog niet kunnen onderscheiden van de rest van de kudde. Oke, er waren natuurli-jk de wonderkindjes in wiskunde en economie maar daar wilde ik alles behalve bij horen, die verafschuwde ik.

Op een doodnormale doordeweekse dag reed ik op mijn gammele fietsje met mijn schooltas de grote van een koelkast op mijn rug naar school. Ik liep door de gangen opweg naar de eerste les van de dag. Voor ik het wist, stond ik minuten lang te staren naar een van de lokalen. Er liepen mensen in en uit, het lokaal werd compleet verbouwd. Terwijl iedereen braaf naar de lessen wiskunde en economie ging, werd mijn aandacht compleet gevangen door de grote drumstel-len en andere instrumenten die het lokaal in werden gedragen. Naast het lokaal hing een poster: RockBlock, naschoolse les in echte rock ‘’n roll!Ik was compleet door het dolle heen en voor ik naar de les ging, heb ik me nog ingeschreven.De decaan van de school, Rudy Schipperen, bassist en een echte doorgewin-terde ‘rocker’, heeft zich enorm ingezet om iets anders te doen dan de doorsnee muzieklessen en wilden zijn leerlingen echte rock ‘n roll leren. Dit gebeurde na schooltijd. Ik heb me direct ingeschreven voor de drumlessen omdat dat me enorm gaaf leek. Eindelijk een mooie kans voor mij om mezelf echt te onderscheiden van de rest.

Vanaf toen ging alles in een sneltreinvaart. Tijdens de lessen werd er muziek van de Stones, The Commitments, Lenny Kravitz en vele andere legendes inges-tampt. We speelde na schooltijd nog uren door met zelf samengestelde bandjes en sindsdien is de liefde voor rock ‘n roll nooit meer weg gegaan.

Toen ik klaar was met mijn middelbare school en al 2 jaar RockBlock erop had zitten, ben ik zelf aan de slag gegaan met meerdere bandjes. Om mezelf goed te kunnen leren kennen, heb ik allerlei verschillende stijlen gespeeld. Rock ‘n roll, reggae, pop, hip-hop en heb zelfs een tijdje in een rock ‘n lol-band gezeten wat enorm gaaf was.

Nu ligt het drummen even op een laag pitje vanwege mijn drukke HBO-opleiding maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, mijn handen jeuken nog iedere dag. Elk moment dat ik niet met mensen in gesprek ben en even een moment voor mezelf heb, ookal is het maar 5 minuutjes, gaat de koptelefoon op met radio 3FM en ga ik helemaal op in de muziek. Ik durf met zekerheid te zeggen dat mijn liefde en passie voor muziek uniek is.

Dus laten we alles eens op een rijtje zetten:

Sex: altijd een MUSTDrugs: BijzaakRock ‘n roll: Een absolute, moddervette MUST

Mijn ultieme EME tripIk betrapt mezelf er regelmatig op dat ik helemaal opga in iets, dat alles in mijn omgeving verdwijnt en ik in een soort van roes zit. Bijvoorbeeld toen Moke optrad op Breda Barst. De dromerige klanken, de geweldige setting van het Bredase park maar ook de hypnotiserende lichtshow zorgde er-voor dat ik alles om mij heen vergat en volledig opging in de show, gewel-dig was dat!Ik kan niet helemaal precies beschrijven wat er dan gebeurd. Ik denk dat ik mezelf gewoon een gelukkig mens mag noemen dat ik zo kan genieten van dat soort dingen. Maar niet alleen grote shows zoals die van Moke in Breda zorgen ervoor dat ik weg droom. Ik kijk bijvoorbeeld heel veel terug van Pinkpop op mijn ipad en nu ben ik me toch een bandje tegen gekomen zeg poeh...‘Babylon Circus’, een Franse band die muziek maakt als Reggae, ska, rock, gemixt met de prachtige stijl van Franse chansons. Ik keek het terug en heb wel 85 keer kippenvel gekregen denk ik. Kun je nagaan dat ik nog niet eens in het publiek heb gestaan.

Ik kijk bijvoorbeeld ook wel eens naar BNN en dan zie ik die presentatoren van bijvoorbeeld ‘Spuiten en Slikken’ vanalles in hun systeem stoppen waardoor ze zouden moeten gaan ‘trippen’. Dan verbaast het me dat ze het zo ver moeten zoeken. Ga eens naar een goed concert, sluit je ogen als je een goed liedje op je Iphone aan hebt staan, ga achter een drumstel zitten en leef je uit, allemaal voorbeelden van hoe het ook kan zonder al die rotzooi.Mijn grootste EME-trip is en blijft muziek. Als ik later werk heb gevonden waar ik elke dag te maken krijg met muziek, ben ik de meest gelukkige man op aarde. Bijvoorbeeld werken voor 3FM Serious Talent, heerlijk! Heel Nederland afgaan op zoek naar jong muzikaal talent en deze vervol-gens op de kaart zetten. Tot die tijd kan ik alleen nog maar ’trippen’ van het idee.

Mijn ultieme EME trip

De Wereld dweilt DoorrrrrrrLaat ik allereerst zeggen dat ik ook zo’n typetje ben dat echt zorgt dat ik elke avond om 19:40 uur klaarzit met nederland 3 voor m’n snuffert. Ik vind ‘De Wereld Draait Door’ een goed actualiteitenprogramma waarin boeiende, leuke dingen gebeuren en worden besproken, u ook toch?Een gezellig sfeertje in de studio die ze knap overdragen naar je eigen kille huiskamer, elke keer weer een goed-lachs publiek, ‘Jakhalzen’ die schijt hebben aan alles en een beetje BNN naar de VARA brengen. Als je geluk hebt, zit Jan Mulder er als tafelheer aan tafel maar met wat minder geluk hoor je de gehele uitzending die snerpende lach van Marc-Marie Huijbregts of de wannabe-boeiende uitspraken van Claudia de Breij.

Dames en heren, zoals u misschien zelf wel merkt, zit er in de bovengenoemde voorbeelden wat sarcasme. Maar waar ik me na 3 jaar trouw kijken nu onder-hand het meeste aan erger, is het ein-deloze geslijm van Mathijs ‘Don’ van Nieuwkerk.

Bij aankondiging van wie dan ook gaan er eerst 25 complimenten aan vooraf, het liefst zit ‘onze Don’ tijdens het in-terview met zijn gezicht en handen zo dicht mogelijk bij de gast, bij hoge uit-zondering is er een puntje van kritiek of een kritische vraag maar als hij merkt dat dat tot ontzetting lijdt, klapt hij er gewoon een corrigerende, boterzacht compliment overheen. Wanneer is het nou eens gedaan met het brave imago Mathijs? Neem een voorbeeld aan Jan Mulder of ga eens praten met hem over het woord ‘kritisch‘.Jan Mulder, die zouden ze een eigen talkshow moeten geven.

Ach... wie hou ik voor de gek, morgen zit ik weer om 19:40 uur voor de buis. Maar dan wel met een dweil aan mijn zijde Mathijs.

Bas Broedersstudent/muzikant/levensgenieter

BredaDe intense liefde

Ken je dat gevoel van het stap-pen in een warm bad na een lange dag werken, van bijvoor-beeld plaats nemen op je eigen toilet of het liggen in je eigen bed na een lange vakantie? Het zelfde gevoel als thuiskomen in de stad die je zo liefhebt. Ik stu-deer in Tilburg en zelfs na een korte dag colleges begint mijn hart sneller te kloppen als de trein in Breda aan komt rijden. Vanuit de verte de indrukwek-kende, mooie en grote kerk van Breda op je af zien komen, telk-

ens weer een heerlijk gevoel.

Breda, de stad die alleen maar groeit. Breda Jazz, Harley-dag, Breda Barst, stuk voor stuk voor stuk grote evenementen die jaarlijks duizenden tot tien-duizenden bezoekers trekt. Bre-da leeft. En daarom hou ik zo ontzettend van mijn stad. Ik als geboren Bredanaar struin met evenementen als deze dagen-lang door de stad. Genieten en helemaal in de stad opgaan, dat

gebeurd dan vanzelf.

Breda, de stad waar ik mijn troost vind, waar ik lekker door kan zakken met mijn vrienden. Elke dag is er in de vele kroegjes en discotheken wel wat te doen. De Havenmarkt bruist, de Grote markt straalt gezelligheid uit. Een geweldige stad om jezelf te

laten gaan.

Ik hou van Breda. De stad waar ik geboren ben heeft van het be-gin af aan mijn hart gestolen Ik ga nog jarenlang genieten van deze stad, ik word oud in deze

stad.

Voetbal =Deze keer bij ‘Voetbal =’ een exclusief interview met Bas Broeders. De speler van The Gunners uit Breda beschrijft de weg die zijn team heeft afgelegd om kampioen te worden in de 3e klasse. Het ‘geplaagde team’ begon dit seizoen als een raket. Thuis al 3 jaar ongeslagen en vorig jaar als debu-tant in de 3e klasse net naast de titel gegre-pen. Dit jaar was het tijd voor revanche.

“We begonnen dit jaar inderdaad boven ieders verwachting. We hadden in de voor-bereiding al wat oefenduels gespeeld met, voor ons op papier, sterkere tegenstanders. Deze hebben we allemaal helemaal van de mat gespeeld.Je merkte vanaf de eerste week dat de competitie begon al een bijzondere scherpte bij iedere speler. Vorig jaar heb-ben we echt net naast de titel gegrepen en ging tot onze frustratie Klundert er met het kampioenschap vandoor.

De eerste seizoenshelft ging vlekkeloos. We we stonden stijf bovenaan op de rangli-jst en waren ongeslagen. Toen kregen we echter onze eerste echte tegenslag te ver-werken. Een van onze beste spelers, ‘regis-seur’ op het middenveld en goede vriend van mij, Patrick van der Pluijm, kreeg een trap van de aanvoerder van NOAD’76 en brak zijn kuitbeen. De wedstrijden na dit ongeval merkte we een gemis.

7 duels voor het einde van het seizoen konden we kampioen worden. Het enige wat gedaan moest worden, was winnen van de nummer 2 op de ranglijst, MZC’10.

“Ik maak mijn tegenstander kapot“.

Een zwaarbeladen wedstrijd die voor veel vuurwerk zorgde. Ik stond tegen een enorm snel ventje. Ik speel nu sinds mijn 17 jaar in het eerste team van The Gunners en in de loop der jaren heb ik wel een manier gevonden om dit soort spelers uit schakelen. Als de scheidsrechter niet kijkt, even een trap op de hak en een por in de zij. Ik maak mijn te-genstander kapot en zorg dat hij helemaal uit de wedstrijd ligt.Helaas ging deze wedstrijd verloren met 3-1 en moesten we nog wachten op de titel.

2 speelronden voor het einde was het dan eindelijk zo ver. We hadden net gewonnen van het laagste geplaatste team in de competitie en waren ons al helemaal klaar aan het maken voor de wedstrijd van de week erop. Die wedstrijd moest en zal gewonnen worden om kampioen te worden. Toen hoorde we opeens dat nummer 2 MZC’10 verloren had en besefte we dat we nu al kampioen waren. Nou, wat het daarna allemaal gebeurd is, kun je denk ik wel begrijpen.

We hebben een turbulent, spannend maar vooral goed seizoen achter de rug en zijn blij dat we nu even een paar weken vrij zijn. Volgend seizoen een klasse hoger, kom maar op!”

“Ik maak mijn tegenstander kapot“.

17 JULI 2012