ARGUS POST 4-2018 juni 2018 POST...ARGUS POST 4-2018 juni 2018 kwaliﬁcatiewedstrijd op een campus,...

ARGUS POST 4-2018 juni 2018

�1

POST redactieadres: [email protected] fotos: tenzij anders vermeld: Kees Geers / Katinka Mulder . Hij hangt weer!

De boswachter vertelde dat onze Yetiboom helemaal ‘clean’ was. Je hebt nu eenmaal natuurliefhebbers die vinden dat de natuur niet bevuild mag worden en een spar met kaarsjes is toch weer iets anders dan een dennenboom met een verzameling aangespoeld zwerfvuil, aangevuld met een bewust geplaatste O-control flag.. Tijd voor actie. Als onderdeel van het kampeerpakket voor een kort vader/zoon verblijf op Terschelling (twee vaders en twee zonen en toch maar met zijn drieën) had ik een postzak meegesmokkeld. Bij onze tocht over de Noordsvaarder joegen we de jongste zoon compleet met postzak en de 5de ziekte de boom in. Dat was dus geregeld. Iets hoger zat nog een nest. Daar moest hij natuurlijk ook nog even naar toe. Nee hoor, het liep goed af. Leeg nest. Van een roofvogel? Misschien had deze zijn kamertje zelf opgeruimd. Mocht je dus toevallig op T aanspoelen ga dan eens kijken of hij er nog hangt. Standplaats is terug te vinden op een van de kaartjes elders.

de Volgende ArgusPOST

Deze verschijnt 1 juni, Kopy welkom. (Zoals over de 3 daagse van Belgie)Zo eindigde de 3e ArgusPOST van dit jaar. Een belofte die je altijd waar kunt maken want nergens staat dat er ook nog iets te lezen moet zijn. Als redactie heb je de taak het nummer ‘vol’ te krijgen maar soms zijn glazen halfvol en soms zit er geen druppel in. Dit keer gebruik ik wederom ‘het verleden’ om wat inhoud te genereren. ‘De toekomst’ biedt geen enkel houvast.Het heden biedt een beperkt aantal wedstrijden waarover je zou kunnen schrijven en de paar wedstrijden die er dan zijn, de urban sprints, hebben niet echt onze interesse. We willen er wel eens heen gaan om te helpen of om wat foto’s te maken of om er iets over te kunnen schrijven. Maarrrrrrrr…….. Vlak het heden even niet uit. De nieuwe voorzitter Werner Halter stuurde relevant nieuws uit onze Owereld. Broodnodig. Al die verhalen die soms worden opgedist, waarvan je na de helft gelezen te hebben denkt: “In welk blaadje zit ik eigenlijk te lezen”, moet je toch meer zien als een kaassausje over de broccoli. Nog lekkerder: broccoliroosjes in de kaasfondue. Maar wel met een bite, die roosjes. Eerlijkheidshalve dient vermeld te worden dat ik op 23 mei nog met de gedachte speelde om 1 juni te wijzigen in 1 juli. Gezien het O programma van de laatste maand voor het zomerreces valt er nog wel wat te schrijven. Zie dit als een tussennummer. Zwolle laten we voor wat het is maar In ieder geval zullen we Naarden aandoen, Nijmegen en het estafette geweld. Bij die laatste verkneukel ik me bij voorbaat aan mogelijke diskwalificaties bij kansrijke teams. Restant van een estafettetrauma. Dan gun je dat een ander ook. Na Nijmegen kan er dus toch nog een nummer uit op 1 juli alvorens we de boel op slot gooien en ons zorgen gaan maken over onze deelname aan de ‘Lakes 5 days” Conny Stuart zong er een lied over: ‘Wat voor weer zal het zijn in the Lakes’. Dat houden jullie dus tegoed!

mailto:[email protected]

mailto:[email protected]


Van de voorzitter.

Op 9 april heb ik tijdens de ALV van Dirk de voorzittershamer overgenomen. Om een goede start te maken als voorzitter, leek het me een leuk idee om een stukje te schrijven in de Argus-post over de zaken, die momenteel binnen de vereniging spelen. Bij deze dus.

Zoals gezegd, is Dirk gestopt als bestuurslid. Tijdens de goed bezochte ALV hebben we hem hartelijk bedankt voor al zijn bewezen diensten. Hij heeft van Argus een vogelexcursie cadeau gekregen. We zijn erg benieuwd, welke 'vreemde vogels' hij gaat aantreffen.

Ik ben nu zelf 9 jaar lid van Argus en zit sinds 2012 in het Argusbestuur als algemeen lid en heb dit nu omgewisseld voor de functie van voorzitter. Yvette en Johan blijven hetzelfde doen, respectievelijk secretaris en penningmeester. Verder ben ik blij, dat Marco het bestuur heeft versterkt als algemeen lid. Hiermee blijven we niet alleen een vierkoppig bestuur houden, maar hebben we er ook een bestuurslid bij met veel ervaring in de oriëntatieloopwereld. De komende tijd gaan we de taakverdeling binnen het nieuwe bestuur nader definiëren.

Het afgelopen jaar heeft Argus al drie succesvolle wedstrijden georganiseerd, achtereenvolgens bij de Posbank, op de campus in Wageningen en in Zutphen. Ik vond het positief, dat de organisatie van deze wedstrijden door een brede groep mensen is gedaan, want vele handen maken licht werk. Er is optimaal gebruik gemaakt van lokale kennis, want elke keer was de wedstrijdleider woonachtig in de plaats van de wedstrijd. Allen hebben op hun beurt bruikbare ondersteuning gehad van hun familieleden.

De volgende Arguswedstrijd is het NK Sprint in de binnenstad van Nijmegen. Dirk heeft hier afgelopen jaar een kaart van getekend. Het lijkt mij een mooie ervaring om in deze oude stad met haar steile oevers langs de Waal te lopen. Het competitiecentrum is in een bioscoop, dus wie na het lopen nog meer vertier zoekt, is aan het goede adres.

De Argus-wedstrijdkalender voor het najaar is nog niet definitief, omdat we nog in afwachting zijn van definitieve goedkeuring van terreineigenaren. De vroege voorbereidingen zijn echter al in volle gang.

Een tegenvaller is dat we de gloednieuwe kaart van De Zanding in Otterlo niet kunnen gebruiken. Met name Dirk heeft vorig jaar veel tijd en energie gestoken in het tekenen van een mooie kaart van dit gebied, inclusief een opmerkelijke heuvelrug en een zandverstuiving. Vorig jaar konden we er geen wedstrijd organiseren, omdat we een datum gepland hadden in het najaar tijdens het broedseizoen van de gladde slang. Nu blijkt de kaart echter de rest van het jaar ook onbruikbaar. Door de ontwikkeling van nieuwbouw en de afsluiting van een ander natuurgebied wordt het te druk op De Zanding. Uit metingen is gebleken dat de natuur er de afgelopen jaren sterk in kwaliteit op achteruit is gegaan. Daarom heeft de Gemeente Ede recent besloten om dit gebied beperkt toegankelijk te gaan maken, niet alleen voor ons, maar voor al het publiek. Dit is uiteraard erg jammer voor alle gedane moeite, maar dit hadden we vooraf niet kunnen voorzien.

We lijken in het najaar echter wel een wedstrijd te kunnen organiseren op de nieuwe boskaart van Noord Ginkel bij Ede. Er zijn inmiddels positieve gesprekken hierover geweest met de boswachter en de ecoloog. De aanvankelijk geplande datum van 6 oktober komt echter te vroeg in verband met de bronsttijd. Er zit namelijk veel grof wild in dit gebied. De nu voorziene wedstrijddatum is 25 november 2018.

Zelf ga ik in juni aan meerdere oriëntatielopen meedoen. Vervolgens ga ik begin juli naar het WK Masters in Kopenhagen. Ik neem daar alleen deel aan het onderdeel sprint. Op zaterdag is er een

�2


kwalificatiewedstrijd op een campus, op zondag is de finale in het centrum van de stad rondom het Koninklijk Paleis. Bart is ook namens Argus van de partij. In onze categorie H40 moeten we het opnemen tegen minimaal 120 andere mannen uit meer dan 25 verschillende landen. Er doen aan dit WK overigens best veel Nederlanders mee, ik tel er een stuk of 15. Ik heb er zin in en ben benieuwd hoe het er aan toe gaat bij zo'n grote, officiële, internationale wedstrijd. In een volgende Arguspost komt zeker een verslag.

Met sportieve groet, Werner Halter

�3


Een gevoel van herkenning……….Je zult Abraham waarschijnlijk al aan zien komen, of nog waarschijnlijker, al gezien hebben wanneer het bovenstaande kaartje in jouw rijtje AHA ergernissen valt. Een kleine toelichting is dus op zijn plaats voor de minder gelukkigen. Bij de Gebroeders Winter, zo’n kantoorboekhandel waar ze behalve glamourfoto’s van Pat Boone, Roy Rogers en Doris Day ook rasterfolie verkochten wat je met een mesje in de gewenste vorm uit kon snijden. Het grove raster verbeeldt heidevegetatie en het fijnere raster verklapt het grasland, ruig weidegebied. Het compacte grijs gaf bos aan. Over beloopbaarheid werd geen informatie gegeven. Dat zag je vanzelf wel wanneer de vesting onneembaar bleek.Deze vlakken werden ingevuld aan de hand van de informatie op de 1:10:000 topografische kaart. De hoogtelijnen, paden en sloten werden met Oostindische inkt op doorzichtig papier overgetrokken en zo stuurden we de ‘Primitieven’ op pad om een gezellig weekendje te beleven. Uiteraard kregen ze een gekopieerd exemplaar mee. Op de kaart lees ik verder dat deze was aangepast voor de Yetiloop 1987. Een hoogst illegale activiteit, toendertijd. Het credo was dat wanneer je er een route op kunt uitzetten er ook mensen moeten zijn die hem kunnen nalopen. Dan stonden die posten er in ieder geval, dat scheelde al. De winnaars kent namen als Lang en Elfving, nooit ontmaskerd als dopingzondaars maar zeker betrokken bij het opzoeken van de grenzen van het toelaatbare zodat wij, als organisatie ons ook eens moesten gaan bezighouden met fraudebestrijding. After all bleek winnen toch nog wel eens belangrijker dan meedoen. Olympische tijden waren verstreken. Ook degene die niet zouden winnen konden er wat van: Net doen alsof. Wij vonden het natuurlijk jammer om teams te diskwalificeren vandaar dat we het fenomeen ‘tijdstraf’ bedachten om het leuk te houden. Het spel werd dus op beide fronten gespeeld. Met OCAD en de ontwikkelingen op het internet heb ik inmiddels het contact verloren. Jammer eigenlijk want avonden lang heb ik zitten tekenen om op Terschelling een beetje te kunnen oriënteren zoals dat de bedoeling is. Dat leverde een prachtige laatste Yetiloop op met gecombineerde O kaarten en de gebruikelijke 1:25:000 kaarten. Legaal en wel. Onlangs deden we dus Terschelling weer eens aan en liepen we er oude, ongebaande Yetipaden. Het is niet ongebruikelijk dat, wanneer ik door een stuk natuur struin, ik allemaal prachtige standplaatsen zie voor O posten. Een milde vorm van beroepsdeformatie. Zo ook nu en met de aanwezigheid van de kaarten konden we constateren dat veelal verlagingen voor heuveltoppen konden worden aangezien, en andersom. Een beetje terreinverkenning is dus geen verspilling. Maakte het plezier er overigens niet minder om. Wanneer je de beide kaartjes bekijkt zie je de potentie er vanaf druipen en ik kan je vertellen dat het fysiek aangenaam zwaar is. Hier moet dus iemand aan het werk die van wanten weet. Kan er niet een vakman/vrouw naar dit barre oord verbannen worden en dan ondertussen nog iets zinvols doen? Staatsbosbeheer heeft nogal wat gekapt aan de westkant van West Terschelling dus daar is het ‘te wit’ Ook is er een betonnen invalidenpad gerealiseerd en is er stevig trapwerk verrezen hetgeen de erosie van het duin tegengaat. Geiten zorgen er regelmatig voor groot onderhoud. Misvorming van de vegetatie mag je het ook noemen. Het gebied waar de blauwe paaltjes met het mobiele schrikdraad omheen wordt gezet is iedere keer weer een verrassing. In principe mag je op Terschelling van de paden. Vrij wandelen noemen ze dat. Veelal wordt er vrij gewandeld in de twee winkelstraten die het eiland rijk is. Een op West zelf en een in Midsland. Heb je die twee gehad dan ben je een paar kilo aangekomen en een een paar euri afgevallen. Vervolgens huur je een fiets en ‘doe’ je het hele eiland. Duinzijde heen, dijkzijde terug, afhankelijk van de altijd aanwezige wind. Zo ontsnapt de rustzoeker aan hun aanwezigheid want die houdt zich ver van de fietspaden. die wandelt vrij door niemandsland, zich na twee uur realiserend dat je ook nog terug moet. Op het strand heb je inmiddels de poot afdrukken van reeën gezien. Tot aan de zee toe. Grappig. De laatste horeca op het eiland zit in je rugzak. Tijdens vakantiedrukte wil je ook niet te maken krijgen met het overschot aan horecabezoekers en het tekort aan personeel zodat je na gedaan vrij wandelen en het daarbij behorende leeg maken van het hoofd weer in staat bent om naar je voeten te kijken en te constateren dat die weer heel stevig op de grond staan. Aan massa’s zijn ze wel gewend. Oerol en Berenloop voorop. Wat te denken van een ARGUS clubweekend ergens eind november. Lekker slecht weer, geen last van broedende of trekkende vogels. Saamhorigheid troef. Niks wedstrijden maar gewoon 10 punten op de kaart aflopen, rugzakje op en een beetje natuur pakken. ’s Avonds samen koken of een Pizza eten. Ja, ik begin wat te herkennen.

�4


�5

Yetiboom


�6

PLAK


Pinksteren in Belgie,Helaas kan ik over de driedaagse in Belgie niet al te veel berichten. Gedachten als “ Er deden niet al te veel Nederlanders mee” en “Competitief gezien zaten we wel op een ‘Olympisch’ niveau" kwamen bij me op. Bij het bekijken van de resultaten ook hier een deja-vu. Het trauma van de eerste post op de eerste dag van een meerdaagse. Stel de beste loper doet er 2.40 over en jij 7.04, 9.03 of zelfs 19.14. Dan heb je toch echt het idee dat er de komende dagen niets meer te winnen valt. We heten per slot van rekening niet allemaal Chris Froome of Freddy Sillien. Gelukkig is het maar een spelletje en komen er nog een heleboel controleposten waarbij je het goed kunt doen zodat je uiteindelijk net die podiumplaats niet blijkt te halen. Hèt moment om de armen omhoog te brengen, de nagels in het vlees achter de oren te boren en een krabbende beweging te maken. Zo leuk kan oriëntering zijn.

Waar was u deze zomer?

Lezers worden wederom uitgenodigd om hun O ervaringen op virtueel schrift te zetten en te delen. Wij gaan links rijden zoals eerder aangekondigd en mochten we dat overleven dan kunt u na de zomervakantie rekenen op de nodige Britse humor. Maar eerst nog Olief en Oleed delen in de maand juli.

Allemaal te lezen in de ArgusPOST die op 1 juli verschijnt.

�7

D21


�8


�9


�10


�11


�12

foto Yvette Tan


�13


�14


�15


�16

VVO, winnaars van de Interland 2018

ARGUS POST 4-2018 juni 2018 POST...ARGUS POST 4-2018 juni 2018 kwaliﬁcatiewedstrijd op een campus,...

Documents

Transcript of ARGUS POST 4-2018 juni 2018 POST...ARGUS POST 4-2018 juni 2018 kwaliﬁcatiewedstrijd op een campus,...