“Tools To Work geeft mij de kans om mezelf te ontwikkelen ...mensen. Ze lieten me de kappen van de...

revisie . arbeidsfit . kennisoverdracht30 jaar

“Tools To Work geeft mij de kans om mezelf te ontwikkelen”

W

2 3Jubileumnummer TOOLS TO WORKJubileumnummer TOOLS TO WORK

Voor u ligt het jubileumnummer van Tools To Work. Op 6 mei 1987 is de stichting Derde

Wereld Werkplaats opgericht. Tijdens ons 25 jarig jubileum is die naam veranderd in Tools

To Work omdat deze naam meer recht doet aan onze activiteiten. In dit extra dikke nummer

willen wij u meenemen in de ontwikkeling die wij in deze 30 jaar hebben doorgemaakt en

informeren wij u over onze drie kernactiviteiten. Revisie van goederen voor mensen in Afrika en Nederland; het arbeidsfit maken van mensen; het delen van kennis.

De revisie van goederen van goede kwaliteit is onze hoofdactiviteit. Vrijwilligers, die zich al

jarenlang inzetten om mensen in Afrika weer hoop op een betere toekomst te geven, vertellen

hierover. Mensen in Afrika geven aan wat die hulp voor hen betekent als zij deze goederen

ontvangen.

De vrijwilligers geven in de dagelijkse omgang vakkennis en sociale vaardigheden op een natuurlijke manier door aan deelnemers in een arbeidsfit traject. De professionele aanpak op de werkvloer en de trajectbegeleiding van intake tot en met uitstroom ondersteunt de deelne-

mers in dit hele proces. We begeleiden veel nieuwe Nederlanders naast werkervaring ook met

Tools voor Taal. Gemeente Breda en Oosterhout maar ook het UWV koopt arbeidsfit trajecten bij ons in. Deelnemers. exdeelnemers en trajectbegeleider nemen u mee in hun ervaring.

Onze kennis van revisie delen wij al twaalf jaar in Afrika. Die ontwikkeling komt uitgebreid

aan de orde. Tools To Work is 30 jaar jong en met uw steun zien wij de komende jaren met

vertrouwen tegemoet.

EN VERDER

Jubileumnummer 30 jarig bestaan

ColofoN:

TEksTbijDRagEN:

foTogRafiE:

VoRmgEViNg:

DRukwERk:

speciale uitgave mei 2017

luitzen wobma, ursula baaij, annelieke Robben,

john wijngaarde, Claudia van der Heijden,

Rob suurmond, Thea jansen, annelies de Ruiter

jan koeman, luitzen wobma, john wijngaarde, Henk klerkx

annelieke Robben

annelies de Ruiter

DrukwerkmaX

stichting Tools To work laanzichtweg101 4847 sH Teteringen T. 076 5810202 E. [email protected] www.ToolsTowork.nl kvk 41104579 bTw Nl0078.35.334.b01 ibaN Nl82Rabo0120063336 aNbi 0078.35.334

6 gevangenen in kenia leren een vak10 Een eigen werkplaats voor joseph Charicha12 ans werkt op de iCT afdeling14 ondernemen in Zimbabwe17 Na een activeringstraject voor jezelf beginnen18 Het hart van onze werkplaats22 investeren in jonge studenten in kenia24 Vrijwilliger na mijn pensioen27 fietsen in afrika28 ik heb hier mijn plek gevonden30 malinese vrouwen krijgen training 34 Hergebruik van goederen zit ons in het DNa35 samenwerking met stichting leergeld

ij bedanken iedereen die ons werk al 30 jaar ondersteunt.”

Luitzen Wobma directeur Tools To Work

324 8

Twaalf jaar kennisoverdracht, onderhoud en reparatie

Een van onze oudste vrijwilligers aan het woord

20 22

‘Het mooiste van mijn werk hier zijn de mensen’

Investeren in de toekomst van Keniase studenten

Interview met Ahmad Abdulgani sinds 2014 in Nederland


“Een piepkleine advertentie in dagblad

De Stem trok mijn aandacht”, vertelt

Wout Bastiaansen, één van onze oudste

vrijwilligers.

Wout is onlangs 85 jaar geworden en

werkt al 25 jaar voor Tools To Work,

toen nog de Derde Wereld Werkplaats

geheten. “Ik moest in 1991 noodge-

dwongen mijn bedrijf opheffen, een

plantenkwekerij, en zocht naar zinvol

werk. In de kleine werkplaats bij Zui-

derhout werkten toen welgeteld zes

mensen. Ze lieten me de kappen van

de naaimachinebehuizing schuren en

schilderen. Niet echt leuk werk vond ik

het, ik was er niet zo handig in. Tja, een

buitenmens hè”, lacht hij.

Wout werkte daarnaast nog bij een

boomkwekerij. Toen hij samen met zijn

vrouw Tonnie verhuisde naar Teterin-

gen, ging hij méér dagdelen voor de

stichting werken. Er kwam ook een

nieuwe directeur en de organisatie

werd professioneler. “Die naaimachi-

nekappen hebben we toen afgeschaft.

Tegenwoordig maken we rechthoekige

kisten, even ondergedompeld in de

verf, waarin de naaimachines vervoerd

worden.”

Reis naar Afrika

In 2001 werkten er al méér mensen

in de werkplaats. Op een dag kreeg de

werkplaats, via een subsidie, de kans

om met zes mensen met eigen ogen te

gaan kijken in Afrika. Voor wie knapten

we al die gereedschappen nou precies

op? Wie waren die mensen?

“Er werd geloot wie er mee mocht en ik

viel net buiten de boot” vertelt Wout.

“Maar de directeur wilde me toch mee

hebben en zodoende belandde ik in

Afrika. Ik had nog nooit gevlogen…”

Bezoek aan Projecten

Met de groep overnachtten ze in een

klooster vlakbij Nairobi in Kenia. Eén

keer sliepen ze in een hotel omdat de

afstand te groot was om nog terug te

rijden. “Met een busje gingen we kijken

bij de projecten waar we gereedschap

aan hadden geleverd”, vertelt Wout.

“We moesten de ramen dichthouden.

Dat vond ik zo erg. Drommen kinderen

gingen aan de auto hangen om een aal-

moes te vragen…”

Bij de projecten kregen we pas goed in

de gaten hoe groot de armoede was.

Wout: “Ik heb nooit Engels geleerd,

maar anderen vertaalden voor mij wat

er gezegd werd. In onze werkplaats had

ik me gespecialiseerd in het opknappen

van gereedschap. Zonder woorden kon

ik laten zien hoe je een oude, kromme

en geroeste zaag weer goed krijgt. Ik

pakte wat zand, schuurde er het zaag-

blad mee, we trokken het zaagblad

recht en veilden de zaagtanden.”

“Op een dag waren we bij een project

waar de elektrische koperdraden ge-

woon over de grond liepen. Echt levens-

gevaarlijk. Terwijl wij in Teteringen

vaak restanten van rubber omhuizing

weggooiden.”

Die reis naar Afrika heeft een enorme

indruk gemaakt op Wout Bastiaansen.

“Er is daar nog zoveel nodig…”

25 jaar vrijwilliger voor Tools To Work.

Wout reviseert gereedschap in de win-

ter en onderhoudt onze tuin in de zo-

mer. Want daar ligt zijn hart nog steeds:

het groeien en bloeien van planten. Ook

dat is hulp.

ik doe het zo graag, hè...

vrijwilligErs

Tekst en foto: Annelies de Ruiter

fgwT is een hulporganisa-tie voor gevangenen in ke-nia. De organisatie bezoekt gevangenissen en zorgt er-voor dat gedetineerden een menswaardiger bestaan hebben. Ze stimuleren het leren van een vak tijdens detentie, zodat na vrijkomst een bestaan opgebouwd kan worden. De organisatie zorgt voor leermaterialen, medische zorg, veiligheid van vrouwen en sport & recrea-tie. Ze hebben bereikt dat de keniaanse overheid examen-geld voor de gevangenen betaalt.


´Prisoners are people too´ is het motto van het father grol’s welfare Trust (fgwT) in kenia. opgericht in 1985 legt de organisatie zich toe op hulp aan gevangenen.

“We willen waardigheid teruggeven aan hen die

uitgestoten zijn” zegt Linus Schoutsen, de opvolger

van Father Grol.

Pater Arnold Grol ontdekte hoe slecht de toekomst

voor gevangenen was als ze eenmaal vrijkwamen.

Een jongen uit zijn opvangproject was na diefstal in

de gevangenis terechtgekomen. Omdat Father Grol

hem in de gevangenis bezocht en hem stimuleerde om

er een vak te leren, kon deze jongen na vrijlating een

leven opbouwen als meubelmaker. Dit was de aanzet

om ex-gevangenen te helpen met gereedschap. zodat

ze een nieuwe start zouden kunnen maken.

Father Grol benaderde Tools To Work voor vakgerich-

te gereedschappen. Voornamelijk naaien breimachi-

nes en technische gereedschapsets. Deze worden niet

alleen in de gevangenis gebruikt maar werden ook

het startkapitaal voor vrijgelatenen. Linus Schoutsen

is daar wel streng in: “Ze kunnen niet zomaar een

machine komen ophalen. Ze moeten eerst laten zien

dat ze serieus iets willen opbouwen en hard willen

werken.”

FGWT werkt intussen al 32 jaar samen met het ge-

vangeniswezen. Er is er veel goodwill opgebouwd en

men komt gemakkelijk binnen bij de gevangenissen;

de medewerkers van FGWT kennen gevangenbe-

waarders en gevangenen bij naam.

In 2014 hebben 904 gedetineerden de gevangenis

verlaten met een diploma op zak. Zij kregen startge-reedschap mee om een eigen bedrijfje te beginnen. FGWT stimuleert ook vrouwen om een diploma te

halen. Mede dankzij gereedschap van Tools To Work

voor houtbewerking, metselen, loodgieten en kle-

dingmaken verdient een hoog percentage van deze

vakmensen voortaan op een eerlijke manier de kost

en recidiveert niet. Omdat er een gebrek is aan opge-

leide trainers stimuleert FGWT dat goed opgeleide

medegevangenen hun vakkennis overdragen.

Gevangenen zijn ook mensen

“Zo gauw je uit de bus stapt de eerste dag na je vrijla-ting, moet je maar zien waar je onderdak krijgt. familie wil je niet meer terug, is ver-huisd of leeft niet meer. Dus ben je dakloos. Hoe goed is het dan om terug te kunnen vallen op fgwT. Zij helpen je met een nieuwe start.” “Van alle dingen die fgwT hier brengt, is wel het aller-belangrijkste de medicijnen. mensen gingen hier dood. Nu niet meer!”

“fgwT is de enige familie die we zien, want onze ei-gen familie heeft ons verla-ten. Zij geeft ons hoop”.

“Ze kunnen niet

zomaar een machine

komen ophalen. Ze

moeten eerst laten

zien dat ze serieus iets

willen opbouwen en

hard willen werken”

projEcTEn

“Tot nu toe kon ik alleen kleding maken. Maar nu ga

ik naar huis met de kennis en het gereedschap om de

machine te kunnen repareren als hij stuk is. Ik hoef

niet meer bang te zijn dat er iets gaat haperen tijdens

de naailessen die ik geef. Ik ben in staat om het ter

plekke te repareren.”

“Na twee weken training kan ik nu de machine uit

elkaar halen, weer in elkaar zetten, afstellen en

testen of hij weer goed werkt.”


Gereedschap en kennis

De projecten waar Tools To Work voor werkt bevinden

zich in de allerarmste gebieden. Dorpen die al eeuwen-

lang van het land leven, waar generaties lang mensen

zich in het zweet werken om oogst binnen te halen en

het weer de grootste risicofactor is. Gereedschap? Veel

mensen hadden nog nooit een schroevendraaier gezien.

Terug in Nederland besloten we daar iets op te beden-

ken en zo ontstonden onze SKIT cursussen. SKIT is de afkorting van het Engelse: Sewing and Knitting Infor-mation Transfer. Kort gezegd: kennisoverdracht van onderhoud en reparatie van naaien breimachines.

Een cursus schrijven

In 2005 zijn we gaan werken aan de SKIT cursus.

Met behulp van oude lesboeken over de techniek van

verschillende soorten naaimachines, schreven we een uitleg in het Engels. Afbeeldingen van de onderdelen verhelderden de tekst. Wim Roording stond aan de

wieg van de SKIT cursus. “Het was geen gemakkelijke

opgaaf”, vertelt hij. “Ontelbare uren heb ik besteed

aan het ontwikkelen van de leerstof.” Wim schreef het

cursusmateriaal en hielp bij het maken van een instruc-tiefilm waarbij stap voor stap de werking en afstelling van een naaimachine wordt uitgelegd. Als oud leraar

mechanische techniek was hij hiervoor de juiste man.

Door zijn energie en doorzettingsvermogen is de SKIT

cursus een groot succes geworden.

De praktijk

Via onze contacten in Afrika worden kandidaten

geselecteerd voor wie de cursus een aanvulling op

hun werk zal zijn. Vaak zijn dit mensen die al lesgeven

in kledingmaken. Zij krijgen de kans onze praktische

SKITcursus te volgen inclusief de videotraining.

Deskundige vrijwilligers van onze naaien breima-

chineafdeling, die de techniek in hun vingers hebben, geven de cursus, die gemiddeld twee weken duurt. “Er wordt hard gewerkt”, aldus Jeu Wilmer (één van de vrij-

willigers), “de cursisten zijn erg gemotiveerd.” Tijdens

Haperende machines stonden in een

stoffig hoekje te verpieteren

12 JAAr SKIT TrAInIng

“We werkten met de machines, maar we wisten niet

hoe we ze moesten repareren. Misschien was er maar

een klein onderdeeltje wat niet goed werkte, maar we

wisten gewoon niet waar te beginnen.”

“Ik ben onder de indruk van de cursus. Ik had dit niet

verwacht. Het gebruik van de video, de goede train-

ers...Door de video kunnen we het allemaal beter

begrijpen.”

op één van de projectbezoeken in afrika troffen wij, door ons geleverde, naaimachines die in een stoffig hoekje stonden weg te kwijnen. Daarvoor hadden wij deze gereviseer-de machines toch niet geleverd? waar-om werden ze niet gebruikt? bij navraag bleek dat ze stuk waren. Tenminste, dat dacht men, want de ma-chines haperden. Niemand kwam op het idee om de naaimachine uit elkaar te halen en te gaan zoeken naar het manco. Hoe moesten ze immers? geen gereedschap, geen technische vaardigheden…

de cursus in Kenia, die hij onlangs samen met Twan de

Bont gaf, verrasten ze de cursisten met compleet ge-

démonteerde naaimachines. “Het was de tweede week

van de cursus”, vertelt Twan, “en na alle lessen leek

het ons een mooie test om te zien of ze alle losse on-

derdelen weer tot een goed werkende machine konden

krijgen”. Alle 16 cursisten slaagden daarin en gingen met een certificaat van ‘monteur’ naar huis.

KEnnISovErdrAcHT

´Tijdens de onlusten brandde mijn werkplaats af. ik had niets meer.


in 2008 kreeg joseph Charicha de kans

om via het father grol’s Project mee

te doen aan de skiT training. als cipier

werkte hij op de kledingafdeling van de

gevangenis in Nairobi.Joseph Garcia: “Ik werd benaderd door het Father Grol’s project of ik meer over de reparatie van de naaimachines wilde leren. Hier in de gevangenis ma-

ken de gedetineerden hun eigen kleding en ja, soms

gaan er wel eens machines stuk en ligt het werk stil.”

Joseph legde de SKIT cursus met goed gevolg af. Zijn

interesse was gewekt en hij besloot er méér mee te gaan doen. “Ik dacht: deze kennis moet ik doorge-

ven.”

Les geven

In zijn woonplaats Kitale verzamelde Joseph een

groep weduwen en tienermoeders om zich heen. De

meest kwetsbare groepen. Hij huurde een kleine

ruimte en begon in zijn vrije tijd de vrouwen les te

geven. Alle kennis die hij door de SKIT cursus ver-

worven had leerde hij nu aan de groep vrouwen.

“Ze waren gemotiveerd en werden echte monteurs.

Hiermee konden ze geld verdienen zodat ze minder afhankelijk waren van de goodwill van hun familie.”

Brand

Tijdens de onlusten later in dat jaar werd zijn werk-

plaats platgebrand. Alle materialen en machines in

zijn cursusruimte werden verwoest. “Ik had niets

meer en zag mijn droom in duigen vallen.”

Joseph gaf de moed echter niet op en vroeg hulp aan

Tools To Work. Met die hulp en wat eigen spaargeld

zette hij een nieuwe werkplaats op.

Elgon Slopes Solutions

Sinds 2010 geeft Joseph Caricha in zijn nieuwe werk-

plaats cursussen in het maken van schooluniformen

en het onderhouden van de machines. Zijn initiatief

neemt steeds grotere vormen aan en veel mensen

weten de weg te vinden naar zijn werkplaats. “Het

werd een succes en ik kon het administratief nog am-

per bijhouden. Ik had hier ook jonge jongens rondlo-

pen en bedacht dat het voor hen interessant zou zijn

om computervaardigheden op te doen. Dan zouden

ze me kunnen helpen met de administratie en tege-

lijk leren om met een computer te werken.”

Uitbreiding

In 2013 benadert Joseph opnieuw Tools To Work met

´Het maakt me gelukkig om kansen door te geven´

de vraag om computers en printers. Ter voorberei-ding start hij een opleiding ‘computervaardigheden’ voor jongeren, met de middelen die hij op dat mo-

ment heeft. Ook deze cursus slaat aan. Jongeren leren

werken met Windows en Word. Met die kennis ver-

lenen ze diensten aan dorpsgenoten om documenten

op te stellen en (via internetcafés) te versturen naar instanties. Eén van de jongeren die hij daarmee op de goede weg krijgt is Hoseah Kiplang’at.Nieuwe kans

Hoseah was jong en had nauwelijks scholing gehad. Hij begon bij Elgon Slopes Solutions met de cursus ‘onderhoud naaimachines’. Toen zich nieuwe kan-

sen aandienden, besloot hij te kiezen voor de cursus

‘computervaardigheden’. Dat was een schot in de roos. Als wees opgegroeid in een land waar weinig

algemene voorzieningen zijn, kon hij nu zijn talenten gaan gebruiken. Na het behalen van zijn certificaat kreeg Hoseah een computer mee van Elgon Slopes Solutions, als startkapitaal.

PC onderhoud

Drie jaar later heeft Hoseah zijn eigen PC onder-

houdsbedrijf. Hij helpt studenten met het online

invullen van schoolaanmeldingen, installeert soft-

ware en antivirussoftware op schoolcomputers en

lost problemen op. Hosea stuurt ons regelmatig een

berichtje om te vertellen hoe het met hem gaat en

wat hij doet. >

projEcTEn KEnnISovErdrAcHT

‘ik kan hier op mijn gemak werken’

ComPuTERs EN iNTERNET ZijN kRaCHTigE iNsTRumENTEN iN DE oPlEiDiNg VaN joNgEREN. gEEf uw ouDE ComPuTER, laPToP of TablET EEN TwEEDE lEVEN iN afRika.

Sinds een jaar werkt Ans van der Linden

op de computerafdeling als één van de wei-

nige vrouwen. Ans heeft een ICT opleiding

gedaan en is al jarenlang actief als vrijwilli-

ger. “Ik help graag mensen met hun compu-

terproblemen. Het bedrijfsleven is niks voor

mij, liever help ik één op één.”

Ans heeft een lichte vorm van autisme

waardoor ze de druk in de harde ICT wereld

moeilijk aan kan. Dat maakt haar niet min-

der bekwaam om haar vak uit te oefenen.

“Ik ben secretaris van de ACB (Algemene

Computerclub Breda) en werk als vrijwilli-

ger bij het Elisabeth Gasthuis. Daar komen,

veelal oudere mensen naartoe met hun com-

putervraagstukken. Ik help deze mensen

met hun e-mail en eventuele problemen.”

Op de computerafdeling van Tools To Work

installeert Ans nieuwe besturingssoftware

op de nagekeken tweedehands pc’s. Win-

dows Vista gaat op de pc’s voor Afrika en

Windows 7 en 10 op de pc’s bestemd voor

Stichting Leergeld. Ans: “Ik werk hier op dit

moment één dagdeel en lever dan twee kant

en klare pc’s op. De computers die we niet

kunnen gebruiken halen we uit elkaar en de

onderdelen recyclen we. Ik heb het hier naar

mijn zin en hoop te kunnen blijven.”

Ans krijgt specialistische begeleiding naar

betaald werk, en moet binnenkort een stage

gaan lopen. “We zullen wel zien,” zegt Ans

nuchter, “voorlopig heb ik het hier naar mijn

zin omdat ik hier mijn ding kan doen”.

vrijwilligErs


22-08-2016

Dag beste mensen van Tools To Work,

Ik ben Hoseah Kiplang’at. Ik ben opgegroeid als wees.

Bij Mr Joseph Charicha van Elgon Slopes Solution Cen-

trum heb ik een opleiding gekregen om naaimachines

te onderhouden en te repareren. Hij heeft mij attent

gemaakt op jullie organisatie. Ik heb bij hem ook ge-

leerd om op de computer te werken. Dankzij hem heb

ik waardevolle vaardigheden geleerd.

Met de computers die jullie aan de organisatie hebben

geschonken, kon ik leren hiermee te werken en heb ik er

ook één gekregen. Daarmee heb ik vanaf 2013 gewerkt.

Nu heb ik zelf een computer kunnen kopen. Ik maak

voor klanten documenten en help studenten om zich

aan te melden voor cursussen van colleges en univer-

siteiten via internet. Met de opdracht en de betaling

ging ik naar een cybercafé. Als er iets uitgeprint moest

worden kon ik dat bij Elgon Slopes doen.

Ik verdien ook met computerreparaties en onderhoud

voor particulieren en scholen in Endebess. Ik installeer

antivirusprogramma’s, software en los allerlei proble-

men op.

Samen met mijn vriend Steve maak ik ook video’s.

Ik wil jullie organisatie heel erg bedanken voor alle

goeds dat jullie voor mensen doen.

Met vriendelijke groeten

Hoseah Kiplang’at

projEcTEn


de materiele ondersteuning door Tools To Work heeft de jonge ondernemers van BPc, extra

mogelijkheden gegeven om hun bedrijf te starten,

uit te breiden en te verbeteren.

Xolani Thebe maakt kleding in opdracht

Xolani Thebe volgt een training in het maken van kleding. Hij heeft een naaimachine ontvangen, wat hem heeft geholpen om zijn bedrijf verder te ontwikkelen. Xolani vertelt dat zijn bedrijf is verbeterd sinds hij een eigen machine heeft. “ik kan nu de orders van klanten op tijd leveren omdat deze machine van betere kwaliteit is.”


ondernemen in

Zimbabwe

Tools To Work leverde in 2008 en in 2016

gereedschappen en machines om de trainingen

te ondersteunen. Inmiddels heeft het Projects

Center meer dan 2600 potentiële ondernemers

getraind en sinds 2008 hebben daarnaast ruim

1800 kleinschalige irrigatieboeren op het

platteland een ondernemerstraining gevolgd.

We leverden aan Bulawayo Projects Center:

• Naaimachines om eigen naaiatteliers op te

zetten

• Gereedschappen om een ambachtsbedrijf op

te zetten

• Computers om de marketing voor startende

ondernemers te faciliteren

• Fietsen om geproduceerde producten te distribueren.

Bulawayo is de tweede stad van Zimbabwe (ongeveer zo groot als

Rotterdam) en kent een werkloosheid van 80% van de beroepsbevolking.

Dat is acht op de tien mensen. Geen werk betekent in Zimbabwe geen

inkomsten. Armoede is het gevolg en prostitutie en illegale activiteiten

liggen op de loer.

Vanuit deze wetenschap hebben de gezamenlijke kerken in 1993 het

Bulawayo Projects Center opgericht. In dit Trainings Centrum worden

werklozen en schoolverlaters gestimuleerd om economische activiteiten

te ontwikkelen die resulteren in kleine ondernemingen.

Het Projects Center biedt:

• Ondernemerscursussen, vaardigheidstrainingen en beroepstrainingen

• Het gebruik van een werkplaats

• Praktische hulp en advies bij het starten van een onderneming

• Microkrediet

Mangondo gaat een van zijn kisten afleveren

mangondo furnitures is gespecialiseerd in het maken van kisten, meubels en kantoorinrichting. De fiets is voor hem van onschatbare waarde. Hiermee worden materialen ingekocht en producten afgeleverd. “Het is beter voor mij om een fiets te gebruiken, dan om een vrachtwagen te huren”, zegt Herbert mang-ondo. “Dat zou me elke keer geld kosten als ik producten van a naar b moet brengen.”

jongeren krijgen les over het opzetten van een eigen onderneming, kunnen microkrediet aanvragen om materiaal aan te schaffen en krijgen ondersteuning bij de bedrijfsvoering.

projEcTEn

De Morkiswa school bevindt zich in een arm en

afgelegen gebied in het oosten van Oeganda, waar

gebrek aan onderwijs oorzaak is voor de heersende

armoede. Jongeren en volwassenen kunnen en wil-

len werken, maar hebben weinig tot geen onderwijs

genoten. Op Morkiswa Technische School wordt

(praktijk)les gegeven in metselen, timmeren, auto-

reparatie, kleding maken, elektronica en landbe-

werking. De directeur van de school heeft een groot

netwerk. Hij werkt met veel partijen samen en weet

sponsoren aan zich te binden, zoals Plan Interna-

tional en World Vision. Deze organisaties betalen

schoolgeld voor díe studenten die geen inkomsten hebben. Zoals Lydia. Een meisje van 16 jaar oud met een zoontje van 3 maanden. “De vader van mijn

zoontje is uit beeld”, vertelt Lydia. “Ik kom van het

platteland, heb geen opleiding gevolgd en kan daar-door financieel niet voor mijn zoontje zorgen.” Lydia volgt de opleiding kleding maken op Morkis-

wa Technische School. Ze overnacht op het instituut

en krijgt er drie keer per dag een maaltijd. Haar

zoontje is bij haar. Na haar opleiding wil ze voor

zichzelf een naaiateliertje beginnen en geld verdie-

nen om haar zoon een toekomst te kunnen bieden.

“Als ik niet toevallig op de naaimachineafdeling van Tools To

Work terecht was gekomen, had ik dit nooit bedacht” vertelt

Ron, terwijl de klanten af en aan lopen. De één voor wat garen,

de ander voor een winkelhaak in de jas van haar zoontje. “Het is

het weer, hè”, glimlacht Ron. “Als het wat kouder is, kruipen de

mensen achter hun naaimachine.”

De weg naar een eigen onderneming was geen gemakkelijke.

Na een opleiding HTS elektrotechniek werkte Ron jarenlang als gedetacheerde voor Philips in Eindhoven. “Een mooie baan” vertelt Ron, “maar het werk veranderde steeds meer. Ik zat al-

leen nog maar achter de computer, terwijl het werken met mijn

handen nou juist mijn liefde had. Vijf dagen per week op en neer naar Eindhoven, hielp ook niet mee.” voegt hij er aan toe.

Toen hij zijn baan verloor en in diezelfde tijd zijn relatie kwijt-

raakte, belandde hij in de put. Via gesprekken en therapieën

kreeg hij na verloop van tijd zijn leven weer op de rit. Ron: “In die periode zag ik in het Stadsblad van Breda een ad-vertentie staan: ´Open Dag bij Tools To Work . Ik ben er heen ge-

gaan en heb me aangemeld als vrijwilliger. Het leek me leuk om

op de houtafdeling te werken. Maar vanwege mijn technische

achtergrond hadden ze me liever op de naaimachineafdeling.”Ron kwam in het arbeidsfit-traject van Tools To Work terecht en kreeg begeleiding naar terugkeer op de arbeidsmarkt. In die 2,5

jaar begon zich een idee te ontwikkelen. “Wat nou als ik voor

mezelf begin?”Het idee kreeg steeds meer vorm en werd een plan. Een plan om een eigen onderneming te starten. En nu is Ron Snijders de trotse eigenaar van Naaiwinkel Dokter ZigZag. “Het is flink aanpoten en rijk word ik er nog niet van. Maar het werk is geva-

rieerd en dat bevalt me. Ik heb contact met klanten, repareer de

machines, herstel kleding, doe aan promotie en niet te vergeten

de in- en verkoop. Ik heb het prima naar mijn zin.“

‘Tijdens het activeringstraject ontstond mijn plan’

De winkel bestaat op de dag af 1,5 jaar als ik binnenstap voor een interview met Ron snijders (51). Naaiwinkel Dokter ZigZag, gevestigd aan de Haagweg in Princenhage, verkoopt en repareert naaimachines, repareert kleding en je kunt er terecht voor advies. De winkel ziet er kleurrijk uit met alle klosjes garen, ritsen en fournituren.

ArBEIdSfITprojEcTEn


morkiswa Technische school



Dit is het hart van onze stichting. iedere week werken er 100 mensen van allerlei komaf in deze werkplaats.

Dit doen zij vrijwillig en vanuit compassie met mensen die het minder hebben.

rEvisiE

ArBEIdSfIT

KEnnISovErdrAcHT


Je had nooit van Tools To Work gehoord en geen idee van wat het werk als trajectbegeleider inhield. Hoe ben je hier dan toch terecht gekomen?“Netwerken”, antwoord Ursula resoluut. “Mijn verhaal is een schoolvoorbeeld van wat je daarmee kan bereiken”. En ze ver-telt: “Mijn carrièrepad is wat ongebruikelijk verlopen. Na de Middelbare Detailschool en de MTS- Edelsmeden in Schoon-

hoven ben ik gestart als verkoopmedewerkster en goudsmid

bij een juwelier. Toen ik op zoek ging naar een andere uitda-

ging, kwam ik via een uitzendbureau op een afdeling Perso-

neelszaken terecht. Als personeelsadviseur kon ik meer voor

Interview met Ursula Baaij

Foto: John Wijngaarde

‘ik kwam bij Tools To work terecht dankzij een kerstkaartje’

Ursula Baaij werkt sinds 2014 bij Tools To Work als Traject-begeleider. voordat ze bij Tools To Work begon had ze geen idee van het bestaan van deze unieke organisa-tie. Laat staan dat ze wist wat de inhoud van de functie trajectbegeleider inhield. Inmiddels heeft ze op haar eigen(wijze) manier invulling weten te geven aan deze uitdagende job.

sociale inslag, mijn creativiteit en mijn affiniteit met techniek. Daarnaast wist hij van mijn achtergrond op het gebied van

personeel en arbeid. Hij verwachtte dat dit mooi zou matchen

met de vacature voor Trajectbegeleider bij Tools To Work. Van

het één kwam het ander. Zo ben ik dus terechtgekomen bij

Tools To Work. Dankzij een kerstkaartje.”

Mooi verhaal, maar niet voor iedereen werkt het zo makkelijk. Je moet natuurlijk wel weten wat je wilt. En de middelen en contacten hebben om het te kunnen realiseren.“Dat is waar”, geeft Ursula toe, “Ik beschouw mijzelf als een

erg gelukkig mens dat het mij zo is gelukt. Hoewel het ook

voor mij niet altijd even makkelijk is geweest. Juist daardoor

realiseer ik me des te beter hoe moeilijk het voor mensen is

als ze gedwongen worden van koers te veranderen.”

En wat doe jij nu precies als trajectbegeleider? Ursula veert enthousiast overeind als ze kan vertellen over haar werk. “Wat ik voornamelijk doe is: luisteren, praten en faciliteren. Mensen die bij ons in traject komen via de ge-

meente of het UWV hebben om wat voor reden dan ook een

afstand tot de arbeidsmarkt. Dan is het niet genoeg om alleen

vacatures te zoeken en iemand te helpen met een sollicita-

tie. Vaak spelen er op ander vlakken zaken die van invloed

zijn, bijvoorbeeld psychische of fysieke problemen, schulden,

verslaving, etc.”

Kun jij die problemen oplossen?

“Natuurlijk kan ik niet alles oplossen. In gesprekken probeer

ik erachter te komen wat mensen beweegt of wat ze tegen-

houdt. Van daaruit gaan we mogelijkheden zoeken of creë-

ren. Hier komt mijn creatieve kant goed van pas. Maar het

echte werk gebeurt op de werkvloer. Dat doen mensen zelf en samen met hun collega’s. Binnen onze werkplaats vinden mensen een beschutte werkplek waarbinnen ze hun talenten

kunnen ontdekken en ontplooien. Ik mag hierbij het steuntje

in de rug bieden. Of wanneer nodig de schop onder de kont.”

Wat vind je het mooiste aan jouw werk?“Het mooiste van mijn werk hier zijn de mensen”, vertelt

Ursula. “Binnen Tools To Work is de diversiteit enorm. Qua

leeftijd, werken levenservaring, nationaliteit, kwaliteiten

en beperkingen, etc. Ik denk dat daarin onze kracht zit. Het

geeft mij ontzettend veel voldoening om te zien hoe onze

medewerkers zich met de hulp van elkaar ontwikkelen.

Ogenschijnlijk kleine interventies kunnen een enorm effect

hebben.”

Heb je voorbeelden?

“Ik heb hier wel eens iemand binnen zien komen die behoor-

lijk depressief was. Hij was alle vertrouwen in zichzelf en

anderen verloren. Stil, afwezig, haren door de war, beetje grauwig. Net een zielig vogeltje. Echter na een paar weken zag ik hem tijdens de pauze voorzichtige pogingen doen om zich in een gesprek te mengen. En inmiddels voert hij samen met zijn collega’s het hoogste woord.”“Nog een mooi voorbeeld is een jonge knul die hier kwam.

Moeilijk lerend, verbaal niet sterk, reclassering op zijn dak en

onder behandeling vanwege agressieproblemen. Van dat laat-

ste hebben wij nooit iets gemerkt, maar waarschijnlijk kwam

dat voort uit frustratie. Wij hebben hier de tijd voor hem

kunnen nemen en hem de aandacht gegeven die hij nodig had.

Nu heeft hij een schooldiploma op zak en een vaste baan.”

“Zo kan ik nog veel meer voorbeelden noemen”, vertelt Ursula.

“Dit is waar ik het voor doe. Bij Tools To Work vinden men-

sen aandacht, respect en een luisterend oor. Vrijwilligers,

deelnemers en dagbesteders horen er allemaal bij. Vaak is dat

al het belangrijkste.”

Je werkt hier nu 3 jaar. dat is maar een fractie van de 30 jaar die Tools To Work al bestaat. Hoe zie je de toekomst?“Ondanks dat we al 30 jaar bestaan, zijn we eigenlijk heel

erg hip. We spelen in op zeer actuele behoeften binnen onze

maatschappij. Denk aan de gevolgen van de Participatiewet

die zegt dat iedereen mee moet doen en werken naar ver-

mogen. Of aan de toestroom van nieuwe Nederlanders.

Voor deze laatste groep zijn we het project Tools voor Taal

gestart waarin we deze, veelal, jongeren ondersteunen met de

gesproken en geschreven Nederlandse taal.”

En je eigen toekomst? nog een keer het roer omgooi-en?

“Graag zou ik in de toekomst nog iets willen ontwikkelen op het gebied van scholing of certificering. Het zou mooi zijn als we het bedrijfsleven nog meer bij onze organisatie kunnen betrekken. En door een sterkere samenwerking tussen gemeente, UWV, bedrijven en hulpverleners kunnen we de

springplank blijven vormen voor diegenen die de afstand tot

de arbeidsmarkt nog moeten overbruggen. We zijn nog lang

niet klaar!”

mensen betekenen en dat voelde goed. Ik deed een avondop-

leiding HBO-Personeel en Arbeid en vond een vaste baan bij

een groot productiebedrijf in de metaalbranche. Vanwege de

crisis volgde reorganisatie op reorganisatie. Ik zag mensen in

de problemen komen en mijn mogelijkheden om te ondersteu-

nen werden steeds beperkter. Hier werd ik niet gelukkig

van. Uiteindelijk werd ook míjn baan weg gereorganiseerd en

ik besloot het roer nogmaals om te gooien.”

Hoe heb je dat gedaan?

“Mijn budget voor outplacement besteedde ik aan een EVC-tra-

ject en een studie Maatschappelijk Werk & Dienstverlening.

Ik deed vrijwilligerswerk als budgetcoach en burgeradviseur.

Tevens hield ik al mijn contacten op de hoogte van mijn plan-

nen. Ik zocht een baan waarbinnen ik mensen kon helpen hun

eigen weg te vinden. Net zoals ik die voor mezelf zocht.”

Hoe onderhield je al die contacten?

“In december stuurde ik kerstkaartjes naar de contacten bin-nen mijn netwerk. Eén van hen reageerde hierop via LinkedIn.

Daar zag hij dat ik nog steeds een baan zocht. Hij kende mijn

ArBEIdSfIT


Tools To Work start in 2017 met een pilot om

ervoor te zorgen dat studenten na hun opleiding

aan de slag kunnen. Samen met lokale overheden in

Kenia hebben we een concept, genaamd ‘Toolbank’ ontwikkeld waarin het voor studenten gemakkelijker wordt de stap te maken van

schoolbank naar arbeidsmarkt.

In veel Afrikaanse landen is het de gewoonte dat

je als vakman of -vrouw je eigen gereedschap mee

brengt. “Zonder gereedschap is mijn diploma niks

waard”, aldus een Keniaanse studente kleding

maken. “Als ik een naaimachine van mezelf zou

hebben, dan kan ik na mijn opleiding meteen geld

gaan verdienen.”

Investeren

Studenten van technische scholen in West-Kenia

ontvangen tijdens hun opleiding een eigen naai-

machine. Tijdens de lessen gaan de studenten met

deze naaimachine kleding en schooluniformen

maken. Met het geld dat ze daarmee verdienen wordt de naaimachine afbetaald. Aan het einde van de opleiding is de naaimachine hun eigendom en

investeren in

in kenia kan het overgrote deel van afgestudeerden van techni-sche vaktrainingen niet aan de slag. simpelweg omdat ze geen gereedschap of machine hebben. Zonde, want ze hebben voldoende kennis en vaardigheden in huis.

Kenia met behulp van een ‘Toolbank’

hebben ze een directe opstap naar betaald werk.

De studenten hebben dan behalve een diploma ook

startgereedschap. Bovendien hebben ze contacten

opgedaan om de gemaakte producten te verkopen.

Andersen VTC

Voor deze pilot hebben we drie technische scholen geselecteerd. Eén van de scholen die aan deze pilot deelneemt is het Andersen Vocational Training

Center. Deze school ligt op het platteland aan de voet van Mount Elgon op het terrein van de Andersen Farm, een rozenkwekerij. De school geeft trainingen in kledingmaken, metaal- en houtbe-

werken en motoronderhoud. Allemaal vakken

die goed aansluiten bij de behoefte van de lokale

markt.

In april 2017 zijn de eerste 65 van de 100 naaima-chines aan studenten uitgegeven. Een grote stap. De leerlingen naaien stofjassen voor de Andersen Farm en kleding voor hun eigen klanten. Met het verdiende geld kunnen ze de naaimachines afbeta-

len. Voor deze pilot werken we samen met Stichting Elimu in Tilburg.

projEcTEn

Tekst: Annelieke Robben

Foto’s: Luitzen Wobma, Annelieke Robben

vrijwilligErs


Al jaren wist ik dat ik als vrijwilligster

wilde werken voor Tools To Work. Maar

eerst moest ik met pensioen zijn. Acht jaar

geleden was het zo ver. Ik doe heel ander

werk dan wat ik beroepshalve deed, maar

vind het ontzettend leuk. Bij deze stichting

werken vrijwilligers samen met mensen die

een afstand hebben tot de arbeidsmarkt. Er wordt gereedschap opgeknapt, fietsen, naai-& breimachines en computers. De goederen

gaan naar vakscholen in Afrika en naar Ne-derlandse gezinnen met een krappe beurs.

In Afrika kunnen jong volwassenen hiermee

een vak leren en in Nederland krijgen kinde-ren op deze manier de kans om mee te doen.

Aan mijn twee linkerhanden hebben ze in de

werkplaats niets, maar op de projectadmi-nistratie kan ik me nuttig maken. Hoe leuk

is het om een bericht te krijgen van mensen die dankzij gereedschap of een naai- of brei-machine van Tools To Work de kost kunnen

verdienen voor hun gezin en hun kinderen

naar school kunnen laten gaan.

Neem het verhaal van Leah. Leah heeft haar

school niet kunnen afmaken en had geen

werk. Tot ze leert breien op een breimachi-ne en via het Father Grol’s Welfare project

in Kenia een breimachine krijgt van Tools

To Work. In haar huurkamertje waar ze

slaapt, kookt en woont breit ze de mooiste

spencers en vesten. In drie kwartier maakt

ze een vest. Zij breit ook schooltruien, die

verplicht zijn op veel Afrikaanse scholen. Nu

heeft ze een inkomen en kan ze voor haar

kinderen zorgen. Haar droom is een grotere

werkplaats en andere vrouwen opleiden als

breister.

Leah heeft een droom, maar ik ook. Mijn

droom is dat alle breimachines die in Neder-land ongebruikt in een stoffig hoekje staan, naar Tools To Work komen. Hoeveel vrou-wen in Afrika zouden daarmee aan werk

geholpen kunnen worden!

Leah vroeg na haar vrijlating uit de

gevangenis, hulp aan de organisatie van

Father Grol’s Welfare Trust (FGWT). Zij

had in de gevangenis goed leren werken

met een breimachine en kreeg een aanbe-

veling mee van de directeur.

Via het FGWT kreeg Leah van Tools To

Work een Passap 80 dubbelbeds breima-

chine. Ze vond een kamer in Naivasha en

startte haar eigen breiatelier.

In een kamertje van 3 x 3 m2 waar ze

werkt, slaapt en kookt, breit ze spencers

en vesten voor de schooluniformen die

Afrikaanse scholieren verplicht zijn te

dragen.

Van haar verdiende geld heeft ze ook een

naaimachine kunnen aangeschaffen en

werkt ze nu samen met een kleermaker.

Samen kunnen ze nu complete schooluni-

formen aanbieden. Ze hebben ze een

winkelje geopend waar de kleding wordt

verkocht.

Deze samenwerking heeft beider inkomen

verbetert, maar Leah heeft meer ambities.

Haar droom is: een grotere werkplaats,

nóg meer kennis van de breimachine, een

overlockmachine om sneller te kunnen

werken en ze wil graag andere vrouwen

opleiden als breister.

‘mijn droom: alle ongebruikte breimachines naar Tools To work’

leah verdient haar geld met het maken van schooluniformen

projEcTEn

Tekst: Astrid Kok, Foto: Henk Klerkx


fietsen in afrika

als je in kenia of sierra leone bent kan het zomaar gebeuren dat je iemand tegenkomt op een blauwe OV-fiets van de Nederlandse spoorwegen. in 2016 schonk de Ns een grote partij (630) afgeschreven OV- fietsen aan Tools To Work. Wij knapten ze op en stuurden ze vervolgens naar diverse projec-ten in afrika.

Een fiets maakt daar een groot verschil. Het is een duurzaam en goedkoop vervoermiddel. stel je bent dokter en je moet huisbezoeken afleggen in diver-se dorpen. Openbaar vervoer is er niet, een lokale taxi is duur, dus ga je te voet. Dan kun je niet veel mensen bezoeken op een dag. of stel dat je een ambachtsman bent. je wilt je klanten bezoeken om repara-ties op te halen of goederen thuis te brengen. Dan je moet naar de winkel om materiaal te kopen. Met je fiets is dat veel gemakkelijker en je wint tijd.

Steeds meer projecten, die van ons fietsen hebben gekregen, starten ook fietswerkplaatsen waar jonge mensen opgeleid worden tot fietsenmaker en waar de bevolking een fiets kan huren.

In de afgelopen jaren heeft Tools To Work 1759 fietsen kunnen versturen naar projecten in o.a. Zimbabwe, Congo, Kenia, Oeganda en Mozambique. De fietsen worden verstuurd per zeecontainer, vaak gecombineerd met de verzending van gereed-

schap, naai-& breimachines en computers.De fietsen hebben in deze landen een enorme toe-

gevoegde waarde. Ze versterken de mobiliteit van

kleine ondernemers, geven scholieren een grote

tijdwinst en vergemakkelijken het werk van de

mensen die voor lokale projectorganisaties werken.

Ondernemers vertellen dat zij veel minder tijd en geld kwijt zijn sinds zij alles per fiets kunnen doen. Klantenbereik, inkoop en aflevering zijn een stuk efficiënter dan voorheen, toen zij enkel van het openbaar vervoer gebruik konden maken.

Uit een gehouden enquête onder startende onder-

nemers in Zimbabwe blijkt dat deze ondernemers, sinds het gebruik van de fiets, een omzetstijging van 40%-80% halen.

Leerlingen van de school van Sun4Malindi in Kenia maken dankbaar gebruik van de witte fiets van Park De Hoge Veluwe. Hun reistijd is teruggebracht

van 2-3 uur per dag naar 1 uur per dag. Zij houden

daardoor veel meer tijd en energie over voor huis-

werk en andere zaken.

Naast Park De Hoge Veluwe en de NS werkt Tools

To Work ook samen met het bedrijf TOP-uitje.

TOP-uitje heeft een MVO-uitje (Maatschappelijk

Verantwoord Ondernemen) ontwikkeld. Via spel moeten losse fietsonderdelen tot compleet wer-kende fietsen worden gebouwd. ‘BOUW EEN FIETS VOOR AFRIKA ‘ heet het uitje en veel bedrijven hebben hier al een leuke dag aan beleefd. De do-

naties die aan dit uitje gekoppeld zijn, stellen ons in staat de fiets te reviseren en op te sturen naar projecten in Afrika.

donorEn En SPonSorS projEcTEn

Tekst: Luitzen Wobma, Foto: Jan Koeman


‘Ik heb hier mijn plek gevonden’

Gert-Jan van der Heijden (42) werkt sinds 2011 op de fietsafdeling. Hiervoor werk-te hij lange tijd ‘in het hout’, zoals hij zelf zegt. “We maakten industriële verpakkin-gen. Het waren altijd lange dagen, maar toch ging ik met plezier naar mijn werk.”Toen er het één en ander gebeurde in zijn privéleven en Gert-Jan thuis kwam te zitten, is hij op advies van zijn psycholoog eens een kijkje gaan nemen bij Tools To Work. Met twee dagdelen begon hij op de fietsafdeling en leerde de kneepjes van het vak van de afdelingsbegeleider. Inmiddels werkt hij er 5 halve dagen en wil hij niet meer weg.Gert-Jan: ”Ik heb het hier enorm naar mijn zin. Zéker nu ik verantwoordelijk ben voor de fietsen die worden ingezet bij TOP-ui-tje.” (TOP-uitje is een evenementenbureau dat o.a. het bedrijfsuitje BOUW EEN FIETS VOOR AFRIKA aanbiedt.red.) “Ik zorg dat de speciale fietsen gedemon-teerd worden en alle onderdelen soort bij soort klaar staan voor het volgende uitje op locatie. Wanneer het spel gespeeld is, komen de fietsen terug en begint het demonteren opnieuw. Het is echt mijn ding geworden.”De structuur en de directe verantwoor-delijkheid bevallen hem goed. Regelmatig gaat hij mee met het uitje om technische ondersteuning te geven. “Ik help graag”, vertelt Gert-Jan, “ook in mijn privéleven doe ik graag klusjes voor mensen. Als ik foto’s zie van hoe blij de mensen in Afrika zijn met hun fiets, dan voel ik me trots en nuttig . Ik krijg er soms zelfs kippenvel van.”

vrijwilligErs

Tekst: Claudia van der Heijden, Foto: John Wijngaarde


Malinese vrouwen krijgen in burkina faso

SKIT trainingen

“Ze wilden niet stoppen voor ze zéker wisten dat ze alles hadden geleerd”, vertelt PUM expert Thea Jansen. (PUM is een nonprofit organisatie die ondernemers in ontwikkelingslanden ondersteunt met kennis en expertise, red.) samen met collega jan koeman was zij begin 2017 twee weken in burkina faso om cursussen te geven. Cursussen in het onder-houden en repareren van fietsen en naaimachines. Thea: ”Deze vrouwen kunnen allemaal goed overweg met de naaimachine, maar als hij hapert hebben ze niet de kennis en het gereed-schap om hem te repareren.” Een groep van 12 malinese vrouwen kwam speciaal naar burki-na faso om de training te volgen. in mali is het voor Europeanen nog te gevaarlijk vanwege aanslagen en ontvoeringen. met gereedschap, machines en video-training van Tools To work, gingen zij aan de slag en behaalden allemaal het certificaat van monteur. Terug in mali kunnen deze vrouwen een eigen bedrijf starten. Vam, stichting Vrouw en arbeidsmarkt, helpt hen verder met het organisatorisch opzetten van de business. Deze 12 vrouwen gaan een zonnige toekomst tegemoet in een land waar geen fiets- of naaimachinewinkel om de hoek zit. De cursus was een groot succes!

KEnnISovErdrAcHT

Tekst: Thea jansen, Foto: Jan Koeman

vrijwilligErs


wie ben je, waar kom je vandaan?Mijn naam is Ahmad Abdulgani, ik ben 25 jaar geleden

geboren in de prachtige havenstad Benghazi in Libië.Met

mijn vader en moeder, een oudere broer en zus en een

jongere zus hebben wij goede jaren gekend. Wij hebben de

Palestijnse nationaliteit. Als ik aan mijn jeugd denk, zie ik

de mooie jaren op school en het spelen op het strand wat we vaak deden. Het was fijn thuis. Lekker eten en altijd gezellig bij elkaar.

welke opleiding heb je gevolgd en heb je ook

gewerkt?

Tijdens het volgen van de middelbare school werkte ik in

een computerwinkel. Daarna volgde ik een ICT-opleiding

en werkte bij een bedrijf dat technische ondersteuning

geeft bij installatie en gebruik van schotelantennes en

randapparatuur.

En toen naar Europa. wat kun of wil je hierover

vertellen?De situatie in Libië werd na 2011, het begin van de oorlog,

steeds moeilijker. In 2014 werd het voor jonge mannen

zoals ik te gevaarlijk. Door de dreiging heb ik de moeilijke keus gemaakt om naar Europa en uiteindelijk naar Neder-

land te gaan. Ook mijn broer en zijn gezin zijn vertrokken.

Zij wonen nu in Zweden. Mijn zwager en zus zijn met hun

twee zoontjes ook naar Nederland gekomen.

over Nederland, hoe gaat het?In 2014 ben ik, via Ter Apel in het COA (Centraal Orgaan

opvang Asielzoekers, red.) in Budel terechtgekomen en heb daarna nog in Eindhoven gewoond. Ik woon nu al bijna 2 jaar in Oosterhout, net als mijn zus met haar gezin. Ik mis

mijn ouders en mijn jongere zus. We hebben gelukkig re-

gelmatig contact via internet als de verbinding het toelaat.

Het gaat goed. Ik woon op mezelf in een kleine maar leuke

woning en wil iedere dag stappen maken naar een betere

toekomst.

wat voor stappen?Ik leer Nederlands en dit gaat goed. Als nieuwe Nederlan-

der ben ik aan het inburgeren. De Nederlandse regering

(DUO) geeft hier verschillende mogelijkheden voor.

(meer informatie hierover lees je op www.inburgeren.nl).

Ik ben begonnen bij Kellebeek, een school in Breda waar

veel nieuwe Nederlanders starten. Bij de Universiteit van

Tilburg heb ik daarna een module gevolgd. Op dit moment

doorloop ik een traject bij Voorwaartz, een bureau voor

taaltraining en coaching. Dat doe ik niet alleen voor het

inburgeringsdiploma, maar ook omdat ik merk dat het

spreken van de Nederlandse taal mijn leven mooier maakt.

wat doe je nog meer? Ik wil graag een opleiding gaan volgen en een baan gaan

vinden in de ICT. Communiceren met anderen en de Neder-

landse taal beheersen. Niveau B1* is nodig om dit te berei-

ken. Naast mijn taalopleiding heb ik twee taalcoaches, een

aardige dame en heer. Zij helpen me, ieder, één uur per

week. Daarnaast werk ik als vrijwilliger drie dagdelen bij

Tools To Work in Teteringen. Hier leer ik veel.

aha, Tools To work, hoe vind je het werk?Heel leuk, ik werk op de computerafdeling. Het werk

sluit aan op mijn ICT-achtergrond en toekomstplannen. Er wordt gewerkt, gepraat en gelachen. Ik hou van het werken met computers, leer van het praten en heb plezier

door het contact met de mensen. Ik hoor best vaak dat

ik goed Nederlands spreek. Dit komt volgens mij zeker

ook door het werken bij Tools To Work. Iedere donderdag

krijg ik een uur taalondersteuning van John Wijngaarde

(taalvrijwilliger). Vaak kijken we naar brieven of mails van

bedrijven of instanties die ik niet helemaal begrijp. Steeds

leer ik dan wat nodig is. Ik ben heel blij om bij Tools To

Work te werken.

wat zou je willen zeggen tegen andere nieuwe

Nederlanders? Ga alsjeblieft Nederlands leren, dat is belangrijk om verder

te komen. Het helpt om met Nederlandse mensen om te

gaan. Wees niet bang om fouten te maken, daar kun je van

leren. Zorg goed voor jezelf, werk aan jezelf. Het gaat om

de toekomst, die is van jou.

*Taalniveau b1 staat voor eenvoudig Nederlands. ongeveer 95% van de bevolking begrijpt teksten die op taalniveau b1 zijn geschreven. ook mensen die geen (hoge) opleiding hebben gehad. Taalniveau b1 kenmerkt zich door het gebruik van veel voorkomende woorden en korte, eenvoudige en actieve zinnen. Er zijn 6 taalniveaus: a1 is het laagste, niveau C2 is het hoogste.

iedere dag maak ik stappen naar een betere toekomst´

Tekst en Foto: John Wijngaarde

Een interview met ahmad abdulgani, sinds 2014 in Nederland

“Zorg goed voor jezelf en werk aan jezelf. Het gaat om de toekomst, die is van jou.”

HERGEBRUIK van goederen zit Tools To Work in het DNA


Jonge ondernemers richten zich steeds

meer op het verhuren en delen in plaats

van verkopen van hun product. Niet het

bezit, maar het gebruik van producten

staat centraal. Ook grote bedrijven

worden steeds inventiever in het herge-bruik van onderdelen. Fokker bijvoor-beeld bespaart duizenden euro’s door gereviseerde onderdelen in te zetten in

plaats van het aanschaffen van nieuwe

onderdelen. Met behoud van veiligheid

en kwaliteit.

Niet naar de schroot

Op lokaal niveau zien we een toename

van repaircafés waar kapotte goederen

gerepareerd kunnen worden. Steeds

meer mensen krijgen moeite met de

wegwerpmaatschappij. Dat merken we

ook in onze werkplaats. Steeds vaker

besluiten mensen producten bij ons in

te leveren in plaats van op de schroot-

hoop te gooien. Men ziet het voordeel

van het hergebruik van goederen in de

wetenschap dat anderen hiermee een

inkomen kunnen verdienen. Zo eenvou-

dig kan ontwikkelingshulp zijn.

Een tweede leven

In onze werkplaats worden dagelijks

grote hoeveelheden producten nage-

keken, hersteld en waar nodig gerepa-reerd. Gereviseerde computers, fietsen, naaien breimachines en gereedschap

vinden hun weg naar projecten in Afri-

ka. Soms met nieuwe onderdelen, maar

meestal met gerecycled materiaal. Goe

deren die echt niet meer te redden zijn,

worden gedemonteerd, gesorteerd op

grondstof en vervolgens gerecycled.

Recycling

Op ons terrein hebben we een klei-

ne milieustraat, waar alle onderdelen

naar grondstof gesorteerd worden en

via samenwerkende bedrijven gerecy-

cled worden. Dit leverde in de afgelo-

pen vier jaar ca. € 12.000,= op. Geld dat

we weer investeren in cursussen over

onderhoud en reparatie die wij geven in

Afrika. Sinds 2005 hebben wij meer dan

2500 monteurs en trainers van mon-

teurs opgeleid in het onderhouden en repareren van fietsen en naaien brei-machines. Met deze kennisoverdracht

wordt de levensduur van de producten

die wij opsturen verlengd.

Resultaat

Vanaf 1992 houden we de aantallen

gereviseerde goederen bij. Dit zijn res-

pectabele aantallen. Deze goederen zijn

voornamelijk naar Afrika gegaan, maar

er is ook een toenemende vraag uit Ne-derland naar fietsen en computers. Via o.a. Stichting Leergeld worden deze

geleverd aan mensen met een kleine

beurs.

Zorg voor de aarde en haar mensen, dat

is waar Tools to Work voor staat. Dat

doen we door het opwekken van ener-

gie met onze zonnepanelen, het herge-

bruik van goederen en verpakkingsma-

teriaal, en het investeren in de kracht

van mensen.

Het terugdringen van het gebruik van grondstoffen is actueler dan ooit. Er is een groeiend besef dat de aarde niet onuitputtelijk is. Dat resulteert in allerlei nieuwe initiatieven om restproducten en grondstof-fen te hergebruiken. Een circulaire economie, noemen we dat.

Tekst: Luitzen Wobma

Infographic: Annelies de Ruiter

Tweemaal per week haalt ad willems goederen op bij particulieren, scholen en bedrijven. ad: “ik doe dit nu een jaar of 10, meestal met mijn trouwe maat lucien. soms is er zoveel aanbod dat ik extra dagen werk, maar altijd met mijn eigen auto en de aanhanger van Tools To work. Die zou trouwens best een nieuw dekzeil kunnen gebruiken met ons logo en telefoonnummer erop...”

Allereerst willen wij Tools to Work feliciteren met

het 30-jarig bestaan van de organisatie.

Onze eerste contacten, met de Derde Wereld

Werkplaats, dateren van zo’n tien jaar geleden. De

nieuwsbrief 2008 jaargang 10 editie 5 is de oudste

correspondentie die we in ons bezit hebben.

Stichting Leergeld West-Brabant Oost is zelf actief

sinds 2003 en zet zich in voor kinderen tussen 4 en

18 jaar die opgroeien in minimagezinnen en daar-

om niet actief kunnen deelnemen aan binnen- en

buitenschoolse activiteiten of sport. Per jaar on-

dersteunen wij op deze manier zo’n 1.000 kinderen

in acht gemeenten (Aalburg, Dongen, Drimmelen,

Geertruidenberg, Gilze-Rijen, Oosterhout, Werken-

dam en Woudrichem).

Via Tools to Work is er een samenwerking ontstaan

waarbij Leergeld tweedehands PC ’s en fietsen kan kopen voor kinderen die daarvoor een aanvraag in-

dienen. In het begin waren de aantallen klein maar

in de loop van de tijd zijn die fors gestegen en het

kan dus zo maar voorkomen dat er een wachtlijst

ontstaat.

Zodra de spullen klaar staan krijgt het gezin bericht

dat ze naar Teteringen kunnen komen en als dat niet

kan dan is er zelfs sprake van een bezorgservice!

Wij op onze beurt promoten bij particulieren en ge-

meenten om nog op te knappen fietsen naar Tools To Work te brengen of contact op te nemen om te laten

ophalen.

Een hechte samenwerking, gebaseerd op simpele

afspraken, maar wat een goed gevoel geeft omdat

beide organisaties weten dat ze hiermee een posi-

tieve bijdrage kunnen leveren aan mensen die onze

steun goed kunnen gebruiken.

Wij wensen Tools to Work nog veel succesvolle pro-

jecten toe in ontwikkelingslanden en continuïteit in

de relatie met Leergeld West-Brabant Oost.

Charlotte J. van ’t Hullenaar

Algemeen Coördinator St. Leergeld West-Brabant Oost

[ iNgEZoNDEN bRiEf VaN sTiCHTiNg lEERgElD ]

30 jaar revisie arbeidsfit kennisoverdracht

HET WErK vAn TooLS To WorK WordT MEdE MogELIJK gEMAAKT door BIJdrAgEn vAn PArTIcULIErEn, BEdrIJvEn, orgAnISATIES En fondSEn.

“Tools To Work geeft mij de kans om mezelf te ontwikkelen ...mensen. Ze lieten me de kappen van de...

Documents

Transcript of “Tools To Work geeft mij de kans om mezelf te ontwikkelen ...mensen. Ze lieten me de kappen van de...