Mei 21

De Artis BibliotheekZoals alle afdelingen van de Bijzondere Collecties is ook die bij het Koninklijk Zoölogisch Genoot-schap bijzonder mooi. Helaas alleen toegankelijk voor het selecte clubje studenten dat de oude geschriften uit de bibliotheek nodig heeft. Andere studeerders kunnen echter wel terecht in de ruimten die zijn ingericht als studiezaal.De studiezalen ademen een ietwat onheilspellen-de sfeer. Onderaan de trap bevinden zich stapels van houten lades die thuishoren in de leeggehaal-de kasten die de studiezalen decoreren. Van die zalen zijn er twee, de één wat lichter en strakker en met meer individuele zitplaatsen. In de andere studiezaal kun je aanschuiven aan een enorme tafel waarop bij wijze van spreken de wijnkrin-

gen, achtergebleven na adellijke dinerparty’s, nog zichtbaar zijn. De sfeer is er verder weinig feestelijk: het is er zo stil dat een niesbui voor je studiematen klinkt als een bomaanslag. Hetzelfde geldt voor een knorrende maag. Gelukkig zul je niet op je vingers worden gekeken als je tijdens het studeren even een bammetje verorbert. Wel rustig kauwen, anders krijg je alsnog te maken met het olifant-in-een-porseleinkasteffect.

Wat: grote, oude studiezalen en een leeszaal van de Bijzondere CollectiesWaar: Plantage Middenlaan 45Open: maandag t/m vrijdag van 8:30 tot 17:30 uur

Hoeveel plekken: op de site staat 60, maar met een beetje proppen meerKoffie: vertrouwde UvA-koffieautomaat met chipfunctieWc: beneden

BEOOrDEling:

PJ Harvey symboliseert voor zangeres en gitarist Elle Bandita een van de mooiste dagen van haar leven. ‘Haar muziek neemt me mee naar de zomer waarin ik voor het laatst met mijn ouders mee

moest naar dat huisje op de Veluwe waar we al negen jaar kwamen. Gefrus-treerd reed ik met de mountainbike van mijn pa het bos in. Met PJ Harvey in mijn discman ben ik daar ape-fucking-stoned in de zon gaan zitten. Uiteinde-lijk was dat een van de mooiste dagen van mijn leven.’

Die middag was het de dramatiek in Harveys muziek die de puberende Elle raakte. Tegenwoordig is het vooral de kracht. ‘Haar muziek roept ontzettend veel emotie bij me op en dat inspireert me enorm’.

op slag verliefdOver Harveys persoon weet Elle weinig. ‘Daar gaat het me totaal niet om. Ik schat dat ze ergens in de veertig is. Toevallig weet ik dat ze een relatie met Nick Cave heeft gehad, maar daar houdt het wel zo’n beetje op.’ Het belang-rijkste zijn Harveys muziek en performance, vindt ze. Dat Elle niet geïnte-resseerd is in andermans levens merken we sowieso. ‘Ik heb net een plaat uitgebracht waar ik supertrots op ben en dat is eigenlijk het enige waar ik over wil praten. Jammer dat het dan weer ergens anders over moet gaan.’ We sluiten een compromis door eerst Harvey te bespreken zodat ze daarna alles over haar plaat kan vertellen.

De eerste keer dat de Rotterdamse de muziek van Harvey hoorde is lang gele-den. Elle woonde op dat moment bij de barvrouw van haar stamkroeg, omdat ze voor de zoveelste keer was weggelopen bij haar ouders. ‘Die vrouw was groot fan van al die vrouwelijke singer-songwriters die begin jaren 90 op-kwamen. Ik was op slag verliefd op PJ Harveys stem. De ruigheid raakte me.’

Elle ziet geen overeenkomsten tussen Harvey en zichzelf. ‘Ik zou mijzelf wel met haar willen vergelijken, maar dat durf ik niet. Het is uiteindelijk toch ook het belangrijkst dat je jezelf niet kwijtraakt’. Ook gelooft Elle er heilig in dat je je helden nooit moet ontmoeten. ‘Dat valt enorm tegen, stel ik me zo voor. Wel heb ik haar een aantal keer live gezien, maar daar houd ik het graag bij. Ik zou bijvoorbeeld ook niet met haar willen samenwerken. Dat zou onnatuurlijk zijn. Een samenwerking moet vanzelf ontstaan, dan komt er veel meer uit’.

okselhaarWat Elle het meest bijzonder vindt aan Harvey is dat zij zichzelf met elk album vernieuwt, zowel visueel als muzikaal. ‘Ze doet elke keer wat anders zonder zichzelf daarbij uit het oog te verliezen. Dat is een eigenschap die ik zelf ook graag had willen bezitten.’

Elle vertelt dat Harvey op het podium heel zeker overkomt en nooit conces-sies zou doen aan hoe een vrouw eruit moet zien. Zelf is Elle ook zo: ‘Het feit dat ik mijn okselhaar laat staan, zou niks uit moeten maken. Toch besteedt de pers hier het meeste aandacht aan. Waardoor het weer lijkt alsof ik een of ander feministisch statement wil maken.’ Maar waarom zou ik me moeten verontschuldigen voor iets wat ik niet doe?’ Dat Harvey ook schijt heeft aan conventies merk je volgens Elle aan haar muziek. ‘Ik wordt pas echt geraakt door artiesten als ik voel dat de muziek echt is. Het moet gemaakt zijn uit noodzaak. Dat is goede muziek voor mij.’

Na het interview komen we terug op onze belofte. Nu zien we Elle in haar element: in gezelschap van een biertje en een peuk vertelt ze vol enthousi-asme over haar plaat ‘Caroline’ die sinds 4 april in de winkel ligt.

‘gemaakt uit noodzaak’ Rotterdamse rockchick Elle Bandita (1984) bejubelt de kracht en echtheid van haar voorbeeld PJ Harvey. tekst /// Eva menger en Azra Teijen Beeld /// Daan muller

kunst&literatuur De oDe

Als je de zoete verleiding van de koffiebroodjes in de vitrine hebt weerstaan, zul je op een hoger plan – in dit geval gewoon de trap op – een oase van Xenos-boeddha’s en orchideeën aantreffen. Helemaal zen kun je vanaf je Vitrastoeltje achter een houten tafel zien hoe medestudenten hun fiets tegen de brug gooien om gehaast onder de Oudemanhuispoort te verdwijnen. Omdat de studeerzolder vlak naast het epicen-trum van studentenbedrijvigheid ligt, zal hier nooit sereniteit heersen in optima forma. Ook lijken er opvallend vaak gasten aanwezig die niet komen voor een productieve studiemiddag, maar voor het gezelschap van het meisje achter de

koffiemachine. Die reuring wordt overigens wel gecompenseerd door de beperkte capaciteit van de koffiedrink-/studeerruimte: twee tafels voor vier en één voor zes personen. Als stilte je afleidt en je inspiratie haalt uit flarden van gesprekken over tienermoeders door het meisje achter de koffiemachine op de achter-grond, is de studiemogelijkheid hier maximaal.

Wat: lekkernijenhonk met studiezolderWaar: Oudemanhuispoort 1a, bij de ingang van de OudemanhuispoortOpen: maandag t/m vrijdag van 9:00 tot 18:00 uur

Hoeveel plekken: 14Koffie: automaatkoffie voor 2 euroWc: één exemplaar achter een zwevende deur boven de trap

BEOOrDEling:

In de Academische Club heeft de tijd stilgestaan. Zo lijkt de democratie maar kortgeleden vat te hebben gekregen op deze ruimte: pas een half jaar worden behalve van leden – vooraanstaande academici op leeftijd, bij voorkeur mannelijk – ook van studenten de jassen bij binnenkomst met een warm gebaar aangenomen. Bijdragend aan deze hartelijke sfeer zijn de vriendelijke ober, een knapperend haardvuur en het geroezemoes van oude geleerden. Studeren in de Academische Club is studeren met klasse.

Een uitzondering op de historisch verantwoorde sfeer is het moderne servies, waarin de koffie

wordt geserveerd. De tafels zijn ruim, de stoelen comfortabel. In de met houten panelen behangen wanden zijn echter ook genoeg stopcontacten aanwezig, een meer praktische stijlbreuk in het interieur. Ondanks de hartelijkheid van de ober en warme sfeer kan het gebeuren dat een licht onbe-stemd gevoel je bekruipt wanneer je je Macbook opent terwijl de marmeren blikken van ’s wereld grootste en oudste filosofen in je rug prikken.

Wat: sfeervolle ruimte uit een verloren tijdperkWaar: Oudezijds Achterburgwal 235Open: maandag t/m vrijdag van 12:00 tot 22:00 uur

Hoeveel plekken: ongeveer 50-60 mensenKoffie: voor €2,25 koffie in chique kopje met koekjeWc: tegenover de ingang

BEOOrDEling:

Maxime’s

De Academische Club

columns&opinie reCensIes

Alternatieve studeerlocaties Als het academisch jaar ten einde loopt en de laatste deadlines moeten worden gehaald, kan de student zich geen goudvisconcentratie veroorloven. De grote vraag naar studieplekken uit zich vaak in een grote schaarste op dat gebied. Wanneer de bibliotheek op het P.C. Hoofthuis een mierennest lijkt, is het noodzaak verder te kijken dan het Bushuis. tekst /// Aimée Plukker en kim Schoof Beeld /// muriël Bak