Artikel Je Bent Nooit Te Oud Om Te Solliciteren Fd 12 11 2011
1
34 Carrière fd.weekend Zaterdag 12 november 2011 Ditty Elmers Amsterdam ‘U past niet in ons team’. ‘De an- dere kandidaat voldeed net iets beter aan de ei- sen’. Klopt het wat werkzoekende 50-plussers te horen krijgen? Of zijn ze gewoon te oud? ‘Er is veel leed onder oudere werkzoeken- den’, zegt Wan van Overveld, eige- naar van een bemiddelingsbureau voor senior HR-professionals. Hij krijgt woedende, wanhopige, soms zelfs huilende kandidaten aan de lijn: hooggekwalificeerde ouderen met een enorme staat van dienst. ‘Ze krijgen niet altijd het hele verhaal te horen.’ Hij is op zijn hoede, wil niet van leeftijdsdiscri- minatie beticht worden. Zelf zegt hij liever de beste kandidaat te selecteren dan iemand die exact past in de ‘ideale leeftijdsband- breedte’ die opdrachtgevers vaak aangeven. ‘Het lukt ons regelma- tig de leeftijdsgrens op te rekken. Bij heel jonge bedrijven of multi- nationals met strak omschreven carrièrepaden wordt het lastig.’ Dat opdrachtgevers huiverig zijn voor 50-plussers die best een stapje terug willen doen, kan hij soms wel plaatsen. ‘Is iemand die jaren zelf leiding heeft gegeven nog manageable? Is hij nog in staat de handen uit de mouwen te steken of kan hij vooral goed dele- geren?’ Toch spelen ook minder rationele argumenten mee. ‘Angst om overruled te worden door een vijftigplusser speelt een rol, zeker bij jonge leidinggevenden. Dat zullen ze nooit hardop zeggen, maar dat voel je soms wel.’ ‘Wat moet ik met zo’n oud ie- mand?’, interim-personeelsma- nager en socioloog Willemien Westerman Holstijn hoort het vaak in gesprekken met leidingge- venden. Ze is ervan overtuigd dat leeftijdsdiscriminatie en denken in generaties enorme hindernis- sen opwerpen. ‘Mensen die perso- neel aannemen, zijn steeds vaker dertigers. Voor hen zijn twintigers hip en dertigers ‘on top of the mar- ket’. Tegen de veertig kan nog net. Als je ouder bent en nooit leiding hebt gegeven, vinden ze je al snel een loser. Daarna ben je vooral oud, hoe goed je ook bent.’ Vijftigplussers moeten beter nadenken hoe ze zich profile- ren. ‘Ouderen zien hun ervaring als sterk punt. Ze realiseren zich niet dat ze potentiële werkgevers daarmee juist afschrikken.’ Ze er- gert zich wild aan outplacement- bureaus die 50-plussers leren hoe ze zichzelf als ‘product in de markt moeten zetten’. ‘Ze leren hun vooral zichzelf en hun cv op te blazen. Jonge managers denken: dat kan niet waar zijn. Of: die door- gewinterde senior gaat aan mijn stoelpoten zagen; als die mevrouw zegt dat ze alles gezien heeft, sta ik in mijn hemd.’ Roep niet dat je alles kunt, zorg dat je toekomstige leidinggeven- de niet bang voor je hoeft te zijn, adviseert ze. ‘Toon respect, laat merken dat je hem gaat helpen de beste baas van de hele wereld te worden. Geef gerust aan dat er ook dingen zijn waar je zelf misschien een beetje bang voor bent of die je nog hoopt te leren. Maak je leef- tijd bespreekbaar. Vraag gewoon: denk je dat het wat wordt tussen ons?’ Jerome Hermans (29), general manager bij Lely Consumables, leverancier van verbruikartikelen voor robotmelkmachines, schrikt niet van 50-plussers. ‘Eerder an- dersom. Als ouderen op sollicita- tiegesprek komen, hoor ik ze vaak denken: wanneer komt de echte baas? Je merkt dat ze het moeilijk vinden: een leidinggevende die hun zoon had kunnen zijn.’ Toch herkent hij wat Wester- man Holstijn zegt. ‘Ouderen zijn soms zo bezig om zichzelf te verko- pen, dat ze niet informeren naar waar wij behoefte aan hebben.’ Hij krijgt regelmatig cv’s van acht kantjes. ‘Ook al heb je een lange staat van dienst, het is toch niet zo moeilijk om de highlights op één A4’tje te zetten?’ Ga toch niet zo prat op je ervaring, denkt hij soms. ‘Als iemand vertelt dat hij een parallel ziet tussen wat in de ICT gebeurt en wat hij vijftien jaar geleden meemaakte, is dat prima. Die persoon laat zien dat hij in het nu leeft. Verder heb ik er niet zo’n boodschap aan wat iemand alle- maal heeft gedaan.’ Ervaring kan een pluspunt zijn. ‘Veel bedrijven doorlopen cycli van vijf jaar, daarna moet alles weer anders. Wie dat heeft mee- gemaakt, laat zich niet snel gek maken. Maar tien of twintig jaar ervaring maakt niet zo veel uit.’ Loyaliteit is ook een kwaliteit waarmee 45-plussers zichzelf aan- prijzen. Hermans: ‘Dat iemand lang bij hetzelfde bedrijf heeft ge- werkt, vind ik geen pre, tenzij hij kan aangeven dat hij steeds nieu- we uitdagingen heeft gezocht.’ Westerman Holstijn: ‘Trouw kan angst oproepen. Wat als die loyale kracht van 55 toch niet be- valt? Dan kom ik er nooit meer van af, denken managers. Probeer die zorg weg te nemen. Bijvoorbeeld door afspraken te maken over mo- gelijke ontbinding van het con- tract, als het niet blijkt te werken. Geef aan dat je naast het werk ook nog een interessant leven hebt.’ Ze raadt aan om taakgericht te solliciteren. ‘Iemand van vijftig neem je aan voor taken die op dat moment worden gevraagd. Maak duidelijk dat je solliciteert omdat je juist dat werk leuk vindt, niet om carrière te maken. Natuurlijk wil je laten zien dat je nog sprankelt, maar een werkgever moet niet het gevoel krijgen dat je binnen de kortste keren verveeld raakt. Zoeken ze iemand die na twee jaar doorstroomt, geef dan aan dat je het leuk vindt om je te blijven ont- wikkelen: Als jullie vinden dat ik daaraan toe ben. Maar jok nooit om een baan te krijgen, daar prik- ken selecteurs direct doorheen.’ ‘Zorg dat je hands-on bent, zegt Van Overveld. ‘Mijn Engels is wat roestig’, hoort hij kandida- ten soms zeggen. ‘Als je weet dat Engels steeds vaker de voertaal is in jouw sector, ga dat dan als de duvel bijspijkeren. Dat zijn dingen waar je wél invloed op hebt.’ Bereidheid om salaris in te le- veren? Hermans: ‘Daarbij denk ik altijd: die blijft zoeken tot hij iets beters vindt. Het heeft iets wanho- pigs en er moet wel een heel goed verhaal tegenover staan. “Ik heb mijn tijd gehad. Ik heb gepiekt op mijn 45ste, nu is het tijd om een stap terug te doen”, zei een sollici- tant. Dat vond ik een prima reden.’ Je bent nooit te oud om te so Solliciteren boven de 50 vergt moed. Na de vijftigste afwijzing begint het te knagen. Discriminatie? Of is er meer aan de hand? Spelregels Do • Toon respect, ook al is je toekomstige leidinggevende twintig jaar jonger • Informeer naar wat er speelt en waar een bedrijf behoefte aan heeft • Maak je leeftijd bespreekbaar • Zorg dat je hands-on bent • Solliciteer taakgericht i.p.v. carrièregericht • Vermeld in je cv alleen de highlights en zet ze op 1 à 2 A4’tjes Don’t • Direct aangeven dat je salaris in wilt leveren en onder je niveau solliciteren • Hameren op jarenlange ervaring en loyaliteit • Roepen dat je alles kunt en alles al een keer hebt gezien • Je leeftijd verzwijgen Carrière 35 fd.weekend Zaterdag 12 november 2011 Managementondersteuner ‘Te graag laten zien dat ik niet ingedut ben’ Karin Bodde (49) heeft dertig jaar ervaring als managementonder- steuner in grote en kleine bedrij- ven. ‘Ze kunnen met me sparren, maar ik ben ook niet te beroerd voor eenvoudige klussen.’ Toen ze begin dit jaar door een reorganisa- tie werkloos werd, was ze vol goe- de moed. ‘Ik blaak van energie en wil er een mooie tweede helft van maken. Ik heb naast vakkennis en vaardigheden een aantal extra plussen. Ik kan uitstekend over- weg met sociale media en ICT en heb altijd extra taken uitgevoerd op het gebied van communicatie en personeelszaken.’ Ze schreef 106 sollicitatiebrieven, werd een op de drie keer uitgenodigd. ‘Steeds werd ik het net niet. Ik ging twijfelen: ik pas toch precies in het plaatje? Ik wilde zelfs een paar honderd euro salaris inleve- ren.’ Na vijf maanden spotte een uitzendbureau haar op LinkedIn. ‘Het klikte meteen, binnen een week had ik een tijdelijke baan. Ze zochten iemand die niet opzag tegen een complexe organisatie in verandering en veel werk.’ Te- rugkijkend denkt ze dat ze niet alleen op leeftijd en salaris werd afgewezen. ‘Ik wilde zo graag laten zien dat ik geen ingedutte 45-plus- ser ben. Soms zag ik de mensen tegenover me terugdeinzen, alsof ze mijn enthousiasme en ideeën bedreigend vonden. Als ik straks weer moet solliciteren, pak ik het anders aan. Meer rust uitstralen. Eerst goed luisteren naar de be- hoeften van de werkgever en dan pas mijn kennis en diensten daar tegenover stellen. Dat werkt beter dan jezelf verkopen.’ Karin Bodde Van onze redacteur Amsterdam De Nederlandse werknemer gaat er volgend jaar in bruto koop- kracht op vooruit. In 2012 is de verwachte loonstijging voor Ne- derlandse werknemers maximaal 3%. De inflatie bedraagt in 2012 zo’n 2%. Dat blijkt uit onderzoek van adviesbureau Mercer naar het be- loningsbeleid van 329 multinatio- nals in Europa, Afrika en het Mid- den-Oosten. Nederlanders krijgen er relatief veel bij: de gemiddelde loonstijging in West-Europa is 2,7%. Voor Nederland verwacht men een stijging tussen de 2,9% en 3%. Maar volgens Manon Gerritsen van Mercer moeten we niet al te rooskleurig denken: ‘De economi- sche situatie is nog steeds volatiel. Het verhogen van de salarissen be- tekent meer vaste kosten en daar- mee minder flexibiliteit.’ Een verschil in functie is er vol- gens het onderzoeksbureau niet, terwijl dat in 2011 wel het geval was. Zowel directeuren, managers als overige werknemers van mul- tinationals, zoals ondersteunend kantoorpersoneel en productie- medewerkers, kunnen op onge- veer dezelfde stijging rekenen. Gerritsen: ‘Eerder dit jaar werd het beperkte budget gespendeerd aan topkrachten die de organisa- tie konden helpen overleven. Voor 2012 verwacht men dat dit weer meer gelijk verdeeld wordt over alle functiegroepen.’ Het hoogst stijgen de lonen in Noorwegen: 3,1%. Oostenrijk, Zweden, Verenigd Koninkrijk, België, Luxemburg, Italië en Duitsland anticiperen op loons- verhogingen van 3%. Werkne- mers in Zwitserland, Portugal en Ierland komen er het slechtst van af met een stijging van de lonen tussen de 2,1% en 2,2%. In Grie- kenland, Spanje en Malta krijgen werknemers er 2,5% bij. Meer loon Foto:HH ‘Loonstijging van 3% voor Nederlandse werknemers’ lliciteren Vijftigplussers moeten beter nadenken hoe ze zich profileren en taakgericht solliciteren. Foto:Getty Gat van de deur Advocate die haar baas heeft bedrogen ontsnaptaanontslagopstaandevoet Werkneemster is jurist op een ad- vocatenkantoor. Een paar maan- den na haar eerste werkdag geeft haar werkgever haar een laatste waarschuwing omdat ze te laat komt en te lang wegblijft bij het boodschappen doen. Werkneem- ster meldt zich vervolgens ziek. Op vrijdag stuurt zij een sms-bericht met de tekst dat zij maandag niet komt werken. Werkneemster komt inderdaad niet opdagen, waarna haar werkgever overgaat tot ontslag op staande voet. De reden voor het ontslag is werkwei- gering. Bovendien wijst werkgever erop dat werkneemster een eigen juridisch adviesbureau drijft. Onderzoek wijst uit dat zij staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, een website heeft en naar een beurs in Dubai is geweest voor haar eigen bedrijf. Bovendien staan op de LinkedIn-pagina van werkneemster, onder het kopje ‘ervaring’, haar titel en de kantoor- naam van haar werkgever. Verder staat vermeld dat ze advocaat is en de afstudeerdatum. Beide zijn onjuist, omdat werkneemster op de genoemde datum niet was afgestudeerd en evenmin aan de beroepsopleiding advocatuur was begonnen. Hiermee gecon- fronteerd in een gesprek krijgt zij ontslag op staande voet. De werk- neemster vordert doorbetaling van loon bij de kantonrechter, die deze vordering afwijst. De werkneemster gaat in hoger beroep. Het hof oordeelt dat ont- slag op staande voet onterecht is. Werkneemster is weliswaar niet komen opdagen op de bewuste maandag, maar ’s middags is er nog contact geweest waarbij ze zei zich niet lekker te voelen. Bij twijfel over de ziekte van werk- neemster had de werkgever de bedrijfsarts moeten inschakelen. De fouten op LinkedIn vindt het hof onzorgvuldig, ook tegenover werkgever. Echter, hij had zijn werkneemster daarop moeten aanspreken en vragen de foute vermelding aan te passen. Pas dan had hij mogen overgaan tot ont- slag op staande voet. Het ontslag houdt derhalve geen stand. Opgetekend door: Rik Winkel Docent ‘Zeg gewoon: mevrouw, we vinden u te oud’ U moet op alle banen solliciteren, ook als ze onder uw niveau liggen en slechter worden betaald, zeg- gen ze bij het UWV. ‘Prima, dan doe ik dat toch. Maar ik kreeg de ene afwijzing na de andere’, zegt Dimph Vos (59). Ze heeft MO Ne- derlands gedaan en heeft veertig jaar ervaring in communicatie, redactie en onderwijs. ‘Ik heb mezelf steeds voorgehouden dat ervaring en motivatie belangrijker zijn dan leeftijd, maar na 150 vaak nietszeggende afwijzingen denk ik er anders over.’ Toch vond ze na drie jaar sol- liciteren en enkele invalbanen op verschillende scholen een tijde- lijke baan in het onderwijs. Een deel van haar uren is inmiddels omgezet in een vast contract. ‘Ik werk op een middelbare school waar ze niet bang zijn voor oude- ren. De oudste docent is al in de ze- ventig. “De beste beslissing die ik het afgelopen jaar heb genomen is jou aannemen”, zei de adjunct- directeur laatst.’ Het zou van eerlijkheid getui- gen als personeelsmanagers die geen ouderen willen, daarvoor uitkomen, vindt Vos. ‘Zeg gewoon: mevrouw, we vinden u te oud. Dat zou een hoop gedoe en frustratie schelen. Dan ligt het tenminste duidelijk en kan de politiek eindelijk eens gaan nadenken over maatregelen die oudere werkzoekenden helpen. Want belastingkortingen, een gratis proeftijd en promotiecampagnes trekken werkgevers echt niet over de streep. Integendeel, de balans slaat negatief door vanwege de voordelen die oudere werknemers worden gegund in de vorm van extra vrije dagen.’ Dimph Vos
-
Upload
karinboddeiltink -
Category
Documents
-
view
152 -
download
4
Transcript of Artikel Je Bent Nooit Te Oud Om Te Solliciteren Fd 12 11 2011
34 Carrière fd.weekendzaterdag 12 november 2011
Ditty ElmersAmsterdam
‘U past niet in ons team’. ‘De an-dere kandidaat voldeed net iets beter aan de ei-
sen’. Klopt het wat werkzoekende 50-plussers te horen krijgen? Of zijn ze gewoon te oud? ‘Er is veel leed onder oudere werkzoeken-den’, zegt Wan van Overveld, eige-naar van een bemiddelingsbureau voor senior HR-professionals. Hij krijgt woedende, wanhopige, soms zelfs huilende kandidaten aan de lijn: hooggekwalificeerde ouderen met een enorme staat van dienst.
‘Ze krijgen niet altijd het hele verhaal te horen.’ Hij is op zijn hoede, wil niet van leeftijdsdiscri-minatie beticht worden. Zelf zegt hij liever de beste kandidaat te selecteren dan iemand die exact past in de ‘ideale leeftijdsband-breedte’ die opdrachtgevers vaak aangeven. ‘Het lukt ons regelma-tig de leeftijdsgrens op te rekken. Bij heel jonge bedrijven of multi-nationals met strak omschreven carrièrepaden wordt het lastig.’
Dat opdrachtgevers huiverig zijn voor 50-plussers die best een stapje terug willen doen, kan hij soms wel plaatsen. ‘Is iemand die jaren zelf leiding heeft gegeven nog manageable? Is hij nog in staat de handen uit de mouwen te steken of kan hij vooral goed dele-geren?’ Toch spelen ook minder rationele argumenten mee. ‘Angst om overruled te worden door een vijftigplusser speelt een rol, zeker bij jonge leidinggevenden. Dat zullen ze nooit hardop zeggen, maar dat voel je soms wel.’
‘Wat moet ik met zo’n oud ie-mand?’, interim-personeelsma-nager en socioloog Willemien Westerman Holstijn hoort het vaak in gesprekken met leidingge-venden. Ze is ervan overtuigd dat leeftijdsdiscriminatie en denken in generaties enorme hindernis-sen opwerpen. ‘Mensen die perso-neel aannemen, zijn steeds vaker dertigers. Voor hen zijn twintigers hip en dertigers ‘on top of the mar-ket’. Tegen de veertig kan nog net. Als je ouder bent en nooit leiding hebt gegeven, vinden ze je al snel een loser. Daarna ben je vooral oud, hoe goed je ook bent.’
Vijftigplussers moeten beter nadenken hoe ze zich profile-ren. ‘Ouderen zien hun ervaring als sterk punt. Ze realiseren zich niet dat ze potentiële werkgevers daarmee juist afschrikken.’ Ze er-gert zich wild aan outplacement-
bureaus die 50-plussers leren hoe ze zichzelf als ‘product in de markt moeten zetten’. ‘Ze leren hun vooral zichzelf en hun cv op te blazen. Jonge managers denken: dat kan niet waar zijn. Of: die door-gewinterde senior gaat aan mijn stoelpoten zagen; als die mevrouw zegt dat ze alles gezien heeft, sta ik in mijn hemd.’
Roep niet dat je alles kunt, zorg dat je toekomstige leidinggeven-de niet bang voor je hoeft te zijn, adviseert ze. ‘Toon respect, laat merken dat je hem gaat helpen de beste baas van de hele wereld te worden. Geef gerust aan dat er ook dingen zijn waar je zelf misschien een beetje bang voor bent of die je nog hoopt te leren. Maak je leef-tijd bespreekbaar. Vraag gewoon: denk je dat het wat wordt tussen ons?’
Jerome Hermans (29), general manager bij Lely Consumables, leverancier van verbruikartikelen voor robotmelkmachines, schrikt niet van 50-plussers. ‘Eerder an-dersom. Als ouderen op sollicita-tiegesprek komen, hoor ik ze vaak denken: wanneer komt de echte baas? Je merkt dat ze het moeilijk vinden: een leidinggevende die hun zoon had kunnen zijn.’
Toch herkent hij wat Wester-man Holstijn zegt. ‘Ouderen zijn soms zo bezig om zichzelf te verko-pen, dat ze niet informeren naar waar wij behoefte aan hebben.’ Hij krijgt regelmatig cv’s van acht kantjes. ‘Ook al heb je een lange staat van dienst, het is toch niet
zo moeilijk om de highlights op één A4’tje te zetten?’ Ga toch niet zo prat op je ervaring, denkt hij soms. ‘Als iemand vertelt dat hij een parallel ziet tussen wat in de ICT gebeurt en wat hij vijftien jaar geleden meemaakte, is dat prima. Die persoon laat zien dat hij in het nu leeft. Verder heb ik er niet zo’n boodschap aan wat iemand alle-maal heeft gedaan.’
Ervaring kan een pluspunt zijn. ‘Veel bedrijven doorlopen cycli van vijf jaar, daarna moet alles weer anders. Wie dat heeft mee-gemaakt, laat zich niet snel gek maken. Maar tien of twintig jaar ervaring maakt niet zo veel uit.’
Loyaliteit is ook een kwaliteit waarmee 45-plussers zichzelf aan-prijzen. Hermans: ‘Dat iemand lang bij hetzelfde bedrijf heeft ge-werkt, vind ik geen pre, tenzij hij kan aangeven dat hij steeds nieu-we uitdagingen heeft gezocht.’
Westerman Holstijn: ‘Trouw kan angst oproepen. Wat als die loyale kracht van 55 toch niet be-valt? Dan kom ik er nooit meer van af, denken managers. Probeer die zorg weg te nemen. Bijvoorbeeld door afspraken te maken over mo-gelijke ontbinding van het con-tract, als het niet blijkt te werken. Geef aan dat je naast het werk ook nog een interessant leven hebt.’
Ze raadt aan om taakgericht te solliciteren. ‘Iemand van vijftig neem je aan voor taken die op dat moment worden gevraagd. Maak duidelijk dat je solliciteert omdat je juist dat werk leuk vindt, niet om carrière te maken. Natuurlijk wil je laten zien dat je nog sprankelt, maar een werkgever moet niet het gevoel krijgen dat je binnen de kortste keren verveeld raakt. Zoeken ze iemand die na twee jaar doorstroomt, geef dan aan dat je het leuk vindt om je te blijven ont-wikkelen: Als jullie vinden dat ik daaraan toe ben. Maar jok nooit om een baan te krijgen, daar prik-ken selecteurs direct doorheen.’
‘Zorg dat je hands-on bent, zegt Van Overveld. ‘Mijn Engels is wat roestig’, hoort hij kandida-ten soms zeggen. ‘Als je weet dat Engels steeds vaker de voertaal is in jouw sector, ga dat dan als de duvel bijspijkeren. Dat zijn dingen waar je wél invloed op hebt.’
Bereidheid om salaris in te le-veren? Hermans: ‘Daarbij denk ik altijd: die blijft zoeken tot hij iets beters vindt. Het heeft iets wanho-pigs en er moet wel een heel goed verhaal tegenover staan. “Ik heb mijn tijd gehad. Ik heb gepiekt op mijn 45ste, nu is het tijd om een stap terug te doen”, zei een sollici-tant. Dat vond ik een prima reden.’
Je bent nooit te oud om te so lliciterenSolliciteren boven de 50 vergt moed. Na de vijftigste afwijzing begint het te knagen. Discriminatie? Of is er meer aan de hand?
SpelregelsDo
•Toonrespect,ookalisjetoekomstigeleidinggevendetwintigjaarjonger
• Informeernaarwaterspeeltenwaareenbedrijfbehoefteaanheeft
•Maakjeleeftijdbespreekbaar•Zorgdatjehands-onbent•Solliciteertaakgerichti.p.v.
carrièregericht•Vermeldinjecvalleende
highlightsenzetzeop1à2A4’tjes
Don’t•Directaangevendatjesalaris
inwiltleverenenonderjeniveausolliciteren
•Hamerenopjarenlangeervaringenloyaliteit
•Roependatjealleskuntenallesaleenkeerhebtgezien
•Jeleeftijdverzwijgen
Carrière 35 fd.weekendzaterdag 12 november 2011
Managementondersteuner‘Te graag laten zien dat ik niet ingedut ben’ Karin Bodde (49) heeft dertig jaar ervaring als managementonder-steuner in grote en kleine bedrij-ven. ‘Ze kunnen met me sparren, maar ik ben ook niet te beroerd voor eenvoudige klussen.’ Toen ze begin dit jaar door een reorganisa-tie werkloos werd, was ze vol goe-de moed. ‘Ik blaak van energie en wil er een mooie tweede helft van maken. Ik heb naast vakkennis en vaardigheden een aantal extra plussen. Ik kan uitstekend over-weg met sociale media en ICT en heb altijd extra taken uitgevoerd op het gebied van communicatie en personeelszaken.’ Ze schreef 106 sollicitatiebrieven, werd een op de drie keer uitgenodigd. ‘Steeds werd ik het net niet. Ik ging twijfelen: ik pas toch precies in het plaatje? Ik wilde zelfs een paar honderd euro salaris inleve-ren.’ Na vijf maanden spotte een uitzendbureau haar op LinkedIn. ‘Het klikte meteen, binnen een week had ik een tijdelijke baan. Ze zochten iemand die niet opzag tegen een complexe organisatie
in verandering en veel werk.’ Te-rugkijkend denkt ze dat ze niet alleen op leeftijd en salaris werd afgewezen. ‘Ik wilde zo graag laten zien dat ik geen ingedutte 45-plus-ser ben. Soms zag ik de mensen tegenover me terugdeinzen, alsof ze mijn enthousiasme en ideeën bedreigend vonden. Als ik straks weer moet solliciteren, pak ik het anders aan. Meer rust uitstralen. Eerst goed luisteren naar de be-hoeften van de werkgever en dan pas mijn kennis en diensten daar tegenover stellen. Dat werkt beter dan jezelf verkopen.’
Karin Bodde
Van onze redacteurAmsterdam
De Nederlandse werknemer gaat er volgend jaar in bruto koop-kracht op vooruit. In 2012 is de verwachte loonstijging voor Ne-derlandse werknemers maximaal 3%. De inflatie bedraagt in 2012 zo’n 2%.
Dat blijkt uit onderzoek van adviesbureau Mercer naar het be-loningsbeleid van 329 multinatio-nals in Europa, Afrika en het Mid-den-Oosten. Nederlanders krijgen er relatief veel bij: de gemiddelde loonstijging in West-Europa is 2,7%. Voor Nederland verwacht men een stijging tussen de 2,9% en 3%.
Maar volgens Manon Gerritsen van Mercer moeten we niet al te rooskleurig denken: ‘De economi-sche situatie is nog steeds volatiel. Het verhogen van de salarissen be-tekent meer vaste kosten en daar-mee minder flexibiliteit.’
Een verschil in functie is er vol-gens het onderzoeksbureau niet, terwijl dat in 2011 wel het geval was. Zowel directeuren, managers als overige werknemers van mul-tinationals, zoals ondersteunend kantoorpersoneel en productie-
medewerkers, kunnen op onge-veer dezelfde stijging rekenen. Gerritsen: ‘Eerder dit jaar werd het beperkte budget gespendeerd aan topkrachten die de organisa-tie konden helpen overleven. Voor 2012 verwacht men dat dit weer meer gelijk verdeeld wordt over alle functiegroepen.’
Het hoogst stijgen de lonen in Noorwegen: 3,1%. Oostenrijk, Zweden, Verenigd Koninkrijk, België, Luxemburg, Italië en Duitsland anticiperen op loons-verhogingen van 3%. Werkne-mers in Zwitserland, Portugal en Ierland komen er het slechtst van af met een stijging van de lonen tussen de 2,1% en 2,2%. In Grie-kenland, Spanje en Malta krijgen werknemers er 2,5% bij.
Meer loon � Foto:�HH�
‘Loonstijging van 3% voor Nederlandse werknemers’Je bent nooit te oud om te so lliciteren
Vijftigplussers moeten beter nadenken hoe ze zich profileren en taakgericht solliciteren. �Foto:�Getty�
Gat van de deurAdvocate� die� haar� baas� heeft� bedrogen�ontsnapt�aan�ontslag�op�staande�voet
Werkneemster is jurist op een ad-vocatenkantoor. Een paar maan-den na haar eerste werkdag geeft haar werkgever haar een laatste waarschuwing omdat ze te laat komt en te lang wegblijft bij het boodschappen doen. Werkneem-ster meldt zich vervolgens ziek. Op vrijdag stuurt zij een sms-bericht met de tekst dat zij maandag niet komt werken. Werkneemster komt inderdaad niet opdagen, waarna haar werkgever overgaat tot ontslag op staande voet. De reden voor het ontslag is werkwei-gering. Bovendien wijst werkgever erop dat werkneemster een eigen juridisch adviesbureau drijft.
Onderzoek wijst uit dat zij staat ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, een website heeft en naar een beurs in Dubai is geweest voor haar eigen bedrijf. Bovendien staan op de LinkedIn-pagina van werkneemster, onder het kopje ‘ervaring’, haar titel en de kantoor-naam van haar werkgever. Verder staat vermeld dat ze advocaat is en de afstudeerdatum. Beide zijn onjuist, omdat werkneemster op de genoemde datum niet was afgestudeerd en evenmin aan de beroepsopleiding advocatuur was begonnen. Hiermee gecon-fronteerd in een gesprek krijgt zij ontslag op staande voet. De werk-neemster vordert doorbetaling van loon bij de kantonrechter, die
deze vordering afwijst.De werkneemster gaat in hoger
beroep. Het hof oordeelt dat ont-slag op staande voet onterecht is. Werkneemster is weliswaar niet komen opdagen op de bewuste maandag, maar ’s middags is er nog contact geweest waarbij ze zei zich niet lekker te voelen. Bij twijfel over de ziekte van werk-neemster had de werkgever de bedrijfsarts moeten inschakelen. De fouten op LinkedIn vindt het hof onzorgvuldig, ook tegenover werkgever. Echter, hij had zijn werkneemster daarop moeten aanspreken en vragen de foute vermelding aan te passen. Pas dan had hij mogen overgaan tot ont-slag op staande voet. Het ontslag houdt derhalve geen stand.
Opgetekend door: Rik Winkel
Docent‘Zeg gewoon: mevrouw, we vinden u te oud’ U moet op alle banen solliciteren, ook als ze onder uw niveau liggen en slechter worden betaald, zeg-gen ze bij het UWV. ‘Prima, dan doe ik dat toch. Maar ik kreeg de ene afwijzing na de andere’, zegt Dimph Vos (59). Ze heeft MO Ne-derlands gedaan en heeft veertig jaar ervaring in communicatie, redactie en onderwijs. ‘Ik heb mezelf steeds voorgehouden dat ervaring en motivatie belangrijker zijn dan leeftijd, maar na 150 vaak nietszeggende afwijzingen denk ik er anders over.’
Toch vond ze na drie jaar sol-liciteren en enkele invalbanen op verschillende scholen een tijde-lijke baan in het onderwijs. Een deel van haar uren is inmiddels omgezet in een vast contract. ‘Ik werk op een middelbare school waar ze niet bang zijn voor oude-ren. De oudste docent is al in de ze-ventig. “De beste beslissing die ik het afgelopen jaar heb genomen is jou aannemen”, zei de adjunct-directeur laatst.’
Het zou van eerlijkheid getui-gen als personeelsmanagers die
geen ouderen willen, daarvoor uitkomen, vindt Vos. ‘Zeg gewoon: mevrouw, we vinden u te oud. Dat zou een hoop gedoe en frustratie schelen. Dan ligt het tenminste duidelijk en kan de politiek eindelijk eens gaan nadenken over maatregelen die oudere werkzoekenden helpen. Want belastingkortingen, een gratis proeftijd en promotiecampagnes trekken werkgevers echt niet over de streep. Integendeel, de balans slaat negatief door vanwege de voordelen die oudere werknemers worden gegund in de vorm van extra vrije dagen.’
Dimph Vos
