Arcus magazine no3 - ANDRÉ

INHOUD 2 André-der-wijs / 3 Favorites by André / 4 De passie van André5 Ik ben Arcus / 7 24 uur met André / 8 De focus op vakmanschap9 Bij André in de klas / 10 Op de stoel van Jaap van Zijl / 11 Wens verklapt! 12 Retourtje Arcus / 14 André versus het College / 15 Flitz / 16 Oor te luister 17 Columns / 18 Mail & Win / 19 Het stokje / 19 Uitagenda

Arcus Magazine / Jaargang 1 / Nummer 3 / December 2013

André-der-wijsColumn

André-der-wijsColumn

Arcus Magazine No.3 /André 2

De waarheid is dat wat werkt (John Dewey 1859 -1952)Ik = iedereen, voor mij is het een onomkeerbaar adagium. Vanuit de stellige overtuiging dat ieder mens iets moois en authentieks heeft.

Vanmorgen deden een langzaam opkomend zonnetje en rustgevende geluiden mij ontwaken. Met moeite verlaat ik mijn ergonomisch gevormde slaapplek, in een met zuur-stof gevulde coconachtige ruimte. Gelukkig heb ik mijn met zonne-energie opgeladen, volautomatische lichaamsverzorgingsapparatuur, voorzien van medical-check. Die maakt mij fit voor de start van de nieuwe dag. Mijn voedingssysteemgerelateerde koelkast waarschuwt dat er artikelen aanwezig zijn die vandaag hun uiterste houdbaarheidsdatum bereiken en doet een voorstel voor mijn dagmenu.Bij het nuttigen van mijn biologisch-verantwoorde, prestatiegericht samengestelde ontbijt projecteert mijn digitale maatje een uitgebalanceerd dagprogramma voor mij op de wand. Vandaag werk ik op meerdere plaatsen, de te behalen resultaten zijn duidelijk. Verantwoordelijk voor mijn eigen gedrag en levensvoorziening ga ik op weg.

Bij het verlaten van mijn woning attendeert mijn waarschuwingssysteem mij op het feit dat ik mijn ‘information glasses’ ben vergeten. Ik gris ze nog snel mee en begeef me, elektrisch en elektronisch, naar mijn eerste werkplek. Daar ga ik aan de slag met twee mensen met wie ik uitsluitend digitaal communiceer. Als mijn ‘information glasses’ aangeven dat het tijd is voor ontspanning, kies ik ervoor om een kort dutje te doen in de super geavanceerde leeftijdbevorderende massagestoel. De acupunctuur van de stoel en de mooie woorden die mijn vrouw heeft doorgegeven aan mijn digitale maatje zorgen ervoor dat ik snel in een diepe slaap en mooie droom vertoef…

Wat was werken toch geweldig vroeger. Veranderingen waren als een soort ideeënseks met collegae, allemaal werkzaam in één gebouw. Mensen met wie je gewoon over alles kon praten, zonder dat er iets voor ons bedacht werd. Wat kon ik genieten van het oerconflict van die tijd: managers die argumenten en omwegen bedachten om grip te krijgen op hun medewerkers en medewerkers die nog slimmere manieren bedachten om eronder uit te komen. Op die manier hielden we elkaar goed bezig. We stelden de student centraal, probeerden hem bij te brengen dat hij als mens, op zijn manier, geweldig was. We regelden omgevingen waarin hij zaken kon uitproberen en begeleidden hem in zijn ontdekkingsreis naar een werkbaar leven. Met deze persoonlijke aandacht voelden studenten zich in die tijd als kinderen in een attractiepark die niet in de rij hoeven te staan. Plotseling schrik ik wakker. ‘Schat, je hebt de wekker niet gehoord en je moet werken’. Wat heerlijk als er iemand voor je is! Altruïstisch als ik ben, denk ik: Ik = iedereen. En laten we gewoon samen doen wat werkt. Dan wordt dat onze waarheid.

Favorites by André

AndréFavorites

AndréFavorites

André 3

Wild van de WaddenIeder jaar probeert André er minstens één keer naartoe te gaan. “Toen ik nog niet met mijn studie bezig was, gingen we in het voorjaar, de zomer en het najaar.” Op de wadden doet André inspiratie op. Hij kan er verschrikkelijk genieten. Samen met zijn vrouw Suzanne en natuurlijk de hond, Shambo. “Die gaat altijd mee. Suzanne en ik houden allebei van een stukje lopen. En we zijn beide Bourgondiër.” Lekker eten hoort er dus bij. Net als een goed glas bier of wijn. “Voor de gezelligheid gaan we naar Texel, maar het ruime strand- en duinengebied van Terschelling vind ik ook heerlijk.”

Groei door CoveyZijn lessen Persoonlijke Ontwikkeling zijn erop gebaseerd: de zeven eigenschappen van effectief leiderschap van Covey. “Het is een ideaal lesmodel, waar je alles in het leven mee kunt benaderen”, vertelt André enthousiast. Ik merk dat studenten er ontzettend door groeien. “De in 2012 overleden Amerikaan Covey was een bezielde leiderschaps-denker. Hij is gaan onderzoeken wat mensen be-weegt om samen dingen te doen. Het moet uit jezelf komen, ontdekte hij. De eerste trap in zijn model – drie eigenschappen – betreft dan ook overwinnin-gen op jezelf. Pas als je zelf weet wat je wilt, kun je je omgeving overwinnen en de volgende drie stap-pen zetten: naar win-win denken, eerst begrijpen en dan begrepen worden en synergie (als je samen-werkt bereik je meer). Ten slotte houd je de zaag scherp door spiritueel te leven. Geen hocus pocus, maar gewoon een keer lekker op stap met vrienden of out of the box denken.

Door op die manier naar je leven te kijken, kom je heel erg ver”, weet André uit eigen ervaring. “Door Covey leerde ik verbindingen leggen en vertrouwen in mensen hebben.” Ook zijn studenten pakken de theorie gemakkelijk op. “Ik reik ze de oefeningen aan, geef een inleiding en ze gaan aan de slag. Ze schrijven persoonlijke statuten: hoe wil ik leven en gezien worden? Geweldig om te lezen! ‘Print het uit en hang het op je slaapkamerdeur’, zeg ik altijd. Want stel: hun beroep valt om de een of andere reden weg. Dan hebben ze altijd nog hun eigen ik-beeld om op terug te vallen.”

Bezinning en een biertjeDichtbij huis heeft André nog een plek waar hij zich helemaal thuis voelt: Abdij de Achelse Kluis. Hij loopt er regelmatig binnen. Even bezinnen, in de kapel. “Moeder Maria, als je iets wilt doen, help dan die en die.” Ook bezoekt hij graag de bibliotheek. Of hij drinkt een trappistje bij de Abdij. “Ze hebben een geweldig terras en café, waar je rechtstreeks de brouwerij in kijkt.” André maakt een praatje met wie aan zijn tafel aanschuift. Maar hij neemt ook wel eens vrienden mee. “Bijvoorbeeld naar de abdij-avonden, waarop dingen besproken worden als ‘het verwerken van verdriet’ of ‘de betekenis van het geloof’. Vooraf, in de kerk, gaat het licht uit en bidden de monniken in witte pij tot Maria. Dat is altijd weer een bijzondere gebeurtenis.”

AndréDe passie van…

Arcus Magazine No.3 / André 4

De passie van…

AndréDe passie van…

Studenten noemen hem niet voor niets ‘de lopende Wikipedia’. André zit al zijn hele leven met zijn neus in de boeken. En…hij vergeet (vrijwel) niets. Vooral als het om managementboeken gaat, is André onverzadigbaar. “Lezen en studeren is – naast al het moois dat ik met mijn vrouw deel - mijn grote passie.”

Indrukwekkende lijstDe lijst met studies die André heeft gevolgd, is even indrukwekkend als zijn werkverleden. Om een indruk te geven: André werkt op zijn twaalfde al méér dan veertig uur per week in een verzinkerij. De middelbare school doet hij ernaast! Desondanks weet hij zich in de fabriek snel op te werken. “Als ik niet allergisch was geworden voor de chemische dampen, was ik er zeker directeur geworden…”

Leren onder de dekensOm een nieuwe start te kunnen maken haalt André zijn Praktijkdiploma Boekhouden. Maar het eerste kantoorbaantje bevalt niet. Zo komt André in de facilitaire dienstverlening terecht. Hij begint in de schoonmaakdienst van een ziekenhuis, met wc’s en douches poetsen, groeit door tot hoofd schoon-maak en begint zijn eigen schoonmaakbedrijf. Hij wil méér van management weten en dus volgt hij alle opleidingen die er te volgen zijn: lager manage-ment, middelmanagement, voorbereidend hoger en hoger management. “Meestal studeerde ik ’s nachts, met het zaklampje onder de dekens…”

Helpen veranderenNa de verkoop van zijn goedlopende bedrijf, gaat André zich onder andere bezighouden met verandertrajecten. “Ik heb verschillende re-organisaties doorgevoerd. Onder andere bij de sociale werkvoorziening in Weert. Voor het eerst in hun bestaan maakten ze winst…”

Wijsheid

Toch zijn winst of het hebben van geld voor André niet zaligmakend. “Iets voor anderen betekenen heeft mij als persoon tot nu toe het meest opgeleverd.” Om die reden blijft André boeken verslinden. En studeert hij nu op Implemen-tation en Change Management. “Mooie woorden lezen is mooi, maar er iets mee doen is nog veel mooier. Er zijn geweldig veel modellen en strategieën bedacht waarmee je dingen vorm kunt geven. Ik ben en blijf altijd nieuwsgierig naar hoe de wijsheid uit de literatuur mensen kan helpen om gelukkiger te worden.”

“Iets voor anderen betekenen heeft mij als persoon tot nu toe het meest opgeleverd.”

Ik ben Arcus

“Toen ik van school ging liep ik over van ambitie”

AndréIk ben Arcus

AndréIk ben Arcus

André 5

lees verder op pagina 6 >>>>

“Ondernemen is iets aparts”, is de mening van oud Arcus-student Ondernemer Internationale Groot-handel Dennis Zautsen. “Het is bezig zijn met wat ik leuk vind. Iedere nieuwe klant of mooie order die je binnenhaalt, geeft een kick.” Dennis barst van de ‘drive’. “Dat is het belangrijkste dat Arcus mij heeft meegegeven: toen ik van school kwam liep ik over van ambitie. Dat hebben ze heel goed gedaan. Want met dat stukje extra enthousiasme kun je het onderscheid maken.” Of – in het geval van Dennis – een succes maken van je eigen zaak. Zijn webwin-kel www.allesvooropkantoor.nl, een paar maanden geleden gestart, heeft nu al vijftig organisaties als klant.

Ruiken aan ondernemerschap“Arcus heeft mijn ondernemershart doen groeien. Vooral door het project Jong Ondernemen, in het vierde leerjaar. Daarin brachten wij alles in de praktijk wat we daarvóór geleerd hadden. Vanuit het niets moest je, samen met je groepje, tot een bedrijfsidee komen. Vervolgens gingen we ‘aan-deelhouders’ om startkapitaal vragen, een rekening openen en iedere week met elkaar om tafel zitten als inkoop, verkoop, PZ, marketing, financiën en directie. Onze minionderneming draaide om agenda’s die we gratis aan alle Arcus-studenten uitdeelden. Door aan bedrijven in de regio adver-tentieruimte in de agenda te verkopen, maakten we de omzet. Het was de eerste keer dat ik echt aan het ondernemerschap mocht ruiken. Ik raakte er zo enthousiast door, dat het me nooit meer los heeft gelaten.”

“Het is bezig zijn met wat ik leuk vind.”

AndréIk ben Arcus


AndréIk ben Arcus

Onderwijs en ouwehoeren“Arcus is voor mij verbonden aan een leuke tijd. De school heeft mij als persoon niet echt gevormd, maar ik heb er wel altijd goed les gehad en verschil-lende vrienden aan overgehouden. Ook het contact met de leraren was goed. Ik heb ze als heel betrok-ken ervaren. Ze waren niet afstandelijk, op z’n tijd kon je ook gewoon slap met ze ouwehoeren. Een aantal van hen spreek ik nog wel eens, want ik doe nu zaken met Arcus. Het contact is altijd weer heel leuk.”

AandeelhoudersvergaderingEen van de mooiste herinneringen aan het Arcus College is voor Dennis de ‘aandeelhoudersvergade-ring’ aan de start van het project Jong Ondernemen. “Ook al waren onze aandeelhouders vooral ouders, familie en vrienden, je had toch die spanning in je buik. Wij stonden tegenover de ‘geldschieters’. Het doel was om aan het eind van de rit een zo hoog mo-gelijke aandelenkoers te realiseren en het was onze taak om te vertellen hoe wij dat gingen doen. Heel spannend! Maar we hebben het er als groep goed vanaf gebracht…”

Terugvallen op Arcus“Direct na mijn afstuderen, gedreven door ambi-tie en het ervaren succes, probeerde ik hetzelfde ‘trucje’ nog een keer. Ik benaderde het ROC in Eindhoven, met 21.000 studenten, voor gratis agenda’s. Maar dit keer lukte het niet om voldoende advertenties te verkopen om de kosten te dekken. Dan moet je je idee terugtrekken, zoveel had ik bij Arcus wel geleerd. Ik heb het ondernemerschap toen maar weer even in de ijskast gezet. Nu, enkele jaren en heel veel ervaring als vertegenwoordiger en accountmanager wijzer, ben ik er wel klaar voor. Bij de start van mijn onderneming kon ik opnieuw terugvallen op mijn Arcus-opleiding. Bijvoorbeeld voor het opzetten van de administratie en een ex-ploitatie- en liquiditeitsbegroting. Natuurlijk, ik moest er weer even induiken. Maar je hebt het wel allemaal geleerd. De ambitie die ik van Arcus mee-kreeg, is er ook nog steeds. Die zorgt er voor een belangrijk deel voor dat het zo goed gaat.”

André24 uur met…

André 7

André24 uur met…

24 uur met André

5.25 uurDe wekker gaat. Tijd om op te staan voor weer een mooie dag.

5.30 uur Even lekker fit wakker worden: de dagelijkse ochtendgym.

vanaf 8.30 uur Samen met studenten tijdens de managementlessen.

18.00 uur Terug naar het altijd gezellige Budel.

18.05 uur Begroeting door mijn grote vriend: Shambo en mijn lieftallige vrouw, natuurlijk ;-)

19.00 uur Heerlijk die boekenstapel. Uren kan ik daarmee zoet zijn.

20.00 uur Het leven van een student gaat niet altijd over rozen… Nee, ik vind het heerlijk om te leren, elke dag weer bij Arcus en thuis.

22.30 uur Weer het einde van een mooie dag: oogjes toe en slaap lekker voordat de wekker weer gaat.

AndréDe focus op vakmanschap



Docenten maken de kwaliteit

Als het gaat om goed onderwijs (geven) zijn we bij André aan het juiste adres. Hij eindigde immers bij de laatste drie in de race voor de titel leraar van het jaar. André levert kwaliteit, vinden zijn studenten. En dat is belangrijk, weet André: “Want docenten zijn de allerbelangrijkste factor als het gaat om de kwaliteit van het mbo-onderwijs”. Het is de uitkomst van gedegen (literatuur)onderzoek. Uitgevoerd door… André zelf.

Allemaal bijblijven“Uit onderzoek (Marzano 2009) blijkt dat ongeveer 67 procent van het leereffect is toe te schrijven aan de prestaties van individuele leraren”, is te lezen in Andrés essay. En: “Onvoldoende kwaliteit van on-derwijs heeft drie oorzaken (Mc Daniel 2010): de kwalitatieve verwaarlozing van personeel, per-soneelsbeleid dat geen issue is bij vernieuwingen en te veel in te weinig tijd. “Laat jonge docenten bij-voorbeeld niet de hele tijd van les naar les rennen, maar geef ze de tijd om ook met studenten over het leerproces te praten”, tipt André. “Daarom hebben ook zij voor het onderwijs gekozen. Dan branden er niet zo veel goede docenten voortijdig af…”

Bumpy momentsUit ander onderzoek (Brouwers e.a. 2012) haalt André dat wij als docenten dagelijks met allerlei wie-, hoe- en wat-dilemma’s worstelen. “Vooral de hoe-dilemma’s zoals ‘collectieve versus gedifferentieerde aandacht’, ‘strikt regels hanteren versus teugels laten vieren’ en ‘docent- versus leerlinggestuurd leerproces’ ervaren wij als ‘bumpy moments’. Afhankelijk van onze waardes en wat we in een bepaalde situatie, voor een bepaalde leerling wenselijk achten, kiezen we voor een bepaalde aanpak.

Student centraalDit, het hoe-dilemma, is een belangrijk aandachts-punt in het onderwijsproces en een aangrijppunt voor leidinggevenden, signaleert André. Hij koppelt er meteen een managementoplossing aan: de acht aspecten van leidinggeven die ertoe doen (Both & Bruijn, 2102) in combinatie met dienend leiderschap. “Dan zetten managers en docenten het proces samen – in alle openheid - op de rails en staan de ontwikkeling en het welbevinden van in- en externe klanten - lees docenten en studenten - centraal.”

lees verder op pagina 9 >>>>

“En als de leraren het goed doen, kan het niet anders dan goed komen met de kwaliteit en onze toekomst.”



André 9

Bij André in de klas

Docent vooropDat is hoe het volgens André zou moeten zijn. “De docent is het allerbelangrijkst, maar krijgt de minste aandacht. Ik zou de toren willen omdraaien: van topdown naar bottum-up. Van aandacht voor processen naar aandacht voor de docenten en daar-omheen het proces bouwen. Dan komt er maar één centraal te staan: de student. Waarbij ik niet zeg dat managers niet belangrijk zijn. Maar ze moeten ook vertrouwen hebben in de docenten. Laat docenten zelf hun veranderingen bedenken en kennis delen, en faciliteer dat. Het gaat om vertrouwen en verbinden.”

Vertrouwen en verbindenIn zijn essay verwijst André naar de wereldwijd bewezen methodiek Lean Six Sigma (H. van der Haar e.a., 2010) die ook bruikbaar is binnen het mbo. De focus ligt bij Six Sigma op wat de klant – de student – echt belangrijk vindt. ‘Lean’ gaat over maximale toegevoegde waarde leveren door het centraal stellen van de student. Dat levert niet alleen hogere studenttevredenheid op, maar ook meer betrokkenheid van de docenten door eigenaar-schap. André: “Als docenten erin geloven, gaat het ook gebeuren. Dan krijgen ze passie en bevlogen-heid en komen de ideeën als vanzelf. En als de leraren het goed doen, kan het niet anders dan goed komen met de kwaliteit en onze toekomst.”

Ruimte voor pratenDan willen we graag nog even van André zelf weten: wat is een goede docent? “Iemand die het menselijk aspect van de student goed aanvoelt. Die handvatten aanreikt waarmee hij binnen de beroepscontext iets kan en ruimte aanbiedt omte praten over zijn persoonlijke ontwikkeling. Daarnaast moet je zorgen dat de student in aanraking komt met mensen die hem verder kunnen helpen als jij uit beeld bent.”

Zien zijn studenten André zoals hij hoopt dat ze hem zien? Als de gepassioneerde docent met een vleugje humor die een goede sparringpartner voor ze is? We vragen vier studenten Facilitair Management naar wat André voor hun ontwikkeling betekent.

Vul aan: met André als docent…Emiel (eerstejaars): “…zijn de lessen veel leuker en leerzamer. Door zijn sociale kennis en alles wat hij heeft meegemaakt, is het altijd interessant om naar hem te luisteren.” “De vele praktijkvoorbeelden die hij uit zijn mouw schudt, maken alles meteen een stuk duidelijker”, vult Tom (vierdejaars) aan. Wat kun/wil je nog van André leren?Megan (derdejaars): “Ik wil mijn eigen manage-mentstijl ontwikkelen. Niemand kan me daar beter bij helpen dan meneer Cuijten. Hij kan het heel goed uitleggen. Door zijn lessen leer je jezelf goed kennen. En daardoor ook beter met anderen omgaan.” “Hij zorgt ervoor dat we sterker in onze schoenen te staan”, vindt ook Emiel. Jade (tweede-jaars) is het daar roerend mee eens: “Dankzij zijn readers en leswijze kan ik mij als persoon en lei-dinggevende vrij gemakkelijk verder ontwikkelen.”Hoe is de sfeer in de klas?Jade: “Sinds de lessen van meneer Cuijten zijn we als klas dichter bij elkaar gekomen. Hij hamert erop dat we een OEN moeten zijn: Open, Eerlijk en Nieuwsgierig. “Hij geeft daarin zelf het goede voorbeeld”, vindt Tom. “Als je merkt dat een docent weet waar hij mee bezig is en zich aan de afspraken houdt, ga je dat zelf ook doen. Het vak wordt be-langrijker en interessanter.” Megan: “Kennis delen is macht, zegt hij ook altijd. Als jij iets leert, is het belangrijk dat je die kennis met andere studenten deelt. Zodat niet alleen jij hogerop komt. Je merkt in de klas dat het werkt.”Wat zou je veranderen als je André/Arcus was?Emiel: “Ik zou het fijn vinden als andere docenten ons ook méér aan het woord zouden laten.” “Sommige theorielessen zijn niet boeiend genoeg”, constateert Jade. “Over de stof praten in groepen, in plaats van klassikale lessen, zou het leuker kunnen maken.” “Je merkt of een leraar volgens het boekje werkt of het echt voor ons doet”, vindt Tom. “André wil ons echt beter maken, goed voorbereiden op de toekomst. Dat vind ik belangrijk. Daarom zou ik, als ik Arcus was, André directeur maken.”

AndréOp de stoel van…

AndréOp de stoel van…


Op de stoel van…Voorzitter MBO Raad Jan van Zijl

Hoe kijkt u aan tegen de ontwik-keling van onderwijskundig vakmanschap in deze tijd van ontgroening en vergrijzing?“Dat is een groot onderwerp op dit moment, ook in de MBO Raad. Met de vorige staatssecretaris hebben we een convenant gesloten over verdergaande professionalisering van docenten. Docenten moeten eigenlijk continu nagaan: ‘is wat ik vandaag kan voldoende voor wat ik morgen nodig heb?’ Ze moeten zich blijven ontwikkelen. We werken ook aan een systeem van peer-review: waarin docenten van elkaar leren. Daarnaast is regelma-tig je licht opsteken in het bedrijfs-leven erg belangrijk. In 2017 hebben we een lerarenregister waarin docenten alleen komen als ze voldoende bevoegd en bekwaam zijn. Binnen nu en een jaar moeten we weten aan welke eisen docenten op de verschillende niveaus moeten (blijven) voldoen. Daarbij willen we natuurlijk voor-komen dat we geen gebruik meer kunnen maken van docenten uit het bedrijfsleven. Dat zijn onze stu-wende krachten. Aan de andere kant: als je geen docent bent en je praktijkervaring niet kunt over-brengen, werkt het ook niet… Op dit moment organiseren we heel veel bijeenkomsten over dit onderwerp in het land. Voor bestuurders, HRM-mensen en waar het maar kan ook voor docen-ten. Hoe meer docenten hier zelf iets mee willen, hoe beter. Wat we niet sturen, maar wel toejuichen, is

als scholen erin slagen ervaren docenten – en hun kennis - lang vast te houden. Een oudere docent wil misschien niet meer hele dagen voor de klas staan, maar vindt het wel leuk jongere collega’s te coa-chen. Met dat soort oplossingen kun je veel verdienen.”

Hoe zorgen we voor het welzijn van studenten, zodat ze – met hun talenten - een optimale bijdrage kunnen leveren aan de maat-schappij? “Op school gaat het om méér dan alleen een vak leren. Scholen moeten ook zorgen dat studenten de kans krijgen om hun talenten optimaal te ontwikkelen. Bijvoor-beeld door te zorgen voor een goed lesrooster, weinig lesuitval en hulp bij de keuze van een richting of studie. Ook persoonlijke aan-dacht voor de studenten is vanzelf-sprekend. Iemand die allerlei problemen heeft, komt niet aan leren toe. Maar een goede docent lost niet alle vraagstukken zelf op. Hij heeft gevoel voor de student, luistert, signaleert en verwijst op het juiste moment door.”

Hoe kijkt u aan tegen kosten en baten van het praktijkleren, bij-voorbeeld het in de school halen en betrekken bij de examinering van het bedrijfsleven? “Ik ben een groot voorstander van vergaande samenwerking tussen bedrijven en scholen. Maar houd het wel zuiver. De school is verant-woordelijk voor de examinering.

Het bedrijfsleven heeft daar invloed op, praat erover mee. Wil een bedrijf iets extra’s doen? Dan zul je mij niet horen zeggen dat de school daar geen financiële bij-drage tegenover mag stellen. Maar naar mijn mening is er ook veel met gesloten beurs te regelen. Er is immers sprake van wederzijds belang. Ook voor het bedrijfsleven is goed praktijkonderwijs heel belangrijk. In Nederland zitten bedrijven voor een dubbeltje op de eerste rang, omdat het Rijk veel betaalt. In landen als Duitsland betaalt het bedrijfsleven veel meer aan mbo-opleidingen. Gelukkig hoor ik ook hier nog vaak over bedrijven die in het onderwijs investeren. Geld lospeuteren bij het bedrijfsleven is wel moeilijker geworden, net als het vinden van leerwerkbedrijven. Als MBO Raad lobbyen we samen met de werk-gevers bij het Rijk om in dat laatste verbetering te brengen, door met een deel van de 600 miljoen voor werkgelegenheidsplannen iets extra’s te doen voor die werk-gevers die – ondanks de crisis - nog steeds bereid zijn stageplekken aan te bieden.”

‘Is wat ik vandaag kan voldoende voor wat ik morgen nodig heb?’

“Die man is kundig en als voorzitter van de MBO Raad – die de brug slaat naar het ministerie - en vice-voorzitter van SBB waarin alle kenniscentra samenkomen ook super interessant”, vindt André. Hij ontmoette Jan van Zijl op het Uitblinkersgala mbo en wil graag zijn visie op een aantal onderwerpen…

AndréWens verklapt

AndréWens verklapt

André 11

Wens verklapt

In 2005 maakte André de overstap van een managementfunctie in het bedrijfsleven naar het ‘docentschap’ bij Arcus. De wens die hij onder de nieuwbouw heeft gestopt, verklaart waarom hij die stap zette. “Ik heb op mijn papiertje geschreven dat ik hoop dat iedere docent in de nieuwbouw elke dag één student gelukkig weet te maken.” De studenten, daar doet André het voor. Voor die lachende gezichten. Voor die ene, steeds vastlopende student die zich uiteindelijk weet te ontwikkelen tot de meest gemotiveerde werknemer van een bedrijf. André verwoordde het in een gedicht, dat hij voorleest in zijn promotiefilmpje voor de Leraar-van-het-jaar-competitie: Een student is de belangrijkste persoon in onze school. Een student is niet de verstoring van ons werk, maar het doel ervan. Een student is geen buiten-staander van onze school, maar maakt daar deel van uit. We doen een student geen plezier door hem te helpen;de student doet ons een plezier door ons de mogelijk-heid te geven dit te doen. Als we allemaal iedere dag één student gelukkig maken, zijn dit er 200 in een schooljaar. Als we onze studenten leren om fouten en tekortkomingen uit het verleden in te zien, begeleiden we hen naar een betere wereld. Onze studenten zijn onze toekomst. Samen een leven lang leren. In een nieuwe manier van werken en leren in de 21ste eeuw.

RetourtjeArcus

Theater is maar vreemdDe twaalf dagen stage in Palestina maakten veel indruk. “We hebben twee theatergroepen bezocht, in Jeruzalem en een plaatsje buiten Bethlehem”, vertelt Laura. “Er is weinig aandacht voor theater daar. Ze vinden het iets onnodigs, vreemd en een beetje eng. Daarnaast hebben we veel gepraat, met mensen op scholen en onze gastgezinnen. Voor mij waren die verhalen het meest interessant. Heel heftig ook, soms. Een tijdje terug konden de mensen daar bijvoorbeeld nauwelijks hun huizen uit. Deed je dat toch, omdat je bijvoorbeeld eten moest halen, dan kon er zomaar op je geschoten worden. De vrouw van mijn gastgezin heeft dat meegemaakt. Zelfs tijdens mijn verblijf zijn er twee mensen neer-geschoten….”

Hun verhaal hier vertellenDesondanks zijn de mensen er heel ongecompli-ceerd en gastvrij, heeft Laura ervaren. “Voor mij persoonlijk was het een eye-opener: al die dingen die hier vanzelfsprekend zijn, zoals een bijbaantje of op vakantie gaan, zijn daar moeilijk of onmogelijk. Ik mag heel blij zijn dat ik in Nederland woon! Nu ik terug ben, vind ik het belangrijk om het verhaal over Palestina goed te vertellen. De meeste mensen in Nederland hebben daar geen idee van. De situatie in mijn theaterstuk begrijpelijk maken, is het minste wat ik voor de mensen in Palestina kan doen.”

AndréRetourtje Arcus


Vertellen over Palestina in een theaterstuk

Vorig jaar ontdekte Laura Eijssen, studente Artiest Drama, tijdens een productiestage hoe leuk het is om een voorstelling in elkaar te zetten. Op dit moment werkt ze aan een wel heel bijzon-dere productie, die alles te maken heeft met haar laatste stage: in Palestina. Van Arcus kreeg Laura de opdracht om de inspiratie en ervaringen die ze daar opdeed, om te zetten in een theaterstuk.

Inzet voor mensenrechten“Dat is een flinke uitdaging”, vertelt ze. “Want ik heb daar zó veel gezien en meegemaakt… Ik ben naar Palestina gereisd met Millenium Travels, het reisprogramma van Stichting Timu Kota. Dat is een projectorganisatie die in conflictgebieden de door de VN vastgestelde Milleniumdoelen onder de aandacht brengt. Ze stimuleren jongeren om zelf actief aan de slag te gaan voor anderen, met gebruikmaking van hun passie en talent. De reis naar Palestina is verbonden met het Milleniumdoel mensenrechten. De reisorganisatie heeft ons, stu-denten Drama, benaderd omdat ze daar méér met theater aan de slag willen. Ik zou er eerst ook theaterworkshops gaan geven. Uiteindelijk is dat er niet van gekomen. Maar ik heb wel een goede indruk gekregen van hoe theater en het leven daar zijn.”

Retourtje Arcus gaat over nieuwsfeiten binnen Arcus in de afgelopen tijd.


“Al die dingen die hier vanzelfsprekend zijn, zoals een bijbaantje of op vakantie gaan, zijn daar moeilijk of onmogelijk.“



André 13

Fascinerend bezoek aan Nedcar

In 2014 start Nedcar met de productie van de Mini. In de ‘Bodyshop’, waar carrosseriedelen in elkaar worden gelast tot een complete carrosserie, staan compleet nieuwe, robot gestuurde productielijnen klaar. De Arcus-klas-sen Mechatronica (o.a. PLC-programmering) en Motorvoertuigentechniek van docenten Paul Defesche en Bas Frijns gingen er op 3 december op bezoek. Ze kregen een warme ontvangst, uit-gebreide uitleg en een fascinerende rondleiding.

Beroepshouding is belangrijk“Super interessant”, zegt Bas Frijns terugkijkend op het bezoek. “Medewerkers van personeelszaken, de Bodyshop en een onderhoudsafdeling hebben ons uitgelegd wat ze doen en waar ze naar op zoek zijn. In de komende twee jaar groeit Nedcar van onge-veer duizend naar bijna vierduizend man personeel. Ze hebben veel jonge mensen nodig met een niveau 3- of 4-opleiding. ‘Als je over de juiste beroepshouding beschikt, inzet toont en systematisch kunt denken, kun je bij Nedcar alle kanten op’, vertelden ze ons. Een eyeopener voor mijn studenten, want die denken vaak dat ze met Motorvoertuigen- techniek alleen in een werkplaats terecht kunnen. Bij Nedcar hebben ze nu gehoord dat hun kennis ook daar gevraagd is. Ze kunnen er bijvoorbeeld beginnen als ‘line keeper’, iemand die (kleinere) storingen aan de productielijn oplost. Doen ze dat goed, dan zijn er heel veel mogelijkheden tot doorgroei. Bijvoorbeeld naar een leidinggevende functie.”

Robots in werkingNa een presentatie en het bekijken van filmpjes over Nedcar, kreeg de hele groep een rondleiding door de enorme Bodyshop. “Nu is er nog vrij weinig bedrijvigheid, maar er loopt wel elke dag een complete carrosserie van de band”, vertelt Bas Frijns. “Ook konden we de robots in werking zien. Ze zijn volop bezig die goed te programmeren en te testen, zodat de productie straks aan alle kwaliteit-seisen van Mini/BMW voldoet. Schitterend om te zien! Wijzelf, maar ook de studenten waren na afloop enorm enthousiast. Er kwam er meteen al één naar mij toe die per se stage bij Nedcar wil lopen. Dat kan natuurlijk geregeld worden. We gaan zeker méér samenwerken. Zo zijn we bijvoorbeeld met Nedcar in gesprek over hoe we onze lesstof beter kunnen laten aansluiten op de praktijk in het bedrijf. En binnenkort gaan er weer twee Arcus-klassen bij Nedcar op bezoek.”

…over management in het onderwijs

AndréAndré versus het College

AndréAndré versus het College

Arcus Magazine No.3 /André 14

André smult van de kans om met het College van Bestuur over zijn passie, management, van gedachten te wisselen. Aan zijn vragenlijst lijkt geen einde te komen…

“Waar ik bijvoorbeeld heel nieuwsgierig naar ben, is wanneer er in jullie beleving sprake is van goed georgani-seerd leiderschap in het onderwijs.” Toon Theunissen: “Een van de kerntaken die wij voor mana-gers geformuleerd hebben is onderwijskundig leiderschap. Je kunt geen leiding geven aan docenten zonder grote affiniteit met onderwijs en het onderwijs-proces.” “Onderwijs, onze ‘core business’ moet in de hele organi-satie de aandacht krijgen die het verdient”, vindt ook Jos Jongen. “In de periode 2006-2010 heb-ben we onderwijsbeleid als een deken over de organisatie heen gelegd. Er moest toen iets ge-beuren op het gebied van kwa-liteit. Nu proberen we datzelfde ‘plaatje’ - die onderwijskundige visie - ook op de andere niveaus neer te leggen. De professio-nals in de teams moeten de lead krijgen. De onderwijskaders, zoals vastgelegd in onze kapstok, bieden de daarvoor benodigde structuur en ruimte. Daarnaast willen we zorgen voor een strak geregelde bedrijfsvoering.”

Hoe kijken jullie aan tegen transformerend leiderschap: samen betekenis geven aan de behoeften van de student?”Jos Jongen: “Maatwerk leveren aan iedere student is een ‘mis-sion impossible’ met de middelen

en competenties die we in huis hebben. Omdat de samenleving voortdurend verandert, zullen we wel steeds moeten trans-formeren. Maar geleidelijk en binnen de grenzen die de orga-nisatie en de mensen daarin aan-kunnen. Een student verwacht geen maatwerk. Hij/zij wil gekend worden als individu, met zijn specifieke situatie. Tegelij-kertijd moeten studenten tot op zekere hoogte een standaardpro-gramma doorlopen, want aan het einde van de opleiding moeten ze de voor iedereen geldende standaarden uit het kwalificatie-dossier beheersen. Daar een mix in vinden, is een lastige job.”

“Het grootste probleem waar docenten mee geconfronteerd worden, is de hoe-vraag”, bevestigt André. “Dat blijkt ook uit onderzoek. Als er nieuw beleid bepaald is, denken do-centen: ‘Laten we het maar proberen. Maar een groot aantal haakt gaandeweg af, omdat ze niet weten hoe ze het voor elkaar moeten krijgen…

Hoeveel aandacht schenken jullie bij beleidsvorming aan de betekenis ervan voor de uitvoering?”Jos Jongen: “Als wij dingen bedenken die de professional niet zit zitten, worden ze niet uitgevoerd. Daarom betrekken we docenten via de pitstops bij de vormgeving van visie en stra-tegie. Vaak liggen de meningen uiteen. Op basis van de discussie kiezen wij dan voor een bepaalde weg.” “Desondanks blijft strate-gie voor veel docenten de ver-van-mijn-bed-show”, signaleert

Toon Theunissen. Dat ze zich vaker handelingsonbekwaam voelen, komt ook doordat ze veel over zich heen krijgen: verande-rende kwalificatiedossiers en stu-denten, problemen oplossen met het team, integrale beroepsop-drachten, curricula maken, etc.” Jos Jongen: “Je kunt niet ver-wachten dat een docent dat allemaal zomaar kan. De profes-sionalisering van docenten – le-ren van elkaar, kijken in andere teams en bedrijven, omgaan met moeilijke situaties, etc. – moet wat mij betreft veel meer aan-dacht krijgen. Want onderwijs is (alleen) leuk als je het gevoel hebt dat je je taken beheerst.” Theunissen: “Daarbij kunnen we naar mijn idee nog beter en méér gebruik maken van de be-schikbare hulpmiddelen, zoals de digitale leeromgeving.”

“Daar raak je een behoefte die leeft onder docenten”, vindt André. “Als ik studenten dingen digitaal kan laten doen, kan ik in de klas tijd vrij maken om te doen waar het om draait: dichtbij de student zijn. Het mooie van dit interview is dat ik voel dat we het over hetzelfde hebben. Er is alleen nog een ‘gap’ te dichten tussen management en werk-vloer. Er moeten verbindingen gemaakt en vooral vertrouwen gezocht worden. Het traject docent van het jaar heeft me be-wust gemaakt van het feit dat er kartrekkers nodig zijn vanaf de werkvloer. Niet moeilijk doen, maar samen de schouders eron-der. Ik zou het fijn vinden als we zo dichter bij elkaar komen.”

AndréFlitz

AndréFlitz

André 15

Flitz-berichten zijn korte nieuwsfeiten binnen Arcus in de afgelopen tijd.

Flitz Keuzeweek domein zorg/assisterende in de gezondheidszorg (AG)

Leerlingen van het vmbo maken in de bovenbouw een bijzonder soort (sector)werkstuk om zich voor te bereiden op hun (mogelijk) toekomstige werk-veld. Ze mogen zelf aangeven bij welke opleiding/afdeling ze de keuzeweek bij voorkeur willen volgen. In de week van 18 november toog een aantal leerlingen naar de ZAP voor de AG-opleidingen. Ze startten met de theorie (hoe zit de opleiding in elkaar) om vervolgens aan een aantal opdrachten te werken, zoals het maken van een collage. Een paar vragen aan docente Celine Ruwette die de groep heeft geleid.

Klopt het beeld dat scholieren vooraf hadden? “Het is mooi om te zien dat dit voor een groot deel overeenkomt met de werkelijkheid. En klopte het niet, dan hebben de sectorwerkstukken zeker bijgedragen aan een beter beeld. Daar ben ik van overtuigd.”

Hebben de sectorwerkstukken effect op de aanmeldingen? “Moeilijk te zeggen. We zien vaak wel dat scholieren die deelnemen aan een keuzeweek ook naar de voorlichtingsavond en open dag van onze opleidingen komen.”

Twee reacties van deelnemende scholieren:Luca (Groenewald, vmbo-TL): “Ik vond het heel erg leerzaam. Ik heb nu een veel beter beeld van de opleiding apothekersassistente. Ik denk wel dat ik me ga aanmelden bij Arcus.”

Maud (Dacapo, zorg & welzijn): “Ik ben blij dat ik deze week mag meemaken. Ik twijfelde nog een beetje. Maar deze week heeft me wel geholpen. Nu nog naar de open dag in februari en waarschijnlijk kies ik dan voor doktersassistente.”

Arcus Heroes 2014

In het nieuwe kalenderjaar starten we weer met een nieuwe Arcus Heroes verkiezing. Binnenkort brengt Arcus Hero 2013 Madelon de Munter een bezoek aan alle locaties om de nieuwe verkiezing (en nominatie van jullie studenten) onder de aandacht te brengen.

Mail & Win-actiesInmiddels zijn er al twee Mail&Win-acties uitge-schreven. De prijswinnaars zijn bekend en iedereen heeft zijn of haar prijs in ontvangst mogen nemen.

“Ik heb genoten van de stylingbehandeling. Het is fantastisch om te zien hoe vakkundig en klantgericht studente Rachelle Krakowczyk te werk gaat. Ze heeft mij een onvergetelijk middag bezorgd.”

Fijne kerstdagen en meerDe kerst staat voor de deur. De redactie wenst jullie fonkelmooie dagen en een knallend oud & nieuw. Natuurlijk ook de allerbeste wensen voor het nieuwe jaar. Tot in 2014!

“Ik twijfelde nog een beetje. Maar deze week heeft me wel geholpen.”

AndréOor te luister


AndréOor te luister

Oor te luister…bij hbo’er en oud-Arcus-student Wilson BenjaminsWilson Benjamins, die vorig schooljaar bij Arcus zijn diploma Facilitair Leidinggevende behaalde, geeft zelf het goede voorbeeld. Tijdens zijn studie heeft hij geleerd dat het belangrijk is om een netwerk op te bouwen en daar gebruik van te maken. Daarom betrekt hij mbo-studenten bij het evenement ‘Let me entertain you’ dat hij in opdracht van zijn hbo-opleiding organiseert in D’n Hiemel in Maastricht. “Het gaat om een presentatie van onze opleiding en de verschillende branches waarin wij straks kunnen gaan werken. Dat is niet alleen interessant voor ouders en vrienden, maar ook voor mbo’ers, dacht ik meteen. Vandaar dat ik contact op heb genomen met mijn vroegere Arcus-docenten, onder wie meneer Cuijten.”Praktisch en proactief“De mbo’ers gaan ervoor”, heeft Wilson gemerkt. “Ze verzorgen voor ons – een projectgroepje van enkele hbo-studenten – alle facilitaire aspecten van het evenement. Van een gastvrije ontvangst tot en met het vertrek van de ruim honderd verwachte gasten. Ik ben positief verrast: het is een enorm gemotiveerd en proactief groepje. Terwijl dit niet iets is wat moet van school. Ze hebben zelfs al een presentatie gegeven in de klas over onze oplei-ding: Communicatie, International Events, Music & Entertainment Studies (in Tilburg). Heel knap!”

Lessen van André“Behalve dat dit voor de mbo’ers een mooie kans is om hun kennis in de praktijk toe te passen, is de informatie die we tijdens het evenement geven voor hen heel interessant”, denkt Wilson. Onze opleiding sluit goed aan op de opleiding Facilitair Leiding-gevende bij Arcus.” Hoe heeft Wilson die overstap eigenlijk zelf ervaren? “Het tempo ligt wezenlijk hoger op het hbo en er wordt veel meer zelfstudie van je verwacht. Mijn ervaring is dat vooral de lessen van meneer Cuijten heel goed aansluiten.

Projectmatig werken komt terug in het vak Project-management en de lessen creatief denken van André sluiten perfect aan op het hbo-vak Concepting.”

Leren van elkaar“Toch denk ik dat de aansluiting nog beter kan zijn, als Arcus méér gebruik maakt van studenten die afstuderen en doorstromen naar het hbo. Het net-werk van oud-studenten kan van grote waarde zijn. Hbo’ers die niet van het mbo komen, leren van de praktische instelling van de mbo-studenten, terwijl hbo’ers meer over de theorie achter de praktijk kunnen overdragen. Bovendien kunnen wij mbo’ers enthousiasmeren voor het hbo en informeren over de mogelijkheden om door te studeren. Mijn erva-ring is dat ze onvoldoende op de hoogte zijn van de vele kansen die er op het hbo voor hen liggen.”

“Arcus zou méér gebruik kunnen maken van het netwerk van oud-studenten.”

Column(s)

AndréColumn(s)

André 17

AndréColumn(s)

Ook last van spatjes? Ik hoorde laatst in de wandelgangen de ene student tegen de ander zeggen: “Je hebt last van spatjes, doe maar gewoon!” Meteen kreeg ik een flashback van een ver verleden, waarin ik zelf opgroeide en deze zin zomaar had kunnen zeggen of ontvangen. Het zou gegraveerd hebben kunnen staan in ons familie-wapen: heb niet té veel spatjes. Onder het maaiveld blijven speelde waarschijnlijk in ieder Limburgs gezin.

Toen ik het woord ‘spatjes’eens opzocht, kwam ik erachter dat het ook geschreven wordt als ‘spatsies’. Spatsies of spatjes maken of hebben betekent ‘kapsones hebben, praatjes maken, drukte maken’. Het woord komt van het Duitse Spass: ‘scherts’. Dat is weer afgeleid van het middeleeuws-Latijnse expassio, dat ‘het uitspreiden’ betekende. Ik conclu-deer dat we er in geslaagd zijn een uiterst positief woord een zeer negatieve lading te geven. Het zal te maken hebben met het Calvinisme dat zich in dezelfde periode in Nederland ontwikkelde, met kenmerken als: ingetogen gedrag, het niet uiten van emoties, het niet te koop lopen met je successen, kapitaal of bezittingen en daar weinig waarde aan hechten, starheid in principes, soberheid, zuinigheid en lijdzaamheid. Jammer toch, hoe het verleden ons parten speelt.

Laten we er binnen Arcus weer de positieve betekenis van weleer aan geven. Sparcuss als variant op Arcus. “Jongen, zorg dat je Spass en spatjes hebt”. Onderscheid je, val op, wijk af. Vermeld onderaan je CV je lijst van spatjes en overige kenmerken. Niet te bescheiden. Schouders recht, kop tussen de hoge bomen. Geniet van de wind. Spatjes zijn je DNA. Spatjes bezorgen je als student een baan waar tien anderen worden afgewezen. Door spatjes blijf je als docent in het geheugen. “Die gaf opvallend les, ik zal hem nooit vergeten.” Als je je spatjes koestert in plaats van afwijst, ga je na verloop van tijd zelfs uit-blinken. Laten we onze studenten helpen hun spatjes of typische competenties veel meer met vertrouwen uit te dragen. Het zou er zomaar weer van af kunnen spatten in het mbo. Thijs Vossen

Kerststress

Over een paar weken is het zover, dan is het alwéér Kerstmis. Voor sommigen betekent dit een wel- verdiende vakantie en dat het schooljaar er al bijna voor de helft op zit. Voor mij begint half november al langzaam ‘de kerststress’ en ik zal wel niet de enige zijn die hier last van heeft.

In die dagen worstelen we met vragen als: ‘Wat doen we met kerst?’(alsof dat nog een vraag is, want dat vieren we altijd bij mijn ouders op kerstavond ook al zeggen we na iedere kerstavond dat we eens wat anders moeten doen of op vakantie moeten gaan), ‘Gaan we lootjes trekken of voor iedereen iets kopen?’, ‘Welke dag kom je eten?’, ‘Neem je iemand mee?’, ‘Wie kookt wat?’ en ‘Waar eten we die andere dagen?’. Dit jaar zal dat eetgedeelte hopelijk iets minder stressvol zijn. Mijn moeder was namelijk tot voor kort postbode en moest op 24 december nog de laatste berg kerstkaarten zien te bezorgen. Omdat ze dan pas na 18.00 uur thuis kwam, was ik de hele dag in de weer met het doen van boodschappen voor tien personen en het berei-den van het kerstdiner.

Maar daarmee is de kerststress nog niet weg. Want we moeten die verlanglijstjes nog bij elkaar zien te kopen. Alle reclamebladen lezen, internet afstrui-nen: allemaal al begin december anders is het mis-schien niet op tijd in huis. Winkel in, winkel uit en dan is wat je nodig hebt vaak net uitverkocht. Heb je het eindelijk gevonden, mag je aansluiten in de rij om het te laten inpakken….AAARRRGGGHHH!

En dan het grootste stressding: DE BOOM. Het is tegenwoordig een trend of eerder een gevecht om de mooiste boom te hebben. Het liefst koop je ieder jaar nieuwe ballen en een verse Nordmann-spar, want die gewone kerstbomen zijn niet meer goed genoeg. Buiten dat het veel geld kost en een hoop gesjouw, ben je er weken mee bezig. Alle oude spul-len uit de kelder of van zolder halen, Kruidvat, Intra-tuin, Hornbach en nog meer winkels aflopen voor de juiste lampjes, ballen, andere tierelantijn en de juiste vorm en formaat boom. Vervolgens ben je een hele avond kwijt die te versieren. Als kerst dan eindelijk na al dat eten, eeuwig hangen, wandelen, spelletjes doen en de verpakkingen weggooien gedaan is, mag je de boom weer afbreken (kost je weer twee uur). Die krijg je nooit de deur uit zonder overal naalden te strooien. Over drie maanden vind je ze nog in de vloerbedekking… Dus alvast Vrolijk Pasen!

Kirstin

AndréMail & Win


AndréMail & Win

Mail & win een GRATIS interieuradvies Onze opleiding Interieuradviseur heeft een leuke mail&win- actie in petto. Je kunt een gratis interieur-advies winnen!

Ga je verhuizen of wil je de inrichting van je woon-kamer en keuken veranderen? Geen probleem! De studenten maken speciaal voor jou en je gezin een ontwerp en advies op maat, in periode drie van dit schooljaar. Maar dertien personen kunnen deze actie winnen, dus wees er snel bij.

Er is wel één voorwaarde aan deze leuke actie verbonden: we vragen wat tijd om de ontwerpen en adviezen met jou, als klant, en eventueel je familie te bespreken (ongeveer 3 keer 2 uurtjes). Daarnaast zou het handig zijn als je een duidelijke plattegrond van de woning hebt.

Zie je dat wel zitten? Mail dan naar [email protected] en maak kans op het interieuradvies.

Mail & Win

André draagt graag het stokje over aan Birgit van der Bult. Eén van de stemmen achter Arcus, van de centrale servicedesk (CSD).

“Als docent Facilitaire Dienstverlening, met 25 jaar ervaring als leidinggevende, weet ik hoe belangrijk deze medewerkers zijn. Ze zijn onze visitekaartjes. Wat ze doen is niet zomaar communiceren. Het is het laten horen van organisatiesensitiviteit, waar-door de klant zich begrepen voelt…”, motiveert André zijn keuze. Een taak die bij Birgit in goede handen is. Want net als André is ze een enorm positief mensen-mens. Een luisterend oor, een schouder, een helpende hand….

In de zorgsector zou Birgit eveneens op haar plaats zijn geweest. Dat ‘zorg&welzijn-stokje’ heeft ze genetisch ook doorgegeven aan haar kids. Het is grappig om te zien. In tegenstelling tot André is Birgit geen boekenwurm. Maar wat ze wel weer gemeen hebben, is dat ze beiden enorm leergierig zijn. Vijfentwintig jaar lang was Techniek haar vaste ‘honk’ als onderwijsondersteunend medewerker. Na zeven jaar begint de CSD langzaamaan ook als thuisfront te voelen. Lees meer over Birgit in het personeelsmagazine van maart 2014.

AndréHet stokje

André 19

Het stokje

Mail & Win

AndréHet stokje

Uitagenda

Met de kerst(vakantie) in het vooruitzicht hebben we weer wat activiteiten op een rij gezet voor jullie. Veel plezier!

15 november 2013 - 6 januari 2014Kerststad Valkenburg (met Christmas Parade van 16 november - 21 december 2013)

30 november – 30 december 2013Magisch Maastricht

6 december 2013 – 5 januari 2014Stralend Heerlen

9 december 2013 – 6 januari 2014Wentjerdruim Sittard

14 en 15 december 2013Santa Express in Simpelveld

Tot en met 20 december 2013Inspire City!0

Kijk voor meer uitjes op: www.vvvzuidlimburg.nl.

Arcus Magazine / Jaargang 1 / Nummer 3 / December 2013

ColofonAndré – magazine voor alle Arcus-medewerkers

GastredacteurAndré Cuijten, domein HBD

RedactieMartine Boutz, PIEK Tekst & PR, Maastricht

EindredactieNicole Hayen, dienst Marketing & Communicatie

FotografieYvette Joosten

OpmaakGroenergras, Heerlen

DrukwerkTuytel, Hardinxveld-Giessendam

Met dank aanBuro Marcel van der Heyden, Heerlen How, Eindhoven

Arcus magazine no3 - ANDRÉ

Documents

Transcript of Arcus magazine no3 - ANDRÉ