Artikel Bob Van Vaerenbergh

4
We spreken Bob Van Vaerenbergh tijdens de tweede rock- en jazzstage van de zomervakantie, op een van de warmste dagen van het jaar . Bob is al vele jaren de bezieler van deze stages van Jeugd en Muziek Brussel, en komt hiervoor al enkele zomers naar Destelheide. Jeugd en Muziek Brussel organiseert naast concerten en een vormingsaanbod voor scholen ook verschillende muziekstages. Eerst werden er enkel klassieke muziekstages georganiseerd. Eind jaren negentig heb ik hen gecontacteerd met de vraag om iets met pop- en rockmuziek te doen, omdat dat toch veel meer aansluit bij de leefwereld van jongeren. Klassieke muziekstages neigen toch eerder naar de context van muziekscholen, en ik wilde daar een tegengewicht aan bieden. Ik bedacht het concept van de rock- en jazzstage, waarmee we in 2000 van start gingen. We zijn begonnen met een twintigtal deelnemers. Ondertussen is er een tweede rock- en  jazz sta ge bijg ekomen en zitten we per sta ge aan vij ftig  jong eren tussen 16 en 21 jaar . In 2003 zijn we voor het eerst naar Destelheide gekomen, en sinds dit jaar gaat de tweede rock- en jazzstage ook hier door . Wegens het grote succes zijn we ondertussen trouwens ook gestart met een pop- en rockstage voor jongeren tussen 12 en 15 jaar.”  “De deelnemers krijgen in de ochtend theorie- en ritmeles op hun eigen niveau. In de ritmeklas leren we hen ritmes aan door in de handen te klappen. Als  je in de handen kan klappe n, kan je dat ook op een keyboard of op een gitaar (lacht). De hoofdmoot van de dag bestaat uit de bandsessie, waarbij ze repeteren in de verschillende groepen waarmee ze op de laatste dag ook een concert zullen spelen. We vormen in totaal acht muziekgroepen per genre: rock, hardrock, softrock, pop,  jazzr ock, jazz,… Daarna komen ze per instrument samen bij de instrument- of zangleraar. Verder kunnen ze ook een optievak kiezen zoals improvisatie, compositie, arrangement, stijlen, vocal ensemble of elektronische muziek. ’s Avonds is er tussen zeven en tien uur dan de mogelijkheid om te jammen zonder leraar .” Bob Van Vaerenbergh: “Jeugd en Muziek Brussel organiseert naast concerten en een vormingsaanbod voor scholen ook verschillende muziekstages. Eerst werden er enkel klassieke muziekstages georganiseerd. Eind jaren negentig heb ik hen gecontacteerd met de vraag om iets met pop- en rockmuziek te doen, omdat dat toch veel meer aansluit bij de leefwereld van  jongeren. Klassieke muziekstages neigen toch eerder naar de context van muziekscholen, en ik wilde daar een tegengewicht aan bieden. Ik bedacht het concept van de rock- en jazzstage, waarmee we in 2000 van start gingen. We zijn begonnen met een twintigtal deelnemers. Ondertussen is er een tweede rock- en  jazzstage bijgekomen en zitten we per stage aan vijftig  jongeren tussen 16 en 21 jaar . In 2003 zijn we voor het eerst naar Destelheide gekomen, en sinds dit jaar gaat de tweede rock- en jazzstage ook hier door. Wegens het grote succes zijn we ondertussen trouwens ook gestart met een pop- en rockstage voor jongeren tussen 12 en 15 jaar.”  “De deelnemers krijgen in de ochtend theorie- en ritmeles op hun eigen niveau. In de ritmeklas leren we hen ritmes aan door in de handen te klappen. Als  je in de handen kan klappe n, kan je dat ook op een keyboard of op een gitaar (lacht). De hoofdmoot van de dag bestaat uit de bandsessie, waarbij ze repeteren in de verschillende groepen waarmee ze op de laatste dag ook een concert zullen spelen. We vormen in totaal acht muziekgroepen per genre: rock, hardrock, softrock, pop,  jazzr ock, jazz,… Daarna komen ze per i nstrument samen bij de instrument- of zangleraar. Verder kunnen ze ook een optievak kiezen zoals improvisatie, compositie, arrangement, stijlen, vocal ensemble of elektronische muziek. ’s Avonds is er tussen zeven en tien uur dan de mogelijkheid om te jammen zonder leraar .” “Bij de inschrijving duiden ze aan welk instrument ze spelen. Er wordt van de deelnemers verwacht dat ze drie jaar ervaring hebben. We nemen geen beginners mee op onze stages omdat het voor hen moeilijk is om te spelen in een muziekgroep. Voor zangers ligt dat anders: iemand die goed kan zingen, hoeft niet per se jaren ervaring te hebben. Er zijn mensen die hier op deze stages beginnen te zingen: ze hebben zich eerst ingeschreven voor pakweg klarinet, beginnen in de loop van de week backing vocals te zingen, en doen in het slotconcert dan soms zelfs een leadzang (lacht).” “De zangers krijgen elke dag een half uur individuele zangcoaching. Eerst kijken we of ze op een goede manier hun stem gebruiken en of een juiste ademtechniek hebben, en later werken we speciek op de nummers die ze zullen zingen tijdens het concert.” DH-bezoeker JEUGD EN MUZIEK & BOB VAN VAERENBERGH 14

Transcript of Artikel Bob Van Vaerenbergh

Page 1: Artikel Bob Van Vaerenbergh

7/23/2019 Artikel Bob Van Vaerenbergh

http://slidepdf.com/reader/full/artikel-bob-van-vaerenbergh 1/3

We spreken Bob Van Vaerenbergh tijdens de tweede

rock- en jazzstage van de zomervakantie, op een van

de warmste dagen van het jaar. Bob is al vele jaren de

bezieler van deze stages van Jeugd en Muziek Brussel,

en komt hiervoor al enkele zomers naar Destelheide.

“Jeugd en Muziek Brussel organiseert naast concerten

en een vormingsaanbod voor scholen ook verschillendemuziekstages. Eerst werden er enkel klassieke

muziekstages georganiseerd. Eind jaren negentig hebik hen gecontacteerd met de vraag om iets met pop- en

rockmuziek te doen, omdat dat toch veel meer aansluitbij de leefwereld van jongeren. Klassieke muziekstages

neigen toch eerder naar de context van muziekscholen,en ik wilde daar een tegengewicht aan bieden. Ik bedacht

het concept van de rock- en jazzstage, waarmee we in2000 van start gingen. We zijn begonnen met een twintigtal

deelnemers. Ondertussen is er een tweede rock- en

 jazzstage bijgekomen en zitten we per stage aan vijftig jongeren tussen 16 en 21 jaar. In 2003 zijn we voor heteerst naar Destelheide gekomen, en sinds dit jaar gaat de

tweede rock- en jazzstage ook hier door. Wegens het grotesucces zijn we ondertussen trouwens ook gestart met een

pop- en rockstage voor jongeren tussen 12 en 15 jaar.” 

“De deelnemers krijgen in de ochtend theorie- enritmeles op hun eigen niveau. In de ritmeklas leren

we hen ritmes aan door in de handen te klappen. Als je in de handen kan klappen, kan je dat ook op een

keyboard of op een gitaar (lacht). De hoofdmoot van dedag bestaat uit de bandsessie, waarbij ze repeteren inde verschillende groepen waarmee ze op de laatste dag

ook een concert zullen spelen. We vormen in totaal achtmuziekgroepen per genre: rock, hardrock, softrock, pop,

 jazzrock, jazz,… Daarna komen ze per instrument samenbij de instrument- of zangleraar. Verder kunnen ze ook

een optievak kiezen zoals improvisatie, compositie,arrangement, stijlen, vocal ensemble of elektronische

muziek. ’s Avonds is er tussen zeven en tien uur dan demogelijkheid om te jammen zonder leraar.”

Bob Van Vaerenbergh:  “Jeugd en Muziek Brusselorganiseert naast concerten en een vormingsaanbod

voor scholen ook verschillende muziekstages. Eerstwerden er enkel klassieke muziekstages georganiseerd.

Eind jaren negentig heb ik hen gecontacteerd met de

vraag om iets met pop- en rockmuziek te doen, omdatdat toch veel meer aansluit bij de leefwereld van jongeren. Klassieke muziekstages neigen toch eerder

naar de context van muziekscholen, en ik wilde daareen tegengewicht aan bieden. Ik bedacht het concept

van de rock- en jazzstage, waarmee we in 2000 vanstart gingen. We zijn begonnen met een twintigtal

deelnemers. Ondertussen is er een tweede rock- en jazzstage bijgekomen en zitten we per stage aan vijftig

 jongeren tussen 16 en 21 jaar. In 2003 zijn we voor heteerst naar Destelheide gekomen, en sinds dit jaar gaat

de tweede rock- en jazzstage ook hier door. Wegens hetgrote succes zijn we ondertussen trouwens ook gestart

met een pop- en rockstage voor jongeren tussen 12 en15 jaar.”

 “De deelnemers krijgen in de ochtend theorie- en

ritmeles op hun eigen niveau. In de ritmeklas lerenwe hen ritmes aan door in de handen te klappen. Als

 je in de handen kan klappen, kan je dat ook op eenkeyboard of op een gitaar (lacht). De hoofdmoot van de

dag bestaat uit de bandsessie, waarbij ze repeteren inde verschillende groepen waarmee ze op de laatste dag

ook een concert zullen spelen. We vormen in totaal achtmuziekgroepen per genre: rock, hardrock, softrock, pop, jazzrock, jazz,… Daarna komen ze per instrument samen

bij de instrument- of zangleraar. Verder kunnen ze ookeen optievak kiezen zoals improvisatie, compositie,

arrangement, stijlen, vocal ensemble of elektronischemuziek. ’s Avonds is er tussen zeven en tien uur dan de

mogelijkheid om te jammen zonder leraar.”

“Bij de inschrijving duiden ze aan welk instrument

ze spelen. Er wordt van de deelnemers verwachtdat ze drie jaar ervaring hebben. We nemen geen

beginners mee op onze stages omdat het voorhen moeilijk is om te spelen in een muziekgroep.

Voor zangers ligt dat anders: iemand die goed kan

zingen, hoeft niet per se jaren ervaring te hebben.Er zijn mensen die hier op deze stages beginnente zingen: ze hebben zich eerst ingeschreven voor

pakweg klarinet, beginnen in de loop van de weekbacking vocals te zingen, en doen in het slotconcert

dan soms zelfs een leadzang (lacht).”

“De zangers krijgen elke dag een half uur individuelezangcoaching. Eerst kijken we of ze op een goede

manier hun stem gebruiken en of een juisteademtechniek hebben, en later werken we specifiek op

de nummers die ze zullen zingen tijdens het concert.”

DH-bezoeker

JEUGD EN MUZIEK

& BOB VAN VAERENBERGH

4

Page 2: Artikel Bob Van Vaerenbergh

7/23/2019 Artikel Bob Van Vaerenbergh

http://slidepdf.com/reader/full/artikel-bob-van-vaerenbergh 2/3

Covers en arrangementen

“Tijdens de inschrijving kunnen de deelnemersook suggesties doen voor nummers die ze willen

spelen tijdens de stage. We spelen bijna enkelcovers, omdat de meeste mensen elkaar hier voorhet eerst ontmoeten en het dan niet evident is om

meteen eigen nummers te beginnen maken. Hunvoorgestelde liedjes schrijven we dan helemaal uit

op het gehoor. De deelnemers krijgen dan partijenper instrument netjes uitgeprint met de computer.

Op het internet vind je wel vaak akkoordenschema’s,maar die kloppen meestal niet helemaal. Na al die

 jaren hebben we zo’n 200 nummers waarvan we dearrangementen helemaal uitgeschreven hebben.

Veel nummers komen na verloop van tijd wel terug:Coldplay, Norah Jones, Kings of Leon, Red Hot Chili

Peppers…”

“We hebben al eens gehad dat er een volledige

muziekband zich had ingeschreven. Hen zetten we danuiteraard samen in een groep, en zij hebben hier dan

wel aan eigen nummers gewerkt. Tijdens de rock- en jazzstage van juli nemen we het concert ook op een

professionele manier op. De deelnemers krijgen na

afloop dan een cd thuis opgestuurd. Die bestaandemuziekgroep heeft dat cd’tje nog jarenlang als demogebruikt om hun muziek te promoten. Voor beloftevolle

 jonge gasten van 16 à 17 jaar is het niet evident om zelfeen studio te boeken om nummers in te blikken.”

“De leraars op de stage zijn allemaal professionele

muzikanten. Niet specifiek met hoge diploma’s,maar wel mensen die heel goed kunnen lesgeven en

goed passen in de ploeg. Belangrijk is ook dat iedereleerkracht iedere sessie kan geven. Het gebeurt soms

dat bepaalde optievakken in een jaar niet gekozen

worden, en dan moeten de leraren flexibel kunnen zijn.Zo moeten we ook nooit iemand aannemen om maartwee uur per dag een bepaald vak te geven, maar zijn de

leraren hier de hele dag aanwezig.”

“Zelf ben ik eigenlijk een drummer. Ik heb gestudeerdaan Berklee College in de Verenigde Staten – niet te

verwarren met de bekende Berkeley-universiteit. Ik werkook veel voor Jeugd en Muziek Wallonië en heb acht jaar

lesgegeven in de gesloten instelling van Kasteelbrakelaan jongeren in gevangenschap. Ondertussen heb ik

ook in twee bands gespeeld. Ik had een eigen groep,We Like Solutions, maar sinds onze bassist verhuisd isnaar Israël, ligt die stil. In totaal heb ik zo’n achttal cd’s

opgenomen, als muzikant bij verschillende groepen. Ikspeel geregeld freelance, vaak in jazzclubs in Brussel.

Soms bellen ze me op zaterdagnamiddag op om eendrummer te gaan vervangen voor een concert ’s avonds

(lacht). Zelf luister ik het liefst naar de moderne jazz uitde jaren zeventig en tachtig, bijvoorbeeld Pat Metheny,

Herbie Hancock en Chick Corea. Ik luister ook veel naarreggae en wereldmuziek, dingen met veel percussie in.”

© Bob Van Vaerenbergh

15

Page 3: Artikel Bob Van Vaerenbergh

7/23/2019 Artikel Bob Van Vaerenbergh

http://slidepdf.com/reader/full/artikel-bob-van-vaerenbergh 3/3

DH-bezoeker

Weinig noten op hun zang

“Ik merk dat de deelnemers op tien jaar tijd veel minder theoretisch

worden. Sinds de doorbraak van hetinternet is het veel eenvoudiger om

overal tabs te vinden, maar tabs zijngeen noten. Jongeren weten nu vaak

wel hoe ze hun vingers moeten zettenom een bepaalde klank te spelen,

maar weten niet welke noot het is.Wij leren hen daar de link tussen

leggen. Wat fijn is, is dat ik na al die jaren ondertussen deelnemers van

vroeger terugzie op festivals of op tv.Zo zijn er enkele verlegen zangeres-

sen die ondertussen aan het con-servatorium studeren. De bekendste

oud-deelnemer is misschien welSenne Guns. Hij is bij ons begonnenals pianist op zijn twaalf jaar tijdens

een klassieke stage. Daarna heeft hijzes jaar de rock- en jazzstage ge-

volgd, en is hij enkele jaren assistentbij mij geweest. Ondertussen is hij

met zijn kleinkunstmuziek aan hetdoorbreken in Vlaanderen.”

“We komen heel graag naar Destel-

heide. Het is simpelweg de leuksteplek om te repeteren die ik me kan

voorstellen. Het is hier goed vertoe-ven tussen de bomen. Ik vind het ook

heel fijn dat de lokalen afgescheidenzijn van de slaapblokken, zodat er ’s

middags gejamd kan worden in hethoofdgebouw terwijl anderen toch

op hun gemak even kunnen rusten.Toen we nog in andere centra stages

gaven, ging het slotconcert meestaldoor in het grootste lokaal waar

de mensen dan op stoelen op ge-lijke hoogte moesten zitten. Hier in

Destelheide kunnen we ons concertgeven in de fantastische zaal De Put,

en kan het publiek in zeteltjes zittenop een hellende tribune. De deelne-

mers kunnen hier echt in de spot-

lights staan. Net als ’s avonds in debar, trouwens (lacht).” Filip Tielens

www.jeugdenmuziekbrussel.be

© Bob Van Vaerenbergh

6